dL
Zooals onlangs vermeld werd, be-'
staat er verdeeldheid in de afd. Haar-
lein van het Ned. Onderwijzets-Ge-1
nootschap, en wel naar aanleiding I
van het streven van een doel der leden
om in de bestuursplaatsen telkens te
voorzien door do keuze van (hulp)
onderwijzers. Vóór 14 dagen werd
na herbaalde stemmingen met 32
stemmen een schoolhoofd tot bestuurs
lid gekozen, terwijl 30 stemmen op
een hulponderwijzer werden uitge
bracht. Zekerlijk zou de laatste ge
kozen zijn geworden, ware de ver
gadering niet uitgeschreven op een
dag in de Kerstvacantie, toen ver-
soheidene leden uitstedig waren. Toch
is ook nu de toestand nog niet zuiver
geworden. Die schoolhoofden, waar
onder ook het nieuwe bestuurslid,
hebben het voornemen eene vergade
ring bijeen te roepen van hen, die
een afdoend antwoord verlangen op
de vraag„Is het in de tegenwoordige
omstandigheden wenschelyk over te
gaan tot afscheiding van de ie Haar
lem bestaande afdeeving van het Ned.
Onderwyz.rsgenootscbap H.
Een ontsnapte dief.
't Was nieuwjaarsavond. Langzaam
slenterde een man door een onzer
straten met begeerige blikken een
slagerswinkel voorbijgaande, waar de
heerlijke worsten hem zoo toelachten.
De verleiding was hier voor den man
te groot; de winkel leeg en geen
volk op straat te bespeuren. Hij
treedt den winkel in, grijpt een stuk
van zekere soort van werst, een paar
K.G. wegende en steekt dit onder
zijn jas. Der vrouw, die nu uit haar
huiskamer in den winkel komt, vraagt
hij een paar ons worst en legt een
kwartje op de toonbank. Alvorens
den man echter bet gevraagde te
geven, vraagt de vrouw, die door
haar meid, die gezien had, dat de
man een stuk worst had genomen,
daarvan onderricht was, wat bij onder
zijne jas had.
De man antwoordde: „Dat gaatje
niet aan." En als de vrouw aandringt,
bedreigingen la-t hooren en zegt,
haar man te zullen roepen, verlaat
de man haastig den winkel en laat
het kwartje in den steek. Een burger,
die echter den diefstal had gezien,
houdt den dief staande, ontneemt hem
het geroofde en trekt hem mee naar
den winkel. Hier bleek, dat de man
niet thuis was, maar dat de vrouw
maar had gezegd haar man te zullon
roepen, om den dief bang te maken.
De winkel werd gesloten en de
burger hield den man stevig vast.
Inmiddels had zich een troepje volk
voor den winkel verzameld, waaruit
één riep, do politie te zullen gaan
halen. De politie kwam echter zoo
spoedig nietreeds meer dan een
kwartier stond de burger daar met
den dief, die intusschen al re as had
geprobeerd zich los te rukken, doch
dit door de flinke houding en de
bedreigingen van den burger niet
heeft kon ten uitvoer brengen.
Reeds had men besloten als de
politie niet spoedig kwam opdagen
den dief los te laten, toen eindelijk
ten laatste de dienaars van de H.
Hermandad kwamen.
Zij transporteerden den dief naar
het bureau ia de Zijlstraat, terwijl
cok de burger mseging.
Terwijl op bet bureau den burger
eenige vragen werden gedaan, moest
de dief natuurlijk in de gang wachter.
Op zeker oogenblik wordt bevolen
den dief ook pen3 voor te brengen
Den dief'? Ja, waar is de dief? De
agent zoekt te vergeefs. Hij bad zich
even verwijderd; dien tijd had de dief
zich ten nutte jgemaakt, om het op
een loepen te zetten. Dat de agent
een goede uilbrander kreeg, laat zich
begrijpen, doch daar kwam de dief
niet mede terecht.
Ontstemd, dat de dief ontsnapt
was, verliet de burger het politie
bureau, echter ziet hij een troepje
volks en in het midden daarvan twee
agenten, die opBieuw den dief hadden
gevat.
Men zal nu wel beter hebben op
gepast.
