NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD. j®e Jaargang. Donderdag 18 Augustus 1898. Ho. 4642 AJB02SranEEMTE33<TTSE3I5;I J"S Voor Haarlem per 3 maandenf 1.20 Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der gemeente), per 3 maanden1.30 Franco door het geheele Rijk, per 3 maandenJ 1.65 Afzonderlijke nummers0.05 Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem, per 3 maanden0.30 de omstreken en franco per post 0.371/2 -AID V JbüZbd/1 - Van 1-5 regels 50 Cts.iedere regel iru ?EnsTTiSnsr: 10 Cts. Groote letters naar plaatsruimte. aanzienlijk rabat. Gent per regel. Abonnementen en Advertentiön worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Dit blad verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen. Bureaux: Kleine Houtstraat i4, Haarlem. Telefoonnummer 122. Directeur-Uitgever J. C. PEEREBOOM. Hoofdagenten voor het BuitenlandCompagnie Générale de Publiciié Etrangére G. UBE Co. JOHN F. JONES, Succ., Parijs -3Ibis Faubourg Montmartre. Mot uitzondering van bet Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plsatsing van Advertentiën en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam. BUITEN het Arrondissement Haarlem is de prijs der Advertentiën van 15 regels f 0,75, elke regel meer ƒ0,15; Reclames per regel ƒ0,30. Agenten voor dit&blad in den omtrek zijn: Bloemendaal, Santpoort en Schoten, P. v. d. RAADT, Sandpoort; HeemstedeJ. LEUVEN,bij de tol; Svaarnda?n, C. HARTENDORP Zandvoord, G. ZWEMMER FelsenW. J. RU IJ TERBeverwijkJ. HOORNS: Hillegom, ARIE HOPMAN, Molenstraat. Genoemde Agenten nemen Abonnementen eD Advertentiën aan. Politiek OvepxicsBui* Terwijl do wapenstilstand tusschen de Vereenigde Staten en Spanje reeds eenige dagen geleden is afgekondigd, komen er nog steeds berichten in over geleverde gevechten. Zij betreffen echter bijna alle de overgave van Manilla. De telegrammen inet bizon- derbeden hierover luiden als volgt Wolff's Bureau te Berlijn neeftuit HongkoDg het volgende telegram van den 15eu dezer ontvangen: Generaal Augustini is den 5en Augustus afge zet. Het opperbevel is overgenomen door Jaundenes De monitor Mon terey is aangekomen. Er was kennis gegeven dat de beschieting van Manila, van de landzijde, en uit zee, deD 9en dezer in den middag zou beginnen. Den 13en gaf Manila zich over aan de Amerikanen, die er dadelijk de vlag 1 eschen. De justitie en het. be stuur blijven Spaansch. De opstande lingen worden buiten de stad gehouden. Een telegram uit Manila naar Londen geseind, van den 13en dezer behekst Admiraal Dewey heeft aan generaal Augusti twee uren toegestaan om zich over te geven, maar Augusti wei gerde, en dientengevolge ving het bombardement te 9 's morgens aan. Het duurde twee uren. De Span jaarden zeggen dat het meereudeel der Amerikaansche bommen het doel niet bereikten. Te 11 uren bestormden 10,000 man Amerikaansche infantie de loopgraven. Zjj joegen alles voor zich uit; de kleine troepenmacht der Spanjaarden, een 3000 man, half doodgehongerd en slecht gewapend, bood slechts weinig tegenstand. De Spanjaarden werden teruggedreven tot de citadel. Toen verder verzet hopeloos bleek gaf de kommandaut zich over. In de loopgraven, waar zij bloot gesteld waren aan het moorddadig vuur dat de Spanjaarden van uit de hoogte op hen onderhielden, moeten de verliezen der Amerikanen zwaar geweest zijn. In een proclamatie aan de bevol king van Cuba verklaart maarschalk Blanco zijn taak als afgeloopen te beschouwen, nu de Spaansche regee ring tot den vrede heeft besloten. Hij heeft zijn ontslag ingediend. Den vrede kon hij niet aanbevelen, na nog kort geleden op voortzetting van den oorlog aangedrongen te hebben. President Mc Kinley heeft de com missarissen benoemd die belast zyn met het vaststellen der bijzonderhe den betreffende de ontruiming van Cuba en Portorico. Het schijnt dat don Carles op het oogenblik ernstige plannen heeft om in het troebel water