Op proef.
Daar woonde eens te Dewitz, in
de nabijheid van Praag, een rijke,
maar grillige boer, die eene mooie,
huwbare dochter had. De studenten
uit Pmag (omstreeks dien tyd waren
er wel 35,000) gingen dikwijls den
kant van Dewitz uit en er was er
meer dan een, die dol graag achter
den ploeg zou geloopen hebben om
de schoonzoon van den boer te worden.
Maar dat ging zoo gemakkelijk
niet. En waarom niet? De eerste
voorwaarde, die de slimme boer met
iedereu nieuwen knecht maakte, was
deze„Ik neem je voor één jaar in
mijn dienst, dat wil zeggen, totdat
de koekoek de terugkomst >-an de
lente aankondigt, en als je van nu
af tot dien tijd my een enkelen keer
zegt, dat je ontevreden zijt, dan snijd
ik je het puntje van den neus af."
„Overigens", voegde bij er dan lachen
de by,' „geef ik je hetzelfde recht
ten opzichte van mij". En hij deed
dan ook, zooals hy gezegd had. Praag
liep over van studenten, wien men
het puutje van den neus weer had
aangelijmd, ofschoo:* het litteeken
nog altyd te zien was en men do
ongelukkige kerels duchtig uitlachte.
En meu kan best begrijpen, dat de
hartstochtelijke liefde der luidjes, die
zoo verminkt en door ieder uitgelachen,
vau Dewitz terugkeerden, vrij wat
bekoeld was.
Ken zekere Coranda, zwaar van
lichaamsbouw, maar koelbloedig, slim
en geslepen. geen slecht middel,
voorwaarom fórtuin te maken
wilde zyn geluk toch ook eens be
proeven.
De boer ontving hem met zijne ge
wone welwillendheid en toen de zaak
beklonken was, zond hij hem naar
het land om te werken. Toen het tijd
was om te ontbijten, riep men de andere
knechts, maar met opzet vergat men
onzen vriend, en zoo ging het Ook bij
het middageten. Coranda stoorde er
zich in 't geheel niet aan, ging naar
huis terug, en terwijl de boerin de
kippen voerde, haalde hg in de keu
ken een flinkeu Iwu van den haak,
nam eeu groot bord uit de kast en
ging weer naar liet veld om te eten
en een dutje te doen.
Toen bij 's avonds terugkwam, vroeg
de boer bem: „Ben je tevreden?"
-Opperbest", antwoordde Coranda, „ik
neb beter gegeten dan gij."
Daar kwam eensklaps de boerin
binnenstuiven en riep„O jou leelyke
dief!' en vertelde al klagend en jam
merend. wat er gebeurd was. Onze
vriend begon hartelijk te lachen en
de boer verbleekte.
Ben je tevreden vroeg Coranda.
Och, een ham is maar een ham,
hernam zijn meester; ik geef nietom
zulke bagatellen.
Maar van dien tijd af paste men
wel op om onzen student met geen
leege maag weg te zenden.
Daar kwam de Zondag. De boer en
zijn vrouw stapten in den wagen om
naar de kerk te gaan en zeiden tot
onzen knechtJy moet maar voor 't
eten zorgen je moet dat stuk vleesch
in den pot koken en er uien, peeën,
chalotten en peterselie by doen.
Nu was er op de boerderij een klein
schoothondje, dat ze Peterselie noem
den. Coranda maakte het dood. vilde
het en kookte het heel netjes in den
pot, die op het vuur stond.
Toen de boerin terugkwam, riep zij
haar lievelingheiaaszy voad niets
dan liet bloedende vel, dat aan het
venster hiug.
Wat. beb je nu weer uitgevoerd?
riep zij Coranda toe.
Wat gy ine bevolen hebt, Juf
frouw! Ik heb uien, peeën, chalotten
en peterselie in den pot gedaan
Leelyke domkopriep de boer
uit, heb je bet hart gehad om het
onschuldige «lier. waarvan we allen
zoo dol veel hieldeu, dood te maken
O. ben je niet tevreden vroeg
Coranda, terwijl hij zyn mes uit den
zak haalde.
Haarlemmer Halletjes
Een Zaterdagavondpraatje.
('CC XIV.
