nog bet meeste heil en 't allermeest
in bet schrappen der ziekte van de
lijst der besmettelijke veeziekten. Dat
sou althans het buitenland een middel
ah de hand slaan om den In roer te
beletten. Want spr. zag hieiin opzet,
door het eigenbelang ingegeven en
hij vroeg of het niet tjjd werd om te
denken aan represailles.
Tan den onwil van het buitenland
gaf ook de heer Kslkman een staaltje.
Herinnerende aan het verbod van
invoer van melk in sommige streken
van Pruisen, wees hg er op, dat deze
invoer wel werd toegestaan aan Duit*
achere..die in Holland boerderijen
hadden. Dat was teoh al te kras 1
De Minister van Boitenlandscbe
Zaken, toevallig aanwezig, zeide dat
over dit feit reeds met de Dnitsebe
Ree. was gecorrespondeerd.
Doch de Min. van Binnenlandsohe
Zaken erkende, dat zgn maarregelen
op buitenland niet veel effeot hadden
gehad. Dia maatregelen verdedigend,
gaf de Min. toe, dat hij vooreerst het
stelsel van afmaken moest laten rusten
en dat het wensehelijk zon zgn indien
men er, lange internationalen weg, toe
komen ken, de ziekte als besmettelijke
te schrappen.
Het wetsontwerp werd zonder stem
ming goedgekeurd.
Om nu tot de Saikerwet te komen,
dient gemeld, dat de heerenBorgesius,
Mees en Rutgers haar aanbevalen.
De laatste behandelde uitsluitend het
belang van den landbouw en sloot zich
daarbij aan aan hetgeen gisteren door
den heer De Boer werd gezegd. Het
stelsel van exerciss vond hg goed, al
hinderde hem, vrghandelaar, de open
premie ook een weinig. Zeowel hij als
de beide andere sprekers betoogden
evenwel de noodzakelijkheid, de op
portuniteit van de protectie der in
dustrie, hoewel geen van drieën ge
neigd was tot een verhooging daarvan
mede te werken. De heer Mees nam
hoofdzakelijk de argumenten der te
genstanders over en daardoor dea
Min. van Fin. vesl werk uit handen,
terwijl de heer Borgesius, het ontwerp
aanvaardende, toch aan eea aanslag
naaF betjwerkelgk redenment de voor
keur zou hebben geschonken.
De Minister van Financ'ëu aohtte
dit stelsel evenwel onmogeljjk en het
zijne het beste, omdat het definitief
aan misbruiken en moeilijkheden, aan
benadeelicg van den fiscus en de be
lastingplichtigen een einde maakte.
Tan hoogere protectie dan de voor
gestelde wilde de Min. niet weten.
Betwistende, dat daardoor de industrie
of de cultuur achteruit zou gaan,
verdedigde hg zeer omstandig de af
dalende premiën, waardoor, naar het;
hem voorkwam, de belangen van den
landbouw (steeds door de fabrikanten
vooropgesteld doch, zoo noodig
voor hun belang, verwaarloosd) het
best werden behartigd. Na de uitvoe
rige verdediging door den Min.
zeer bekort, omdat 'de tegenstanders
reeds vrd anderen antwoord hadden
gekregen, begonnen in de avondzitting
de replieken.
De beer Bahlmann, een nieuwe spre
ker, aohtte door deze wet bet belang
van den fiscus niet behartigd. Vooral
met bet oog op den toestand in het bui
tenland achtte hij krachtiger protectie
noodig, terwijl door hooger sapaan-
siag de Bohatkist rnillioenec meer zou
ontvangen. Spr. verdedigde in het
algemeen behoud van het bestaande
stelsel, als beter dau dat in de aan
geboden wet. Sprekers hoofdbezwaar
was hierin gelegen, dat hg van deze
wet het verdwgnen der raffinaderijen
vreesde.
Een motie-Sehaepman tot sluiting
van het debat, werd aangenomen
nadat de minister den heer Bahlmann
had geantwoord dat er geen sprake
kon zijn van diens duistere denk
beelden met 68 tegen 9 stemmen.
