F méé Edifi
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD.
De Zeewolven.
'4a Jaargang
itc
Zaterdag 12 September „89ti
No. 4049
HAARLEM'S DAGBLAD
j^BOisrisrE!i\4:Eii\ra?sn^ivJS:
Yoor Haarlem per 3 maandenf 1.20
Voor ue dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der
gemeente), per 3 maanden1.80
Franco door het geheele Rijk, per 3 maanden1.65
Afzonderlijke nummers0.05
Geïllustreerd Zondagsblad, yoor Haarlem, per 3 maanden0.30
j de omstreken en franco per post0.S11!*
Directeur-Uitgever
JLID'VTErE^TIETISr TIEITST
i 1—5 regels 50 Cts.; iedere regel meer 10 Cts. Groote letters naar plaatsruimte.
Bij-Abonnement aanzienlijk rabat.
Reclames 20 Cent per regel.
Abonnementen en Advertentién worden aangenomen door onze Agenten
en door alle Boekhandelaren en Courantiers.
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
Bureaux: Kleine Houtstraat 14, Haarlem. Telefoonnummer 122.
PEEREBOOM.
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de PubUdté Etrangère (jf. L. DAL'BE éc Co. JOHN F. JON ES, Succ., Parijs Slbis Faubourg Montmartre.
Agenten voor dit Blad in den omtrek zijn: Bloemeadaal Santpoort en SchotenP. v. c. RAADT, Santpoort; Heemstede, J, LEUVEN, bij de Tol';Haarlemmermeer, C. DOEKESSpaaradamC. HARTENDQRP
Tiandvoori, J. ZWEMMER; V*lsen, A. VENUS; fJmuiden, TJADEN; BeverwijkH. JUNGERIEJ, Koningstraat. Genoemden Agenten nemen Abonnementen en Advertentën aan.
He Bijvoegsel va/a het blad dat
Zaterdagavond verschijnt, za' bevatten
De Lynchwet. Haarlemmer
Halletjes CCCV1V. Binnenen.
Buitenlandsehe berichten. Varia.
Advertenti'èn enz.
Aan hen die daarop zijn ge
abonneerd, wordt hierbij verzonden
No. 37 van het „Weekblad veor de
Jeugd.
(Eik No., groot 8 bladzijden, bevat
tal van fraaie, gekleurde platen en
een voor kinderen alleraardigsten
tekst. De prijs per 3 maanden is slechts
50 cents.)
Ondergeteckende verzoekt dringend
Advertentiën
voor het Nummer dat ZATERDAG
AVOND wordt uitgegeven, zoo spoedig
mogelijk in te zenden.
Dit betrelt vooral Annonces van
grooteren omvang. Voor de plaatsing
daarvan kan, wanneer ze na 10 uur
des ZATERDAGSMORGENS worden
ingezonden, niet worden ingestaan,
eê De Directeur Uitgever
n J. t. PEEKEI
ii
Van Verre en
'9 van JNabij.
°i ui.
i al
Gevaar in het Oosten.
De reis van den onderkoning van
China, Li Hung Chang, door Europa,
heeft in alle landen die bg bezooht,
de hoop opgewekt tot het doen van
voordeelige zakort. Men meende, dat
de Chinees, door den ougelukkigen
afloop van den oorlog met Japan,
overtuigd van de aohterlgkheid van
zijn land, in Europa fabelachtige in-
koopen kwam doen van het nieuwste
en het beste op allerlei gebied dat
hij om zoo te zeggen, ais een Sinter
klaas uit het Oosten de goudstukken
om zioh heen zou strooien als peper
noten.
Nu zal er allicht wel eenige relatie
hier en daar zgn aangeknoopt, maar
over 't geheel heeft bigkbaar het be
zoek van Li Rung Chang uit een
tinanoieei oogpunt niet voldaan. Hij
heeft de hem betoonde beleefdheden
iJuanvaard met de aan een Chinees
[jpassende waardigheid, hij heeft ze
AUh-er en daar met een hoffelijke speech
beantwoord, maar.... over de brug ge
komen is hg niet.