De irasquaesüe wordt weer behan
deld met een ijver en toe wy ding, alsof
ze zoo pas aan de orde gekomen en
er voor deze nog nooit iets over ge
zegd was. We weten allemaal wel
beter. Do zaak is uu al jaren en ja
ren aan den gang. 'k Kreeg onlangs
heel toevallig een krant van 't jaar
1889 in handen, waarin de ^asquaestie
werd besproken, 't Papier was geel
geworden en zwart en groen zooals
dat gaat niet het tegenwoordige papier,
waar alles in zit, behalve lompen
maar ie inkt, die blijkbaar van beter
qaaiiteit was geweest, liet Dog toe
om de argumenten te lezen, die er
voor en tegen gemeente-exploitatie
werden aangevoerd. Welnu ik geef
u de verzekering, dat hetzelfde artikel
evengoed voor 1898 had kunnen die
nen. Er kwam in van de hooge gas-
rekeni.igen van de duurheid van ge
meente-exploitatie, van 't voorbij zyn
van den goeden tyd voor de gasfa-
bricage en van hot gevaar voor elec-
triscb Ticbt. Het eeuige verschil was,
dat de Imperial toen nog niet zulke
gunstige voorwaarden presenteerde
als tegenwoordig. Oppervlakkig zou
men zoo zeggen, dat de fabriek dus,
in weerwil van het zoogenaamd ge
vaar voor electrisch licht, in 1897
nog meer gesteld was op 't behouden
van de gaslevering, dan in 1889.
Kan dit misschien aan voorstan
ders van gemeente-exploitatie als ar
gument dienen
Nieuwe gezichtspunten, zooals ik
Dat zeg ik niet, hernam de boer
op luchtige-n toon. Een doode bond
is maar een doode hond, en hij zuchtte.
Eeu paar dagen later gingen de
boer en zijn vrouw naar de markt.
Daar zjj hun verschrikkelyken knecht
wantrouwden, zeiden zy tot hem„jy
moet thuis blyven, je raoogt uiets op
je eigen houtje doen en je doet pre
cies, wat de auderen uitvoeren."
- Opperbest, zei Coranda.
Nu stond er op het voorplein een
oud huisje, waarvan het dak dreigde
in te storten. Er kwamen metselaars
om het te herstellen en volgens ge
woonte begonnou zy met het dak af
te breken. En wat deed nu onze
vriend Coranda Hy nam een ladder
en klom op hot dak van het huis,
dat nog fonkelnieuw was. Dakpan-
latten, spijkers, krammen, alles trok
hy er af en gooide den boel linksen
rechts neer. Toen de boer terugkwam,
vond hy zyn huis zonder dak.
Gekke kerel, riep hy uit, wat
voor een poets heb je me uu weer
gespeeld
Ik heb aan uw bevel gehoor
zaamd, hernam Coranda, ge hebt me
gezegd, dat ik moest doen, wat de
anderen zouden doen. Beu je niet
tevreden en meteen haalde hy zyn
mes weer te voorschijn.
Zeer tevreden, zeer tevreden!
zei de boer, waarom zou ik ontevre
den zyn Eeu paar iatten meer of
minder zullen my niet ruïneeren
Maar hy zuchtte toch.
's Avonds zeidon de boer en zijn
vrouw tot elkaar, dat het meer dan
tyd was om zich van dien duivel iu
menschengedaante te ontslaan. Daar
zy verstandige menschen waren, deden
zy nooit iets zonder vooraf kuu doch
ter ie raadplegen, wyl in Bohemen
de kinderen gewoonlijk meer verstand
hebben dau de ouders.
Vader, zeide Helena, ik zal my
morgen vroeg io den pereboom verber
gen en den koekoek nadoen dan moet
gy aan Coranda zeggen, dat het jaar
om is, omdat de koekoek zingtdan
betaak gij hem en zendt liern heen.
Zoo gezegd, zoo gedaan. Den vol
genden morgen hoordo men op het
land het kiagend geroep van den len
te .ogel: Koekoek, koekoek!
t Scheen alsof er niemand meer
verbaasd was dau ons boertje.
Nu, mijn jongen, zei hy tot Co
randa, daar is het nieuwe jaargetij
alde koekoek zingt daarginds in
den grooteu pereboomkom met me
mee, dan zal ik je betalen en dan
zullen we als goede vrienden van el
kaar scheiden.
Een koekoek zeide Coranda,
ik heb dien prachtigen vogel nog nooit
gezien En meteen liep hy naar den
boom en schudde dien met al zyn
kracht. Men hoorde een kreet van
angst en daar viel het jonge meisje,
gelukkig meer verschrikt dan bezeerd,
uit den boom.
Ellendelingsclireouwde de boer.
