sedert eenige maanden hem bedreigde woekering heeft hem thans weggenomen. Een keeren. verlies voor de zijnen, maar een ver lies ook voor velen buiten dezen I Prijsvragen. Ter gelegenheid van de Internatio nale Tentoonstelling te Brussel in 1897 worden niet twee maar 468 prys- het pauperisme te den aandraDg om in de we'telyke trouwen dat de vergadering van af regelen betreffende de preventieve gevaardigden een andere meening zal 7. Invoering van leerplicht, ook beohtenis zelve ingrypende verande- zyn toegedaan en vooral het samen- voor voortgezet- of herhalingsonder- ring te brengen, liet gaat niet aan trekken van de landbouwbelangen ^ijs. om langer te dulden, zoo sehryft onder éen Departement, liefst zelf- 8. Persoonlyke vervulling van den zy dat een beklaagde, over wiens standig Departement, als een urgente dienstplicht, opheffing van de sohutte-1 voorloopige vrijheidsbeneming beslist eisoh zal beschouwen." rijen en beperking der uitgaven vo :rwordt, niet in persoon verschijnt voor j leger en vloot tot bet onvermijdelijke, j den reohter, die de beslissing geeft. 9. Verbetering van den reohtstoestand En het gaat evenmin aan om vast te •vragen uitgeschreven met prijzen van der vrouw, zoo wat haar persoon alshouden aan de volstrekte uitsluiting I 1 A/i or.nn f 4« i 100 tot 3500 franoste zamen zijnwat haar vermogen betreft en in hel 300000 franos uitgeloofd. bijzonder tot het waarborgen van het Van allerlei wordt er gevraagd uitvindingen ter verbetering van een of ander teobnisoh prooédé, oplossin gen van moeilijkheden op een of ander gebied, ook kunstvoorwerpen of de behandeling van een of ander vraag stuk. Letterlijk op elk gebied zyi vragen gedaan. Wie er meer van weten wil, vervoege zioh aan het Bel gisoh oonsulaat te Amsterdam, dat zeker inliohtingen zal geven en waar de programma's voor.de wedstrijden kannen worden aangevraagd. Eene spookhistorie. De onlange gemelde spookhistorie te Maasdam ie gebleken niets met spoken eemeen te hebben, wat veb n zul hebben teleurgesteld. Niet alleen toch maakte het „Spookhuis" de nieuwsgierigheid der dorpsbewoners gaande, maar ook de belangstelling van een drietal spiritisten, deheeren S. uit Amsterdam, was opgewekt. Op een door dezen gehouden séance op de plaats des afschriks heeft echter geen enkele booze of goede geest zich aangemelVoor eea tweede eéance, waarbij ook dames zoudea aesistee- ren, was later geen gelegenheid, oir dat het geval te spoedig is gebracht binnen de grenzen van het bevat tingsvermogen der Maasdammers. Jan en alleman was er nl. reeds geweest om te trachten eenige hel derheid in het geval te brengen, doch reoht der gehuwde vrouw op de op brengst vau haar arbeidbehartiging vau het lot van verwaarloosde kiude- ren, waar noodig, onder opheffing of beperking van de ouderlyke maoht. 10. Scheiding van berk en staat. Pers Overzicht. Schadeloosstelling na preventieve hechtenis. De N. R. Ct. zegt dat h. i. de theoretische grond, waarop de toe kenning van sohadeioosstelling aan preventief gedetineerden verlangd wordt, alleen te vinden ia in deze overwegiog vau publiek rechtin 't belaDg der algemeene veiligheid is noodig, dat de vryhaid van sommigeu een kwade kans loopt; de schade van die kwade kans moet dan eobter zoo weinig mogelijk blijven drukken op de individuen, zooveel mogelijk overgenomen worden door het ge- heele volk, voor welks veiligheid die kans geloopen wordt. Hieruit volgt noodwendig, meent het blad, dat hy, die later blykt on- sohuldig te wezen eu die ook niet door eigen sohuld verdenking op zioh geladen heeft, een redelijke sohadeioosstelling moet kunnen kry gen. Maar eeD buiten