gebracht En het is goed de vraag gelsche, maar Amerikaansehe brand- doen. Den volgenden morgen ver-
reeds thans te stellener is nog een waarborg-maatèchappijen het grootste scheen de luitenant-kolonel d'Aboville
jaar tyd om goeds te doenzelfs in verlies ljjden. De „Daily Chronicle" die my zeide dat ik dien morgen den &rooie Dr^na ie sa
één dag is zooveel te doen. waarvan bevestigt dit laatste en voegt er by persoon van kapitein Dreyfus, be-^onaagmorgen te twee
De brand te Melbourne. assen en raderen in beweging ge- nemen van verschillende in^
De groote brand te Melbourne br«k braoht, dan zal het geheele plateau stukken naar aanleiding vani
nnp nit inhnt s W£U er zicb °P bevindt, trachten i woord aan „een onderwijzeresi
uur uit in net t0 klimmen en dQS de boot doeD wen.JL
later met eere te gewagen is." dat de Engelsche maatschappijen
i voor deze risico's buitengewoon hooge
1 premiën lieten betalen of dergelijke
posten zelfs geheel weigerden, wegens
Een opzienbarend vonnis, j den slechten bouwtrant van de hui-
Een particulier telegram aan de|zen in jewin Crescent, waarop her-
Deli-Ct. uit Batavia meldt:
jbaaldelyk gewezen is. De „D. Chro-
„Het Hoog Militair Gerechtshof j nicle" zegt nog, dat de Engelsche
veroordeelde de luitenants Lutje en j maatschappijen vast besloten zijn,
Bosch tot een jaar gevangenis en ver- j dien schandelijken toestand aan de
vallen verklaring van den militairen j kaak te stellen om te voorkomen dat
stand wegens diefstal".
Het blad zegt dienaangaande het
volgende
„Het vonnis, blijkens telegram uit
Batavia, door het Hoog Militair Ge
rechtshof uitgesproken over twee
jeugdige officieren, die in een ondoor
dacht oogenblik de krijgswetten over
treden hebben, willen we vooralsnog
niet besprekenwe moeten daartoe
eerst meerdere gegevens putten uit de
Javasche bladen.
„Als we ons niet vergissen, zijn
deze twee officieren te Atjeh beschul
digd geworden van in een [Atjehsche i „Je zóudt de heele japon bederven
kampong te hebben geplunderd, toenmet je instrument; ze zal wel weer
er een uitdrukkelijke order was uit--aan wal drijven". En zoo geschiedde.
op oven gevaarlijke wjjze herbouwd
wordt. De „D. Chronicle" deelt nog
mede dat gebrek aan water aanvan
kelijk de pogingen tot blussching be
lemmerd beeft, betgeen verklaart dat
de vlammen zich zoo snel uitbreidden.
Een ongewoon staaltje van bedacht
zaamheid wordt uit Buitenzorg aan
de „Java-Bode" gemeld„Eene dame
viel in de rivier en dadelijk schoot
een inlander toe met een haak, om
haar uit het water op te visschen.
Daartegen kwam manlief echter op:
- - i ma£r»7Ïin van da firma Praio- Wil ie KummeQ eus ae noot noen wen-i lagere school." Het zijn.
schuldigd vanhoogverraad, in ont-li5S! J tw, in Eül'abeth- we,ke' geholpen door de schroef-van de onderwijzeressen der i,
vangst "zon hebbeste nemen en dat; J£™on.
ik voor diens bewaking persoonlijk 1 m ^et. hartje der stad. De oor
verantwoordelijk werd gesteld. O.a.
S zaak is onbekend.
Er woei een sterke wind. die met
kreeg ik bevel den gevangene noch j i
schrgfmateriaal noch eenig voorwerp i *"c van de brandweer om
waarmee b» zich zon kannon ver- het, vuur «opsprong e be-
wonden, te verschaffen; omtrent zijn Per,khen^ sP°tte- "et bztngwekkendc
gegeven dat by die gelegenheid niet
geplunderd mocht worden.
„Later is uitgelekt dat beiden eenige
voorwerpen van waarde uit die kam-
poDg moeten hebben medegenomen.
Dat is alles wat de dagbladen ons
van het geval hebben medegedeeld.
