geen doodelykcn afloop heeft gehad,
moet aan het geschreeuw der kinde
ren te danken zjjn, waarop de politie
dadelijk kwam toesnellen.
Nog niet lang geleden had hij een
paar varkentjes aan een slager ver
kocht tegen wien hij vertelde, het
ontvangen geld te zullen vastzetten
voor zijn aanstaande zilveren bruiloft.
Wat de man tot deze treurige daad
heeft bewogen is onbekend. Zichzelf
heeft hjj ook een gevaarlijke wonde
in de zijde toegebracht.
Sport en Wedstrijden.
Eden rijdt tegenwoordig veel op
den weg en Cordang, die eenige
tochtjes in zijn gezelschap maakte,
is een en al lof over Jaap's eigen
schappen als lange afstandsman. Een
geduchte snelheid en geen spoor van
vermoeidheid. Wij zuilen Eden dus
vroeg of laat nog wel op de 50 of
100 K.M. afstanden zien.
Protin op tandem met Fisscher is
te Luik gevallen en hoewel zijn won
den niet ernstig zijn, zal hij een week
of drie rust moeten nemen. Das waar
schijnlijk weder de ontmoeting met
Jaap Eden hier misloopen.
GERIENuD NIEUWS.
Een vechtpartij.
Zaterdagnacht is te Antwerpen slag
geleverd tnsschen eenige matrozen
van de Duitsche booten Bayern en
Mainzdie in een kroeg ergerlijk
hadden huisgehouden, en de Antwerp-
sche politie, die twee der belhamels
wilde meenemen. De overige matrozen
trachtten hun kameraden te bevrijden,
maar dit gelukte hun niet. Bij het ge
vecht werd een politie-agent zwaar
gewond en werd een der matrozen
door een kogel getroffen, welke een
ander op de politie had afgeschoten.
De Engelschc torpedobootvernielers
Thrasher en Lynx zjjnWoensdagmor-
gen bij mistig weder op de hoogte
van Dodman Point bij Falmouth aan
den grond gevaren. De Thrasher is
in tweeën gebroken en de Lynx
dreigt hetzelfde te zullen doen.
Waarschijnlijk is het bericht dat
Andrée's ballon in Siberië gezien zou
zijn reen ongepaste grap. De Daily
Lews verneemt dat de veroordeelde,
die met een inwoner van het dorp
Antzifirofskoe in het gouvernement
Yenisseisk den ballon gezien zon heb
ben, dezelfde man is die zes of zeven
jaar geleden niet weinig sensatie
maakte door zijn uitvoerige mededee-
lingen omtrent nachtelijke reizen van
Duitsche militaire ballons binnen de
Russische grenzen. Het verhaal werd
destijds door een groot aantal perso
nen geloofd totdat een oflicieele com
missie van onderzoek aan het licht
bracht dat heteen grap was.
Het moderne geschut in
de tropen.
Een correspondent van de Times
die met de expeditie tegen de Swati
mee geweest is, schrijft het een en an
der over de verandering, die de mo
derne vuurwapenen in den krijg tegen
inboorlingen gebracht hebben. Het
kan dunkt ons zijn nut hebben, schrijft
de N. R. Ct., wat hij schrijft onder
de aandacht van onze lezers te bren-
fen. Na herinnerd te hebben, dat de
Ingèlschen in 1863 aan den stam der
Swati een beduchten vijand te on
derwerpen hadden, gaat hij aldus
voort
„Men kan zeggen, dat de achter
lader in de geheele gevechtswijze met
deze soort vijanden een omwenteling
heeft gebracht. Tegenwoordig, met
ons geschut en magazijngeweren, heb
ben de Ghazi feitelijk geen kans hand
gemeen te worden, en inplaats dat
wij de van nature sterke verdedigings
stellingen, die deze stammen op hun
heuvelkruinen innemen en nog met
steenen borstweringen voorzien, zoo
als vroeger met de pant van de ba
jonet stormenderhand moeten nemen,
hetgeen ons dikwijls op zware ver
liezen te staan kwam, kunnen wij ze
nu uit de verte met granaatvnur be
stoken. Dit stelt ons voetvolk in
staat de heuvelen met geringe ver
liezen te nemen, terwijl de vijand, van
hun stellingen in de tusse hen liggende
dalen gedreven, dikwijls door het
paardevolk onderschept wordt voor
hy zich op een volgende heuvelen
reeks verdekt kan opstellen.
