Geluk.?
RUBRIEK VOOR DAMES
•>-, Toen Georg om 6 uur 's avonds
zijn kantoor verliet, om zich in zqn
koffiehuis met de leotuur van dag
bladen en tqdsohriften bezig te hou
den, verkeerde hij weder in dezelfde
treurige stemming, die hem jaar iD
jaar uit op dien we® had vergezeld.
Weer was een dag voorbijgegaan.
En waarmede? Met het bewerken van
akten en altijd akten. Zqn chef had
de gereedgemaakte s ukken gerevi
deerd, re als altjjd voortreffelijk ge
vonden en Georg den lof toegezwaaid,
dien njj al zoo dikwijls bad verno
men. Maar zq liet oem volmaakt koud,
die iofsprHaa. op zqn netheid, gesohikt-
heid en ijver.
Wat kon zq hem sohelen, die waar
deering van zqn onden bureauobef.
Georg's streven was naar hooger dan
de wereld van akten en concepten.
Hij was kunstenaar in hart en nieren.
Zq-e mooie novellen met hare tref
feade sohdderingen in gloedvolle taal
hadden h3m tot den liaveltDg van het
lezend publiek gemaakt. De Tages-
presse. het voornaamste orgaan der
residentie, plaatste zijne bijdragen
aan bet hoofd van h^ar Zondagnom-
merzq werden het publiek als eeue
exquise proeve van goeden smaak
aangeboden en ook als zoodanig ont
vangen.
Een paar jaar lang had Georg met
het meeste genoegen sjjne talenten
ten beste gegeven. ThanB evenwel was
met dit sucoes niet meer tevreden:
Zqne eerzucht streefde naar hooger.
Doch nu kwam hem ook een onver
biddelijk dreigende vijand tegemoet,
die hem als een engel met het vlam
mend zwaard beletie het paradijs der
diohters binnen te treden de dienst,
de koude ontnuchterende dienst, die
iederea dag de krachten en den tqd
van den jongen man in beslag nam,
sjjce gedaohten deed vervliegen, zjjne
fantasie in ijzeren kluisters sloeg.
'i Spreekt van zelf, dat Georg's ge
daohten zich altqd maar ten halve
bq zijn ambtelijke bezigheden bepaal
den. Terwijl hij bladzijde achter blad
zijde van zijne concepten bewerkte,
woelden en krioelden in zqn hoofd
zijne litteraire fantasiën dooreen.
Schitterends tafreelen, pakkende voor
stellingen, psyohologisoha beschou
wingen, een kunstenaar en geleerde
van naam waardig, volgden elkander
in eene snelle warreling door zqne
hersenen op. 't Was een ohaos, die
hem zeiven dikwijls beangstigde en
die hem daarom vooral zoo vreeselijk
kwelde, omdat hg bijna nimmer in
de gelegenheid was die beelden zijner
fantasie vast te houden en op het
papier in werkelijkheid om te zetten.
Hij kon dat eenvoudig niet. De dienst
nam hem geheel ia beslag.' Wanneer
hq van 9 uur 's morgens tot 6 uur
'b avonds zijn geest door eenige do
zq'nen droge alledaagachheden had
gekweld en afgemat, was hq 's avonds
zóo vermoeid en lusteloos, dat hem
de kracht ontbrak iets grootsoh to
scheppen.
Hoe gehesl anders zou het zqn ge
gaan, ware bij het kind v&n vermo
gende ouders geweest, wanneer hq
het hoogste goed, de onafhankelijk
heid, had bezeten 1 Hoe zou zqne ziel
gebaad hebben in den kristallen
stroo '.o der meest verheven fantaste 1
Eq th-tns moest zqn geest ten onder
gaan in den nuchteren strqd om het
bestaan, want als hij zijn geest-
doodenden arboid opgaf, had hg geen
brood.
Kg had oogenblikken van diepe
zwaarmoedigheid, in welke zqn ge
moed met wrevel werd vervuld je
gens zijne ouders, die reeds lang
dood waren. Waarom hadden zq hein
ook geen onb-zorgd oestaaa ver
schaft Maar spoedig verjoeg hq deze
onwaardige gedaohten, als hq zioh
voor den geest bracht hoeveel moeite
en ontberingen zijne ouders zich had
den getroost om hem eene goede
opvoeding te geven. En dan als
MAKLEMNBR HALLETJES.
Es- ïitsrdagavo ndpraatjs.
CCCXLI.
