Dr. Mliam's Gein. NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD. 46a Vrijdag 4 November 1898. ■o. 4709 U'S DAGBLAD A3302STI:T2I»yCE]2<rTSI?K,IJ'S: Voor Haarlem per 3 maandenf 1.20 Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der gemeente), per 3 maanden1.30 Franco door het geheele Rijk, per 3 maanden1.65 Afzonderlijke nummers0.05 ■Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem, per 3 maanden0.30 „de omstreken en franco per post0.3?i/o AJD\naiH,a?En<r3HEDsr: Van 1 5 regels 50 Cts.; iedere regel meer 10 Cts. Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlek rabat Reclames S3 Cent per regel. Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Dit blad verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen. Bureaux: Kleine Houtstraat 14, Haarlem. Telefoonnummer f22. Directeur-Uitgever J. C. PEEREBOOM. Hoofdagenten voor het Buüenbmd: Compagnie Générale de Publicüé Etrangére G. L. DAUBE Co. -JOHN F. JONES, Succ., Parijs 31bis Faubourg Mantmartre. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiën en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam. BIJTTEN het Arrondissement Haarlem is de prijs der Advertentiën van 1—5 regels /'0,75, elke regel meer ƒ0,15; Reclames per regel f 0,30. Agenten voor dit blad in den omtrek zijn: BloetnendaalSantpoort en SchotenP. v. d. RAADT, Sandjpoort; HeemstedeJ. LEUVEN,bij de tol; Spaarndam, C. HARTEN DORPZandvoort, G. ZWEMMER Veisen, V»T. J. RTJUTER; Bever wijle, J. HOORNS; Hillegom, ARTE HOPMAN, Molenstraat Genoemde Agenten nemen Abonnementen eD Advertentiën aan. OffscBseËe Sericihifen? rijen behooren tct de 11de, 15de, 17de, ming later cene oproeping ter verga- samen te vatten in vier stellingen, j 27ste, 29ste en 30ste regimenten en dering geschieden." .waaronder deze: ikomen van Dinan en het Klamp van: Waar het huwelijk niet meer is Burgemeester en Wethouders van j Chalons. Ons naamkaartje gaat niet naar i een geheel samensmelten van man en Haarlem doen te weten, dat hot leAlle troencn van het garnizoen van Nijmegen. Voor liefde voor onze taal vrouw, het worden van een persoon, suppletoire kohier voor de plaatselijkeCherbourg zijn op voet van oorlog, j wenscken wij voor deze Nijmeegsche daar mag de wetgever niet mede directe belasting naar bet inkomen Ook te Brest zijn talrijke detachemen-dame ('t zal wel een dame zyn niet werken zulk een baud te doen be- dezer gemeente, dienst 1898, ter in- j ten kanonniers èn artilleristen aange-j onder te doen, maar zelfs voor het j stendigen. vordering van de daarop voorkomende - komen, hoofdzakelijk ter versterking j nobele doei van taalzuivering komt j Kinderen ait een oneenig huwelyk, aanslagen op heden aan den'Gein.-van kustbatterijen. Leen schrikbewind, als hier wordt1 daardoor waarschijnlijk reedserfe- Ontvanger is ter hand gesteld, en dat Kaar deze batterijen zijn eveneens voorgesteld, niet te pas. j lijk bedeeld met neiging tot een onaan- ieder verplicht is, zijnen aanslag opj200 man van het 19de regiment infan-| Want dat zou 't worden als hetgenaam humeur groeien op ineen de door hen volgens art. 23 der ver-teria ge2onden, afkomstig van het garni-laatste punt van 't programma werd i atmosfeer, die voor hunne mQreele ordening op do heffing van deze be-Uoen van Brest uitgevoerd. „Zich niet voorzien bij ben. I ontwikkeling hoogst