weede Editie.
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD.
FEUILLETON.
RINS BORGENSKY.
5e Jaargang.
Donderdar? 28 October 1837,
Ho 4395
HAAHLEM'S DAGBLAD
JUBonsrisT^rMi^nsrTSï'E.icrs:
Voor Haarlem per 3 maandenf 1.20
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der
gemeente), per 3 maanden1.30
Franco door het geheele Rijk, per 3 maanden1.65
Afzonderlijke nummers0.05
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem, per 3 maanden0.30
de omstreken en franco per post0.37*
Directeur-Uitgever
-AJDVTDBIE^TE32srTIjËrisr
5 regels 50 Cts.; iedere regel meer 10 Cts. Groote letters naar plaatsniii
Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Reclames 20 Cent per regel.
ornementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten
en door alle Boekhandelaren en Courantiers.
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
Bureaux: Kleine Houtstraat 14. Haarlem. Telefoonnummer 122.
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrang'ere G. L. DAVBE Co. JOHN F. JONES, Succ., Parijs 31bis Faubourg Montmartre.
Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiën en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het
Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam.
BUITEN het Arrondissement Haarlem is de prijs der Advertentiën van 15 regels 0,75. elke regel meer 0,1-5; Reclames per regel ?'0,30.
Agenten voor dit blad in den omtrek zijnBloemendaal, Sandpoort en SchotenP. v. d. RAADT, Sand:
Velsen, W. J. RUIJTER Beverwijk, J. HOORNSHUlegomARIE HOPMAL
dpoortHeemstede, J. LEUVEN, bij d® tolSpaarndamC. HARTENDORPZand voortG. ZWEMMER;
N, Molenstraat. Genoemde Agenten nemen Abonnementen en Advertentiën aan.
'olitiek Overzicht.
oals men elders in dit blad kan
geeft de Duitsche pers scherpe
louwingen over het feit, dat de
i bet verzoek van den groot-
van Baden, om hem zijne
chting te Darmstadt te maken,
afgeslagen.
hoewel de oorzaak daarvan moet
;ht worden in een hof- en familie-
tusschen het Badensehe en
ische hof, en er dus geen politiek
cht aan moet worden gehecht,
t niet overbodig er melding van
iken, wyl deze gebeurtenis reeds
iding gegeven beeft tot allerlei
ve voorstellingen. Zoo is o. a.
serd, dat er oneenigheid zou be-
tusschen den Czaar en Keizer
elm en de groothertog dit bij
leggen. Niets is minder waar.
cherchez la femme schijnt in
twist weer van toepassing te
evenals eene familie-verwikke-
it gerucht luidt, dat het baden-
hoi' zich voor grootvorst Michael
aelowitsj interesseert.Deze groot-
die meest te Wiesbaden woont
dertyd wegens zijn huwelijk met
ii Sofie Merenberg door den vori-
Czaaruit Rusland verbannen is,
zoon van de overleden prinses
lie van Baden, en zijne vrouw
is een nicht van de erfgroother-
van Baden. Een broeder van
d Sofie is getrouwd met prinses
Joerjefskaja, een onechte doch-
an Czaar Alexander n, betgeen
e St. Petersburg misnoegen heeft
kt. Naar het schijnt, is nu het
nsche hof in den laatsten tijd
de familie van den verbannen
vorst verzoenend bij het Russi-
hof tusschenbeide getreden,
ootvorst Michael is op het oogen-
de gast van keizer Wilhelm te
in.
t antwoord van de sj
ring aan die van
q over Cuba is nn overhandigd
den gezant te Madrid. Reed-- is
jredeeld hoe detoo~ ...ug
anje hoopt, zoo heet het, dat de
od binnenkort geëindigd zal zijn,
zjj de autonomie en netophou-
van de hulp der Amerikanen,
oon van de nota is krachtig,
iford zal eenvoudig kennis geven,
nj de nota ontvangen heeft en
Washington nieuwe instructies
n. De nota wordt niet openbaar
akt.
de oostenrjjksche Kamer werd
lag de discussie voortgezet over
oorstel om het kabinet in staat
leschuldiging te stellen (wegens
n Eger voorgevallene). Met 172
145 stemmen werd de eenvou-
orde van den dag aangenomen,
wordt niet bij gemeld, of de dis
ss weer gekruid,werden met de on-
vikkelijke tooneeltjes, die de zit
tingen van de Kamer den laatsten
tfid kenmerken.
