Een bezoek, dat ongetegen kwam.
AIb men een appelboom plant, zijn
wortels mest en drenkt, zgn zwaar
beladen kruin steunt, zijn stam schoon
houdt, zgn twggen zuivert van rup
sen, en dan, alB de vruohten tussohen
de donkere bladen hangen, een on
bekend menBch tot hem komt en
Z6&tmg die appels en haal
mij er een bord en een mes bg en
dien ze mg netjeB voor 1" dan zal
men waarsohgnlijk meenen, dat deze
man öf zgn soherts te ver drgft, óf
geheel gek is.
Maar als men een klein meisje
beeft, mooi als een prinoesse-noble
en betooverend als een fee, aan het
welk men een goede opvoeding heeft
gegeven en dat men achttien, negen
tien jaar lang heeft bewaard en ge
koesterd tegen allen stormen, dat
men hartelgk heeft bemind, en als
dan een heer komt en zegt: „Waarde
heer, geef mg dat meisje tot vrouw 1"
dan buigt men beleefd en men
antwoordt„Een groote eer voor mg,
meneer 1 Hoevele lakens, servetten,
hoofdkussens en hoeveel geld ver
langt u er bg
Het is niet te verwonderen, dat er
onder de mensohheid vele vaders
zgn, die zulk een logica niet begrij
pen, dan na groote moeite. Papa
Weisink kan dat in allen gevalle
niet, en de gedaohte, dat er een
knaap kon komen, om zijn Elise van
hem te vragen, was in zgn oogen
ev.n afsohuwelijk als warme oham
pagne, een zakkenroller of iets der
gelijks.
Dooh niemand ontkomt aan zijn
noodlot, en toen Elise Welsink eens
van een bezoek bg' bloedverwanten
weer thuis kwam, kon zg noch eten,
nooh drinken, nooh pianospelen, noch
verstandig praten.
Ah zij zat, blikte zij met haar
groote blauwe oogen verwijtend naar
lit plafond, maar daar dit nieuw ge
schilderd was en er geen vlekken op
te zien waren, Bobeen haar gedrag in
dezen eerder te wijzen op een nade
rende krankzinnigheid dan op belang
stelling in het huishouden.
„Moeder, zie toch eens, of zij niet
te stijl in het corset zit gesnoerd."
Maar neen, zij droeg een corset van
dezelfde wijdte als toen ze naar tante
ging. Het meisje was eer magerder
dan dikker geworden.
„Tante zet haar gasten altijd zulk
vet eten voorgeef onze schat eenige
pillen!" sloeg toen de zorgzame vader
voor.
„Ach, Welsink, ik heb haar in vijf
dagen er reeds 18 gegeven, maar het
blijft bij het oude!" antwoordde de
moeder.
Maar op een voormiddag, toen papa
ia zijn kamer zat en na een goed
onlbijt zgn coupons knipte en volstrekt
niet dacht aan de yalschheid der men
seden, trad het meisje bij hem binnen
en weende, also! zij een natte spons
uitdrukte over haar lichte japon. Zij
Rlo8g de armen om zijn hals en drukte
hem heftig tegen zich aan.
Eindelijk ging zij op zijne knie
zitten en kriste hem zno hartelijk, dat
zells een Socrates er door ontroerd
zou zijn geworden.
En toen kwam het er eindelijk uit:
hoe zij bij tante in een gezelsohap
een jong advooaat had leeren kennen,
die zoo vreeselijk „net" was ge-
weeBt en hoe zg dadelgk een
beklemdheid had gevoeld, op haar
borst, die nauwelijks te verdragen
was hoe hij zoo praohtig ge
danst had en nu, op dezen
voormiddag, wellioht reeds binnen
een uur, misschien zelfs in een vol
gende minuut papa zou bezoeken en
waarschijnlijk evenzoo stout tegen-
HAARLEMMER HALLETJES.
res ZatsrdagavondpraatJj
ccc.
In het laatst van Juni en in het
begin van Juli komt er over
deel van de menschheid een zekere
verslapping. De vergaderingen die
het heele jsar door belangstellende
bezoekers hebben gevonden, krijgen
dan geen publiek meer, de feeste
lijkheden raken uit, de schouwburg
is potdioht. de muziekzaal van de
Sociëteit Vereeniging is een woes
tenij De mensohheid zoekt
haar ontspanning en genoegen te
Zandvoort aan het water, langs den
Rijn op het water ;en, zoo ze de
zwemkunst maohtig is, overal ter we
reld in het water.
