Door de telefoon.
Toen ik uit den sohouwbu-g kwam,
liep ik op den boulevard een eiudje
mode met M. Maronx, een man met
een goedaardig uiterlijk, waarop echter
eene sombere droefgeestigheid te lezen
etond.
Voor het postkantoor verliet ik hem
met de woorden
.Dadelijk kom ik wesr bg u; ik
moet hier even zijn om te telefonee
ren."
Bij rilde, toen ik d't laatste woord
uitsprak en ik xag zijne band zioh
krampachtig samentrekken op den
knop van zgn wandelstok. Na eenige
oogenbiikken kwam ik weer bij hem.
Het scheen mij toe, dat hij nog zeer
zenuwachtig was en om hem weer
aan het spreken te krijgen, zeide i*
hem
„Welk eene merkwaardige uitvin
ding is toch de telefoon en welke
onschatbare diensten bewijzen ona
eiken dag de vorderingen d6r weten
schap."
.Vindt re dat," antwoordde hij op
aarca9tieohen toon. .Het wil mij juist
toeechjjnen, dat de wetenschap in
plaats van ons te helpen, onze men-
schelijke macht vernietigt en wreed
ons lgden vermenigvuldigt. Ben voor
beeld Blechts van hetgeen ik zelf on
dervonden heb en gij zult mgne ge
dachte beter kunnen begrijpen en u
ook kunnen verklaren de droevige
aandoening, waarvan ik nog beet,
nadat reeds versobeidene jaren verloo-
pen zijn.
„Ik was in de herfstvacaEtie met
Louise, mijn vrouw en met Marcel,
mijn zoon op mgne bezitting te Mo-
rande, een huis dat ik onlangs had
gekocht en dat te midden van land
en bosoh op drie mijlen 7an Marseille
geleden was. Nanette, onze oude dienst
maagd, zorgde voor het huishouden
en de seuken. Blaise, een vertrouwde
knecht, die verheugd was om weer
nabg Marseille te komen, waar zijne
moeder wooode, was bij mij als tuin
man in dienst en bewoonde een klein
tuinhuis. Met mgn geweer op schou
der, door mijn twee hondeu vergezeld,
wandelde ik eiken dag met mijne
vrouw en mijn kind in dese heerlgke,
eenrame omgeving. Omdat de afstand
wel wat groot was had ik op mgne
kosten eene telefoonlijn doen aanleggen
die rug mst het Centraal bureau
van Marseille verbond, waardoor ik
mg eiken avond van uit m"n slaap
kamer op de hoogte kou houden va»
de zaken mijner fabrieken te Mar
seille.
Ooze schoone rust werd verstoord
door een bericht van mijn procuratie
houder inhoudende, dat een persoon
lijk bezoek ons een belangrijke order
van de Regeering kon verschaffen.
Het was zulk mooi weer en Marcel
was zoo gszond, dat Louiae besloot
te Morande te blijven.
Doch op den avond van mijn ver
trek viel de regeu bij stroomen neer.
Het huurrijtuig kwam voor de stoep
en met een beklemd gemoed stapte
ik er in. Louise stelde mij gerust.
„Och, ge blijft slechts twee dagen
weg. Nanette zal dicht bij mijne kamer
slapenBlaise heeft uw geweer en
van uit het tuinhuis, waar hij slaapt
kan hij ons hooren roepen ds honden
zijn bijzonder waakzaam; wat zou
ons dan kunnen overkomen."
Hare stem leek mij achter niet zeer
flink. Ik stond op het punt van de
reis at te zien; maar m^jne vrouw
gisie, wat ik dacht: .Gij zijt niet oud
genoeg, om geez belang meer in uwe
zaken te stelleD," sprak zij. „Wanneer
onze zoon meerderjarig wordt, moet
hg de fabrieken in een goeden toe
stand vinden. Wij kunnen op elk uur
van den dag door de telefoon spreken.
Vertrek, ik herhaal het u; metBiaise
en Nanette, vrees ik niets."
HAARLENNBK BALLETJES.
Ssn Zsttrdajsïo adpraatjs.
OOCXLIV.
Wg meDBchen handelen naar in-
drokaen. Dat is een waarheid als
een koe, een waarheid als een vette
koe. Dat daoht ik nog onlangs, toen
ik in een van onze groote bladen de
navolgende advertentie las
Verfwaren en vernissen.
