■meldde, werd door de bedroefde
dienstmaagd ter lezing aangeboden.
Toevallig vernam men eenige dagen
later dat bedoeld .juffertje" bq haar
intrede en na onivaDgsl van den
„penning," wel eens meer op die
wq*e verlof heeft bekomen omniet
meer terug te keeren.
Ditmaal trof zq een dienst, waar
men geen genoegen nam met derge
lijke praktijken.
Na ingewonnen informatie bq den
burgemeester der gemeente, bleek,
dat mama zioh in een goede gezond
heid verheugde.
Na een afwezigheid van aoht dagen
kwam de dienstbode terug en be
tuigde met veel leedwezen den dienBt
te moeten verlaten, wql haar moeder
die nog zeer bedenkelqk ziek lag,
onmogelqk in dien toestand alleen
kon gelaten worden en zq haastig te
ruggekomen was, om haar goederen
te halen.
Haar werd eohter spoedig te ken
nen gegeven, dat men met dergelijke
komedie niet gediend was, en dat zq
hare goederen kon bekomen tegen
teruggave van den .loonpenning."
Toen zq brutaal werd, zette men haar
eenvoudig buiten de deur.
Bq de politie, die inmiddels reeds
was ingelicht, vond zq natuurlqk
geen gehoorook de deurwaarder,
tot wien zq zich wendde, om bare
goederen op te eischen, weigerde de
hand te leenen tot dergelijke oplioh-
terij, zoodat de bedriegster eieren
voor haar geld koos.
Te Harderwijk brak Dinsdagmid
dag roiin BVs uur brand uit op den
«older van den geweermaker K. Hol-
steyn in de Bruggestraat Op dien
zolder was, behalve pl.m. 10 k g.
buskruit, ook eenig vuurwerk gebor
gen. Het dak stortte weldra in, waarna
eene kleine hoeveelheid buskruit, die
niet in veiligheh-l gebraoht had kun
nen worden, ontplofte. Het mooht
eohter galakken de vlammen te
stutten.
Huis en inboedel zqn tegen brand
schade verzekerd.
Pers Overzicht.
Boerenbond.
De Meerbode bevat een artikel over
den in de pers reeds zoo vaak be
sproken boerenbond, waarin er op
gewezen wordt, dat er twijfel blijft of
men slagen zal in bet pogen om
godsdienstverschillen en politieke
«strqdvragen buiten de deur te sluiteu
zulks naar aanleiding van de op
de vergadering, waar de bond ge-
stioht werd, gevoerde besprekingen
over het ohristelqk standpunt en de
quaestie van de besohermende reoh-
ten.
Aangaande de quaestie van de be
sohermende reohten zegt bet blad
o. m.„Wanneer men weet dat, even
als zq die voor de besohermmg
spraken, toegejuioht werden, ook
duidelijke teekenen van instemming
vernomen werden als er te kennen
gegeven werd, dat het doeltreffende
vaa dat middel niet bq allen vast
stond en voor anderen nog niet bo
ven twijfel verheven is, dan is bet
reeds nu zeker, dat dit onderwerp in
de Boerenbonds vergaderingen spoedig
en herhaaldelijk besproken zal wor
den en dat, dewql strijd van belangen
hiermede verbonden is, ernstig mee-
nogsversohil over dat punt niet zal
uitblqven. En daar dat vraagstuk
hoewel uil zqn aard van oeoonomi-
sohe beteekenis ook een politiek
strqdpunt uitmaakt, heeft men daar
mede het kwaad der politieke twis
ten binnengehaald, juist doordat men
dit punt niet heeft uitgemaakt, maar,
door er in het reglement over te
zwqgen, het ter latere bespreking en
beslissing heeft voorbehouden."
En aan het slot van zqn artikel
wqst de Meerbode er opals men
uitsluitend de belangen van den
men dan in de statuten in in Soberer en dezen nit te noodigen
Van S
volgende
Op den 21steu Mei werd des avonds
te 9^ uur een vrq hevig geweervuur
op de benting afgegeven, dat tot 10*;
uur duurde. Tevens werden 5 lilla-
sohoten gedaan, waarvan éen projec
tiel de palissadeering en éen de oham
brée der Europeanen raakte, beide
zonder ongelukken te veroorzaken.
