NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD. De avonturen van Friquette. 16e Jaargang. Donderdag 8 September 1898. Do. 4860 HAARLEM S DAGBLAD AJBOZCsT3SrEövrE12NrTSnRIJ™S: A ~n"V~TnT:?.rT'"FlT<3-rT'T~fnT<r- Voor Haarlem per 3 maandenf 1.20 Van 1—5 regels 50 Cts.iedere regel meer 10 Cts. Groote letters naar plaatsruimte. Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der By Abonnement aanzienlijk rabat, gemeente), per 3 maanden1.30 ^jTfReclames 20 Cent per regel. Franco door het geheele Rijk, per 3 maanden„1.65 Ti 7 77 77 7 7 i A nn. vy tMV liSiMiiltlAbonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten Alzonaeriyke nummers 0.05 jrj en door aIle Boekhandelaren en Courantiers. Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem, per 3 maanden0.30 Dit blad verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen. de omstreken en franco per post0.37i/2 Bureaux: Kleine Houtstraat 14, Haarlem. Telefoonnummer 122. Directeur-Uitgever J. C. PEEREBOOM. Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangère G. L. DAUBE Co. JOHN F. JONES, Succ., Parijs Slb'is Faubourg Montmartre. Met uitzondering ran het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiën en Reclames betreffende Handel, Nyverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam. BUITEN het Arrondissement Haarlem is de prys der Advertentiën van 1—5 regels f 0,75, elke regel meer ƒ0,15; Reclames per regel 0,30. J. LEUVEN,by de tolSpaamdamC. HARTENDORPZandvoort, G. ZWEMMER Agenten voor dit blad in den omtrek zyn: Bloemendaal, Santpoort en Schoten, P. v. d. RAADT, Sandpoort; Heemste Velsen, W. J. RUIJTER; Beverwijk, J. HOORNS; Hillegom, ARIE HOPMAN, Molenstraat. Genoemde Agenten nemen Abonnementen en Advertentiën i STADSNIEUWS Eerste en tweede pagina. Haarlem, 7 Sopt. 1898. Inhuldigingsfeesten. De inhuldiging van H. M. is hier r stede ook op waardige wyze ge- ierd. Het Leidsche kwartier opende ie feestelijkheid met een groot kin- lerfeest (zie ons vorige nummer) dat a alle deelen goed geslaagd mag ieeten. Des avonds was een optocht 'eorganiseerd, dezelfde die des mor- fens was gehouden, doch nu verlicht (net lampions en flambouwen. Nadat de stoet wederom op het ter rein voor de school was samengesteld, werd ouder het spelen der muziek ^en rondgang door het Leidsche kwar tier gemaakt. Van het Leidscheplein —Hit trok men door Leidschestraat over Wilsonsplein door Wilhelminastraat, Prins Hendrikstraat naar Rollandstr. vandaar langs Oranjestraat en weder naar de school Langs den te volgen weg hadden ïich duizenden toeschouwers opge steld, die de zingende jeugd gade Het geheel leverde een bai- tengewoon aardig gezicht op. Alles [iep in de bes:e orde af, waarvoor aan ie politie voorzeker een woord van lof toekomt. Op het Leidscheplein aangekomen, iverden de verschillende benoodigd- peden voor den optocht door deklei- pen afgedragen, waarna zij allen zeer toldaan over het genotene huiswaarts keerden. Een woord van dank aan ie commissie, die den kleinen een zoo dag heeft bezorgd; aan heer W. van der Eynde, onder Hens leiding het kinderfeest zoo goed f slaagde, aan den heer D, Brinkman, |ïie de verschillende decoratiën voor "llen optocht ontwierp en uitvoerde fc[de kroon was een waar meesterstuk) f&n die den stoet zoo uitstekend heeft 'eorganiseerd, alsmede aan allen, die ot het welslagen van dit feest heb- ien medegewerkt, is hier voorzeker ip zijne plaats. Ook in de andere stadsgedeelten rerd feest gevierd. In de Spaarnwouderstraat was het ie heer H. Velthuysen, diebygestaan loor eenige bewoners dier straat zyn turen des avonds eene muziekuitvoe- ing door de kapel van den heer Blad, ïad aangeboden. Onder de fraaie met ampions verlichte eerepoort was het uuziekkorps, dat verscheidene num- oers ten gehoore bracht, opgesteld. Vy hoorden eenige echt vaderland- che liederen, alsmede ook eenige