door bet plotseling gemis van nieuw
lieht
(L. D.)
Aanmunting van goud geld.
Utrecht telt onder de bezienswaar
digheden 's Ry'ks Munt die joist
dezer dagen davert en stoomt door
den arbeid, daar verricht onder
de vele werkzaamheden van den
laatsten tijd behoorde o.a. het
munten van eene som in
5root f 500.000, ten behoeve van de
ava-ttank gouden tientjes das die
in O.-lndië zullen worden in circu
latie gebracht.
Zooals men weet, zyn de gouden
dukaat, de gouden ryder on het gou
den tienguldenstuk in Nederl.-Indië
gangbaar, terwijl de zilveren munten
van de Nederlandsche zilverstukken
verschilieu, wat bewerking en inscrip
tie betreft
De aanmunting voor rekening der
Java-bank, schijnt een onzer groote
financieele firma's op de idee gebracht
te hebben, ook voor eigen rekening
iets dergelijks te doen, en zoo is voor
100,000 Reichsmark aan goud, eene
som van f 60,000, versmolten en om
gestempeld in Nederlandsche tiengul
denstukken, die echter de firma meer
dan tien gulden per stuk bosten;
echter hebben de stukken de eigen
aardigheid dat zij als een herinnering
aan het kroningsjaar blijven bestaan,
omdat de beeltenis der Koningin
prijkt boven het jaartal 189S.
Een volgend jaar komt wel ver
moedelijk standaard- en pasmunt in
omloop met een nieuwen beeldenaar
van Koningin Wilhelinina, maar juist
het feit, dat in het kroningsjaar gou
den tientjes zouden bestaan met het
jaartal 1898 gestempeld, leidde tot
dezo aanmunting, die tot resultaat
heeft gehad, dat van de 6000 stuks
er reeds zeer vele zijn verkocht
natuurlijk tegen boogere koersen dan
gebruikelijk, maar toch gereede af
name vindend voor hen, die als curio
siteit zoo'n goudstuk willen bezitten.
Reeds nu wordt voor deze munten
f 12 a f 1-1 besteed, en het laat zich
aanzien, dat verzamelaars van bijzon
derheden op het voor ons land zoo
merkwaardige jaar 1898 betrekking
hebbende, m. uoriijd nog meer zullen
moeten betalen om iu bet bezit, van
zoo n gouden Willemientje te komen.
(V. DJ
Kinderbondeii voor drank
bestrijding.
Te Arnhem is onder presidium van
Mevr. baronesse C. van Verschuer—
van Balveren een bijeenkomst gehou
den van leiders en leidsters der Kin
derbonden. aangesloten bij de orga
nisatie „Hoop der Toekomst" der
Y rouwen* Christen-Geheelonthouders-
Unie.
Besloten werd o.a. tot meerdere
propaganda onder net personneel der
Zondagscholen, om zoodoende uit die
instellingen kinderbonden te doen
voortkomen.
Ter uitbreiding der organisatie wer
den provinciale correspondenten be
noemd voor de noordelijke provin
ciën de heer J. T. van Bruggen te
GroningenOverjjsel, de heer E.
Meuleman te Zwolle; Gelderland,
mevrouw baron. C. van Verschuer te
ArnhemUtrecht, mej. H. W. C'rom-
meiiu te Utrecht: Noord-Holland,
me.:. Bervoets te Haarlem Zuid-Hol
land, mej. J.W. Koster te Rotterdam
Noord-Brabant, mej. W. van den
Bosch te Breda.
Vier en twintig bonden zijn bij de
„Hoop der Toekomst'1 aangesloten.
Bij de discussie over het orgaan
werd ten zeerste gewaardeerd de ar
beid der redactrice, mevrouw Philips-
De Raoitz te Haarlem.
Gaarne zagen echter velen, dat de
prij- minder zou wordeu en het orgaan
tweemaal in plaats van eens per
maand zou verschijnen.
De oorzaak moet gezocht worden nitlooper trekt met regen- en hagel- heel genomen, zeer te loven. (Dinsdag Breton deed alsof hy' er wel ooren
in het feit dat bjj het naar bed gaan
de schuif der pijp rau de iu de ka
mer staande vulkachel te ver was
dichtgedraaid.