Dat de vaoantie nadert staat te
lezen op de geziohten van de geluk
kigen, in wier maatschappelijke om
standigheden vaoantie te pas komt.
Ik jmaak me sterk, dat ik leeraars
en onderwijzers uit de drukste straten
in een mij onbekende stad zou kun
nen uitpikken, alleen door die eigen
aardig genoeglijke gelaatsuitdrukking
van men8chen, die na maanden van
moeilijk hersenwerk, staan aan den
vooravond van hunne vaoantie, waarin
ze duffe schoollokalen en domme
leerlingen naar hartelust kunnen ver
geten.
Maar des eenen brood is des an
deren dood. Diezelfde vaoantie die
een genot is voor den leeraar en den
ambtenaar is een Bohrik voor den
journalist. De wereld sohgnt als in
gedommeld. Er gebeurt niets meer,
dat de menschen interesseert. Geen
post brengt tijding aan. Zg die de
politiek maaien, de diplomaten, heb
ben hun schrijftafel vaarwel gezegd
en zitten aan 't strand of liggen er
gens in 't gras, als gewone mensohen.
Dieven en inbrekers zitten te brom
men voor de misdrijven, die ze
in het voorjaar hebben begaan;,
hier en daar een enkel congres
ia alles, wat oopy levert. Aan den
over dezen zou optreden, alB hjj
jegens haar had gedaan en dan
zij was zoo vreeselgk angstig
want zij wist, dat papa zoo versobrik
kelgk heftig kon zgn en dan
Hij Btiet haar van zioh, alsof zij
van den duivel was bezeten, en riep
een heel leger van onderaardsobe
maohten op als getuigen, als de ad
vooaat het mocht wagen, tot hem te
komen, hg hier een hooge tempera
tuur zou vinden.
Zgn geliefd kind drukte bg deze
verzekering weer haarzakdoek tegen
beide oogen, en het soheen alsof in
het witte linnen een natte spons ver
borgen was, en Elise meende, dat
het beter was te sterven, dan afstand
te doen van haar liefde. Zg ging
toen naar haar moeder, en nam ver
volgens een bundel novellen en ver
slond die.
Papa Welsink dacht nu, dat hij
van verdriet en ergernis zou stikken.
Zoo'n knaap, zoo'n advooaat zonder
praotijk en met schulden tot over de
ooren uit zgn studenten-periode I
Welk een onvergelijkelijke vermetel
heid moet zoo'n man niet hebben 1
Voor zijn geestesoog had Wilsink
wel eens in de verte een met bloe
men getooid altaar gezien, waarvoor
zgn lieve Elise haar knieën zou bui
gen, maar dat zou dan tooh minstens
zijn naast een rijken en voornamen
man, die een lintje droeg in 't knoops
gat en ooupons had te knippen.
En nu zulk een windbuil, een
slungel, een knaap, en Elise was im
mers nog een kind Ja, waarach
tig, daar klopt hij reeds aan de
deur
.Binnen 1"
Een zeer jong, schuchter heer trad
binnen, bleef buigend bij de deur
staan en begon:
„Ik wilde
„Onderdanige dienaar I Ja, ik weet
al, wat u wilt 1 Ik ben zoo pas van
alles onderricht geworden. U wilt den
vrede verstoren van een thans geluk
kige familie, u dringt u zonder eenige
verschooning' binnen
„Ik vraag wel exeuur. Ik klopte
aan."
„Dat is hetzelide. Ik verzoek u geen
pogingen te doen om geestig te zijn.
Ik zit hier rustig met vrouw en
dochter en daar komt u als een
bona
„Het spijt ine, dat ik u stoor."
„Dat u stoort Mijnheer, kunt u dan
niet begrijpen, hoe smartelijk het is als
men een kind ontrukt aan zijn ouders
Kunt u
„Om Gods wil, dat was werkelgk
niet
„Niet uw doel, neen, neen; de
hemel beware me, maar ik ken dat...
„Het geldt hier niet het verlies van
een dochter, maar door deze vereeni
ging wint u een zoon 1Niet waar,
zoo luidt de traditioneele zin 1
„Het zal natuurlijk mijn liefste plicht
zijn, den dierbaren sohat, waarvan
ik u beroof, zoo vaak mogelgk terug
te voeren in uw armen Nietwaar?
