Haarlem's Dagblad
beschouwingen gaat verdiepen zegt
spr. is bet beter op deze levens
vraag voor het jjeuootschap den na
druk te leggen, opr. dient een amen
dement in waarvan de conclusie strekt
om de F. R. voor te stellen te laten
vervallen art. 20 der bestaande armen
wet en in verband daarmee het zoo
danig wgzigen van art. 60, dat de be
voegdheid der Gemeentebesturen om
subsidies te mogen geven aan parti
culiere vereenigingen voor armenzorg,
buiten eenigen twjjfel stelt.
De heer Zeefxandelaar zegt in vele
woorden ongeveer hetzelfde als
Prof. Treub.
Nadat nog eenige sprekers het woord
hebben gevoerd, geeft de secretaris
als zgne opinie, dat het amendement
Treub de politieke quaestie niet op
den achtergrond plaatst, en indien dit
in het adres wordt ingelascht, zal
„L. n. V." den steun verliezen van
velen, die het Genootschap steunen,
omdat, het een volkomen neutraal
standpunt inneemt
De karige bijstand, die „L. n. V."
thans aan 2000 gezinnen verleent, zal
daardoor nog kariuer worden.
Prof. Treub ontkent de zaak aan
den politieken kant te hebben bekeken.
.Als ik dat zou hebben gedaan, zoudt
u nog heel iets anders hebben gehoord"
zegt spr. Spr. dringt aan op het aan
nemen van zijn amendement. Ver
schillende sprekers beschouwen nog
het vóór en tegen van bijstand van
staatswege.
Ten slotte wordt het voorstel van
het Bestuur, voorzien van de inlich
ting des heeren Treub met 63 tegen
44 stemmen aangenomen.
Tegen 11 uur "wordt de vergadering
gesloten.
Giften.
Naar wg vernemen heeft H. M. de
Koningin-Moeder een bijdrage van
f 600 ten behoeve van de noodlijdenden
der bovenwindsche eilanden van de
kolonie Curasao geschonken.
Van den minister van koloniën, den
heer Cremer, is eene som van f500
ontvangen voor hetzelfde doel.
den Wagening8chen Berg een man
overreden, die zich vermoedelijk op
de rails had te slapen gelegd.
De ongelukkige werd letterlijk ver
brijzeld en was onmiddellijk dood.
De moord te Staphorst.
Uit Staphorst wordt aan de „Z.
Ct.tf gemeld:
Naar aanleiding van den moord van
Maandag jl. beeft het gerecht uit
Zwolle Woensdag alhier een nader
onderzoek ingesteld. G. Hulst, zoon
van H. J. Holst, is lang in verhoor
geweest, maar weder op vrije voeten
gelaten.
Door de doctoren Frank te Zwolle
en J. F. ten Raa alhier is het Igk
van den verslagene J. Kuyers onder
zocht, waarbg is gebleken, dat de
hagel door den slagader in de dg was
gegaan en de verslagene hierdoor is
dood gebloed.
De verontwaardiging van de inge
zetenen alhier over de daad van H.
J. Hulst is zeer groot, zoo zelfs dat
de muren van zgn woning omver ge
haald zgo, opdat hg noch zijn familie
daar ooit weer zal kunnen wonen.
Zgn zoon G. Hulst, eveneens jager,
heeft met zgn moeder en jongste
zuster onder geleide van de politie
de gemeente reeds verlaten.
Dr. Kuyper in Amerika.
Dr. Kuyper bezocht 27, 28 en 29
Oct. de Hollandsche koloniën te Grand
Rapids en Holland Mich., en in de
daaropvolgende week de Hollandsche
nederzettingen to Pella en OraDje
City in Iowa. Op alle deze plaatsen
sprak hg voor een groot publiek, en
bezocht er alle hoogescholeri en col
leges, b\i welke gelegenheid hg overal
de leerlingen en studenten toesprak.
Te Holland eindigde het bezoek met
een eere-maaltgd, hem door de kolo
nie aangeboden. De week van 6—13
Nov. bljjft bij te Chicago, waar bij
één meetiog voor de Hollanders zal
houden in Englewood, drie lectures
zal geven aan de Mc Cormich College,
en één aan de Congregalationist Col
lege. Woensdag biedt de Holland Club
hem een eere-maaltijd aan.
Tentoonstelling te Parijs.
