Eeae talentvolle faniilie.
het westen van Berlijn vraagt
ee dame twee goed getmubfieerde
ka*.! ••ra met bediening te huur. Bij
▼o .keur eene.tuinkamer. Hoofd ver
eis iterust en geene musiek."
Met voldoening herlas ik de regelB
nor' eenmaal, voordat ik ze aan den
Lokalanzeigtr zond. Rust en geene
mi ies, dat was het, wat mij opdat
oo -nblik het toppunt van geluk toe-
Bo ,'H. Nog lted ik aan droevige
er. dingen, maar nu bij eene verhui-
si;, nadat ik mijne wenscbea ge-
pr seerd had, zou allee, alles vor-
an ren.
liet aantal op de advertentie ont-
Yv en aanbiedingen was, vergeleken
Bi n vroeger, verrassend klein. Noch-
ta ging ik met moed aan het be
zie igen. Lieve hemel, wat verstond
m in Berlijn onder „goed gemeubi
leet :e kamers!" Welke nauwe, dom-
p;F gaten, wat een vuil en rommel,
w. Ike onmogelijke opgaDgen en cor
ridors En wat eon spektakel als
eq 'alent voor de ontbrekende mu-
zi stoomraeubelfubrieken met kreu
nt :e zagen, smederijen met vuortdu
Te--.il gehamer, speeltuinen met lawaai
noliende kinderen, vogtltillen met
k. ende hanen en kwakende een-
d-
E adeiijk vond ik, wat ik zocht.
E- o allerliefste tuinkamer, wel is!
waar drie trappen hoog, masr met
eer. heerlijk, uitzicht op een complex
va zes groote tuinen, die er nu nog,
tam ijk knal uitzagen, maar in den
zom r heerlijk moesten zijn. Wat zou
hft heerljjk zitten zijn op het breede
ba on, wat zou ik lekker slapen in
h' t groote mahoniehouten ledikant,
zo., ver van het Barlqnoche straat-
alarm, van trambellen en paarden
getrappel.
Ik maakte het mg gezellig, legde
tapijten, spijkerde draperieën aan den
muur en wees aan al die bekoorlijke,
noodzakelijke ot noodzakelijk geachte
voorwerpen, die eene moderne vrouw
op reis meent te moeten meenemen,
etbe plaats aan. Het werd allerliefst
by 'nij.
Mijne hospita was een juweel. De
deuren bewogen zich onhoorbaar iu
de hengsels, over den kanarievogel
d 'a)de bij den eersten toon, dien bij
8.1- sloeg e°n zakdoek neer. Jufirouw
Bii ;aer zelt ging als 't ware op vilt-
se enea en sprak alleen op zacht
gt- aapten, in ziefe.6nkamerb gebruike
lijk -n toon.
A -beid en gezelligheid wisselden
eL ader at. De roman, die mij be-
round zou maken, maakte fliuke vor-
de- rgen. Ais ik eon oogenblik. do pen
op ij legde, was net een heerlijk ge
voei voor my, de volmaakte stilte om
m.j bsen te genieten -- eene stilte,
zo stil, dat ik het bloed in mijne
act-, ren meende te hoeren kloppen. Ik
w--- zeer gelukkig maar niet lang.
Op een mooien dag was de spook-
ac ige stilie, die tot nu toe om mij
he'-'i geheerscht had, als door een
to« verslag verdwenen. Allerlei zware
v orwerpen, canapé'?, commodes, sche
run door raagLehe krachten voortdu-
ret '1 over den vloer been en weer
ge ohoven te worden. Deuren, die niet,
zo -da die van juffrouw Hüoer geo-
lie I waren, ruiechten ais Aeolushar-
poi zware vootstappen deden het
pl.-iond boven mij triller., laarzen
werden van den voet getrokken en in
den boek dor kamer geslingerd reet
ee geweld, dat op eene respectabele
phy3ii ke kracht wees. Daarop maakte
ee ~<i sterke hand zich meester van een
ou-ie piano verwarde tonen ge
w i lige akkoorden nooit geboorde
dissonanten waanzinnige meludi? ën
w-erklonken eere menschelijke
Bte a zette in en zong zong bet
w8 eenvoudig verschrikkelijk. Na
et. e korte pauze kon ik mij aan eene
flmtsolo vergaB en, en toen r'e avond
eenigszins gevordeïd was, viel mij nog
he; genot van een driestemmig man
neokoor ten dt.el.
Na eeni.-e dagen ontdekte ik in het
versohrikkeiijke ten mmate zekere
BAJ.RLEMER HALLETJES.