Een jongmen8cb, sedert eenige jaren
voor zijn Pa in bovengemeld vak
reikende, zoekt wegenB familieomstan
digheden een betrekking enz.
Op zichzelf is deze advertentie niets
bijzonders. Dat een jongmenech een
betrekking zoekt komt vaak genoeg
voor, zeker vaker dan dat er hem
een wordt aangeboden, maar het
eigenaardige van de annonce zit hem
hierin, dat hij gereisd heeit voor zijn
pa. Wis dat woord ieest, heeft dade
lijk een portret van dat jonge mensoh
in zijn gedachten. Zonder twijfel is
hij lichtblond, heeft sluik haar en is
verlegen. Van baardgroei is natunr-
Igk geen qiaestie. Waarom snders
zou, vraag: ik u, deze in verfwaren
en vernissen bedreven jongeling er
£oe kooienom te sprecen van zijn
Pa? Waarom zegt, bg niet eenvoudig
weg vader ik voor mij dweep geens
zins met de uitdrukking: .mijnoude
heer" en nog minder met: „mgn
oude vrouw", die iete, hoe zal i£ het
zeggen, iete minder eerbieciig6 hebben,
maar een jonge man, die sinds jaren
reist in verfwaren en vernissen, heeft
geen Pa, maar een vader. Als ik in die
artikelen deed en een reiziger noodig
had, zou ik den steller van deze zd-
vertentie niet willen hebben. Eq toch
kan de zoon van dezen Pa een uit
stekend reizigei wezen, 't is mogelijk,
maar de indruk dien men ervan krijgt,
is niet gnnstig.
Ik schaamde mij over mqne angst,'
omhelsde Lomise en Marcel en vertrok.
Ik bracht een slapeloozen racht
in den spoortrein door. Te Parijs
stapte ik vlag uit den wagon en
spoedde mij naar het telefoonstation.
Dra was ik aangesloten, ik hoorde
zeer zacht de stem van mqneechtgs-
genoote. „Hallo, hebt ge den nacht
goed doorgebracht, Louise- Zgt ge niet
een weinig bang ge - eeet
„Ja, een beetje, Nanette vooral. Wij
hebben slechts weinig geslapen, om
dat maar ga u daarover nu niet
verontrusten omdat Nanette heeft
gemeend in den tuin stappen gehoord
te hebben. De honden hebben langen
tqd geblaft. Wg hebben daarop het
venster geopend en Blaise geroepen.
Hg heeft het geweer genomen, de
honden losgelaten en de ronde in het
huis gedaan, zonder echter iete ver
dachts te bemerken. Bébé, die zich van
niets bewast is, dat kleine ventje,
wordt wakker en roept mij. Tot weer
ziens. Als ge vonr hst diner een oogen
blikje den tgd hebt, kom mij dan nog
even opschellen."
Siechts half gerustgesteld, ging ik
mjj weer met mijne zaken bezig hou
Jen en niet eer, dan na verloop van
8 uren, kon ik weer naar de telefoon
gaan. Ik moest vrij lang roepen.
„Halo, halo, waar blijf je Louise?
Wat is er tooh?"
„Eene zaak. waarop wg dezen avond
niet bedacht zijn geweest. De blinden
waren reeds gesloten, da honden lor
gemaakt en Nanette was met Blaise
bezig voor hem een rustbed in de
vestibule gereed te maken, teneinde
ons te vrij waren voor de angsten van
den vorigen nacht, toen esn bood-
echaplooper ons een brief bracht, dis
Blaise berichtte, dat zijne moeder
plotseling ziek wa» geworden en hem
versooht dadelijk bij haar te komen.
De man is haastig vertrokken, zonder
ons meer inlichtingen te geven. Blaise
is er zeer door ontsteld, want hg
hield veel van zijne moeder. Hij wilds
ons dien avond niet alleen laten,
maar op zgn ontsteld gelaat stond
te lezen, hoeveel hen dat kostte. Ik
neb gemeend, dat als de vrouw dezen
nacht stierf, ik den armen Blaise
niet mocht weerhouden, om haar nog
eenmaal te omhelzen. Ik heb zijne
angstvalligheid overwonnen en hem
toegestaan te vertrekken. Hij he ft
mij beloofd nog den zelfden avond
terug te komen en om tijd te win
nen per rqtuig. Ik heb de deuren
dicht gegrendeld en u daarom wat
lang laten wachten. Zijt gij tevreden
over deze stappen?"