De vertegenwoordigers der vreemde
natiën ter wereldtentoonstelling te
Parijs in 1900 hebben zich vereenigd
ter bevordeniug hunner gemeenschap
pelijke belangen en een bureau uit
hun midden benoemd, waarvan de ver
tegenwoordiger van Rusland voorzitter
en die van Groot-Britannië thesaurier
is, terwijl tot secretaris is gekozen
baron Yan Asbeck, de gedelegeerde
van den commissaris-generaal voor
Nederland.
Voortvluchtig.
Omtrent den sedert eenige
voortvluchtigen commissionair in "ef
fecten enz. te ScheveDiugen wordt
vernomen, dat hg wordt verdacht zich
aan valschheid in geschrifte te hebben
schnldig gemaakt. Als vaststaande
zon kunnen worden aaugeuomen, dat
hg een wissel ten bedrage van eenige
duizenden valscbeljjk met den naam
van een elders wonenden uotaris heeft
onderteekend. Vermoed wordt echter
dat de voortvlochtige nog vele andere
soortgelijke feiten zou hebben ge
pleegd.
In alle richtingen zgn politie en
justitie gewaarschuwd. Als verdacht
van de valschheid is in het „Alge
meen Politieblad" gesignaleerd, J.
Diogs, 35 jaren, die 12 November is
verdwenen, vermoedelijk in de rich
ting van Rotterdam.
i*etteren ees
Adeline Patti
gaat voor de derde maal trouwen. De
beroemde zangeres is het eerst ge
trouwd geweest met mar nies van Caux,
van wien zij gescheiden is. Daarna
trad zij in het huwelijk met dea tenor
Nicohni en than3 heeft baron Yon
Cederstroem, een Zweedsch edelman,
met succes naar hare hand gedongen.
Patti is in haar 55ste levensjaar.
RECHTSZAKEN.
Het gerechtshof te Leeuwarden
heeft Donderdag uitspraak gedaao iu
de zaak van Geert H., Berend v. d.
PI. en Daan Sj. B arbeiders te Beet
gumermolen, die door de rectbank
te Leeuwarden zijn schuldig verklaard
aau beleediging en veroordeeld ieder
tot 1 maand gevangenisstraf, omdat
zg den arbeider A. Dijkstra hebben
toegevoegd: „dit is de inbreker van
Britsum, moordenaar"!
Het Hof heeft het vonnis bevestigd.
dpch het staat vast, dat er nog meer
panden gemaakt zjjn, die door de
koopers der beleenbriefjes werden
gelost. In den laatsten tijd werden
de kleeden geregeld gesleten aau een
bediende vau een pandhuis, die 12
kleeden direct van de vrouw kocht
en 21 panden loste op door hem
gekochte beleenbriefjes.
Ten slotte begon een beambte der
Stads Bank van Leening argwaan te
krijgen omdat de tweede beklaagde
(de dochter) zoo dikwijls met tafel-
kleeden kwam.Hjj liet baararrosteeren
en na werd de geheele zaak aan het
licht gebracht.
Een elftal getuigen bevestigden de
verklaringen der beide beklaagden.
Een rechercheur deelde mede, dat de
menschen het niet zoo arm hadden
en het geld in feestviereu doorbrachten.
Het huishouden was royaal ingericht,
maar zeer slordig. Men koa zien dat
er weinig in hois gewerkt werd.
Het O. M. achtte de feiten zeer
bezwarend. Reeds in December 1892
werd een tafelkleed door beklaagden
te koop aangeboden. De kruik gaat
lang te water tot zg berst hier is
zg al zeer lang te water geweest. Spr.
eisebte tegen de moeder 3 jaar, tegen
de dochter 18 maanden gevangenis
straf.
Als verdedigers traden op mrs.
Lamberts Harrelbrink en Zadoks.
den, zjjn vormlooze klachten, zgn on
duidelijke protesten moeten opgeven.
Hg zal moeten antwoorden op vragen,
het stelsel zijner verdediging moeten
doen kennen. Wjj zullen zien
of bij in de instructie spreken zal, om
iets te zeggen."
In de wandelgangen van het hof
van cassatie is de indruk algemeen,
dat het bof binnenkort een beschik
king zal nemen om Dreyfus te laten
terngkomen. Het zou wegens de kos
ten onmogelijk zgn met hem in ver
binding te blijven. Bovendien zooden
zjjn antwoorden, langs de telegraaflijn
overgebracht, geeu voldoenden waar
borg voor hun echtheid geven.
Mr. Labori heeft machtiging ge
kregen met Picquart te confereeren.
Waarschijnlijk zon het onderhoud
Donderdag plaats hebben.