Nadat des morgens van den 22en
Mei wederom geweervuur op de ben
ting gegeven was, werden 's avonds
van dien dag eenige kampongs met
granaten getnohtigd.
Op den 5den Juni deserteerde uit
bet civiele etablissement een politie
oppasser met medeneming van zijne j
vrouw en van een revolver, die hq
even te voren bq éen der ambtenaren
was gaan balen.
Op den avond van dienzelfden dag
naderde(n) éen of meer kwaadwilli
gen de benting en sloeg(en) de lan-
taarnruit van een lantaarn op pi. m.
50 M. afstand van den mitrailleur
bastion stuk.
i In den naoht van 5 opöJuniwer-
böërsrzoöd.jg'hlëft willen be"!den éen l.lla- en eenige geweereotao-
vorderen en varï den Bond niet °P do boring gedaan Den vol
een instrument heeft willen ma- f™den morgen kon men op plm. 100
ken in den godsdieoaligen en M- 'dor de benting eeo.ge versoh
staatkundigen strijd onzer dagen,gegraven kmlen waarnemen,
men wqzer had gedaan met nadruk
kelqk en onvoorwaardelijk al die
elementen uit de statuten te verwij
deren on zioh in doel en middelen
te bepalen tot de belangen, die alle
boeren, van wat geloof of richting
ook gemeen hebben, dooh dat, als
men daarentegen den Bond
zooal niet dadelijk, dan toch in 't
gedurende een drietal jaren als gou
verneur van Atjeh en Onderhoorig-
heden te willen fnngeeren.
Dit mag onwaarsohqnlqk klinken,
maar in verband met de hooge be
langen, die hier op het spel staan, ben
ik toob na herlezing der voordracht,
door den heer Soberer op 20 Jan.
1891 in het „Indisoh Genootsohap"
gehouden, wel geneigd om aan het
geruoht geloof te slaan.
Immers het komt er nu op aan na
de tuohtiging iemand te vinden, die
in den kortst mogelijken tqd met zoo
weinig mogelqk kost6n de pacificatie
tot stand weet te brengen. De heer
Soherer formuleerde destqda zqne
eiBoben voor eenen gouverneur van
Atjeh aldus„Men kan ten minste
van hem dien men op het oog heeft
vergen, dat hq een eigen oordeel
over de Atjeh zaak hebbe, en dat bij
een volledig program overlegge om
trent de middelen en kosten eener
pacificatie."
Nu zqn de mannen, die ten minste
aan dezen drieledigen eisoh voldoen,
dun gezaaid.
De heer Soherer zelf is, blqkeDB zqn
voordracht, de aangewezen man, want
hij geeft daarin een vrq volledig
program, en doet ons in de volgende
woorden zien, welke voortreffelijke
resultaten de uitvoering daarvan, voor
weinig of geen geld, zal opleveren:
.Ruw gerekend, aoht ik een meerdere
uitgaaf vaD f200,000 'sjaars voor
een en ander, gedurende 3 jaren,
voldoende.
Is de paoifioatie ingetreden, dan
wordt deze in een jaar meer bespaard
wonderen is, dat zulk rijk worden niet vergeleken bq de uitgaven, die nu
het doel èn in de middelen op den
voorgrond bad moeten BtelleD, wat
men nu bedekt of voor latere beslis-
sÏDg voorbehouden heeft, opdat zq,
die in den Bond vereenigd wordeD,
ook in waarheid gezind zouden zqn,
om te zamen eenen weg te bewan
delen.
Sty ging van grondwaarde.
Een hoofdstadbrief van de Amh.
Cour. bevat o. m. het navolgende:
„Dat bet geluk de wereld nog niet
uit is. eu de kans op voordeeltjes
zelfs in dezen t^jd van algemeen be
klag over achteruitgang en verarming
nog niet geheel tot de oude geschie
denis behoort, dat wordt van tqd tot
tijd door de gesohiedenie van den
dag bevestigd De executeurs van
eene overleden rijke HaagBohe dame
werden door de erflaatster begun
stigd met de bepaling, dat zq zekere,
dioht bjj den Haag gelegen terreinen
voor een tachtigduizend gulden uit
den boedel moohten nemen, en brach
ten die terstond daarop in eene
naamlooze vennootschap in vooreen
millioen.