Bg art. 1 kwam in behandeling
het amend, van den heer Bouman om
het bedrag van den accijns-opbrengst
te fixeeren op 91 ton en het meerdere
van den totaal-aanBlag te doen strek
ken tot verlaging van den aooijne,
waarvan spr. een warm voorstander,
ja van afschaffing, was. Zeer uitvoe
rig verdedigde de spr. dit stelsel,
zonder de nadeelen daarvan te ont
kennen, doch vooral wijzende op het
groote volksbelang, bij verlaging,
dus bij vermindering der consumptie
betrokken. De heer Pgnacker Hordijk
was in beginsel zeer voor het amend,
waarvan hij de wenschelijkheid er
kende. Hij wees op de groote voe
dingswaarde van suiker. Ook namens
de C. v. R. werd het amend, door
den heer Rink aanbevolen.
De Minister aohtte het oogenblik
niet gekomen; zeer minieuse verla
ging zou geen ooosumptie in de hand
werken. Men deed beter te wachten,
tot men met eea flinke verlaging kon
komen. Behalve dit bezwaar had de
Minister er nog een paar van formee-
len aard.
liet amendement werd verworpen
met, 58 tegen 16 stemmen en de Ka
mer ging tegen balftwaalf huiswaarts,
tot Woensdag 11 uur.
De Eerste Kamer vergadert Don
derdagochtend ten 11 uur.
G. Jr.
Eerste Kamer.
De afdeelingen van de Eerste
Kamer der Staten-Generaai hebben
benoemd t»t voorzitters de heeren
Yai Hall, Pgnacker Hordijk, v. Tien
hoven, Geertsema en Fransen v. d.
Putte
tot onder voorzitters, de hh.Siekeaz
Cremers, Albarda van Ekenstein,
Muller en Van Nispen tot Pannerden;
tot rapporteurs over de Algemeene
beschouwingen, Huis }der Koningin,
Hooge Collegiën, Buiten- en Binnen
landsohe Zaken, Nationale Schuld,
Financiën, Onvoorziene uitgaven en
Koloniën der Staatsbegrooting de hh.:
Siokesz, Van Asoh v. Wijk, BergBina,
R ah us en en Bone ral Faareover
Justitie, Marine, Oorlog en Waterstaat,
de hh: Tan Alphen Wertheim, De
Jong, Yiielander Hein en Sassen.
De fierste Kamer vergadert Don
derdag-voormiddag 11 uur tet afdoe
ning, waarscbijalgk van hetnoodsui-
kerwetje.
Dr. Doijer f.
Maandag in den laten avond over
leed te Leiden na een langdurig
smartelijk l$iea in den ouderdom van
69 jaren dr. D. Doger, oud-booglee-
raar bh de faculteit der geneeskunde
aan de Rijks-universiteit aldaar.
Statistiek van drankwinkels.
Op 31 December 1804 bestonden in
Nederland 24.821 localiteiten, waarin
met vergunning sterken drank in het
klein werd verkocht
Op 31 December 1895 was dit aantal
24.773, dus in den loop van 18*5 ver
loren 48 localiteiten het recht op ver
gunning.
Op 31 December 1855, dus 40 jaar
vroeger, bestonden in Nederland 34,375
drankwinkels, d. i. 1 op 90 inwoners.
Naar de bevolking op 81 December
1895 4,859,451 inwoners bedroeg
toen het aantal vergunningen 1 op 196
inwoners.
De verdeeling over de provinciën
is al3 volgt
aantal op
81 l)ec. 1355—81 I)e« 1816.
Noord-Brabant
4889
4065
Gelderland
3608
2330
Zuid-Holland
5620
4165
Noord-Holland
4625
3712
Utrecht
1524
1119
Friesland
3192
1831
Overgssel
1941
1534
Groningen
3071
2075
Drenthe
1272
783
Limburg
2902
1478
Zeeland
176L
1171
Samen
34375
54773
In alle provinciën is dus het getal
verminderdde inrichtingen waar
clandestien wordt verkocht buiten be
rekening gelaten, de totale ver
mindering is bgna 28 pet. De grootste
vermindering valt waar te nemen in
Limburg (49 pot.), dan volgen Fries
land (42 pet.), Drenthe (38 pet.), Gro
ningen en Zeeland (82 pet,), Zuid-Hol
land en Utrecht(26 pet.), Gelderland en
Overijssel (21 petNoord-Holland (20
pet.) en Noora-Brabant (17 pet.).
De bevolking is in die 40 jaar geste
gen met ongeveer 57 pet.
Aanranding.
