De tiee Broeders.
I.
Trar^oiee, de dienstmaagd van
Jean Chaumereuil, was nauwelqks
van de markt teruggekeerd, of zq
zette haastig baar mandje met in
koopen ceder, stormde de trappen
op en zonder kleppen de kamer van
baar meester openende, riep zq
.O, mqnheer 1 weet go het reeds?...
Men beeft den onden Matthias
vannacht trachten te vermoorden!"
.Vader Matthias?"
„Ja mqnheer. Hq is bqna dood
bij beeft vier messteken in den rug
gekregen, maar bet mes is op de
beenderen afgestuit en de dokter
zegt, dat hij niet zal sterven. Hq is
echter geheel bniten kennis en het
schijnt, dat hq aanhoudend uw naam
noemt.of wel dien Tan nw broe
der althans in zqn qlkoorts her
haalde hq steedsChaumereuil 1 Cban
mereuii 1
„Wat zegt ge daar. Fractjoise?"
seide Jean, plotseling verbleekend.
„Ik zeg, wat ik gehoord heb, meer
niet 1 en bovendien is het beter, dan
dan dat hq in het geheel niets meer
zegt Men zegt ook nog dat ge een
toovenaar zqt en met ds zwarte kunst
omgaat
„Goed, goed, Frasfoise, haal mqn
overjas en mq» wandelstok, ik zal
zelf eens gaan zien."En terwijl de meid
de verlangde voorwerpen ging halen,
opende Jean Chaumorenil een ge
heime lade van zqn bnreau, haalde
er een bundel papieren sn bankbil
jetten uit, dien hq in zqn zak stak
en ging heen. Hq ontmoette de meid
iu den g&ng, nam haar de overjas
van den arm en terwijl hq zqn jas
aantrok, ging hq de deur uit.
H.
Jean en Joseph Chaumerenil, de
twee Siameezen, zooals men hen
noemde, waren tweelingbroeders en
geleken zóo treffend op elkander, dat
zq op het eerste gezioht sleohts te
onderkennen waren aan het versohil
hunner kleederen. Wat hun karakter
aangaat, versohilden zij echter hemels
breed van elkander.
Jean, de meester van Francois*
was een heethoofd, een waaghals. Op
sohool was bij altijd een deugniet ge
weest en driemaal was hq weggejaagd
voor zijne kwajongensstreken. Bqde
derde maal was hij sis een matroos op
een koopvaardijschip gekomen en ge
durende vele jaren had men niets meer
van hem vernomen, behalve toen
zijn oudere stierven en hij zijn erf
deel door een geniaohtigde in ont-
vangBt liet nemen. Na twaalf jaren
was Jean ploteeling weer in zijn
vaderland teruggekeerd. Hij had een
kind van eer.ige maanden en de mm
van dit kind, Franchise, zqn tegen
woordige dienstmaagd, bij zich. Na
eenige weken stierf hst kind. Vaa
dien tqd af leelde Jean eenzaam op
een villa een kilometer bniten de
stad, niemand bekocht hem en hq
bezocht niemandgeheele dagen
bleef hij thuis, om slechts uit te
gaan, als de schemering inviel.
Dit kluizenaarsleven wekte de be
vreemding en de babbelzucht der
bewoners van het stadje op. Men
vertelde, dat Jean Chaumereuil iet»
op het geweten moest hebben en
langzamerhand ging men den kloiie-
naar als een paria beschouwen. Joseph
Clreumerenil daarentegen, was een
man, die door elkeen was gezien.
Reed* als kind had men hem aan
gehaald als een voorbeeld van goed
gedrag en ijver. Ah jongeling had
hij te Parijs in de rechten gestudeerd
en zonder dwaze dingen te doen,
bad bij met glans al zijne cx&menB
gedaan, daarna was hij naar zijne
geboorteplaats teruggekeerd en had
eeoe rijke erldochter gehuwd, wier
bruidschat, gevoegd bij zijn kapitaaltje
hem jin staat bad gesteld tot het
lAARLENflER HALLETJES.
8ea 2atsrdigavo ndpraaije.
CCCVIII.
Een haarlemsoh kronieksohrqrer,
die deze week geen woord van nabe-
traoh'ing zei over de viering van den
Koninginnedag in deze gemeente,
zou verdienen te worden veroordeeld
tot verbanning uit de stad als er
weer zoo'n feest is.
