Tweede Editie. foor onze Vensters. GEEN HART. NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD. F EUILLET ON. 14e Jaargang. Woeasdag 11 November 1896. No. 4100 AAHLEM'S A^SO^TTSTETlVilEIlSrTSn^ICrS Voor Haarlem per 3 maanden.f 1.20 Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der gemeente), per 3 maandenn 1.30 Franco door het geheele Rijk, per 8 maanden1.65 Afzonderlijke nummers0.05 •Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem, per 3 maanden0.30 de omstreken en franco per postOST1/^ i 1—o regels 50 Cts.; iedere regel meer 10 Cts. Groote letters naar plaatsruimte. By Abonnement aanzienlijk rabat. Reclames 20 Cent per regel. Abonnementen en Advertentién worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Dit blad verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen. Bureaux: Kleine Houtstraat 14, Haarlem. Telefoonnummer 122. Directeur-Uitgever J. C. PEEREBOOM. Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangére G. L. DAüBE Co. JOHN F. JONES, Succ., Parijs 31bis Faubourg Mositmartre. Agenten voor dit Blad in den omtrek zijn: Bloemendaal Sontpoort en Schoten, P. v.d. RAADT, Santpoort; Heemstede, J. LEUVEN, bq de Tol; Haarlemmermeer, C. DOEKESSpaamdam, C. HARTENDORP; Znndvoort. J. ZWEMMER; Beide Vels(n). J. OOSTERHOFlJmuiden, TJADEN BeverwijkH. JUNGER1E, Koningstraat. Genopmden Agenten nemen Abonnementen en Advertentiën aan. In de étalage voor de vensters van ei bureau van dit blad zijn de na- olgende aibeeidingen gelegd Het leggen van den krans'van den Izaar van Rusland in het Panthéon p de graftombe van president Carnot. Stamboom van het Huis van )r)eane. Het monument van Watteauinden oin van het Luxembourg. Portretten van Mc Kinley en van try an. De verkoop van den Bourgogne Fijn in het gestcht van Beaune 1. De binnenplaats gedurenden den ferkoopdag. 2. De wijnpersen. 3. Het proeven in den wijnkelder. 4. De nieuwe wijnsoorten in de landelszaal geëtaleerd. 5. De verkoop der wijnen. Eene potpourri in beeld van de )on Joans, geleekend door Caran l'Aohe. In een fjord in Noorwegen. Monument van Leolaire. William Mo Kiniey. De groote troepenrevue te Rome jdens de feesten van het koninklijk 'luwelijk. De oostersohe quaestieEene sa- ïenkomst der ambassadeurs te [onstantinopel ten huize van baron <alisoh. Hallowe'en (naoht voor Allerheili- en). Naar de schilderij van John lollier. Mary, koningin van Schotland. Naar le sohilderq van P. Oudry. Een reis in Thibetbezoek aan het leilige meer van Mansalwar. Jacht op jakhalzen in Indië: eene londerünge jager. E. J. Poynier, de nieuwe president an de engelsohe Royal Academy. De opstand in Rhodesia: 1. Een kraal in de Selundi Range loor bereden infanterie aarn, ©vallen. 2. Ean Makaiaka besohrqft een ge- eoht. Eene schoonheidstype. Het vroegere slot te Heemstede: 1. Brug en voordeur van het kas* eet. 2. Gebouwen ter weerszijden van iet voorplein. Het slot in het laatst der 17e leuw. Nansens pooltoohl 1. De Fram in het ys. 2. Een avond in de salon. 3. IJs ia de iente. 4. Nansen de winterhui verlatende. 5. Jobansen in zijn kleediag van 'olfsvel. 6. Tegenspoeden. 7. Het trekken ven den kajak over peen gestapelde ijsdammen. 8 M3gn6tisohe waarnemingen onder loeilijkheden (Maart 1894). 