Denkt u dat ik vroeger niet reeds
vaker op bruiloften ben geweest,
waar de schoonzoons dergelijke dom
heden uitkraamden, terwgl vaders en
moeders als verslagen waren van
droefheid Wat ?u
„Een treurig misverstand
„Ja juist. Een treurig misverstand
is het van vaders en moeders, die
aan zulke praatjes gelooven. Neen,
krijgt men ooit zijn arm kind weer
te zien, dan moet men zelf de kosten
der reis betalen en bereid zgn al do
wissels, die zg in hair koffer met
zich voert te onderteekenen. Maar
gaat u toch zitten voor den drommel 1
Het is een harteloosheid, die.
„Maar mijnheer, uw familiezaken
ban ik wel betreuren
horizon van den wanhopigen re
dacteur wenkt lokkend de ïeuzen-
komkommer of lonkt de zeeslang.
Wel hem, die aan deze verzoeking
weerstand weet te bieden 1
Hut eenige wat we in deze dagen
nog voor nieuws te lezen kunnen
krijgen, zijn de wedstrijden. Roeien,
wielrijiien en cricket zijn de drie
takken van sport, die den journalist
althans voor volsla.en wanhoop be-
wareD. Vooral de wielerwedstrijden
waarvan er des Zondags minstens een
hall dozijn in een niet al te ver ver
wijderde ..ingeving worden gehouden
leveren geregeld stof. Wij Haarlem
merB iuteresseeren ons in dezen tak
van sport, het meeBt voor Witteveun
en voor Jaap Eden, al weten we ook
aan de lotgevallen 7an Jaap geen
touwen meer vast te knooper..
Eepst krijgt Jaap bij zijn aankomst
te Parijs zou geducht klop van Jae-
quelin, dat de bladen er al aan toe
waren om te roepen„dat is geen
hardrijder. Hij trapt misschien aardig,
maar hardrijden kan hij nietDaar
na rijdt f,Jaap een voor een ai zijn
tegenstanders af en verslindt ten
slotte, in zijn onverzadely ken eetlust,
ook den grooten Jacquelin. Maar
Jacquelin, die ale Jonas in den wal-
visch, wel opgeslokt, maar daarom
nog niet overleden ie, gaat weer
tegen Jaap rijden en wint net hem
nu glansrijk, tweemaal achter el
kaar af.
Daar staan we nu in Holland en
krijgen kriebel, dat onze nationale
snelirapper, die in Parijs de eer van
de nederlandsche sneitrapperij moest
ophouden, verslagen ie door denzelfden
man, dien hij een paar weken geleden
zoo goed aankonWat is dat 1 Heelt
Jaapje soms een glas bier gedronken
of een sigaar gerookt? Ik wil niet
gelooven wat onlang iemand zei:
„wanneer een eerste xlasse rijder het
bij een wedstrijd verliest, dan wint
hij somB meer. dan wanneer hij ge
wonnen zou hebben."
Eb toen vertelde hg mij er bij, dat
bg wedrennen en harddravergen ook
lang niet altgd de snelste het won
en dat bet er veel van afhangt, wie
„Maar daarmee kan u geen reke
ning houden. Neen, heel natuurlgk
niet. U neemt het meisje maar mee
en zooveel duizenden er bg en als
deze op zgn, sohrgft u of uw vrouw
om meer."
„Maar lieve hemel, ik ben niet van
plan...
„Mg uit te plunderen. Neen, zeker
niet. Het kan heel wel mogelgk we
zen, dat u thans zoo denkt."
„Maar luistert u dan toch, beste
mgcheer
„Nooit 1 Nooit! bg mgn leven, zeg
ik ui"
„Maar weest n toch zoo goed en
kijkt u even. Pier is immers...."
„Wat zgn dat voor papieren Denkt
u, dat ik er aan twgfel of u uwexa-
meDS gedaan hebt Neen, de hemel
beware, laat die papieren maar zitten."
„Meneer, wilt u dan niet eindelgk
eens naar mg luisteren, anders zal de
wet
„U dreigt all U toont zioh nu al in
uw ware gedaante U Iaat nu al de
klauwen zien? De wet? Jazeker,als
het kind meerderjarig is, dan volgt
het den eerste den beste tegen den
wil der ouders I Maar ik maak er u
opmerkzaam op, meneer, dat mgn
doohter eerst over twee jaar meerder
jarig wordt."