..My dunkt, dat zwaarder straf kwa-
lqk te bedenken is, want we hebben
ons op dit feest zóo geamuseerd, dat
iemand die van gepast genoegen
houdt en geen kniesoor is, dat genot
een volgende maal niet graag sou,
missen. Ik moet zeggen, dat ik vóór
den 21en Augustus nog nooit een
feest heb gezien, waarvan iedereen
die er aan deelnam, zei dat het hem
vólkernen voldaan had. Vraag wien
ge wilt ik zonder natuurlijk hen,
die in geen geval feest willen vieren
voor toelken koninklijken verjaardag
ook, daarvan uit.
|s Nachts te vier uur kwam een van
de operatesrs van het feest, die in
het Brongebouw nog nabetrachting
had gehouden, en wiens naam ik met
het oog op hel vergevorderd uur niet
behoef te noemen, op de Grnote
Markt, toen op eenmaal een politie
agent achter Louwlje vandaan sohoot
en, zqn hand grijpende, zei„ik dank
u wel, meneer't is mooi ge
weest
Nu, de feestcommissie heeft plezier
van haar werk beleefd. In zulke
-'missies is gemeenlyk de gewone
an zaken, dat men zioh veel
overnemen der praktqk van notaris
Lagriffe. Sedert had mevrouw Chau
mereuil twee scboone kinderen, een
jongen en een meisje aan haren heer
en meester geschonken.
De notaris was tot lid van den
gemeenteraad .benoemd, vervolgens
was hq burgemeester geworden en
an was hq mooi op weg om een
boog personage te worden, afge
vaardigde, minister, misschien
HL
Met een bleek gelaat en een vreemde
wilde uitdrukking in de oogep en
met gefronst voorhoofd, liep Joseph
Chaumereuil, de notaris, op en neer
in zqn kabinet, waarvan bij de denr
onder voorwendsel van drukke bezig
heden had afgesloten. Al loopende
stiet hq onwillekeurig luidkeols en
kele afgebroken woorden uit als waren
het halfvoltooide gedachtenIk!....
Ik IJa ik Ik durfde, hu
Ja, het moet!... het moet... Bq
deze laatste woorden, die bq met
kraoht en overtuiging uitte, ging hq
naar zqn bureau en nam er een re
volver uit; dooh op dit oogenbük
weerklonk de huisschel.
Joseph opende schielijk het venster,
boog zich voorover en bemerkte zqn
broeder, die voor de deur stond te
wachten. „Jean hier! zeide hq. „Wat
heeft dat te beteekeo Zou men
het reeds wel#» Zou hij ee« ver
moeden hebben?... „Hq legde het
wapen weder op zqn bureau en
schikte eenige papieren. Terwql bq
nog met zijne papieren bezig was, ging
de deur open en Jean trad da kamer
binnen. Hq was zeer bleek, even
bleek als ds notaris. Zonder een
woord te zeggen, kwam hij binnen,
■loot zorgvuldig ds deur en nadat
hq zqn broeder opmerkzaam had
aangezien zeide hij„Aoh, Joseph,
jq bent hetO jy bent hetik
z:a het!
Eenigo seconden bleven beide broe
ders elkander strak aanzien: Joseph
met hoog opgericht hoofd en gefronste
wenkbrauwenJean met tranen in
de oogen en eene droeve uitdrukking
op het gelaat.
Eindelqk zeide Joseph hsaufig:
„Waarom kom je hier?"
„Om je te redden."
Joseph baalde de schouders op.
„Luister," sprak Jean, „hoor mij
aan."
„Over een uur missohien zal ket
parket bq mq en u geweest zqn en
een van ons beiden zal in heohtenis
genomen worden. Hq drukte op
„een van ons beiden" en ging daarna
voort
„Vader Matthias is niet dood
Hq heeft zqn spraakvermogen nog
niet geheel terugdooh reeds in zqn
ijlkoortsen sprak hq onzen naam
uitAls de koorts verdwenen is,
- al hq spreken
„Ik weet hetmqn besluit is ge
nomen," zeid6 Joseph, terwql hij naar
sijn revolver wees, die op het burean
lag.
