Ei ziiarlime jast.
On«e vriend Jonas Grijper legde
de latsts'.e hand aau r.yne tjaerdraad-
versperring op het grasveld achter
de vslia „Bloemenhof." Hfj vestig e
zijn bltk op het zwakke lioht in de
kleedkamer en lachte zaohijee voor
y«ch toen h§ den laataten meter ijzer
dre»d vastmaakte.
Vervolgens wierp hy 3(jn touwlad
der behendig in de luobt en reeds
dadelijk heohtte deze zich vast aan
een vooruitstekonden apQker.
„Eens aan boord van het schip
En ik heb de buit ia een wip,'
reide Jonas tot ziohzelf en klom langs
den touwladder naar boven.
Behoedzaam opende hf het raam
en bevond zioh weldra in de kleed
hamer. Bij cte tafel in den hoek van
de kamer stond een ijzeren kaatje.
„Wol jandorie 1* riep Jonas uit.
H\j maakte de kleppen van zyn boe
ten muts los en veegde zjjc voorhoofd
af met den rug van zjju band.
„Wel jandorie! Nou bobben ze me
daar waarachtig den sleutel in laten
zitten. Ais ik dat geweten had, zou
ik me veel moeite hebben kunnen
sparen
Jonas trok de zware deur van de
yzeren kas! open en luisterde naar
de mnziek, die van beneden kwam
De jonge mevrouw van Stoffelhorst
gaf (Jonas wiat dit drommels goec)
een bal, een gemaskerd bal, ter ge
legenheid van haar terugkeer r.a eene
laDge buitenlandsche reis, onderno
men sedert zij weduwe geworden
was.
„Voor alles mot ik es even kykeD,'
zeldo hij, „dat de kust veilig is en
dan zal ik het wel te pakken krij en."
De beer Jonas Grijper betrad de
breede gang. Terwijl zijn breekijzer
u t zyn ruimen zijzak te voorschijn
kwam, deed bij behoedzaam eenige
stappen iu da richting van de trap.
Plotseling kwam eene vrouwelijke
ged lar.te den haak om.
„Wel allemachtig!" riep Jonas uit.
„Zoo, hoe gaat het solde de jonge
dame eo dsed een stap naar voren.
Z.j l;et een zochten lach hooren, die
aa genaam klonk.
„Dat is werkelijk alleraardigst.
Weet u wei, dat ik u ondanks uwe
vermomming dadelijk herkende
Zij strekte een oog-mblik hare baud
raar Jonas uit, ter wij! dit waardig
I'd biina vergat adem te halen, sa
riep een van de kamermeisjes.
„Bre: g mg eren eea kaartje en een
potlood," zoide zij. ,,Ik moet een
rijtuig b-stallen vo r kapite.n Nor
man, dat hem tegen den morgen naar
zjju hotel kan brengen. Ik wist niet
zeker, of hij komen zou."
„Ik kan wel leopen," merkte Grij
per op, terwijl zijne zelfbeheer?obing
langzamerhand terugkeerde.
„O neen, da?.r wil ik niets van
hooren. Op hoe laat zullen wij het
fcteüen
„Laten we zeggen over een uurtje,"
zeide Grijper. „Ik kau wel weer
allee-i naar boven gaan 6d daar van
pluDje verwisselen."
„Maar kunt u niet langer blijven
Zj gaf hei kaartje aan het meisje
en beval haar dit dadelijk te laten
wegbrengen.
„Ik heb een drukken avond gehad,"
aeide Jonas tot verontschuldiging.
Hg d icht aan zijD bond, die op bei
grasveld buiten wachtte en was bang
dat deze ontijdig zou gaan blaffen.
Bovendien stond de brandkast nog
open en lagen de diamanten op hem
te weobten. Met voldoening merkte
hij op, dat mevrouw ,v?.n Stoffelhorst
er geen enkele droeg.
„U bent altyd een ijverig man ge
weest, kapitein."
„Ja, altgd wat om handen," stemde
Jonas toe. „Is het dit niet dan wat
anders." Nadenkend sohudde hy het
hoofd. „Nou, en dan denk ik al eeDS,
wiarom ik er geen boek over schrijf."
.Ik ge'oof niet, dat u bier iemand
kent, kapitein Nor man," zeide zij
HAARLEDER HALLETJES.
5en Zaterdags vo n dp ra at je,
ccoxiv.
Ér zijn in onze Haarlemsohe sa-
meuleviDg twee onderwerpen van ge
sprek waarover we nooit uitgepraat
raken, dat zijn: de tramplanien naar
Zandvoort en de ga-quaestie.