En een Haagsohe heer heeft eenige
bunders land nog al ver uit de stad
gelegen en waarvan h(j als weiland
nog geen f2000 onzuiver in het jaar
tiok, als bouwgrond verkocht voor
een sommetje van ruim vier tonnen
gouds. Ziedaar nog eens het goede,
ouderwetsche slapende rqk worden."
De briefsohrqver teekent daarbij
aan, dat 't toob eigenlijk niet te ver-
alleen de alkeuring, maar ook de
afgunst opwekt van ben, die zoo ge
lukkig niet zqn.
„Naar wij meenen teekent de
Haageche Cour. hierbq aan stelt
hq zioh met die phrase op een te
laag standpunt,
.Zeker, aan afgunst op zulke ge
lukkigen zal het niet ontbreken; bq
honderden zal men die mensohen
tellen, die 't nu afkeuren, maar er
niets op" tegen zonden hebben, als zij
't maar zeiven waren, wien dat geluk
te beurt viel.
„Maar de oppositie, die in de latere
jaren meer en meer tegen zulke uit
komsten vsn verkeerde maatsohappe
lijke regelingen wordt gevoerd, staat
boven die zelfzuchtige afgunst. Zq
misgunt 't niet zoozeer aan die en
kelen, maar eiscbt die voordeelen als
haar reeht, voor de gemeenBohap op,
door wie de waardeverhooging ont
stond en die de lasten der conversie
van weiland in stratenoomplexen
heeft te dragen, ter wql een particulier
do winst opstrqkt.
Koloniën.
vernemen wq het
de occupatie vereischt. Den tqd voor
het pacifioeeren ncodig, stel ik op 3
jaar. Qan moet men het zoover ge-
braout hebben, dat men in gezelsobap
der hoofden overal op Atjeh zonder
gevaar komen kan en dat de aan
vallen op onze versterkingen of onze
militairen tot bet verledene behooren."
Men ziet, het is geen scbqn van
paoifioatie, die de heer Soherer in uit
zicht stelt; in 3 jaren maakt hq Atjeh
tot een geschikt terrein voor pleizier-
reisjes, waarbij men dan voorzichtig
heidshalve door een der hooiden
begeleid wordt. En dat alles voor
neur vergezeld van den Controleur
ter besobikking, B. Erkelene, van zqn
dienstreis naar Noord-Celebés terug.
Deze bad hoofdzakelijk ten doel de
grens tussohen de rqken ToDtoli en
Bwool vast te stellen, waarover reeds
lang gesohil bestond. In overeenstem
ming met den res. van Menado en
de Vorsten van beide rijken is nu als
grens aangenomen de Lakoacgrivier.
Verder bezocht ZHEG. Tontoli, Dong-
gala, Dampal en Dampelae ter afdoe
ning van veisobillende «aken, als
mede het petroleumonderzoekingster-
rein in de landstreek Saroedoe, aan
de Westkust gelegen. De werkzaam
heden bestaan in bet onderzoek naar
de formatie van den boden en het
doen van een reeks boringen naar
petroleum, daar waar de gesteldheid
van den grond doet veronderstellen,
dat petroleum aanwezig is.
To oordeelen naar de resultaten,
die de boringen tot nu toe opgele
verd hebben, belooft de onderneming
wel te zullen Blagen. Dit is ook te
hopen voor den beer Borgman, die
aan 't hoofd Btaat en met den meesten
ijver aldaar werkzaam is.
De bevolking dezer landstreek is
Alfoersoh. Het dagelijkBoh wapen
der mannen ie een lang kapmeB. De
kleederdraoht verschilt overigens niet
met die der Boegineezen, wel eohter
die der vrouwen. Deze dragen de
sarongs dubbel geslagen, met een
band om het middel vastgebonden
em om het bovenlql een nauwslui
tend jakje. De gezindheid der bevol
king is goed.
Letteren en Kunst.
De opvoering, van „Die Wal
küre" te Bayreuth.