„Intusschen slechts ditde straf is
even zwaar als die op hoogverraad
gesteld, het geeft de veroordeelden
aan de algemeene verachting prijs,
het vernietigt hun geheel verder leven
en het brengt hunne ouders en aan
verwanten tot een toestand van ver
nedering en wanhoop, die erger dau
de dood zijn."
Indië en de Kronings
plechtigheid.
In de Deli Crt. schrijft D. o.a. het
volgende uit Holland:
„Over het naar Nederland komen
bij die gelegenheid van een paar voor
name Indische vorsten, verneemt men
niet veel meer, naar ik vermoed, om
dat die reisplannen, indien zewerke
lijk al bestaan hebben, zoowel bij de
residenten en de Indische regeering
als in de omgeving der vorsten zelf,
te veel bezwaren ontmoet hebben.
Intusschen, al vervalt ook het plan
om in don kroDingstoet een plaats in
te ruimen voor de Indische vorsten,
daarom wil het er by my nog niet in,
dat or in deze niets gedaan moet
worden. Integendeel, nu er waarschijn
lijk geen escorte van inlandsche vor
sten de Hollandsche plechtigheid op
luistert, valt er zooveel te meer te
zeggen voor een speciaal indische
ceremonie te Batavia. Ik denk daar
bij aan een durbar, zooals de Erigel-
schen die bij zulke gelegenheden in
Britscb-Indië organiseeren; eene plech
tige en feestelijke vergadering bijge
woond door de expres daarvoor naar
Batavia overgekomen voornaamste in
landsche radjas voorgezeten door den
Gouverneur-Generaal in persoon
„By de proclamatie van koningin
Victoria tot Kaiser I Hind, tot kei
zerin van het Indisch rijk in 187(5,
was de daarvoor bijeengeroepen dur
bar te Calcutta onder lord Lytton
eeu zeer imposante plechtigheid en
de leiding van zoo'n vergadering te
Batavia is juist aan een persoonljjk-
heid als gouverneur-generaal van der
Wjjck uitstekend toevertrouwd. Het
gezamenlijk bijeenkomen in de indi
sche hoofdstad van de saltans van
Solo, Djocja, Siak, Sambas. Koeti,
Deli en Langkat, om hulde te bewij
zen aan Nederlands Koningiu bij
Tout fut sauvé, mème la jupe!
Verdi.
Verdi moet door den dood zyner
vrouw in een toestand van verslagen
heid verkeeren die aan zyn vrienden
reden tot ongerustheid geeft.
Giuseppina Strepponi, eertijds een
zangeres van beteekenis, leerde Verdi
kennen toen zy de hoofdrol vervulde
in een zyner eerste opera's, Nabucco.
Zy was de dochter an zekeren com
ponist Strepponi en werd opgeleid in
den zang aan het conservatórium te
Milaan. Zy was reeds in verschil
lende steden van Italië opgetreden,
toen zy in Februari 1842 in het
Scala te Milaan optrad in Donizetti's
Belisario, en er enkele dagen later
Nabncco van Verdi, weldra haar
echtgenoot, creerde. Het huwelijk
werd in een dorp in Savoje zeer een
voudig gesloten. Het bracht aan
Verdi een geluk dat meer dan een
halve eeuw voortduurde.
Dr. Klaas.
Deze bekende figuur uit L'Arron-
ge's tooneelstuk berust op werkelijk
heid. De schrijver heeft als voorbeeld
genomen dr. Asch, een der populairste
artsen van Breslau, waar L'Arronge
vele jaren schouwburgdirecteur is ge
weest eu zijn eerste lauweren met
,Mein Leopold" heeft geoogst. Dr.
Asch, die deze week den oOsten ver
jaardag zijner promotie viert, nam in
1848 deel aan de vrijheidsbeweging
en moest dit met lange vestingstraf
boeten. Na zyn vrylating vestigde
hy zich in Breslau als arts en kreeg
er een uitgebreide praktijk, welke hy
pas onlangs heeft neergelegd. Hij heeft
steeds een groote rol gespeeld in het
staatkundig leven van Silezië en zich
ook door zyn belangstelling in kunst
en letteren onderscheiden. L'Arronge
ging veel met hem om en een zijner
dochters is gehuwd met den eenigeu
zoon van dr. Asch, wiens eigenaar
digheden de tooneelschrijver aldus in
bijzonderheden kende.