„Ja, maar laten wij over u spreken.
Gtj hadt Blaise niet moeten laten
vertrekken, zelfs niet in een rijtuig.
Hij zal niet voor tien of elf uur zijn
teruggekeerd. Mijn eenige geruststel
ling was, dat hij hij u was en nu is
hij verirokkenl En die boodachaploo
per, die weggaat, zonder dat gg u
overtuigd hebt, of de tgdiog wel waar
was 1 Heeft Blaise u ten minste de
beide honden en het geweer gelaten?"
,De twee honden slapen op het
bordes. Het geweer heeft hij in de
vestibule gezet.daarvan heb ik mij
verzekerd. Hoort ge Marcel wel, die
u goeden avond toeroept? Luister
eens!" „Goeden avond, lietfe vader,
goeden avond 1" „Goeden avond lief
sten, ik ga dineeren en dan kom ik
u nog eens opbellen."
Ik gevoelde mij bekneld door bet
geen Liuise mij had medegedeeld.
Alles kwam mij zoo verdacht voor
en ik werd zoo beaBgst, dat ik in
mijn hotel bijna niet kon eten. Spoe
dig stond ik van tafel op, om weder
naar huis te telefoneerenma ir mijn
boekhouder riep eerst mijne aandacht
voor zaken, die noodzakelijk gedaan
moesten worden. Het duurde daar
door lang, eer dat ik weder zou gaan
telefoneeren. Mgn hart klopte onrus
tig en met bevende handen hield ik
den koker aan mgn oor.
Njen, praat me dan liever van
koeien van vijftig jaar, die nog melk
geven. Dat zijn nu eerst eens nnttLe
leden van de maatschappijIs ge
loof, dat tot dn=>ver maar weinig in
gezetenen van Haarlem hadden dur
ven danken, niet alleen dat een koe
zoo'n hoogen ieeftijd kon bereiken,
maar ook dat hij er den »og lust in
had om melk te geven. Rinduit ge
zegd wist ik het ook niet, maar we
hebben het dezer dagen kunnea ver
nemen uit een ingezonden stuk, waar
van de steller zegt, dat hg en anderen
reeds meer dao een halve eeuw melk
van eigen koeien hebben rondge-
braobt.
Menschen die over alles grappen
maken, sullen nu misschien zeggen,
dat het hun thans duidelijk wordt,
waarom de veieenigiag tot bevorde
ring der Volksgezondheid bg haar
onderzoek zoo weinig goede melk
heeft aangtir Sen. Men laat hier de
koeien te oud worden. Maar ik voor
mg ben altijd van oordeel, dat men
ernstige zaken niet op gekkende ma
nier moet behandelen. Wat moet er,
wil ik gevraagd hebben, wat moeter
van de ruimte in onze maatschappij
terecht komen, wanneer dit voorbeeld
navolging vindt en elke melkboer zijn
koeien vijftig jaar oud last worden
Over een jaar of wat zal er dan en
koeiea-overbevolking zgn ontstaan,
die des zomers noch voor onze ge
hoor-, noGh voor onze reuk-organen
plezierig wezen zal en de weilanden
znlien te klein worden, om hen allen
behoorlgk te herbergen, zoodat men
d8 dieren zou moeten laten weiden
overal waar nog maar een pl-kje leeg
is, bijvoorbeeld op de Phoenix
Althans, wanneer er dan nog
ruimte op de Phoenix wezen zal, want
voor en na wordt van dat terrein
een stuk verhuurd voor allerlei on
dernemingen.
We vinden er op ditoogenblik een
meubelfabriek, een aspbyxiatie-inrich-
ting van honden en katten, er wordt
„Halo, Louise. Hal©, zflt ge daar
daar Antwoord mij ik ben on-
gerast
Eindelijk herkende ik hare stem
maar eene zeer zwakke «tem, gedrukt,
wat mg bleek van sohrik deed
warden.
.Ach, lieve man, sinds een uur
zgn wg buiten ona zeiven. Ik heb
het geweer niet teruggevonden. Wel
licht heeft de boodBchapIooper het
ges'tolen, terwijl hij heenging.
Blaise is niet teruggekeerd. Men
zal hem opzettelijk verwgderd en in
een hinderlaag gelokt hebben. Ik ver
lies het hoofd ik kan niet meer
ademen, zoo bevreesd ben ik. Ik meen
iets te hooren in den tnin
waoht, ik ga luisteren."