„Een van de lessen, die wjj in den
Chitral-veldtocht en laatstelijk in het
Swat-dal geleerd hebben, is de waar
de van de artillerie en de cavalerie.
In onze vroegere grensoorlogen werd
een batterij gewoonlijk gesplitst en
op zyn best een paar kanonnen vol
doende geacht. De cavalerie achtte
men bijna, zoo niet geheel onbruik
baar, omdat liet terrein zijn gebruik
heette uit te sluitCD. De onjuistheid
van die meening is nu gebleken, vooral
in den laatsteu veldtocht, waarin do
cavalerie bjj drie gelegenheden on
waardeerbare diensten bewezen heeft."
Terloops teekent de correspondent
hierby aan, dat in een heuvellandschap
gelijk by'na altijd, de lans zich een
beter wapen heeft getoond dan de
sabel, al beweren sommigen, dat voor
het snel afzitten en vuren de lans
hinderlijk is. En hij vervolgt:
„Wat de uitwerking van het ge
schut op deze stammen betreft, er is
geen twijfel aan of de slagen van
vroeger dagen met hun zware ver
liezen aan beide zijdenzouden
onder de tegenwoordige omstandig
heden maar onbeteekenende gevechten
zijn geweest, met weinig verlies aan
onze zijde, grootcudeels als een ge
volg van ons geschut. De moreele
uitwerking van het geschutvuur in
dezen bergoorlog is waarschijnlijk on
gelijk grooter dan het werkelijke ver
lies, den vijand, die altijd in zeer uit
gebreide slagorde strijdt, toegebracht."
De redactie van de Times tcekent
bij deze beschouwingen nog aan, dat
de Dum Lee Metford kogel (wij
vermoeden dat hiermede bedoeld
wordt de gewijzigde patroon, waar
van wy de beschrijving eenigen tijd
geleden gegeven hebben)getoond heeft
zijn taak,"het buiten gevecht stellen
van een aanstormenden vijand, te kun-
iiSH volbrengen. Men weet, dat in
de Cliitral-expeditie menigmaal een
inlander met een öf meer kogehvon-
den in het lijf nog een slagvaardige
vijand is gebleken.
Eea verijdelde samenzwering.
Door de loyaliteit van een aantal
zyner poolsche onderdanen moet czaar
Nicolaas van een wissen dood zijn
gered. Er was, luidens berichten uit
Warschau, een samenzwering ge
smeed tegen het leven van den Kei
zer door Duitsche socialisten. Het
plan was om een mijn te graven onder
aen verbindingsweg tussehen het pa
leis van den gouverneur en liet ko
ninklijk kasteel van Lazienky en
deze te laten springen op het oogen-
blik dat de czaar zou voorbijkomen.
Het werk was reeds bijna gereed,
toen de samenzweerders bemerkten
dat de weg begon te verzakken en
het noodig oordeelden om metselaars
te laten komen ten einde de zolde
ring van de mijn te versterken. Deze
menschen, Polen, kregen de lucht
van het duistere plan en deelden hun
vermoedens aan de overheid mede.
De plaats werd omringd door de po
litie en de samenzweerders liepen in
de val. In verschillende wijken der
stad werden inhechtenisnemingen ge-
gedaan; 120 verdachte personen zijn
achter slot en grendel gezet. Onder
de gevangenen moeten vier vermomde
Duitsche officieren zijn die in de myn
arbeidden.
De overheid heeft al het mogelijke
gedaan om de zaak geheim te hou
den.
Het schijnt nu zeker te zijn, dat
de Duitsche Keizer in April inet de
Keizerin en hun oudste zoons een
reis naar Jerusalem zullen onderne
men, o.a. tot inwijding van een kerk
op het Johanniter-plein. Het is nog
onzeker of zij op hun tocht ook
Konstantinopel zullen bezoeken.
De koning van Siam boos.
