l weede Editie.
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD.
Directeur-Uitgever J. C. PEEREBOOM.
FEUILLETON.
PRINS BORGENSKY.
15e Jaargang.
H
Woensdag 15 december 1897, Ho. 4436
DAGBLAD
Voor Haarlem per 3 maandenf 1.20
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom de)*
gemeente), per 8 maanden„1.30
Franco door het geheele Rijk, per 3 maanden1.65
Afzonderlijke nummers0.05
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem, per 3 maanden0.30
de omstreken en franco per post0.37b 2
ADYEBTEN-TIENT:
Van 1—5 regels 50 Cts.; iedere regel meer 10 Cts. Groote letters naar plaatsruimte.
Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Reclames 20 Cent per regel.
Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten
en door alle Boekhandelaren en Courantiers.
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
Bureaux: Kleine Houtstraat 14, Haarlem. Telefoonnummer 122.
Hoofdagenten voor liet Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Elrangére G. L. DAUBE Co. JOHN F. JONES, Snee., Parijs 31bis Faubourg Montmartre.
Met uitzondering£van het. Arrondissement Haarlem is het nitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiën en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het
Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam.
BUITEN het Arrondissement Haarlem is de piijs der Advertentiën van 15 regels ?'0,75. elke regel meer/ 0,15; Reclames per regel f0.30.
Agenten voor dit blad in den omtrek zijn: Bloemendaal, Sandpoort en SchotenP. v. d. RAADT, Sandpoort; HeemstedeJ. LEUVEN, bij de tol; Spaarndam, C. HARTENDORP; ZandvoorlG. ZWEMMER;
Velsen, W. J. RU1JTER Beverwijk, J. HOORNSHiilegomARIE HOPMAN, Molenstraat. Genoemde Agenten nemen Abonnementen en Advertentiën aan.
Politiek Overzicht.
De tegenwoordige Spaansche re
geering heeft het, zooals bekend is,
ongewenscht geacht generaal Weyler
als bevelhebber op Cuba te hand
haven. Nu bevindt hy zich in Spanje
en is, zooals men elders in dit blad
kan lezen. Zaterdag te Madrid aan
gekomen. Alhoewel hy nu van zfjne
groote macht ontheven is, kan vrij
stellig aangenomen worden, dat het
ministerie—Sagasta hem nu evenmin
gaarne in Spanje ziet als op Cuba.
Dit zal men kunnen begrijpen als
men leest, wat generaal Weyler in
een interview heeft gezegd. Hij be
gon met zijne voldoening te kennen
te geven over de ontvangst, welke
hem Zaterdag te Madrid was te
beurt gevallen. Deze ontvangst, zoo
sprak hy, was niet aan zyn persoon
bereid maar toonde duidelijk aan
dat de groote tradities van 's lands
eer niet waren uitgedoofd en dat
deze gemakkelijk de rechten van
Spanje zouden kunnen handhaven.
Hy bracht in berinnering, dat Cano-
vas in Augustus van dit jaar aan
de Yereenigde Staten te verstaan gaf
dat hy nooit eenige tusschenkomst
van de Unie zou dulden. Hij kan
zich derhalve de tegenwoordige hou-
ding van de Unie, zoo beleedjgend
voor het leger, tegenover het kabmet-
Sagasta niet begrijpen. De regeering
is verplicht openbaarheid te geven
aan de diplomatieke nota van Ca-
novas aan de Vereenigde Staten, als
een satisfactie, waarop het leger recht
j heeft, [en te protesteeren tegen de
presidentieele Boodschap, ten einde
den legerbevelhebber (Weyler), de
officieren cn de natie te wreken te
genover de bedreigingen met tusschen
komst. Hy is vast besloten daartoe
bet initiatief te nemen. Hy hoopt dat
allen die denken als Cauovas zich
bijeen zullen scharen tot een party
ten einde den ondergang van 's lands
eer te verhinderen.
Het had allen scbyn alsof de itali-
aansche premier di Rudini er in ge
slaagd was het nieuwe kabinet te
formeeren. Nu is echter gebleken dat
op het laatste oogenblik, nadat het
ministerie zoo goed als gereed was,
dit weer oït elkaar is gespat.