van Spanje te visschen. Aan de Daily Mail wordt uit Biarritz gemeld, dat don Carlos wacht met bevel te geveu tot een opstand van de Carlisteo, totdat het Spaansche leger van Cuba terugge keerd is, dewjjl Don Carlos, die op dat eiland tal van agenten heeft gehad, ver wacht dat het leger oproerig gezind en rijp voor een pronunciamento zal terug keer en. STADSNIEUWS Eerste en dorde pagina. Haarlem17 Aug. 1898. Morgen, Donderdagavond, zal de firma de Wed. de Lange van Ek den gevel van haar magazijn Groote Houtstraat 147 als proef verlichten met haar verlichtings-artikelen, welke nu reeds in de etalage zyn uitgestald. Volgens den bestaanden rooster moeten de heeren A. F. Kremer, J. C. Cramer en H. C. Louwerse Jr. met den laatsten December dezes jaars aftreden als leden van het collegie van zetters van 's Rijks directe be lastingen. De aftredenden zyn dade lijk: herbenoembaar en bereid zich eene eventueele herbenoeming te laten Op de candidateo-lijst voor deze her benoemingen zyn behalve de aftre denden geplaatst de namen der hee ren R. J. van Dieren Bijvoet, J. Smits CJz. en W. Stolp. Weldadigheid naar Vermogen Af deeling Werkverschaffing. Van 1 Nov. tot 18 Aug. hebben zich de volgende personen aangemeld 43 voor werkvrouw. 8 voor naai ster. 13 voor los werkman. 1 voor schoenmaker. 1 voor stoelenmatter. 2 voor schrijfwerk. 3 voor grondwer ker. 1 voor sigarenmaker. 20 voor loopwerk. 1 voor mangelwerk. 2 voor schilder. 2 voor portier. 2 voor pak huisknecht 1 voor buisknecht. 6 voor waschvrouw. 1 voor stopster. 3 voor strijkster. 1 voor costuuranaaister. 1 voor kookster. 1 voor breister. 1 voor koperslager. 1 voor blikslager. 1 voor smid. 1 voor bankwerker. 1 voor kleedermaker. 3 voor oppasser. 1 voor nachtwaakster By de aanmelding moet een getuig schrift van goed gedrag overgelegd worden. Van 1 Nov. tot 18 Aug. zijn de vol gende personen geplaatst: 37 voor werkvrouw. 3 voor naaister. 1 voor huishoudster. 1 voor strijkster, j 2 voor loopwerk. 1 voor los werk man. 2 voor waschvrouw. 1 voor stopster. Particulieren en werkgevers, die van bovenstaande aanbiedingen ve bruik wenschen te inakeu ordt beleefd verzocht hunne aanvragen schriftelijk tot het Bestuur ie richten, Bus Doelen, Stadhuis of Stationsplein. Inlichtingen kunnen dagelijks van 19—1 en van 3—5 uur verkregen I worden bh den Administrateur, bureau Doelen, Kamer No 2. BJMEilAiO, f7000 verloren. Een bejaarde kantoorlooper te Am sterdam vermiste Dinsdag een verlakt lederen portefeuille, inhoudeode o. a. 6 bankbiljetten van f 1(00, 8 van f 60, 8 van f 40, 8 van f 25. De kan toorlooper is in de Ra dhuisstraat met. drie jongelieden, fantasiehoeden dra gende, in aanraking geweest. De com missaris van politie 1ste sectie te Amsterdam verzoekt opsporing en be richt. Op de ontdekking euz. is een goede belooning gesteld. In den gemeenteraad te 's-Graven- hage, kwam Dinsdag ter sprake een adres van den beer Schorroo, klagende over mishandeling van zyn zoontje, in het gemeenteziekenhuis. In afwach ting van de overlegging van een vol ledig rapport, waartoe burgemeester en wethouders zich bereid verklaar den, heeft de wethouder Repeiaer op gezag van den waarnemenden directeur medegedeeld dat bedoeld kiud niet in de eigenlyke keuken, maar in de zaalkeuken by lokaal van de zie kenzaal aanwezig was en vooral omdat het huilen vau het bewuste jongetje hinderlijk was. De dader ontdekt. In December 1896 had te Bodegra ven een diefstal plaats vau ongeveer f 40.000 aan effecten, toebehoorende aan den bouwman F. Beyeo. Niet e- geustaande een ernstig en ijverig on derzoek kon inon geen voldoende be wijzen krijgen om den persoon tegen wien ernstig vermoeden gerezen was. te vervolgen. Dinsdagochtend ech ter is die persoon, een arbeider C. wonende in de buurt van Beyen, na verhoor door den burgemeester, ge vangen genomen en naar Rotterdam gevoerd. Een groot gedeelte der ver miste effecten is te Rotterdam