Na een oogeabllk: „Het zgn de
honden, die grommen, die versohrik-
kelgk blaffen zg loopen naar bet
kleine bosohzg zwggen eg
zwijgen eensklapsen er heerBoht
eene doodsohe stilteechter -ja,
men zou zeggen dat men in den
tuin looptmen zou zeggen, dat
mensohea bet bnis naderen
„Spreek, spreek Louise Ik stik haast,
ik heb een gevoel of ik er gek van
zal worden. Wat hoort ge nog meer,
zeg. wat boort ge?"
.Niets meer bijna niets meer-
O, ja, een klein zaoht gekras als dat
vaa een breekijzer, dat men voor-
ziohtig onder de blinden schuift, om
ze te doen openen. O, wat ben ik
bang l"
„Telefoneer naar Marseille, dat men
de politie zendt, de gendarmes."
„Wat wilt ge? De stad ligt drie
mqlen hier vandaan... men zal veel
te te last komenen dan, ik weet
niet meer... ik word gek."
„Maak geen leven,of verberg u,
red u.kom, neem de kleine en
red u
„Ik kan niet, ik heb geen kracht
meerzij ioopen de trappen op
zg zijn in de gangzij zoeken, zg
tasten rond. MaroelO, God. kom
tot mij Hulp
Ik hoorde deze uitingen van on-
uitsprekelgken angst, daarna een ver
ward gedruisch en vervolgens niets
meer.
Toen voelde ik in mgn hersenen
ietB kraken en ik viel in zwgm.
En, terwql hg beefde, alof hij nog
eens deze vreeselgxe gebeurtenis be
leefde, eindigde Mr. Maronx:
»Ik verwijs n naar de „Gazette
judioiaire" voor de bijzonderheden van
de misdaad, bekend onder den aen-
satiewekkeoden titel van het bloed
bad van Morande. Ik heb er mgn
vrouw, mijn kind en mgne beide die
naren verloren. Maar wat geen ver
slag kan weergeven, wat gsen zin
ooit kan uitdrukken, is deze nacht
merrie door de wetensohap uitgevon
den het is de vreeselqke kwelling van
een man, die op honderd mijl afstands
hoort de wanhopige kreten van zijne
vrouw en van zijn kind, die men
vermoordt, zonder iets te kunnen
doen, dan te jammeren van onmacht
voor eon bouten toestel.
(iVaair het franeeh van
Charles Foley.)
BINNENLAND.
Prins Albrecht van Pruisen.
Prins Albreoht van Pruisen werd
Vrijdag bg zgn aankomst aan het
station Voorburg verwelkomd door
den burgemeester dier gemeente, mr.
H. N. C. baron van Tuijil van Seroos-
kerken en door den heer J. H- Lintz,
administrateur der domeinen van
Z. K. H.
De prins, die het voornemen heeft
omstreeks 4 of 5 d'.gen op zijne goe
deren door te brengen, werd verge
zeld door drie heeren zijner hofhou
ding.
De meeste bewoners van Voorburg
gewerkt aan stallen en tanke voor de
American Petroleum Company en er
staat te verrijzen een wielrgschool.
Toen de gemeente omstreeks net jaar
1832 of 33 het terrein voor een som
metje van vijftig galden 's jaars in
eripaoht gaf voor honderd jaar tot
hat daarop bouwen eener fabriek (be
doeld werd een garenspinnerq) heeft
zij zeker niet kannen deuken, dat er
xeatig jaar later de vreemds ortige
combinatie van etablissementen zou
verrijzen, die er nu binnenkort zal
zijn waar te nemen.
Ik zal de oude quaestie, of de
eigenaar van de erfpacht, nadat de
katoecfabriek niet meer bestond, het
terrein zan de gemeente had moeten
teruggeven, maar niet oprakelen
evenmin uitpluizen, of de gemeente
niet verstandiger gedaan had met,
van den nood een deugd makende,
de erfpacht af te koopen toen het nog
tijd was. Na is het te laat en de ge
meente kan nu de vrije beschikking
over hel terrein pas krijgen in het
jaar 1933, dat wil zeggen over zes en
dertig jaar. Een hard noofd, die het
beieefc I Intussoben kan dit terrein
gedurende die iaren kwalijk doorgaan
voor decoratie van onze goede stad.
lx noemde daar het woord „deco
ratie" en dat doat mij denken aan
een vermakelijk voorval, dat een
onzer ingezetenen overkwam, nadat
hij door den toen maligen president
van de iransche Rspubiiek was ge
decoreerd met het legioen van eer.