„Je voor den kop fohietea E»
daarna Zullen je vrouw e» kin
deren dan minder onteerd zqn
„Mqne vrouw heeft nog bloed
verwanten, die voor haar zullen zor
gen
Mqne kinderen kunnen een ande
ren naam aannemen
„Joseph, luister naar mq, ik her
haal het u, wees kalm, antwoord
mij oprecht en ge zult gered wor
den."
Jean sprak deze woorden met zulk
een diepen ernst, dat Joseph dadelqk
vermoedde, dat sijn broeder hem iets
gewichtigs had mede te deelen en
geheel van toon veranderende, zeide
bq:
„Welnu, spreek, ik luister Jean."
„Je bent geruïaeerd door het spel,
nietwaar
„Ja, ik bezit niets neer."
„En hoeveel zoadt ge noodig heb
ben om er bovenop te komen
„T weemaal honderdduizead gulden...
Eg ik bezit seen cent meer Niets!
verstaat ge?... Mqn erfdeel opge-
dat aan maukeerde en dat toch eigen
lijk het heele zaakje niet veel om 't
lqf had. Hier is dat niet het geval
geweest. Van alle kanten was mede
werking. De oommissie had maar
iemand te vragen en hij deed mee,
gaf zijn moeite, zqn tijd, zijn geld
En dat is dunkt mq juist de oorzaak
van het succes van het feest geweest,
dat de heele burgerij eraan meedeed,
't Was niet een feest van tien of
twintig of honderd menschen maar
een van, voor en door ons allemaal.
Er was dus enthousiasme. Ja er
was zooveel geestdrift, dat een inzen
der in dit blad het zelfs noodig vond,
om de feesioommissie een huldeblijk
aan te bieden. Nu, ik geloof niet
dat de commissie daar bijzonder op
gesteld zou wezen. Het was haar
om geen huldeblqk voor zichzelve,
maar om een bewijs van buide aan
onze jonge Koningin te doen. Dat
hnldebiqk heeft de burgerq al ruim-
sohoots gegeven en verder moeten de
burgers hun geld maar in den zak
houden, of wanneer het hun bepaald
in den zak danst, een spaarpotje
maken om hun huis en straat flink
te versieren over twee jaar wanneer
de Koningin gekroond wordt. Daar
beginnen ze nu in de Kleine Hout-
straal al mee en dat is zoo dom niet!
En al was dit alles nu zoo niet,
wat voor huldeblqk zou dat dan wel
moeten wezen Een monument in
den Hout, wa-rop al de inim hon
derd hoofden van de leden der feest
commissie in steen waren uitgehou
wen? of een reusachtige photo, waarop
ze allemaal ton voeten uit vereeuwigd
waren en die «-aarna aan het gemeen
telijk sohildorqenmuseum zou worden
aangeboden, om daar in een groote
maaktde bruidschat mjjner vrouw
verdweneo mqn praktijk verloo-
pen
„En bq vader Matthias hebt ge
darven?... Hq zweeg, daar hem het
woord „stelen" niet over de lippen
wilde komen, dooh Joseph begreep
hem en zeide:
„Neen, niets lIk heb de brand
kast niet kunnen openen."
„Ha! des te beter! riep Jean.
Welnu< broeder, vertel mq nu eens
nauwkeurig, hoe ge het hebt aange
legd den idag, het uur, alles en
zoo jnist mogelijk
„Het was gisteravond om half
twaalf... Ik heb een jachtbuis aan
getrokken, een pet opgezet, en ge
wapend met die revolver en dat mes,
begaf ik mq naar den tuin vanwaar
ik laDgs een voetpad de woning van
Matthias bereikte. Hq leeit geheel
alleen, de oude vrek. Ik klopte hevig
op zqne deur en schreeuwde „brandt
brand 1" Het angstzweet drong mij
uit alls poriën, want ik was ontroerd,
ofsohoon ik zeker was, door niemand
gezien of gehoord te zulle* worden,
daar ds oude vrek, zooals ge weet,
zeer afgelegen woont. Ik hebwalvqf
minuten gesohreeuwd einde3ijk
deed bq zqn venster open en vroeg
▼ersohrikt„Waar? waar is de brand?"