opge spoord by een zekeren P. B., korte lings bakker te Bodegraveu, die ver klaard heeft de effecten van C- te hebben ontvangen ter verzilvering. Dank zy de ijverige nasporingen van de Rotterdamscbe politie zal dus een groot deel, of wellicht alles, van de effecten terug gegeven kunnen wor den. Door een treurig ongeluk is eene geachte familie te Arnhem allersmar telijkst getroffen. Hun zoon, die pas met goed gevolg het eindexamen der hoogere burgerschool aldaar heeft af gelegd, was met een paar vrienden op reis langs den Rijn. Daar is hy by ongeluk van een liooge rots gestort en zoodanig door den val gekwetst, dat hy aan de gevolgen is overleden. Uit Valkenburg. Wie uit Haarlem op de snelst moge lijke manier naar Limburgs zuicfen ko men wil, moet zich vroeg opmaken en de Spaarnboorden vaarwel zeggen op een oogenblik dat de meeste menschen nog rustig slapen. In Amsterdam beeft bij j evenwel den tijd, zicb kalmpjes aan dat feit te gewennen, aangezien de Staats spoor niet voor drie kwartier later ver trekt, getrouw aan bet beginsel, dat de Hollandscbe spoor en de Staatsspoor toeb vooral, als felle concurrenten, zoo weinig mogelijk voor een goede aanslui- j ting zorgen en veel liever bet publiek al-1 lerlei last en moeite bezorgen. Gelukkig dan ook, dat de lijn Am ster-1 damMaastricht gebeel tot bet terrein der S. S. beboort en er dus voor bet lange traject doorgaande wagens zijn, waarmee den reiziger het lastige over stappen wordt bespaard. Het vliegt er over Utrecht, Arnhem, Nijmegen zijn weldra bereikt, maar daarna ver liest bet land zijn aantrekkelijkheid. Noord-Limburg levert geen mooie landschappen op, althans niet uit den trein gezien en eerst na Sittard verandert de woeste, vlakke bei in boog en laag, in boomrijke gedeelten en kan de rei ziger zicb voorstellen, dat inderdaad de Geul vallei zoo mooi wezen zal, als hem dat door vrienden en reisboekjes is voor gespiegeld. In Maastricht heerscht op het perron een groote levendigheid. Voor de bek ken. die toegang geven tot het perron voor den Yalkenburgschen trein, hebben de menschen zicb opgehoopt, bonderden in getal, met- koffers, valiezen, fietsen en andere reisbagage. De buffetten worden bestormd door een hongerige schare. Het is nu één uur. Binnen een half uur zijn we in Valkenburg en stappen uit aan bet aardige stationnetje, dat in zijn bouw aan een kasteeltje uit vroegeren tijd doet denken. De entree van het plaatsje is niet over weldigend. Aan den stationsweg liggen de gebruikelijke café's en daarnaast een uitgestrekte houtkooperij, die uit den aard van baar zijn weinig geschikt is om de schoonheid van bet landschap te verhoogen. Maar opeens, bij bet omslaan van dien hoek, wordt dat anders. Daar liggen aan den sterk glooienden weg zij aan zij hotels en familicpensions, daar wandelen tal van gebruinde „Sonmier- frischler" rond in de verte steekt de „Uitzichtstoren" den spitsen kop in de lucht, rondom strekken zicb in de hoog te golvende bouwlanden uit, als groote, gekleurde vakken van een reusachtig schaakbord. Met ons vieren hadden we veertien dagen van te voren in Grand Hotel UbaghsVossen onderkomen gevraagd. De maatregel was noodig, want hem die in den vacantietijd op de „bonne foi" naar Valkenburg overkomt, wacht on feilbaar de teleurstelling, dat hij nergens meer een plaatsje vindt om bet hoofd neer te leggen. Alles is er volbet Grand Hotel Ubagh9Vossen, het ho tel van Arnold Vossen, dat van P. G. Vossen het oudste van allen, Hotel de l'Empereur, het Hotel Croix de Bour gogne, Hotel het Geul dal, Hotel Palan- ka, Hotel du Pont en nog zoovele an dere kleineren, om van de pensions nog niet te spreke. Op het oogenblik dat wij te Valkenburg uitstapten, werd het aan tal logés er op minstens 2000 geschat. In het Hotel zelf was dan ook voor ons geen plaats meer, we zouden in een dépendance logeeren. Onze voorvaderen zouden dat een „bijwagen"' genoemd hebben en