De toestand was echter Zaterdag,
hoewel nog ernstig, vry bevredigeud.
Eerst Vrijdagnacht kwam eenig be
wustzijn terug, ou werden eenige woor
den, met moeite en zonder verband,
uitgebracht Zy liggen nog bijna
voortdurend in dofheid en bedwel
ming neder. Doen zich echter geen
complicatiön voor, dan laat het zich
aanzien, dat man en vrouw beiden 't
leven er zullen i-lbreogei.
Een schandaal.
Een ongehoord schandaal heeft zich
Donderdagmorgen te Zeist volgens
het U. D. voorgedaan iu de zitting
van bet hoofdstembureau.
Precies te 9 uur verschenen in de
zaal R. van Ginkel, slager, aldaar,
vader van den tweeden caudidaat en
Wolleswinkel, kantoorbediende op
Kosmos, die naar hun houding te oor-
deelen, niet veel goeds in den zin
hadden. Dadelijk na do opening der
zitting begon Van Ginkel dea voor
zitter van het stembureau, den heer
Meerdiok, op de grofste wijze tebe-
leedigen, over het feit, dat den vorigen
dag by de stemopneming, door den
voorzitter bij vergissing driemaal de
naam Gadellaa was voorgelezen, ter
wijl later bleek, dat die stemmen op
Van Ginkel waren uitgebracht, welke
vergissing echter nadat Wolles winkel
er attent op had gemaakt, hersteld
is, door terstond de reeds geopende
briefjes opnieuw na te zien en te
tellen.
Van Ginkel, die by de opening zelf
niet tegenwoordig was geweest, maar
blijkbaar door Wolles winkel was op
gehitst, kwam nu zyu gemoed eens
koelen tegenover den heer Meerdink.
tegen wien hy sedert lang een grief
schijnt te hebben, en verweet hem,
met voorbedachten rade, de stemmen,
die zyn zoon toekwamen, voor Gadel
laa bestemd te hebben, om zyn zoon
te benadeelen. Nadat de voorzitter
verklaarde zich geen schnld bewust
te zijn, wierp Van Ginkel hem de
grofste beleedigingen en scheldwoor
den naar het hoofd. De voorzitter
hield zich buitengewoon kalmhet
stembureau besloot met
stemmen tot heropening der "stembil
jetten over te gaan, om allen twijfel
over de stemopneming van den vori
ge^ dag weg te nemen.
Nadat de heer Meerdink, die niet
langer kon blijven, omdat hij de man
schappen der militie te Utrecht moest
gaan afleveren, vertrokken was, werd
het verzegelde pak biljetten geopend
en opnieuw opgenomen onder voor
zitterschap van" den heer H. M. van
der Mersch, torwyl de heer L. W. R.
Söhiltz als plaatsvervangend lid op
trad. De uitslag was precies betzelfde
als den vorigen dag. Tegen Van Gin
kel zal eene vervolging "worden inge
steld.
buien over ons land. Daarna vertoonen a.s. reprise). Mej. Marie van Gelder
zich twee depressies, één over devermocht dermate gebruik te maken
Noordzee en éea bij Ierland, die over j ran het talent, dat zy wat hare
naar had eu opende onderhandelingen.
Hy had verleden Donderdag een
samenkomst in het Café de ia Paii.
't Kanaal naar Frankrijk trekt en vocale middelen betreft, bezit, dat waar hy vier zyner vrienden verborgen
waarby 't weer ten onzent
rustig is.
Den 24sten vertoont zich een de
pressie over Midden-Duitschland en
is het weer by N. wind buiig; den
volgenden dag valt er overvloedig
regen en ook sneeuw. Na eene korte
opklaring loopt de wind weer, onder
den invloed van een depressie bü
Schotland, bij regen en sneeuwval
naar het ZW. Ook den 27en is het
weer regenachtig, maar klaart den
laatsten van de maand op.
Het weder in Februari.
