NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD.
j®e Jaargang.
Donderdag 18 Augustus 1898.
Ho. 4642
AJB02SranEEMTE33<TTSE3I5;I J"S
Voor Haarlem per 3 maandenf 1.20
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der
gemeente), per 3 maanden1.30
Franco door het geheele Rijk, per 3 maandenJ 1.65
Afzonderlijke nummers0.05
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem, per 3 maanden0.30
de omstreken en franco per post 0.371/2
-AID V JbüZbd/1 -
Van 1-5 regels 50 Cts.iedere regel iru
?EnsTTiSnsr:
10 Cts. Groote letters naar plaatsruimte.
aanzienlijk rabat.
Gent per regel.
Abonnementen en Advertentiön worden aangenomen door onze Agenten
en door alle Boekhandelaren en Courantiers.
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
Bureaux: Kleine Houtstraat i4, Haarlem. Telefoonnummer 122.
Directeur-Uitgever J. C. PEEREBOOM.
Hoofdagenten voor het BuitenlandCompagnie Générale de Publiciié Etrangére G.
UBE Co. JOHN F. JONES, Succ., Parijs -3Ibis Faubourg Montmartre.
Mot uitzondering van bet Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plsatsing van Advertentiën en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het
Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam.
BUITEN het Arrondissement Haarlem is de prijs der Advertentiën van 15 regels f 0,75, elke regel meer ƒ0,15; Reclames per regel ƒ0,30.
Agenten voor dit&blad in den omtrek zijn: Bloemendaal, Santpoort en Schoten, P. v. d. RAADT, Sandpoort; HeemstedeJ. LEUVEN,bij de tol; Svaarnda?n, C. HARTENDORP Zandvoord, G. ZWEMMER
FelsenW. J. RU IJ TERBeverwijkJ. HOORNS: Hillegom, ARIE HOPMAN, Molenstraat. Genoemde Agenten nemen Abonnementen eD Advertentiën aan.
Politiek OvepxicsBui*
Terwijl do wapenstilstand tusschen
de Vereenigde Staten en Spanje reeds
eenige dagen geleden is afgekondigd,
komen er nog steeds berichten in over
geleverde gevechten. Zij betreffen
echter bijna alle de overgave van
Manilla. De telegrammen inet bizon-
derbeden hierover luiden als volgt
Wolff's Bureau te Berlijn neeftuit
HongkoDg het volgende telegram van
den 15eu dezer ontvangen: Generaal
Augustini is den 5en Augustus afge
zet. Het opperbevel is overgenomen
door Jaundenes De monitor Mon
terey is aangekomen. Er was kennis
gegeven dat de beschieting van Manila,
van de landzijde, en uit zee, deD 9en
dezer in den middag zou beginnen.
Den 13en gaf Manila zich over aan
de Amerikanen, die er dadelijk de
vlag 1 eschen. De justitie en het. be
stuur blijven Spaansch. De opstande
lingen worden buiten de stad gehouden.
Een telegram uit Manila naar
Londen geseind, van den 13en dezer
behekst
Admiraal Dewey heeft aan generaal
Augusti twee uren toegestaan om zich
over te geven, maar Augusti wei
gerde, en dientengevolge ving het
bombardement te 9 's morgens aan.
Het duurde twee uren. De Span
jaarden zeggen dat het meereudeel
der Amerikaansche bommen het doel
niet bereikten. Te 11 uren bestormden
10,000 man Amerikaansche infantie
de loopgraven.
Zjj joegen alles voor zich uit; de
kleine troepenmacht der Spanjaarden,
een 3000 man, half doodgehongerd en
slecht gewapend, bood slechts weinig
tegenstand. De Spanjaarden werden
teruggedreven tot de citadel. Toen
verder verzet hopeloos bleek gaf de
kommandaut zich over.
In de loopgraven, waar zij bloot
gesteld waren aan het moorddadig
vuur dat de Spanjaarden van uit de
hoogte op hen onderhielden, moeten
de verliezen der Amerikanen zwaar
geweest zijn.