Toen de verdeeling van de porte
feuilles reeds beklonken scheen te
zyn, stelde Zanardelli als voorwaarde
voor het aanvaarden van zyn porte
feuille dat Bonardi, zyn rechterhand,
onder-staatssecretaris van binnenland-
sche zaken zou worden. Di Rudini
antwoordde door een lyst van drie
ïandidaten aan Zanardelli voor te
eggen, maar deze bleef by zyn eisch,
vaarop Di Rudini het oude kabinet
iverhaalde om de regeering weer te
lanvaarden, nadat alleen Pavoncelli
de portefeuille van openbare werken
èn ban Marzano die van oorlog aan
vaard zouden hebben, maar Guiccar-
[lini weigerde dit, want in den loop
van de onderhandelingen had men
over zijn portefeuille beschikt zonder
hem te raadplegen. Di Rudini brak
toen de besprekingen af en gaf den
Koning kennis van den stand van
zaken.
Te Berlyn loopt bet gerucht, dat de
onderhandelingen met China tot heden
toe gunstig staan voor Duitschlaud.
Prius Heinrich's zending naar China
moet minder van militairen dan van
diplomatieken aard zijn, want voor
militaire botsingen is men niet bang
meer. Doch het feit dat 's Keizers
eenige broeder persoonlijk een bezoek
gaat brengen aan den Keizer van
China, kan niet alleen opgevat wor
den als een bewijs van uitnemende
hoffelijkheid van Duitschland's kant.
maar ook als een bewijs voor den
ernst, waarmede vriendschappelijke
verzekeringen voor de toekomst ge
geven worden. Men hoopt daar, dat
de diplomatieke onderhandelingen te
Peking door het plechtige bezoek
van den broeder van Keizer Wilhelm
voor Duitscbland vergemakkelijkt zul
len worden.
STADSNIEUWS.
eerste en derde pagina.
Haarlem, 14 Dec. 1897.
Soirée in den Schouwburg,
op 30 Dec. e.k.,
ten bate van de Nationale Tentoon
stelling van Vrouwenarbeid.
Het Haarlemsche sub-comité der
Nat, Tent. v. Vr.arbeid laat als in
zending op de tentoonstelling een ge
heel door Haarlemsche dames inge
richt en versierd boudoir vervaardi
gen, dat ten geschenke zal worden
aangeboden aan het hoofdcomité te
's Gravenhage om op de tentoonstel
ling in zijn geheel te worden verloot
a fl het lot, ten bate der vereeniging.
Tot dekking der groote onkosten,
waar natuurlijk geene contributies of
gaven voor mogen worden gebruikt,
geven eenige leden der Haarlemsche
Kunstclub en vele andere dames en
heeren eene uitvoering in Den Haag,
waarvan de herhaling alhier zal plaats
hebben op 30 Dec. Een goed gekozen
programma, vol afwisseling, zal spoe
dig per advertentie worden bekend
gemaakt. Het nummer na de pauze
„Een avond in den Muiderkring" is
voor den Haag gekozen, om het
eigenaardige denkbeeld, dat beroemde,
werkzame vrouwen uit vroeger eeuwen
als Tesselschade, Anna Roemer en an
deren, optreden om de echt nationale
onderneming der vrouwen van het
„heden" te steunen.
Onze Tuin.
Maandagavond was de heer ds.
Pierson van Petten naar hier
gekomen om in eene openbare
vergadering der Vereeniging „Onze
Tuin", die zich ten doel stelt onge
lukkige kinderen te verzorgen, als
spreker op te treden. Geen plaatsje
was in de groote zaal van „Felix
Favore" onbezet, wat mogelijk ook
hierin zyn oorzaak vindt, dat de
christelijke zangvereeniging „De Har-
pe Davids" hare medewerking ver
leende. De heer Pierson deed velerlei
belangrijke mededeelingen omtrent
hetgeen men voor de kinderen doet
en hoe men ze tot bruikbare leden
der maatschappij vormt. Haarlem
dankte hy daarbij voor den ontvan
gen steun, maar daar het aantal der
kinderen steeds aangroeit, riep hy
voortdurend aller medewerking in, er
op wyzende, dat deze arbeid onder
de kinderen een heerlijk werk is. De
zangvereeniging „De Harpe Davids"
zong hare liederen op niet onver
dienstelijke wijze. Wel verdiend was
bet woord van dank, dat de heer
Pierson haar bracht, den solisten en*
niet het minst den directeur, den lieer
Koelen.
Men deelt ons mede, dat de veree
niging „Doopsgezind Zangkoor" hare
eerste uitvoering in dit seizoen geven
zal op Dinsdag 21 December a.s. in
de sociëteit „de Kroon".