trettige Marschen, waarmede de ka- tel van den heer Blad veel succes noogstte. Aan bijvalsbetuigingen ont- trak het haar dan ook niet. Den (eheelen avond was het zeer druk en [ezellig in de Spaarnwouderstraat. Men kwam er ook de muziekver eniging „Harmonie" tegen, die om- tuwd door eene groote menigte volks, tuder de opwekkende tonen der mu- ;iek een rondgang deed door het cwartier by de Amsterdamsche Poort in eene serenade bracht aan den met I de bronzen medaille van Oranje Nassau gedecoreerden heer J. van Oploo, machine-bankwerker bij de H. S. M. Yan uit de Spaarnwouderstraat, kwamen wy aan de Gravensteenen en vervolgens aan de Melkbrug, die beiden met vetpotjes schitterend ver licht waren. Voor de bruggen waren eenige W's met kronen, eveneens verlicht, aan gebracht. Het was een fantastisch en aanblik al die schitteren Je lichtjes, zich weerspiegelende in het water. Vandaar brachten wy nog even een bezoek aan de Lange Hof-, de Wit- en de Haasstraat, die nog altyd met groen versierd, hedenavond met lampions afgewisseld door vetpotjes zeer aardig verlicht waren. In de straten zelf was het bal. Daar stond Kees van Laar met zijn orgel, waaromheen zich de dans- lustigen hadden geschaard. Menig walsje werd gemaakt. Ook hier heerschte eene prettige stemming. Zoo viert ieder op zyne eigen wyze feest. Vervolgens was er de keurig ver lichte en smaakvol met groen gede coreerde Groendaalsteeg en de met lampions verlichte Minnebroedersteeg en de wandelaar kon zyn tocht be sluiten met een bezoek aan het Nas- sauplein, waar de Wilhelmina-boom, door honderden lichtjes beschenen, prijkte. In den tuin van het Diaconiebuis aan de Jansstraat werden de verpleeg den feestelijk ter eere van onze Ko ninginnen onthaald en een muziek korps blies er flink op los. Den geheelen avond bewogen zich duizenden belangstellenden, uitgelokt door het schoone weder, dat er voor zeker het zyne toe bijdroeg om de verlichting goed te doen slagen, langs de straten om van de illuminatie en verdere feestely'kheden te genieten. BINNENLAND. De buitenlandsche pers over de feesten. De N. JR. Ct. gaat voort met uit treksels te geven uit de besprekingen in de buitenlandsche bladen over H. M. de Koningin en de inhuldigings feesten. In het Berliner Tageblati wydt de naar Holland gezonden correspondent van die krant een feuilleton aan de Koningin. Terwyl heel Holland zich, schrijft hij onder dagteekening van 4 September, met „goudgele blauw-wit- roode vlaggen, met oranjebloesems en kransen" siert, en vriendelijk het ove rige Europa toelacht, wacht de jonge Koningin (die de correspondent eerst heden 6 September uit haar „wit pa leisje" in den Haag naar het station laat rijden), als iemand, die op dit oogenblik nog ernstige zorgen heeft, op het uur, waarop zy in den trein zal klimmen, die haar door een jube lend land zal brengen. 1 De Koningin, zoo wordt aan de lozers van het Berliner Tageblatt I verhaald, heeft haar „eigen hoofd", j zooals vele kleine histories bewijzen, I die in Holland en buiten Holland [verteld worden. Al die van haar jong I zelfbewustzijn getuigende anecdoten hebben er slechts toe bijgedragen om de Hollanders echt verliefd op hunne jonge Koningin te maken. De Hol landers spreken van deze geschiede nissen, zooals men van de daden van een verwenden lieveling spreekt. Zy rydt onder wonderen van versierings kunst, onder eerepoorten door, onder daken van dennegroenslingers naar het station, terwijl duizenden uit hun hart: „Leve Koningin Wilhelmina" roepen. De trein rydt door Leiden, door het Haarlem van Frans Hals, overal het gejubel en gejuich. De dui zenden koeien in de polders zyn de eenige, die riet weten, dat hen een Koningin voorbijrijdt. En dan wordt, na een uur, Amster dam bereikt, Amsterdam, op welks met groen besponnen grachten van tallooze masten de goudgele vlaggen waaien, Amsterdam,welks ouderwetsch