dié voor het uiterlijk mooier gebleven*
is, gaat eerst bij het opdoen cr in.
Voor perzikbowl drukt men een
derde deel der vruchten met veel sui
ker tot moes. een uur vooruit, en doet
het overige er in voor het opdienen.
Waldmeister mag maar heel kort.
weinige minuten in den bowl blijven,
en muet er daarna tot het laatste
steeltje uitgenomen worden.
Een likeurglaasje cognac, rum, ma
rasquin of persico, een flesch cham
pagne of schniinwijn, een toevoegsel
van citroen, sinasappel, meloen, fram
bozen, komkommer, kruiden met noot
muskaat of kruidnagelen, wat rozen
water, oranjebloesem of bergamotgeur,
ieder van deze dingen, met beschei
denheid toegepast, kan aan een bowl
een eigenaardig karakter geven.
Bowl moet koud zyu, maar niet be
vroren al te groote koude vermindert
den geur.
Pes's Overzicht.
Een démenti.
Onder dit opschrift meldt het
mid.
Een der belangrijkste gedeelten uit
de redo, die de minister van justitie
de heer Van der Kaay Dinsdagavond,
als candidaat voor de Tweede Kamer
tc Alkmaar hoeft uitgesproken, was
wel zijn verklaring over de bewering
dat het tegenwoordige Ministerie in
1893 Izou zijn benoemd, nadat het
oordeel en de goedkeuring der Kath.
bisschoppen was gevraagd en ver
kregen.
De voorganger van den heer Van
der Kaay. de oud-minister Smidt,
heeft zoo iets de vorige weck in zijn
Dordtsehe rede te verstaan gegeven.
Dat klonk ten eenemale ongelooflijk
en het is een raadsel hoe mr. Smidt
er toe kon komen, zulk een praatje
voor goede munt aan te nemen.
Zeker: in 1894, na de ontbinding dei-
Tweede Kamer wegens de kieswet-
Tak, hebben eenige liberale tegen
standers (tier wet bij de herstemmin
gen de meerderheid gekregen dooi
de stemmen der katholieke kiezers.
Deze stemden aldus intussehen niet
uit ingenomenheid met die candidaten,
maar "enkel om Takkianen te weren.
Men is bun daarvoor waarlijk geen
dank schuldig.
En stellig was er geen aanleiding
het oordeel en de goedkeuring dei-
bisschoppen te vragen over 't nieuwe
ministerie. De liberalen van verschil
lende nuances hadden de meerderheid
verkregen geen ander dan een
liberaal ministerie was dus aangewe
zen.
En wie kan géloovcn dat een Röfcll,
een Van Houten en Van der Kaay
een portefeuille zonden hebben aan
vaard. nadat met zich eerst van dc
goedkeuring der bisschoppen had ver
gewist
Dc kabinctsformeerder, de lieer
Röell, heeft aan die dwaze geruchten
den kop ingedrukt daor dc verklaring,
dat zijn ambtgenoot Dinsdagavond na
mens hem uitsprak„dat hij noch
zelf. noch ook door tusschenkomst
van anderen zich aangaande de samen
stelling van een kabinet met éen of
meerdere van de R. K. bisschoppen
in betrekking heeft gestold."
Ook een voornaam.
Een ooggetuige heeft aan De Stan
daard verzekerd, dat toen de heer
Van Houten te Groningen een rede
voering hield, hij van den lieer dr.
Kuyper niet sprak als van Kuyper,
ook* niet van Dr. Kuyper en zeis niet
van dr. A. Kuyper. maar met een
zweem van lach op de lippen sprak
van Abraham Kuyper.
Nu is het ook aanmr. Van Houten
bekend - zegt De Stand. hoe
juist die bjjbelsche voornaam van
„Abraham reeds .honderd malen op
allerlei manier als spotmiddel dienst
deed, heel de gamma door van het „o,
Vader Abraham tot het laffe „Bram-
metje" loc.