vervolging- stelling of een vrijspraak is allerminst verklaring van onschuld. Op 8t»e<l8 I6 vergeefsde eoh.duwer, iohze„ word? mel die rechterlijke bleven och steeds op de moren tm j k eigenlek niet anders t-e- tonnen. Nu was het een kip die uohg dan da* er*ni bewijB op den wand afteekende, dan de kop iBsv00r h aHmem6D ®an schuld™ van een ander dier, een vinger etc. h Tan Btraf. De vrijgespro. Opmerkelijk was helechter, dat de'- r bene kan werkelyk onsohulöig wezen; Een nieuwe partij. Mr. D. Bosch te Winsohoten heelt het initiatief genomen voor de oprich ting eener nieuwe partij, staande tussohen de liberale en de sociaal democratische arbeiderspartij. Aan do radioale en democratisohe k'esver- eenigingen te Winsohoten, te Belling- wolde, Beerta, Drieborg, Pinsterwold, Midwolda, Soheemda, Westerlee en Zuidbroek is het volgende program van aotie verzonden, met uitnoodiging om het zoo spoedig mogelijk te be handelen, opdat in 't laatst van Nov. eene algemeene vergadering kan wor den gehouden: 1. Invoering van een stelsel van verplichte verzekering tegen de na doelen, waaraan de arbeider bloot Btaat tengevolge van ongevallen, ziekte invaliditeit en ouderdom en zulks al thans voor invaliditeit en ouderdom, ten deele op kosten van den Staat. 2. Regeling van het arbeidsoontraot tot betere verzekering van de weder- zydsohe rechten en verplichtingen, voorkomen van overmatigen of on voldoend betaalden loonarbeid en verzekering vau een wekelykschen rustdag zooveel mogeiyk den Zondag. 3. Dadelyke voldoening der over heid aan de sub 2 gestelde eisohen. 5. Vaststelling van bepalingen tot ingrijpende verbetering van woning toestanden. 5. Uitbreiding van h6t onteigenings- reoht. 6. Herziening der armenwet tot verzekering der samenwerking van j aan een beweging alle armbestuten en tot erkenning erlangen, die Het is eeu vrijspraak zonder voor behoud. En dat is goed en recht- belasting voor de gemeenten te be- 1 is de onschuld niet perken en het aan de andere ziide t< spoken ook hier te veel licht schuw-j^ kan h ook"n:6t Vbor bei: den. By het licht eener lampi lieten d*n is we„elijk Daa? het hedfm. ïy hun epel. Ma.r zoo gauw bad dit d h ht Se vry6praak dezelfde, plaats gemaakt voor net schijnsel van -- - 1 een lantaarn of de vertooniDg begon. Een scherpzinnig dorpsbewoner heeft de zaak nn tot een oplossing gebracht. Hij heeft aangetoond dat de schaduwen zyn teweeggebracht door - muggen, vliegen, spinnen enz., die zioh in de lantaarn bevonden Waareohijolijk heeft dez9 vergroot glazen gen ad en de rest zal wel aan gevuld zijn door de overprikkelde fantasie der aanwezigen. Daaronder bevonden zich eobter wetenschappelijk ontwikkelde meQsehen en niet alleen eenvoudige landlieden 1 De tooverij üeeft dus ook voorde eersten hare bekoring niet. verloren van den verdediger buiten de gereoh telyke instruotie. De gebreken van ons recht, omtrent dat voorbereidend onderzoek liggen nog veel dieper, en wij voor ons zouden niets kever zien dan een breede hervorming daarvan in den geest van het Engel sohe prooes. Maar zoo iets komt eerst heel langzaam, indien het ooit komt. Fouten eohter, die zoo telkens en telkens het reohtsgevoel ergeren en die toch met goeden wil heel spoedig weg te nemen zyn, mogen geen dag langer bly ven hangen dan hoog noodig is om -- ja om ze weg te nemen. Letteren en Kunst. J. C. Boers, -j- De Nederlandaohe oomponist, Jo seph Karei Boers, is Maandag op 88-jarigen leeftyd overleden. Boers heeft het laatste deel van zyn leven te Delft doorgebraoht, na eerst elders met zijn kunst zijn brood ver diend te hebben. In 1812 te Nymegen geboren, begon Boer reed i vroeg zyc