Haarlem-Zandvoort Spoorweg-
Maatschappij.
Over de maand September:
Opbrengst reizigers 6449.87
idem goederen 808.02
idem diversen 95.98
Te zamen ƒ7353 87
Per dag en per kilometer y 2884.
Do Wereld des gemoeds
Dinsdagavond hield de heer Dr. H.
Bavinok, leeraar aan de Theologische
School telvampen, uitgenoodigd zijnde
door de Chr.- jongeliugsvereeniging
„Nathanael", alhier voor eeD vrij tal
rijk publiek in ..Felix Favore" eene
lezing over „de Wereld des gemoeds."
De spreker bepaalde zijn gehoor
bij de volgende drie punten1. den
rijken en onoverzieubaren inhoud
van de wereld des gemoeds, 2 hoe
de wereld des gemoeds in verbinding
staat met alle andere vermogens van
den men6ohelijken geest, ook n et
het menschelijk lichaam. 3. de ont
zaglijke waarde en de rijke betee-
kenis van het leven des gemoeds
voor het gansche menschelyke leven.
Ia den loop der goed bewerkte en
op weisprekenden toon uitgesproken
rede, haalde de spr. o.a' gezegden
van Duitsohe en andere wijsgeeren
aan.
O.m. bracht spreker in herinnering,
dat het leven in den mensch zich
langzaam ontwikkelende, tot het
hoogste bewustzijn komt en dat het
begeervermogen bij den mensch den
hoogsten stap van ontwikkeling heeft
bereikt. De mensch kan zijn gemoed
en hart op allerlei voorwerpen in het
gansohe heelal richten, doch begeert
alleen die voorwerpen, die zich aan
hem onder den schijn van het goede
voordoen, waarom dan ook de dronk
aard het drinken niet kan Dslaten
omdat hij in zijo bewustzijn daardoor
denkt zich gelukkig te maken. Het
kwade te begeeren is niet menschelijk,
maar demonisch.
Het beginsel, waaruit alle leven des
gemoeds voorkomt, zeide spr. voorts,
is de liefde.
Ook verhaa'de bij hoe niet allen
diep voelen en hoe velen oppervlak
kig leven, menschen die altijd aan
zich zelf gelijk zijn, anderen daaren
tegen hebben een zeer fijn gevoel.
Hierna deelde hij mede, dat er ver
band bestaat tusschen het leven des
gemoeds en het menschelijke leven,
wat men in deze eeuw beter dan
vroeger beeft ingezien. Vroeger be
toogde men, dat bet denkendelsven
zonder medewerking van het lichaam
tot stand kwam. Doch, was dit waar
hoe vroeg spr., zou men dan door het
denken vermoeid worden?
De aandoening van den mensch
openbaart zich ook in het mensche
lijk lichaam, en hoever de mensch het
ook in het huichelen heeft gebracht,
zoover heeft hij het nog niet gebraoht.
dat hij alle aandoening kan verbergen
De werking van het menschelijk li
chaam op de wereld deB gemoeds,
is ook merkbaar in de stemming
waarin de mensch verkeert tengevolge
van het klimaat of de weersgesteld
heid.
Verder legde hij den nadruk er op,
dat het hart en het verstand met
eikander in verband staan.
Hierbij wees spr. er op, dat naar
zijne meening onderscheid bestaat
tusschen den mensch en het dier,
daar de eerste "bijv. wel voor wan
hoop en de laatste niet voor wanhoop
vatbaar is Voor het dier bestaat
geen hemel, maar ook geen hel.
Nu zette spr. uiteen dat het hart
in verband met het begeervermogen
staat en daarvan een deel is, waarna
bij het derde punt zijner rede behan
delde. Hierbij merkte hij o.a. op, dat
er twee groepen van menschen zijn,
mensohen van verstand en van ge
moed. Bij de eene is de verhouding
tusschen hoofd en hart zus, bij de
andere zoo.
Het is daarom niet goed, anderen naar
den maatstaf van ons zeiven te meten.
Men moet de eenheid in de verschei
denheid en de verscheidenheid in do
eenheid eerbiedigen. In heel de w
sehiedeDis van het menschelijk Jge-
slacht volgt op eene verstandsheer
schappij eene gemoedsheersehappij.