T l dusver hadien, geloot ik de
mees en onzer wel zoo'n „blasse
Ahnung" of flauw vermoeden, dat de
me die we dronken niet zoo geheel
en al van vreemde smetten vrq was
en dat d<? uitdrukking „melk van de
koe" door een verstandig mensch
niet al te letterlijk moest worden op
gevat.
We wisten dat wel zoowat, maar
we berustten er maar in. ons bij 'ij-
den van ongeruethtid over de eoht-
beid vau de melk troostende met de
overweging, dat onze raelsboer, een
fat-ooolijk en net man, als hq dan
absoluut water bq de melk wou doen,
daarvoor ten minste wel zuiver duin
water of goed pompwater zou gebrui
ken. Van de waarschijnlijkheid dat
er water bq zou wezen, waren we
evenwel eveu gemoedelqk overtuigd,
als van de omstandigheid, da; 's mor
gens de zon opgaat en 'e avonds weer
onder.
Maar ziet, daar komt de Vereeni-
ging Gr bevorde ing van volksge
zondheid en publiceert het onder
zoek van niet minder dan acht
en laouti^ monsters melk, met het
merkwaardige reaulta t, dat er maar
dertien zqn aangetroffen, die vol
deden aan niet overdreven ge
stelde eischen en dat de andere vijf
en zeventig daar beneden zijn geble
ven. „Boer, boer, boer. je hebt er
water bij gedaan zouden we kunnen
uitroepen, met een variant op een
oud liedje, maar of we de zaak wat
zwaarder of wat liohter opnemen, een
feit is het, dat de melkboeren ons
hq een geheim loketje van zqne
schrijftafel openhaalde, vond hq daarin
eene geel geworden courant, tot een
pakje gevouwen en met versoholen
blauw lint omwonden, en daarin be
vonden zich vqf premieloten, die zqne
moeder hem als een klein erfdeel,
bezuinigd op haar tooh al kar'g huis-
hondgeld, had nagelaten. En als hjj
deze besohouwde, kwamen hem on
willekeurig de tranen in de oogen en
in stilte braoht hq eerbiedige hulde
aan de in al haren eenvoud tooh zoo
groote, in haar liefde zoo kraohlige
en sterke vrouw, die zijne moeder waa
geweest.
Toen Georg naar het koffiehuis
snelde, was het hondenweer. Een
qskoude noordenwind sneed hem in
hot gelaat, de soherpe hagelkorrels
sloegen hem pijnlijk tegen voorhoofd
en waogeD. De enkele wandelaars,
die zoo snel zij konden tegen den
wind optornden, hadden den kraag
van overjas en mantel opgeslagen en
hielden den zakdoek voor neus en
mond gedrukt, opdat de ijskoude
lucht niet zoo rechtstreeks de longen
zou bereiken.
Georg evenwel iaohte om zulke
Toorzichtigheidsmaatregelen. Hij was
in zqn geheele leven nog geen uur
ziek geweest; hq had aan «iekte of
sterven wat hem betrof, zelfs nog
nooit gedaoht, en tenminste niet met
aDgst of vrees. Waarom ook Zooveel
genot bood hem het leven niet, dat
de voorstelling van den dood hem
mei schrik zon vervullen. Hg zocht
hem niet, dooh vreesde hem ook niet
en stond er eigenlgfc even kalm te
genover ais hij tegenover eene alge-
meene oonfisoatie der particuliere be
zittingen zou staan.
Georg zat bij zijne couranten en
tijdschriften. Dat waren de weinige
uren van uitspanning, welke hq zich
buiten zijne litterairs liefhebberijen
gunde. Hier had hij niets nit te staan
met wat hem eene dagelijksche kwel
ling washier vond hij integendeel
dikwijls geöaehten en meeningen aan
het papier toevertrouwd, die met de
zijne harmonieerden hier kon hij zij
nen geest de ontspanning en verfris-
eching verschaffen, dubbel welkom na
den geestdoodenden arbeid, waarmede
hij zioh dageljjks moest kwellen.
Plotseling blijft ziju blik als yen
s'eend op eene mededeeling gevestigd.
Eene side ering loopt hem door de
leden hij wordt beurtelings rood en
bleek. Zqn iïsrt klopt hoorbaar, het
schemert hem vcoï de óogen en eerst
na eenigen tijd vsrmag hij voor de
tweede maal het bericht te lezen.
Daar staat. h9t:
.Hoofdprijs, 1200,000: Serielot 777,
no. 77".
