F méé Edifi NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD. De Zeewolven. '4a Jaargang itc Zaterdag 12 September „89ti No. 4049 HAARLEM'S DAGBLAD j^BOisrisrE!i\4:Eii\ra?sn^ivJS: Yoor Haarlem per 3 maandenf 1.20 Voor ue dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der gemeente), per 3 maanden1.80 Franco door het geheele Rijk, per 3 maanden1.65 Afzonderlijke nummers0.05 Geïllustreerd Zondagsblad, yoor Haarlem, per 3 maanden0.30 j de omstreken en franco per post0.S11!* Directeur-Uitgever JLID'VTErE^TIETISr TIEITST i 1—5 regels 50 Cts.; iedere regel meer 10 Cts. Groote letters naar plaatsruimte. Bij-Abonnement aanzienlijk rabat. Reclames 20 Cent per regel. Abonnementen en Advertentién worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Dit blad verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen. Bureaux: Kleine Houtstraat 14, Haarlem. Telefoonnummer 122. PEEREBOOM. Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de PubUdté Etrangère (jf. L. DAL'BE éc Co. JOHN F. JON ES, Succ., Parijs Slbis Faubourg Montmartre. Agenten voor dit Blad in den omtrek zijn: Bloemeadaal Santpoort en SchotenP. v. c. RAADT, Santpoort; Heemstede, J, LEUVEN, bij de Tol';Haarlemmermeer, C. DOEKESSpaaradamC. HARTENDQRP Tiandvoori, J. ZWEMMER; V*lsen, A. VENUS; fJmuiden, TJADEN; BeverwijkH. JUNGERIEJ, Koningstraat. Genoemden Agenten nemen Abonnementen en Advertentën aan. He Bijvoegsel va/a het blad dat Zaterdagavond verschijnt, za' bevatten De Lynchwet. Haarlemmer Halletjes CCCV1V. Binnenen. Buitenlandsehe berichten. Varia. Advertenti'èn enz. Aan hen die daarop zijn ge abonneerd, wordt hierbij verzonden No. 37 van het „Weekblad veor de Jeugd. (Eik No., groot 8 bladzijden, bevat tal van fraaie, gekleurde platen en een voor kinderen alleraardigsten tekst. De prijs per 3 maanden is slechts 50 cents.) Ondergeteckende verzoekt dringend Advertentiën voor het Nummer dat ZATERDAG AVOND wordt uitgegeven, zoo spoedig mogelijk in te zenden. Dit betrelt vooral Annonces van grooteren omvang. Voor de plaatsing daarvan kan, wanneer ze na 10 uur des ZATERDAGSMORGENS worden ingezonden, niet worden ingestaan, eê De Directeur Uitgever n J. t. PEEKEI ii Van Verre en '9 van JNabij. °i ui. i al Gevaar in het Oosten. De reis van den onderkoning van China, Li Hung Chang, door Europa, heeft in alle landen die bg bezooht, de hoop opgewekt tot het doen van voordeelige zakort. Men meende, dat de Chinees, door den ougelukkigen afloop van den oorlog met Japan, overtuigd van de aohterlgkheid van zijn land, in Europa fabelachtige in- koopen kwam doen van het nieuwste en het beste op allerlei gebied dat hij om zoo te zeggen, ais een Sinter klaas uit het Oosten de goudstukken om zioh heen zou strooien als peper noten. Nu zal er allicht wel eenige relatie hier en daar zgn aangeknoopt, maar over 't geheel heeft bigkbaar het be zoek van Li Rung Chang uit een tinanoieei oogpunt niet voldaan. Hij heeft de hem betoonde beleefdheden iJuanvaard met de aan een Chinees [jpassende waardigheid, hij heeft ze AUh-er en daar met een hoffelijke speech beantwoord, maar.... over de brug ge komen is hg niet. Misschien zelfs hebben de europee- .-Ijsohegaatheeren, bij het afsoheid nemen "■'''van den Chinees eenig berouw gevoeld over bet kijkje dat ze hem gegund hadden in hunne fabrieken en maga zijnen, op hunne werven en kaden. rjgjjWellioht is de geaaohte by hen op- gekomen, dat de gladde staatsman, S||de knapste kop van China niet ge- .komen was om te koopen, maar um - J 'ie kijken, ten einde straks met het oude Europa de ooncurrentie te kunnen aanbinden. Nu erkennen wg, dat dit gevaar, wat China aangaat, in de eerste jaren nog niet dreigend is. De Chineezen hebben te lang geslapen en zijn te veel bij Europa's besohaving ten aohter om in een jaar of wat zijn evenknie