NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD.
16a Jurgeng.
■o. 4696
Directeur-Uitgever J. C. PEEREBOOM.
□onderdag 20 October 1898.
LEU'S DAGBLAD
.A-IS O ZL-TX^F'iTv/r TTNTX'BFIRvX JB
Voor Haarlem per 3 maandenf 1.20
Voor de dorpen in den omtrek waai- eon Agent gevestigd is (kom der
gemeente), per 3 maanden1.30
Franco door het geheele Rijk, per 3 maanden1.65
Afzonderlijke nummers0.05
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem, per 3 maanden0.30
de omstreken en franco per post 0.871/2
i 1 5 regel3 50 Cts.; iedere regel meer 10 Cts. Groote lettere naar plaatsruimte.
Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Reclames 20 Cent per regel.
Abonnementen en Advertentiön worden aangenomen deor onze Agenten
en door alle Boekhandelaren en Courantiere.
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
Bureaux: Kleine Houtstraat 14, Haarlem. Telefoonnummer 122.
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicitê Etrangère G. L. DAUBE <i- Co. JOHN F. JONES, Succ.. Parijs 31bis Faubourg Montmartre.
Met uitzondering Yan het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiön en Reclames betreffende Handel, Nijverheidgen Geldwezen, opgedragen aan het
Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam.
BUITEN het Arrondissement Haarlem is de prijs der Advertentiön van 1—5 regels f 0,75, elke regel meer 0,15; Reclames per regel f 0,30.
Agenten voor dit blad in den omtrek zijn: Bloem end aal, Santpoort en Schoten, P. v. d. RAADT, Öandpoort; HeemstedeJ. LEUVEN,bij de tol; Spaamdam, C. HARTENDORPZandvoort, G. ZWEMMER;
YélsenW. J. RUIJTER; Bever-wijle, J. HOORNS; HillegomARIE HOPMAN, Molenstraat. Genoemde Agenten nemen Abonnementen en Advertentiön aan.
SYÊkBSQUEUWS
Eerste en tweede pagina.
Haarlem, 19 Oct. 1898.
Schouwburg.
Een dolle wereld.
Wij zijn naar den schouwburg gegaan
om tc lachen. Nietwaar, als men weet
dat een stuk te Parijs een der grootste
lachsuccessen is geweest, dan kan men
op zijn vingers narekenen dat wij, be
woners van de provincie., de naklanken
van den Parijschen lach zullen doen
hooren. Nu gelachen is er dan ook wel
bij de opvoering van ,,'n dolle Wereld"
om nu echter te zeggen dat wij erg uit
gelaten zijn geweest, kunnen wij moeic-
lijk met ons waarheidsgevoel overeen
brengen. Dat is niet de schuld van de
schrijvers, ook niet do schuld van
da opvoeren den. liet komt alleen door
dat Hollandsciie acteurs een Fransch
sink van dit genro niet dan met groote
itzondering een oorspronkelijk tintje
kunnen doen behouden Stukken als deze
j moeten worden opgevoerd door vroolij-
levemdige Fnuischen, dan eerst kan
de schrijver zich van het succes verze
kerd houden. Het gezelschap van den
Tivolischouwbuvg, dat het zij gezegd
tusschen parentheses zicli hier gerust
wel eens wat meer mag doen hooren,
ant het is werkelijk goed, heeft ,,'n
dolle wereld" een op en d' op Franscli
stuk tot een volmaakt Hollandsch blij
spel gemaakt met on-Hollandscke toe-
itanden. Wij verdenken de directie van
len Tivoliscliouwburg er zelfs van het
stuk een weinig veranderd te hebben om
den heer Pilger, de beroemde Foezel uit
Jen ..Doofpot" weer eens ten tooneele
te kunnen brengen. Het was weer het
bekende type, geen steek veranderd, ja
toch, de helm van. den Amsterdamsdien
ar der gerechtigheid, dekte niet
meer zijn waardig hoofd. De kepi van
sijn Franschen collega was daarvoor in
Je plaats getreden.
Wij hebben, onze voorgaande bemer-
üngen daargelaten, een hoogst genoeg-
ijken avond in den schouwburg door
gebracht.