De zaak Dreyfus.
Nu deze zaak weer zoo breed wordt
uitgesponnen, worden er ai meer en
meer \\:;,alen geopenbaard in ver
band met Dreyfus'inhechtenisneming
on het verloop van liet rechtsgeding.
Belaugryk is o.a. het verhaal van den
majoor Forzinetti, pas ontslagen als
hoofd der militaire gevangenissen van
Parys.
Graaf de Kératry die Forzinetti's
houding in het Journal heeft verde
digd, schrijft hem een in de Figaro
haar troonsbestijging, zoude niet na- openbaar gemaakten brief, waarin hij
laten het aanzien der Koningin zoo-hem aanraadt in antwoord op de las-
wel als van Nederland ook in de in- 5 teringen van Rochefort als zou by
verblijf" kreeg ik strenge bevelen en
verschillende aanwijzingen werden
door den overste zelf gedaan, die my
waarschuwde voor eventueele stap
pen van de „haute juiverie." Daar
van heb ik evenwel nooit iets be
merkt.
Ik ben geduronde de geheele ge
vangenschap van Dreyfus nooit alleen
met hem geweest; er was steeds een
hoofdcipier by, die alléén den sleutel
had. De arrestatie was bevolen, voor
dat de gevangene was gezien en ge
hoord de gouverneur van Parys was
er onkundig van.
Nadat Dreyfus was binnengebracht,
begaf ik my iu zyn cel en trof hem
in uiterst wilden staat aan, als een
krankzinnige, de oogen met bloed be-
loopen; hy had alles in zijn cel om-
vergesmeteu. „Ik voelde by intuïtie
dat deze officier onschuldig was. Hy
smeekte my hem schrijfgereedschap
te geven of zelf voor hem te schrij
ven, om aan den minister van oorlog
te vragen of hij door hem of door hen
der aan het ministerie verbonden ge
neraals gehoord mocht worden
Hy verhaalde my de phases van zijn
arrestatie, die noch waardig, noch
militair waren".
Van 18 tot 24 October kwam ma
joor du Paty de Clan herhaaldelijk
Dreyfus ondervragen en stelde
volgens Forzinetti allerlei midde
len in het werk om hem een beken
tenis te ontlokken, Zoo dicteerde hij
hem brieven, waarin de woorden van
het borderel voorkwamen, enz.
Dreyfus bleef steeds zeer opgewon
den. In de gangen hoorde men hem
zuchten, kermen, spreken, protestee
ren. Hjj struikelde over de meubels
van zyn cel, had 's nachts benauwde
droomen en viel zelfs eens uit zyn
bed. In de eerste negen dagen ge
bruikte hij slechts wat wyn en bouil
lon en liet het andere voedsel staan.
Den 24sten October dacht Forzinetti i
dat Dreytus gek zou worden en deelde
dit aan den minister van oorlog en
aan den gouverneur van Parys mede.
's Middags ging hy naar generaal de
Boisdeffre en zeide tot dezen: Men
is op een verkeerden weg; deze offi
cier is niet schuldig. Hij kreeg toen
den indruk dat Boisdeffre aan de
arrestatie part noch deel had of haar
misschien zelfs niet goedkeurde.
Dreyfus bleef intusschen tot den
dag waarop zyn instructie begon, on
kundig van do bijzonderheden dei-
beschuldiging van hoogverraad. Ge
durende de instructie, geloofde Drey
fus zoo weinig aan zyn veroordeeling
dat hy meermalou zeide: „Welke
vergoeding zal ik vragen? Ik zal
het ridderkruis verzoeken, en daarna
mijn ontslag indienen. Dat heb ik
ook aan majoor dn Paty gezegd, die
het in zyn rapport aan den minister
vermeld heeft. Hij heeft geen bewijs
tegen mij kunnen bijbrengen, want
er kunnen er geen zyn. enz." En
even voordat hy voor zyn rechter
verscheen: „Ik hoop dat mijn mar
teling nu spoedig uit zal wezen en
dat ik weldra in de armen der mijnen
zal teruggekeerd zyn."