Ben je niet tevreden vroeg
Coranda, terwyl hy zijn mes trok.
EllendelingJe vermoordt myn
dochter en dan wil je nog, dat ik
tevreden ben Ik ben gek van woede;
maak dat je weg komt, ais je niet
wilt, dat ik je vermoord.
Ik zal gaan, als ik u uw neus
heb afgesneden, zei Coranda. Uc heb
myn woord gehouden, houdt gij nu
hei uwe.
Hei wat! riep nu de boer, ter-
wiji hij zyn hand voor het gezicht
hield; ge zult er toch niet tegen heb
ben, dat ik myn neus afkoop?
't Is mij wel, antwoordde Co
randa.
Wilt ge tien schapen?
Ik dank je!
Twee ossen?
Ik dank je!
Tien koeien?
Ik dank je, ik heb meer trek
om je neus af te snijden.
Ea tegelijk sleep hij zijn mes op
den drempel van het huis.
Vader, zei nu Helena, 't is al
les myn schuld en ik zal bet weer
goed inakeo. Coranda, wilt gij myn
hand in plaats van vaders neus?
bier te lande op hef uiterlijk d«r per-
soneu veel minder kan afgaan dan
door de bank aan gindsche zijde hei
geval is. De gentleman vlak voor u
met zyn soldaten-knevels en gesoig
neerd grijs haar. die u doet deuken
aau een Franschen minister vau oor
log, blijkt by informatie een reiziger
iu blauwe brillen of het e>en of ander
kwakzalvers-artikel: gindsche een
voudige persoon is misschien een der
grootste spoorwegmanucn der Unie.
Gelijkvloers of in het sousterraiu is
de bar, waarop dezelfde weinig uit
iokkeode wyze, staande eu miu of
meer in haast, bier en whiskey ge
dronken wordt en in den zomer vooral
die oueindige verscheidenheid vau
koele Amerikaansehe drankeude
kunst om deze te bereiden, mot 2
druppeltjes van dit elixer, een scheutje
van dat extract enz. enz., hoeft hier
een hoogen trap bereikt. De Ameri
kaansehe Cocktails zyn ook ginds,
naar ik meen, niet onbekend.
Voorts is er een barbier, diea men
.1 gulden 50 cent betaalt voor de
Amerikaansehe Motels.1 combinatie van haarsnijden eu scberen,
eu een of ni9er schoenpoetsers, die
j 25 cent in Hollandsche munt rekenen.
Uit de Ver. Staten wordt aan de Overigens leert men gelukkig al vry
N. B. Ct. geschreven: ispoedig in dit land het herleiden tot
Op den reiziger iu de Nieuwe We- Holiandsch geld vergeten dat iemand
reld plegen de Amerikaansehe hole's op den duur bepaald uit zyu humeur
Ja, zei Coranda, dat was niet
kwaad.
Maar op één voorwaarde, zei 't
'.meisje, het restje van het verdrag
neem ik voor miioe rekening. Wie
van ons beiden, als we getrouwd zqd,
het eerst ontevreden is, dien zal de
ander den neus afsnijden.
Topzei Coranda. Het spyt ruy
dat je niet van de tong gesproken
hebt, maar na den neus kannen we
nog altyd tot de toug overgaan.
Nooit was er prachtiger bruiloft
te Dewitz gevierd en nooit had men
er van een gelukkiger huwelijk ge
hoord. Coranda en de mooie Helena
werden volmaakte echtgeuooten. Nooit
hoorde men een van beiden zich over
den ander beklagen, zy „beminden
elkaar met het mes in de hand" en
dank zy hun vernuftig gedrag
bicven ze gedurende tal van jaren in
den echt vereonigd, elkaar liefhebben
en t8gelyk hun neus behouden.
gen van het laad waren. Hjj gevoelde
I zich in de Amerikaansehe hotels byut
j als eon verschoppeling die teruau-
j wernood geduld wordtbij de minste
a.-nmerking was hem door den hotel-
ambtenaar aangebodeu elders eeu heen
komen to zoeken. Dit moge schrome
lijk overdreven zijn, zeker is. dat het
verschil iu vormen in den beginne
bizouder opvalt.