Misschien zelfs hebben de europee-
.-Ijsohegaatheeren, bij het afsoheid nemen
"■'''van den Chinees eenig berouw gevoeld
over bet kijkje dat ze hem gegund
hadden in hunne fabrieken en maga
zijnen, op hunne werven en kaden.
rjgjjWellioht is de geaaohte by hen op-
gekomen, dat de gladde staatsman,
S||de knapste kop van China niet ge-
.komen was om te koopen, maar um
- J 'ie kijken, ten einde straks met het
oude Europa de ooncurrentie te kunnen
aanbinden.
Nu erkennen wg, dat dit gevaar,
wat China aangaat, in de eerste jaren
nog niet dreigend is. De Chineezen
hebben te lang geslapen en zijn te
veel bij Europa's besohaving ten aohter
om in een jaar of wat zijn evenknie
te kunnen zijn. Maar tooh dreigt er
in het Oosten voor Europa een groot
gevaar.f Dat gevaar heet Japan.
Wie heeft wel eens niet gehoord
of gelezen van die voortreffelijke in
disohe gooohelaara, de fakirs die
naar het verhaal gaat, de kunBt ver
staan, om in enkele minuten een en
kele zaadkorrel zioh te doen ontwik
kelen tot een groote plant? Welnu,
het is alsof Japan door den staf van
zulk een fakir is aangeraakt. Nog
voor korten tijd een korrel, waarop
niemand aoht sloeg, is Japan plotse
ling opgegroeid tot een machtige
plant, die reeds, om in de beeld
spraak te big ven, een flinken storm
wind kan doorstaan.
De oorlog met China heeft daar
aan den eersten stoot gegeven. Toen
Japan bemerkte, dat het tegen China
was opgewassen, ontdekte het tege
lijkertijd zgn eigen kraoht. Dat besef
wekte hot zelfvertrouwen op en nau
welijks was de oorlog geëindigd of
Japan heeft zioh gehaast de wapens
aan den wand te hangen en is gaan
peinzen over een andere soort
van oorlog, den krgg op het gebied
van handel en ngverheid.
De Japanners zijn aitgd voor de
westersehe besohaving meer vatbaar
geweest, dan de zelfgenoegzame Chi
neezen, maar eerst na het suooes van
hun oorlog komen zjj tot de over
weging, dat zg mettertijd Europa best
zuiien kunnen missen, ja misschien
van de wereldmarkten zullen ver
dringen.
Dat denkoeeld voeren zg nit met
een energie en snelheid, aisoi ze be
grijpen, dat er voor hen wat in te
halen ie. Er 1b pas te Kioto een ten
toonstelling gehouden, die voor me
nigeen een verraesiDg is geweest.
Een amerikaansch industrieel zegt
ervan „Men komt er vandaan met
de innige overtuiging dat geen moei
lijkheid meer instaat zou zijn de ja-
panache nijverheid te stuiten. Zij le
vert reeds uitstekenue producten, die
de vergelijking xuet de europeesehe
en amerikaansche waren aunnon
doorstaan. En bovendien zijn de
werktuigen, de stoommachines daar
bij begrepen, in het land zeif ver
vaardigd. Dit staat voor het lan i ge
lijk met volkomen onafhankelijkheid
op industrieel gebied."
Deze verklaring staat niet alleen.
