de kinderen tot zich te nemen, den}
jongen naar de H. B. S. te doen gaan
en de meisjes naar eene kostschool,
en eerstgenoemde daarna op een
plantage waar hij schatrijk zou worden.
Een derde bod kwam van iemand
die den kinderen eene burgerlijke
opleiding wilde geven en ter school,
ter kerk en naar het leger zou doen
gaan, terwijl ten slotte een vierde
bod gedaan werd door een vrouwelijke
kapitein v n het Leger, die de kinde
ren tot zich wilde nemen om ze op te
leiden in het geloof aan haren Heer
en Heiland, en ze brengen zou aan
den voet van het kruis op Golgotha.
Dit bod werd het meest aanneembare
geacht en de kinderen werden haar
toegewezen. Toen de zaak zoo'n ver
loop kreeg, begreep de menigte, dat
men haar bij den neus bad gehad,
maar toch amuseerde men zich kos
telijk, en de bijeenkomst liep orde
lijk af. (f7. D)
De sluiting van koffiehuizen
Wij lezen in het Geill. Politie-
nieuws
Voor de Zwolsche koffiehuishou
ders breken gouden dagen aan. Da
Hooge Raad verklaarde toch niet
bindend het artikel der Gemeente
verordening aldaar, waarbij de sluiting
van alle koffiehuizen om elf uren des
avonds gelast is.
Aan genoemd arlikel was namelijk
een beperking toegevoegd^ volgens
welke de Burgemeester hetzij in het
algemeen, hetzij voor enkele van be
doelde localiteiten genoemde Gemeen-
IJs.
Uit Zwolle wordt gemeld, dat door
de ingevallen vor»t de scheep- en
stoombootvaart grootendeels gestremd
is. Maandag is de Almelosche boot
reeds daar blijven liggen, terwijl de
stoouabooten Burgemeester Hartkamp
van Blokzijl en de Stad Hasselt van
Hasselt Dinsdag niet zijn aangeko
men.
De Dachtstoomboot, die Maandag
avond uit Amsterdam vertrok, ïb
Dinsdagmorgen 7 uren te Zwolle aan
gekomen en had weinig binder van
het ijs in de Z dderzee gehad, terwijl
de 8ioomboot Koophandel des namid
dags half éen van Zwolle naar Rot
terdam vertrok.
Uit Kampen wordt gemeld dat de
stoomboot Minister Ba velaar tenge
volge van het vele ijs op de Zuiderzee
Dinsdag Urk niet had kunnen berei
ken maar te Kampen was terugge
keerd.
De Prins van OranjeDinsdagoch
tend van Amsterdam vertrokken is
Dinsdagmiddag te 43A uur nog aan
gekomen.
Pers Overzicht.
He kieswet.
Behalve aan het personeel wijdt de
pers nog steeds allerlei besprekingen
aan de kieswet. Thans hebben het
Alg. Rdbld. en de Residentiebode er
een artikel aan gewijd.
Het li bid. melding makende van
teverordening mocht wijzigen. De eenige bezwaren, die men tegen Van
Hooge Raad beschouwde dit in zijn j Houten's kieswet heeft geopperd, komt
arrest als een ongeoorloofde delegatie J tot de conclusie, dat, ziet het juist,
van bevoegdheid, welke nietigheid de Regeering vasthouden zal aan haar
der geheele bepaling ten gevolge eigen stelsel: het opsommen van een
heeft.
Vernietigd werd derhalve een vonnis
van den Kantonrechter te Zwolle
waarbij iemand wegens overtreding
van deze verordening veroordeeld
was.
In verband hiermee wordt uit Fiie3-
land geschreven
Zelden is zeker een beslissing ge
nomen van zóo verstrekkende gevol
gen. In Friesland toch en waar
schijnlijk overal komt in elke
verordening, regelende het uur van
sluiting van koffiehuizen enz. die nu
door den Hoogen Raad veroordeelde
delegatie van macht op den burge
meester of op burgemeester en
wethouders voor. Meteen slag zijn
al die verordeningen vervallen en kan
ieder, zonder vrees voor eene bekeu
ring, rustig na het sluitingsuur in een
koffiehuis blijven zitteD.
