Woensdagmiddag ruim drie uur is
door tramtrein 38 der Holl. Spoor
op den overweg aan de Hoefkadein
Den Haag een jongen van een jaar
of elf overreden en onmiddellijk ge
dood.
De oorzaak is eigen onvoorzichtig
heid de jongen liep met twee andere
kort voor de tram over den overweg
en werd zoo door de looomotiel ge
grepen.
Ter gereohtelijke sohouwing is
"Woensdag naar het Ziekenhuis te
Rotterdam gebraoht het Iqk van den
lOjarigen Postmus, wiens ouders op
de Slaakkade woonachtig zijn. De
knaap zoude op sohool in de Keeten
straat door een onderwijzer met een
stok op het hoofd geslagen en aan
de gevolgen daarvan bezweken zijn.
De moord te Rotterdam.
Hieromtrent meidt de N. JR. Ct
van Woensdagavond nog het vol
gende
De naam van den in verband
met den moord op den jongen Hoog
steden gearresteerde is niet, zooals wij
tengevolge van onduidelijk scarift van
onzen berichtgever mededeelden, Wi-
chelman Johannes de Vos, maar Wil
helmus Johannes de Vos, bootwerker,
wonende Djeroekstraat No 15 al
hier.
De aanleiding tot deze arrestatie
schijnt de volgende te zijü. De thans
gearresteerde werd voor ll/i jaarver-
daoht met oneerbare bedoelingen twee
jonge kinderen (meisjes) meegelokt
te hebben, zonder dat echter bet wet
tig bewijs van het toen gebeurde is
kunnen geleverd worden. Een stuk,
in het dossier van die zaak aanwezig,
met de handteekening van den thans
gearresteerde er onder werd vergele
ken met het schritt van den brief
van den onbekenden moordenaar aan
Hoogste der, den vader van den ver
moorden knaap, en daarin werd zoo
veel overeenkomst gezien, dat beslo
ten werd verder sobrilt van hem te
trachten in handen te krijgeD. Daar
toe werd hem vanwege de justitie
ter overschrijving en onderteekeniog
gegeven een gefingeerd stuk, op de
stading der bootweikers betrekking
hebbende. In dat stuk had men de
woorden zoo gekozeD, dat daarin de
letters voorkwamen, die inhetechrilt
van den moordenaar door hunne
eigenaardigheid het meest in het
oug vielen. Toen de justitie eenmaal
het schrift van den gearresteerde in
handen had, bleek de overeenkomst
raet dat van den moordenaar zoo
treffend, dat tot de inhechtenisneming,
die reeds Vrijdag plaats had, werd
besloten. En het lokken van de twee
kinderen dus een feit, overeen
komst vértoonende met het ontvoe
ren van den jongen Hoogsteden
en de treilende overeeenkomst van
het schrift leidden tot de arrestatie.
De gearresteerde is kort na den
moord reeds in verhoor gewee3t en
met de kinderen die den ontvoerder
van den jongen Hoogsteden gezien
hebben, geconfronteerd, doch deze
hebben in hem den ontvoerder niet
herkend, ofschoon zijn signalement in
menig opzicht met dat van dezen
overeenkomt. Er zijn echter uit de
vermelde zaak van l'/s jaar geleden
aanwijzingen, die do°n vermoedeD, dat
toen van een gedeeltelijke vermomming
werd gebruik gemaakt.
Deze geheele zaak is uitgegaan van
de justitie, onder leiding van den
officier van justitie Mr. Boot. Met
de instructie is belast mr. Van Meurs,
rechter in de arrondissementsrecht
bank alhier.
Naar wij vernemen is bij de huis
zoeking in de woning van den gear
resteerde voornamelijk naar schriftu
ren gezocht. De bij die gelegenheid
medegenomen kleedingstukken zijn
voornamelijk oude gedragen kleeren
van den gearresteerde.
Van do heide
Zooals wij reeds aankondigden had
op tien 2en Pinksterdag de plechtige
inwijding plaats van „Ons Huis," de
vemmelplaatB voor de bewoners vau
de stichtingen van bescheiden Heide-
geluk op het Hof- en het Hattem-
sche veld en die van de Ericastich
ting, beide te Apeldoorn.
