KUNSTBLOEMEN,
Stoom ververij
en Chem. Wasscherij.
Ghapellerie do Sport.
Ed. MEUWSEN,
Heerenlioeden,
SPORTPETTEN enz.,
toewerkt) zytrras, matoo, mokko-mokko,
een flesch met 20 liter crappa-olie,
(raw en bereid) copal en vele andere
zaken.
Yoorts is men in liet bezit vaneen
vogel, een z.g. negerkop, welke aan
zijn hals in plaats van veeren schub
ben heeft.
Een reuzen-cacaonoot, 2,/a kilogr.
zwaar, ingezonden door den heer J.
R. C. Gonggrijp, is reeds in blik ge
soldeerd en "zal spoedig met de andere
voorwerpen naar Haarlem verzonden
worden.
Waarschijnlijk zal de volgende
maand een tocht naar de Boven Sara-
macca of Boven Suriname, zooals
reeds naar de Para plaats vond, onder
nomen worden, tot het bijeenbrengen
van botanische en zoölogische ver
zamelingen.
Den 22en Jnli vertrok, naar Onze
West meldt, weder een groote expe
ditie van de Miï. Suriuame naar de
bovenlanden met het oog op de opname
van den tramweg naar de Lawa. De
expeditie wordt door de heerGrinwis
Plaat in persoon geleid, die vergezeld
wordt door de geologen en de andere
aan de Maatschappij verbonden beeren.
CURACAO, 9 Augustus.
Verleden Woensdag verliet H. Ms.
pantserdekschip Friesland, onze haven,
om een reis door den Caraibische zee
te maken en eenige bovenwindsche
eilanden te bezoeken.
Het eerst werd naar Martinique
gestevend. Daags na het vertrek van
de Friesland werd hier een telegram
uit Nederland ontvangen, waarby den
commandant van dat oorlogsschip
naar men ons mededeelde door de
regeering order werd gegeven, om zoo
spoedig mogelijk naar het vaderland
terug te keeren. Dat telegram zond
de commandant van Hr. Ms. Sommels-
dijk thans bier gestationneerd
naar Martinique. En bet gevolg daar
van was, dat de Friesland "weldra
onze haven weer binnenliep. Na van
kolen en victualiën voorzien te zijn,
heeft dat schip de reis naar Neder
land aauvaard. Het spijt iedereen, dat
die oorlogsbodem met zijn vroolyke
bemauniug onze kolouie voor goed
heeft verlaten.
Donderdag 1.1. stoomde de Italiaan-
sche kruiser Umbria onze haven bin
nen en verleden Zaterdag de Bauzau,
pantserdekschip van de Italiaansche
marine.
Het laatste schip heeft een muziek
korps aan boord, dat bij bet binnen-
loopen der haven het Wien Neerl.
bloed en het Wilhelmus en andere
stukken speelde. Zy kwamen van
Cartagena in Columbia, waar zjj deel
uitmaakten van een eskader onder
admiraal Candiani, daarheen gegaan
om kracht bij te zetten aan een eisch
tot schadevergoeding, die aan de
Co'urabiaanscho regeeriug ten behoeve
van den Italiaan Cerruti werd gedaan.
Na het voldoen der bedoelde schade
vergoeding vertrok het Italiaausch
eskader uit de wateren van Cartagena.
Lager en Vloot.
In het Duitscbe leger worden proe
ven met een nieuw geweer genomen,
van klein kaliber. Indien de proeven
goed uitvallen, zal er geen nieuwe be
wapening plaats behoeven te hebben,
maar de constructie van het tegen
woordig systeem en kaliber zal aan
de oude geweren volgens de nieuwe
methode kunnen gewijzigd worden
RECHTSZAKEN..
Wegblijven als getuige.
Als beklaagde stond Donderdag
voor den kantonrechter te 's-Graven-
hage terecht eene dame, die, volgens
de dagvaarding, wederrechtelijk was
weggebleven van eene straf-terecht
zitting der arrondissements-rechtbank
te s-Gravenhage, waar zij als getuige
in een zaak bad moeten optreden.
De beklaagde legde aan den kan
tonrechter bet afschrift van een briefje
aan den officier van jnstitie over,
waarin zy gemeld had door ziekte
verhinderd te zijn geweest ter bedoelde
terechtzitting te verschijnen.