Mag nu niet ondersteld, dat een
minister der Kroon zich er toe ver
laagd zal hebben om door dit versle
ten spot middel op de lachspieren van
zijn gehoor te hebben willen werken
tot wat andere conclusie wil men dan
komen, dan dat deze staatsman met
zoo ongewone voorliefde voor voor
namen behept is, dat hij zelfs zijn
politieken tegenstander ei- publiek de
eerc van wilde gunnen.
Beleefdheidshalve zal bij uit dien
hoofde ook van ons verwachten, dat
wij de S. van zijn voornaam voortaan
voluit zullen schrijven.
Toeli moeten wij hem hierin tot ons
leedwezen teleurstellen.
Mr. Van Houten klinkt ons defti
ger, en bij staatslieden van zijn rang
verliezen we niet gaarne don deftigen
vorm uit het oog".
Letieren en Kunst.
Vereeniging „Rembrandt".
Op de Dinsdag in Do Brakke
Grond te Amsterdam gehouden vei
ling van schilderijen van oude
meesters kocht de vereeniging ..Rem
brandt" eenige belangrijke stukken,
die wij dus waarschijnlijk spoedig
in onze openbare verzamelingen
zullen zien prijken. Het zijn net
groote. mooie stuk van Jan Haekaert,
Gezicht in de Apennijnen" Cornells
Leliënberg, „Doo de Vogels, die tegen
een witten muur sterk uitkomeneen
zeer mooi landschap van Emanuel
Murant, een schilder van wien het
Rijksmuseum slechts éen klein, veel
minder beteekenend stuk bezitCor
nells Picolet, „Vertrek voor de jacht"
een aardig stukje van Jacob van
Spreeuwem „Een philosoof"een
mooie Dirk Stoop, „llalt op de jacht"
een fijn portretje van een schilder
door Adriaen van der Werffde groote
"Wvan de Velde, „Zeeslag bij Sole-
bay" en een stuk met twee portret
ten van den Antwerpschen schilder
Maerten de Vos.
Het bedrag door de vereeniging
„Rembrandt" voor de negen stukken
Dinsdag besteed, is groot f 9215, waar
bij dan nog de opcenten komen.
Mevr. Arnauld Plessy. y
De eens zeer beroemde tooneclspeel-
ster Joanne Arnauld-Plessy is in den
ouderdom van 78 jaar gestorven. Zij
was een wonderkind. Op baar achtste
jaar kende zij den gebeden ..Misan
thrope" uit bet hoofd. Toen zij tien
jaar was, kwam zij op het Conserva
toire, waar zij les bad van den be
roemden Samsonin 1834, 15 jaar
oud. werd zij verbonden aan de Co-
médie Frangaise. In 1848, toen zij al
lang sociétaire was, ging zij plotse
ling" naar Londen, huwde met' den too-
neelspeler Arnaud, die in 1854 stierf
had een proces met de Comédie waarin
zij tot 100,000 francs schadevergoeding
werd veroordeeld, en ging naar St. Pe
tersburg! waar zij 100,000 fïs. per jaar
verdiende. In 1855 verzoende zij zich
met de Comédie Francaisecn bleef daar,
maar als pensionnaire. tot 1876. Zij
speelde, behalve in werken van Molière
en Marivaux, ook in stukken van
Augier, Scribe enz.
Sedert 12 jaar was zij geheel ver
lamd, maar haar hoofd was even
helder gebleven als vroeger.
In een deze week gehouden ver
gadering van aandeelhouders in liet
Dagblad van Zuid-Holland en 'sOra-
venhage was door commissarissen aan
aandeelhouders de vraag onderworpen
of tot liquidatie dan wel tot voort
zetting der onderneming zou worden
overgegaan. Bij stemming is besloten
tot voortzetting.
Sport en Wedstrijden.
Derby-race.
Dit belangrijk spoiflrevenement bail
Woensdag te Epsom plaats. Over het
hoofdnummer over Vj2 Eng. mijl, wor
den de volgende bijzonderheden ge
meld
Aan den afrit verschenen Gallic
More. Velasquez, History, Eager.
Frisson,Monterey, Silver I'ox, Prime
Minister. St, Cloud 11, Angelos en
Oakdene.
De kansen dei' paarden stonden als
volgt genoteerd: Galtie More Ve
lasquez 10/j, History ï5/,.