Zoo was het reeds bij de Grieksche
wijsbegeerte, eerst had men de leer
van Plato en Aristotelee en daarna
het Neo-Platonisme, en zoo ook in
lat ren tijd.
De verstandsheerschcppij was vooral
in het einde der vorige eeuw gro. t.
In 1750 schreet de frausche academie
van wetenschappen te Lyon een prijs
vraag uit, waarin zij vroeg ot de
kunsten en wetenschappen ook van
invloed zouden zijn op de zeden van
het volk. Jean Jicques Rousseau
j beantwoordde dit ontkennend, en
was van meening dat de kunsten en
weten cbappen nadeelig werkten op
I de opvoeding van het hart en van de
z.-.den van het volk.
Na 1750 trad een gevoeïsperiode
welke de fransche revolutie
ontstond, die men dikwijls verkeerd
beoordeelt. Zij is geboren uit harts
tochten van het gemoed, uit het
geloof dat er een toestand zou kunnen
komen, waarin vrijheid, gelijkheid
en broederschap zouden zijn.
Bobespierre de tuan van het koel
overleg en van het hartstochtelijk
gemoed, geloofde .den ook dat wan
neer alle tegenstanders zouden zijn
geguillotineerd, het beloofde rijk zou
aanbreken. Doch hij stelde zich teleur,
het rijk van vrijheid is niet op de
aarde nedergedaald.
Na 1830 brak weer een verstands
heerschappij aanMen geloofde nietmeer
aan idealen, ook niet aan Gods Woord,
maar niet* dau aan stolvergoding.
De liberalen richten scholen op, waar
wel voor de verstandelijke ontwikke
ling wordt gezorgd, doch waar niet
opgevoed wordt. "Wij moeten daarom
zeide spr., aan het eind zijner rede,
Christelijke scholen hebben, waar
opgevoed wordt en niet alleen voor
de verstandelijke ontwikkeling wordt
gtzargd, maar waar ook bet hart tot
ontwikkeling wordt gebracht.
Deze rede werd luide toegejuicht en
door den heer Ds. J. W. A. Notten
den spr. den dank der Jongelingsver-
eeniging gebracht, waarna de bijeen
komt t, gelijk zij ook was ge penl,
met psalmgezang en gebed werd ge
sloten.
Men schrijft ene
Sedert eenigen tijd reed3 wordt in
c-nkele steden van het buitenland ge
bruik gemaakt van de sterk opzui
gende en desinfecteerende werking van
turfmolm of 'urfstof als middel om
faecaliën te ontsmetten en te ver
voeren: reukeloos zonder gevaar
voor besmetting of verontreiniging van
de atmosfeer.
In den zomer van ;95 werd in een
prospectus (verkrijgbaar bij de inte
restante inzending op de Tentoonstel
ling te Amsterdam) van de Maat
schappij „Uelenaveon" op de nuttige
eigenschappen van Turfmolm gewe
zen. De vraag ligt voor de hand, tf
dit materia 1 niet zeer goed ti Haar
lem en in andere gemeenten waar
het tonnenstelsel in gebruik is, aan
gewend zoude kunnen worden bij het
v rvoer der tonnen naar het terrein
der gemeentereinigiag? Door middel
van een daarvoor ingeiïchten schop
of strooier zoude, vóór sluiting van
eiken ton, door bet personeel dei-
wagens turfstof op den inhoud ge
worpen kunnen worden, waardoor
met weinig moeite een der nadeelen
van bedoeld stelsel weggenomen werd
tevenE zonder al te groot bezwaar
voor de gemeentekas, daar de prijs
niet hoog is en, naar gezegd wordt,
deze behandeling de waarde der stoffen
vermeerdert.
Loop der bevolking van de
Gemeente Heemstede
in 1895.
De bevolking bedroeg op 31 Dee.
1894 '2010 m. 2202 vr. totaal 4212-
In 1895 werden geboren 76 m. 64
vr. totaal 140. Vestigden zich in de
gemeente 182 m, 225 vr. totaal 407.
In 1895 stierven 39 ra. 35 vr. to
taal 74.
Vertrokken 157 m. 162 vr. totaal319.