Aan de mededeeling van het Me
teorologisch Instituut is het volgende
ontleend
De maand treedt, onder den in
vloed van een stormcentram aan de
Noorsche kust, in met regenweer bij
ZW. wind, die den volgenden dag
bij 't verschijnen van "een nieuw
•tormcentrum aanwakkert tot een van
ZW. tot NW. ruimenden storm. Ter
wijl de depressie zich naar Denemar
ken voortbeweegt, trekken sneeuw
en hagelbuien over ons land eu eerst
den 6~den loopt de wind. onder den
invloed van een nieuwe depressie bij
Schotland, naar het ZW. terug; een
uitlooper trekt dien dag met een
sneeuwstorm over ons land. Van den
ssten tot den 9den trekt een ondiepe
depressie, van regenval begeleid, be
noorden ons land naar Midden-Duitsch
land. Daarna ontwikkelt zich een
gebied van hooge luchtdrukking over
onze streken en biyft het weer tot
den 13den by matigen ZW. betrok-
te Ouderkerk aan denIJsel, niet.'ken en warm. Een secundante de-
zooals gewoonlijk, geopend; pressie trekt dien dag met grooten
Toen om twaalf uur nog alles ge- j regenval over oos land. Den 15n
was.
Bijna gestikt.
Yrydag werd het huisje van de D.,
Een dure getuigenis.
Voor de rechtbank te Heerenveen
werd Donderdag een vechtpartij be
handeld uit het dorp Noordwolde
(Fr.) Een der getuigen in die zaak
maakte al een heel slechte reis, nl.
financieel. Hy is stoelenventer en
ventte met zijn paard en kar in de stad
Gent (België), toen de dagvaarding
om voor de vierschaar te verschijnen
hem gewerd.
Behoorlijk liet hy, zooals de voor
schriften luiden, de dagvaarding
viseeren eu teekenen door den commis
saris van politie te Gent en vertrok
Dinsdagavond nog van Gent naar
Antwerpen, om tijdig" present te kun
nen zyn.
Zijn kar en paard enz. liet hy to
Gent achter, om later weer daar met
venten te beginnen.
Nadat hij voor de rechtbank ge
hoord was, giUg hy heen om zyue
mjjlgelden te halen, welke volgens
zijne berekening ruim f 30 moesten
bedragen.
Raar keek hy op, toen men hem
f2.75 toetelde. Natuurlijk vroeg hij
om inlichtingen, en het antwoord
luidde, dat de president der recht
bank hem het mylgeld toegeschat
had van Noordwolde, zyue woonplaats
en niet geneigd was hem het geld
toe te wijzen van Gent af.
Of de man al murmureerde het
hielp hem niet.
Een getuige uit Houtigehage, die
thans tijdelijk in Duitscliland vertoeft
en vandaar was overgekomen om ge
tuigenis der waarheid af te leggen,
ondervond hetzelfde, zoodat de beide
personen al een heel schadelijke reis
maakten.
De man uit Noordwolde heeft dade
lijk techtskundig advies gevraagd;
hy wil het er niet bij laten zitten,
nu hy aan alle formaliteiten voldeed.
(N. Gr. CL)
itil en zelfs hare nog altyd onbeholpen actie
minder dan auders opviel. De beer
Urlus (Eleazar) eu de heer Jean
Tijssen, (Leopold) de beide tenoren
aan wie, het dient gezegd, Halévy
zeer hooge eischen stelt, vermochten
niet altyd te voldoen. Vooral in de
eerste acte was het een vreemd go-
luid eu weinig melodieus, dat de lieer
Tyssen te hooren gaf; ook de heer
Urlus was in het eerste bedryf min
der op dreef dan in de volgende.
Behoudens een paar fouten in het
koper werkte het orkest onder van
der Linden's leiding naar wensen en
ook de koren waren verdienstelijk.
Duidelijk is wederom gebleken, dat
van der Linden hier niet gemist kan
worden eu het is dan ook voor onze
„nationale kunstinstelling" te hopen,
dat het aanbod uit Antwerpen, waarop
de bekwame directeur tot lieden nog
geen beslissing nam, door hem worde
gewezen van de hand.
B,
Lefieresa ess Kuwait.
