gezonde stevige knaap, was gewoon n:et bepaald tot de vraag of aan de
dal zijn moeder eiken dag op de uitbreiding behoefte bestaat. Men
vastgestelde plaats, waar hq kwamheeft verder gezien en de geheele
spelen, zqn middagmaal liet bezorgen, j reohterlijke indeeling weder ter sprake
Ook ditmaal was door de vrouw gebracht, zooals die sedert ongeveer
correot op tijd het pannetje met de 20 jaren bestaat,
consumptie bezorgd, maar haar Dirk j Naar aanleiding hiervan brengt het
had nog een paar klantjes te bedienen Mig. Hbldin herinnering een middel,
of nog geen trek genoeg, kortomdat onlangs in Frankrqk is voorge-
hq zette de pan binnen het instru-steld. en dat ook in het afdeelings-
ment om den inhoud zoo straks te verslag der Tweede Kamer vermeld
oonsnmeeren.
Maar, o! noodlot!
Door een sohok was het pannetje
gekanteld en was de inhoud groo
tendeels eruit geloopen.
Begrijpelijk is, dat de aardappelen,
de saus en stukjes stokvisoh, die
zich tussohen het meohaniek vast
werkten door het draaien, geen oor
zaak waren om het muzikaal geheel
te veraangenamen. Dirk kreeg ODder
groot kabaal zijn ontslag.
(JSeho.)
Aan den Zuidwal te 's Gravenhage
moest Zondsgmiddag de tussohen-
komst van een paar politieagenten
worden ingeroepen, om twee oudjes,
man en vrouw, samen minstens an
derhalve eeuw oud, die met elkander
twistten tot kalmte te brengen. Hoe
wel stram en stijf, aohtervolgde de
man zijne vrouw met eene bqï.
De erfswerkers te Rotterdam.
Maandagmorgen 7 uur is te Rot
terdam, voorloopig onder politietoe
zicht, begonnen met de lossing vkn
het stoomsobip Droitmet behulp der
nieuwe electrisohe kranen en de
overgekomen Brabanders. In aan
merking genomen de mindere erva
renheid der werklieden en de nog
niet voldoende regeling van het ran- J Indie zonder bezwaar,
geeren der waggons, kan gezegd: .Bij opheffing van eenige reoht-
worden, dat het werk zeer bevredi- j banken zouden de kosten dier ver
gend van stapel loopt. Gemiddeld j andering, voornamelijk reiskosten en
wordt door twee ploegen 40 tons per1'
uur gelost of 10 ton meer dan vroe-
De Fransohe regeering wil niet
minder dan 54 rechtbanken, wier
arbeid zeer beperkt is, zoodanig met
naburige vereenigen, dat eenige
reohters bq beurten in de hoofdplaat
sen van kleine arrondissementen
zittingdagen houden, terwql éen reoh-
ter (met een plaatsvervanger en een
griffier) er blijvend gevestigd is, met
de bevoegdheid van een president,
voor spoedeisohende zaken. Die
reohter zal tevens in die hoofdplaats
kunnen worden belast met de be-
voegdheden eens kantonrechters.
.Zou een dergelijke regeling", zegt
het Alg. Hbld., „niet ook hier te lande
aanbeveling verd'enen Men zou dan
nog eenige der bestaande rechtbanken
kunnen opheffen, wier werkkring
thans zeer beperkt is. De leden der
overblijvende zouden dan, bij beurten,
om de maand of de 14 dagen, naar
de boofdplastsen der voornaamste
kantons trekken tot afdoening der
aanhangige zaken en aan éen hunner
die er gevestigd blijft of aan den
kantonreohter kon de voorloopige
behandeling van spoedeisohende za
ken worden opgedragen. De recht
spraak door een college wordt dan
gehandhaafd, maar het ooilege komt
dan up geregelde tqden tot dereoht-
zoekenden. Een dergelijke rol ver
vullen de omgaande reohters in Ned-
huur van eenige kamers, vermoedelijk
voor de schatkist niet zeer bezwarend
zijn. Maar de groote voordeelen
Maar de
werden bereikt, dat de reohter nader
by de reohtzoekenden komt, het
vertrouwen dat reoht te verkrygen
is wordt versterkt en in de ba'f
doode rechtbanken meer leven wordt
gebracht."
