„eohter wordt daardoorinmqnzwaar.de ontvangst wil laten uitgaan, waar- men de beelden in massief zilver, voor-
„lqden het trooslrqke bewustzijn op- j toe thans baar geldelijke steun is in-
.gewekt dat de overledene immer zal geroepen.
„blqven voortleven in de talloozej Wegens de breed opgevatte organi-
.sobeppingen van haar rqkgexegendensalie vcor de uitvoering der plannen
.arbeid zoowel als door het voorbeeld noodig, laat het zich begrijpen, waarom
.van haar onvergelijkelijke persoon j het comité nu reeds zal moeten weten
„lqkbeid, het roemrijke Huis van j in boever op de bijdragen der inge-
Oranje waaruit zq stamde, en ook zetenen te rekenen valt, ook met het
de verliohte vorstinnen die vóór haar oog op de voorbereidende maatrege-
„over dit land geheer^oht hebben,
„waardig.
Wermar30 Maart 1897.
Karel Alexander."
De troonopvolging.
Naar aanleiding van de vraagwie
ie, na den dood van Groothertogin
Sophie van Saksen Weimar thans
troonopvolger in Nederland, heelt
,De Avondpost" zich gewend, tot de
vijf hoogleeraren in het staatsrecht
aan onze universiteiten.
Dezen wijzen allen den oudsten
kleinzoon van wijlen piins©3 Sophie,
den ïïrlgroothertog van Saksen-Wei-
mar, als vermoedelqken troonopvol
ger in het gestelde geval aan, ea wel
krachtens artikel 14, beschouwd in
verband met artikel 18 der grondwet.
Het blad vraagt echter evenals wij:
zou het niet wensoheiqker zqn, dat
de Regeering op dit pnnt alle onze
kerheid wegnam en met name aan
duidde, wie thans naar hare meening
de vermoedelijke troonopvolger in
Nederland is?
Waar het eene quaestie gelat, die
van zoo groot gewicht is voorde ge-
heeie natie, mooht, [dunkt ons, geen
twqfel kunnen bestaan.
Waar redenen van kieschheid haar
mochten verhinderen dit uit eigen be
weging te doen, zou het, raar onze
meening op den weg liggen der volks
vertegen woord ig:ng eene uitspraak
van de Regeering uit te lokken.
Kroningsfeest te Gravenh&ge.
Door het hoofdcomité voor de in-
huldigingsieesten is, hoewel uit den
aard der zaak slechts in hoofdlijnen,
een plan ontworpen voor de feesten
in 189S.
Behoudens eene enkele uitzondering
zullen alle feesten openbaar zqn, op
dat de geheele bevolking er aan kun
ne deelnemen.
Drie achtereenvolgende dagen zul
len er waarschijnlijk voor noodig zijn
en ScheveniDgen (dorp en badplaats)
zullen ook binnen het feestterrein ge
trokken worden.
In het feestplan komen vooreen
blijde dag voor de algemeene armen
van 's Gravenhageeen stichtelijke
herdenking van het gewichtige feit
der troonsbestijging in een der hoofd
kerken vaD de stad een feestelijke
intocht met bloemenbegroeting van
H. M., zoo mogelijk verbonden met
een historischen optocht vanverecni-
gingen en deelnemers met groepen,
vertegenwoordigende de vakken, den
arbeid, kunst, wetenschap, nijverheid
en takken van locaal bestaaneen
aubade van de schooljeugd met nati
onale kinderoantateeen middagfeest
voor de weeskinderen en onvermogende
schoolkinderen van de openbare en
bijzondere scholen, met aanbieding
van een gelegenheidsaandenken; een
huldefeest van de kunst aan H. M.
van wege de burgerij, vertegenwoor
digd uit alle rangen en standen der
bevolking, werklieden-vereenigingen,
de weezen enz.volssfee6ten en volks
spelen een militaire fakkeloptocht
door de stad, het bloemencorso van
den Alg. Ned. Wielrijdersbondvolks
vermaken met medewerking van gym
nastiek - en pportclubs volksvoorstel
lingen in de schouwburgen en théa-
ters gratis toegankelijk.
