Een verdachte
gast.
De oude Iwan Iwanowitseh Dobro-
chotow zag uit het kleine venster
der herberg op den straatweg en over
de grenzeloozo met sneeuw bedekte
vlakte, daarna wierp hij een blik op
de zwart berookte Schwarzwiilder
klok, die tusschen het Mariabeeldje
met het walmende olielampje daar
onder en de portretten van den Czaar
en zijn gemalin hing en zei tot zijn
▼rouw, Dorea Petrowna, die geeu
wend voor don haard zat te spin
nen
„Moedertje, 't is stikdonkere nacht
buiten, 't Is bepaald al over tienen,
want de kleine wyzer staat met de
punt naar boven, ik geloof niet, dat
er vandaag nog iemand zal komen.
Zouden wy maar niet sluiten en gaan
slapen?"
„Neen, vadertje, wie weet misschien
komt er nog een sleê met reizigers
voorbij, die twee of zelfs drie roebels
verteren. Weet jij soms zeker, dat
er niemand meer zal voorbijkomen?
Ik ten minste nietl7'
„Goed, goed, Matuschka" antwoord
de Iwan gedwee, ging achter het
buffet zitten, stak zyn pijpje in brand
en neuriede een liedje.
Tien minuten later trad een breed
geschouderde man, geheel met sneeuw
overdekt, barsch groetend de gelag
kamer binnen, nam plaats aan de
lange tafel en vroeg op bevelenden
toon:
„Kan ik hier van nacht slapen?"
Het waardige echtpaar Dobrocho-
tow monsterde den aangekomene met
kennersblikken en kwam tot de opi
nie, dat van den voetreiziger niet
veel te halen zou zijn. Na kort be
raad zei Dorea Petrowna daarom op
vrij hoogen toon:
„Wanneer u op die tafel daar, of
op den grond wilt slapen! Een an
dore gelegenheid hebben wy niet."
„Nu, ik heb van mijn leven wel op
een zachter bed gelegen, maar er zit
niet anders opr bromde de vreem
deling, terwijl hij zjjn mantel en pels
muts afdeed.
Dorea Petrowna nam hem nu nog
wat nauwkeuriger op en kreeg groo-
ten spijt, dat zy hem zoo gril weg had
toegestaan, te blijven overnachten,
want de vreemde had een donker,
onheilspellend gezicht
„Vadertje!" zeide zy daarop tot
haar man. „'t Is bedtyd. Vandaag
komt er toch geen fatsoenlijk mensch
meer. En 't is maar zonde van de
oliel" voegde zij er met een blik op
de midden in het vertrek hangende
lamp bij.
„Daar heb je gelijk aan, moedertje,
:t zou jammer zijn'k zal maar meteen
het licht uitblazen!" gaf Iwan ten
antwoord.
De vreemdeling bleef roerloos zit
ten.
Dorea Petrowna wenschte hem na
drukkelijk goeden nacht, alsof ze
hem te verstaan wilde geven, dat 't
nu voor hem ook tijd werd om to
gaan slapen, waarop hij met een on
verstaanbaar gebrom antwoordde, en
zy verdween in het achterkamertje.
„Zie zoo lamp, nu heb je genoeg
gebrand nu gaan we nacht ma
ken", sprak Iwan, op een stoel klim
mend.
„Hoor eens, vadertje", begon de
reiziger, voor 't eerst den mond ope
nend, „ik heb een honger als tien wol
ven. Heb je wat te eten?"
Vader Dobrochotow wist niet wat
hij daarop moest zeggen en deed om
tijd te winnen alsof hij niet goed had
verstaan.
„Te eten vroeg u?"
„Ja, te eten maar ik zeg je voor
uit: 'k heb geen geld by me; onder
weg verloren!"
„Verloren HmJammer.
Eten wou u? Hm! Niets meer
over I"
De vreemdeling hief het hoofd op
en wierp den ouden herbergier zulk
een fonkelenden blik tóe, dat deze
verschrikt ineen kromp.
Haarlemmer Halletjes
Een Zaterdagavond-praatje.
CCXCIV.
De kosten die de gemeente heeft
te betalen voor den tol aan de Klever
laan, zijn omstreeks twee honderd
gulden per jaar en de tolgelden, die
ieder jaar ontvangen worden, komen
ongeveer op hetzelfde cyfer. By de
behandeling van de begrooting zei de
heer Stolp dan ook, dat naar zjjn
meening die tol wel afgeschaft kon
worden.