ger, een voordeel dat natuurlijk nog
grooter zal worden. Om 12 uur wa
ren reeds 200 ton uit de Droit ge
lost en indien eventueel ook des
naohts werd gewerkt, zal het stoom
schip hedenavond leeg komen. De
ploegen hebben de nieuwe sterkte,
dus 9 man. Het gevaar, dat door het
naar benedenvallen van erts zou
kunnen ontstaan, is vermeden, door
dien van zoogenaamde tubs of afge
dekte kakken wordt gebruik gemaakt.
Het stoomschip iLonkshaven werd
onder de nieuwe kranen gelegd.
De prijs der steenkolen.
Omtrent het Duitse i-Hollandsoh
Kolensyndioaat deelt men uit Twenthe
mede, dat het plan van de verschil
lende Kamers van koophandel en
fabrieken is, om aan alle steenkolen-
verbruikers den dringenden raad te
geven, geen nieuwe contracten na sinds lang.
afloop der bestaande tot verdere leve- j .En stuit het dan tooh niet, dat,
ring van Duitsche steenkolen af te waar zelfs in zulke landen de bur-
sluiten, doch over te gaan tot het .gerij mondig wordt geacht, indeNe-
gebruiken vun Eogelsche kolen. j derlanden, die aan het vrije burger-
Men vertrouwt billijke vraohtover- wezen het aanzijn gaven, de Bareel
Burgemeester.
De Standaard sohrqft onder dit op-
sohrift het navolgende
„Zelfs in Italië wordt nu door de
Regeering voorgesteld om in de
grooterc Gemeenten de benoeming van
de burgemeesters aan de Gemeente
terug te geven en voor kleinere Ge
meenten het recht van voordracht te
herstellen.
.In Oostenrijk en in zoo menig
ander land bestaat deze inrichting
eenkomsten der verschillende spoor
wegdirecties te zullen erlangen, zoo
noodig door tussohenkomst van den
minister van waterstaat, ten einde van
de losplaatsen extra treinen te laten
loopen.
Eene vergadering van alle steen-
kolenverbruikers kan te Hengelo als
centraal punt worden verwacht.
Blijkens te Bergen-op Zoom ontvan
gen bericht, weet de gezant van de
▼oogdq uit de Residentie nog steeds
voort duurt?
„Geen benoemingsrecht, zelfs niet
in steden als Amsterdam en Rotter
dam.
„Geen recht van voordracht, ra wat
vorm ook.
.Ja, zelfs als er uit de Gemeente
een maohtige adresbeweging opkomt,
om eerbiedig te verzoeken, wat men
zelf uit eigen bevoegdheid moest
kunnen afdwingen, wordt er op zoo
Zuid-Afrikaansche Republiek jhr. mr.sterk uitgesproken wensoh der bur-
Beelaerts van Blokland, te 's Graven
hage geen inlichtingen te verstrekken
aangaande het in verschillende dag
bladen opgenomen bericht, als zouden
in ons land onder-officieren der be
reden artillerie gevraagd worden, om
dienst te nemen in de Z. A. Republiek,
op eene jaarwedde van f2400, vrije
kleeding, huisvesting en voeding.
Pers Overzicht.
De Rechters dichterbij.
In het vorig jaar heeft de wetge
vende macht besloten de rechtbank
in Den Haag, waarbq de achterstand j
zoo geweldig groot was, uit te brei
den. Daarop is onlangs een wets
voorstel gevolgd om der Regeering:
de gelegenheid te geven ook aan
eenige andere reohtbanken een ruimer j
getal reohters te kunnen aanstellen.
Bij het onderzoek van dit voorstel
gerij niet gelet.
.In plaats van echte .burgervaders,"
vroede mannen door ervaring gerijpt,
en met iets van de koppen der Staal
meesters, worden er naar schier alle
dorpen jonge mannen van buiten
afgezonden, die op een postje waoh-
ten.
.Het .is, of elk begrip van mselfgo
vernmentbij ons democratisch aan
gelegd volk moet worden uitgeroeid,
en een soort .gezonden commissaris
sen van buiten af' want dat zijn
thats feitelijk onze .burgemeesters"
de burgerij overheeren moeten.
