de kleine vijandige benden naar hot
Daja'sche afgetrokken. Alleen ge
lukte het b\j eene dobbel party te
Tjot Boeng te verrassen. T. NjaLak
van Mareuë, die verdacht van heulen
met T. Oemar, indertijd aan herhaal
de oproepingen van den colonne-com
mandant ia Daja geen gevolg had
gegeven, en de wijk bad genomen
naar Lehong. T. Nja Lak liet zich
met een volgeling zonder verzet arre
steeren een ander bij diezelfde ge
legenheid door de gidsen aangewezen
onder-bendehoofd van T. Oemar'sbe-
keudeu medestander T. Aroen, Pang
Lim Doerracbman, werd by verzet
onschadelijk gemaakt. Eene poging
tot overvalÜDg van Ketjik Amin van
Lampoe'oek mislukte doordien de troe
pen ten gevolge van zware regens
op den Glé Serang te laat aaukwa
men.
In den nacht van 7 op 8 Juli ver
toonde zich eene kleine bende, in de
VII moekims Baid tbnis behooreude
onder Pang Abas en eenen zoon van
den Imau van Lam Lheuö op de
sawabvlakte tusschen kampong Grot
in de IX Moekims en den voet van
het gebergte. Een door den waarn.
Oeleebalang aan den commandant van
Tjot Goë verzonden bericht, bereikte
door een misverstand dieu officier te
laatde bende, die vermoedelijk het
groot aantal bezoekers van een feest i
te Grot, voor troepen aanzag, was1
spoedig weder afgetrokken.
XXII moekims. In den nacht van
5 op 6 Juli drong eene bende van
een twaalftal geweerdragenden lu de
kampoog Ateuh (VII moekims Baid),
en verbrandde aldaar de buizen van
twee spionnen van het bestuur, die
zicb echter wisten schuil te houden.
Het geoeurde werd eerst na bet af
trekken der bende gemeld. Eeae op
den 7eu van een tocht naar Teungkoe
di Weueng terugkeerende patrouille
werd uit de heuvels op grooten af
stand licht beschoten.
T. Adjat en diens jongere broeder
T. Mach moed van Lampanas, ver
wanten van T. Tjoet Lam Loöt, on
tot nu toe steeds vijandig gezind,
verklaarden ons gezag te erkennen,
en verzochten in hunne kampongs te
mogen terugkeereu, hetgeen hun toe
gestaan werd. Ook T. Moeda Latif
van Lam Loöt liet door bemiddeling'
vau T. Tjoet Lam Loöt en T. Basja
mededeelen, dat hy zien by het be
stuur wenschte aan te melden.
Op 4 Juli werd eene patrouille uit
Indrapoeri naar Toei Meugadja licht
beschoten; den volgenden dag werd
het transport Indrapoeri- Selimoen licl.t
beschoten by Lam Gadjah de vijand
werd verdreven en liet éen doode
achter.
In den nacht van 5 op 6 Juli stuitte
een patrouille uit Indrapoeri in de
richting naar Lam Toba op vijande
lijke wachtposten, die, na eenig varen,
vluchtteneenige nederzettingen wer
den aldaar verbrand, waarin een kleine
hoeveelheid Beaumontpatronen en
slagveeren werden aangetroffen.
De voogd van den jeugdigen Imam
van Kabeuë, alsmede deze zelf en de
Wakil van Lam Kabeuë meldden
zich bij den wd. civiel gezaghebber
te Selimoen, en vroegen vergiffenis
wegens het zonder vergunning zich
verwijderen vau het kantoor van dien
officier, alwaar zy wegens niet-beta
ling eener aan die moekim opgelegde
boete wareu aangehouden. Op grond
van de geringe omwikkeling dier
hoofden, van de intnsschen plaats
gehad hebbende betaling der boet
en van het zonder uitgeoefende pres
sie terugkomen der schuldigen, is hun
vergiffenis geschonken.
Noordkust. Van Segli werden de
volgende berichten ontvaogeu.
De colonne, die 30 Juni het bivak
te Tenpin Raja betrokken had, door
kruiste de volgende dageu de moe
kims Moesa, Langiën en Aron, en
voorts Tjoeraboek-Öost, Keumangan-
Oost, Gloempang Pajoeng en Oenoë,
bii welke tochten twee Europeesche
militairen beueden den rang van offi
cier gewond werden, terwyl.devyand
zeven doodeu achterliet. De tegen
stand was overal gering en sterke
beatings op den Glé Poentong eu den
Glé Siblab werden door den vyand
overhaast verlaten. Den 5den Juli
keerde deze coloane te Segli terug.