Het gevolg zal wel moeten zijn
algeheele afschaffing der bestaande
verordeningen, want eene bepaling
omtrent het sluitingsuur, waarvan
een wijziging niet dan bij wijziging
der verordening door den raad kan
plaats hebben, levert in de practijk
onoverkomelijke bezwaren op.
Elke tooneelvoorstelling, elk concert
ja elke publieke vermakelijkheid of
vergadering zelfs zal in de grootere
plaatsen van Friesland, te elf ure
en in de plattelandsgemeenten te tien
uur 's avonds moeten zijn afgeloopen
op straffe eener bekeuring, want ver
andering van 't sluitingsuur, gesteld
al dat het door den Raad voor elk
speciaal geval zoude kunnen geschie
den, zonder wijziging der verordening
met al den administratieven omslag
van dien des zeer zeker neen
zou niet uitvoerbaar zijn, omdat de
gemeenteraad niet steeds vergaderd
is. Zelfs waar dit in een enkel geval
al gedaan zou kunnen worden, zou
in den regel bet reglement van orde
een dadelijke behandeling van een
dergelijk verzoek in den weg staan,
zuodat de beslissing veel te laat zuude
komen.
Tot welke verwarring en komische
voorvallen de verdere handhaving van
een verordening op het sluiten der
koffiehuizen enz. dus in het v rvolg
zal kunnen leiden, laat zich denken.
Wat on8 wellicht nog te
wachten staat.
In een der bladen wordt herinnerd
aan het volgende versje uit 1667
Op St. Matthije, (24 Febr.)
Was nog geen ijs,
Maar den Ssten Maart.
Reed men met slee en paird,
Over de Dordtsche waard.
Ia Friesland li/gen de kanalen reeds
dicht.
reeks van kenteefcenen, die
haar zoo geschiktheid als welstand
aanwijzen. Van de voornaamsten
daarvanbelastingbetaling, huur, loon
en capaciteiten zal zij er geen prijs
geven, en op dien grondslag zal ofi
het kiesrecht der eerstvolgende jaren
gevestigd worden, of het Kabinet zal
heengaan en de regeling aan anderen
overlaten. Wie znlk een uitstel ver
keerd acht en het betere niet
kunnende verkrijgen met bet min
der guede vrede heeft, mits maar om
de kiesrechtquaestie niet langer andere
hervormingen uitblijven, zal, naar bet
Hbld. meent, het stelsel der Regeering
moeten aanvaarden. Maar wèl zal hij
kunnen trachten, in dat stelsel de
noodige verbeteringen te brengen.
Op die verbeteringen wordt ook in
bet voorioopig verslag aangedrongen.
Hierna wijst het Hbld. er op, dat
het ontwerp verschillende onbillijkhe
den bevat, die, worden ze niet wegge
nomen, duurzaamheid en populariteit
aan de regeling zullen onthoudeD.
Zoo o.a. de bepaling, dat huurkiezers
tussen en 1 Aug. en 1 Febr. niet mogen
verhuisd zijn,berustende op de orijuiste
onderstelling, dat wie minder dan een
half j.tar in dezelfde woniDg is geble
ven, hiermee altijd blijk geeft 'van
een minderen welstand.
„Men kan ve. huizen", zegt het Hbld.
„omdat de woning voor het gezin te
klein wordt; om gezondheidsredenen;
om onduidbare gebreken welke de
huisheer weigeit ie herstelen; omdat
de huur door hem wordt opgeslagen;
omdat de huur buiten schuld van den
huurder wordt opgeze.d; omdat men
verderaf werk heelt bekomen; omdat
bet perceel albrandt, onteigend of
veibouwd wordt. Men kan er nog
andere gevallen bijvoegen, bijv. dat de
kiezer een betere, zelfs auurdere wo
ning kan krijgen, mits hij spoedig
verhuist. In al die gevallen is zijn
welstand niet verminderd, ja kan zelfs
juist uit de verhuizing naar e9n duur
dere woning het tegendeel zijn ge
bleken
Zoo de omschrijving van loonkiezers
waardoor kleine neringdoenden, baas
jes, boertjes, die hun eigen meester
zijn en werklui, die nu eens hier, dan
eens daar werken zijn uitgesloten. Zoo
de beperking der bezitskiezers tut hen,
die hun geld belegd hebben in Spaar
bank of Grootboek, in plaats van ook
andere „papiertjes" in aanmerking te
doen komen. Zoo de voorwaarde voor
capac.teitekiezers, dat zij wettelijk
geijkte capaciteiten zijn.