.Het burger begrip is uit het ambt
van burgemeester uit.
„Alleen de meester is gebleven*"
Gedurende het jaar 1S95 hebben
wij in 't geheele gouvernement als
slaohtoffers van den vjjand te betreu
ren gehad 4 dooden en 23 gewon
den. Onder dit laatste getal zqn ook
begrepen liohte verwondingen, zoo
als er in Telok Semaweh hebben
plaats gegrepen. Waar soms gemom
peld wordt over „1'art de grouper
les ohiffres" daar is het, zulks zal
een ieder begrqpen, onmogelijk dat
zoo iets met een opgave als de bo
venstaande, plaats heeft.
Met zulke feiten is het dan ook te
verklaren, waarom de tegenwoordige
gouverneur van Atjeh bjj zijn terug-
keeren te Kota Radja kon verklaren
dat hq in elk opzioht meer dan vol
daan was over het onthaal, dat zqn
plannen bij de hooge regeering te
Batavia was ten deel gevallen, en
dat met alle kraoht zal worden voort
gegaan met de politiek, door hem in
de laatste vier jaren in het noorden
van Sumatra gevolgd.
De Deli-Ct. sohrqft
Zoo nu en dan, maar nog lang
niet genoeg worden er in de Indi-
sohe pers staaltjes openbaargemaakt
van de roekelooze geldverspilling
waaraan de regeering zioh soms be
zondigt. Het is zoo erg niet, wordt
dan wel eens vernomen, maar die
dat zeggen hebben het mis zij weten
niet hoe er met 't geld wordt gesme
ten. Het volgende staaltje kan tot
onderricht strekken* Reeds jaren lang
bestaan er plannen om de oommu-
nioatie te water op het Tobahmeer
te verbeteren met de militaire post
en het oiviel bestuur daar ter plaatse
trouwens een noodzakelijkheid. In 't
geheel is thans voor dat doel f50,000
uitgegeven, en het resultaat is dat
wq thans even ver gevorderd zqn als
toen het nog geen duit ajem had ge
kost.
Het plan was dat er een stoom-
barkas van aluminium, ter wille van
de lichtheid bij het transport land
inwaarts, in de vaart zoude worden
gebracht, en werkelijk werd zoo'n
vaartuig te Genua voor rekening van
het gouvernement gekocht.
De maohine zoude gestookt worden
met benzine, en te Siboga werd een
behoorlijke hoeveelheid van dat goedje
opgelegd. De barkas komt te Batavia,
maar intusschen is geieoreteerd dat
het stoken met, en het in voorraad
hebben van benzine zoo diep in de
binnenlanden te gevaarlijk was.
Het bootje werd dus te Batavia
aangehouden en thans is er een met
een petroleummutor uit Europa ont
boden. De benzine werd als „erg ge
vaarlijk" in zee geworpen De speoi-
fioatie van hetgeen de vloot op het To
bahmeer nu reeds gekost heeft ware
vermakelqk, indien niet zoo voortdu
rend over den sleohten staat van
'slands financiën noodkreten opgingen.
Achtereenvolgens doorkliefden er de
baren een ijzeren sloep ad f5000, ge
heel onbruikbaar en reeds gesloopt
een houten sloep ad f S00, ook reeds ad
patreseen koleh van hout, kostende
f 1500, en alleen geschikt voor een
zeilpartij op het meer; een verba
zend groote prauw met voldoende
ruimte voor het vervoer van 100 sol
daten, aan het meer gebouwd, maar
zoo zwaar dat ze slechts door een
stoombarkas uit haar onbeweeglijk
heid zal kunnen worden getrokken
kosten 12000.
De aluminium boot, die te Batavia
bleef, werd te Genua voor 39COO fr.
aangekocht; de sohattiDg van een
halve ton onnut uitgegeven, is dus
naar men ziet, in geenen deele te
hoog. Eq op de vraag waar blijft
in Indië het geld, is 't een antwoord
te meer.
Koloniën.
MEDAN, 25 Februari.