muzikale stu diën omstreeks 1837 begaf by zich naar Parys en werd daar eerste violist in het Theater Valentino, kort daarop vestigde hy zioh Ie Mets. doch reeds na enkele jaren keerde hij naar zyn geboortestad terug en was vele jaren de eiel van het muzikale leven. In 1853 verkreeg bij der. post van orkest- directeur vau „Tandem fit suroulus Gemeente financiën. S., die in het Deventer Dagblad .r v het ontwerp Uitregeling der gameenie-a 01 *G Delft, kort daarop die van financ ën oesprak, zegt dat het hem J~~ voorkomt, dat het eerste gedeelte daarvan de regeling der uitkeering aan de gemeenten, billijk is en aan nemelijk, behoudens latere herzienin gen van de bydrage per inwoner aan gemeenten, die een extra bijdrage ontvangen wegens buitengewoon hooge kosten voor armenzorg, waarbij die bijdrage, in overeenstemming niet den la er opkomenden werk6lijken toe stand, lager of hooger kan worden j Hei. tweede gedeelte echter, dat als een afzonderlijk wetsontwerp van het eerste behoorde gescheiden te worden, is, volgens den schrijver, hoewel el kleine verbeteringen moge bevatten van den beslaanden toestand, als definitieve regeling van het gernee telijk belastingstelsel beslist af te keuree. De hoofdbron van inkomsten voor d6 gemeente blijft in dit ontwerp: de inkomstenbelasting. En de pogir.- girgen, door de regeering in dit ont werp aangewend, om aan de éene zijde het recht tot heffing van die vaardig. Want positief gebleken, tooh kan or on schuld zyn. Maar nu ware het, volgens de IV. R. Ct. een ongerechtvaardigde reu zenstap om te zeggendaar alle vrygesprokenen gelijkelijk voor on schuldig moeten worden gehouden, zoo »ijn ze onschuldig en hebben r.e al len gelijkelijk aanspraak op de schade loosstelling, die men voor onschuldigen billyk acht. Deze redeneering is naar de meening der IV. Rott. Court, niet alleen volstrekt onlogischmaar ook uit een oogpunt van publieke moraal hoogst bedenkelijk. Er zyn wel onder de vrygesprokenen on- perken en het aan de andere zyde te verruimen, bewijzen naar het mij voorkomt, laat hij hierop volgen, voldingend „Dat de inkomsten-belas ting totaal om eschikt is als gemeente-, belasting," maar alleen naar billijk heid gebeyen kan worden als „rijks belasting", die door het geheele land naar gelijken maatstaf betaald moet worden De inkomstenbelasting moet uit het gemeente belastingstelsel verdwij nen en hiervoor moet een andere bron van inkomsten voor de gemeente geopend worden, waarvoor, naar de sotirijver betoogt, alleen in aanmer king kan komen de uitkeering van de opbrengst van de ryksgrondbe schuldigen, maar ook sohuldigen, voor lasting, die in de gemeenten wordt wier schuld het noodige bewys niet ié gevonden en dan nog, die door hun wangedrag zeiven aanleiding tot de verdenking hebben gegeven. Wil de .vetgever de zaak regelen ea voelt hij zich wat zoo moet blijven belemmerd door het verbod om tweeërlei soort van vrijspraak te onderscheiden, onschuldig en niet- sohuldigverklaring dsn blyft hem slechts éen stelsel over, betoogt het blad voorts, het stelsel, dat mr. (Co- ninck Liefsting in die juristenverga dering verdedigd en dat de meerder heid toen aangenomen heeftom enkele buitengewone omstandigheden waarbij op sohadeioosstelling aan spraak zou kunnen worden gemaakt, met name in de wet aan te wijzen, zooals valsohe aanklacht, onware opgaven van getuigen, dwaling in den persoon terwijl dan nog altoos de aanspraak moest worden ontzegd aan dien beklaagde, die door eigen hou ding tot zijne vervolging aanleiding gaf. Wordt in zulk een stelsel aan opgebraoht, zoowel voor de gebouwde eigendommen, Naar a&nleiding van de zinsnede