Bij de behandeling van het verslag
der sub-commissie in den Volksraad
der Zuid-Afrikaansche Republiek,
zeide president Kruger Dinsdag be
treffende de dynamiet-voorstellen, dat
hfi niet kon toelatendat het dynamiet
de mjjnen in verdrukking bracht;
evenmin kon hij echter tomaten, dat
de mijnen de dynamiet-nijverheid
kwaad deden. sL
De president verklaarde er zich
tegen, de dynamiet-concessie in te
trekken zonder voldoenden grondhet
krediet van den staat zou er onder
lijden. Een zorgvuldig onderzoek
wordt ingesteld of de maatschappij
hare verplichtingen was nagekomen
zoo neen, dan zou de concessie inge
trokken worden.
STADSNIEU WS.
eerste en derde pagina.
Haarlem, 27 Oct. 1897.
Stukken van den Raad.
De Wed. Creemers. wier echtge
noot 50 jaar in dienst der gemeente
was geweest, verzoekt den Raad nog
maals om een pensioen of indien daar
toe geene termen mochten bestaan,
haar weder eene toelage te willen
verleenen.
Ingekomen is een adres van de
firma van Gend en Loos alhier en 14
anderen, allen stalhouders en gebrui
kers van paarden, om niet hetpaar-
denwed op te heffen, daar er veel ge
bruik van wordt
Tot directeur van „Haarlem's Ge
mengd Koor" is benoemd de beer
Henri Pielage, alhier.
Bij de Koninklijke Vereeniging
„Het Nederlandsch Tooneel" is in
voorbereiding „Much ado about
nothing" (Veel leven om niets), blij
spel van William Shakespeare.
St. Nicolaas.
Door de Brieven- en Telegram-
bestellers-vereeniging „De Eendracht"
(Haarlem en Omstreken), bescherm
heer de WelEd. heer F. H. H. Doffeg-
nies, directeur van het postkantoor
alhier, is besloten dit jaar voor de
kinderen van de leden een St Nico-
laasfeest te geven.
Kwartet-séance.
De heeren Robert, Tak en de Maaré
hebben Dinsdagavond hunne kwar-
tet-séances hervat en ondervonden
daarbij reeds aanstonds veel belang
stelling van den kant onzer kamer-
muziek-vrienden. Dat het talentvol
viertal zich de maanden van (betrek -
kelijken) rust had ten nutte gemaakt,
bleek uit de wijze waarop zij nun taak
van den avond uitvoerden en kwam
vooral aan het licht in het Kwartet
F-dur, op. 22 van P. Tscbaïkowsky.
Dit hoogst belangrijk opus van den
vóór enkele jaren overleden russischen
toonmeester leerden wij 't eerst kennen
—en hoedoor de onvergetelijke ver
tolking der „Bohemers." Ondanks
deze gevaarlijke herinnering vermocht
het Kwartet-Robert met het uit tech
nisch en muzikaal oogpunt uiterst
zware werk een beslist en groot succès
behalen.
Van het begin tot het einde ge
lukte het den spelers en eer in toe-
dan in afnemende mate hunne toe
hoorders geboeid te houden in bewon
derende aandacht. Bewonderend zeker
op de eerste plaats den meesterlijken
bouw en de zooveel geest uitstralende
bewerking van het toondicht zelf
maar toch ook bewonderend de een
heid en de warme muzikaliteit der
interpretatie. Wat my aangaat zon ik
aan het AUegro giusio den eerepalm
toekennen, maar zooals reeds gezegd,
tot het einde Le bleef de uitvoering
op een peil dat niet licht te bereiken
en nog veel moeielijker te overtreffen
is. De bezoekers der séance zullen
aan dit schitterend milieu van bet
programma zeker met waardeering en
dankbaarheid terugdenken.
De beide andere werken van den
avond waren Kwartet in D-dur van
Mozart en Kwartet in d-mol van
Schubert.