Dat was zijn lot, zijn eigen lot 1
Eene vergissing is niet mogelijk, want
de eigenaardige cijfer groep is hem
vast in bat geheugen gepröDt.
Voor het overige waren de vqf lo
ten met serie en nommer in zijn no
titieboekje opgeteekend. Hij rukte het
boekje uit den zak, zocht en vond....
daar stond het duideiijkSerie 777,
nommer 77."
Maar stil, kalm blijyen! Misschien
is het eene drukfout. Met bevende
stem vraagt hq den keliner de overige
avondbladen, maar alle, alle geven
dezellde cijfers, de vijfmaal weder-
keurende 7.
Zoo i3 net dus waar 1 Hij heeft den
hoofdprijs gewonnen en daarmede een
vermogen, een reusachtig vermosren.
Hst snoert hem de keel toe. Het
zweet staat hem op het voorhoofd.
Maar als hij eenige oogenblikken later
weder eenigssins tot kalmte is geko
men, dankte hq in stilte de brave
vrouw, die op nare onbaatzuchtige
wijze tien grondslag had gelegd voor
zijn geluk.
Langzamerhand wordt hij rustiger.
Hoe meer hij zich moeite geeft om
de zaak kalta te overdenken, des te
zooal geen knollen voor citroenen dan
tooh op groote schaal water voor melk
iraohten te verkoopen.
Ik heb mg verdiept in de vraag
wmarom vervalsohen zooveel slijters
hun melk? Toch niet omdat ae uit
teedere zorg, de vette, echte, opreehte
melk verkeerd vinden voor onze ge
zondheid? Was dat zoo. dan zou ik
zeggen„geachte melkboer, geef
maar hier je zuivere meik, dan zal ik
er zelf het water wel bq doen. Je
bedoeling is goed en ik ben je zeer
erkentelijk voor de belangstelling, die
je koestert voor het '.erteringsvermo
gen van mijn maag, maar ik weusch al-
tqi me', je welnemen, daarover maar
liever zelf te beslissen."
Bezorgdheid voor ons liohacnelqk
heil is dus de reden van deze ver
watering der melk niet. Wat aan
.Dat is nogal eenvoudig," zal mis
schien iemand zeggen, „door er water
bij te doen, wordt de hoeveelheid
grooter en maken ze das van honderd
liter honderd en vijftig. Die vijftig j
zqn extra winst!"
Deze redeneering klinkt heal moui,
maar houdt toch geen steek. In den
tegenwooraigen tqd met zqn felle
concurrentie op eik geb;ed, tracht
leier zqa omzet uit te breiden en
gebruikt daarvoor liefst het meest
doeltreffende middelgoedkooper le
veren dan de anderen. Als eenslqier;
die tot heden van een liter melk een
en een kwart liter vocht maakte, van
morgen af dren eenen iiter me.k aan
vult tot anderhalven liter vooht,danzal
hq dat mengsel natunrlijt wat goed
kooper kunnen geven dan tot dusver,
omdat de verkregen hoeveelheid groo
ter is geworden. Zqn concurrenten
evenwel, met leede oogen ziende dat
hun klanten wegloopen en bij den
goedkooperen collega gaan, moeten
dat voorbeeld wel navolgen en ver
grooter schijnt hem zijn geluk toe.
Wat hij zal doen staat hem in groote
trekken reeds duidelijk voor den
geest. Onmiddellijk voor zijns betrek
king bedanken, dan eerst voor eenige
maanden op reis gaan, om eindel"k,
versterkt en verfrisebt teruggekeerd,
met volle kracht zich aan de littera
tuur te wijden.
Een ongekend verlangen, om te
leven, om in het leven t8 blqven, ver
vult hem en als een bliksem schiet
hem de gedachte door den geest
„Steeds volkomen gezoDd zijn, om
alles te kunnen genieten 1"
't Is 8 uur geworden. Gsorg maakt
zica gereed om heen te gaan. Door
het venster ziet hij hoe daarbuiten de
wind nog even hard giert en huilt als
een paar uren geleden en de enkele
voetgangers zelfs het puntje van hun
neus tegen zijne woede trachten te
beschermen.
Georg laoht ze evenwel niet meer
uit. Hg denkt„Als ik het ©ok maar
ecu beetje wegkreeg, zou ik ellendi
ger zqn dan ooit. Beter bewaard dan
beklaagdEn de keliner, met
alle gewoonten der gasten bekend en
vertrouwd, ziet met verbazing hoe
Georg vóór hq de deur uitgaat, eon
caohenez om den hals doet en de
kraag van zqn manteljas opslaat.