Uit de behandeling van de zaak bleek
ger hoe verwarder. Zoo zou het u ook
gaan als ge zoo plotseling in zulk een
omgeving werd geplaatst -- dat is te zeg
gen als ge een man zooals ik waart. Maar
dat zijt ge niet; neen gij zoudt geknipt
wezen om lieer en meester over dit alles
te zijn!"
En Jack ging een stap achteruit om
zijn hela beter te kunnen bewonderen,
die zachtjes lachte terwijl liij met de
handen in de zakken stond te rooken.
„Het is geen positie, tue mij toelacht,"
zeide de squatter„maar ik vind het
grappig, dat jij er zoo op gesteld rijt..."
„Dat ben ik niet., ik wenschte, dat het
wel zoo was," zeide Jack zijn sigaar weg
gooiend, die liij opgestoken had om zijn
gast gezelschap te houden.
„Gij zijt het ook well En als liet niet
zoo onbescheiden was..." Dalrymple aar
zelde, terwijl zijn oogen een harde uit
drukking aannamen, „zou ik vragen, of
gij zeer gelukkig in dit nieuwe leven zijt
„Natuurlijk ben ik heel gelukkig. Nie
mand kan zich gelukkiger voelen dan
ik
„Maar als jo Olivia weg denkt?"
„Dat is een onmogelijkheid. Als ik
gelukkig wil zijn, zal ik mijn positie zoo
moeten leeren bekleeden, dat ik niet tot
spot van anderen strek; en de cenige
Donderdag echter dat die ongesteld
heid geen lichamelijke was, maar dat
de dame zich psysiek geschokt ge
voeld had door haren gang naar het'
Huis van Bewaring, in welk gebouw
zy ontboden was om door den rech
ter-commissaris in verband met de
zaak, in welke zjj te getuigen had
te worden gehoord.
Dit bezoek met daaraan volgens baai-
verbonden onaangenaamheden (zy be
weerde o. a. in een soort van hok te
hebben moeten wachten in gezelschap
van py'pen rookende gerechtsdienaren)
'en dat het publiek verkeerde uitleg-
l gingen gaf aan haar bezoek in de
gevangenis, had haar zoodanig aan
gegrepen, dat zy, gelijk zjj 't uit
drukte, genoeg had van de justitie
en zich voorgenomen had nimmer
meer een gebouw des gerechts, in
casu het rechtbankgeböuw. te be
treden.
Het Openbaar Ministerie achtte
beklaagde's motief voor haar weg
blijven' verre van gegrond en vor
derde een geldboete van f40.
GEftëENQU NIEUWS
Een schat opgedolven.
In 1811 is door een ongeluk het
Fransche oorlogsschip Danae in de
haven van Triësl met man en muis
in de lucht gesprongen. Daar zich de
oorlogskas van meer dan een millioen
aan boord bevond, is men er in de
laatste jaren aan gaan denken om
het wrak te lichten. Na jarenlang
tobben is het moeilijke werk eindelijk
gelukt, en nu is het groote fregat,
dryvende tusschen twee pontons, onder
groot gejubel in de haven van Triëst
binnengeloopen. De koperen scheeps
huid is alleen reeds een heele som
waard, en als nu nog de legendaire
miliioeuen worden gevonden, waar
van echter nog geen spoor ontdekt
is, omdat het schip vol met modder
en slijk zit, dan kan de aannemer
Amadeo tevreden zijn. In ieder geval
zyn ze in Triëst gelukkiger geweest;
dan bij ons met de Lutiue.
De zaak-Dreyfus.
Majoor Esterhazy is Donderdag
verschenen voor een Raad van On
derzoek bestaande uit generaal Flo-
rentin (voorzitter), ik oionel Kerdraiu,
majoor de Savignac en majoor Bro-
chain om rekenschap af te legden van
zyn particulier leven.