Medewerking wordt o. m. verleend
door mejuffrouw G. Schagen, sopraan,
alhier en den heer Joh. Kerkhoff,
violist, te Arnhem. De begeleiding
van dezen en van het koor is opgedra
gen aan mejuffrouw Riepsaamc en
den heer Wiegant, beiden uit Haarlem.
„Doopsgezind Zangkoor" geeft even
als het vorige jaar een Kerstuitvoe
ring voor leden der doopsgezinde ge
meente, in het kerkgebouw dier ge
meente.
Voor meerdere by zonderheden zy
verwezen naar een advertentie in een
der volgende nummers van dit blad.
De collecte voor de scholen met
den Bybel heeft alhier opgebracht
f 862.23Vi.
BINNENLAND
Parlemeataire Praatjes.
De Kamer is reeds zoover, dat er
besloten is, met uitzondering van den
Woensdag, deze week om 10 uur te
beginnen.
Dit bewyst dat de voorraad wel
sprekendheid nog lang niet uitgeput
is, wat ten overvloede bleek uit het
debat van Maandagmiddag.
Laat mij op den voorgrond stellen,
dat de H. B. S. van den Helder er
door kwam, maar op het randje af,
door verwerping van het amende
ment-Vermeulen c.s. met 41 tegen 40
stemmen.
Voor stemden de heeren: v. VI jj-
men, Lohman, Dobbelman, Harte,
Bahlmann, v.d. Borch. Schimmelpen-
ninck, De Ram, v.d. Velde, De Waal,
Malefyt, v. Kempen, v. Ascb, v.
Wyck (Eede), Michels, De Bieber-
stein, Krap, Travagliuo, v. Dedem,
v.d. Kun, Brummelkamp, Nolens,
Merckelbach, Kolkman, Maekay, Lu-
casse, De Ras, 't Hooft, Troelstra,
v. Heemstra, v. Bijlandt (A.), Staal
man, Everts, Mutsaerts, v. Basten
Batenburg, Loeff, Truijen, Donner,
v. Stirnm, Vermeulen, Kuyper en v.
Alphen. i
Aan bet Lager Onderwijs was de
dag verder gewyd; de Minister kon
nog niet aan het woord komen. Zon
der ik een korte rede van den heer
Brummelkamp tegen de Kollewyn-
spelling en een van den heer Trava-
giino over de wenschelijkheid om van
drankbestrijding een leervak te ma
ken, uit, dan liep bet verder debat
werkelyk over het onderwijs als zoo
danig.
Do heer Lohman, die op de hooge
kosten van bet L. O. wees, stond een
hervorming van de volksschool voor
naar een stelsel als in sommige Duit-
scbe gemeente vigeert, waar eenjbe-
paalde gemeenten de scholen opricht
en de onderwijzers kiest, maar de
stad traktementen betaalt en school
geld heft. Onze openbare school
stood z.i. te veel onder den invloed
der bureaucratie; de scholen moes
ten geheel vrij zyn, geheel los van
eiken invloed. De klachten die
tegen de school golden, waren niet
met leerplicht weg te nemen. Want
leerplicht was dwang. Men moest de
politiek niet in de zaak mengen, maar
streven naar een nationaal ideaal.
De heer de Waal Malefijt vroeg
de invoering van vrye examens bjj
het lager onderwijs en vreesde bena
deeling van het bijzonder onderwijs,
zoolang niet de Rijksbijdragen wer
den verhoogd. (Later berekende de
heer Kuyper dat het Rijk voor de
bijzondere scholon ö'/o millioen per
jaar spaart!)
De heer Ketelaar deed uitkomen
dat door de pacificatie op onderwijs
gebied meer aandacht wordt geschon*
ken aan praetische onderwysvragen
en aan de positie der onderwijzers.
Hij ontkende de gebreken van het
onderwys geenszins, maar wees er op,
dat nevens leerplicht andere zaken
wenschelyk zyn: verhooging van de
tractementenpensioneering van we
duwen en weezen; wettelijke rege
ling der positie der klassenondenvij-
zersverhooging van salaris voor het
geven van herhalingsonderwys betere
regeling van het schooltoezicht door
bezoldigde opzieners. De heer Veegens
sloot zich by den pensioenwensch aan,
hopende dat de Min. voor de wedu
wen en weezen de baten van het
pensioenfonds voor burg. ambt. wilde
gebruiken en in dat fonds ook de
byzondere onderwijzers opnemen.
