T weede Editie.
foor tol Vei*.
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD.
Een# tragische Yergissing.
Directeur-Uitgever J. C. PEEREBOOM.
Uit Perzië.
14e Jaargang.
Woensdag 31 Maart 1897.
No. 4217.
HAABLEM'S DAGBLAD
^BOdSnsTSaS^tlEIlSrTSFE;! ars
Voor Haarlem per 3 maandenf 1.20
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der
gemeente), per 3 maanden1.30
•Franco door het geheele Rijk, per 3 maanden1.66
Afzonderlijke nummers0.05
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem, per 3 maanden„0.30
„de omstreken en franco per post0.87
A-DVn^TEDSTTIIËnsr:
i 1—5 regels 50 Cts.; iedere regel meer 10 Cts. Groote letters naar plaatsruimte.
By Abonnement aanzienlijk rabat
Reclames 20 Cent per regel.
Abonnementen en Advertentien worden aangenomen door onze Agenten
en door alle Boekhandelaren en Courantiers.
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
Bureaux: Kleine Houtstraat 14, Haarlem. Telefoonnummer 122.
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicity Etrangère G. L. DAUBE Co. JOHN F. JONES, Succ., Parijs 3Ibis Faubourg Montmartre.
Agenten voor dit Blad in den omtrek zijn: BloemendaalSandpoorl en Schoten, P. v. d. RAADT, Sandpoort; Heemstede, J. LEUVEN, bij de Tol; Haarlemmer meerC. DOEKESSpaarndamC. HARTENDORP;
ZamdvoortJ. ZWEMMER; Heide VeUenJ. OOSTERHOF; IJ muiden, TJADENBeverwijk, H. JUNGERIE, Koningstraat. Genoemden Agenten nemen Abonnementen en Advertentiën aan.
In de étalage voor het venster van
iet bureau van dit blad zijn de na-
rolgende afbeeldingen gelegd:
De crisis op Kreta:
1. Turbeohe soldaten op weg naar
i maoedonisahe grens.
2. De ramp cp bet russisohe pant-
teraohip „Sieoi Veliky."
3. Een dagbladcorrespondent aan
gehouden bij zijne poging om de
rriekbohe linie te Livadia te pas
geeren.
4. Gelduitdeeling onder turksohs
rloobteiingen in Canea.
5. Gewonde furksobe vrouwen in
het stedelijk gasthuis te Canea.
6. Het kwartier van oostenrijksohe
aatrozen en briteohe mariniers.
Armenië na de moorden Koerdi
lohe roovers in de Hassan Ali pas.
Verschillende tafreelen uit den hon
[ersnood in Britsch Icdië.
De Benin straf expeditie: de inname
ioor de EngeJsohen van Gwato.
Een pijnlijk oogenblik vooreen der
iverblijveDden der Benin expeditie.
Foto's uit den Amateur-Fotografen
wedstrijd van de .Graphic."
Een sohoone revolutioniste in 1793.
Haar de schilderij van Gaston Linden.
Portret van prinses Sophie der
Hederlanden.
Nationaal Gedenkteeken woor Wil-
ïelm I.
De Bismsrrk appel.
Een veld met tabak.
Het geliefde liedje. (Uit „Eigen
ïaard).
Een batak kampong.
Politieke platen en portretten.
VIII.
ISFAHAN, 21 Februari 1897.
Gaf ik in mijn vorig sohrijven eenige
taaltjes van de verschillende ometan-
igheden, onder welke door de Perzen
de tueschenkomst huoner priesters
rordt ingeroepen, en maakte ik daarin
leiding van den invloed, die deze in
Ie laatste jaren hebben verkregen,
hans moet ik mij bezighouden met
itinne grootste tegenstanders, de En-
elsche missionarissen welke reeds
inds versoheidece jaren in Jnlfa
naar men zich zal herinneren een
rmenisch dorp op ongeveer een uur
ktandg van I-faban) gevestigd zijn.
torepronk-ljjk hier toegelaten om de
Ingelechen bier ter plaatse in dege-|
?genheid te stell6D godsdienstoefe-1
ingen te hondenen onder de be-1
inging dat zij onder de mahome-j
aansche bevolking geen proselieten I
raden mogen maken, hebben die.
sndelirtgen in den loop der jaren;
tm etablissement al meer en meer,
itgebreid.
Onze correspondent bedoelt,
ooal8 uit het vervolg blijkt, zende-
ingen van de Anglicaaneche kerk.