Majoor Esterhazy, in uniform ge
kleed, Kwam even negen uur per
rijtuig aau de kazerne waar de Raad
vergaderde en werd onmiddellijk bin
nengelaten. Hem werden de gebrui
kelijke vragen gesteld, waarop de
getuigen werden gehoord. Het eerst
kwamen voor kolonel Mercier, bevel
hebber, eu een aantal officieren van
liet 74e regiment, waarvan Esterhazy
deel hoeft uitgemaakt. Daarop werd
generaal Pelbeux gehoord, die drie eu
een half uur lang den Raad bezig
hield. De „Gaulois" verneemt, dat do
generaal over Esterhazy's particulier
leven een zeer ongunstige verklaring
heeft afgelegd.
Om vyf uur des middags waren de
getuigenverhoren afgeloopen. De be
raadslagingen duurden nog tot acht
uur en volgens de laatste berichten
was men toch nog niet tot een besluit
gekomen. De „Ind. Beige" verneemt
dat de Raad Donderdag nogmaals zal
vergaderen om nieuwe getuigen te
hooren, onder wie mr. Tézéuas, de
advocaat van Esterhazy.
Een militaire Raad van ouderzoek
kan in Frankrijk slechts antwoorden
op vier vragen die aityd dezelfde zyn.
Zij luiden aldus;
lo. Moet de beschuldigde gepen-
sionneerd worden wegens gewoon
wangedrag
2o. Moet hy gepensionneerd wor
den wegens ernstig dienstvergryp
3o. Moet hij ontslagen worden
wegens ernstig vergrijp tegen de
krijgstucht
4o. Moet hij ontslagen worden we
gens een vergrijp tegen de eer?
De Raad mag op deze vragen niet
anders dan met ja of neen antwoor-1
den. De beslissing ligt by den minis
ter van oorlog.
Volgens de „Gaulois" zou de Raad
zich hebben uitgesproken voor het
ontslag van Esterhazy.
By arrest van den rechter van in
structie, den heer Fabre, worden de
heeren Picquart en Leblois verwezen
naar de correctioneele rechtbank. De
heer Picqnart wordt beschuldigd,
persoon, die mij dit leeren kan is mijn
vrouw."
„Dat begrijp ik. En dan zult ge je
positie om baars zelfs wil gaan liefheb
ben
„Juist-," antwoordde Jack. Hij was be-
zig een blad donkere tabak in stukjes te
snijden om zijn pijp te stoppen, die hij
in don mond hield. Dalrymple sloeg hem
belangstellend gade.
„En toch," hernam de squatter, „rookt
gij niet eens van je heerlijke sigaren en
zijt blijkbaar nog altijd verslaafd aan die
smerige tabak, die we in ons etablisse
ment gebruikten.
„Wel, daar hebt ge gelijk in," lachte
Jack.
„Gij moet mij een weinig tijd laten,
mijnheer Dalrymple!"
„Weet je wat ik dacht, toen ik je gis
teren ontmoette?" vervolgde Dalrymple
zich van het maanlicht afkeerend en
Jach strak aanziende, terwijl hij zijn si
gaar tusschen zijn dikke lippen vasthield.
„Weet je, wat ik toen dacht? Het kwam
mij voor alsof je evenmin van je nieuw
bestaan liieldt als van je gehechtheid
voor bet vroegere afstand hadt gedaan.
Dat dacht ik gisteren in Devenholme!"
Jack haastte zich niet hem te ant
woorden. Hij verbaasde zich niets over
den indruk, dien hij den vorigen dag had
zonder voorkennis zyner chefs, docu
menten te hebben medegedeeld aan
den heer Deblois.
De instructie tegen hen heeft ge-
loopen over de volgende vier pun
ten
lo. het dossier van den spion Bou-
lot, die te Nancy gevangen was ge
nomen
2o. het dossier over de postduiven;
3o. het geheim dossier-Dreyfus be
vattende het stuk „cette canaille de
D...."
4o. de resultaten van het onderzoek,
ingesteld tegen majoor Esterhazy.
De procureur-generaat Leeft ten
opzichte van de eerste drie punten
geconcludeerd tot onbevoegdheid van
den burgerlyken rechter, omdat er
naar zyn meening ten opzichte van
deze geen medeplichtigheid bestaat
tusschen Picquart en Leblois, daar
deze laatste in geen der gevallen
misbruik heeft gemaakt van de hem
gedane confidenties. Ten opzichte van
het vierde punt heeft de procureur
geconcludeerd tot bevoegdheid van
de civiele jurisdictie en tot verwyzing
van kolonel Picquart als hoofdschul
dige en mr. Leblois „als medeplich
tige", voor den crimineelen rechter.