Vele belangstellenden waren opge
komen om bij beide plechtigheden
tegenwoordig te zijn. Bij de inwijding
van „Ons Huis" voerde allereerst het
woord de wakkere beheerder van het
Hofveld, de heer Schmidt, daarna de
ijverige voorzitter van den Oranjebond
van Orde, jhr. Hora Sic ama van de
Harkstede en ten slotte de secretaris
van den Bond, de heer Hooft Graaf
land, die de oorkonde voorlas.
Hulde werd o.a. gebracht aan den
eere-vooraitter van den Bond, den heer
P. B. Bruijn van Rozenburg, ontwer
per dezer stichting, „den man, die
zooals de heer Schmidt zeide „den
waren adel der ziel huldigt, die alles
en ten allen tqde offert om hun, die
hij in zijn hart als zijne broeders be
schouwt, de broederlijke hand te
reiken, hen op te heffen, hen te lei
den en hunne zwakke krachten te
steunen."
Des middags werd de Erica-stich
ting ingewijd, waar, nadat de heer
J. A. A. In 't Velt, oud-beheerder
dezer stichting, het doel en de
beteekeni3 der Btiohting had ge
schetst en het hoofdbestuur geluk
gewenscht had met deze nieuwe
schrede op de baan der sociale ver
betering, de voorzitter, de heer jhr.
Hora Siocama van de Harkstede, de
vlav, een gesohenk van diens moeder,
liet hijeohen, hulde brengende aan
allen, die hadden meegewerkt aan de
verwezenlijking van dit groote werk
op sociaal gebied, naar hij zeide,
geen werk van barmhartigheid, maar
een arbeid van wijs en voorzichtig
beleid.
Daarna zong men twee coupletten
van het „Wien Neerlandsch bloed"
en hief een hoerah voor onze Ko
ninginnen aan. Ten slotte sprak de
heer jhr. Hora Siccama de bewoners
der Erici-stichting toe en na afloop
der plechtigheid bezichtigde men de
hoeveD.
K ol o Ei ën.
In de Java Ct. leest men
Omtrent de Atjehsohe aangelegen
heden valt het volgende te melden:
Poeloe Raja en de Sabangbaai
worden door oorlogsschepen bewaakt.
Bij het gevecht op 20 dezer werden
levensgevaarlijk gewond de Euro-
pee8ohe sergeant Rhee alg-3 st. nr.
8881, en de fuselier De Graaf, alg.
st. nr. 39035 welke beiden aan hunne
wonden overleden. Aan de zqde van
den vijand moeten gesneuveld zijn 28
en gewond Hoesin Longbattah en 12
anderen.
Van Semarang zijn naar Oleh-Leh
vertrokken op den 26sten April het 7e
bataljon en 3 compagnieën van het 5e
bataljon, op 27 April de 4e oompag-
nie van laatstgenoemd bataljon, de 2e
bergbatterq, een peloton cavalerie en
2 sectiën genietroepen.
Generaal Vetter ontving het vol
gende telegram, den 25sten April uit
Amsterdam verzonden
„Diner gisteren braohten wij hulde
krijgsmaoht Atjeh, geestdriftig toege
juicht. Met beste wensohen, waardee
ring en volle vertrouwen, volgen
troepen en operaties. Wilhelmina en
Emma."
Do kolonel Stemfoort en de luit-
kolonel Van Vliet zijn benoemd tot
ridder 4e klasse van de Militaire
Willemsorde.
Na ontvangst van een brief van
Toekoe Oemar, waarin hij o.a. ver
zekerde het gouvernement trouw te
zijn gebleven, werd hem door de re
geeringsoommissaris de onwaarheid
van die bewering voorgehouden en
een korte termijn gesteld voor de
teruggave der ontvangen wapens en
munitie, voor sleohting der aange
legde versterkingen en voor onder
werping. Daar bq hieraan niet vol
deed, maar integendeel met den bouw
van versterkingen voortging, werd,
nadat hq als panglima prang besar
van het gouvernement en hoeloeba-
lang van Lepong was ontslagen, den
27sten met het aanbreken van den
dag een krachtig vuur, dat ongere
geld werd voortgezet, geopend op
Pakan Badak, Pasar Oleh Gli en
Lampisang uit eene nieuwe batterij
by Lamdjamoe, bewapend met 16
vuurmonden, uit de posten Belang
en Lamtih en uit de nabij Oleh-leh
gestationneerde oorlogsschepen. De
vijand soboot slechts zeer weinig
terug. Door zqn vuur werd een oa-
valerist licht gewond.