Woensdagavond is door do Ooster
stoomtram, komende van Arnhem, op
Het gerechtshof te 's-Gravenbage
bevestigde Donderdag de vonnissen
van de rechtbauk te Middelburg,
waarbij Leo Miloen wegens diefstal
van kippen te IJzendjjke tot twee
jaar en wegens beschadiging in een
cel in het hois van bewaring te Mid
delburg tot twee maanden gevange
nisstraf is veroordeeld.
Een lange reeks diefstallen.
Neeltje Visser, een 61-jarige werk
ster, en haar dochter Helene Eefting,
oud 26 jaar, stonden Dinsdag voor
de rechtbank te Amsterdam terecht
wegens een reeks van diefstallen,
gepleegd gedurende de laatste twee
jaren.
Wij lezen over deze rechtszitting
het volgende in het „Hbld."
De moeder, een klein, vermagerd
vrouwtje, dat niet beter weet of ze
is 64 jaar, was gedurende 9 jaar
schoonmaakster bjj de firma Gescher
Kemper aan den Nieuwondijk, waar
zg des Vrijdags belast was met het
schoonhouden der magazijnen en zol
ders. Haar man, die 68 jaar is, kan
niet veel meer verdienen, terwijl de
man vaD haar dochter niet sterk is
en ook niet veel inkomsten heeft. Iu
beide gezinnen beerscht dus, zegt ze
armoede. Door die armoede gedreven,
was het vrouwtje er toe gekomen bjj
haar patroons tafolkleeden weg ie
Demen, die zg oprolde ia haar schort
of in een stuk vitrage eu zoo mee
naar huis nam. Haar dochter, die
dagelijks met haar man bij de moeder
kwam eten, bracht de kleeden naar
een bank vau leening of een pandhuis
eu de opbrengst werd tea gemeenen
bate gebruikt. De beleenbriefjes zijn
ten dee ie verbrand, ten deele verkocht.
Wat eerst misschien werkelijk uit!
nood geschiedde, werd in den loop I
van tijd een gewoonte. De vrouw ging I
bijna niet meer uaar huis zonder een
of ander mee te Demen, en op die!
wijze werden een groot aantal kleeden,
waarvan de verk oops waarde afwisselt
tnsscheu f 6 en f 15. ontvreemd.
In het geheel waren als stukken
van overtuiging aanwezig 60 pandjes,
bevattende een goede 70 tafelkleeden,
Gemengd Nieuws»
De zaak-Dreyfus.
Verschillende geruchten zijn in om
loop over het tijdstip waarop Labori
bjj Picquart zal wordeu toegelaten.
Trouwens het onderwerp van gesprek
zou nog eDkel blijven iiet afleggen
van getuigenis voor het Hof van cas
satie, waartoe de overste de volgende
week is opgeroepen.
Tegenover hen die moenen dat het
bemoeilijken van den verdediger zijn
grond zou vinden in de overtuiging
van den goeverneur van Parijs, dat
de instructie toch tot niets zal leiden,
zegt de Courrier du Soir te gelooven
dat verwijzing naar den krijgsraad
hrt einde zal wezenen daar het on
mogelijk is de deuren te sluiten, vreest
het blad hartstochtelijke bebatten,
welke deze nieuwe zaak nog ernsti
ger zouden maken dan de Dreyfus-
geschiedenis reeds is.
Om zeven uur Woensdagavond heeft
men aan het fransche ministerie van
koloniën een vertegenwoordiger van
het „Journal" nog de volgende bijzon
derheden medegedeeldHet is een
vaste gewoonte, wanneer een proce
dure betreffende revisie geopend wordt,
om per kabel zich in verbinding te
stellen met de functionarissen, de
magistraten en de belanghebbenden.
Maar, daar voor de partijen het
overleggen van stukken, rapporten,
enz. onvermijdelijk is, volgen onder
gezegeld couvert deze per transat
lantische postbooten.
Zulks zal nu waarschijnlijk ook met
Dreyfus geschieden, dat wil zeggen,
datmet de boot van 9 December de
noodige bescheiden zullen wordeu ver
zonden.
„Maar", vroeg de vertegenwoordi
ger van het „Journal", kan de ge
vangene niet naar Parijs gebracht
worden
En het antwoord luidde: „Dat
hangt geheel en al af van het Hof!
als bijvoorbeeld de verdediger het
noodzakelijk acht, dat Dreyfus ge
confronteerd wordt met ecu der ge
tuigen a charge":
De verdediging van Dreyfus kan
vermoedelijk niet eerder dan over een
paar maanden worden verwacht. De
belangstellenden moeten dus geduld
oefenen,
„Wij verwachten zijn antwoord met
des te meer nieuwsgierigheid", zegt
de „Éclair", „omdat de brieven van
Dreyfus nooit iets anders hebben be
vat dan vage protesten, waarvan het
eene een bijna woordelijke copie was
van het andere.