Beiden zullen dus enkei worden ver
volgd wegens mededeeling van de re
sultaten van Picqaarts ondeizoek te
gen Esterhazy en het gebruik maken
daarvan.
In een yzersmeltery te Parys is een
verschrikkelijk ongeluk gebeurd. Een
van de bakken met gesmolten metaal
is omgekanteld, zyn gioeieuden inhoud
over de eromheen staande werklieden
uitstortend. Acht mannen werden ge
wond, drie zyn reeds overleden.
De „Patrie", te Parys verschonen
de, bevat een telegram uit Roebefort,
waarin beweerd wordt, dat deBruix
met man en muis is vergaan.
Aan het ministerie van marine
wordt dit bericht niet bevestigd.
Vaderlijke justitie.
Een aardig voorbeeld van de vader
lijke wijze waarop in Engeland de
politierechters soms optreden is zeker
wel het volgende. Een 12-jarig meisje
moest wegens diefstal voor den rechter
verschijnen. Nadat hy haar uitvoerig
op het verkeerde van haar daad ge
wezen had, liet hy haar beloven in
haar gebeden om vergiffenis te vragen
voor haar misdaad en liet haar zonder
straf vertrekken. Daarna werd de
vader onderhonden en werd deze er
op gewezen, dat hy zijn vaderlijke
plichten erg veronachtzaamd had, door
zijn dochter niet meer afschuw van
ongerechtigheid in te prenten. De
berouwvolle vader mocht vertrekken
toen hij beloofd had eiken dag aan
zijn familie een gedeelte van de
Heilige Schrift te zullen voorlezen en
uitleggen.
Een gevierd persoon.
Bismarcks kamerdienaar Pinnow
zal waarschijnlijk de betrekking van
portier aan de rijkskanselarij krijgen.
Voorloopig rust, hy op een badplaats
uit van de overspauuiug van den laat-
sten tyd. Sedert den dood van zyn
heer en vooral tijdens zijn verblijf te
Berlyn heeft de heer Ptnnow duizen
den brieven ontvangen, waarin hein om
autograinmen, herinneringen van Bis
marck of om inlichtingen omtrent den
persoon van den overledene werden
gevraagd. Een uitgever stelde hem
voor zyn gedenkschriften over zijn
dienst te schryveu en beloofde hem
een aanzienlijke som voor dit werk.
De heer Pinnow heeft al deze ver
zoeken en aanbiedingen geweigerd.
In de Donderdagochtend te Berlijn
ve_schenen Tagliche Rundschau
schrijft Schweninger een en ander
over Bismarck's iaatste oogenblikken.
Hy ontkent dat bloedvergiftiging of
waterzucht opgetreden is, er was niets
dan de longontsteking, wat echter
zelfs Schweninger verbaasde, daar hy
een bartaandoening of een beroerte
als oorzaak van Bismarck's overlijden
had verwacht.
Als zyn eigenlijk „doodvonnis"
noemde Bismarck zelf zijn ontsiag.
Schweninger bevestigt dat, daar zyn
levensdoel daarmede weggenomen
werd, en zijn doellooze kracht en het
verdriet hem prikkelbaar maakten.
Als hy in de lange avonduren over
de politiek sprak, wond Bismarck
zich nog dikwijls op, nog kort geleden
barstte hy uit: „Kon ik nog maar
gemaakt. Maar zijn oude baas was de
eenige man, in wiens oog hij een weinig-
je waardigheid wilde bezitten, zelfs al
moest hij zich daarvoor een beetje „aan
stellen."
En het dient vermeld te wox-den dat
Jack Dalrymple niet meedeelde in welk
een dilemma hij den vorigen dag had
verkeerd en evenmin in dieais bijzijn
op de hut in het pijnboschje zinspeelde.
„Dat verwondert mij niet," zeide hij
eindelijk, „want ik wilde dien. indruk
op u maken.
Begrijpt ge het niet? Ik had toen
nog niet gesproken!"