te kunnen zijn. Maar tooh dreigt er in het Oosten voor Europa een groot gevaar.f Dat gevaar heet Japan. Wie heeft wel eens niet gehoord of gelezen van die voortreffelijke in disohe gooohelaara, de fakirs die naar het verhaal gaat, de kunBt ver staan, om in enkele minuten een en kele zaadkorrel zioh te doen ontwik kelen tot een groote plant? Welnu, het is alsof Japan door den staf van zulk een fakir is aangeraakt. Nog voor korten tijd een korrel, waarop niemand aoht sloeg, is Japan plotse ling opgegroeid tot een machtige plant, die reeds, om in de beeld spraak te big ven, een flinken storm wind kan doorstaan. De oorlog met China heeft daar aan den eersten stoot gegeven. Toen Japan bemerkte, dat het tegen China was opgewassen, ontdekte het tege lijkertijd zgn eigen kraoht. Dat besef wekte hot zelfvertrouwen op en nau welijks was de oorlog geëindigd of Japan heeft zioh gehaast de wapens aan den wand te hangen en is gaan peinzen over een andere soort van oorlog, den krgg op het gebied van handel en ngverheid. De Japanners zijn aitgd voor de westersehe besohaving meer vatbaar geweest, dan de zelfgenoegzame Chi neezen, maar eerst na het suooes van hun oorlog komen zjj tot de over weging, dat zg mettertijd Europa best zuiien kunnen missen, ja misschien van de wereldmarkten zullen ver dringen. Dat denkoeeld voeren zg nit met een energie en snelheid, aisoi ze be grijpen, dat er voor hen wat in te halen ie. Er 1b pas te Kioto een ten toonstelling gehouden, die voor me nigeen een verraesiDg is geweest. Een amerikaansch industrieel zegt ervan „Men komt er vandaan met de innige overtuiging dat geen moei lijkheid meer instaat zou zijn de ja- panache nijverheid te stuiten. Zij le vert reeds uitstekenue producten, die de vergelijking xuet de europeesehe en amerikaansche waren aunnon doorstaan. En bovendien zijn de werktuigen, de stoommachines daar bij begrepen, in het land zeif ver vaardigd. Dit staat voor het lan i ge lijk met volkomen onafhankelijkheid op industrieel gebied." Deze verklaring staat niet alleen. De Europeanen in en nabij Japan aanschouwen met verbazing en niet zonder vrees, hoe allerlei fabrieken als het ware uit den grond komen opschieten. De Staat maakt thans zelf alle wagens, die hij voor het zich uitbreidende spoorwegnet noodig heelt, ja sinds eenige maanden bou wen de Japanners hunne eigen loco motieven. De stad Osaka heeft drie en een half millioen gulden beschik baar gesteld voor een drinkwaterlei ding, die onder toezictit^Jvan japan sche ingenieurs wordt aangelegd, ling is gewend aan een allersoberst Aan de spoorwegen zijn eveneens al bestaan, hij verlangt niets anders en de technici Japanners en het mooistetracht alleen zioh voor den ouden i is, dat de nieuwe lijnen die aange- dag een spaarpot te vergaren. En' legd zgn, veel goedkooper zijn dan daarom is het gevaar groot, dat zooals [de twee, waarvan de aanleg door men zegt de werkman vaneen kwartje vreemdelingen is geschied, die van den werkman van een rijksdaalder Tokio naar Yokohama en van Kobijzal verdringen." naar Otsn. Zelfs zgn de kosten vanj De schrijver van het artikel waar de aideeling tra tie belangrijk ge-laan wg eenige bijzonderheden ont- daald, sinds in 1894 twee Europee- i leenden, (A. Fook in de .Nouvelle sche chefs vau dienst zijn werir- kken Revue" van Augustus), zegt dan ook omd».t hun contract afgeloopen was. .niet alleen, dat het Westen zich nooit Japan maakt zelf zgn wapenen, zgn j met het Oosten op de aziatische mark- etgen sohepen. Met koortsaobfige i ten zal kunnen meten, maar ook, Jat haast groeit naast de etablissementen de blanken een dwaling begaan door van den Staat, de partiouïiere nijver-aaD de Geien den zenuw van den heid. Er zgn katoen- en zgdespinne-oorlog, dat is geld, te verschaffen, rijen verrezen, een groote