doe. Bovenal drage zy er zorg voor, dat de uiteenzetting er smakelyk uit ziet eu in goed Engelsch gesteld is, niet in dat soort van vastelandseh of schoolengelscb, dat hier zoo ge minacht en bespot wordt. Niets zou de zaak, die ons zoo ter harte gaat. meer benadeelen dau dit, want ook bier is het waar: le ridicule tue! Ten slotte verklaart de correspon dent nog het zeer wenschelyk te achten, dat de feestcommissiën, a! dan niet in overleg met de regeering, de noodige maatregelen beramen om een handboekje over Nederland, vooral goed uitgevoerd, met prentjes, kaar ten en plattegronden, in de voornaam ste talen te verspreiden. Letteren en Kunst. UIT AMSTERDAM. Ned. Opera. langer by de glazenwasschery in dienst gehouden, zoo zou ook hy by de klan ten hebben kunnen rondgaan. Wat, indien hy zich het recht daartoe nog aanmatigde? Hij had toch by na het jaar rond by de menschen gewerkt. Die ougelukkige gedachte, door on geluk opgewekt, is aan Jan bezocht geworden. Jan deed het en had pas één dubbeltje in de hand, toen een voormalig kameraad hem snapte. Dien kameraad greep by by de schouders, en hij bezwoer hem, het geval te ver zwijgen het dubbeltje kon hy krij gen. De kameraad beloofde, maar brak zyne belofte. Het vergrijp kwam uit en Donderdag heeft het openbaar ministerie te Amsterdam geëischt, dat men Jan wegens oplichting voor een maand in een cel zal opsluiten om zyn ongeluk te beweeuen. De rechter vroeg, wat Jan nog ter verontschuldiging der misdaad kon aanvoeren. Wat anders kon hy doen, dan zyn rampspoed en zyne armoede verha len Bene'en in de voorhal van het pa- De Opera v. d. Linden gaf Vrij dagavond in den Stadsschouwburg r_ eenereprise van „do Walkure" eersten feta "vim" justitie brak Jan "in tranen dag uit Wagner's trilogie „de Ring|jos; ^jj dorst niet naar zyne vrouw der Nibelungen De hoofdpartijen te Raan en jiaar zeggen, wat hem waren met uitzondering van de heeren boven het hoofd hangt. Eu hy weet Orelio en ürlus en mevr. Culp— wej( dat 00i{ je 2 stuivers 's weeks Kiehl door andere artisten bezet dan yoor hem verloren zullen ziin, als een bij de vele succesvolle opvoeringen ten vorigen jare. De party van Brüon- hilde werd thans gezongen door mej. Marie van Gelder, die deze, wat het muzikaal gedeelte betreft, voorbeel dig vertolkte. Een weinig meer tooneel- routine zal mej. van Gelder ongetwij feld goed te stade komen Mevrouw Tijssen—Bremerkamp (Sieglinde) was vooral in de eerste acte, waarin zy dan ook trouwens het meest gelegen heid heeft te schitteren, zeer goed, terwijl de heer Ebbeler (Hunding) zyn voorganger van het vorig seizoen, de heer Engelen, niet overtrof. De heer Urlus (Siegismund) wiens optreden in dit werk ten vorigen jare ampel besproken werd. overtrof zichzelven in het beroemde „Liebesüed" in de eerste acte. Ook de heer Orelio (Wotan) gaf vooral in het „Afscheid van Brünnhilde" veel te genieten. Mevr. Culp—Kiehl (Fricka) was verre van onberispelijk en de goede oogenblikkeD, die zy in de tweede acte had werden voor een goed deel bedorven door de te zichtbare krachts inspanning, die deze haar kostten. Het orkest werkte onder v. d. Lin dens leiding uitnemend, terwyl even als ten vorigen jare aan de moutee- ring (speciaal aan de „Feuerzauber") veel zorg besteed was. Hinderlyk was de souffleur, die een al te belangrijk deel aan de bespre kingen nam. De zaal was dicht bezet en na ieder bedrijf moest meermalen worden gehaald. B. Het Gouden jubilee van Mevr. Aibregt. Mevr. Aibregt—Engelman hoopt den 17eu Jan. in den Frascati-Schouw- burg te Amsterdam haar 50-jarige tooneelloopbaau te herdenken met „Vrouw George" in „Talent eu Ge boorte" en „Sientje," een