Als clou van het driedaagsche na
tionale feest is gedacht een groote
militaire revue met een geheele di
visie ea 'b avonds een buitengewoon
schitterend vuurwerk te Scheveningen
of hier met een voorafgaande ver
lichting uit zee. Nationale lichtbeelden
vertoond op straatiichttonteinen op
eenige der fraaiste plekken van de
stadelectrisohe lichtbundels van
hooge gebouwen zou dienen tot op
luistering van een zomeravondfeest
met groote illuminatie, gedeeltelijk
met electrisch licht.
len der medewerkende vereenigingen
en corporatiën.
Het oudste lid der Staten,
De heer mr. J. F. T. van Valken
burg, oudste lid van de Prov. Staten
van Noordholland, wordt den lOden
dezer 80 jaar.
De leden van het gereohtshof te
Amsterdam, waarvan de jubilaris
voorzitter is, zullen hem dan een maal
tijd aanbieden.
Het jubileum van dr. Kuyper
en van de Standaard
Het jubileum van dr. Kuyper en
van de Standaard werd Donderdag
avond in bet Paleis voor Volksvlijt
waardig herdacht en luisterrijk ge
vierd. Er was gelijk wij reeds meld
den in de groote zaal van het Paleis
voor Volksvlijt eene bijeenkomst voor
georganiseerd. Dair kwamen alle an
ti-revolutionairendie dr. Kuyper als
hun leider huldigen, bijeen. Om maar
een goed plaatsje te kunnen kragen,
stond men reeds te half vqf voor de
deur, hoewel de zaal pas te half ze
ven werd geopend. De zaal was in
een oogwenk vol. Door den heerW.
Ezerman werd zeer verdienstelijk het
orgel bespeeld.
Terwijl de aanwezigen ps. 68:14 en
17 zongen trad dr. Kuyper binneD.
De heer mr. Theodoor Heemskerk
sprak daarna een gebed uit en eene
openingsrede, waarin hq zeide dat er
eenheid in al het werken van de
„Standaard" was en met een enkel
woord de beteekenis van dezen avond
uiteenzette. Het Standaardpubliek"
wilde den hoofdredacteur den tol van
zqne liefde en dankbaarheid betalen.
Aan dr. Kuyper kwam, naar spreker
meende, de hulde van het Nederland-
sohe volk toe. Hij maakte de anti-
rev. partq sterk en gaf haar het be
wuatzqn barer roeping. De vruchten
van dr. KcyperB arbeid maalde spr.
zqn auditorium af. Daarvoor dankte
hq God.
Hierna zong de geheele vegadering
door de kapel van Zaagmans bege
leid„Een vaste bnrcht is onze God."
Dr. H. Bavinok, van Kampen, die
nu de feestrede uitsprak, wees op de
zeldzame gaven van Dr. Kuyper om
de anti-rev. beginselen voor de een-
voudigen duidelijk te maken. Dank
zij den arbeid van „de Standaard"
en van dr. Kuyper, werd het christe
lijk beginsel in den lande weer in eere
hersteld. De anti-rev. partij nam in
aanzien toe. Door „de Standaard" wer
den de Christenen tot eene zelfstan
dige politieke partij gevormd. Daar
voor huldigde spr. dr. Kuyper. Hij
was meer dan Bilderdijk ofDaCosta,
de banierdrager van het calvinisme.
Hoe Bchoon de stijl van dr. Kuyper
is, maalde spr. af, zq was nooit droog,
maar bracht geestdrift in de gelederen.
Gehoorzaamheid aan Gods ordonnan
tiën werd gepredikt. Daarbij waakte
„de Standaard" trouw voor de be
ginselen. Geen blad is er, dat nauwer
de religie en de politiek verbond. „De
Standaard" wil vooruit, niet achteruit.
2oolang dr. Kuyper»redacteur is van
,de Standaard", eindigde spr. en God
geve, dat dit nog lang moge zijn, is
het principieel belang van de anti-rev.
beginselen in goede handen.
(Applaus.)
De menigte zong Da Costa's lied
„Zij zullen het niet hebben" en mr.
Heemskerk bood met eenige toepas
selijke woorden dr. Kuyper het ca
deau aan.