verderfelijk is. 1 - - „die hunne diensten en waren in on-j Het was vooral by deze stellingen, „nodeiiandsehe woorden aanbieden".dat Prof. v. d. Vlugt lang bleef stil- Geen dingen meer koopen in 't Ma-1 staan. gasin de Modes", dat komt eerst weer j De eerste noemde hij de primaire in de gunst, als het zich „Modema-leugen van het leugenstelsel het vrye gazyn" gaat noemende „Boulange-1 huwelijk. rie parisienne" is uit den booze,He herderszangen dichtende lofre- maar de „Panische bakkerij" kan ge- denaars op 't vrije huwelijk, meende nado vinden. Ea hoe het moet gaan spreker, gaan uit van het ziekelijk wanneer de a. s. leden van dezen idyllisch beginsel, dat het huwelijk lasting gestelde termijnen, tc voldoen, j kleine havenstad Conquet is be- alsmede dat afschrift van het kohier jze^ een compagnie van liet tweede van heden gedurende vijl maandenreo.:meilt lliarin;ers' voor een ieder ter plaatselijke secre tarie Ier lezing is nedorgelegd. Haarlem1 Nov. 1898. Burgemeester en Weihouders voornoemd BOREEL. He Secretaris. PIJNACKER. Politiek Otfes-atacSil» STADSNIEUWS Eerste en derde pagina. Haarlem, 3 Nov. 1898. Een aardigheid! Dinsdagavond hadden eenige per- Isonen in den laatsteu trein van Rot- terdam naar Amsterdam, de aardigheid 'vuurwerk af te steken en dat in an- Idere afdeelingen te werpen, met net evolg, dat de jas van een reiziger Het in een vorig nummer medege deelde bericht betreffende het terug-iin brand geraakte. De stationchef, trekken van majoor Marchand uit Fas- hier ter stede, bij wien een beklag joda doet verwachten, dat het geschilwerd ingediend, seinde naar Amster- fcusschen Engeland en Frankrijk geen aanleiding zal geven tot een casus belli wat het hardnekkig standhouden der Fraaischen, aan den Nijl had kun nen teweegbrengen. Niettemin luiden de berichten over dc voorzorgsmaatregelen door beide lan- dam, alwaar door de politie een der daders in arrest gesteld werd. den genomen tegen alle gebeurlijkheden j 7.nri emstif alsof de oor!ocsverklarinn n Verdelging van vreemde •woorden. Onder het opschrift Nationaal ont vangen wy het navolgende stukje ter zóó ernstig alsof de oorlogsverklaring niet ver meer in het verschiet ligt. En toch moet er werkelijk nog niet- de min ste vrees voor bestaan. jVele vreemdelingen die ons vader land bezoeken twijfelen er aan of bet onafhankelijke Nederland eene eigen T taal bezit rijk genoeg aan woorden To Londen heeracht een bepaald <x r- Qm goen0 bcbu0fte t0 hebben aan de logzuchtage stemming de „üommc^ van vreemde talen. De aanleiding daffaires verKlaren zich openlijk voor jji.__» den oorlogvoor Frankrijk zijn zij niet bang, want als de nood aan den man komt rekenen zij op den steun van DuitscMand, terwijl Rusland's steun aan Frankrijk nog lang niet zeker is. Uit de Engelsche oorlogshavens blij ven de onrustwekkende berichten even wel steeds doorgaan. Uit Londen wordt aan de ,,KöLnische Zedtung" gemeld, dat in alle arsenalen tot deze dwaling ligt in het veelvul dig gebruik maken, vooral van Fran sche uitdrukkingen op Uithangborden, "Winkelramen. Aanbiedingen, Aanbe velingen, Briefadressen, Naamkaartjes enz., wat getuigt vao neringen natio- nalen trots en van een nog steeds ge bukt gaan onder het sinds lange jaren afgeschudde, gehate Fransche juk. „Zoude het nu, terwjjl onze geëer- biedigde Koningin getoond heeft