NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD.
Woensdag 21 December 1898.
Ro 4 749
AJBOISnSTEIMIEasrTSFI^-TJ'S:
Voor Haarlem per 3 maanden1.20
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom dei-
gemeente), per 3 maanden1.30
Franco door het geheele Rijk, per 3 maanden1.65
Afzonderlijke nummers0.05
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem, per 3 maanden0.30
de omstreken en franco per post0.37* ;2
AnDVmTRTEnSTTIEasT:
i 1 - 5 regels 50 Cts.iedere regel meer 10 Cts. Groote lettere naar plaatsruimte.
Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Reclames 20 Cent per regel.
Abonnementen en Advertentiön worden aangenomen door onze Agenten
en door alle Boekhandelaren en Courantiers.
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
Bureaux: Kleine Houtstraat [4, Haarlem. Telefoonnummer 122.
Directeur-Uitgever
PEEREBOOM.
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de PubUdté Etrangere G. L. DAUBE Co. JOHN F. JONES, Succ., Parijs 31bis Faubourg Mont mar (re.
Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentie?:, en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het
Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam.
BUITEN het Arrondissement Haarlem is de prigs der Advertentiën van 1—5 regels f 0,75, elke regel meer ƒ0,15; Reclames per regel 0,30.
Agenten voer dit blad iE den omtrek zijnBloemendaalSantpoort en SchotenP. v. d. RAADT, Sandpoort; HeemstedeJ. LEUVEN,bij de tol; Spaarnda-nC. HARTENDORPZandvoort, G. ZWKAk ÉR
Feisen, W. J. RUIJTER; Beverwijk, J. HOORNS; Hillegorn, ARIE HOPMAN, Molenstraat. Genoemde Agenten nemen Abonnementen en Advertentiën aan.
STA0SNIEUWS
Ïïer3te en tweede pagina.
Haarlem, 20 Dec. 1898.
De le luit. V. H. Klynsma, van het
le reg. inf. alhier zal worden bevor
derd tot kapitein.
Kerstfeest.
Voor de kinderen der leden van den
R. K. Volksbond zal den tweeden
jtdag des middags te 3 uur
kinderfeest worden georganiseerd in
groote zaal der sociëteit „de
Kroon".
De kinderen der Zondagsschool op
de Garenkokerskade zullen op Dins
dag' 27 December het Kerstfeest vie-
in het lokaal Oraujestraat, alwaar
een kerstboom zal pry ken.
Den kinderen der Zondagsschool in
de Oranjestraat wordt op den 2den
Kerstdag dit feest bereid.
De leden der JongelingsvereenigiDg
deren het Kerstfeest op den eersten
Kerstdag in „Felix Favore" terwyl
Zaterdag '24 Dec. de kinderen der
Zondagsschool in de Anthoniestraat
in hetzelfde gebouw dit feest zullen
herdenken.
a i m m e L. ut
Parlementaire Praatjes.
Nadat nog enkele sprekers eenige
wenken gegeven hadden omtrent onder-
iergeschikto punten, beantwoordde de
Jfin. van. Financiën het algemeen debat
•ver zijn begrooting.
De Minister stelde daarbij een spoe-
ge herziening der wet op het perso-
ïeel in uitzicht, ook wat de classificatie
Ier gemeenten betrof, doch zonder dat
lit op de uitkeeringen van invloed zou
ijn, die hebben plaats gehad. In een
anschrijving had de Min. aangedron
gen op matiging in de aanslagen van
iscaliteit was dus geen sprake. Een wij-
iging dei* aanslagbiljetten wilde de min.
fel overwegen.
De Limburgsche tolgaarders hadden
looi-1 den automjobileoi-wedstrijd een
chada geleden van... f 25.50, die hun:
•uiten bezwaar van den lande zou wor-
len betaald.
Aan een herziening van het onge-
•ouwd kon de Min. niet beginnen.