„Maar meneer in 's hemels naam,
wat heeft uwe doohter te maken met de
gasrekening
„Ga.... ga.... gasre.... keniDg? Me
neer, wie bent u dan?"
„De kassier der gasfabriek. De re
kening is honderd tien gulden I...."
In het salon zat intussohen de jonge
advooaat bg Elise en de moeder. Hg
had zich reedp in de gunst der laatste
gedrongen.
De kans van den vader stond slecht:
éen tegen drie.
Amst. Ct.
BINNENLAND.
Lombok.
Bij het departement van koloniën
is onder dagteekening van Vrgdag
het volgende telegram van den Gou
verneur-Generaal van Nederlandsoh
Indië ontvangen:
„Militaire patrouilles naar Praja en
Batoe Klian gezonden ter opsporing
van 13 muiters tegen Praja's gezag,
waaronder zioh hoofden bevinden.
Engelenburg is reeds te Praja, Lief-
rinok gisteren naar L-ombok vertrok
ken."
Do Prov. N. Brab. m 's hert. Cour.
deelt mede, dat de Minister van Wa
terstaat, Handel en Nijverheid, de
heer Ph. W. van der SleijdeD, de
feestelijke opening van het nieuwe
station te 's Hertogenbosch zal bijwo
nen en ook zal deelnerren aan het
gastmaal van gemeentewege.
Het hoofdbestuur der Nederland
scbe Vereeniging van spoorwegamb
tenaren heeft tot vice president her
kozen den heer J. H. Krul Jr. te
O verveen, tot le Beoretaris den heer
G. A. Spit te Hilversum, tot 2e se
cretaris den heer K. Bakker te Haar
lem, tot le penningmeester den heer
A. M T. Koltrop te Amsterdam en
tot 2e penningmeester den heer R.
C. Sohooleman te Haarlem.
Daar de heer B. A. van Doorn te
Amsterdam zijne benoeming tot voor
zitter niet heeft aanvaard, zal eene
buitengewone vergadering te Amers
foort gehouden worden op 30 Augus
tus, alwaar dan in de ontstane vaca
ture zal worden voorzien.
De Ned. Oliefabriek te Delft.
Tot aanvulling van een vorig be-
rioht omtrent het ontslag van werk
er op een paard gewed had en hoe
veel er op gezet was. Ik was ver
ontwaardigd en zei.,man, ga uit
mijn oogen. Wou je den stand van
paardenkoopers en jockeys big me
vordsoht maken?" Die eerzame lie
den van wie het spreekwoordelijk is
geworden te zeggen, dat het hart
hun op de tong en de waarheid op
hun lippen ligt Ga weg, mensch en
erger mij niet 1"
Toen begon hij te lachen, waarom
weet ik niet en trok af. Ik was reobt
in mijn schik, dat ik hem zoo ferm
gezegd had, waar het op stond.
Maar om op de fietsen terug te
komen, ik vraag u: wie had ooit ge
daoht, dat ze zoo algemeen ingang
zouden vinden Alle buitenwegen
worden tegenwoordig onveilig ge
maakt door zwaaiende, zwierende en
zwalkende élève-wielrijders.
Onlangs zag ik een welbekend
notaris met nobelen zwier de Groote
Houtstraat uitrgden naar den Dreef,
j diakenen van de Nederl. Herv. Ge
meente draven rustig op hun stalen
paard door de stad en ik zie het
oogenblik nog aanbreken, dat de
predikanten het voorbeeld volgen.
Uit bijzondere bron weet ik, dat we
weldra ook eeo haarlemsch apotheker,
den eersten van het waardige gilde
j der artsenijbereiders, per fiets over
onze straten zullen zien rollen.
Het zal nog zoover komen, dat
een voetganger een zeldzaamheid
worden zal. De Fliegende Blatter
1 gaven onlangs een „toekomstplaat".
waarop menschen op fietsen in soor
j ten waren afgebeeld en daartussohen
I in een enkele onnoozele voetganger,
I die volgens voorsohrift een luidklin-
kende bel in de hand bad om de
wielrijders op zgn komst opmerkzaam
te maken.
