Zoo lezen wij in De Echo weer het trok, waar do kist, omstuwd door de het „Ehrliche Spitzbuben", iu de keet i niet genoemde kleuren duiven; 13. j De heer Holland heeft wel getoond.
volgende
Maandagavond, toen twee meisjes
zich over de Westermarkt van do
Keizersgracht naar de Prinsengracht
wilden Begeven en zich op dezen weg
bevonden in den hoek gevormd door
de kerk en de gymnastiekschool, hoor
den z\j achter zich de behoedzame
voetstappen van een man, die haar
achterna liep.
Het eene meisje keerde daarom om
en zag den man een blinkend voor
werp ter lengte van omstreeks drie
decimeters voor den dag halen, waar
op zy, hevig verschrokken, tot haar
vriendin riep
„God, A daar is ie". Die vreemde
man uitte daarop een luiden vloek,
waarop de meisjes vluchtten, door hem
een eind achtervolgd. Deze vlucht had
plaats in de richting van de nieuwe
brug bij de Raadhuisstraat, waarna
de meisjes weer naar de Prinsengracht
liepen, waar zy, omziende, ontdekten
dat hun vervolger verdwenen was.
Men weet niet of de mao langs de
Prinsengracht of Keizersgracht (rich
ting Brouwersgracht) verdwenen is.
Aangifte by de politie volgde."
Wy vermoeden, dat ook deze „aan
slag" wel weer zijn oorsprong zal
vinden in de overprikkelde phantasie
van de beide betrokken meisjes.
Tel
Plechtige uitvaart.
Dinsdagvoormiddag bad met de
militaire eerbewijzen aan zyn rang
verschuldigd, het uitgeleide plaats
van het stoffelijk overschot van den
te VGravenhage overleden kolonel
van den Russischen generalen staf,
den heer Dmitri de Smaguïne, mili
tair attaché van Rusland alhier en te
Brussel. Het stoffelijk overschot rustte
tijdeiyk in de Russische kapel aan
den Scheveningschen weg en de lijk
baar stond in het gewijde vertrek
te raidden van een haag van palmen
en groen.
In het kerklokaal had Dinsdagoch
tend een plechtige lijkdienst plaats.
De genoodigden by deze ceremouie
werden in bet gebouw ontvangen door
den heer De Berends, secretaris van
het gezantschap, zaakgelastigde tij
dens de afwezigheid van den gezant
vergezeld van den lieer Gambs, atta
ché. beiden in gala-costuums, gelijk
mede de aanwezige leden van het
corps diplomatique en militaire auto
riteiten.
Dc dienst werd bijgewoond door
•len kapitein v.d. Bosc adjudanten
vertegenwoordiger van H. M., dooi
den minister van buitenl. zaken, den
minister van oorlog, generaal Eland,
ei. vele leden van het corps diploma
tique, militaire autoriteiten, enz.
Alle genoodigden stonden met een
vlammende kaars in de hand gedu
rende de uitvaart om den katafalk
geschaard.
Inmiddels had zich de militaire stoet
loder commando van kolonel Raman
Trip, van het regiment grenadiers en
jagers nabij bet gebouw van de Griek
se! kapel geformeerd.
Een 24tal onderofficieren van de
wapenen droegen de kist in de lijk
koets. bijgestaan door dragers.
By de' overbrenging van het hulsel
in den rouwwagen presenteerden de
langs den Scheveningschen weg in
batailie opgestelde grenadiers de ge
weren en hief de koninklijke militaire
kapel die zich aan het hoofd bij de
Zeestraat bevond, treurmuziek aan.
De stoet zette zich in beweging in
den rouwpas van de met floers over
dekte trommen of op de maat der
treurmarscheu van Chopin, Beethoven,
Zaberthal enz. beurtelings ten gc-
hoore gebracht door de Kon. Mil.
Kapel en de hoornmuziek der jagers.
Achter den eenvoudiger: lijkwagen
volgde het gal a-hof rij tuig waarin' de
afgevaardigde van H. M. plaats had
genomen eh achter die hof koets sloot
zich een lange ry equipages.