omtrent den landbouw, voorkomende in het hervormingsprogram der Libe rale Unie .Behartiging van de ontwikkeling „van landbouw, veeteelt, hendel en „nijverheid, niet door besohermeode „reobten, maar door andere maatre „gelen, o.a. door verbetering van verkeers- en gemeenschapsmiddelen, .ook tusscben afgelegen streken en „de centra van bevolkingen wat „den landbouw aangaat, o.a. door uitbreiding van Lanbouwonderwys, „door samentrekking van de bestuurs- „taak ten aanzien der landbouwbe langen by een der Departementen „van algemeen bestuur, door herzie- „ning van de bepalingen op het stuk van de jaoht," sohryft A. in het Ned. een vrijgesprokene tohadeloosstelinglandbouw Weekblad aldus: geweigerd, dan wordt daarmee op! „In hoeverre dit gedeelte van oon- hem niet de sohyn geladen, dat hyoeptprogramma den agrariërs zal niet onsohuldig zou zyn, maar danvoldoen, laten wy ia het midden, maar wordt alleen dit uitgemaakt, dat een j waar het bestuur der Liberale Unie der speoiale wettelyke gevallen niet van oordeel schijnt te zyn, dat be- aanwezig is. hartiging der landbouwbelangen niet Aan het slot van haar artikel zegt urgent is en daarom niets omtrent de N. R. Ctdat zy dus niet meedoet den landbouw wordt opgenomen onder om een wet te de maatregelen waarvan met volle aan alle preventief overtuiging de urgentie wordt erkend, van den plicht der overheid, zoowel1 gedetineerden na vrijspraak schade- d&ar is het noodig een kraohtig woord om nood te lenigen als om voort- loosstelling toekent, maar wel met van protest te doen hooren. Wy ver leider der zangvereniging en der sohuttery eu ih at die bevordering der toonkunst, te Delft, zoowel als elders, van tal vao muziekfeesten te Delft, te Arnhem, te Nijmegen, hy de leider en by deed zich waar- deoren als een bezield en bezielend dirigent. Boer-, is een «eer vruchtbaar oompo nist geweesthy schreef symphonieën cantates, ouvertures, koren, oratoria (o, a. Radbout), liederen enz. Slechts wei nige composities van zyn hand hebben het licht gezien, het meeste ligt nog in portefeuille. Behalve als componist beeft Boers zioh doen kennen auteurwy herinneren sleohts aan zijn lexicon, aan zyn artikeleu in de Caecilia euz. In de laatste jaren leefde Boers zeer teruggetrokkende toeneming van den invloed der nieuwere richting in de toonkunst, moet daaraan niet vreemd geweest zyn. Prix de Rome, Ia de Rijksacademie voor Beeldende Kunsten is deze geheele week van 10 tot. 4 en Zondag a.s. nog van 1 tot 4 uur te zien het beeldenwerk ver vaardigd door de deelnemers in den kamp om den „prix de Rome." De deelnemers waren slechts twee in aantaleen derde is afgevallen. De gouden eerepenning is behaald door den heer J. H. P. Wortman, oud 24 jaar, de zilveren door den heer J. O. Wienecke. De laatste is op het oogen- blik, oud-leerling der Academie, bij studeerde den laatsten tijd te Parijs. De opgaven bestonden in het ver vaardigen van een beeld voorstellende een verloren zood, tot inkeer komen de; een klein beeldje, Prometheus aan de rots met den arend die aan zijn leven knaagt, en een bas relief, Mozes gevonden door de dochter van den Püarao. besluit om do vaandels der corpsen die een halve eeuw geleden aan veldtochten hebben deelgenomen te voorzien van inscriptiën op die krijgs bedrijven betrekking hebbende. Behal ve belangstelling moest) daarin echter ook gezien worden een teeken van waardeeriDg van hetgeen het leger in vroegere dagen gedaan heeft en een bewijs van vertrouwen van hetgeen het in de toekomst zal kunnen en willen doen, al D het, onbekend wat het leger 3ai kunnen doen. Niet temin hield de kolonel zich overtuigd dat de regeerende