Toen hem uit den Haag van zijn be
noeming kennis gegeven en de orde,
benevens het brevet, hem toegezonden
was, moe«t hij op de gebruikelijke wijze
aan den Koning vergunning vragen om
de decoratie te dragen. Dat geschiedae
en een poosje later werd bem van
wege bet Ministerie van Buiten-
iandeche zaken gemeld, dat de Ko
ning goedgunstig op dat verzoek had
beschikt en dat het ofticieeie stuk in
den Haag kon worden afgehaald,
tegen betaling van drie en twintig
vlagden heden ter eere van het
vorstelijk bezoek.
Atjoh
Onder dagteekeüing van Vrijdag is
bg het ministerie van koloniën het
volgende telegram van den G. G.
betreffende Atjeh ontvangen:
Bij den tocht op 27 Februari naar
Gleieng bekwam majoor A. K. N. B.
Otken een schampscnot.
Uit Lepong 27 Februari een colonne
over Kroeng Raba terug, de andere
naar den bovenloop der Lspong-rivier;
vier inlandsche militairen gewond.
De laatstekolonne deed 28 Februari
eene verkenning van den weg Baar
de XXII Moekim8, arriveerde daar
langs, na vierdaagscbeu marsch en
zonder verliezen bij Tjot Tjoeh en
keerde via Tjot Basetoel terug naar
Kota Radja.
Liefdadigheid naar Vermogen
te Amsterdam.
Aan het verslag, loopende over het
28ste GeDOOtschapsjaar 1896, van de
jaarlgksobe algemeene vergadering
van het Genootsohap „Liefdadigheid
naar Vermogen", gehouden op den
4den Maart, is het volgende ont
leend
In het afgeloopsn jaar werd er hulp
verleend aan 368 gezinnen, voor ge
regelde ondersteuning tot een bedrag
van 82.085.02jf aan 533 gezinnen
voor tgdeljjke ondersteuning tot een
bedrag van f30 887.57; aan 1066 ge
zinnen voor onderateuniDsrsgiften tot
een bedrag van 131.817 80; 751
gezinnen werden door particuliere
hulp gesteund, door bemiddeling van
het Genootschap tot een bedrag
van f 15 981.72.
5r werden dus 2718 gezinnen over
het jaar 1896 gesteund.
De tabellen die op de resultaten
der werkverschaffing wgzen, zgn niet
al te voorspoedig, doet» in verband
met aanbod der werkkraohten ver
klaarbaar.
De bijdragen in de kosten van ver
pleging is niet groot geweest, f597.78^;
hst g Idt in znlke gevallen in den
regel jonge wezens, die anders mis-
sohien geheel verwaarloosd zouden
worden.
Ook de winterbedeeling was van
geen grooten omvang, doch dit is in
hoofdzaak «en gevolg van het feit dat
na de reorganisatie daze als zoodanig
niet meer bg hun afdeeling thuis
hoorde.
De geldmiddelen van het Genoot
sohap bedroegen aan oontributie
f37.369.79, De jaarlgksohe circulaire
gaf aan vaste bgdragen f792.50, en
aan giften voor éeis f 1372.25vooral
de vaste bgdragen moeten groo-
ter worden, opdat aangevuld wordt,
hetgeen gestorven en vertrokken
vrienden van het Genootsohap vroe
ger schonken.
De getuigen vergeten.
In een plattelandsgemeente bij Am
sterdam, fungeerden dezer dagen bij
eene huwelijksvoltrekking als getui
gen twee veldwachters aldaar toeval
lig aanwezig, de koetsier die het
paartje bracht en de gemeente seore-
tari8.
De jongelui wiBten niet dat daar
„zooveel volk" bij noodig was. Dank
baar voor de bewezen diensien bood
de jonge man het viertalen den amb
tenaar een borrel aan.
Recht op pensioen of niet?
In bet vorige jaar werd de mili
cien Dijksma van Nijehorne ingedeeld
bg het garnizoen te Amersfoort. Na
eenigen tgd in dienst geweest te zgn
werd hg ongesteld. Hij herstelde vrjj
spoedig en nam weder aan de excer-
oities deel. Hg bleek echter meer
verzwakt te zgn dan bij dacht; al-
gulden en zooveel eenten voor kosten
van zegel en leges.