Die tramplannen doen een weinig
denken aan de beursplancen in Am
sterdam er wordt veel over gepraat,
maar we zien er niets van. Öoh, och,
wat zijn er in den loop der tijden al
tramplanneu naar Zandvoort gesneu
veld. De eene ondernemer was blijk
baar nooit van plan geweest, zeil de
lijn te maken en toen hij de oonees-
sie niet met een winstje aan een an
der kwijt kon raken, liet hij 't heel©
zaakje doodbloeden. Een ander nam
eeuvoudig een kaart van den omtrek,
zette daar k;is en kras een paar
b'auwe strepen op en zei„kijk, zoo
loopt de lijn naar Zandvoort, die ik
wil aanleggen „Dat d ze weg liep
over pe terdure bollengronden,
waarvan de eigenaars missohien niet
eens afstand zouden willen doen,
daarover verdraaide hy zij-a band
niet! Een mensoh kan toch ook niet
aan alles tegelijk denken.
latuBsohen is het aantal overleden
tramplannen groot, het ontbreekt ons
niet aan levende dito's. Ik begin maar
met dat van de heeren van Vassen
en Korevaar, die Haarlem too ge
weldig groot vinden, dat een lyn of
vier in de stad hun volstrekt niet
te veel toelykt. Zij zyn, evenals
deze we8k de heer Van Lennep
in den Gemeenteraad, stellig'
toen zy naar beneden liepen, .maar
ik kon niet nalaten u eene uitDOodi-
ging te sturen, nadat wy op de Prin
ses Anne op zoo vriendschappelljken
voet met elkaar hebbea oragegaau.
Herinner: u zioh nog die aveoHeu op
dek in de Roode Zee?"
Zij was werkelijk eene mooie, ele
gante jun^e vrouw en ia haar b 1-
k eed zag zij er biaonder goed uit.
„Nou, of ik!' zeide Jonas met veel
vuur. „Zou ik dat ooit vergeten
„En da-' die reis van Brindisi, en
die grappige, kleine Duitsoher,
herinnert ge u dien nog?"
„Ja, wat een vent, die Duitsoher."
„Eu dat meisje dat op de banjo
speelde, en die
„Ja, dat wan fijo>" stemde JonaB
toe, „ja fijn."
De griiote balzaal wr 9 flink gevuld.
Een zwerm fraai en vroolijk gt'k'eeHe
jon/e lie hm snelde de gastvrouw t.a
gemoet, om zich te beklagen over
hitre tijdelijke afwezigheid uit de zaal
eu een breed geschouderde gondelier
drukte haar de baud eu nacn h°.ar
balboekje, eeuigszins met de ma
nieren van iemand aan wien dit toe
behoorde.
„Ik meende d^n sleutel te hebben
laten steken in de neem mij niet
kwalyl-." De jeugdige gastvrouw nam
haar boekje van den Gondeli8ï terug.
„Ik ben besproken met kapitein Nor-
man. U kent hem zeker niet? Mag
ik u voorstellen."
„Het doet me allemachtig voel e-
no^gen," zeide onze heer Gryper.
„Hoe gaan. de zaakjes?"
„Wat. een origineel kostuum, kapi
tein Nor nn," merkte de Gondelier
0(i. „Ik geloof niet dat ik ooit iets
zoo natuurgetrouw afgobeeld heb ge
zien."
„Nu, wat mankeert er dan aan?"
yroeg Jonas, met plotselinge ontstem
ming wat h' n het u schelen, wit
ik an heb? U heelt niet te denkeu
as dat
„Kapitein Norman," aldus kwam
de jonge gastvrouw lac'aeude tu°-
echeabeide, „u meet uwe rol niet
o ver dry ven. Kijkt u eens, ik b8b
hier uw naam gezet voor eene
wals, maar als u het goed
vindt zullen wij dien uitzitten
ion reinste als u belooft om dat zon
derlinge taaltje ld blijven spreken.Ik
vind het zoo a-nriig. Zoudt u denkeu,
da', u het kunt volhouden?"
„Ja jawel 1" zet Grijper-
„En hei i- een prachtige vermom
ming, kapitein Norman," vervolgde
2ij. „Wi.lt u wel gelö' ven, dat ik op
het et-rsie gesieht een oo;> en blikje
dacht, dat u werkelijk een inbreker
waart
„Nou, die is goed," zeide Jonas.