„Dus het was alleen het meisje dat je
dwars zat?" vroeg Dalrymple wantrou
wig.
„Eu was dat niet genoeg? Als ik nu
een geheel ander man ben, dan weet ge1
wat hiervan de reden is. Ik voel mij op
't oogenblik als in den zevenden hemel
En denk ook eens naWat was ik vroe
ger en wie ben ik nuen vergelijk dan
eens de hut te Carara met Maske To
wers
Zij stonden nu op het terras en leun
den tegen de balustrade. Dalrymple
keerde zicb om en zag om zichevenals
Melrose Abbey kwam het groote gebouw
in het maanlicht op zijn voordeeligst uit,
de inhammen tusschen de torentjes war
ééns dien zwynenbuel redderen 1" Hy
zag de toekomst donker in, en meende
dat wy een moeilijken en sombereu
tijd tegemoet gingen.
Hoe Bismarck aan zijn vrouw
kwam.
Bekend is, dat het huwelijk van
Von Bismarck met Johanna Von
Pufckammer meer dan gewoon geluk
kig mocht heeteu. De wijze, waarop
dat huwelijk indertijd totstandkwam
althans werd voorbereid, is weer zeer
kenschetsend voor den grooten over
ledene.
De ongeveer 25-jarige Otto von Bis
marck had te eeniger tyd kermis ge
maakt met Johanna de dochter van
den aanzienlijken heer Von Puutkam-
mer, en al spoedig bleek, dat die
kennismaking voor beiden ver strek
kende gevolgen zou hebbenOtto
toch beminde Johanna en deze was
voor de liefde van den knappen,
imannelyken Otto by lange na niet
i onverschillig.
Hoe aangenaam het nu ook onder
gewone omstandigheden moge zyu te
beminnen eu te weten wederbemiud
te worden, in dit geval was die we
tenschap dit nog maar ten deele, want
de toen nog geheel en ai onbekende
Otto von Bismarck kon wel op zyu
vingers natellen, dat de hoog-aristo-
cratiscbe en aan het Pruisische Hof
zóózeer in aanzien staande familie
Von Putkammer er niet aan deuken
zou de hand ha.-er dochter te schen
ken aan iemand als Otto von Bismarck,
die, nu ja, wel van patricische ge
boorte, maar dan wel toch, zoo wat
geboorte als wat aanzien en rykdom
betrof, verre beneden de Von Puït-
kammers moest worden gerekend, in
wier gezelsciiap hy alieen maar van
tyd tot tyd en dan nog by wyze van
uitzondering en hooge ouderscheiding
toegelaten kou worden. Daarbij had
de jonker toen niet ten onrechte den
naam van nog lang niet al zijne wilde
haren te hebben verloren.
Maar het spreekwoord zegtLiefde
zoekt list, en daarbijOtto was stout
moedig en ook Johanna durfde.
Eens dat al wat rijk, aanzienlijk
en machtig in Berlijn heette in de
salons van de Von Puttkammers ver-
cenigd was, treedt ook Otto Bismarck
daar binnen. Zjjne hooge, forsche,
recht mannelijke gestalte trekt er de
aandacht en de edele gastheer eu
gastvrouw, overtuigd, dat de jonge
Von Bismarck niet kan behooren tot
de genoodigden van dien avond, den
ken aan eene vergissing.
Deze echter, na enkele plichtple
gingen tegenover den gastheer ou de
gastvrouw vervuld te hebben, zoekt
met zyn doordringenden blik de doch
ter des huizes, biedt haar zjjD arm,
stapt met baar do rijen der genoodig
den rond, aan allen op luiden en voor
den heer en mevrouw Von Puttkam-
mer maar al te goed verstaanbaren
toon mededeelende, dat de verloving
van Johauna von Puttkammer eu
Otto vou Bismarck een voldongen
feit ca de groote verrassing was, die
deze party tot een verlovingsparty
moest stempelen.
Een en ander werd recht hartelijk
door Johanna en daarna, zy het dan
ook tegen wil en dank, door het
schandaal vreezeude ouderen paar Von
Puttkammer bevestigd.