Dat was dood eenvoudig, niet waar
Gesteld: iemand drijft een zaak, waar
voor hy jaarlijks evenveel kosten
heeft als hy er in ontvangt zou
hy dan niet verstandig doen, door
zoo'n affaire maar op te doeken Ik
meende dan ook, dat het denkbeeld
van den heer Stolp op slag zou wor
den aangenomen en de middeleeuwsche
instelling aan de Kleverlaan ver
dwijnen zou. Maar niet, hoor„Weet
u," beduidde hem de voorzitter, „de
tol is tot dusver niet opgeheven, om
dat cr dan meer gebruik zou wor
den gemaakt van den weg, waardoor
de weg meer aan onderhoud zou gaan
kosten." Dit verpletterende argument
kegelde, naar 't schijnt, den heer Stolp
die anders vast genoeg op zjjn beenen
staat, finaal omver. Althans, by zeide
er geen woord meer van en de tol
blijft weer een jaartje staan.
Nu moet ik eerlijk bekenneu (wat kan
een mensch toch soms wonderlijk den
ken I) dat ik meende dat een weg er is
om gebruikt te worden. Ik wist wel, dat
wat gebruikt wordt slijt, maar ik dacht
in myn onnoozeiheid, dat het slijten
„Maar wacht eens. heerschap! Ik
zal eens aan moeder de vrouw vra
gen: er kon misschien nog een hapje
van 't een of ander zynl"
Hy trippelde naar het achterver
trekje, legde zyn vrouw het geval uit
en gaf als zyn meening te kennen,
dat net gevaarlijk was zulk een ver
dachten kerel boos te maken; des te
gevaarlijker omdat de knecht ook
juist van huis was. Hij was er voor
den vreemde brood en kaas te geven.
Dorea Petrowna noemde haar man
een bangen wezel en wees zyn voor
stel beslist van de hand.
Zuchtend ging de oude naai' de
gelagkamer terug en deelde den
vreemdeling mede, dat er tot zyn
grooten spijt zelfs geen kruimel brood
m huis was.
Daar sprong de gast boos op en
schreed met over de borst gekruiste
armen driftig voor den sidderenden
Iwan Iwanowitseh op en neer. Ein
delijk bleef hij voor hem staan, trok
eventjes aan de punt van zyn langen
golveuden baard en knarsetandde:
„Goed, dan doe ik, wat mijn vader
in 't zelfde geval eens deed."
De herbergier verbleekte en sta
melde ontzet:
„Maar als er toch niets is 1"
„Dan haal je wat uit het dorp,
oude suffer! Dan haal je wat,anders
gebeurt er, wat mijn vader
„Nu, nu, broedertje, wind je niet
opviel Iwan hem in de rede. „Ik
zal nog eens met myn oudje beraad
slagen misschien is er wat op te
vinden?"
„Maar 't moet iets lekkers wezen,
hoor!" riep de gast hem achterna.
„Al moet ik slecht slapen, dan wil
ik ten minste goed eten!"
De herbergier bracht zijn vrouw
de dreigende woorden van den vreem
deling over. „Ach, God! ach, God!
Als ik maar wist, wat zyn vador dan
toch gedaan heeft. Waarschijnlijk den
schrièlen herbergier vermoord of zijn
huis in brand gestokenMoedertje,
er blijft niets anders over. Je zult
een gansje voor dien vagebond moe
ten slachten en lekker braden!"
Dorea Petrowna zuchtte diep.
„Ach ja, vadertje! 't Zal wel moe
ten owaarom heb ik je den boel
niet eerder laten sluiten?"
Vader Dobrochotow ijlde naar de
gelagkamer terug.
„Wees maar bedaard, vriendlief.
Er wordt gehaald; we zullen een
gans braden en :t zal goed zijn", be
loofde hy.
„Gobd!" antwoordde de vreemde
iets vriendelijker en ging weer by de
tafel zitten. Nu het gevaar zoo goed
als geweken was, verging de herber
gier byna van nieuwsgierigheid om te
weten, wat de vader van dien land-
looper dan toch eigenlijk had uitge
haald, maar zyn bezoeker was niet
tot spreken te brengen.
Een uur kroop stil, traag voorbij.