De vlag viel te 3 uur 16 min. Het
afgaan was prachtigPrime Minister
was het eerst weg, gevolgd door Mo ti
ter ei j, Angelo, Oakdene en History,
dan Galtie More, Frisson en St.
Cloud II. Daarop haalde Oakdene
Prime Minister in en behield kort de
leiding, met Galtie More als derde.
Bij het ingaan van het rechte eind
ging Oakdene er flink van door, ge
volgd door Galtie More, Velasquez
en HistoryDit viertal had een groo-
ten voorsprong op dc andere paar
den. Tegen liet eind nam Galtie More
(eigenaar mr. J. Gubbin) zonder in
spanning de leiding en won gemakke
lijk met '2 lengten. Velasquez (cig.
lord Rosebery) was tweede met acht
lengten verschil met History (eig. sir
.8. Scott), Oakdene (eig. prins van
Wales) was vierde.
Er was enonn veel publiek. Onder
de toeschouwers bevonden zich dc
Prins en Prinses van Wales en bun
dochters, de hertog en hertogin van
York, de koning der Belgen, de her
tog van Cambridge, prins Karei van
Denemarken en vele vertegenwoordi
gers van den adel. Het weer was warm
maar mooi.
RECHTSZAKEN.
Doodslag.
Voor tie arrondissements-rechtbank
te Maastricht stond Dinsdag terecht,
M. A. Essers, oud 44 jaren, landbou- j
wer te Berg-Tcrblijt, gedetineerd, be
schuldigd van doodslag, althans van
liet toebrengen van zwaar lichame
lijk letsel, den dood ten gevolge ge
had hebbende, gepleegd in den avond
van 25 April 11. op M. H. Prickaerts
oud 33 jaren, herbergier te Berg-
Tcrblijt.
Aan beklaagde wordt nl. ten laste
gelegd Prickaerts bij eene worsteling
met een knipmes verschillende steek
wonden tc hebben toegebracht, waar
onder een in het linkerbeen, die den
dood door verbloeding ten gevolge
beeft gehad. De beschuldigde geeft
voor, dat de verslagene in het door
hem geopende knipmes, dat hij tot
zelfverdediging in de hand hield, is
gevallen of geloopen.
Het O. M. achtte de schuld van-
beklaagde aan doodslag niet bewezen,
wel aan het toebrengen van zwaar
liehaamelïjk letsel, den dood ten ge
volge gehad hebbende. De eisch strekt
tot 5 jaren gevangenisstraf.
Uitspraak 14 Juni a.s.
Vervalseïüng van. kilometer
boekjes.
De Ainsterdamsche rechtbank hield
zich Woensdag den gansclieu dag
bezig met de behandeling der zaak
tegen een 27-jarigen handelsreiziger,
die zich in het vorig jaar tusscTien
de maanden Maart en Öc-tober schul
dig heeft gemaakt-aan vervalsehing
van te Amsterdam, Utrecht en 's-ller-
togenbosch opgenomen kilometerboek
jes ten nadcele der Maatschappij tot
exploitatie van staatsspoorwegen, voor
den rechtercomm. had bekt. bekend;
nu echter ontkende hij alles, zoodat
voorlezing der processen-verbaal van
vroeger ondergane verhooren noodig
werd.
Er werden 35 getuigen gehoord,
meest allen spoorwegambtenaren die
dc kilometerboekjes hadden afgegeven,
ingevuld of afgestempeld. Het bleek,
dat bekl. door uitscheuring en ver
valsehing van souches en door bet
aanbrengen van valsche stempels een
aanziènlijk grooter aantal K. M. wist
af te leggen dan waartoe hij gerech
tigd was.
Een groot aantal personen worden
als getuigen gehoord, waaronder vele
spoorwegambtenaren.
Het O. M. waargenomen door den
substituut-officier van justitie mr.
Baart de la Faille, alsnn zijn requisi
toir nemende, wees er op dat dergelijke
vervalschingen na de invoering der
kilometerboekjes meermalen gepleegd
waren, doch dat nog nimmer een der
bedrijvers er voor terecht bad gestaan.