dramatische schets, door Justus vau Maurik voor deze gelegenheid vervaardigd en aan de jubilaresse opgedragen- Ten einde de burgerij in de gele genheid te stellen de eerbiedwaardige tooneelspeelster te huldigen, heeft zich een commissie gevormd, die weldra een circulaire zal verspreiden. De commissie is als volgt samenge steldL. J. Veltman, eere-voorzitter, Justus vau Maurik, voorzitter. J. H. Róssing, Secretaris, C. F. v. d. Horst, penningmeester (Keizersgracht 184), mr. J. Kalff, N. van Harpen, tnr. C. F. A. Kruyff, B. Canter, M. B. Me- rens. Gerard Keller Jr., W. G. Nieu- wenkamp eu jhr. mr. H. Smissaert. Een Frans Hals. Jan Veth schreef in de jongste „Kroniek „By een der groote Amsterdam- sche kunsthandelaars is op het oogen- blik een mooi mausportretje van Frans Hals, niet veel omvangrijker dau een miniatuur, maar geweldig gul van behandeling en van een zeld zame blankheid, bovendien geheel intact. Het stukje was tot hedeu in een Amsterdamsche fami.ie, die er geen keonis van had, ouder ern rom meltje bewaard, en toevallig trok het de aandacht van een kenner. Een Hals meer dus in het land dan men wist." Het N. v. d. D. kan er thans bij voegen dat het stuk is gekocht door liet Rijk. Het komt in het Maurits huis. met Jaap Eden voor 1S98 niet ver nieuwd. Jaap moet op 't oogenblik te Londen zijn, waarschijnlijk om te onderhandelen over een contract met een andere fabriek. (Kamp.) Spelers in den trein. In de treinen tusschen Brussel en Parijs wordeu in den laatsten tij 1 weder telkens lichtgeloovige reizigers door hazardspelers geplunderd. On langs werden aldus een Rus 10,000 roebels en een Duitsch reiziger IS,000 francs ontfutseld. Een lid dier bende spelers is te Douai gevangen genomen. Eene engelsche en fransclie bruid. De Londensebo correspondent van de Berliner Lokal Anzeiger deelt hel volgende roinautische verhaal mede van een tfouweloozen bruidegom, die in Engeland zooals men weet civielrechterlyk vervolgd kan worden en nog wordt. Een jonge dame van aanzienlijke familie te Exeter had zich verloofd met een ryken Engelschman. die te Parys woonde en bet huwelijk zou voltrokken worden, nadat de bruide gom met zyn moeder uit Parys waren aangekomen. Alle gasten waren by elkaar, toen een woedende Fransclie met een ge laden revolver de zaal binnendrong en op den bruidegom aanlegde om zich te wreken wegens haar geschonden oudere rechten. Op het zien van de revolver maakte de gelukkige bruidegom zich uit de voeten, maar de Nemesis vervolgde hem iu de gedaanten der beide broe ders van de nu in deu steek gelaten bruid. Zy namen onmiddellijk den trein van Exeter naar Londen en vonden daar weldra den ex-bruidegom aau een goed ontbijt in een der beste hotels. Een Franschman ware nu waar schijnlijk zonder zich een oogenblik te bezinnen op den verrader losge stormd om wraak te nemen, doch niet alzoo de beide Engelschen, by wie de stelregel geldt„eerst zaken en dan pleizier." Volgens dat principe gingen zij zoo spoedig mogelijk naar de rechtbank eu deden daar den eisch tot betaling vau 5000 pond schadevergoeding we- voor den rechter. v< ns verbreken van trouwbeloften. De maand October had den tyd 1 Met bet exploit gingen zy vervolgens van het „najaarsgmeteu" in het laudii-a.sr Dover in de juiste veronderstel- gebracht. Ware Jan nog een maand I kug dat de vluchteling op zyn weg HEGHTSZAKEft. Een treurige toestand. Jan B. was vier maanden geleden nog glazenwasscher bij de firma Hei- neken te Amsterdam, en had het vrij goedmaar eene longtering stiet hem uit zyn brood. Do patroon gaf hem eeu opperbest getuigschrift ten af scheid, en met dit opperbest getuig schrift in zyn