In een proclamatie aan de bevol
king van Cuba verklaart maarschalk
Blanco zijn taak als afgeloopen te
beschouwen, nu de Spaansche regee
ring tot den vrede heeft besloten. Hij
heeft zijn ontslag ingediend. Den
vrede kon hij niet aanbevelen, na nog
kort geleden op voortzetting van den
oorlog aangedrongen te hebben.
President Mc Kinley heeft de com
missarissen benoemd die belast zyn
met het vaststellen der bijzonderhe
den betreffende de ontruiming van
Cuba en Portorico.
Het schijnt dat don Carles op het
oogenblik ernstige plannen heeft om
in het troebel water van Spanje te
visschen. Aan de Daily Mail wordt
uit Biarritz gemeld, dat don Carlos
wacht met bevel te geveu tot een
opstand van de Carlisteo, totdat het
Spaansche leger van Cuba terugge
keerd is, dewjjl Don Carlos, die op dat
eiland tal van agenten heeft gehad, ver
wacht dat het leger oproerig gezind
en rijp voor een pronunciamento zal
terug keer en.
STADSNIEUWS
Eerste en dorde pagina.
Haarlem17 Aug. 1898.
Morgen, Donderdagavond, zal de
firma de Wed. de Lange van Ek
den gevel van haar magazijn Groote
Houtstraat 147 als proef verlichten
met haar verlichtings-artikelen, welke
nu reeds in de etalage zyn uitgestald.
Volgens den bestaanden rooster
moeten de heeren A. F. Kremer, J.
C. Cramer en H. C. Louwerse Jr.
met den laatsten December dezes jaars
aftreden als leden van het collegie
van zetters van 's Rijks directe be
lastingen. De aftredenden zyn dade
lijk: herbenoembaar en bereid zich
eene eventueele herbenoeming te laten
Op de candidateo-lijst voor deze her
benoemingen zyn behalve de aftre
denden geplaatst de namen der hee
ren R. J. van Dieren Bijvoet, J.
Smits CJz. en W. Stolp.
Weldadigheid naar Vermogen
Af deeling Werkverschaffing.
Van 1 Nov. tot 18 Aug. hebben
zich de volgende personen aangemeld
43 voor werkvrouw. 8 voor naai
ster. 13 voor los werkman. 1 voor
schoenmaker. 1 voor stoelenmatter. 2
voor schrijfwerk. 3 voor grondwer
ker. 1 voor sigarenmaker. 20 voor
loopwerk. 1 voor mangelwerk. 2 voor
schilder. 2 voor portier. 2 voor pak
huisknecht 1 voor buisknecht. 6 voor
waschvrouw. 1 voor stopster. 3 voor
strijkster. 1 voor costuuranaaister. 1
voor kookster. 1 voor breister. 1 voor
koperslager. 1 voor blikslager. 1 voor
smid. 1 voor bankwerker. 1 voor
kleedermaker. 3 voor oppasser. 1 voor
nachtwaakster
By de aanmelding moet een getuig
schrift van goed gedrag overgelegd
worden.
Van 1 Nov. tot 18 Aug. zijn de vol
gende personen geplaatst:
37 voor werkvrouw. 3 voor naaister.
1 voor huishoudster. 1 voor strijkster,
j 2 voor loopwerk. 1 voor los werk
man. 2 voor waschvrouw. 1 voor
stopster.
Particulieren en werkgevers, die
van bovenstaande aanbiedingen ve
bruik wenschen te inakeu ordt
beleefd verzocht hunne aanvragen
schriftelijk tot het Bestuur ie richten,
Bus Doelen, Stadhuis of Stationsplein.
Inlichtingen kunnen dagelijks van
19—1 en van 3—5 uur verkregen
I worden bh den Administrateur, bureau
Doelen, Kamer No 2.
BJMEilAiO,
f7000 verloren.
Een bejaarde kantoorlooper te Am
sterdam vermiste Dinsdag een verlakt
lederen portefeuille, inhoudeode o. a.