eene on op allo strategisch belangrijke pun-Nederlandsche Vorstin te willen zyn, ten de oorlogstoerustingen met verdub- ajet de juistQ ty.j zjjDj paal en perk belden ijver voortgezet worden. Zes tor pedojagers, die 30 knoopen moeten loo- pen, zijn Woensdag in dienst gesteld en zullen aan het Kanaal-eskader toege voegd worden. Alle Engelsche oorlogsschepen, zeven in getal, die te Wei-Hai-Wed liggen, ge- te stellen aan Let te hulp roepen van vreemde uitdrukkingen in bovenge noemde zaken? „Daartoe zoude het meest afdoend middel zeker zyn een Bocdsi te stich ten, waarvan de Leden de verplich ting op zich nemen: noch op adressen .w "3o- iLwg VJJ uiyju ÜOUIDU. uubu UJJ auioooou reed voor het gevecht, kunnen een uur jVOor Binnenlandsche BrieveD, noch op na aankomst van het daartoe strekkendNaamkaartjes vreemde woorden te ge- bevel in zee gaan. De pantserschepenbruiken en zich verbinden zich niet Victorious en Undaunted nemen fe te voorzien bij hen die hunne diensten Tsjifoe een volledigen voorraad kolen in. De overheid bewaart het diepste stil zwijgen. Een sterke Russische vloot is te Port. Arthur bijeengebracht. zou zijn een geheel opgaan in eikaars meeningen een minnekoozery van 't begin tot het einde, een eeuwigdurend ja en amen zeggen.Dit nu isz.i. het kantoor „Bagage" zet, die er eenideaal van het huwelyk niet. Man en station-„chef" op nahoudt, een „con-1 vouw moeten elkaar aanvallen. De troleur" de kaartjes laat nazien en I maQj wiens ruimere blik, wiens zin die, wat een barer betreft, zich ver- i Y0Qr..feQPffi en poëzie afslijt in den Bond een pakje per spoor hebben te verzenden, begrijp ik niet Hoe kan men een inrichting be gunstigen, die boven haar goederen- heugt in het bezit van een Raad van „administratie", waarvan een „gede legeerd" lid met de dagelyksciie lei ding van de zaken is belast. Met meer voorbeelden van deze soort zullen we den lezer niet ver meden. Wel mag gevraagd worden, of het woord „Nationaal" boven de circulaire wel heel gelukkig gekozen is eu of het wel goed gezien is, dezen Bond te stichten juist in „Nijmegen", dat toch geen nederlandsch woord is, maar verbasterd van het latynsche „Noviomagum". Wil men taalzuivering, best. Doch dan niet door dwang óp handelaren en winkeliers, maar door het bevor- dagelykschen sleurgang van zyn be roep dreigt zeer eeuzydig te worden, dre gt te worden een vakman zonder nog en oor voor wat buiten zyn vak belangen omgaat. Dan moet de vrouw, wier gevoel voor de zaken, die bij naren echtgenoot zyn afgestompt, aanvullen, wat hem is gaan ontbre ken. Ai kunnen er dan by meenings- verschil ook botsing en wrijving ont staan, dit is juist goed om beiden te vormen. Hoofdzaak is dat de indivi dualiteit, het eigen-zelf krachtig biy ve bewaard. En omdat volgens prof. van der Vlugt de voorstanders van 't vrije deren van goed taalonderwijs op school, huwelijk, van het romaneske begrip niet alleen van onze eigen, maar ook 17an ket huwelijksleven uitgaan, past vau de vreemde talen. Alleen by diehun kader de verdediging van 't fransch, duitsch on engelsch kent, vrÜe huwelijk zeer wel, maar wanneer weet wanneer hij een gallicisme, ger-meu wezen van den echt nader manisme of anglicisme begaat. Debeschouwt, komt men tot de overtui- anderen zondigen in onwetendheid i naar zijne meening, dat zij zich en het is barbaarscb, hen