De bevolkiDg bedroeg alzoo op 31
Dec. 1896 2072 m. 2294 vr. tot. 4866.
Getal huwelijken 31.
Echtscheidingen 1.
De schuld der gemeente Haarlem
mermeer bedroeg op 1 Januari 1896
f36800 a 3i/o pCt. met jaarlijkeche
aflossingen van f3200.
Burgemeester en Wethouders van
Haarlemmermeer hebben bezwaren
ingebracht, bij Gedeputeerde Staten
van Noord-Hoiiand, tegen het besluit
van den Ra id der gemeente Haarlem
over het afbreken der brug over de
Ringvaart dezer gemeente bij de
Fuikvaart.
orchideeën aan. H. M. werd bij hare j nister van de Kaapkolonie, den toe plaats van wijlen den heer C. F
komst in de balzaal begroet met het stand nog erger kan maken, wijl hijZe-Ier te Baarn werd de heer J. Jr
nu niet meer door zijn officiëele be- Veerman te Baarn, en in plaats vai t
trekking verantwoordelijk is j den heer de Groot, die als direotetfta
,0, neenuit het ontslag blqkt m. j optreedt, de heer J. H. Vermunt
dat zijn ministers buiten de zaak Amsterdam. p<
stonden en vermoedelijk hem daar- Tot eereleden zijn benoemd de heed<
om gedwongen hebben af ie treden.renJ. Timmer te Arnhem en M.
Wi'helmus door het orkest.
Zij onderhield zich met schier alle
ga9ten. wier aantal ruim 200 bedroeg
en die zich in de verschillende zalen,
ke in alle hoeken met palmen en
planten prijkten, bewogen.
De Regentes droeg eon robe van
violet fluweel met witte kanten en
verliet te llVo uur bet bal. De prinses,
die het bal opende met den heer
Y. ltumbold, zoon van den gezant,
is gebleven tot na het cotillon, welke
zij'danste met baron Snouckaert van
Sohauburg. Deze dans werd geleid
door E. graaf van Limburg Stirum.
De benoodigdheden daartoe kwamen
uit Parij3 en de blo-men uit Nizza.
H. M. de Koningin nam Dinsdag
middag het weefgetouw in ontvangst,
dat Hanr door de Nederlandsohe
School van Nijverheid en Handel te
Eosohede ten geschenke is aange
boden en sedert eenige dagen ten
paleize was opgesteld.
De leeraar aan deze school, de
heer Maassen gaf H. M. eenige uit
legging van het fraaie toestel.
Ter geruststelling van de vele
familiebetrekkingen barer ambtenaren
en beambten in Zuid Afrika kan de
directie der Nederlandtche Zuid Afri
kaan sche Spoorwegmaatschappij rne-
dedeelen, dat zij in den ochtend v in
7 deze.- een telegram uit Pretoria beeft
ontvangen, aldaar afgezonden op 2
dezer, meldende dat allo reden voor
ongerustheid voor de veiligheid van
het personeel heeft opgehouden te
bestaan.
BINNENLAND.
Hofberichten.
Omtrent de luisterrijke soiree bq
den Britschen gezant kan nog worden
medegedeeldde Koningin-Regentes
en de prinses hare zuster werden
bq aankomst in het gebouw der le
gatie door het geheele personeel van
het gezantschap ontvangen. Een 12ja-
rig zoontje van den Engelschen gezant
1 bood de Vorstin een bouquet van
Een interview over de
Transvaal.
De Amst. Ct. heeft Dinsdagmor
gen een onderhoud gehad met den
heer G. A. A. Middelberg, directeur
van deNed.-Zuid-Afrikaansche Spoor
wegmaatschappij, die haar op zeer
welwillende wijzeantwoorde op eenige
hem gestelde vragen. Het blad meldt
het volgende:
In de eerste plaats vroegen wq
den heer Middelberg: „wat zijn
eigenlijk die Uit'anders, waarover de
groote strijd loopt?"
„Uitlanders zijn eigenlijk allen die
niet in de Transvaal geboren zijn en
dus geen burgerschapsrechten be
zitten. Het zijn Engelsohen, Duit-
sohers en Hollanders, Amerikanen,
Australiërs, Canadeezen, Zuid-Afri
kanen.