donkere kleuren achter een orgie van vlaggen, draperiën en bloemen schuil gaan. Amsterdam, waar nog bdven op de hooge huizengevels zich tribu nes verheffen, waarvan het naar be neden klinkt, evenals in de straten: Leve Koningin Wilhelmina 1 Vanwaar dat enthousiasme, waarin meer dan verliefde galanterie ligt? Het is niet te verklaren door de onbetwistbare vereering, waarmee de naam Oranje door elk Hollander genoemd wordt en genoemd moet worden de tijden van den eersten Oranje, die Holland bevrijdde van het spaansche juk, zyn te lang geleden, 't Is ook geen byzan- tisme, waartoe de Hollander heelemaal geen aanleg bezit. Dat gejuich is niet anders dan een luide vreugdekreet van tevredenen. Een volk dat zich tevreden en vrij voelt, wil zich in zyn krachtgevoel en in zyn welvaart af en toe in zulk een vreugdekreet luch ten met voorliefde kiest het daartoe de eeredagen van zyne koningin, waarmee het gemeenschappelijk dien toestand van welvaart verworven heeft. Een paar maanden geleden, heeft de correspondent in een ander land een ander koningskind in een vorgulde koets zien rijden. Geen gejuich, geen vivat weerklonk en toch had de kleine koning, zon der er wel veel van te weten, in dat uur zyn volk datgene gegeven, waar- maar het scheen te smachten: den 'oorlog. De vergelijking tusschen het 'lot van de jonge komngin van Hol-) land en het lot van den jongen koning j van Spanje ligt voor de hand. Zy ligt te meer voor de hand, omdat deze beide volkeren op het gewichtigste oogenblik, ja op het keerpunt van hun geschiedenis tegenover elkaar 'stonden. Want in den strijd tegen de. Spaansche tyrannie, tegen de Spaan-j sche inquisitie, tegen den Spaanschen geest werd Holland's vrijheid geboren. Deze beide koningskinderen zyn ge lijkelijk onschuldig aan hun tegen woordig lot. Zy genieten het erfdeel, dat de dooden hun hebben nagelaten. De eindresultaten van twee politieke dogma's, van verschillenden aard, van twee regeeringsstelsels staan daar naast elxander. En in waarheid, geen vorsten opvoeder zou een beter thema voor zyn lesuren kunnen vinden Een frissche, verjongende bries waait op het oogenblik door de paleizen van de heerschers in Europa. Een jeugdig idealisme roert zich op den troon, verheft zich boven alle diplo- matenroutine als een lentewind, en durft de oplossing van de ernstigste en moeielykste vraagstukken aan. Problemen van zulke wereldhistori sche grootheid zullen zich wel niet opdoen voor den regeeringsyver van de jonge koningin. De kwesties die de Hollandscbe politiek op het oogen blik bezig houden, zullen naar het zich laat aanzien,|zich langzamerhand ontwikkelende, van zelf opgelost wor den. Zoo ooit, dan kan men zeggen dat Wilhelmina's regeeringstyd onder de gelukkigste voorteekenen begint. De scherpste luisteraar verneemt ner gens den verren donder, die komende onweersbuien aankondigt, by" hoort slechts het gejubel van het feestelyk- bly'de volk en den kreet, die uit de straten opstygt, van de daken weer klinkt en door alle steden en het ge heele met vlaggen en kransen ver sierde land klinkt: Leve koniDgin Wilhelmina 1 De bijzondere berichtgever van de Times by de inhuldigingBfeesten is verrukt over Amsterdam: „die am- phibie-achtige stad", zegt hy, er is geen reden waarom dat woord niet in zeer vleieuden zin gebruikt zou mogen worden leent zich veel be ter tot versiering dan men zich voor gesteld kan hebben. De stad gloeit letterlyk van kleur en glans." Hy geeft een aardig verslag van het schouwspel op straat, terwijl de toe bereidselen nog aan den gang waren, vooral van de Keizersgracht met de drukte der vaartuigen op het water. Over de ontvangst van de pers spreekt hy met grooten lof: „Onze Neder- landsche confrères maken ons be schaamd door hun loyale ontvangst, als wy er aan denken hoe weinig wy in Engeland verleden jaar voor de vreemdelingen gedaan hebben." Hy