Ofschoon hem was toegestaan om
in alle vrijheid aan zgn familie te
schrijven, zoolang als hem zulks
slechts behaagde, heeft hij iu een
enkele di-r brieven een systeem van
verdediging aangegeven.
Slachtoffer, zooals hg zegt, van een
rechterlijke dwaling, heeft hg nooit
een verwijt geuit tegen hen, die de
bewerkers van deze dwaling waren,
ofschoon hg bekend stond als wraak
gierig, prikkelbaar en haatdragend.
Eindelijk zal hij zijn algemeenhe-
S is liet meest ge-|
lezen Dagblad in
Haarlem en Om
streken.
De reis -van keizer Wilhelm.
Wolff's bureau verneemt van Malta:
Nu er in het zuidelijk gedeelte van
de Middellandsche Zee eeo afkoeling
van de temperatuur ingetreden is en
daardoor een recblstreeksche thuis
reis yan de keizerin minder bedenke
lijk wordt, zal do keizer, die zoo
spoedig mogelijk in het vaderland
terug wil zijn, direct over Pola uaar
Berlijn weerkeeren.
Vroeg onder de zorgen.
Onder de lotelingen, welke door het
„bureau de recrutement", der Seine
naar betölste linie-regiment teBeanvais
werden gezonden, kwam Dinsdag ook
een loteling aan met vier kinderen,
van wie de oudste vjjf jaar was.
Deze loteliog, zekere Offemer, is
afkomstig uit Saint-Denis en moet een
jaar dienst doen. In den loop van dit
jaar heeft hij zijn vader en zjjn moeder
verloren; bjj zelf is de oudste van
negen kinderenvier zijner broeders
zjjn in betrekking; de anderen, de
vier, die hjj heeft meegenomen naar
zjjn regiment, kwamen te zijnen laste.
De bevolking van Beauvais was
zoo getroffen door de opoffering, welke
de jonge man zich voor de kinderen
getroostte, dat zjj hem in optocht
naar de kazerne bracht, hg met den
kleinste op den arm. Vermoedelijk
zullen de militaire en burgerlijke
autoriteiten van Beauvais voor de
kinderen zorgen. Offemer bad vrij
stelling- van den dienst gevraagd, doch
deze is hem geweigerd.
Tegen de Kaffers.
De correspondent van de Daily
Mail te Kaapstad seint bijzonderhe
den van den aanval der Boeren op
Mpefoe's bolwerk. Generaal Joubart
voerde vierduizend blaukeu en twee
duizend Rafters aan. De Heidelber-
gers openden vroeg in den ochtend
den aanval. Een dikke nevel hield
hen echter vjjf uur op. Tot een eigen
lijk vechten kwam het Diet, aange
zien Mpefoe's stellingen 's nachts ont
ruimd waren, ofschoon zjj onneembaar
en door bjjna 30.000 Kaffers verdedigd
heetten. Volgens het zeggen van ge
vangenen. moeten Mpefoe's troepen
door blanken aangevoerd worden.
Mpefoe heeft andere stellingen in het
gebergte betrokken, en het zal voor
do Boeren een zware taak zjjn die te
vermeesteren.
men in een waterreservoir een rond
ijzeren paviljoen staan met dikke
vensterruiten. Daar gaat men inzitten
met 10 tot 15 personen. Het toestel
gaat dan naar boven, door stoom
machines omhoog getrokkeu, tot het
boven in den boog hangt. Bg dat
optrekken ziet men dat het paviljoen
van onder spits toeioopt als een gra
naat. Is het toestel b'»ven gekomen,
dan wordt het losgelaten, en het stort
met een ontzettende snelheid naar
beneden, maar wordt opgevangen in
het diepe waterreservoir dat den schok
breekt. De deur wordt geopend en
nieuwe passagiers knnnen instappen.
De uitvinder is een Franschraan,
Caron.
Ton toonstelling- clous.
Behalve de reuzenschommel, wordeD
nog andere clons voor de tentoon
stelling in 1900 genoemd. Zoo o.a. een
telektroskoop, waardoor men, zooals
men nu door een telephoon spreekt!
met iemand die op grootea afstand;
staat, een ander op grooten afstand;
als het ware voor zich zou zien, met
al zgn bewegingen erbjj.