borstzak heeft .Jan sèdert met vrouw en kinderen honger geleden. Het grondkapitaal van het gezin; het eenvoudig huisraad, kwam stuk na stuk in den lommerd terecht. Thans verdient Jan f 1.25 per week en zijne vrouw heeft twee schoon- maakhuizen, wat haar eeu daalder per week opbrengt. Maar Jan is niet alleen tot armoede gekomen, ook tot schande; gisteren stond hy, ODgelnkkig en berouwvol onteerend vonuis zyne ellende zal vermeerderen. Aanstaanden Donderdag zal de rechtbank over Jan's lot beslissei Och, dat er reeds voorwaardelijke veroordeeling bestond 1 Uit de N. R. Ct Zakkenrollen. Voor de rechtbank te Amst rdam stond Vrijdag weer eens Jacob Po lak terecht, beklaagd van diefstal vau een viertal horloges. Hij zou ze op het Amstelveld in de drukte van ae markt aan onderscheidene personen ontrold hebben. Een aantal jongens van de soort, waarmee hij gewoonlyk rondzwerfr, waren als getuigen opge roepen. De mecsten hadden hem gezien in bezit van f 8.50 en dit zou de op brengst zijn geweest, zooals hy ver telde va;, vier „cksenaars" (horloges.) Bekl. heette het liegen en zei dat de getuigen, een Moffie, een Water- mat), een Veth, een Bromet, waren omgekocht. Op de tribune was ook veel belang stelling, en daar was groote vroolyk- heid als bekl. zyn vroegere vrienden uitmaakte voor kwartjesvinders, e. d. Het O. M. waargenomen door mr, d'LIangest baron d'Ivoy eisebte tegen bekl. een gevangenisstraf van twee jaren. Als verdediger trad op mr. Lam berts Hurrelbrink, die de getuigen on betrouwbaar en de schuld vau bekl. niet bewezen achtte. Uitspraak over 8 dagen. Hierna word roet denzefden Polak als hoofdpersoon nog een geval van zakkenrollen behandeld. Uitspraak over 14 dagen GELENGD KIEUW* De Jaap Eden. Humber heeft het rijcontract naar Parys „durch diese hohle Gos- moet komen. Zoo geschiedde. Een der beide broeders reikte hem bet document over dat de vluchteling in de meening. dat het een brief van zyn exbruid was, in goed vertrouwen I aannam. Hiermee was voldaan aan het wettelyk voorschrift van offici- eele dagvaarding, de „zaken" waren afgeloopen en nu kwam „het pleizier" iu den vorm van een pak slaag, van welke gevolgen de Don Juan nog niet hersteld is. Eene doorbreking. In den nacht van Woensdag op Donderdag brak te Ciply, in Hene gouwen, de dyk van een met fosfaat- afval en fabriekwater gevulde groote «roeve door, en de vloeistof stroomde met vervaarlijke kracht den weg op, dwars door de rivier de By heen, alles op zyn weg omverwerpende eu mee- ileurende. Een jonge boer, die bezig was mei het bemesten van de dyken, werd meegesleurd en verpletterd. De stroom plofte tegen een huis aau eu wierp liet omver; een meisje in het, huis, de zuster van den boer, werd ver stikt; de geheele stal met vier paar den werd vernield en de oogst iu den omtrek verwoest. De velden zyn heinde en ver met een dikke, witte brij bedekt, de hoo rnen ontworteld, de weg is versperd, en in de By drijven massa's fosfaat. Voor twee jaar was een dergelijk ongeluk gebeurd, maar minder ernstig. De groeve was 35 meter diep en had een oppervlak van honderden vier kante meiers. De dyken waren door den regen ondermijnd. Vier kinderen verbrand. In de Londensche voorstad Dept- ford zijn vier kinderen verbrand. De moeder had de kleinen een oogenblik alleen gelaten, terwijl zij een bood schap deed. Bij haar terugkomst za„ zy een dikke rook uit haar woning komen; er was brand uitgebroken in de kamer, waar de kinderen waren. De moeder drong de brandende ka mer binnen en bracht de kinderen één voor één naar buiten, maar het was reeds te laat zij waren dood. De ring van de Czarina. Prinses Charlotte van Pruisen, de