De Europeanen in en nabij Japan
aanschouwen met verbazing en niet
zonder vrees, hoe allerlei fabrieken
als het ware uit den grond komen
opschieten. De Staat maakt thans
zelf alle wagens, die hij voor het zich
uitbreidende spoorwegnet noodig
heelt, ja sinds eenige maanden bou
wen de Japanners hunne eigen loco
motieven. De stad Osaka heeft drie
en een half millioen gulden beschik
baar gesteld voor een drinkwaterlei
ding, die onder toezictit^Jvan japan
sche ingenieurs wordt aangelegd, ling is gewend aan een allersoberst
Aan de spoorwegen zijn eveneens al bestaan, hij verlangt niets anders en
de technici Japanners en het mooistetracht alleen zioh voor den ouden i
is, dat de nieuwe lijnen die aange- dag een spaarpot te vergaren. En'
legd zgn, veel goedkooper zijn dan daarom is het gevaar groot, dat zooals
[de twee, waarvan de aanleg door men zegt de werkman vaneen kwartje
vreemdelingen is geschied, die van den werkman van een rijksdaalder
Tokio naar Yokohama en van Kobijzal verdringen."
naar Otsn. Zelfs zgn de kosten vanj De schrijver van het artikel waar
de aideeling tra tie belangrijk ge-laan wg eenige bijzonderheden ont-
daald, sinds in 1894 twee Europee- i leenden, (A. Fook in de .Nouvelle
sche chefs vau dienst zijn werir- kken Revue" van Augustus), zegt dan ook
omd».t hun contract afgeloopen was. .niet alleen, dat het Westen zich nooit
Japan maakt zelf zgn wapenen, zgn j met het Oosten op de aziatische mark-
etgen sohepen. Met koortsaobfige i ten zal kunnen meten, maar ook, Jat
haast groeit naast de etablissementen de blanken een dwaling begaan door
van den Staat, de partiouïiere nijver-aaD de Geien den zenuw van den
heid. Er zgn katoen- en zgdespinne-oorlog, dat is geld, te verschaffen,
rijen verrezen, een groote gzersmeh
terij met twee hoogovens en onder
welker personeel zioh laohtig Japan
ners bevinden, die bij Cookeriil in
de leer zgn geweest; een groote lu
cifersfabriek staat op het punt te
verrgzen. De Staat, de 'provinciale
besturen* de gemeenteraden, doen
wat zij kunnen, om de oprichting van
Politiek Over zicht.
Uit Berlijn wordt gemeld, dat in
de pers een vriendelijker geest zich
begint te openbaren in de beoordee-
ÜDg van den veelbesproken speeoh
groote industrieën aan te moedigen en i ,j00r keizer Wilhelm te Gorlitz uitge-
mogelijk te maken.
Natuurlgk zal Japan voor zijne
pruduoten allereerst een débouohé
zoeken in China, dat (het blijkt uit
de reis van Li Hung Chang) zioh de
westersohe beschaving en gemakken
wil eigen maken Het spreekt van
zelf, dat wanneer Japan eenmaal ge
reed is, geen enkel lat d in Europa
meer de ooncurrentie in China met
baar zal kunnen volhouden. De
sproken. Over de overdrijving in
Wilhelms woorden wordt niet gerept,
maar in het licht wordt gesteld, dat
de beteekenis op politiek gebied van;
hetgeen de keizer heeft gezegd, is
gelegen in de omstandigheid, dat hetj
gezegd is onder den onmiddellgken
invloed van zgn samenzgn met den
ozaar en hoogstwaarschgnlgk zelfs
met diens medeweten.
De plechtige verkondiging der vre
scheepsvraoht over deze groote af-j delievende inzichten van den Rus-si-
standen zal het reeds beletten
Maar er is nog meer. De wenschen
van Japan reiken verder, Het wil
binnen vijf jaar de grootste expor
teur ter wereld zijn. Het wil Europa
verdringen niet alieen, maar ook
oveistroomenmet japanscheartikelen,
die vee! lager in prgs zullen zgn,
dan die van de euiopeesohe fabrie
Boaen allesnheersoher door den mond
van den Duitschen Keizer is - zoo
zegt men op ziohzelf reeds een
politieke gebeurtenis, welke ook op
Frankrgk ks lmeerend zal kunnen
werken.
