NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD.
De avonturen van
Friquette.
Be Jaargang.
Dinsdag II October 1898.
■o. 4688
HAARLEM'S DAGBLAD
A T-'-i OT\T^y TTTTTTIiT'-y TSTPTRjIE J~ £3
Voor Haarlem per 3 maandenf 1-20
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der
gemeente), per 3 maanden1.30
Franco door het geheele Rijk, per 3 maanden1.65
Afzonderlijke nummersj, 0.05
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem, per 3 maanden0.30
de omstreken en franco per post 0.371/2
Directeur-Uitgever
l -5 regels 50 Cts.; iedere regel meer 10 Cts. Groote letters naar plaatsruimte.
Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Reclames 20 Cent per regel.
Abonnementen en Advertentien worden aangenomen door onze Agenten
en door alle Boekhandelaren en Courantiers.
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
Bureaux: Kleine Houtstraat 14, Haarlem. Telefoonnummer f22.
PEEREBOOM.
Hoofdagenten voor lwt BuiientaivlCompagnie Générale de Publkité Etrangm G. L. DATJBE ét Co. JOHN F. JONES, Sua., Parijs SlUs Faubourg Montmartre.
-
Met uitzondering ran het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plsatsing van Advertentien en Reclames betreffende Handel, Nyrerheidgen Geldwezen, opgedragen aan het
Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam.
BUITEN het Arrondissement Haarlem is de prys der Advertentien van 15 regels 0,75, elke regel meer f 0,15Reclames per regel f 0,30.
Agenten voor dit blad in den omtrek zyn Bloemendaal, Santpoort en SchotenP. v. d. RAADT, bandpoort; HeemstedeJ. LEUVEN,by de tol; Spaamdam, C. HARTENDORPZandvoort, G. ZWEMMER
Veisen, W. J. RUIJTERBeverwijk, J. HOORNSHillegom, ARIE HOPMAN, Molenstraat. Genoemde Agenten nemen Abonnementen en Advertentiën aan.
9TADSN9EUWS
Eerste en derde pagina.
Haarlem, 10 Oct. 1898.
De heer Gerard Zalsman zal mee-
erkeu op twee van de drie sonateo-
rondeu,die de heeren Meerloo (cellist)
Pameyer (piano) te Amsterdam zul-
d geven.
Op den laatsteu dezer avonden, die
eheel aan Brahms gewyd is, zal
alsrnan de „Ernste Gesange" van
ezen componist voordragen.
Twee heeren hier ter stede, welke
aterdag j.l. onder Koegras jaagden,
iboten dien dag drie wilde zwanen.
)it feit mag als eene zeldzaamheid
orden aangemerkt ten eerste om-
at wilde zwanen zeer moeilijk onder
chot zyn te brengen en het boven-
ien voor dit waterwild nog bijzonder
roeg in het seizoen is.
Hun vroege aanwezigheid wordt
'in ook beschouwd als eene voor-
ide van een strengen winter.
Voetbal wedstrijd.
i Zondag had de eerste voetbal-match
q dit seizoen op het veld te Heem-
tede plaats. De eerste klas-eclubs „H.
I C. van Haarlem en „Sparta" van
lotterdam zouden zich met elkander
meten.
Tele belangstellenden waren opgeko
men, eensdeels om den belangrijken
vedstryd, anderdeels omdat zij de
Prinsen van Koetei hoopten te ont
moeten.
In dit laatste werden zy evenwel
teleurgesteld, daar de vorstelijke per-
Bonen verhinderd waren de match by
te wonen.
Te 2 uur precies nam de wedstrijd
in aanvang. Reeds bij 't begin werd
floor „H F. C." éen goal behaald.
Hoewel van beide kanten met geest
drift werd gespeeld, gelukte hetgeen
ran beide clubs den stand voor half
time te veranderen, zoodat deze bleef
-0.