Red
Aanvankelijk vingen zij aan, onder
de, eeDe seote der Griebsohe Kerk
vormende doeb, in plaats van den
Czasr, den patriarch van Etohmiazin
(in den Russisoben Kaukasus) als hun
hoofd erkennende, Armeniërs bekeer
lingen te maken, waardoor zg, wijl
zij hun verschillende goed bezoldigde
betrekkingen aan hun etablissement
bezorgden, al spoedig onder hen een
vrjj aanzienlijk getal volgelingen be
kwamen.
Zg openden een kerk, eene sohool
voor jongens en eene voor meisjes,!
en daarop een spotheek en hospitaal,
waarin de armen van versohiilende
gezindten kosteloos verpleegd werden
en waren zg hierbjj nu maar geble
ven, dan zouden zij zich ongetwijfeld
steeds buiten mceielijkheden hebben
kunnen houden. Doch hcnne ambitie
ging verder en boveogenoemde in
stellingen waren hnn nog niet vol
doende.
In den aanvang was sleohts éen pre
dikant uitgezonden geworden, iemand
die land en volk door od door kennende
met wijze gematigdheid zijn taak ver
vulde en zich niet door geloofsijver
tot overijlde stappen liet verleiden
hem werden eGhter na eenigen tijd
twee hulppredikers en twee dames-
miasionari-aen toegevoegd, de eersten
om in 't algemeen behulpzaam te zijn
en in de stad zelf een lokaal te ope
nen, naar het heette, ter verspreiding
van bet evangelie onder de daar in
een zeker kwartier te zamen wonen
de Israëlieten, de laatstee om kran-
ken te bezoeken, zoo onder Perzen
als Armeniërs. Daarop werd de bo
vengenoemde chef vao het etablisse
ment vervangen door eenen anderen
missionaris, iemand van buitenge
wone kundigheden, die het ia de
studie van het Oud Babylonisohe
spijkerschrift en de Egyptische hiëro-1
glyphen tot een groote hoogte,ge-j
braoht heeft, doeh die ongelukkiger-1
wqze den taot van zijnen voorgan
ger miste om met plaatselijke
toestanden rekening te houden, en
door dat hg, op energieke wijze
optredende, het etablissement in kor-
ten tgd eene belangrijke uitbreiding
gaf, den priesters al meer en meer
redenen tot ontevredenheid begon te
geven. Tengevolge van de uitbreiding
der werkzaamheden werd alras eene
vermeerdering van bet personeel ook
noodzakelijk en gaardeweg werd dan)
ook het aantal zendelingen hoe lan
ger hoe grooter, zoodat dit thans be-
Btaat uit een bisschop, die het be
stuur van het etablissement van ge
noemden predikant heeft overgeno
men, vijf predikanten, twee dokters
en vier dames-xendelir.gen, benevens J
eau aantal Armenische assistenten.
Daar het echter in het programma
van de Church Missionary Society
staat om ook in andere steden v&n
Perzië, met name in Kerman etablisee-
memen te openen, zijn echter eeni
gen dier missionarissen sleohts ijjdelijk
hier en bestaat het plan cat binnen
kort eenigen hunner daarheen zullen
afreizen.
Wat echter den priesters de meeste
ergernis geeft, is dat sich in de laatste
jaren de missionarissen vooral moeite
geven om bjjbels te verspreiden onder
de Mahomedaansche bevolking (na
tuurlijk in het Perzisoh gedrukt) om
de Perzen naar hun kerk te lokken, om
plaatsen in de stad te openen, kortom
om onder de Perzen proselieten te ver
werven, waartoe zg toch onder de
voorwaarden, waaronder hun verlof
tot vestigiDg werd verleend geen reoht
hebben, en hetgren daarom ook j
diende te worden nagelaten, wgl zij j
hunne bekeerlingen, wien het gelijk j
bekend ie, als een door de Mahome-,
daanecbe leer als een doodzonde wordt i
aangerekend, tot een ander geloof 0V8r j
te gaan, aan groote moeilijkheden, zoo
niet levensgevaar blootstellen. Ver
sohiilende malen reeds ontvingen zij
ernstige waarschuwingen, enin Augus
tus 1895 werd eene door hen bekeerde
Perzische vrouw door de bedienden van
den gouverneur vao Isfahan in het mis
6iegebouw in heohtenis genomen,maar
ondsnks dat alles zijn zij toch at eds
met het werven van proselieten voor
waarts gegaan, totdat nu ten laatste
de maat vol schijnt te zgn. Vóór
circa drie weken werden drie hunner
volgelingen, knspen van 16 tot 18
jaar, die zioh op klaarliobten dag naar
e;n armenieoh badhuis begaven, ge
arresteerd en gevangen gezet en
sinds dien tijd zgn versohiilende an
deren mede in heohtenis genomen,
terwgl eenige anderen, die bij de zen
delingen als bedienden werkzaam wa
ren, door hen in staat werden gesteld
naar andere plaatsen in Perzië een
goed heenkomen te zoeken. Bg ge
legenheid van de arrestatie der drie
eerstgenoemde knapen werd, naar
meD zegt, een Pers door een der Ar
menische oolporteurs van de „British
foreign bible society" met een steen
aaD bet hoofd verwond en is sedert
(14 dezer) overleden, waarop men den
bedoelden colporteur, als van zgn
dood beschuldigd' mede heeft gevan
gen gezet, terwgl het gerucht loopt
dat het Igk van den overledene nog
Diet is ter aarde besteld.