In een hoofdartikel van de Java-
Gode wordt betoogd dat het behoud
van den kraton voor den Staat hoe
genaamd geen nut heeft gehad, en
dat ook nimmer krijgen zal. Inte
gendeel, het is steeds een ramp ge
Het aanleggen der geconcentreerde
linie bewees reeds, dat men Van Swie-
ten's oorspronkelqkelqk doelde be
vrediging van het Atjehsohe volk
langs minnelqken weg, óf niet be
grepen had, óf reeds vergeten was.
Maar welk nieuw doel kan men dan
gehad hebben met het bezetten der
binnenlandsohe stelling ?Tooh niet het
bezit van een stukje land met een
kustlijn van twee uren gaans Voor
bet behoud van Oleh-leh en de mon
ding der Atjeh-rivier was die stelling
zeker niet noodig.
Hoe sterk men d© geoonoentreerde
Unie ook maakte, zij vormde zegt
de schrijver een aaneenschakeling
van kwetsbare punten, waarop de
vqand voortdurend zijne kraobten
beproeven kon en waardoor de on
verzoenlijke hoofden steeds in de ge
legenheid waren de bevolking, ook
meer tot rust geneigde in gisting te
houden. Daarbij speelden wq steedB
trouw in 's vqands kaart door veel te
vijandige voeling te onderhouden. Het
aantal granaten, dat op de tegen
overliggende kampongB (bewoonde
en onbewoonde) veraohoten is gewor
den ik spreek over den tijd aan
de liohtzinnige Oemar politiek voor
afgaande is talloos, en voortdurend
stelden wq ons bloot op patrouille
of in hinderlaag, Zoo ontnamen we
zelfs aan de den krqg moede oevol-
king ieder voorwendsel tegenover
hare gaarne in troebel water vis-
sohende hoofden, om hunne wapens
aan den wand te haDgen. Zelf hielden
wij de actie alzoo gaande.
Het vervangen van Van Swieten
was daarom een groote fout, omdat
het oorspronkelijke plan een zorgvul
dige uitvoering door den ontwerper
zelf behoefde. In veel erger mate
echter was bet bezet houden van den
Kraton een fout na den roemrqken
reldtooht onder Van der Heijden.
Voordat wq het binnenland van Atjeh
ontruimen, moet de Atjeher krachtig
onze meerderheid gevoelenvrees
moet hq voor ons koesteren, gehecht
heid aan ons zal dit onafhankelijke
volk nooit anders dan veinzen kunnen.
De Bohrqver hoopt dat wij nu niet,
voor de derde maal, de gelegenheid
laten ontglippen, maar het volgende
doen zullen een radioaal middel,
naar hij zelf erkent, maar z. i. het
eenig mogelijke
„Allereerst eene voorbeeldelooze
tuchtiging met alle beschikbare kraoh-
ten in zeer korten tqd, eene tuchtiging,
die aan de aandaoht van het buiten
land zelfs niet ontsnapt. Vervolgens
onze doeilooze, nuttelooze stelling
binnenslands spoedig geheel verlaten
en ons gevestigd aan de kust en op
de eilanden in eenige sterke forten
op de meest geschikte punten, om,
geBteund door eene kraohtige, vlugge
marine, volgens het uitmuntende stel
sel van den overste Van Heutsz met
suooes plaats te nemen op de Atjehsohe
geldkistonder die punten zeker te
rekenen Oleh-leh, als hoofdzetel en
de monding van de Atjehrivier. Dan
onze kraoht gezooht in ongenaakbaar
heid, gedachtig aan de te veel uit het
oog verloren waarheid, dat niets meer
ontmoedigend of kalmeerend op
vijandige oogmerken werkt dan ont
houding.
„Zal dan de Atjeher weder bezit
nemen van den kraton als hoofdzetel,
zooals te verwaohten is, dan is ons
het middel gegeven, om hem, zoo
noodig, gemakkelqk in toom te hou
den, wijl de kraton zoowel uit zee
als uit de .sterkten bij Oleh-leh en
aan de monding der Atjeh-rivior zeer
gemakkelijk te bereiken is."