Door de politie te Rotterdam wordt
opgespoord een als heer gekleed man
van omstreeks 26-jarigen leeftijd,zwart
kneveltje, wandelstok en hoogen hoed.
Deze man heeft een knaapje van on
geveer 12 jaar. dezer dagen bjj avend
in de Hoofdsteeg aangesproken met
verzoek een zwart valies met geele
handvatsels voor hem te dragen naar
de entrepotstraat. De jongen voldeed
aan het verzoek, en langs Golder-
sohekade, Willemsbrug bereikte men;
die atraat. In die straat gekomen, nam
d9 man het valies van den jongen ai,
greep hem bij zrjn keel, wierp hem
op den grond, en haalde toen uit het
valies een lleschje te roorsobijn,
waarvan hg den jongen wat traohtte
in te geven, hem tegeljjkertgd een
lapje, met dat vocht natgemaakt,
onder den neus houdende. De jongen
is daarop aan het gillen gegaan, zoo
hard, dat de aanrander, voor ontdek
king bevreesd, de vlucht nam met
achterlating van het valies. Later is
hij teruggekomen en heeft het mede
genomen. De jongen ging op den
loop en vertelde het voorgevallene
aan zgn ouders, wonende in de Boo-
gaertstraat, die er de politie mede in
kennis stelden.
Nader meldt de N. JR. Cl. dat de
geschiedenis door den knaap verhaald
der politie zeer onwaarschijnlijk voor
komt.
De moeder van den jongen zegt,
dat zij op den bewusten avond, on
gerust over het wegblijven van baar
zoontje, dat, in den regel des avonds
tegen half acht van zgn werkplaats
op den steiger tehuis komt, naar hem
ging zoeken en hem omstreeks half
tien bij haar woniDg in de Zwarte
Paardenstraat (niet in de Boogaert-
straat, gelgk gemeld is) ontmoette.
Niet de ouders, aan wie de jongen
hetgeen hem overkomen zou zgn,
mededeelde, maar een gewezen on
derwijzer van hem, dien hij den vol
genden dag ontmoette en aan wien
hg het verhaal eveneens deed, waar
schuwde de politie.
Eene onaangename verrassing.
De sohrijver van de „Brieven uit de
Hofstad" in de Arnhemeche Courant
weet te verhalen
eea variant op een oud thema
van een pas benoemd ambtenaar
te Weenen, die, op zgn nieuw bureau
aankomende, in zgn chef tot zgne
ontsteltenis den man terugvond, dien
hg zoo even in een openbaar vervoer
middel vlegelachttg bejegend had.
Dit herinnerde mij aan een derge
lijk inoident, in Den Haag voorge
vallen met een Haagsch jongeling, dat
mij eenigen tijd geleden, met naam
en toenaam van die betrokken per
soden, werd medegsdeeld. Een jong
Hagenaar, die te Delft voor eene
staatscommissie examen moest doen,
bevond zich op reis daarheen op den
tramweg, die de lijn Bankastraat
Hollandsche spoor bergdt met een
éenig medepassagier, een hem onbe
kend heer.
Op het Plein gekomen, liet het
jongemensch in de nabijheid van een
sigarenwinkel ophouden en de tram
vachten totdat hg sigaren had ge
kocht en weder ingestapt wae. Toen
de medepassagierdie haast scheen
te hebben, daarover den conducteur
zeer kalm eene opmerking maakte,
antwoordde het jonge mensoh op een
aanmatigenden toon„ja, manheer,
zóp doen wij nu hier in dun Haag;
als 'tu niet bevalt, dan kant a uit
stappen en verder wandelen".De ander
zweeg.
Toen nu het jongemensch te Delft
voor de examinatoren versoheen, ont
waarde hij tot zgn sohrik daaronder
ook den medepassagier. Het examen
ging zeer treurigop bgna elke vraag
moest hg het antwoord schuldig hie
ven en wanneer hg poogde te ant
woorden, raakte hg geducht in de
war. Ten slotte maakte de examinator
de droge opmerking„U schijnt zich
in Den Hang beter thuis te gevoelen
dan te De-ft, mijnheer."
Er in gevlogen.
Uit Vlodrop wordt aan de L. K
gesohreven
Op een der naburige kasteelendeed
xieh 't volgend grappig voorval voor.