Bes SaUrdsgavo ndpraaijj.
C'COXVI.
De heer Van den Bsrg heeft gepae-
Eeerden Woensdag in den gemeente
raad gesproken over het bouwvallige
l.uieje op de Baan, dat hij een ergenis
i oamde. Ik heb hem in gedachten de
h- nd gedrukt, want het is mijn erger
nis ook. Wil u wel gelooven, cb'kter,
dat ik me er al lang over verwonderd
heb, ra. uiet eens op zekeren nacht
een troep jongens dien bouwval
htelemaal afgebroken heeft, terwijl
juist de politie r-an den anderen kant
van de Btad was?
Er is me wel eens een historie van
dit huisje verteld, dat toen het nog
jn elkaar hield, een soort van pa-
v iijoentje geween moet zijn. Het ver
haal gaat, dat de tegenwoordige eige-
;i' res het indertijd cadeau heeft gedaan
am Koning Willem III, maar di.t
dó Koning, denkelyk geen behoefte
gevoelende aan het bezit van een
kijkje op den toen zeer landelijken
K' ekamp, beleefd voor het present
Leott laten bedanken. Toen moet,
altijd volgens het verhaal, de eigena
res een duren eed hebben gezworen,
dat nu koninklijke voet6n het niet
hadden willen binnengaan, een ge
woon burgericenQch het niet meer
befreden zou. 't Zou een onderwerp
voor een roman kunnen wezen, wan-
r--er het huisje niet te klein was, om
d arin een roman te laten afspelen
z.jn afmetingen zijn hoogsteus ge
schikt voor een Zaterdagavondpraatje.
En van dat oogenblik af staat
het ding in elkaar te valleD, een
proces, dat nu al jaren duurt en nog
methodede dag va? hcofdzakc-lgk
aan pianospel en solozang gewijd,
's avonds cm tien uur begon bet instu-
deeren van eene driestemmige com
positie, tegen middernacht trilden de
smartelijke tonen der „lekte Rose"
als fluitmuziek door de lucht.
Ik besloot natuurlijk te verhuizen.
Doch de gruwelen van bet laatste
woning-zoeken lagen mij nog te versch
in het geheugen en bovendien was
het hier zoo mooi. Ik wierp een'
weemoedigen blik op de groote tuinen,
waarover de eerste geelgroene tint der
lente zich legde, op de naburige bal-
cons, waarop lichtzinnige menschen
in lichte kleeren zich aan de gevoelige,
maar verkwikkende voorjaarslucht
blcotsteMen, op mijn fraai gesneden
stoelen met hooge leuningen, op den
spiegelblanken, zindelijken vlcer. Er.
dan mgne voortreffelijke hospita, die
mij pas onlangs toen ik een dag ziek
gelegen had, zoo kostelijk verpleegd
bad 1 Neen, ik zou niet verhc.hen, ik
kon het niet van mij verkrijgen, lie
ver wilde ik beproeven, mg aan het
afschuwelijke muzikale alarm te ge
wennen.
Van nu al werkte ik aan myne
zelfopvoeding. Als boven mij de piano
het meeste alarm maakte, ging ik aan
de precies onder he$ instrument staan
de schrijftafel zitten en beproefde in
mijnen roman het geluk eener stille,
vreedzame huiselijkheid te schetsen.
Op den duur kon ik bet evenwel
niet volhouden. Daarom kocht ik,
wat nsar bet zeggen van competente
menschen mij verzachting kon bren
gen, antiphoens, en nog wel in twee
Boorten. Maar zoowel de eenvoudige
gummiproppen, als de met een nij-
pmtje in bet oor vastgehouden metalen
Kogels misten hun doel geheel. Ik
hoorde precies j-oo duidelijk, ja mis
schien, door het voortdurende pro-
beeren nerveus gemaakt, nog duide
lijker dan vroeger. Na nog geene
week had ik door deze kastijding mgne
zenuwen in die mats in de war ge
bracht, dat ik mg ziek en ellendig
gevotlde; nog een paar dagen ver
droeg ik alles iijdelgk, toen nam ik
een groot besluit
Ik wierp nog een blik in den spie
gel, om uit mijn aanblik moed en
zeil vertrouwen te putten ik her
innerde mij, dat men in stevige laar
zen een heei ander, ondernemender
roen8cb is zon een nieuw voor-
jaarstoiletje niet hetzelfde uitwerken?
Mg hart klopte onstuimig, toen ik
de trsp opging een eigenaardige angst
had zich van mg meester gemaakt.