Als het zoover gekomen is, dan
zullen ook de keien van ©nze straten
verdwenen zijn en vervangen door
asphalt-banen, glad als kegelbanen, i
waarover de fiets zal rollen als een j
karretje over een zandweg. Dan zal
er van trottoirs, nooh van stoepen,
bekken of kelderluiken meer sprake
kunnen zijn. Maar de vraag is, of u
lieden en vermindering van loonen
aan de Nederlandsche Oliefabriek te
Delft dient, dat met het oog op het
door de fabriek geleden verlies, en
op den voortdurend ongunstigen
gang van zaken, waarin zioh voor
alsnog geene verbetering laat voor
zien, de direotie zich verplicht heeft
gezien, niet sleohts de grootst moge
lijke zuinigheid in het beheer te be
trachten, maar zelfs zoolang deze
toestand voortduurt buitengewone
maatregelen toe te passen die kun
nen strekken tot vermindering der
onkosten, welke op het bedrgf druk
ken. Zg heeft daarom den maatregel
genomen, die leden van het perso
neel te ontslaan, wier arbeid wel niet
overbodig of nutteloos is te achten,
dooh in de gegeven omstandigheden
in elk geval tijdelijk kan ge
mist worden, en voorts de loonen
van de hoofdbeambten, beambten,
en meeBters te verminderen, voor on
gehuwden met 15 pot., voor gehuw
den zonder kinderen beneden 15 j.
met 10 pot. en voor de anderen naar
gelang van het aantal kinderen.
In eene vergadering van „De Kern"
werd door de directie tevens mede
gedeeld, dat het salaris der direotie
met 25 pet. was verminderd.
Donderdag is te Wageningen een
tram van de lijn WageningenEde
(Staatsspoor) in de onmiddeligke na
bijheid der stad gederailleerd. Door
de vaart liep de maohine nog eenigen
tijd buiten de rails voort en kantelde
toen geheel om, een der waggons
dwars over den weg zettende.
De machinist maakte den val mede,
maar bleef wonder boven wonder
ODgedeerd, -buiten enkele onbedui
dende kwetsuren. De weg was gerui-
meu tijd versperd en de dienst werd
daardoor belangrijk vertraagd. Geen
der passagiers bekwam eenig letsel.
De materieele sohade "echter is vrij
aanzienlijk.
Een Geldersch boertje was met zijn
neef Donderdagochtend te Amsterdam
aan het station in een aapje gestapt
om zich naar het Panopticum te la
ten rijden. Ze zouen het er met hun
tweeën vandaag eens van nemen.
Vlak voor den ingang van het Panop
ticum werd stilgehouden en beiden
stapten uit. 't Was het type van
een echt gemoedelijk boertje op z'n
Zondagsch aangekleed, terwijl neef
meer „beerachtige" allures had.
't Komt aan op betalen.
„Hoeveel krieg ie van inien?"
„Zestig cent."
„Dat gaat nog al. Ik zal oe vief-
en-zestig centen geveo, dan hij je vief
cent veur de moeite."
Uit den wijden broekzak kwam een
wit zakje te voorschijn, dat met eenige
deftigheid opengemaakt werd en waar
uit voorzichtig 6 dubbeltjes en 5 ko
peren centen te voorschijn kwamen.
„Hier vrind en nou ajuus 1" Met
deze woorden wilden de boer en neef
de stoep van het Panopticum opgaan
beiden werden echter teruggeroepen
en nu ontspon zich het volgende ge
sprek, dat do r den toon waarop het
gevoerd werd, tal van belangstellen
den trok, die glimlachend het boertje
aanstaarden.
„Mijnheer, u wilt toch graag „mijn
heer" genoemd worden, hè?"
„Ja, wat maak-ie nou nog?"
„Kijk, ik heb maar vijf en zestig
centen gekregen. Schiet er nu niks
voor den koetsier over
,lk heb oe vief cent extra betaald
me dunkt dat 't wèl is."
Och mijnheer, wij krijgen altijd
75 cent voor 'n ritkom u ziet er
goedig uit, geef er nou nog een dubbie
bij, je zult er later sp^jt van hebben."
„Bé-j-ges Ik heb oe vief cent te
veul gegeven en da's meer as genog."
Hier klom de koetsier van den
bok en liep het zich verwijderende
boertje na.
„Wat wil-ie nou toch? Ruk nut of
ik schreeuw."
De nee', die bg dit alles een zwg-
gende rol had gespeeld, zag nu in dat
het ernst begon te worden, haalde
de pnrtemonnaie te voorschijn eng*f
den koetsier een fooi, die lachend weg
reed.
..Maar jong," zei de boer, die bleek
lang zoo gemoedelgk niet te zijn als
hg er uit zag, „als jij zoo met de
centen gaat leven, motten we later
nog arremoe liejenje-had het niet
motten doen. Zoo'n aangekleede pal
frenier is eigenlijk niks anders dan
een afzetter."