De colonne, die blijkens het vorig
verslag uitgerukt was ter begeleiding
van den hoofdingenieur Wjjss (2S tot
30 Juni) ondervond tegenstand van
beneden onder Toeankoe Mohamad
en T. Lhon. Op het den öden .Juli
te Segli ODtvangen bericht dat deze
hoofden met sterke benden Gedé en
ken. Wat kan ik zeggen? Als jij het
waart, zou je veel
„Dat hoop ik niet," vied. Claude hem
lachend in de rede. „Wacht maar totdat
je iets voor mij kunt doen. Ge hebt reed?
zooveel voor mij gedaan en toch heb ik
er je nooit voor bedankt."
Jack wilde juist zijn neef do hand
drukken, over wiens gelaat een zachte
uitdrukking lag verspreid, toen beiden
voetstappen hoorden naderen en het vol
gende oogenblik Ladv Caroline binnen
trad. De deur stond open. Maar het
bleek spoedig dat haar adyschap niet
of tenminste zonder succes voor luister
vink had gespeeld want zij trad op de
bedde neven to» blijkbaar niet wetend,
wie van hen de hertog was. Zij had het
sclxitterendo toilet van dien avond nog
aan, en in haar dikke hand hield zij de
sportpet, die altijd en nu nog voor den
hertog van St. Osmund bestemd was.
„Er was iets niet in orde," zeide zij
op tragischen toon, van Jack naar Clau
de en van Claude naar Jack ziende, „en
ik-kon niet naar bed gaan voordat ik
zekerheid had. Ilc ben in oen verschrik-
kel ijken tweestrijd, in 's Hemels naam
maak hier een eind aan,"
„Alles is uit," zeide Jack aarzelend.
Lady Caroline verdiende werkelijk wel
wat voor haar geraas tegen Olivia, die
kampong Grong-Grong versterkten,
rukte een colonne daarheen, die den
vyand zonder verliezen onzerzyds van
daar dreef. De vyand liet een doode
achter, terwyl Grong-Grongdooronze
troepen bezet bleef.
Den lsten en 2den Juli werd in
het gebied van Sama Indra gepatrouil
leerd, zonder vyanden aan te treffen.
T. Tjihik Pasangan schynt den tyd,
die hem gelaten is om zyne verster
kingen in het gebied der verbonden
Oeleebalangs te slechten, te willen
besteden, om die radja's Dog eens zyn
macht, te doen gevoelen.
De beschietingen op de versterkin
gen in Manei on Gloempang Doewa
werden krachtiger en de Pasangan-
scbe benden rukten steeds meer voor
uit. De verbonden Ooleebalangs ver
klaarden echter aan liet bestuur sterk
ge-oeg te zyn om Manei en Kroeng
Koekoes te veroveren, als zy door
het geschut der mariDe daarby onder
steund werden, terwyl T. Tjibik Pa
sangan geheel uit Gloempang Doewa
zon verdreven kunnen worden, als
Samalanga van de westzijde een inval
in Pasangan wilde doen, en de marine
de gedei's te Djaugka en Koeaiai
Radja ouder vuur uam.
Een groot aantal At jehers waaronder
vele vrouwen en kinderen, zyn uit de
Pedir-streek naar Merdoe ea Sama-
langa gevluchtdaaronder echter geen
hoofden of leiders van het verzet.
Oostkust. Den 4'len Juli maakten
de troepen te Edi eene verkenning in
de richting van Edi Tjoet tot Tapian
Batoe. De tegenstand was hevig, on
der andere werden drie klewangaan-
vallen afgeslagen, waarbij onzerzyds
twee officieren en veertien militairen
beneden dien rang gewond werden.
Volgens te Edi iugekomen berichten
zouden te Tapian Batoe 32 lyken van
Atjehers begraven zijn, terwyl nog
een zeer groot aantal dooden en ge
wonden zouden zyn blijven liggen.
Na den terugtocht onzer troepen nam
de fanatieke vijand onmiddellijk de
verlaten posities weder in, waarna
den öden Tapian Batoe door Hr. Ms.
Sumbawa onder vuur werd genomen.
Te Edi was de bevolking na de
bekomen versterking geruster; deiu-
woners van de kampong van den
Sjahbandar en van tie kampong aan
de monding der rivier keerden naar
hunne woningen terug. Edi Tjoet was
den öden Juli door de vijandelijke
benden geheel verlaten, welke benden
zich daarna in het terrein tusschen
Gedei Doewa en den Boekit Mata
Aer hebben genesteld.