Motiveering der aanslagen door de
aden van beroep had eigenaardige be
waren.
Verbetering van bet kadaster wilde
>ok de Min., maar geen kadaster waar-
an rechtskracht kon worden ontleend.
Na de rede des Min. verklaarde de
leer de Ras terug te nemen wat hij Za-
erdag jl. onaangenaams voor dezen
ïocht hebben gezegd.
In den loop der verdere, ook des
vonds voortgezette discussie, luid de
lin. nog verschillende wenschen, wen
en en vragen te beantwoorden.
Zoo gaf de Miister o. m. te kennen,
at hij. wel denken wilde over een in-
o err echt op gist; een vaste regeling
an de traotementen der belastingdeur
waarders niet wenschelijk achtte en geen
principieel bezwaar had tegen een orgac
i nieke regeling der tractementen voor de
waarborg-ambteaiaren.
I Echte avondzittings-onderwerpen kwa
men aan de orde (onder het wakend
oog van dën heer Michiels als waarne
mend Voorzitter).
De heereu Bastert en Rink kwamen
bv. op tegen het gebruik van het ge-
weerkanon op de eendenjacht, die op do-
meingronden wordt toegelaten. Anderen
j deden een goed woord voor de teeke-
j naars bij het kadaster en de landme^
ters, die meer geld moesten verdienen
of vaster positie hebben. De Minister
i merkte op, dat de stemming veranderd
j was ten aanzien van.de eendvogels
Vroeger wilde men ze uitroeien, omdat
ze schade deden, thans wil men ze be
schermen. De Min. verzekerde, dat de
kooikc-rs niet werden benadeeld. Wat
de gevraagde positieregelingen betrof,
zegde de Min. overweging toe; met den
wensch der Kamer om bezuiniging zijn
voorstellen, tot tractementsverhooging
niet overeen te brengen.
De heer Rink stelde een nader te
behandelen motie voor om in wateren
tot de domeinen behoorend de jacht op
waterwild met het kanongeweer te ver
bieden.
De geheele begrooting werd aangeno
men met 57 tegen 7 stemmen (de heeren
v. d. Zwaag, Troelstra en 5 leden der
Katholieke Staatspartij).
Om tien uur kwamen we aan Oorlog
thans met den heer Veegens als com
mandant.
De heer v. d'. Zwaag opende den aan
val. En wel tegen den oorlog. Niet al
leen in theorie wilde hij wereldvrede,
ontwapening, doch ook in practijk. Het
„vrede op aarde" moest een feit worden.
Was er geen onwil die het belette? Wij
konden voorgaan met ontwapening, om
dat niemand er aan dacht ons aan te
vallen. Waartoe dan zware lasten op de
bevolking, waartoe toerustingen tegen
een dcnkbeeldigen vijand Werd enze
positie beter door wapening? Indien we
ons evenwel al konden verdedigen
wat de spr betwijfelde dan zou hij
toch tegen oorlogsuitgaven zijn, omdat
de welvaart des volks daardoor bena
deeld wordt en die uitgaven tegenhouden
andere uitgaven waaraan het geld
beter ware besteed.
Spr. beriep zich op de vredesbood
schap van den Czaar, toch geen socialist
die dè finaucieele lasten van de oorlogs
toerusting onduldbaar eu onhoudbaar
heeft genoemd, schadelijk voor alle oe-
conomische verbeteringen. Het milita
risme was bovenal onzedelijk, omdat
het zelf geweld wilde, doch in anderen
geweld afkeurde. Ons volk zou zeer ge-
eerd zijn, als het 't voorbeeld gaf van
ontwapening.
De heer Tinyen berekende de zakelij
ke nadeelen die de militie aan een groot
aantal personen en gezinnen berokkent.
Hij verdedigde het stelsel van vergoe
ding van schade aan gezinnen die door
het oproepen der miliciens loon derven.