Beiden gingen nu het Panopticum
binnen en eenige uogenblikken later
kon men hen achter de ramen zien
zitten met een glas bier voor zich
(N. v. jV.)
Te Hil, onder de gemeente Meeu
wen aldus schrijft men aan de
Bossche Ct. moest Maandag iemand
wegens wanbetaling uit zijne woning
worden gezet; armoede was niet de
aanleiding hiertoe, wel eohter gierig
heid, of nog erger, onwilligheid.
Waarsohgnlijk was dit dan ook de
reden, waarom hg niet verkoos zijn
woning te verlaten, maar om zich
te verzetten een geweersohot loste
op de maréohaussées uit Dussen,
waardoor een hunner aan de hand
gewond werd.
Na hevig verzet mocht het ten
laatste gelukken, den woesteling
buiten de deur te krijgen, waarop
men voorzichtigheidshalve hem zwaar
geboeid aan een boom vastbond, om
intussohen zgn boeltje buiten te
brengen.
en ik, waarde lezer, dien tgd nog
zullen beleven.
Wel gaat de tgd gauw voorbij 1
Aan het hoofd van dit Zaterdag
avondpraatje prgkt het oijfer 300.
Sedert 1888, toen ik met deze stukjes
begonnen ben, heb ik dus driehonderd
maal in deze rubriek het woord ge-
rioht tot de lezers van dit blad Aan
vankelijk verschenen zij zoo nu en
dan,te hooi en ie gras,naderhand meer
geregeld en nu sedert verleden jaar
hen ik het genoegen gehad, elke week
een onderwerp te vinden, waarover
in deze rubriek iets te zeggen en op
te merken viel.
Het schrijven van dergelgke rubrie»
ken levert eigenaardige genoegens en
eigenaardige verdrietelijkheden op,
Tot de laatsten behooren de, gelukkig
zeldzame, anonieme briefjes die men
zoo nu en dan ontvangt en waarin
de schrgver u op een toon, die in
salons volstrekt niet gebruikelijk is,
mededeelt, dat ge dit en dat zijt en
dat hij u bg gelegenheid wel eens
krijgen zal. Gelukkig zijn blafbonden
nog geen bijthonden en tot duBver
is er van dat .krijgen" verder niet ge
komen.
Een andere verdrietelijkheid is het
wanneer ietwat lioht geraakte men
sohen een onsohulóige soherts als een
opzettelijke beleediging opvatten en
mg briefjes sohreven. waarbij ze hunne
ontevredenheid daarover luchtten.
Hun heb ik altgd geantwoord, wat
ik bij deze herhaal, dat ik nooit de
bedoeling heb gehad iemand te kwet
sen of onaangenaam te zijn.
Maar tegenover de verdrietelijk
heden staat een genoegen, dat niet
mag worden vergeten Dat is het
genoegen van een woord van waar-
deering, van een briefje, zooals ik er
dezer dagen een kreeg van een
abonné bg de gelegenheid van mgn
300ste Zaterdagavondpraatje, van een
vriendelijke beoordeeling, die mij zoo
nu en dan door derden wordt over-
gebraoht.
Voor die teekenen van waardeering
betuig ik mgn hartelg ken dank.
En hiermee wensoh ik mijnen leze-
MEMENTO NIEUWS
Vierdubbele moord.
Een vreeselijke misdaad is Dinsdag
1. bedreven in Szill, bij Fiinfkirchen,
in Hongarge. Een moleuaarskueoht
drong binnen in een herberg en
doodde met een bjjlslag den herber
gier. Toen diens vrouw kwam toe-
loopen, braoht de moordenaar deze
zulk een hevigen slag toe met de bgl,
dat het hoofd letterlijk gesoheiden
werd van den romp. Vervolgens
doodde hij een jongen van 14 jaar
en een meisje van 11. De andere
kinderen, die zich in bed bevonden
liet hg in leven. Een van dezen ver
telde den volgenden dag, dat de
moordenaar de molenaarsknecht Gal-
ior Baosi was. De ellendeling is reeds
gevangen genomen. Zgn daad sohgnt
toegesobreven te moeten worden aan
wraak. Bacsi, die ontslagen was door
zijn patroon, was 5 florgn6n sohuldig
aan den herbergier en deze had daarop
aan den patroon verzocht de kleeren
van Baosi voor de schuld'te houden.