Het rumoerige deel der Uitlanders
echte, dat politieke rechten i raagt,
beBtaat voor een groot deel uit Ea-
gelsch spiekende menschen. waar
van een klein deel in Engeland ge
boren is en dat gesteund wordt
door de verengelsohte Zuid Afrika
nen. Die Zuid Afrikanen geen
Transvalere willen in Transvaal
den voorrang hebben op de Euro
peanen. En hoewel men voor dien
voorrang bij het vervullen van be
trekkingen wel iets voelt, staat te
genover die billijkheid, hun mindere
beschaving, hun slechte opvoeding
en weinige ontwikkeling, waardoor
zij politiek onbetrouwbaar zijn.
Maar wat zijn het voor een soort
menschen?
Moreel is dit eene groote slag]A Wennips te Zutphen.
voor hem, want hij zal nu weer op- Besloten is de hotelhouderscouraire
nieuw zich een reputatie hebben te!in grooter formaat te doen verschij'1
verwerven.
„Hoe denkt men in de Transvaal
tegenwoordig over het Hollandsohe
element
„Heel goed. De Engelsche pers iu
de Transvaal heeft altijd van de da
ken verkondigd dat dit niet zoo was
de Zuid-Afrikaners en enkele
Transvalers die met leede oogen
zien dat de Hollanders er goede po
9ities hebben en hooge betrek
kingen bekleeden, deden daaraan
mee.
Doch het beste en meest intelligente
deel der bevolking begint meer en
meer in te zien, dat de Hollanders
en ook de Duit-chers het goed met
hen meenen en hun groote diensten
bewijzen bij de snelle economische
ontwikkeling van hun land. waarmee
de intellectueel©- ontwikkeling van
het stamvolk onmogelijk gelijken
tred heeft kunnen houden.
Doch er zal een tijd komen, dat
de hoofdleiding der zaken weder in
handen komt van de Transvalers.
Dat wordt hun door ons ook steeds
voorgehouden. Ik zie den tijd komen,
dat ik de hoofdleiding der spoor
wegen in handen van een Transvaler
zal overgeven en ik hoop d t te
doen met een vriendsohappelijken
handdruk.
Bij ons Hollanders moet voorop
staan, dat wij niet in de Transvaal
komen om het stamvolk te verdrin
gen, maar om het te helpen."
„Wat acht u de gevolgen van het
gebeurde in de Transvaal
„Ik acht dit voor de Transvaal een
noodzakeljjk kwaad. Een natie ban
zich zonder pokken en mazelen niet
ontwikkelen en vooral niet als die
ontwikkeling zoo snel gaat.
Dergelijke explos ën rijn noodza
kelijk en nut'ig.
Het Transvaalsehe volk is door
het gebeurde weder nauwer aaneen
gesloten. Het voelt zich krachtiger
dan te voren. Het nationale element
is er door tot grooter zelfbewustzijn
gekomen.
Het gevoel van eigenwaarde is er
door gesterkt, terwijl de sympathie
van geheel de wereld het volk niet
anders dan moreel verheffen kan.
Het is goed dat een volk zoo nu en
dan eens in de gelegenheid gesteld
wordt zich te voelen."
„Hoe denkt u over de toekomst
der Transvaal
„O, die is schitterend 1"
„En wat meent u dat wij onder
de gegeven omstandigheden voor
onze stamverwanten ginds kunnen
doen.''
„Heel veel. Aan telegrammen en
feestdronken heeft men weinig. Dat
is heel aardig, maar het zijn geen
dadeD. Wat Holland behoort te doen
is dithet met zijn beste zonen die
het te missen heeft naar de Trans
vaal zenden; geen jongelui die hier
mislukt zijn, maar energieke jonge
mannen, die met enthousiasme bezield
Voor het meereudeel fortuinzoe- zijn voor het hooge natioualiteitsge
kers, waaronder als overal, heeie!voel van het stamverwante volk in
brave, beste, werkzame lieden, doch de Transvaal en die daarin weten op
De slag bij Krngersdorp.
Gedicht van een Transvalor. ;er
De heer D. S. van Warmelo, ejg!