Toen viel het vonnis. Terugkee-
rende, riep hy snikkend my toe: „Myn
eenige misdaad is, dat ik een jood ben!
Daartoe heeft dus een leven van ar
beid eu inspanning mij gebracht!...
Waarom heb ik myn ontslag niet ge
nomen, zooals myn verwanten wil
den?" Maitre Demange, binnenko
mende, opende zjjne armen, drukte
hem aan liet hart en riep: „Myn jon-
snelheid sprongen de vlammen van
het eene gebouw naar het andere
over; in minder dan drie uur was het
geheele blok huizen tusscheu Eliza
beth-street, Flinders-street, Swanton-
street en Flinders-lane met uitzon
van een paar gebouwen in de asch
gelegd. De grootste magazijnen der
stad zyn verwoest, honderde werk
lieden zyn broodeloos. De schade
wordt ruw op eeu millioen p. sterling
geschat.
Eene verdiende belooning.
De Koninklijke Landbouw maat
schappij te Kopenhagen heeft aanzeke-
re vrouw Kirsten Danielsen een zilve
ren bekei geschonken als erkenning
van hetgeen zy gedaan heeft. Wer
kelijk moet men verbaasd staan over
de werkzaamheid dezer vrouw.
Haar man, een arme boer in Jut
land, erfde in 1875 een groot stuk
grond. Hy begon den bodem te be
werken en een huis te bouwen. Daar hy
1onder geld was, deed hy alles zelf.
Na eenigen tijd werd hy ziek en
stierf. Zjjn vrouw zette nu den aan
gevangen arbeid voort en voltooide
geheel het hnis.
Zij was metselaar, timmerman en
schilder tegeiijk; een eetlopol diende
tot troffel, een mes vormde haar tim
mermansgereedschapóók de be
bouwing \an het veld zette zij voort
en alleen met de hulp barer beide
dochters zaaide, ploegde, mestte en
oogstte zy en repareerde zy haar
woning.
Later kocht zy van haar overge
spaarde geld een baksel- eu een dorseh-
machine. Thans is het twee derde
deel van haar land zoo goed bebouwd,
dat de Landbouw-maatschappy haar
een belooning meende te moeten toe
kennen.
Een Amerikaansehe proef.
Men kan moeilijk ontkennen, dat
als het op waagstukken aankomt, de
Amerikanen er niet hot eerst bij zijn
om ze ui! te voeren, maar eon stou
ter denkbeeld dau dat van den Ca
nadees Krtapp is ous niet bekend. Hy
wil namelijk iu een rollend schip den
Oeeaau oversteken met eene snelheid
van éene inyl per minuut of eene
vaart van (50 knoopen.
Dit; klinkt als een sprookje; de
ingenieurs glimlachen er over, prac-
tische lieden bespotten hot plan en
gemakkelijk zouden er redenen ge
noeg zyn op te geven, waarom het
iedereen ouuitvoerbaar schijnt.
Toch wil Kuapp zijne zaak door-
zetteu en men moet de energie be
wonderen, waarmede hy zyn doel
tracht te bereiken, ten koste van eene
som van 25,000 doll.
De boot is cilindervormig, HO vt.
lang en 25 vt. in middellijn. FTy steekt
0.58 M. diep. Aan de einden loopt de
de cilindervorm kegelvormig toe tot
dat de doorsnede 15 vt. bedraagt.
Nu zou men meenen, dat (leze boot
iu de lengte den Oceaan moet over
steken. néén in de breedte rolt hij
over het water, steeds om zyue as
draaiende, en met eene groote sDel-
heid.
De Bazin-boot heeft bewezen hoe
slecht de vaart was, daarmede ver
kregen, hier moet de boot onophou
delijk om zyn as wentelen, en zich
door het water schroeven, door mid
del van eenige schroefbladen op zijn
buiten-oppervlak aangebracht. Het
schip beweegt zich dus als een tred-
landsche maatschappij te vergrooten,zich "door de „Dreyfuskliek" hebben
en al is de positie van de Indische laten omkoopen, al zyn indrukken
financiën ook niet schitterend, daar j openbaar te maken. Forzinetti heeft
zyn de kosten die zo^'n bijeenkomstdaaraan thans voldaan en hieronder
vordert niet zóó aanzienlijk dat dit; volgt een uittreksel van wat de Figaro
bezwaar mag meetellen." liet dossier Forzinetti noemt; hetgeen
[geheel niet juist is, daar, gelijk men
gen, je veroordeeling is de grootstemolen, bewogen door een eekhorentje,
sn.hanHfia.ari van Hav.p. paiiw" imQ.i.
zien zal, zyn geheele meening
GEN2EN3D NIEUWS
De brand te Londen.
schanddaad van deze eeuw.'