Als geheel sprak my Mozart's werk
meer dan dat van Schubert aan. Mis
schien was de plaatsing van dit laatste
aan het einde van 't programma niet
gelukkig gezien. Een eigenaardigheid
van Schubert's werk is zyn vol
gens Liszt hemelsche lengte. De
nog onvermoeide toehoorder legt waar
schijnlijk den klemtoon op het eerste
hij die reeds twee omvangrijke
toonwerken genoten heeft zeer beslist
op bet laatste der beide woorden. Dit
staat vast, dat ik veel liever de eerste
satz »an Mozart's kwartet had hooren
repeteeren dan nu al die weliswaar
fijngedachte, maar toch immers al
overbekende variaties van Schubert.
Het coupeeren in deze zou m. i. vol
strekt geen gebrek aan piëteit in zich
sluiten als men onder dit woord
althans wil verstaan: het lofwaardig
streven: een auteur van zyn bemin
nelijkste zyde te doen kennen en
zijn himmlische Lange vind ik, en
waarschijnlijk velen met my, Schu
berts beminnelijkste eigenschap niet.
Maai' ik wil den gunstigen indruk
van dit verslag niet door weinig be-
teekenende opmerkingen verzwakken
daarom eindig ik met volmondig te
verklaren, dat ookMozart en Schubert
den toehoorders vele oogenbükken
van onvermengd genot hebben ver
schaft en dat de séance als geheel
de belangstelling in en de waardee
ring van het Kwartet-Robert zeer
heeft doen stijgen.
PHILIP LOOTS.
Maandag 6 November zal de Lie
dertafel „Haarlem's Zanggenot", di
recteur de heer N. H. Anariessen, in
de concertzaal der soc. „De Kroon"
haar eerste concert in dit seizoen geven.
Afscheidsvoorstelling
Jac. de Boer.
Wij hadden het genoegen den zyn
afscheid nemenden tooneelspeler een
oogenblik tusschen een der pauzen
te kunnen spreken. Wij vonden hem
in zyn kleedkamer, opgetogen over
de groote belangstelling van het Haar-
lemsche publiek. Hy wist het wel,
dat hy in Haarlem altijd gaarne ge
zien was, maar dat hy zulk eene groote
belangstelling mocht ondervinden, had
hy nimmer durven hopen.
Veel nieuws wist ny ons. ook al
door den betrekkelijk korten tyd dien
wy ter onzer beschikking hadden,
niet te vertellen. Onze collega van
„de Amsterdammer", had hem reeds
zyne geheele levensgeschiedenis afge
vraagd en de andere bladen waren zoo
welwillend geweest om het een en
ander daaruit over te nemen, zoodat
zyn tooneelloopbaan en de gronden
voor zijne uittreding bij het Neder
landsch Tooneel wel als algemeen be
kend verondersteld mochten worden.
Het moest hem echter van bet hart,
dat hy slechts noode afscheid nam
van het tooneel. Hy, die vier en der
tig jaar de kunst gediend heeft, had
het tooneel lief gekregen. Veel heeft
hy ondervonden; nog levendig staat
het hem voor den geest hoe meneer
van Maurik die voor hem en Albregt
zyn Janus Tnlp geschreven had, met
hem vier dagen lang in den Jordaan
heeft doorgebracht, om de verschillen
de typen, waaraan die bekende buurt
zoo ryk is, te bestudeeren. Justus
van Maurik waardeerde de Boer en
schreef geen stuk of voor hem was
daarin een rol. Nog meerdere anec-
doteu wist by te vertellen, want veel,
zeer. veel heeft hy mede gemaakt.
Aan het einde van zijn tooneel
loopbaan gekomen, deed het hem
goed te mogen ondervinden, dat hy
niet voor niet geleefd heeft; dat het
publiek hem dit toonde, stemde hem
tot dankbaarheid en hij verzocht ons
dringend de tolk te zijn zijner groote
erkentelijkheid, eene erkentelijkheid,
die hem rechtstreeks uit het hart
kwam. De directie Legras en Has
pels, die hij zeer roemde, was zoo
voorkomend geweest, hem hare me
dewerking te verleenen voor afseheids-
voorstellingen in vyf plaatsen, die hy
zelf kiezen mocht Haarlem was de
eerste plaats waaraan hy dacht. Nu
nog naar Utrecht, Amsterdam, Den
Haag en Groningen en dan gaat hij
in zyn rywielzaak te Den Haag,
waarin hy een goed bestaan verwacht
By Stokvis, Vrolijk Timperley en
nu het laatst by Fongers heeft hy'zich
met den techniek van het rijwiel
goed vertrouwd gemaakt.