De Min. had voor het blijvend gedeelte
niet hoogera soldij; moeten geven, doch
een sommetje uitkeeren na volbrachten
diensttijd.
De heer Verhey stelde de vraag of de
Min. het oorbaar achtte eenige mede-
deeling te dóen omtrent den stand der
regeling van de levende strijdkrachten.
Deze spreker gaf vervolgens eenige wen
ken omtrent de wettelijke regeling der
pensioenen voor officieren, weduwen en
weezen.
De heer Troelstra wilde het enkel heb
ben over de vraag of we met de milli-
oenen die de Reg. steeds krijgt, het doel
bereikennl. of we ons eventueel zul
len verdedigen kunnen. Over die moge
lijkheid was de spr. niet gerust; hij
beriep zich op verschillende uitspraken,
ten betooge dat een overmachtige vijand
ons weerloos zou vinden in het open
veld. Mocht men eventueel tienduizen
den opofferen zonder vooraf zeker te
zijn, dat men het doelden vijand op
houden, tijd winnen, bondgenooten vin
den ook bereiken kon? Evenmin ge
loofde de heer Troelstra aan. de moge
lijkheid der handliaving onzer onafhan
kelijkheid; nog 12 jaar zou er gewerkt
moeten worden aan d'e vesting-Amster
dam. En zou over 12 jaren die vesting
nog beantwoorden aan de veranderende
eischen van techniek? Spr. vond geen
vrijheid te stemmen voor het budget
van oorlog, groote sommen te geven, die
beter konden worden besteed.
Eindelijk vroeg Spr. inlichting over
het bejegenen van een milicien te Leeu
warden, die, hoewel ziek, tot gymnastiek
oefeningen is gedwongen, waarop een
bloedspuwing is gevolgd.
De heer Pijnappel eindelijk, den heer
v. d. Zwaag beantwoordend stelde hem
de vraag of hij meende, dat wij., bij een
vreemde mogendheid ingelijfd, minder
militaire lasten zouden dragon Of on
der die omstandigheden de welvaart
grooter zou zijn? Nederland heeft zich
aangesloten, daadwerkelijk, bij de arbi
trage. Maar arbitrage loopt noch over
souvereiniteit noch over onafhankelijk
heid. Daarvoor moest dan ook worden
gewaakt zij het ten koste van bloed
en geld. En al ging Nederland voor in
ontwapening, dan zouden daarom de
groote Mogendheden nog niet vol-
gen.
Het ging tegen „heden" toen we huis
waarts keerden. G. Jr.
De non-activiteit van den eerste-
luitenant der infanterie C. A. J. Strui
ken, op zyne aanvrage en te rekenen
van 1 Januari 1899, voor den tyd van
één jaar verlengd, mede zonder be
zwaar der schatkist.
Audïêntiën.
De gewone audiëntiën van de minis-
sters van oorlog, koloniën en water
staat zullen deze week niet plaats
hebben.
Uit de „Staatscourant",
Koninklijke Besluiten.
Dr. H. P. M. van der Horn van
den Bos benoemd tot schoolopziener
in het district 's-Hertogeuboscb, met
gelijktijdige toekenning vau eervol
ontslag ais directeur der Ryks-hoogere
burgerschool te Tilburg en als school
opziener in het arrondissement Til
burg.
Met ingang van 1 Januari 1899,i
aan P. H. von Syben de Maroye
eervol ontslag verleend als leeraar
aan de Rijks- hoogere burgerschool
te Roermond.
Goedgekeurd dat aan O. F. Cleve-
ringa, bu-gemeester der gemeente
Koog aan de Zaan, op zyn verzoek
eervol ontslag is verleend als secreta
ris dier gemeente.
Een pensioen van f 457 verleend
aan S. J, F. Piguillet, laatstelijk
kommies 1ste klasse bij 's Rijks be
lastingen.