Na de veroordeeling zijn volgens
Forzinetti nog stappen gedaan om
Dreyfus tot bekentenis te brengen
van zijn schuld of althans „van een
onvoorzichtige daad van uitlokking". u o_
d.w.z. verschaffen van niet veel betee- zich een onderstel kan bewegen, dat,
metkenende stukken om er andere voorin rust, zeer laag iu den cilinder
maar heeft daarbij een voortgaande
beweging.
Om die beweging to krijgen heelt
men aan de beide einden van den
cilinder een cirkelvormige spoor aan
gelegd, loodrecht op dc as, waarlangs
Den 14den October 1894 zoo nister van oorlog.
plate;
i aslijn van den cilinder ligt, zal het
bladen, eene vooruitgaande beweging
aanneemt. Hoe het staat met de zyde-
lingsehe beweging van het platform
in bewogen zee, hoe met het staan,
wordt niet vermeld.
Yersche lucht zal toch van tyd tot
tijd moeten ingenomon worden, en ook
blijft de vraag, door welken lucht
toevoer de vuren moeten branden,
verwerkte stoom uitgelaten worden
en zoo meer. Daar de diepgang zeer
gering is, zal het zoogenaamde slin
geren misschien niet groot zyn en zal
men wellicht stuur kunnen houden
door de beide machines daarnaar te
regelen. In alle gevallen blijft nog
veel onverklaard.
•Spoedig echter worden de proeven
verwacht op het Ontario-meer. Knapp
rekent op een volkomen succes. Te
genover eene objectie, die gemaakt
werd met liet oog op stormweer, ant
woordde hyAls het schip een myl
per minuut aflegt, heeft het een druk
van 18 pd. per vierk. voet opp. voor
uit. Eeu storm van 49 raylen zou
drukken met een kracht van S pd.
per vierk. vtzoodat de boot 10 pd.
per vierk. vt. voordeel hoeft op den
wind.
Ook verzekert de uitvinder, dat als
men eene boot maakt van 750 voet
lengte, met eene middellijn van 150
voet, deze den Atlantischen Oeeaau
in éen dag kan oversteken. Hoe deze
zaak ookj afloopt, met levendige be
langstelling worden de proeven te
gemoet gezien en hopen wy die latei-
mede te deelen.
Zuid-Amerikaansetie opstand.
In de „United Service Magazine"
geeft de kapitein W. L. Bridge een
bescliryving van een opstand in Vene
zuela, zooals die hem gedaan is door
den Amerikaanschen consul te La
Guayra.
„Wij hebben hier dikwyls opstan
den", vertelde hem de consul, „Het
leven is hier zoo vreeselijk vervelend,
dat zij ongeveer de eenige afwisse
ling iu het gansclie jaar vormen. De
manier, waarop zulk een opstand in
het leven wordt geroepen is deze:
Iemand vindt een voldoend aantal
vrienden om eenige vertooning te;
makendan koopt hij een aantal sol-
daten om a tien cents per hoofd en;
nu staat hij aan het hoofd. Hy rukt
met dit leger op naar de uiterste
zijde eener lange vallei, die zich in
de nabijheid van de stad bevindt, en
daar slaat hij zijn kamp op om te
wachten op de komst, der regeerings-
troepen. Er is sprake van om daar
een vast kamp op te richten, om de
moeite te voorkomen, telkens daar
nieuwe instellingen te moeten maken.
Wanneer de regeeringstroepen zyn
aangerukt, plaatsen deze zich aan de
andere zijde van het dalalle gene
raals staan in het front. Zij zyn allen
buiten gevaar, omdat de beide uit
einden van het dal geheel buiten het
bereik der geweren zyn. Vroeg iu
den morgen, vóór de zon te warm
wordt, vuurt elk der partyen een
salvo af op de tegenpartijdan wordt
rechtsomkeert gemaakt en ieder holt
naar de stad.