Deze opvoering is een muzikaal
evenement geweest.. Welk een over
weldigende indruk de uitvoering van
dit meesterwerk heeit gemaakt, kan
blijken uit het verslag, dat de N. R. Ct.
er over ontving en dat luidt als
volgt
Toen Robert Schumann te Weenen
bet gref van Beethoven bezocht,
deed het toeval hem daar vinden een
stalen pen. Gevoelig en dweepend als
ton, die men in het vierde jaar ruim- bij was, beschouwde hij dit alle-
sohoots terug verdient. Het is een
voudig om iemand te doen water
tanden.
De omstandigheden zqn nu onein
dig veel gunstiger dan in 1891, toen
onze invloed in Atjeh beneden peil
stondwe worden nu gevreesd, zoo
dat we missohien in minder dan drie
jaar klaar komen.
Enkele wijzigingen zullen wegens
veranderde toestanden in Seherer's
programma moeten worden aange-
braoht, maar dit zou ook het geval
geweest zqn, al ware bij een half
jaar na het houden dier voordracht
govverneur geworden. Bovendien be
treffen die veranderingen détails, en
in elk verstandig programma van
paoifioatie is natuurlqk op zulke zaken
gerekend.
Al mooht bovenbedoeld geruoht
voorbarig zqn, begrypelqk is het
alleezins, dat men een dergelqk voor
stel van generaal Vetter verwacht, en
daavsohe voorwerp geheiligd do r de
omgevinsr en nam hij het eerbiedig me
de. Zorgvuldig Gewaarde hq die pen,
en alleen dan werd ze gebruikt, wan
neer hij voor zijn muziekblad eene
beoordeeling of een verslag te Bchrij-
ven had van eene hoog-beteekenis-
volle compositie of van eene huiten-
gewone gebeurtenis in het kunstle
ven.
Een dergelijk geheiligd schrijfwerk
tuig wenschte ik te bezitten gisteren
avond, na het eerste bedrijf van die
Walküre, een stift van het edele me
taal, gedoopt in vlammende inkt,
om met goudglanzende woorden neer
te schrijven hoe hoog en verheven
een werx wij mochten genieten. En
toch, ik zou er niet xcee geholpen
zijn, want alle woorden, zelfa al wer
den zij gesoh reven door den hes ten
stilist, kunnen slechts flauw en zwak
weergeven wat wij gisteren genoten
en gevoelden, hoe diep wij geroerd,
Java Bode).
Soherer.
Men sohrijft aan de Java Bode
Door sommigen wordt beweerd, dat
generaal Vetter aan de regeering zou
hebben voorgesteld om na afloop der
vervolg van tqd, "wel als een kraoht tuohtigingen een beroep te doen op
«Ou willen aanwenden in dien strqd, de vaderlandsliefde van het raadslid
het zou onverantwoordelijk zijn vani*106 sterk wij geschokt werden, hoe
de regeering, als de-e niet alles deed i h°°g wij werden opgevoerd in 'trijk
wat in haar vermogen was om denvan ^et ideaalschoone.
heer Soherer te bewegen den poet teHteda van het eerste begin af was
aanvaarden. blijkbaar ieder hoorder met macht
Voor eene rechtmatige eerzucht j gegrépen en volkomen onder den in-
kan hem geen sohooner doel worden druk. 't Stormachtige voorspelSieg-
aaD gewezen, en de werkkring is hem' quod's gejaagd binnenkomen in Hnn-
zeker veel meer congeniaal dan het lying's hut waar hij uitgeput jaan den
bijwonen van raadszittingen. De finan- j haard neerzinkt; zijne eerste ont-
oieele quaestie treedt geheel op den Sieglinde waar de mu-
achlergrond bij het hooge belang der1 smeltend en smachtend-zoet van
zaak, het hoogere traktement van denonbeschrijfelijke bekoorlijkheid is;
gouverneur wordt toch ook na 3 ja- Handing's binnentreden met een als
ren overbod'g, en het daarvoor meer metaal gesmeed motiefSieg-
uitgegevene in het vierdejaar terug-1 muEf*'!S verhaal van -zijne af kom-1;
verdiend. j was ailes reeds hoog en heerlijk
Moge het dus der regeering geluk-
ken, na het behaalde wapensuooes, i Wat nu volgt tot aan het eind van
den hoer Soherer te bewegen zqnbedrijf is een climax zoo
wo-rd gestand te doen en mogen wq geweldig, dat het weergeven daarvan
het beleven, dat op 1 Januari 1900 m6p woorden niet mogelijk schijnt,
de heer Soherer, zij het den ook in aanhalingen te doen uit deze
gezelschap van een puar onvermijde- 8roc,k? liefde-scène ware nuiteloo-,
lqke hoofden, eenen tooht door ge- 7700,iin schoonste aan te haler.,
beel Groot-Atjeh begint om de Nieuw-men a^ee moeten afschrijven,
jaarswensohen der dankbare bevol- geheele toor.eel houdt den hoor-
king in ontvangst te nemen. Welk ^.er geboeid ep gevangen tot aan het
een heerlijk begin eener nieuwe eeuw, ein^i waar Siegmund met geweldige,
het begin tevens van een nieuw tqd- kracht het zwaard ui', den boom
tigete stemmen, W3s in éen woo
glansrijk.