Hij gevoelde zich verlicht toen hij
bsmerirte, dat er een weg voor hem
w&s ora uit de moeilijkhe'.en te ko
men. „Als je zoo iets doet moet je bet
god doec."
„En," zeide mevrouw van Stoffel
horst, terwijl zij haar waaier op zijn
arm liet ru6tea, „u weet dat accent
zo<> mooi na te bootsec."
„Ja dat, zit iedereen niet zoo glad
hè?"
Zij wenkte den gondelier bij zich.
„Kapitein Normao en iksiju goede
bekenden," zeide zij ter verklaring.
„Hij is nog slechts kotten tijd in het
land terug en kent- bijna niemand."
,Geen sterveling," zeide Jonas
Grijper.
„Sta mij toe, dat ik u hier en
daar breng, kapitein N >rman." zeide
de Gondelier, met beleefde voorko
mendheid. „Mag ik u eer.s deze week
op een avond in rcijne club introdu-
ceeren
„Waarvoor vroeg onze heer Grij
per met argwaan.
„Wel om er te dïneeren. Laten wij
den dag vaststellen op Donderdag.
„De hemel weet, waar ik Donder
dag zal zitten," zeide Jonas, „ik weet
er nog niks van."
Beschik volkomen over mij als u
eenige introduoiies wensohf. Ik ken
veel mensohen, en alle kennissen van
mevrouw van Stoffelhorst."
„Dit is allemaal erg mooi," zeide
Jonas, een weinig ontevreden, „maar
van meeDing. dat Haarlem lang
zamerhand ecu wereldstad gaat
worden. Vandaar dan ook, dat hunne
trams geheel en al fin de siècle zijn.
Paardentrams? o foei, wat een oudei-
wet^ch bsest is zoo'n paard Waarom
niet liever een mastodont- ofichtby-
osauruetram Stoom Ook al verou
derd 1 Neen meneer, als je wat doen
wilt, waar de wereld vau gewaagt,
iets nieuws, iets fijns, iets grootsch,
dan noem je geen paarden, geen
stoomtram, maar je neemt electrici-
teit. Ea zoo willen de heeren Van
Vassen en Korevaar ons met een
half dozijn fci aanlijnen electrisch ge
lukkig maken.
Koele menecheu toch, die loden
van onzen gemeenteraadZe zjju door
die geweldige electrische ontlading
van de heeren van Vassen en Kore
vaar niet eens geschokt en zagen met
bedaarde belangstelling, dat er ook
een aanvraag inkwam van de heeren
Bonheur en Lubcké, die een stoom
tram wilden aanleggen, aansluitende
bij de stoomtram Haarlem Beverwijk.
Mijn neef Wouter voelde voor deze
aanvrage heel wat. „Weet je," zei hij
eens, „wat bet verschil ie tueschen
een electrische tram en een stoom
tram en toen ik zei, dat ik het
niet wist, verklaarde hij: „een elec
trische tram loopt in ons land alleen
op het papier, een stoomtiaai loopt
in de werkelijkheid I"
Dat was er nu weer een van Wou
ter Hij dacht daarbij heelemaal
weer niet aan de concessie, gsvraagd
door de heeren van den Arend enj
van der Steur. Die willen ook een elee-1
trische tram maken, maar ze hebben
zich vooraf verzekerd van de medewer
king der eigenaars van gronden, waar j
ze over heen willen. In 't oog van
hou je gemak nop maar."
„Te het niet prachtig?" vroeg me
vrouw van Stoffelhorst verrukt aan
den gondelier. „Hoe veel interessan
ter zou het zijn, als iedereen mij aan
sprak geheel in den geest van den
persoon, door hem voorgesteld."
Met iets haastigs in hare bewegin
gen stond mevrouw van -rfoffslhorst
op en sprak een Hendrik VIII aan.
„Tot welk regiment behoort u, ka
pitein Norman?" vroeg de gondelier
„Ziö het maar te weten ta komeu",
zeide Jonas.
„Bon ik dan le nieuwsgierig? Ik
ota, vrees ik, al slecht op de hoogte
van het leger." Do gondelier had be
sloten om tegenover den vriend van
mevrouw van Stoffelhorst beminne
lijk te zyn. „Ik bezoek nooit de par-
lementszitcingen, wanneer erover hos
leger gesproken wordt. U kent zo!; er
wel vele leden, die in dieuit zyn ge
weest."
„Ik ken er zooveel als ik wi! ken
nen" zeide Jonas gevat. ..Een
man in myn positie moet op zijn tel
Jod passen en niet met Jan en alle
man kennis maken."