Ik antwoordde hem, terwql ik mijn
stem traohtte te veranderen
„Bq ukom vlug naar beneden,
vlochtHq kwam in nach'gewaad
naar beneden en toea toen
Toen? Welnu, toe» hjj de deur
opende stak ik in den blinde naar
hem met dit mes twee drie
vier, ik weet niet hoeveel steken
Hq viel neder zonder iets te kunnen
uiten Ik heb hem Dten liggen en
ging naar zqne kamer. Ik vond zqne
slentels, dooh ik kon zijne brandkast
niet open krijgen... onmogelijk!.,.
Toen Den ik weer naar beueden ge
gaan en heb mq naar buis begeven.
Ik deed alsof ik druk aan bet werk
waa in mqne kamer, waar ik het
lioht had laten branden en om één
uur ben ik naar bed gegaan."
„En vader Matthias kan bij u in
'tveile licht hebben gezien?"
„Neen, het was zeer donker, hq kan
mij slechts in de sohaduw geaien
hebben ik weet zelf niet, hoe hq mq
heeft kuDnnen herkennen.
„Welnu, luister Joseph, geef mq
uw kiel, uw pet, de revolver en het
meB."
„Wat bedoelt ge?waarom
„Opdat men mq zal arresteeien."
„U1" riep Joseph verbaasd en
niets begrijpende.
„Neem dit," hernam Jeac, terwql
hij zijn broeder het pakje geldswaar
dige papieren ter hand stelde, die hq
thuis uit zijn bureau bad genomen.
„Er is driemaal honderdduizend gul
den niemand weet, dat ik dit for-
tnin bezit. Ik heb het gewonnen door
mqne zeereizen. Deze geheele som
is aan toonder, ik r-ohenk ze u."
„JeanJean!" stotterde de mis
dadiger, die nu eigenlijk de zelfrer-
looocening zijns broeders begreep.
„Wat gaat ge beginnen?"
En terwql groote tranen hem over
de wangen liepen, stotterde bq on
verstaanbare klanken, want bq kon
niet sprekenzqn keel was als
diohtgesnoerd. Maar gij 1 gij
Waarom oöert gq u op?
Ik, Joseph, ik lijd reede sedert
jaren Niemand weet het, dooh
wat hindert dat ook Als ik vroom
was, dan zou ik reeds lang monnik
zqn geworden.
Joseph barstte in snikken uit.
„Gq, hernam Jean verder, gq hebt
eene vrouwik heb er geene en op
deze wereld heb ik haar slechts be
mind Gq hebt kinderen ik
niet meerMijn kleine Paul,
de eenig» die mq overbleef, is hier
gestorvenGq zqt in aanzien
ik ben een pariaGq wordt be
mind; voor mq is men bang... Gq
sqt gelukkig,- gq kunt het althaos
worden, ik ben bedroefd en dat zal
ik altqd blyven. Gq begrijpt due,
broeder, dat ge mqn voorstel kunt
aannemen, niet waar
Er zijn namelijk menschen, die be
weren, dat er zoo in ons museum
heeiwat kostelijke platen zijn, die
nooit aan het daglioht komen. Ik
weet niet of het waar is, maar zoo
ja, dan zou het voorbeeld van het
Museum van kunstnijverheid aanbe
veling verdienen, dat nu en dan tijde
lijke tentoonstellingen houdt. Dear
komen dikwijls veel mensohen naar
kqken. Aan het schilderijenmuseum
op 't stadhuis is het bezoek minder
druk, een groot deel van het aantal
dat er kemt bestaat uit menschen
die bniten Haarlem wonen en vreem
delingen van over onze grenzen. Een
Haarlemmer zal, tenzij hij bezoek
heeft, er niet zoo heel gauw toe komen
het Museum op 't stadhuis voor de
tweede maal te gaan zien.
Is er dus werkelijk nog wat moois
in gesloten laden, laat dan de oom
missie van bet Museum eens tijdelijke
tentoonstellingen houden. Ik durf
wedden, dat het bezoek er door zal
toenemen, vooral in de nu komende
maanden, waarin menige Zondag ver
schijnt, die voor wandelingen niet
gesohikt is.
Maar nu kom ik weer op mijn
onderwerp KoniDginnefeest terng. Er
is in de versohillende bladen nog al
zoo een en ander van gezegd,
maar Haarlem's Dagblad heeft het
in uitvoerigheid tooh van allen ge
wonnen. In de nummers die Zater
dagavond, Maandagmorgen en Dins
dagavond zqn uitgegeven, komen niet
minder dan 1560 regels druks voor
over dit feest.