De „H. F. C." bleek sterker dan
Sparta, daar de bal voor 't meeren-
deel op het veld van laatstgenoemde
kleef.
Na half-time werd dit dan ook be
waarheid.
In zeer korten tijd trapte „H. F.
C." er nog 2 goals bij, zonder dat
het Sparta mocht gelukken maar een
eokele te behalen. Bij time te half-
Tier was de stand H. F. C. 3, Sparta 0.
De goals werden gemaakt resp.
door de heeren van Gogh, Bosch en
van Waveren.
AIMMEIHI-AIKD.
HAAGSCHE BRIEVEN.
Het is een oude e<n, laat ik er bij
voegen. goede gewoonte om de namen
dergenen die zich jegens stad en Lande
Terdiensten hebben verworven, te ver
eeuwigen, door naar hen straten te be
noemen.
In de residentie heeft men, in den
loop van jaren, door het geven van na
men aan straten geheele wijken als
het ware een bepaald cachet gegeven
en tevens meer het doel bereikt, dat
aan het benoemen van straten ten
grondslag ligtvergemakkelijking van 't
verkeer. Het is bv. duidelijk dat de
Rubensstraat moet worden gezocht in
het schilderskwartier, de Borneo-straat
in den Archipel, de Helmersstraat in
de dichters-, de Piet-Heinstraat in de
Zeeheldenwijk, de Coenstraat in het
gouverneursgedeelte. Als men nu een
maal weet -en dat leert men spoedig
waar elk dier wijken te vinden zijn,
dan wordt het zoeken naar een bepaal
de straat wel gemakkelijker.
Voor het systeem dat te dezen aan
zien sedert jaren in den Haag wordt
gevolgd is dan ook alles te zeggen. Een
nieuwe wijk is de zg. „Vorstinnen-
wijk", gelegen aan het uiteinde van
den Bezuidenhout. Men vindt er de
Emma, en Wilhelmina-straten o.m. Nu
wilden B. en W. ook een viertal stra
ten de namen geven van de vier geana/-
linnen van den grooten Zwijger. Tegen
dit plan had de ..Residentiebode" be
zwaar geopperd en een der geestver
wanten van het katholiek orgaan ver
zette er zich in den Raad tegen, dat een
der straten den naam van Anna van
Saksen zou dragen
Nu wil ik wel zeggen, dat daarvoor
veel pleitte, voor den tegenstand bedoel
ik. Deze Vorstin was geenszins een bra
ve ejchtgenootezij bedroog Oranje,
heulde met den vijand en eindigde het
leven in een aanval van delirium tre
mens. Geen model van moraliteit. Toch
was de geachte tegenstander uit een
historisch oogpunt niet gelukkig, toen
hij als plaatsvervangster Maria van
Bourgondië of Jakoba. van Beieren aan
beval, die evenmin als modellen van
zedelijkheid konden gelden. In den
grond had hij gelijk vind ik en on
gelijk hadden de heeren die beweerden,
dat de Raad niet in beoordeeling mocht
treden van een historische figuur. Krach
tiger zouden zij gestaan hebben, indien
zij dit argument hadden gebezigd
Anna van Saksen was de moeder
van Prins Mauri ts, den man van on-
sterfelijken roem in onze historie. En
dat is al verdienste genoeg!
Maar het valt lastig om met onze
Raadsheeren op te schieten. „Opschie
ten" is trouwens een woord, dat een
Haagschen gemeenteraad niet past.
Eerst nu bv. zal er geageerd worden
tegen de eigenaren van perceelen aan
de te dempen Elandsgracht een werk
waartoe jaren geleden is besloten die
niet in minnelijke onteigening wilden
treden.