dochter van Friederich Wilhelm III. had een Zwitsersche, mine Wiider- muth, tot gouvernante. Om eene haar toekomende erfenis in ontvangst te nemen, reisde deze eens naar Zwit serland eu bracht bij hare terugkomst eeuige kleinodiën mede, die haar ten doe! gevallen waren en welke zij hare gebiedster liet zien. „Dat, is een an tieke ring," zeide de prinses op een kleinen, Gotisch gevormde» ring wij zend en hom aan den vinger stekend, „hij ziet er zoo oenigszms als een talisman uit." Daarop wilde zy den ring teruggeven, maar kon hem niet meer van den vinger krijgen. „Ik heb zeker lust gehad hem te behouden'" zeide de prinses lachend en op aan drang der gouvernante behield zij het kleinood. Later gelukte het haar, den ring van den vinger te verwijderen. Zjj bezichtigde hem daarop nauwkeuri ger. Halfuitgosleteu letters waren binnen in te lezen en met moeite ontcijferde de prinses de woorden „Keizerin van Rusland." Men lachte er om en zeide schertsend dat. het misschien een vingerwijzing naar hare toekomst zou kunnen zijn. Jaren verliepen. Onderhandelingen werden aangeknoopt omtrent eene verbintenis tusschen grootvorst Nieo- laas van Rusland er. prinses Char lotte vau Pruisen. Grootvorst Nieo- laas, broeder van keizer Alexander I, was destijds nog geen troonopvol ger, omdar zijn oudere broeder Con- stautijn vau zyne rechten op den troon nog geen afstand bad gedaan. Wat tot nu een iu de lucht hangend plan was geweest, werd een besluit, toen hy de prinses had leeren kennen. Aan de tafel naast haar zittend, ver klaarde hy haar zyne genegenheid en verzocht haar hem eeu pand te geven, dat zij zyne liefde beantwoordde. „Geef my dien ring, dien ge daar aau uw pink draagt wilt ge?" "Hier, waar allen ons kuunen be spieden „Niemand zal er iets van bemerken. Druk deu ring in een stukje brood en leg dat op (le tafel. Ik zal dau dien talisman wel onge merkt wegnemen." De grootvorst kreeg den ring't was dezelfde uien mevrouw Wildermuth uit Zwitser land bad medegebracht. Het huwelijk was heel trelukkig. Acht jaren later besteeg Nicolaas den Russischen keizerstroon on zoo werd de protectie volkomen vervuld. Keizer Nicolaas heeft den ring, die op zulk eene interessante wijze in zijn bezit was gekomen, nooit weer afgelegd; daar hij evenwel te klein was om hem aan den vinger te dra gen, droeg hy hem aan een kettinkje op de borst. De zaak-Esterliazy. 1 n een langen brief aan den minister van oorlog vraagt Trarieux, senator en oud-minister van justitie, een die per gaande instructie tegen Esterhazv, en dus uitstel van de behandeling voorden krijgsraad. Uitvoerig dewy ze waarop de instructie gevoerd wordt nagaande, schijnt, zegt hy, waaneer men de inlichtingen mag gelooven van de bevoorrechte pers, uit officieuse bron puttend alles gedaan te zyu om de verdediging van deu beschuldigde te vergemakkelijken eu de rol verdacht te maken van hen, die beschuldigen. Wat de werkzaamheid van overste Picquart betreft, zou deze (Trarieux kleedt zyn betoog in vragenden vorm, maar voegt er bijik geloof zeker te zyn) met goedkeuring van den chef en minister het ondcrzoeK naar de zaak Dreyfus begonnen zyn, daartoe geleid in* 1896 door dc kwestie van spionueering, waarin Esterhazy ver dacht werd. Eerst by de interpellatie van Casielin iu de Kamer zou dat onderzoek onderbroken zyn door het /enden vau Picquart naar de oostelijke grens en later naar Tnnis. Onderzoekingen in den Oceaan. Eenigen tijd geledeu hebben wij ge meld dat Zweden een groote plankton- expeditie uitrust, die deu Atlantischen Oceaan, van Spitsbergen tot den eve naar, zal onderzoeken, uok om een wetenschappelijke basis te verkrijgen voor de