Mij dunkt, dat ik dus voor dit blad
aanspraak mag n aken op het record.
Een van de weekbladen in deze stad
heeft de zaak anders behandeld. Of de
Joseph hield niet op met snikken.
„Wehio! herfiam Jean, dat isafge
sprokeD, is het niet?.., Geefmqnw
kiel en uw pet... ik heb reeds bet
mes en de revolver... vlug wa' Jo-
ssph over een unrtje is het parket
bq mq thuisbq den paria het
eeret natuurlijk," voegde hq er bq met
een droeven glimlach.
Joseph ging en kwam na eenige
minuten terng met een pakje, dathq
aan zqn broeder ter hand stelde.
Jean reikte zqn broeder de band ea
deze viel hem in de armen.
Eenige oogenblikken omhelsden
de tweelingbroeders elkander, doch
Jean maakte ïich les en. sondereen
woord te spreken, opende bqde deur
en vertrok.
Drie maanden later besloot de
procureur generaal van het assisenhof
te M. xqn requisitoir aldus
„Zooevea sprak de geachte verde
diger van beklaagde van medelijden".
Is er medelijden met sulk een
menseh bestaanbaar? D# drijfveer,
die hew noopte tot het plegen van
den moord, was te laag. Het laag-
hartigste eigen belang, het egoïsme
van een eenzaam menscb, die zijn
verleden tracht te verbergen, omdat
het te duister, te ongunstig is.
Het verladen van beklaagds is een
omsluierd geheim en door den moor
denaar van Matthias te veioordeelen,
znlt gij misschien het een of andere
onbekende slachtoffer wreken.
Nadat de gezworenen in de raad
kamer vergaderd hadden, werd de
zitting heropend en de president van
het gerechtshof} las met luider stem
het JvonnisJean Chaumereuil werd
tot twintig jaren dwangarbeid ver
oordeeld.
Echo.
BINNENLAND
Liefdadigheids bijeenkomst.
Op het landgoed „Klarenbeek", in
de onmiddellijks nabijheid van Arn
hem, zal op Vrijdag 18 September
eene samenkomst gehouden worden.
Ala sprekera zullen optreden graaf
von Bodelsohwing, de bekende stich
ter der landbouwkolonies in Dnitach-
land, te Bielefeld dr. J. H. Gerritsen
te Dedemsvaart, ds. W. H. Gispen t
Amsterdam, ds. P. Groote te Utrecht,
ds. G. Haspels te Kralingen, Joh. v.
't Lindenhont te Nserboech, ds. A.
S. Talma, te Arnhem en J. Wilbrink
Wzn-, directeur der landbouwkolonie
„Het Hoogeland" te Beekbergen.
De samenkomst wordt gehonden
in het belang van ds „Yereeniging
tot ohrist. verpleging van bedelaars
en landloopers."
Het lanfare-eorps der weesinrioh-
ting te Neerbosoh zal den zang bege
leiden.
Het zangkoor „Kerkgezang" en
een dameskoor uit Arnhem, met
begeleiding van strqkmuzisk, zullen
zioh bq afwisseling doea h<<or»n.
Omstreeks drie weken geleden ont
dekte de winkelier G. J. Kuiper te
Oud-Loosdreoht, dat er werking be
gon te komen in een steenen vloer
van zqne sohnur.
Ten einde ds oorzaak hiervan op
te sporen Ü6t hq het gedeelte vloer
opgraven.
Toen bleek, dat zieh end er dien
vloer een put bevond. Het hieruit ge
graven zand rook sterk naar petro
leum en buiten geworpen zakte er
tamelqk vssl olie uit.
Na eenige dagen was de geledigde
put voor een deel gevuld met een
vloeistof, die olieachtig er uitzag en
ook naar petroleum rook. De bovenste
laag werd door K. afgeschept, in
een pefroleumtoestel gedaan en waar
lijk de pit brandde uitstekend.
Een en ander was echter Dog niet
voldoende om de veronderstelling te
enthousiasme hem alleen maar toeliet
in den uitroependen vorm te sohrqven,
hoe het zij, hij .heeft zqn relaas ge
sohreven in een merkwaardigen tele
gramstijl. Ik geef er een staaltje van.
„Aoht uur, ieder naar de Markt,
„ona Stadhuis verlioht in zijne een
voudige lijnen, bladstil weer, prop
vol, geen ongelukken, trots de cir
„culatie der spelbrekende rijtuigen.