Spr. betoogde voorts, dat er uit het
vervalschte schrift een verbintenis was
ontstaan tussclien den houder en de
Maatschappij en er door het plegen
van het feit nadeel was berokkend
aan de Maatschappij en besloot met
i jaar gevangenisstraf te eischen tegen
bekl. wegens valsehheid in geschrif
ten. 5 maal gepleegd.
Nadat de verdediger nietigverkla
ring van de dagvaarding of vrijspraak
van den beklaagde had gevraagd, werd
de uitspraak bepaald op 16 Juni.
GEStëE&GO NIEUWS.
Kansen.
„Het groote verraad van Nauscn!"
De nog" ongerepte roem van Fridjof
Nansen wordt den laatsten tijd zeer
te onpas en in zijn eigen vader
land zelfs door eene ongunstige
schaduw verduisterd. Zijn oude staat
kundige vrienden, de separatisten der
„jong-iioorsche" partij, hebben hem
geheel i:i den vorm overyoord ge
worpen. Hiii dagbladen zijn veront
waardigd en vol van liet ..groote ver
raad" van den beroemden onderzoe
ker van de Noordpool.
Wat is de zaak
Nansen behoorde inderdaad sedert
zijne jeugd tot de leden van de meest
eavanceerden- der radicale partij.
Zijn huwelijk met jonkvrouw Eva
Svars, de dochter van den beroemden
professor ISvars, bijgenaamd de
,.Zwedenvredeiy' scheen bovendien
een waarborg te meer te zijn, gege
ven aan de separatistische partij. Men
begrijpt daardoor eenigsziiis, dat de
verbazing en gevolglijk de gramschap
in het kamp der tjonge Noren" on
metelijk waren, toen zij kennis namen
van een redevoering door doctor Nan
sen onlangs te Stockholm gehouden,
in tegenwoordigheid van den Zwoed-
schen erfprins en diens ministers. De
gevierde Noorpoolvaardcr schroomde
niet, aan zijn gasten te -verklaren, dat-
bij bun de hartelijke groete van het
Noorweegsche volk bracht; en,alsof
die vermetelheid nog niet genoeg ware,
verzocht bij aan bet dessert, dat het
Zweedsche volkslied zou wörden ten
gchoore gebracht. Na deze schitte
rende sterverscliieting-, zal men-nu
ook ebnig'szins den raad begrijpen,
die oen der separatistische bladen
zich veroorloofd aan Fridjof Nansen
te geven„Keer terug naar dc Noord
pool, want in Noorwegen hebt ge
niets meer uit" te richten 1"
Proces Von Tauscli "Yon
LützpW-
1 u de zitting van Maandag v aren
twee momenten van belang. In de
eerste plaats de getuigenissen van de
chefs van den aangeklaagde Yon
Tauscli over diens karakter, die zon
der onderscheid gunstig luidden voor
den commissaris uer politieke politie.
Dc prefect van politie, de heer Yon
Windheim verklaarde dat hij Yon
Tauscli als een bekwaam, betrouwbaar
ambtenaar en als een man van eer
beschouwde.
In de tweede plaats een botsing
tussclien den ambtenaar van bet open
baar ministerie, den president der
rechtbank, en den verdediger van Yon
Liitzow, mr. Lubszinsky.
Dc advocaat bracht, in liet belang
van zijn cliënt, in het midden dat
zelfs dc politie niet schroomt van val
sche brieven gebruik te maken. Dc
journalist Wedekind geeft een blaadje
uit dat enkel aan een klein getal
hooggeplaatste personen wordt gezon
den. Om een nummer van dit blaadje
te bemachtigen, beeft de politie, vol
gens mr. Lubszinsky, aan den heer
Wedekind een brief "gezonden met de
valisèhe handteekening van graaf Cal
mer.
De ambtenaar van liet openbaar
ministerie verklaarde dat hij met den
verdediger was overeengekomen deze
zaak die z. i. volkomen onschadelijk
(harmlos) was cn van elke politieke
beteckenis ontbloot, te laten rusten
en verweet den advocaat dat hij het
geval alleen ter sprake bracht om
sensatie te verwekken.