JSoer vernuftige stelseis van elec-
trische schellen verbinden de „office"
met de afzonderlijke kamersnaast
de schel hangt een bordje, waarop
men de seinen kan lezen. Alles is er
op berekend, om zonder tijdverlies of
tusschenpersonen direct met den arab-
leuaar in de „office" te correspondee-
ren. De verschillende inrichtingen met
het oog op brandgevaar zyn een af
zonderlijke beschrijving waard.
een bizonderen indruk te maken, zy
uragen oen hoogst eigenaardigen stem
pel, verschillen echter Onderling zeer
weinig, in aanmerking genomen de
enorme uitgestrektheid van dit taud,
dat nagenoeg alle klimaten der aarde
omvat. Daar dit vooral ook voor de
onkosten in de hotels opgaat, is daar
in een niet gering voordeel gelegen j
voor den reiziger: het is namelijk
bier, en hier alleen, dat men vooraf
precies kan berekenen, welke kosten
eece bepaalde reis met zich zal bren
gen. Getrouw aan het beginsel, dat
de Amerikanen op zoo velerlei gebied
plegen toe te passen, namelijk een
zaak dadelyk in het groot op te zet
ten en de winsteu op het groote ge
tal te behalen, zyn de hotels in de
steden weinig in getal, doch alle op
een grooten, meestal ook op groot-
schen voet iugerichi. De groote ho
tels in New-York zijn voor 1200 en
meer gasten berekend; het cijfer, dat
de honderden aangeeft, is tevens het
nummer van de verdieping, waarop
meu zyn onderkomen vindt; op die
wyze kan men met het kamernum-
mer tevens de verdieping ontbonden.
Voorts zyn de gangen stelselraaiig
aangelegd, zoodat men zonder veel
moeite zijn vertrek vinden kau. Dat
men het huiselijke van veleEuropee-
sche hotels iu zuk een bijenkorf tever-
eefs zal zoeken, spreekt van zelf.
De hotels hebben gelijkvloers een
ruime gaanderij met marmeren of al
thans steenen vloer, waarin de „office"
het kantoor het kamertje van
den „casher" met wien afgerekend
wordt; wat verder bagage-loketten,
een couranten- en sigarenwinkeltje,
en wat dies meer zy. Deze breede
galerij doet namelijk tegelijkertijd
dienst als rooksalon voor do manne
lijke gasten (voor vrouwen is een af
zonderlijke ingang), die in groepjes
staan te redeneeren of plaats geno
men hebben op de banken langs den
wand. De wand zelf siert, dikwerf
een enorme geschilderde kaart van
de Vereenigde Staten, terwyl de be
langrijkste staten nog op groote schaal
een piaats vinden. In het algemeen
ziet het er voor den Europeaan niet
bizonder gezellig uit; daaraan heeft
vooral de eigenaardige gewoonte dei-
Amerikanen schuld om staaude met
den hoed op, eenigszins alsof men op
de beurs is, te converseeren. Overi
gens is in deze hotelgalei yen in de
groote steden veel waar te nemen.
Naast de Vankea-typeu, met scherpe
intelligente trekkeu en hoogen cylin
der, treft gy er den farmer, of den
rancho-bezitter uit Texas en Colorada
naast booge regeeringsbeambten vindt'
gy er den cowboy uit het Verre
Westen, met breedgeraudeu vilten
hoed en verbrande geiaatstrekkeu.
Hier ook kunt gy u van de juistheid
overtuigen van de bewering, da; uien
zeide, zyn er niet. Behalve de opmer
king van de Vereeuiging van indus-
irieelen en Kooplieden, dat hy een
bijzonder lagen pry's voor de straat
verlichting deze betaald wordt door
de gasverbruikers eu niet door bet
gedeelte vau de burgerij, dat petroleum
brandt. Volkomen juist. Maar voor
de rest is het alles koekoek eerjzaug
gebleven. De voorstanders van con-
eessieverleuging hebben dat ook zóo
goed ingezien, dat zy een adres aan
den Raad bobben gericht zonder ar
gumenten. Feitelijk is daar ook niets
tegen. We kennen de argumenten
voor en de argumenten tegen. Niemand
verwacht wat nieuws van de tegen
partij en voelt zichzelven ook uitge
praat.
Maar toch gaan we weer vergade
ren. Maandag in de Haarlemscbe Han
delsvereniging on Dinsdag iu de
Volkskiesvereeuiging. Maandag leidt
een voorstander van coneessieverlen-
ging de zaak in en Dinsdag doet het
een voorstander van gemeente-exploi
tatie. Naai' menschelyke berekening
zal dus de vergadering van Maandag
avond een motie aannemen, waarin de
i grootste helft van de aanwezigen de
venschelykheid betoogt van conces-
sieverleuging en Dinsdag de grootste
helft vau de aanwezigen eeo motie,
waarin juist het omgekeerde wordt
verlangd. Zou ik vraag het met
gepaste bescheideuheid om die re
den dit tweetal vergaderingen wel
iets uitwerken?