vorstin vertrouwen kan stellen in het leger in hot alge meen en het regiment grenadiers en jagers dat dagelyks in de gelegenheid js aan te zien in bet bijzonder. Alsnu het vaandel tronende en het voor het regiment, in ontvangst ne mende, stelde bij voor als bswijs van groote erkentelijkheid wegens het nieuw blyk van koninklijk vertrou wen een leve de Koningin aan te heffen. Een driewerf daverend hoera was het antwoord van officieren en troepen. Hierop werd met het vaandel waarvan (het oppobrüt herinnori aan den lOIaagechen veldtocht van 1831, de plaats in de gelederen h rnomen, werd do linie hersteld en dtfi'eerden de grenadiers en jagers ten slotte vonr den eommandant. De pieohtigheid werd o. a. bijge woond door de gep. kapiteins Van Oreoy, Veeren en jkr. van der Wijck en kapitein Witieveen, allen vroeger offioieren bij het regiment grenadiers en jagers, en uit de verte aanschouwd door een, hot slechte weder in aan merking genomen, vrij talrijk publiek, Leger en Vloot. Een militaire pleohtigheid Te ruim 12 uren rukte Maandag het reg. grenadiers en jagers in groote tenue, onder commando van den luitenant kolonel Van Berckel, naar de Maliebaan te 's Gravenhage uit, alwaar het zich in linie opstelde in afwachting der aankomst van het re gimentsvaandel, dat, getooid met de daarop aangebraohte inscriptie, weer aan het regiment zou worden terug gegeven. Het vaandel werd van decomman- dant8woning afgehaald en het Malie veld binnengebracht door de vaan-| delwacht van een der jarersbataillons en de koninklijke militaire kapel, die onder leiding stond van dön onder kapelmeester Ogier. Nadat de kolonel commandant van het korpp, jhr. Laman Trip, vergezeld van den kapitein adjudant, den troep geïnspecteerd had, werd carré gefor meerd en kwam het vaandel voor, dat nu door den kolonel weer san het regimest werd uitgereikt. Bij die plechtige overgave hield jhr. Laman Trip een toespraak tot zijne onderhebbenden waarin hij, on- Sport ea Wedstrijden Do Rij wiel belas ting. Aan de Tweede Kamer is door het bestuur van den Algemeenen Neder- landsoben Wiel rij der sbond een adres ingezonden, naar aanleiding van het ontwerp tot heffing eener rijwielbe- lastïog. Op den voorgrond stellende, dat het ingediende ontwerp door de billyk- heid der belastin, som en de eenvou digheid der invordering aicb, gunstig onderscheidt van do meeste andere wijzen waarop het wielryden zou kunnen worden belast, wijst ds Bond echter op eenige voorschriften, dL> niet aan denzelfden eisch van billijkheid voldoen en die bij de practische uit voering z. i. tot veleilei moeilijkhe den aanleiding zullen geven. Zoo op de^ verplichting, opgelegd aan een ieder, die zich op d6n openbaren weg met eeu rijwiel bevindt, zonder dit te berijden, om op verbeurte eener boete vau ten hoogste 76 gulden een wielrijderkaart te bezitten. In plaats daarvan zou adr. wenschen te bepa len, dat een ieder, die op den open baren Weg een rijwiel berijdt of zich met een rijwiel daarop bsrindt met het klaarblykelijk doel om dat te berijden, voorzien mo9t zijn van een wieirydorskaart. Voorts vraagt adr.: lo. aan rij wiel- herste Iers of handelaren in rijwielen de gelegenheid open te stellen voor loopjongens kosteloos kaarten te ver krijgen 2j. te bepalen dat fabrieks arbeiders, ambachts- en handwerk lieden kosteloos een wielrijderskaavt kunnen verkrygen, die echter slechts geldig is voor werkdagen en waarvan de rijder op Zon- en algemeene er kende feestdagen geen gebruik mag maken3o. dat aan hen die een aantal kilometer van eene in richting van onderwijs verwijderd zijn, kosteloos kaarten voor school kinderen worden