Zou c!e verontwaardiging, die in mij
kookte en waaraan ik recht krachtig
uitdrukking wilde geven, mij ni-t te
ver meeslepen? Als het mij maar
gelukte, mij eenigermate. te beheer-
echen, ora de noodzakelijke onder
handelingen in parlementairen vorm
te voeren
Höt hoofd der familie Breidenstein
ontving mij, een kleine oude heer, die
er met het bleeke, door een welver-
zorgden grijzen baard omlget gezicht
volstrekt niet zoo schrikverwekkend
uitzag. Met wijze matigbeid, om mijn
hoofdaanval voor het laatst tebewarei),
begon ik mijn klaoht, dat de voort
durende muziek mij zeer bij het werk
stoorde, en ol het niet mogelgk was,
de oefeningen hoofdzakelijk in de
namiddaguren, die ik meestal buitens
huis doorbracht, te houden, om de
voor mijn werk zoo gunstige avond
uren vrij te houden.
De heer B reiden stein werd zeer
ernstig. Natuurlijk wilde bij doen,
wat hij kon, maar bet zou helaas
slechts zeer weinig zijn, daar zijn
soon musicus van beroep was, des
namiddags naar de academie ging, en
alleen 'a avonds kon studeeren. Boven
dien viel het hem moeilijk, te ge-
iooven, dat de muziek, louter goede,
zware, wezenlijk klassieke muziek,
zoo Btorend werkte, want zijn zoon
had werkelijk talent en speelde bui
tengewoon goed.
Ik glimlachte met si de beminne
lijke belangstelling, die de situ «tie
mg naar ik meende oplegde. Muziek
te beoefenen en te hoorun was een
wel jaren duren kan. Want in elkaar
vallen is voor huizen en menecben
wel een gevaarlijk ding, maar voor
buizen vooral is 't een kwaal met
een zeer langzaam verloop. Ik boud
het er dan ook voor, dat dokter Van
den Berg gemakkelijker een iu elkaar
gevallen mensch kaD cureeren, dan
dit in elkaar vallende huis weg-
kriiyen.
Misschien kunnen Burgemeester en
Wethouders roet het oog op de vei-
lighoid uitmaken, dat het ding ge-
vaarlgk is voor den voorbijganger en
dat er een schutting voor zal worden
gezet. Maar dan komen er vragen op,
die wel degelijk goed onder deoogen
mogen worden gesien. Ten eerBte
meet de schutting er vlak voor
worden gezet of een paar voet er van
ai In hot eerste geval zal het noodig
zijn een deur in de schutting te
maken, voor het geval, dat de eige
nares het eens bezoeken wou er
hebben van z'n leven wel meer
menschen op puinhuopen gezeten en
het zou tcch niet aangaan haar
den toegang tot haar eigendom te
ontzeggen. Maar als er een deur in
die schutting komt, dan wandelen
natuurlijk jongens en andere nieuws
gierigen er door heen en zullen de
ongelukken, die tot nu toe niet zijn
voorgekomen, pas goed beginnen.
Het deurtje in die schutting moet
dus afgesloten zijn met een sleutel.
En wat doen we dan met den sleutel?
Op het politiebureau bewaren, zal u
zeggen. Maar als dan de burchtvrouw
de 'ruïne van haar kasteel komt be
zoeken 't Zou een proces aan de ge
meente kunnen kosten, wanneer dan
de deur gesloten was. Ik weet in
deze sohrikbarende moeilijkheid maar
een uitweg en dat isdag en nacht
voor de gesloten deur een agent van
genot, dat mij in het laatste geval
evenwel door de scheidende muren
slecht bij brokstukken ten deel viel.
Ook moeat ik zsggeD, dat de tijd d»
tien uur des avonds mij niet zeer
gepaft toescheen, om met koorgezang
en fluitspel te beginnen.
Dat kon de heer Breidenstein niet
toegeven. Des avonds, bg sacbt voor
jaarsweer op het baloon of voor het
geopende venster te musiceoren
iets Fohooners kon er niet zgn. Ja,
zijne familie was werkelijk bevoor
recht, daar al zijne vier zonen dit
rijke muzikale talent bezaten. De
oudste, boekhandelaar van beroep,
besohikte over een klankrijken bary-
tonde tweede, conlectionair, over
oen praohtigen tenor. De derde, leeraar
bad een uitstekenden aanleg voor het
componeeren, de jongste, George, was
de zooeven genoemde student.. Voor
loopig bad hij zich tot theorie, zang
en pianospel bepaald, binnenkort zou
hij evenwel met de trombone beginnen
en vlgtig een kwartet instudeeren.