Naar de lelegraaf verneemt be
staat bij de Regeering het voornemen
een residentie Noord-Oostkust van
Atjeh in het leven te roepen met Edi
als hoofdplaats. De ass.-resident van
Medan, de heer H. A. van den Steen
straten, zou dan in aanmerking komen
om het eerste hoofd van het nieuwe
gewest te wordeD.
Postzegels van één gulden.
Werd dezer dagen het voornemen
der Regeeriög aangekondigd, om de
nieuwe postzegels van één gulden aan
het gebruik te onttrekken, volgens
He Tijd heeft dit reeds zijn beslag
gekregen. Gisteren werden ten post
kantore te Amsterdam aan de koopers
van postzegels weder de oude model
len verstrekt. Indieu het waar is, zegt
.het blad, dat dit geschiedde omdat
de beeldenaar Hare Majesteit te oud
voorstelde, dan is men nu toch in een
ander uiterste vervallen, daar het
kinderkopje bezwaarlijk meer als een
portret van de Nederlandsche Konin
gin kan doorgaan.
Kordaat,
De ambachtsschool te Alkmaar
wordt ook door vrijwat jongens uit
omliggende dorpen bezocht, die daar
toe meerendeels van de Noord-Hol-
landsche stoomtram gebruik maken.
Gezonde, levenslustige knapen als
het zijn, maken ze het door hun rumoer
en scüeimsche grappen hun medepas
sagiers wel eens lastig. Niet het. minst
pleegt zich in dit opzicht de 14 jarige
smidsleerling Jan Beets uit de Rijp
te kwijten. Zaterdag 17 dezer was
hij ook weer hinderlijk en kreeg een
geducht standje van zijn reisgenoote,
de weduwe Yeldboer, uit Ursem, die
hem danig de waarheid zei en voor
spelde, dat er van zoo'n vlegel nie
mendal terecht kou komen. Juist hield
gelijk daar steeds geschiedt om
passagiers in en uit te laten de
tram stil aan den Schermerdyk. Vrouw
Veldhuis zal ook uitstappen, na eerst
haar kwelgeest nog even uitgeschol
den te hebben, doch merkt In haar
exaltatie en ook door de duisternis
(het was kwart over vijven) niet op,
dat haar rijtuig zich reeds op de brug
bevindt en stort uit de tram voorover
in de diepe ringsloot. Algemeene ont
steltenis onder de reizigers natuurlijk.
Maar Jan Beets zegt: „ik moet me
vanavond toch vérschoonen", springt
uit het het rijtuig te water en redt
de drenkelinge.
N. R. Ct.
Gestrand.
Op de Banjaard is Zondag gestrand
het Belgische s. s. Qusiave Grisar,
geladen met hout en gerst, van Riga
bestemd naar Antwerpen.
De equipage is door de reddingboot
van Burgsiuis afgehaald en aldaar
aangebracht.
Twee sleepbooten waren Zondag in
de nabijheid, doch konden door diep
gang niet naby komen.
Volgens rapport van Westerschou-
wen is het- stoomschip Maandag by
het ochtendgely niet vlot gekomen en
zit nog in denzelfden toestand.
Marken.
Men schrijft van het eiland Marken:
Ons eiland staat nog steeds gedeel
telijk ouder water; wei is er veel wa
ter uit de sluizen geloopen, doch de
paden zijn nog niet weer boven. Zon
dag moesten dan ook de kerkgangers
per bootjes gebracht worden, hetgeen
wel een aardig gezicht oplevert, doch
voor de eilandbewoners zeer lastig is.
Het ware te hopen dat de Regeering
ons een flinke schutsluis gaf. dit zoude
èn met het oog op den gezondheids
toestand èn met bet oog op het onder-
loopen van veel belang zijn.
JtLr. Mr. W. M. de Brauw. f
Zondag is te 's-Gravenbage over
leden jbr. mr. W. M. de Brauw, oud
commissaris der Koningin van Zeeland
en oud-minister van koloniën, uit welk
laatste ambt hy aftrad na de aanne
ming der afkeurende motie in zake
de verlenging van het Billitoncontract.