„Goede muziek, drie mannenkoren,
>volksliederen, eerbiedig luisterend
„publiek. Verheffende aanblik, zoo
allen eén en eén voor allen!
„Naar den Hout, de Dreefv erlicht,
„volksdrommen, alles dooreen, arm
„en rijk, groot en klein. Dronke
„manstooneelen, geen spoor bijna
„ervan. Een publiek, dat de betee
„kenis van het feest vatte. Vuurwerk,
„knaleffecten, mooi 1 heerlijke avond
Ik heb aanvanke!jjk gedacht, dat
dit de stql was van den verslaggever
toen hq nog klein was, maar als ik
mq beter bezin, zal het de voorlooper
van de taal der toekomst wel wezen.
We worden hoe langer zoo haastiger,
alles moet gauw en gauwer gaan en
iütusschen wordt er een massa kost
bare tqd verdaan met het uitspreken
van allerlei woorden, die volstrekt niet
noodig zqn.
Ik kan al watertanden bij de ge-
daohte aan den toekomstmensch, die,
wanneer hq een vriend op straat ont
moet, alleen zegt: „Alles wel?'
„Best."
.Da g."
„Dag."
Tegenwoordig verloopen deze
straatge8prekken ODgeveer aldus.
„Zoo bonjour, hoe gaat het, ik heb
jein lang niet gezien. Alles in orde?"
>0 ja best, dank je, mqn vrouw is
wettigen, dat men met bronolie te
doen had, aangezien in de schuur
jaren achtereen met petrofeom ge
vulde vaten geborgen waren en eea
lek dus volstrekt niet was uitgeslo
ten. De eigenaar besloot daarom den
put te ledigen. Bq had echter geen
ton in voorraad, groet genoeg om de
inhoud van den put te kannen ber
gen.
Daarom bleef dit werk onuitge
voerd tot jl. Dinsdag. Nu echter
Woensdag opnieuw pl. m. 2 decimeter
van dezelfde vloeistof in den put
a&nwecig waa en dat goedje evengoed
bleek te branden als het vorige, be
gint het gevoelen meer veld te win
nen, dat men werkelijk met een olie
bron te doen heeft.
Wei komt in de vloeistof water
voor en kooit de pit bq het gebrnik
zoo zeer, dat de olieachtige massa
zonder zuiveringsproces niet gere
geld gebruikt kan worden, maar
toch, wat er mede gedrenkt wordt
brandt hevig. Wq bopea dea uitslag
van het sohei en deskundig onder
soek nader mede te deelen en kan
nen thans reeds met het uog op den
grooten toeloop van belangstellenden
meldden, dat voorloopig niemand meer
bq den pot wordt toegelaten.
Twee ongslnkkm te Leeuwarden,
die een doodelqken afloop hadden
Eene allsen woaende 68 jarige we
duwe, een broodventster, Achter de
Hoven, viel vaa de zolderladder raar
beneden, brak daarbij den nek en
was onmiddellijk dood, en een kindje
van eenige maandsn kreeg een kan
kokende koffie over het lqf, waardoor
brandwonden ontstonden, die weldra
den dood ten gevolge hadden.
Slachtcfiers,
Reeds gedurende 4 i 5 weken ver
toeft te öarlingen een gezin, bestaande
uit man, vrouw en 6 kinderen, waar
van het oudste 11 sn hst jongste nog
geen 2 jaren oud is, naoht es dsg
onder den blooten hemel. Het gezin
heelt zqn bivak opgeslagen in de
enmiddellqke nabyhsid van een aan
de algemeen» armvoogdq toebeboo-
tend gebouw, hetwelk bestemd is
voor armen, dis tqdelijk zonder wo
ning zqn.
Ook dit gezin vond er tqdelqk een
heenkomen, maar daar de armvoogdq,
naar men zegt, van meaning is, dat
het hoofd van het gssin, van beroep
zeeman, voldoende in staat is, om
bq eenigen goeden wil, eene woning
te kunnen haren, werd verder ver
blijf in genoemd gebouw verboden.
Niettegenstaande de hevige regens
der laatste dagen blqft de eohtgenoot
en vader, een man van 33 jaar, zqn
gezin aan ellende blootstellen en de
armvoogdq sohqnt hem op die wqze
te willea dwingen, zioh hunner aan
te trekken.