Hoe het ook zg, zoowel het Perzi-
sobe gouvernement als de priesters
zijn tereoht onder den indruk dat de
missionarissen van het hun ver^e nde
verlof tot vestigiDg hebben misbruik
gemaakt, en schijnen besloten te zgn
hun ditmaal het maken van bekee-
ringen éecs en vooral te beletten,
soodat men er zich niet over zal be
hoeven te verwonderen wanneer hun
bet verblgf in Perzië binnenkort voor
goed zal worden ontzegd.
In mijn volgend sohrijven hoop ik
te kunnen mededeelen hoe een en an
der is afgeloopen.
ook nadat hun een ultimatum was
gesteld. Toen begon op een sig
naal van den Italiaanschen admiraal
(het schijnt dat de mogendheden om
beurten do kastanjes uit het vuur
halen) het bombardement, dat twaalf
minuten duurde en dat de opstande
lingen in een zoo groote opgewonden
heid bracht, dat het leven van de
Turken, die bg Malaxa waren ge-,
vangen gemaakt, een oogenblik ernstig j
gevaar liep. Gelukkig wisten bem-j
digde leiders dezen moord op weer-
loozen te voorkomen.
Terecht «eide dan ook de Engelscbe
admiraal, dat de feitelijke ttestand
deze is, dat kolonel Vassos oorlog
voert tegen de mogendheden.
Van weerskanten bemoeilijken de
strijdende pattgeo eikanders sobepen.
Eenige honderden gewapende Grieken
en Kretenzers hebben den gezae
voerder van den -toomer „Herakleon"
genoodzaakt, zgn gaDsohe lading
eieren en mondbehoeften, bestemd
voor de Turken op Chania en voor
de Russisohe en Engelsohe vloten,
o ver boord te werpen. Vier Grieksohe
blokkadebrekers, zeilsohepen, zijn
door den Engelschen kruiser „Dryad"
aan de zuidkust betrapt op bet lossen
van mondbehoeften en krijgsvoor
raad. Wel werden twee der schepen
in den grond geboord en de twee
anderen opgebracht, maar het grootste
deel hunner lading was al aan wal
gezet.
Do admiraals hebben nu allen aan
hnn regeeringen om meer troepen
gevraagd en een stelling op het
sohiereiland Akrotiri bezet. De Griek
sohe kroonprins, wious vertrek reeds
meermalen ten onrechte werd gemeld,
is nu inderdaad na lange conferen
tie met den Koning en met De'yan-
nis, onder uitbundig enthousiasme
van Grieken en CretenzerB, naar
Volo vertrokken.
Na het succes op Manilla schijnt
bet voor de Spanjaarden beter te
gaan. Volgens een telegram uit Ha
vana is Rivero, de opvolger van Ma-
ceo als aanvoerder van de opstan
delingen, gewond en gevangen geno
men, terwgl op Portorioo een bende
muiters grootendeels gevangen ia
genomen.
Politiek Overzicht.
H ewel in hoofdtrekken de toestand
op Creta niet veranderd is. woTdt die
tuch met den dag ernstiger. De op
standelingen treden voortdurend stou
ter op. Vooral op de Eagelschen zijn
ze teer verwoed. Eau correspondent
van de Times heeft er b^jna het leven
bij ingeschoten en op een paar engel
sche officieren die in een atoomsloep
naar Chania voeren, is gevuurd.