Dat had Bacsi zoo kwalijk genomen,
dat hij besloot de geheele familie te
dooden.
Bijgeloof.
Als een bewijs, hoe sterk het bij
geloof onder de Russische plattelands
bevolking nog heerscht, diene het
volgende
Twee boeren te O.-itrogoshk hadden
zich schuldig gemaakt aan ..diefstal
van eenige paarden. Een oude s tge
zeide hun, dat indien ze zioh in bezit
stelden van een brandende kaars uit
menschenvet vervaardigd, die kaars
hen onzichtbaar zou maken en zij
niet behoefden te vreezen ontdekt te
zullen worden. En wat deden nu de
boeren om het vet vóór zoo'r. won-
derkaars machtig te worden Zij ver
moordden een jongen re an van 18
jaren en waren juist bezig het lichaam
in stukken te sngden, toen zij ir hun 11
aftchuwelijken arbeid werden gestoord
en aan de politie overgeleverd.
De vloedgolf in Japan.
Uit de nu van Jokohama ontvan
gen berichten, drie dagen na de door
den vloedgolf op de noord-oostkust
veroorzaakte rampen gedateerd, blgkt
dat de eerste tijdingen over den om
vang der gebeurtenis niet overdre
ven zgn geweest. Het zwaarst beeft
het eiland Kinkwasan geleden, maar
ook aan de kust is ontzettende soha
de toegebraoht over een afstand naar
het noorden van 170 mglen, tot Hat-
sinoje toe. Bijna alle steden aan dit
gedeelte der Japansohe kust zgn ver
woest. Te Hasjakami verloren 400
menschen bet leven, te Koidzoemi
waren 1450 slachtoffers, te Motojosi
meer dan 1000 enz.de steden die 't 1
sterkst geleden hebben waren Ka-
maisi, Mioko en Sakai. Dnizenden
en duizenden zijn omgekomen en
het aantal verwoeste gebouwen is
niet op le geven. Groote uitgestrekt
heden der kust zgn weggespoeld. ■r-
Kortom, de ramp is niet minder
groot dan die bij de verschrikkelijke L
aardbeving waardoor Japan in 1891
is bezooht, en grooter nog dan die
bij de vloedgolven welke in 1854 de
stad Sjimoda hebben doen verdwgnen.
Millloe nen-lü öten
Wat Amerika's millionaire voor L
hooger onderwijs over hebben gehad
in de laatste 25 jaren verdient wa&r-
deerende aandacht
Men weet hoe George Peabody een
miliioen pond sterling voor arbeiders- ie
woningen en weldadigheid besteedde, d
maar voor hooger onderwijs is veel t
meer gegeven. Men oordeele ir
Stephen GirardGirard College zi
3,000,000 pc', st. is
John D. RocksfellerUniversity of
Chicago, 1,485,200 pd, Bt.Vascar ie
College 20,000 pd. st.B trnard College W
6,000 pd. at.
Mej. Helen Culver: University of li
Ch'cago 205,000 pd. st. ii
Leiand StanfordLel and Stanford rs
Junior University 3,000,000 pd. st. tot .a
4,000,000 pd. st. p
Johns Hopkins: John Hopkins p
University, Baltimore 600,000 pd. st. h
John C. Green Princeton College D
en Lawrenceville School 600,000 pd. st. e;
Anthony J. Drexel: Drexel Institute, ji
600,000 pd. st. it
Asa PackerLehigh University, 115 16
aceres land f 500,000.
Charles Pratt: Pratt Institute, 540,090 n
pd. st. IT
Leonard Case: Case School ofAp- ti
plied Science, 400,000 pd. st, u
Henri W. Sage: Cornell University D
234.000 pd. st. it
Cornelius VanderbiltVanderbilt, J
University, 200,000 pd st.William
H- Vanderbilt, 92,000 pd. et. r
Peter Cooper: Cooper Union, 830,189 e
pd. st. t
Paul Talane: Tulane University n
210,000 pd. st. 5
Seth LowColumbia University, n
200,000 pd. st. t
Washington C. De PauwDe Pauw 3i
University, 200,000 pd. st. a
James Lick: University of California,
150,000 pd. st.