Hoe echter in dit alle3 te voorzien
vraagt het Hbld De Regeering vraagt
in haar stelsel naar uiterlijk waar
neembare kenteekenen. En, zegt men,
bet is niet hare schuld dat de Grond-
wer althans zooals zij art. SO op
vat zulke kenteekenen eischt.
Deze tegenwerping acht het blad
niet afdoende. Aangenomen, er zijn
uiterlijk waarneembare kenteekenen
noodig, den moet men meent
het Hbld., ook zoodanige aannemen,
die inderdaad kenmerken van ge
schiktheid en welstand zijn. Blqkt
het dat die welke de Regeering stelt,
aan dien eisch wel in vele gevallen
voldoen, maar in tal van andere niet,
dan zijn di« kenmerke'n bedriegelijk
en moeten zij worden aangevuld, om
zooveel mogelijk een verkeerde wer
king te voorkomen.
„Dat nu, die zorg, dat oog voorde
talrijke uitzonderingen, missen wij in
het ontwerp zegt het Hbld. en
daarvoor ^verwachten wij in een ge
wijzigd ontwerp, bij de memorie van
antwoord, herstel. Hos? Doer een
reeks van bepalingen, die onmisbaar
z.jn om onrechtvaardigheden tejvoor-
komen, en die nu eenmaal, als men
zulke op zich zelt gebrekkige kenmer
ken stelt, niet achterwege mogen
blijven. Zoo zal bij verhuizing het
geval van overmacht moeten worden
voorzien, en in alle gevallen bij de
huur- en loonkiezers steeds het bewijs
zijn, toe te laten, dat de wettelijke
onderstelling van verminderden wel
stand niet aanwezig is.
„Wat wij zouden wenschen is, dat
door de kieswet een jury werd inge
steld, voor welke al dergelijke gevallen
werden gebracht, gelijk wij in 1S93,
bij het stelsel van „voorzien in eigen
onderhoud", hebben aanbevoleneigen
aangifte van dien toestand, te beour-
deelen door buurtgenooten die een
zeker getal jaren kiezers zijn geweest.
Een populaire rechtspraak dus over
het voldoen aan de wettelijke ver-
eischten van het kiezerschap, gelijk
de kieswet reeds een actio popularis
kent, waarbij het iecht aan een ieder
is toegekend, personen die er niet on
behooren, van de lijst te verwijderen."
Over dat van de Residentiebode in
een volgend nummer een en ander.
Vakvereenigingen.
Behalve de in ons vorig nummer
vermtlde bladen, hebben ook de
Amst. Cour., de lib. Nederl. en de
Volksstem, de driestar „vakvereenigin
gen" van de Standaard besproken.
De Amst. Cour. bespreekt voorna
melijk dat gedeelte, waarin sprake is
van samenstelling van alle werklieden
liefst in éen gilde of corps en onder
éen statuut over wat de vakbelangen
en de verhouding tot de patroons
aangaat.
„Bij ons is de vraag gerezen, zegt
de Amst. Cour. in een driestar „fak-
vereeniging", „hoe van anti-revolutio
nair standpunt zoo gesproken kon
worden. Oalvijn's geestelijke zonen
verstaan het gezag van den Bijbel
zoo, dat hier voor alle leveneverhou
dingen een vingerwijzing te vinden
is. Er is geen gebied, waarop niet
dat gezag gelatalles moet van dien
geest als worden doordrongen. Maar
dan kan men ook niet „vakbelan
gen" en vooral niet „de verhouding
tot de pairoons" beschouwen ais iets,
waarover Calvinisten, Katholieken en
Socialisten als gelijkgezinden en ge
lijkgestemden hun denkbeelden in
éen statuut neerleggen kunnen. De
proef op de som is immers niet lang
geleden nog geleverd, toen de Siga-
renmakerebonu den patroon wou op
dringen het gebod: gij 2ult geen
andere werklieden dan leden van
onzen Bond aannementoen pro
testeerden de Roomschen krachtens
het Katholiek beginsel nopens de
verhouding tot den patroon."
