Tweede Editie.
foor onze Vensters.
GEEN HART.
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD.
F EUILLET ON.
14e Jaargang.
Woeasdag 11 November 1896.
No. 4100
AAHLEM'S
A^SO^TTSTETlVilEIlSrTSn^ICrS
Voor Haarlem per 3 maanden.f 1.20
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der
gemeente), per 3 maandenn 1.30
Franco door het geheele Rijk, per 8 maanden1.65
Afzonderlijke nummers0.05
•Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem, per 3 maanden0.30
de omstreken en franco per postOST1/^
i 1—o regels 50 Cts.; iedere regel meer 10 Cts. Groote letters naar plaatsruimte.
By Abonnement aanzienlijk rabat.
Reclames 20 Cent per regel.
Abonnementen en Advertentién worden aangenomen door onze Agenten
en door alle Boekhandelaren en Courantiers.
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
Bureaux: Kleine Houtstraat 14, Haarlem. Telefoonnummer 122.
Directeur-Uitgever J. C. PEEREBOOM.
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangére G. L. DAüBE Co. JOHN F. JONES, Succ., Parijs 31bis Faubourg Mositmartre.
Agenten voor dit Blad in den omtrek zijn: Bloemendaal Sontpoort en Schoten, P. v.d. RAADT, Santpoort; Heemstede, J. LEUVEN, bq de Tol; Haarlemmermeer, C. DOEKESSpaamdam, C. HARTENDORP;
Znndvoort. J. ZWEMMER; Beide Vels(n). J. OOSTERHOFlJmuiden, TJADEN BeverwijkH. JUNGER1E, Koningstraat. Genopmden Agenten nemen Abonnementen en Advertentiën aan.
In de étalage voor de vensters van
ei bureau van dit blad zijn de na-
olgende aibeeidingen gelegd
Het leggen van den krans'van den
Izaar van Rusland in het Panthéon
p de graftombe van president Carnot.
Stamboom van het Huis van
)r)eane.
Het monument van Watteauinden
oin van het Luxembourg.
Portretten van Mc Kinley en van
try an.
De verkoop van den Bourgogne
Fijn in het gestcht van Beaune
1. De binnenplaats gedurenden den
ferkoopdag.
2. De wijnpersen.
3. Het proeven in den wijnkelder.
4. De nieuwe wijnsoorten in de
landelszaal geëtaleerd.
5. De verkoop der wijnen.
Eene potpourri in beeld van de
)on Joans, geleekend door Caran
l'Aohe.
In een fjord in Noorwegen.
Monument van Leolaire.
William Mo Kiniey.
De groote troepenrevue te Rome
jdens de feesten van het koninklijk
'luwelijk.
De oostersohe quaestieEene sa-
ïenkomst der ambassadeurs te
[onstantinopel ten huize van baron
<alisoh.
Hallowe'en (naoht voor Allerheili-
en). Naar de schilderij van John
lollier.
Mary, koningin van Schotland. Naar
le sohilderq van P. Oudry.
Een reis in Thibetbezoek aan het
leilige meer van Mansalwar.
Jacht op jakhalzen in Indië: eene
londerünge jager.
E. J. Poynier, de nieuwe president
an de engelsohe Royal Academy.
De opstand in Rhodesia:
1. Een kraal in de Selundi Range
loor bereden infanterie aarn, ©vallen.
2. Ean Makaiaka besohrqft een ge-
eoht.
Eene schoonheidstype.
Het vroegere slot te Heemstede:
1. Brug en voordeur van het kas*
eet.
2. Gebouwen ter weerszijden van
iet voorplein.
Het slot in het laatst der 17e
leuw.
Nansens pooltoohl
1. De Fram in het ys.
2. Een avond in de salon.
3. IJs ia de iente.
4. Nansen de winterhui verlatende.
5. Jobansen in zijn kleediag van
'olfsvel.
6. Tegenspoeden.
7. Het trekken ven den kajak over
peen gestapelde ijsdammen.
8 M3gn6tisohe waarnemingen onder
loeilijkheden (Maart 1894).
9. Het dryven der honden.
Politieke platen en portretten.
Politiek Overzicht,
De minister van oorlog in België
heeft zijn ontslag ingediend. Zaterdag
had het ministerie kabinetsraad,
welke door den koning werd gepre
sideerd. In deze bijeenkomst werd
geconcludeerd tot niet-indiening van
het ontwerp van generaal Brassine tot
hervorming van het krijgswezen.