Mr. Lubszinsky protesteerde heftig
tegen deze beschuldiging, maar werd
door den president scherp terechtge
wezen. Hij verklaarde hierop dat hij
onder deze omstandigheden de ver
dediging van Yon Liitzow-niet "verder
wilde voeren.
Na de gewone pauze verklaarden
de voorzitter en de officier van justitie
dat zij hun woorden introkken,waarop
de advocaat de verdediging van zijn
cliënt weder op zich nam.
In den verderen loop der zitting
word nog de veroordeelde Leekert als
getuige gehoord. De rechtbank ver
langde van hem, dat hij den persoon
zou noemen van wien hij de onjuiste
inlichtingen over den toost van den
czaar te Breslau bad ontvangen. Hij
weigerde echter beslist en werd der
halve tot 30 mark boete veroordeeld.
Op de vraag of hij vilde zeggen
wie hem verklaard heeft dat de toost
door graaf Pliilipp van Eulenburg
vervalscht was, antwoordde Leekert
dat dit hem nooit was gezegd en de
naam Eulenburg tot hem nooit was
genoemd in verband met deze zaak.
Men bad liera te Breslau gezegd, dat
personen, die een toenadering tusschcn
Rusland en Duitschland nietwensch-
ten, er belang bij hadden om de on
juiste lezing te verspreiden. De ver
oordeelde verklaarde nog dat de chef
van 's Keizers kabinet, de beer Yon
Lucanus, bij de zaak niet betrokken
is, maar verder was er niets uit hem
te krijgen.
liet proces zou Woensdagavond of
hedenmorgen afloopen.
Ongeluk met een
ballon-captif.
Dinsdag-namiddag is op de ten
toonstelling te Brussel een ongeluk
gebeurd met een ballon-captif, die
daar bijna dagelijks rechts van de
contróle-allée opstijgt. Toen Dinsdag
de ballon met acht reiziger in het
mandje het luchtruim inging, werd
hij door een hevigen rukwind tegen
het dak van de feesttent geslingerd
een tweede windvlaag dreef hem op
liet dak van een restaurant, waar
het luchtschip zeer veel schade aan
richtte.
Op commando van den luchtschip
per Eugèno Bode, gingen de reizi
gers op den bodem van den ballon
liggen en hielden zich aan het touw
werk vast. Dat was hun behoud,
want bijna op hetzelfde oogenblik
verhief (le ballon zich weer. maakte
sprongen als een reusachtige elastie
ken bal en wierp degenen, "die waren
toegesneld, om hem neer te halen
omver. Gelukkig werd de machine,
die dient om den ballon neer te doen
dalen, in werking gesteld, en was bij
dra op zijn plaats teruggekeerd.
De heer Bode en och der passa
giers werden licht aan de. hand ge
wond overigens liep het avontuur
zonder ongelukken af. Men kan zich
evenwel voorstellen, dat het gebeurde
een oogenblik groote ontsteltenis on
der de" talrijke "bezoekers van dc ten
toonstelling teweegbracht.
Een schat verborgen.
Volgens eene plaatselijke overleve
ring moeten de monniken van Sint
Maximen te Trier ongeveer eene eeuw
geleden bij den inval der Fransehen
hunne schatten hebben ingemetseld,
maar niemand wist waar. De Strasz-
barger Post meldt nu| dat een inwo
ner* van Elberfeld die plaats kent
het geheim zou hem zijn toevertrouwd
door zijn grootvader, die dezer dagen
overleden is. Het legerbestuur heeft
daarvan mededeeling ontvangen, want
her klooster is sedert geruimen tijd
ingericht tot kazerne, en het heeft
besloten, dat de bezitter van het ge
heim een waarborgsom van 5 mark zal
storten, waartegenover hij een derde
van de gevonden waarden zal ont
vangen, terwijl de andere twee der
den aan den staat zullen komen en
de kerksieraden aan dc -respectieve
eigenaars zullen worden teruggegeven.
Op het oorlogsveld.
De Cheyene-Indianen zijn op het
oorlogspad tegen de blanken!