Tasseken dezen stoet van rijtuigen
en de overige troepen van het gar-
nizoen een batailjon jagers met nm- j dant verblijdend met de vangst der
ziek, 1 compagnie vesting-artillerie,1 drie gezochten. In hun bezit werd al
2 batterijen veld-ariillerie en 2 esca-; dadelyk gevonden de in de keet van
drons huzaren (de ruiterij ditmaal te J et Sanatorium ontvreemde passer
voet). bewoog zich een talrijke schit-jdoos. Toch ontkenden de gearresteer-
terende stoet van hoofd- en verdereden hardnekkig, ook ten politiebu-
officieren van het garnizoen. Aan hetreele, waarheen zy gebracht werden,
staatsspeorstation aaugekomen ont
militaire opper- eD verdere officieren, i van het Sanaiorium gevonden,
door de onderofficieren in een rouw- j Lampier keerde naar Heerlen terug
waggon van de spoorwegmaatschappij om met de drie heeren, te wier na-
werd geplaatst deele de groote buit ontstolen was,
De Russische zaakgelastigde trad I naar Aken terug te keeren. Daar
daarop toe naar den vertegenwoordi-1 aangekomen, vernam hy dat een twee-
ger van H. M. en verzocht hem den j tal rechercheurs een nader onderzoek
dank van zyn Souverein aan de Re- in het bewuste logement hadden in-
gentes te willen overbrengen voor het
bewys van deelneming in het over
lijden van den kolonel de Smagnine
betoond. Eveneens betuigde de diplo
maat zyn erkentelijkheid aan de mi
nisters en hoofden van missie.
Een arrestatie te Aken.
Eerst 3 a 4 uur na het plegen der
diefstallen te Heerlen werd er aan
gifte van gedaan by de politie. Ge
lijk nu gebleken is, bevonden zich de
daders toen reeds in de „grosse Hei-
math". Niemand had ze aan 't werk
gezien; geen spoor hadden ze achter
gelaten; alleen het in de keet van
liet Sanatorium gevonden papier
waarop een der dieven het sarcasti
sche „Ehrliche Spitzbuben" had ge
maald, kon de rol worden toegedacht,
ooit als overtuigingsstuk te zullen
dienen.
Met zoo weinig gegevens ving de
brigade-commandant Lampier zijn
onderzoek aan. Het feit, dat de die
ven zich als „Spitzbuben" dus als
Duitschers ontmaskerd hadden deed
hem zyn gang richten naar een pas
santenhuis te Heerlen, waar de kleine
„luyden" uit het ..grosse Vaterlaud",
venters, muzikanten, gewoonlyk bun
intrek nemen. Daar vernam hij, dat
er den vorigen dag twee mannen en
een vrouw geweest waren, die eerst
gezegd hadden er te biijven logeeren,
doch later teruggekomen waren met
do boodschap, dat ze er niet zouden
overnachten, wyl ze een smokkel-
partijtje over de Duitsche grens, nabij
Herzogcnrath, hadden georganiseerd,
waarmede ze aardig wat dachten te
verdienen.
De brigade-commandant achtte
deze mededeeling van gewicht ge
noeg om verder onderzoek naar die
gasten te doen. Spoedig wist. hij dat
zy den dag voor den' diefstal door
Heerlen geslenterd hadden, hun atten
tie schenkend aan welvoorziene win
kelkasten, vooral aan die van een
horlogemaker, voor welke ze stil
stonden.
Zyn onderzoek voortzettend vernam
de brigadier verder, dat met den
arbeiderstrein, die te 4 unr 's ochtends
naar Herzogcnrath vertrekt, buiten
de gewone arbeiders drie reizigers
vertrokken waren. Iets zeer buiten
gewoons in zoo'n woesten nacht. De
brigadier hield zich onmiddellijk over
tuigd, dat de drie gezochten op deze
wyze hunne „Heimath" zouden opge
zocht hebben.
En zyn politie-instinkt zeide hem,
dat zo hun weg naar Aken genomen
moesten hebben, de naaste en beste
gelegenheid om de gestolen goederen
te gelde te maken.
Nadat hy bier zyn onderzoek nog
had voortgezet en eenige kostbare
inlichtingen had verkregen, begaf bij
zich Donderdag naar Aken, met het
adres in den zak van het logement,
waar de dieven geknipt zyn.
Dat logement leek een echt ban
dieten verblyf. Nog wel vyftig andere
fijne lui hielden er zich óp, toen
Lampicr binnensloop: een mengel
moes van drinkenden en bedronkenen.
Spoedig had de brigadier de bij ons
drietal behoorende vrouw bemerkt,
de eenige onder de verdachten, die
hij kende.