Gerechte hemelTrombone bla
zen en kwartetoefeningen, dat was
juïef, wat mij nog ontbrak En daarbij
straalden de oogen van den ouden
heer, alsof hij mij de heerlijkste be
loften voor de toekomst deed.
Op hetzeifde oogenblik werd de
deur geopend en ririe slanke jonge
lingen kwamen binnen. Inj het zij
vertrek had men waarschijnlijk dni
delijk genoeg gehoord, welk belang
wekkend onderwerp hier behandeld
werd.
„Mijne zonen, Ferdinand, de baty-
tou, Oscnr, de eerste tenor, Dagoberl
de componist. Naar ik hoop, zal mgn
George ook spoedig komen."
Met sohuwen blik zag ik mgne
pijoigers aan welgekieede en goed
opgevoed uitziende jonge roaunen.
Bemincelgbheid zou hier beslist meer
uitwerken dan hoogdravende veront
waardiging. Eene bizondere inspiratie
wees mij onmiddellgk aan. hoe ik mg
tegenover ieder persoonigk moest
gedragen. Ik wendde alle trucs der
ooquetterie sanden boekhandelaar
verzekerde ik, dat zgn beroep mg
altijd bizondei e hoogachting afgedwon
gen had, omdat bg de urivetseele
wetenschap verlangde, een boekhan
delaar bovendien geheel onbewust het
extract van alle ontwikkeling in zich
opnam. Des leeraars wieg onderstelde
ik in Hannoverter wille van den
confectionair ging ik zoo zirten, dat de
lentezon fraaie schitteringen op mgne
nieuwe moiré cape to voorschijn riep.
Een mooi succes beloonde mg. Van
des avonds elf uur, ia ja eindelijk,
na een zeer aandoenlgken blik mijner
zijds, van tien uur af zou er heilige
rust he6rschen. Indien de lust om te
zingen een enkele maal onbedwing
baar was, zou het ooDcert op hit bal
oon plaats hebben, opdat de tonen
naar alle windstreken zouden weg
vliegen.
In de gezichten der jonge mannen
ontwaarde ik daarbij dien schoonen
trek, dien altgd een op zich zeiven
behaalde overwinning verleent. Ik
glimlachte dankbaar. „Ik wist het
wel. mijne zonen zgn evengoed van
aard als talentvol", fluisterde de vader
mij toe.
„Ik componeer ook een weinig,"
zeide nu met de trotaohe bescheiden
heid van bet genie de leeraar. „Mis
schien zal u het wei eens gehoord
hebben."
Of ik bet gehoord had 1
„Ik zou u de compositie wel eens
willen lbteu zien er moet ergene
toch nog een exemplaar zijn waar
'neb ik bet ook weer neergelegd
en met gemaakte onverschilligheid
woelde hg den inhoud van een muziek
stander door elkander, waar niet eon,
maar minstens veertig exemplaren der
bewuste compositie opgestapeld lagen.
„Kent n den uitgever?"
Ik kende hem in 't geheel niet,
maar haastte mij te verzekeren, dat
ik de firma als een onzer grootste
kende.
„Wil je mevrouw je compositie niet
eens voorspelen mengde nu de heei
Breidenstein sr. zich in het gesprek.
politie neer te zetten, die wanneer
de burchtvrouw nadert, als een ge
hoorzaam slotvoogd, die op zgn za
ken past, baar den sleutel a«nbiedt
met een beleefde buiging.
Maar de aohuiting kan ook op een
paar voet afstands vao de ruine ge
zet worden Ja, dat kan, maar dan zal
elke vreemdeling die voorby komt ze
kerden neus even om een hoekje ste
ken om te z:en, wat er toch wei achter
die sohutting verborgeD is. Boven
dien heb ik mij wel eens lat6n ver
tellen, dat schuttingen waar men
aohter kan komen, in afgelegen hoe
kon van een stad niet heel wensche-
igk zgn.
En dan, wat moet het voor een
sohutting weien Een van witte plan
ken zou in de omgeving zeer mis
staan, een geteerde is al weinig
mooier, ik voor mg zou dan voor
stellen er door een levenden meester
een landschap op te laten schilderen,
vooral gestoffeerd met een ezel, sym
bool van de koppigheid.
En wil men van dat sohuttingdenk
beeld afstappen, dan zgn er nog twee
middelen. Het eene isom op stads-
grond vlak voor den puinhoop, twee
groote borden te plaatsen, waarop
met reuzenletteren te lezen is„dit
paviljoen heeft de eigenares
(volgt de naam) tot dezen treurigen
toestand laten vervallen." Misschien
zou de burchtvrouw deze bekendma
king minder aangenaam vinden en
een eind aan den toestand maken.