Nu hebben kosten van zegel en
leges in ons vaderland de eigenaar
digheid, dat zij iedereen die ze bett
ien moet hoogelijk mishagen. Het
bovenbedoelde geval maakte daarop
geen uitzondering en de gedecoreerde
sohreef heel leuk naar den Haag, dat
hg het kostbare officieels stuk niet
zon afhalen, naaar met genoegen uit
het ontvangen schrijven had gezien,
dat Zjjne Majesteit hem vergunde de
orde te dragen.
Daarop kwam uit den Haag geen
verder antwoord meer. Blijkbaar vat
ten de ambtenaren de juistheid van
de opmerking, maar ze^r zeker waar
deerden ze de leukheid daarvan niet.
Ze zwoeren bloedige wraak aan hem
die het bad durven wagen de Staats
instelling zegel en leges te ver
schalken en toen de Staatsalmanak
verschenen was, stond daarin de naam
van den gedecoreerde als Ridder van
het Legioen van Eer, niet vermeld.
Tocq had het provinciaal goe-
vernement wel degelijk den Daam
van den betrokkene opgegeven. Dat
geschiedde ook het volgende jaar en
net daarop volgende en nog driejaar
langer. Zee jar achtereen gaf de pro
vinciale autoriteit dea Eaarn van den
gedecoreerde op en zes jaar achtereen
schrapten de vertoornde haageche amb
tenaartjes dien weer, totdat eindelijk
de toenmalige commissaris des Ko-
ninge door zijn persoonlijke tusschen-
komst wist te bewerken, dat de Staats-
Almanak behoorlijk den naam van
den persoon in quaestie als gedeco
reerd met het Legioen van Eer ver
merffde.
De leering, die hieruit le trekken
valt, is dezespot niet met zegels,
leges en haagsche ambtenaren 1
Te Bloemendaal worit weer een
nieuwe p rk-aanleg begonnen Ik vind
thans de oefeningen vielen hem zwaar
en vooral met den looppas was dat
het geval. Hg kwam dan ook spoe
dig in het hospitaal, waar hem van
een paar ribben een stak werd afge
nomen. Van Amersfoort werd b\j
overgebracht naar het hospitaal te
Utreoht In weerwil van de seer
zorgvuldige verpleging, die hij ook
daar genoot, werd zgn toestand erger
en eerst toen hg nogmaals eene ope
ratie ondergaan had ter verwijdering
van een deel van vier andere ribbeD,
knapte hg op.
Natuurlijk was hg ongeschikt ge
worden voor den dienst. Hg werd
ontslagen en bg die gelegenheid werd
hem eene gratifioatie aangeboden,
die hg eohter afwees, daar hg meende
recht op pensioen te hebben, op
erond van gebreken in en door den
dienst ontstaan. Daartoe wendde hij
zioh dan ook tot H. M. de Koningin-
Regentes, eohter zonder gevolg, naar
het sohgot wegens een psbrek in den
vorm van het request. Inmiddels ia
nu, daar hg zgn dient ttgd niet vol
bracht had, zgn broeder opgeroepen
en daar hg zelf niet in staat is zijn
brood ts verdienen, heelt hg zioh nog
maals per request tot H. M. gewend,
met verzoek, dat eea nader onder
zoek worde gelast in hoeverre de ge
breken ontstaan zgn in en door den
dienst. Hg tooh meent, dat zgn ge
breken ontstaan zQn tengevolge van
sterke inspanning bg het exoerceeren.
Te Utrecht is Vrgdag op plechtige
wgze ter aarde besteld het Btoffelgk
overschot van mr. Royaards van den
Ham, in leven lid der Tweede Kamer
▼oor het district Breukelen en een
der meest geachte ingezetenen van
Utrecht.
Een groot aantal vriendeD en be
langstellenden was op het kerkhof
aanwezig om den doode de laatste
eer te bewijzen.
Onder hen bevonden zich de minis
ter van Buitenlandpche ZakeD, de
secretaris van den Raad van 8tate
mr. R yaards en verschillende leden
van de Tweede Kamer, meerendeels
nït districten in de provincie Utrecht.
Aan de geopende groeve werden de
verdiensten van den overledene ge
schetst door mr. W. H. baron Taets
van Amerongen en jhr. H. P. C.