visschery het plan is uit gegaan van de stichting Lars Hjenua eu dat de Duitschers een taak van niet minder grooten omvang willen ondernemenhet onderzoek van de groote diepten der zee. Het nat van dergelijke langdurige tochten, waaraan verscheidene geleerden deelnemen, is wel het best bewezen door de beroemde Challenger-expeditie. In de vergade- ting van Duitsche natuuronderzoekers en artsen, verleden jaar te Brunswyk gehouden, had vooral prof. Chun uit Breslau de uitzending van eengrooie Duitsche expeditie van dezen aard krachtig voorgestaan, en er werd toen besloten, don Keizer 300,000 Mk. te j vragen uit het Dispositions-fonds. Aan dit verzoek is gevolg gegeven, en de Duitsche expeditie gaat in den aanstaanden zomer op weg. (Jit eene toelichting van dat plan, in eeu Duitsch blad, ontlcenen wy het volgende Tot nog toe heeft Duitschland te I dier zake wel niet geheel en ai stil-1 gezeten men denke bijv. aan de gron dige onderzoekingen der Kielsche Commissie in de Duitsche zeeën. Dit betrof ec -ter slechts liet watervolume tot eene be r kke'.yk geringe diepte beneden het oppervlak. En ook de mei zooveel wetenschappelijk succes bekroonde plankton-expeditie, onder leiding van prof. Hensen. had zich alleen ten doel gesteld het bestudee- ren der organische substantie, die aan liet oppervlak van den Oceaan dryft. Maar wat al grooter wonderen, wat al belangrijker vraagstukken kunnen zich voordoen iu die wonder volle diepten der groote zeeën, diep ten waarin nooit, een hchtsraal door dringt. Eerst in onze eeuw zijn uit het donker dezer mysteriën de eerste ophelderende gegevens versregen. Terwijl men nog twijfelde aan het bestaan van levende wezens in zulke diepten, vond sir John Ross in de Bafliusbaai (op zyn pooltocht in 1818) levende wezens ui slijk, hetwelk uit eene diepte van 1000 voet was op gehaald. Deze ontdekking geraakte echter in vergetelheid, en zoo kon nog 23 jaar later Edward Forbes zijne theorie verkond teen, volgens welke er op meer dan 300 vadem diepte geen organismen zouden bestaan. Spoedig werd echter, tengevolge der onder zoekingen van Skandinavische na- tuurvorschcrs, de onjuistheid er van bewezen. En toen later de eeiste transatlantische kabels waren gelegd en daarna een paar gescheurde we der waren opgehaald, zag men met niet geringe verwondering, dat tot op eeu diepte van 3600 meters een aau- tal zonderlinge dieren zich er op ge- uesteld hadden. Dit leidde tot verde re onderzoekingen in verscheidene zeeën door mannen van verschillende natiëu, met het gevolg, dat er als 't ware eene nieuwe wereld van schep selen te voorschijn werd gebracht, die uiterst rijke verscheidenheid van soor ten. vormen, levenswaarden en eigen aardigheden oplevert. En deze onder zoekingen t hans op nog ruimer schaal voort ie zet te u. is hel doei der nieuwe Duitsche expeditie. Immers, bet denkbeeld ligt gerec- delyk voor de baud, dat hetgeen zoo tot'nog toe is verkregen, slechts een kleit: gedeelte vormt vau hetgeen er kan worden bijeengebracht. Er valt dus nog veel te doen. Het grootste deel vau deu grooten ludischeu Oce aan. ook langs Duitsciilauds koloniale bezittingen in Oost-A frika is iu dat opzicht nog altoos maagdelijk gebied, en zekere gedeelten van deu oostelij ken Atlantischen Oceaan zyn voor het beoogde doel nog slechts gebrekkig bekend. Daardoor is de weg voor de Duitsche' expeditie eenigermate voor geschreven. Zij zal dus m wjjde bogen rondom Afrika stevenen, in den oos telijk Atlantischen Oceaan onderzoe kingen verrichten, van de Kaap uit een tocht door de koude antarctische stroomen ondernemen, om ten slotte bijzondere aandacht aan den Indischen Oceaan te w ij