Een ander middel is, om bonne
mine a mauvais jeu te maken en
de ruine naar onze krachten te
verfraaien. Ik stel me daarom nogal
wat voor van een voorgrond van kurk-
schors en omslingerd door overvloe
dige klimplant, een wilden wingerd
bijvoorbeeld. Zoodra onze waterleiding
„De dame inter^esceertzioh immers
niet voor muziek."
„Zg beeft je ook nog nooit goed
hooren epeLn" en daarop tot mij
op teer hoorbaren fluisterenden toon
„De?e is namelijk bizonder begaafd."
„Welnu, als u het volstrekt wimsobt
te hooren, mevrouwinrpiraties van
Dairobert Breidenstein."
Gerechte hemel, vrees'-lijker „inspi
raties" had nooit te voren eert compo
nist gehad. Men kwam ia den waan,
dat het instrument levend geworden
was; het kermde, steunde, schreeuwde
al3 een gekweld dier. Het soheen zioh
onder de forsche handon van Dagoberl
in stuiptrekkingen ie winden, het van
pgn uit te krijten.
De drie andere Breideneteiners zaten
aandachtig te luisteren, ik verborg
mgn gezicht in de handen, opdat
niemand de martelingen, die zich
daarin afspiegelden, zou zien.
„Ik lieb slee t gespoeld, beslist
slecht. Neen, spreek het niet tepen,
mevrouw, ik west het d. w. z. ni6t
zoo goed als de compositie 't verlangt.
En toch wou ik zoo graag, dat u bij
uwe vriendelijke belangstelling mijn
werk eens op de juiste wijze kon
hooren voordragen. U heeft in elk
geval een uitgebreiden kring van keu-
nissen misschien wilt u bewerken,
dat iemand mijne „Inspiraties" instu
deert en ze u dan voorspeelt. Natuuilgk
r.cu hi t iemand met rijke muzikale
gevoelens en eene volmaakte techniek
moeten zijn."
Hoorde ik goed Droomde of waakte
ik? Ik was naar boven gegaan, om
aan mijne verontwaardiging, aan de
sedert lang verkropte woede lucht te
geven, en nu veranderde mijn bezoek
in een soort van hulde voor de ta
lentvolle sonen der familie Breiden
stein 1 Eo^nu het laatste bij mijne
kennisi-en'moestikcolporteeren, op Jat
mij het werk van den eenen spruit
op de zuiverste wijze voorgespeeld
werd, dit werk, dat ik baatte, veraf
schuwde en tot overmaat van ramp
kende. Verontwaardigd stend ik op.
„Wil u al gaan Ach, ik hoopte,
dat mijn zoon George eerst nog zou
terugkomen en u nog iets goeds zou
voorspelc-n het zou u bepaald be
vallen, de kleine is wezenlijk zeer be
gaafd. Wat zegt u voor 't overige
van mijne piano, mevrouw?"
„Em prachtig instrument!" riep ik
op overtuigenden toon uit en wierp
de oude rammelkast een toornigen
blik toe. „Eau praohtig instrument,
waaraan ik helaas iets mis, wat voor
mij een piano eerst sympathiek
maakt.",
„En dat ïs?;'
„Een dempingstoeetoel. Mag ik nu
niet een klankdemper aanbieden?
Sta neg loe, dat bem bezorg ook
de schoone oompositie van uw zoon
sou in dezen gedempten toon des te
meer effect maken."
Eene kleine cirkelbuiging, en ik
was weer op de trap.
„Mevrouw, mevrouw
De oude heer kwam mij achterna.
„U heeft in de haast de compositie
van mijn Dagobert vergeten. Niet
waar, u wil bewerken, dat zij inge
studeerd wordt Mijn zoon verdient
het, hij heeft werkelijk talent."
Om de waarheid te huldigen, moet
ik srkenren, dat het boven mij veel,
veel rustiger ia geworden ik behoefde
niet eens ernstig aan te dringen op de
aanneming van den klankdemper. Bij
eiir. rustig avonduur denk ik dank
baar aai de familie Breiden:tein en
haar deferentie. Maar hoe-lang zal de
g'-Iukkige tijd duren. De trombone
en het quartet zijn mij aangekondigd
en dan zai men weer in de Lohal-
onseiger de advertentie lezsnmetden
veeliiseher.den slotzinHoofdver-
ei-chte: rust en geen muziek.