De gelukkige steekt zoo spoedig
mogelijk de straat over, wipt in een
rutuig en laat zioh naar het bekende
restaurant brengen, waar al zqne
vrienden reeds om de stamtafel zilteD.
Hq neemt onder hen plaats met zulk
een trek van innige vreugde op het
gelaat, dat het zqnen vrienden aan
stonds opvalt.
't Is dan ook ongehoord, zooveel
voorspoed. Behalve dat hg dien ko-
iossalen hoofdprijs heeft gewonnen,
komt hjj tot de ontdekking, wat hq
in den eersten roes der vreugde bqna
had vergeten, dat het vandaag Don
derdag ia de dag waarop de heer
lijkste iekkernqen van een versoh
geslacht varken op tafel komen. Zjjne
vrienden zitten al voor hun dam
pende borden en tasten wakker toe.
Georg is op het punt om ook eene
portie leverworst met toebebooren te
bestellen, die bq op het bord van
zijn naasten buurman aiet liggen, als
hij zieh plotseling bedenktDat is
tooh eigenlqk een verbazend zware
kost. Zou ze wel gezond zqn? 't Is
waar, hq beeft dat goed cl twee jaar
lang elke week eenmaal gegeten,zonder
er eenigen last van te hebben, maar
een keer moet de eerste zqn. En thans
zijn maag overladen, nu hjj zioh aan
den vooravond van een leven van on
begrensd genot bevindt, en daardoor
misschien eene gevaarlijke koorts op
te loopen, dat zqn geestelijke vermo
gens een duohtigen aanval zouden
hebben te doorstaan
En zoo bestelt Georg zioh een
biefstuk, half Eogelech, met appel
moes. Wel houdt hjj volstrekt ciet
van „dat vervelende goed" hjj heeft
het altqd voor ziekeukoat uitgeschol
den maar beter bewaard dan be
klaagd 1 wat komt dat spreekwoord
hem dikwqls in de gedachte I en 200
zet Georg zioh dapper aan zjjn bief
stuk, tot groote ver bating van zijne
vrienden, die hem hunne spotternjjen
niet sparen.
De eerste nacht ais rqk man I Hoe
jagen de gedachten in dolle dwarling
door zqn hooldSohitterende «oor-
stelIiDgea trekken in bonte mengeling
zijn geest voorbij. Een heerlijke villa
aan een mooie, blauwe zee met lau-
rierboomen en palanengroepen, ba
dende in den schitterenden zonne
schijn een luxueus salon in een
hotei met d kke tapijten en electriscbe
verlichting... een studeerkamer met
eeD reusachtige sohijjftafel en einde-
looze rijen prachtig ingebonden boe
keneen theaterpremiè e met schit
terend succeshij, Georg, op het too-
neel, gelukkfg, verward, talloozemalen
buigend voor het enthousiastapplau-
disBeerend p-ubliek
Geen wonder dat hjj urenlang den
slaap niet kon vinden. Maar de oude
Anna schijnt zqn bevel ook wat &1
minderen eveneens den prqs van het
vooht door vermeerdering der hoe
veelheid.
En ooi nu te weten, aan wien de
schuld van de slechte melk moet
worden gegeven zou men allereerst
dienen uit te maken, of de melkver-
koopers begonnen zijn met verval-
echen om hun omzet grootsr te ma
ken, dan wei oi zjj gezwicht zijn voor
den eiseh van het publiek, die zich
tegenwoordig ki alles hooren laat:
„goedkoop, vooral goedkoop
Z>e nu hoe zonderling de men-
sou o kunnen denken en handelen
Geste: een liter zuivere melx kost
ïwaaif cents, dan moet volgens bo
venstaande beschouwing, een liter
melk die een vierde water bevat, ne
gen eenten koBtec. Men heeft dan
Log wel de hoeveelheid vocht, maar;
niet meer de hoeveelheid melk-. Waar
om, zcu men zoo zeggen, wiilen nu
de gebruikers goedkoops meik heb-
ben, terwijl zij kunnen nagaan, dat
ze tej meer >ervalsent ïb naarmate
de prijs daalt waarom doen de
sigterö er wat*r bq, terwijl ze in de
zelide mate minder geld voor hun
preparaat ontvangen Wie dit g :ed
overdenkt, komt noodwendig tot de
slotsom, cat het ais publiek wat meer
geld voor zuivere melk over had, de
slijter daarvoor ook zuivere melk le-
j veren kon, zonder dat een van de
beide partijen daarbij eenige schade
behoefde te lijden. Integendeel zou
er een belangrijk moreel voordeel zijn
behaaid voor den verbruiker dit,
dat hjj vervalsoaing niet uieer ais
iets vanzells, als iets natuurlijks zou
beschouwen en voor den leverancier,
dat hij die vervalsohing voortaan ach-
terwege zou kunnen laten.