Zoo genoten wij dan eenen ave
van de hoogste^ en reinste kui
emoties, die als helder liohtei
sterren ons steeds in 't gebeug
«allen blijven. Het genot was
groot, dat men wellicht gerecht
zou zijn de vrees uit te sprei
dat met dit werk reeds het hoo$
punt bereikt is. Doch die vrees woi
op zq geschoven; het genie dat
Walküre sobiep, had ook zei
scheppingskracht genoeg om degro
taak die bet zioh gesteld had,
gansche Trilogie, tot het eind he
lqk te volvoeren.
De I7de jaarlqk-cue examens
Nbderlandsche Toonkunstenaare-V
eenig. zqn Woensdag te 's Graven hi
in het lokaal „Pulchri Studio" voc
gezet.
Van de 5 candidate» zijngealaa
Voor piano (L. O.) mej. M. Zölli
uit Rotterdam en de heer G. M.
Bzerman uit Dordreoht, terwql e
eandidaat zioh tqdeus het exam
heelt teruggetrokken en twee
afgewezen.
de zaal heerscht, hebben velen, zelfs,
zeer velen onder ons, menigmaal met
sakdoek of gehandscboenden wijsvin
ger de tranen weggewischt; die niet
te weerhouden warennatuurlijk in
alle stilte, want zoo donker i8 de zaal
r.iet of men kan zijne buren rondom
zien en herkennen, en niet waar
't is niet „re$u" te toonen dat een
kunstwerk ons zóo aangrijpt. Toch
is 't niet gewaagd te verklaren, dat
alle vijftienhonderd bezoekers die
daar in dat groote amphitheater ge
zeten waren, en waarvan zeker twee
derde gedeelten paar Bayreuth trek
ken uit modezucht en niet om zich
te Jaten aangrijpen, dat allen, her
haal ik, onder den overstelpenden
indruk van het grootsche werk kwa
men en tot in het diepste van hunne
ziel waren geroerd. De macht van
het genie
Dat r.a het sluiten van het too-
neelgordijn velen nog de negentiende-
eeuwBch barbaarscbe gewoonte volg
den van te applaudisseeren en zelfs
luid bravo" te roepen, dat is de
macht van sleur en gewoonte waar
aan wij ors naar 't 6chijnt, zelfs bij
de meest geweldige aandoeningen,
niet kunnen onttrekken.
Het was te verwachten dat, na het
voorafgaande, het tweede bedrijf min
der pakkend zou zijn, en inderdaad
werkte de eerste helft door de lange
samenspraken van Wotan met Fricka
en met Brünnhiide, en vooral door
Wo'.an's zeer lange monoloog bepaald
vermoeiend ofschoon ook daarin
schoonheden in overvloed te vinden
?qo. Zoodra Siegmund en Sie,Hinde
weer .^art de handeling deelnemen
komt de bekoring met dubbele kracht
terug eu blijft ook dit bedrijf ®ns
met geweld boeien. De plechtige
dood-aankondiging van Biüanhildo
aan Siegmund is hier weer een van
die onbeschrijfelijke hoofdmomenten.
De klank die hier het orkest, en
vooral het koper ontwikkelt, is niet
te beschrijven.