Hierna diende de minister onmiddel
lqk zijn ontslag in.
Als zqn opvolger wordt genoemd
generaal Gieindl.
In Guildhall te Londen heeft aan
een banket de Engelsche premier eene
belangrijke rede gehouden over de
binnen- en buitenlandsche politiek.
Lord Salisbury zeide te gelooven
dat de moeilijkheden van Venezuela,
ten gevolge der voorstellen van de
VereeDigde Staten een eind zullen
nemen. Het ministerie van buiten
landsche zaken heeft angstige uren
gehad, maar thans schijnt een kalmer
tijd aangebroken. Er blijlt nochtans
nog éen vraagstuk over, dat van
Turkije. Spreker meent dat het En
gelsche volk thans eenstemmig zou
zijn in een afkeuring van eik optreden
van Engeland alleen. Om het lot der
Armeniërs en van de andere volke
ren, die onder Tnrksch gezag staan
te verbeteren, kunnen de Europeesche
natiën niet te taliqk zijn. Indien
Engeliind een andere mogendheid
dwingen wil tot verbetering van hare
wetten, dan moet het het laad bezet
ten. Maar daartoe is 69n groot
leger noodig. Met een vloot
alleen gaat het onmogelijk. En
zonder militie kan Engeland geen
groot leger hebben, 'tls doemaar het
beste zich aan te sluiten bq de andere
Europeesche mogendheden, in de
hoop door gemeen schappelijk en
invloed de hervormingen te verkrijgen.
Spreker ziet in het Oostersche vraag
stuk, zooale het thaus staat, geen
reden om de tot nu gevolgde politiek
te verlaten en evenmin een reden om
ook maar een bunder te verlaten van
al de stukken grondgebied, welke En
geland thans bezet houdt.
Lord Salisbury wees voorts nog
op de goede verstandhouding, welke
er thans tusschen de mogendheden
bestaat. Hij deelde bqna geheel de
meeningen, door minister Hanotaux
uitgesproken. Engeland is het altoos
eens geweest met het Drievoudig
Verbond. Spreker hoopte dat dit zou
voortgaan, vriendschappelijk met
Engeland te handelen. Wat Rusland
betreft, Bismarck's meening dat er
een gestadig antagonisme tusschen
Engeland 6n Rusland bostaa». is
volkomen ongegrond en heeft althans
tegenwoordig geen zin. Spr. heeft
goede redenen om te meenen dat
Rusiand de Oostersche zaken met
dezelfde oogen als Engeland beziet.
Alleen door het Sultanaat kunnen
wij er toe geraken aan alle Turksohe
onderdanen, christenen e*- Mohamme
danen, een goed beheer te sohenken.
feesten in 1898, dat zioh op eene
bqeenkomst, Vrijdagavond jl. gehou
den, beeltgeconstitueerd. bestaat uit de
volge ide heerenC. G. Loomeqer
Jr., president, A. H. Weqburg, seore-
tarie, J. J. Klaverweiden, penning
meester, S. de Jager, H. Fikkert, H.
M. F. Seveke en A. Bosse, oommia-
Naar wq vernemen zal a.s. Zondag
15 November (wij meldden hiervan
vroeger reeds iets) de heer J. Steen
man Sr den dag herdenken waarop
hq voor 40 jaar organist der Remon
Ftrantsohe Kerk werd en het teveDS
40 jaar geleden zqn, dat hg zioh
hier ter stede als pianoorgel- en
zangonderwijzer vestigde.
Wanneer wq nagaan dat het den
heer Steenman ondanks zqn 40 jarige
loopbaan, nog steeds niet ontbreekt
aan jeugdig vuur, en dat hq nog
steeds aan meer dan honderd leer
lingen onvermoeid en met zeldzaam
geduld, zjjne vroohtbare lessen geeft,
dan zal het ongetwijfeld a s. Zondag
den heer Steenman aan blijken van
belangstelling niet ontbreken.
De neutrale kiesvereeni.inc „Bur-'
gerplicht" houdt Woensdag 11 Novem
ber eene algemeene ledenvergadering.