Koning Chnlalongkorn van Siam
is zeer doos op koningin Victoria,
omdat zy hem niet de orde van den
Kousebaud heeft vereerd. Volgens de
World merkte Zijne Majesteit op, dat
de Shah en de Sultan wèl ridders
waren en er dus geen reden was,
waarom een andere Oostersche poten
taat ook niet deze orde zou hebben.
Men vertelde hem, dat de koningin
had besloten de orde voortaan slechts
aan Christenen-vorsten te verleenen,
daar de vereischte eed alleen door een
Christen kan worden afgelegd en dat
heeft de ontevredenheid van den ko
ning wat doen bedaren. Maar vollen
vrede heeft hy er toch niet mede.
Een roman.
Taen Arr Hee is de te Londen ge
boren zoon van een vermogend Chi-
jneesch koopman. Op romantische
wijze heeft hij indertijd in ons toch
niet zoo romaneske vaderland een
vrouw veroverd. Hij vestigde zich
daarna te Beriyn, waai' hij een winkel
opende en een tjjd lang een nog al
bekende figuur is geweest. By fancy
fair's en soortgelijke feesten stelde
hy zyn winkel en al wat daarin aan
decoratieve voorwerpen bewonderd
werd ter beschikking, zaal en kraam
pjes met geschenken en geleende voor
werpen guliopluisterende, en ten dank
biervoor met zyne bekoorlijke jonge
vrouw op festijnen genoodigd en in
couranten genoemd. Ongelukkig liep
het zooals we in een Duitsch blad
lezen in de laatste jaren niet al
te best met zyn huwelijk. Van weers
zijden bad men hevige grieven en
verwijten] en sinds het, voorjaar leef
den de echtelingen gescheiden. Den
Oen Maart had Taen Arr Hee, ook
Dong genaamd, bij het tweede Land
gericht te Berlijn een eisch tot echt
scheiding ingediend. Hij verhuisde en
zyn vrouw verhuisde ook. Zy trok
naar Charlottenburg, waar ze kennis
maakte met een architect en met
diens zoon.
Deze twee vrienden hebben thans
met haar terecht gestaan voor de
rechtbank te Dresden, beschuldigd
van kinderroof. Want uit het huwe
lijk Yan Dong en de jonge Holland-
sclie waren drie lieve kinderen ge
boren, die aanvankelijk met de moe
der naar Charlottenburg waren ge
gaan. Doch den loden April heeft
Dong zich, terwijl zijne vrouw uit
was, aangemeld aan hare woning, en
de kinderen meegenomen naar Dres
den, waar Dong's moeder woont. De
Berlyiische rechtbank zon nu heb
ben te beslissen of de kleinen bij den
vader of by de moeder zouden blij
ven. Deze heeft echter de uitspraak
niet afgewacht en zich reeds den I4n
April naar Dresden begeven, en de
kinderen, terwijl de vader uit was,
uit diens huis gehaald. Ook de groot
moeder was uit, alleen een Chiuee-
sehe verwante was thuis, die op liet
gezegde dat „de politie" aandevoor-
deuf stond opendeed en vervolgens
werd geïntimideerd. In een gereed
staand rijtuig werden de kinderen
weggevoerd. Zij werden eerst naar
Beriyn en vandaar naar Nederland,
naar de grootouders van moederszyde
gebracht, waar zij volgens het Duit
sche blad alsnog vertoeven.
Wegens dezen „kinderroof" eischte
de rechtbank te Dresden tegen de
moeder een boete van 500, en tegen
haar twee vrienden, boete's van 500
en 300 Mark.
Bier in Japan.
Japan begint ook, wat bier betreft,
met Europa te concurreeren. Nog
niet lang geleden liep het daar uit
Amerika, Engeland en Dnitsehtand
ingevoerde bier nog over een waarde
van 1 millioen gulden. Thans is de
invoer gedaald tot ongeveer f 120,000
en voert Japan zelf voor f250,000
aan bier uit.
Nieuwerwetselie Alchemie.
De verhalen van de zeeslang zyn
overtroffen, schrijft The Lancet, zil
ver is in goud veranderd door de
eenvoudigste van alle bewerkingen.
En dit in een tijd, die door het in
gewikkeldste van alle vraagstukken
de muntquaestie, in beroering wordt
gebracht.