daarvoor vergissen. te straffen met (ik vraag verontschul- j He voorstanders beweren, dat de diging voor het woord) „boycot". huwelijken, die ontbonden worden by jde opzegbaarheid niet zooveel zullen Voordracht in TavIpt* vermeerderen. Integendeel, een last, voo.araoüt m lsyier. |2eggen zy, die vrijwillig wordt In Teyler's mooie gehoorzaal, diegedragen, heeft meer kans goed ge- zeer goed was bezet, hield gisteren- dragen te worden, dan wanneer hy gedwongen wordt opgelegd. Hiertegenover stelde Prof. van der Vlugt de argumenten dat de licht zinnigheid en lichtvaardigheid in hoofdzaak zyn te zoeken by den man avond Prof. W. van der Vlugt van Leiden de eerste der in dit seizoeu te houden voordrachten. Niets, zoo zeide Prof. v. d. Vlugt, wordt in onzen tyd niet ontheiligd, zelfs het huweljjk voelt de schennende en de toewijdende trouw by de betere hand vau den tijdgeest. i sexe. Dat diensvolgens door gemak- Ten bewijze hiervan las de sprekerkelyke opzegbaarheid de vrouw juist een uitvoerig pleidooi voor, dat zeven-in miDder gunstige positie verkeert, en waren in Onnederlanasche woor-1 tien jaar geleden door een uiterst be-wijl de man zal denken..lukt het den aanbieden. jkwaam jurist ten behoeve der opzeg- niet, gaat het niet naar wenscb, wel- Allen, die genegen zyn tot het op- baarheid van 't huwelyk was neerge-nu, dan nog maar eens elders gepro- richten van zoqdanigen Bond mede j schreven en aan de hand van dit beerd. Als bewys biervoor wilde hij Uitvoerig ook stond spreker stil by het kroost Een echt, zoo romanesk eo idyllisch als de voorstanders van 't vrye hu welyk wenschen is z. i. niet de ge schikte atmosfeer voor kinderen om tot ontwikkeling te komen. Het is een atmosfeer van lauw water en den opdat men do schilderijen goed zoude kunnen zien. maar toch waren enkele van de bekendste stukken door een zoo talryk publiek omgeven, dat bet goruimen tyd dunrde eer men ook daarvoor een plaatsje had ver overd. Dat het nu juist een kwartjes-publiek suiker. Juist daar, waar heerschtj was, hetwelk de tentoonstelling be- wryviug van gedachten, juist daar, j zocht willen wy niet beweren. Het waar de moeder zorgt, dat de bloemen j is altijd een moeilijke zaak iemand te der poëzie niet door den zwaren tred 1 taxeeren, maar de meerderheid de r van 't proza des levens door den bezoekers, waaronder veel dames vader worden vertreden, kunnen de kinderen tot harmonische ontwikke ling komen. Zeker, 't is waar, er zyn nu veel stumperds, voor wie het beter ware, dat vader en moeder maar scheidden, maar, mochten de denkbeelden der vrye-huwelykspreöikers ingang vin den, dan ziet spreker voor zich hon derden, duizenden nog ongelukkiger stumperds. Prof. v. d. Vlugt besloot zijn rede met. aan te merken dat ons huwelijks recht dringend herziening behoeft. Maar de hemel beware ons, zoo ein digde hij, voor een panacé als door de voorstanders van 't vrye huwelijk wordt geboden. De „Figaro" verzekert, dat tal vante werken, worden uitgenoodigd hun;pleidooi weerlegde Prof. v. d. Vlugt genoemd zien de tyd der Fransche batterijen artillerie zijn aangekomen teNaamkaartjes onder letter N.B. toe' de meest bekende verdedigingen van revolutie, toen bet vrye huwelijk werd Cherbourg, ter versterking van het al- te zenden aan de Firma Ten Hoet 't vrije huwelyk. gehuldigd en in bijzonder korten