Een werk waarvoor de gelden ook
reeds jaren geleden zijn gevoteerd, de
verbeterde rioleering, is thans een eind
je gevorderd, maar men kan er niet
mede vooruitkomen wegens voortduren
de geschillen van bevoegdheid met an
dere autoriteiten. Op grond van derge
lijke geschillen is een derde groot open
baar werk, de aansluiting aan de pro
vinciale vaart., sedert maanden geheel
gestaakt. Het is ook pas een kleine tien
jaren oud
En nu wil ik van het tramwegvraag-
stuk nog maar m het geheel niet. spre
ken. Burgemeester Roest, voorzitter der
commissie ad hoe, zat er geheel in. Hij
ging heen en zijn waarnemende vervan
ger liet het werk liggen.
Burgemeester de Beaufort leefde te
kort om ook maar summier op de hoog-1
te te komen. Diens waarnemende opvol-1
ger deed er weder in 't geheel niets aan.
En burgemeester van Harinxma, die
precies in de voorbereiding voor de in
huldigingsfeesten vjiel, liad nog geen
tijd om aan deze quaestie te beginnen,
die hoofdzakelijk loopt over drie zaken
verlaging van het bespottelijk hoog ta-
rief, dubbel spoor, en electrische trac-j
tie (trolley-systeem)of andere trekkracht.
Inmiddels zijn twee omnibus-onder- i
nemingen, te samen ruim 4000 passa-
giers per dag vervoerende, bezig een der j
beste tramlijnen een doodende concur-;
rentie aan te doen hetgeen de Tram- j
^maatschappij nog minder toeschie- i
telijk maakt.
En inmiddels neemt, op de lijn Haag- j
Loosduinen, de gastram, naar het inj
Engeland gebezigd systeem, het pu- j
bliek in zoodanige mate voor zich in, j
dat de tegenstand tegen het trolley- j
stelsel gaandeweg verdriedubbelt.
Deze trams van de Anglo-Dutch Gas-
Traction Company mogen niet in eenj
adem genoemd worden met de verfoeie-
lijke rammelkasten in Maastricht, van
een totaal verouderd Duitsch systeem.
Men kan evengoed een trekschuit ver
gelijken bij een boot van de Lloyd.
Geen schudden, geen reuk niets hin
derlijks, maar uiterst comfortabel rij
den— en goedkoop. Er is een aanvraag
om concessie voor een nieuwe lijn bij
den gemeenteraad ingediend.
Dat zal een prikkel tot spoed zijn
voor de oplossing van het geheele vraag
stuk misschien.
Maar 't zou verkeerd zijn om zich il
lusies te maken
H. A. GANUS Jr.
consul, ridder der Orde van Wasa van
Zweden.
H. P. J. Tutein Nolthenius, burge
meester van Apeldoorn, bevorderd tot
officier in de orde van Oranje-Nassau.
Bevorderd:
tot commies der posterijen van de
2e kl. J. van Essen, thans commies
der posterjjeD van de 3e kl.; en
tot commies der posterijen van de
3e kl. de commiezen der posterijen
van de 4e kl. J. Brandon Bravo en
J. P. Weiman.
De Europeesche faselier J. M.
Ronken alsnog, ter zake van zijn ge
drag bij de krijgsverrichtingen in
Atjeh en onderhoorigheden gedurende
bet tijdvak van medio November 1896
tot en met Augustus 1897, benoemd
tot ridder 4e klasse der Militaire Wil
lemsorde.
De beer mr. A. Loudon, waarne
mend referendaris, chef derafdeeling
Ai. aan het Departement van Koloniën,
aangewezen als commissaris bedoeld
in bet tweede lid van artikel 110 der
Grondwet, met opdracht om den
Minister van Koloniën bij te staan
bij bet behandelen van het ontwerp
eener Indische mijnwet in de verga
deringen der Staten-Generaal.
Aan den korporaal der infanterie
van het leger in Nederlandscb Indië
M. H. Roloff, vergunning verleend
tot het dragen van de Fransche kolo
niale medaille met den gesp Senegal
en Soedan.
Prof. Stoeder.
Onder talrijke en veelzijdige blijken
van belangstelling herdacht prof. W.