Ie vind het de groote verdienste
van de analyse der Vereeniging
Yoor Volksgezondheid, dat zij op deze
te letterlijk te hebben opgevolgd.
Vroeger plaobt hjj altjjd in eene
koude kamer te slapen. Wel was het
wat koud, als hij er eerst binnen
kwam, maar het was zoo heerlijk zioh
diep ouder de warme dekens te stop
pen de slaap was vast, gezond en
des morgens stond hq frisoh, ver
sterkt op. Dezen avond was hem
evenwol ingevallen, dat hij missohien
wel een kleine verkoudtieid zou kun
nen oploopen, als hij altjjd maar
in zoo'n kille kamer ging slapen.
Men kon het nooit weten men ligt
soms des naohts even bloot met een
arm of den hals en het geval ligt
er toe, men heeft het te pakken. En
dat zou nü vooral heel jammer zjjol
Nu, aan het begin van een nieuw
leven, waaraan geen uur, geen minuut
van genot en geluk onttrokken mag
wordeu En daarom had hjj
beter bewaard dan beklaagd de oude
Anna last gegeven de kamer een
beetje te verwarmen, maar die onge
wone warmte houdt hem uit den slaap.
Enfin, dat zou wel wennen hjj zou
zieh nog wel aan meer moeten ge
wennen wat zijn veranderde omstan
digheden meebrachten
Den volgenden dag liet Georg bij
de eerste bank der stad zijne winst
eBcompteereu, tevens last gevend voor
het grootste gedeelte van de gewon
nen eom goede, aoliede papieren te
koopen, die hg in de bank wilde
deponeeren. Voor de rest van zqn
vermogen werd hem een oredietbrief
versohaft en den eerslvolgenden Zon
dag stoomde hg, die natuurljjk zijne
betrekking er onmiddellijk aau gege
ven had, gekleed in een elegant reis-
oo8tuum. ia een gelukzalige stemming
naar bet Zuiden.
Toen Georg na een viereljaars te
rugkeerde, viel zijnen vrienden zjjn
eenigszins zenuwachtig, verstrooid,
lusteloos uiterlijk op, dat allesbehalve
van tevredenheid getuigde, 't Scheen,
als werd hjj onophoudeljjk door een
iowendige vrees geplaagd, als werden
zjjze gedaohlen door een zeker iets
in beslaggenomen,dat hij cnmogeljjk
van zioh kon zetten. Spoedig hoorde
men dat er geen dag voorbijging
zonder dat bij een der beroemdste
artsen over zijne ingebeelde kwalen
ging raadplegen en oen zjjner vrien
den maakte dö zeer juiste opmerking:
„Die arme kerel! Het verlangen om
te leven heelt hem alle levenslust
ontnomen
Avdp.
Bewerkt door eene Dame.
L.
De eerste hulp bij ongelukken is
een thema, dat in de laatste jaren op,
verschillende manieren is behandeld.
Deze schreef' er een brochure over,
gene gaf er een groot wandbiljet voor,
weer ©en ander vervaardigde een klein
boekje in vestzakformaat. En in weei-
wil van al die raadgevingen en voor
schriften blijkt het dikwijle, dat men
niet. weet wat te doen als er een on
geluk plaats heelt. Dau is de brochure
zoek, de wandplaat is niet te vinden,
het vestzakboekje verlegd. En relfs
wanneer ze te vinden zijn, dan b'jjkt,
dat de voorsohriftea niet kunnen wor
den opgevolgd bjj gebrek aan vol
doende hulpmiddelen. Er is geen
zwachtel, geen pieister, geen zalf,
geen creoline en het eeüige wat men
doea kan is om een dokter zenden,
die, vooral op het midden van den dag
wanneer hq visites maakt, zich lang
laat wachten.