tiid daar sterking garaizoou. Deze batte- te Nijmegen, zullende bij rnimedeelne- vrije huwelyk. gehuldigd en in bijzonder korten tyd Het pleidooi van bedoelden jurist is 10.000 huwelijken werden ontbonden. jonge- en oude-jongelui en heeren durven we gerust op meer dan deze entree schatten. De vrye Woensdag middag op de scholeD leverde ook blijkbaar zyn contingent Om twee uur werd het bezoek op een 1600 personen geraamd. Heden was het de laatste dag. Tel. Vreemdelingen op de beurs. Een Russisch tourist, die Amster dam bezocht, en Woensdag een be zoek aan de benrs bracht, zendt ons een schrijven waarin hy klaagt over de wijze waarop hy daar behandeld is. Hy had zich, al kijkend naar liet ongewone schouwspel der handelende en verhandelende menigte, begeven in den effectenhoek en werd daar onver wacht door een paar bearsbezoekers aangegrepen en onder groot ge schreeuw heen en weer geschud. De vreemdeling, die onze taal niet mach tig is, werd door beursbeambten ont zet, die hem zoo schrijft hy be duidden, dat de effectenmannen geen vreemdelingen in hun hoek dulden Gelukkig kwam deze verklaring bij tijds, anders waren er misschien on gelukken gebeurd, daar de zoo onbe schoft aangevallen Rus reeds zyn re volver bad gegrepen om zich te ver dedigen. Het is niet voor het eerst dat klachten gehoord worden over de houding van zekere beursbezoekers tegenover vreemden. Wanneer de ef fectenhoek verboden terrein is. dient dat op daidelyko wijze by den ingang vermeld te worden, of behooren zy die voor hun vermeend uitsluitingsrecht opkomen dat op beschaafde wyze te doen. Het geeft al een allerverwon- derlykslen indruk van de manieren van een deel onzer handelaars, wan neer dergelijke dingen voorkomen. Daarentegen behoort de Benrscom- missie, of wanneer deze onmachtig is, de overgroote meerderheid der „be schaafde" beursbezoekers met kracht op te komen. Rbld De oudste bewoonster vau Zeeland. Te Zaandam overleed de oudste het geduld van sommigen al op het j bewoonster van Zeeland, namelijk punt stond op te raken, de ingang I ^llaa keuniSi weduwe van Heu- jweer vrij gegeven, en waren eenige jdnk M°ens. Zy is den lOen Juli l/% .tientallen binnen gelaten, <lan bleetj°P bet Zaamslansche eer geboren toch de gang even vol door den nieu- oetetkte dus den zeidzamen onder wee aanvoer, die steeds maar langs j jjom van 10- jaar 3 maanden en 29 de breede trap naar boven kwam. 1 da?eo- De Commissie zorgde zooveel moge-Haar echtgenoot, die den leeftijd lyk de zalen niet te vol te laten wor- van Jaar boi'Gikte, is in!872over- Hofbericht. Dinsdagavond om 8.2-1 kwam per extra-trein over Zutfen op het Loo aan H. M. de Koningin-Moeder met gevolg. H. M. de Kóningin wachtte hare moeder aan het station op. H. M. was vergezeld van de grootmeêsteresse baronesse Van Hardenbroek en baron Van Tuyll van Serooskerken, terwijl ook aanwezig waren de burgemeester van Apeldoorn en de heer J. A. van Steyn, iutendant van het koninklijk Het Loo. De Rembrandt-tentoon- 8teiling. In tegenstelling met Dinsdag, toen slechts een luttele paar honderd be zoekers de Rembrandt-tentoonstelling togen 25 cents entree bezichtigden, was het er Woensdag stampvol. Reeds om negen uur by de opening van het bureau, stroomde het publiek in grooten getale naar binnen, en om de zalen niet te overvallen, moesten eenmaal gedurende de morgen-uron de toegangspoorten gesloten worden. In den middag bereikte de men- schentoevloed zyn toppunt. De boven- vestibule stond zwart van de men- schen, die dicht opeengedrongen ge duldig de heropening der beide tour niquets afwachtten. Werd na eenig wachten, terwijl FEUILLETON. 