Do gastvrouw keerde vari Hendrik
VIII terug.
„l.k kan niet met dien man opschie
ten", fluisterde de gondelier ha ir toe,
terwyl hy opstond. „Hij is dunkt inij
nogal vreemd."
„A:b u op de hoogte waart van
zijne talenten, dan zoudt u zoo niet
spreken."
Zij nam haar plaats naast Jonas
weer in.
„Wei verduiveld," zeide zij on ver
trok baar bekoorlyk mondje by hare
poging om zyn plat accent na te boot
sen „wel verduiveld, het is weer een
fraai gezicht een fijne boel, wil ik
zeggen," zeide zij lacbende. Het geeft
niets, kaphein Norm&n. Ik kan het
niet spreken zooals u."
„Het is een eave." zeide Jonas., „dat
is het."
„U weneoht tooh aan niemand hier
voorgesteld te worden
„Nee hoor."
„Hebt u al van hem gehoord
Zij wees in de richting vau den
gou deiier.
„Alle< wat ik weten wil"
„By maast werkelyk veel Daara
in hes Lagerhuis, ziet ^e. Ik. koester
groote belangstelling voor zyue loop
baan."
„Hij denkt zeker bar veel v.?n hem
zelf."
„O, ik denk ook zeer veel van hem,"
zeide de gastvrouw vriendelijk. „Steekt
daar eeD breekijzer uit uw jaszak?
Dat is werkelyk nog eens realisme. 0
weet hoe men het moet hanteeren
„Nou, daar heb ik wel zoo'n klein
ideetje van," zeide Jonas. „Kyk
Je grypt het hier vast en
Jonas geraakte werkelijk in vuur
by de verklaringen, die hy gaf. Het
was eene geheel nieuwe gewaarwor
ding om iemand te ontmoeten, die
sohrandero belangstelling in zijn vak
toonde en hy was er werkelijk door
gevleid. Toeu by zijn blik opsloeg
zag by, dat de gondelier hem aanzag.
„Die snaak ziet er net nietsgeluis.-
uit," zeide de heer Jonas.
„Wilt u caij voor een oogenblik
verontschuldigen
„Wat gaat u uitvoeren juffer?"
zöide hij belangstellend.
„Ie moet hem even. spreker."
M01" (verlicht) „daar heb ik niets
tegen."
Terwijl mevrouw van Stoffelhorst
de gewone uitdrukking op hetgeaat
van den gondelier de3ö weiierkeeran
verzonk Jonas Gryper iu gedachten.
De paartjes die na de wala een pro
menade maakten, keken hem verbaasd
aar.
„Dat ie het raarste mopje dat je
ooit aan de hand bebt gehad Jonas,"
zeide hij bij zicbzelf. „Als ze nou
maar niet nog op je gaan toosten je
most allang weer boven wezen. De
diamanten mot je hebben, dat is de
zaak. Tijd is geld. Jonas."
Mevrouw van Stoffelhorst ppoedde
zich naar de gang. Een vroolijk ge
mompel deed zich in de zaal hooren,
toen de gasten een nieuwen bezoeker
jzRgen. gekleed a?p politieagent, in ge-
zeischap van een man in gewone
kleere».
Jonas, die aar. zijn werk d?.cht eu
op zijn» 1 Harsen Deerstaarde, terwijl
het be u speet, dat zij niet g-ümdei
2air her. eerst toen de man in burger-
kleeren hem op de schouders klop e.
.Zoo Grijper, beu jij het weer?"
„Ja," zeide de inbreker, soaiheir.
„Ja, h°t is Grijper weer, meneer Wal
ker. Eo het doet u genoegen hora
wee* te zien, dat snap ik."
„Het doet mij altijd genoegen een
ïheer zooals u te ontmoeten," zeide
Walker, terwijl hij hem naar den
j uitgang begeleidde. ,,Ik had u z 0
goarr.e reeds eerder tegen het lijt
1 willen looper.."
Dit eigenaardig iafreelïje ter af-
wisseling bracht groote opschudding
in de balzaal teweeg. Algemeen was
men van oordeel, dat de gastvrouw
het bij uitstek goed verstond hare
gasten te onderhoud©
„Maar liefste," zeide de gondelier
vertrouwelysc tot de gastvrouw, „is
dat de grap niet wat ver gedreven
Hot is een werkelijke inspecteur van
politie
„Dat weet ik," gaf de lieftallige
sobouue ten antwoord zij beefde
nu eeu weinig. .Het. is ook een heu-
sche inbreker."