In de Loc. leest men
Naar aanleiding van de mededee-
lingen dat wq dooden en gewonden
bekwamen door onze eigen artillerie
wordt ons geschreven door een be
kwaam offioier van het wapen in
quaestie:
Uit de tot nog toe ontvangen tele-
grafisohe mededeelingen kan niet
blijken hoe het mogeljjk is geweest
dat de troepen door onze eigen artil
lerie werden getroffen. Het beste is
dus hieromtrent in orderstellingen te
treden, daar deze zaak spoedig genoeg
zal worden opgehelderd. Men is dik
wijls geneigd zulk een ongeluk aan
onhandigheid of onoplettendheid van
den betrokken artillerie-oommandant
toe te sohrijven. Maar de oorzaak kan
ook elders liggen. Bij het ageeren in
het terrein toch gebeurt het zeer dik
wijls, dat de eigen infauterie, gedekt,
t een omtrekkende beweging maakt.
Als dan de artillerie-commandant niet
tot in de kleinBte bijzonderheden op
de hoogte wordt gehouden van de
plaats waar zich ce onziohtbare co
lonnes ophouden ot wanneer deze
verdwalen, dan is een zoo noodlottig
treffen als nu heeft plaats gehad, best
mogelijk. Voorts moeten de omtrek
kende colonnes zelf ook goed uitkijken
dat zq niet iu de rooilijn der artillerie
komen. Verder gebeurt het meermalen
dat de artillerie over de eigen troepen
heen vuurt en ook wel eens dioht langs
haar vleugels. In dat geval kan het
ontqdig springen van een granaat
kartets, of het treffen van een boom
tak door een granaat de noodlottigste
gevolgen hebben. Vroeger is het op
At eh meermalen voorgekomen dat
zelfs onze vestingartillerie eigen troe
pen beschoot. Gelukkig eohter nooit
met zulk een treurig gevolg als ditmaal
hst geval was. In Europeesohe oor
logen kwam hetzelfde meermalen voor.
Zoo o. a. nog onlangs op Cuba. Ook
hebben de Fransohen en Engelsohen
in Afrika nog maar een jaar geleden
elkander bq vergissing hardnekkig
bestreden. Ja, wat nog sterker is, in
de mêlée van een oavalerie-geveoht
in den Fransoh-Duitsohen oorlog wer
den de Fransohe lanoiers te zamen
door eigen cavalerie en doordeuhla
nen geattakeerd, omdat zq voor uhla-
nen werden aangezien.
Hier in Indië is het te haastig voor
uitgaan der infanterie, zonder behoor
lijk de uitwerking van het artillerie
vuur af te wachten, dikwijls oorzaak
dat de troepen zich op zeer gevaar
lijke terreinstrooken bewegen. Door
eene betere verdeeling der artillerie
over Java, „verband houdend met de
infanterie-legeringen, zouden de beide
wapens elkander beter leeren kennen
en waardeeren.
Financieels Mededeelingen.
Volgens het „Weekblad voor Inoou-
i"ante Fondsen" van Broekman
Honders zqn in de week, eindigende
26 dezer, verhandeld de volgende
fondsen
Aand. Maats, tot droogm.
van bet zuidelij k deel
der Legmeerpolder. 16 pCt.
Crediet-Ver. (f500). 112%
Id. id. (f 10.000). 58
Verkoopl. „Frascati" 120
's Grav. Meikinricht. 185
Haarl. Hypotheekb. 150
Landb.-Maatsoh.
„Ngoepit" 205
Letteren en Knnst.
Allard Pier son. f
Woensdag is prof. Allard Pierson
op 65jarigen leeftijd overleden. Den
laataten tijd woonde hq op den Veld
horst nabij Zutfen. Een nier- en her
senziekte, waaraan de overledene
lang geleden heeft, waarvoor hij ook
in warmer streken vergeefs genezing
had gezooht, maakte een eind aan
zijn leven.
Allard Pierson werd te Amsterdam
geboren, studeerde van Sept. 1849 te
Utreoht in de theologie en werd eerst
predikant bij de Evangelische ge
meente te Leuven, daarna Waalsch
predikant te Rotterdam, welke be
trekking hq in 1865 neerlegde om
het predikambt geheel vaarwel te
zeggen.