ze wisten wel, dat de hoofd wagen in den regel begeerlijker was. Toch maakte dit geval een uitzondering, want de kamers die we kregen hoven Monsieur Février, een Franschen horlo gemaker, waren zeer goed in orde en werden door de zorgen van Tineke, het schalksehe nichtje van monsieur Février. keurig onderhouden. Nauw hebben we ons opgefrischt, of het is tijd voor het middagmaal. De table d'hote wordt te Valkenburg op aartsvaderlijke wijs te half twee gehou- den, weliswaar op Greenwichtijd, daar zoowel Valkenburg als Maastricht die tijdsrekeniug voor hunne gemeente heb ben aangenomen. In Ubaghs-Vossen zit ten we met omstreeks honderd gasten aan tafel, dames, heeren en kinderen, maar natuurlijk de meesten dames, die dan toch maar meestal gemakkelijker eens van huis kunnen dan wij, stumpers van het sterkere geslacht. De dravende kellners hebben do handen vol, om deze schare van het noodigc te voorzien. Waarom er zoo vroeg getafeld wordt, hebben wij niet kunnen ontdekken. De eenige reden, die er voor te geven is, zal wel deze zijn, dat het vroeger ook zoo gebeurde. Voor het maken van groo te tochten is het een bezwaar, tenzij men zeer vroeg opstaat, wat in Valken burg de meesten niet doen. Denkelijk zullen al de hotels wel tot de moderne uren van lunch en diner besluiten, wan neer er maar een het voorbeeld geeft. Maar juist dat voorbeeld laat op zich wachten. Een uurtje na afloop van het middag maal volgt koffie of thee, die in groote kannen aan de families wordt voorgezet, zoodat men ze op huiselijke wijze met zijn gezelschap gebruiken kan. Hierna volgt te half negen het avond eten, meestal bestaande uit een vleesch, aardappelen, groenten, soms een zoetig- heidje en brood met boter en kaas. Hiermee is het al spoedig half tien a tien uur geworden. De logés vormen groepjes in de conversatiekamer of. als het niet te. koud is, onder de veranda- Er wordt kennis gemaakt, beraadslaagd over wandel- of rijtoeren in den omtrek; vroolijlce jonge meisjes spelen piano, zin gen wat of maken eens een dansje, waar bij de heeren met echt fin de siècle onverschilligheid werkloos toekijken. Nu en dan verdwijnen er al logés naar hun kamer in het hotel of in de dépendance en weldra, hebben ook wij onze vertrekken opgezocht, om in de rustige omgeving heerlijk te slapen. Morgen zullen we wel met Valken burg en zijn omstreken kennis maken. Koloniën. Atjeh. Uit Kotaradjar is dd. 14 Juli aan de Deli Ct. getelegrapheerd Op Dinsdag 12 Juli is van Edi op gerukt naar Perlakgeen tegenstand ondervonden doch negen Atjehers in hinderlaag verwondden met donder- busschoten adelborst le kl. ten Broek Hoekstra, een sergeant, een konstabel, 4 matrozen en een faselier, niet levens gevaarlijk. De Atjehers werden neer geschoten. Perlakkers die den vorigeu dag in Edi medevoebten zijn in 'den afge loopen nacht met 20 gewonden van daar over den grooten weg via Pedawa besar afgetrokken. Op 13 Juli rukle de kolonel via Rantau Pandjang uit in de richting van Semali. Do „Deli Ct." bevat de notulen der derde algemeene vergadering der con tribuanten van het „Proefstation" gehouden te Medan op 27 Juni j.l Daaraan is ontleend, dat een voorstel ten doel hebbende„verlenging der overeenkomst der leden van liet Proef station voor den duur van 8 achter eenvolgende jaren van 1 Januari 1900 af, tegen eene beschikbaarstelling van een maximum van f 40.000 per jaar aan 's Lands Plantentuin ter bestrij ding der kosten," na eenige discussie werd aangenomen. Dit voorstel was gedaan in verband met besprekingen, gehouden met don heer dr. Treub, directeur van 's Lands Plantentuin te Buitenzorg, die inder tijd op zyn doorreis naar Colombo ook Deli heeft bezocht, Met bet oog op het beter intyds kunnen opmaken ^an een bepaald programma voor bet onderzoek en in studie nemen van bel ngrijke vraag stukken, ook die der r .