Het gesohenk aan dr. Kuyper door
de anti-revolutionaire partij aangebo
den, bestaat uit een sierlijk, bewerkt
monumentaal stuk ter hoogte van 80
centimeter.
Boven op een zwart marmeren zuil
prqkt een fraai gemodelleerd zilveren
blad voorstellende de Nederlandsche
Maagd houdende in de eene hand
een vaandel waarop gegraveerd is het
volgende
Onze hulpe ia in den name deB
Hieruit blijkt dat de voorgenomen
ontvangst van de vorstelijke mede-
bewoonster der residentie niet zal|Heeren die hemel en aarde gemaakt j
bestaan in ovatiën en huldebetoon i heeft. Pb. 3248. j
binnenshuis, doch dat alles buiten in1 In de andere hand een bundel van
het openbaar zal geschieden voor en elf pijlen, terwql de fiere Nederland-
ten aanechouwe van het publiek, der- sohe leeuw aan haren voet rust.
halve voor de burgerij van wie men Aan beide aqden van de zuil vindt
Garland? Wilien we een eindje rondwandelen? Laten
we wat aan de rivier naar den prachtigen maneschijn
gaan kijken?"
Zij deinsde aohteruit.
De maneschijn op de rivier gaan bewonderen wat
een spotternij. Ea het was nog wel dezelfde rivier, die
de oevers bespoelde van het eiland, wsarop haar oude
huis etond. Zij zag alles weer voor zich de rustig
kabbelende rivier, den tuin met de rozenstruiken en de
maan, die het voortelroomende water beseheen. Oh
kan er een meer folterende pijn bestaan, dan de wreede
herinneringen aan een schoon verleden, dat voor altijd
verloren is?
„Neen, laten wq niet naar de rivier gaan i mompelde
zij" "mat„wanneer het u niet kan schelen, laten we
dan ergenB anders heengaan, maar niet zoo dicht bij de
rivier." m
«Zqt gij bang voor den damp? vroeg Taunton pro-
zaisch.
En zoo gemengd zqn onze gewaarwordingen in deze
zonderlinge wereld, dat Irene begon te laohen.
„Ja, damp doet mij altijd onaangenaam aan," hernam
zij "en haar lach klonk eenigszins lijdend.
Zij wandelden onder de boomen en toen zij op een
eenzaam plekje kwamen, verklaarde de heer Taunton
haar znne liefde.
Zqne liefdesverklaring, die haar eenigszins vermaakte,
was teer woordenrijk en het scheen haar toe, alsof zij
beiden een scène uit een komediestuk repeteerden.
Hij begon met de opsomming van zijne bezit
tingen.
stellende de Gesohiedenis en den
Godsdienst. De geschiedenis hondt
eene rol in de hand waarop de woor
den „Ons Program" zqn gegrifd en
de Godsdienst een boek met het woord
„B'blia".
Smaakvol bewerkte eohilden omge
ven met ornamentiek en versierd met
festoenen van bloemen zqn aan beide
zijden aaogebraoht.
Op het eene sohild leest men
De anti revolutionaire partq
aan Dr. A. Kuyper.
Op het andere
„Laat niet varen de werken
Uwer harden." Ps. 138 :8.
Hieronder prijken de wapenen van
Nederland en de Indiën in emaille.
Het geheele stuk rust op leeuwen-
pooten die met ornamenten smaakvol
aan de onderzijde van den sokkel
zijn aingebraoht.
De uitvoering van het geheel is
zeer artistiek. Het werd geleverd
door de firma Van Kempen in Den
Haag en in de welbekende fabriek
te Voorsohoten ontworpen en ver
vaardigd. Een palissanderhouten kist
aan alle zijden van spiegelglas voor
zien, omgeeft dit monumentaal stuk.
Nadat een couplet van het Wilhel
mus gezongen was, trad dr. Kuyper
als spreker op. Da Costa had eens
gezegd, dat de zoetheid der lof van
menschen, hart dronken maakt, ving
spr. aan, en dat gevoelde hq op dit
oogenblik. Wel wist hq dat er een
band tusschen hem en tal van anderen
bestond, maar dat er zooveel liefde
was, had bij nooit gedaoht. Hij aan
vaardde die lof, maar gaf Gode er
alle eer van. Wat spr. was, dat was
hq door God en wat hij had gedaan,
dat had hQ door God gedaan.