Wie bet eerst in de stad is, legt
onmiddelijk beslag op alle drukkerijen
en laat een verhaal openbaar maken
over een schitterende overwinuing.
Wanneer de opstandelingen tiet heb
ben gewonnen, worden de vrienden
van den leider beloond met openbare
betrekkingen en zoo spoedig mogelijk
wordt de gemeentekas geledigd. Ik
moet n doen opmerken, dat de op
standelingen het uiteinde van het dal
bezetten, hetwelk hei verst '.an de
stad is gelegen; als dat niet liet ge-
va! was, zouden wy nog wel „vaker
van bestuur veranderen."
iSÜGEZDNDEN.
Voor den inhoud dezer rubriek stelt
de redactie zich niet aansprakelijk
Van ingezonden stukkengeplaatst
of niet geplaatstwordt de copij
niet aan den inzender terug
gegeven.
Mijnheer dc Eedacteur!
schenschool, het stukje van
van^ C.
Nog eenmaal vragen wij eenj
in uw bladbet zal tevens ov
zaak de laatste maal zyn, daa
gebleken is, dat schrijven aas
kan geven tot misverstand
keerde opvattingen eu dan
meer kwaad dan goed.
Het verbaast óns. evenals
ons stukje geheel opvatte zoo
bedoeld was, dat deonderwjja
der 1ste Tusschenschool erin!
kunnen lezen een veroordeelit
hare manier van lesgeven. lei
kwetsen of te grieven was we
onze bedoeling "niet; het spjjjte
men 't zoo heeft kunnen opvat
De lste Tusschenschool bez
wy toevallig niet; trouwens va
enkele school hebben wy de
waarop het handwerkonderw
geven wordt, besproken. Aanga
dat de methode van lesgeven
kend is, en zoo stelden wij
steeds voor, kan toch het ont'
onvoldoende zyn door verse!
omstandigheden (weinig lesuren
te klassen enz.). Met alle d
dames onderwijzeressen genoea
lemmerende bijomstandigheden!
wy rekening; wij kennen ze v.
ondervinding. Wy' dac:.ten
vorig stukje duidelijk gezegd,
ben, dat wy niet oordeelen naa
der vlugge leerlingen of zulke
lagere school niet afliepen, ma
tuurljjk over 't algemeen.
Over het algemeen is naar 0
deel het handwerkonderwys
lagere scholen onvoldoende. Vol
is 't naar onze meen tug, w
onderwezen wordt (liefst prai
maar daar dat verschillende bez
heeft, kan 't byna niet aude:
theoretisch): kousen breien, s;
en mazen, naaien, merken, vers
berekenen der verhoudingen ea
standig knippen van de eenvoi
kleedingstukken en het stoppen
lappen), zoodat het 13 of 1
meisje, dat niet in de geh-ge
is na het doorloopen der lagere;
zich verder te bekwamen in den
handwerken, toch zooveel wee
zij ziohzelve kan helpen en ui
hankelyk behoeft te zijn van an
Nog eens, van een veroord
van de wijze waarop het hand
onderwijs op de lagere scholen ge
wordt, was geen sprakeons
stukje overlezende, kunnen
ook werkelijk die bedoeling
vinden. Evenmin zien wy in,
lezende die G. aanhaalt.' dat B
scheeve voorstelling van de
geeft. Het kan toch immers zeer
zyn dat meisjes, die de geheele!
school doorliepen en later tot
goede leerlingenbeliooren, by de!
op ouzo school weinig van de ut
handwerken weten wij hebbend
ons duidelijk aangetoond, dat ee;
stekende methode van lesgeven;
kan gaan met onvoldoend ondf
door belemmerende omstandig!
(weinig lesuren, groote klassen
tengevolge heeft geringe vorder
der leerlingen.
Hartelijk hopen wy alle misven
opgehelderd en alle dames ondi
zeresscn der lagere scholen diei
aan twijfelden overtuigd te lie;
dat ons stukje niet tegen haar g<
wasintegendeel, wij dachten
haar te kunnen samenwerken a
belangen van onze Haarleu
meisjes te behartigen.