Doch de heer Tydeman, die het ambt
van arrond.-schoolopziener een eere-
post wilde doen blijven, kwam tegen
dezen wensch op, omdat het opnemen
in het fonds voor de door den heer
Veegens bedoelde onderwijzers een
ongewettigde tractementsverbetoring
zou zyn, in anderen vorm.
Dinsdagochtend zullen we hooren,
hoe de Min. over het een en ander
denkt.
G. Jr.
Uit de „Staatscourant".
Kon. besluiten.
Pensioen verleend ten laste van den
Staat aan W. Althuizen, ten bedrage
van f416 'sjaars.
Aan mr. J. C. baron Baud, op zyn
daartoe gedaan verzoek, eervol ont
slag verleend als lid en voorzitter van
het college van regenten over de ge
vangenissen te Alkmaar onder dank
betuiging voor de in die betrekking
bewezen diensten.
Aan jbr. mr. J. E. Huydecoper
van Maarssevecn van Nigtevecht, op
zyn daartoe gedaan verzoek, eervol
ontslag verleend als lid van het college
van regenten over de gevangenissen
te Utrecht, onder dankbetuiging voor
de in die betrekking bewezen dien
sten, en is benoemd tot lid van voor
meld college van regenten, mr. J. M.
Schout Velthuys, griffier van het kan
tongerecht aldaar en lid der Prov. Sta
ten van Utrecht.
Hulde aan wijlen A. C.Wert-
heim.
Gehoor gevende aan de wenschen,
van verschillende zijden geuit, heb
ben de heeren J. Boissevain, C. A.
Cosman, S. P. van Eeghen, Aug.
Hendricbs, H. F. R. Hubrecht en
Frits Olie te Amsterdam, zich ver-
eenigd tot een commissie tot het bren
gen van een hulde aan de nagedach
tenis van wylen A. C. Wertheim.
Inmiddels heeft zich met hetzelfde
doel een tweede commissie gevormd,
bestaande uit de heeren mr. J. A.
Levy, te AmsterdamH. C. van der
Houven van Oordt, te Arnhemmr.
H. S. Veldman te Delft; A. Win
kler Prins 'te Voorburg; J. H. van
der Dussen, Alex Kleyu ei\ Dirk
Beerends, te Amsterdam.
Loos alarm.
Dat de treurige moordaarslagen,
die Amsterdam verontrustten, door
den een of ander, zelfs door den een
èn den ander geëxploiteerd zonden
worden voor eigen belangen, was te
voorzien. Reeds hebben we een paar
maal valsche of oude bulletins ge
kocht en wie weet, of niet op dit
oogenblik een kiesch letterkundige
bezig is een kluchtspel of draak te
schry ven, waarin de onbekende moor
denaar (met pet, bonte muts of slap
pen hoed?) do hoofdpersoon is.
Zoo iets is meer gebeurd, weinigen
zullen evenwel op de gedachte geko
men zyn, dat de moordaanslagen hun
plaats zyn gaan innemen in hot toeli
al wèl voorziene arsenaal, dat de
slimme dochteren Eva's aanwenden ter
verovering van nieuwe kleederen. Dat
dit wel het geval is, blijkt uit de vol
gende Maandagavond gebeurde ge
schiedenis
Een zestienjarig meisje, wonende
op den Oudezijds Voorburgwal, deed
Maandagavond aangifte dat zy te ruim
6 ure op de Lynbaansgracht naby
de Bloemgracht onverwacht, dooreen
manspersoon met een mes in de borst
was gestoken, welke steek op het cor
set was afgestuit. Zij vertoonde den
snede in haar mantel, japon en onder-
lij een verhoor van den heer rech-
ter-eomraissaris in tegenwoordigheid
van den heer officier van justitie en
van den hoofd- en sectie-commissaris
heeft zy bekend, dat baar verhaal
verdicht was en ten dool had van
hare moeder een nieuwen mantel te
krygen.
Tel.
Een tweede „Ons Huis".
Er bestaat te Amsterdam behoefte
aan een tweede Ons Huis in de buurt
der eilanden in het Noord-Oosten der
stad en van de Prins Hendrikkade.
De vereeniging De yamenwerking
stelt zich ten doel eeoigszins in dat
gemis te voorzien door liet geven van
cursussen en voordrachten, het samen
stellen van clubs, het organiseeren
van muziekuitvoeringen en gezellige
bijeenkomsten enz. Zy hoopt haar
werkzaamheden te doen plaats hebben
in het gebouw de Eenheid aan het
's-Gravenhekje, dat haar daartoe zal
worden afgestaan door de vereeniging
van dien naam, een combinatie van
drie werkliedenverenigingen: die der
scheepstimmerlieden, der scheepsbe-
schieters en der metaalbewerkers, met
welke vereeniging zy over de werk
zaamheden in overleg zal treden.