Men schrijft uit Kota Radja aan
©n de afdeelingen heelt men zichde Deli Gt
Sport en Wedstrijden
Zondag speelde de Haarlemsohe
Voetbal Ver. „Haarlem" tegen de
Haagsche Football Club „H. B. S."
Voor de rust maakte „H. B. S." 2
goals, dooh na half time wist Haar
lom" op te halen en maakte gelqk.
Letteren enKnnst.
Bij het tooneelgezelschap van den
Tivoli-sohouwburg te Rotterdam, di
rectie de heeren Joosten en Poolman,
is in studie een oorspronkelijk blijspel
in drie bedrijven van A. van Sprink-
huizen, getiteld X-stralen
Vorstelijke componisten.
Tot de vorstelqke componisten moet
ook de tegenwoordige Khedive van
Egypte gerekend worden. Compo-
neeren is een zijner grootste lief
hebberijen in zqn oogen. OnlaDgs
zqn een marsoh en een wals van
hem uitgevoerd, deze laatste is uit
gevoerd op een otfioieel diner, waarop
ook de „Sang an Aegir" werd ten
gehoore gebraoht.
Leger en Vloot
De le luit. der inf. W. N. A. de
Vos, op non-aotiviteit te Haarlem, zal
eerstdaags den dienst met pensioen
verlaten.
Eene proefneming.
In den loop dezer week zal aan
het strand te Soheveningen een aan
vang worden gemaakt met de be
proeving van twee in de werkplaatsen
der firma Cookerill te Seraing ver
vaardigde snelvuurkanonnen van 7 5
oM., stelsel Nordenfeldt. Voor deze
beproeving zijn twee oommissiën aan
gewezen de eene onder voorzitter
schap van den majoor der artillerie
Vinkhuijzeo, tevens voorzitter der
oommissie van proefneming, welke
deze kanonnen meer bepaaldelijk uit
een ballistisch, de andere onder
voorzitterschap van majoor De Wit,
oommandant van het korps rijdende
artillerie, welke ze uit een teohnisoh
en taotisoh oogpunt zal hebben te
beoordeelen. Bedoelde proeven zullen
door gedelegeerden van genoemde
firma en waarschijnlijk ook door den
heer Nordenfeldt zelf worden bijge
woond. Zijn de uitkomsten gunstig,
dan zullen snelvuurkanonnen, als
waarvan hier sprake is, bq het leger,
aanvankelijk bq de bereden artillerie,
worden ingevoerd. Men weet dat de
bedoeÜDg niet is dit geschut in eens
in te voeren. Op de oorlogsbegrooting
voor 1896 is voor den aanmaak ot
aanschaffing van snelvuurgesohut enz.
sleoh's f150.000 uitgetrokken. Het
voornemen bestaat jaarlijks een tien
tal dier kanonnen met de bqbehoo-
rende munitie zooveel doenlijk in eigen
werkplaatsen te doen vervaardigen.
De geheele afwerking van het nieuwe
geschut zal in Nederland plaats heb
ben, waardoor heel wat werk hier te
lande verricht zal worden.
Het bronzen gesohut, zoowel dat
hetwelk in en voor vestingen als te
velde wordt gebezigd, heelt zijn tqd
gehad na de invoering vanhetrook-
zwak buskruit, zoodat dit langzamer
hand door stalen snelvuurkanonnen
van versohillend kaliber zal moeten
worden vervangen. Door aan de ge
schutgieterij de afwerking dier ka
nonnen op te dragen, kan deze in-
riohting in stand worden gehouden.
Rechtszaken.
Alweder weigerden een aantal Vo-
lendammers om het havengeld te
voldoen. Circa 35 schippers zqn nu
weder gedagvaard, om op Woensdag
1 April alhier tereoht te staan.
Mishandeling met doodelijlt
gevolg.
Voor dit feit had zioh Maandag
voor de Utrechtsohe reohtbank te
verantwoorden de 21-jarige Dirk van
Roepel, uit Amersfoort. Het feit is
grootendeels bekend-
Op Zaterdag 9 Febr. jl. bracht
bekl. met een anderen boerenknecht,
zekeren Bakker, drie meisjes (waar
van twee nichten van Bakker) uit
Nijkerk over Amersfoort naar hare
woonplaats Soest. Het was ongeveer
half negen in den avond toen zij
hier aankwamen. Nauwelijks waren
zq in het dorp of een tweetal perso
nen liepen hen eenigen tijdaohterna.