Hij wipte nu weer gauw eruit en
waarschuwde een Duitseh politie
agent, dien hij tevoren op de hoogte
had gesteld van het doel zyner komst.
Deze gaf een signaal op een fluitje
en aanstonds waren een aantal col
lega's bij hem. Het huis werd be
waakt, èen inspecteur en een paar
agenten gingen binnen, en al spoedig
kwamen zy buiten, onzen op korten
afstand wachtenden brigade-comman-
gesteld en toen iu de bedden der
gearresteerden en elders een aantal
der gestolen horlogos hadden gevon
den,
Tegenover deze overtuigende be-
wyzen hunner schuld kwamen de
dieven tot praten, kregen daarop
hevige ruzie, doordien de een de
schuld op den ander laadde, en ein
digden met volledige bekentenis.
Behalve oen 4-tal horloges was
gisteren reeds al bet gestolene terug
gevonden, ten deole in pandhuizen.
Men heeft hoop dat alles terecht zal
komen.
De gearresteerden zynKarl Lohse,
uit Saksen, Christian Willraann, uit
Keulen en eene Nederlandsche vrouw
fcf., gescheiden eebtgenoote van K.
W., van Nieuwenhagen.
(Gelderlander).
Uit den gemeenteraad van
Hoogezand.
In de jongste vergadering van den
gemeenteraad van Iioogozaud had de
volgende discussie plaats, naar aan
leiding van een tractementsverhoo-
ging van eenige hoofden van open
bare scholen.
De heer Boerma, die tegen ver
hooging is: „Ik kan nietbeoordeelen
of de bezoldiging niet hoog genoeg
is. doch de meeste meesters hebben
te veel kiJsteraaJs aan zich. Daar heb
je cv. meester Scbarft, die is om Mei
altijd verlegen, waar hij zyn geld zal
laten. En 'wat doeu zé er ook voor,
ze geven d'er ook moar 4 uur doags
les veur."
De voorz.„Neen meneer Boerma,
ze geven vyf uur les per dag."
De heer Groenewold„Als er eens
geen onderwijzers waren die vijf uur
per dag les gaven, hoe zou de maat
schappij er dan wel uitzien?"
De heer Boerma: „Och ik denk
dat !t er r/el even goud om zol goan."
Hein houden van vleesch.
Het Maandblad voor vervaUchin-
gen wyst er op, dat in tegenstelling
van de verbetering by het rondbren
gen van melk eii brood ingevoerd,
het bezorgen van vleesch nog veelal
op onzindelijke en schadelijke wyze
plaats beeft.
„De open mand wordt dikwijls op
een stoep of op straat gezet om den
bezorger gelegenheid te geven, op zijn
gemak een praatje te maken. Be
halve dat in dien tijd liet vuil van de
straten onzer zoo rijk met stof be
deelde stad gelegenheid heeft in de
mand te waaien, behoeven wij niet
te zeggen, dat ook liet viervoetig of
gevleugelde gedierte de verontreini
ging menigmaal nog sterk vermeer
dert."
Het Maandblad gelooft zeker
te recht dat het publiek belang
er ten zeerste mede gediend wordt,
iudien onze slagers zich b.v. giftvrije
wit geëmailleerde natuurlijk niet al
te zware ijzeren bassen met gemak
kelijke sluiting (en eenigszins geven
tileerd) aanschaften, waarin bij iederen
klant zjju vleesch thuis bezorgd wordt.
Indien het publiek wil medewerken
en een dergelijke hygiënische ver
pakking van t^et vleesch cisebt, zul
len, evenals by zoovele levensmidde
len de praktijk reeds bewezen heeft,
geen wettelijke dwangmaatregelen
noodig zyn, daar de machtige hef
boom der concurrentie zeer spoedig
zijn werking zal uitoefenen.
Sport en Wedstrijden.
Postduiven-tentoonstelling.
Het programma is verschenen van
de op 10 en 17 Januari a.s. in Artis
te Amsterdam te houden internatio
nale tentoonstelling van postduiven,
door het Genootschap in vereeniging
met de postduivenvereniging „Co-
lumba" uitgeschreven.
