weede Editie. NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD. FEUILLETON. RINS BORGENSKY. 5e Jaargang. Donderdar? 28 October 1837, Ho 4395 HAAHLEM'S DAGBLAD JUBonsrisT^rMi^nsrTSï'E.icrs: Voor Haarlem per 3 maandenf 1.20 Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der gemeente), per 3 maanden1.30 Franco door het geheele Rijk, per 3 maanden1.65 Afzonderlijke nummers0.05 Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem, per 3 maanden0.30 de omstreken en franco per post0.37* Directeur-Uitgever -AJDVTDBIE^TE32srTIjËrisr 5 regels 50 Cts.; iedere regel meer 10 Cts. Groote letters naar plaatsniii Bij Abonnement aanzienlijk rabat. Reclames 20 Cent per regel. ornementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Dit blad verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen. Bureaux: Kleine Houtstraat 14. Haarlem. Telefoonnummer 122. Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrang'ere G. L. DAVBE Co. JOHN F. JONES, Succ., Parijs 31bis Faubourg Montmartre. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiën en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam. BUITEN het Arrondissement Haarlem is de prijs der Advertentiën van 15 regels 0,75. elke regel meer 0,1-5; Reclames per regel ?'0,30. Agenten voor dit blad in den omtrek zijnBloemendaal, Sandpoort en SchotenP. v. d. RAADT, Sand: Velsen, W. J. RUIJTER Beverwijk, J. HOORNSHUlegomARIE HOPMAL dpoortHeemstede, J. LEUVEN, bij d® tolSpaarndamC. HARTENDORPZand voortG. ZWEMMER; N, Molenstraat. Genoemde Agenten nemen Abonnementen en Advertentiën aan. 'olitiek Overzicht. oals men elders in dit blad kan geeft de Duitsche pers scherpe louwingen over het feit, dat de i bet verzoek van den groot- van Baden, om hem zijne chting te Darmstadt te maken, afgeslagen. hoewel de oorzaak daarvan moet ;ht worden in een hof- en familie- tusschen het Badensehe en ische hof, en er dus geen politiek cht aan moet worden gehecht, t niet overbodig er melding van iken, wyl deze gebeurtenis reeds iding gegeven beeft tot allerlei ve voorstellingen. Zoo is o. a. serd, dat er oneenigheid zou be- tusschen den Czaar en Keizer elm en de groothertog dit bij leggen. Niets is minder waar. cherchez la femme schijnt in twist weer van toepassing te evenals eene familie-verwikke- it gerucht luidt, dat het baden- hoi' zich voor grootvorst Michael aelowitsj interesseert.Deze groot- die meest te Wiesbaden woont dertyd wegens zijn huwelijk met ii Sofie Merenberg door den vori- Czaaruit Rusland verbannen is, zoon van de overleden prinses lie van Baden, en zijne vrouw is een nicht van de erfgroother- van Baden. Een broeder van d Sofie is getrouwd met prinses Joerjefskaja, een onechte doch- an Czaar Alexander n, betgeen e St. Petersburg misnoegen heeft kt. Naar het schijnt, is nu het nsche hof in den laatsten tijd de familie van den verbannen vorst verzoenend bij het Russi- hof tusschenbeide getreden, ootvorst Michael is op het oogen- de gast van keizer Wilhelm te in. t antwoord van de sj ring aan die van q over Cuba is nn overhandigd den gezant te Madrid. Reed-- is jredeeld hoe detoo~ ...ug anje hoopt, zoo heet het, dat de od binnenkort geëindigd zal zijn, zjj de autonomie en netophou- van de hulp der Amerikanen, oon van de nota is krachtig, iford zal eenvoudig kennis geven, nj de nota ontvangen heeft en Washington nieuwe instructies n. De nota wordt niet openbaar akt. de oostenrjjksche Kamer werd lag de discussie voortgezet over oorstel om het kabinet in staat leschuldiging te stellen (wegens n