In zijn ambtelijke loopbaan was hy
referendaris aan het departement van
koioniën en administrateur der gene
rale thesaurie van financiën.
Een nieuwe Beurs te
Rotterdam.
Van particuliere zijde is te Rotter
dam het initiatief genomen voor een
plao tot het bouwen van een nieuwe
Koopmansbeurs met daaraan verbon
den winkels en kantoren, volgens
plannen van den heer W. Molenbroek,
den architect van het Witte Huis
aldaar. De bedoeling is, door het weg
breken van de oude Beurs, die een
eind vooruitspringt, de lyn van de
Noordblaak recht door te trekken en
een deei der huizen van het West-
I nieuwland aan te koopen, waarover
men reeds met verscheiden eigenaren in
i onderhandeling is.
Naar men verneemt is het gemeen-
jtebestuur zeer ingenomen met deze
plannen en heeft het zyne medewer
king toegezegd.
Men tracht een consortium van
bankiers te vormen om het benoodigde
kapitaal te krygen.
Zondagnacht werd te Roermond de
schildwacht (huzaar), die voor het
kantoor van den rijksbetaalmeester
op post stond, door een drietal per
sonen aangevallen, die na hem zyn
sabel te hebben afgenomen, hem ern
stig mishandelden.
Ook in de voorstad St. Jacob on
der dezo gemeente werd dien nacht
een huzaar mishandeld.
Letteren en Kunst
Ned. Opera.
Veel nieuws omtrent de tusschen
het koor en de directie der Nederl.
Opera hangende quaestie, waarvan
wy in ons vorig nummer melding
maakten, is niet mede te deelen.
Maandagmorgen kwamen de meeste
dames en heeren van het koor in
Maison Stroncken by een. om nader
hun gedragslijn vast te stellen.
De Koristen zouden voor deze week
met een paar honderd gulden allen
geholpen zyn en zy hebben nog goede
hoop dat die van de zyde der stad-
genooten hun ve.strekt wordt, zij zyn
gaarne bereid dat geld terug te geven
als alles weer in orde Komt. maar in
vele gezinnen dringt de nood erg.
De vergaderden besloten zoo lang
mogelijk in hun stryd te volharden,
omdat zonder eenigo zekerheid om
trent hun loon, de toestand voor hen
onhoudbaar is.
Tegen half twee kwamen de twee
afgevaardigden uit het bestuur, die
by den heer Vau Hall geweest waren,
terug. Zij deelden mede dat deze er
hen op gewezen had dat hy het be
schermheerschap der vereenigiug des
tijds gaarne had aanvaard, maar
ouder de voorwaarde dat hy zich niet
kan mengen in geschillen tusschen
do directie en de koristen. Moei:ten
evenwel van de een of andere zijde
pogingen worden gedaan om ter hulp
der koristen bv. eea concert te orga-
niseereu of iets dergelijks, dan zou
hy gaarne die pogingen steunen.
(Hbld.)
RECHTSZAKEN
Hooge Raad.
De advocaat-generaal, rar. Patyii,
concludeerde in de Maandag gehou
den zitting van den Hoogen Raad
tot bevestiging van het arrest van het
Gerechtshof te Amsterdam, waarbij
de heer Fransen van der Putte te
Beverwijk, wegens bedrog was ver
oordeeld, omdat hy in stryd met een
overeenkomst, had geleverd eu ver
kocht een reeds gebruikte petroleum-
motor van 10 paardenkrachten, in
plaats van een nieuwe motor van 12
paardenkrachten.
SS&ÖÏEMSiÖ tfüEUWS
De Zaak Dreyfus-Piequart.