Dank bracht spr. aan allen, die hier
opgekomen waren, en dank voor het
cadeau. Erkentelijk aanvaardde hij
dat blijk van liefde, trouw en ver
kleefdheid. Daar het een feest van
de pers was, gewaagde hq ook van
de pers. Het dagblad was een gave
die de Christenen moesten gebruiken
en daarom was „de Standaard" opge
richt. Wat spr. had gedaan, hoopte
hq nog eenigen tqd voor laBd en volk
te kunnen blijven doen.
Maar legde hq eens de pen neer,
dan hoopte hq dat men zi«h om zqne
banier zou blqven aansluiten (Luid
applaus.)
Terwjjl de leider sprak, juiohte men
hem steeds toe. Met psalmgezang en
dankzegging werd het feest gesloten.
Het feest van dr. Kuyper.
Dat het zilveren feest van „De
Standaard" en zqn eminenten hoofd
redacteur in ruimen kring belangstel
ling en sympathie zou wekken, was
te -verwaohten. De vele brieven en
telegrammen met gelukwensohen, de
felioitaiiën van particulieren en na
mens corporatiën ontvangen, legden
getuigenis af van de hoogachting,
waarin zich de hoofdredacteur van
De Standaard" mag verheugen.
Het personeel van drukkerij en zet
terij van „De Standaard" heeft bq het
zilveren feest van dit blad en den
hoofdredacteurdezen laatsten een
niet alledaagsoh blqk van hulde aange
boden. De hh. L. H aged oom, mees
terknecht en J. C. de Liefde en J.
Ponsteqn, zetters, die zeiven ook een
kwart eeuw aan de „Stand." verbon
den zqn, overhandigden dr. A. Kuy
per namens het geheele personeel een
groote zilveren medaille, vertoonende
op de voorzqde een relief de eerste
pagina van „De Standaard" met in-
soriplie, omgeven van een krans van
lauwerbladen eu aan de keerzijde de
woorden
Het personeel van zetterij
drukkerij aan professor dr.
A. Kuyper,-
Hocfredaoteur van „de Standaard".
1872-1 April—1897.
Bq deze medaille was gevoegd eene
perkamenten oorkonde, waarin in
oui-Hollandsche karakters net vol
gens te lezen staat
Alle deghenen die dese onse
letters svlten sien oft thoren lesen
galvyt doen condl en te weten
die ghesellen vp die drvokerqe
van „de Standaard" dat wq ter
blqder memori aan het Jubilevm
van den Hoogh Gheleerden Heere
A. Kvyper Professor in der Sanote
Theologie Doctor een gedenck-
penning© deden slaen ende hem
deselve aanboden teu bewijse
ousre Hooghe Aohtinge ende vp-
rechte Vrvntsoape.
Ter gelegenheid van het jubileum de Polytechnische Sohool te Delft had
van prof. dr. A. Kuyper is van het genoten, maar die door eene zeer he
Gereformeerd Volksblad" een „Feest
nummer" versohenen, bevattende bij
een fraaie photogravure van den
hoofdredacteur van „De Standaard",
een korte sohets van diens leven en
werkzaamheid. Eenige bekende man
nen op het arbeidsveld der Neder
landsche journalistiek huldigen in en
kele kernachtige volzinnen de buiten
gewone verdiensten van den heer
Knyper als dagbladsohrqver.
Een kras oud heer.
Uit Malang wordt aan het „Bat.
Nbl." gesohreven
Een feit, zeker eenig in de geschie
denis, is, dat de oude heer Sohrok
op den leeftijd vsn 85 jaren eerst
daags gaat repatrieeren.
Hq is hier in Indië de laatste rid
der van het Metalen Kruis.
vige ziekte waarvan hq eohter
thans nagenoeg geheel hersteld was
op aanraden van zqne doctoren
genoodzaakt geweest was, bijna vqf
jaren in een rustige landelijke om
geving door te brengen. Dezen tqd
nu had hq zich ten natte gemaakt
om Edison's pbonograaf te volma
ken."