Het derde bedrijf begint met de
tegenwoordig alom bekende Walkü-
renritt. Wat wij evenwel in concer
ten te hooren krijgen is slechts een
flauwe afschijn van dit geweldige
en grootsch ontworpen stuk. De in
drukwekkende scènerieeeo wild
rotsdal met zware boomen op den
voorgrond; zwarte voorbijdrijvende
wolken door bleeke bliKsemsebicbten
verlicht, en hier en daar op de rotsen
verspreid de Walkuren met schild en
speer gewapend, elkander haar wilden
roep „Hojotoho 1" toezingend daar
onder het hartstochtelijk en wild-
woelend orkest dat alles vormt
samen weer 6en geheel, zóo volkomen
als alleen te Bayreuth is te genieten.
Al wat hierop nog verder volgt
Brünnhilde's komst met de wanhopige
Sieglindehaar smeeken tot hare
wilde zusteren om haar een der ros
sen af te staan om met Sieglinde
Wotan's woede te kunnen ontvluch
ten, het verrukkelijke oogenblik waar
op Sieglinde, vername.:d dat, zq moe
der is, van de diepste verslagenheid
tot de hoogste opgetogenheid over
slaat; Wotan's woede tegen de on
gehoorzame dochter B üanhildede
klachten der Walf-üren over de zware
straf haar opgelegdBiüunhilde's
smartelijk gezang.
„War es so sohn:-ahlich was ioh
[verbraoh
't behoort alles tot het hoogste dat
ooit geschreven werd. En wanneer
dat alles genoten en eene slqging
nauwelijks meer denkbaar is, dan
heft Wotan zijn afscheidsgezangaan,
zqn innig weemoedige
„Leb wohl du kühnes, herrliches
[Kind"
en verheft de muziek zich nog tot
de hoogte van waar zq ons toestroomt
als eene gewaarwording van zalige
verrukkingen waarheen slechts zwij
gend en aanbiddend opzien ons past.
Sieglinde (Rosa Suoher) was heer
lijk, zoowel in den jubel van het
eerste bedrqf, als in de smart der
twee volgende. BrunnhiIde(Lehmann-
Kolisoh) eloDd op srelgke hoogte. Het huwelijk van prins ea Maui
Siegmund (Gerbauser) met zqn ge-
weldige stemmiddelen, had praohtige
Sport en Wedstrijden
Wielerte68ten te Z&and&m
Woensdag 29 Juli zullen te Zaa
dam vanwege de tentoonstelling w
lerfeesten plaats hebben. Zq begi
nen 's middags met wedstrqden in 1
langzaam rijden, daarna wedstrqd
met hindernissen lange pqpen en
het ringsteken.
Des avonds heeft er een geoost1
meerde en geïllumineerde opioc
van wielrijders op het terrein plaa
waarvoor kunstvoorwerpen word
uitgeloofd voor de volgende afdi
lingen
I. Mooiste groep (bestaande
minstens 4 personen).
II. Eigenaardigste groep (bestaan
uit minstens 4 personen)
III. Eigenaardigst geheel voor
persoens rqwiel.
IV. Mooiste ooslumeering en
siering voor twee persoons rqwield
V. Mooiste verliohte reolame inze!
ding voor heeren rqwielhandelarej
Voor no. 5 bestaan de prqzen u{
le prqs groote zilveren medaille, aai
geboden door de Z. W. V. „Rui
Roest 2e prqs groote bronzen no|
daille.
Insohrijvingen sluiten bq den hei
J. N. de Jong te Westzaan. Inleggei
bedraagt bij inschrqving f 0.50 per pe
soon, hetwelk bij deelname wordt gi
restitueerd.
Wedvlucht.
De volledige uitslag van de pos|
duivenwedvluoht u'tgesohreven doe
„Natura Artis Magistra" en de pos
duiven vereeniging „De Sperwer" I
Amsterdam en gehouden van L
bourneBnabq Bordeaux af (afstand 90
K.M.) is ais volgt
1 de heer A. Koolhoven, Overveei
2 Dekkers, Aoisterdam. 3 de Bruyi
Rozendaal, 4 idem5 Hessell
Haarlem, 6 de B-uyn, Rozendeal, I
Broos, Rozendaal, 8 Knopper, Rozei
daal, 9 de Bruyn, Rozendaal, I
Kerkhcffs, Dordreoht, 11 Herwaarde]
Amsterdam, 12 van Lee, Waalwql
13 Herwaarden, Amsterdam, 14 Kerk
hoffs, Dordrecht, 15 van Wel, Dor
recht, 16 Prins, Amsterdam, 17 c
Bruyn, Rozendaal.