-bobo'Je, achtte de heer dr. Treub het we! ^uenseht na een niet al te lang t yds ver loop b. v. in Augustus of September a.e. reeds te vernemen of de overeenkomst met 's Lands Plantentuin, die uit. Dec. '99 afloopt, zoude verlengd worden, ja dan neen en onder welke voor waarden. Dr. T. gaf verder aan, dat hetz. i. zeer in het belang van de onderzoe kingen door bet proefstation zou zyn indien eene eventueele verlenging niet slechts voor 5 maar voor 8 jaren koe wordeD opgemaakt. Volgens artikel 3 dor overeenkomst, bedroeg het maxi mum bedrag, betgeen ter beschikking gesteld kon worden van 's Lands Plan tentuin f50.000, terwijl tot nu toe jaarlijks f 30,000 was verbruikt. Dr. T. achtte dit laatste bedrag op den langoren duur niet geheel voldoende en achtte het raadzamer een maximum van f40,000 vast te stellen, de ver zekering gevende dat door hem over niet meer dan strikt noodig, om aan de gestelde eischen te voldoen, zou worden beschikt. In den nacht van 14 Juli is een schuur met tabak gevuld, van de on derneming Arnhemia, afgebrand, ver moedelijk tengevolge van brandstich ting. (Deli Ct.) letteren ers Kunst. Rembr andt-tent o ons t elling. Dinsdagochtend zijn perHoek-van- Hollandtrein weder een aantal stuk ken voor de Rembrandt-tentoonstel- ling te Amsterdam aangekomen. De Engelscbe zending telt 16 schilderijen. Ver. t. bev. v. d. bel. v. d. Boekhandel. Dinsdag werd te Amsterdam de 81e algemeene vergadering gehouden van de vereeniging ter bevordering van de belangen van den boekhandel. Op voorstel van het bestuur werd de hc-er A. W. Sijtboff benoemd tot eerelid. EEUTEEETON. De Hertog van St. Osmund. 16) Het was Matt Hunt, die gesproken had. Hij had van den wijn de hoogte gekregen, maar was toch niet zóó be schonken of hij kon nog op zijn beenen staan. Hij kon alleen maar zijn tong niet in bedwang houden; een troepje f eest- vierend etn volgde hem, om te zien wat er nu zou volgen. „Ja, ik ken je nog wel," vervolgde hij ■woest. „Nooit zal ik dien morgen vergeten. „Toch schijnt het, dat ge vergeten zijt tegen wien gij spreekt," zeide de hertog kalm. Hunt lachte schor. „Vergeten? Ik heb het nooit geweten! Al wat ik weet is, dat ik niet tegen den hertog Olivia werd niet losgelaten. Zij voelde slechts den arm, dien zij vast hield, even trillen, en vermoedde, dat Jack met zijn anderen arm plotseling een uitval deed, maar zien kon zij het niet, daar alles te gauw in zijn werk ging. Zij zag alleen, hoe Hunt het volgende oogenblik lang uit op den grond lag. Zij bedwong zich zelf niet te gillen en zeide toen kalm „Mooi zooDat verdiende hijen haar stem klonk haar vreemd in haar eigen ooren. Maar haar woorden werden door de overige toeschouwers herhaald. Eenige kerels hieven Hunt van den grond op en hielden hem stevig vast, toen hij nog stond, want ofschoon geheel ontnuch terd, was hij door den slag nog een wei nig bedwelmd. Hij trachtte hen van zich af te weren, maar zij antwoordden hem, dat hij den hertog excuus moest vragen. Hij weigerde echter, waarop zij hem met een bad in het meer bedreig den. Toen mompelde hij iets, wat een verontschuldiging moest beduiden, ter wijl Jack aan zijn blik zag, dat hij hier niets van meenda Alles was nu tusschen hem en Hunt uit. En terwijl Jack Olivia naar het terras terugbracht, was hij heel stil. „Gij hadfc groot gelijk," zeide zij on derweg, „als ik een man was, zou ik het u voor gedaan hebben." „Gij zijt een prachtig meisje,'" ant woordde hij tot haar groote verlegen heid; maar dat was ook alles, wat hij zeide en hij scheen er zich niet eens van bewust te zijn. Het was reeds laat geworden en een uur daarna had de muziek opgehouden. Het vuurwerk was afgeloopen en de gasten waren vertrokken; en Jack, die: met Claude op het door de maan besche nen ten-as stond te praten was zelfs hun vreugdekreten reeds vergeten. Hij had zijn neef van Hunt's onbeschaamdheid verteld en deze betreurde het voorval zeermaar toch. zag hij deze beleediging veel minder ernstig in dan Jack. „Bezit