De „Prov. Gr. Ct." beschrijft als
volgt hoe de uitvinder het toestel op
haar redactiebureau demonstreerde
„Hij versohoof de tafel met het toe
stel tot in den uitersten hoek van de
kamer, drukte op een der koperen
knopjes, waarop vereohillende rade
ren begonnen te Bnorren, draaide
horentje no. 1 naar buiten en ver-
zeoht een onzer op den gewonen
spreektoon iets te willen zeggen, reci-
teeren of voorlezen. Toen daaraan
voldaan was, werd tot ean ander on
zer hetzelfde verzoek gericht, waarop
horentje no. 2 naar buiten werd ge
bracht, terw$l het eerste naar bene
den gedrukt werd. Daar wq met ons
vieren waren, werd op die wqze van
4 horentjes gebruik gemaakt. Toen
juist onze stadsreporter binnenkwam,
verzochten wq hem ons zqne mede-
deelingen mondeling te doen, terwijl
aan het toestel horentje no. 5 werd
opgesteld. Deze reporter stond met
zqn rag naar bet toestel gekeerd. De
heer v. d. W. verzocht ons nu nauw
keurig aoht te willen geven. Hij
drukte op twee andere knoppen,
braoht eenige koperdraden met elkaar
in verband, waarop de aan weerszij
den zich bevindende vliegwieltjes met
groote vaart begonnen te bewegen.
Toen werd horentje no. 1 naar bui
ten gebracht en door onze kamer
weergalmde tot onze Diet geringe
verbazing, met luider stemme, woor
delijk al hetgeen door den eerste van
ons was gezegd, zonder ook maar
J ubileeCalkoen.
De heer H. J. Calkoen, burgemees
ter van Edam en lid der Prov. Sta
ten van Noord-Holland, werd Woens
dag aangenaam verrast door de
openbare en bqzondere onderwqzers
in het arrondissement Hoorn. Hem
werd nl. een fraaie boekenkast aan
geboden als blqk van erkentelqk en
waardeering voor de welwillendheid
gedurende 1254 jaar als aohoolopzie-
ner tegenover de onderwqserB aan
deD dag gelegd. Ieder, die met den
heer Calkoen in aanraking komt, weet
dut hq er een genoegen in vindt
iemand ter wille te zqn. Dit bleek
ook uit de vele geeobeuken, die hem
ook van andere zqden ten deel vielen.
Aprilfeect in den Briel.
Vooral de jeugd, getooid met de va-
derlandsche ot stedelijke kleuren,
vierde Donderdag opgewekt feest ter [een enkelen keer te haperen. En bet-
herinnering van 1 April 1872. Bijna [zelfde herhaalde zich met de vier
van elk huis wapperde de vlag; het andere sprekers, telkens als een an-
Aeylplein met het Seeliedenasyl en - der horentje naar buiten gesohoven
Koeloaan's Nimf, alsmede het Geuzen- werd. De geniale uitvinder vertoonde
gesticht» alle dagteekenend van 1872, ons hierop, hoe door het verzetten
waren met groen en vlaggen versierd.van een klein koperen sohuifje het
Reeds te 7 uur klonken de tonen gesprokene langzamer en spoediger
van het aloude Wilhelmus door de j kon worden weergegeven en ging
straten, als morgengroet van het .thans over tot het demoustreeren van
muziekgezeleohap Libertatis primitiae, de belangrijkheid van zqne uitvinding,
op dezen gedenkdag. Te 10 uur trok- Hij verklaarde hoe dit toestel voor 8
ken al de schoolkinderen, voorafge- j verschillende sprekers was ingerioht,
gaan door de muziek, zingende naar maar hoe het mogelijk was het tot
bovengenoemd plein, waar kransen in het oneindige te vergrooten, waar-
werden gehangen om de buste van'door voortaan in elke vergadering, in
den groolen Willem den Zwijger en elkebijeenkomst, het gesproken woord
het fier naar de Waterpoort wijzend van een ieder kon worden opgevan-
standbeeld.. Daarna ward de wande- gen en weergegeven, waardoor ver-
liag door de stad voortgezet en te 2.slaggevers en stenografen verdwijnen
uren werden de kindaren onthaald,konden en, hoe of waar dan ook,
en konden zij aan allerlei spelen deel- nimmer meer twjjfel kon rijzen om-
nemen. trent het gesproken woord. Hq, die
Dcb avonds illuminatie van het het toestel bediende, had sleohts op
Asylplein benevens volksconcert.