Stoeder te Amsterdam Zaterdag den
dag waarop bij voor 20 jaar bet hoog
leraarsambt in de artseuybereidkunde
en receptenleer aan de universiteit
aldaar aanvaardde.
In 1897 werd de haven van Curagao
niet door vreemde oorlogsschepen be
zocht.
Het aantal schoolgaande kinderen
op Curasao bedroeg by het einde van
1897 3582dat op de andere eilanden
der kolonie te zamen 1973.
Uit de „Staatscourant".
Kon. besluiten.
Aan de navolgende personen ver
gunning verleend tot het aannemen
der onderscheidingen achter hunne
namen vermeld, te weten:
Vrouwe M. E. M. baronesse van
Znylen van Nyevelt, echtgeuoote van
jonkheer mr. 'O. D. van der Staal
van Piershil, buitengewoon gezant
en gevolmachtigd minister van Hare
Majesteit de Koningin te Constanti-
nopel, de eerste klasse der keizerlijke
orde „CbefakaV;
de heer Christian Hen rich Sommer,
vice-consul der Nederlanden te Altona,
ridder der Orde van de Eikenkroon
van Luxemburg;
de heer R. A. Buisman, president
der Nederlandscbe Vereeniging van
Liefdadigheid te Parijs, ridder van
het Legioen van Eer van Frankrijk;
de heer Eduard Pinner, secretaris
dier Vereeniging en de heer Israel
Juda Boas, penningmeester van meer
genoemde Vereeniging, Officier de
"instruction Publique
de heer G. de Jager, ingenieur te
Brussel, officier der Orde van Leopold
van België;
de heer W. J. Oudendijk, leerling-
Kol. verslag West-Indië.
Aan het Koloniaal Verslag van
1898 is omtrent West-Indië bet vol
gende ontleend
De getalsterkte der bevolking op
einde 1897 was als volgt: Curasao
29260, Bonaire 4677. Aruba 9191, St.
Martin (Nederl. ged.) 3984, St. Eusta-
tius 1440, Saba 2153. totaal 50705.
waarvan 7927 Hervormden, 42946
Roomsch-Katholieken en 831 Israë
lieten.
Van de geboorten waren in 1897
in echt: op Curasao 374, Bonaire 111
Aruba 200, St. Martin (Ned. ged.) 53,
St. Eustatius 22, Saba 45buiten
echtresp. 678, 117, 109, 33 en 12.
Orde en rust bleven in 1897 in de
kolonie ongestoord.
In 1897 viel op de eilanden Curasao,
Bonaire en Aruba weinig regen, op
de bovenwindscbe eilanden daaren
tegen was de regenval overvloedig.
In de maand Februari 1897 deed
de gouverneur eene inspectiereis door
het 4de en 5de districtde wegen en
de gesubsidieerde scholen der zusters
van liefdadigheid werden bezocht.
De wegen werden in goeden staat
bevonden en de scholen gaven alle
reden tot tevredenheid.
Nat. Kleederdrachten-ten-
toonsteiling.
Naar het Hbld. verneemt, blyft ook
ie tentoonstelling van Nationale Klee
derdrachten in het Stedelyk Mnsenm
te Amsterdam gednrende de geheele
maand October geopend. De toegangs
prijs a f0.25 zal bly ven gehandhaafd,
om niet alleen de vreemdelingen maar
iedereen in de gelegenheid te stellen
kennis te maken met deze merkwaar
dige verzameling van ongeveer 250
Nederlandsche volksdrachten.
De tentoonstelling ondervindt voort
durend groote belangstelling (onge
veer 10,000 bezoekers), waartoe ook
de Indische af deeling veel by draagt.
Bakkersbeweging in den Haag.