Een Amerikaansch uitvinder heeft
Mexicaansche dollars veranderd in een
metaaiklomp, bestaande uit een meng
sel van goud en zilver van meer dan
negen tienden fijn. Drie vijfden tot'
twee derden van dit nieuwe metaal
was zonder goud. Al hetgeen noodig
is voor deze hervorming van het
Mexicaansche zilvergeld dat, ter
loops gezegd, een zekere hoeveelheid
koper bevat is een hevige druk
king. De zilveratomen verkrijgen
door dien druk eenfgrootere dicht
heid, zoodat het atoom-gewicht van
108 tot 196 stijgt. Dit beteekent een
verdubbeling van het soortelijk ge
wicht van zilver, zoodat het even
zwaar wordt als goud. De kleur ver
andert dan tevens en in alle opzich
ten gelijkt het nieuwe mengsel op
het edele gele metaal.
„Het bïmetallisme heeft afgedaan",
roept The Lancet uit. „Zilver kan
Amerika in onbeperkte hoeveelheden
leveren en zoo is zijne meerderheid
onder alle volken, in financieel op
zicht voorgoed verzekerd."!!!,
Spoorweglijnen zonder stof
ontwikkeling.
De Scientific American maakt mel
ding van eene toepassing van den heer
James H. Nichol. ingenieur van liet
„West Jersey aud Seashore" go-
deel te van den Pennsylvania spoor
weg, ten doel hebbende om het ont
wikkelen van stof langs de spoor
lijnen te voorkomen In hoofdzaak
bestaat de methode in het. brengen
van olie, een product van de petro-
leum-destallatie en dus laag van prijs,
op het ballastbed van den spoorweg,
waardoor de stofdeeltjes te zameu
pakken en zich niet in de lucht ver
hellen door de ztiiging van den trein.
Yoor de verspreiding der olie wordt
een gewone open wagen genomen,
waarin een vaste buis in het midden
is aangebracht, naar beneden uit-
loopendè tnsschen de rails en twee
beweegbare buizen, een aan elke zyde
van den wagen. Elke buis wordt ge
regeld door middel van een klep.
Voorts heeft men een gewoon model
tankwagen die als reservoir dient
voor de olie en waarmede de eerst
bedoelde wagen in verbieding staat.
De platte wagen is voorts zoodanig
ingericht, dat er geen olie op de rails
kan komen. De hoeveelheid olie die
door de drie bnizen op den weg
wordt gesprenkeld, bedraagt 2000
gallons per mijl. Een locomotief ver
voert beide wagens met een snelheid
van vier mijlen per uur over den
weg en levert verder stoom en samen
geperste lucht voor liet uitspuiten
der olie wanneer deze b. v. bij koud
weder verdikt mocht zijn.
Als voordeelcn van deze methode
gelden volgens den uitvinder behalve
het comfort voor de reizigers en de
mindere slijtage van verschillende
bewegende deelen ten gevolge van
de afwezigheid van stof,- de alge-
meene verbetering van den weg, omdat
het regenwater daardoor niet in de
dwarsliggers doordringt en verder
de plantengroei tussehen het ballast
bed wordt tegengegaan. De gebezigde
olie is voorts niet brandbaar en geeft
slechts weinig lucht af, die trouwens
na een paar dagen geheel verdwijnt.
In April 11. is men op bovenge
noemde spoorweglijnen begonnen met
het opbrengen der olie en thans zyn
meer dan 100 mijlen enkel spoor daar
mede behandeld, terwijl de methode
in de praktijk zoo goed bevalt, dat
men ze over steeds grooter lengte
toepast.
De doordringing der olie in het
ballast is zeer belangrijk en droeg
niet minder dan 3 tot 4 Engelsche
daim na een toepassing van drie
maanden, afhangende van de meer
dere of mindere percentage van klie
of leem in de grint aanwezig. By
het passeeren der treinen heef abso
luut geen stofvorming plaats.
Men berekent dat eone besproeiing,
die twee of driemaal herhaald wordt
voor ettelijke jaren voldoende is voor
het doel.
Pers Overzicht.
Geloofsbrievm.
Het Ned. Dagblad sell ry ft o. m.