verschaft, waarmede ook alleen op schooldagen en wan neer de school werkelijk bezocht wordt, het rijwiel bereden mag wor den 4o. dat ten behoeve van hen die het wielryden leerec, zonder te weten ofzy zulk een rij wiel zioh kunnen of zullen aanschaffen, worde opgeno men de bepaling, dat hij cji© met be hulp van anderen het wielrijden leert, tijdens dat leeren van de belasting worde vrijgesteld öo. dat vreemde lingen, die voor enkele uren ons land bezoeken en dus niet een vaste, tij delijke verblijfplaats in Nederland hebben, [zoowel van ten slotte de wet tot heffing eer rijwielbelasting aan te nemen, nad zoo mogelijk aan de bezwaren, do adressant uiteengezet, zal zijn tej> moet gekomen. Jaap Eden te Parijs. Het „Véiodrome d'Hiver" te Par heeft Zondag het wiuterseizoon opend met een wedstrijd, waarai ook Jaap Eten deelnam. Om den „Prix d'Ouverture" k«tBi ten o. eMorin, Gougoltz, Jaap E4« Petersen, Parlby, Mercier, Bourille en Piette. In den besliseenden rit over 10, Meter tusschen Mercier, die Mor; had geslagen, en Eden, won de eerst 'let is de tweede maal in den ijj van een maand, dat Jaap Eden doe Mercier geslagen is. Vogelpiekspel. Em eigenaardige wedstrijd, in Belg meer eu meer in zwang, ishetvoge piekspel, daarom zoo opmerkelij omdat het binnenshuis gespeeld ka worden en by guur of regenachli weder een aangenaam tijdverdrijf ii Geliefd door jongens, jor.gelinge en mannen wordt het in stad en dor schier overal gespeeld. Men treft h< aan In vele estaminets, waRr de b( zoekers gewoonlijk om een pintje bi werpen. Zie hier hoe zulks geschiedt Aan den muur wordt een houte bord bevestigd en daarop een papiere schijf geplakt, 28 centimeters hoo en even zoo breed. Op die scbyf be vindt zich eene centrum, zw°rt ge kleurd van 4 cM. in doorsnee telkens op een afstand van 2 c'M daarvan zijn cirkels getrokken, g< nummerd 4, 3f 2 en 1. Men werpt op deze schijf met pij tjes, welke ongeveer 18 cM. Janj aldus gemaakt zijn Aan deonderzyd bevindt zich eer.e stalen punt, 2l/s cW lang, gestoken iu een ovnal rond hoo lang 8 oM. In de boventop hierva "teekt eeno houten pin, welke spit toeloopt en waaraan naar de wiji van een gewone pijl drie veeren bc stigd zijn. Het ?pel kan gespeeld worden doe een onbepaald aan tal personen-, laman woonde een wedstrijd bij waaraan 4 liefhebbers deelnamen. Gewoonlij werpt men beurtelings met drie pijler en zulks zes malen zoodat ieder 1 malen, werpt. De roos telt 5, de ruimt tusschen de roos en den eerst bij vt legen cirkel 4 punten. Men kan du in de 18 worpen i-oogstens 90 puntei werpen. Kr bestaan nog andere schijven bekend onder den naam blazoen, welk ook op de doelen van den edele handboog gebruikt worden, en wei aelijk aanbeveling verdienen omda daarop o .k minder behendige schut ters een prijs kannen behalen. Deze schijf is afgedeeld in 25 ruitei alle even grootin iedere ruit staa een cijler en welzoo, dat het'centrnn 25, de vier hoeken 21, 22, 28 en tellen, terwijl de overige cyfers vei deeld zijn in de andere ruiten. E zijn er, die inet verbazende enelheïi werpen, zoodat de pijl telkens in he centrum ofdeszelfs onmiddeilyke na bijheid terechtkomen. Oppervlakkig beschouwd zou mei zegven dat het een gevaarlijk spelletj is. Toch is dit zoo niet. Het spreek van zelf dat men de noodige voor zichtigheid gebruiken moet, terwij de pijlen, evenmin als ieder wapentui; in banden van kleine kinderen ver trouwd ayn. De werper staat gewoonlijk op 3Vj meter afstand van de sehyf, wie onderste gedeelte 1,35 boven den gron< hangt. De meet is aangewezen doo. eene streep krijt, op den gronC getrokken, terwijl eene andere liji getrokken wordt, die door deomstari