Isaac RichBoston UniversityI
140,000 pd. st. I<
Eïra Cornell: Cornell University, 1
134,000 pd at. 't
J. Pierpont Morgan: New-York r
Trade School, 100,000 pd. st. d
Colonel Mrs. Richard T. Auch-
muiyNew-York Trade School, 82,000 1
pd. st. k
ressen en lezers en mgzelven toe, dat
zg en ik elkander nog zullen ont
moeten wanneer mijn vierhonderdste
Zaterdagavondpraatje verschijnt. Te
vens roep ik hunne welwillende ver
gevingsgezindheid in voor het onhe-
tioorlgke daarvan, dat ik in mijn ei
gen rubriek zooveel regels heb gewijd
aan mijzelven. Wanneer de mer.schen
jarig zijn en omringd door vrienden
en bekenden, dan doen zij ook gaarne
lange verhalen over zichzelven, die
door de aanwezigen worden aange
hoord met geduld, omdat het dien
dag hun feestdag is.
Op iets van dat geduld heb ik ge
meend te mogen rekenen bij het
schrijven van de voorgaande regelen
Een week of wat geleden hebben een
groot aantal handelaars in comesti
bles zich verbonden, om des Zon
dagemorgens te twaalf uur te sluiten.
Niet lang daarna beklaagde zich een
hunner in een ingezonden stukje in
deze courant, over het leit, dat zijn
buurman, hoewel ook hij zich ertoe
verbonden had, de overeenkomst,
niet nakwam. „Wat moet ik?" zoo
vroeg de inzender, „nu doen?"
Mij dunkt, to8n hij de vraag deed,
zal hij zichzelven het antwoord er
wel bij gegeven hebben. Een man,
een men, een woord, een woord. Wie
zich eenmaal verbonden heeft, is als
man verplicht zijn woord te houden,
al kan het niet nakomen van de be
lofte hem door anderen niet belet
worden. Laat de ander zijn winkel
ook na twaalven openhouden en daar
door den spelbreker spelen, den in
zender dien ik bedoel, zou ik antwoor
den: „Houd u aan.de overeenkomst,
Laat u niet bang maken door wat
uw buurman doet. Wijs uwe klanten
er op, dat ge te twaalf uur sluit eu
mocht ge dan (wat nog zeer te betwij
felen is) een weinig nadeel lijden,
bedenk dan, dat dit in elk geval niet
opwegen kan tegen de overtuiging,
dat ge hebt gehandeld zooals ge doen
moest. Deze overtuiging is in onze
naar geld jagende maatschappij ge
lukkig meer dan een paar rijksdaal
ders waard."
Intussohen heeft de ander, die zich
ook verbonden had en tooh niet te
twaalf uur sloot, ziob verantwoord
in een brief, dien hij aan zgn buur
man sohreef, met bevoegdheid om
dien te publiceeren, zoo hem dat
goed daoht.
En wat ia nu de reden van zgn
handelwgze
Dat er vlak tegenover hem een con
current woont, die niet te twaalf uur
sluit en naar wie hij zijne klanten
tooh niet kan beenjageD „Woonde
die concurrent tien buizen verder,"
zegt hij, „ik zou er mg niet aan storen,
tooh recht tegenover elkander ia het
niet mogelgk."
De vraag is, of de handelaar in
quaeslie dat niet had kunnen be
denken, vóór dat hg zich verbond.
Sinds jaar en dag wonen hg en zgn
concurrent vlak tegenover elkaar.
De moeilijkheid was dus te voor
zien.
Het is zoo jammer, dat in de groo
te quaeslie van de Zondagsrust zoo-
veJen hunne goede voornemens van
het eerste oogenblik, bij de eerste de
beste moeilijkheid laten varen. Tooh
moet, dunkt me, zoo'n enkele afval
lige de geheele beweging niet ver
lammen. Was ik in 't geval van den
winkelier die zich beklaagde en raad
vroeg hoe te doen, dan zou ik aldus
redeneeren
„Zelfs al moet het mg iets kosten,
ik zal big ven sluiten te twaalf uur,
uit beginsel, omdat ik Zondagsrust
voor noodig houd, verder omdat ik
er mij eenmaal toe verbonden heb
en ten slotteomdat ik geen machine
ben, maar een mensch, die na een
week van ingespannen arbeid zioh
ook wel eens verpoozen wil.
Laat dan openblijven wie wil, om
in overdreven oonourrentie-angst
tooh vooral geen dubbeltje winst te
derven, ik houd mijn woord en ge
niet mgn Zondag, die een rustdag en
geen werkdag is."
FIDELIO.
I