Twee stroopers van beroep hadden
het voornemen opgevat de twee nieu
welingen van het slot, rentmeester en
jager, die hun oollega'a aohter da
veeren zaten, eens lekker bg den neus
fe pakken. Na zich overtuigd te heb
ben, dat de „Goa-dige Herr" met ge
malin voor een acht dagen op reis
waren, gingen zg in een geleend,
deftig jagerscostuum naar het slot
om met mgnheer een jachtpartijtje
te honden.
Toen zg van den portier het aan
genaam nieuws ontvingen, dat mgn
heer op reis was, vroegen zij of dau
de rentmeester of jager niet aanwezig
was. De rentmeester werd gehaald
en toen zg zioh voorgesteld hadden
met een forsoh klinkend „Von" zakten
rentmeester ea jager, die ook was
toegesneld, bgna voor de .nieuwe
adellijken" op de knieën. Dadelijk
worden de noodige toebereidselen
gemaakt om de nieuwe, hooge gasten
er eens ferm op Iob te laten knallen.
Want wjjl mgnheer en vriend tooh
afwezig was, gaven zg voor met den
laatsten trein huiswaarts te willen
keeren. Per rijtuig werden zij naar
het station gebraoht om dan de reis
tot de plaats vau bestemming voort
te zetten, alwaar zg door eenigen
hunner vrienden van hun heerlijken
last bevrijd werden deze bestond
uit: een praohtigen reebok, veertien
hazen, zestien konijnen en eene wilde
kat. De keeren „Von und zuu werden
van harte met den goeden uitslag
gefelioiteerd.
Dat de heeren van het stroopers-
gilde over deze grap in hun nopjes
zgn, behoeft geen betoog, en dat de
rentmeester ea de jager, wien alles
ter oore is gekomen, een lang en
verontwaardigd gezicht trekken en
den stroopers eeuwigen wraak heb
ben gezworen, laat zioh ook begrij
pen. Doch het ergste van alles is nog
te wachten als mijnheer, die van
alles onderricht is, thuis komt.
Sport en Wedstrijden.
Kampioenschap van Europa
Thans kan met zekerheid worden
medegedeeld dat het kampiosnsohap
van Europa op 9 en 10 Jan. te Am
sterdam op de banen der Amsterd.
IJsolub verreden zal worden.
Zaterdag 590 en 5000 en Zondag
1500 en 10,000.
Ten Btotte kunnen wij nog mede
deelen, dat de kampioen van 1896 de
heer P. J. Seyler uit Münohen zgn
titel zal komen verdedigen.
Leger en Vloot.
Een model jas.
Bij het besluit betreffende de ver
vanging van de overjas door een
manteljas met lossen mantel voor de
oavalerie en voor de veldartillerie
wordt tevens o.a. bepaald:
Wanneer de manteljas gedragen
wordt, moet ook steeds de mantel
worden gedragen. De mantel m g
echter afzonderlijk gedragen worden.
De invoerig van de manteljas voor
onderoffloieren en manschappen be
hoort geleidelijk te geschieden, naar
mate de thans in gebruik zgnde over
jassen zullen zgn afgedragen. De ver
strekking van de mantels zal niet
geschieden aan de miliiciens van de
liohtingen van het jaar 1895 en van
vorige jaren. De mantel mag niet
met de overjas gedragen worden.
Aan de officieren wordt toegestaan
de thanB in gebruikzgnde overjassen
tot 1 Juni 1898 af te dragen.
Rechtszaken.
Poging tot moord.
Voor de Amsterdamsche rechtbank
stond Dinsdag een diamantslijper
terecht, die in een vlaag van wan
hoop en drift zijne vrouw naar het
leven stond, doch door de krachtige
tegenweer der vrouw zelve voor de
misdaad van moord behoed werd.
Terwijl de vrouw en hare zuster
zich veel moeite gaven om den man
te bezwaren, bleef de rechter niet
blind voor de rol, die deze vrouwen
zeiven gespeeld hadden.
De diamantslijper was een zeer
oppassend werkman, nimmer beschon
ken, doch zeer opvliegend van aard.
Met zijne vrouw en vier kinderen
leidde hij een zeer ongelukkig leven,
aangezien de vrouw zich meer ophield
in het huis harer zuster dan in hare
eigen woning. Rseds meermalen had
men den man gewaarschuwd, dat zijne
vrouw op slechte paden wandelde.