In de kringen der niet-Duitsene
diplomatie wordt de zaak veel scep
tischer opgevat. Daar meent men dat
ken. De groote kosten van vervoerjonge ozaar, die geenszins het
wegen nog bq verre na met op tagen I vagte en taaie karakter van zijn vader
het verschil dat er bestaat tussohen I heeft> le Kopenhagen en te Londen
de arbeidsloonen in Europa en indadelijk de invloeden van verwan-
Japan. j ten (jje n0g ai ietg voor hem hetee-
Terwgl in ons werelddeel de ioonen kenen zal ondergaan, invloeden van
tengevolge van de steeds booger wor- anderen aard dan die te Berlgn, en
i dende eischen der arbeiders, voort-; dat het daarom misschien goed was,
durend klimmen, vergenoegt zioh de i dat Keizer Wilhelm door dezen toost
weikman in Japan met een dagloon'hem bij voorbaat eenigsziDs bond.
van enkele stuivers, dat voldoende isDe koning van Zweden en Noor-
om te voldoen aan de geringe be-1 wegen heeft de gelegenheid van
hoeften van hemzeii en de zijnen. In j Fridtjof Nansens terugkeer nu de
de fabrieken verdient hg twaalf ongevierde man in Noorwegen aan
een halven a vgf en twintig oents gegrepen om te traohten de popula
daags; te Yokohama betalen de export- riteit, door hem in Noorwegen ver
huizen in thee gemiddeld dertig cents (loren, weer gedeeltelijk terug te win-
per dag en geven een maximum van nen. Gedurende het feestmaal ter eere
vijf en vijftig oents Bleohts aan de zeer van Nansen te Chrisiiania gegeven,
ervaren werklieden. Metselaars en j heeft hij het dan ook niet aan wel
timmerlieden verdienen zeven en willende betuigingen aan het adres
dertig en een halven oent, kleermakersva de Noren doen ontbreken,
vgf en veertig oents per dag. Tot den naast hem zittende,n leider
Wg behoeven hier geen tabel-van der radioalen, den oud-minister Steen
iconen in Europa naast te Btellec, om zeide hg o. a. zinspelend op het vaak
te doen zien, dat wanneer eenmaal vernomen verwgt dat hg (de Koning)
de japansche industrie zioh met die geen Noor maar een Zweed, d. w .z.
van Europa kan meten, de laatste zeer een vreemdeling zou wezen, met
6lellig het onderspit zal delven. nadruk „Ik heb het niet enkel als
Nu zullen, zoodra de besohaving een heiligen plicht maar ook als mgn
in jJapan veld wint. ook de eisohen onbetwistbaar recht beschouwd, hier
die men aan het leven stelt, wel toe-de tolk der gevoelens van mgn
nemen en allengs veihooging van die (Noorweegsoh) volk te zgn."
lounen veroorzaken. Maar daarover Eenigo uren vóór dit feestmaal
kan honderd jaar heengaan. De Ooster- bad de KoniDg zioh door den oor
respondent der „Berliner Lokaian-
zeiger" laten interviewen en, na het
noodige ter bewondering van Nansen
gezegd te hebben, zich tamelgk onge
geneerd over de politiek uitgelaten.
Het komt me voor, zoo ze de Z. M.
o. m.. dat de Noorweegsohe radioalen
beproeven Nansen voor zioh in te
palmen, ik meen voor een bepaalde
politieke partq.
Werkelijk heeft de radioale partij
thans te Christiania het roer in ban
den, maar aan het huldebetoon voor
Nansen hebben tooh alle partgen
deelgenomen. De strijdvraag, door
de radioalen opgeworpen over de
zoogenaamde „reine vlag" (d. w. z.
de Noorweegsche vlag zonder het
teeken van de verbinding met Zwe
den), houdt men in het buitenland
voor een quaestie van nationale be
teekenis, m3ar feitelgk heeft ze vrg
wel een revolutionair karakter. De
Koning noemde hen die deze eischen
stellen „sooialieten, geen anarohisten,"
die zgn koninklijke positie vaak moeie
lgk maakten. Maar hg liet zioh niet
om den tuin leiden.