3 8 K m R L A M O
Parlementaire Praatjes.
Sneller waarschijnlijk dan zij zelve
■ex-moed had, is de Tweede Kamer gis-
eren reeds genaderd t-ot de behandeling
Ier Indische Mijnwet, de pièce de résis-
itace van het parlementair menu voor
la korte zittingsperiode die Vrijdag op
feces uitloopt.
Voorloopig voerde nog slechts de heer
iran Kol het woord. Men kende het
tandpunt van den socialistischen afge-
aardigde omirent deze zaak uit gescixx-if-
en en redevoeringen, wist alzoo, dat
voorstander was van het stelsel, dat
an den Staat den eigendom verzekert
an de schatten in den bodem tegen-
tander van de tegenwoordige wijze van
erleening der mijnconcessiesbeslist
ooi-stander weder van Staats-exploita-
ie, waar die slechts eenigszins mogelijk
ras. De voox-deelen, die thans aan par-
iculieren ten deel vallen wenschte hij
oor do gemeenschap. Dat was de grond
toon van zijn uitvoerig betoog. En om
do Kamer aanstonds over het Ixeginsel
uitspraak le laten doen, stelde hij voor
de volgende motie van orde
„De Kamer,
„Overwegende dat het- algemeen be- j
lang eischt dat de rijkdommen in den
gi-ond van N,-ïndië in de eerste plaats
komen ten voordeele van de gemeen-
schap, wanscht te streven naar Staats
exploitatie en pax-ticuliere exploitatie al
leen dan toe te laten wanneer de eerste
of min mogelijk, of min wenschelijk
worde geacht en gaat over tot de orde
van den dag."
Ook over deze motie zal dus het heden
(Woensdag) voort te zetten debat loopen.
Te voren nam de Kamer een beslis
sing over een tweetal geenszins onbe
langrijke wetsontwerpen.
Het eerste was dat houdende nieuwe
en verscherpte bepalingen omtrent den
accijns op het gedistilleerd.
De fiscus was al tot het inzicht geko
men, dat de brandei-ijen 3de en 4de klas
se, de kleintjes, die voornamelijk in Linx-
bxn-g en Noordbrabant huizen, die spe
ciaal voor den landbouw werkten xxxet zg.
„zwaar beslag," ook gedestilleerd aan
den man brachten, waarvan maar liefst
geen accijns betaald werd. Het wets
ontwerp had dus ten doel de controle
te verschei-pen en. te zorgen, dat de
schatkist kreeg wat haar toekwam. Dat
die kleine industrie daarbij niet zoxi wel
varen, was voor de heeren Trxxyen en
De Ras een reden van beklag, maar èn
de heer De Boer èn de Minister kwa
men er tegen op, dat men als 't ware
de gepleegde fraude in bescherming
nam. Tegen de wet zelve, waarvan men
de jxxistlxeid erkende, verzette zich ten
slotte ook niémand, nadat te voren met
66 tegen 6 stemmen was aangenomen
om haar eerst op 1 Juli 1900 in te voe
ren. Een jaar uitstel dat is voor de
branders autant de gagné.
Het tweede wetsontwerp omvatte de
verevening vaxi de beruchte mandaten
van het Dep. van Oorlog die op den
dienst van 1894 niet in ixitgaaf waren
opgenomen de berichte 13 ton, waai-
over zooveel gescltaeven en gewreven als
er mede gegoocheld is. In afwachting
van een totale herziening der comptabi
liteitswet was deze noodwet dringend
noodzakelijk. De heer Van der Zwaag
wilde zelfs de Ministers aanspreken on
der wier beheer deze onregelmatigheden
met de klcedingsfondsen is geschied,
maar hem werd beduid, dat de Staat
geen schade heeft geleden. Ixx dc fines
sen van de comptabele verkeerdheden,
die .„tb onderwerp van. vrij uitvoerig
debat uitmaakten, zal ik maar niet door
dringen. Voor de toekomst is geen her
haling van het- gebeurde te vreezen,
door een nieuwe regeling van het be
heer over den voorraad goederen bij
het leger, dat voortaan, onder intrekking
van het zg. voorschottenstelsel, dat ixx
de militaire administratie zoo verkeerd
schijnt te wei-ken, aan het toezicht dei-
Rekenkamer wordt onderworpen. Een
enquête-commissie zal worden benoemd
om de verkeerde toestanden te onderzoe
ken de heer De Ras wilde wèl een
parlementaire enquête vertrouwen, doch
de Reg. beduidde hem dat vooi-opgezet
wantrouwen ongeooi-loofd was. Zij be
loofde tevens aam verschillende sprekers
volledige vrijheid van handelen en on
derzoek voor deze commissie, maar zij
meende dat het onderzoek leeren zou
dat goederen en gelden aanwezig zijn-
Dat is natuurlijk te hopen, maar men
wenschte dat de commissie volledig in
staat zou zijn om alles na te gaan. De
Reg. beloofde dit.