Daarna bracht Dorea Petrowna een
heerlijke gebraden gans met zuurkool
binnen, wenschte den onwelkomeD gast
vriendelijk glimlachend smakelijk eten
en verdween weder.
Deze liet zich het maal goed sma
ken, evenals de thee en de sigaretten,
die Dobrochotow hem aanbood.
„Wel mag 't u bekomen 1" zeide de
oude en ging eindelijk tegenover den
vreemdeling zitten, „Na het eten is
afgeloopen, kunnen wij nog wel een
beetje praten, als u er lust in hebt!
U komi zeker ver hier vandaan?"
„O ja; heel ver."
„Reist u voor zaken
„Ja, natuurlijk voor zaken!"
„Zooen uw vader leeft bij
nog
„Neen
„Reisde die ook voor zaken?"
„Ja
De nieuwsgierigheid plaagde den
ouden man geduchtig en wies door
de ontwijkende antwoorden van den
vreemdeling meer en meer.
„Hum! hoe heet u eigenlijk?"
„Ik heet Simion Petrowitsch Gre-
low
„Och kom; dus uw vader zaliger
heette Peter, niet waar? O,ja...nu
kon u me toch wel eens vertellen
geen bezwaar was tegen het gebruik.
En zoo voortpeinzende vroeg ik my-
zelven af, welken weg rijtuigen en
karren die van Bloemendaal naar
Haarlem moeten, dan wèl gaan. Den
Zijlweg langs? Maar daar verslijt
de weg dan toch ook en boven
dien is er te O verveen ook een tol.
Heel helder is de zaak my niet ge
worden, maar dat zal natuurlijk wel
komen, doordat ik een leek ben in 't
vak van gemeente-administratie.
Intusscheu heeft deze kleine ge
beurtenis in den Raad, zouals ieder
voorval, hoe gering ook, hare moraal
en die is deze: Mocht onverhoopt
Haarlem weer eens in financieele
moeielykheden komen, dan is er geen
beter middel tot bezuiniging, dan
door tollen te plaatsen voor alle hoofd
straten. De slijtage aan do straten
zal dan heelemaal worden verminderd
en groote besparing worden ver
kregen aan keien en arbeidslooncn.
Weliswaar zal dan het verkeer tot
niets worden herleid, maar de wegen
zyn, naar 't schijnt, niet in de eerste
plaats bestemd tot bevordering van
het verkeer.
Althans de Kleverlaan niet!
Over liet verkeer in de stad had
het in deze Raadsvergadering ook de
heer Macaré. Dit Raadslid is inder
tijd door Mr. Gallandat Huet de
Raadsluitenant genoemd (burgemees
ter Jordens was dan de Raadskapi-
tein) en [wanneer Mr. Huet daarmee
heeft willen zeggen, dat de heer Macaré
een van de meest beteekenende Raads
leden is, dan stem ik met dien titel
in. In één opzicht lijkt de heer Macaré
niet op een luitenant: precies op tyd
zijn is een militaire deugd en de heer
Macaré komt moestal ouder of na de
voorlezing van de notulen in de ver
wat die indertijd heeft gedaan, toen
hy eens in een nerberg niets te eten
kreeg
„Als je 't me straks had gevraagd,
zou ik 't je al eerder gezegd hebben.
Je moet wetenhy maakte 's winters
eens leen voetreis. Terwijl hy zoo
voortliep, overviel hem de nacht in
de nabijheid van een eenzame her
berg, ongeveer als dezeHier
hield Simion Petrowitsch eensklaps op,
bedacht zich even en zeide toen geen-
wend: „Neem me niet kwalyk, oudje,
maar ik ben moe en myn tong heeft
ook slaapMorgen vroeg vertel ik
je de rest!"
Iwan Iwanowitseh begreep, dat
aanhouden nutteloos zou zyn en
droop af.
Het echtpaar Dobrochotow kon den
geheelen nacht van nieuwsgierigheid
geen oog sluiten.
Eindelijk grauwde de morgen. Iwan
stond op en wekte den slapenden gast.
„'t Is tyd om verder te reizen l"
Simion Petrowitsch stond van den
vloer op, wiesch zieh,eischte een glaasje
snaps en liep toen naar de deur.
„Je woudt immers weten, vadertje,
wat myn vader heeft gedaan, toen hy
geen eten kreeg? Wel! hy ging heel
eenvoudig met een knorrende maag
naar bed. Leef wel!"
Met die woorden verdween by.