gij een paar revolvers?" vroeg Jack. „Ik zal er van avond één noodig hebben." „Waartoe in Gods naam?" vroeg Clau de misnoegd. „Niet om mij zelf een kogel voor den kop te schieten, maak je niet ongerust. Maar je merkt, welk bitteren vijand ik mij gemaakt hebthij zou mij wel eens naar de andere wereld willen kunnen helpen. Er sprak moordlust uit zijn oogen of anders waarheid uit zijn woor den en dat kunt gij niet toestemmen. Maar één van beiden moet zoo zijn en daarom heb ik een pistool noodig." „Ga liever in 't geheel niet meer naar de hut I Waartoe dient het ook, als hier een dozijn kamers ongebruikt liggen? Het lijkt wel gekke werk!" „Wel, ik denk ear over om mijn in trek hier weer te nemenmaar van nacht in geen geval, want die ellendeling zou mijn katten vermoorden. Hij is tot alles in staat. Kom, geef mij nu een re volver als een goede jongen." Claude voldeed aan zijn verzoek. Hij was het, die de sleutels bewaarde en de meeste zaken voor Jack regelde. Hij was Jack's major domo, zoowel als rijn leids man, pliilosoof en v riencL Claude vergezelde rijn neef tot aan het meer en keerde toon terug, maar voordat zij scheidden schudden rij el kaar hartelijk de hand. Beiden spraken geen woord, maar him blikken zeiden genoeg. En Claude had nooit te voren Jack's oogen met zoo'n vriendelijke uit drukking op het kasteel van him ge meenschappelijke voorvaders zien rus ten als nu. En die blik was een troost voor den dichter, toen hij alleen huiswaarts keer de. „De laatste schakel, die hem nog aan het boschleven bindt, is bijna verbro ken,' mompelde Claude tot zichzelf. „Hij begint in te zien, dat het aanvaarden van die erfenis nog zoo verschrikkelijk niet was. Morgen is het uit met dat be spottelijke kampeeren in die namaak boschhut; hij zal voortaan onder zijn eigen dak slapen als een verstandig man, en die hut moet dan maar verbrand worden. En danen danwel, en dan zal het niet lang meer duren of de klok ken zullen rijn huwelijk inluiden." Claude begaf zich daarop naar rijn kamer om over kunst te praten, tot dat do artist en impressionist naar bed gin gen maar hij zelf keerde naar het ter ras terug in plaats van him voorbeeld te volgen. Hij voelde zich gedrukt en werd daarenboven nog door voorgevoe lens beangstigd. Ook had liij spijt over vele dingen, maar rijn laatste daad be treurde hij op 't oogenblik 't meest. Het speet hem, dat hij Jack de revolver had meegegeven. En terwijl hij hierover na dacht wat ongetwijfeld niet aan een toeval maar aan een voorgevoel te wij ten was hoorde hij een schot, dat uit de richting van het meer kwam. Hij hield rijn adem in en voelde rijn hart bonzeneen tweede schot weerklonk door de lucht en nog een tot vijf toe. Het was een vijfloops kamerrevolver, die Claude rijn neef meegegeven had. HOOFDSTUK XH. De hertog had zich langzaam in ge peins verzonken naar rijn hut begeven; toch waren rijn zenuwen sterk gespan nen en rijn zintuigen daardoor bijzonder gescherpt. Terwijl hij voortliep hoorde hij de herten achter hem over het gras loopen en hij telde de echo's, die het slaan van de stalklok herhaalden. Het sloeg half een. De maan werd hier en daar door de pijnboomen zicht baar en Jack vervolgde, met het hoofd voorover, rijn weg tot op eenige ellen af stands van de hut. Toen zag hij op en om zich heen. Maar de hut zag er nog hetzelfde uit als 's morgens; het hangslot, waarvan hij den sleutel in rijn zak droeg, blonk in den maneschijn en Jack begon weer op nieuw den grond te bestudeeren. Hij had zóó lang in de bosschen ge leefd, dat zijn oogen even geoefend wa ren geworden als die van een Indiaan; terstond bemerkte hij dan ook een versch voetspoor, dat onmogelijk liet zijne kon rijn. Hij volgde het tot aan de deur der hut, rond de hut en weer naar de deur tertig. Twee scherpe afdrukken van een hak toonden aan waar de kerel gezeten

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1898 | | pagina 1