Dau een '2000 meter diepe put,
waarin men kan neerdalen en eindelijk
de val, de „gevaarlooze, doodeljjke
val" van 1000 voet hoogteDit zal
als volgt in zjjn werk gaanOnder
een boog van 1000 voet hoogte heeft
De familie Gourko.
Nicolaas Gourko, die onder den naam
van Ivanoff te Monte Carlo een diefstal
pleegde, gepaard met poging tot moord,
is in de gevangenis gestorven. De ge
vangene was reeds eenigen tijd ziele. Er
hadden zich bij hem verschijnselen van
verstandsverbijstering voorgedaan, zoo
dat hij onder* behandeling van den
krankzinnigen dokter Paul Gamin ge
steld moest worden.
Een paar dagen geleden, had zijn
broeder, die kolonel is in het Russische
leger, hem bezocht.
Na een tweede bezoek van zijn broe
der, dat evenals het eerste plaats had
in tegenwoordigheid van een bewaker,
zakte hij echter onverwacht ineen. Hij
was dood.
Vermoedelijk zal het lijk geschouwd
worden om de oorzaak van het sterven
te kunnen-vaststellen.
Do vader van den misdadiger, gene
raal Gourko ligt zwaar ziek; hij is op
het bericht van de gevangenneming van
zijn zoon door een ernstige beroerte ge
troffen.
New-York.
Aan de N. R. Ct. ontleenen wij de
volgende beschrijving van de voornaam
ste stad der Nieuwe Wereld
New-York is internationaal; hare
drie-en-een-half millioen bewoners spre
ken alle talen want ei* is geen natie,
geen landstreek ter wereld, die niet een
aantal vertegenwoordigers hier henen
zondal zijn die vertegenwoordigers
lang niet altijd de beste onderdanen van
die gewesten geweest. Op geen enkele
stad der wereld is zoo onmiskenbaar* de
stempel van internationaliteit gedrukt
als op New-Yorkdit gaat op voor alle
lagen der samenleving, voor alle corpo
raties, voor alle instellingen. New-York
is veelzijdig; binnen hare 200 hoofd
straten is plaats voor al wat in de mo
derne maatschappijen reden van bestaan
heeft, voor méér zelfs. A.lle denkbare
takken van industrie hebben hier een
centrum de meest verschillende rich
tingen van wetenschap en kunst, waar
aan onze tijd van specialiseering zoo
rijk is, vinden er een goede plaats, al
dragen de uitingen steeds een eigenaar
dig, Amei'ikaansch karakter.
Als wereldstad kan New-York, wat
het uiterlijk betreft, met geen enkele
andere metropolis in de Oude en Nieu
we wereld vergeleken worden. Dit komt
door hare unieke ligging. De stad ligt
namelijk op een smalle landtong tus-
schem de Hudson River en de East Ri
ver, welke laatste eene smalle verbinding
is van den grooten zeeboezem die Long
Island Sound (in de wandeling de Sound
genoemd) heet. Ja, eigenlijk is deze land
tong een eiland, dat zevenmaal zoo lang
als breed is, en behalve door de twee
genoemde strooken van het vasteland
gescheiden is door de Harlem River en
de Spuyten Duivil Kreek. Dit eiland
droeg reeds in den Indianentijd, dat is
nauwelijks 3 eeuwen geleden, den naam
van Manhattan thans nn met den aan
vang van dit jaar de naam Greater New-
York ook geldt voor de zustersteden,
Brooklyn en Hoboken heeft het eigen
lijke New-York weer den naam gekre
gen van Manhattan Borough.
Toen in de I7de eeuw onze landge-
nooten voor het eerst hier vasten voet
kregen, was het eerste wat zij deden
een fort op te richten op het naar de
zee gerichte uiteinde van bedoelde smal
le landtongde West-Indische Compag
nie zag zeer wel in, hoe onschatbaar de
ze landtong, gelegen te midden van een
heerlijke haven en geflankeerd door een
schoone en breede rivier, de Hudson,
voor de verdere ontwikkeling van dit
land zou zijn. Al spoedig gelukte het
haar, voor een appel en een ed (ik meen
voor een kist met spiegeltjes en eenige
vuurwapens) het geheele eiland Man
hattan op formeele wijze van een der
Indiamenopperhoofden te koopen. Dat
overigens de rechtsgronden van dien
koop door latere opperhoofden maar half
of niet erkend werden, wordt genoeg-
zaam bewezen door de herhaalde coi
bloedige invallen, door diezelfde India,
nen in de eerstvolgende jaren op de
Hollandsche nederzetting gedaan. Daa*
aau. en ook aan de steeds krachtiger
wordende tegenwerking, ondervonden
van de naburige Enge!ache nederzettin
gen, doch vooral ook door het bekend
bureaucratische bestuur, door de heerei
commissarissen te 't Hage op onze kol»
nie toegepast, is het te verklaren dal
een 40tal jaren latei* dit onsoh&tlxiri
stuk laud door onze voorouders werd in.
geruild voor Suriname.