Sport en Wedstrijden.
De directie der Amsterdamsche
Wielerbaan beeft tegen a.g. Zondag
een belangrijk programma samenge
steld en zich de medewerking verze
kerd vaa eenige goede buitenland-
sche rijders, nl. de hseren Dary en
Nieup rt uit Parijs, Karei Smits en
Eros uit Londen en Henri Luy ten uit
Antwerpen.
Dary is in den laataten tijd neg
veel verbeterd. Hij versloeg jl. Zater
dag Barden (2e aankomende in het
wereldkampioenschap over 1 EDg.
mijl) op de baan te Wood Green bij
Los den. Behalve in het nummer om
den' brassardzullen boven genoemde
rijders ook in het tandem-nummer
wedstrijden tegen Lan geveld en Beï-
eenherx.
Luy ten zal met-Vrouwes, Witteveen
en Smit mededühgen in den wed
strijd met gangmakers over 5000 M.
Behalve de opgegeven zal ook nog
gereden worden een nummer voor
amateurB (tandem).
Het pronramma hebben wij reeds
in ons vorig nummer vermeld.
„Do kinderen ook wel?"
„Perfect, de kleinste heeft pas de
eerste tand gekregen. Bq jou ook
alles goed
..Dank je, heel wel."
Nu staren beide een oogenblik over
eikaars sohouders heen, aangezien
er niets meer te zeggen is.
„Mooi weer van daag," zegt ten
slotte de een, „maar tooh frieoh."
„Ja, een vreemd klimaat hier."
Na nog een weinig langs elkaar
in het wijde niet te hebben getuu.d,
zeggen ze tegelqk„nou, bonjour,
hoor!" en gaan huns weegs.
Had dat heele gesprek nu niet
veel gemakkelijker in telegramBtql
kunnen worden gehouden?
Een handelsreiziger van de toe
komst zou voor den woordenvloed
dien hq nu gebruikt, eenvoudig kun
nen vragen
„Iets noodig?"
„Niets."
„Merinos
„Nog voorraad."
„Zwarte zq
„Te duur.'"
Alpaoa V
„Geen omzet."
„Dag."
„Dag."
Zelfs die laatste afscheidsgroet zou
kunnen vervallen, dat is toch maar
een holle formule, die we gebruiken,
zonder er verder iets bq te gevoelen.
Maar waar de telegramstijl den
grootsten opgang zou maken, dat is
in vergaderingen. Ik stel me een bij
eenkomst van den gemeenteraad voor,
waarin een voorstel wordt gedaan
om laat ons zeggen de kermis at te
schaffen. Dit gaat op de volgende
wqze toe.
Rechtszaken.
Wq deelden onlangs med-», dat door
het O. M. bq de reo'atbank te Win
schoten tegen eeD paar ruwe klanten
gevangenisstraf was geëischt, omdat
zij zioh hadden sohaldig gemaakt aan
afgrijselijke mishandeling van een
rat De rechtbank veroordeelde hen
reap, tot een geldboete van f 5, subs.
5 dagen beoht. en een geldboete van
f'2, subs. 2 dagen heoht. Zq overwoog
„dat de op te leggen straf voor ditmaal
kan bestaan uit een geldboete, omdat
der rechtbank is gebleken, dat het
beklaagden niet bekend was, dat
het mishandelen op voorschreven wijze
van een rat, die men als een schadelijk
dier met volle reoht mag verdelgen,
een strafbaar feit opleverde."
Gemengd Nieuwe,
Eea paar Spaansohe studenten in
de medioijnen, die van Sevilla naar
Cordova reisden, hebben in den trein
een ongepaste grap uitgehaald, die
zssr ernstige gevolgen heeft gehad.
Zq hadden een schedel, die zij aan
het eind van een wandelstok bonden
sn ter hoogte van het portier van
den naasten waggon hielden. Te
gelqkertijd kreunden zij allererbar-
melijkst. De slaohtofiers van de grap
schreeuwden het uit van schrik. Eeu
dame opende het portier en wilde
uit den trein springen. De trein werd
tot staan gebraoht en toen bleek.dat
een oude dame van den schrik plot
seling was gestorven en een bejaarde
heer bijkans kratkzinnig was. De
studenten werden in heohtenis ge
nomen.