Daarbij komt aan de orde het benoe
men van een president (daar de heer
Hqmans die als zoodanig verkozen
was, voor diebenoeming heeft bedankt),
verder een voorstel,luidende: „hand
having van de oude neutrale vereeni-
ging," stellen van net vereenigingsjaar
op 1 Jan.—31 Dec. en van de con-'
tributie op f 1.ten slotte komt ter
sprake verkiezing voor de Kamer van
koophandel.
(Aftredende leden van de K v. K.
zijn in dit jaar de heeren Th. Figee,
E. J. Westerveld, H. T. Peltenburg
en A. cle Clorcq.
voortgewerkt, terwql verschillende
baggermachines dat kanaal op de
vereisohte diepte brengen.
Volgens loopend geruoht bestaat!
het voornemen de sluizen werke;ijkj
op 15 Deo. in gebruik te nemen.
Blqkens later bericht is de knip
door de lJmuiden leeggepompt
De uitslag van de Zondag te
Heemstede gehouden voetbalmatch
voor de 2e competitie tnaschen de
Haarlemsche V. C. „H-iarlem" en de
,.Amst. Athl. Cl." had tot uitsla*,
dat Haarlem" overwon met 6 tegen
0 goals.
Te Beverwqk is de hoofdelijke
omslag met f 1000 verhoogd en ge-
braoht op f8000.
Vergadering van den Gemeenteraad
van Bloemendaal op Donderdag den
12en November 1896, des namiddags
te half twee we.
Op eventueele vordering van paar
den voor den krijgsdienst moet Ben-
I nebroek leveren 2 rqpaarden en 1
trekpaard Bloemendaal 9 rij- en 8
j trekpaarden Haarlemmerliede en
jSpaarnwoudo 18 en Spaamdam 3
I trekpaarden.
I
j De stationschefs te VelBen en Oost-
huizen zqn op hooger last van stand
plaatsen verwisseld.
STADSNIEUWS,
eerste en derde Pagina
Haarlem10 Nov.
Het comité uit de bewoners der
Barteljorisstraat voor de kronings
De nieuwe sluis te lJmuiden.
Om de soheur aan de nieuwe sluis
is een kuip geplaatst. Hst sleepbootje
van den heer Ruttors heeft Zondag
tevergeefs beproefd d9ze leeg te
pompen. Maandag is dit beproefd
door de sleepboot lJmuiden oogen-
sohynlqk zonder goeden uitBiag;
zwaardere pompen zullen dns nood
zakelijk zijn. Ais de kuip leeg is, zal
met het oiohtmetselen van de uitge
hakte scheur begonnen worden.
Met de plaatsing der steenen glcoi
ing aan weerrzqden van het buiten-
toeleidingskanaal wordt met spoed
BINNENLAND.
Uit de Staatscourant.
Min. beschikking.
De minister van marine heeftlo.
den kapitein-luitenant ter zee J. H.
Strootman, uit Oost Indië in Nederland
teruggekeerd, op nonaotiviteit gesteld;
2o. den luitenant ter zee 2e kl. jhr.
J. C. F. von Mühlen, dienende aan
boord van Hr. Ma. monitor Matador
met 8 Deo. a. s. op nonactiviteit ge
steld en vervangen door den luit. ter
zee 2e kl. J. H. Commqs.
Ia de Badcourant van Clsve Der
Schwmvinden wij een gedicht op
Koningin Wilhelmina van de hand
des heeren W. Robbers, gedicht ter
eere van den 16en verjaardag onzer
Koningin.
Het luidt als volgt
Kóningin Wilhelnine der Nieder-
lande.
Zu Höchst Ihrem Wiegen/este.
Vom Volk der Niederlande an
[Deinem E'arentag,
Verknüpft durch heil'ge Bande
[aehlagts Herz in einem Schlag,
Es stimmt mit ein im Reigers der
[Mutter Vaterland,
Halb bist Du ïhra zueigen, Germa-
[aienstaaim verwapdt,
Erbiüh Oranier s Biüte zur Füretin
[hehr uud scbön,
Dereinst mit Muiter^ e im freien
(Volk zn steha
Mögst Sensn Du ihm bringen und
[G'ück mit voller Hand,
Und in der Vö'kerringer. viel Ehr'dem
[Niederland.
Fest ste'at Dein Taron aut" Ecden,
[wetl er auf Treu erbaut,
Wie auoh die Zeiten werden, Dein
[Land scbützt seine Braut,
Solang ein Nieder ander das Neer-
[tandBbloed Liöd singt,
Solang Orange boven 1 durch Mark
[und Giieder dringt.