In den avond van den 6den ver
trok de civiel en militair gouverneur
van Atjeh en Onderhoorigheden van
Segli naar Edi met drie compagnieën
van het 14de bataljon, de marechaus
see en de marine-landingsdivisie. Vol
gens de laatste berichten zonden weder
vijandige benden opdagen tusschen
Edi en Edi Tjoet.
Westkust. Te Melaboeh gaven de
kwaadwilligen in het laatst van Jnni
weder moer teekenen van leven.
Teungkoe Kadli, die zicb lang
rustig heeft gehouden, en niet mede
beeft gedaan aan de woelingen van
anderen in den laatsten tyd, heeft
bekend gemaakt dat de geest van
Teungkoe Batoe Tonggal hem ver
schenen is en hem opgedragen heeft
den heiligen oorlog te voeren. Aan
verschillende hoofden heeft by brieven
met verzoek om steun gezonden, en
in Roending verzamelden zich dien
tengevolge verschillende bendehoofden
met hunne volgelingen.
Den 25sten Juni werden deze hoof
den door Teungkoe Kadli als Pang
lima geïnstalleerd, waarop dien dag
en den volgenden de pasar en de
wachthuizen te Melaboeh beschoten
werden. De noodige veiligheidsmaat
regelen, zooals het schoonmaken van
het terrein, werden te Melaboeh ge
troffen.
Poeloeh Weh. Niets byzonders.
Gezondheidstoestand. Over het al
gemeen gunstig.Ter Westkust kwamen
in de bovenstreken van Melaboeh
gevallen van pokziekte voor.
Een vorstelijk geschenk.
De „J.-B." geeft de volgende be
schrijving van het geschenk, dat de
sultan van Koetei H.M. de Koningin j
by hare inhuldiging wenseht aan te
bieden.
Het werk, scbryft het blad, verdient i
eene beschryving, want hier is wer
kelijk onder moeilijke omstandigheden
en met bescheiden krachten iets by-
door de schuld van haar moeder ook
van tafel had moeten wegblijven. Ook
was hij nieuwsgierig om te zien, wat
zij nu ging doen.
Rechtstreeks zeilde zij op Claude toe,
do sportpet op een armslengte afstands
houdend.
„Lieve, lieve Claude! Ik feliciteer je!
Ik vind, dat de sportpet die oorspron
kelijk voor
„Beste Lady Caroline, viel Claude
haar haastig in de rede, „het is alles ge
bleven, zooals het was. Hunt's verhaal
is con leugen ik had cr geen vermoeden
van, dat gij iets van de quaestie af wist."
„Ik kon het niet nalaten het Lady
Caroline te vertellen," zeide Jack.
Lady Caroline zag Jack wantrouwig
aan.
„Gij zeidet toch
„Ik wilde zeggen, dat alles tusschen
mij en Hunt uit is. Hij verliest zijn
jaarlijksch inkomen."
„Is het mogelijk?" riep haar Lady
schap uit.
„Alles is gebleven, precies zooals het
was," zeide Claude.
Geen trok in Lady Caroline's gelaat
verried welk een nederlaag rij geleden
had.
„Ik wilde, dat wij elkaar niet zoo
voortdurend in de rode waren gevallen,"
zonders afgeleverd. De sultan wenschte
nl. iets oorspronkelijks, vervaardigd
uit producten van eigen bodem, dat
duidelijk het stempel moest dragen
van inlandsche makelij te zyn. Hy
stelde daarvoor eenige op Borneo ge
vonden en geslepen briljanten en op
het eiland gedolven goud beschikbaar,
waaruit na eenig beraad een diadeem
zon worden gemaakt in boeddhisti-
schen stijlals voorbeeld werd een
Boeddhabeeld gebruikt, aangevuld
door aauwyzingen, verkregen uit den
schat van het Bataviaseh Genootschap
van kunsten en wetenschappen.