Te Heidelberg was hij daarna eeni-
gen tijd buitengewoon hoogleeraar,
woonde ambteloos te Utrecht en werd,
toen de Academie te Amsterdam tot ge
meentel. Universiteit werd verheven,tot
hoogleeraar in de aesthetioa en de'
kunstgeschiedenis benoemd, eene be
trekking voor welke hq ongeveer een
jaar geleden bedankte.
Prol. Pierson heeft zeer veel en
over zeer veel geschreven en was o.
a. een bekend medewerker aan de
Gids. Zijn voornaamste werk is zeker
het onvoltooide „Geestelijke Voor
ouders". Een van zijn laatste bijdra
gen, zoo niet de laatste, is zijn etudie
in de Gids, die op het jongste con
gres der moderne theologen nog al
werd aangevallen. Mr. S:otemaker
uit Arnhem vond daarin toen aan
leiding om een warm woord van
hulde aan Allard Pierson te wijden.
Ook als redenaar stond prof. Pierson
hoog aangeschreven.
Sport en Wedstrijden
Het bestuur van de Roei- en Zeil-
vereeniging „De Hoop" te Amster
dam deelt mede, dat het medelid, de
hoer Blussé, besloten heeft in te
sohrijven voor de Diamond Soulls.
Jaap Eden te Parij».
Zondag zal te Parijs een belangrijke
wedstrijd plaats hebben. Jaap Eden, die
zqn eerste en tot dusver eenige neder
laag aldaar tegen Jacquelin heeft ge
leden, zal dien dag met hem rijden
en hem den Brassard-prijs (dagelijks
20 franos tot 15 October a s.) betwisten.
Met groote belangstelling en spanning
wordt te Parijs deze wed-trqd tussohen
den besten fransohen rqder. die Maan
dag j.l. den Amerikaan Johnson ver
sloeg en Jaap Eden, die de beide Pink
sterdagen ook mooie overwinningen
op de Seine-baan beeft behaald den
eersten dag op Johnson en den twee
den op Reboul en Thibaudin te
geraoet gezien.
ÖEMEN&D NIEUWS
Door een toeval is gebleken, hoe
de beruchte Courtois zelf de hand
heeft gehad in de versohillende te
Brussel gepleegde diefstallen.
Wanneer een aangehoudene in de
gevangenis wordt gebracht, wordt hij
onderzooht en worden hem alle voor
werpen, die hq bq zich draagt, afge
nomen.
Die formaliteit wordt vervuld, zoo
dikwqls hq naar het paleis van jus
titie wordt gebraoht of er van terug
keert. Eu dit is natuurlijk ook het
geval met Courtois en zijne mak
kers.
Donderdag, toen Courtouis weer
onderzocht werd, bemerkte de ge
vangenbewaarder, dat hq een voor
werp in de gesloten hand verborg.
„Wat hebt ge daar?" werd hem
gevraagd.
„Niets," antwooidde hq.
„Tooh wel 1 Open uwe hand."
Courtois weigerde en men waB ver
plicht zijne hand met geweld open te
wringen. En men vond in een stuk
linnen gewikkeld, een paar oorbellen
met bnllanten, zoo groot als koffie-
boonen.
Het zijn stukken van groote waarde,
die naar verzekerd wordt, behoorden
aan mevr. Herry.
Courtois weigert stellig te zeggen
hoe die jaweelen in zqn beztt kwa
men, en hoe hq die, tot nu toe, heeft
kunnen verbergen.
Een geneesheer werd geroepen en al
zqn medeverdaohten werden ontkleed
en opnieuw onderzooht.
Men denkt dat hq voornemens is
geweest, zioh op den weg van de ge
vangenis naar üet paleis van justitie
er van te ontdoen.
Op de engelsohe kust van het Ka
naal hebben zioh haaien vertoond. Er
wordt zelfs beweerd, dat een vis-
scher, die de tegenwoordigheid van
de gevreesde zeemonsters het eerst
constateerde, zqn ontdekking met het
verlies van een arm heeft bekooht.