9. Het dryven der honden. Politieke platen en portretten. Politiek Overzicht, De minister van oorlog in België heeft zijn ontslag ingediend. Zaterdag had het ministerie kabinetsraad, welke door den koning werd gepre sideerd. In deze bijeenkomst werd geconcludeerd tot niet-indiening van het ontwerp van generaal Brassine tot hervorming van het krijgswezen. Hierna diende de minister onmiddel lqk zijn ontslag in. Als zqn opvolger wordt genoemd generaal Gieindl. In Guildhall te Londen heeft aan een banket de Engelsche premier eene belangrijke rede gehouden over de binnen- en buitenlandsche politiek. Lord Salisbury zeide te gelooven dat de moeilijkheden van Venezuela, ten gevolge der voorstellen van de VereeDigde Staten een eind zullen nemen. Het ministerie van buiten landsche zaken heeft angstige uren gehad, maar thans schijnt een kalmer tijd aangebroken. Er blijlt nochtans nog éen vraagstuk over, dat van Turkije. Spreker meent dat het En gelsche volk thans eenstemmig zou zijn in een afkeuring van eik optreden van Engeland alleen. Om het lot der Armeniërs en van de andere volke ren, die onder Tnrksch gezag staan te verbeteren, kunnen de Europeesche natiën niet te taliqk zijn. Indien Engeliind een andere mogendheid dwingen wil tot verbetering van hare wetten, dan moet het het laad bezet ten. Maar daartoe is 69n groot leger noodig. Met een vloot alleen gaat het onmogelijk. En zonder militie kan Engeland geen groot leger hebben, 'tls doemaar het beste zich aan te sluiten bq de andere Europeesche mogendheden, in de hoop door gemeen schappelijk en invloed de hervormingen te verkrijgen. Spreker ziet in het Oostersche vraag stuk, zooale het thaus staat, geen reden om de tot nu gevolgde politiek te verlaten en evenmin een reden om ook maar een bunder te verlaten van al de stukken grondgebied, welke En geland thans bezet houdt. Lord Salisbury wees voorts nog op de goede verstandhouding, welke er thans tusschen de mogendheden bestaat. Hij deelde bqna geheel de meeningen, door minister Hanotaux uitgesproken. Engeland is het altoos eens geweest met het Drievoudig Verbond. Spreker hoopte dat dit zou voortgaan, vriendschappelijk met Engeland te handelen. Wat Rusland betreft, Bismarck's meening dat er een gestadig antagonisme tusschen Engeland 6n Rusland bostaa». is volkomen ongegrond en heeft althans tegenwoordig geen zin. Spr. heeft goede redenen om te meenen dat Rusiand de Oostersche zaken met dezelfde oogen als Engeland beziet. Alleen door het Sultanaat kunnen wij er toe geraken aan alle Turksohe onderdanen, christenen e*- Mohamme danen, een goed beheer te sohenken. feesten in 1898, dat zioh op eene bqeenkomst, Vrijdagavond jl. gehou den, beeltgeconstitueerd. bestaat uit de volge ide heerenC. G. Loomeqer Jr., president, A. H. Weqburg, seore- tarie, J. J. Klaverweiden, penning meester, S. de Jager, H. Fikkert, H. M. F. Seveke en A. Bosse, oommia- Naar wq vernemen zal a.s. Zondag 15 November (wij meldden hiervan vroeger reeds iets) de heer J. Steen man Sr den dag herdenken waarop hq voor 40 jaar organist der Remon Ftrantsohe Kerk werd en het teveDS 40 jaar geleden zqn, dat hg zioh hier ter stede als pianoorgel- en zangonderwijzer vestigde. Wanneer wq nagaan dat het den heer Steenman ondanks zqn 40 jarige loopbaan, nog steeds niet ontbreekt aan jeugdig vuur, en dat hq nog steeds aan meer dan honderd leer lingen onvermoeid en met zeldzaam geduld, zjjne vroohtbare lessen geeft, dan zal het ongetwijfeld a s. Zondag den heer Steenman aan blijken van belangstelling niet ontbreken. De neutrale kiesvereeni.inc „Bur-' gerplicht" houdt Woensdag 11 Novem ber eene algemeene ledenvergadering. Daarbij komt aan de orde het benoe men van een president (daar de heer Hqmans die als zoodanig verkozen was, voor diebenoeming heeft bedankt), verder een voorstel,luidende: „hand having van de oude neutrale vereeni- ging," stellen van net vereenigingsjaar op 1 Jan.