Het was, naar men zegt, niet t-.gen
den wil der Hollandsche nederzetten
zeiven. dat Nieuw Amsterdam van <h
kaart verdween, en dat New-York iu
zijn plaats kwamde ondervinding bad
hun geleerd, dat als het op aan kwanj-
zij toch voor zichzelf te zorgen luidden,
Aanvragen om versterking der bezetting
of om meer schepen werden beantwoord
met het zenden van een commissie vau
onderzoek, waardoor kostbare tijd v>
loeren ging; terwijl de gouverneur vrij.
beid vau handel te eenenmalo miste oni
in dien veelbewogen tijd de noodige,
dikwijls dringende maatregelen te ai-
men. Overigens heeft de latere geschie
denis en ontwikkeling der Staten maar
al te zeer bewezen, dat wij op den lan
gen duur nog beter af zijn geweest dan
onze Engelsche opvolgers. Nog geen ecu*
later had New-York met de geheele Unie
zich losgescheurd van het moederland,
terwijl Suriname weliswaar zich
niet naar verwachting ontwikkeld heeft
doch tot op den huidigen dage met Ne
derland verbonden is.
New-York City dus, haar oorsprong
nemende aan liet eind van de bedoelde
landtong, heeft zich nu vooral, de laat
ste eeuw, met echt Amerikaan sch- groei
kracht uitgezet naar den eenigen kant,
waarheen uitbreiden mogelijk was. dit
is, naar het noorden, Harlem in ziek
opnemende en aan gene zijde van de
Harlemrivier thans reikende tot dc be
langrijke voorstad Yonkers. Hei. merk
waardige in den groei van New-York
is echter, dat de batterij, de plaats, waar
eens het fort Nieuw-Amsterdam stond,
steeds het centrum van den New-York-
schen wereldhandel gebleven is. Daar,
in het dichte warnet van. straten, is het,
dat iedere vierkante meter een fortuin
vertegenwoordigtdaar is het, dat men
bij gebrek aan ruimte, zijn toevlucht
heeft moeten zoeken in het bouwen in
de hoogteen waar cle „Sky Scrapers"
dè gebouwen van 20 tot 30 en meer ver
diepingen hunne afgeknotte toppen,
lioog in de lucht verheffen, daar ai cla
Wall street, zijn de belangrijke beurzen
daar klopt het commercieel© hart van
een wereldstad, van een werelddeel.
Afgezien nu daarvan dat dit eindpunt
van de landtong het zakendeel van New-
York bij uitnemendheid is, strekt zich
het Down-town," da/t is het deel der
stad waar meai in het algemeen niet
woont, doch slechts kantoor of werk
plaats heeft, veel verder uitmem kan
zeggen, hoewel een scherpe grenslijn tus-
schen Up-town en Down-town natuurlijk
niet bestaat, dat de residences, de woon
huizen, eigenlijk pas beginnen aan da
42ste straat.
Met den practischen blik, de Am er:
kanen eigen, heeft men reeds vroeg in
de vorige eeuw een in de Oude Wereld
onbekend stelsel van stratembenaaning
ingevoerd, welke maakt, dat men, twee
weken te New-York vertoevende, om I
zoo to zeggen even goed den weg alleen
weet te vinden als hij die in New-York
geboren en getogen Is. Ten eerste heeft
men de straten, of bever hoofcLderen
der stad, die in de lengteas van. het ei
land loopen, recht doorgetrokken tot
over de Harlemrivier en nog mijlen ver
het land in, en vervolgens hen genum
merd. Zoo heeft mem van het Oosten
naar het Weston gaande eerst Avenue A
em Avenue B, welke kort zijn en lang»
de rivier loopendoch daarna die be
kende, tientallen kilometers lang-*, bree
de avenues, le, 2e, 3e, benevens Lexing
ton Avenue, 5e Avenue, Broadway, 6e,
7e, 8e, 9e, 10de Avenue, Amsterdam
Avenue, Avenue C, Avenue D en Grand
Boulevard. Gelukkig zijn deze enorm
lange avenues dadelijk breed en ruim
aangelegd, waarvan men than- profi
teert, daar in iedere avenue plaats is
voor een of meer paardentrams, min
stens een dubbel spoor der electrische
of kabeltramwagens, en meestal ook
een luchtspoorweg, die als een eindeloo-
ze spoorwegviaduct, over vele dozer ave
nues over de geheele lengte is aangelegd
Browne sloeg zijn oogem aostetisch naar
boven. De lucht was bezaaid met ster
ren.