Iwan stond als versteenddaar
verscheen Dorea, nog in nachtgewaad.
„Nu zeg, Iwan, wat heeft de vader
van dien hoeman gedaan, toen hij
geen eten kon krijgen
De oude krabde zich achter het oor.
„Wat hy gedaan heeft, zeg je
Hmnuhy heeft het huis van
dien herbergier in brand gestoken
Ja, ja, in brand gestoken precies
zooals ik vermoedde, 't Was tocb
maar goed, hè. dat we een gans heb
ben geslacht?"
„Zeker, vadertje! Jelui maunen bent
toch veel verstandiger dan wy domme
vrouwen!"
BINNENLAND,
Hofberichten.
Prinses Elisabeth van Waldeck en
Pyrmont werd heden op het Loo ver
wacht en zal Maandagochtend weder
vandaar vertrekken.
De vorst en vorstin van Bentheim
keerden hedenmorgen van het Loo
naar Bentheim terug.
Werkloozen te Amsterdam.
Op den llen November zal te Am
sterdam eene telüng plaats vinden
der werklooze timmerlieden, op initia
tief der permanente commissie tot
onderzoek naar den omvang der werk
loosheid te dezer stede benoemd uit
de groote commissie, welke denvori-
gen winter gelden inzamelde ten bate
der werkloozen. Deze telling geschiedt
door bemiddeling van de besturen
van 5 tiinmerliedenvereenigingen van
verschillende richting, door wier zorg
strooibiljetten verspreid zijn, waarby
de werklooze timmerlieden opgeroepen
worden zich aan te melden. De tel
ling is te beschouwen als eeno proef-
telïing; later wordt zy wellicht ook
over andere vakken uitgebreid.
Terwyl Donderdagavond te Wor-
merveer de zoon van den heer L,
steenkolenhandelaar, zich naar het
gemeentehuis had begeven, om in
ondertrouw te worden opgenomen,
beroofde de vader zich door ophanging
van het leven. Wat hem tot dezen
stap heeft gebracht, valt niet met
zekerheid te vermelden.
Stranding.
Tydens dikken mist is Vrydag
vroeg by Egmond gestrand het Engel-
sche stoomschip George Fisher, van
Petersburg met lynzaad en rogge naar
Amsterdam bestemd. Des middags bij
hoog water zou het vermoedelijk vlot
komen. Alle omstandigheden waren
gunstig. De sleepbooten Titan en
IJmuiden vertrokken ter assistentie
derwaarts.
gadering van^den Raad.
Op zijn ry vertegenwoordigt de
heer Macaré het juridisch element.
In den Raad vertegenwoordigt hy met
anderen bovendien het gezond ver
stand. De manier van spreken is iet
wat stootend, al zyn de volzinnen ook
zoo volkomen afgerond, dat men ze
letterlyk op kan schrijven, maar de
betoogtrant is uitstekend, helder en
klaar en de denkbeelden, die de heer
Macaré ontwikkelt, byna altijd zóo
dat de Raad er, vroeger of later, op
ingaat.
Ditmaal had de heer Macaré het
over het verkeer en gaf in overwe
ging, eens na te gaan of de twee huis-
jes,"die aan de Givote Houtpoort staan,
niet, ter bevordering van dat verkeer,
zouden kunnen worden afgebroken.
Het cenc is het hulpbureau van poli
tie, het andere dient tot woning aan
den bosehbaas Kollerie.
Met myn leekenblik bekeken, is
het wegruimen van die vierkante
steenklompen een goed idee. Het ver
keer langs de Raamvest aan den
eenen en langs de Gaslmisvest aan
den anderen bant is zeer druk. De
Raamvest is in de onmiddellijke na
bijheid van de Groote Houtstraat
by na altoos versperd door paarden,
die de stal, welke daar is, komen in-
of uittippelen, of wel door rijtuigen,
die met groot watergeplas worden
schoongemaakt. De draai vau de Gr.
Houtstraat naar de Raamvest is voor
rijtuigen en vrachtwagens zeer scherp,
evenals die van de Houtstraat naar
de Gasthuisvest eu er hoort voor
voetgangers, wielrijders, koetsiers, ja
voor heel het haarlemsche mensch-
dom, vrywat voorzichtigheid toe, om
uit of in die kokers te raken.