vergelijkt de feestelijke stem ming en de versiering van Amsterdam by die van Londen, tijdens het dia manten jubilé van koningin Victoria. Van de groote buitenlandsche week bladen komen er verscheiden, deze week, met portretten, platen en ar tikelen, die op de inhuldigingsfeesten betrekking hebben. De „Illustration" heeft een uitste kende Houtgravure van Thiriat, naar het groote portret van de Koningin door Kameke. Het beslaat de geheele eerste pagina. Verder afbeeldingen van de Koninklijke paleizen in Den Haag en Amsterdam, en zes portret ten uit de jeugd van da Koningin, met een behalve enkele onjuist heden in plaatsnamen en datums goed artikel over de Koningin. Wel een bijzonderheid is het, dat de schrij ver, die met M. N. onderteekent, de anecdoten over de jeugd van Koningin Wilhelmina weglaat. Iemand die het weten moet, heeft hem verzekerd dat er van die verhaaltjes over het ko ningskind geen enkele waar is. „Daar om heeft men er zeker zooveel uit gevonden, zegt M. N., en men kan er op aan dat ze alle deze week opnieuw uitgegeven znllen worden." Dus nóch het rijwiel, dat H.M. om redenen van staat onthouden zou zijn, noch de anecdoten over de Engelsche gouvernante, noch wat de schrijver heel wat minder onschuldig vindt de gissingen over den aanstaanden echtgenoot van de Koningin. Ook de eerste bladzijde van het „Illustrated London News" wordt ge heel ingenomen door een portret van onze Koningin, naar de schilderij van Thérèse Schwartze; het lijkt veel minder dan de gravure van de „Il lustration". De schrijver van „An Englishman in Paris" geeft een ge schiedkundig overzichtje uit den laat- sten tyd er by, en op een andere plaats in deze aflevering, bij afbeel dingen van het inwendige der Nieuwe Kerk en van de gouden koets, en een plaatje dat een kijkje in de Kalver- straat moet voorstellen, staat een on- beteekenend bijschrift als inleiding tot de feestverslagen. De „Illustrirte Zeitung" en de „Gartenlaube" reproduceeren ook het portret van de Koningin (naar Ka meke) in gravures, die geen van beide lijken; de „UI. Ztg." geeft daarenbo ven een goede afbeelding van den Dam. De artikeltjes in dezeDuitsche weekbladen zyn ten minste nauwkeu riger dau de meeste Engelsche en Fransche. Zakkenrollers. In den avond van 3 op 4 Septem ber j.l. is ten nadeele van een heer, vermoedelijk op den Dam te Amster dam, ontrold een groot geel couvert inhoudende de navolgende effecten: Een stuk Russische spoor 5 pCt. aandeel Iwan Dombroch no. 57533. Een stuk Russische spoor 4'/j pCt. aandeel Iwan Dombroch no. 113650. Een stuk 4 pCt. Venezuela van 100 pd. st. serie A, no. 02732. Een stuk 4 pCt. Venezuela van 100 pd. st. serie A, do. 05188. Twee stukken elk van 1000 florijn. Een Oostenrijk Metalliek Januari en Juli no. 22648 en no. 248977, ter gezamenlijke waarde van ongeveer f3500. De commissaris van politie in de le sectie (voorin. SintPietershal) verzoekt inlichtingen. Valsch bankpapier. Door de politie is te Amsterdam huiszoeking gedaan in de woning van iemand, die thans in Duitschland ge arresteerd is wegens het uitgeven van valsch bankpapier. In beslag zyn genomen een drukpers, verschillende chemicaliën en afdrukken van Duitsch bankpapier. Maandagmiddag zaten te Amster dam vijf „heeren" by „Kras" te dinee- ren, Een van hen, een Belg, scheen het horloge van den heer Krasna- polsky zóó goed te bevallen dat hy hetroldeDe heer Kras echter betrapte den pickpocket op heeter- daad, en liet hem onmiddellijk naar het politiebureau brengen. Dinsdag is te Amsterdam een ver zoek van de Koningin gepubliceerd, nml. om des avonds na elf uur rumoer op den Dam zooveel mogelijk te ver mijden, opdat Hare Majesteit in deze vermoeiende dagen eene niet te zeer gestoorde nachtrust kunne genieten. Dezer dagen is gemeld, dat in Den Haag, op verzoek der uitgevers van de officieele feestwijzers, beslag ge legd was op de