BINNENLAND,
Hofbsriohten.
De Koninginnen zuilen a. s. Dins-
dag, des namiddags te 4 u. 10 min_
dan klaar is, zou er een fouteintje
in aangelegd kunnen worden en zie
daar dan een romantisch plekje gereed,
dat nog maar een legende noodig heeft
om wereldvermaardheid te verkrijgen.
Nu, aan zoo'n legende ia wel te
komeD. Negentig jaar geleden is in
dit tuinhuisje, waarbg toen een vjjver
behoorde waarin zwanen rondzwom
men (zwanen behooren nu eenmaal
in een poëtiöcbe legende thuis) ne
gentig jaar geleden, zeg ik, is een
kinderloos echtpaar, dat pas een jaar
getr. uwd en derhalve nog- zeer ver
liefd wa?, in dit tuinhuisje gevlucht
om zich te verbergen voor de woede
der fransche soldaten, die hem, den
jongen echtgenoot, zochten omdat bg
zich onttrokken had aan de inlijving
bg het leger van Napoleon. Helaas,
de Corsicaansche overweldiger (een
paar dikke woorden staan goed in
een legende) de Cors'caansobe over
weldiger of liever zgn scbaacrtloos
rot (ieder begrijpt, dat ik daarmee
de fiansehe soldaten bedoel) vond bet
jeugdige echtpaar in het sierlijke pa
viljoen. O smart, o woede 1 de jonge
echtgenoot werd als deserteur op staan-
den voet doodgeschoten en de jonge
vrouw, krankzinnig van vertwijfeling
en wanhoop, spietste ziohzelve aan de
bajonet van een der gallisohe geweren.
Bg dit gedeeite van het verhaal
etort de vei teller een traan of houdt
zioh alsof hg een traan stort en ver
volgt met de mededeeling, dat de
hedendaag^ohe boawwoede van onzen
tijd, die niets ontziet (ook een haele
mooie uitdrukking) den vijver met do
zwanen al heeft doen verdwgnen.
Trouwens van die zwanen was toch
niit te vergen, dat ze nu nog in
leven zouden-wezen. Maar 't bedroefde
nageslacht (ik heb wel gezegd, dat
het echtpaar kinderlocs ge-torven is,
(Greenwich) per Staatsspoor via Ba
zel de roia naar het Zuiden van
Frankrgk aannemen.
Hr. Ms. de Koningin heeft Vrijdag
namiddag éen gedenksteen geplaatst
in het op het terrein achter het ko
ninklgk paleis in de koningspoort in
aanbouw zijDde huisarchief vanHr. Ms.
Deze handeling vond plaats in te
genwoordigheid van de Koningin-
Regentes en ten overstaan van jhr.
hloeufft van Velsen, intendant der
Kon. paleizen, belast met den bouw
van het srchief.
Hare Majesteiten begaven zioh netar
het werk vergezelJ van de freules
Van de Poll en Rengers, van mios
Winter, kamerheer jhr. de Ranitz,
den direoteur van het huis-archief en
bibliotheek A. C. baron Snouokaert
van Sohauburg, den gep. luit. kol,
De Bas, werkzaam bij dat archief,
en van den militairen dienstkapitein
ter zee Zeegers Veeokene, adjudant,
en luitenant graaf Dumonoeou ordon-
nance officier.
De plaat van hardsteen word ge
steld in het vooruitspringend gedeelte
van den aohtergevel van bet hoofd
gebouw en draagt het volgende op
schrift:
„Hare Majesteit Koningin Wiihel-
rnina plaatste dezen steen in tegen
woordigheid van Hare Majesteit Ko
ningin Emma, Regentes van het Ko
ninkrijk, bg den bouw van het konink-
igk huisarohief."
Van een en ander werd opgemaakt
een kleine oorkonde, bewaard in den
muur achter den steen, waarin ver
meld Btaat in tegenwoordigheid van
wie deze steeopiaatBing geschiedde.
Hare Majecteit heeft aan den op
siohter over het werk bij deze gele
genheid een gift in geld voor het
werkvolk ter hand gesteld.
Tweede Kamer.
Justitie.
Bij het sectie enderso^k van hoofd
stuk Justitie der staatabegrootlng
werd ernstig geprotesteerd tegen eene
opdrijving v»n uitgaven wegens trac
tementBverhoogingeD.
Men was verwonderd, dat zoovele
toegezegde regelingen (militair straf
recht, uitzetting uit de ouderlijke
macht, spoedige berechting van stjat-
zazen door den kantonrechter, bcper
king van de vervanging der hechtenis
en*.) waren uitgebleven.