Vol moed gaat hy dan ook thans
zyne nieuwe toekomst tegemoet,waarin
wy hem veel succes wenschen.
Nog een enkel woord over de af
scheidsvoorstelling zelve. Wjjmeenen
dat de heer De Boer niet bijzonder ge
lukkig geweest is in zijne kenze. Dok
ter Elaus mag een goed, degelijk, be
proefd stuk zijn, het kon ons niet
hekoren het wordt misschien te oud.
Trouwens het zyn alleen de rollen
van den koetsier Lubowski en van
Guseler en ook eenigermate die van
de oude dienstbode, die het lachwek
kend element vertegenwoordigen. Van
vermakelijke tooneeltjes is slechts
eenmaal, van eene aardige, boeiende
intrigue in het geheel geen sprake.
Het moet bovendien gezegd worden,'
dat niet. alle medewerkenden ons goed
bevielen. De heer Haspels gaf a.
alle blijken niet rolvast te zyndat
er met weinig entrain gespeeld werd,
dat er over het geheel eene niet te
miskennen matheid over de voorstel
ling lag, willen wij voor een gedeelte
wel aan den invloed van het stuk
toeschrijven, doch het spel bracht er
ook het zyne toe by. Hoewel wy het
gezelschap Legras en Haspels hier
weinig zien, weten wy toch wel hoe
veel goeds het toi stand kan bren
gen, om nu niet een weinig teleurge
steld te zijn.
Doubleeren van gezelschappen (een
gedeelte speelt „de Zwerver") is mis
schien finantieel voordeelig, voor den
goeden naam van een gezelschap
deugt het niet.
De heer Jacq. de Boer, die in de
rol van Lubowski heel goed was,
kreeg een krans en werd aan het
einde zeer hartelijk toegejuicht.
In de Dinsdagavond gehouden ver
gadering van de kiesvereeniging Voor
uitgang zyn benoemd tot afgevaar
digden ter a.s. algemeene vergadering
van de Liberale Unie deh.h. Fr. Lief-
tinck, rar. H. Ph. de Kan ter en mr.
L. C. Kronenberg.
Nederland en Oranje.
Dinsdagavond had de anti-rev. kies
vereeniging „Nederland en Oranje"
een vry druk bezochte vergadering
in „Weten en Werken".
Nadat de voorzitter, de heer J. de
Jong, op de gebruikelijke wyze de
vergadering had geopend, sprak hij
in een „Terugblik over de verkie
zingen, welke hadden plaats gehad.
Hij bond den leden op het hart vol
strekt den moed niet te verliezen.
Vooral dezen winter moest met ijver
in de drie districten waarin de stad
was verdeeld, gewerkt worden, opdat
niet éen werkman, die de beginselen
der vereeniging was toegedaan en op
kiesrecht kon aanspraak maken, ver
vergeten zon zich aan te geven. Binnen
een paar maanden hoopt het Bestuur
een overzicht te geven van de sterkte
der partij in elk der districten.
Nn wérd besproken de circulaire
der commissie voor het Nationaal
Huldeblijk aan H. M. de Koningin-
Weduwe.
Met algemeene stemmen werd de
volgende motie aangenomen:
?De anti-revolntonaire kiesvereeni-
„ging „Nederland en Oranje", ver
gaderd in „Weten en Werken",
„spreekt er bare afkeuring over uit,
„dat by de samenstelling der Plaat
selijke Commissie voor het Nationaal
„Huldeblijk aan H. M, deKoningin-
„Weduwe de anti-revolutionairen bui-
„tengesloten zyn."
Na nog eenige wenken voor deor-
fanisatie der party gegeven te heb-
en stelde de voorzitter de verkiezing
van drie bestuursleden aan de orde.
Verkozen worden de heerende
Braai, Hogenbirk en Vermeer. Bij
deze verkiezing was mede gelet op
de woonplaats der bestuursleden, om
het werk in de districten
lyk te kunnen verdoelen.
Het bestuur, bestaande uit 9 leden,
is nu compleet.