De Volksstem, het orgaan van de
Koo, zegt met genoegen de diiestar
te hebben gelezen. Het is juist het
zelfde, als waarop zij bij herhaling
heelt aangedrongen.
„Nu ook de Standaard den anti
revolutionairen dit advies geeft, heb
ben wij," zegt de Volksstem„alle
hoop, dat er langzamerhand in Neder
land een hervorming van de vakver
eenigingen zal komen, waardoor de
arbeiders de „sterke positie" tegen
over de patroons zullen innemen, de
eenige positie, die hun kans geeft op
beteekenende en duurzime lotsver
betering.
„In de vakvereeniging voor stoffe
lijke belangen, waaraan allen deel
nemen ondanks verschil van staat
kundige- of geloofsovertuigingen, ligt
de kracht der werklieden, en dat
wij zoo herhaaldelijk op hare stichting
.aandrongen, was eenvoudig, omdat
jVij daarin het groote voordeel zien,
van de zoo jammerlijk verdeelde werk
liedenpartij tit eendrachtig handelen
te brengen.
I „De Standaard heeft thans haar
bezwaren daartegen overwonnen, Pa-
trimonium moge baar volgen, en de
R. K. Volksbond met zijn Volksbanier
blij ve niet achterwege. Dan zil 1896
onzen Nederlandschen werklieden iets
goeds hebben geschonken."
De lib. Nederlander spreekt in den
zelfden geest.
Naar aanleiding van het gezegde
van de Volksstem bevat de Standaard
een driestar „op éen beding", waar
over morgen iets.
Financieels Mededeelingen.
Het Weekblad van Broekman en
Houders bevat o. a. de volgende op
gave van minder courante of incou
rante fondsen, in de week, tot den
datum van 25 Febr. 1895, door hun
tusschenkornst verhandeld.
Aand. Amst. Vooreobotb. 101 pCt.
Bouwondern. „Wil
lemspark" f450.
Muats. tot expl. van
Bouwte r. „Welte
vreden"
Bouw -Maatschappij
„Nieuw Bu-sunr'
Maats. „Een Natio
naal Belang"
's Grav. Vleeschh.
Sckev. -Bouwvereen.
(Holel Garni).
Oost-Java Cultuur-
Maatschappij 100
le Hypotb. West.
Stoomtram-Maatscb. 100£
Hilvers. Stoomspin.
en Weverij. 100
Kon. Tabak- en Sig.
fabriek (Peletier)
Vereen, tot Christel,
verzorging v. Krank
zinnigen en Zenuwl.
te Utrecht
Ned. Brand- Assur.
Maatsch. „de ►Sala
mander*.
Oblig.
Aand.
j»
Oblig.
55
110
90
55
128
115
99ü
100
Letteren en Knnst.
Schild erij en-veilia g.
De firma Frederik Muller Co.
verkochten Dinsdag in „De Brakke
Grond" te Amsterdam een partij
schilderijen, af komstig uit de nalaten
schappen van den heer Eug. Bunge
en mevr. Bru/mansVan Maanec;
de volgende hooge prijzen werden
besteed
A. Allebé, oude vrouw, f405; mej.
G. J. van de Sande Bikhuysen, bloe
men, f 660; V. Bauffe, boerderij, f 200;
David Bles, jonge weduwe, f 280; 13.
J. Biommere, da pbilosoof f1000;
John Dewis Btowd, een wandelritje
in Engeland, f570; J. W. van Borse-
len, lanctschap, i 210; Johannes B >s-
boom, stadsgezicht, f 195; Eu.èie
Cicéri, oude stadsgracht f 210; dezelfde,
boschgezicht, f175; Tito Conti, ge
lukkige verloofde, f190; C. Cunaeus,
jachthonden, f210; Karl Dzubigny,
landschap, f 265IC. Ebner, lion-
gaareche dorp3marfct, f200; J. H.
Hollestelle, duinengezichl op Walche
ren, 1290; V. Huguet, Constantinopel,
f285; H. W. Jansen, haven van Am
sterdam f280; H. A. Klinkenberg,
Gelderschekade te Amsterdam, f270;
H. W. Koekkoek, Hollaadsche artil
lerie f230; Willem Maris, he- melk-
uur, 11080; dezelfde, Hollandsche
weide, f 460; dezelfde, morgen, f 460;
Willy Martens, breidster i860; Anton
Mauve, winteravond, f705; H. W.