Van de 30 besohikbare prijzen vo<
de eigenaars van duiven, die den a
stand binnen 3 maal 24 uur hadde
afgelegd, konden er sleohts 17 worde
uitgeloofd.
Zondagnaoht is de raoemaobine vai
Jaap Eden te Parqs gestolen. Hij hal
haar in zqn box gesloten en Maan
dagmorgen was zij verdwenen.
Gemengd Nieuws,
oogenblikken maar bleef zichzelf niet
al tqd gelqk, terwql Wotan (Perron)
weer, ai was 't minder dan Rheingold
van Wales.
Woensdag werd te Londen rn<
groote praal het huwelijk voltrokk*
tussohen prinses Maud van Wale
vak der geschiedenis van A*jeh.
Celebes.
De Mak. Ct. van 17 Juni meldt
Maandagavond keerde de Gouver-
trekt en 't „Schwertmotif" door trom
petten yn bazuinen aar-geheven alles
overstemmend uit het orkest opvla-nt.
Het was verpletterend
Onrler de bescherming van het half
donker dat tijdens de uitvoeringen in
zioh aan onzuiver zingen schuldig i en prins Karei van Denemarken. D
maakte, maar ons toch, vooral in zqne I plechtigheid had plaats in de kap«
alleenspraak in 't tweede bedrqf en 1 van Buckingham Palaoe engesohied
het Absohied van Brünnhiide hooge de door den aartsbissohop van Can-
genietingen schonk. terbnry, geadsisteerd door den bisj
Het ensemble der Walküren, waar-sohop van Winchester en tal vatj
voor blijkbaar eene keuze gedaan andere hooge geestelijken. De bruid
was uit de sohoonste, volste en kraoh- stoet, trok in drie gedeelten van Mar
tater elHet jnnge ecatpaar bij de morgen koffie, omge
ven door de huisdieren in de schaduw der eeuwenoude
booaien, die voor langen tijd vele van zulko tafereelen
aanschouwd hadden, ja, zeer velen. Margaretha's blik
zocht in het verleden. Wanneer lij veertig jaar van haar
leven weg wischte en dan weer om zich heen keek, dan
meende zij in dat verleden te leven, en was het niet
zonderling: graal Egnn's krachtige hooge gestalte geleek
als de eene droppel water den anderen, op rijn oom
Nicolaus. En Lindis was sprekend gravin Else. Deze had
daar ook eenmaal gezeten roet verbonden hoofd na een
feestvierend doorgebrachten nacht, Margaretha bad haar
verbanden van azijn moeten aanleggen, en sraaf Nico-
lans had naast haar gezeten, den arm teeder om zijn j
jonge vrouw gestrengeld en Margaretha streek lang-
zaam met de hand over het voorhoofd. Neen dat kind
daar was beter, einer, nog onbesmet door het verder- j
lelijke hofleven, zij kende eerst weinig merochen en deze
haatten haar allen, allen, niettegenstaande zij tochgra-
vin Rise's trokken had en hoezeer waren deze toch ge- I
liefd geweest. Zoozeer, ach, zoozeer, tot waanzins toe. Zij
waren voor de Hallwey'e noodlottig geweest; de rijkdom
was verkwist, verbrast, schuldenlasten hadden zich op
gehoopt en dat alles ter wille van dit eene bruine ge
zichtje, waar de duivel zijn adem over had laten gaen.
HOOFDSTUK XV.
Een bezoek aan de Pachthoeve.
In het prinselijk kasteeltje waren alle vertrekken
door zomergasten bezet, die na afloop van den langen
rouwtijd de jonge vorstelijke weduwe eer. bezoek brach
ten. Zij bestonden uit bloedverwanten der familie en
waren door Adèle op de reeds vroeger vermelde bereid
willig t- gemoetkomende wijze uitgenoodigd geworden
om voor eenige weken haar zomerverblijf te deelen.