Eger voorgevallene). Met 172 145 stemmen werd de eenvou- orde van den dag aangenomen, wordt niet bij gemeld, of de dis ss weer gekruid,werden met de on- vikkelijke tooneeltjes, die de zit tingen van de Kamer den laatsten tfid kenmerken. Bij de behandeling van het verslag der sub-commissie in den Volksraad der Zuid-Afrikaansche Republiek, zeide president Kruger Dinsdag be treffende de dynamiet-voorstellen, dat hfi niet kon toelatendat het dynamiet de mjjnen in verdrukking bracht; evenmin kon hij echter tomaten, dat de mijnen de dynamiet-nijverheid kwaad deden. sL De president verklaarde er zich tegen, de dynamiet-concessie in te trekken zonder voldoenden grondhet krediet van den staat zou er onder lijden. Een zorgvuldig onderzoek wordt ingesteld of de maatschappij hare verplichtingen was nagekomen zoo neen, dan zou de concessie inge trokken worden. STADSNIEU WS. eerste en derde pagina. Haarlem, 27 Oct. 1897. Stukken van den Raad. De Wed. Creemers. wier echtge noot 50 jaar in dienst der gemeente was geweest, verzoekt den Raad nog maals om een pensioen of indien daar toe geene termen mochten bestaan, haar weder eene toelage te willen verleenen. Ingekomen is een adres van de firma van Gend en Loos alhier en 14 anderen, allen stalhouders en gebrui kers van paarden, om niet hetpaar- denwed op te heffen, daar er veel ge bruik van wordt Tot directeur van „Haarlem's Ge mengd Koor" is benoemd de beer Henri Pielage, alhier. Bij de Koninklijke Vereeniging „Het Nederlandsch Tooneel" is in voorbereiding „Much ado about nothing" (Veel leven om niets), blij spel van William Shakespeare. St. Nicolaas. Door de Brieven- en Telegram- bestellers-vereeniging „De Eendracht" (Haarlem en Omstreken), bescherm heer de WelEd. heer F. H. H. Doffeg- nies, directeur van het postkantoor alhier, is besloten dit jaar voor de kinderen van de leden een St Nico- laasfeest te geven. Kwartet-séance. De heeren Robert, Tak en de Maaré hebben Dinsdagavond hunne kwar- tet-séances hervat en ondervonden daarbij reeds aanstonds veel belang stelling van den kant onzer kamer- muziek-vrienden. Dat het talentvol viertal zich de maanden van (betrek - kelijken) rust had ten nutte gemaakt, bleek uit de wijze waarop zij nun taak van den avond uitvoerden en kwam vooral aan het licht in het Kwartet F-dur, op. 22 van P. Tscbaïkowsky. Dit hoogst belangrijk opus van den vóór enkele jaren overleden russischen toonmeester leerden wij 't eerst kennen —en hoedoor de onvergetelijke ver tolking der „Bohemers." Ondanks deze gevaarlijke herinnering vermocht het Kwartet-Robert met het uit tech nisch en muzikaal oogpunt uiterst zware werk een beslist en groot succès behalen. Van het begin tot het einde ge lukte het den spelers en eer in toe- dan in afnemende mate hunne toe hoorders geboeid te houden in bewon derende aandacht. Bewonderend zeker op de eerste plaats den meesterlijken bouw en de zooveel geest uitstralende bewerking van het toondicht zelf maar toch ook bewonderend de een heid en de warme muzikaliteit der interpretatie. Wat my aangaat zon ik aan het AUegro giusio den eerepalm toekennen, maar zooals reeds gezegd, tot het einde Le bleef de uitvoering op een peil dat niet licht te bereiken en nog veel moeielijker te overtreffen is. De bezoekers der séance zullen aan dit schitterend milieu van bet programma zeker met waardeering en dankbaarheid terugdenken. De beide andere werken van den avond waren Kwartet in D-dur van Mozart en Kwartet in d-mol van Schubert. Als geheel sprak my Mozart's werk meer dan