MeDSohen met groote gezinnen bjj
wie allerlei kleine en groote ongeluk
ken licht kunnen voorkomen kunnen
niets beters doen dan een biljet waarop
eenvoudige waarheid weer 6ens de
aandacht gevestigd heeft. Konden we
nu de hoofden van al die verbruikers
en al die leveranciers samen in 9en
zak krijgen, dan zou ©r voortaan niets
meer dan zuivere melk worden ge
kocht en verkocht.
Want of de verbruikers nu al elk
afzonderljjk tegen hun melkboer op
treden. Daat natuurlijk al heel weinig.
Gesteld ik zeg morgen tot mijn melk
technicus: „beste vriend je levert me
de melk voor tien centen per liter,
maar ik geloof dat zuivere meik twaaif
moet kosten. Lever me nu voortaan
zuivere meis voor twee centen per
liter meerDan zal hjj eerst aan een
strikvraag denken en zien waarschijn
lijk naasten om met zooveel edele
verontwaardiging sis hq' op dat mo
ment aan' den dag kan leggen, te
vragen„wat denkt u wei, dat ik dc
melk vervalsoh Neen, u krijgt voor
uw tien centen zuivere melk eu wie
twaalf vraagt, neemt u te veel geld
afl" En wanneer ik hem dan in ge-
moede ga betoogeo, dat hij me nu
niet voor de mal moet houden, dan
zal bij misschien wst openhartiger
wordeu en erkennen, dat hjj voor
twee centen meer wei betere melk
kan leveren, maar daarvoor op zqn
wagen dan een ander vat zou moeten
nahouden. „Eu dat zou, ziet u, moei-
Ijjkheid geven met mijn klanten die
niet meer dan tien oenten willen be
talen."
Ik voel wat voor het praotiBch be
zwaar. Nu is er wel een middel om dat
op te lossen en dal zou wezen: alleen
melk te nemen van een inrichting die
haarmelkstelt ondervoortdnrende con
trole van een bekwaam scheikundige,
msar ik wil leven en laten leven en
sohrjjf geen Zaterdagavondpraatje
om reclame te maken voor een
bepaalde ioriohting.
de voorschriften bovenbedoeld zoo
uitvoerig mogelqk zijn vermeld, vast
te spqkeren in een ljjst in een vau de
kamers van het huis. Daarnaast, even
eens vastgespjjkerd, hange men dan
een groote doos of kist met al de
artikelen er in, die voor de verschil
lende gevallen op de plaat worden
aangegeven. De doos moet gesloten
worden meteen grendeltje, niet met
een sleutel, daar zulke kleine sleutel
tjes heel licht zoek raken.
Wie op deze manier is toegerust,
kan waaneer er iets gebeurt on
middellijk handelend optreden. Mis
sohien komt het nooit te pas,
maar in elk geval heeft men de
«ekerheid te hebben gedsan wat men
kon doen, wanneer er onverhoopt iets
gebeuren mocht.
Nu er in de laatste maanden zoo
veel wordt gesproken en geschreven
over den noordpoolreitigc-r Nansen,
mag in deze rukriek wel eens ten
woordje worden gewjjd aan aijn vrouw.
Eva Nansen is een zangeres van naam
in het hooge Noorden en nu haar
echtgenoot gezond en wel in de maat
schappij i3 teruggekeerd, is zjj voor
nemens een groote reis te maken door
Zweden. Finland en Nonwegen, om
zich daar op concerten te doen hoo
ren.
Toen zij onlangs te Stockholm
kwam zingen, bevond zich daar onder
het gehoor in de feestzaal van de
Kunstaoademie ook Koning Oscar, die
na het concert mevrouw Nansen uit-
noodigda met hem en de geheele ko-
ninkijjke familie te soupeeren.
MiSichien zal deze of gene van mijne
lezeressen de opmerking makeD, dat
het tocb wel een weinig huiselijk
huishouden zal zijn, waar de man
twee jaar in de poolzeeën doorbrengt
en de vrouw na zijn terugkeer een
concert-tourr éa gaat maken. Ik wil
wel zeggen, dat ik dit al dadelijk
met haar eens ben, maar dit eeuw-
einde (om het woord fia de siècle
te vermijden) is ook een periode van
anti-huiaeJqkheid. Het eenige wat men
van zulk een eigenaardige combina
tie als een noordpoolreiciger en sen
reizende concertzangeres zeggen kan,
is dat ze beiden wel aan de eenzaam
heid gewoon zullen zijn geraakt.