De twee landen, Zweden en Noor
wegen, hooien bijeen, zoo door de
aardrijkskundige ligging als door de
eenheid van het volk en stam. Het
plat Noorsch heeft met het Zweadsch
veel meer verwantschap dan b.v. met
het Deentcu. „Fram" b.v. is Zweedsch
en Noorsch allebei Z.M. erkende
verder dat "de radicalen in de groote
steden aanhangers hebben gevonden,
maar het platteland is nog konings
gezind en conservatief. D.-.t Noorwegen
nog eens eer. republiek zou worden,
kon Z. M. niet gelooven.
Naar men weet bad ook de „Fram"
de reine vlag in top, waarvoor Björn-
son Nansen in een vers hulde heeft
gebracht. Bij het feestmaal ontbrak
Björu6on. Zijn zoon was echter aan
wezig, evenals Ibser. Toen nu de
Koning zijn toost geëindigd had,
riep hij het orkest tie het door
Björnson gedichts NoorweegBch6
volkslied te speleD, wat groote geest
drift verwekte. Björnson is naar men
weet persoonlijk een hartstochtelijk
tegenstander van den Koning.
De laatste dagen hebben weer fie
ruohten geloopen over een te verwach
ten actief optreden van de Abessi-
niërs tegen de Italianen, in verband
waarmee troepenverplaatsingen in
Abessinië zouden plaats hebben.
Het Italiaaeeohe blad, de Esercito
verklaart naar aanleiding van deze
geru -hten, dat deze bewegingen even
als vele andere in de eerste plaats
len doel hebben de verpleging der
troepen te vergemakkelijken, dat er
nog andere overwegingen in het spel
zijn, die tot deze troepenverplaatsing
aanleiding hebben gegeven.
Maar, voegt het militaire weekblad
hierbij, daar dit niet in de bedoeling
der regeering ligt, bestaan de som
bere voorspellingen van een nieuwen
veldtooht slechts in de verbeelding
van hen die een guerre A outrance
zouden wenschen.
De Essrdto meldt verder dat tegelgk
met generaal Baldissera den 23en De
cember, de zending onder generaal
Valdee vertrekken zal, want het z u
overtollig zijn deze eerder naar den
Negus te zenden, aangezien zij het
vrijgeleide noodig heeft dat majoor
Nerazzini in Abeasynie moet gaan
halen.
De beriohien, volgens welke batal
jons op voet van oorlog gebracht en
gereed gehouden worden om naar
Afrika te vertrekken zgn volgers het
agentschap Stefani ongegrondook
het geruoht dat generaal Baldissera
den ministerraad van Woensdag bij
gewoond heeft. Baldissera vertrekt
binnenkort naar Afrika om, zooals
sedert lang bepaald was, het opper
bevel over de kolonie Eritrea te aan
vaarden.
STADSNIEUWS
■snif! derde pagina.
Haart, cm 11 Sept.
Museum van Kunstnijverheid.
Zondag 13 Sept. zal op'net museum
van Kunstnijverheid alh er de ten
toonstelling van schoeisel uit ver
schillende landen en tgdperken ge
opend worden. De voornaamste bjj-
1 drage tot deze tentoonstelling werd
geleverd door den heer Ph. Zilcken,
kunstschilder, te 's Gravenhage. Om
trent deze verzameling, die bg een
bezoek aan het atelier van den kun-
I steuaar besproken w rdt, ontleenen
I wij aan Elsevier het volgende
I „In een ander hoekje van het atelier
is Ziloken's curieuse verzameling
Bohoeisel uit alle oorden van het op
zolen wandelende mensehdom geëta
leerd. Het eerste schoentje dat zgu
1 grootvader droeg, braoht iiem op het
i denkbeeld om deze familie-reliquie tot
de kern te maken eener verzameling
voetbekleedsels, die in vorm, snit en
stoffage een bonte verscheidenheid
ivertoonec. Naast oud Hollandsoh
schoeisel van !t begin der vorige
eeuw, ziet men Hiniopenecbe muilen,
schoenen va dames Samejeden en
heeren Eskimo's, van zonen van het
Hemelsohe rgk en dochter' n van
Japan, ooquette muiltjes van Arle-
siaan8ohe bruidjes en zoo meer, uit
alle tgdperken en alle landen. De
peripatetische meneohheid is hierop
reoht historische wijze vertegenwoor-
digd."