De indeeling der klassen is als
blauwkras paren14. blauwe parenin zijn vyf dienstjaren als directeur
15. roodkras id.; 16. vale id.; 17. zwarte I van het Rijkspostduivenstation de man
Orize brigade-commandant kreeg
plooide" het aan het "marcheerendc1 daar echter weer een nieuw bewys j volgt1blauwkras doffers2. blauwe
bataljon grenadiers zich lang hot in handen, dathy de rechten te pak--,id.3. roodkras id.: 4. vale id.; 5,
trottoir in de Rijnstraat, zoodat het'ken had. Toen de gearresteerden hun zwarte id.; 6. boute en niet genoemde j toelichtingen, D.
lyk voorbij de gelederen en onder de verklaringen onderteekenden, bleek kleuren doffers; 7. blauwkras duiven; (worden door de resultaten, welke de
id.; 18. bonte en niet genoemde kleu
ren paren.
Voor iedere klasse zijn drie medail
les uitgeloofd, terwijl bovendien ver
schalende eereprijzen beschikbaar zyn
gesteld.
Zesdaagsche wielerwedstrijd.
De zesdaagsche wedstrijd te New-
York is Zondagnacht te kwart over
twaalven begonnen. Hot publiek was
minstens 10,000 personen sterk.
Kort voor het begin leek de baan
wel een kamp met al die draagbare for
nuizen, waarop gedurende dé 142 uren
door de managers vau de deelnemers
hun spijzen en dranken moeten wor
den klaar gemaakt, met al die stuk
ken van teuten enz., daar even neer
gezet om ze later voor een week op
te slaan een eind van de baan af.
Er waren juist 36 deelnemers, op
negen rijen van vier achter elkaar.
Maandagmiddag te 12 uur 15, dus
na 12 uur rydens, was de stand
1. Waller, 402,784 K.M.; 2. Miller,
met denzelfden afstand3. Rivierre,
400,641 K.M.; 4. Stépbane, 394,205
K.M.; 5. Reading, 381,333 K.M.; 6,
Pierce, met denzelfden afstand7.
Moore, 379,724 K.M.; S. Ashinger,
met denzelfden afstand9. Hale, (de
winnaar van den vorigen zesdaagschen)
378,115 K.M.
De overigen bleven daar ver achter.
Den geheelen nacht bleef het pu
bliek; 's morgens kwamen er veel
nieuwe toeschouwers bij. De buffets
worden haast op zy gedrongen; vele
toeschouwers hebben proviand mee
gebracht.
Eenige ryders zyn gevallen, maar
geen enkele ernstig. Stcphane is twee
maal van zyn wiel gegaan, omdat zyn
zadel hem wondde.
Er is een uitgebreide geneeskundige
dienst samengesteld, het kwartier van
de racers is als hospitaal ingericht.
Yoor den raoorddadigen wedstrijd
zyn de volgende prijzen uitgeloofd
f3250 voor den eerste, en voor de
volgenden f 2000, f 1250, f 875, f 750,
f 500, f 375, f 250 en f 137'/2f benevens
een premie van f500 wanneer Hale's
record wordt geslagen. Yoor deze
prijzen willen 36 racers de kans loo-
pen zich dood of krankzinnig t e rijden.
Duivensport.
Over het heen- en weervliegen van
postduiven tussclien twee plaatsen
schrijft de heer G. Keer wolf te Rot
terdam, in „de Vogelwereld.":
Kapitein A. Holland, directeur van
het Rykspostduivenstation, heeft een
werkje in het licht gegeven, dat zeer
aanbevelingswaardig is voor heeren
liefhebbers, die studie wenschen te
maken over retour vliegers.
De heer Holland was met de be
handeling om duiven heen en weer te
laten vliegen, niet bekend, en daar
deze wijze van vliegen in oorlogstijd
van groot nut kan zijn, zooals wel
eens werd beweerd, was liet zijn stre
ven, dit in toepassing te brengen met
de Rykspostduiven.
Zeer veel moeilijkheden moesten
overwonnen worden om het doel te
bereiken, hiervoor werden maanden
lang oefeningen gehouden met de
duiven, tot ze na betrekkelijk toch
korten tijd in twee richtingen
vlogen.
De duiven, in Kaarden in vrijheid
gesteld, vlogen naar haar hok te Am
sterdam, en van daar weder terug
naar het hok te Kaarden.
De bedoeling was tevens om hier
door tot de overtuiging te komen of
het heen- en weervligen der duiven
in tyd van ooriog méér te vertrouwen
zou zyn dan het. vliegen van één hok.