gzersmeh terij met twee hoogovens en onder welker personeel zioh laohtig Japan ners bevinden, die bij Cookeriil in de leer zgn geweest; een groote lu cifersfabriek staat op het punt te verrgzen. De Staat, de 'provinciale besturen* de gemeenteraden, doen wat zij kunnen, om de oprichting van Politiek Over zicht. Uit Berlijn wordt gemeld, dat in de pers een vriendelijker geest zich begint te openbaren in de beoordee- ÜDg van den veelbesproken speeoh groote industrieën aan te moedigen en i ,j00r keizer Wilhelm te Gorlitz uitge- mogelijk te maken. Natuurlgk zal Japan voor zijne pruduoten allereerst een débouohé zoeken in China, dat (het blijkt uit de reis van Li Hung Chang) zioh de westersohe beschaving en gemakken wil eigen maken Het spreekt van zelf, dat wanneer Japan eenmaal ge reed is, geen enkel lat d in Europa meer de ooncurrentie in China met baar zal kunnen volhouden. De sproken. Over de overdrijving in Wilhelms woorden wordt niet gerept, maar in het licht wordt gesteld, dat de beteekenis op politiek gebied van; hetgeen de keizer heeft gezegd, is gelegen in de omstandigheid, dat hetj gezegd is onder den onmiddellgken invloed van zgn samenzgn met den ozaar en hoogstwaarschgnlgk zelfs met diens medeweten. De plechtige verkondiging der vre scheepsvraoht over deze groote af-j delievende inzichten van den Rus-si- standen zal het reeds beletten Maar er is nog meer. De wenschen van Japan reiken verder, Het wil binnen vijf jaar de grootste expor teur ter wereld zijn. Het wil Europa verdringen niet alieen, maar ook oveistroomenmet japanscheartikelen, die vee! lager in prgs zullen zgn, dan die van de euiopeesohe fabrie Boaen allesnheersoher door den mond van den Duitschen Keizer is - zoo zegt men op ziohzelf reeds een politieke gebeurtenis, welke ook op Frankrgk ks lmeerend zal kunnen werken. In de kringen der niet-Duitsene diplomatie wordt de zaak veel scep tischer opgevat. Daar meent men dat ken. De groote kosten van vervoerjonge ozaar, die geenszins het wegen nog bq verre na met op tagen I vagte en taaie karakter van zijn vader het verschil dat er bestaat tussohen I heeft> le Kopenhagen en te Londen de arbeidsloonen in Europa en indadelijk de invloeden van verwan- Japan. j ten (jje n0g ai ietg voor hem hetee- Terwgl in ons werelddeel de ioonen kenen zal ondergaan, invloeden van tengevolge van de steeds booger wor- anderen aard dan die te Berlgn, en i dende eischen der arbeiders, voort-; dat het daarom misschien goed was, durend klimmen, vergenoegt zioh de i dat Keizer Wilhelm door dezen toost weikman in Japan met een dagloon'hem bij voorbaat eenigsziDs bond. van enkele stuivers, dat voldoende isDe koning van Zweden en Noor- om te voldoen aan de geringe be-1 wegen heeft de gelegenheid van hoeften van hemzeii en de zijnen. In j Fridtjof Nansens terugkeer nu de de fabrieken verdient hg twaalf ongevierde man in Noorwegen aan een halven a vgf en twintig oents gegrepen om te traohten de popula daags; te Yokohama betalen de export- riteit, door hem in Noorwegen ver huizen in thee gemiddeld dertig cents (loren, weer gedeeltelijk terug te win- per dag en geven een maximum van nen. Gedurende het feestmaal ter eere vijf en vijftig oents Bleohts aan de zeer van Nansen te Chrisiiania gegeven, ervaren werklieden. Metselaars en j heeft hij het dan ook niet aan wel timmerlieden verdienen zeven en willende betuigingen aan het adres dertig en een halven oent, kleermakersva de Noren doen ontbreken, vgf en veertig oents per dag. Tot den naast hem zittende,n leider Wg behoeven hier geen tabel-van der radioalen, den oud-minister Steen iconen in Europa naast te Btellec, om zeide hg o. a. zinspelend op het vaak te doen zien, dat wanneer eenmaal vernomen verwgt dat hg (de Koning) de japansche industrie zioh met die geen Noor maar een