Jammer, dat de feestelijke stemming
door slecht weer werd gedrukt. Doch
wat nood I De Briellenaars zqn
Oranjegezind in merg en been, en,
zoo ergens, dan wordt hier, van waar
de vrijheid uitging, liefde gekweekt
voor ons Vorstenhuis.
Aan het station der Holl. Spoorweg
maatschappij te Doetinohem had
Woensdagmiddag een ongeluk plaats
dat ernstige gevolgen had kunnen
hebben. Met een locomotief en eenige
goederenwagens aan het rangeeren
zijnde, om de wagens voor lossing
bq de goederenloots te brengen, had
de machinist het ongeluk te ver af te
stooten, en verzuimde de rangeerder
vermoedelijk het sein tot stoppen te
geven, zoodat een der wagens door
de bufförblokken stiet en deze met
den waggon door den buitenmuur het
kantoor binnendrong. Twee klerken,
die een hevig gekraak hoorden
sprongen nog tijdig weg, en de chef
had zieh eenige minuten van te voren
verwqderd zoodat alleen materieele
sohade is toegebracht,
Te Maastricht zqn in de kapel van
de Broeders (Gapueynestraat) door
te sohrqven den naam van spreker
no. 1, 2 enz. Een onzer merkte on
deugend op, dat dit woordelqk weer
geven, door vele sprekers wel eens
zeer onaangenaam zou kunnen wor
den gevonden, waarop de heer v. d.
W. lachend antwoordde, dat hij niet
wilde ontkennen, dat hat toestel wel
eens een krachtig middel zou kun
nen worden om vele sprekerB in ge
meenteraden en andere corporaties wat
in toom te houden, hetgeen hq echter
geen ondeugd vond."
Jammer dat de heer v. d. W.,naar
het biad meldt, weldra naar het bui
tenland vertrekt ©n vooreerst niet
terugkeert, zoodat de gelegenheid zich
niet gpoedig zal voordoen om uit te
maken of wq hier inderdaad met een
„hoogst gewichtige uitvinding"^ te
doen hebben.
Brahms.
Johannes Brahms ligt ernstig cie
te Weenen. Zqn geneeeheeren verkk
ren,- dat hq aan kanker in de lev«
lijdt. Men vreest voor het leven va
den grooten componist.
Antiquiteitenveiling.
Van de prijzen, besteed op de vei
ling, in de Brakke Grond gehoudei
komen nog in aanmerking.
Porselein no. 667. oud-Japansoh
pot f 110no. 697, Theeservies va
het wqnkoopersgild te Middelburgi
1776, f 185no. 1332. Delftsch, water,
kan f220; no. 1352, drie hordei
waarschqnlqk van A. Pijnacker, f 17(
Javaansch brons, no. 283, Hindoesoh
altaarschel, f130; co. 318, Visjnoe
beeld, f110, no. 314« id., f155; ni
316, Brahma, f 100.
Japansoh porselein no. 1185. Fiei
sohen 1210; no. 1255, Chineesoh
soepterrine, f165; no. 1265, Amste
aardewerk kom met kan (Mol), f 205
Een nieuwe schouwburg te
Amsterdam.
Het aanstaande jaar zal de heer
H. Chrispijn een eigen, een nieuwt
schouwburg hebben, een aofcouwbui]
niet te groot en zeer behagelijk ing
rioht, volgens getoonde teekeoing«
van den bouwkundige, den heer Va
Kesteren, zoon van den bekendt
graveur te Amsterdam.