In twee maanden tyd was de arbeid
onder toezicht van den heer Yan
Arcken (vau de firma Yan Arcken
Co.) door de soendaneesche goud
smeden gereed en voor zoover dat
mogelijk is volmaakt te noemen. De
diadeem is, om trouw te blijven aan
den boeddhistischen stijl, met zyn
oploopende étages wat zwaai- en de
op inlandsche wyze geslepen briljan
ten hebben een vorm, die niet altijd
met den europeeschen smaak zal over
eenkomen, maar de firma heeft dit
eenigsziDS getemperd door figuren van
kleinere, fijn geslepen briljantjes, af
gewisseld door mat. gouden zesbladige
bloempjes als raudversiering aan te
brengen. Om de groote steenen ook
op andere wyze te kannen gebruiken,
zyn deze op losse schroefjes gezet,
zoodat zy ook bevestigd kunnen wor
den op fijne, echt schildpadden kam
men tusschen fijne briljantjes in. Het
geheele sieraad is besloten in een net
afgewerkt djatihouten kistje, van
binnen met rood fiuweel en oranje
satijn bekleed, van buiten versierd
met zilveren beslag.
Sport esn WedsstrejsSen
Crieketwedstrij d.
De Haarl. Cricketelab „Rood en
Wit", die in de door haar gespeelde
wedstrijden in de eerste klasse com
petitie steeds als overwinnares uit het
strijdperk is getreden, heeft ook Zon
dag te Heemstede haar tweeden wed
strijd tegen „Amstels C. C." gewonnen.
Hooge scores werden echter door
geen der beide clubs gemaakt,
Haarlem won van de Amstelaren
in de eerste innings met 80 tegen 55.
De tweede innings werd niet uit
gespeeld.
Wieirijden.
De Groote-Prijs van Blankenberghe,
welks voor-afdeelingen wy reeds mee
deelden, heeft niet den spannenden
eindstrijd opgeleverd, welken men ver
wachtte.
Meyers, Eden, Deschamps, Pou-
t.ecchi en Pasini, die er allen voor in
aanmerking kwamen, hebben zich Za
terdag niet op de baan vertoond. Men
spreekt er van dat by de L. Y. B.
een klacht tegen hen zal worden in
gediend.
De beslissing gaf nu de volgende
aankomst: Fischer, Impens, Deleu.
Een handicap bracht als uitslag
1. Broca (van meet), 2. Impens (15
meter), 3. Deleu (15 meter).
De Duitsche Groote-prijs is gewon
nen door Arend, die Jacquelin, Bour-
rillon en Wasehkewitch in deze volg
orde sloeg. Het internationale nummer
werd iu hun afdeelingen door Seidl
van Grogna en door Morin van Jac
quelin gewonnen. De beslissing was:
1. Morin 2. Grogna, 3. Jacquelin. In
het troostnummer was de aankomst:
1. Seidl, 2. Banker, 3. Beitling.
Lawntennis.
Het verslag van den uitslag van
den Lawntennis-wedstrijd is als volgt:
Heeren-singlesDe heer Yan Haaf -
ten tegen den heer C. GreeD, (welke
laatste zich echter wegens de warmte
terugtrok na 1 set gemaakt te heb
ben): 6—1, 3—2. De heer Cremers
sloeg den heer Bergsma met 64,
4—6, 86. De heer Yan Rees sloeg
den heer Trip met 6—1,6—1, en daarna
den heer Yan Lennep met 6—3,6—3.
Heeren-doubles: Zondag sloegen
de heeren Trip en Yan Lennep de
heeren K. en F. Beukema, en ver
volgens de heeren C. Green en Yon
Hemert de heeren Labouehère en
Santhagens, zoodat de final van het
kampioenschap Woensdag zal wor
den beslist tusschen de heeren Green
en Van Haaften tegen de heeren Trip
en Yan Lennep.
lachte rij. „Ik stond op hot punt van. te
zeggen, dat de sportpet die ik eerst met
gouddraad wilde versieren er toch beter
zonder dat uit zal zien. Zij is nu af.
Neem dit geschenkje van mij aan Jack
en draag het nu en dan ter wille van
mij. En vergeef mij wat ik van morgen
over dat ritje zeide. Claude, ik zal een
andere pet voor jou makenen laat
mij je nog feliciteeren met je nobel ge
drag. Yan geen van jelui beiden krijg
ik een pluimpje. En toch heb ik het ge
heim op mijn woord van eer, van van
morgen vroeg tot nu toe bewaard!"'
HOOFDSTUK XVI.
Haar antwoord verbaasde hemrij
leunde achterover in het bootje en zag
hem openhartig aan. Een blosje kleurde
haar wangen, terwijl haar wenkbrauwen
opgetrokken warenmaar er lag een tee-
dere uitdrukking in haar oogen, die Oli
via niet kon verbergen.
„Waren .dat uw waterlelies?" vroeg
rij; maar deze vraag was'het niet, die
hem in verbazing bracht.