6 bankbiljetten van f 1(00, 8 van
f 60, 8 van f 40, 8 van f 25. De kan
toorlooper is in de Ra dhuisstraat met.
drie jongelieden, fantasiehoeden dra
gende, in aanraking geweest. De com
missaris van politie 1ste sectie te
Amsterdam verzoekt opsporing en be
richt. Op de ontdekking euz. is een
goede belooning gesteld.
In den gemeenteraad te 's-Graven-
hage, kwam Dinsdag ter sprake een
adres van den beer Schorroo, klagende
over mishandeling van zyn zoontje,
in het gemeenteziekenhuis. In afwach
ting van de overlegging van een vol
ledig rapport, waartoe burgemeester
en wethouders zich bereid verklaar
den, heeft de wethouder Repeiaer op
gezag van den waarnemenden directeur
medegedeeld dat bedoeld kiud niet
in de eigenlyke keuken, maar in de
zaalkeuken by lokaal van de zie
kenzaal aanwezig was en vooral omdat
het huilen vau het bewuste jongetje
hinderlijk was.
De dader ontdekt.
In December 1896 had te Bodegra
ven een diefstal plaats vau ongeveer
f 40.000 aan effecten, toebehoorende
aan den bouwman F. Beyeo. Niet e-
geustaande een ernstig en ijverig on
derzoek kon inon geen voldoende be
wijzen krijgen om den persoon tegen
wien ernstig vermoeden gerezen was.
te vervolgen. Dinsdagochtend ech
ter is die persoon, een arbeider C.
wonende in de buurt van Beyen, na
verhoor door den burgemeester, ge
vangen genomen en naar Rotterdam
gevoerd. Een groot gedeelte der ver
miste effecten is te Rotterdam opge
spoord by een zekeren P. B., korte
lings bakker te Bodegraveu, die ver
klaard heeft de effecten van C- te
hebben ontvangen ter verzilvering.
Dank zy de ijverige nasporingen van
de Rotterdamscbe politie zal dus een
groot deel, of wellicht alles, van de
effecten terug gegeven kunnen wor
den.
Door een treurig ongeluk is eene
geachte familie te Arnhem allersmar
telijkst getroffen. Hun zoon, die pas
met goed gevolg het eindexamen der
hoogere burgerschool aldaar heeft af
gelegd, was met een paar vrienden op
reis langs den Rijn. Daar is hy by
ongeluk van een liooge rots gestort
en zoodanig door den val gekwetst,
dat hy aan de gevolgen is overleden.
Uit Valkenburg.
Wie uit Haarlem op de snelst moge
lijke manier naar Limburgs zuicfen ko
men wil, moet zich vroeg opmaken en
de Spaarnboorden vaarwel zeggen op een
oogenblik dat de meeste menschen nog
rustig slapen. In Amsterdam beeft bij j
evenwel den tijd, zicb kalmpjes aan dat
feit te gewennen, aangezien de Staats
spoor niet voor drie kwartier later ver
trekt, getrouw aan bet beginsel, dat de
Hollandscbe spoor en de Staatsspoor
toeb vooral, als felle concurrenten, zoo
weinig mogelijk voor een goede aanslui- j
ting zorgen en veel liever bet publiek al-1
lerlei last en moeite bezorgen.
Gelukkig dan ook, dat de lijn Am ster-1
damMaastricht gebeel tot bet terrein
der S. S. beboort en er dus voor bet
lange traject doorgaande wagens zijn,
waarmee den reiziger het lastige over
stappen wordt bespaard. Het vliegt er
over Utrecht, Arnhem, Nijmegen
zijn weldra bereikt, maar daarna ver
liest bet land zijn aantrekkelijkheid.
Noord-Limburg levert geen mooie
landschappen op, althans niet uit den
trein gezien en eerst na Sittard verandert
de woeste, vlakke bei in boog en laag,
in boomrijke gedeelten en kan de rei
ziger zicb voorstellen, dat inderdaad de
Geul vallei zoo mooi wezen zal, als hem
dat door vrienden en reisboekjes is voor
gespiegeld.