Waarom de admiralen hen hebben
gebombardeerd blijkt uit telegram
men van den engelschen admiraal, die
door Curzon in het Lagerhuis zijn voor
gelezen. De opstandelingen beletten na
melijk het zenden van levensmid
delen aan de waoht te Milaxa,
STADSNIEUWS.
eerste en derde Pagina
Haarlem 30 Masrt 1897.
Schouwburg,
Hedenavond hebben mevrouw Ba
derman—Van Dijk en de heerKreeit
hunnen eere avond (vroeger noemde
men dit ..benefice-avond") in het
Grand Tfaé&lre der heeren Van Lier
b. s. Donaerdag zal eene herhaling
hiervan hier ter stede in den schouw
burg plaats viDden. Opgevoerd wordt
dsn door het gezelscnap Van Lier
„Pierewaaiers", het sucoesblijspel in
vier bedigven, mot zang, dane, nieuwe
j coupletten, chansonnetten, quodlibetp,
enz., naar het franBch door C. P. T.
jBigct, Cat indertijd de heeren Prot,
jin wier schouwburg „Fraecati" het
toen met buitengewoon succes gege
ven werd, goede zaken deed makeD.
Mevrouw Buderman en de heer
Kreeft hebben dezen winter vele
Haarlemmers met hun optreden inj
de .Operette Koningin" weten te
vermaken daarom is het voor hen
te hopen en mag men ook om di?
reden vertrouwen, dat de voorstelling
van Donderdag v or hen eene in alle
opzichten waardige herhaling zal we
zen van den eere-avond, die huu
heden waoht.
Volgens het rapport, dat de heeren
ingenieurs Conrad, Van Giesen en
Van Dieselen hebben uitgebracht,
ingevolge de opdracht van Gedepu
teerde Staten onzer provincie omtrent
een onderzoek naar de gesteldheid;
van den Waterlandechen Zeedijk bij i
het Kijnselmeer, is gebleken, dat ge-;
noemde dijk niet, xooals vroeger weli
eens werd gemeld, in een toestand
verkeert, die gevaar [oplevert, doch'
zich in goeden staat bevindt. Weli
zijn door genoemde heeren aan Ge-j
deputeerde Staten eeni.e verbeterin-j
gen voorgesteld, doch deze zouden
dit jaar reeds, ook zonder dat het j
onderzoek bad plaats gebad, door het
bestnur van de Noorder IJ en Zee
dijken groote adeels worden uitge
voerd.
Zondagswet.
Het bestuur der Haarlemsohe Han
delsvereniging berioht ons, dat op
de diverse lijsten behoorende bg het
request aan den burgemeester ter zake
de toepassing der Zondagswet getee-
kend hebben 907 personen. Het re
quest ligt nog tot Donderdag 1 April
e. k. ter teekenirg aan het bureau
gebouw „Felix Favore". Smedestraat.
BINNENLAND.
Uit de Staatscourant.
Kon. betluiten.
Met ÏDgaug van 1 Mei 1897 is be
noemd tot directeur van het poet en
telegraafkantoor te Raveustein D. J.
G Belmer, thans commies der poste
rgen van de tweede klasseis de
zilveren medaille, ingesteld bij de kou.
besluiten van 7 Mei 1837 no. 79, 22
Juli 1838 do. 87 eb 24 Jaouari 1841
no. 22 toegekend aaD de gezagvoer
ders van schepen in de groote vaart:
J. Vernes, F. H. Borjer, C. A. Bak
ker en J. A. Söderstrüm, als erken
ning van de diensten door hen be-
weien aan de wetenschap door het
overleggen van uitmuntende scheeps
journalen ten behoeve van bet Kon.
Nederl. Meteorologisch Instituut.
De begrafenis van de groot
hertogin van Saksen—Wei
mar.
Maandag had in Weimar de droeve
plechtigheid plaats ia een somber
weer. Alvorens des middags de uit-
j vaart plaats had w^ren de familie
leden der ontslapene nog in engen
i kring bijeen, om onder leiding van
den hofpredikant Diltbey een laatete
plechtige godsdienstoefening vóór
het alsoheid te houden. Oodertus-
scheu bengelden de klokken in stad
[en land, terwijl op de versohiilende
verzamelplaatsen in stilte de gtoepen
zioh giogen vormen voor den langen
rouwstoet.