De meisjes begrepen, dat dit twee
tal geen goede bedoelingen op het
oog had, en waarschuwden daarom
bekl. en hun neef den Rijksstraat
weg niet terug op te gaan, maar een
anderen weg te kiezen, teneinde zoo
doende weder in Amersfoort te ko
men. Deze antwoordde hierop„als
ze aan mijn lijf komen, steek ik ze
met een mes dood." Nadat zij de:
meisjes thuis hadden gebraoht. gin
gen zij toch weder den Rijksstraat
weg op. Al spoedig ontmoetten zij
het bewuste tweetal personen, thans j
vermeerderd met nog ééD. Deze drie-
personen achtervolgden Van Roepel
en Bakker, en riepen hen toe„zoo f
spoedig mogelijk te maken maar we
der in Amersfoort te komen, anders
konden zq een pak slaag krqgen."
Zij lieten het eohter niet bq woorden,
maar gingen alras over tot handtas
telijkheden, die de Amersfoorters niet
onbeantwoord lieten. Een inwoner
van Soest, zeker» Huigen, wilde de
twistenden scheiden, en begaf zioh
tussohen de vechtenden. Dit bekwam
hem echter slecht, want al dadelqk
ontving hq met een mes een steek
in de linkerzijde van den hals, en
ook zekere Hilhorst ontving een
steek en was onmiddellijk dood. Bekl.
en Bakker gingen op de vluoht, en
vervolgden hun weg naar Amers
foort, waar iq den volgenden mor
gen gearresteerd werden. Hoewel
bekl. eerst ontkende in Soest geweest
te zqn, kwam hq spoedig op deze
ontkentenis terug, en bekende hij
Zondagavond twee Soestenaren te
hebben gestoken. Bakker werd we
der in vrijheid gelaten.
Uit de verklaring van dr. Baten
burg te Soest blqkt, dat Hilhorst,
evenals Huigen, een wonde had in
de linkerzijde van den hals. Door de
diepte van de wonde, en doordat de
verbloeding niet onmiddellijk was ge
stuit moest de dood weldra volgen.
De wonde van Huigen was nietioo-j
delqk. Binnen een tiental dagen was
zq genezen.
Bekl. bekende ter tereohtzitting
slechts éen persoon gestoken te heb
ben. Wien en waar wist hq niet.
Volgens de verklaringen van de des
kundigen moet de wonde bij Hilhorst
met groote kraoht zqn toegebraoht,
vooral omdat éen der nekspieren was
doorgesneden.
Bekl. beweert uit verdediging zqn
mes te hebben getrokken. De getuige
Bakker verklaart eohter, dat dit niet
noodig was, want men sloeg elkander
met de handen. Ook hq had een mes
bq zich, maar heeft het niet uit de
schede gehaald. Op de terugreis was
bekl. erg opgewonden en zeide hq
„zeker te weten, dat hq er éen ge
raakt had." Op de plaats, waar de
vechtpartij gehouden werd, was het
zeer donker, zoodat men elkander
zeer sleoht kon ondersoheiden. Eenige
getuige'n hebben in de nabijheid van
de veohtpartq hooren roepen„sla
mij niet, ik zal gaan." Bekl. beweert,
dat hq dit gezegd heeft. Twee Soes
tenaren verklaren bekl. naar Huigen
en Hilhorst te hebben zien steken.
Hij zwaaide niet met het mes, zooals
hq ter terechtzitting zegt, maar trok
het mes uit zijn zak en verwondde
onmiddellijk aohter elkander Huigen
en Hilhorst. De veohtpartq was, vol
gens hen, niet van ernstigen aard.
De subst. officier van justitie mr.
E. A, Smidt, meende dat het wettig
en overtuigend bewijs van de schuld
van bekl- is bewezen, zoowel het ten
laste gelegde van de mishandeling
met doodelqk gevolg van Hilhorst
als de ernstige mishandeling van
Huigen. Het komt spr. voor dat bekl.
een innerlijken aandrang heeft gehad
om te mishandelen. Dit blqkt uit zqn
woorden: „het bloed kookt mij" enz.
die hij uitte toen hij de meisjeB
naar huis braoht.