De ondervinding opgedaan gedu
rende twee jaren met het retour-vlie
gen der duiven, heeft bewezen dat
op twee hokken vliegen in oorlogs
tijd niet vertrouwbaar zoude zyn, cn
verreweg het vliegen met duiven van
één hok de voorkeur heeft.
Ook hier wordt er zoo over ge-
gedacht,
In 1889 kwam in de „Nieuwe Rott.
Courant" een schrijven voor, inge
zonden uit Haarlem, waarin de heen-
en weervliegers werden bezongen als
de eenige geschikte om dienst te doen
in tijd van oorlog.
Ik kon hiermede niet instemmen en
bestreed dit in dezelfde courant met
welke nu bevestigd.
~.v -- 1Jt«-- ---- resultaten, welke de oogenblik van het ontstaanvaKeniraet proffKühn gegeven rapport toe
gebruikelijke militaire eerbewijzen, onmiddellyk de groote overeenkomst8. blauwe id.; 9. roodkras ld.; 10.lieer Holland verkreeg met zijn oor- brand en van de ontploffing zich reeds fe voegen en beperkt zich verder tot
naar het eind van het stationsgebouw van het schrift van een hunner met vale id.; 11. zwarte id.; 12. bonte en logsduiven. in hunne woning hadden te rust be- geveu van eeuh-e inlichtingen. De
op de rechte plaats te zyn.
Flink wist hy zich door de vele
mooilykheden, welke zich voordoen
bij het regelen van den Rijkspostdui-
vendienst heen te werken.
Hij heeft begrepen dat in dezeu
werkkring meer noodig was dan machi
naal zyn plicht doenen daarom is
het wel te betreuren, dat deze heer,
te midden van zyn ijverig pogen in
do goede richting, uit dezen werk
kring genomen wordt, om zyn functie
te dragen natuurlijk aan een speciali
teit op 't gebied van duivenkennis,
anders zou het geheel onverantwoorde
lijk zyn.
De heer Holland wordt vervangen
door kapitein Brunet de Rochebrune.
Wy kennen den nietiwbenoeraden
directeur niet, maar al is hij nog zoo
bekwaam in postduiven aangelegen
heden, kunnen wij toch niet instem
men met dat -telkens verwisselen van
personeel voor het beheer der mili
taire duiven. Tijdelijk met zoo'n post
belast, werkt men niet met de noodige
ambitie, men pakt niet aan, daar men
niet zeker is, vóór liet tot een goed
eind te hebben gebracht, ontslagen te
worden; men gaat dus in de gewone
sleur door en verder niet.
Wat zou ook al liet gevolg zyn,
wanneer wy in oorlug kwamen eenige
dagen na de benoeming van zoo'n
nieuwen directeur, zelfs al was hy
de bekwaamste duivenkenner en op
de hoogte met alles wat daarbij be
hoort?
Ik meen hier te mogen veronder-
tellen, dat aan een geregelden dienst
wel het een en ander zou haperen.
Wanneer aan liet departement van
oorlog verondersteld wordt dat de
duiven nog wel eens noodig konden
zyn, en deze dienst als een onderge
schikt belang wordt beschouwd, ver
wisselt men niet van directeur in
zaken van postduivenbebeer, dan in
dc uiterste noodzakelijkheid.
In dezen tak van dienst neme men
een persoon met voldoende bekwaam
heid, maar vooral ook met de noodige
belangstelling in den postduivendienst.
Zn Ik een man is kapitein Holland.
Daarom ware het beier geweest, dezen
op zyn plaats te laten om zyn met
succes begonnen werk te kunnen ver
volgen.
Leger en t/Sooi
Naar men verneemt, is eene alge-
li eel e wijziging in de uniform der ge
neraals in uitzicht gesteld. De kolbak
en attila zullen zoowel in groot- als
iu dagelykscb tenue vervallen. In de
plaats van de kolbak komt in gala
en groot tenue de hoed (steek) met
pluim cn in die van de attila eene jas
met 2 ryen knoopen met epauletten.
Iu klein- en marsebtenue in stede
van den hoed de kepi en in plaats
van de epauletten passanten.
&ECHTS2&3C EN.
Brandstichting te Amsterdam"
Dinsdag werd voor de 4e Kamer
der Arrondissementsrechtbank te
Amsterdam behandeld de zaak omtrent
den bekenden brand in de Staalstraat
uo. 12.