10) „Dan ben ilc niet bevooroordeeld," zei- do de oude juffrouw Firs-Robinson lachend. „Uw woorden bewijzen 't want ik verzoek u wel te bedenken dat ik een gezondere opinie heb dan het. gros der inenschen. En ik houd ook geen reke- niug met degenen, die ik mag lijden of niet. want ik kon mevrouw Darkhani niet uitstaan toch geloof ik. dat zij ook veel goeds liad." „Wie is die mevrouw Darkham?" vroeg de heer Browne. „Die logge, rcode vrouw met een stem als een vischvrouw, die ik verleden jaar ontmoette „Ja. Zij gleed gisteren over een si naasappelschil uit en men gelooft niet, dat zij herstellen kan." Mevrouw Greatorese onderhield zich met Lord Ambert, die haai' korte ant woorden gaf, want hij verlangde niets liever- dan den band tusschen Elfrida en hem steeds nauwer aan te halen en nu werd hij belet vorderingen bij haar te maken. De kleine erfgename, die met den ongelukkigen predikant coquet- teerde was zich zeer goed van zijn on geduld bewust en lachte in haar vuistje. „Ik ben bang, dat tantetje niet ei-g! vroom is," zeide zij, Tom Blount, die voortdurend om haar heen draaide, on deugend aanziend. Zij doelde nl. op het! gezegde van haar tante dat het beter is1 dat getrouwde lieden, die niet overeen-1 stemmen, gescheiden worden. „Zijt gij»wel, tante?" Tante, schoof bij het hooren van deze woorden dichter bij haar nichtjebood zij ooit weerstand aan die lieve stem ..Ik weet niet wat ik ben," zeide de gezette dame met een goedgunstig lach je. „Maar dit weet ik welals men mij ooit verzocht met dokter Darkham te trouwen, zou ik „dank je" zeggen." „Otantetje, nu gaat gij toch heusch te ver. Gij zijt niet liefderijk en mijnheer Blount zal u onverbeterlijk vinden," zei de haar nichtje zich achter haai" waaier verschuilend, als was zij hevig ontsteld. Klaarblijkelijk schaamde rij zich over zichzelf, dacht haar tante. Maar Blount wist met ongelukkige zekerheid, dat rij lachte. „Luister maar niet naar haar. mijn heer Blount," zeide de oude juffrouw Robinson heel vriendelijk. „Dc weet wel, dat gij zoo iets niet zoucn zeggen." „AhLord Ambert, gaat gij heen „Ja... en... ilc wipte maar even in, dat weet ge. Goeden dag," tot Elfrida, die tegen hem glimlachte. „Dc rio u Dinsdag zeker wel bij de Hackford's „Dat denk ik niet-." Zij lachte nog steeds, zoodat haar gezichtje er allerbe koorlijkst uitzag1. „Die plotselinge onge steldheid van Mevrouw Darkham werpt een schaduw op alles, begrijpt ge." „Ja, het zou onmenscheïijk rijn," zeide de heer Blount plotseling, „naar een tennispartijtje of iets van dien aard te gaan, nu die arme vrouw stervende is." „Een erg burgerlijk idee, dat verze ker ik u, juffrouw Robinson," zeide Am- bert Elfnda's hand teeder drukkend. „Ik hoop. dat het geen invloed op uw plannen hebben en ik u Dinsdag zal zien." Hij zweeg even. „In elk geval rie ik u morgen toch." Hij drukte haar nog eens de hand, boog voor Agatha (hij had van Mevrouw Greatorese reeds afscheid genomen) knikte tegen Dicky Browne, die op een eigenaardige manier met hem ingeno men scheen te rijn on