Na afloop der party moet er tus
schen het oude en het jonge paar nog
al het een en ander gezwaaid hebben
maar de zaak was in orde, en bleef
in orde.
Het laboratorium van Albert Alex
ander, in de nabijheid van Köniugs-
berg, is in de lucht gevlogen. De
eigenaar en twee bedienden kregen
brandwonden en werden oen eind-
weegs weggeslingerd. Van het ge
bouw is niets meer over.
Eene misdaad.
Aan de Westkust van Zuid-Italië!
tusschen Positana en Sorrert, op het
kleiae schiereiland, dat tegenpver het j
eiland Capri de golf van Napels van
die van Salerno scheidt, is een vrouw
van een hooge rots afgestort en dood,
met verpletterde ledematen, aan het
strand blyven liggen.
Dit deelde haar echtgenoot mede,
toen hij 's avonds van een uitstapje,
dat hy met haar oudernomen had,
alleen terugkeerde.
De man heet Posse! of Bessel en is
waarschijnlijk een Duitscher, de vrouw
is een Engelsche van voorname af
komst. Het leven der vrouw was voor
ren flauw te onderscheiden, terwijl de
spitsen van deze laatste in 't duister
gehuld waren; en het geheele gebouw
had één en dezelfde tint, waarin de ver-
lichte vensters als schilderijen tegen een
muur uitkwamen. Dalrymple tuurde en
tuurdedaarop vielen zijn koude oogen
op het opgewonden gelaat naast hem
1 en toen namen zij een zachtere uitdruk-
i king aan.
„Gij kimt je gerust stellen," zeide de
squatter.
„Ik zal niet lang blijven."
„Wat meent gij riep Jack uit. „Ik
hoopt dat gij zoolang zult blijven als
ge kimt."
„Gij misschien, maar je vrienden
niet."
„Laat mijn vrienden naar den drom
mel loopen
„Niets zou ik prettiger vrinden, maar
het is niet practisch. Daarenboven zijn
ze meer van je geworden dan alleen
vrienden; het zijn haar familieleden.
En rij mogen den man, die eens je oude
baas was, niet graag lijden; hij belee-
digt hun trots
„Mijnheer Dalrymple.
„Genoeg er over, mijn jongen. Ik weet
mijn kamer te vinden en ga slapen. Wij
zullen er morgen nog wel eens over pra
ten, maar mijn plan is gemaakt. Goeden
250.000 lire by eene Engelsche ver
zekering-maatschappij verzekerd en
dit wekte verdenking tegenover den
echtgenoot. Zoodra deze 's avonds
van het ongeval kennis had gegeven,
begaven zich carabinieri naar de
plaats des onheils. Men vond het lyk
der jonge vrouw op een diepte van
40 M.
Ambtenaren van de levensverzeke
ring- maatschappij „Urbaine" stelden
een scherp onderzoek in. De autori
teiten te Salerno gelooven aan een
misdaad. De man heeft na het onge
val geen hulp ingeroepen van een
drietal lieden die hy op 500 M. af-
stands van de plaats des onheils ont
moette eu boeren moeten gezien heb
ben, dat hy met de vrouw geworsteld
heeft, en haar naar den rand van den
afgrond heeft gesleurd.
Drie jaar geleden heeft dicht by
deze plaats een Fransche markies een
knaap naar beneden geworpen, die
eveneens omkwam.
Uit Kopenhagen seint men dat
Jutland en Funen door een vreese-
Ujken storm en onweer zyu bezocht.
Vele gebouwen werden door den blik
sem getroffen39 boerderijen en 13
huizen braudden af en 6 personen
verloren het leven.
Iq de kolenmijn Kasimir, te Niemoe,
(Polen^ die oudergeloopen is, moeten
300 arbeiders zyn omgekomen.
Kostbare geschenken.