Zweed, d. w .z. van Europa kan meten, de laatste zeer een vreemdeling zou wezen, met 6lellig het onderspit zal delven. nadruk „Ik heb het niet enkel als Nu zullen, zoodra de besohaving een heiligen plicht maar ook als mgn in jJapan veld wint. ook de eisohen onbetwistbaar recht beschouwd, hier die men aan het leven stelt, wel toe-de tolk der gevoelens van mgn nemen en allengs veihooging van die (Noorweegsoh) volk te zgn." lounen veroorzaken. Maar daarover Eenigo uren vóór dit feestmaal kan honderd jaar heengaan. De Ooster- bad de KoniDg zioh door den oor respondent der „Berliner Lokaian- zeiger" laten interviewen en, na het noodige ter bewondering van Nansen gezegd te hebben, zich tamelgk onge geneerd over de politiek uitgelaten. Het komt me voor, zoo ze de Z. M. o. m.. dat de Noorweegsohe radioalen beproeven Nansen voor zioh in te palmen, ik meen voor een bepaalde politieke partq. Werkelijk heeft de radioale partij thans te Christiania het roer in ban den, maar aan het huldebetoon voor Nansen hebben tooh alle partgen deelgenomen. De strijdvraag, door de radioalen opgeworpen over de zoogenaamde „reine vlag" (d. w. z. de Noorweegsche vlag zonder het teeken van de verbinding met Zwe den), houdt men in het buitenland voor een quaestie van nationale be teekenis, m3ar feitelgk heeft ze vrg wel een revolutionair karakter. De Koning noemde hen die deze eischen stellen „sooialieten, geen anarohisten," die zgn koninklijke positie vaak moeie lgk maakten. Maar hg liet zioh niet om den tuin leiden. De twee landen, Zweden en Noor wegen, hooien bijeen, zoo door de aardrijkskundige ligging als door de eenheid van het volk en stam. Het plat Noorsch heeft met het Zweadsch veel meer verwantschap dan b.v. met het Deentcu. „Fram" b.v. is Zweedsch en Noorsch allebei Z.M. erkende verder dat "de radicalen in de groote steden aanhangers hebben gevonden, maar het platteland is nog konings gezind en conservatief. D.-.t Noorwegen nog eens eer. republiek zou worden, kon Z. M. niet gelooven. Naar men weet bad ook de „Fram" de reine vlag in top, waarvoor Björn- son Nansen in een vers hulde heeft gebracht. Bij het feestmaal ontbrak Björu6on. Zijn zoon was echter aan wezig, evenals Ibser. Toen nu de Koning zijn toost geëindigd had, riep hij het orkest tie het door Björnson gedichts NoorweegBch6 volkslied te speleD, wat groote geest drift verwekte. Björnson is naar men weet persoonlijk een hartstochtelijk tegenstander van den Koning. De laatste dagen hebben weer fie ruohten geloopen over een te verwach ten actief optreden van de Abessi- niërs tegen de Italianen, in verband waarmee troepenverplaatsingen in Abessinië zouden plaats hebben. Het Italiaaeeohe blad, de Esercito verklaart naar aanleiding van deze geru -hten, dat deze bewegingen even als vele andere in de eerste plaats len doel hebben de verpleging der troepen te vergemakkelijken, dat er nog andere overwegingen in het spel zijn, die tot deze troepenverplaatsing aanleiding hebben gegeven. Maar, voegt het militaire weekblad hierbij, daar dit niet in de bedoeling der regeering ligt, bestaan de som bere voorspellingen van een nieuwen veldtooht slechts in de verbeelding van hen die een guerre A outrance zouden wenschen. De Essrdto meldt verder dat tegelgk met generaal Baldissera den 23en De cember, de zending onder generaal Valdee vertrekken zal, want het z u overtollig zijn deze eerder naar den Negus te zenden, aangezien zij het vrijgeleide noodig heeft dat majoor Nerazzini in Abeasynie moet gaan halen. De beriohien, volgens welke batal jons op voet van oorlog gebracht en gereed gehouden worden om naar Afrika te vertrekken zgn volgers het agentschap Stefani ongegrondook het geruoht dat generaal Baldissera den ministerraad van Woensdag bij gewoond heeft. Baldissera vertrekt binnenkort naar Afrika