Hij had haar met allerlei voorwend
sels om den tuin geleid, en rij voelde
zich gerechtigd hem hierover een ver
wijt te maken.
„Er rijn geen waterlelies," bekende
De intern, lawntennis-wedstryden.
Woensdag in Den Haag to houden,
beloven zeer bolangrük te worden.
Ingeschreven zijn dr. Pim, de gewe
zen Engelsche kampioen, en De Bor-
man, de Belgische kampioen, terwyl
zeer waarschyolyk ook de gebroeders
Doherty zullen komen. Yei der komen
uit Homburg, Morrisson, Brooke
Howard, Jones, Mounsey, miss Lane
en miss Lowther.
Leger en Vfioof.
De kolonel der inf. L. deYlaming
thans op non-act., zal binnenkort den
dienst met pensioen verlaten.
&E33ENG0 NIEUWS
Studentenduels in Duitsch-
land.
In „Vragen van den Dag" heeft
onze landgenoot, de heer André
Schmidt, thans te Frankfurt, een twee
tal belangwekkende artikelen geschre
ven over het studentenleven in Duitsch-
laud. Men vindt daarin een schets
van de gebruiken, die over onze gren
zen by de studenten in zwang zyn.
Over het duel wordt daarin o.a. bet
volgende meegedeeld:
De z.g. „Schlager Mensuren" zyn
als een soort sport te beschouwen en
ieder lid moet voor hy „Bursche" kan
worden een aantal „Mensuren geschla-
gen" hebben. Deze voor onze begrip
pen ruwe gewoonte is voor hen, die
in de bekendheid met de toestanden
zyn opgegroeid, niets byzonders en
zelfs voor iemand, die langen tyd in
deze kringen heeft doorgebracht, ver
dwijnt langzamerhand de afkeer.
Niet alleen onder mannen geldt een
z.g. „Darchzielier", een litteeken van
een „Mensur" dwars over de wang,
voor mooi, maar ook vele dames zyn
eenipszins onder den invloed van dit
magische teeken, hoewel langzamer
hand de bekoring verdwijnt en het
niet meer noodzakelijk is, dat een oud
student door een „Durchzieher" ge
merkt is.
De sabel-duels geschieden alleen in
ernstige gevallen. Door beide inrich
tingen spreekt de student recht over
zyn collega's, zonder inmenging van
anderen.
Vroeger was hier veel voor te zeg
gen, maar wy leven thans niet meer
in de tijden, waarin de studentenwe
reld een invloedrijke factor was in
het volksbestaan.
De „Schwarze Yerbindungen" leg
gen gewoonlijk aan hunne leden alleen
de verplichting op, een duel aan te
nemen wanne r de raad van eer ver
klaart, dat er reden voor bestaat
(„bedingte Satisfaction.")
De Tnrnvereine behooren soms tot
de eerste, soms tot de tweede categorie.
Velen zyn tegenstanders van het doel,
en daar de leden gewoonlijk reeds
door hunne gymnastische oefeningen
krachtig zyn, trachten zy het duel te
bestrijden door alleen een sabel-duel
aan te nemen.
Waar wy gemeend hebben bij deze
gebruiken een oogenblik te moeten
verwijlen, rest ons thans nog een enkel
woord over de z.g. „Waffen Verruf",
het eerloos verklaren.
Wy zeiden reeds, dat de beteekenis
van het duel vermindert, maar toch
kan iemand, over wien dit banvonnis
uitgesproken is, er op rekenen, vroe
ger of later de onaangename gevolgen
te zullen ondervinden, vooral wanneer
het een „S. C. Verrnf" geldt.
Voor eerloos wordt verklaard niet
alleen de „couleur" dragende student,
die een duel weigert, maar ook degene
der „Wilden", die een duel niet aan
neemt, wanneer de raad van eer van
het betrokken corps de uitdaging
rechtvaardig noemt („in Yerruf erklii-
ren.")
Corpsstudenten mogen dan niet met
hem omgaan; by wordt gemeden en
zelfs in latere jaren blijft deze blaam
op hem rusten, die hem in zyn loop
baan hindert.
Gelukkig komen dergelijke gevallen
niet dikwijls voor en wanneer werke
lijk een font begaan is, wordt een
verontschuldiging in passenden vorm
aangenomen, maar toch moet met de
mogeiykbeid rekening gehouden wor
den, zelfs voor buitenlanders.
De gezondheid van den Paus.