Op de bank der beschuldigden had
den plaats genomenL. F. te Boek
horst, by wien de brand ontstond, S.
Bykcr, zijne huishoudster, en H. E.
van der Dool, medeplichtige.
Gelijk men weet is de hoofdbe-
klaagde, N. Exter, tengevolge van de
gruwelijke verwondingen, die bij bij
zyn poging opliep, in het Wilhel-
mina Gasthuis aldaar overleden.
In de stukken wordt befcl. het vol
gende ten laste gelegd:
dat zij te Amsterdam te zamen en
in gemeen overleg opzettelijk Nieolaas
Exter brand hebben doen stichten en
eon ontploffing doen teweegbrengen
in perceel 12 Staalstraat én wel in
dat gedeelte, hetwelk door den eersten
en de tweede beklaagde werd be
woond, en waarin door den eersten
beklaagde een koffiehuis werd gehou
den, welk perceel, bestaande uit ver
schillende woningen, en wel een onder
en twee boven het door de beide eerst
genoemde beklaagden bewoonde ge
deelte, door verschillende personen
was bewoond, die meerendeels op liet
geven, en door die bewoners va H
meubelen en huisraad voorzien, e Es
welk perceel gelegen is in het midde B
van een bebouwde en bewoonde buurl d
tusschen bewoonde huizen aan andere ro
toebeboorende, zoodat daardoor levens;,
gevaar voor anderen en gemeen geD£
vaar voor goederen te duchten was n
hebbende voornoemde Exter alstoen 1
ingevolge met hen beklaagden ge u
maakte afspraak op bun aandringei
en met bun medeweten in dewoninj®
der beide eerstgenoemde beklaagdei ur
voornoemd, opzettelijk licht ontvlam it-
bare en ontplofbare stoffen, waaronde ta
benziue, zoomede bevorens met petro ls
leum gedrenkte of bestreken voor
werpen iu aanraking gebracht me q
vuur, of wel opzettelijk zoodanig ge m
plaatst, of wel ten opzichte van oei it,
on ander opzettelijk zoodanige maat it
regelen genomen, dat dezelve met vuu r
in aanraking moesten komen en braut ct
en ontploffing teweegbrengen, zijnd in
iu bedoeld perceel dan ook daardoo io
brand ontstaan en eene ontploflin< is1
teweeggebracht, waardoor het gedeeï fin
telijk is afgebrand en vernield t]
althans dat zy beklaagden te Am a
sterdam te zamen en in gemeen over ge
leg opzettelijk Nieolaas Exter behulp
zaam zijn geweest en hem opzettely! f.
gelegenheid en middelen hebben ge re:
geven tot het stichten en teweegbren ik
gen van boven omschreven brand er
ontploffing en wel: n,
de eerste en tweede beklaagde dooi d
opzettelijk
a, nadat als hierna te melden dooi
den derden beklaagde met natenoe er
men doel en na te noemen wetenschap oo
in hunne meergemelde woning tenl
tyde als hierna te melden was geȕ
bracht, of deze aldaar toen had doer bt
brengen licht ontvlambare en ontplof rv
bare stoffen, waaronder benzine, dit d<
stoffen, waarvan zij wisten en waar ik
omtrent zy bedoelden, dat daarvai tb
door Exter voormeld zoude wordei
gebruik gemaakt, als bovengezegd
van den derden beklaagde in ontvangs tj(
te nemen en in hunne woning te hou
den en te bewaren, totdat en opdai 1
Exter voornoemd dezelve aldaar zoudi ite
vinden en er gebruik van zoude kun l
nen maken om daarmede den boven >r
omschreven brand en de bovenom o
schreven ontploffing teweeg te brengen 5e
of te doen bevorderen o<
b. zorg te dragen, dat het door bei
als bovengezegd in meergemeld per s
ceel gehouden koffiehuis. zoomed<eri
hunne woning op het tijdstip, waaroj ei
de brand en de ontploffing, zooals zi h
wisten, werd voorbereid, gesticht en
teweeggebracht, voor het publiek ge
sloten is, van bezoekers en bewoners
ontruimd was, ten einde Exter in de
gelegenheid te stellen ongestoord een
en ander te volvoeren, gelijk deze dit
dan ook volvoerd heeft; n
de derde beklaagde door op een dag
in de week voorafgaande aan den
16en Mei 1897, of wel op den lOden
Mei, of in den nacht van 16 of 17 Mei
1897 in voormelde woning van den
eersten en den tweeden bek 1. te bren
gen of te doen brengen licht ont
vlambare en licht ontplofbare stoffen,
waaronder benzine, met het doel en
wetende, dat daarmede de bovenom
schreven brand en ontploffing zoude
worden gesticht en teweeggebracht
of bevorderd, waarmede dan ook door
Exter de brandstichting en ontploffing
is gepleegd en teweeggebracht, waar
van althans door bem daarbij is ge
bruik gemaakt.