Transvaler van geboorte, thans stp
dent in de godgeleerdheid te Utrech£l
zendt aan het Édb'. het volgez-re
gedicht. i f
Di Chartered Company „muddle"] I
Wijss!Pas altijd ver eenvrour -lei
mens op. set
Di Rooinek het weer pak gekrij ft
Van diselfde ou Vaalpense j.dt
„Ons is soo blij, Transvaal is vrijf
Dit sing nou banja mense.
Msjuba was di laaste plek,
Waar ons hulle pak gegee het f®
Dit duur nou lang voor hul di vt
Weer beelemaal uitgevee het. fP'
Dit 's banja snaaks dat hul di roa°*l
Soo gauw weer geprobeer het,
Hul denk kamliliis dat di Boer I
Dit skiitkuns afgeleer het. Br
Of doch-1) hul dalkiiss) dat dan
Di skulpad kop wil intrek -)
Omdat bij hom soo stil blij hou
Bij windmaak van een Rooinek 'r*
Hul doch hul het ons in hul mai
Maar nee, hul was die skulpad;
Oom Paul die het mis net gew
Tot hq sij kop kon aanvat.
Bij Krugersdorp daar vat ons hot i
En snij hom toe 3q kop af, F.'
Dit's goed ver hom, nou is hij str
Sij kop is van sij dop s) af r
Een „blunder" het dit weer gewr&
Dit kom van annexatie
Hul het eon wond watswaargenU
Een skande ver di natii 1
Ons het di Rooinek afgesnij,
Tra isvaal se ou Vaalpense
„Ons is soo blij, Transvaal is vrij
Dit sing nou banja mense.
n
fqv
die nu eenmaal politieke adspiratiën
hebben die in strijd zijn met die der
Transvalers.
Zij bezitten absoluut geen nationa
liteitsgevoel. Zij achten zich hoog er te
staan dan de Boeren en zouden wil-
te gaan."
„En, hoe meent u dat dit doel te
bereiken is
„Heel eenvoudig, door hen d'e
geen geld hebben, financieel te steu
nen. Door een fonds bijeen te bren-
len dat het stamvolk zich in hengen. Daarvoor is de tijd thans rqp.
oploste in plaats van omgekeerd." jDoch men verbrokkeie de krachten
„De Duitscheis en Hollanders doen j niet en sluite zich aan bij de bestaan-
nie aan de beweging mede j de N.deriandsche Zuid Airikaansc'ne
„Neen, die onthouden zich en er-Vereenïging, die reeds op dit gebied
werkzaam is. Op die wijze versterken
wij het nationale element, bewijzen
wij Transvaal en ons zeiven den
besten dienst."
kennen de meerdere rechten van het
stamvolk."
„Zoude u meenen dat Kruger ge
neigd zou zijn om aan de eisohen
van de Uitlanders tegemoet te ko-
meD
„Neenhij kan hoogstens beloo-
ven aan den „Volksraad" dienaan
gaande voors'eilen te doen. doch1 gehouden algemeene vergadering van
Ned. Hö'.ellioiidersbond
In de op Zaterdag jl. te Amsterdam
verder kan hy niet gaan."
En de Volksraad?"
De Volksraad zal er nooit intre-
banja vele. -) hul zij. j
liliis, niet juist te vertalon,
overeen met het Engelsche
ongeveer. 4) doch dacht. 5) dal!
misschien.Di sk'ulpadkop wil
men weet dat President Kiüger v
„dat men een schildpad eerst denl
kan af3nijdeD, als het dier dieni?
steekt" mis immers. s)
schaal.