den. De expeditie zal dus, gelijk prof. Chun inzonderheid heeft doen uitko men, zich bewegen in een gebied dat wegens zijn oeoanografische gesteld heid zeer bijzonder van belang moe ten wordeu geacht-. Uit de warme cquatoriaalstroomen en uit den Gui- neastroom komt zy in den kouden West-Afrikaansellen Benguelastroom, terwijl zij ook in de Zuidpoolstreken, voorzoover dit wegens liet ijs doen lijk zal zyu, een korten tocht zal on dernemen. Op zekeren afstand van de Kaap ontmoeten verder de warme Indische s rooinen onder deze spe ciaal de Agulhesstroom de antarc tische wateren, eu deze wisseling van koude eu warme stroomiogen zal op de verspreiding van zee-organismen wel een in 't oog loopenden invloed hebben. Het is te verwachten, dat iu de grensstreken, waar de levende or ganismen by groote massa's sterven, de diepzee-fauna, wegens de hierdoor rijkelijk ten bodera zinkende organi sche voedingsstof, eene bloeiende ont wikkeling verkrijgt. Alvorens dè netten worden uitgezet, zuilen de diepten gepeild eu de eigen schappen van het zeewater in de bo venste en diepe lagen onderzocht wo. - den. Zoo doende zal er tevens kennis worden verkregen omtrent de gesteld heid van den zeebodem en zyóe relief- verhondingen iu tot uog toe oubekeude onderzeese' e ruimten. Het hoofddoel moet intusschen gericht blijven op de dierenwereld, op de diepzee-fauna, zoowel als op bet plankton. Voor de constructie der netten, de inrichtingen aau boord, enz. zal worden gelet op de ervaring by vroegere tochten van dien aard. Inzonderheid zal er een ruim gebruik worden gemaakt van diepzeefuikeu, gelijk met goed gevolg gebezigd zyn door den vorst vau Mo naco, die zich ten opzichte van der gelijke onderzoekingen hoogst ver dienstelijk heeft gemaakt. Tevens zal de expeditie de nieuwere methoden van conserveering toepassen ten be hoeve barer anatomische en histolo- gische werkzaamheden eu verzame lingen. De reis is berekend op negen maan den. Het was nu de vraag, of er moest worden getracht, een oorlogsschip te krygen. Daartegen werden echter zoo velerlei bezwaren aangevoerd, dat prof. Chun tot de conclusie kwam een zee waardig stoomschip der koopvaardij vloot te cliartereo.dat voor het beoog de doel kon wordeu ingericht. N. R. Ct. Een inspecteur van politie te Parijs heeft dezer dagen op zeer slimme wy ze een gevaarlijken misdadiger ingere kend.' tl y vond hem in een koffiehuis en vreezende dat dc schelm, die steeds met een geladen pistool voorzien was, hem zou neerschieten als hij 1 em wilde in hechteuis nemen, bedacht hij er liet volgende op. Op een briefje dat by daarna in zyn portefeuille stak,sein eef liy„Ik zit in een koffiehuis vlak by L. tegen wieu ik een bevel vau in hechtenisneming in mijn zak heb. maar dien ik in mijn eentje niet kan aan houden daarom zal ik hem zijn beurs ontfutselen en iny door hem naar het commissariaat laten brengen. Men zorge ais men dit briefje vindt, dat L. niemand leed kan doenNu wachtte hy tot L. heenging, volgde hem op straat en rolde hem zyn beurs uit den zak, zoo dat dc man hem be trappen kon en hulp van een politie agent inriep. Deze bracht beiden naar het bureel, waar men den gewaandeu dief onderzocht en o. a. de portefeuille voud met het briefje. Toen wisten de agenten wat hun te doen stondzy grepen snel den aanklager, die natuur lijk zeer verbluft stond te kyken. Mijn horloge. Mijn mooi, nieuw horloge had an derhalf jaar gegaan, zonder voor of na te loopen en zonder dat ergens een deel van de machinerie gebro ken was. Ik hield ten slotte zijn aanwyzing van tijd en uur voor on feilbaar en zyn lichaamsgesteldheid en beenderen bouw voor de beste, waarop ooit een