Geen kerkvorst heeft tijdens zyn
pausschap zooveel geschenken ontvan
gen als Leo XIII. Katholieke bladen
geven van deze de volgende opsom
ming 28 met de kostbaarste edelge
steenten bezette tiaren, 319 gouden
kruizen met niet minder kostbare
juweelen, 1200 bekers van goud en
zilver, 81 ringen, waaronder die van
den Sultan een waarde van 500,000
lire vertegenwoordigt. Verder een
groote diamant van president Kruger,
die op 20 millioen lire wordt geschat,
16 pastoralen van goud rijk met ede!
steenen bezet; 884 offensoriëu van goud
en zilver, 7 gouden en zilveren beel
den en nog een duizendtal kunstvoor
werpen. De gezamenlijke waarde van
deze voorwerpen wordt op 50 millioen
lire geschat. De geldsommen die de
paus voor de kerk heeft verkregen en
beheerd, zullen voorzeker niet achter
staan by den kerkelyken schat van
40 millioen lire die Pius IX had be
spaard.
De geschenken van den paus zullen
na zyn dood vereeuigd worden in een
museum dat zyn naam zal dragen.
Telegrafeeren zonder draad.
De Marconische telegraaf zonder
draden is verleden week onophoude
lijk gebruikt, door den prins van Wa
les tusschen het koninklijk jacht „Os
borne" dat voor Cowes lag en het
kasteel Osborne. De prins kon zon
der maDkeeren der koningin en an
dere bloedverwanten op deze wyze
telegrammen zenden. Op het jacht
was een mast van 83 voet, aan den
oever een van 1! 5 hoogte opgesteld,
de afstand tusschen beide raasten be
droeg twee Engelsche mijlen. Beide
punten waren voor elkander niet zicht
baar, daar zy gescheiden zyn door
een heuvel.
Merkwaardig is nog dat ook gedu
rende de vaart van de „Osborne" op
het jacht telegrammen van „Osborne'
House" ontvangen werden.
Verpleging van gewonden.
Het nieuwe kamp te Montauk Point, j
schrijft dr. Max Wolff uit Washing-
ton, waarheen thans allen, die te
Cuba aan heimwee lijden, tot borstel
van gezondheid worden gezonden,
wordt hoe langer hoe voller; elki
transport brengt nieuwe bewoners
aan. Desondanks is nog het ge
heele kamp een eindelooze cfiaos. De
regens hebben alles doorweekt, zelfs
de kleederen en dekens der zieke
manschappen.
De tenten zyn nog niet aangekomen
of nog niet. opgesteld, en de houten
huizen, waarvan een geheel stadje
zou gebouwd worden, zyn nog niet
opgericht, omdat de timmerlieden, nog
voor ze met den arbeid begonni-n
waren, het werk staakten. Het gebrek
aan water was zoo groot, dat de
manschappen van dorst schreiden.
De geneeskundige staf meende, dat
water ui.;t gezond voor de zieken was,
eu dat deze uitsluitend melk moesten
nacht
„Ik ga met u mee naai- binnen."
„Zooals je wilt."
Zij namen voor de deur van Dalrym-
ple's kamer afscheid van elkaar.
„Het zou een wreede teleurstelling
voor me zijn, als ge nu reeds gingt."
zeide Jack den squatter de hand schud
dend. „Ik ben er van overtuigd, dat gij
u in mijn vrienden vergist; Olivia bv.
heeft zeer hooge gedachten van. u. Maar
morgen kunnen wij er nog eens over prak
ten dan zal ik u de schilderijen laten
zien, vergeet 't niet. Tot zoolang, tot
weerziens, mijnheer."
„In elk geval ben ik morgen je man,
Jack. En wij zullen dan de schilderijen
eens nauwkeurig bekijken."
Maar Jack was geëngageerden dit
begreep hij eerst goed den volgenden
morgen. Olivia troonde hem steeds mee,
daar had rij haar reden voor. Het paar
tje besloot een morgenwandeling te ma
ken.
Maar geen van beiden haddon een
horloge meegenomen en zoo strekte de'
wandeling zich mijlen ver uit. Zij kon
den de stalklok niet meer hooron slaan,1
vérgaten, alles" en allés om zich heen en
kwamen zoodoende veel te laat voor de
lunch.
Lady Caroline had de honneurs maar
drinken. Doch er was evenmin melk
te krygen en toen ten laatste een
zestal emmers waren aangekomen,
bleek de melk zuur te zyn geworden
en de enkele soldaten die er toch van
dronken raakten aan 't braken.