UIT AMSTERDAM.
Nederlandsclie Opera.
Men zal zich wellicht herinneren,
dat eenige jaren geleden in het „Grand
Théatre" in de Amstelstraat een Ita-
liaansch Opera-Gezelschap zyn ten
ten opsloeg, maar die al spoedig weer
oprolde en de stad verliet, daar liet
publiek geen animo gevoelde zyn
voorstellingen by te wonen, daar deze
verre beneden het zeer middelmatige
bleven.
Het gezelschap is verdwenen, doch
nog vertoeft in de hoofdstad éen dei-
zangers, die er deel van uitmaakten.
Het is de heer Romeo Corvini. Na
eenigen tijd geleden bij de Nederland
sche Opera Van der Linden als Me-
listofeies in Gonnod's „Fanst" met
niet zeer grooten by val te zijn opge
treden, is deze zanger van het too-
neel verdwenen en wij hebben liera
(behoudens een enkele maal op eene
der talryke opera-concerten die eiken
tweeden Zondag in het Concertge
bouw worden gegeveni niet weerge
zien voor Zondagavond, toen by als
Kardinaal de Brogni in Halévy's „de
Jodin" een zoo stormachtigen bijval
vermocht te behalen, dat na de eerste
acte het doek niet minder dan zes
maal rees. De heer Corvini is, hoewel
Italiaan vau geboorte en slechts kort
RECHTSZAKEN.
Een effeeten-quaestie.
By de rechtbank te Amsterdam
werden de vorige week de pleidooien
gehouden in de volgende zaak:
Een commissionair in effecten te
Londen had ter beurze aldaar effec
ten gekocht op last .van een Amster
dammer. Op diens verzoek werden
zy op den volgenden liquidatie-dag
overgedragen en dat geschiedde later
nog eenige malen totdat de commis
sionair, niet langer tot overdragen be
reid, na waarschuwing bij brief, de
effecten verkocht. Hy vorderde thans
betaling van het nadeelige saldo.
Daarentegen werd door den gedaag
de aangevoerd (behalve de bewering
dat hy met een vennootschap eu niet
met een enkel persoon had gehandeld)
dat een opdracht tot het koopeu van
effecten met de conditie „niet leveren"
en met bevoegdheid ze over te dra
gen, geen koop is doch spel en dus
de wet daarvoor geen actie geeft.
Bovendien dat de verkoop door deu
commissionair ten onrechte, zonder
bevoegdheid daartoe was gedaan.
Tegen dit verweer werd bij plei
dooi voor eischer vooral betoogd dat
de conditie „niet leveren" geenszins
bij de opdracht was gemaakt en de
latere overdracht, blijkens de corre
spondentie van partijen, louter een
goedheid van den eischer was. Dat
in de correspondentie dieus recht om
op den liquitatie dag te verkoopeu
ook erkend was en dit bovendien
volgde uit de rules of the stock Ex
change, onder welke, blijkens de nota
was gehandeld.
Voor de eischer trad in dit geding
mr. Z. van den Bergh op, voor den
gedaagde mr. P. H. Loggere Jr.
GEf^ENGO §83EywS<
Een esresabel voor Picquart.
Honderdtwintig Boedapester bur
gers hadden een prachtige eeresabel
laten vervaardigen en wilden die aan
overste Picquart zenden. De politie
heeft haar echter bij een juwelier in
beslag genomen, op verzoek van deu
Franschen gezant te Weenen, die
verklaard had, dat het aanbieden van
de sabel de Fransche regeering zeer
onaangenaam zou aandoen.
Als voorwendsel voor het in beslag
nemen gaf de politie op, dat op de
eeresabel het Hongaarsche wapen
stond, en dat men daarvoor eerst
den ministerpresident verlof had moe
ten vragen. Natuurlijk begreep ieder
een, dat het daar niet om was.
Omkooperij.