exemplaren van een verschenen „Feestgids voor 's-Gra- veDhage." Men verzoekt ons thans mede te deelen, dat het beslag ten spoedigste werd opgeheven. N. R. Ct. Nationale Tentoonstelling van Vrouwenarbeid te 's Gra- venhage. De Singer-naaimachine blijft op deze tentoonstelling voortdurend het groote aantrekkingspunt voor allo bezoekers en zulks niet alleen voor den vakman. Al de 34 diverse machines, waarvan 8 op Singer's Sectional inrichting voor fabrieken gemonteerd en 26 als ge wone trap machines geëxposeerd zijn, worden eiken bezoeker in werking getoond, en iedere leek wordt het zoodoende duidelijk, welk een aan zienlijke plaats de Singermachines zich door hare ongeëvenaarde bruik baarheid allengs niet alleen in de groot- en kleinindustrie en de huis houding, maar ook op bet gebied der kunst, net onderwijs en de opvoeding veroverd hebben. Er bestaat geen naaiwerk meer, in welke grondstof ookleder, wollen, zyden en katoe nen stoffen, jute, vilt etc. etc., of de Singer-Maatschappy levert er eene geschikte machine voor, en men zal niet veel industrie-scholen, meisjes pensionaten of kloosters meer vinden, waar niet de Singer-naaimachines met groot succes worden gebruikt; zelfs tot in blindeninstituten is ze zoo als uit geëxposeerde photographiën bljjkt doorgedrongen, en draagt er zoodoende niet weiuig toe by, den zegen van den arbeid op dit gebied ook aan de meestbehoeftigeu ten deel te doen vallen. Prachtstukken, deels afgewerkt, deels nog onderhanden, toonen den bezoeker zonneklaar hoe ver het productievermogen der Singer- machine by het moderne borduren gaat, en hoe gemakkelijk men zich deze aangename kunst kan eigen maken. De totaal-indruk der Singer- afdeeling boeit den opmerkzamen be zoeker dan ook in die mate, dat me nigeen de helft van den tyd, dien hy voor het bezoek aan de geheele ten toonstelling had bestemd, daiir onge merkt doorbrengt. Ook eene naai machine in de étalage van den Singer- winkel te 's Gravenhage, Lange Poo- FEUILLETON. Onvermoeid en zich spoedig herstel lende van de ontsteltenis, die deze men- schensl achting bij haar had teweegge bracht, liep het jonge meisje, gevolgd loor de brancarddravers, voort, bij voor- ceur de meest verlaten gekwetsten op- aoekend. Hier een verband gelegd, daar een glas water verstrekt en een hartelijk woord gesproken, waarvan de gewonde of stervende al hoewel niet den zin dan toch de vriendelijke bedoeling begreep. De brancarddragors tilden hen, die liet hopeloos gekwetst waren schielijk op en droegen hen onverwijld naar de am bulance. Zoo verhepen er eenige uren. Het Japansche leger trok steeds voor waarts, de Chineezen uit hun versterkin gen verdrijvend. De linkervleugel was zijdelings uit geweken waardoor zij Tehong-Houang meer en meer naderde. Juffrouw Friquette had van deze ma noeuvre, waardoor zij van het grootste gedeelte der troepen een heel eind ver wijderd was geworden, niets gemerkt. Het kanongebulder klonk in de verte en men moest scnerp luisteren om de geweerschoten nog te liooren. Het jonge meisje bevond zich nu ge heel verlaten, want ook de verplegers, die waarschijnlijk de ambulance gevolgd waren, zag ze niet meer. Zij kiek om zich heen, om te ontdek ken, waar zij zich bevond, hep in de richting, vanwaar het doffe gebrom der kanonnen kwam, voort en zooals wel meer in dergelijke gevallen gebeurt, ver- Zij bevond zich nu in een dicht bosch, dat door geen enkel zonnestraaltje ver licht werd zoodat het onmogelijk was den rechten weg te vinden. Dit inziende liep Friquette maar steeds recht door, hopende zoodoende er uit te geraken. Van kwaad verviel zij echter in erger, want nu kwam zij in één van die ondoordringbare bamboe- bosschen, waarvoor dokter Mito haar ge waarschuwd had. Zij dacht nu was het te laat. r aan, maar Zij trachtte den angst van zich af te zetten en mompelde om er zich tegen te verzetten: „Nergens