Landbouwbelangen.
Men schrijft aan de Standaard
Enkele bekende mannen op land
bouwgebied hebben het voornemen
eeni?e mede-voorstanuers van den
landbouw tot eene bijeenkomst uitj
te noedigen, o u tot overeenstemming
te geraken omtrent de gedragslijn bij
de aanstaande verkiezingen voor de
Tweede Kamer.
Atjeh.
Bij het departement van koloniën1
is het volgende telegram ontvangen,
dd. 8 dezer van den gonv.-gen. van
Ned.-Indië, betreffende Atjeh
In den afgeloopen naoht maakte
een oolonne uit Mesdjid—Indrapoeri
en Seiitnoen toobten in den omtrek
licht gewond 2 officieren en gewond
6 militairen beneden dien rang.
De Koninklijke Poat.
Een „Buitenman" sohrqft aan het
Hbld.
Trouwe bezoekers van den Amstel
veensohen weg bunnen daar eiken
middag om een uur of vqf, zes te
genover den Koninginneweg iemand
zien zitten uitblazen. Zooals hq daar
zit op den berm met pak en zak
naast zioh, die hq van de tram tot
zoover heeft getorst, zou men hem
vooreen marskramer kunnen houden,
indien zqn modelpet eu jas hem niet
tot koninklijk postbode stempelden.
Inderdaad is hq dan ook postbode
op Amsteiveen, dat daar anderhalf
uur vandaan ligt. Die zak is de ko
ninklijke postzak en dat pak is het
koninklijk postpak. Overigens heeft
de man niets koninklijks.
Zoo laat het zioh verklaren dat de
henden zioh niet ontzien dat pak en
zak te besnuffelen en mijn jachthond
zqn fijnen Deus er al eens in steekt,
vermoedelqk om te rien of er ook
iets voor zqn baas by is.
In ieder geval staat het vast, dat
de honden veel met die zakken op
hebben, misschien wel omdat de be
waker een waar hondenbaanfje heeft
Want dat verzeker ik u, het is niet
ailes 's winters bq weer en wind en
zomers in het blakerend zonnetje
daar te zitten, totdat de voerman van
een open boerenwagen even stopt en
de koninklijke post met pak en zak
tusschen de melkvateu verzeild raakt.
Vraagt u nu of dat hoeft, dan zeg
ik kortwegneenwant het Rijk,
dat jaarlybs zooveel ton op de
pos'erij overhoudt, verschaft den raar,
ec-n karretje, dat hij hoogsteigenhan
dig kan duwen, indien de toestand
van deD weg het toelaat, of met hon
den mag bespannen ais hq ze zelf
aanschaft en onderhoudt.
Verder betaalt het rijk den man
aile weken zeker wel aont heele gul
dens, zoodat hq, met een beetje toe
wijding voor zijn post vau vertrou
wen, er best een eigen rendier, bijv.
een ezel, op na kon houden.
Maar de aardigheid is er glad af
zoowel voor hem aL voor mq, vooral
wanneer ik, vergelijkenderwijs, eens
terugdenk aan den goeden ouden
tqd, toen laogs denzelfden Amste:-
veensoheweg een kranig postiljon, al
dravende,zqn „Hop Manannetje* b'.ies
en de harten van allo boerenmeisjes
etui.
Of er foen nooit brieven wegraak
ten weet ik nietevenmin of men
zijn groeneD „Amsterdammer", toen
ooknu eens 's avonds, dan weer
's morgens of 's middags ontving of
en dat is het laatste nieuws
ean postqaitantie heelemoal niet werd
aangeboden en aan den afzender te-
ruggezonden, versierd met een blauw
stempel: nul 1923.Het heeft 'm blijk
baar in die nul gezeten!
Het is waar, van tqd tot tqd wordt
er geklaagd, bq het hulpkantoor, bq
het hoofdkantoor en bij den inspec
teur, maar dat doet de een of mlere
kniesoor. Iemand, die het goed be
grijpt, verkneukelt zioh dat net Rqk,
dank zjj een breed opgevat beheer
der koninklijke brievenp». eterjj, er zoo
teel weet uit te slaan.
Zoover althans gaat de dankbare
bewondering vac e n buitenman.
De kleine steen'je3 te
Amsterdam.