„Esu heueobe
„Ja, ja, houd n stil. Ik wil er niet
de stemming door laten bederven.
Wees zoo goed eu laat ons gaan
soupeeren."
de aDöere aanvragers tohijnt dat een
kleinigheid. „Je begint e9rst maar
met concessie te vragen en als dat
lukt, dan komt de rest van zelf."
Zoo wordt er Hoor concessionarissen
dikwijls geredeneerd, 't Is even slim
en wel overlegd ais wanneer ik bij
voorbeeld aankondig: „ik gn een hui3
bouwen aan de Kleverlaar." en daar
na ga informeoren, of er aan de Kle
verlaan wei grond te koop is.
De viezde con cessionaris, of liever
aspirant concessionaris, is de heer J.
J. Kuiuders. Het sohijnt dat deze een
tram wil maken, die aansluit aan
den nog niet bestaanden spoorweg
AmsterdamHaarlem (Kleine Hout
weg); deze zal dus ook wel een stoom
tram wezen. Laat ik daar ook een
vergelijking bij maken. Gesteld: ik
zeg inijn timmerman, dat hy een uit
bouw maken moet aan mijn ver
andah en ik heb nog niöt eens een
verandah, zal hy clan niet zeggen
„wat zou u er van denken om eerst
Hi* verandah zelf eens te bouwen
Welnu aan, als eerst die spoorweg
naar Amsterdam eens gebouwd werd?
Dan zouden we later voor 't ver
lengstuk naar Zandvoort conces-ie
kunnen geven. Want dat staat als
een paal boveu waterconcessie voor
een vervoermiddel naar Zandvooit
geven we dolgraag. Hoe meer tram
men hoe meer vreugd 1 Dat stelt ons
ten eerste ia de gelegenheid om
telkens langs een anderen kant Zand
voort te bereiken en ten tweede
zal het den nekslag geven aan
alle hooge tarieven. Nu de Hol
landsche spoor het monopolie
heeft betalen we duurals er nog een
tram bykomt dan rijden wy naar
Zandvoort voor een kleinigheid; komt
er dan nog een tram, dan kost de rit
BINNENLAND.
Een flesachentrekker.
Da Amstefdamacbe politie heeft de
hand gelegd op e<-u Duitsoher, die
zich had voorgesteld te Amsterdam
het bedrijf van 'fl-jfsohentrekker met
ongewooD. tucceo te beoefenen. De
man healt reeds gevangenisstraffen
in verscheidene landen van Europa
ondergaan, noemt zich thans, na r< eds
verschillende scboonklinken le namen
gevos d te hebben, Von Heydm,heelt
ejn kantoor in «ie Warmoesstrnat ge
huurd. en bewooude kamers op os
Heerengracht, wsar hij in een staat
van weelde leefde. Hij had 100,000
circulaires laleu drukken, bestemd
voor hen, die zich wellicht zouden
liten verlokken o-n hoeveelheden
koffie, thee en andere koloniale waren
op monster van Von Uey len te
koopon na eerst vooraf het geld te
hebben gezonden. De zoogenaamde
monsters waren afkomstig uit gewone
Amsterdamsche kruidenierswinkels.
Da Haagsche politie heeft een aantal
diefstallen ontdekt, die tee Is gedu
rende ongeveer eeu half jaar laug
zouden gepleegd zijn door een boek
houder en twee instructeurs der wiel-
ry-chool iu de Parkstraat aldaar. Ver
m;st worden voor een paar duizend
gulden aan remonte en equipa*xients
stukken voor ry wielen, die gaandeweg
uit. het magazijn ontvreemd zijn. Do
boekhouder en 6en der instructeurs
zijn in hechtenis gehouden, de andere
instructeur is weder op vrije voeten
gelaten.
Eene ontsporing.
Vrijdagmorgen is op het station
Viissingen, bij het uitrijden van Hen
sneltrein no. 84 vertrokken om 5.15
vtn. (tyd van Greenwich) van daar,
het gedeelte voor Amsterdam gede
railleerd.
De trein werd getrokken door
twee machines, welke beide defect
geraakten.
De geaeele uitrijlyn werd door dese
ontsporing versperd en zwaar bescha
digd.
De hooficonducteur eu conducteur
van den trein bekwamen lichte kneu
zingen.
De trein van 5.22 vm, (spoortyd)
vertrok jnet aanmerkelijke vertra
ging.
De Engei8ohe poBt arriveerde dien
tengevolge te Amsterdam eerst om
streeks 12 uur.