een wegwijzer... geen agent om mij op den rechten weg terug te brengen zeifs geen „aapje" om mij naar huis te rijden!" Niet verder kunnend ging zij zitten en voelde nu eerst hoe doodelijk ver moeid zij was. Ook begon haar maag zich te doen gevoelen en een brandende dorst haar te kwellen. Zij zette baar hoed af, veegde zich het voorhoofd af en zeide toen op spofc- tenden toon tot zich zelf „Ah! Friquette, gij hebt zoo naar een avontuur verlangd, nu beleeft ge ei- een Gij zijt liier door je eigen schuld gekomen en het spijt je niet en ge zijt niet in 't minst bevreesd, wel Nu of nooit is het tijd je plannen ten uitvoer te brengen en het vooi'beeld te volgen van je held, dSn jongen van Pa- r.jo, den ven-maarden Friquet, naar wien gij genoemd zijt!..." Een plan was gauw genoeg gemaakt maar het uit te voeren was moeielijker. Want het werd reeds donkerder en wel dra zou die eigenaardige, geheimzinnige duisternis, van den nacht haar ornrin- Friquette zag om zich heen en huiver de in weerwil van haar moed, toen zij nergens een levend wezen bespeurde. Daarop hernam zij weder haar- alleen- Het is heel aardig om bij een vroo- lrjk vuurtje een boek over avonturen te lezenmaar het is heel iets anders zelf de heldin te zijn. Het is een goed begin!" Tot zoover was zij met haar monoloog gekomen, toen zij een geweldig leven achter zich hoorde, dat vergezeld ging van een gekraak van dorre takken. „Is daar iemand?" vroeg zij op spot- tenden maar toch ook eenigszins onge- rusten toon. Zij keerde zich om on bleef als vast genageld aan den grond staan bij het zien van een koningstijger, die haar met zijn groote gele oogen, waarvan de oogappel den vorm van een I had, rus HOOFDSTUK II. Een gevaarlijk „onder vier oogen." Zal zij hem temmen of niet? Herin nering aan Roodkapje. Zal juf frouw Friquette opgepeuzeld wor den? Een wolgelukt revol verschot Al aim. Een zee van langstaarten. Friquette ter dood ver oordeeld. Het is zeer zeldzaam, dat wilde die ren monschen aanvallen. De meesten ontvluchten hem, alsof rijn tegenwoordigheid hen een vrees aan- jaagt, waartegen de krachtigste en sterk ste zelfs zich niet kunnen verzetten. De olifant, beer, nijlpaard, rhinoceros, slang, panter, hyena, de tijger en de leeuw zelfs maken zich uit de voeten bij het zien van een mensch. De verhalen hierover rijn zóó talrijk dat ze bijna niet te tellen, zijn, en de vele nachten, waarin jagers tevergeefs o phun prooi wachten, bewijzen deze onwederlcgbare waarheidnl. dat het veel moeielijker is een wild dier onder schot te krijgen dan hot dood te schieten. Maar deze stelregel gaat ongelukkig niet altijd op en men dient rekening met den tijd, de plaats, de onistandighe- j den, de behoeften en de grillen van het beest to houden. Het spreekt van zelf, dat een wild dier veel gevaarlijker is wanneer het nog nuchter dan reeds verzadigd isook zal do mensch het minder of meer vrees inboezemen, als naar gelang het met liem te doen heeft gehad. Do tijger is echter woester en bloed dorstiger dan andere roofdieren en doodt dikwijls alleen uit lust om te dooden. Maar hoe het ook rij de eerste oogen- blikken van de ontmoeting tusschen Fri quette en den tijger gingen kahn voorbij. Friquette, die nooit anders dan in de „Jardin des Plantes" te Parijs wilde dieren had aanschouwd, stond in 't eerst doodsangst uit. Het beest scheen verrast te zijn en dat verstaat ziek Het bleef staan en zag naar het schep seltje voor hem, dat geheel vreemd voor hem en zoo verschillend was van de bo- 1 woners van Korea, met wie hij dikwijls konnis had gemaakt. Wellicht hadden de massa's paarden en menschen, de kreten en het kanonge bulder, alles tengevolge van den oorlog, den tijger een weinig in de war gebracht. 1 Zeker droeg dit er toe bij, dat hij rich de eerste oogenblikken zoo goedig ge-

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1898 | | pagina 1