ders op straffe van eene kleine boetf niet mag overschreden worden. E'. op die wijze is er hoegenaamd geer gevaar aan verbonden. In Holland zag men dit spel nimmei spelen. Misschien ia het bier bekend Die het kennen zullen het met om eens zijn dat het navolging verdien' en aanbevolen mag worden ala een belasting als van de formaliteiten die het wetsont- nuttige armeport, waaraan bijna geen werp voorschrijft, vrijgesteld worden ko8ten verbonden zijn. De houten 6o. in de wet uitdrukkelijk te bepa-,Bchijf kan men zelf ^akon, de pijlen der herinnering dat de Koningin 3 len, dat het rijwiel of het wielrijden waarmede men geruimen tijd kan jaren geleden aan alle corpsen nieu-'door den provincialen en den gemeen- werPeD> kosten 6 a 6 cent het stuk. we vaandels uitreikte, wees op het telijken wetgever niet door belasting 0en papieren schyf 3 cents. Ook deze vernieuwd bewys van Hr. Ms. be- mag worden gmroffen. kan men ze^ maken, langstelling in het leger door haar Het bestuur verzoekt de Kamer de bei'e vrouwen nog geen enkele maal genoemd ge worden. Hij had een paar dagen te voren het bezoek gebracht, dat hij aan de familie schuldig was, maar \delgunde had zich, gelyk van zelf spreekt, wel ge wacht hem te ontvangen. Daarentegen scheen de oude barones er plotseling behagen in te vinden, Pöllnitz, op wiens doen en laten 7Ïj tot daartoe steeds iets aan te merken had gehad, bij elke gelegenheid thans tegenover de jonge vrouw in de lmoht te steken en te pryzen, zonder dat men haar daarom van eenige nevenbedoeling kon verdenken. „Pöllnitz is bepaald de beBte en de meest ontwikkelde officier van het gansche regiment. Dat zou nog eens iemand naar het hart van uw grootvader geweest zijn, wiens assche in vrede rustel Hij ook had een voorliefde voor zulke karakters van het oude stempel. Het jongere geslacht kan ik niet dulden of zien. Het bestaat voor het meerendeel uit ingebeelde gekken, jeugdige woeste lingen of verstokte naturalisten, zonder een enkel vonkje van godsdienst of geestdrift. Men verzekert dat Pöllnitz, hoe kort hij hier ook nog wezen mag, reeds een geheel anderen geest onder de jonge officieren heelt gebracht; zy zijn geducht bang voor hem, maar hebben er hem niet minder lief om. Verleden op de koffiepartij bij de oude gravin Rechenberg zong men van alle zijde loflie deren op uw man, en gevoelde ik mij niet weinig trotsc'n op mijn aangetrouwden kleinzoon 1" Adelgunde kreeg telkens dergelijke opmerkingen te hooren, want de oude vrouw scheen des te liever by dit onderwerp te verwijlen, naarmate dat zij gewaar werd hoe pynlyk hare kleindochter er door werd aangedaan. En op deze wijze kwam het Kerstfeest al nader en nader by. Op een Zondagmorgen, terwijl Pöllnitz zich naar zijn commandant had begeven, had Adelgunde de beide kinderen in de zitkamer laten brengen en zr.t zij met hen te spelen en te schertsen op het tapijt, toen men haar het bezoek van graaf Rudiger aankondigde. Zij aarzelde verscheidene minuten of zij hem wel ont vangen zou, daar by juist de onschuldige oorzaak van haar heilloozen tocht naar het casino geweeBt was; maar de stille hoop dat zy door hem iets naders omtrent de verhouding tusschen haar echtgenoot en L^debnr zou vernemen,, deed haar toestemmend antwoorden. Sedert dagen werd zij gekweld door de vraag, of de beide mannen reeds met elkander tot een opheldering geko men zouden zijn, en welken uitslag hun onder houd dan wel ten gevolge gehad mocht hebben. Die onzekerheid l&g haar als een zware onweerswolk op de hersenen. „Ik moet u voor drie weken vaarwel zeggen, me vrouw," sprak de graaf bij het binnentreden, terwijl hij de vrouw