In Maastricht heerscht op het perron
een groote levendigheid. Voor de bek
ken. die toegang geven tot het perron
voor den Yalkenburgschen trein, hebben
de menschen zicb opgehoopt, bonderden
in getal, met- koffers, valiezen, fietsen en
andere reisbagage. De buffetten worden
bestormd door een hongerige schare. Het
is nu één uur. Binnen een half uur zijn
we in Valkenburg en stappen uit aan
bet aardige stationnetje, dat in zijn bouw
aan een kasteeltje uit vroegeren tijd doet
denken.
De entree van het plaatsje is niet over
weldigend. Aan den stationsweg liggen
de gebruikelijke café's en daarnaast een
uitgestrekte houtkooperij, die uit den
aard van baar zijn weinig geschikt is
om de schoonheid van bet landschap te
verhoogen. Maar opeens, bij bet omslaan
van dien hoek, wordt dat anders. Daar
liggen aan den sterk glooienden weg zij
aan zij hotels en familicpensions, daar
wandelen tal van gebruinde „Sonmier-
frischler" rond in de verte steekt de
„Uitzichtstoren" den spitsen kop in de
lucht, rondom strekken zicb in de hoog
te golvende bouwlanden uit, als groote,
gekleurde vakken van een reusachtig
schaakbord.
Met ons vieren hadden we veertien
dagen van te voren in Grand Hotel
UbaghsVossen onderkomen gevraagd.
De maatregel was noodig, want hem die
in den vacantietijd op de „bonne foi"
naar Valkenburg overkomt, wacht on
feilbaar de teleurstelling, dat hij nergens
meer een plaatsje vindt om bet hoofd
neer te leggen. Alles is er volbet
Grand Hotel Ubagh9Vossen, het ho
tel van Arnold Vossen, dat van P. G.
Vossen het oudste van allen, Hotel de
l'Empereur, het Hotel Croix de Bour
gogne, Hotel het Geul dal, Hotel Palan-
ka, Hotel du Pont en nog zoovele an
dere kleineren, om van de pensions nog
niet te spreke. Op het oogenblik dat wij
te Valkenburg uitstapten, werd het aan
tal logés er op minstens 2000 geschat.
In het Hotel zelf was dan ook voor
ons geen plaats meer, we zouden in een
dépendance logeeren. Onze voorvaderen
zouden dat een „bijwagen"' genoemd
hebben en ze wisten wel, dat de hoofd
wagen in den regel begeerlijker was.
Toch maakte dit geval een uitzondering,
want de kamers die we kregen hoven
Monsieur Février, een Franschen horlo
gemaker, waren zeer goed in orde en
werden door de zorgen van Tineke, het
schalksehe nichtje van monsieur Février.
keurig onderhouden.
Nauw hebben we ons opgefrischt, of
het is tijd voor het middagmaal. De
table d'hote wordt te Valkenburg op
aartsvaderlijke wijs te half twee gehou-
den, weliswaar op Greenwichtijd, daar
zoowel Valkenburg als Maastricht die
tijdsrekeniug voor hunne gemeente heb
ben aangenomen. In Ubaghs-Vossen zit
ten we met omstreeks honderd gasten
aan tafel, dames, heeren en kinderen,
maar natuurlijk de meesten dames, die
dan toch maar meestal gemakkelijker
eens van huis kunnen dan wij, stumpers
van het sterkere geslacht. De dravende
kellners hebben do handen vol, om deze
schare van het noodigc te voorzien.
Waarom er zoo vroeg getafeld wordt,
hebben wij niet kunnen ontdekken. De
eenige reden, die er voor te geven is,
zal wel deze zijn, dat het vroeger ook
zoo gebeurde. Voor het maken van groo
te tochten is het een bezwaar, tenzij
men zeer vroeg opstaat, wat in Valken
burg de meesten niet doen. Denkelijk
zullen al de hotels wel tot de moderne
uren van lunch en diner besluiten, wan
neer er maar een het voorbeeld geeft.
Maar juist dat voorbeeld laat op zich
wachten.
Een uurtje na afloop van het middag
maal volgt koffie of thee, die in groote
kannen aan de families wordt voorgezet,
zoodat men ze op huiselijke wijze met
zijn gezelschap gebruiken kan.