Behalve hare voortdurende eeredame, mevrouw von
Eichradt, en den eerst onlangs aangekomen opperjager
meester Von SetteD, een verren bloedverwant van hare
moeder, was ook baron Schlichting tegenwoordig. Deze
had in den laatsten tijd, bij de regeling der erfenis
zaken, haar eermalen trouw ter zijde gestaan. Als
rijke vrijgezel, die naar eigen overtuiging leefde, had
hij zich de beminnelijke gastvrijheid van zijn schoon
nichtje welgevalleü en tot een verblijf van eenige weken,
overhalen laten.
De iaatstaankomende lopé3 waren de zuster van den
overleden regeeringspresident von Rendewitz, de echt
genoot© van den minister Von der Goltz met hare drie
bekoorlijke 1 lochters en bovendien nog twee jongere
edellieden v;n het platte land, die eveneens toi Adèle's
familie behoorden.
Dat wai me een onafgebroken verkeer zoowel te
water als te land tueschen Hallwey en het prinBelqke
lustkat»te?,ltje. D8 gondels vlogen heen en weer, vroo-
lijke feesten volgden elkander op, waaraan zelfs gravin
j Stephanie deelnam, zij vertoefde zeer vaak op de prin-
I eelijke bezitting en hare strenge trekken zagen er opge-
r ruimder en toegankelijker uit, dan ooit te voren in hare
jonge jaren.
j Eugenie von Bietinehoff genoot met volle teugen <Je
j rijxe afwisseling, die Fortuna haar zoo eensklaps in den
schoot had geworpen, en hare klachten over „bedrukt
j zijn" en eenzaamheid" werden al zeldzamer en zeldza-
i roer en verstomden eindelijk geheel en al.
Ook graa' Egon sloot zich aan bij het verstrooiing
zoekende gezelschap en maakte alle feestelijkheden
„daar ginds" mede.
Het uitgestrekte slot Haliwey roet zijn somber voor
komen was stiller geworden, naar mate da-irginds het
gejubel luider weerklons. Slecht- nu en dan verdwaal
de van uit het park of van den oever oe lachende
toon van een welluidende vrouwenstem near de ruime
hallen van bet kasteel, gelijk een koboldachtige herin
nering aan lang vervlogen tijden, toen over de gladde
marmeren vloertegels zijden slepen ruischten eu elegante
cavaliers over den parEetvleer gleden.
Het klonk zonderling in deze uitgestorven, eenzame
en prachtige zalen, waarin het leven en de kaarsen
uitgedoofd bleven, waaruit alle gezelligheid geweken
was.
Graal Egon merkte dit eene, op een half betreurenden
toon, aan de ontbijttafel op.
„Hm, de statiezalen konden in al hsar pracht prij
ken, het schitterende, met orden getooide gezelschap
hier weder binnentrekken, wanneer ons de diamanten
gebleven waren, die een groote waarae vt-rtegenwoorl
digen," antwoordde de gravin-moeder.
„Dat betwijfel ik nog," hij trok de schouders op. „Ik
heb onlange in de familiestukken gelezen, dat de ouderi
sieraden erlstukker. zijn en ale zoodanig in de familii
moeten blijven die van Jateren tijd en daaronder di
brillanten zijn het bijzondere eigendom van de overle
den gravin Else. Graaf Nicoiaus kocht ze aan en jaist
die, meen ik, hebben eeD grootere waarde dan Jutta
diamanten, welke bovendien veranderd zijn."
„Welzeker, waarom niet eigendom van gravin
Else 1 Gestolen heeft zij alle kostbaarheden, gestolen,
zeg ik je!"
„U moet die beschuldiging terugnemen, moeder, tot
dat het bewijs geleverd is. Ik kan niet dulden dat een
lid v-n ons huis geschandvlekt wordt."
„Natuurlijk, ik heb weer ongelijk. Hoor eens Egon,
ik begin werkelijk merkwaardige dingen te vermoe
den."
„Dat staat u volkomen vrq, moeder. Ik wilde u
alleen maar zeggen, dat ik geheel andere zaken op het
spoor ben."
{Wordt vervolgd