Verscheidene leden meenden dit
maal van aandrang op meerdere
wetten sich te moeten onthouden.
Andere uitten desniettemin vele
wenschen, regeling der burgerrechter
lijke verhouding der Koningin en
Haar gemaal, regeling uizetting
ouderlijke macht, van de wijse van
belegging van de gelden van min
derjarigen, tegengaan van uitvoer
naar hot buitenland van voorwerpen
van historische of kunstwaarde.
Met bet, oog op de laatste gevallen
te Rotterdam werd aangedrongen p
schadeloosstelling van ten onrechte
preventief in hechtenis genomen per
sonen.
Aangedrongen werd op s(i' af ver
volging tegen redactiën van revolutio
naire dag- en weekbladen, waar de
sprekers in de vergaderingen vaak zijn
vervolgdvoorts werden klachten
geuit over den last van strafregisters,
onoordeelkundige aanstelling van no
tarissen en onvoldoenden invloed van
de drankwet.
De instelling van een corps recher
cheurs vond algemeen instemming.
Katholiek program.
Door het centraal bestuur van den
Ned. R. K. Volksbond is een schrij
ven verzonden aan de commis-ie uit
de Katholieke Kamerclub belast met
de samenstelling van een Katholiek
Program.
Het centraal bestuur wijst er op,
dat de overgroote meerderheid der
Katholieke werklieden ®r prgs op zou
stellen, indien de volgende punten
maar dat zijn de aangedane toehoor
ders dan toch alweer vergeten) het
bedroefde nageslacht dus heelt de
herinnering aan de'z' droeve gebeur
tenis bewaard en nimmer willen toe
laten, dat, daaraan de echennende
band des Vandaals wierd geslaren'
Die Vandaal beleebent natuuilgk
de schilder, de timmerman, de met
selaar en de loodgieter.
Ik vraag maar, of wanneer een
deftige conoierge met een grafstem
dit treurig verbaal doet aan de aan
staande badgasten v«n de Haarlem-
sche Staalbrbn of dan niet de
ruïne aan de Baan langzamerhand
wereldberoemd zal raken als de plek,
waar het bloedig drama werd afge
speeld tusscben Nederlandschen Vrij
heidszin en Fransche Dwinglandg
alle? met hoofdletters. Volgens mijn
allerbescheidenste meeni :g ia de zaak
volkomen de moeite waard om er
een prijsvraag voor uit te schrijven
en als het daartoe komen mocht, doe
ik zeker mee.
Den vorigen Woensdagavond heeft
het bataljon infanterie hier in garni
zoen, een avond marsch gehouden
naar Beverwijk. Te acht uur kwamen
de mannetjes de voordeur van de
kazerne uitgestapt, voorafgegaan door
een paar hoornblazers, die erg in
mineur bliezen en tamboers, die
aan hun trom een klank wisten te
untlokken, alsof ze met floers omge
ven was.
Men kon hieruit afleiden, dat de
troep treurig gestemd was. En wie
zou dat niet zijn geweest? Was het
iet juist de Woensdagavond, dien
de majoor voor die wandeling had
uitgekozen avond, het tijdstip waarop
in het program werden opgenomei
lo. wettelgke regeling van het a
beidscontr80t, (welke zou bevatt
do verbetering van de Zondagsru
vaststelling van Ionnstandaard en a
beidsduur, b-perking van naohtarbei
invoering van het leerlingstelsel
bekwaamhei Jsdiploom, verzekerii
tegen ziekte, ongelukken en den o
deu dag, en wat verder daarmee
verband staat); 2o. regeling der a
beidsinspeotie in dien zin, dat oo
der. ontwikkelden arbeiders de ge!
gpnheid tot benoeming m het korj
inspeoteura en onder-inspeoteurs vj
den arbeid word© geopenden d
tevens voor bet toezicht op die b
dry ven, waarbg het toezicht door ma
nen uiteraard weinig afdoende ka
zgn zooals in naaihuizen, mod
makerijen, strgkinriohtiDgen enz.
vrouwelijke inspecteurs kunnen b
noomd worden.
3o. Imkrimping van den fabriek
arbeid der vrouwen tot bet onve
mgdelgke en geleidelyue afechaffic
der benoeming van vrouwen in ope
bare ambten en betrekkingen, zooa
b(j posterijen enz,
4o. Bescherming van den arbei
en de binnenlandache ngverbeid.
5o. Invoering van betere waarbo
gen voor de vrgheid van arbeid, m
dien verstande, dat ordelievende ai
beiders niet gewelddadig en stelsel
matig in de uitoefening van hunne
arbeid kunnen worden verhinderd.