Hierna volgt te half negen het avond
eten, meestal bestaande uit een vleesch,
aardappelen, groenten, soms een zoetig-
heidje en brood met boter en kaas.
Hiermee is het al spoedig half tien a
tien uur geworden. De logés vormen
groepjes in de conversatiekamer of. als
het niet te. koud is, onder de veranda-
Er wordt kennis gemaakt, beraadslaagd
over wandel- of rijtoeren in den omtrek;
vroolijlce jonge meisjes spelen piano, zin
gen wat of maken eens een dansje, waar
bij de heeren met echt fin de siècle
onverschilligheid werkloos toekijken.
Nu en dan verdwijnen er al logés
naar hun kamer in het hotel of
in de dépendance en weldra, hebben ook
wij onze vertrekken opgezocht, om in de
rustige omgeving heerlijk te slapen.
Morgen zullen we wel met Valken
burg en zijn omstreken kennis maken.
Koloniën.
Atjeh.
Uit Kotaradjar is dd. 14 Juli aan
de Deli Ct. getelegrapheerd
Op Dinsdag 12 Juli is van Edi op
gerukt naar Perlakgeen tegenstand
ondervonden doch negen Atjehers in
hinderlaag verwondden met donder-
busschoten adelborst le kl. ten Broek
Hoekstra, een sergeant, een konstabel,
4 matrozen en een faselier, niet levens
gevaarlijk. De Atjehers werden neer
geschoten.
Perlakkers die den vorigeu dag in
Edi medevoebten zijn in 'den afge
loopen nacht met 20 gewonden van
daar over den grooten weg via Pedawa
besar afgetrokken.
Op 13 Juli rukle de kolonel via
Rantau Pandjang uit in de richting
van Semali.
Do „Deli Ct." bevat de notulen der
derde algemeene vergadering der con
tribuanten van het „Proefstation"
gehouden te Medan op 27 Juni j.l
Daaraan is ontleend, dat een voorstel
ten doel hebbende„verlenging der
overeenkomst der leden van liet Proef
station voor den duur van 8 achter
eenvolgende jaren van 1 Januari 1900
af, tegen eene beschikbaarstelling van
een maximum van f 40.000 per jaar
aan 's Lands Plantentuin ter bestrij
ding der kosten," na eenige discussie
werd aangenomen.
Dit voorstel was gedaan in verband
met besprekingen, gehouden met don
heer dr. Treub, directeur van 's Lands
Plantentuin te Buitenzorg, die inder
tijd op zyn doorreis naar Colombo ook
Deli heeft bezocht,
Met bet oog op het beter intyds
kunnen opmaken ^an een bepaald
programma voor bet onderzoek en in
studie nemen van bel ngrijke vraag
stukken, ook die der r .-bobo'Je, achtte
de heer dr. Treub het we! ^uenseht
na een niet al te lang t yds ver loop
b. v. in Augustus of September a.e.
reeds te vernemen of de overeenkomst
met 's Lands Plantentuin, die uit. Dec.
'99 afloopt, zoude verlengd worden,
ja dan neen en onder welke voor
waarden.
Dr. T. gaf verder aan, dat hetz. i.
zeer in het belang van de onderzoe
kingen door bet proefstation zou zyn
indien eene eventueele verlenging niet
slechts voor 5 maar voor 8 jaren koe
wordeD opgemaakt. Volgens artikel 3
dor overeenkomst, bedroeg het maxi
mum bedrag, betgeen ter beschikking
gesteld kon worden van 's Lands Plan
tentuin f50.000, terwijl tot nu toe
jaarlijks f 30,000 was verbruikt. Dr.
T. achtte dit laatste bedrag op den
langoren duur niet geheel voldoende
en achtte het raadzamer een maximum
van f40,000 vast te stellen, de ver
zekering gevende dat door hem over
niet meer dan strikt noodig, om aan
de gestelde eischen te voldoen, zou
worden beschikt.
In den nacht van 14 Juli is een
schuur met tabak gevuld, van de on
derneming Arnhemia, afgebrand, ver
moedelijk tengevolge van brandstich
ting.