Toen hg naar Antwerpen waa ge
weest om daar werk ta zoeken an
van die reis terugkeerde, wisten zgne
vrienden hem van het gedrag zijner
vrouw te overtuigen. Op een goeden
morgen vindt de man zjjne woning
ledig; de vrouw heelt met pak ea
zak haar intrek genomen bij haar
zuster in de Nes. Nog eenmaal poogt
hg eene verzoening te verkrijgen,
maar als hij dan met vloeken en
scheldwoorden wordt ontvangen, loopt
hij de straat op, koopt een mes en valt
daarmede zijne vrouw aan.
De ambtenaar van het O. M. nam
verzachtende omstandigheden aan en
eisehte gevangenisstraf voor den tijd
van 2 jaren.
Mr. Simons, als verdeliger spre
kende, toonde uit tal van bescheiden
aas, dat op bsklaagde's gedrag vóór
de noodlottige daad, die nit plotse
linge drift voortsproot, zoo goed als
niets was aan te merken en drong op
een zeer lichte straf aan.
Gemengd Nieuws,
VooTEichtig
Een Londeosohe operazangeres
heeft ziek verzekerd voor 500 pond
sterling en wel op het leven van
Koningin Victoria. Als de Koningin
sterft, heeft deze zeer voorzichtige
huishoudster gedacht, dan kan
het Royal Opera House eenige we
kea niet spelen. Zg is per avond ge
ëngageerd en wordt per avond be
taald. Eenige weken zou zg dus hui
ten verdiensten zgn. Vandaar de ver
zekering. De voorwaarde is er bg
gemaakt, dat de verzekeriagssom al-
leem wordt uitbetaald, wanneer de
actriee- gedwongen zal zgn niet te
zingen wegens het overigden der
Koningin.
De aardbeving in Engeland.
Onder de vermakelijke voorvallen
tijdens de aardbeving in Engeland
wordt gemeld, dat de heudervan een
jongenskostschool, door het gelnid
van rinkelende wasohkommen en
kannen op de jongenskamer uit zgn
slaap gewekt, het bed uitsprong en
zgne leerlingen deerlik ranselde,
„omdat zg zgn nachtrust hadden ge
stoord."
Te Windsor zooht een winke
lier met een revolver in de hand zgn
geheele huis door naar inbrekers.
Een „groote" diefstal.
Da Pargaohe dieven doen voor hun
Amerikaansche collega's niet onder.
In Amerika wandelt men door een
straatden velgenden morgen is de
helft verdwenen. Dieven hebben de
huizen meegenomen. Te Pargs halen
de dieven niet minder brutale Btuk-
jss uit. Onlangs zgn zg bezig geweest
niets meer of minder dan den „dóme
central" en de „dertigmeter galerij
van het paleis van het Ch&mp de
Mars" van de laatste tentoonstelling
te stelen.
Ean zekere Darbon, die in 1889
werkzaam was geweest bg het bou
wen der wereldtentoonstelling, ging
bg het volvoeren van zgn plan heel
eenvoudig te werk. Ware kunstenaars
maken niet veel omslag. Hg mon
sterde een flink getal daglooners aan,
versoheen met zijn werkvolk op ze
keren oohtend voor het paleis op
het Champ de Mars, plaatste ladders
tegen de muren, liet karren voor den
ingang waohten en gaf bevel deloo-
den gasleidingen weg te nemen.
Daarna kwamen de zinken platen van
den koepel aan de beurt. Het werk
vlotte goed en spoedig bleef er Diets
over dan een geraamte van balken
en binten. Reeds een week duurde
de arbeid en als het goed weer was
verzamelden zioh honderden straat
slijpers om de gebouwen en volgden
met aandaoht den voortgang van de
aforaak. Soms kwam de politie er bg
te pas, om nieuwsgierigen op den
noodigen afstand te houden, opdat
zij het werkvolk niet in den weg
zouden loopen of door de neerval
lende voorwerpen getroffen zouden
worden. Iedereen was overtuigd, dat
men bezig was de eerste toebereid
selen te maken voor de tentoonstel
ling van 1900.
Op een mooien dag kwam een der
gemeente-ingenieurs daar voorbij. Hg
stond verstomd. Wat gebeurde bier 1
Wanneer er gebouwd of aLebroken
moest worden, diende hij het tooh te
wetenHg informeerde op het stad
huis en oo': daar begreep niemand
er iets van. Toen rijpte een duister
vermoeden in het brein der gezamen
lijke gemeenteambtenaren en de po
litie werd gewaarschuwd. Binnen
enkele uren waren Darbon en drie
helers der gestolen voorwerpen in
haar handen. In den tgd van 8 da
gen hadden de laatsten voor 20.000
frs. metaal opgekocht.