van zijn ritmeester eerbiedig de hand kuste. Het viel Adelgunde op dat oogenblik op, dat het fraaie gelaat van den jongen officier er vrij wat gunstiger uitzag dan te voren, daar elke onaangename trek van zenuwachtige afmating en spotacht'gen overmoed daarvan geweken was, om plaats te maken voor eene uitdrukking van rustigen ernst. „O I gij begeeft u natuurlijk naar huis, om het lieve Kerstfeest te vieren, dat toch altijd het heerlijkste is in onzen naasten familiekring. Gij hebt daar groot ge lijk in. Wat zal mijnheer uw vader zioh daarover ver heugen," antwoordde Adelgunde op eenvoudigen en vriendelijken toon, hem tevens verzoekende plaats te nemen. „Ja, mijn vader zal er zich over verheugeD, dat hoop, neen dat weet ik," gaf haar bezoeker nadenkend, maar met zonderling straienden blik ten antwoord. „Het we derzien zelf heeft meeBtal niet zooveel te beduiden, me vrouw, als de omstandigheden onder welke dat plaats heeft." Glimlachend, maar toch eenigszins geroerd zag Adel gunde het friesche gelaat van den spreker aan, dat nog ter nauwernood het spoor van den baard vertoonde. „Zeker, mijnheer Rudinger, en ik hoop van ganscher harte, dat gij verwachten moogt uw vader in eene recht vroolyke, gelukkige stemming aan te treffen," sprak zij op echt moederlijken toon. Hij bewaarde een oogeablik het stilzwijgen. Daarop werd zijn gelaat door een donkeren blos gekleurd en riep hij met opvallende warmte uit „Ik ben in langer dan een jaar niet thuis geweest, omdat ik vreesde onder de strenge vaderoogen te komen en de doordringende blikken mijner moeder te ontmoe ten, blikken die vrij wat scherper zien da - die van wie ook. Mijn geweten was niet zuiver, bet was alsof er een drukkende centenaarslast op myn hart was neer gedaald, maar het ontbrak mij aan de zedelijke kracht mij weder op te riohten en eene levenswijze, die mijn geest aan banden legde en myn lichaam ontzenuwde, te laten varen. Neen, neen, ofschoonfalles mij daarvan had moeten terughouden, stond ik op het punt lichamelijk en zedelijk ten gronde te gaan. De woeste hartstocht van het spel had zich met geweld van mij meester gemaakt. Ik zag niets andere meer dan het spel, ik dacht aan niets anders, ik had niets anden meer lief. Daar trad plotseling uw echtgenoot, ritmees ter von Pöllnitz mij met heel zijne hooghartigheid en strengheid in den weg. Toen ik het bericht van zijne overplaatsing naar hier vernam, wiet ik reeds dat hij vroeger met mijn vader bevriend was geweest, en zag ik niet weinig tegen zijne komst op; maar de echt 1 vaderlyke, hartelijke wijze waarop hij mij terstond be handelde, zoovel ais de eigenaardige betoovering, die van zijne gansche persoonlijkheid uitgaat, ramen wij onmiddellijk voor hem in. Bedaard en eenvoudig, zoo- ais hij altijd te werk gaat, verleende hij mij zelfs in de moeielijkste oogenblikken raad en bijstand." De jonge man zweeg en haalde diep adem, maar Adelgunde verbrak de stilte door geen enkel woord; met neergeslagen oogen luisterde zij naar deze open hartige taal, die bijna op eene schuldbekentenis geleek. „Myne oprechtheid verbaast en verschrikt u, me vrouw," zeide de jonge officier ten laatste, terwijl hij den blik met schuwe, vragende uitdrukking op haar vestigde, „en ik weet ook hoezier het met de goede vormen strydt by het afleggen van een bezoek alleen over zichzelf te spreken. Maar ik mag het niet ver zwijgen voor d8 vrouw van den man, wien ik op aarde naast mijn vader den hoogsten eerbied toedraag, dat ik door eene vaste hand van den zoom van den afgrond weggerukt werd." Wordt vervolgd.')

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1896 | | pagina 2