„Maar er komt damp op. Mevrouw
Greatorese is toch niet ziek, hoop ik?"
Hij zag rechtstreeks Darirha.ni aam,
hem zoodoende dwingend te antwoorden.
„Neen," zeide Darkhani.
„Dat doet me plezier, zeide Dicky.
„Dus kwaamt gij..." Hij gedroeg ach
verrukkelijk, er sprak niet de minste
achterdocht uit zijn woorden. Toch voel
de Darkhaan, dat hij verplicht was te
antwoorden.
„Ik ging hier juist voorbij en zag
juffrouw Nesbitt, die ik nog iets te vra
gen had," zedde hij kortaf.
Hij was nu zichzelf weer meester ge
worden cn sprak op heel natuurlijken
toon.
„En juffrouw Nesbitt gaf u natuurlijk
geen antwoord," zeide Dicky vroolijk.
„Ik voor mij beantwoord nooit vragen.
Ja loopt er altijd in als je het doet. Aga
tha, ik hoop dat je standvastig bleef en
dun vrager niet antwoordde
Hij zette beiden op deze manier op
hun gemak. Een pas geboren kind had
zich niet onnooaeler kunnen gedragen
dan Dicky op dit oogenblik. Darkham
•evenwel, die hem aanhoorde, verwenach-
te hom uit den grond van zijn hart.
„Ik geloof niet, dat juffrouw Nesbitt
uw principe is toegedaan", antwoordde
hij minzaam. „Zij ge kwaamt een
weinig te laat, ziet ge antwoordde
mij wel."
„Des te meer schande voor jou," zeide
Dicky tot Agatha. „Nu zie je hoe ge
Darkham hebt aangemoedigd."
Hij lachte.
Er waren oogenblikken dat Dicky
ziclizelf opvroolijkte, en dit was er een
van. Hij bemerkte dat Agatha hem niet,
maar Darkham hem wel begreep. Hij
vond Darkham een onopgevoed man
met een dun laagje bescliaving ovi
ten en mocht hem niet lijden.
„Ik hem aanmoedigen?" vroeg
tha.
„Wel natuurlijk. Door den vrager te
antwoorden zdjt gij oorzaak, dat hij u
later met nog meer vragen lastig valt."
Hij lachte vroolijk en gof een klinkenden
slag op Darkham's schouder. Het was
een vriendschappelijke klap, maar Dark
ham lette er niet eens op.
„Luister Darkham, ik heb medelijden
met je. Menschen, die vragen stellen,
zijn lastig. Toch moet een dokter het
doen. Bv. over iemands tong of iets an
ders enfin het is maar beter er niet
op in te gaan. Wat vroegt ge aan juf
frouw Nesbitt 1 Toch niet om je tong te
zien, AgathaJe weet hoe dikwijls ik je
daarvoor gewaarschuwd heb. De tong is
een weerspannig lidwien hebt gij
het nu weer lastig gemaakt."
„Vraag het aan Dr. Darkham," zeide
Agatha, die al haar moed weer terugge
vonden had door de komst van Dicky.
„Beste kind, ik geloof dat ik het liever
eens aan den rector moest vragen. Hij
zal in dat geval de beste heelmeester
zijn. Een weerspannige tong.
Daar houdt gij u niet mee op, is 't wel
dokter Darkham Vindt gij ook niet be
ter dat zij de hulp van den rector eens
j inroept? Kom, geef nu eens raad... Niev-
mand verlangt iets meer van u dan
raad."
j „Ik ben er zeker van, dat juffrouw
Nesbitt dien niet noodig heeft," zeide
Darkham langzaam zijn oogen op Agai-
tha gevestigd houdend. „Zij weet alles,
wat ik haar wilde zeggen. Ik heb haar
reeds mijn raad gegeven."