Oc middellijk is san gevangen met
het vrij'unbeu v-m de spoo-baan.
Alle k rachten w-.irdenin het werk ge
eteld «mi het verbe r geregeld te doen
plaats vinden.
zoogoed alB niets meer en komt er
een vierde gelegenheid, dan naderen
we het oogenblik van gratis vervoer,
„Allo, allo, allo, heeren liefhebbeis
van tramconcsssies, komt binnen,
komt binnen, komt binnen! Voorziet
u van plaats, voorziet u van plaats
Allen zyn welkom I Laat je niet af-
sohriksenblyft niet aan de deur
staan I Allo, allo, allo, komt binnen,
komt binnen
Hec tweede onderwerp, zei ik, is de
gasquaestie. Daarvoor zyn maar twee
liefhebbersde eene is de Imperial
en de tweede is de gemeente zelf. De
Imperial is evenwel veel meer gesteld
op de gascoaceasie, dan de vier aan
vragers van een Zandvoorteche tram-
ooncess e gezamenlijk op de hunne.
We hebben in do laatste jaren nogal
,s een voorstel gehad om de
concessie van de Imperial te verlen
gen; zooveel per kub. meter voor parti
culieren en zooveel voor de gemeente-
verlichting; dan weer auders, zooveel
en zooveel eu dan afstand van het
tegenwoordig terrein ten slotte
kwam er een voorstel dat het laatste
was dat de fabriek kon doen. Verder
kon ze niet gaan.
Eu wat zei maar telkens die ver
stokte gemeenteraad? Dat hy er niet;
aan wou,dat hij zelf^de voorstellen niet1
behandelen wou I Nu, er waren er heel
wat in de gemeente, die dat den
Raad kw&lyk namen. Was dat nu
geen mooi aanbod en dat was tooh
het allermooiste wat de fabriek kon
toestaan. Ze zei het zelf. j
Dat de fabriek ook uit haar hu
meur was spreekt van zelf. Maar toen
dat weer was overgegaan, zette de
Pers Overzicht
Christelijk Democratisch
De katholieks Tijd bevatte onlangs
een paar artikelen, np.ar aanleiding
van een© beschouwing van de t is
toriach Poli'ische Blatter, die het blad
met instemming besprak en waarin
gewaarschuwd werd tegen h6t
gebruik van het woord „ohriste'yke
democratie", dat hoewel het eeu goe
den zin k n hebben, vermeden moet
worden, oei velerlei misverstand, d&t
al te gemakkelijk en juist by de goed
gelovige aanbaDgerR er do«ir kan
ontstaan, te voorkomen.
Dat de Tijd zulke woorden bezigde
noemt de Stand, vooruitgang, daar,
zoo eohryft het blad vroeger e n
.ohriBtelyk democraat" m de oogen
van de Tijd we'nig heter dan een
verkapt „sooiaa -demooraat" was eo
de redactie by het enkele hooren van
bet woord et-u siddering over zicu
komen voeirie. Hot antirev blad v egt
hieraan de voorspelling toe, dat eer
we tien jsreo vorder zyn, ook de
Tijd de democratische vlag iu top
zal hy8chen.
Het Centrum heeft als een gevolg
van de artikelen van zyn katholieken
collega een warm pleidooi gehou
den voor de christelijke demooratie
een artikel, waarin volgeus de
Stand „nogmaals ietB van het oude
vuur glom."
Wat het misverstand betreft, waar
van de Tijd gewaagde, merkt het
Centrum op, dat het niet de moge
lijkheid ontkent, dat het woord „chris
telijke democatie" zou gemakbelyk
daartoe aanleiding kan geven, maar
dadelftk laat het hier op volgen, dat
misverstand wel Dimmer in de wereld
te vermijden zal zyu en dat het steeds
een zekere rol gespeeld heeft, die het
ongetwyfold zal blijven vervullen-zoo
lang de aarde draait.
Mieverstand, betoogt het Centrum.
heeit or by ailen bestaan, waar wy
byna allen meenden. te goeder
trouw ciat uitbreiding van den
volksinvloed, maatschappelijke vor
heffing der arbeidende klasse door
middel van wetgeving en vereeni
giugsleven, behoorden tot die zaken,
waartegenover de katholieken min
stens eens groots reserve dienden in
acht te nemen. Eo zóo diep bad hef
misverstand wortel gesouoion, dat hy,
die op dit punt eene andere opinie
durfde voorstaan, alB 'tware meteen
brandmerk werd geteekend en gevaar
liep naar het kamp der revolutionai
ren te worden verwezen. Dooh daarin
ia tnaus verandering gekomen, door
dat mannen opstonden, die aantoon
den wat er goeds, wat er ideaals in
de demooratie steekt. J)at zoo lang
zamerhand de christelijke democratie
werd geboren, of liever dat datgene,
wat tot dusver vaag eu onbeetemd
was gewc-est, vaste vormen aanuam.
acht het biad, voor ieder, die nadenkt,
eene rede tot verheugen, want ware
het oude misverstand gebleven, dan
had de massa zich meer en meer van
de katholieke rechten vervreemd.