Met 7 stemmen tegen werd het wets
ontwerp aangenomen.
G. Jr.
Geheimzinnig.
Men meldt uit Den Haag aan de
„N. R. Ct."
Omtrent het gebeurde op den Den-
n en weg met 3 jongelieden, waarvan
beweerd wordt dat een is overleden i
tengevolge van een slag, hem met den
wapenstok van een politieagent toe-
gebracht, kan worden medegedeeld,:
dat- bei lyk van den bewusten jonge-
ling naar liet Boerhave laboratorium
te Leiden is vervoerd, ton einde ge- j
rechtelijk te worden geschouwd.
Een beer, die by oproeping in de
bladen door de politie was uitgenoo-
digd inlichtingen te komen verstrek
ken, heeft zich bekend gemaakt, maar
omtrent het voornaamste punt, ui.
het slaan, geen mededeelingen kun
nen doen, aangezien dit eerst geschied
is op de Mauritskade.
Uit particuliere mededeelingen is
nog gebleken, dat er werkelijk door
den agent klappen met. den wapen
stok zyn uitgedeeld, waarvan de be-:
ambte ook trouwens geen geheim
maakt, bewerende tot zelfverdediging
te hebben gehandeld, aangezien by
van een der jongelieden (niet van den
thans gestorvene) een slag met een
wandelstok kreeg. De slagen van den
agent zouden ook niet den nu over
leden jongeling hebben getroffen, maar
diens broeder, die tusschen hem en
deD agent in stoud. De agent moet
verklaard hebben dat hij don thans
overleden knaap wel had willen
treffen, wegens zijn schandelijk ver
zet, maar dat by daartoe niet in de
mogelijkheid was door den zoo juist
aangegeven stand der personen.
De vrouw van den 91-jarigen oud-
stryder Kools in den Haag, die Zater
dag voor acht dagen op zyn feestdag
overleed, is Maandagnacht ook ont
slapen.
Maandagmiddag is de le-luitenant
der artillerie Boom aan het Seheve-
ningsebe strand voorbij het artillerie-
schiet terrein aan het hoofd verwond,
doordien bij de schietoefeningen een
stuk geschut te vroeg afging. Hij
heeft vermoedelijk het slmtstuk van
bet kanon tegen het hoofd gekregen.
Per rytuig werd hij naar Den Haag
vervoerd. De kwetsuur is echter
onbeteekenend.
de Bourbon o. m. het volgende mede
lo. behoort het graf in eigendom, aan
Prins C. L. de Boxxrbon te Tetei-ingen.
Deze heeft gemeend het graf zoo lang
mogelijk onaangeroerd te moeten laten,
omdat het voor de aanhangers der zaak
een soort bedevaartplaats is geworden
(hetzij daxx dat zij het hek der begraaf
plaats binnentreden of er voor blijven
staan), en ook omdat het in zijn tegen-
woordigen vorm een vooxixhu-cixde aan
klacht is van het verkrachte recht. Ten
bewijze overigens dat de tegenwoordige
eigenaar zich wel degelijk aan zijn be
zitting laat gelegen liggen, diene dat,
toen eeixige jaren geleden, bij het bou
wen van den watertoren op het kerkhof,
er planken en puin op den grafsteen
waren gevallen, liij zich onmiddellijk ixx
Den Haag hierover beklaagde, waarop
van allerhoogste zijde bevel kwam het
graf tcix strengste te eerbiedigen.