verliet, zonder Blount zelfs met een blik te verwaar digen. wat de beleefdheid toch zeer zeker 1 vorderde, de kamer. i HOOFDSTUK XI. Het was werkelijk waar; mevrouw Darkham lag gevaarlijk riek. Of rij er boven op zou komen of niet, dat was1 een vraagstuk waarmee te doktoren, die haar behandelden, zich het hoofd bnU ken. Misschien dacht haar echtgenoot er nog meer over dan rij. Met de armen over de leuningen van den stoel hangend en het hoofd voorover gebogen zat hij in zijn studeerkamer te peinzen. I De geneesheeren waren gekomen en 'gegaan en beiden hadden dezelfde mee- °ino geuit. Het was bijna een onmoge- lijkheid, maar toch. als een zekere veran- dering plaats greep zou rij kunnen her- stellen. Maar gebeurde dit niet dan 1 moest rij onvermijdelijk sterven zonder i zelfs tot bewustzijn gekomen te rijn. Dokter Bland, een bejaard man, en iemand van een groote reputatie had verklaard dat, als de dood niet binnen weinige uren intrad, haar vrienden eenige hoop konden koesteren. Hij had hierbij Darkham strak aangezien. Dill- wyn had toestemmend geknikt en ook een paar woorden gesproken nl. dat dei-- gelijke ernstige gevallen dikwijls goed afliepen, zelfs al schenen zij hopeloos.1 Terwijl hij deze woorden sprak load hij zorgvuldig den blik van den echtgenoot van do patiente in quaostie vermeden. Dillwyn had hem bij rijn binnenkomst aangezien, maar durfde 't niet nog eens wagen. Er lag zoo'n afschuwelijke, be- geerige uitdrukking in Darkham's oogen. Zoo moest een roofdier er uitzien, als het op rijn prooi loerde. En nu zat Darkham in rijn studeer kamer en dacht en dacht. Zij hadden gezegd, dat zij wel zou stervenDan was hij vrij Bevrijd van haar verwenscht gezel schap. Een soort van woeste vreugde maakte zich van hem meester. VrijVrijNa al die lange jaren 1 Zij was stervende. Dat was zeker Binnen enkele uren zou de ademhaling hebben opgehouden en nooit zouden haar burgerlijke woorden hem meer kunnen hinderen." En het zou rijn schuld niet zijn Neen! De vreugde, die hem doortrilde, groeide al meer en meer aan. Hij zou baa.r kwijt raken, zonder dat hij er een enkele poging toe aangewend had. Had hij er dan wel eens aan gedacht een poging in het werk te stellen... Binnen enkele uren, een dag op rijn hoogst, zou hij van haar iif rijn. Maar wat hadden die twee nog meer gezegd? Dat als... als... hij drukte bei de handen tegen rijn hoofd.als rij den morgen haalde rij horstellen kon! Gek ken Zij zou niet herstellen. De dood stond op haar gehaat te lezen, toen hij haar de laatste maal zag. Bahhij kon er beter over oordcelen dan die twee. Bland een oude man te oud... en Dillwyn, een jonge dwaas, die natuur lijk den bejaarden dokter napraatte! Maar hij... hij wist het. Hij, die in de kracht van rijn leven was en dood en leven op zoo veel verschillende manieren had aanschouwd. Plotseling stond hij op en liep naar de deur. Hij zou eens naar boven gaan en zien hoe rij het maakte. Hij huiverde toen hij rijn voet op d& eerste trede der trap zette en keek om, alsof hij gaarne van plan veranderd en teruggekeerd was. Maar hij beheerschto zich en ging naar boven. Een vurig ver langen naar zekerheid dreef hem naai de riekekomer, ofschoon hij het zichzelf nauwelijks durfde bekennen. Hij maakte zichzelf wijs dat da ver-

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1898 | | pagina 1