„Nu eenmaal 'bepaald is, dat alle
Kamerleden tegelijk aftreden, zoodat
er geen oude leden meer zijn om de
geloofsbrieven der nieuwe te onder
zoeken, nu kan het niet anders of
het onderzoek der geloofsbrieven moet
aan de Tweede Kamer ontnomen
worden. Yoor de Eerste Kamerleden
kan het behouden blijven, omdat
hier slechts een derde om de drie
jaar aftreedt, doch daar het wel mo
gelijk, maar niet wenschelyk is, aan
de Eerste Kamer eene bevoegdheid
te laten, die aan de Tweede Kamer
ontnomen is, en zulk eene onder
scheiding licht aan eene bevoorrech
ting doét denken, kunnen wij ons
wel vereenigen met de zienswijze van
prof. Buys, die het onderzoek dei-
geloofsbrieven geheel aan den admi
nistratieven rechter wil zien opge
dragen. Is de administratieve recht
spraak eenmaal behoorlijk geregeld,
dan is de administratieve rechter de
aangewezen man, en anders zou des
noods de Hooge Raad met die taak
moeten worden belast. De beslissing
over de geloofsbrieven en over de'
geldigheid der verkiezing zelve is
een soort rechtspraak en wy hebben
reeds lang elke soort rechtspraak aan
de vertegenwoordiging ontnomen.
Rechterlijke beslissingen moeten op
rechts-, niet op politieke gronden ge
nomen worden en het proces van
Lodewijk XVI heeft geleerd, hoe
een politiek lichaam, wanneer het
als rechtbank optreedt, meer op po
litieke dan op rechtsgronden let.
„Waar liet Parlement zelf do ge
loofsbrieven onderzoekt, mag er zel
den op onpartijdigheid gerekend
worden. Yooral in veelbewogen tyden
doet de partijgeest daarby sterk zijn
invloed gelden en juist dan, wanneer
de openbare macht meer dan ooit
aanzien en gezag behoeft ten einde
revolutionaire woelingen in toom te
houden, kan niets meer dat aanzien
ondermijnen dan gegronde twijfel aan
de geldigheid der verkieziug.
„In 1829 is de heer Mr. P. A.
Brugmans niet als lid van de Staten-
Generaal toegelaten, omdat hij als
lid van de permanente commissie van
het amortisatie-syndicaat geacht werd
een comptabel ambtenaar" te zyn. Die
opvatting was moeilijk te verdedigen
en geheel in stryd met de overleve
ring, maar de lieer Brugmans was
een vriend van den gehatcn minister
Van Maanen en daarom stemden bijna
alle Belgische afgevaardigden tegen
de toelating
„Wij hebben dus toen ook in ons
eigen Parlement gezien, hoe party
zucht het oordeel kan verduisteren,
en daarom is het beter ook dit laatste
overblijfsel van rechtspraak aan onze
vertegenwoordiging te onttrekken."
Leemten.
In de Standaard wordt gezegd, dat
over het algemeen de nieuwe wijze
van stemmen en stemopneming de
eerste maal reeds de vuurproef prijs
lijk heeft doorgestaan. Alleen wil het
blad op een paar leemten wyzen.
De Standaard doet dit in deze be
woordingen
„De wet schrijft thans niet letter
lijk \roor, dat elk biljet bij de stem
opneming moet worden voorgelezen.
In sommige stembureelen liet men dit
dan ook na. Iets wat^stellig niet mag,
daar alzoo elke controle der kiezers
wordt afgesneden.
„Hn ook in andere stembureelen
werden de biljetten wel afgelezen,
maar zóó weggehouden, dat geen en
kele kiezer in staat was, het biljet
goed te zien. Ook dit nu is tegen den
geest der wet, die aan de present
zijnde kiezers het recht van protest
toekent. Fen protest dat ondenkbaar
is, zoo men het biljet niet onder de
oogen krygt.
„De kiezers zyn by de stemopne
ming niet een soort kwalyk gedulde
indringers of in-de-pot kijkers, maai
de eerst belanghebbenden.
„Toch kunnen niet alle kiezers con
troleeren. Daarom is de Engelsche
usantie zoo goed, dat elk caudidaat
een controleur kan aanwijzen, die een
plaats aan tafel krijgt, en elk biljet
kan nazien.