De vrouwen brachten in dezen
trearigen toestaud ten slotte hulp en
vertroosting. Een aantal voorname
damesleden van de „War Relief As
sociation", waaronder ook miss Helen
Gould, de milhonnaire, en de ener
gieke mrs. Walworth kwamen in het
kamp, toen de nood op 't hoogst was
gestegen. Mrs. Walworth ging dade-
lyk naar het provisorische hospitaal
om den eerst-aanwezendeu officier
van gezondheid te spreken.
De dokter was zeer beleefd en
roeg„Wat kan ik voor u doen
raeverouw?" „Wat kan ik voor n
doen?" antwoordde mevr. Walworth.
„Ik bedoel", ging zy voort, „wat heeft
n hier noodig, waaraan is gebrek."
„Ja, hm.... wij hebben schrijnwer
kers noodig..." „Nog wat anders?"
„Ja, en medicijnen en bovenal melk!"
„Melk. Nog wat anders vervolgde
mevr. Walworth zakelyk. „Dat is
voorloopig het meest noodzakelijke.
Ook ziekenvoedsel." Mrs. Ws 1 worth
reed dadelijk naar bet naaste tele
graafkantoor en seinde uitvoerige
telegrammen naar New-York.
Na een half uur werden reeds
waggonlaiingen waren naar Montauk
Point afgezonden en den volgenden
morgen kwamen zulke massa's levens
behoeften aan, dat de ambtenaren
sprakeloos van verwondering waren
en haast aan toovery dachten.
De toovery der verstandige organi
satie eu ry ke middelen
INGEZONDEN MEDEDEE-
LINGEN.
30 cents per regel.
Eerste IVederlaiidsche
Fabriek van
P. L ENGELENBERG,
Anegang- No. 8.
Voor de a. s. Feestdagen
offreer ik O R A N J E - B 0 U-
QUETJES van echte Oi an je
Immortellen, zeer fraai met
groen gebonden
voor Heeren voor Dames
p. stuk p. stuk
5 en 10 Ct. 6 en 12l/t Ct.
ANEGANG 8.
C. HOEING,
Ged. Oude Gracht 11, 13, 15.
Uitstoomen, Verven van alle
voorkomende Dames- en Heeren
goederen. Aflevering als nieuw bin
nen één week.
21, Anegang 21.
Ontvangen de nieuwste
modellen
in alle genres.
es* t&edstsvïïfer*
Harddraverij.
Aan de Woensdag gehouden hard
draverij voor poneys van alle landen
en rassen, niet hoogcr dan 1.45, op
den Amsteldyk te Nieuwer-Amstei
werd deelgenomen door 19 mededin
gers.
De le premie f25 „Blanche", eig.
E. F. RipkeD, Amsterdam, rijder W.
de Boer.
De 2de premie f 10 „Kamakru",
eig. D. A. van Stralen, Haarlem, rij
der J. van Scheyndei.
Het kronir.gssouyenir, uitgeloofd
waargenomen- in- hxui afwezigheid; Dal-
rympie zat ook aan tafel; eon grimmig
cynische uitdrukking lag over zijn gelaat
verspreid.
Hij had de schilderijen in gezelschap
van den knappen Claude gezien en met
goedvinden van de dajnes wilde hij nu
wel naar hoven gaan om rijn zaken in
te pakken.
„Zijn zaken! Ginsr hij dan toch weg?
Jack het rijn vork en mes kletterend op-
rijn bord vallen.
„Ik dacht, dat je er van afwist," zeide
Claude.
Hij vertrekt met den middagtrein. Ik
heb bevolen den landauer in te spannen,
daar ik dacht dat gij hem graag op de
zelfde manier wildet laten wegbrengen,,
als hij gekomen is."
Toen Claude zweeg stond ook Jack
op en snelde naar boven. Hij vond Dal
rymple bezig rijn Heeren in te pakken,
waarbij niemand anders dan Stebbings-
hem behulpzaam was. Jack zag den in
ongenade gevallen major domo aan en
zond hein de kamer uit.
„Ik zou hem niet gèroepen hebben.,"
merkte de squatter op, even rijn bezig
heid stakend. „De kérel kwam mij met
tranen in de oogen vragen of hij iets
voor mij doen kon en maakte rijn excu
ses." (Wordt vervolgd.)