De kleine steentjes voor het aloude
stadhuis te Amsterdam, thans Ko
ninklijk paleis, geven nog altoos reden
tot botsingen tusschen de militaire
macht en burgers en buitenlui. De
kleine steentjes, d. w. t. de klinkerbe-
atrating, die de hoofdwacht welke in
het Paleis zetelt, voor zich vrij houdt
en waarop het den burgers verboden
is een voet te zetten op straffe van
door den heen-en-weer spanseerenden
schildwacht met de bajonet geprikt
of met de kolf gestooten te worden.
Dat verbod om de kleire steentjes te
betreden, heeft al tot proceseen aan
leiding gegeven en zelfs tot opstootjes
en volksverzamelingen, die door de
huzaren moeeten worden niteeuge-
jaagd.
De Amsterdammers nu, mogen ge
houden worden geacht bekend te zijn
met het verbod om zich over de
demarcatielijn te begeven - - maar
aangezien nergens een bordje met
„verboden toegang" is aangeslagen,
siaan vreemdelingen eraan bloot de
bepaling onwillekeurig te overtreden.
Het paleis willen- e bezichtigen en van
de voor de hand liggende onderstelling
uitgaande, dat de eDtiée tot het paleis
zich bevindt aan de Darnzijde, loopen
ze vaak de t childwachts in de armen^
om door dezen dati op mear of min
der heusche wijze te worden terugge
wezen. Dat dit voor deze, van den
prir.e geen kwaad wetende, vreemde
gasten verre van aangenaam is, kan
inon licht bevroeden, waarbij nog
komt, dat ze dunschj!.twaobt,die ben
terecht wil wij'.en, biet verstaan. ï>a
Vereeniging tot bevordering vau het
Vrtemdelingenverkeer heelt dan ook
de zaak tot de hare gemaakt en zich
tot het gemeentebestuur gewend met
het verzoek het verboden terrein door
zoogenaamde stoepkettinge af te slui
ten, een verzoek tegen welks inwilli
ging zeker geen bezwaar zal wezen.
Een soldaat-officier.
Voor hot huis van een der meeat
J bekende Amsterdamsohe handelaars
in goud- en zilverwerken op de Hee-
i rengracht hield een psardagen geleden
's avonds om een uur of z'-s, een fraaie
equipage stil, met een paar prachtige
vurige paarden bespannen- Üe pallre-
nier, in een lange, gele jas en met
een glimmenden hoogen hoed met
breeden, gouden band, trad binnen
en vroej den bediende of hq even
aan bet rqluig wilde komen. Deze
haastte zich, om de deftige klanten
te gaan begroeten. Hij zag door het
portier, dat de palfrenier in eerbiedige
houding half geopend bieid, een hee
Novelle va^n
DORIS VON SPAETTGEN.
„Sinds gisteren weet ik dat ik een blind en dwaas
leisje was, dat zulk een groot geluk eigenlijk volstrekt
iet verdiende. Maar naar Waldenbur laat ik n toch
iet alleen vertrekken, Menzel, wilt gij mij mede-
em^n
„Micbelina, liefste, beste Maar lieve Hemel! daar
om: mqnheer de ritmeester aan, ik herken zijn voet
lap P' viel de jonge knecht zichzelf in de rede, terwijl
ij haastig op zijde sprong. De kleine Pooleche etormde
veneens als een wervelwind de deur uit, terwijl Men
el met het onnoozelste gezicht van de wereld de eet-
ifel begon op te ruimen.
spotternij gevreesd; en nu wnart gij het, beste groot
mama. die in de grootïte stilte bezig zijt geweest aan
ons geluk te arbeiden."
Het was juist op hetzelfde oogenblik, dat Menzel zijn
overvol gemced voor het mooie dienstmeisje uitstortte.
Evenals op dien avond, tnen Adelgunde het wanhopig
besluit opvatte naar het Casino te gaan, leunde de oude
dame in een der hoeken van de sofa, maar heden lag
hare kleindochter voor haar nedergeknield en had zij
de verschrompelde gestalte feeder met beide armen om
strengeld.
Evenals toen lachte de barones ook thans in zich-
zelve, maar ditmaal kl"Dk dat zonderlinge lachje
volstrekt niet boosaardig, doch vol goluk en tevreden
heid.
„Gij dwaas kind moest toch genezen worden van de
krankzinnigheid uwer meisjesjaren, van eene ziekte die
een hoog6t bedenkeiqk karakter scheen aan te nemen.