De praohtige kunstvoorwerpen „hul-
deblgken aan Pare Majesteit de Ko
ningin'1 zullen tot en met Zondag voor
het laatst id genoemd museum tentoon
gesteld blgven.
In de Donderdag geüouden verga
dering van „de Tien", vereeniging
van vrgwiliige brandblueschers,alhier,
is met algemeece stemmen besloten,
den oommandant der HaarlemBohe
brandweer, den heer L. öabelis Jr.,
het eerelidmaatschap der vereeniging
aan te uieden.
In d ezelfde vergadering legde de
heer G. Spaan, tot aller leedwezen,
zgne funotie als president der ver
eeniging wegens drukke bezigheden
neder.
Donderdagavond ontetond in de
Spaarnwouderstraat No. 8, bewoond
door den timmerman L. F. Blebos,
een begin van brand. De slangen
wagen der politie, spuit 10 en 10a
FEUILLETON.
door
MAX PEMBERTON.
HOOFDSTUK XI.
19) Op het veld.
„Zoudt gij denken dat er nog anderen in leven ble-
ven_ behulve wij vroeg Fisher ernstig.
„in leven herhaalde Kenner schouderophalend.
Hoe zou dat mogelijk zgn Ik zelf alleen ben door
t gered."
„In eik geval," riep Fisher uit, „zoudt. gij hetzelfde
roor mg gedaan hebben P' ✓-
De Amerikaan voelde het bloed naar zgn voorhoofd
itggen, want hij wist zeer goed dat zoo de toestand om-
jekeerd was geweeBt, hij Fisher onherroepelijk had la-
en zinken, maar hg werd zich zelf spoedig meesteren
lem de hand toestekende, zeide hg op een toon vol
lartelgkheid
„Sla toe, en zoo ik in leven bl§f, reken dan in
imstandigheden op mg. Ik zou een nacht als deze
tiet weer willen doorleven, al kon ik er ook geld mee
irugkrijgen."
Bij het vernemen van dat woord van „g6ld" keerde
F.sher zich medelijdend naar Messenger, en vroeg
„Hebt gij er ook iets bij verloren, Prins?"
„Ja," sprak Messenger met eene lichte huivering.
„Kenner on ik lgden er dan de meeste schade bg."
„Zouden er niet enkele vaten aan wal spoelen her
nam de jongeling.
„Dat denk ik niet," antwoordde Messenger, voor het
eerst weder glimlaohende. „Goud is heel wat zwaarder
dan vlas, is het niet, Kenner?"
„Ik heb de kracht niet er over te spreken," gaf Ken
ner ten antwoord, het hoofd afwendende, onder het
slaken 7an een diepen zucht. „Telkens als ik dien kant
maar uitkgk, is het mij alsof ik een messteek ontving.
Welk een afloop
„Het helpt niet of wij er ai over praten," viel Mes
senger hem plotseling in de rede, en zonder een woord
meer te zeggen, begon met lange passen over het
strand op en neer te loopeu, herhaaldelijk stilstaande
om naar de zee te kijken, of op zijne nagels te bijten,
wat hg gewoon was te doen.
„Hg beraamt zeer ze^er weer het oen of ander," zeide
Kenner, die hem gade sloeg. „En als hg over iets na
denkt is het meestal nog zoo dom niet.
„Ik wilde dat hg een ontbijt kon oproepen met zgne
gedachten," sprak Fisher. „Ik weet niet of het u gaat
zooals mij, maar ik ben hongerig, en er schgnt hier niet
veel aDdera te eten te zgn dan rotasteen en zeewier."