—31 Dec. en van de con-' tributie op f 1.ten slotte komt ter sprake verkiezing voor de Kamer van koophandel. (Aftredende leden van de K v. K. zijn in dit jaar de heeren Th. Figee, E. J. Westerveld, H. T. Peltenburg en A. cle Clorcq. voortgewerkt, terwql verschillende baggermachines dat kanaal op de vereisohte diepte brengen. Volgens loopend geruoht bestaat! het voornemen de sluizen werke;ijkj op 15 Deo. in gebruik te nemen. Blqkens later bericht is de knip door de lJmuiden leeggepompt De uitslag van de Zondag te Heemstede gehouden voetbalmatch voor de 2e competitie tnaschen de Haarlemsche V. C. „H-iarlem" en de ,.Amst. Athl. Cl." had tot uitsla*, dat Haarlem" overwon met 6 tegen 0 goals. Te Beverwqk is de hoofdelijke omslag met f 1000 verhoogd en ge- braoht op f8000. Vergadering van den Gemeenteraad van Bloemendaal op Donderdag den 12en November 1896, des namiddags te half twee we. Op eventueele vordering van paar den voor den krijgsdienst moet Ben- I nebroek leveren 2 rqpaarden en 1 trekpaard Bloemendaal 9 rij- en 8 j trekpaarden Haarlemmerliede en jSpaarnwoudo 18 en Spaamdam 3 I trekpaarden. I j De stationschefs te VelBen en Oost- huizen zqn op hooger last van stand plaatsen verwisseld. STADSNIEUWS, eerste en derde Pagina Haarlem10 Nov. Het comité uit de bewoners der Barteljorisstraat voor de kronings De nieuwe sluis te lJmuiden. Om de soheur aan de nieuwe sluis is een kuip geplaatst. Hst sleepbootje van den heer Ruttors heeft Zondag tevergeefs beproefd d9ze leeg te pompen. Maandag is dit beproefd door de sleepboot lJmuiden oogen- sohynlqk zonder goeden uitBiag; zwaardere pompen zullen dns nood zakelijk zijn. Ais de kuip leeg is, zal met het oiohtmetselen van de uitge hakte scheur begonnen worden. Met de plaatsing der steenen glcoi ing aan weerrzqden van het buiten- toeleidingskanaal wordt met spoed BINNENLAND. Uit de Staatscourant. Min. beschikking. De minister van marine heeftlo. den kapitein-luitenant ter zee J. H. Strootman, uit Oost Indië in Nederland teruggekeerd, op nonaotiviteit gesteld; 2o. den luitenant ter zee 2e kl. jhr. J. C. F. von Mühlen, dienende aan boord van Hr. Ma. monitor Matador met 8 Deo. a. s. op nonactiviteit ge steld en vervangen door den luit. ter zee 2e kl. J. H. Commqs. Ia de Badcourant van Clsve Der Schwmvinden wij een gedicht op Koningin Wilhelmina van de hand des heeren W. Robbers, gedicht ter eere van den 16en verjaardag onzer Koningin. Het luidt als volgt Kóningin Wilhelnine der Nieder- lande. Zu Höchst Ihrem Wiegen/este. Vom Volk der Niederlande an [Deinem E'arentag, Verknüpft durch heil'ge Bande [aehlagts Herz in einem Schlag, Es stimmt mit ein im Reigers der [Mutter Vaterland, Halb bist Du ïhra zueigen, Germa- [aienstaaim verwapdt, Erbiüh Oranier s Biüte zur Füretin [hehr uud scbön, Dereinst mit Muiter^ e im freien (Volk zn steha Mögst Sensn Du ihm bringen und [G'ück mit voller Hand, Und in der Vö'kerringer. viel Ehr'dem [Niederland. Fest ste'at Dein Taron aut" Ecden, [wetl er auf Treu erbaut, Wie auoh die Zeiten werden, Dein [Land scbützt seine Braut, Solang ein Nieder ander das Neer- [tandBbloed Liöd singt, Solang Orange boven 1 durch Mark [und Giieder dringt. Landbouwbelangen. Men schrijft aan de Standaard Enkele bekende mannen op land bouwgebied hebben het voornemen eeni?e mede-voorstanuers van den landbouw tot eene bijeenkomst uitj te noedigen, o u tot overeenstemming te geraken omtrent de gedragslijn bij de aanstaande verkiezingen voor de Tweede Kamer. Atjeh. Bij het departement van koloniën1 is het volgende telegram ontvangen, dd. 8 dezer van den gonv.