Zoo zou men ook b.v. de vraag kun
nen stellen, of het niet tegen dén geest
der wet indruischt, dat de kiezer, na
gestemd te hebben, zijn biljet open
in de hand kan houden, zoodat een
ander zien kan hoe hij stemde; iets
waardoor het stembusgeheim in peri
kel komt.
„Maar voorshands bepalen we ons
tot de controle der stemopneming van
de zijde der kiezers, die zeer stellig
niet aan den geest der wet beant
woordt, en in meer dan een opzicht
ongenoegzaam is."
Vervolg Stadsnieuws
Waarom aaneensluiting van
handels- en kantoor
bedienden?
Op de Woensdagavond gehouden
vergadering van de Vereeniging van
Handels- en Kantoorbedienden voor
Haarlem en omstreken, onder presi
dium van den heer C. G. Koentrad
de heer W. C. de Graaff van Am
sterdam. secretaris van den Nationalen
Bond van handels- en kantoorbedien
den, als spreker op.
In een van degelijke studie getui
gende rede, zette spr. uiteen liet nut
en L-et wenschelyke van aansluiting
als lid aan eene vereeniging van han
dels- en kantoorbedienden; nadat 1
eerst had betoogd, dat thans de vra 1
op den voorgrond treedt: Wat is t 1
wezen der Maatschappij welk wez
eerst in onze eeuw is doorgrond g
worden.
Men vergeet te veel het nut van
aaneensluiting van belanghebbend 1
sprak de heer de Graaff'. Doch v- j
mag men alleeu niets, naast elkanc 1
kan men reeds meer doen, maar n
elkander liet meest. Daarvan moet m
worden doordrongen. Aan datgei
wat voor den werkman wordt
ëischt, heeft ook de kantoorbedieo 1
behoefte. Ook de kantoorbedien
wordt het slachtoffer der monsterat i
tige concurrentie. Men moet beden];
dat strijd en overwinning opoffer i
gen in zich sluiten. Door het gemis a
volharding en doorzicht nu, is m
te weinig aaneengesloten.
Door vereeniging moet men zi i
zelf op een booger standpunt plai j
sen. Daarom ook spreekt art. 3 4 i
statuten dezer Vereeniging terecht v -
de gelegenheden om kunde op te do
en biedt ze die aan. Om een goed sa! i
ris te bedingen, moet men goed bes
gen ten ijs komen. Voor kantoorl 1
diende is veel kennis noodig. Verlan 1
men een Hink salaris, dan lieeft i
patroon ook recht op een bediende, 4 t
voor de behartiging zijner belangen t 1
volle berekend is. Waar veelal vi 5
aan de kennis en liet talent oi
breken, die het toch zijn, die adele 1
daar is het plicht die meer en i
te ontwikkelen. Dit kan men doi
wanneer men by deze vereeniging
aangesloten.
De jongeren, zoowel als de ou4
ren, moeten zich aansluiten, da i
alleen door samenwerking succ
wordt verkregen. Op eene vergad 1
ring van den Nationalen Bond v i
Handels- en Kantoorbedienden is t 1
sloten een fonds te stichten vo t
pensionneering en ondersteuning. Z
dat fonds doel treffen, dan mo
iedereen toetreden. Ook deze Ve i
eeniging Leeft zich aaDgeslote 2
Veel valt er in den toestand v<
den kantoorbediende te verbetere 1
In tyden van ziekte en op den oude
dag heeft hij ondersteuning noodi
Daarvoor moet er eene wettelyl
verzekering zijn. Al de noodige ve c
beteringen zullen er alleen door ve; c
eenigen komen. Het ideaal zal nil
worden bereikt, wanneer niet de oi
verscbilligheid verdwijnt. Ook voo c
de belangen van den minderbedeé J
den collega moet worden opgekomen >s
Na aldus met kracht van woorde t
de aaneensluiting te hebben beplei
wees spr. er nog op, dat in het ba
tenland de vereenigingen van Handels 2
en Kantoorbedienden bloeien. Zoo i 1
er te Hamburg eene in 1858 opge
richt, die 61000 personen plaatsm 1
heeft verleend, 52317 leden telt e 1
231 donateurs, waaronder 26 Kamet
van Koophandel. Op het einde va
1896 verleende zij onderstand aan 1
weduwen, 1 wees en 17 invalide 1
Zoo kan het ook hier worde
zeide spr. als er maar gamenwerkin
is. Daarop drong spr. ten laatst! 1
nogmaals aan, besluitende met <ii 1
verklaring, dat vereenigen de machtig
hefboom tot oplossiDg der social
quaestie is.