Het Dames-Comité van de vera
ging „Kindervoeding" te Amst. orl f
seertaangemoedigd door het succe*1=
vorige jaren verkregen, wederom i
„afternoon-tea" in den huizo Ci|":
rier en wel op 22 dezer. De vod
reidende werkzaamheden everalp1
feest zelve vinden plaats onder leiledi
van Mevr. S. Vening Meinesderi
burgemeesters echtgenoote, eere-v.
zitster der Vereenigicg. e j
plei
Een aardig trekje op bet
van liefdadigheid kon mengepas^
den Zaterdag aanschouwer, itq^g
Taksteeg te Amsterdam. Een
grijsaard, die daar voorbijkwam, f0 'h
7Óó door honger gekweld dat hiLj"
nood kenbaar maakte aan oen
Dere trad een brooddepóbirtD
verschafte hem een flinke bob
met k«.as. Een der buren voegd
bij nog een gla3 mei?. Met g
verorberde de stakkert deze spy
wijl zich allengs een groepje
gangers vormde, die m^t mede]
dit tooneeltje gadesloegen. Ondej®^
bevond zich een werkmansvrou
een zuigeling op den arm, zoodi
merkte deze niet dat de mai
melk meer had, of zij stortte den i'
van de zuigfle ch in het glar; 1 Re
goedkeurend gemompel v«n- ca
publiek reikte zij het den arm ei
over, die zich niet onbetuigd
M
den Ned. Hotelhoudersbond werd den
voorzitter een prachtige hamer met
U100i.a,«u. di uuuii ,ü.iD- inscriptie vereerd en werd nkmens -
den. Die is voor het grootste deel den heer P. C. C. Jacobi alhier, aan: fre"en" staaltje van
samengesteld uit het stamvolk de vereniging een praohtige zilveren j d-'ghei naar vermogen. ^jpkr
slechts een paar genaturaliseerden j beker, bevattende de namen van op-eria
hebben daarin zitting en vormen dan richters en bestuur, aangeboden. Eene mishandeling, die een ien
ook de oppositie." j Tot bestuursleden werden herkozen leris' Zondagavond ia het gebou]utr
„Gelooft u niet dat het ontslag! de he erenF. H. Arends te Wage- bet Leger des 'rieiis te Amejjp j
van den heer Rhodes als eerste mi-nicgen en Jacobi alhier. Gekozen inhad ondergaan en waarbij herae
z'ch te plaatsen maar de vormen, niet minder dan
Valentine's recht van eerstgeboorte, beletten hem dit.
Bij het betreden der eetzaal, hadden de dames mceite
gehad een kreet van bewondering ts bedwingen.
De tuinman had haar dan ook in een waar toover-
oord he schapen. Hij had de zeldzaamste planten uit
do broeikassen te voorschijn gehaald, en baar in groepen
geschikt, om dat eenigezms kale vertrek te versieren.
Op tafel had bij een sehat van bloemen gestrooid,
waaronder verach afgeeu den rozen van allerlei kleur,
die den heerlijksten geur om zich heen verspreidden.
Te midden van deren welriekenden oogst, zag men
de heerlijkste koude schotels staan. De vrouw van den
portier, die vr< eger als keukenmeid had gediend in een
der eerste huizen te Parijs, had daaraan al hare kunst
ten kos e gelegd.
De gasten gevoelden zich dan ook plotseling vervuld
van een welbehagen, dat haar de laatste dagen vreemd
was gebleven.
Dit overijld vertrek, dat zooveel op eene vlucht ge
leek die zwijgende reis door een donkeren nacht, de
vrees niet in veilige haven aan te landen, zonder zich
bloot te stellen aan gevaren, waarvan men de gevolgen
niet kon overzien, dat alles had tot hiertoe het bart
van moeder en dochter beklemd.
Hier echter gevoelde men zich veilig, en begonnen de
gelaatstrekken van vreugde te stralen.
Jean, die schijnbaar voortdurend met zijne beide
buurvrouwen bezig was, hield niet op Andréa aan te
zien, wier treffende schoonheid hem eindelijk in al haar
betoovering verscheen.
Zijzelve sloeg, van tijd tot tijd, beschroomd de oogen
naar hem op. Meer dan eens had ien hunne blikken
elkander ontmoet en het was Jean voorgekomen, dat
de wangen van het blonde meisje zich dan telkens met
èen zachten blos hadden overdekt.
Wij moeten erkennen dat hij zich op dat oogenblik
in het geheel niet meer bekommerde, om den afstand
door hunne zoo uiteenloop* nie geboorte tusschen hen
gegraven ol aan de onoverwinnelijke struikelblokken,
de vreeseiijke teleurstelling, hem in die nieuwe liefde
voorbereid. Slechts van eene zaak gaf hij zien reken
schap, en wel dat zij schoon was en dat hij haar be
minde. Bq trachtte niet langer zichzelf te overwinnen,
ta worstelen tegen het gevoel dat zich van hem had
meester gemaakt. Hare wederlielde te verwerven, maakte
zijne eenige eerzucht uit.