-gen. van Ned.-Indië, betreffende Atjeh In den afgeloopen naoht maakte een oolonne uit Mesdjid—Indrapoeri en Seiitnoen toobten in den omtrek licht gewond 2 officieren en gewond 6 militairen beneden dien rang. De Koninklijke Poat. Een „Buitenman" sohrqft aan het Hbld. Trouwe bezoekers van den Amstel veensohen weg bunnen daar eiken middag om een uur of vqf, zes te genover den Koninginneweg iemand zien zitten uitblazen. Zooals hq daar zit op den berm met pak en zak naast zioh, die hq van de tram tot zoover heeft getorst, zou men hem vooreen marskramer kunnen houden, indien zqn modelpet eu jas hem niet tot koninklijk postbode stempelden. Inderdaad is hq dan ook postbode op Amsteiveen, dat daar anderhalf uur vandaan ligt. Die zak is de ko ninklijke postzak en dat pak is het koninklijk postpak. Overigens heeft de man niets koninklijks. Zoo laat het zioh verklaren dat de henden zioh niet ontzien dat pak en zak te besnuffelen en mijn jachthond zqn fijnen Deus er al eens in steekt, vermoedelqk om te rien of er ook iets voor zqn baas by is. In ieder geval staat het vast, dat de honden veel met die zakken op hebben, misschien wel omdat de be waker een waar hondenbaanfje heeft Want dat verzeker ik u, het is niet ailes 's winters bq weer en wind en zomers in het blakerend zonnetje daar te zitten, totdat de voerman van een open boerenwagen even stopt en de koninklijke post met pak en zak tusschen de melkvateu verzeild raakt. Vraagt u nu of dat hoeft, dan zeg ik kortwegneenwant het Rijk, dat jaarlybs zooveel ton op de pos'erij overhoudt, verschaft den raar, ec-n karretje, dat hij hoogsteigenhan dig kan duwen, indien de toestand van deD weg het toelaat, of met hon den mag bespannen ais hq ze zelf aanschaft en onderhoudt. Verder betaalt het rijk den man aile weken zeker wel aont heele gul dens, zoodat hq, met een beetje toe wijding voor zijn post vau vertrou wen, er best een eigen rendier, bijv. een ezel, op na kon houden. Maar de aardigheid is er glad af zoowel voor hem aL voor mq, vooral wanneer ik, vergelijkenderwijs, eens terugdenk aan den goeden ouden tqd, toen laogs denzelfden Amste:- veensoheweg een kranig postiljon, al dravende,zqn „Hop Manannetje* b'.ies en de harten van allo boerenmeisjes etui. Of er foen nooit brieven wegraak ten weet ik nietevenmin of men zijn groeneD „Amsterdammer", toen ooknu eens 's avonds, dan weer 's morgens of 's middags ontving of en dat is het laatste nieuws ean postqaitantie heelemoal niet werd aangeboden en aan den afzender te- ruggezonden, versierd met een blauw stempel: nul 1923.Het heeft 'm blijk baar in die nul gezeten! Het is waar, van tqd tot tqd wordt er geklaagd, bq het hulpkantoor, bq het hoofdkantoor en bij den inspec teur, maar dat doet de een of mlere kniesoor. Iemand, die het goed be grijpt, verkneukelt zioh dat net Rqk, dank zjj een breed opgevat beheer der koninklijke brievenp». eterjj, er zoo teel weet uit te slaan. Zoover althans gaat de dankbare bewondering vac e n buitenman. De kleine steen'je3 te Amsterdam. De kleine steentjes voor het aloude stadhuis te Amsterdam, thans Ko ninklijk paleis, geven nog altoos reden tot botsingen tusschen de militaire macht en burgers en buitenlui. De kleine steentjes, d. w. t. de klinkerbe- atrating, die de hoofdwacht welke in het Paleis zetelt, voor zich vrij houdt en waarop het den