Men gist naar de oorzaak, die de
haaien uit de warmere streken, waar
zij zich gewoonlijk ophouden, naar
het Kanaal heeft gedreven.
Voor genoodigden van de Engel
sohe en buitenlandsche pers zqn door
de Compagnie eleotrophone te Londen
en met medewerking van de Engel
sohe en Fransohe postadministratie,
de Opéra en de Opéra oomique te
Parijs verbonden geworden met de
telefoonlijn Parijs —Londen. Hierdoor
waren de genoodigden te Londen in
staat de te Parijs opgevoerde opera
„Hellé" te volgen. De zang werd vrjj
duidelijk overgebracht. Dit is de
eerste maal dat men over zoo'n groo-
ten afstand (402 KM.) een opera
over den telefoon kon b'jwonen.
Het Nederlandsch gezantschap
te Moskou.
De oorrespondent van het Bbld voor
de feesten te Moskou schrijft nog het
volgende omtrent de ontvangst van
onze ambassade
Met bijzondere statie zqn de ver
schillende buitengewone ambassades
door den keizer en de keizerin ont
vangen de ceremoniën waren natuur
lijk voor alle ambassades dezelfde.
In den namiddag reden drie hofrij-
tuigen vóór onder de poort van vorst
Galitzin's woning, ten einde de am
bassade af te balen. In het voorste
rijtuig, met vier paarden bespannen,
zat een keizerlijk ceremoniemeester
in het tweede, met zes paarden be
spannen, nam de ambassadeur, baroa
Du Tour van Bellinohave, plaats met
een aide ceremoniemeester en in het
laatste, met twee paarden bespannen,
de overige heeren der ambassade
(Baron Taets van Amerongen, graaf
Dumonoeau en jhr. Van Tets), ook
met een aide-oeremoniemeester. De
rijtuigen reden naar het groote paleis
van het Kreml, waar de schildwaohts
het geweer presenteerden en het go-
zelsohap uitsteeg. Men besteeg de
ontzaglijke, torenhooge granieten trap
d e uit de praohtige vestibule naar
boven leidt, welke trap eohter zoo
goed is gebouwd, dat men boven is
eer men het weet. Boven aan de trap
stond eene wacht, onder commando
van een offioier, welke het geweer
presenteerde, terwijl de oommandant
met de sabel salueerde, hetgeen door
baron Du Tour met eene buiging werd
beantwoord. Ook vóór de reoeptie-zaai
werd door eene waoht betzelfde saluut
gebracht.
Een archi-opper-oereinoniemeester
geleidde baron Du Tour naar binnen
(de andere heeren wachtten), waarna
deze met een kort discours den Kei
zer zijne geloofsbrieven overhandigde
nadat de O9remoniemeester zich had
verwijderd. De Keizer, die met de
Keizerin recepieerde, deed eenige
vragen en informeerde o. a. met veel
belangstelling naar de beide Konin
ginnen van Nederland. Daarna wer
den de drie overige heeren binnen
geleid en door baron Du Tour a-ju
den Keizer en aan de Keizerin voor
gesteld.
Met dezelfde ceremoniën werden
de heeren teruggebracht.
In Centraal-Azië.
De onderzoeker van Centraal-Azië
Sven Hedin, een Zweed, heeft opnieuw
een reis gemaakt, die gelukkiger is
atgeloopen dan de eerste, waarbq hq
en zijn medegezellen bijna het leven
verloren en die met het verlies der
geheele karavaan eindigde. Sven He
din heeft bq deze reis door de woes
tijnen van Azië zeer gewichtige en
interessante ontdekkingen gedaan. In
41 dagen werden niet minder dan
610 K.M. afgelegd. De reizigers heb
ben o.a. de woestijn Taklamakan in
haar geheele breedte doortrokken en
zqn te Khotan geweest, een stad van
10 Mohammedanen en 500 Chi-
neezen.
Bijzonder groot was de verrassing
van Hedin, toen hij midden in een
zandwoestijn tussohen Keria
Sohah-jar de ruïnen ontdekte van
twee overoude steden, die duidelijk
de sporen droegen, dat ze vroeger
door Boeddhisten bewoond werden.
Van de oudste gesohiedenis van
Binnen-Azië is nog weinig bekend,
en zonder de ijverige nasporingen
van protessor Grigonew en van den
consul generaal Petrowsky zou men
hieromtrent nog in volkomen duister
verkeeren.