(Deli Ct.)
letteren ers Kunst.
Rembr andt-tent o ons t elling.
Dinsdagochtend zijn perHoek-van-
Hollandtrein weder een aantal stuk
ken voor de Rembrandt-tentoonstel-
ling te Amsterdam aangekomen. De
Engelscbe zending telt 16 schilderijen.
Ver. t. bev. v. d. bel. v. d.
Boekhandel.
Dinsdag werd te Amsterdam de 81e
algemeene vergadering gehouden van
de vereeniging ter bevordering van de
belangen van den boekhandel.
Op voorstel van het bestuur werd
de hc-er A. W. Sijtboff benoemd tot
eerelid.
EEUTEEETON.
De Hertog van
St. Osmund.
16)
Het was Matt Hunt, die gesproken
had. Hij had van den wijn de hoogte
gekregen, maar was toch niet zóó be
schonken of hij kon nog op zijn beenen
staan. Hij kon alleen maar zijn tong niet
in bedwang houden; een troepje f eest-
vierend etn volgde hem, om te zien wat
er nu zou volgen.
„Ja, ik ken je nog wel," vervolgde hij
■woest.
„Nooit zal ik dien morgen vergeten.
„Toch schijnt het, dat ge vergeten zijt
tegen wien gij spreekt," zeide de hertog
kalm.
Hunt lachte schor.
„Vergeten? Ik heb het nooit geweten!
Al wat ik weet is, dat ik niet tegen den
hertog
Olivia werd niet losgelaten. Zij voelde
slechts den arm, dien zij vast hield, even
trillen, en vermoedde, dat Jack met zijn
anderen arm plotseling een uitval deed,
maar zien kon zij het niet, daar alles te
gauw in zijn werk ging. Zij zag alleen,
hoe Hunt het volgende oogenblik lang
uit op den grond lag. Zij bedwong zich
zelf niet te gillen en zeide toen kalm
„Mooi zooDat verdiende hijen
haar stem klonk haar vreemd in haar
eigen ooren.
Maar haar woorden werden door de
overige toeschouwers herhaald. Eenige
kerels hieven Hunt van den grond op
en hielden hem stevig vast, toen hij nog
stond, want ofschoon geheel ontnuch
terd, was hij door den slag nog een wei
nig bedwelmd. Hij trachtte hen van
zich af te weren, maar zij antwoordden
hem, dat hij den hertog excuus moest
vragen. Hij weigerde echter, waarop zij
hem met een bad in het meer bedreig
den. Toen mompelde hij iets, wat een
verontschuldiging moest beduiden, ter
wijl Jack aan zijn blik zag, dat hij hier
niets van meenda Alles was nu tusschen
hem en Hunt uit. En terwijl Jack Olivia
naar het terras terugbracht, was hij heel
stil.
„Gij hadfc groot gelijk," zeide zij on
derweg, „als ik een man was, zou ik
het u voor gedaan hebben."
„Gij zijt een prachtig meisje,'" ant
woordde hij tot haar groote verlegen
heid; maar dat was ook alles, wat hij
zeide en hij scheen er zich niet eens van
bewust te zijn.
Het was reeds laat geworden en een
uur daarna had de muziek opgehouden.
Het vuurwerk was afgeloopen en de
gasten waren vertrokken; en Jack, die:
met Claude op het door de maan besche
nen ten-as stond te praten was zelfs hun
vreugdekreten reeds vergeten. Hij had
zijn neef van Hunt's onbeschaamdheid
verteld en deze betreurde het voorval
zeermaar toch. zag hij deze beleediging
veel minder ernstig in dan Jack.
„Bezit gij een paar revolvers?" vroeg
Jack. „Ik zal er van avond één noodig
hebben."
„Waartoe in Gods naam?" vroeg Clau
de misnoegd.
„Niet om mij zelf een kogel voor den
kop te schieten, maak je niet ongerust.
Maar je merkt, welk bitteren vijand ik
mij gemaakt hebthij zou mij wel eens
naar de andere wereld willen kunnen
helpen. Er sprak moordlust uit zijn
oogen of anders waarheid uit zijn woor
den en dat kunt gij niet toestemmen.