De werklieden liet men ongemoeid.
Zg verkeerden in de vaste overtui
ging, dat zg voor een goed doel aan
het werk waren: bovendien had Dar
bon hen met lofwaardige nauwkeu
righeid het verdiende loon steeds uit
betaald.
Indien men Darbon zijn gang had
laten ga&D, had hg ongetwijfeld het
geheele paleis, en alles wat voor hem
eenigszins bruikbaar was, gestolen
en daardoor der tentoonstelling van
1900, die tot heden nog geen teeken
van leven gaf, de voorbereidende
maatregelen voor een groot deel ver
gemakkelijkt.
Steelzucht.
Voor een der Berlijnsohe recht
banken ia de vorige week een geval
van steelzuoht behandeld, len 17-jarig
meiBje, dochter van zeer fatsoenlijke
ouders, stond terecht wegens diefstal.
Zg had gelgk ze bekende uit
een kamer, waar sg een bestelling
thuis brengende ©enige oogenbükken
alleen was gelaten, door onweerstaaa-
baren drang geleid een glazen kistje
meegenomen, waarin zg later [een
aantal kostbaarheden vond, waarvan
ze een ring aan haar vriendinnetje
schonk. Daarna zag ze het verkeerde
van hare daad ia en bezorgde hei
kistje met inhoud aan de eigenareB
terng, behalve den genoemden ring
en een andere dien ze zelf behield.
Een andermaal nam ze erenzoo een
gouden horloge weg, maar nanwelgks
thuis gekomen, kwam zg tot bezinning,
snelde naar de woning waar ze de
daad gepleegd had, hing, daar nie
mand thnia was, het voorwerp aan|
de deur der kamer en wachtte boven
tot de rechthebbende het daar had
gevonden. Uit de verklaring van den
gehoorden deskundige bleek, dat het
meisje zwak van gezondheid was en
wegens hoofdpijnen onder behande
ling van een professor geweest was.
Hg hield haar niet voor vol
komen toerekenbaar en aohtte het
waarsohgnlgk dat zg aan kleptomania
leed. Daar zg echter de twee ringen
had behouden en veel overleg bg da
daden getoond had, veroordeelde de
rechtbank baar tot sen maand ge
vangenisstraf. Haar werd eohtsr tevens
door den voorzitter opgemerkt, dat
er wellicht aanleiding bestond aan
de Regeering de toepassing te ver
zoeken van het besluit des vorigen
jaars, volgens 't welk de minister van
jaatitie voor jongelieden onder 18 jaar
de voltrekking van een strafvonnis
3 of 4 jaren kan opschorten, om dan
bg volkomen goed gedrag, gratie voor
te stellen.
Tommy Burns, de bekende Engel
soke duiker, sprong Zondagmorgen
van de Forth-Bridge in zee „sen
hoogte van 150 voel." Hg werd door
eea roeibootje opgepikt en aan wal
geroeid.
De sprong had hem geen kwaad
gedaan.
UIT TRANSVAAL.
Een «tandbseld voor Paul
Kruger.
Eenigen tijd geleden hebben wij ge
meld, dat er te Pretoria een stand
beeld van Paul Kruger zou komen.
De firma Lewis and Marks, te Pre
toria en te Londen, in Zaid-Alrika
rijk geworden menschen, hadden voor
dat doel 10,000 pd. st. gegeven. Met
de uitvoering werd belast de heerA.
van Woud te Pretoria. De heer Van
Woud is nu te dien einde in Europa.
De heer van Wonds Nederlander, te
Driebergen geboren: Zgne opleiding
kreeg hij te Rotterdam aan de Teeken-
academie, en daarna had hij oek daar
zijn atelier. Uit die* tijd dateert
beeldhouwwerk van hem, dat naar
een enkelen verzamelaar zij u weg vond
en dat zij zeker goed zullen doen
zorgvuldig ie bewaren.
Wat wij er van gezien hebben,
meldt de N. R. Cl., trof ons als het
werk van een wezenlijk en eorspron-
kelijk talent. Of nu de hesr Van
Woud begreep, dat geen beeldhouwer
toekomst heeft in ons land, of al
thans geen toekomst zooals hij be
geerde, weten wij niet. Maar zes jaren
geleden verhuisde hij naar de Zuid-
Afrikaansche Republiek.