Masr het werd al later en later. Men zat nog aan
tafel, toen het reeds middernacht sloeg.
Mevrouw de CoisBy slaakte een uitroep van schrik.
„Twaalf uur!" riep «Ij „dat is toch waarlijk al te
laat."
En zij stond op, om het teeken tot den aftocht te
geven.
Jean bracht haar naar de zaal terug en liet de beide
ondergeschikte vrouwen roepen, om de dames naar de
vertrekken te leiden, welke voor haar gereed waren
gemaakt.
De barones dankte den jongen man opnieuw, en ver
wijderde zich daarop met Valentine en Andrée.
Julien en Jean waren alleen gebleven.
„Op mijn woord!" riep de jonge cornet, „ziedaar eene
ontmoeting, waarop gij geen van beiden verdacht
waart."
„Neen, zeker niet antwoordde Michaud.
„En wat gaat gij nu beginnen? Zult Andiée uwe
lielde verklaren en hare hand aan bare moeder vra
gen
„Gekheidmompelde Jean schouderophalend. „Gij
weet zeer goed hoe onmogelijk dat is."
„Mijn waarde," hernam Julien cp deftigen toon. „Gij
hebt ongelijk geen zelfvertrouwen te koesteren. Ik zal
niet ophouden u te herhalen, niets is onmogelijk aan
iemand, die vroeg of Iaat tien 3, vijftien millioen zal
bezitten."
„En gesteld eeDs dat gij gelijk hadt, dan zoudt gij
mij toch toegeven dat, in de tegenwoordige omstandig
heden, zulk. een stap volkomen misplaatst zou zijn. Het
ware geheel en al, alsof ik mevrouw de Coissy vroeg
mij den baar bewezen dienst te vergelden."
„Goedmaar later."
„Later zullen wij zienOndertusschen hebt gij reeds
op het punt gestaan mij te verraden," sprak Kwik
zilver, „en ben ik wel genoodzaakt u te smeeken zoo
voorzichtig mogelijk te zijn, meet ik zelfs vragen dat
gij mij uw eerewoord geven zult mijn geheim te be
waren."
„Als gij er volstrekt aan hecht, beloof ik u dat, maar
ik begrijp uw angsten niet goed."
„Wat wilt gij, beste vriend," antwoordde Jean, niet
zonder eenige bitterheid. ,.Het is mijn schuld niet zoo
ik niet in dezelfde omstandigheden verkeer als ande
ren."
Kort daarna begaven zij zich op hunne beurt naar
de vom- hen bestemde vertrekken.
Eerst toen hij van het bijzijn van zijn tochtgenoot
ontslagen was, kon Jean zich or-gestoord overgev»
de eindelooze vreugde welke hem vervulde. AndiEor
vond zich dus in zijne nabijheid, en nog wél i,aa°
huis! Op zooveel geluk had hij nimmer kunnen ïm
Hoelang zou dat duren?' Bn 1
Het was niet zonder eene zekere aarzeling, drnd>
vrouw de Coissy de haar aangeboden gastvrijhe»01"^
aangenomen. Het kasteel van Neuvilie behoorre L
is waar, toe aan Michaud, een zeventigjarigen grii °P
wiens leeftijd en maatschappelijke positie geen fn j
hoegenaamd opieveiden, maar in waarheid w1
niet' hij dis haar dit verblijf aanbood, maarzijnDPa
Dien zcon kende de barones niet, zij meend°Pa
hem nooit gezien te hebben. Hoezeer de jonge, £e'
de Muntbazin cok zijn lol verkondigd had, zij ve?®ze:
de zich in hem iemand te zullen ontmoeten, irta
zeker goed opgevoed was, maar in wien men aahr
zijn nederige geboorte kon herkennen en die d^6
geenszins te duchten was. da£
perat
Wordt vervd de
ste
18° C
a 25
f sne
zqn
wee
29 D,
kkinj
e U
eon,
luaar
v