Bosch van Drakestein van Nienw-
'a.roelisweerdoudste lid van het
waterschap LekdijkBovendams.
De oudste zoon bedankte voor de
eer aan de nagedachteais van zijn
vader bewezen.
Het weder in Februari.
Aan het maandelijkBch overzicht,
medegedeeld door het Kon. Ned. Met.
Instituut, is het volgende ontleend
Het weder in Februari zette voor
het Zuiden van ons land, onder den
invloed eener depressie over Zuid-:
Engeland, met dooi weer in, terwijl
in 't Noorden vorst en sneeuwval nog
aanhielden.
Den 41en werd de wind bij stij
genden barometer oostelijk en breidde
zich de vorst over ons geheele land
nir, waaraan evenwel reeds den Gien
een depressie, die zich over 't Kanaal
ontwikkelde en over ons land naar
M'dden-Duitsohland trok, een einde
maakte. Na het voorbijtrekken dezer
depressie, die van sneeuw en regen
val vergezeld ging, volgde een korte
periode van kouder weer, waarin
spoedig een depressie, die den 9 bij
Schotland verscheen, verandering
bracht. De wind werd zuidwestelijk
en het weer warmer en regenachtig.
Na eenige dagen yan stil, b-trok
ken of mietig weer, ontwikkelde zich
den 15en een gebied van hooge
luchtdrnkking over ons land, waarbij
het- weer helder en koud werd en de
temperatuur 's naohts verscheidene
graden onder het nulpunt viel, om
evenwel des daags daarboven te stg-
het best, maar jammer. Nog maar
weinig jaren geleden was de weg naar
deze prachtige gemeente, van Haar
lem uit, een landweg. Tnans is de
Zijlweg op een weimgje na volge
bouwd en een Btadsstraat met boomen
geworden. En zoowel Overveen als
Bloemendaal volgen dat voorbeeld na,
zoo bard als ze maar kunnen. Alle
terreinen aan den straatweg gelegen
zijn reeds met villa's bebouwd of voor
bouwterrein te koop. Waar is de tijd,
teen men in 0v8fveen ver van zich
af kon zien over uitgestrekte velden
Tnans stuit het oog overal op muren
op deuren en vensters, op veranda's
en serres en al deze huizen, hoe keu
rig en kleurig ook, hebben de dorps
straat allengs gemaakt tot esn soort
van stadswijk, een voorstadje van
Haarlem.
In Bloemendaal gaat het niet an
dere. Nog maar enkele jaren geleden
is het B.oemendaal8che park aange
legd, en nu reeds is de lust lot bou
wen er zóo groot, dat men zint op
eea andere gelegenheid en het plan
voor een tweede villapark in 't leveo
is gekomen. Overigens ie er in dit
gedeelte van de gemeente zoo goed
a:s geen bouwterrein voorhanden, be
halve bij de groote stoombleekerij
van de ff ma Bijvoet. Langs den weg
zijn nog wel allerlei terreinen onbe-
b.uwd, maar die zgn het eigendom
van een rgke Bioemendaalsche fami
lie, die geen duimbreed grond6 voor
bouwterrein verkoopen wil. Laat ons
hair daarvoor dankbaar zgn, want
door hare vasthoudendheid wordt het
landelijk karakter van het dorp al
thans nog een weinig bewaard en
menig fraai doorzicht blijft aldus
gespaard, dat indien ook hier de
boawluet Bare grijpgrage vingeren uit
strekte, zonder twijfel voor den na-
tunrbeminnaar verloren zou gaan.
Maar ook deze gronden znlien niet
ten eeuwigen dage in éane hand blij
ven en zoodra hier terreinen verdeeld
worden, heerscht de bouwspeculant.
gen. Onder den invloed evenwel
depressie, die den 18ien bg Scho
verscheen, werd de temperatum
hooger en het weer langzamet
regenachtig.
Den 21en trok een secondai;
pressie benoorden ons land t
veroorzaakte een zuidwester
die opgevolgd werd door een ts
van stil en mistig weer.
Den 25 en verscheen wedet
depressie bg Schotland, die ove
heel Noordwest Europa een
tigen zuidwestelijken luchtstroo
temperatuursverhooging teweegb
De laatste dagen van dc maand'
bg at eest geringe bewolking w«
■til.