De vereeniging De Samen tverking,
die ontstaan is uit de vereeniging
Voor 't Volk, beschikt niet over ge
noegzame middelen, om deze plan
nen naar eisch ten uitvoer te brengen
en daarom wendt zy zich tot hare
stadgenooten om financieelen steun,
ten einde aan haar voornemen gevolg
te kunnen geven.
Het bestuur van Ons Huis in de
Rozenstraat beveelt het pogen der
vereeniging De Samenwerking met
aaqdrang aan,
De bakkersbeweging inde
residentie
De bekende Haagsche bakkers-
quaestie werd Zondag weder eens
levendig gehouden door een protest
meeting in het Casino, uitgaande van
dertien vakvereenigingen, met het
doel om te komen tegen de aanran
ding van het vereenigingsrecht door
den directeur der 's-Gravenhaagsche
brood- en meelfabriek, den heerEus-
sen.
Een der uitgesloten bakkersgezel
len, Rang, besprak uitvoerig de toe
dracht der zaak en zocht den oor
sprong van de geheele handelwijze
van den directeur als van het
plotseling ontslaan van alle gezellen
en het weder aannemen van een ge
deelte hunner onder beding dat zy
geen lid mochten zyn van den Bak-
kersgezellenbond in den in 1894
gevoerdeu strijd voor Zondagsrust,
toen de patroons hadden moeten bui
gen voor de overmacht van de arbei
dersorganisatie.
Mevrouw Schook—Haver van Am
sterdam schetste daarna van welke
groote beteelcenis de invloed van de
vrouwen is om de bakkersgezellen in
hun stryd voor afschaffing van nacht
arbeid te doen zegevieren.
De beer Troelstra, vervolgens op
de bekende gronden het nut uiteen
zettende van vereeniging, waardoor
de arbeiders iets tot stand kunnen
brengen, wekte zyn gehoor op zich
te organiseeren niet slechts op het
gebied van vakbeweging en coöpera
tie, maar ook op politiek gebied.
Bewerkt naar het Engélsch.)
HOOFDSTUK XLI.
Ontzettende gewaarwordingen.
Maar dit was het niet, wat my het hart deed stilstaan.
Sijn gelaat was naar mjj toegekeerd, en toch scheen hy
hij niet op te merken. Ik deed eenige stappen voor
waarts en strekte onwillekeurig de handen uit.
I Maar hy bleef even lijdend en onbewegelijk zitten,
flu begreep ik welk ongeluk hem getroffen had
wat die ellendelingen dien nacht hadden gedaan
Taras was blind!
i Myn ontroering was te hevig om in tranen te kunnen
iitbarsten. Onbewegelijk met uitgestrekte handen bleef
jk staan. Juffrouw Lucas weende, kwam naar my toe
m my weg te leidenmaar ik weigerde haar te volgen.
„Zoo blyft hy uren lang zitten om naar het gezang
an de vogels te luisteren. Dit is alles, wat hy nog kan
loen."
Onhoorbaar sloop ik het grasveld over en knielde
met diepen eerbied, die door de kalme, berustende uit
drukking van het edele gelaat by my werd opgewekt,
voor hem neder. Eén van de honden liep een paar ma
len het grasveld over, om my te besnuffelen en duwde
eindelyk kwispelstaartend zyn snoot onder de gevou
wen banden van Taras.
„Wel Jack," zeide Taras, den kop van den hond
streelend, „kom je je ouden meester eens vertellen, wat
er al zoo in de wereld omgaat?"
Ik benijdde den hond, die tenminste éen oogenblik
den ongelukkigen toestand van zyn meester kon ver
lichten en tot belooning van zyn trouwe vriendschap
geliefkoosd werd. De hond liep naar de keuken terug.
Myn onwederstaanbaar verlangen niet meer kunnende
bedwingen, stond ik op en raakte even den arm van
Taras aan.
„Ben je daar wêerl" zeide hy, denkende dat het de
hond was; hij tastte in het rond, maar niets vindend,
legde hij zijn handen weder gevouwen op de knieën.
„Ja," dacht ik. „Ik bon teruggekomen, dierbare
meester, om myn leven aan u te wijden, en als het kan
uw leed eenigszins te verzachten."