Uitwerken op den Gemeenteraad
bedoel ik. Wel, de vertoogeu vau de
deskundigen op 'tgebied van degas-
techniek hebben evenmin iets uitge-
werkt.
Ik heb Raadsleden gesproken, die
'bekend staan als eigen-esploitatie-
mannen. die zeiden dai de heer Bren-
der a Braudis hen volstrekt niet van
bun gevoelen had teruggebracht
en ik heb voorstanders van concessie-
verieuging ontmoet, die plechtig ver
klaarden. dat de argumenten van den
heer van der Horst geen steek hieldeD.
Als ik Maandag of Dinsdag een
motie wou stellen, dan zon het deze
wezen
„De vergadering, van oordeel
„dat de gasquaestie ronduit gezogd
„stom vervelend gaat worden, over-
„wegende, dat nieuwe argumenten
„zelfs met het lantarentje van Dioge-
„nes niet zyn te vinden en dat ieder
„Raadslid zyu meening al heeft ge-
„vorind, waarvan hy toch niet meer
„kan worden teruggebracht
„uoodigt den Raad beleefd, maar
„dringend uit, er nu eindelijk een
„eind aan te maken, nog in deze
„maand de zaak te behandelen, daar
over geen nuttelooze discussion te
„houden, maar de zaak dadelyk ia
„stemmiug te brengen."
Zóo zou ik wenschen dat men deed.
Want hoe bet een ander gaat weet
ik niet, maar my haugi.de gasquaestie
de keei uit, een el lang. Raat ons
over wat anders praten.
zou brengen. Ten slotto zyn er
telefoonkainerséen voor de stad en
omgeving, en een voor de „intercom
munale" telefoon, waarmee men. by
wyze van spreken, alle belangrijke
steden van dit vasteland kan bereiken.
Men logeert naar Europeaansche of
Amerikaansehe wyze. Het eerste wil
zeggen, dat men een kamer beeft,
zonder eeuigen maaltijd te gebruiken
men komt dan in de veeial onhebbe
lijk dure restaurants terecht. Het
tweede systeem beduidt, dat meu voor
35 dollar kamer en 3 maaltijden
heeft. Deze 3 maaltijden verschillen
onderling zeer weinig in uitgebreidheid
menu zy zyn in het algemeen
uitstekend; bediend wordt bijna uit
sluitend door zwart personeel.
Men wil hier nu eenmaal door ne-
ge: kellners bedieud worden, van wier
groote bekwaamheden in die functie
men zich dikwijls kan vergewissen.
Hoe zuidelijker meu komt, des te meer
kellnersmet een zekere verrassing
ziet men bv. te Baltimore of Was
hington 12—16 gerokte heeren een
6—8tal gasten bedienen. .Soms ziet
gy om u heen 2 of 3 dier hoeren,
zwart als uw schoen, met al de aan
dacht van hun negerverstand uwe
geringste bewegingen bestudeeren
vóór dat gij er ti rekenschap vau
gegeven hebt, dat ge een zoutvaatje
behoeft, heeft een vau buiten zwarte,
doch van binnen rozige hand, u het
gewenschte al aangereikt. Het schiet
u dan te binnen, clat zjj, nauwelijks
een geslacht terug, nog slaven waren.
De meesten, met de hun ras eigen
indolentie, voelen zich tot het kell-
nersarabt op zich zelf aangetrokken,
daar betrekkelijk weinig werken ge
paard gaat met het dragen van den
rok, eu het hotel hun die heerlijk
witte boordjes en manchetten levert,
waarop zy zoo prat zyn. De intelli-
genten stijgen tot Oberkellner en zelfs
liooger. Blanke kellners kunnen dan
hunne minderen zijn. daar ook dezen,
hoewel zy sneller opklimmen, volgens
de gewoonte van het land onderaan
moeten beginnen. Zoo zag ik te New-
York een blanken kellner den zwar
ten Oberkellner een formeelen uit
brander gevee.
Zeer treft den vreemdeling de vrije
en onafhankelijke toon, welke den
bedienden zoowel in hotels als elders
eigen is.