In den afgeloopen nacht ten 1 ure
is P. A. V. matroos op Hr. Ms.
stoomschip de YuUcaan liggende te
Amsterdam, thans alhier met verlof,
by ongeluk in den Gasthuissiugel ge-
loopen, maar spoedig gered door de
agenten van politie de vries en van
Kuyk, door middel van eene dregge.
Door de rechercheurs Jansen en
Misset is proces-verbaal opgemaakt
tegen E. H., huisvrouw van J. H.,
bierhuishoudster wonende Brouwers
straat, en J. de K. bierhuishouder,
wonende Leidschestraat, ter zake het
verkoopen van sterken drank in het
klein, zonder de daartoe vereischte
vergunning.
Men schryft ons
Als men het gesprek van echte
straatjongens afluistert, vangt hetoor
soms klanken op en woorden en uit
drukkingen, die men te vergeefs zoe
ken zou bij de Vries en te
Winkel. Te verwonderen is dit niet:
zy, die straatjongens nl., schijnen er
een taal a part op na te houden, zy
spreken een argot, dat alleen voor
ingewijden verstaanbaar is.
Ziehier b.v. welke namen zy geveu
aan onze kleinere en grootere mun
ten zoo heet in dat straatjongeus-
argot
Va cent een kaan of geun
I een spie,scheer of ploeterd;
2V2 —een ulakkerd;
5 —een oas;
10 (een dubb.) een beitcic;
25 (kwartje) een heitje;
f 1.00 een pop of een sjoof;
f 2.50 een knaak.
Sommige dier namen zijn bekend,
andere laten iets omtrent hun betee-
kenis gissen, maar er zyn er ook by,
waarover men de schouders moet op
halen en waarvan de herkomst aan
enze Haarlemsche straatjongens zelf
onbekend is.
Mochten myne onderzoekingen op
dit gebied meer amusante zaken aan
't licht brengen, dan beloof ik U er
van 0 p de hoogte te houden.
BINNENLAND.
Hofbericht.
Maandagavond per trein 6.40 arri
veerden te Apeldoorn H.H. D.D. H.H.
de vorst en vorstin van Bentheim.
H.H. M.M. de Koninginnen ont
vingen H.D. bloedverwanten aan het
station, alwaar mede ter ontvangst
waren de hofdignitarissen, jhr. van
Pabst en jhr. van Tets, de hofdames
baronesse Rengers en gravin van
Limburg Stirum, benevens de jager-
meester en de burgemeester.
Kosten van spoorwegen-
aanleg.
Nederland heeft thans ongeveer
2750 K.M. spoorwegen, behalve de
locaal en tramwegen. Voor aanleg en
aankoop is tot 1 Juli 1897 ongeveer
315 miuioen gulden betaald.
{Bewerkt naar het Engelsch
HOOFDSTUK XH.
Het atelier.
boog even het hoofd, terwijl hy my treurig aan-
)m zyn droefheid te verbergen, vroeg hy op luch-
toon:
Bbt g\j nog iets op het hart
en, niets bijzonders I" zeide ik een zucht van ver
achter kom.
elnuga maar mede naar myn atelier, dan wordt
eawsgierigbeÜ nog vóór het ontbijt bevredigd."
liepen een lange gang door, eenige treden op en
een atelier binnen, aat verlicht werd door twee
e vensters. Ik keek goed rond, niet anders ver
end of ik zou iets verschrikkelijks te zien krij
gen massa pleisterwerken hingen aan haken tegen
de balken van het plafond, terwyl de muren behangen
waren met koolteekeningen.
Dicht by het venster stond een pottenbakkers werk
tafel en een emmer met leemop een bank lagen eenige
gereedschappen. In het midden van het vertrek was
op een stevig voetstuk een groot voorwerp geplaatst
waarover een doek hingdaarnaast stond een dergelijk
ding, dat ook door een doek voor mijn oogen verhor-
gen was.
Taras liep op het eerste van deze twee geheimzinnige
voorwerpen toe en lichtte het dekkleed voorzichtig op.
Ik bleef onbewegelijk staan, verlangend te weten wat
de woede der Russische politie zoo zeer gaande
maakte.
„Zie hier," zeide Taras, het doek wegnemend en mij
een pasbegonnen groep zien latend, die twee personen
voorstelde.