L", mynheer de redacteur, daiii
voor de verleende plaatsruimte
Het bestuur der Tb
Naaischool.
RECHTSZAKEN,
De Raad van Tucht op k
dyschepen. Maandagavond
houdende in het Paleis van justuü
Amsterdam en uitspraak doeni
de zaak tegen H. Leeuw, gezag
der van het Nederlandsche bark!
San Francisco, welk schip in
I nacht van 21 op 22 Aug. jl. i
i Finscbe Golf gestrand is.'sprak
beklaagde vry, overwegende, da
Wanneer iets in uw blad voorkomt,wel is waar niet was vry te pk
1.::I -U.1...u iron a 1 'r. v n On 1,1 -J
In haar City-bericht zegt de „Times" verhaalt Forzinetti ontving ik ge- j Den 4aen Januari 1895 verliet hy door de zwaartekracht horizontaal I voor ons van bijzonder belang, wordt van zekere nalatigheid, aaugezici
dat de schade, door den brand teweeg- heim bericht van het ministerie van; de gevangenis; den öden had de de- blijven. 'in »mr va», tom..;
gebracht, thans hooger geraamd wordt oorlog, dat eeu hoofdofficier my een gradatie plaats. Er
dan twee millioen, maar dat niet En- vertrouwelijke mededeeüug zou komen P.K.
't ons, daar wy zelve er niet op ge- j bef uur van gevaar niet zelf
zyn 2 machines, elk van 2001 abonneerd zijn, door belangstellenden j bet dek was gekomen, doch dat
Worden deze aangezet en detoegezondenzoo konden wy kennis 'was gebleken, da t de stranding'
boodschap konden zenden, die hetzelfde zou uitwerken
als een brief. Odie verwensebte kerel met zyn val-
scben lach
„Neenneen I" riep ik uit. „Geen woord zult ge uit
mii krygen. Ik zal niets doen om u te helpen!"
Rudersdorf stond op en zeide, kokend van ongeduld
„Ge weet wat de gevolgen van deze weigering voor
u kunnen zijn. Verbanning naar Siberië, waar u ver
schrikkelijke folteringen te wachten staan. Gij zult dan
vermoedelijk het lot deeleu van Vera Oblomoff en zoo
vele anderen".
„Maar daar tegenover staat," voegde de secretaris er
op hoffelijke wijze aan toe, „dat, zoo gij ons wilt in
lichten, gij oogenblikkelijk naar uw vrienden terug kunt
keereu en daarbij nog een flinke geldelijke vergoeding
ontvangt. Hoeveel zullen wy zeggen, mynheer de graaf?"
Rudersdorf haalde zyn portefeuille te voorschijn, nam
er een bujet uit en hield het me verleidelijk voor. Ver
ontwaardigd rukte ik het iitm uit do hand, frommelde
het in elkaar eo wierp het op den grond uitroe
pende
„Wacht, totdat ik u zal aanbieden myn vriend te
verkoopen."
Hy nam me tusschen zyn half gesloten oogleden van
terzijde op en zeide met een cynisch lachje:
„Zeer dramatisch, heel mooi, maar een weinig over
dreven, myn waarde.
„Geen vrouw zou ooit duizend roebels weigeren, als
haar de kans werd gegeven die te verdienen. Breng
haar wegvoegde bij er by. „Wy moeten voorzichtig
met haar zyn, na hetgeen Kavanagh ons van het op
vliegende karakter van dit meisje heeft meegedeeld."
De secretaris stond op en begaf zich naar de deur
om iemand te roepen, maar met eenigen tegenzin, ver
beeldde ik my.
„Wy moeten do bevelen van Kavanagh opvolgen,"
vervolgde Rudersdorf als om zich te verontschuldigen.
„Dit is ons uitdrukkelijk bevolen en wy moeten gehoor
zamen. Wij hebben al het mogelijke gedaan, wat wy
konden, wanneer wy dus misleid zyn, wordt de minis
ter er de dupe van. daar deze Kavanagh met die zaak
belast heeft."
De twee mannen, die Gordon weggeleid hadden, tra
den binnen.
„Is de gevangene in verzekerde bewaring gebracht?"
vroeg Rudersdorf.