Ik kreeg zooeven een strooibiljet in
handen, uitgaande van de vereenig ng
tegen het mishandelen van dieren te
Haarlem, waarin door een aantal
Daitsohers van naam, mannen en
vrouwen, te velde wordt getrokken
tegen het dragen van vogels op den
hoed.
Eerlijk gezegd vind ik dit een heel
moeïiqt terrein. Wat is ten aanzien
van de dieren geoorloofd en wat
nietDe vegetariërs zeggendat
er geen beginsel in ligt, om vleesoh
te eten ea het blind maken van ka
narievogels at te keuren. Zq zeggen,
dat het even erg is een koe ot een
varken voor ons plezier dood to ma
ken, alB een vogel van het levens
licht te berooveu om het beestje,
eveneens voor ons genoegen, mooier
te laten zingen.
Mg dunkt het groote verschil ligt
hierin, dat ons hart meer voelt voor
het vlugge, aardige vogeltje dan voor
de logge koe of het snorkende var
ken. Daarin mag nu, volgens de ve
getariërs geen systeem liggen, het is
nu eenmaal zoo en voordat wq voor
een koe als zoodanig, sympathie ge
voelen, zal er nog heelwat water door
de zee moet6n loopen. Onze vreugde
over haar bestaan spruit voort uit
het besef, dai zjj de eigenares ia van
dat malsohe vleesoh, waaraan wq ons
ialer te goed denken te doen bd zoo
lang wq vleesoh Doodig denken te
hebben voor ons levensonderhoud,
zal aat wel zoo blijven. Maar de vo
geltjes dienen niet tot ons onder
houd, maar tot verheuging van oog
en oor en zoodra zq daartoe niet
meer dienen is hunne bestemming
gemist. Daarom koester ik voor mg
Kon een machtig redenaar ons
Haarlemmers maar ééns voor al op
het bart binden, dat goede waar moet
worden betaald niet goed geld 1 Dan
zju niemand meer de moeite nemen
om iets te vervalschen en daardoor
ook niemand meer vervalscbte waar
behoeven te gebruiken.
Iutusschen kan hjj, die weten wil
in hoeverre de meik die hij krqgt
vervalscht wordt, zs door een goed
deskundige laten onderzoeken. Mis
schien kan hij er dan zijn leverancier
toe krijgen om hem dageiijks in een
afzonderlijk emmertje zijn zuivere
meik te brengen, de goeie waar voor
zqn goeie geld.
Hoe staat het met de zaak van de
Nadorstlaan werd mjj dezer dager,
nog eens gevraagd. En dat woord
„staat" kon ook voor het antwoord;
dieten, want de z-iak komt op het;
oogenbiik niet verdor. Ze staat. De
gemeente doet er in de laatste dagen
mete en de heer Figee doet er dus
ook mets. De eenigen die er wat
doen zgn de twee politie-a^enten, die
er de wacht houdeD. Wat ze er!
eigenlijk moeten uitvoereü, is niet'
recht daidelqk. Wanneer de heer
Figee weer eens een ijseren balk
ovjr de laan legt, zullen zij met hun
beiden dat toch mosilqk kunnen be
letten, tanzij ze sterk waren als
Stmson en vlug als eolibrietjes.
Intusschen heelt de heer Timmer
er in een ingezonden stukje aan
herinnerd, dat hat Gemeeniebeatuur
in 1884 van rechten op de Nadorst
laan niets wou weten. Weliswaar
waren toen de omstandigheden an
ders. Toen werd de gemeente om
geld gevraagd voor een brug, thans
wii zq uit eigen beweging daar een
brug maken.
een afkeer van het in kooien si
van vogels. De die) tjes behi
in de vrije natuur, iu het land
en zoo zij daar al niet mooier t
dan in de kooi, zoo is het toch,
wat aangenamer en hartverheffe
hen vroolijk te zien springen vj
op tak, dan hen te zien wippej
het laagste stokje in de kooi 0
hoo iste en vice-versa, altijd maai
terwij! de vleugels slaan tege
traliën.