dat van Schubert aan. Mis schien was de plaatsing van dit laatste aan het einde van 't programma niet gelukkig gezien. Een eigenaardigheid van Schubert's werk is zyn vol gens Liszt hemelsche lengte. De nog onvermoeide toehoorder legt waar schijnlijk den klemtoon op het eerste hij die reeds twee omvangrijke toonwerken genoten heeft zeer beslist op bet laatste der beide woorden. Dit staat vast, dat ik veel liever de eerste satz »an Mozart's kwartet had hooren repeteeren dan nu al die weliswaar fijngedachte, maar toch immers al overbekende variaties van Schubert. Het coupeeren in deze zou m. i. vol strekt geen gebrek aan piëteit in zich sluiten als men onder dit woord althans wil verstaan: het lofwaardig streven: een auteur van zyn bemin nelijkste zyde te doen kennen en zijn himmlische Lange vind ik, en waarschijnlijk velen met my, Schu berts beminnelijkste eigenschap niet. Maai' ik wil den gunstigen indruk van dit verslag niet door weinig be- teekenende opmerkingen verzwakken daarom eindig ik met volmondig te verklaren, dat ookMozart en Schubert den toehoorders vele oogenbükken van onvermengd genot hebben ver schaft en dat de séance als geheel de belangstelling in en de waardee ring van het Kwartet-Robert zeer heeft doen stijgen. PHILIP LOOTS. Maandag 6 November zal de Lie dertafel „Haarlem's Zanggenot", di recteur de heer N. H. Anariessen, in de concertzaal der soc. „De Kroon" haar eerste concert in dit seizoen geven. Afscheidsvoorstelling Jac. de Boer. Wij hadden het genoegen den zyn afscheid nemenden tooneelspeler een oogenblik tusschen een der pauzen te kunnen spreken. Wij vonden hem in zyn kleedkamer, opgetogen over de groote belangstelling van het Haar- lemsche publiek. Hy wist het wel, dat hy in Haarlem altijd gaarne ge zien was, maar dat hy zulk eene groote belangstelling mocht ondervinden, had hy nimmer durven hopen. Veel nieuws wist ny ons. ook al door den betrekkelijk korten tyd dien wy ter onzer beschikking hadden, niet te vertellen. Onze collega van „de Amsterdammer", had hem reeds zyne geheele levensgeschiedenis afge vraagd en de andere bladen waren zoo welwillend geweest om het een en ander daaruit over te nemen, zoodat zyn tooneelloopbaan en de gronden voor zijne uittreding bij het Neder landsch Tooneel wel als algemeen be kend verondersteld mochten worden. Het moest hem echter van bet hart, dat hy slechts noode afscheid nam van het tooneel. Hy, die vier en der tig jaar de kunst gediend heeft, had het tooneel lief gekregen. Veel heeft hy ondervonden; nog levendig staat het hem voor den geest hoe meneer van Maurik die voor hem en Albregt zyn Janus Tnlp geschreven had, met hem vier dagen lang in den Jordaan heeft doorgebracht, om de verschillen de typen, waaraan die bekende buurt zoo ryk is, te bestudeeren. Justus van Maurik waardeerde de Boer en schreef geen stuk of voor hem was daarin een rol. Nog meerdere anec- doteu wist by te vertellen, want veel, zeer. veel heeft hy mede gemaakt. Aan het einde van zijn tooneel loopbaan gekomen, deed het hem goed te mogen ondervinden, dat hy niet voor niet geleefd heeft; dat het publiek hem dit toonde, stemde hem tot dankbaarheid en hij verzocht ons dringend de tolk te zijn zijner groote erkentelijkheid, eene erkentelijkheid, die hem rechtstreeks uit het hart kwam. De directie Legras en Has pels, die hij zeer roemde, was zoo voorkomend geweest, hem hare me dewerking te verleenen voor afseheids- voorstellingen in vyf plaatsen, die hy zelf kiezen mocht Haarlem was de eerste plaats waaraan hy