burgers verboden is een voet te zetten op straffe van door den heen-en-weer spanseerenden schildwacht met de bajonet geprikt of met de kolf gestooten te worden. Dat verbod om de kleire steentjes te betreden, heeft al tot proceseen aan leiding gegeven en zelfs tot opstootjes en volksverzamelingen, die door de huzaren moeeten worden niteeuge- jaagd. De Amsterdammers nu, mogen ge houden worden geacht bekend te zijn met het verbod om zich over de demarcatielijn te begeven - - maar aangezien nergens een bordje met „verboden toegang" is aangeslagen, siaan vreemdelingen eraan bloot de bepaling onwillekeurig te overtreden. Het paleis willen- e bezichtigen en van de voor de hand liggende onderstelling uitgaande, dat de eDtiée tot het paleis zich bevindt aan de Darnzijde, loopen ze vaak de t childwachts in de armen^ om door dezen dati op mear of min der heusche wijze te worden terugge wezen. Dat dit voor deze, van den prir.e geen kwaad wetende, vreemde gasten verre van aangenaam is, kan inon licht bevroeden, waarbij nog komt, dat ze dunschj!.twaobt,die ben terecht wil wij'.en, biet verstaan. ï>a Vereeniging tot bevordering vau het Vrtemdelingenverkeer heelt dan ook de zaak tot de hare gemaakt en zich tot het gemeentebestuur gewend met het verzoek het verboden terrein door zoogenaamde stoepkettinge af te slui ten, een verzoek tegen welks inwilli ging zeker geen bezwaar zal wezen. Een soldaat-officier. Voor hot huis van een der meeat J bekende Amsterdamsohe handelaars in goud- en zilverwerken op de Hee- i rengracht hield een psardagen geleden 's avonds om een uur of z'-s, een fraaie equipage stil, met een paar prachtige vurige paarden bespannen- Üe pallre- nier, in een lange, gele jas en met een glimmenden hoogen hoed met breeden, gouden band, trad binnen en vroej den bediende of hq even aan bet rqluig wilde komen. Deze haastte zich, om de deftige klanten te gaan begroeten. Hij zag door het portier, dat de palfrenier in eerbiedige houding half geopend bieid, een hee Novelle va^n DORIS VON SPAETTGEN. „Sinds gisteren weet ik dat ik een blind en dwaas leisje was, dat zulk een groot geluk eigenlijk volstrekt iet verdiende. Maar naar Waldenbur laat ik n toch iet alleen vertrekken, Menzel, wilt gij mij mede- em^n „Micbelina, liefste, beste Maar lieve Hemel! daar om: mqnheer de ritmeester aan, ik herken zijn voet lap P' viel de jonge knecht zichzelf in de rede, terwijl ij haastig op zijde sprong. De kleine Pooleche etormde veneens als een wervelwind de deur uit, terwijl Men el met het onnoozelste gezicht van de wereld de eet- ifel begon op te ruimen. spotternij gevreesd; en nu wnart gij het, beste groot mama. die in de grootïte stilte bezig zijt geweest aan ons geluk te arbeiden." Het was juist op hetzelfde oogenblik, dat Menzel zijn overvol gemced voor het mooie dienstmeisje uitstortte. Evenals op dien avond, tnen Adelgunde het wanhopig besluit opvatte naar het Casino te gaan, leunde de oude dame in een der hoeken van de sofa, maar heden lag hare kleindochter voor haar nedergeknield en had zij de verschrompelde gestalte feeder met beide armen om strengeld. Evenals toen lachte de barones ook thans in zich- zelve, maar ditmaal kl"Dk dat zonderlinge lachje volstrekt niet boosaardig, doch vol goluk en tevreden heid. „Gij dwaas kind moest toch genezen worden van de krankzinnigheid uwer meisjesjaren, van eene ziekte die een hoog6t bedenkeiqk karakter scheen aan te nemen. Alleen een radikale behandeling kon u meer helpen. Een diepe snede in het levende vleesch