horloge had kunnen roemen. Maar op een avond vergat ik het op te winden. Ik schrok toen ik het 's morgens bemerkte, want ik zag er de aankondiging in van een groot on geluk, dat mij treffen moest. Lang duurde het eer ik my in zooverre hersteld had, dat ik het ongeveer ge lijk kon zetten en uit kon gaan om I den eersten den besten horlogemaker I te verzoeken het naar zijn officieelen tyd te zetten. j U gaat vier minuten na, de re- gulator moet vier minuten verschoven 1 worden, zei de kerel. Ik beproefde hem terug te houden, hem begrypel k te maken, dat hel horloge volkomen regelmatig liep. Het was vergeefs. De dolkop bleef vol houden. dat het horloge vier minuten naliep en dat de regulator verscho ven moest worden en terwyl ik ang stig om hem heen liep en trachtte hem te bewegen het horloge met rust te laten, volbracht liy kalm de schan delijke daad. Myn horloge begon voor te loopen. Eiken dag hep het meer voor. Tn de eerste week kreeg het een hevige koorts eu zijn pols steeg tot 150 sla gen in de minuut. In minder dan twee maanden had het alle tydaanwyzers m de stad ver achter zich gelaten en was ongeveer dertien dageu de ka lender vooruit. Het was al io Novem ber en verheugde zich iu sneeuw en y's, terwyl het October-loof der boo- men nog ruisclito in deu wind. Het sleurde den termijn voor betaliüg van huishuur, jaarrekeningen eu andere pijnlijke dingen op zuo suel ruïuee- rende wyze tot mij. dat ik het niet langer rustig kon aanzien. Ik bracht het naar den horlogema ker om het te laten reguleeren. Deze man vroeg my of bet, al eens gerepa reerd was. Ik ontkende neen, het was nooit ziek geweest. Een glans van boosaardig genoegen lichtte in zijne oogen, suei opende hy de kast, schoof een soort glas in zijn oog en morrelde iu de machinerie. Hy zei, dat het. schoongemaakt eu gesmeerd moest worden eu dan gere guleerd. Binnen een week zou het klaar wezen. Nadat myn horloge schoongemaakt en gesmeerd en gereguleerd was ging liet zoo langzaam dat bet tikte als eeu groote kerkklok. Ik begon den trein te verzuimen, op aile afspraak- Ijes le iaat te komen eu myn diuer mis te loopeD myn horloge verlengde I de drie uitsteldagen tot vier en liet j my myn wsisels protesteereu, verder i en verder kroop ik in den dag van gisteren terug, toen in eergisteren, j toen in de vorige week en al heel spoedig leefde ik in het idee, dat ik j gaoseh alleen in het verleden rond doolde en do wereld uil het oog ver- I loren had. I Ik begon in n:y iets kameraadschap- I pelijks te gevoelen v r de mummiën iu het museum. T liep ik weder naar den horlogemaker. Hii nam. terwyl i!: er gedurig by stond, l et horloge L-cheel uit elkaar en zeide «lat de cylinder uitgezet was. In drie dagen beloofde hij, koo by, dat is dc cylinder, niet do horlo gemaker weder >r zijn normalen omvang gereduceerd vezen. Na deze genezing ging het horloge, duor el kaar genomen goe 1maar dat was ook alles. Soms hep het een hal ven dag lang, als de inensch geworden boosheid en blafte, kuchte, nieste, snoof en snorkte dat ik mezelf niet verstaan kon e:i dat stellig geen hor loge in de gausche wereld het zou hebben nagedaan. Maar dc rest van den dag verlang zaamde zijn loop weder en het ver loor dan zooveel tijd, dat het alle uren die het eerst vooruitgeyld was, weder gelegenheid had gegeven nader te komen. En zoo liep het telkens na24 uren precies gelijk met de torenklok. Door elkaar genomen gaf liet dus den juis te» tijd aan en ik zou zeer onbillijk geweest zyu, als ik beweerd had, dat het zyn plicht niet deed. Maar een correcte doorsnee-tiid is in een horloge slechts een twijfel achtige deugd en daarom bracht ik het naar een