Mesdag, -strandgezicht, f 1400; dezelfde
ondergaan der zon op de Noordzee,
f1210; Albert Neuhuys. een ijdel
tuitje van Katwijk, f1460; Iiibarz,
Vilette te Parijs, f200; E Ribol, een
jongensportret, i 1130W Roelofs,
Hollandsche weide, fS05; A. Schelf
hout, winter in Hollano, f400; Ph.
Sadée, uitdeeling aan armen, f 675;
Smith Huid, fjord in Noorwegen f225;
H. Valkenburg, dorechen. f410; A.
Waldorp de Zuiderzee f 290; dezelfde,
marine, f270; J. H. Weis.-en'oruch,
Hollanasch landschap, f400; J. H.
Wijsmuller, stadsgezicht te Amster
dam, f-500dezelfde, winter, f455;
dezelfde, boschgezicht in den herfst,
f 185.
Dinsdagavond werd de veiling
voortgezet; toen waivn de aquarellen
aan de beurt.
Sport en Wedstrijden
Wielerwedstrijd.
In het Vélodrome d'hiver te Parijs
heeft Zondag een belangrijke wedstrijd
over 50 K.M. plaats gehad.
le was Linton, 1 uur 4 m. 4s'6
sec.2e L^sna, drie vierde ronde
sebter; 3e Baugé, IVj ronde achter;
4e Luimden, 5 ronden achter. De
strijd was zeer spannend. Bij den aan
vang paseeerde LeBna alle mededin
gers, doch bq den 27en kilometer
nam Linton de leiding, en bij hield
haar. Bij den 28en K M. passeerde
hij Baugé voor de tweede maal, bij
den 32a Luimden en bij den 34e
Lesna. Hij sloeg verscheiden records.
Hier volgen eenige verdere bijzonder
heden van Linton1 K.M., 1 m. 21
p., 2 kil., 2 w. 35 5 kil., 6 m. 19
s.10 kil., 12 ui. 43 s. (Miohaël, 12
m. 27 p.); 15 k., in 19 m. 15 s.20
kil., in 25 m. 44 8.30 kil., in 3S m.
29 s. 4/5. (De 28 feil. legt hij af in 35
is. 55 f., waarmee bij het record slaat:
36 m. 1 s.)40 kil.. 51 m. 54 s. 3/5.
In het uur 46 kil. 373 (record 46 kil.
711, Stocksrecord op de overdekte
baan Michaël, 46 k. 560). DeFraneehe
records van den 28en tot den 39en k.
zijn
Rechtszaken.
Schaking.
Een le luit. van het 2e regt. huzaren
te 's Hertogenbosch is door den krijgs
raad wegens schaking tot 6 maanden
veroordeeld. Van dit vonnis zal in
hooger beroep g8gaan worden bij het
Hoog Militair Gerechtshof.
Gemengd Nieuws.
Eene rede over Transvaal.
De Nederlandsche Vereeniging te
Londen hield Zaterdag haar iaarlijk-
8che feestmaal in hotel Mélropole,
onder voorzitterschap van baron Van
Golstein.
Het gezellige geheel, de keurige
tafel van ca. 100 couvert?,de vroolijke
muziek, allea droeg het zijne er toe
bij om het feest ter herdenking van
den 283ten verjaardag van de Holl.
VereenigiDg te doen slagen, terwijl
vele telegrammen uit Nederland be
wezen dat zij ook daar vele vrienden
telt.
Baron Van Goltstein wijdde bij den
aanvang een dronk aan Koningin
Victoria, die algemeen werd toege
juicht.
De lange rij van pprekers werd
geopend door baron Van Goltstein die
op het welzijn der club dronkde
heer Stoop herdacht het feit harer
meerderjarigheid.
Onder de gasten waren vele En-
eelschen en ook de heer Montagu
White, consul-generaal der Z.-A. Re
publiek. De heer's Jacob, de penning
meester, bracht een dronk uit op de
buitengewone en eereleden, inzonder
heid den heer Montagu White, welke
toost met geestdrift werd begroet.