is beter dan het jarenlang toedienen van laffe medicijnen," ant woordde de grootmoeder op bewogen tooD, terwijl zij met de gerimpelde hand over her blonde, over haar neergebogen hoofd streelde. „Onu begrijp ik ook alles, grootmamaDaarom hent gij Alfred nog vóór ons huwelijk het geheim mijner noodlottige liefde voor Ledebur toevertrouwd. De schijnbare onverschilligheid en koelheid van mijn echt genoot moest mq prikkelen en mij een blik in mqzelve doen slaan! Daarom ook hadt gij zoo dikwijlsoneemg heden met hem en noodxaaktet gij mij zqne partij op te nemeD, zoo vaak gij hem in mijne oogen poogdet te verkleinen totiat Adel-runde sweeg en ver borg het gloeiend gelaat in den so'aoot der oude dame. „Ja, totdat ik inzag dat ik mijn doel bereikt had en dat dit onverstandige kleine hart eindelijk tot rede was gekomen, totdat het van weerszijden zoovar gekomen was. als ik wenschte van het eerste oogenblik af, waarop gij Pöilniiz leerdet kennen." „Dat is de rechte man voor mijn al te dichterlijk gestemd kind," dacht ik bij mijzelve, terwijl ik al spoe dig een zeer diplomatisch plan opvatte. De goede God, die in alles echter het meeste verricht, heeft mij daarin genadiglqk bqiestaan," antwoordde ds barones, op een geheel ongewonen toon van de grootste hartelijk heid. „Helaas, grootmoeder, wat heb ik u dan verkeerd be oordeeld' Ik heb nooit knnnen vermoeden dat mijn gelnk u zoo na ter harte gingfluisterde de jonge vrouw, diep bewogen. „Niet Gij verbeeldet u zeker, dat ook ik geen hart bezat, zooals de booze tongen dat van u beweerden, liefste, ha, ha, ha?*' En de oude barones begon weder op de oude, harde wqze te lachen„Bah, wat bekommer ik mij om de wereld Zij mag mij belasteren en vooraf eene plaats in de hel toewijzen, mqn eenig levensdoel, mijn zon nestraal zqt gq, Adelgunde, het kind mqner arme doch ter, het kind dat den naam uwer grootmoeder draagt. Voortaan zal eiken dag van dit armzalig leven aan u en aan uw geluk gewqd zijn!" Toch zou er nog een pqnlqke wanklank trillen in de harmonie 8n diepen vrede van het thans zoo nauw verbonden gezin. Een smartelqk beiicht wachtte hen dat de harten [der beide echtgenooten zwaar moest treffen. Toon Adelgunde wederom aan den arm van haar echtgenoot voor den kerstboom stond, die ter wille van het op zoo sombers wijze gestoorde feest ten tweede male opgestoken was, meldde men het bezoek aan van baron Schlottheim, den adjudant van heb regiment, die uit naam van den overste, aan Pöllnitz de treurige Iqding kwam overbrengen, dat de eerste luitenant Le debur niet meer tot de levenden behoorde. Op de vele vragen, die hein op een toon van ont steltenis gedaan werden, wist de officier slechts dit eene tt-n antwoord te geven, dat men het levenlooze lichaam van den graaf lang uitgestrekt op de sneeuw van het koninklijk jachtslot had gevondeD. De opperjagermeester Ma-dorf, die den oommandant persoonlijk de treurmare was komen roededeelen, had verzekerd dat graaf Ledebnr ongetwijfeld aohterover uitgegleden was op de bardbevroren sneeuw, waarbij zijn eigen geweer waarschijnlijk was afgegaan. Ritmeester von Pöllnitz scbeen veel te ontroerd om zijne meening over dit bericht te kunnen geven. Zoodra de adjudant weder vertrokken was, gaf hij last, dat men de lichten van den kerstboom zou uit dooven, drukte den arm xqner doodsbleeke, innig geliefde vrouw nog dichter tegen zich aan en fluisterde zacht „I wasted time and now does time waste met*4 EINDE.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1896 | | pagina 1