Maar één van beiden moet zoo zijn en
daarom heb ik een pistool noodig."
„Ga liever in 't geheel niet meer naar
de hut I
Waartoe dient het ook, als hier een
dozijn kamers ongebruikt liggen? Het
lijkt wel gekke werk!"
„Wel, ik denk ear over om mijn in
trek hier weer te nemenmaar van
nacht in geen geval, want die ellendeling
zou mijn katten vermoorden. Hij is tot
alles in staat. Kom, geef mij nu een re
volver als een goede jongen."
Claude voldeed aan zijn verzoek. Hij
was het, die de sleutels bewaarde en de
meeste zaken voor Jack regelde. Hij was
Jack's major domo, zoowel als rijn leids
man, pliilosoof en v riencL
Claude vergezelde rijn neef tot aan
het meer en keerde toon terug, maar
voordat zij scheidden schudden rij el
kaar hartelijk de hand. Beiden spraken
geen woord, maar him blikken zeiden
genoeg. En Claude had nooit te voren
Jack's oogen met zoo'n vriendelijke uit
drukking op het kasteel van him ge
meenschappelijke voorvaders zien rus
ten als nu.
En die blik was een troost voor den
dichter, toen hij alleen huiswaarts keer
de.
„De laatste schakel, die hem nog aan
het boschleven bindt, is bijna verbro
ken,' mompelde Claude tot zichzelf. „Hij
begint in te zien, dat het aanvaarden
van die erfenis nog zoo verschrikkelijk
niet was. Morgen is het uit met dat be
spottelijke kampeeren in die namaak
boschhut; hij zal voortaan onder zijn
eigen dak slapen als een verstandig man,
en die hut moet dan maar verbrand
worden.
En danen danwel, en dan
zal het niet lang meer duren of de klok
ken zullen rijn huwelijk inluiden."
Claude begaf zich daarop naar rijn
kamer om over kunst te praten, tot dat
do artist en impressionist naar bed gin
gen maar hij zelf keerde naar het ter
ras terug in plaats van him voorbeeld
te volgen. Hij voelde zich gedrukt en
werd daarenboven nog door voorgevoe
lens beangstigd. Ook had liij spijt over
vele dingen, maar rijn laatste daad be
treurde hij op 't oogenblik 't meest. Het
speet hem, dat hij Jack de revolver had
meegegeven. En terwijl hij hierover na
dacht wat ongetwijfeld niet aan een
toeval maar aan een voorgevoel te wij
ten was hoorde hij een schot, dat uit
de richting van het meer kwam. Hij
hield rijn adem in en voelde rijn hart
bonzeneen tweede schot weerklonk
door de lucht en nog een tot vijf toe.
Het was een vijfloops kamerrevolver,
die Claude rijn neef meegegeven had.
HOOFDSTUK XH.
De hertog had zich langzaam in ge
peins verzonken naar rijn hut begeven;
toch waren rijn zenuwen sterk gespan
nen en rijn zintuigen daardoor bijzonder
gescherpt.
Terwijl hij voortliep hoorde hij de
herten achter hem over het gras loopen
en hij telde de echo's, die het slaan van
de stalklok herhaalden.
Het sloeg half een. De maan werd
hier en daar door de pijnboomen zicht
baar en Jack vervolgde, met het hoofd
voorover, rijn weg tot op eenige ellen
af stands van de hut.
Toen zag hij op en om zich heen.
Maar de hut zag er nog hetzelfde uit
als 's morgens; het hangslot, waarvan
hij den sleutel in rijn zak droeg, blonk
in den maneschijn en Jack begon weer
op nieuw den grond te bestudeeren.
Hij had zóó lang in de bosschen ge
leefd, dat zijn oogen even geoefend wa
ren geworden als die van een Indiaan;
terstond bemerkte hij dan ook een versch
voetspoor, dat onmogelijk liet zijne kon
rijn. Hij volgde het tot aan de deur der
hut, rond de hut en weer naar de deur
tertig. Twee scherpe afdrukken van een
hak toonden aan waar de kerel gezeten