Te Schimmert (L.) is Dinsdagavond
een jongeling noodlottig aan zyn einde
gekomen. By het openen van een
kogelfleschje sprong dit uit elkander
en drong een der scherven hem in
het been, waardoor een ader werd
doorgesneden. Bij gemis aan genees
kundige hulp overleed de jongeling
na tien minuten aan verbloeding.
Pers Overzicht.
Een vaderlandsch belang.
In de Standaard wordt een warm
pleidooi geleverd om by de kroning
en inhuldiging onzer koningin de
buitenlandsche journalisten feestelijk
te ontvangenopdat sympathieke ver
slagen de wereld in worden gezonden,
wat het blad een groot vaderlandsch
belang acht, Machtige staten als Rus
land, Duitschland en Engeland zelfs
hebben dit dan ook helder icgezien,
dat men kosten noch moeiten gespaard
heeft, om de afgezanten der groote
Europeesche pers luisterrijk te ont
vangen. Waar dezo de voorspraak
der Europeesche pers niet versmaden,
hebben de kleine Staten als Neder
land by eene vriendelijke beoordeeling
der pers nog veel grooter belang.
Ons land vooral, omdat het feit vast
staat, dat de groote Europeesche pers
tot dusverrebyna nimmer over ons land
spreekt, zonder telkens opnieuw te
teonen, hoe kwalijk ze is ingelicht,
en met wat onsympathieken blik
baar correspondenten de toestan
den ten onzent bezien. Daarom acht
het blad het een wezenlijk „vader
landsch belang" van niet gering ge
wicht, dat de receptie der buiten
landsche pers, die nog op de jongste
tentoonstelling zoo beneden alle cri-
tiek was, ditmaal by de komende
kroningsfeesten onzer waardig en
eenigszins op de hoogte van den tyd zij.
De journalistenkring heeft wel
reeds, gelijk van zelf spreekt, eene
commissie voor de receptie der bui
tenlandsche pers benoemd, maar zij
moet daarhy, gelijk de Standaard
uiteenzet, steun ontvangen van de
regeering, door het beschikbaar stel
len van de noodige gelden, waarop
men vooral niet karig zijvan al wat
in ons vaderland het belang in ziet
van bekendheid by het buitenland en
van het bezitten in het buitenland
van een goede reputatie; steun door
mannen van stand en aanzien, die zich
persoonlijk aan deze ontvangst der
buitenlandsche pers moeten verbinden,
steun van onze spoorweg- en stoom
bootmaatschappijen, om do buiten
landsche pers tot het gaan bezien van
ons land uit te lokken, steun van
onze groote handelslichamen en han
delssteden, om aller oog voor de be-
teekenisvan onzen handel te openen,
enz. Die steun zal niet ontbreken,
zegt de Standaard ten slotte; mits
de binnenlandsclie pers tijdig aller
oog op dit zeer ernstig vaderlandsch
belang vestige; reden, waarom het
blad het artikel schreef. Andere re
daction verzoekt de Stand, ook een
warm woord voor de goede beharti
ging van dit niet zoo onwezenlijk va
derlandsch belang ten beste te geven,
daar ten dezen nog de publieke opinie
ten onzent slaapt en zij moet wakker
geroepen worden.
Leiteren en Kunst.
Reciteerwedstrijd.
Dinsdagavond werd in de Schouw
burgzaal der Officiereu-Vereenigingte
Schiedam de door de Tooneelvereeni-
ging „Tbalia" uitgeschreven wedstrijd
in uiterlijke welsprekendheid gehou-
deu, ter nering van het 20-jarig be
staan dier Tooneelvereeniging.
Zoowel in de afdeeling „Ernst" als
in „Luim" werden 6 personen elk met
eon afzonderlijke voordracht gehoord.
De jury, bestaande uit de heeren
A. A. Beekman, directeur der H. B.
schoolH. W. M. Roelants, notaris
en J. C. Sander, hoofd eener open
bare school te Schiedam, kende de
volgende pryzen toe
een beetje vergroot wordt.
Achter het politiebureau heerscht
gewoonlijk een stilleven van aller
hande onbeschrijflijke dingen, verge
zeld van een nog onbeschryflyker geur,
veroorzaakt door een vierkant houten
ding in de laagte. Nemen we die twee
steenblokken nu weg, dan komt er
een breede, mooie oprit, zoowel van
de Gasthuis- als van de Raamvest,
naar de Groote Houtbrug.