Maandag is in de Fransche Kamer
j .,1'affaire'' weer besproken en wel in
j hoofdzaak de geschiedenis van het ge-
heime dossier, waarover twee interpel-
i laties werden gehouden,
j In antwoord op de interpellatie van
j Lazies verklaarde minister De Freyci-
i netIk ben in het bezit van het gehei
me dossier, dat stukken bevat waarbij
j de veiligheid van den staat betrokken
isik zal er aan het Hof van Cassatie
geen mededeeling van doen dan onder
FEUILLETON.
lijkjes in de Sportwereld,
1°)
Een. eenigszms bedompte, warme
icht kwam hein tegemoet.
Hij stond weer in de speelzaal. Lang-
lam met half gesloten oogen liep hij
mgs de tafels.
Een oude opgewonden dame zette
enige vijffrancs stukken op, over wier
>t zij zich zeer bezorgd maakte. Hij
eog 't spel eenigen tijd gade en deelde
haar angst.
Toen begon hij te gapen en liep door.
Een knecht diende water rond, de
•rins nam een glas en ledigde het in
In teug.
„Geef mij ook een glas," zeide een
iem achter hem.
Deze stem kwam hem bekend voor;
ij wendde zich om en ontmoette den
lik van C. W. Kalm.
„Ah, uw Hoogheid," zeide C. W. diep
uigend.
,Men wordt hier dorstig. Als men die
erels geld wil afzetten, moet men er
ook voor zweeten. Maar voor vandaag
ben ik tevreden."
j „Hebt gij gewonnen?"
Het was de gewone vraag van eiken
speler, en de woorden kwamen den prins
dan ook werktuigelijk over de lippen.
„Ja., Gode zij dank," antwoordde C.
W. Hij was niet weinig in zijn nopjes
een gesprek met den prins te kunnen
voeren en, besloot hem niet gauw
los te laten.
„Het kost moeite, dat weet de He
mel. Ik ben hier pas drie dagen en ar
beid eiken dag twaalf uur, is dat niet
kras. Maar men ontvangt er zijn beloo-
niing dan ook voor."
Hij sloeg op zijn zakken, die goed ge
vuld waren.
„Ik hoop, dat bet u evenals mij gaat?'
„Neen."
„Niet? Dat doet mij leed; bij elke
louis, die deze afzetters winnen begint
mijn bloed te koken.
Maar ik vertrek niet, voordat ik die
schelmen een millioen heb afgewonnen.
Dat staat vast."
De prins zag hem verbaasd aan. Der
gelijke taal had hij nog nooit hooren
uiten en zeer zeker verwachtte hij ze 't
allerminst in een speelzaal.
„Een millioen?"
„Ja zeker."
De prins huiverde. Hij vond Kalm
een zeer onsympathiek mensch maar
daar vlak voor hem rolde het goud over
de tafel.
Met inspanning van al zijn krachten
bedwong bij zijn afkeer.
„Gij kunt mij een genoegen doen, i
mijnheer Kalm ik heb al mijn contant
geld verloren en wilde graag doorspelen.
Leen mij een som."
I C. W. vertrouwde zijn eigen ooren
j niet. Toen tasttte hij haastig in den zak.
j „Hoeveel, Hoogheid? Ieder bedrag
l staat ten uwen dienste."
Dit was het keerpunt, waarnaar liij
zoo verlangd had.
Hij en de prins von Reichenberg. De
prins von Reichenberg en. C. W. De
prins hem dank verschuldigd, zijn schul
denaar neen liet kon niet mooier.
Hij haalde eenige banknoten uit zijn
zak en reikte ze zonder ze na te tellen
den ander over. De prins telde ze ech
ter en zeide:
„Negen en twintigduizend fres. mor
gen krijgt gij ze terug."
„Odat heeft geen haast. En als uw
Hoogheid meer wenscht..."
De prins maakte mine om zich te
verwijderen. Het geld brandde hem in
de handen, en hij vond den man, nu bij
verplichting aan hem had, dubbel on
aangenaam.
„Wat is uw adres, mijnheer Kalm?"