„Was het over den damp, die opkomt
Ayatha, mijn beste meid, gij moest
naar binnen gaan of anders een hoed
of oen shawl halen. Ge moest haar ge
waarschuwd hebben..." ging hij voort
tot Darkham.
„lis; heb haar gewaarschuwd," zeide
de laatste op vreemden, beteekenisvoilun
toon.
Hij trad op haar toe en stak haar de
hand toe.
„Goeden avond!" Hij stond tusschen
haar en Dickv in, zoodat de laatste niet
kon zien dat Agatha hem haar hand
weigerde.
„Denk aan mijn waarschuwing," zeide
Darkham op fluisterenden toon.
Hij liep Dicky, die hem vroolijk goe
den dag knikte snel voorbij het hek uit
dat naai* de smalle oprijlaan leidde en
sloeg toen den we» naar huis in.
„Wat ter wereld is er nu eigenlijk
gebeurd?" vroeg Dicky toen het laatste
geluid van Darkham's vefwijderende
voetstappen wegstierf.
„O Dickyriep Agatha uit. Zij hield
er een soort van theorie op na, dat een
vrouw boven verbazing en tranen ver
heven moest rijn, maar later was zij
aan de waarheid er van gaan twijfelen.
En die twijfel werd nog vergroot, toen
zij haar handen voor 't gelaat sloeg en
in tranen uitbarstte. De heer Browne
zweeg eenige oogenblikken.
„Goed zoo," zeide hij. „Dat zal je ver
lichten. Niets gaat er boven tranen.
Maar luister eens, waarom zou je ze zoo
vèrspillen. Het is verschrikkelijk droog
weer geweest, den laatste® tijdga bo-
ven die asters staan, dan warden ze
meteen besproeid,
Het was afschuwelijk van hem om dit
te zeggen, dacht Agatha, maar in weer
wil van zichzelf moest zij toch Lachen
en toen Browne in huis ging en haar
een glas sherry met sodawater bracht,
kalmeerde zij bijna geheeL Toch was
zij nog angstig hoewel niet over zichzelf.
„Je bent erg van streek," zeide Dicky
nu. „Je hoordet in bed te liggen in plaats
van hier te staan."
„Ik zou niet kunnen slapen," zeide
zij. „Ik voel mij veel te ellendig. O
Dicky ik ben zoo bang, en er is niemand
bij wien ik mijn hart kan uitstorten."
„Dat zegt een vrouw altijd als er
iemand vlak naast haar staat." zeide
Browne. „Ga voort," onderworpen. „Ik
ben de „iemand" in dit gevaL Kom, het
hoofd naar boven en vertel mij nu alles."
Zij deed het. Zij vertelde hem alles
tot in de kleinste bijzonderheden.
„Verbeeld je mij te willen trouwen,
en zijn vrouw is nog geen drie maanden
dood. Denk eens aan, hoe gauw hij haar
vergeten is."
„Je zult me wel erg slecht vinden,"
zeide Dick}* bedroefd. „Maar ik ben er
vau overtuigd, dat ik haar nog eerder
vergeten zou hebben."
,,0maar Dicky, jij zou haar niet
getrouwd hebben."
,,Dat is waar," zeide Dicky
..Er zijn toch wel dingen waarvoor men
dankbaar moet zijn."
Hij zuchtte. „En legde hij van avond
al zijn bekoorlijkheden en bezittingen
aan je voeten
.Neen, eergisteren. Ik geloof tenmin-
ste. dat het eergisteren was maar," neer
slachtig, „het schijnt mij zoo'n eeuw gele
den. Er is in dien tijd zooveel gebeurd."
„Wat dan?"
..Jack heeft mij ten huwelijk ge
vraagd." Zij zag naar Dicky op en glim
lachte. Hij vond dat zij er nog nooit
zoo bekoorlijk had uitgezien. Een uit
drukking van triumf lag over haar ge
zichtje verspreid.
..Als je nu denkt, dat ik verbaasd beu,
dan heb je het mis, zeide hij. „Elke
man, die je een minuut gezien heeft,
zou je vragen zijn vrouw te worden. Ik
lean je nu wel zeggen want alle hoop
is toch vervlogen dat ik zelf dikwijls
plan heb gehad je die gewichtige vraag
te doen."
„Ik wou dat je nu eens erven verstan
dig waart", zedde zij ongeduldig. ,.Ik voel
mij zoo ongelukkig.
Ik heb je immers gezegd, dat tante
Hilda mij met dokter Darkham wil la
ten trouwen.."
„Dat zou ik niet doe®," zeide Browne.
(Wordt vervolgd.)