dacht. Nu nog naar Utrecht, Amsterdam, Den Haag en Groningen en dan gaat hij in zyn rywielzaak te Den Haag, waarin hy een goed bestaan verwacht By Stokvis, Vrolijk Timperley en nu het laatst by Fongers heeft hy'zich met den techniek van het rijwiel goed vertrouwd gemaakt. Vol moed gaat hy dan ook thans zyne nieuwe toekomst tegemoet,waarin wy hem veel succes wenschen. Nog een enkel woord over de af scheidsvoorstelling zelve. Wjjmeenen dat de heer De Boer niet bijzonder ge lukkig geweest is in zijne kenze. Dok ter Elaus mag een goed, degelijk, be proefd stuk zijn, het kon ons niet hekoren het wordt misschien te oud. Trouwens het zyn alleen de rollen van den koetsier Lubowski en van Guseler en ook eenigermate die van de oude dienstbode, die het lachwek kend element vertegenwoordigen. Van vermakelijke tooneeltjes is slechts eenmaal, van eene aardige, boeiende intrigue in het geheel geen sprake. Het moet bovendien gezegd worden,' dat niet. alle medewerkenden ons goed bevielen. De heer Haspels gaf a. alle blijken niet rolvast te zyndat er met weinig entrain gespeeld werd, dat er over het geheel eene niet te miskennen matheid over de voorstel ling lag, willen wij voor een gedeelte wel aan den invloed van het stuk toeschrijven, doch het spel bracht er ook het zyne toe by. Hoewel wy het gezelschap Legras en Haspels hier weinig zien, weten wy toch wel hoe veel goeds het toi stand kan bren gen, om nu niet een weinig teleurge steld te zijn. Doubleeren van gezelschappen (een gedeelte speelt „de Zwerver") is mis schien finantieel voordeelig, voor den goeden naam van een gezelschap deugt het niet. De heer Jacq. de Boer, die in de rol van Lubowski heel goed was, kreeg een krans en werd aan het einde zeer hartelijk toegejuicht. In de Dinsdagavond gehouden ver gadering van de kiesvereeniging Voor uitgang zyn benoemd tot afgevaar digden ter a.s. algemeene vergadering van de Liberale Unie deh.h. Fr. Lief- tinck, rar. H. Ph. de Kan ter en mr. L. C. Kronenberg. Nederland en Oranje. Dinsdagavond had de anti-rev. kies vereeniging „Nederland en Oranje" een vry druk bezochte vergadering in „Weten en Werken". Nadat de voorzitter, de heer J. de Jong, op de gebruikelijke wyze de vergadering had geopend, sprak hij in een „Terugblik over de verkie zingen, welke hadden plaats gehad. Hij bond den leden op het hart vol strekt den moed niet te verliezen. Vooral dezen winter moest met ijver in de drie districten waarin de stad was verdeeld, gewerkt worden, opdat niet éen werkman, die de beginselen der vereeniging was toegedaan en op kiesrecht kon aanspraak maken, ver vergeten zon zich aan te geven. Binnen een paar maanden hoopt het Bestuur een overzicht te geven van de sterkte der partij in elk der districten. Nn wérd besproken de circulaire der commissie voor het Nationaal Huldeblijk aan H. M. de Koningin- Weduwe. Met algemeene stemmen werd de volgende motie aangenomen: ?De anti-revolntonaire kiesvereeni- „ging „Nederland en Oranje", ver gaderd in „Weten en Werken", „spreekt er bare afkeuring over uit, „dat by de samenstelling der Plaat selijke Commissie voor het Nationaal „Huldeblijk aan H. M, deKoningin- „Weduwe de anti-revolutionairen bui- „tengesloten zyn." Na nog eenige wenken voor deor- fanisatie der party gegeven te heb- en stelde de voorzitter de verkiezing van drie bestuursleden aan de orde. Verkozen worden de heerende Braai, Hogenbirk en Vermeer. Bij deze verkiezing was mede gelet op de woonplaats der bestuursleden, om het werk in de districten lyk te kunnen verdoelen. Het