In zyn nabijheid verdwenen alle bittere gedachten.
Maar toen ik hem verlaten bad, maakte zich een he
vige woede van my meester en een verlangen om my
op den ellendeling, die myn vriend zoo ongelukkig had
gemaakt, te wreken, vervulde myn hart. Ik besloot Ka-
vanagh het leed, dat hy Taras had aangedaan, dubbel
te vergelden. Wanneer de menschelyke gerechtigheid
in deze te kort schoot, dan nam ik my vast voor eigen
handig wraak te nemen.
Deze woede wekte myn verflauwde geestkracht we
der op. Ik zag hoe langer hoe meer in, dat het nood
zakelijk was, dat ik myn geheim bewaarde.
„Taras en juffrouw Lucas vertrouwen Kavanagh ten
volle," zoo redeneerde ik by my zelf; „zy zien hem
dikwyls. Wanneer zy den waren stand van zaken ver
moedden, zouden zy zich dadelijk verraden; hy zelf
zou zyn valsche rol blyven spelen en hem zelfs bewij
zen, dat men hen wat op den mouw gespeld heeft, zelfs
al slaan zij een oogenblik geloof aan myn verklaringen.
Kavanagh zou dadelijk begrijpen, dat Gordon of ik een
middel hadden gevonden om zich met onze vrienden in
verbinding te stellen en al onze plannen verijdelen.
Wanneer hy de politie te Petersburg waarschuwde, zou
deze natuurlijk de terugkomst van Gordon beletten en
hiervan liing alles af."
„Ge zult aan niemand vertellen, dat ik teruggekeerd
ben vroeg ik aan juffrouw Lucas.
„Hoe zou ik dat kunnen doen, arm kind Hoe zou ik
over uw verdriet, waarvan ik zelf de oorzaak ben,
kunnen sproken Daarbij vergeet gij, dat ik u nog
altijd lief heb. Ik wil dus alles doen om u te helpen."
„Zou ik bier kunnen blyven?" vroeg ik levendig,
verlangend onder hetzelfde dak met Taras te mogen
leven en hem van verre te kunnen gadeslaan.
„Natuurlijk!" hernam de oude vrouw vroolijk. „Er
zijn kamers in overvloed en mynheer heeft me wel hon
derd maal gezegd, dat ik myn nicht, juffrouw Leroy
eens te logeereu moest vragen. Wie zou te weten komeD,
dat ge myn nicht niet zyt? Ja, zeker kunt ge blyven;
juffrouw Judith komt eerst Zaterdagavond terug, twee
dagen kunt ge dus liier zijn."
„Niet langer?" vroeg ik verdrietig.
„Ja ziet ge, lief kind, als gij het raadzaam oordeelt,
kunt ge natuurlijk blyven. Maar juffrouw Judith heeft
goede oogen, en wanneer men scherp kijkt ziet men,
dat ge een veel te jong gezicht voor zulke grijze haren
hebt. En juffrouw Judith is even als andere vrouwen;
ik geloof niet, dat zij u vriendelijk zou behandelen
zelfs al stemde zij er in toe met u onder hetzelfde dak
te wonen."
Ik begreep dat myn plan onverstandig en onpraktisch
was en toch gaf ik het niet op. Myn hart werd verscheurd
niet alleen door jaloezie, maar ook door het bewustzijn,
van al hetgeen ik verloren had.
Het was verschrikkelyk te moeten denken, dat een
ander myn plaats by Taras innam en ik niets voor
hem kon doen, juist nu bjj zoozeer behoefte had aan de
sympathie van een vrouw, om hem de lange dagen te
helpen doorkomen. Myn verdriet werd niet verzacht
door de gedachte, dat ik alles, wat mjj dierbaar was,
bad opgeofferd om hem te redden. Er zjjn oogenblik-
ken iu hot leven van een inensch, dat de overtuiging
goed gehandeld te hebben, geen voldoende beloo
ning is.
Dit alles viel op Woensdag voor. Ik beloofde's avonds
of den volgenden morgen terng te komen en begaf my
naar hot station, verlangend om te hooren, welk middel
de heer Pelham had gevonden den losprjjs voor myn
vrienden in Siberië machtig te worden.
Toen ik de studeerkamer van deu advocaat binnen
trad, voelde ik mjj een flauwte nabjj. Hy was niet zdo
voorkomend als den vorigen dag, en de manier, waarop
hy de deur sloot en voor zyn bureau plaats nam gaf
mjj niet veel hoop.