Het fooienstelsei, in Europa zoo in
zwang, is hier lang niet zoo alge
meen en op vele plaatsen zelfs geheel
oabekend. Deze omstandigheid kan
ten deele den toon die bier tusschen
gakten en bedienden fceerscht, ver
klaren. Een Franschman kwam eens
zoo sterk onder den indruk daarvan,
dat hij de opmerking maakte, dai de
President vau de Republiek wel veel
te zeggen had, doch de Amerikaan
sehe kellners toch eigenlijk dekoniu-
Over muziek, bijvoorbeeld. Heel
veei bijzonders valt daar op 't oogen-
blik met over te zeggen, t Seizoen
is afgeloopeu. Maandag komt mevrouw
j Etta Madier de Montjaa met den heer
Phlippeau nog een afscheidsconcert
j geven, voordat zy naar Parys vertrekt.
Een bewijs, dat het seizoen om is, of
om raakt men weet dat nooit zoo
precies, aangezien het seizoen van
'jaar tot jaar langer schijnt te worden.
Aan 't weer is het ook niet te zien,
want het is koud en gunr genoeg om
liet in eeu warme concertzaal lekker
te vinden.'
Maar al wordt het zoogenaamde
muziekseizoea ook een beetje kunst
matig gerekt door artisten, die er alles
van willen hebben wat er van te krij
gen is, (geen teeken van goede zaken
in 't voorbjjgaa i gezegd) de tyd er
voor is toch eigeDljjk voorby. Als 't
groen aan de hoornen is, moet de
mensch de indrukken, die hij voor het
oüderhoud van zyu gemoed noodig
heeft, maar liever in een zonsonder
gang, dan bij het kunstlicht in groote
lokalen zoeken. En onder de musici
die rust en herstel van krachten van
den zomer verwachten, is ook ouze
haarlemsche zanger Gerard Zalsmau,
die weldra uit Da vos terugkomt, om
een tlinke naknnr te maken op Zand-
voort. Hy verwacht van zee, strand
en duinen niet in de eerste plaats voor
zyn gemoed nuttige indrukken, maar
vooral voor zyn stotfelyken mensch.
Het is hem toegewenscht, dat zon en
golven, licht eu lucht in overvloed
hem zullen stalen tegen de vermoeie
nissen, die hem in den dan volgenden
winter weer te wachten zullen staau
in de concertzaal.
't Belangrijkste nieuws uit de haar
lemsche muzikale wereld is de han
gende toestand van de muziekschool
vao Toonkunst. Hoe 't daarmee
gaan zal nu het voorstel van
den heer Robert om baar voor zyne
rekening verder te exploiteeren, ver
worpen is, weet geloof ik eigen Ijjk
nog niemand. De heer Schlegel die
directeur was, beeft het niet afge
wacht, maar zelf een muziekschool
opgericht en men zegt, dat op de ver
gadering van Toonkunst spjjkers met
STADSNEEUWS
Ned. Slagersbond.
Zooals gemeld is zal de jaarlyksche
algemeeno vergadering vau denNederl.
yiagersbond Woensdag 25 Mei iu het
Brougebouw alhier worden gehouden.
Aanvang des morgens elf uur.
De ageuda borat o.a. de volgende
punten
Notulen der vorige jaarvergadering.
Jaarverslag van den Secretaris.
Rekening en verantwoording van
den Penningmeester.
Overlegging van de rekening en
verantwoording van het beheer'van
het vakblad.
Vaststellen der begrooting voor het
jaar J 898—1999.
In verband met de vaststelling der
begrooting te behandelen
Voorstel van het bestuur om aan
C. A. van Viege, Vleeschtiouwersge-
zel te Rotterdam, wegens volbrachten
35-jarigen diensttijd, namens den Bond,
een medaille uit te reiken.
Voorstel van het bestuur f 100 uit
ie trekken voor het geven van me
dailles aau onderscheidene landbouw-
tentoonstellingen.
Voorstél der Utrechtsehe Speksla-
gersvereeniging om in 1899, bij eene
eventueele Paaschtentoonstelling van
slacht- of fokvee, speciaal voor var
kens. medailles bosclukbaartestellen.
Keuze vau twee bestuursledeu in
;e plaats van de heeren J. A. Sebön-
tnaler on H. J. van Zadelhof, perio
diek aftredenden.
Voorstel der Utrechtsehe Bpeksla-
gersvereeniging
Om het bondsorgaan by aanbeste
dingen eu andere spoedeischende be
richten, zoo volledig mogelijk, op tyd
en dag, te doen uitkomen.