De president, die de vergaderin; i
ook met een inleidend woord had gé
opend, betuigde den spreker zyn dan! 1
en sloot daarop de vergadering.
Op heden den 30sten Sept. is aai
den kok (sergeant) A. J. Mittendorf
van het Militair Hospitaal alhier ii
tegenwoordigheid van het dienstdoen
personeel, de zilveren medaille uitge
reikt voor 24-jarigen trouwen dienst
Naar wij vernemen is een man ui
Haarlem, die heden elders in dei
echt zou treden, gisteren (Woensdag
fevangen genomen wegens onzedelijk!
andelingen.
Bezoek der Konin-
ginnen.
Ons bulletin van gisteren, meldende
dat HH. MM. onze Koninginnen he
den Haarlem met een bezoek zouden
vereeren, is zeer zeker voor de bur
gerij een verrassing geweest. Men
was er niet op bedacht. En waar
schijnlijk is juist daarom ook het be
zoek zoo laat aangekondigd en zoo
in alle stilte behandeld. De hooge be
zoeksters wilden elk officieel karakter
aan Hare komst ontnemen; het
geldt hier niet een bezoek van de
gemeente, het is niet te doen om ons
Hy schold ze voor al wat maar leelijk is uit, zeide
dat het noodzakelijk was, dat ik met den dokter sprak,
herinnerde hen aan de kaart, en vroeg of zij op den
zelfden dag, dat zy op het punt stonden den schat te
veroveren, de overeenkomst wilden verbreken.
„Neen, voor den duivel!" riep hy uit, „wy moeten die
op een geschikten tijd verbrekentot zoolang houd
ik den dokter aan de praat, maar wij kunnen nu zijn
dienst nog niet ontberen."
Toen verzocht hij om den fakkel, en met de eene hand
op zyn kruk en met de andere op mijn schouder steu
nend, verliet hy hen in de verwarring, terwijl zy meer
overweldigd dan wel overtuigd door zyn woorden, stil
zwegen.
„Langzaam aan, langzaam," zeide hij tegen rojj. „Zy
zouden ons in een ommezien te pakken hebben, als wij
haast maakten.
Heel kalm liepen we dus door, tot dicht by de om
heining waar de dokter my aan de buitenzijde wachtte.
Zoodra wij elkaar gemakkelijk konden verstaan, stond
Silver stil.
„Let wel op wat er gebeurt, dokter,zeide hy. „De
jongen zal u wel vertellen, hoe ik zijn leven redde;
daarby werd ik gisteren nog van mijn post ontzet op
den koop toe. Dokter, zoudt gij een man, wien het
zwaard van Damocles boven het hoofd hangt niet een
goed woord willen toespreken? Het geldt niet alleen
mijn leven maar ook dat van den jongenspreek open
hartig met my dokter, en geef my in Gods naam eenige
hoop?
N« wy buiten het bereik van de vrybuiters waren
veranderde Silver als een blad op een boomzijn wan
gen schenen in te vallen, zijn stem beefde, terwijl alle
opgeruimdheid van zyn gelaat verdween
„Wel, John, je zyt toch niet bang?" vroeg dokter
Livesey.
„Dokter, ik ben geen lafaard; neen niet zooveel,"
en hij knipte met zijn vingers. „Als ik het was dan zou
ik zóo niet spreken. Maar ik heb afgedaan en voel het
galgetouw al om mjjn hals. U zyt een vertrouwbaar,
menschik heb nooit een beteren man ontmoet. Gy zult
zeker niet liet goede, evenmin als het kwade, dat ik
gedaan heb, kunnen vergeten, dat weet ik. Ik zal mij
een eindje verwijderen dan kunt gy ongestoord met
Jim praten. En dat zult gij ook niet vergeten hè, want
dat is een heel ding voor mij, dat is het!"