Een van hen legde een sleutel op de tafel en knikte
bevestigend met uet hoofd.
„Breng deze dame by Sophie Otcbkin. zy moeten de
zelfde hm deelen. Gy moet de deur sluiten en my den sleu
tel geven. De luikjes in de deuren mogen open bly ven, en
beide gevangenen moeten streng bewaakt worden."
„Wanueer gy iets verdachts bemerkt moet gij my
dadelijk komen waarschuwen."
Daarop wendde hy zich tot my, zeggende:
„Wilt u zoo goed zyn u naar uw hut te begeven. Ik
waarschuw u geen tegenstand te bieden, want by de
minste pogingen om u te verzetten, zouden wy genood
zaakt zyn strenger maatregelen te nemen."
Deze waarschuwing had juist een tegenovergestelde
uitwerking; zy stijfde me in mjin voornemen om hen,
die my in dezen valstrik hadden laten loopen, het hoofd
te bieden. Terwyl wij ons naar het dek degaven, kon
ik niets onderscheiden dan een enkelen lichtstraal, die
uit de machinekamer scheen te komen. Een van de
mannen liep met de lantaarn in de hand vooruitde
ander hield ray by deu arm vast. Her. scheen my niet
mogelijk te kunnen ontsnappen.
Toen bemerkte ik op eens een tweede lantaarn, die
by de trap hing, welke diende om aan boord te komen,
en op dit gezicht schoot my een middel ter ontsnapping
te binnen, dat hoewel byna onuitvoerbaar toch te pro
beeren was.
Zoodra wy ons aan boord bevonden, had Rudersdorf
bevel gegeven het bootje, waarin de bewustelooze schip
per nog steeds lag, in (le rivier terug te stooten. Maar
de sleepboot lag er naar alle waarschijnlijkheid nog. De
lantaarn en de trap deden my dit veronderstellen. Men
had zonder twijfel den uitslag van het verhoor afgewacht.
De mannen, die mij vergezelden waren zeker dezelfden, die
ik de herberg had zien verlaten er bestond dus wel
eenige kans, dal er zich niemand in de boot bevond.
Wanneer ik my er in kon laten zakken en het touw
waaraan zy vastlag, losmaken, zouden ze ine onmoge
lijk ïd den dichten mist kunnen volgen en de stroom
zou me snel meeslepen. Maar hoe ik dit plan ten uit
voer brengen Hoewel ik zenuwachtig opgewonden was,
zag ik toch zeer goed in, dat het gekkewerk zou we
zen rajj los te rukken eu dau naar de trap te snellen.
Wy liepen nu voorbij de opening in de verschansing,
terwijl de man, die vooraan liep, by de trap, die naar
de hutten leidde, stilstond en zich omkeerde. Op dat
oogenblik bood liet toeval my de gelegenheid tot ont
snappen aan, die ik in myn verbeelding te vergeefs had
gezocht. Ik struikelde over eenige opgerolde kabeltou
wen, waardoor ik den man, die my by den arm
ontglipte en tegen den ander aanviel, zoodat de lanfi
met een verschrikkelijk lawaai de trap afrolde.
Ik kou niets onderscheiden, maar ik was vrij en
dit oogenblik gebruik makend, deed ik op den
eenige passen vooruit, terwijl de vloeken van deke
my aanduidden, waar z(j zich bevonden. Zjj
pen het dek op en neer om de lantaarn, die bi
trap hing, te halen. Dit was juist wat ik verlanj
zoodoende kon ik my ongemerkt door de openin»
glijden.
Door het flauwe schijnsel van de lautaarn kon
de bewegingen van mijn bewakers goed onderscheid
zy zochten my, maar durfden geen gerucht maken,
vrees dat zy voor hun onoplettendheid gestraft zoo
worden.
Ik liep al tastende langs de verschansing, tot
ik de opening vondtoen boog ik mij voorover en
merkte m de diepte eeu lichtje; waarschijnlijk de
taarn van de sleepboot.
Myn adem inhoudend zocht ik het touw, dat als.
ning van het trapje dienst deed, en daalde voorzie!
naar beneden, totdat ik eindelijk veilig en wel in
bootje stond.
Wordt ve>volgd.)