Voorste! van het bestuur in zake
de gepleegde fraude by de stempeling
te Delft.
Bespreking der Deventer Slagers-
veroeniging van de nieuwe gemeente
lijke keurverordening te Rotterdam
en van de mogelijkheid om van het
daarin voorkomende verbod van iu-
voer, anders dau by minstens halve
dieren, vernietiging te verkrijgen.
Voorstel der Geldersche Speksla
gers vereeuiging om aan het Ryks-
laudbouwproofstation te verzoeken een
proef te willen nemen met het maïs-
voeren aan varkens, zoodanig, dar
blyke of het nadeelig werkt p de
kwaliteit, wanneer de varkens het iu
hun jeugd of wanneer zij het in de
laatste maanden der vet wording krij
gen.
Voorstel der Goudsche Blagersver-
eeniging, om by de regeeriug' aan te
dringen het vleesch en vet plaatselijk
aan te besteden en in verband hier
mede de militaire slachterijen op te
hetfeu.
Bespreking der Dordtsche Slagers-
vereenigiug van de vraaghoe ie
handelen tot het verkrijgen van vrye
keuring of van een billijk en gelijk
matig kerloon.
Voorstel der Rotterdamscheyiagers-
vereeniging om aan te driogeu op de
algemeene rijksbeur.
Voorstel der Deventer Slagersver-
eeuigiug om bij de Regeeriug aan te
dringen op afschaffing van den accijns
koppen zyn geslagen, zóo hard dat
sommige koppen (van de spijkers meen
ik natuurlijk) er zeer van deden.
Ik beu niet onbescheiden, als ik ia
herinnering breng, dat de heer Robert
al twee goede krachten had gepolst,
de heeren Philip Loots en Henk van
Breemen. 't Ts al vroeger in de kran
ten bericht en daarover wou ik toch
nog wel even een merkwaardigheid
vertollen. Maandagavond stond dat
bericht al iu sommige kranten. Dins
dag sprak de lieer Robert den heer
Loots en Donderdag den heer Van
Breemen. Voor menschen die niét veel
op hebben met den ijver van de pers,
is het oen schrikwekkende gedachte,
dat hare vertegenwoordigers derhalve
du de kunst schijnen te verstaan om
vooruit te zien wat er gebeuren zal.
Verbeeld u, zoo'n man in den oor
log tusschen Spanje en Amerika. Het
zou heai weinig moeite bosten om op
de Beurs schatrijk te worden.
En dau zou hy stellig een groote
uitzondering wezen. Niet onkel onder
zijn collega's (want er zyn maar wei
nig journalisten, die meteen kapita
listen zyn) maar ook in de groote,
algemeene maatschappij. Hoe meer
meu achter de schermen ziet, des te
minder ryke menschen vindt men er
en uu versta ik ouder rijkvry
te zyn van alle mogelijke geldzorgen.
Wees er maar zeker vau, dat iu de
laatste weken het hart van menigen
zoogebeeten kapitalist, die door de
gansche wereld benijd wordt, angstig
klopt bij de gedachte aan amerikaan
sehe sporen of spaansche staatspa
pieren.
Geld alleen maakt waarlijk niet
Igelukkig. En by die vry afge-
zaagde overweging denk ik ook aan
1 de Maatschappij tot Exploitati
op het geslacht of zoo het bL
dat dit ondoenlijk is gelijkstel,
te geven van alleu aecyns voor
op bollaudschon bodem te siach
rundvee.
Voorstel van het bestuur en van
Ainsterdaaische 8pekslagersvere<
ging, om door deu Bond te doen vj
stollen eene bepaalde reglementeer
waarnaar voortaan door da juryla
van deu bond by tentoonstel^
zal worden beoordeeld en bekroa
Voorstel van de Amsterdams*
Vleeschhouwersvoreeuigiug tot r»
iing van gezellen- en meesterpro
stuk volgens de Duitsche wetgevi;
Voorstel van het bestuur bij
Regeering aan te dringen om over
gaan tot tuberculine-inentiug tw
tuberculose bij varkens.
Voorstel van bet bestaar om yar
af t8 zien van het in da vorige
gemecne Vergadering door Roti
dam gedaan voorstel, betreffende
wijzigde samenstelling van het boj
bestuur.
Voorstel der Deventer Slagers]
eeniging tot hot verkrijgen van a,nc
op het van uit hot buitenland in.
voerde vet.
Na afloop eeu rytoor en
avonds 6 uur een diner gebonden
Café Brinkmanu.