En wat daarmee opgeofferd wordt,
is dunkt me niet veel.'t Is waar, Kol
lerie zou er mee uit zijn dobbelsteen
worden gejaagd, maar voor hem
vindt de gemeente wel een andere
villa. Ook voor politiepost zou een
andere gelegenheid moeten worden ge
zocht, want by de brug moet ze blij
ven. Misschien is er geen bezwaar,
dat gebouwtje wat verder op de Gast
huisvest te zetten in de laagte. Die
standplaats heeft nog oen voordeel
ook. Komt de politie bijvoorbeeld met
een onwilligen arrestant aan, dan heeft
ze hem maar een por te geven en
fluks rolt hij naar boneden en van
zelf de deur van het hulpbureau
binnen.
Vooral aan den kant van de Raam
vest zal het een groote verbetering
geven.
Heb ik het niet gezeid, dat er een
groote liefhebberij zon komen voor
de wandeling van Haarlem naar Am
sterdam of omgekeerd? Tegen Zon
dag zyn er alweer twee liefhebbers
opgestaan om liet record van den
heer Swets te verbeteren. Den lieer
van der Spek is dat niet gelukt en
dat is niet te verwonderen, want er
In de afdeeling Ernst: lepqjsaan
den heer M. Dan villier Jr., lid van
„Kunstliefde" te Utrecht, met het ge
dicht van Goteling Vinnis, „By den
rechter".
2e prijs aan den heer André A. F.
Ullers Jr., lid van „Excelsior" te
's-Gravenhage voor „'t Jurkje" van
Wertbeira en 3e prys aan den heer
Jac, Wilson, lid van „West Frisia"
te Hoorn voor „de Schipbreukeling"
van Francois Coppée.
In de afdeeling Luimle prys aan
de heer Joh. Wilson, lid van „West
Frisia" te Hoorn voor „By een stu
dentenmaskerade" van dr. E. Lau-
rillard.
2e prys aan den heer D. A. de Haas,
lid van „Kunst en Vriendschap" te
Groningen voor „Een huiselijk too-
neeltje" van dr. E. Laurillard.
3e prys aan den heer Jan C. van
der Gryp, lid van „Nieuwland" te
s-Gravenhage voor „Een reciteerwed
strijd ten plattelande" dOor hem zelf
vervaardigd.
Bij den wedstrijd met het gedicht
„Paardengang", van dr. E. Laurillard,
waaraan de zes pryswinners verplicht
waren deel te nemen, waaraan echter
de heer Jac. Wilson, die zijn hem
toegekenden 3en prys niet wilde aan
nemen, niet deelnam, werd de prijs
van uitnemendheid, zynde een zilve
ren medaille, aangeboden door den
burgemeester dezer gemeente, behaald
door den heer Joh. Wilson, hiervoor
De pryzen bestonden voor elke afdee
ling uit 1 zilveren, 1 verguld zilveren
medaille en een diploma.
Sport en Wedstrijden.
Hardloopers.
Zondag a. s. zal de go as you
please man Joh. L. Swets Jr. opnieuw
een revance-match houden met zijn
collega Elzakker Jr. De start zal
plaats hebben precies 1 uur, by het
café „Een honderd Roe" aan den
Haarlemmerwegde afstand is 10 KM..
zoodat liet keerpunt paal 52 by Half
weg zal zyn.
Swets zal tevens trachten het 10
KM. record te verbeteren.
RECHTSZAKEN.
De Amsterdamsche rechtbank ver
oordeelde Vrydag zekeren Koch we
gens diefstal van 8 rijwielen tot 3 jaren
gevangenisstraf.
Inbrekers.
Na ongeveer 10 weken in voor
arrest gezeten te hebben, stonden
Vrydag voor de arrondissements
rechtbank te Winschoten terecht
Heinrich Peters (een Duitscher) en
Mozes de Jonge (ingezetene van W.)
beschuldigd van inbraak met dief
stal, gepleegd in het onbewoonde huis
van dr. v. K.
In deze zaak waren 14 getuigen
gedagvaard.
De eerste aangeklaagde, die gedu
rende de herhaalde instructies steeds
zijn onschuld had volgehouden, ver
raste do rechtbank gisterenmorgen
met directe bekentenis van een deel
van den diefstal, nl. voor zoover de
kleederen betreft. Hy verklaarde de
zen in den nacht van 11—12 Juli
alleen gepleegd te hebben zonder
eenige hulp van Mozes of wien ook.