Het plan bestaat het tooneel
bouwen gelqk in sommige Duitscl
schouwburgen, bestaande uit ea
voor- en achtectooneel. Als een d»
bedrqven afgespeeld is, zinkt de g
heele toestel, waarbinnen de hands
ling voorviel, naar beneden, va
achteren komt een geheel gemonteei
tooneel voor de volgende scène aai
schuiven. De open achterruimte wok
terstond aangevuid door een gerea
staand tooneel voor een weder vo
gende scèae, die uit de diepte koa
oprqzen. Ia de daarachter ontstai
benedenruimte komt het tooneel vs
de afgespeelde ecèae aanschuiven, d
terstond voor een volgende akte wort
gemonteerd. De moeilijkste tooneel
verandering duurt dan niet lang«
dan 3 a 5 minuten. Bq waterdra
kan de geheele verandering door és
man geschieden.
't Is niet onwaarschijnlijk, dat dei
Schouwburg genaamd zal worden
„Ameterdam8che Schouwburg".
Spoït en Wedstrijden.
Voetbal.
Donderdagmiddag speelden de ïïi
glish Wanderers tegen Sparta te Ro
terdam. Met half time had Sparta
tegen de Engelechen 0. Daarna haa
den de Engeischen op, maakten spo
dig na half time 1 goal en op h
allerlaatst nog 2 achter elkander, zo
dat de stand werd 3—1 in 't voorde
der Engeischen.
Letteren en Kunst.
Coster.
Na al hetgeen door vele geleerden,
in ons land en daar buiten, over de
uitvinding der boekdrukkunst ge
sohreven is, Btsat het nog allerminst
vast, wie werkelqk het eerBt met
losse letters gedrukt heeft. In een
,De uit-
het breken van een balk twee ververs
en een kloosterbroeder van eene stel
ling gevallen en levensgevaarlijk ge
kwetst.
Toch geen Aprilgrap?
In de „Prov. Groninger Courant"
mr. W. B. S. Boeles een scherpzin
nig betoog om te bewqzeu dat Laurens
Janszoon Coster wel recht heeft op
dezen titel.
Als juryleden voor het op 27 Mei
vindt men een uitgebreid verslag over e. k. te Eukhuizen te houden concours
een „hoogst gewiohtige uitvinding," vim den Nocrdnederlandsohen Muziek-
te danken aan zekeren heer v, d. W., bond zqn benoemd de heeren J. H.
„zoou van een ons bevriend, welge- Bekker te Groningen en Chr. P. W.
steld landbouwer in deze provincie, Kriens te Haarlem,
die zijna opleiding ala ingenieur aan
W i e 1 r ij d e n.
De rqwielenfabriek „Wilhelmïna
te Zeist, van de firma Adler Vi
den Brink, gaat over in eene naai
looze vennootschap, met een aande
len-kapitaal van f 1 millioen, waarvi
voorloopig f 500,000 uitgegeven
aandeden van f 1000, splitsbaar
stukkon van f500 en f100: Yan d
5 ton is f 55,000 reeds geplaatst
de overige f445.000 wordt, legend
koere van 100 pCt., de openbï
inschrijving opengesteld. Het hieri
betrekking hebbende prospectus oi
schrijft het doel der naamLvenn.
volgt,/de vervaardiging van en
handel in rijwielen en de versch
lende onderdeelen daarvan, en zoo
behoefte daaraan mocht blijken, vol
tuigen, die door stoom, eleotrioiteit
andere beweegkraoht worden
ven, zoomede in het doen van "rep
ratiën en voorts in alles wat,
genomen, met een en ander in v
band staat."
De heer Evert Breman, teAmsti
dam, zal optreden als gedelegee
commissaris. De zaak, bedrijf, fabri
met opstal en erve, zoomede maci
nerieën, gereedschappen enmeubili
worden door de bovengenoemde firi
ingebracht voor f74,000, en welvo
f50,000 in aandeelen en f24,000
contanten.
't Klinkt vreemd, maar 't is to
zoo: Kees Witteveen gaat prooedi
ren. Wie had dat ooit gedacht,
Kees, een beste jongen en een fa
Hij vertelde dat hjj behalve zqn huis in Grosveaor
Square nog een ander in Shropshire bezat en verder een
jachtveld in Piitshire een villa in Nice en een zeiljacht
dat 300 ton raat. En na de opsomming van al '.aze
begeerlijkheden, verklaarde hij dat hq eene eohtge-
nocte zocht om dit met hem te deelen en zij,het knap
ste meisje in Londen scheen hem door de voorzienig
heid als aangewezen om die gelukkige vrouw te
worden.