Dg fransche afgevaardigde Gërault-
o. .Richard maakt, in de Petite Rèpubli-
hier te lande," bijna volkomen de Ne-j que bekend dat den afgevaardigde
derlandsche taal machtighij beschiktder Seine-Infcrieure Breton, door den
sloten was, besloten de "buren "de verschijnt een nieuwe depressie bij I over voldoende stem mid delen om een-1 redacteur van een orleanistisch blad
stoute schoenen aan te trekken en Schotland, die den 16n stormachtigen maal een der meest verdienstelijke iSeen som van frs. 100.000 is r
de deur door een smid te laten open- ZW. wind over ons land veroozaakt. leden onzer opera te worden en de1 aangeboden, benevens een voordeelig j derdag 25 gevallen van pest ontdekt, .erkenning van het gemeenschappen
De wind ruimt daarna, terwijl dezemeeste technische moeilijkheden heeft baantje aan een landbouwsyndicaatj t Pjl het oproer zyu eit personen ge-menschelyke en dientengevolge 1
had die op het beslissende oogenblik
te voorschijn kwamen en het stuk
dat Breton veinsde te willen teeke-
neu iu beslag namen.
Graaf Greffulhe schrijft in deTemps,
dat hy van deze poging tot omkoo-
piug volslagen onkundig is en dat
hy naar ten strengste afkeurt.
Dure oorlogen.
Men heeft uitgerekend, dat de Cu-
baansche opstand aan Öpanje meer
dau 360 millioen gulden gekost heeft
en dat de Btaat noodzakelijk ban-,
kroet moet gaan, als do krijg n°g
langer aanhoudt, daar alleen in de
maand Februari reeds f 7,500,000,
schuld gemaakt is.
Naar aanleiding daarvan zy herin
nerd aan de volgende cijfers, die de
schatten noemen welke vroegere oor
logen verslonden hebben.
Do vierjarige Amorikaansche bur
geroorlog kostte f2400 millioen, de
Fransch-Duitsche oorlog 7900 millioen
francs.
Deze cijfers zyu welsprekend, nog
welsprekender als men daarbij denkt
aan het aantal menschen, voor wier
dood al die millioenen noodig waren.
Een weldoener.
Een zeer merkwaardig man is de
vorige week te Bristol overleden, de
evangelist en philanthroop George
Müller. Hy was in 1805 by Halber-
stadt geboreD, eu na een vry storm
achtige jeugd, op een Zwitsersche
reis, waar hij eeu bidstonde bijwoonde,
in 1826 evangelist geworden. Drie
jaar later vertrok hy naar Londen,
waar hy voor de inlandscbe zending
optrad en vestigde zich later in
Bristol, in welke stad hy in 1835 een
weeshuis stichtte. De gelden voor dat
deel eu voor do verspreiding van
bijbels en tractaatjes wist hy bijeen
te krijgen geheel uit vrijwillige bij
dragen, waarop hij als zeker rekende
en die hoe laag de kas ook daalde,
toch steeds hem toevloeiden. In 1895
toen hy 90 jaar oud werd ver
klaarde hy in de 60 voorafgaande
jaren enkel „door bidden en geloo-
ven" te zaraen 1,373,348,65 p.st. 2lf.
d. (by hield van alles getrouw boek)
te hebben ontvangen. Daarvoor had
hij o.a. zijn weeshuis onderhouden,
honderdduizenden bijbels en stichte
lijke blaadjes verspreid en 120,000
kinderen onderwijs laten geven. Van
1875—1883 maakte by reizen door
Europa en bezocht tevens Noord-
Amerika en Klein-Azië en Syrië;
overal preekende voor het goede doel.
In die jaren trad hij 2100 maal op
eu legde hy 69,000 inyleu af. In 1892
86 jaar oud bezocht, hy nog
maals het Vasteland. Hy was een zeer
eenvoudig en kalm man, die steeds
het giootsto deel van zyn eigen inko
men aan zijne stichtingen schonk en
door zyn persoonlijk optreden en on
verstoorbaar vertrouwen steeds de
middelen voor deze wist te verkrij
gen. Tot zijn 90e jaar preekte hij
eiken Zondag tweemalen, en dan nog
vaak op andere dagen.
De Engelsche bladen wijden lange
artikelen 'aan dezen weldoener, wiens
arbeid zal worden voortgezet door
James Wright, die met zijn eenige
dochter gehuwd is.