In deze zaak waren 75 getuigen
opgeroepen.
Het getuigenverhoor zal tot en met
Vrijdag e. k. duren. Dinsdag bepaalde
de rechtbank zich tot het verhoor der
negen deskundigenprof. dr. C. H.
KiihD, dr. G. Waller, H. J. Hart,
arts, prof. dr. .J. D. van der Waals,
dr. L. F. Reicher, docent, prof. dr.
C. A. Lobry van Troosténburg de
riruyn, J. Meier, commandant" dei-
brandweer, J. H. Franken, ingenieur
en J. B. E. Hauët, teekenaar.
Allereerst werden door den griffier
de proces-verbalen en de rapporten
der deskundigen voorgelezen, wat on
geveer twee unr in beslag nam.
Ruim twaalf uur kwam daarop de
rste der deskundigen, nrof. Kfilin.
eerste der deskundigen, prof. Kiihn,
aan liet woord. Hij bleef by hetgeen
by in zyn uitvoerig rapport had uiteen
gezet en gaf verscheidene inlichtingen,
meest dienende om het in zijn rapport
medegedeelde toe te lichten.
i n de middagzitting werd de tweede
deskundige, dr. Waller, gehoord. Deze
deskundige heeft niets meer aan zijn
gaan, naar Petersburg zou brengen. Op een goeden
morgen dus, nog voor zonsopgang stapte ik in de
slede van Schemylik zag er onherkenbaar uit, want niet
alleen was ik als een boerin gekleed maar myn gelaat
was ingewreven met een papje, dat uit'saffraan en co-
chenieljeverf was samengesteld. Toen kwam het af
scheid.
George nam onze scheiding luchtig op en plaagde
my zelfs met myn weinig verleidelijk uiterlyk maar op
dat oogenblik zou ik het beter hebben kunnen verdra
gen. als hij moedeloos was geweest. Juist deze vroolyk-
neid herinnerde my zoo goed zyn onvermoeide goed
heid en voortdurende toewijding, waarmede hy myn leed
bad trachten te verzachten. By de gedachte dat wy
elkaar misschien voor altijd vaarwel zeiden en ik hem nooit
zou wederzien, dat zyn hartelijke lach wellicht in do
ijsvlakte van Siberië zou besterven, kon ik mij Diet meer
goedhouden en barstte iu tranen uit.
„Ken slecht begin," zeido Ivan knorrig. „Vergeet
niet, dat alles van uw koelbloedigheid afhangt."
Sehemvl schrikte bepaald by hot zien van de tranen,
die rijkelijk langs myn wangen stroomden, omdat de
verf door dit vocht wel eens van myn gelaat kon ver
dwijnen.
Mij schamende over myn zwakheid, droogde ik myn
tranen af, schudde George nog eenmaal de hand en
nam toen op het kussen, dat 'onder in de slede lag,
plaaisSchemyl spreidde verscheidene dekens over mij
neen en na nog een laatsten blik op mijn gelaat te heb
ben geworpen, verklaarde hy vroolyk, dat iedereen my
voor een lepra-lijderes zou houden.
„Wanneer de politie niet tevreden is, dan weet ik
het niet," zeide hy op den bok stijgend, met een gelaat
dat de grootste voldoening uitdrukte. „Zy zullen haar
alleen maar aankijken en niet eens het faspoort durven
aanraken, uit vrees voor besmetting."
„Hebt gij de papieren van uw d ochter bij u vroeg
Ivan. Schemyl gaf bem een knipoogje en sloeg op zyn
borstzak.
„En ook de uwe?"
Zij bedoelden hiermede een cheque van driehonderd
pond. door Gordon geteekend en een briefje van Ivan
aan zijn vriend te Berlijn, die beide zorgvuldig verbor
gen waren in een metalen koker, die medicinale zalf
bevatte en welken ik in de hand hield. Ik knikte be
vestigend met het hoofd.