Onlangs groef oen hunner op eigen
verantwoording dc oorlogsbijl op en
doodde een blanken boer uit Montona.
De regeering verlangde van de hoof
den van den stam, dat zij den moor
denaar zouden uitleveren, maar in-
plaats aan dezen ciscli te voldoen,
trok de gehecle stam op. Hij plun
derde en moordde rondom 'en joeg
een afdeeling kleurlingen, die tegen
hem was uitgezonden op de vlucht.
Zij hebben lmii wigwams versierd met
de scalpen van vijl" soldaten en zeven
blanken.
Een ander bericht meldt dat zij
zestig cowboys hebben vermoord. Er
zal een sterke troepenmacht tegen de
oproerlingen worden uitgezonden.
Eene kostbare bagage.
Dc koning van Siam voert een
grooten sleep van bagage met zich
mede dooi' Europa.
Yijftig, zwaar met ijzer beslagen
pakkisten bevatten geschenken voor
dc Europeesehe vorsten cn groot-
waardigheidsbekleeders. Koning Chu-
lalonghorn heeft ze laten uitstallen
in een huis dat aan zijn villa te Ge
neve grenst, opdat hij daaruit zijn
keus kan doen voor de verschillende
hoven. De tentoonstelling vult twee
verdiepingen van het Huis en wordt
bewaakt door Biameezen.
Gouden en zilveren sieraden, wa
pens en kleinoodiën zijn }in piramiden
opgestapeld. Het kostbaarst zijn de
prónksabcls voor de vorsten. De
schede is zwaar van goud, de greep
met diamanten, robijnen en smarag
den bezaaid. De stalen klingen, inge
legd met goud, zijn opvallend schoon
bewerkt. l)it, en alles wat er ten
toon gesteld is, is door Siameezen
vervaardigd.
'Voor de koningin van Engeland is
een kostbaar theeservies bestemd met
kannen en koppen van gedreven goud,
bezet met kostbare edelgesteenten.
Gouden bonbonnières met juwcelen
versierd, cigarettcnkokei'S en doozen,
groote schotels en vazen van cigen-
aardigen oud-Siameeschen vorm, met
figuren in goud gesneden, lelt men er
bij dozijnen.
Op groote tafels staan luchters,
inktkokers, presse-papier, en derge
lijke zaken, alles van massief goud.
Dc Oostersche vorst beschikt over
verschillende orden, waarmede hij
echter minder vrijgevig is dan zijn
Westersche collega's.
Uit den Congo-Staat.
De ernstige beschuldigingen door
den zendeling Sjöblom uitgebracht
tegen het bestuur van den Congo-staat,
waarvan wij onlangs melding maak
ten, hebben in de Times een protest
uitgelokt van den oud-gouverneur
van den Congo, kolonel Wallis.
Op bijna alle punten weerspreekt
kolonel Wallis de verklaringen van
Sjöblom. Wat don beweerden aanval
in November 1794 op het dorp Bom-
panga aangaat, een enquête door
hemzelf ingesteld, cn waarbij yjöblom
ook is gehoord, heeft bewezen dat de
vijf soldaten, die gezonden werden,
dm een inlandseli opperhoofd te arres-
teeren, slechts de aanvallen der in
boorlingen hebben afgeslagen. Het
verbaai van des heeren Sjöblora's
onderhoud met kolonel Wallis, wordt,
door den laatste formeel ontkend
de getuigenissen door den lieer Sjö
blom bijgebracht zijn alle van de in-
lanclsche aanvallers afkomstig en an
derdeels "wordt. bij door talrijke inwo
ners beschuldigd, de bevolking tegen
dc Belgische autoriteiten te hebben
opgezet, en de heer Wallis verklaart
tevens, dat yjöblom daarom niet lastig
is gevallen, wijl dit beschouwd zou
zijn geworden aU een daad van wraak.
Komende tot de laatste beschul
digingen van yjöblom, zooals b.v. die
van bet in brand steken van 45 dor
pen. constateert kolonel Wahis dat
noch is aangewezen waar, noch wan
neer, noch door wie deze feiten be
dreven zijn. Ook is beweerd, dat een
inboorling door een soldaat te Ebira
is gedood, doch de lieer Banks, een
meerdere in ran'.' van den zendeling
yjöblom. die sedert 1887 te Bolengi
woont, heeft verklaard, dat bij hem
nooit eenige klacht is ingekomen.