INGEZONDEN
Voor den inhoud dezer rubriek-
de redaelic zich niet aansprakèh
Van ingezonden stukken, gep%
of niet geplaatst, wordt de cot
niet aan den ineender terug,
gegeven.
Heel genadiglijk?
In de nummers van Vrijdag
Zaterdag 5 Maart 11., mij toevallj»
wyze onder de oogen gekomen, fo
H. zich de moeite gegeven, oven
Vereeniging die nog in wording!
haar arbeid nog moet beginnen,
doodvonnis uit te spreken.
Ik doel op het voorloopig cot
der Toynbee-Vereeniging, bestas
uit eeu 5-tal Haarlemsche jonge vu
wen, die in het belang der unt«
keling van den arbeidenden si
eene poging willen wagen, en
daarin gesteund worden door een 5
mannen, die, zonder in den bogi
van het eerste 5-tal iets te we
denzelfden weg wilden uitgaan.
Ik kan my voorstellen, dat ieina
niet aanstonds ingenomen met
plan. zich een oordeel voorbeho
totdat hij de genoemde vrouwen
mannon aan den arbeid heeft gez
en tot zoolang onzijdig blijft. li
onbegrijpely k en onverdedigbaar fe
my de houding voor vau hem,
vóór dat hy kan oordeelen, eea
keurend oordeel uitspreekt op de wi
zooals H. zich dit veroorlooft.
Hy noemt de Toynbeewcrt
maatschappij redderseen naj
dien zij zich niet geven en niet zul
geven, en dien do Haarlemsche vr
wen en mannen zich allerminst zul
aanmatigen.
Neen, dezen weten maar al te bi
dat door haar arbeid de maatschap
niet van al haar kwalen zal gene!
wordenzoo'n eigenwaan bezielt
niet. Het gevoel van zelfvoldaan},
dat H. op een andere plaats hun!
dicht, is hun onbekend. Integenq
hoe meer ze arbeiden, hoe daideljji
ze de beperktheid van eigen kru
zullen inzien. ..Heel genadiglijku,i
lezen we ook, „zal inon allerlei l
gen voor de arbeiders doen." M
geeft H. het recht, mag ik vrag
deze beschuldiging uit te spreker,
genover hen, die nog aan den arb
moeten gaan. Want eene beschcl
ging, en een leelykc, is ze. Juist I
die in Toynbee's geest wil werk
heeft een grooten afkeer van datj
nadiglyk optreden tegenover <le n
ontwikkeldendit „liefdoon", waai
de gegoede laat uitkomen hoe gn
de afstand tusschen hem en den mini
bevoorrechte isdat vriendelijk
uit de hoogte, dat hemelsbreed vi
schilt van deu gezel ligen eu verlip
welyken omgang, dia tussche i nii
schen van verschillenden levenstri
bestaan kan. Ik ben overtuigd, dat
genoemde vrouwen en mannen datw
doen uit genade veroordeelen als i
den booze en Diemand in hun kri
zullen dulden die de jonge vereei
ging door zoodanig optreden bospt
telijk zou maken.
't Komt my voor, dat w
scfcynlyk verbitterd door wat
rondom zich heeft opgemerkt, nu li
vermogen mist. aan edele drijfveer
toe te schrijven wat uit edele drj
veeren voortkomt. Daarom maakt
geen karaktertekening, die aan
werkelijkheid is ontleend, maar ei
carieatuur, gesproten uit zyue verbei
ding.
Wat wil dan het genoemd Comiti
De broodwaag oplossen zoo)
H. schynt te wenscheo, dat iiet moe
doen. Maar dat te willen, zou iinmi
de dwaasheid zelve zijn en bewijzi
dat het comité vervuld was van e
Uit Bombay.