2o. het grafschrift, al is het in ver
schillende boeken aangehaald, heeft
nooit moeten dienen tot bewijs van er
kenning van den Dauphin door de Ne-1
derlandsche Regiering. Dit zoxx een
pover bewijs zijn. Daartoe bestaan er
andere, o. in. de registers van den bur-
gei-lijken Stand te Delft en de drie zit- i
tingen der Staten-Generaal in Decem
ber 1863 over de naturalisatie mijns
vaders.
In het militair hospitaal te's-Bosch
liggen acht manschappen van eenzelfde
bataljon aan typhus. Maandagmorgen i
is dit cijfer nog met vier nieuwe iyders
vermeerderd. Men vermoedt dat deze
ziekte een gevolg is van do jongste
manoeuvres.
(Nbr.)
Een zonderling huwelijk.
Woensdag trouwde te Amersfoort
een paartje waarvan de man S3 zomers
achter den rug had en de vrouw 56
lentes telde. De stoet werd aan het
stadhuis door vele belangstellenden
opgewacht, die meenden een vrouw
die gewoon was op krukken te gaan
en lichtgeloovigen hun toekomst uit
de kaart voorspelde, het huwelijks
bootje ie zien instappen. Van kruk
ken was echter niets te zien indien
men niet meerekent het bouten been
waarop een der getuigen, een liedjes
zanger van beroep, in den stoet voort
strompelde. Gejuich was er in de
menigt8 die het paar opwachtte en
gejuich was er ook in den bruiloft
stoet.
Doch het gejuich van het echtpaar
is van korten duur geweest. Hetecht-
geluk schynt gestoord te zyn gewor
den doordien er een einde kwam aan
het door den man opgespaarde geld,
dat een som van f200 bedroeg. Hem
werd toen de deur gewezen. Gelukkig
heeft by een onderkomen gevonden
bij een zoon van hem.
licht, het vermoeden van vergiftiging
door middel van luciferskoppen. Dit
vermoeden werd versterkt, toen by
opening van een der gestorven varkens
uit de maag een scherpe phosphor-
lucht werd waargenomen.
Daar men een der buren kort te
voren in de nabijheid der varkenskooi
had gezieD, en in zijn woning lucifers
werden ontdekt van gelijke soort, als
die in den bak gevonden, rees ver
denking tegen dezen.
Het onderzoek wordt nog voortge
zet.
Een noodlottige slag.
Jl. Donderdag werd opdescheeps-
bouwery van de Gebr. Verstokt te
Mar lenshoek, zekere G. Pas, 17 jaren
oud, door een der andere werklieden,
j J. Sloot, met een stuk yzer een slag
tegen het hoofd toegebracht, waardoor
by bewusteloos werd en weggedra
gen moest worden.
Nadat hy des anderen daags we
derom tot't bewustzyn was terug
gekeerd en zyn toestand veel verbe
terde, is by Maandagmiddag aan de
gevolgen overleden.
De dader is Maandag door de mare
chaussees aangehoudeu.
De justitie werd Dinsdag verwacht
om een nader onderzoek in te stel
len en het iyk gerechtelijk te doen
schouwen.
Moord te Tilburg.
Maandag was de justitie uit Breda
te Tilburg om een onderzoek in te
steilen iu zake den Zaterdagavond
op Scbuurkens gepleegden moord. Dit
onderzoek heeft geleid tot aanhouding
van een zwager van den verslagene
eu diens beide zoons, welke alle drie
naar Breda zijn overgebracht. De
justitie meent een spoor te ontdekken
m het feit, dat S. Zaterdagavond in
beschonken toestand de woning van
zijn zwager binnenkwam, aldaar in
woordenstrijd geraakte en ten laatste
(tot handtastelijkheden tegenover zyne
j zuster en zyn zwager overging. Daarna
verliet hij de woning en korten tijd
later werd zijn lyk op niet verren
afstand gevonden, üe justitie nam een
bytol in beslag, waarmede vermoede
lijk de stoot juist onder de derde
rib is toegebracht, S. was een per
soon, erg aan den drank verslaafd.
Zyn zwager en zyn vrouw voorzien
door vlijt in de behoefte van een groot
gezin.