Cholera.
Het cholera-bulletin van Zondag uit
Egydte meldt
Alexandre 13 sterfgevallen, Kaïro
8, Oud-Ksïro 37, Twah 15 en in andere
plaatsen 9 sterfgevallen.
De Times verneemt uit Pretoria:
De regeering heeft eene tweede
groenboek uitgegeven. Daarin komen
nog meer stukken uit het hoogver
raadsprooes voor. De brieven van
Philips oompromitteeren reohter de
Korte (van het Hooggerechtshof). De
regeering heeft hem reeds geschorst
en den Volksraad uitgenoodigd een
onderzoek in te stellen. De firma van
Philips moet hem omgekocht hebben.
Dezelfde briefwisseling bevatte nog
bezwarende mededeelingen voor an
dere invloedrijke regeeringspersonen,
die ook van firma's aan den Rand tot
omkoopenj geld zou hebben ontvan
gen. De regeering zoekt deze sohan
dalen eohter te onderdrukkenin de
groenboeken wordt daartoe veel oom
promitteerends weggelaten. Deson
danks neemt de verbittering der
burgers tegen de regeeriDg en de
Hollanders-partij toe. De regeering
vreest geweldpleging op hare perso
nen en laat Kruger's en Leyds' hui-
zen bewaken, en als Leyds uitgaat
volgt hem een speurdersagent.
De regeering heeft aan mijnmaat-
j schappijen aan den Rand een dui
zendtal muilezels en andere faciliteiten
I aangeboden, ten einde bet Bluiten der
mijnen te voorkomen. Barnato moe
Nadat de man verdwenen was, moest hij lang naar
de sterren kijken om dat afzichtelijk visioen weer te
kunnen vergeten. Een lediger geest door de zijne zou
er door vervolgd zijn gebleven; het gemoed van den
jongeling, echter was vervuld van de goedheid der
wereld, van de nobeler instincten, welke zelfs in een
hart als dat van Blaydes voortleefden, en bet goddelijke
in de menschelijke natuur, dat zich uitsprak in de
diepe, teedere, onveranderlijke liefde van een meisje
als Claire voor een ellendeling zooals hq. Van zelf
keerde hij aldus tot zijne eigene onwaardigheid terug
en vormde evenveel goede voornemens als er sterren
in de lucht waren, terwijl hij geestkracht en deugd
voelde wederkeeren tot zijn even warm als nederig
hart.
Zqn plannen voor den tocht stonden nog niet vast.
Hq dacht, maar dat ook sleohts voor een oogenblik,
over zijn vroeger kamertje in Fetter-Lane, maar om
dat denkbeeld even spoedig weer te verwerpen. Hij kon
die woning niet voor éen uur in den morgen bereiken
De eigenaars stonden vroegtijdig op en hq had reeds
meer dan genoeg van hunne goedhartigheid gevergd.
Een enkele nacht te meer onder den blooten hemel zou
hem geen kwaad doen, en waar kon bq een beter
rustoord vinden dan op de velden, die hem omringden
Tom blikte om zich heen en ontdekte een geschikt
kreupelbosohje op geen dertig schreden afstands van
het pad. Het was aldaar dat hjj zich, doodelijk afgemat
uitstrekte, na allereerst te zqn neergeknield, wat hq
sedert maanden niet gedaan had en den Schepper van
Alle Goede Dingen gedankt te hebben, dat hij ae wereld
zoo zónnig had gemaakt en dat Zqne liefde zoo trouw
en zoo barmhartig was.
Maar het gelukte hem niet volkomen in slaap te
gerakenj; hij was bijna ingedommeld toen de klank van
sluipende voetstappen over het gras, die den heuvel
afdaalden in de onmiddellijke nabijheid der plaats waar
bij lag, hem weder helder wakker maakte en verschrikt
deed opzien. Daarna beproefde hq vergeefs in te
sluimeren, en toen het twee ure sloeg bevond hijzelf
zich wederom op weg, zonder eigenlijk te weten waar
heen.