Een 200-tal bakkersgezellen te
's Gravenhage ontevreden dat een
bakkerspatroon daar ter stede inbreak
maakte op de Zondagsrust, door V6rsch
brood te leveren aau sommige hotels
aldaar en te Scheveuingen en aan
een geaccrediteerd diplomaat, tracht
ten Zondagochtend reeds zeer vroeg
het bezorgen van brood te beletten
door voor de woning van den bewus-
ten patroon saam te scholen en te
betoogen tegen de schending van de
Zondagsrust. Ook vergezelden zy den
bediende, die het brood ging bezor
gen, naar de woningen der klanten
en trachtten daar gehoor te vinden
by de bewoners met het verzoek, om
op den rustdag thans en ook voortaan
geen brood meer in ontvangst te
nemen.
De politie belette hun echter in dit
voornemen en hield de betoogers op
kalme wyze op een afstand.
Tegen elf uur in den ochtend ver
spreidden zich de betoogers.
Een droevig einde.
De 91-jarige oud-stryder W. Kools
te 's Gravenhage vierde Zaterdag met
zyne vrouw bet zeldzame feest van
hun 65-jarig huwelijk. Het einde van
den feestdag was droevig: de oude
man stierf des avonds plotseling.
Bedorven vleesch.
Donderdagmorgen werd een te Goes
wonende, ruim 50-jarige vrouw door
een buurvrouw dood op den grond
liggende gevonden.
Haar man en zoon lagen ziek te
bed en zij had zich op den grond
daarvoor ter ruste gelegd. By alle
drie de personen hadden zich ver
schijnselen van kramp voorgedaan,
die worden toegeschreven aan het ge
bruik van vermoedelijk minder goed
vleesch en de zoon van de overledene
is zeer ernstig ziek. Ook by andere
personen, buiten dit gezin, die van
datzelfde vleesch gegeten hebben, de
den zich ziekteverschijnselen voor.
Ontdekt.
Men had vermoeden op een 22-jari
gen jonkman te Garyp. dat hy wel
niet geheel onbekend zou zyu met da
inbraak aldaar deze week bij den land
bouwer Mulder gepleegd, terwijl deze
met zijne vrouw was gaan melken.
Er was ontvreemd f 600 aan bankpa
pier, benevens 6 goudstukken en 5
nieuwe guldeus, wat alles bestemd
was voor landhuur.
Men ging bij bedoelden jonkman
geld wisselen,en waarlijk, hy gaf onder
meer een nieuwen gulden. Des anderen
daags was er reeds zóóveel aanwij
zing, dat de politie nader ging onder
zoeken en bet geld by hem onder de
dakpannen opspoorde. Hy is gevan
kelijk naar Leeuwarden gebracht.
Spor* sïi ftfedsfHjrten.
Biljarten.
Fr. G." spreekt in Sport ira Bild
met groote waardeering over de biljart-
sport iu ons land. Hy doet dat in
verband met de mededeeling dat de
nestor van de Dnitsche biljart-mata
dors Georg Mósslacher, in gezelschap
van P. Nitzsche, deze maand een
reis door Earopa begint met een
bezoek aan Nederland. De heer
Nitzsche is meermalen in ons land
geweest, en hy verklaart dat hy ner
gens beter zag biljarten onder uit
stekende omstaudighed' Volgens
hem wordt hier meer biljart gespeeld
dan in Duitschland, en byna even
veel als iu Engelaud. Ook zyn hier
te lande biljartzalen, zooals Duitsch-
land ze niet heeft, café's in Amster
dam en Den Haag waar in één zaal
18 a 20 biljarten staan. In de Ker-
kau-academie te Berlijn zyn er ook
wel zooveel, maar die staan niet ia
één zaal. In den Haag is voorts nog
een biljart-salon met 18 biljarten, on
der leiding van den kampioen Smyth.
Ook de Nederlandsche meester-
spelers behooren tot de voornaamste
van de wereld. De voornaamste van
hen is zeker altyd volgens Fr. G.