De ontvangst die de paus Zondag
(St. Joachim) op het Vatikaan beeft
gehouden beeft onwederlegbaar be
llij, „en als zij er rijn, wat komen rij ca*
dan op aan. Oik voel mij verplicht
mijn excuses te maken! Maai* nergens
waren wij zoo goed in de gelegenheid
om samen te praten. Ik zeg u nog eens,
ik heb u zoo liefIk kan er niets aan
doen; ik heb u lief gehad van af den
eersten dag, dat ik u ontmoette en gij
moet het weten. Als gij er erg boos over
zijt-, zal ik u terstond terugroeien." Hij
steunde met de handen op de riemen;
zij lagen achter het eilandje verborgen
en Maske Towers was niet meer te zien.
„Waarom zeidet ge mij dat gisteren
niet?" was Olivia's antwoord, dat hem
in verbaring bracht.
„Gisteren?" stamelde Jack
„Toen was liet een goede gelegenheid
„Niet voor mij. Ik mocht niet spre
ken. Clivia, gisteren hadden zich zware
wolken boven mijn hoofd samen gepakt.
Gij begrijpt mij niet...
„En als ik het nu eens wel doe en al
dien tijd gedaan heb?"
„Ik rio niet in, hoe dat zou kunnen,"
zeide Jack.
„Instinctmatig," antwoordde Olivia
om haar moeder te sparen. „Ik wist,
dat er iets niet in den haak was en men
heeft mij later verteld wat. Oliadt ge
toen maar gesproken
Zij sloeg haar oogen neer en tranen
wezen, dat de ongunstige en onrust
barende berichten over zyn gezond
heid sterk overdreven zyn, om geen
scherper uitdrukking te gebruiken.
De paus trad precies om twaalf uur,
gevolgd door veertien kardinalen en
een grooten hofstoet de boekery bin
nen, waar Z. H. eercle hield.
Na afloop van deze plechtigheid,
waarbij de paus herhaaldelijk met
verschillende personen in gesprek trad,
werden zestig personen tot den hand
kus toegelaten. Tegen twee uur keerde
de Heilige Yader naai zyn vertrek
ken terug.
Een hartelijke ontvangst.
Zooals gemeld is, was geheel New-
York op de been, toen de oorlogs
schepen van admiraal Sampson's vloot
de haven binnenkwamen. Den ge-
heelen dag wemelde het van een
geestdriftige menigte langs de kaden
van den ouden Hudson, waar de
schepen op stroom liggen.
Ieder vierde feest en het geheele
oosteind van de stad was verlaten om
toch maar tegenwoordig te zijn by
de begroeting van de zeehelden. Daar
de tydiug van de aankomst tamelijk
onverwacht kwam, zoodat er geen
tyd overbleef, voor het organiseeren
van pleizierbooten enz., moest het
grootste gedeelte van bet publiek zich
vergenoegen met aan den wal het
manoeuvreeren der schepen gade te
slaan.
Vooral toen het bestuur van de
stad, vergezeld van drie leden van
het kabinet van den President, lang
zaam naar het admiraalsschip stoomde
om andermaal Sampson welkom te
heeten, steeg de vreugde den top.
Langs de geheele kade wuifde en
schreeuwde de menigte, alle kanonnen
bulderden, de stoomfluiten van de
kleinere booten maakten een oorver-
doovend geraas, en te midden van al
dat getier stapte de burgemeester van
New-York, Van Wyck, met gevolg
aan dek van de „New-York", waar
admiraal Sampson en zyne officieren
allen in groot tenue hen opwachtten.
De heer Van Wyck hield een zeer
gevoelvolle toespraak, waarin hy de
Amerikaansche marine dank bracht
voor haar moed en beleid. „Nooit",
zei hy, „is er een vloot geweest, die
zooveel in 4 maanden gedaan heeft
als de Amerikaansche.
Ik wil echter geene beschryving
geven of trachten te geven van de
daden, die de officieren en manschap
pen van het Santiago-eskader tot
helden gemaakt hebben. De eenige,
en het is eene aangename, plicht rust
op my, u namens de bevolking van
New-York een hartelijk welkom toe
te roepen."
Admiraal Sampson, die ten zeerste
geroerd was, dankte namens zyn offi
cieren en ondergeschikten voor de
woorden van den burgemeester.
Nog lang nadat de deputatie weder
vertrokken was bleef het stampvol
op de kaden.
's Avonds, toen de meeste officie
ren aan wal waren, werd het feest
in meer intiemer kring en in de clubs
voortgezet.