Maar tooh soheen de wereld hem zonnig toe. Er
kwam een wagen achter hem aanrijden, die hem lang
zaam inhaalde en stilhield toen hq bij hem gekomen
was. Het was een kar, hoog beladen met buitengroenten,
welke allerlei zoete geuren in de frissohe naobtlucht
verspreidden, en terwijl Tom bij die aanblik aan zqn
ouderlijk huis en het verleden terugdacht, weerklonk
er eene oude vriendelijke stem die hem toeriep
„Nu, jongmensohZjo gij mee wilt rijden, spring
dan maar op den bok."
Erichson wist eigenlijk niet te zeggen wat hq ver
langde of niet, maar zqne voeten waren doorgeloopen,
de stem van den man beviel hem en hq gaf aan zqne
uitnoodiging gehoor. Tussohen het licht en donker
van den voorbqgaanden nacht, ep weg van den rustigen
heuvel, naar de half ontwaakte en reeds rumoerige
Londensche straten, knoopte de jonge, gelukkige zwer
veling een nieuwe vriendsohap aan.
De voerman was een hartelijke man, met rosse
bakkebaarden en een gelaat vol zonnesproeten, die
zioh van Hendon naar de markt van Covent Garden
begaf. Hq heette Jonathan Butterfield, en was nog
niet lang geleden uit zijne geboortestreek Yorkshire
j gekomen. Na zqn verhaal te hebben aangehoord begon
i Tom hem op zqne beurt het een en ander te ver ean
i en eindigde met hem zijn plan mede te deelen ar
Indië te gaan.
i „Er is een schip op Indië, de „Ganges" geheeten,
dat aanstaanden Maandag uitzeïlt, en ik begeer mij naar
het kantoor der reederij, om te zien of men nog een
kooi overheeft Indien dit bet geval niet ie, of dat men
er mij te veel voor vraagt, ga ik naar de dokken en
beproef ik ol men mij aan boord in dienst wil nemen.
Ik zou aldus mijn overtocht zelf verdienen, en lukt
ook dat niet, dan zal ik mij in het vooronder ver
bergen.
„Zijt gij zoo verlangend Oud-Engeland vaarwel te
zeggen
„Ik verlang er naar fortuin te maken."
„Helaas zuchtte de voerman. „Een van mijn zoons
leeft even ver weg als daar waar gij heen gaat. Hij
schrijft ons aardige brieven. Maar ik weet niet wat ik
al zou geven om hem weer te zien."
Tom vroeg zich af wie ter wereld, behalve Claire,
een vinger zou verroeren om hem weder te zienmaar
tot haar kon hij enkel terug keeren als iemand, die
zich een weg door het leven had gebaand, en was hij
wel berekend om ooit te slagenZqn geestdrift en
zelfvertrouwen begonnen te verminderende opgewon
denheid van den nacht was verdwenen nog voordat zq
in de grauwe ochtendschemering de markt bereikten,
waar de wagen te midden van eene menigte andere
karren bleef staan, totdat het licht genoeg zon zqn
geworden om met ontladen te beginnen.
Het uur dat nu volgde boezemde Tom de levendigste be-
langstelling in. De brave voerman drong er op aan dat bij1
hem aan een vroegtqdig geopend stalletje een kop'
koffie zou laten geven, en daarna zwierf bij over de'
markt, onder het gadeelaan van de wijze waarop men,1
aan alle zijden wortelen, knollen, kool, bloemkool, ae-1
perges en allerlei andere groenten uitpakte. Verdei1
steeg daar de zoete geur der jonge, kostelijke doperwtjes'
op, en zag hij schilderachtige groepen marktvrouwen1
bezig ze te doppen in de koele, duistere schaduw, ol1
wel oeschenen door de eerste bleeke zonnestralen. Dui-'
zenden bloempotten met vroolijke, welriekende lente-1
bloemeD brachten kleur in dit alles, evenals de groote1
platte manden vol aardbeziën. 1
Tom genoot met bijna hartstochtelijke vreugde van1
dit gansche schouwspel, en vergat zijne zorgen zoodanig,1
dat hij de hand in den zak stak, bij den aanblik van
een in lompen gekleed kind, dat zich barrevoets gereed
maakte viooltjes in de straten te verkoopen. Maar zqn1
zak bevatte niets anders meer dan het hor.oge van
Blaydes.
Wordt xervohjd).