„En da&rbq houd ik zeer veel van u," voegde bq er
ten laatste een weinig hartstochtelijk bq, en wanneer
gq mij slechts wilt aannemen, kunt ge verzekerd zqn,
dat gij alles wat gij maar wenecht van mij kunt
krijgen.*
„Het is een te groote eer voor mij, mqnheer Taun
ton," zeide zq eindelijk, toen zq veronderstelde, dat
hij een antwoord wachtte. „Maar ik ben volstrekt niet
geschikt voor zooveel rijKdom ik ben er in het ge
heel niet aan gewend."
„O, gij moogt er zooveel van uitgeven als gij maar
wilt" hernam hq met levendige aanmoediging.
„Maar," begon zq nog eens, met een hopelooa gevoel
dat allee wat zij zeide tooh tot niets leidde, „maar, ik
heb u niet lief."
„Wel men zegt dat „uit liefde, liefde voortspruit„,"
hernam hq vroolqk, „gq zult mq dus ook wel spoedig
leeren liefhebbsn. Wanneer gij maar zegt, dat gij mqne
vrouw wilt worden, zal ik wel zoo lang wachten, tot
dat gij mij bemint en ik ben er zeker van, dat gq
mij met ter tqd zult lief krjjgen. Kom zeg nu maar
„ja" dan zrjt gq een lief meisje. Uwe oude tante zeide
mij, dat gij mijn aanzcek niet zoudt afslaan."
„Ik veronderstel dat wanneer tante u dit heeft ge
zegd, ïk dit wel zal moeten beamen "antwoorddeIrene,
glimlachend, maar toch met een gevoel alsof zij in het
een ot andere kluchtspel medeepeelde. „Welnu, mijn
heer Taunton, wanneer gij het dan graag wilt zal ik
uw aanzoek maar aannemem, maar ga dan nu ook heen,"
voegde zij er haastig bij, toen de aangenomen minnaar
bq naar wilde komen. Zij stak hare handen uit om hem
van zich af te houden, zoodat hij genoodsaaakt was zich
tevreden te stellen met ean kus op haar hand te mogen
drukken.
„Ga nu, want ik wil alleen zqn. Wanneer gij nu niet
dadelijk gaat," riep zij angstig uit, „trek ik mijne woor
den in en wil uwe vrouw niet worden."
Bij deze bedreiging gehoorzaamde hq dadelijk.
„Gij zult toch spoedig in huis komen
„O ja, ja natuurlijkmaar ga nu toch naar uwe andere
gasten. Ik zal mij spoedig weer bij u V08gen."
HOOFDSTUK XX;
Een onaannemelijke pretendent.
Irene bleef alleen onder de schaduw der boomen. De
heer Taunton was op haar bevel gehoorzaam naar huis
gegaanhet soheen hem toe, alsof hij over den grond
gedragen werd, zoo verruimd gevoelde hij zichwant in
epqt van hare tante's verzekeringen, had hg toch wel
getwqfeld aan den goeden uitslag van zqne ondernemi
en was nu zeer tevreden dat hij haar zoo gemakkei
had veroverd.
Deze spotzieke schoone was altijd zóo koel en trots
tegen hem geweest en daarbij was zij zeer hooghart
Het verbaasde en verrukte hem tevens, dat zij h<
dadelijk zoo kalm had aangenomen.
„Nu ziet men eene, wat geld al niet uitricht," te
hij tot zich zelf, welk gezegde niet meer dannatnurl
was, toen hit naar de gasten, die in den tuin bij
huis ha.idan plaats genomen, terugkeerde.
Nauwelijks had hij Irene verlaten, toen eene donto
sehaduw van eenen man zichtbaar werd en over
grasveld naar haar toeliep.
„Juffrouw Garland 1 Welk een geluk dat hg u e
delijk alleen heeft gelaten."
„Goede hemel, mijnheer Dessinger! wat doet gij
schrikkenWaar ter wereld komt gg vandaan
„Toen gij met dat kleine gedrocht na het diner:
buiten gingt, ben ik u gevolgd."
Wordt vervolgi