De1 heer White, daarop het woord
nemende, zeide, dat hij te meer reden
had om trotscb te zijn op de ovatie,
welke hem ten deel gevallen wap,
omdat hij die beschouwde als in de
eerste plaats het land geldende, dat
hij do eer had le vertegenwoordigen.
Vijftien jaar geleden, zeide hij, was
Transvaal een onbekend land buiten
Zuid-Afrika en het moederland, Ne
derland. De groote gebeurtenissen van
1881 hadden het eerst de aandacht
der wereld op de Zuid-Afrikaanscke
Republiek gevestigd, en nu opnieuw
de jongste crisis. Hat waren geen
gebeurtenissen geweest die de Boeren
gezocht haddenwant zij zijn een
vredelievend en bescheiden volk,wars
van bloedvergieten en oorlog, maar
niettemin vast besloten hun onafhan
kelijkheid, zoo noodig,met de wapenen
te verdedigen. Spreker wilde niet veel
over de jongste gebeurtenissen uit
weiden alles heet nog „sub judice",
waaromtrent men verondersteld werd
een open mind te houden. (Gelach).
Er bestond slechts één uitzondering:
de grieven der Uitlandersdaarover
kan men zooveel uitweiden als men
wilde. Men kan van hem echter niet
verwachten, dat hij met veel geest
drift daarover zou spreken Hilariteit
De geestdrift welke thans in Enge
land heerachte over Jameson's daad
was eenigszin3 zonderling en klein
geestig. De Boeren hadden ook hun
vaderlandsliefde getoond, die zij van
even goede qualiteit aohten als de
Eagelsche, maar zij hadden geen hof
dichters om haar te bezingen. (Gelach
en geroep „a good job, too"). Wat de
aanleiding tot den inval betreft, zeid i
de heer White dat de zaak reedi
zeer langen tijd in de lucht, had g?<
hangen, maar eerst in Decembet
namen de geruchten een meer vaste i
vorm aan, en dit, in verband gebracht
met de plotseling geheel omgeslage I
houding van de Times, bad hem g<
noopt zijne regeering te waarschuwe!
Maar zelfs toen nog dacht hij aai
geen invalhet was hoofdzakelijk ee
opstand in Johannesburg die verwacaj
werd. President Kruger had hei<
echter geruststellende berichten g<j
zonden, na inlichtingen te hebbe
ingewonnen in den Rand. Spreke1
herhaalde, dat zijn regeering gee i
vermoeden had gehad van Jameson'
plan. Want zelfs einde December wa1
er geen enkel gewichtig regeexingj]
persoon te Pretoria aanwezig, en toe i
eindelijk de wapenen moesten opgei
vat worden, moesten de verdediger i
Yan den vaderlandschen bodem won
den weggeroepen van de feestelijk!
heden op Nieuwjaarsdag, die altiji:
als een groote feestdag door de Boere
wordt gevierd. Als éen man kwame i
de Boeren op om de invallers 11
weerstaan, en als men de moeilijk i
heid om een krijgsmacht te concer.
treeren in een land als Transvaal i
aanmerking Deemt, moet men zie
verbazen over de snelheid waarmed
de Boeren zich verzamelden. He
aantal Boeren die bij Krugersdor
tegenover Jameson stonden, is be
laehelijk overdreven voorgesteld. Mi
litaire deskundigen van groote ervarin
in Engeland hadden hem (White
vert6id dat er geen ware veldslag:
'geen eigenlijk vechten was gewees
enkel schermutselingen, en dat d
Jameson zoo spoedig tot onmach
gedoemd was omdat hij gereken
had op een uitval van Johannesburg
die niet kwam.
Ten slotte sprak de heer Whit
het vertrouwen uit, dat de jongst
gebeurtenissen in Transvaal, nis
alleen de onafhankelijkheid die
Republiek zouden bevestigen, hetgee
ontwijfelbaar was, maar ook ee
aansluiting tueschen de Hollander
en Engelschen in Zuid-Afrika zoude
bewerkstelligen, zonder welke ges
blijvende voorspoed daar mogelij
was. Koningin Victoria had daaro
zelf gewezen in haar bekend telegrai
aan president Kruger. Hare Majestei
had een eendrachtige samenwerkim
van beide rassen, een volstrekte nood
zakelijkheid genoemd, en spreke
hoopte, dat deze raad zou gevolgi
worden.