De houding van bekl. is zeer zeker
allervreemdst te noemen. Eerst ontkent
hijvoor den reohter-commissaris
bekent hq alles en ter tereohtzitting
bekent hij ten deele. Ten slotte requi-
reerde de subst.-offioier een straf van
1 jaar en G maanden.
Mr. Tiboel van der Ham bestreed
in een uitvoerig pleidooi de meening
van het O. M., als zoude bekl. reeds
vooraf de gedaohte gekoesterd hebben,
te wilkn mishandelen.
Naar pleiter's overtuiging heeft bekl.
hier uit verdediging gehandeld. Na
gewezen te hebben op het gunstig
verleden van bekl., die nog nimmer
een straf heeft ondergaan, beveelt plei
ter zijn cliënt in de clementie der
rechtbank aan.
Na re- en dupliek werd de uitspraak
bepaald op Z.terdag 4 April a.s.
De Haagsohe rechtbank veroor
deelde Maandag den stukadoor te
's Gravenhage,die terechtstond wegens
poging tot doodslag, op zijne vrouw,
tot 1 jaar en 6 maanden, wegens
mishandeling met bevel tot dadelqk
ontslag uit de voorloopige heohtenis.
Vrijgesproken werd de arbeider
uit Leiden wegens poging tot zware
miskandeling van den onder-directeur
der zuivelfabriek Neerlandia aldaar.
Gemengd Nieuws
De zaak Dupas Royère is door de
10e kamer van het oorreetioneele
gereohtshof der Seine in behandeling
genomen.
Dupas vertelde o. a. dat hg van
Soinoury, chef van den veiligheids
dienst, de opdracht bad ontvangen
Arton op te zoeken. „Traoht ten
minste afsohrift te verkrqgen van
zijn papieren", had Soinoury gezegd.
„Moet ik hem arreateeren was de
wedervraag van Dupas. „Pas op dat
gq het niet doet 1" had Soinoury uit
geroepen, „gq zoudt de regeering
verschrikkelijke moeilijkheden berok
kenen."
Den BOen December ontmoette
Dupas Arton. Deze vroeg 100,000 frs.
herziening van zqn dynamiet-prooes
en vergunning om te Parijs terug te
keeren.
Toen de voorzitter Dupas verweet
onbesoheiden geweest te zqn, door
te hebben gepubliceerd wat hij wist,
beklaagde Dupas zioh over de onbil
lijke wqze waarop zqn superieuren
hem bejegend hadden.
E9ne foppery.
De Figaro verhaalt een vermakelijk
staaltje van hetgeen voorgevallen is te
Arles, tijdens de jongste reis van pre
sident Faure.
De president had te kennen gege
ven, dat hq, als hq dit stadje bezocht
het hospitaal met een bezoek zon ver
eeren. Nu had men in Arles wel een
hospitaal, maar er waren geen zieken.
Men kon eohter van den president
niet eisohen, dat hij naar een hospi
taal zou wandelen om ongebruikte
kribben te beziohtigen derhalve was
goede raad duur. Daar kregen de
vroede mannen een ideemen ging
zieken huren en men kreeg er zooveel
als men wildeallen waren natuur
lqk na het vertrek van den heer Faur"
weer genezen.
Een ernstigestraf.
Een sohoenlapper werd dezer dagen
in Farfar een klein plaatsje in Schot
land, wegens openbare dronkensobap
veroordeeld tot een halve kroon (f 1,-50)
boete, subsidiair 1 dag heohtenis. Toen
de politierechter dit vonnis uitsprak,
zeide de man, dan maar liever te gaan
zitten, maar daar het plaatsje geen
gevangenis rijk was, moest onze gast
naar Perth getransporteerd worden
om daar zijn straf te ondeigaan.
Onder geleide van een politieagent
werd hq nu per spoor naar Perth
vervoerd, dooh toen hq in de gevan
genis was aangekomen, verklaarde
de guit tooh maar liever de boete te
betalenhetgeen aangenomen werd.