Hoe de wijn (waarvan, zooals uit het
getuigenverhoor bleek, al heel wat
mensehen reeds den vorigen dag had
den gesmuld), uit den kelder vandr.
v. K. gekomen was, daarvan wist
beklaagde niets.
De Jonge bleef alle medeplichtig
heid hardnekkig ontkennen en loo
chende eenvoudig de waarheid van
wel 6 sluitende getuigenissen tegen
hem.
De subst. officier van justitie requi-
reerende, achtte den diefstal door heide
personen tezamen en in gemeenschap
gepleegd bewezen en eischte tegen
den eersten bekl. een gevangenisstraf
welke moeilijkheid door de tram nogs tond een felle wind. Of de twee an
dere liefhebbers wel succes zullen
nebben, moet nog blyken.
Eén van beiden dient te gebeuren:
zy verbeteren het record wèl, of zy
verbeteren het record niet. Doen ze
het wel, dan staat natuurlijk dadelijk
de heer Swets aan het café „Hon
derd Roe" klaar, om het op zyn beurt
weer te verbeteren. Verbeteren zy het
niet, dan zullen er nog wel meer
haarlemsche athleteu gevonden wor
den, die willen probeeren of ze er den
Amsterdammer niet onder kunnen
krygeo. We kannen dus, zooals ik
voorspel 1 heb, nog heel wat mensche-
lijke harddraverijen beleven.
Ik vrees alleen, dat er voor 't pu
bliek gauw de aardigheid zal afgaan.
De eenige variatie, die in deze wod-
loopen bestaat, is deze, dat de een
afgaat van de „Houderd Roo" en
loopt naar de Amsterdamsche Poort
te Haarlem en de ander afgaat van
de Amsterdamsche Poort en loopt
naar dc Honderd Roe. :t Is daarom,
dat ik eenige variaties verzonnen heb,
die ik by deze de eer heb, den lezer
aan te bieden.
Ik wil nu maar niet eens spreken
van een wedstrijd in het langzaam
loopen, die ook heel amusant zón we
zen. Maar men kan bijvoorbeeld loo
pen achter een kruiwagen, waarop
al de politieke lectuur van dit jaar,
geen klein vrachiemen kan in een
zak van Haarlem naar Amsterdam,
loopen, of op één been, of wel op de
handen of achteruit. Met wat goeden1
wil zyn er nog twintig andere va
riation te verzinnen. En wanneer ik
geen voorstander was van Zondags
rust, dan zou ik er haast over gaan
denken, er een affaire van temaken,
hier en daar tribunes op to slaan, en
appelen wagens te exploiteeren en zuur
van 4 jaar en tegen den ander van
jaar.
De ambtshalve toegevoegde verde
dger achtte voor den eerste destra
te zwaar en van den tweede de mede
plichtigheid niet bewezen. Hij rel'e
reerde zich aan de prudentie van di
rechtbank.
Uitspraak Woensdag 10 Novembei
GEMENGD NIEUWS
De zaak Dreyfus.
Do fransche senator Scheurer-Kcst
ner, een zeer geziene figuur, zal d
zaak van den ex-kapitein Dreyfu
opnieuw voor de publieke opinie bren
gen, met de hoop revisie van hot vod
nis te verkrijgen. Omtrent de wjjzi
waarop hy dit zal doen, heeft de se
nator nog geen beslissing gen om®
Hy zegt niet alleen overtuigd te zij
van de onschuld van den veroordeel®
maar zekerheid te hebben en het t
zullen bewijzen. Van den kant de
regeering heet het, dat zy volkoroei*
gerust is omtrent hetgeen de senato'
zal aanvoerenzy zou zelfs meenei I
te weten dat Scheurer in dien waai
is gebracht door het feit, dat iemand
thans in Zwitserland in veiligheid
zou hebben verklaard de misdaad v
Dreyfus te hebben gepleegd.
Andrée's ballon.
De nieuwste berichten over w aar 5
nemingen in het ysfjord by Spitsber
gen gedaan, die men met Andróe'
luchtballon in verband zoekt te bren 1
gen, geven als gewoonlijk aanleidiuj I
tot allerlei commentaar. e.
Uit Vardü seint een dagbladcorres
pondent naar Berlijn o. a.r
„Met de grootste stelligheid worde
hier de meening gehandhaafd, datdif
berichten uit het ysfjord de expediti i
van André-e betreffen.