Nu de demooratie zioh eenmaal
beeft baaa gebroken, nu zij voor
ons staat en straks wellicht de heer
schappij gaat voeren,moeter, schrijft
het Centrum, ook eene christelijke
democratie zyn, moet men trachten
haar te enten op den eeuwen ouden,
maar altyi groenenden boom des
Christendoms.
>Het is natuurlyk niet noodig
zegt het Centrum ten slotte datwy
steeds de democratie voorop plaatsen
en met dit woord schermen, gelijk som
mige volksmengers plegen te doen.Wy
dienen trouwens altijd «ie daad te stol
len boven het woord. En ook geve uien
aan dit laatste niet eene vyandrge
beteekenis tegenover hen, die, waar
de ho >gste beginselen in het spel ko
men, met ons onder hetzelfde vaandel
Directeur zioh weer aan 't rekenen
en kwam tot de conclusie, dat men
toch, welgeteld, nog wel wat meer
kon aanbieden. En daar verscheen op
eenmaal als een donderslag, bet
nieuwe voorstel v»n de Imperial, dat
deze week bij den Raad is ingekomen.
Ik moet zeggen dat het een voor
stel is van belang. De casprijs ver
minderd van 9 op 6J£ ceat, dan een
uitkeering aan de ge.oeente van een
halven cent per M1, welk bedrag even
wel nooit minder kan ?ij^ dan
f25000, het bouwen van een nieuwe
fabriek en het weer ter beschikking
stellen van hot groote terroin, waarop
de fabriek nu staat en dat kostbaar
bouwterrein vertegenwoordigt Eu
dat alles en alles vooreen ve:lenging
van He concessie met tien jaartjes
maar 1 Ik heb hooren zeggen, dat het
niet kon en dat de fabriek er geld
bij toe zou leggen 1 En dat mogen
wy Haarlemmers toch nimmer toe
laten
Laat ons even de cyfers opzetten.
In h-t jaar 1895 is door particulie
ren verbruikt 2,799,699 M3 gaei, in
ronde cijfers 2 millioen achthonderd
duizend kubieke meters. Wanneer nu
het gasverbruik niet styat zoodra de
prys per stère léger is, zou de burge-ij
volgens h9t nieuwe voorstel f70,000
gulden minder aan gas te betalen
hebben.
Wat den hal ven cent betreft,
die aan de gemeente zou wor-|
den uitgefceerd, over 1895 zou
die bedragen hebben f 13200. Dat de
iabriek f25000 als minimum wil ga
randeeren, bewyst wel, dat zy als
gevolg van eventueele prijsverlaging
grooter gasverbruik verwacht.
Iutusschen staat er niet by, of die
uitkeering begint soodra het Raads-
Ftrljden. Mar.r voor 't overige beboe
ren wy te bedenken, dat door de
christelijke democratie een misver-
itand is en wordt bestreden, waaron
der He katholieke partij nog zeer veel
had kunnen lijdendat zij nieuw
b'.ced en een frisscbereu gee^t heeft
gebracht in onze geledere»,, en dal,
wat men algemeen onder deze 0110: er -
voeging verstaat, noch revolution»air,
noch zelfs antimonurchaal va» zin is,
maar a-'leen wil zeggen, dat óo*. de
mingegpeden rechten hebbeo en die
rechten het best zullen worden ge
dimd l.ings christelijke wegen."
Waar tn nobel noemt de Stand.
dit betor-g en keroscbtiir vooral ook
hot slot, waarin onomwonden gtspro
ken wordt van de rechten der min-
gegoeden. Daar komt het, v. Igens dr.
Kuype-rs orgaan, o.p aan.