bestuur, bestaande uit 9 leden, is nu compleet. In den afgeloopen nacht ten 1 ure is P. A. V. matroos op Hr. Ms. stoomschip de YuUcaan liggende te Amsterdam, thans alhier met verlof, by ongeluk in den Gasthuissiugel ge- loopen, maar spoedig gered door de agenten van politie de vries en van Kuyk, door middel van eene dregge. Door de rechercheurs Jansen en Misset is proces-verbaal opgemaakt tegen E. H., huisvrouw van J. H., bierhuishoudster wonende Brouwers straat, en J. de K. bierhuishouder, wonende Leidschestraat, ter zake het verkoopen van sterken drank in het klein, zonder de daartoe vereischte vergunning. Men schryft ons Als men het gesprek van echte straatjongens afluistert, vangt hetoor soms klanken op en woorden en uit drukkingen, die men te vergeefs zoe ken zou bij de Vries en te Winkel. Te verwonderen is dit niet: zy, die straatjongens nl., schijnen er een taal a part op na te houden, zy spreken een argot, dat alleen voor ingewijden verstaanbaar is. Ziehier b.v. welke namen zy geveu aan onze kleinere en grootere mun ten zoo heet in dat straatjongeus- argot Va cent een kaan of geun I een spie,scheer of ploeterd; 2V2 —een ulakkerd; 5 —een oas; 10 (een dubb.) een beitcic; 25 (kwartje) een heitje; f 1.00 een pop of een sjoof; f 2.50 een knaak. Sommige dier namen zijn bekend, andere laten iets omtrent hun betee- kenis gissen, maar er zyn er ook by, waarover men de schouders moet op halen en waarvan de herkomst aan enze Haarlemsche straatjongens zelf onbekend is. Mochten myne onderzoekingen op dit gebied meer amusante zaken aan 't licht brengen, dan beloof ik U er van 0 p de hoogte te houden. BINNENLAND. Hofbericht. Maandagavond per trein 6.40 arri veerden te Apeldoorn H.H. D.D. H.H. de vorst en vorstin van Bentheim. H.H. M.M. de Koninginnen ont vingen H.D. bloedverwanten aan het station, alwaar mede ter ontvangst waren de hofdignitarissen, jhr. van Pabst en jhr. van Tets, de hofdames baronesse Rengers en gravin van Limburg Stirum, benevens de jager- meester en de burgemeester. Kosten van spoorwegen- aanleg. Nederland heeft thans ongeveer 2750 K.M. spoorwegen, behalve de locaal en tramwegen. Voor aanleg en aankoop is tot 1 Juli 1897 ongeveer 315 miuioen gulden betaald. {Bewerkt naar het Engelsch HOOFDSTUK XH. Het atelier. boog even het hoofd, terwijl hy my treurig aan- )m zyn droefheid te verbergen, vroeg hy op luch- toon: Bbt g\j nog iets op het hart en, niets bijzonders I" zeide ik een zucht van ver achter kom. elnuga maar mede naar myn atelier, dan wordt eawsgierigbeÜ nog vóór het ontbijt bevredigd." liepen een lange gang door, eenige treden op en een atelier binnen, aat verlicht werd door twee e vensters. Ik keek goed rond, niet anders ver end of ik zou iets verschrikkelijks te zien krij gen massa pleisterwerken hingen aan haken tegen de balken van het plafond, terwyl de muren behangen waren met koolteekeningen. Dicht by het venster stond een pottenbakkers werk tafel en een emmer met leemop een bank lagen eenige gereedschappen. In het midden van het vertrek was op een stevig voetstuk een groot voorwerp geplaatst waarover een doek hingdaarnaast stond een dergelijk ding, dat ook door een doek voor mijn oogen verhor- gen was. Taras liep op het eerste van deze twee geheimzinnige voorwerpen toe en lichtte het dekkleed voorzichtig op. Ik bleef onbewegelijk staan, verlangend te weten wat de woede der Russische politie zoo zeer gaande maakte. „Zie hier," zeide Taras, het doek wegnemend en mij een pasbegonnen groep zien latend, die twee