Bosehbrand.
Naby Biarritz is een zware brand
uitgebrokeneen geheel bosch staat
in vlammen. De expres-trein uit
Bordeaux heeft het brandende terrein
met de grootste snelheid doorsneden
en is aldus aan een dreigend gevaar
ontkomen.
De Niagarawaterval.
De correspondent te New-York der
N. R. Ct. zet zijne beschrijving voort en
deelt verder het volgende mee
Dat de waterval, waarin drie groote
meren hun inhoud uitgieten in een der
de nog grooter meer, aan duizenden
werk en voedsel verschaft, groote fabrie-
ken aan het werk houdt en voor vele
stedekes in de buurt de bron van alle
goed is, laat zich gemakkelijk verklaren.
Doch ook de Niagara-watervallen zelf
heiden getoond een vruchtbaar veld te
zijn voor onderneming, vooral daar,
waar men er op uit was de duizenden
bezoekers uit Amerika en Europa (voor
al Engeland) dichter bij en onder de
reuzen-salto-mortale te brengen, hun die
sensatie te verschaffen, welke de onmid
dellijke nabijheid van iets zoo eenig
grootscn op aarde geeft, waarbij dan
nog het prikkelende komt van het min
of meer gevaarlijke der onderneming.
Ongelukkig is het slechts, dat de wed
ijver voor den reiziger buitengewoon
vloeiden langs haar wangen
j „Maar waarom? Waarom was het gis
teren beter dan nu?"
i „Omdat ik ook van je houd," fluister
de rij maar zóó, dat hij het nog net kon
verstaan.
„OliviaVan mij weet ge wel, wat
ge gezegd hebt'? Meen je het
„Ja, ik houd van je. Dat meen ik.
v. -j rijt zoo geheel anders dan andere
mannen."
„Dan..."
„Er kan geen „dan" rijn."
„Maar zegt mij, dat je van mij
houdt. Ik begrijp je niet-."
„Ik kan nooit met je trouwen," zeide
Olivia, eau recht in het gelaat ziende.
Haar oogen waren nu droog.
„Waarom niet als ge werkelijk van
mij houdt?"
„Omdat gij rijt zooals ge je voordoet
en ik.O hoe kan ik het
je zeggen. Ik voel mij zoo beschaamd.
Van het eerste oogenblik af was ik voor
jou bestemdneen, dat mag ik niet
zeggen. Gij moet mij begrijpen, ilc ben'
er zeker van, dat gij het doet. Wëlnu, in
het begin viel het mij zelfs moeielijk om
tegen je te spreken, omdat ik wist wat
men hoopteen ik meende heit uit
olken blik en ieder woord op te maken.
Het stuitte mij meer, dan ik je zeggen
hinderlijk is. Overal in den omtrek der
watervallen is hij de speelbal van foto-
verkoopers, handelaars in Indiaansche
relikwieën, van schettoraars, die evenals
op onze kermissen, door him trekken en
i dringen de persoonlijke vrijheid van den
Amerikaanschen bodem tot een illusie
maken, en dubbel het humeur plegen te
bederven, naarmate de omgeving groot-
schei* en indrukwekkender is. Aan den
Canadeeschen kant van den waterval is
het niet zoo erg, doch ook lastig genoeg.
De stroom van bezoekers begint in
het voorjaar, waarna do massa water tot
in den zomer geregeld toeneemt. Echter
moc-t men niet meen en dat op die 15
millioen kubieke voet water, die iedere
minuut over den waterval stroomt, en
kele millioenen gemist worden. Geen
droogte van vele maanden zelfs vermag
den stroom zichtbaar te verminderen
geen wolkbreuk kan do hoeveelheid wa
ter zoo vermeerderen dat men het merkt.
Geen door de natuur of door menschen-
hand gevormde afvoerkanalen vermogen
de majesteit van den Niagara to verklei
nen. Slechts waarneer de voorjaar? stormen
de watervloeden van het Erie-meer in
onmetelijke massa's naar beneden voe
ren, wordt het aan de gelere kleur van
het water merkbaar, dat er duizenden
kubieke voet per seconde meer vallen
dan gewoonlijk. De massa zelf echter
schijnt onveranderd dezelfde.
Foto's worden den reiziger in menigte
aangeboden de watervallen gezien van
boven en van beneden, in alle jaargetij
den en omstandigheden. Bijzonder tref
fend zijn de wintergerichten. Men riet
aan den voet der watervallen een ijs
klomp gevormd, die, honderden voeten
in doorsnede, een prachtigen eironden
vorm heeft, opstijgt tot den rand en als
een mantel den eigenlijken val van wa
ter bedekt.