Nu komt evenwel het vermakelijke
van het geval. De man zat nu in Perth
en had zqn straf afgedaan, maar ver
langde zijnerzijds, reisgeld naar zqn
woonplaats terug.
De directeur van de gevangenis
krabde zich achter de ooren, dat was
een raar gevalonbillijk was de eisch
evtnwel niet en daarom ginghij naar
een reohter om advies in te winneD.
Deze stelde den man in het gelijk en
de sohoenlapper ontving drie shilling
reisgeld.
De man, die toevallig zaken in
Perth te doen had, ging nu eerst de
stad in en keerde daarop naar Farfar
terug. Hq had zijn boete betaald, zqn
zaken afgedaan, gratis heen en weer
gereisd en nog 30 ets. overgehouden.
De slag bij Krugersdorp.
Aan een particulier schrijven uit
Pretoria kunnen wq nog de volgende
bizonderheid ontleenen over het ge
vecht bij Krugersdorp tuseohen de
Boeren en Jamesons troep, welke
nog niet vermeld zqn in de uitvoerige
relazen over dit gevecht tot ons ge
komen.
Toen namelijk Jameson in zulk eene
haohelijke positie was gekomen, dat
hij zich genoodzaakt zag zich over
te geven, werd als witte vlag gebruikt
een stuk van het witte sohort eener
aanwezige inlandsohe vrouw. Een
witte vlag meegenomen had Jameson
dus niethij zal dan ook wel niet te
voren aan de mogelijkheid hebben
gedacht deze ten behoeve van zijn
gallant men noodig te zullen heb
ben.
Ook wordt nog in dit zeerjauthen
tiek schrqven stellig verzekerd, dat
als Jameson nog een kwartier geaar
zeld had alvorens zich over te geven,
de kogels uit de 100 geweren, die
zqne macht teisterde, deze geheel
vernietigd zouden hebbeD.
Een eigenaardige scheepslading
gaat een dezer dagen van Londen
door en kwamen zoo in Piccadilly. Er stond een rijtuig
op ons te wachten en we reden we/, maar niet dan
nadat iemand, die op etraat stond mij een wenk had
gegeven^en een ander rijtuig had aangeroepen.
In hem herkende ik den detective King en ik wist,
dat wij gevolgd werden.
HOOFDSTUK XXIV.
Achtervolgd op zee.
We reden hard en gingen langs het Criterion, door
het Strand, en langs de Theems. Vandaar gingen wij
langs Victoriastreet, langs het stadhuis naar Fenchurch-
street Station, waar wij een trein naar Tilbury namen.
De reis werd afgelegd in iets minder dan een uur, en
toen we uitstapten en ik op den oever stond, zag ik een
boot, waar Jan op den voorsteven stond. Ik vond het
vreemd dat ik niemand zag, die ons bespiedde; maar
zonder een woord te spreken, stapte ik in de boot en
onmiddellijk voeren wij snel weg in de richting van
Sheerneas; spoedig zagen wij het kolenschip, dat snel
naar onze sloep toe kwam.
Het was toen geheel donker en er woei een stevige
wind. De nacht, zwart en donker, geheel zonder maan,
begnnBtigde den wedstrijd, welken wij, hieraan twijfelde
ik niet, zouden te honden hebben tegen een of anders
boot van,hèt Gouvernement, die ons vervolgde. Maar
tot myné verbazing wistten de mannen op het schip
volBtrekt niet, hoe ge«airlijk hunne positie was en met
groote kalmte waren zij bezig op het dek. Black zag ik
niet, want ze brachten mij terstond naar een hut, waar
van ik alleen het gebruik hadik werd bevalen door
Jan die half dronken was en mij dreigde, ik gehoor
zaamde dus terstondin mijn hut alleen zijnde gaf ik
mij over aan de bespiegelingen van wat zou volgen.
Een ding was zeker. Van zijn standpunt beschouwd
had Black een groote fout begaan met in Engeland aan
wal te gaan maar wat de kroon spande, was, dat hij
de dwaasheid had begaan mij te willen beschermen
tegen de bemanning.