Harry Wilden te Amsterdam, die
daar een biljart-academie heeft, waar
de voortreffelijkste biljarten uit heel
Nederland zyn te vinden. Wilden's
seriën reiken in een vrye party tot
1100 punten. Maar niet in de eerste
plaats het aantal punten, vooral de
wyze waarop hy zyn serieën maakt
wekt de grootste bewondering van
alle deskundigen. Zyn karamboles zijn
steeds even zuiver, zyn spel is altyd
rustig en elegant. Wat zijn geschoold-
zijn betreft, volgens Nitzsche is
dit met dat van Mösslacher te ver
gelijken.
Op Wilden volgt Smyth, die serieën
van 500 punten maakt. Beide spelers
verstaan tal van voortreffelijke kuust-
stooten. Het kunst- en pbantasie-spel
wordt het best vertegenwoordigd door
J. de Schepper.
In heel Duitschland en Oostenrijk
zyn slechts twee spelers die in een
vrye party ffieer dan 1000 pnnten in
ééne serie kannen maken (Kerkau
Berly'n Trebar Pest)dat het klein
FEUILLETON.
Friquette kon haar ledematen vrij
Wegen men had haar niet zoo als
Btrca gekneveld.
Het was een totale onmogelijkheid
«a te ontsnappen, want de tent werd
floor woest uitziende negers, met lan
sen en geweren gewapend, bewaakt.
En het jonge meisje vroeg zich in
weerwil van haar moed angstig af
„Wat zal er van ons worden
Barca had slechts één woord geuit,
lat bij den Muzelman den toestand
;eheel verklaart: nl.
„Mectonb
Dat staat geschreven!"
Daarop was hij in een minachtend
Ülzwijgen vervallen en wachtte met
ijn gewone kalmte de verdere gebr
aiissen af.
Vluchten was niet mogelijk, er moest
üs een wonder gebeuren, wilden de
twee slachtoffers aan de ruwe handen
der roovers ontkomen.
Toen het klaarlichte dag was, traden
eenige negers de tent binnen en een
van hen, die een weinig Fransch sprak,
wendde zich op ruwe wijze tot de gevan-
genen.
Barca haalde de schouders op en
keerde het hoofd naar de gevlochten
mat, die als muur dienst deed.
De tolk droeg een koperen kruis om
den hals, dat of aan een Christen ont
stolen was, of als bewijs moest dienen,
dat hij zelf tot de christenen behoorde.
Bij het zien van dat kruis kreeeg
Friquette weder hoop en zeide
„Gij vraagt mij wie ik ben en wat
ik in uw land doe.
Ik ben een Fransche van geboorte en
verpleeg zieken en gewonden."
De tolk vertaalde den zin en ant
woordde
„Gij rijt dus een vijand van ons?"
„Zijt gij Christen?" vroeg het jonge
meisje zijn vraag ontduikend
„J a.
„Welnu, ik ook.
Waarom zoudt gij mij, die hetzelfde
geloof als gij belijdt dan kwaad doen?"
De tolk liet zich door dat gezegde echter
niet. van zijn stuk brengen.
„Gij gelooft niet hetzelfde als ik...
ik ben methodist gij moet sterven...
Gij zijt Roomsch en een. Fransch on
derdaan... dus genoeg redenen om den
dood te verdienen."
Friquette antwoordde op zoo'n dom
niet, maar trok de schouders op.
Dit gebaar, waarvan hij de minach
tende beteekenis maar al te goed. be
greep, maakte den kerel woedend en hij
hief zijn vuist op, uitroepend
„Jij! Fransch canaille... met mij
spotten... wacht... dat zal ik je aflee-
ren."
Hij liet zijn hand met kracht op het
jonge meisje vallen.
Friquette's bloed begon te koken.
De tent was vervaardigd van stevig
riet, dat veel overeenkomst met rotting
had.