Alleen een radikale behandeling kon u meer helpen.
Een diepe snede in het levende vleesch is beter dan
het jarenlang toedienen van laffe medicijnen," ant
woordde de grootmoeder op bewogen tooD, terwijl zij
met de gerimpelde hand over her blonde, over haar
neergebogen hoofd streelde.
„Onu begrijp ik ook alles, grootmamaDaarom
hent gij Alfred nog vóór ons huwelijk het geheim
mijner noodlottige liefde voor Ledebur toevertrouwd. De
schijnbare onverschilligheid en koelheid van mijn echt
genoot moest mq prikkelen en mij een blik in mqzelve
doen slaan! Daarom ook hadt gij zoo dikwijlsoneemg
heden met hem en noodxaaktet gij mij zqne partij op te
nemeD, zoo vaak gij hem in mijne oogen poogdet te
verkleinen totiat Adel-runde sweeg en ver
borg het gloeiend gelaat in den so'aoot der oude dame.
„Ja, totdat ik inzag dat ik mijn doel bereikt had en
dat dit onverstandige kleine hart eindelijk tot rede was
gekomen, totdat het van weerszijden zoovar gekomen
was. als ik wenschte van het eerste oogenblik af, waarop
gij Pöilniiz leerdet kennen."
„Dat is de rechte man voor mijn al te dichterlijk
gestemd kind," dacht ik bij mijzelve, terwijl ik al spoe
dig een zeer diplomatisch plan opvatte. De goede God,
die in alles echter het meeste verricht, heeft mij daarin
genadiglqk bqiestaan," antwoordde ds barones, op
een geheel ongewonen toon van de grootste hartelijk
heid.
„Helaas, grootmoeder, wat heb ik u dan verkeerd be
oordeeld' Ik heb nooit knnnen vermoeden dat mijn
gelnk u zoo na ter harte gingfluisterde de jonge
vrouw, diep bewogen.
„Niet Gij verbeeldet u zeker, dat ook ik geen hart
bezat, zooals de booze tongen dat van u beweerden,
liefste, ha, ha, ha?*'
En de oude barones begon weder op de oude, harde
wqze te lachen„Bah, wat bekommer ik mij om de
wereld Zij mag mij belasteren en vooraf eene plaats
in de hel toewijzen, mqn eenig levensdoel, mijn zon
nestraal zqt gq, Adelgunde, het kind mqner arme doch
ter, het kind dat den naam uwer grootmoeder draagt.
Voortaan zal eiken dag van dit armzalig leven aan u
en aan uw geluk gewqd zijn!"
Toch zou er nog een pqnlqke wanklank trillen in
de harmonie 8n diepen vrede van het thans zoo nauw
verbonden gezin. Een smartelqk beiicht wachtte hen
dat de harten [der beide echtgenooten zwaar moest
treffen.
Toon Adelgunde wederom aan den arm van haar
echtgenoot voor den kerstboom stond, die ter wille van
het op zoo sombers wijze gestoorde feest ten tweede
male opgestoken was, meldde men het bezoek aan van
baron Schlottheim, den adjudant van heb regiment, die
uit naam van den overste, aan Pöllnitz de treurige
Iqding kwam overbrengen, dat de eerste luitenant Le
debur niet meer tot de levenden behoorde.
Op de vele vragen, die hein op een toon van ont
steltenis gedaan werden, wist de officier slechts dit
eene tt-n antwoord te geven, dat men het levenlooze
lichaam van den graaf lang uitgestrekt op de sneeuw
van het koninklijk jachtslot had gevondeD.
De opperjagermeester Ma-dorf, die den oommandant
persoonlijk de treurmare was komen roededeelen, had
verzekerd dat graaf Ledebnr ongetwijfeld aohterover
uitgegleden was op de bardbevroren sneeuw, waarbij
zijn eigen geweer waarschijnlijk was afgegaan.
Ritmeester von Pöllnitz scbeen veel te ontroerd om
zijne meening over dit bericht te kunnen geven.
Zoodra de adjudant weder vertrokken was, gaf hij
last, dat men de lichten van den kerstboom zou uit
dooven, drukte den arm xqner doodsbleeke, innig
geliefde vrouw nog dichter tegen zich aan en fluisterde
zacht
„I wasted time and now does time waste met*4
EINDE.