Hoe lang het Gouvernement getracht had hem op
het spoor te komen wist ik niet, maar het moest zijn
sedert Roderick te Nieuw-York was aangekomen en
daar alles verteld had, wat hij omtrent het naamlooze
schip wist.
Het was klaar ah de dag, dat zij van plan waren
Black naar zijn schip te laten gaan, het was niet zoo
zeer den man ah wel net schip dat zij wilden hebben.
Maar werden wij gevolgd? Toen ik bij de Theems
aankwam had nietB mij kunnen doen denken, dat dit
het geval wa3en nu begunstigd door een stikdonke-
ren nacht zonden wij als er n ets tusschenbeide kwam,
in twee dagen den AUantischen Oceaan bereiken en
weer aan boord komen van die vreemde citadel, die
ons fort was tegenover alle volkeren.
Die gedachte ontroerde mij in die puate, dat ik niet
aan slapen denken kon en ik ging naar boven mij niet
latende afschrikken door mogelijke twist met de be
manning. Toen ik op het dek stond, was de nacht
eenigzzras lichter geworden en ik zag een helderlicht
ran North Fireland; het was duidelijk dat wq den
buitenkant ^hadden genomen en langs den Fransche
kust zouden varen.
Er stond niemand aan den achtersteven, maar ik
hoorde het roepen van den wacht en zag een man in
een oliejas de brug op en neer loopen. Ik kon dus
goed opnemen wat er om ons voorviel, toen cie maan
later begon te schijnen, scheen het Kanaal vol schepen
te zijn. Ik zag Fransche vrachtbooten en kolenschepen
die koers zetten naar de Theems. Maar ik zag niets
van een oorlogsschip, dat ons vervolgdeer was geen
enkele aanduiding dat men op ons schip lette.
Ik had mij hiervan juist overtuigd en was dienten
gevolge eenigezins miemoedig gestemd toen ik een voet
stap achter mij hoorde. Ik keerde mij snel om en zag
„John de Zanger." Hij had een oliejas aan, want het
water spatte over boord en begroette mij met een woeste
boosheid, welke hij evenwel als een vriendelijkheid be
stemd had.
„Wel zoo, staat gij op wacht om uit te kijken en dat,
nadat ik u het bevel gegeven had naar bad te gaan
dat is een eigenaardig soort van gehoorzaamheid,
dunkt mij."
Ik antwoordde niet, maar keerde hem den rug toe en
bleef staan kijken. Dit scheen hem boos te maken, want
met een ruwe beweging legde hij zijn hand op mijn
echouder en eiste
„Ja, ja, gg hebt een mooie, jas aan en hebt mooie
manieren, maar kapitein of geen kapitein, reken er op
dat ik zorg zal dragen, dat gij een toontje lager begint
te spreken 1"
Met. zijn groote hand had hij mij bijna bq den keel
gepakt, maar met mijn rechter hand gaf ia hem een
flinken slag, zoodat hij tuimelde. Hij snakte zoo
naar lucht, dat ik het eerste oogenblik dacht, dat hij
nooit weer adem zou halenmaar toen hij weer tot
zich zelf kwam, nam hij zijn mes en richtte zijn arm
op naar mijn keel. Mogelijk zou er een einde gemaakt
zijn aan mijn leven, had niet een ander het tooneel
gadegeslagen, die nu plotseling den uitgestoken arm
vastpakte.
Met onhoorbaren stap was kapitein Black ons gena
derd; toen voor het eerBt zag ik eens hoe verbazend
sterk hij was, want hij hield Jan zijn arm vast als in
een schroef,* nam het mes uit zijn hand en gooide het
de lucht in, zoodat het twintig voet verder in het dek
terecht kwam.
„Jij leelijke schurk, waar bemoei jij je mede?" riep
de kapitein uit vol woede en hij hield den arm van
den man vast, dat ik dacht, dat hij breken zou. Hij
liet hem niet met rust dan nadat hij hem een goed
eind weegs had vooruit geschopt.
„Pas opals gij den jongen weer met een vinger aan
raakt," hij kwam toe naast mij staan en stond langen
ti d over de verschansing te leunen, den blik gevestigd
op de zich meer en meer verwijderende kust.
Zie de hierop betiekking hebbende plaat voor
onze vensters.
(Wordt vervolgd