Daar ondervond hij wel, dat in deze
nieuwe maatschappij de kunstenaar
evenmin nsar verdienste gewaardeerd
wordt, maar hij gaf het niet op. Beeld
houwer wou en zou bij worden, en
wij hopen, dat het na zgn standbeeld
van President Kruger geen vraag
meer voor hem zijn zal, of hij voort
aan leven kan voor zijne roeping.
Intusschen heeft hg in de Repnbliek
de kunst nog in ander opzicht dan door
eigen werk gediend. Hij heeft gedaan
gekregen dat er aan de voornaamste
scholen te Pretoria onderwijs wordt
gegeven waardoor het opkomende
geslacht leert zien. Aan het staats-
gymnasiom en de staatsmodelschool
geeft de heer Van Woud les in het
handteekenen, aan de staatsmeisjes-
school in het teekenen en schilderen;
later al3 het atelier er voor gereed is,
zal hij het hier ook doen in het boet-
aeeren. En bij dat onderwijs wordt
alleen naar de natuur gewerkt.
En nu het standbeeld. De schenkers
schenen aanvankelijk geenszins af-
keerig, het beeld door een Engelsch-
man en in Engeland te laten mak8n,
maar toen het ontwerp van den hee
Van Woud algemeen in den smaak
viel, werd hij de man. Hij zal nu het
gieten en het verdere werk, hetsreen
alles in Europa zal gebeuren, zelf be
stieren, maar de firma te Londen
besteedt een en ander aan.
Het geheele standbeeld wordt on
geveer 48 Engelsehe voet hoog. Op
het. voetstuk van rood graniet staat
de president in brons. Aan de vier
agden van het voetstuk komen bron
zen bas reliefs met voorstellingen nit
het leven van den president. Aan elk
der vier hoeken staat een Boertwee
stellen er een ouden voortrekker voor,
de twee andere een Baer gelijk hg nu
ie. Dan leiden trappen naar beneden
eu een gesmeed ijzeren bek sluit het
geheel af.
Het standbeeld komt te staan in
het Westelijk gedeelte van Pretoria,
op een plein, dat nog aangelegd moet
worden.
Uit Konstantinopel.
Uit Konstantinopel verneemt de
Frf. Zigdat in de laatste dagen een
vijftigtal officieren zijn verdwenen,
zonder dat hun superieuren weten
waarheen. De bedoelde offioieren wer
den des nachts in het paleis gebracht,
waar over hun lot werd beslist. Ver
der is een order uitgevaardigd, dat
geen enkel offioier die niet tot de
omgeving van den sultan behoort,
het paleis mag naderende schild
wachten hebben last gekregen de of.
fisieren d* bet verbod overtreden
onmiddellijk te arresteeren.
De pahrouilledienst ia de straten it
verdrievoudigd. Uit een en and«
maakt mem de gevolgtrekking, da
een „©cup" van de Jong-Turken vet
wacht wordt. Men moet echter nie
vergeten, dat de sultan omringd i;
doer politieke politiemannen, dis e
belang bij hebben telkens een aieui
complot tegen den saltan te ontdek
ken. Het proees-Tauseh heeft gelee»
tot welke intriges de politieke politi
im Daitsehland in staat is, en men ka:
zich dus voorstellen, boe groot haa
invloed moet zijn aan het Tarksoh
hof.
Nauwelijks is de russisobe geza-o
Nelidoff uit St. Petersburg in Kon
stautiaopel teruggekeerd en heeft fcj
een onderhoud gehad met de Porti
of wg hooren iets maders omtrent d
amnestie aan de Armeniërs, welk
zich zoo lang beeft laten waohten. D
ruseisohe gezant heeft blijkbaar dei
Tarksehen sultan voor een schar
afgelijnde keuze geplaatst.
Omtrent de amnestie wordt gemeld
dat zg algemeen ia, behalve voor 8
Armeniërs, die veroordeeld zgn, e
wien een verblijf in de provinoie aan
gewezenis.
Verbruid.