Het afkappen der handen van de
gevaugeu genomen vijanden is eene
plaatselijke gewoonte, waarvan de
zendeling yjöblom ,de toepassing beeft
kunnen constateeren. maar dergelijke
misdaden worden streng gestraft.
Yan alle feiten, door dcnjiecr yjö
blom genoemd, is slechts een gestaafd,
hoewel liet, door den zendeling met
phantastiscbé bijzonderheden is opge
sierd. nl. dat betreffende het dorp
Mondaka Yagigo, dal. aangevallen is,
omdat het weigerde de belastingen te
betalen; in strijd met de ïnstruetiën
was liet bevel aan een neger sergeant
opgedragen. Lang na het gebeurde
vernam kolonel Wallis deze feiten en
ontsloeg den onderofficier.
De ex-gouverneur drukt cr vervol
geus zijn leedwezen over uit, dat de
autoriteiten bij de zendelingen niet
altijd den steun vinden, dien zij van
hen mogen verwachten en beroept
zich op brieven van mannen als van
Hencxtboven en Grenfell, waarin dezen
verklaren gedurende hun langdurig
verblijf in den Congo, nooit ernstige
feiten te hebben bijgewoond, terwijl
hij ten slotte verwijst naar de regee-
ringsmaatregeien. ten doel hebbende
daden van geweld tegen te gaan en
naar de instructiën aan dc agenten
gegeven om de klachten der inboor
lingen met. toegevendheid aan tehoo-
ren en hen eerlijk en nauwgezet voor >q,
hun producten te betalen.
Plankenkoorts.
Te Budapest is een pas van de
tooneelseliool gekomen jong actricetje
door „Lampenfieber" krankzinnig ge
worden.
H;
rA
Pierre Léman „Amcre Idonie", en over al die dwaze,
beuzelachtige, onnoozele en ook ernstige dingen, waar
mede de Parijzenaars zich evenzeer amuseeren als een
klein kind met een nieuw stuk speelgoed. Toch werd
deze opgewondenheid langzamerhand al minder en
minder.
De beraadslaging den jury duurde lang.
Reëde twee uren zaten zij opgesloten in hun zaal, en
niets geen beweging geen geluid deed vermoe
den, dat do zitting spoedig zou afloopen. De nieuwsgie
rigen begonnen zich te vervelen. Het rumoer ging in
een gefluister over.
Veler cel a at drukte do grootste vermoeienis en ver
veling uit, terwijl onkelen zelfs waren ingedommgJd.
Eindelijk hoorde men beneden, achter die geheimzin
nige muren, de bel luiden.
De deurwaarders verschenen in de vergaderzaal, de
deuren werden geopend en voetstappen weerklonken in
den gang.
Deadvocaten en verslaggevers van couranten hepen heen
en weer om hunne plaatsen weer in te nemen.
Het publiek werd in eens doodstil en zag. elkaar
angstig aan.
„Het bof." kondigde een der deurwaarders aan.
De president, dc rechters, dc procureur-generaal en
de griffier namen weer op hun hooge zetels plaats. Allen
zagen er minder ernstig uit; zonder twijfel hadden zij
door een fijn souper nieuwe krachten opgedaan.
Achter lien posteerden zich eenige aanzienlijke per
sonen. De schildwacht, die voor de deur der gezworenen
was geplaatst, werd binnengeroepen en de jury trad de
zaal in.
Één oogenblik waren aller oogen op hen gevestigd.
Maar tevergeefs zocht men op hun gelaatstrekken naar
een glimlach of een blik, die wellicht liet lot van den
ongelukkige konden verraden.
Even kalm als zij" hun plaatsen hadden verlaten, na
men zij deze weder in. Alleen de chef der jury liep
vlug en vroolijk naai- zijn stoel, terwijl zijn manieren
o" zekere blijdschap kenmerkten.
ijangzaam en afgemeten klonk het eindelijk van dq
lippen van den president
„Mijnheer de chef van de jury, wilt gij zoo goed
zijn ons den ui tslag van uw beraadslaging mee te deelen."