„Nice, uw Hoogheid, Hotel „Reine
Victoria."
„Best, dan zal ik het daar heen zen
den."
Hij boog en verwijderde zich. Wie
echter niet ging was C. W. Hij plaatste,
zich achter den stoel van den prins aan
do „Trente et quarante" tafel en zijn. ge-
zich betrok merkbaar, toen de prins
voortdurend verloor. Het was niet om
het geld, dat hij zoo bedrukt këek want
de prins kon een wel tienmaal grootere
som terug betalen
Neen bet was uit wezenlijk© sympa
thie, die hij sinds tien minuten voor cleai
prins voelde en C. W„ die zich vroeger
nooit geërgerd had als 't anderen slecht
ging werd bedroefd nu het den prins
zóó tegenliep.
-uaar hoe kwam dit dan Dat wist hij
zelf niet. Deze prins was de eerste van
alle aristocraten, die zich verwaardigd
liad hem goeden dag te zeggen en met
hem to praten. Wel is waar had hij 't
geheel uit eigenbelang gedaan, omdat
hij geld noodig had. Maar de daad bleef
toch bestaan en deze maakte Kalm'
versteend hart week.
Een prins, die met hem sprak en
geld te leen vroeg! Als dat zijn kennis
sen te Chicago eens wisten
Hij boog zich vertrouwelijk over den
stoel van den prins en gaf hem raad, als
of zij goede vrienden waren. Eindelijk
waren de negen en twintigduizend fris.
denzelfden weg opgegaan als alle bank
noten en C. W. tastte opnieuw in zijn
zak. Dat herhaalde zich nog eenige ma
len, totdat, na een grooten inzet, verlo-
ren te hebben den prins een rilling dooi
de leden voer.
Waar moest dat been Hij moest op-1
houden.
Hij kon zich hier in dit ejllendige Mon-1
jte Carlo toch niet. ruineeren. Met in-i
spanning van alle krachten wees hij i
vi-iendelijk lachend die door C. W. aan-1
geboden banknoten af en verwijderde
i zich.
i Het was tien uur 's avonds. Toen hij
i het casino achter don xug had bleef hij
staan en leunde tegen eeu muur aan.
j Hij was doodmoede en had een gevoel
alsof het hem verlichten zou eens goed
uit te weenen, luid te snikken, maar
geen traan welde in zijn oogen op. Hij
wilde de handen vouwen en bidden dat
de Hemel hem door het een of ander
wonder nog redden zou, maar zijn eer- j
gevoel hield hem hiervan terug. Men
mag het gebed niet ontwijden.
Toen hij een half uur later in den
trein zat, die 's avonds de spelex-s van
Monte Carlo naar Nice voert, werd hij
weder zichzelf en speelde de rol van den
voornamen, koelen prins von Reichen
berg. En twee zijner medereizigers, Rus
sische kooplui, stieten elkaar zachtkens
aan zeggende
„Dat is de piins von Reichenberg. de
rijkste man van geheel Polen'.
Zij sloegen hem eerbiedig gade en
toen de trein te Nice ophield openden zij
het portier voor hem en lieten hem het
eerst uitstappen.
TIENDE HOOFDSTUK.
De lente had haai- intrede gedaan
niet alleen te Nice, maai- ook te Noorde
lijker, aan de andere zijde der Alpen.
Te Charlottenburg waren de wedren
nen reeds begonnen en op een regenach
tige April maand volgde een lieflijke Mei.
In de boomgaarden bloeiden de kersen
boom en, die de Duitsche spoorwegmaat
schappij jaarlijks een aardig sommetje
opleveren. Van Berlijn naar Potsdam
rijdt dan trein op trein om de bewoners
der wereldstad naar bet kleine Haven
stadje te voeren.
Daar drinkt groot en klein, in de
heerlijke buitenlucht gezeten, den be
roemden bessenwijn en keert mrt ?roo;e