De mode van vogels op dea
heeft duizenden bjj duizenden
brieën en anderen kieurigen, klei:
geitjes het leven gekost. Volgen
duiteche strooibiljetje, dat ikn*
bedoelde, zijn in éen jaar, alle
Engeland en Frankrijk 100
vogeihuidjes ingevoerd. „De n
lingen, zoo staat er, die millio
arme scfepseltjes ter wille v;
vrouwelijae qielbeid moeten 0
gaan, zjjn zoj afyiqadijk, dat ij
gelocflijE s mdeu schijnen, wen
niet bevestigd door deverklarit
e r aanz eolijke mannen. Heti
feit, dat de vogels door nrddei
aan de takken bevestigde hengen
ren wordan gevangen en dik
levend gestrooptwordet,;
de huid niets vau hare kleurenp
zal verliezen."
ZooalB ik aeihet is een moe
vraag, wat men ten opzichte yi
dieren doen en laten mag, maa;
besohrijving verwekt toch een s
vau de dooöevogel-mode.
(ltscepten.)
Gesmoorde kastanjes.
Nadat de kastanjes van de bon
schil ontdaan zijn, legt men ze
lang in kokend water, totdat
tweede schil gemakkelijk loi
Daarna braadt inen ze in bote
suiker bruin.
Wijnlimonade.
Deze limonade bestaat uit 1 L.<
wqo, 1 L. water, 3 ons witte sn
2 afgeraspte citroenschillen bene
het aap van 3 citroenen.
BINNENLAND.
Hofberichten.
Donderdag hebben ten Hoye
middagmaal gebruikt jhr. mr. J.
M. Sohorer, vice president van
Raad van State, mr. J. G. Gleichi
voorzit'er van de Tweede Kamei
zqne echtgenoote mr. C. Fook.o
missaris der Koningin en eobtgeno
mr. A. J. Roest, burgemeester
's Gravenh»ge en eohtgeDOOte.
üit de Staatscourant.
Kon. besluiten
Benoemd de heer C. deGroot,li
gemeester der gemeente Market,
ridder in de orde van Oranje-Naei
Beaoemd lot eerelid der Vere
ging het Nederiandsche RoodeK
mr. D. Polak Daniels, lid en p
ningmeester van het hoofdoornUé
Vereeoiging.
Met 1 Mei as. eervol ontslag
leend aau K. Bloemendal, als intj
teur der telegraphic, en zulks opi
verzoek, en aan T. Hoger, als dii
teur van het postkantoor te Rot
dam, voor beiden mot dankbetuip
voor de vele en goede diensten 1
hen aan den lande bewezen, ea
uoemd tot directeur van het postl
toor te Rotterdam, mede mot ing
van 1 Mei a.s. A. J. M. LedeS
thans inspecteur der posterijen
Amsterdam.
Aan C. van O/erdjjk, gewezen
waarder le klasse in de strafgei
genis te Breda, verleend een penei
ten laste van den Staat van I
1s jaais.
Voor den tqd van twee jaar
heen- en terugreis daaronder he
pen) gedetacheerd bi] de Jandaii
in Westlndië: de 2e luitenants
Nu weet ik wel, dat het stukje
den heer Timmer geen afdoend be
is tegen de 1 eehteu van degemei
op de laan, maar het geeft dan I
grond aan mqn vermoeden, del
gemeentebestuur pas iu den laat
tijd is gaan voelen, dat de Nadfl
laan wel eens een openbare wegi
wezen.
En wat nu Zullen die twee ag
ten daar moeten blijven schild!
totdat hun baren grqa en hunnci
deD fioties zqu geworden? Of zs!
gemeentebestuur, dat van zjjn all
punt gemakkelqker loeechitHeigft
kan toouen dan de heer Figee. d«
uitnoodigeD om alsnog te komec
een vriendschappelijke oplossing
wil zq met alle geweld de qua!
door den reonter laten uitmaken-
het laatBte gevai kan het Getneï
bestuur, nair mqn bescheiden a
ning, niet beter doen, dan de las
laten liggen zooals die daar i>
niets te doen, voor het proces 1
loopen 2B ten haren voordeeie.
men de t ee agenten van politie gi
rende dien tqd to» versiering
omgeving daar laten blqven, d»
daar niets tegen dan alleen dit
ze elders beier kunnen worden
bruikt.
Wolken weg men ook opgaat,
eenen of den anderen, in elk geval b
ik, dat we verschoond zuilen nw
blqven vhd een herhaling vaB I
neelen, als ze nu tweemaal zqa tl
gekomen tooneelen, die de vi
digheid der gemeente niet verhoop
die de heer Figee liever, veel Ik
vermijdt en die op het publiek
zonJerlingen iiidruk maken, waaro
ik niemand die gewoon is zgnoo
goed open te houden, verder bei
in te liohten.
FIDELII