Er wordt geen vaartuig vermist b
dat misschien het door den kapiteitr
van de Fisheren, ontdekte roodbrui® 1
voorwerp zou kunnen zyn. Onlang li
sprak ik met een raatroos, die ali*s
getuige gehoord was. Deze man vaar
sedert 8 jaren in de wateren van Spits
bergen en is overtuigd, met mensche y
lyke kreten te doen gehad te hebben n
dergelyke vogelkreten had hy noj
nooit gehoord. Daar nu in den laatst® i
tyd op die hoogte geen scheepsbc
manning vermist wordt, is de waar n
schynlykheid groot, dat men hier
doen had met Andréo en zyn tocht ti
genooten.
By het ysfjord gaat het gebergti D(
zeer steil in de zee af en om het on
te trekken zou men een afstand var
24 mijlen moeten afleggen, zoodat hei
hoogst onwaarschijnlijk is. dat di ïi
mcnschen, wier stemmen op het einde
van September gehoord zijn, er hetM
leven afgebracht hebben. ti
id
Bonnie Princess Mary.1
Deze naam uit den volksmond voor ar
de overloden prinsos von Teek be
wust hare populariteit. Di
De overleden prinses was werkelyi Ik
meer dan populair; zy werdwaaiiytigi
bemind, en niet zoozeer in de hof id*
kringen, waar zy toch ook een per a
sona gratissima was (vooral de ko va
ningin, haar oudste zoon en de schoon il
zoon der prinses mochten de over-^ei
ledene gaarne lijden), als in de laagsti «1
volksknngen. Hier beseft men het er
dat de nooddruftigen en lijdenden eened<
waarachtige vriendin in haar verloren jh
hebben, die niet licht vergeten, maanki
ook niet gemakkelijk vervangen wor-g
den zal. Vandaar, dat men Woensda.sist
en Donderdag zoovelen der armst st
armen zag in haar eigen nabuurschaj )d
rondom Kew, waar zy gehuwd is es i j
in het bij iedereen bekende Whitu
Lodge, zes jaren geleden, haar zilve ur
ren bruiloft heeft gevierd. Zy kwamei Et
als om afscheid te nemen van het
huis, waar hun weldoenster gewoond
en hen zoo menigwerf met raad en rd
daad by gestaan heeft. yv<
Te zeggen dat prinses Marie mensch- iele
lievend en barmhartig was, zou een ahp
heel onvolledig beeld leveren van een ja.
kraampjes langs de Amsterdamscharal
vaart te zetten, waar a raison van do
een cent per prik uitvoerders en toe-jan
schouwers zich van hunne
zouden kunnen herstellen.
led
Ee
Ik sprak daar van Zondagsrust
Die heeft ook de heer Kriens methri
zijn muziekkorps niet. Morgen den a
31sten begint de serie matinees enxm
spoedig vangen ook de volksconcer t
ten aan. Rust hebben de musici dus a i
op den Zondag niet, maar in den win- eld«
ter hebben ze door de week nieter
veel concerten te geven en bovendien
is uun arbeid op Zondag een veraan- aat
genaming van andermans Zondagsrust eljj:
Wat is er aangenamer manier omed
den Zondagmiddag door te brengen, Jen
denkbaar, dan door naar deze mati-eer
nées te gaan? Ik zou niet weten en
welke. Wandelen? in regenbuien enlolii
rukwinden? Heel gezond, zeggen deord
hygiënisten; dank je wel, zegt het be
publiek. De hygiënisten hebben ge- De
lijk, 't publiek üeeft ook gelijk, dat»er
het liever naar de concerten gaat insi
de ruime zaal van de Sociëteit Ver-
eeuiging. En voor de kosten behoeft
men het waarlijk niet te laten. Voor
drie gulden heeft iemand met ccd
huisgenoot toegang tot de vijftien JJJJ
matinées, dat is dus eeu dubbeltje K
per persoon en per concert. Wie een.»
kaart voor vyf gulden koopt, kan
zijn heele gezin meebrengen. Neem
nu eens aan, dat daarvan gebruik
maken een vader, moeder en drie kin-e?.
deren, dan kost elke matinee per per
soon nog geen zeven centen. Daar
van kan de pater familias zyn kachel
niet eens stoken
FIDELIO.
De
er
tor
Jfnp
He
|gm
irtr
roo
sleii
On