De ernst van den toestand te Bom
bay wordt nog verhoogd door een
algemeen werkstaking der arbeidende
klassen en der kleinhande'aars. Alle J eigenwaan, dien men het moge t:
winkels zyn gesloten en de arbeiders-schrijven, maar dien het niet kent
wyken zijn verlaten. De overheid Neen dit Comité wenscht henJ
ziet de toekomst met groote bezorgd-door geboorte en opvoeding, aani
heid in. Uit Pona is een regiment jen ontwikkeling bevoorrecht zyn.
lanciers het garnizoen der hoofdstad j de gelegenheid te stellen, anderen,
komen verslerkeo. j miuder bedeeld zyn. mede to dee;
De nacht op Vrijdag is kalm ver- j van hun ervaring, hun kennis, b.
loopen. Hoewei het oogenscbynlijk kunstzin, met het dubbel dool, zoo*
rustig is iu de stad, is het voor Euro-1 die anderen iets gelukkiger temaki
peaneu niet geraden zich ongewapend J door dit ontvangen, als zichzelvi
op straat te wagen. Evenmin kuunenjdoor dit geven. Want de uitwissaH]
dames zonder afdoende beschermingvan gedachten eu ge waar word inge
door de stad gaan. j dc gezellige omgang, die zich op g
In het oproerige district zijn Don-zette tyden herhaalt, leidt tot ea
steken. I- - -
Men vond man en vrouw te bed eu 1 depressie zich oostwaarts verder be-iliy vry wel onder de knie. Onder en eeu bevordering by hei belasting- dood en 109 gevangen gemaakt,
de kamer vol kolendamp. weegt. i leiding van, indien ik mij niet vergis, wezen voor zyn schoonzoon, indien
Hoewel de onmiddellijk ontboden' Den 20sten veroorzaakt een diepemejuffrouw Esser. heeft Corvini I hy, by de aanstaande algemeene ver- j
dokter nog leven constateerde, vreesde depr ssie benoorden Schotland krach- enorme vorderingen gemaakt. i kiezingen zyn candidatuur wilde laten'
by toch het ergste. tigenZW. wind en regenweer; een De opvoering is overigens, in t ge-1 varen voor die van graaf Greffulhe.
eene waardeering, die aan wcerska
i ten goed doet.
I 't Zal geen „liefde prediking" zij
zooals H. schrijft. Die Blyft overg
laten aan de predikers, roaar 't z
Intusschen dreigde Gribeauval in den vuilen stinken
den modder van de gracht te verstikken. Gelukkig kon
hy uitstekend zwemmen. Hij kwam weer aan de opper
vlakte en zwom naar den kant van de Kloveniersburg
wal. Als zwemmende zocht hy een trap, die iu de kade
was uitgehouwen, maar te vergeefs.
iljj riep maar niemand hoorde hem.
„Dau maar weer aan het zwemmen," zeide hy tot
zichzelf, „wellicht tref ik nog een boot of een trap aan."
Hy zwom onder een der talrijke ophaalbruggen door,
die de beide kaden aan elkaar verbinden.
Toen bevond hy zich in een der schilderachtigste
plaatsen van Amsterdam, waardoor de stad den naam
vau „Venetië van het Noorden" gekregen heeft; daar
komen de helderste, mooiste grachten u.m. de Klove
niersburgwal, de Binnen Amstel eu het Rokin by el
kaar.
Hy waande zich een oogenblik verloren. De plaats,
waar hy zich bevond was zoo duister, liet water warm
en de kr achten begonnen hem reeds te ontzinken, maar
de gedachte dat zyn vijand hem ontsnappen zou maakte
hem woedend en vervulde hem met nieuwen moed.
„Hade tuinenriep hy uit.
•Sommige tuintjes strekken zich in dat gedeelte van
de stad tot aan het water uit Terwjji hy in die rich
ting zwom, ontdekte hy een laddertjehy haastte zich
om het te bereiken en stoad weldra op vasten grond.
In het hotel gekomen verkleedde liy zich schielijk en
beval zyn kleeren te drogen te hangen. Terwjji by nog aan
zyu toilet bezig was werd er op de deur geklopt en
een groote, flinke kerel, met een vaderlijk gelaat ea
witte bakkebaarden trad binnen.
„Ik ben Dacrot," zeide de biuuentredeude.
„Ah zoo mynheer," zeide Lucien, „Jean van de ga
leien bevindt zich in dit huis ouder dea naam van Es-
prignolles."