Museum vau Kunstnijverhei
Aanstaanden Zondag zullen opt
Museum van Kunstnijverheid Wntot
gesteld worden afbeeldingenvan Grü
sche beeldhouwwerken en Griek*
vaas- en vaatwerken.
Gedurende de maand April w;
het Museum bezocht door 716 person.
Uit de boekerij werden 96 boek-
plaatwerken ter lezing verzonden.
Des Zondags is de toegang vry.
Kamer van Koophandel e
Fabrieken te Haarlem.
VERGADERING van «Ie KAMI
VAN KOOPHANDEL EN F
BRIE KEN te Haarlem, op
1898, des avonds te halfachl a
op het Raadhuis.
Tegenwoordigde heeren Mr
Enschedé, J. H. Kersten. J. Bab;
J. J. Kerbert, E. J. Westerveld.
T. Rottenburg, J. J. F. Beyoes,
de Ciercq en H. van Breomcii
Voorlezing werd gedaan vau
sedert de vorige vergadering uit;
gane stukken, waaronder een, oi
dagteekening van 16 April, aan
Voorzitter van den Gemeenten
gezonden schrijven iu zake de ven
dening op het haven- en kaai geld,
VVerd mededeeiicg gedaan van
sedert de vorigo vergadering ingü
men stukken, waaronder eeu atdri
van eeu schrijven var. de Kamerv
Koophandel en Fabrieken te 's-Ht
togenbosch, waarin zij mededeel»
doet vau de bezwaren welke er
haar gerezen ziju tegen het door
commissie tot do reorganisatie i
Kamers vau Koophandel en Fabriek
vastgestelde schema voor die orgai
satie. hetwelk in de eerstdaags
Amsterdam t« houden vergader!
van afgevaardigden, waarin ook de
Kamer door twee leden zal word
vertegenwoordigd, zal worden beha
deld.
Nadat dit adres met de daartoe
trekkelijke stukken by de leden h
gecirculeerd, kwam in verband dai
mede het schema van reorgauisa
ter sprake. Met het streven om a
de bestaande Kamers eeu ruil
werkkring te verschaffen, kon ie
zich zeer wel vereenigeu daarente?
vreesde meu. dat de voorgeste
Districtkamors, aan wie de bebai
ging van de algemeene belangen
handel en nijverheid, eu die van
districten zou wurdeu op gedrag
aan de verwachting niet zullen kt
nen beantwoorden. Het denkbeeld
de Kamer vau 's-Hertogenbosch,
iu de plaats van Districtkamers ft
algemeene Kamer op ie richten, vo
echter in de Vergadering geen stè
Aan de afgevaardigden ter vergat
ring van 7 Mei te Amsterdam we
van Staalwaterbronnen, aan wie wt
kelijk voel geld is besteed en
toch jarenlang met allerlei zorg
heeft te kampen gehad. Tot dus*
heeft de uitkomst aan de verwacht!
geu allerminst beant woord. Men liooj
op de komst van talrijke badgas»
ze ziju weggebleven, in weerwil v
zeer dure reclame. Een oogenb:
scheen liet, alsof er eene betere tt
komst zou gloren, toen namelyk
plan werd ontworpen voor de oprit
ting van een Pension aan den K!i
nen Houtweg waar de badgasten zo
den kunnen worden geherbergd. Zt
iets was noodig, want de drie goe
hotels in Haarlem, Funckler, de Let
werik en de Lion d'Or, liggen vo
zieken en zwakken te ver van 1
Frederikspark af.
Maar ook het pension kwam oi
totstaud. Ter kwader ure wilde a
or eon soort van geneeskundige!
richting vau maken, liet benoodig
kapitaal werd toen te groot en
heele zaak liep in 't niet. Naar I
scbynt wil de tegenwoordige Dir«
hei aan den tyd overlaten om bi
badgasten te krygen. Althans de gs
sche nadruk wordt gelegd op <1
verkoop van Lei water en de exph
talie van het Brougebouw eu dai
nevens wil men van het kapiü
veertig ten honderd ais verlies
schrijven.
Tegenover dit laatste, door i
drang der omstandigheden gebed
voorstel vraagt men zich af, hoe
de man te moede zal wezen, die a
wyl by aau den eeuen kant van
stad een bestaand gebouw aanziet
deed vergrooten, aan de auderezy
byna gelyktydig eeD concurreeren
inrichting in het leven riep!
FIDELIO.