In overeenstemming met het i
uitgesproken karakter van
maand, wg ken de middel waarde
verschillende elementen maar
van de normaaiwaarden af. Allee
aantal bewolkte dagen was yin
terwgl ook de gemiddelde tem
tuur 1°.5 boven de normale ligi
In de afgeloopen maand weid
Utrecht óinmaai een krans o
zon en tweemaal om de maan
genomen.
Letteren en Kunst
De Nederlandsohe schilders i
op de aanstaande tentoonstel^
BrnsBel aitatekend worden vert
woordigd De regeerings-oommié
de beer Taco Mesdag heeft bt
rgke bijdragen van de eerste i
tere, sohildergen zoowel als aqun
verzameld. Aan Nederland zgn
welgelegen zalen afgestasn in
nieuwe gebouw van het Palai
Cinquantenaire.
Rechtszaken.
Een 24jarige beambte in dei
van Leaning te LeideD, had zich
derdag voor de Haagsche rechti
te verantwoorden, beklaagd vj
den loop van 1896 en in de
helft van Januari 1897
lo. vateohelgk oDdersoheidene
werpen als beleend te hebben
schreven
2o. zioa opzettelijk te hebbent
eigend een bedrag van pl. m.
door hem ralschelga in de be
kelijk ioeohrijvingsregisters genoi
als voor beleende panden uitgek
Bekl. bekende het hem ten i
gelegde. Soms had hg waardel
voorwerpen, als luoiferedoosjes
ingepakt, welke hem voor bele
panden moesten doorgaan. Hg gs
tot het raisdigf te zgn overge
omdat zijn loon niet voldoende
voor zgne behoeften. Hij genoot!
a f8 per week, moest daam
kostgeld betalen en voor de reet
kleaden.
Het Openb. Min. ejschte 18 m
den gevangenisstraf.
Uitspraak over 14 dagen.
Gemengd Nieuws,
Een proces over sen gelijke
Te Berlijn is een proces aanhs
over een portret, dat een rijke d
door een portretschilder had i
maken en dat 600 mark zou ko
Toen het portret thuis kwam,ri
de kinderen der dame: „M-.ma,
lijkt u goed!" maar zij zelve i
dat zij heelemaal niet geleek, weig
het portret aan te nemen en i
niet betalen. De rechtbank wist te
over deze verklaringen geen ooi
te geven, beval dat het stuk op
volgende zitting zou worden gebr
en dat de dame de japon zou
trekken die zij op het portret dn
Dat vond deze wel wat bezwaar
in een coBtuum voor een gali
kon sg toch niet in de rechtt
Bloemisten, die over veel grond!
nea beschikken, verkoopen tegen
geld wat aan den straatweg lig
ik heb niet eeas den troost, di
het hun kwalijk mag nemen. Di
handelMaar ach, de handel
ook hier in botsing met de poë;ii
natuur. Meer en meer zien wij
lijk lommer en verrukkelijke
zichten verdwijnen achter de m
van huizen en villa's en bet zal
jaren meer duren, of de wonii
staan schouder aan schouder, de
tuur wordt hoe langer hoe meer
geduwd en verdrongen en wek
zal Bloemendaal, nu nog een
niets anders meer wesen dan
sierlijk verlengstuk van Hasr
waarbij het zich nu reeds zoo aani
dat ware de steeneD greispai
niet, men niet mes- sou weteo,
de stad eindigt en het dorp ba
Haarlem zal er zoodra zijn m
leiding klaar is, water moeten/
ren; de Haarlem6cae gasfabriek
Bloemendaal al v. n ga6 voorzie
wanneer ik Bloemendaal was zc
op dit alles niet gerost wezen,
reeds kijken velen met begeerigei
zen naar de royale villa's, bewo
door men-chen met ruime beul
Zal niet vandaag of morgen
ijverig stadsbestuur plannen bdm
tot annexatie van een gemeente,
in alle opzichten deelt in de»
rechten van een stad, behalve
het vooireoht der hooge belastinj
Maar wat praat ik van vooü
ten Is het niet een ramp, dat i
ooi stad te zijn, het wijde verger
de friesohe atmosfeer, het ongel
etelde natuurschoon moet prijs ge'
aelaas, ik zou een traan willen p
gen voor Bloemendaa', dat s
bezig is van dorp te worden tot:
een traan ten afscheid aan een i
lijke, ongerepte natuur, die op 't|
staat te verdwijnen.
FIDELI0.