personen voorstelde. Ik liep er om heen, bevoelde even de zachte klei en keek Taras stom van verbazing aan. „Het is maar een beeld." „Ja." „Welnu welk kwaad kan dat uitrichten? Het kan hen zelfs niet dooden, al werpt gy het hun naar het hoofd." „Omaar dit is slechts een model van een veel groo teren groep, dien ik wil maken," zeide hij meteen eenigs- zins knorrig gezicht „De heelden worden van een na tuurlijke grootte geboetseerd en in een oven gebakken, totdat de klei hard genoeg zal zijn. Dan zou het wel eenige uitwerking hebben, wanneer ik ze naar iemands hoofd wierp. Maar dat is maar bjj wijze van spreken. Ik zal het u uitleggen. Deze vrouw stelt myn ongeluk kig, verdrukt vaderland voorde man, die haar mee sleurt, en klaar staat om haar te geeselen, is een heul." „Wat heeft die vrouw gedaan?" „Zy heeft durven zeggen, dat zy niet langer als een slavin onder de drukkende wetten wil gebukt gaan. Begint gij het te begrh'pen „Jawel, maar het zal toch nog wel lang duren, voor dat het my recht duidelijk is. En wat staat daar „Een buste." zeide Taras op ontwijkenden toon. „Mag ik hét zien?" Hy aarzelde, maar zeggende, dat ik het vroeg of iaat toch te zien zou krijgen, lichtte by den doek op. Het gelaat was bijna voltooid, en ook het haar, dat in wan ordelijke krullen op de schouders nederviel. Hei eerste wat my in dit gelaat opviel was de diep moedelooze. wanhopige uitdrukking, aie er over het vermagerde ge zicht verspreid lag. Toen kwam het mjj voor alsof ik de persoon, die het voorstelde, kendeja, ik herinner de mij haar gelaat even dnidelyk, als de totale versla genheid en wanhoop, die er op te lezen stonden. „Maar dat stel ik voor?" riep ik uit. Taras aan ziende. Hy knikte toestemmend met het hoofd en beiden be schouwden wy het beeld stilzwijgend. De uitdrukking van het gelaat was zóo natuurlijk, dat ik al meer en meer onder den indruk kwam van de wanhoop, die het bezielde. „Goede Hemel!" riep ik uit „Waar zal ik nu al die moeite voor doen om mij te verbeteren. Een meisje, dat er zóo uitziet, kan zich toch nooit veranderen „Dat zult gij eens zien. vriendinnetje," zeide Taras door een plotselinge ingeving gedreven. Hy nam eea spadel, maakte eenige veranderingen aan de oogen en den mond en het gelaat straalde nu van geluk en hoop. De verrassing nenam my de spraak, en de uitdruk king van vreugde, die nu over het gelaat van het beeld verspreid lag; weerkaatste zich op het mijne. „Zoo zal ik ook worden I Ja, zoo zult gy mij ook veranderen „Ja, maar wy bestaan niet uit klei, Aurawy leven en zijn bestemd om naar een hooger ideaal te streven." „Ik begrijp uzeide ik na eenige oogenbükken na gedacht te hebben. „De vrouw, die uw arm vaderland voorstelt, heeft hetzelfde voorkomen als ik een paar dagen geledendiep wanhopig en ellendiggy zuit haar leven evenals t myne verbeteren en zoo verando ren, dat niemand haar meer kent." „De hemel geve het!" riep Taras hartstochtelijk uit. De groep had nu in myn oogen een veel belangrij ker heteekenis. Hoe meer ik haar beschouwde, hoe meer ze mij boeide. De hoofdfiguur was niet langer een beeld voor mijzy scheen mij een levend wezen toe, dat leed, zooals ik geleden had. Een vurig verlangen maakte zich van mij meester; ik moest en zou den vyand van Taras opsporen. Ik zou voor geen gevaar hoe groot terugdeinzen wanneer ik hem onschadelijk kon maken, ia alles wilde ik trot- seeren, wanneer ik den man, die my het leven had loeren lief krijgen, kon redden.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1897 | | pagina 1