De graanvoorraad in
oorlogstijd.
In Engeland is een Jozef opgestaa:
in de gedaante van een zekeren heei
M rston. Ia de „Nineteenth Centurj
driügt hij er op aan, dat een natio
naai graanpakhuis zal gebouwd wor
den om den graanoogst yan één jam
opgestapeld te houden. Terwijl Gi
braltar genoeg voorraad heeft om eei
beleg van twee jaren te doorstaan
heeft Engeland thans niet genoe<
rantsoen voor meer dan één week
Het pakhuis, dat hiervoor moet wor
den aangelegd zou, met het graan
30,000,000 kosten.
Te Gent is Maandagnacht het oudi
Koornstapelhuis afgebrand. Het wer<
gehoudei vo ir het oudste burgerlijk
gebouw van België, was opgetrokkei
in den Romaanschen stijl van de elfdi
eeuw, en behoorde tot een schilder
achtige groep oude buizen op
Gra6lei, in de nabijheid van het iraaii
en beroemde Schippershuis.
Jameson te Londen.
Het stoomschip Victoria, waarop
dr. Jameson aan boord was, is Dins
dagnamiddag 12,30 u. te Gravesend
aangekomen en heeft na een kort
oponthoud de reis naar Londen voort
gezet.
De Pall Mall Gazette deelt mede
dat Jameson van de Victoria wer<
overgebracht naar een sleepboot
om twee uur dertig te Eritb aan land
is gezet.
Des namiddags te 4 uur 35 minuten
kwam hij aan het Fencburchstreet
station aan.
Om half zeven arriveerde hij in een
„cab" aan het „police-court" in de
Bowstreet. Toen hij het gebouw dei
rechtbank binnen trad, werd hij met
luid gejuich ontvangen door het aan
wezige publiek, waaronder zich ver
I scheidene pairs en aanzienlijke per-
1sonen bevonden.
Jameson en vijftien zijner officier0
had electrisch licht in mijn hut met een üraan naast
mijn slaapbank, zeer geschikt als men wenschte te lezen
en te wakeD, maar niettegenstaande wat er boven was
voorgevallen, was ik zeer slaperig, en ik draaide het
licht uit, zoodra ik op mijn bed neerviel.
Ik denk, dat ik ongeveer een uur zwaar geslapen had,
toen een gevoel van onrust en elapelooze vermoeidheid
over mij kwam: ik la^ wat te dommelen en te droomen
en in al mijne droomen zag ik Paolo's gelaat. Ik scheen
op j't dek te loopen van de „Celsis", maar toch had
Paolo daar meer te zeggen dan ik ik ging naar de
machinekamer, hij gaf zgne bevelen aan de mannen met
veel gezagik ging haastig naar 't salon en in mijn
dwazen droom dacht ik kapitein Black aan deze en
Paolo aan gene zijde te zien en er scheen een zeer vriend
schappelijke betrekking tueschen hen te bestaan. Weer
sliep ik onrustigmaar nu ging mijn sloep in andere
visioenen over;in een mijner visioenen scheen ik wakker te
liggen in mijn eigen hut en Paolo stond voor mij en keek
mij recht in dë oogenen toen ik mij wilde oprichten
om hem een vraag te doen was ik machteloos, mijne
ledematen werden vastgehoudenik leefde, maar kon
mij niet bewegen en ik kon niet spreken een af
schuwelijke droom, waaruit ik scheen te ontwaken door
de aanraking van iets koudB op mijn uitgestoken
hand toen opende ik mijne oogen en zag nu in wer
kelijkheid dat anderen mij in 't gelaat keken. Ik zag
hen een gedeelte van een seconde, maar bij het weinige
licht dat in mijn hnt viel, herkende ik toch het gelaat
en de gestalte, want de man, die mij in mijn slaap had
gadegeslagen was Paolo.
Een gevoel van gevaar deed mij dadelijk geheel wak
ker worden. Ik bracht mijn hand am het kraantje en
het witte licht bescheen de hut. Maar de hut was le
dig en de hond van^Roderick zat bij mijn koffer en had
mijn hand gelikt.
Ik wist niet wat ik van dat alles denken moest,
maar de afschuwelijkheid van den droom deed mij
trillen en ik ging naar boven, alvorens mij te kleeden.