anderen horlogemaker Die professor vertelde me, dat de veer gesprongen was en toen zoi ik, dat tk heel, heel blij w as want ik had me op iets ergers voorbereid. Ik had, om de waarheid te zeggen geen flauw idee er vau wat een veer was, maar tegenover dien mau wilde ik niet onwetend schijnen. Hy repareerde de veer. waar wat het horloge nu in den opzicht gewon- nen had, verloor net weer iu een j ander. Hij liep een poosje en bleef dan I weer een poosje staan, euzoovoort, waarbij het de tusschenruimten naar eigen believen regelde. En eiken keer .als hei vooruitging, knalde het als een muskotgcwccr. Eenigc dagen droeg lik watten op de borst, toen bracht ik het horlogo naar een andoren des- kundige. Deze plukte het in enkel kleine stukjes, draaide zijn priem en zyn glas neen eu weer eu zei dat het aan de slag veer lag. Hy repareerde dat ding en zette het horloge in beweging. Nu was het uitstekend, behalve dat van tyd tot tijd de wijzers zich aan een dichtge knepen sctiaar samenvoegden en ver volgens rustig hun plicht, deden. De oudste man op de wereld had zoo'n horloge nooit gezien, de beste reken meester kou me. zelfs met een onein dige reeks vergelijkingen niet bewijzen wat de kop en wat de staart van den dam w as. Eu zoo ging ik weer heen om het ding te laten ropareeron. Het individu, waarbij ik nu terecht kwam, zei dat. het kristal gebogen eu de ketting gerekt was. Ook meende hy dat een deel van het werk ver roest moest wezen. Op myn beleefd verzoek bracht hy deze kleinigheden voor me in liet reine eu toen werkte myn tydmeter al heel bijzonder. Hij liep bijvoorbeeld acht uren rustig en dan begon plotseling zyn geheele in nerlijk op de meest woeste manier te rammelen en de wyzer vloog zoo snel over de plaat, dat ik dikwijls aan myn bestaan begon te twijfelen. Het rara- mel-ie de overige 16 uren in zes of zeven minuien af en bleef dan met een knal staan. Met een tuoe hoofd, uitgeput en wanhopig ging ik weer naar een hor logemaker om toe te zien, hoe hy het ding uit elkaar nam. Ik bereidde my er voor op een streng kruisverhoor te ondergaan, warn nu begon lotgeval hoog>t ernstig te worden. Het horloge had oorspronkelijk 200 dollars gekost, en twee of drieduizend, geloof ik, had ik aan reparatie betaald. Terwyl ik wachtte en toezag, her kende ik in den horlogemaker een ouden bekende, oen voormalige machi nist vau een rivierboot. Zorgvuldig onderzoent hij al do deeien van het uurwerk, precies zooals «Ie anderen het hadden gedaan, en dan gaf hy het me terug. Hij zei: Je maakt te veel stoom jé moet den rnonkey- seiiroefslentel aau de veiligheidsklep hangen. Ik sloeg hem op de plaats de her sens in en liet hein voor uiijn reke- uiutr begraven. Het horloge gaf ik aan myn oud sten zoon cadeau. VARIA. Misverstand. Mijnheer. Karei, myne sigaren ver dwijnen op eeu onverklaarbare wyze. Ik geloof haast Knecht. Ik heb u dadolyk, toen ik by u in dienst trad, gevraagd of ik mocht rooken eu ti hebt geantwoord: Ja, maar alleen buiten 's huis. Mijnheer. Maar voor den duivel toch niet mijne sigaren. Knecht. Die is mooi! Als ik raya eigen sigaren rooken wou, behoefde ik u toch niet eerst permissie te vragen Dreigement Een oude-jongejutfroiiw betrapte op heeterdaad een dief, die iu hare woning was geslopen. Juffrouw, zei de schavuit, in uw eigen belang raad ik u. my niet aau te geven want dan moet u als getuige voor de rechtbank komen en precies zeggen hoe oud u is. En ze liet hem loopen. De handelsreiziger. Klerk. Niets te zeggen. Reiziger. Best raogelyk mynheer Maar ik wil juist iemand spreken, die wèl wat te zeggen heeft.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1898 | | pagina 7