Typisch!
In een nabij Roermond gelegen ge
meente had de veldwachter voor zyn
beproefden ijver f 50 belooning ont-
1 vangen. De man erg in zijn nopjes
en ineer dan dankbaar, wist mets
beters te doen dan de vrouwen der
gemeenteraadsleden by zich tenoodi-
gen, waar hy ze op koffie iracteerde.
Het graf van Lode wijk XVII.
In liet Haagsche Dagblad, waarvan
dezer dagen een klaclit was opgenomen
over den toestand waarin het graf ver
keert van den te Delft overleden Naxux-
dorff, deelt thans de heer A. E. G. A.
Vergiftiging.
Bij enkele varkens van den karre-
man K., te Grave vertoonden zich
zeer verdachte verschijnselentoen-
een paar stierven werd de politie van
bet geval kennis gegeven, en een
ernstig onderzoek bracht nu aan het
rechtbank te Utrecht werden behan
deld, kwam voor eene zaak van be-
leediging in brieven van EL J. Ij. A.
en V., door M.K., student te Utrecht,
gepleegd op 27 Juli jl.
De oorzaak was een geldquaestiede
bekl. scheen een studiegenoot, die
diep in de schulden zat. geld te heb
ben voorgeschoten. Ook had hy voor
den vriend een wissel geteekend, wat
liem op f 500 te staan was gekomen,
in de meeniug, dat de familie er toe
zou medewerken, dit geld terug te
geven. Edoch de vriend „vertrok",
volgens den beklaagde maakte de
familie hem zelfs dit „vertrek" moge
lijk, door hem geld voor te schieten,
„want zelf had hy geen cent meer."
De familie scheen evenwel niet ge
neigd deze f500 geheel of gedeelte
lijk af te doen. en nu vond de be
klaagde. dat hij door de familie
„smerig" was behandeld. Een brief
wisseling was het gevolg, en door
uitdrukkingen, voorkomende in twee
brieven van den beklaagde, achtte
de familie zich beleedigd, en een aan
klacht. tegen en vervolging van den
beklaagde was bet gevolg.
De moeder van den „vertrokken"
student verklaarde, dat zy den bek!,
nooit had gezien, en enkel zyn naam
wel eens genoemd was door haar
zoon. Ook had haar zoon haar ver
teld, dat hy geholpen was „door een
vriend die rijk was."
Nu was er verschil van meening
tusschen den officier van justitie eu
den bekl., wat wel eens meer voor
komt, omtrent de gepleegde feiten.
De beklaagde vond dat hier geen
beleediging had plaats gehad. Hoe
kon je nu iemand beleedigen, als er
veen derde by is. Als hy had willen
beleedigen, zou hy liet op eene geheel
andere wijze hebben gedaan. Bekl.
had een krassen brief ontvangen en
daarop bad de bekl. krasse brieven
teruggeschreven, om „de lui" opmerk
zaam te maken op hun opgepaste
handelwijze. En dat had hij gedaan
in bewoordingen, die zoo de gelief
koosde termen zyn van sommige stu
denten, die ze van elkander overnemen,
en die ze noodzakelijk vinden om hun
waardigheid tegenover het overige
nietige menschdom meer luister by te
zetten. Zoo wemelden de brieven vau
„ploerterig", „proleet", „begrip van
fatsoenlijk wensch", elc. etc.
Dit nu waren, volgens bekl., geen
beleedigingen. „Proleet" was, dat was
algemeen bekend, in de bestudeorde
wereld de naam voor allen, die buiten
de bestudeerde wereld staan.
De officier van justitie vond de ge
bruikte termen en ook het beleedigen
per brief strafbaar beleedigend. Meende
bekl., dat hij was opgelicht, dan had
by een aanklacht tegen den vriend
moeten indienen.
j Da eiscli was f50 boete, subs. 50
dagen hechtenis.
(U. D.)
RECHTSZAKEN
Beleediging.
Onder de talrijke, maar weinig be-
teekenende zaken, die Maandag voor
de kamer van strafzaken vandoarr.-
j Een overweg-quaestie.
j In hooger beroep stonden Dinsdag
i voor de arrondissements-rechtbaok te
1 Rotterdam terecht bestuurderen der
H. IJ. S. M. te Amsterdam.
FEUILLETON.