Dit zeggende liep hy heen totdat hy buiten het be
reik van ons gehoor was, zette zich op een boomstronk
en begon te fluiten, nu en dan opkykend om ons in het
oog te houden en eens naar de vrijbuiters te zien, die
tussehen het huis en het vuur heen en weder liepen
zy waren bezig vleesch en brood aan te dragen, om hun
ontbijt te koken.
„Zoo. zoo, Jim," zeide de dokter, met een treurig ge?
zicht, „ben je daar wèerJe moet nu zelf maar de
wrange vruchten dragen, myn jongen. De Hemel weet
dat ik in myn hart niet kwaad op ie benmaar dit
wil ik je toch zeggenal klinkt het uan onvriendelijk,
wanneer kapitein Smollett gezond was geweest,
hadt je niet durven wogloopen, en het was toch erg
lafhartig van je om het te doen, nu hy niet in staat
was het je verhinderen."
Ik kon mijn tranen niet langer inhouden. „Dokter,"
zeide ik, „wees niet te hard tegen my. Ik schaam mij
zelf genoeg; mijn leven heb ik verbeurd en ik zou al
reeds lang dood zijn, wanneer Silver mij niet beschermd
had. Geloof mij dokter, ik kan wel sterven en ik
verdien het ook maar ik ben bang dat zij mij zullen
martelen. Als ze dat doen
„Jim," Adel de dokter mij in de rede met geheel ver
anderde stem, „dat kan ik niet hooreo. Klim over, dan
loopen wij weg."
„Dokter," antwoordde ik, „ik heb mijn woord ver
pand."
„Ik weet liet, ik Aveet het," zeide hij. „Maar daar
kunnen we.niets aan veranderen. Ik zal het Avelopmy
nemen, alles, de schaamte en schande, mijn jongen;
maar hier kan ik je niet laten. Eén sprong en je bent
buiten en we znllen als antilopen voortsnellen."
„Neen," hernam ik, „ik Aveet heel goed dat gy, wan-
neer gij in mijn plaats waart, het ook niet zoudt doen,
neen, gy, noch de squire of de kapitein, en daarom ga ik
ook niet meê. Silver vertrouwt my ik gaf mijn woord en
zal het honden. Maar gij laat my niet uitspreken dok
ter. Wanneer zy mij gaan martelen zal ik mij misschien
laten ontvallen, waar het schip ligt, want dat weet
ik alleen; deeis aan geluk en deels"aan waaghalzerij,
dank ik het, dat het schip veilig in den Noordelijken
inham ligt. Bij laag water zal het op het droge komen."
„Het schip," riep de dokter uit.
In korte woorden vertelde ik hem myn avontuurjen
hy luisterde stilzwijgend toe.
Toen ik zweeg zeide hy
„Altijd heb ie ons allen gered, en nu zal ik je hier
achterlaten? Dat zon een slechte \rergoeding zyn,
myn jongen. Gij ontdektet de samenzwering, gij vondt
Ben Gunn en dat Avas nog het beste van alles.
O. bij Jupiter, nu ik toch van Ben Gunn spreek, Avel,
dat is de ondeugd in levende lyve. Silver," riep hjj
daarna uit, „SilverIk Avil je een goeden raad geven,"
vervolgde hij, toen de kok naderbij kwam, „verkeer je
niet in angst hoe het met den schat zal gaan
„Wel, mjjnheer, ik probeer zooveel mogeljjk om er
maar niet aan te denken," zeide Silver, „want ik kan
toch niets anders doen dan mijn leven en dat van Jim
trachten te redden, en de jongens naar den schat te
laten zoekendaar kunt ge staat op maken."
„Welnu, Silver," hernam de dokter, „als dat dan zoo
is, dan wil ik je iets zeggenpas op je tellen als je
hem vindt."
^Mijnheer," antwoordde Silver, „gy zegt te veel of te
Aveinig. Wat gy voor hebt, waarom gy het huis verliet,
en waarom gij mjj die kaart gaaft. ik weet het niet;
en nu vraag ik nog wel of gy mjj niet een weinig moed
kunt inspreken, maar dat is te veel gevergd. Wanneer
gij ray niet. openhartig kunt zeggen, welke uw plannea
zyn, dan zal ik myn post dienen té verlaten."
Wordt vervolgd.)