Een slimme oplichter.
Een groote vervalsohingszaak is
juiBt t9 Victoria ontdekt en hoewel
de details geheim worden gehouden
i3 toch reeds het volgende uitgelekt.
Voor eenigen tijd preeenteerde zich
ieooand bij een bank in Berlijn en
vroeg of zij een sooi van 13000
naar Melbourne wilde zenden, daar
hq naar di9 plaats vertrekken
zou en geen lust had, een zoo groote
som mede op reis te nemen. De di
recteur zeide natuurlijk, dat b^j de
overmaking op zich wilde nemen en
dat zoo gauw de reiziger in Austra
lië zou zijn aangekomen, hij het geld
daar zou kunnen in ontvangst nemen.
De man betaalde hi9iop in goed
bankpapier 13000 en kreeg hiervcor
een wissel op Melbourne.
JniBt wilde hij weggaan, toen hij
zich herinnerde, dat hij nog iemand
een 12 over moest maken en vroeg
of hq ook daarvoor een wissel kon
krijgen, die hem gegeven werd.
Hij ging hierop naar zqn hotel,
veranderde de wissel van 12 in
een van 13000 en veranderde tevens
het nummer, waarop hij naar de ha
venstad vertrok, waar de boot naar
Melbourne lag die hem naar Austra
lië zou overbrengen. Voordat hij
evenwel aan boord ging, bracht hij
een bezosk aan een bankinstelling,
vertoonde daar den goeden wisselen
zeide, dat zqn plan plotseling veran
derd was en daar hq geen tqd had
om naar Berlqn terug te keeran,
vroeg hij ot de bank de 13000 p. st.
wilde uitbetalen. Hq liet den wissel
bij de direotie, opdat deze eerst naar
Berlijn kon seinen, of de zaak in
orde was. Hij zou de kosten betalen.
Na een paar uur kwam hq terug, da
zaak was in orde en weldra verliet
hq de bank met zijn geld en dsn
valscnen wissel op den koop toe ia
den zak.
Hij wist wei, dat de brief waarin
aan de Australische bank werd aan
gekondigd, dat de Berlijnsche bank
op haar voor 13000 p. st. getrokken
had, reeds gepoat was en ,dus met
dezelfde boot zou vertrekken en dat
de rectificatie eerst met een volgende
post zou verzonden wordeD.
In Melbourne aangekomen haastte
hij zich naar de bank, die verwit
tigd was van zijn komst en hem het
geld uitbetaalde. Toen hij dit binnen
had, verdween de man, die hoogst
waarschijnlijk naar Amerika vertrok-
ken ia.
Raadslid A. Juioh toe.
Raadslid B. Belachelijk voorstel.
Raadslid C. Ongemotiveerd.
Raadslid D. Kermis verouderd,
afsohaffing noodzakelijk.
Voorz. i streng) Rede bekorten.
Raadslid E. Halveeren.
Voorz. Niet duidelqk.
Raadslid E Kermis drie dagen.
Raadslid F. Mal 1
Voorz. (streng) Parlementair!
Raadslid O. Kermis onzedelijk.
Raadslid N. Argument versleten.
Vovrz. Zaak voldoende toegelicht.
Stemmen."
Op deze manier zouden de belang-
rqkste zaken in vqf minuten zqn af-
geloopen en ik ben er nog niet eens
zeker vaD, of de besluiten die dan
genomen werdeD wel zooveel sleohter
zouden zqo, dan die van tegenwoordig.
Maar ik ben alweer van mqn oha-
piter afgedwaald en ik wil er tooh
nog op terugkomen. Er wordt wel
eens beweerd, dat wij Noordhollanders
geen feest kunnen vieren; maar als
dat zoo is, zal Haarlem voortaan tooh
van dien regel moeten worden uitge
zonderd. Want terwql op den Ko
ninginnedag te Arnhem de volks
spelen door het bandeloos opdringen
de volk totaal z jn mislukt, terwql in
den Haag een politieagent dronken
naar het bureau is gebracht, terwql
te Amsterdam het woeste gedrang aan
een klein kind het leven heeft gekost
is de heele lange feestviering in
Haarlem zonder éen wanklank afge-
loopen.
Wq HvarlemmerB kunnen dus wél
feestvieren en als de Koningin weer
jarig is, dan doen we het weer
FIDELIO.