6). Regeling van het woningvraaj
stuk in zgn geheel.
7o. OpriohtiDg van een minister
van arbeidwgï, naar onze overtu
ging, een deugdelijke en duurzan
verwezenlijking van bovengenoemc
en andere sociale hervormingen nii
uitvoerbaar zal zijn, tenzij door mi<
del van zulk een Ministerie.
H. Valkenburg. •}-
De kunstschilder HendrfS Valken
burg is Vrijdagochtend te elf te An
sterdam overleden.
Bij zijn onlangs gevierdem zeventig
sten verjaardag is over zijn grout
verdieceien reeds veel gezegd.
Maandag zal bet Igk op de Ooste
begraafplaats ter aarde besteld woraei
Met zekerheid vernemen wij, du
een industrieel op hel Kaif te Zaandai
een terrein beeft aangekocht met hi
doel er een suikerfabriek op te richten
Tel. 1
Te Veenendaal is in vier woningej
ingebroken en werden eenig eeld el
zilveren voorwerpen ontvreemd. D|
politie heeft tot biertoe geen ander
aanwgziug, dan dat het feit vermoei
delijk is gepleegd door iemand vai
middelmatige lengte, gekleed in grgS
aohtig kostuum, sohoenen en een pel
met reohte kiep.
Men schrijlt ons:
Binnen weinige dagen zal een ij
or.s land nieuwe industrie in werkinl
treden. De Nederlandeche fabriek val
geconcentreerde voedingsmiddelen tl
's-Gravenbage hoopt dan haarbedrn
aan te vaneen. Zij is de eerste er
eenige fabriek in ons land, die o]
groole schaal de fabrica'-e van gecon
centreerde voedingsmiddelen önderl
neemt.
Aanvankelijk wordt een Kindermetj
in den handel gebracht, Hygeamee
genaamd, dat er naar streeft de moe
derm elk volledig te vervangen. Hei
bedoelt inderdaad te zgn een ideaaj
kindervuec'Bftivoldoende aan dj
eïfchen o. m. door den beroemde:
hygiënist prof. rlr. J. König te Müa
stsr, gesteld in zijn werk „Die mensch
lichen Nahrings- und Gsneesmittel.1
Natuurlijk hebben ook de bui
teniarKipcbe fabrikanten (Mellin,Ku
feke, Nestlé, ooi slechts de bekendst
te noemen) er naar gestreefd aan all
do' r do moderne voedingsleer gesteld
eischen te voldoen, doch de Neder
landsche fabriek hoopt dit doei in
zonder beid te bereiken, door aan be
ie verwerken meel (bananen- of rijst
de dienstmeisjes vrgaf hebben
'tMoet meer dan hard zgn geweest
den gel eiden Kees of Klaas daar b:
de kompie te 2ien wegmarobeeren
over den Jansweg, door de dikke
donkere duisternis, heel naar Bever
wgk. „Ea waarvoor nou?1' zullen zi
gezegd hebben„loopen die arm
kerels ai niet genoeg
Ik beb hooren verluiden, dat d
militaire marsch een belangrijk^
krijgskundige strekking beeft gehad
die Haarlems diens meisjes. als niei
deskundig, met hebben d orgronn
Het geval w<b zoo. Jameson wai
ontvluoht uit zijn gevangenis in En
geland en had, onder een valsohei
naam, vrgwilligers aangeworven, om
nu de inval in Transvaal niet ba'"
willen gelukken, Nederland in zgi
macht te krijgen door een stoutei
aanslag en zich aldus te wreken ovei
de antipathie, die zgn rooftocht ii
Nederland veroorzaakt had.
In 't geheim waren ze bij Wgk aai
Zee geland, maar niet onopgemerk
gebleven. Een arbeider uit Wijk aai
Zee, die Jameson kende door eei
portret in een illustratie, waarsohuw
de onmiddellijk de autoriteiten en ii
den nacht van Woensdag op Donder
dag is door het bataljon infanterie ui
Haarlem, de geheele troepenmaob
van Jameson omsingeld en ontwapem
vlak bij de tol van Schoten.
Om internationale verwikkelingen
te voorkomen is de geheele bendi
per eeiste gelegenheid via Hoek van
Holland—Harwich naar Eügelant
teruggezonden. Allen die a»n de zaak
hebben meegewerkt is de meest stipli
geheimhouding opgelegd, maar aan
gezien ik daartoe niet behoor, dee
ik het geval hier mee.
FIDELIO.