„God behoede u
„Tot weerziens, lief zusje J" riep Gordon in ij toe.
„Tot weerziens 1" antwoordde ik zoo luid mogelijk,
mijn aandoening trachtend te verbergen.
Een oogenblik later waren zy uit het gezicht ver
dwenen. Het is onnoodig de gebeurtenissen, die op de
lange reis naar Petersburg en op de veel kortere van
daar naar de grens plaats hadden, te beschrijven. Vol
doende zij het, dat Schemyl alle raoeilükhedeu, en die
waren vele, te boven kwam. Hy verliet my aan het
eerste Duitsche station, vanwaar ik mij dadelyk naar
Berlyn begaf. Toen ik by den vriend van Ivan, Karl
Hoffmann, aankwam, werd ik zeer hartelijk door hem
ontvangenhy en zyn vrouw, een levendig persoontje,
begonnen dadelyk te beraadslagen, hoe ik het best myn
reis kon voortzetten.
„Het voornaamste is. dat wy oen vermomming uitdon-
woning
ken, die het minst de aandacht trekt." Hy liep naar
het venster en vervolgde: „Kom eens hier, juffrouwen
zeg my nu eens. welke voorbijgangers hét meest op
Engelschen gelijken."
Ik wees hem eenige personen aan.
„Ziet ge die groote, magere, oude dame, die op de
tram wacht? Zy komt nu naar ons toe. Hebt ge wel
eens dergelijke personen te Londen gezien
„O ja, zeer vele."
„Dat is prachtigriep mevrouw Hoffmann uit.
„Ja, dat zal wel gaan," zeide haar echtgenoot.
Zy haalden nu een oude zwarte japon, een hoed, een
manteltje met afhangende gitten en een paar gedragen
handschoenen voor dén dag. Mynheer Hoffmann wilde
mjjn haar kort knippen en my een pruik opzetten, maar
zijn vrouw kwam hier tegen op. Zij bond het. boven op
mijn hoofd samen en zette my daarna een pruik van
grijs haar op. Zy beschilderde zorgvuldig mijn gezicht
en maakte myn tanden een weinig geel. Myn nieuwe
vrienden schaterden het menigmaal uit van lachen on
der deze bezigheidmaar toen myn toilet voltooid
werd met een tullen voile met dikke moppen, en ik met
een taschje aan den arm, den gang van een oude dame
nadeed, steeg bun vroolykheid teD top. Ik bekeek mij
zelf in den spiegel en bleef met open mond myn beeld
aanstaren, want werkelyk, ik herkende myzelf niet meer.
Ik geleek op een bejaarde dame, die betere dagen ge
kend haddit effect werd nog meer verhoogd door het
ouderwetsche costuum. dat evenwel nog een eleganten
snit liad.
Zoo vermomd bereikte ik den 6en Februari Londen,
ongeveer drie maanden na myne ontvoering.
Het is oumogelyk te beschrijven met welk een ont
roering ik de Theems aanschouwde; al hetgeen er sinds
dien verschrikkelyken nacht, waarin Gordon en ik op
de Russische stoomboot waren gebracht, was gebeurd
scheen my een droom toe, waaruit ik nu ontwaakte.
Het scheen my alsof ik bet volgende oogenblik het dier
bare gelaat van Taras zou wederzien en kon mij bijna
niet voorstellen, dat ik nog weken lang van hem ge
scheiden zou moeten blijven.
Ik herbaalde de woorden van Ivan tot my zelf:
„Alles hangt van uw koelbloedigheid af." Voor niets
ter wereld mocht ik vergeten van welk een gewicht
mijn stilzwijgendheid waüf ik moest het denkbeeld,
Taras op te zoeken cn hem de volle waarheid te vertel
len, dadelijk verwerpen,
„Een cab, mevrouwriep me een koetsier toe, toen
ik het station uitkwam. Ik knikte van ja en toén ik
in liet rijtuig bad plaats genomen, zeide ik tot hem. de
stem van een oude dame nabootsend
„Carter .Street, Honndsditch."
Op den hoek van de straat betaalde ik bem. Eenige
huizen verder las ik op een naambordje: Lazare,
bontwerker.
Ik trad binnen en zeide tegen een der bedienden,
dat ik mynheer Lazare zelf wenschte te spreken.
Wordi vervólgd.)
O
k
eb
D
eb
la
y