om, zooals sedert lang bepaald was, het opper bevel over de kolonie Eritrea te aan vaarden. STADSNIEUWS ■snif! derde pagina. Haart, cm 11 Sept. Museum van Kunstnijverheid. Zondag 13 Sept. zal op'net museum van Kunstnijverheid alh er de ten toonstelling van schoeisel uit ver schillende landen en tgdperken ge opend worden. De voornaamste bjj- 1 drage tot deze tentoonstelling werd geleverd door den heer Ph. Zilcken, kunstschilder, te 's Gravenhage. Om trent deze verzameling, die bg een bezoek aan het atelier van den kun- I steuaar besproken w rdt, ontleenen I wij aan Elsevier het volgende I „In een ander hoekje van het atelier is Ziloken's curieuse verzameling Bohoeisel uit alle oorden van het op zolen wandelende mensehdom geëta leerd. Het eerste schoentje dat zgu 1 grootvader droeg, braoht iiem op het i denkbeeld om deze familie-reliquie tot de kern te maken eener verzameling voetbekleedsels, die in vorm, snit en stoffage een bonte verscheidenheid ivertoonec. Naast oud Hollandsoh schoeisel van !t begin der vorige eeuw, ziet men Hiniopenecbe muilen, schoenen va dames Samejeden en heeren Eskimo's, van zonen van het Hemelsohe rgk en dochter' n van Japan, ooquette muiltjes van Arle- siaan8ohe bruidjes en zoo meer, uit alle tgdperken en alle landen. De peripatetische meneohheid is hierop reoht historische wijze vertegenwoor- digd." De praohtige kunstvoorwerpen „hul- deblgken aan Pare Majesteit de Ko ningin'1 zullen tot en met Zondag voor het laatst id genoemd museum tentoon gesteld blgven. In de Donderdag geüouden verga dering van „de Tien", vereeniging van vrgwiliige brandblueschers,alhier, is met algemeece stemmen besloten, den oommandant der HaarlemBohe brandweer, den heer L. öabelis Jr., het eerelidmaatschap der vereeniging aan te uieden. In d ezelfde vergadering legde de heer G. Spaan, tot aller leedwezen, zgne funotie als president der ver eeniging wegens drukke bezigheden neder. Donderdagavond ontetond in de Spaarnwouderstraat No. 8, bewoond door den timmerman L. F. Blebos, een begin van brand. De slangen wagen der politie, spuit 10 en 10a FEUILLETON. door MAX PEMBERTON. HOOFDSTUK XI. 19) Op het veld. „Zoudt gij denken dat er nog anderen in leven ble- ven_ behulve wij vroeg Fisher ernstig. „in leven herhaalde Kenner schouderophalend. Hoe zou dat mogelijk zgn Ik zelf alleen ben door t gered." „In eik geval," riep Fisher uit, „zoudt. gij hetzelfde roor mg gedaan hebben P' ✓- De Amerikaan voelde het bloed naar zgn voorhoofd itggen, want hij wist zeer goed dat zoo de toestand om- jekeerd was geweeBt, hij Fisher onherroepelijk had la- en zinken, maar hg werd zich zelf spoedig meesteren lem de hand toestekende, zeide hg op een toon vol lartelgkheid „Sla toe, en zoo ik in leven bl§f, reken dan in imstandigheden op mg. Ik zou een nacht als deze tiet weer willen doorleven, al kon ik er ook geld mee irugkrijgen." Bij het vernemen van dat woord van „g6ld" keerde F.sher zich medelijdend naar Messenger, en vroeg „Hebt gij er ook iets bij verloren, Prins?" „Ja," sprak Messenger met eene lichte huivering. „Kenner on ik lgden er dan de meeste schade bg." „Zouden er niet enkele vaten aan wal spoelen her nam de jongeling. „Dat denk ik niet," antwoordde Messenger, voor het eerst weder glimlaohende. „Goud is heel wat zwaarder dan vlas, is het niet, Kenner?" „Ik heb de kracht niet er over te spreken," gaf Ken ner ten antwoord, het hoofd afwendende, onder het slaken 7an een diepen zucht. „Telkens als ik dien kant maar uitkgk, is het mij alsof ik een messteek ontving. Welk een afloop „Het helpt niet of wij er ai over praten," viel Mes senger hem plotseling in de rede, en zonder een woord meer te zeggen, begon met lange passen over het strand op en neer te loopeu, herhaaldelijk stilstaande om naar de zee te kijken, of op zijne nagels