De list van lord
Hudibras.
„Trouw hem niet als de gedachte je
iaangenaam is," zeide Lady Elizabeth
alm.
Toen zij het gesprek oververtelde
ix dat deed zij woordelijk, want Nora
as een waarheidslieveixd meisje en de
ovengenoemde woorden aanhaalde bo
on zij luid te lachen.
„Als die gedachte je onaangeixaam is
k verzeker je, Dell, zij gebrxxikte pre-
dezelfde woorden. Je kent mijn
aite. Zij breide kalmpjes door, eu telde
a steken van dexx hiel, terwijl mijn
loed kookte; als ik mij niet bedwon-
-Q had was er een scène voorgevallen!
Maar gelxikkig liep ik bijtijds de ka
lei" xxit eax zij breide, voor zoover ik
■nminste weet, nxstig voort.
Maar vindt je 't niet vreemd dat een
'cniw... ik meen, dat tante Elizabeth
1 mij hetzelfde bloed door de aderen
roomt en zij kan spreken vanals
ie gedachte je onaangenaam is en ik.
„Nu... jij!"
„Dell, weet jij hoe, 't met mij gesteld
is?"
„Neen, werkelijk niet. Het verwon
dert mij of je het zelf weet. Stil, word
nu niet kwaadje zoudt anders iets
zeggen waar je later misschien... hè?"
„Je bent al precies als de x-est," barst-'
te Nora xxit en haar stem trilde van ver-1
ontwaardiging, „je denkt omdat ik een
maal eexx dwazen streek xxithaalde, die
mij trouwens duur genoeg kwam te
staan, ik nooit meer te vertrouwen ben.
Begrijp je dan niet... zie je dan niet in,
dat mij juist daarom de gedachte zoo
spoedig weder geëngageerd to zijn on
aangenaam is? Hebbeix wij er niet allen
da .vernedering van oixdervonden exx...
.Werkelijk, lieve, je welsprekendheid,
je woordenvloed is... op mijn woord,
boezemt mij vertrouwen in. Als dat ge
heel onvoorbereid is, moet ik bekennen,
dat ik niet in je schadixw kan staan..."
„Dell, ik dacht niet dat je zoo on
vriendelijk kondt zijn."
Het was een warme morgen in Mei
en door het opexxstaande venster van de
kamer, waarin bovenstaand gesprek
werd gevoerd, drong het gegons van
pratende voetgangers, het geratel van
wielen enz., tot hen door, want Lady
Elizabeth Strangewavs had zich in haar
villa., in liet hartje van Mayfair gele
gen, geïnstalleerd.
Eenige minuten zwegen de beide
nichtjes, hoe verlangend zij ook waren
het gesprek voort te zettenzoo hoorden
zij dus duidelijk het geratel van wielen
naderkomen en voor hun deur stilhou
den.
Dulcibella zag uit het raam en trok
het volgend oogenblik haar hoofd
lachend naar binnen.
„Het is een keurige „hansom", Nora,
met een prachtig paard ca- voor. En
Lord Hudibras ziet er in zijn uniform
bijzonder knap uit. Ik veronderstel, dat
hij naar de Levée gaat."
Nora bloosde van kwaadheid.
„Dat is het werk van tante. Zij heeft
hem zeker op de koffie gevraagdclat
is al te erg. Als hij binnen is, slippen
wij er uit, Dell. Wij kunnen bij Gunter
gaan lunchen en als hij dan nog niet
begrijpt
„Nora, Xox-a, doe toch niet zoo dwaas!"
Met een ernstig, kalmeerend gebaar,
trad het jonge meisje, die eenige jaren
ouder was dan Nora, op haar nichtje toe.
„Nox-a, je weet, dat je van den iuan;
houdt
Ongelukkiger opmerking had Dulci
bella zeker niet kunnen maken. Nora
duwde haar ongeduldig van zich af.
„Geef hem slechts... geef je zelf nog
één kans," pleitte haar nichtje.