I Zij trok er een stok uit en liet hem
zonder er bij te denken, dat de kerel
I haar op staanden voet zou kunnen ver-
moorden, met krachtige slagen op de
i gestalte va.n den neger neer dalen,
i Een diepe snede vertoonde zich ter-
i stond op de wang van den zwarte,
j Hij uitte een kreet van pijn en woe
de en durfde niet voor de tweede maal
slaan.
„Vuile neger!" snauwde Friquette
hem diep verontwaardigd toe.
„Daar!... daar... vuile kerel!"
tot-
En zij geeseJde hem het
dat het bloed er langs vloeide.
De neger, die door deze pijnlijke be
handeling weer tot de orde geroepen
was begon eerst te huilen en toen als
een rietje te beven.
Dat kleine, tengere meisje, dat naar
men dacht geen vlieg kwaad kon doen,
kwam woedend tegen de beleedigii^j op
en sloeg als een sterke kerel.
Een neger heeft den aard van een
Chinees. Als men hem smeekt, wordt
hij brutaalmaar laat hem de zweep
eens zien of neg liever voelen, en hij
wordt zoo gedwee als een lam.
De tolk, die op deze wijze ten aan
zien van al rijn rasgenooten flink was
afgeranseld trad in him midden terug,
de pijn levendiger voelend dan de ver
nedering; groote tranen biggelden langs
rijn zwarte wangen en rijn geheele
lichaam schokte nog van de snikken.
Friquette, met haar stokje in de hand,
stond als dierentemster voor hem en
zag de groep moedig aan, terwijl Barca
verrukt over de straf, die rij den neger
had toegediend, haar toefluisterde
„Bono... bono, Sida.
Gij moedig rijt als mijn mevrouw de
kcdonelsche.
En Friquette antwoordde nog steeds
verontwaardigd
.Beweer nu nog eens dat alle men-
schen gelijk rijn!
Hij is wel lief, mijn zwarte broer!"
Maar de tolk had nog een bood
schap aan de gevangenen over te bren-
n.
Op bevel van een ouden man, die
aan melaatschheid in den hevigsten
graad leed, en hun aanvoerder scheen
te rijn, wendde hij zich weder tot het
jonge meisje en haar metgezeL
Hij zeide hun, dat zij op him eigen
houtje oorlog voerden, rieken en ach
terblijvers aanhielden, van al hun be
zittingen beroofden en ze allen zonder
onderscheid op hingen.
„En," voegde hij er bij met een dui-
velscheoi lach; „gij zult morgen aan
een grooten mangaboom worden opge
hangen.
Ja... ja... gehangen met de anderen.
Dat zal mooi staan.een mangaboom,
met een opgehangen Franschman..."
In weerwil van haar moed kon Fri
quette bij deze woorden, die geen ijdele
bedreiging waren, een huivering niet on
derdrukken.
Die straf deed haar in woede ontste
ken.
ik... dat zullen wij
eens zien-
En jij Barca, zal jij je laten ophan
gen?"
De Kabyl toonde haar rijn ge boude*
handen en blies ols een kwaadaardige
kat.
„Je hebt gelijk! Als wij alleen zijn
zal ik je banden doorsnijden en vrij
zullen vechten, totdat wij er bij ■eer-
vallen, niet waar Barca
„Ja Sida.
Wel doodgeschoten wil worden
maar niet gehangen!"
HOOFDSTUK X.
De boom met de gehangenen. Tree-
se lijk toon eel. Nuttel ooze plannen.
Barca gebruikt rijn laatsten
maaltijd. Friquette wil zich
zelf dooden. Herinnering
aan Gribouilla. Een plan.
Scheikunde. Vreemd
schijnsel. De lichtende groep.
De vlucht.
In weerwil van hun zeer begrijpelij-
ken angst, hadden Friquette en Bare»
grooten honger.
Do Hovas, die heen niet wilden ver
zwakken om des te meer genot van hun
strafoefening te hebben, brachten hun
eten kort na het dramatische onderhoud.
Zij kregen een groote schaal rijst