Om 12 uur werd het hoofdportaal
der kerk geopend, waar een zwarte
baldakijn met een zilveren kroon was
aangebraoht. Ea door twintig hof
beambten en kamerheeren werd lang
zaam de zware earcophaag naar den
lijkwagen gedragen. Aan den wagen
die door acht paarden getrokken
werd en met de symbolen van rouw
was omhangen, ging een eerewaeht
van militairen vooraf; een bataljon
infanterie met emfloerede helmen en
wapenen stond opgesteld, de geweren
presseteerend, en plaatste zich vervol
gens aan het hoofd van den stoet,
die allengs zich in beweging zatte.
Voorop een hofkoerier met een
grooten Btaf, en achter hem hoftra
wanten en dienaren daarna ronw-
maarschalken, de leeraren en leerlin
gen van het Sophien-Stift, ambtena
ren van het Goethe-en Soailler&rchief
enz Vervolgens de hooge geestelijk
heid, eerst drie roomsch-katholieke
geestelijken en de Raesische pope, de
laatste met een hooge cylinder-vor-
mige muts op; dan, dichter bij de
lijkkist twintig protestentsche geeste
lijken, aangevoerd door den reusaohti-
gen eersten hofpredikant Spinner.
Dicht achter deze groep van gees
telijken rolde de ijk wagen, waarop
onder een baldakjjn met een zilveren
kroon de earcophaag geplaatst ras,
naar alle zijden te zien, als in de
kerk bedekt met de vlag van Wei-
mar en de door haar kleur ver xioht-
bare oranjevlag. E9n meniiite palmen
en bloemen viaren op en bg de kist
geschikt.
Naast den lijkwagen reed de hof-
kapelmeester op eeu met een rouw
kleed bedekt paard. De einden der
vier lange rouwkleeden, die boven
van den wa en afhingen, werden door
hoog waardigheidsbekleders vastge
houden, en zij hadden moeite de be
wegingen van het door den wind op
geblazen doek te bedwingen. Achter
den lijkwagen werden op zijden kus
sens alle ordeteeker.en edragen die
de overledene vorstin heeft bezeten,
te midden van de rouwdragenden'
onder wie de grijze Groothertog ge"
mist werd. In diens plaats ging de
Ecfgroothertcg vooraan in de groep
van familieleden, vorstelijke gasten
en bijzondere vertegenwoordigers van
j vreemde souvereinen. Aar. de zijde
I van den Erf groothertog schreed kei
zer Wilhelm voort, in de uniform van
het groothertogelijk garde regiment.
Vervolgens kwamen de Groothertog
van Ba^eu enz., het corps diploma-
'ique—o.a. de gezanten van Oosten
rijk, Italië, Spanje eu al de leden
van het Nederlandsohe gezantschap
te Berlijn, met jhr. Tets van Goudri-
aan aan huu hoofd. Verdereen
rjuesehlige stoei van deputaties van
allerlei aard, militaire deputaties, ver
tegenwoordigers van vereen igingen
▼oor kunst, voor wetenschap enz.
De stoet, waarvan het pssseeien
een uur duurde en die zioh zee* lang
zaam voortbewoog, bereikte tegen 1
uur den ingang van het kerkhof.
Bg het portaal van de kerk had
zich intustchen, terwgl de kist van
den wagen genomen werd, de geeste
lijkheid in een halven kring opge
steld om met gebed het lgk in ont
vangst te nemen. Op het oogenblik
dat de earcophaag den drempel van
FEUILLETON.
HOOFDSTUK XVII.
■De woning in Chester Square.
bekend, dat hg baar alleen door eene vergiesing had
gehuwd, en «ij beweerde dat zij zijne vrouw niet wilde
iaijD, wanDeer hg «en ander meisje liefhad; maar het
was duidelijk, dat Rupert, ofsohoon hg alles in het werk
stelde om haar welzijn te bevorderen, liever niet in eene
(nauwere betrekking wilde staan tot het ongelukkige
meisje, dat hg wel graag mooht lijden en achtte, maar j
nooit kon liefhebben. Het was dus beider wensc'n ieder
op zich zelf te leven. Maur Louise had een zeer streng i
denkbeeld over den plicht, die hun was opgelegd, en j
zij wilde das niets van hun plan hooren. Zij vond dat
Rupert en Agatha door hunne huwelgksgeloften even- J
zeer gebonden waren als aDdereechtelieden en zij waren
verplicht samen te leveD om de stem van het schan-
daal te sussen en zij moesten, al was het slechts voor j
het oog van de wereld, het zoo goed mogelijk met elkaar
trachten te viüdeD.