Thans maken wij ons op, om de ra
pids, de stroomversnellingen boven de
watervallen te bezichtigen. Aan den Ca
nadeeschen kant hebben wij daarvoor
de electrische tram te nemen, naar Chip-
pawa. In de eerste kilometer boven den
Niagara is het verval van het water zoo
sterk, dat men het duidelijk van een
schuine helling naar beneden ziet stroo
men; ea* rijzen en verdwijnen hooge
golvingennu eens zien wij den rotsigen
bodem van het stroombed, kaal en don
ker, daar hier geen plantengroei van
eenige beteekenis kan tot stand komen.
Dan weer sluiten zich de wateren, met
de snelheid van een wervelwindop
dezelfde plaats verspat de oprijzende
golf in schuim.
Hier worden dooi* de rivier allerlei
grootere en kleinere delta's gevormd,
met ijzeren bruggen aan elkaar vea*bon-
den. Uren lang kan men op een brug
zitten te turen naar het wilde spel dier
betooverende wateren.
Op den top van een nog al moeielijk
te beklimmen rotsblok, of beter rotsach-
tigen heuvel,heeft men de Burning Spring
to bezien; het is interessant, hoe men,
gekomen in een bijna geheel donker ver
trek, in het midden waarvan de wonder
lijke bron ontspringt, door hierin een
brandende lucifer te werpen de gansche
ruimte schijnbaar in lichtelaaie zet. Ont
zet deinst men terug, meer nóg van den
reulc der verbrandingsproducten, dan
van het hoogopgaande vuur zelf.
Teruggekomen van het tramtochtje,
waardoor wij ook in de. gelegenheid war
ren iets te zien van de groote fabrieken,
die electriciteit voortbrengen voor de
stad Buffalo, leder-, papier- en andere
factorijen, welke hun beweegkracht uit
sluitend aan heit water ontleenen, stel
ik den lezer voor mij te vergezellen bij
het bezoek aan de beroemde Cave of the
Winds. Wij zullen ons leven gaan wa
gen onder de watervallen zeuwij zul
len het onderstaan, het heilige der heili
gen, de ijzingwekkende plaats te bezoe
ken, waar de waterlawine zich mengt
met de lucht, waar beide elementen te
midden der rotsen een heksen sabbath
vieren. Wij zullen dit waagstuk onderne
men aan den Canadeeschen kant.
Het eerste dat wij hebben te doen,
is ons geheel te verkleeden. In het hotel,
vlak aan den rand gelegen, ontkleeden
wij on9 en doen uitsluitend oliekleede
ren aan, die geacht worden den toerist
te beschutten. Dit zal echter een illusie
blijken. Een gids, geboren en opgegroeid
te midden van het getier van den Nia
gara, zal ons vergezellen. Onverwijld
dalen wij nu af 250 voet diep in de op
eenigen afstand van den rand aange
brackte lift; natuurlijk werkt hier alle
hydraulisch.
Beneden gekomen, zijn wij weder on
middellijk onder de betoovering, onder
den hypnotische» invloed, zoude ik bij
na zeggen, van het grootsclie taferee
kan. Hetzelfde was nog eens gebeurd
maar toen heb ik cr verder niet over na
gedacht. Ik verbeeldde mij, dat alle moe
ders zoo dedenals je er in komt is het
wel te begrijpen, en ik ben er zeker van
dat ik ea* mij vroeger nooit gekwetst
door voelde. In dit geval zou ik het ooi
niet gedaan hebben als niet
„Als niet wat?" zeide hij.
„Als ik jou niet liad lief gekregen..,
uit eigen beweging!"
„Maar als dat zoo is, mijn lief meisje
dan is de zaak immers beslist. Wat heb
ben wij met anderen te maken? W;V
komt het ei* op aan, hoe anderen hö
opnemen
„Mijn trots is er in betrokken."
„Dat zie ik niet in."
„Natuurlijk niet. omdat gij niet ach
ter de schermen hebt gekeken. En ii
kan het je niet doen begrijpen. Ik vril
mijn familie niet aan de kaak stellen
zelfs niet voor jou. Maar ik kan mij
•mijn moeders gelaatjoo goed voorstel
len als wij straks binnen komen en hasi
zeggen, dat vrij verloofd rijh'Zij zot;-
ons beiden om den hals vallen!"
(Wordt vervolgd.)