;,Mga maag vraagt al om voedsel sedert het oogen-
blik dat ik hier te laad ben gekomen," zeide Kenner
op klagenden toon. „Ik heb gaarne een pond sterling
veor een flesch wgn over."
„Al woudt gij er ook twee voor geven zou het u
nog niets helpen," riep Fisher uit, „ten minste, zoolang
als wij hi6r blgven."
„Ais wij hier "olijven," herhaiude Kenner. „Wel, mij
blijft geen andere keus over. Al bood men mij ook
een zak met dollars aan, zou ik nog geen miji ver kun
nen loopen."
„Laat ons, in elk geval, maar beginnen met onszei
ven te drogen," hernam Fisher. „De zeelieden in Ho-
ratius ningen hunne kleederen op als een offerande aan
de golven, ziet gij. Ik zal aun voorbeeld volgen."
Hij ontkleedde zich tot den gordel toe en zijn zakdoek
om het hoofd bindende, spreidde hg zijn eigen klee-
ningstukken en die van Kenner in de gloeiende zon
uit. Daarmede eenmaal gereed zijnde, zocht hij een
plekje uit iu de schaduw der overhellende rotsen, en
zeide op een toon van voldoening
„Het valt mg daar te binnen, Kenner, dat zoo gg
voor Barmecide speeldet en ik voor Shacabac, wij den
tijd zouden doorkomen totdat alles we r droog was. Ik
vrees dat wij ons geducht zullen vervelen, en ik ben
zoo stijf als een hout."
„Ik ben er nog veel slechter aan toe," riep Kenner
wanhopig uit, „wat mij het meest kwelt is dorst;
mgn tong is letterlijk verschroeid."
„Het eerste het beste wat wij te doen hebben,' ver
klaarde Fisher andermaal vol overtuiging, „is ons het
land in te begeven om te zoeken naar eene Btad, of bfl
gebrek daaraan naar een dorp. Vinden wg geen van
beiieu, dan moeten wij ons maar behelpen met eene
herberg. Wg hebben toch zeker wel wat geld bg ons,
en aoodra wg ergens eea engelschen Consul ontdekken,
zullen wij wel van hem verkrggen dat hij ons weer
naar het vaderland zendt. Ik zou er heel wat voor
over hebben mij weer iu het „Strand" te bevinden en
i een boord erwtensoep voor mij te zien staan, en gg?"
Kenner, die plotseling ineenkroop, totdat hg nog
slechte een bal geleek, wierp den jongeling van ter
j zgde een blik toe uit zijne boosaardige oogen en hui-
verde toen even, Hij zeide bij zichzelven, dat heel wat
lieden te Londen op dat oogenblik gaarne op de hoogte
j van hunne lotgevallen zouden zgn geweest. Maar htf
wachtte er wel veor iets van zijne gedachten te ver
raden en leidde het gesprek haastig af door naar Mes
senger te wgzen.
„Wat of er toch wel in hem zou omgaan vroeg hg.
„Ik heb nooit iemand gezien die op hem geleek, reen
kan hem nooit aan teugels binden, en hij geeft zich
nooit gewonnen, hij is van ijzer en staal en een echte
rekenmachine. Zie hem eens aan, zooals h\j daar voort
loopt, alsof hg zes mgl in het uur moeBt afleggen, en
hg schreeuwt ie rotsen tos alsof hij al het zout uit zijne
longen wilde kwijtraken, als men hem niet kende, zou
men zich verbeelden dat het hem iu het hoofd hapert."
„Hij schreeuwt niet tegen de rotsen," riep Fisher
„maar hij roept iemand toe. Er komt een man langs
het strand aanloopen, en het schijnt wel de oude Burke
te zijn. Wel, ik vergis mij nietl Welk een geluk I"
En hg begon zich met bewonderenswaardige vlugheid
aan te kleeden, wat Kenner aangaat, weer een weinig
moed scheppende door het feit dat er buiten hen nog
een vierds in leven was gebleven, rees hij overeind en
strompelde met Fieher op de beide andere mannen toe.