„Hij is zoon goede jongen. Iedereen
zegt het. En liij heeft je oprecht lief en
schaamt zier er niet voor het, aan wien
ook, te bekennen. Maar ik ken Hudi
bras... als je hem eens afwijst, vraagt
hij je nooit voor de tweede maal.
Hij is een van die nederige menschen,
die zich zelf altijd doxxx en onaantrekke
lijk vinden exx schranderheid bovexx alles
bewonderen.
Stel, dat je er berouw vaxx kreegt, dan
zou hij toclx niet anders denken, dan
dat je hem om zijn titel en positie
naarnt..."
„Hoe kan je zoo iets zeggen? Mijn
arme tante is tenminste boven zulke lage
gedachten verheven."
„Dat is zij." Maar hij? Wat zou hij
anders laxnnen denken ONora, er
hebben zooveel misverstanden plaats en
vooral iu dit groote onoprechte Londen.
Wij kxxnnexx eigenlijk niemand vertrou-
wen. Bah. Jij ziet mij, zelfs je oude Dell
wantrouwig aan... je verdenkt mij..."
„Als je niet wilt, dat ik je ergens van
verdenk ga dan mee naar Gunter. Dell
jou wil ik het wel zeggen, ik ontmoet
Lord Hudibras van avond bij de Ley-
boumes.
Als hij mij vi-aagt zal ik mijn ant
woord klaar hebben... maar ik kan
hem nu niet ontmoeten..."
„Naar beneden te gaan en lamscote-
letten te eten..."
„Nix laten wij dan de lamscoteletten
maar aan hxin lot overlaten." Dxxlcibella
wilde nu gaarne van toegeven weten.
„Je ontmoet hem dus hexxsch van
avond? Mooi! Naar Gunter dan, avec
beaucoxxp de plaisir. Je houdt mij toch
niet voor den mal, Nora?" vroeg zij
plotseling.
Nora zocht gejaagd naar haar bexxrs
eu handschoenen. „Neen, neen; ik zoxx
het je niet verteld hebben maar..." zij
opende de deur, „houd nu je rokken bij
elkaar, dat zij niet ritselen en haast je",
zeide zij de daad bij het- woord voegend.
„Zij zullen denken, dat wij een paar
uur xxitblijven," zeide zij toen beiden on
gezien de straat bereikt hadden. „Zij
zullen ons zoeken als de lxmchbel lxxidt
en dan zijn de vogels gevlogen." Vroo-
lijk zag zij om zich heen, terwijl zelfs
de meer voorzichtige Dulcibella, in
weerwil van haar bezorgdheid, schik
kreeg in hun ontsnapping.
Gunter's etablissement was slechts
eenige huizen verder gelegen en Nora
vond hot een allerkoddigst idéé zoo
dicht bij en tegelijkertijd zoo ver weg
te zijn. Was het niet een gelxikkige om
standigheid om zoo te zeggen nog in
het gezicht te zijn harei' tégen woning
en zich toch zoo zeker te gevoelen, dal»
j men haar hier niet zou komen zoeken.
Had zij zich hier nu maar mede tevre
den gesteld Maar neenDulcibeUa, de
j beste raadgeefster en tevens de meest
vertrouwde bloedverwante, wilde en zou
haar wijzen raad opdringen. Aan hun
kleine tafel gezeten koixden zij luui in
tiem onderhoud even onbelxxisterd voox-t-
j zetten als zaten zij nog in de slaapka-
mer van Nora Strangeways.
j En indachtig aan een oud spreek-
woord, dat men het ijzer moet smeden
j als het heet is, lxegon zij opixieuw op
hetzelfde aanbeeld te slaan.
I „Ja, tante Elizabeth, bekende aij
eenige oogenblikkcn later aan die waar
dige dame. „gij zult zien, dat ik een
groote rol in deze geschiedenis gespeeld
heb.
En al was Nox-a zóó ondeugend om.
xxw lunch te ontloopen en mij met ham
mee to troon en, zult gij toch zien, dat
ik mijn tijd niet heb laten verloren
gaan. Van avond ontmoet Nora Lord
Hudibras en zal zij hem ongetwijfeld
haar antwoord meedeelen."
Weken lang hadden de vrienden on
bekenden van Nora op spelden gezeten,