te bijten, wat hg gewoon was te doen. „Hg beraamt zeer ze^er weer het oen of ander," zeide Kenner, die hem gade sloeg. „En als hg over iets na denkt is het meestal nog zoo dom niet. „Ik wilde dat hg een ontbijt kon oproepen met zgne gedachten," sprak Fisher. „Ik weet niet of het u gaat zooals mij, maar ik ben hongerig, en er schgnt hier niet veel aDdera te eten te zgn dan rotasteen en zeewier." ;,Mga maag vraagt al om voedsel sedert het oogen- blik dat ik hier te laad ben gekomen," zeide Kenner op klagenden toon. „Ik heb gaarne een pond sterling veor een flesch wgn over." „Al woudt gij er ook twee voor geven zou het u nog niets helpen," riep Fisher uit, „ten minste, zoolang als wij hi6r blgven." „Ais wij hier "olijven," herhaiude Kenner. „Wel, mij blijft geen andere keus over. Al bood men mij ook een zak met dollars aan, zou ik nog geen miji ver kun nen loopen." „Laat ons, in elk geval, maar beginnen met onszei ven te drogen," hernam Fisher. „De zeelieden in Ho- ratius ningen hunne kleederen op als een offerande aan de golven, ziet gij. Ik zal aun voorbeeld volgen." Hij ontkleedde zich tot den gordel toe en zijn zakdoek om het hoofd bindende, spreidde hg zijn eigen klee- ningstukken en die van Kenner in de gloeiende zon uit. Daarmede eenmaal gereed zijnde, zocht hij een plekje uit iu de schaduw der overhellende rotsen, en zeide op een toon van voldoening „Het valt mg daar te binnen, Kenner, dat zoo gg voor Barmecide speeldet en ik voor Shacabac, wij den tijd zouden doorkomen totdat alles we r droog was. Ik vrees dat wij ons geducht zullen vervelen, en ik ben zoo stijf als een hout." „Ik ben er nog veel slechter aan toe," riep Kenner wanhopig uit, „wat mij het meest kwelt is dorst; mgn tong is letterlijk verschroeid." „Het eerste het beste wat wij te doen hebben,' ver klaarde Fisher andermaal vol overtuiging, „is ons het land in te begeven om te zoeken naar eene Btad, of bfl gebrek daaraan naar een dorp. Vinden wg geen van beiieu, dan moeten wij ons maar behelpen met eene herberg. Wg hebben toch zeker wel wat geld bg ons, en aoodra wg ergens eea engelschen Consul ontdekken, zullen wij wel van hem verkrggen dat hij ons weer naar het vaderland zendt. Ik zou er heel wat voor over hebben mij weer iu het „Strand" te bevinden en i een boord erwtensoep voor mij te zien staan, en gg?" Kenner, die plotseling ineenkroop, totdat hg nog slechte een bal geleek, wierp den jongeling van ter j zgde een blik toe uit zijne boosaardige oogen en hui- verde toen even, Hij zeide bij zichzelven, dat heel wat lieden te Londen op dat oogenblik gaarne op de hoogte j van hunne lotgevallen zouden zgn geweest. Maar htf wachtte er wel veor iets van zijne gedachten te ver raden en leidde het gesprek haastig af door naar Mes senger te wgzen. „Wat of er toch wel in hem zou omgaan vroeg hg. „Ik heb nooit iemand gezien die op hem geleek, reen kan hem nooit aan teugels binden, en hij geeft zich nooit gewonnen, hij is van ijzer en staal en een echte rekenmachine. Zie hem eens aan, zooals h\j daar voort loopt, alsof hg zes mgl in het uur moeBt afleggen, en hg schreeuwt ie rotsen tos alsof hij al het zout uit zijne longen wilde kwijtraken, als men hem niet kende, zou men zich verbeelden dat het hem iu het hoofd hapert." „Hij schreeuwt niet tegen de rotsen," riep Fisher „maar hij roept iemand toe. Er komt een man langs het strand aanloopen, en het schijnt wel de oude Burke te zijn. Wel, ik vergis mij nietl Welk een geluk I" En hg begon zich met bewonderenswaardige vlugheid aan te kleeden, wat Kenner aangaat, weer een weinig moed scheppende door het feit dat er buiten hen nog een vierds in leven was gebleven, rees hij overeind en strompelde met Fieher op de beide andere mannen toe.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1896 | | pagina 1