Zor.d&cr is ten huize van den hes
Aaron Goldsmith te New-York eei
ongeluk gebeurd, dat in zgn gavol
gen vreeselijk is geweest. Sen'lamp
die op de piano stond, raakte in braai
en in weinige oogenblikken stond d
kamer in lichte laaie. Het vuu
woedde met zoo groote snelheid, da
noch de heer Goldsmith, noch de dri
kinderen zich reddsn konden. Ze sgi
allen omgekomen.
Vervolg 8tadsiiieaw3.
Cremar.
Cremers tweede Momusavond wa
Dinsdag in den sohouwburg voord
helft gewijd aan den bloei van d
wielersport. Of wat is bet anders, dl
blijspel van Willem Sohiiroaaan, „n
het wielerland," wat is het andei
dea een doorgaand pleidooi voor d
fiets? Ea dat geea drooge rederot
ring, geen saaie aanbeveling, maa
een verheerlijking van het rijwiel i
proza en in poëzie, vooral ook i
ionen. Op de meest bekende atraa
dennen heeft de auteur zgn couple
ten en ohansonetten geschreven, j
zelfs zgn operaherinneringen leverde
hem er melodiën voor op. En aaugi
zien men in dat „Wielerland" gewoo
is, het belangrijkste wat men te zeg
gen heeft, te zingen moest de vooi
raad coupletten in 't stuk buitengi
woon groot ziju.
Dat is hjj dan ook gewerden. Ttl
een vroolgk land, dat Wielerlam
De joligste van allen is de Koniaj
Zingt de leeuwrik 's morgens en d
nachtegaal 's avonds hij overtreft i
beiden hij zingt altijd. Ea aangi
zien hg in het dageiijbsoh leven W illei
Sohiirmana heet, begrgptg ieder, di
zgn talrgke coupletten uitsteken
worden voorgedragen. Een allerzoi
sten indruk maakt het, wanneer bi
gekleed in den koningsmantel en mi
den kroon, op, aan 'tslot van h
eerste bedrgf, gezeten op een Sii
Bavo, haarlemsoh fabrikaat zoo*
Zgne Majesteit zegt, met koorbeg
leiding zingt: „Ik ben de koning,!
koning, de koning."
Over den inhoud van 't stuk he!
ben wg vroeger al een en and
medegedeeld, 't Komt hierop near, d
de jonge koning na in 't gehei
wielrijden te bebbea geleerd, zoo
hartstocht voor de fiets opvat, dat do
zijn bestrijding de door zijn eerst
minister ingediende rij wiel bel as til
in de Eerste Kamer wordt afgestem
Bg deze besprekingen doen ook
politieagent als vertegenwoordiger vi
het volk en de journalist Rubber t
naam der pers, heel huiselijk hl
duit in 't zakje.
Die eerste M:nister Gearing, d
is de echte „vietsersvreter". Hij i
van olken wielrijder f25 belasting
tienduizend gulden borgstelling. Z\
hij de eenige zgn Zeker is, dat i
eenig speelde en een woord van 1
verdient, zoowel als de journal
Rubber, die anders door zijn vooi
durende nathalzigheid geen vleiem
typeering van het gilde was. Gslakk
dat wij, journalisten een breed
rug hebben en een reputatie, die vt
lijden kan.
De sedert Foezel uit de Doofp
traditioneel gewi r len politieagent vf
goed, maar deed bij de voordrac
van zgn coupletten soms alsof hij e
race met voorgiit hield met d
pianist. De uitvoering over haar j
heel sloot goed in elkaar en behaa!
dan ook 6en uitbundig succ
Blijkbaar was het publiek er z<
m9e ingenomen, dat in de pai
de auteur-koning een kra
ontving uit de handen en met t
toepasselijk woord van dea heer
J. van Gasteren, uit naam der v
eeniging Cremerna afloop van 't sl
nog een van de Kettinggangers, s
een woord van hulde joverbandi
door den heer H. M. P. van Ërnn
rik en ten slotte nog een derde
komstig van „emige vereerders".
De vereeDiging „de Blauwe Aeolej
heeft voldoening van hare moi
gehad en de heer Sohiirmann n
minder voor de zgne.
Vóór de pauze droegen mej. Egg
en de heer Van Gasteren zeer v
dienstelijk het bekende dramai
„Jean Marie" voor; daarna de hl
L. Janse F*, „de Werkstaking" i
Coppee, waarin hg o. i. buitengewc
gelukkig was. Zeer terecht droeg
den monoloog voor met de voor