Ik liep er om heen, bevoelde even de zachte klei en
keek Taras stom van verbazing aan.
„Het is maar een beeld."
„Ja."
„Welnu welk kwaad kan dat uitrichten? Het kan
hen zelfs niet dooden, al werpt gy het hun naar het
hoofd."
„Omaar dit is slechts een model van een veel groo
teren groep, dien ik wil maken," zeide hij meteen eenigs-
zins knorrig gezicht „De heelden worden van een na
tuurlijke grootte geboetseerd en in een oven gebakken,
totdat de klei hard genoeg zal zijn. Dan zou het wel
eenige uitwerking hebben, wanneer ik ze naar iemands
hoofd wierp. Maar dat is maar bjj wijze van spreken.
Ik zal het u uitleggen. Deze vrouw stelt myn ongeluk
kig, verdrukt vaderland voorde man, die haar mee
sleurt, en klaar staat om haar te geeselen, is een
heul."
„Wat heeft die vrouw gedaan?"
„Zy heeft durven zeggen, dat zy niet langer als een
slavin onder de drukkende wetten wil gebukt gaan.
Begint gij het te begrh'pen
„Jawel, maar het zal toch nog wel lang duren, voor
dat het my recht duidelijk is. En wat staat daar
„Een buste." zeide Taras op ontwijkenden toon.
„Mag ik hét zien?"
Hy aarzelde, maar zeggende, dat ik het vroeg of iaat
toch te zien zou krijgen, lichtte by den doek op. Het
gelaat was bijna voltooid, en ook het haar, dat in wan
ordelijke krullen op de schouders nederviel. Hei eerste
wat my in dit gelaat opviel was de diep moedelooze.
wanhopige uitdrukking, aie er over het vermagerde ge
zicht verspreid lag. Toen kwam het mjj voor alsof ik
de persoon, die het voorstelde, kendeja, ik herinner
de mij haar gelaat even dnidelyk, als de totale versla
genheid en wanhoop, die er op te lezen stonden.
„Maar dat stel ik voor?" riep ik uit. Taras aan
ziende.
Hy knikte toestemmend met het hoofd en beiden be
schouwden wy het beeld stilzwijgend. De uitdrukking
van het gelaat was zóo natuurlijk, dat ik al meer en
meer onder den indruk kwam van de wanhoop, die het
bezielde.
„Goede Hemel!" riep ik uit „Waar zal ik nu al die
moeite voor doen om mij te verbeteren. Een meisje, dat
er zóo uitziet, kan zich toch nooit veranderen
„Dat zult gij eens zien. vriendinnetje," zeide Taras
door een plotselinge ingeving gedreven. Hy nam eea
spadel, maakte eenige veranderingen aan de oogen en
den mond en het gelaat straalde nu van geluk en hoop.
De verrassing nenam my de spraak, en de uitdruk
king van vreugde, die nu over het gelaat van het beeld
verspreid lag; weerkaatste zich op het mijne.
„Zoo zal ik ook worden I Ja, zoo zult gy mij ook
veranderen
„Ja, maar wy bestaan niet uit klei, Aurawy
leven en zijn bestemd om naar een hooger ideaal te
streven."
„Ik begrijp uzeide ik na eenige oogenbükken na
gedacht te hebben. „De vrouw, die uw arm vaderland
voorstelt, heeft hetzelfde voorkomen als ik een paar
dagen geledendiep wanhopig en ellendiggy zuit
haar leven evenals t myne verbeteren en zoo verando
ren, dat niemand haar meer kent."
„De hemel geve het!" riep Taras hartstochtelijk uit.
De groep had nu in myn oogen een veel belangrij
ker heteekenis. Hoe meer ik haar beschouwde, hoe meer
ze mij boeide. De hoofdfiguur was niet langer een beeld
voor mijzy scheen mij een levend wezen toe, dat leed,
zooals ik geleden had.
Een vurig verlangen maakte zich van mij meester;
ik moest en zou den vyand van Taras opsporen. Ik
zou voor geen gevaar hoe groot terugdeinzen wanneer
ik hem onschadelijk kon maken, ia alles wilde ik trot-
seeren, wanneer ik den man, die my het leven had
loeren lief krijgen, kon redden.