Ruim zes maanden na hun huwelijk ontmoetten *g j
elkaar weer in juflrouw Carrolls tegenwoordigheid. Zg j
bracht Agatha zelf op Ruperts jongelui's kamer, en
beiden vonden het onaangenaam elkaar weer te zien.
!„Ik wil u gaarne uwe vrgheid teruggeven, Rupert",
zeide de arme Agatha, terwgl zg hare bedroefde oogen
niet tot haren eohtgenoot durfde opslaan. „Ik wil u ge-
i heel vrjj laten, maar ik geloof, dat het niet goed is,
I wanneer wg van elkaar scheiden. Maar ik wilde u alleen
j maar zeggen, dat ik in alles zal berusten, wat gg en
juw zuster zult bepalen."
Hij drukte haar vriende gk de hand. Zg was ver-
'schrikkelijk veranderd; baar gelaat was bleek en mager
'en de bekoorlijkheid, die lietde en het geluk voor eenen
korten tijd er over hadden verspreid, was geheel verdwe
neu. Mooi was zg nooit geweest; bleeke wangen,
scherpe trekken en doffe oogen, dit was alles, wat van
hare jeugd en gezondheid was overgebleven. Haar figuur,
dat eens hareu trots uil maakte, was lang niet meer wat
het geweest was; zg liep voorover, hare schouders
waren hoekig geworden, terwijl haar borst ingevallen
was.
Rupert had uit het diepst van zgn hait medelijden
met haar.
„Is wil alles in het werk stellen om u geluvkig te
maken", zeide hij, „gg kunt alles van mij krggen al
mijn geld moogt gg hebben."
„Neen, Rupert, gg kunt uw geld behouden," zeide zij
kalm, „ik verlang alleen uwe genegenheid."
Hg zweeg, beet op zgn lip en sloeg zgne oogen
niet tot haar op, hij verkeerde in eene pijnlijke verle
genheid, want hg kon haar onmogelijk antwoorden
zooals zij het graag wilde.
„Nu, geen noneens, beste kinderen," verbrak juffrouw
Carroll le ren dig het stilzwggen. „Wg zgn hier niet ge
komen om over uwe gevoelenB te discuesieeren, maar
om over ernstige zaken te spreken. Gg hebt elkaar uw
geheele leven gekend en ook gaarne mogen lijden,
daarom moet gg het elkander in de toekomst zoo aan
genaam mogelijk m- ken. Rupert, gij moet iu Landen
een huis huren en Aggie zal als een goed meisje bg u
komen wonen. Ik veronderstel, dat gg geen smet op
den naam van uwe vrouw wilt werpen, Rupert?"
„God bewaar mg daarvoor 1"
„Welnu, laat ons dan een eind aan deze valeche ver
houding maken. Ik heb gehoord dat er een erg lief huis
in Chester Square leegstaat; gij kunt het voor een jaar
huren. Neem het tenminste voor een jaar, en zie dan hoe
alles loopt I"
Rupert zag Agatha aan en deze keek naar juffrouw
Carroll.
„Lieve tante," zeide zij aarzelend, „zoudt gij dan bij
ons willen inwonen?"
„Dat jb een uitstekend planl" riep Rupert opge
wekt uit.
„Ja LouLekomt gg ons helpen het leven drageljjk
te maken en w^j zullen trachten zoo gelukkig mogelijk
te worden."
En zoo gebeurde het. En in korten tgd betrok het
troostelooze drietal, dat zoo zonderling te zamen was
gebracht, het huis, dat juffrouw Carroll spoedig met
smaak had ingerioht.
Men kon natuurlijk niet verwachten, dat :ij gelukkig
zonnen zgn, maar door verscheidene gebeurtenissen
weiden zij tooh tevredener met hun lot, dan zij ooit
hadden durven hopen.
Om te beginnen kreeg Rupert geheel onverwachts
eenige betigheid. Een vriend booi hem een compagnie
schap aan in een fLma die kort geleden was op-
gerioht en zich op eleotriech gebied bewoog.
Hij had eenige duiieodm ponden disponibel maar hg
was bovenal onuitsprekelijk dankbaar dat hij eenige
bezigheid badhij wist dat werk het beste middel was
om ziju gewond hart te genezen eu hij verdiepte zich
ijverig iu zguen nieuwen werkkring. Tot zgne eigen
verrassing ontdekte hg dat bij bepaald bekwaam voor
zgne betrekking was eu weldra onmisbaar voor zgne
compagnon* werd. Zijne betrekking riep hem v*a