„Neen. mijnheer," zeide Dacrot, „niet meer."
„Wat?"
„Hy is vertrokken."
„Vertrokken
„Ja, hy zit al in den trein, maar Simien houdt hem
in 'toog."
„Ah riep Lucieu uit, „hy is ons dus nog niet ont
snapt
Vervolgeus vertelde hij zijn wedervaren aau deu agent.
Ducrot luisterde met de meeste belangstelling naar het
verhaal.
„Ik moet hem in de gateu houden," zeide Lucien, „wy
kunnen nog vertrekken. Men zal my myo kleeren wel
nazenden."
Zy begaven zich naar den Haag.
Daar aangekomen was de eerste, dien Ducrot zag,
Simieu.
„Hy is mij ontsnapt," zeide deze laatste. „Aan geen
een station kau hy afgestapt zyn. Ik zat in een coupé
naast de zijne. De trein ging niet verder dan den Haag.
Toch heb ik hem niet uit zien stappen."
„Hebt gy geeu auder zien uitstijgen?" vroeg Ducrot
aan zijn collega.
„Ja,' een grijsaard met een witten baard."
„Hoe gekleed
„In 't blauw."
„Hum! Het kan hem toch geweest zyu."
„Denkt gij dat werkelijk?"
„Ja."
„Maar zyu valies kan onmogelijk eeu heel stel klee
ren bevatten."
„Men kan wel twee pakken over elkaar aan hebben."
„Dat is zoo."
„Eu dan bestaan er wel pakken, die men aan twee
kanten kan dragen."
Ducrot, die veel uitgeslapener was dan Simien,
had gelijk.
Esprignolles was niet onderweg uitgestapt, maar in
het traject van Leiden naar den Haag, toen de trein
in volle vaart reed, had hy zyn valies tusschen de
tandeu genomen, zachtjes het portier geopend en weer
gesloten en was in een ledig compartiment gestegen.
In eenige oogenblikken had hy zich gegrimeerdzyn
haar en baard waren spierwit geworden. Hy vorwissel-
de zyn zwarte pantalon voor een grijze en keerde zyn
jas binnenste buiten, zoodat hy toen een keurige blauwe
aan had.
In deze vermomming was hij doodbedaard in den
Haag uitgestapt, en tevergeefs zocht Simien den on
voorzichtige, die onder het" rijden zijn compartiment
had verlaten.
Esprignolles had de agenten echter wel herkend.
„Ahde politie zit mij op de hielenzeide hy tot
zichzelf- „Welnu, wij zullen zien."
Eenige dagen daarna kwamen Gribeauval en de
agenten te Parys aanonderweg vernamen zy nog,
dat op de kust van het eiland Putten het lyk van een
Fransch dokter, Hermann genaamd, was aangespoeld,
dat meu uit de papieren, welke by hem gevonden wa
ren, had opgemaakt
Gribeauval begaf zich dadelijk na zyn aankomst na
den procureur van de Republiek.
„Zyt ge er zeker van, dat hor, Jean van de G
was?" vroeg de procureur aan Lucien.
„Ja. Jean Gcrin, Jean van de Galeien, of de herW
de Villedieu, die nu onder den naam van Esprignou
reist."
„Misschien hebt ge u vergist," zéide de procure!
den naam Esprignolles opteekenend.
„Ik heb hem gezien" zeide Gribeauval.
„Ochwanneer men niet vari het vak is
Lucien haalde de schouders op en vertrok.
Wat Jean van de Galeien betreft, doze had zie
zonder verwijl naar Bcheveningeu laten brengen
had hij een klein bootje gehuurd en was naar Loc
duinen geroeid. Hier nam hy eeu rijtuig, dat hem na
Rijs'.yk bracht, vau Ryswyk begaf hy zich naar De!
en toen uaar Gouda. Te Gouda stapte hy in den trei
naar Utrecht en Arnhem en kwam door Duitseblai
op Franschen bodem.
Twee dagen daarna begaf hy zich naar het hu
Rothschild, dat hem zijn wissel in goud en bankbilj*
ten uitbetaalde.
(Wordt vervolgd).