De chef der jury stond op. Met de rechterband op
het hart en in de linkerhand een papier vasthoudend,
las hij
„Naar mijn eer en geweten, voor God en de menschcn
verklaar ik, dat de uitspraak der jury is:
- Op de eerste vraagNeen
Op de tweede vraagNeen
Op de derde vraag: Neen!
Een huivering overviel de aanwezigen een soort
van verbazing en een algemeen gemompel dat geleek
op het bruisen van dc zee, verhief zich door de zaal.
De procureur-generaal sprong onwillekeurig op cn
liet zijn barret vallen, dien een deurwaarder zich
haastte op tc rapen.
Op dat oogenblik trad de beschuldigde binnen en
Yaugermont, den gelukkigen glimlach op liet gelaat
van den advocaat Dubois Gandaine bemerkend, begreep
alles.
Het bloed steeg hem naar liet hoofd.
Hij drukte beide handen tegen de borst, als wilde
hij het onstuimig kloppen van zijn hart bedwingen.
Het eerst zochten zijn oogen het jonge meisje in den
rouw, die weder in de bank der getuigen bad plaats
genomen.
Haar oogen straalden van geluk, terwijl de blonde
krullen haar gelaat onder den krippen sluier, als een
auréool omgaven.
De tranen vloeiden langs haar bi eek e wangen. Do
griffier las dc uitspraak voor cn cle president die weder
had plaats genomen, zeide met een ontroering, die hij
niet kon onderdrukken
„De verklaringen van de jury gelezen hebbende,
spreekt het hof den beschuldigde van de tegeu hom
ingebrachte beschuldiging vrij, wanneer er geen andere
redenen meer worden gevonden, hem nog gevangen te
houden
Het jonge meisje uitte een kreet en de armen uit
strekkende" riep zij
„O vadermijn vader
Medelijdend maakte men voor haar plaatszij sloeg
de armen om zijn hals en bedekte zijn gelaat met kussen.
Maar zij zou spoedig begrijpen, dat de wet haar prooi
niet zoo gemakkelijk loslaat.
„Ga mede, vader," zeide zijGij zijt nu immers
in vrijheid gesteld.
Maar de heer Dubois Gandaine antwoordde op een
toon. waaruit zoowel eerbied als medelijden sprak
„Nog niet, mijn kindUw vader moet nog eens naai
de gevangenis terngkeeren om zijn naam op de lijst der
gevangenen te zetten. Het is een barbaarscne instelling,
STADSNIEUWS.
Haarlem, 3 Juni 1897.
Naar wij vernemen is de voorma
lige verpleegster op Meerenbcrg E.
V van Steen, niet in hooger beroep
gekomen van het tegen haar gewezen
vonnis, doch w orden er stappen ge- ('r
daan tot het verkrijgen van gratie van
de Koningin.
on
hé
liii
maar het is dan ook de laatste marteling. Overeen uur
zult gij hem weder in uw armen kunnen drukken!"
HOOFDSTUK XX
Hel ledige huis.
Op een somberen Novembermorgen werd Francis.
Yaugermont in vrijheid gesteld eindelijk overschreed
hij den drempel van zijn gevangenis, waar hij zes lange
maanden onder het verschrikkelijkste lijden, dat een
menschelijk hart kan folteren, gezucht had.
Nadat hij zijn naam onder de gevangencnlpst had ge
plaatst, mocht hij vertrekken; buiten stonden zijn kinderen
hem overgelukkig op tc wacliten.Picrre drukte de hand van
zijn vader, en bracht haar aan de lippen, terwijl hij
zeide
„Yergeef mij, dat ik niet bij de zitting gebleven ben
Ik had er geen moed toe Den gehcclen nacht hel
ik op de kaden rondgedoold, en maar al te dikwijl;
kwam ik in de verzoeking mij in het zwarte water te
laten vallenO zelfs de kracht om te denken ont
brak mij."
Wordt vervolgd.
vi
va