Het was de morgenschemeringde dag kwam op uit
de zee, en bracht met zich koude en mist, welke over
de lange, rustige golven hing.
Dan was op het achterdek en de eerste officier op
de brug; ik sloeg een blik in Paolo's hut en hij lag
daar zoo rustig te slapen, dat ik geheel en al begon te
twyfelen aan hetgeen ik gedroomd had. Hoe kon die
man in mijn hut geweest zijn en nu in zijn eigen kooi
liggen. De droom had mij bedrogen, zooal3 droomen
dikwijls doen. Maar aan slapen viel niet meer te den
ken. Ik begon met Dan te praten, liep het dek met
hem op en neer en vroeg hem wat hij van onzen stuur
man dachf.
Hij krabbelde zich op 't hoofd, alvorens te antwoor
den en keek, alsof hij er meer van wist, zooals dat
zijne gewoonte was.
„Ja, mijnheer, het pa6t mij niet te spreken over hen,
die boven mij staan, gij vraagt het mij en ik zal u
antwoorden. Natuurlijk ik ben de man niet om kwaad
van een ander te denken, ik ben maar Dan, een ge
wone Engelsche naam, ofschoon sommigen die knapper
zijn dan ik zeegen dat het Daniël moet zijn maar ik
weet, gij zult mij niet tegenspreken?"
Ik verzocht hem voort te gaan maar hij ging zeer
voorzichtig te werk, sneed zijn pruimtabak fijn en
hield zich in, nog voordat hij begonnen was.
„Nu dan," zeide hij ten laatste, „wat onzen tweeden
stuurman aangaat, er is iets vreemds in dien hoek."
„En dat is je meening, Dan
„Zoo waar als de mist begint op te trekken."
Ik keek op, de mist trok op, daaraan was geen
twijfel. De zon verrees heerlijk, verrukkelijk en bescheen
den horizon. Er is iets goddelijks in eiken morgen
stond maar ik weet niets, dat een mensch zoo dank
baar doet zijn voor zijn bestaan, als een zonsopgang op
den Atlantischen Oceaan. Het gevoel van de kracht
van den wind, de onpeilbare groene diepte van de on
metelijke zee, het gewelfde uitspansel van den hemel,
het duidelijk waarnemen van den loop van de zon,
de reinheid, stilte, macht van dit alles, het bewustzijn
van de niets beteekenende macht van den mensen
dit alles maakt indruk op u, wekt de diepste gedach
ten in u op, wendt u af van de kleine nietigheden,
zooals de Natuur dit slechts vermag. Nooit kan ik de
kracht van den zeewind begroeten en weigeren te lui
steren naar zijn stem, welke tot ons komt als een bode
van het onbekende.
Het geluid van een schot aan bakboord wekte mij
op uit mijne gedachte.
De mist lag daar nog over de zee en het duurde
eenigen tijd voor wij iets konden onderscheiden. Maar
vreezende, dat er een schip in nood verkeerde, wendden
wij het roer en voeren met halve kracht. Wij hadden
misschien vijf minuten gevaren, toen een vreeselijke los
branding ons oor trof,deze maal de schrik van alle mannen,
die op betdekwareD, opwekkende.Wantdezelosbranding
was niet die van een klein kanon, zooals slechts zeevaardige
schepen gebruiken, maar de donaerenae ecno van een
vuurwapen, zooals slechts een oorlog-schip dragen kan,
Langszaam stierf het geluid weg, maar tegelijkertij 1
trok de mist op, en op een afstand van een mijl zag
ik een schouwspel, dat mijn bloed naar de wangen joeg
en dat maakte, dat ik mijn hart hoorde kloppen.
HOOFDSTUK IX.
Ik ontmoet het naamlooze schip.
Daar waren twee groote schepen naast elkander en
zij stoomden met zooveel kracht, dat het donkergroene
water in reusachtige schuimende golven voor den voor
steven bruiechte.
Het verst verwijderde schip wa3 lang van vorm en
donker van kleur, het had vier masten en twee wit
geschilderde schooreteenen. Mijn sterke verrekijker
gai mij een goed gezicht op het dekik zag, dat dit
vol was met passagiers en bemanning en dat zij allen
aan bakboord stonden, van welken kant het andere
schip naderde.
Wordt vervolgd.)