Du Standa rd besluit aijn driestar
aldus
„Niet over eeu recht, men versta
ons wel, dat als natuuneebt zou gel-
der, maar over het recht, 00 waar
de burgetij macht in. b*-t ro'itiek
verkreeg, ah goede landskinderen,
niet door de asi beslagenen en hu «gsi.
aangei hgenen buitengemaas-
mee als burgers des lands gerekend
te worden.
sport eu Wedstrijde:
Do wedstryden, die Zondo te
Roubaix gehouden worden, zullen
zeer kelangryk zyn. Behalve Jaap
Eden a-yn de volgeude bekends rijders
.ixiüeeobre?0i)Houben, Huct, Proiin,
Delelienne, Fischer, Jaoquelin, Mer-
eicr, Muringer, Boulay, Or a, Roinart^
Dernauoouri, Parlby, Buohner eiü
Eros.
De ontmoeting tusschen Jacquelin,
Jaap Eden, Kaet, Protin en Parlby
zegt genoeg hoe belangrijk de atryd
zal zyn.
Becalssiikeu.
..Pro juventuto."
Een 16 jarige jongen stond Vrydag
voor de 5ó kamer der aiusterdam-
echo rechtbank terecht we ens ver
duistering. Hy had gelijk bij er
kende oen door hem gehuurd
rijwiel beleend. Als beroep geeft hij
op „kellner". Als zoodanig is hij
„werkzaam" geweest in een „socië
teit" in het Sarpbatiparb. By zijn
aanhouding werd de bekl3agdo ge
vonden in het bezit van een revolver
en van scherpe patronen.
Het O. M. vorderde 5 maanden ge
vaugenis8trcf.
De verdediger mr. Asacber deelde
mede, dat deze bekl. de eerste, is di©
bystaud ontvangt van de vereeniging
„Pro juveniele", die de orimiuaiiteis
der jeugd wil bestrijden, door hulp^
onderzoek eu bysland, ook na het
verlaten der gevangenis PI. brengt
in dansbare herinnering den steun
door mr. Luden als president der
reohtoaok en door mr. Ortt als offi
cier van justitie asn de vereeniging
verleend. PI. beval de Vereeniging
nu ook aan in de belangstelling van
de strafkamer en van den ambtenaar
van het O. M. daarbij.
Spr. wil nu den rechter een blik
geven in het verleden van den be
klaagde. Tot zijn 12e jaar was de
jongen op sohool, zyn geestvermo
gens waren middelmatig, zyn karak
ter lastig en onoprecht: dom, lui,
oaversohiilig en opvliegend. Vasi
12—16 jaar is hy af en toe in Ame
rika geweest, maar een vas leerde
hy niet en na zyn terugkomst werd
hij kellner in eeu beruchte „socië
teit, waar hij kennis maakte met
slechte vrouwen. Het geld, dat hij
verdiende, gaf hij moteon voor haar
uit.
Beklaagde vertoont het beeld vara
een zwakkeling, die vroextijdig opheS
slechte pad is. Daarbij is hy beslist
een „minderwaai-digheïds'ype". Zjjrt
vader was een „potator" (verslaali*.
aan den sterken drank) en stierfaan
besluit gevallen is, of wel waDneer
de nieuwe fabriek in werkiGg zal zyn.
Dat maakt een versohil vau minstens
een ton gouds.
Het vrijkomende terrein mag ook
wel op f 50,000 waarde aan bouwgrond!
worden getaxeerd.
Wie er in dit voorstel slecht afkomen,
zijn zij die gas gebruiken voor drijf
kracht, verwarming of om te koken?
daarvoor bepaalt het nieuwe voorstel
eveDgoed als voor hun lichtgas, 6 eert
he'geen slechts hal ven oenfc
minder is dac tegenwoordig.
Ondeugende mensohen zeggen, dai
het voorstel van de gasfabriek aan
toont, dat bet einde van de concessit
nadert zoo mooi is het. Ik zal eqö
in dergelijke tydsbespiegeiingen niet
verdiepen, doch ik zeg maar: Wat
een puik zaakje moet d t wezen.,
waarby de prys van het artikel met
bijna dertig percent kan worden ver
minderd, waarby jaarlyks nog 25000'
gulden kan v orden cadeau gedaan,
waarby groote afschrijvingen op fa
briek en materieel zuilen moeten ge
schieden, daar dese na tien jaar voor
een nu nog onzekeren prys kunnen
worden genaast wat een puik puik
puike affaire moet dat wezen, als er
na dat alles nog een behoorlyke wiDSt
voor de aandeelhouders overschiet I
En dat zaakje kan de gemeente
over zes jaren zei; Sn handen krygen!
Zou ze dan verstandig doen met nn
het heoht uit handen te geven?
FIDELlO.
j
