NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD.
CSa
Donderdag 19 Januari 1399.
4773
HAA&LEM'S DAGBLAD
AJB03ST2<r 33 JX£E!3SrTSFB,:L CTS
Voor Haarlem per 3 maandenf 1.20
Voor de dorpen in den omtrek -waar een Agent gevestigd is (kom dei-
gemeente), per 3 maanden„1-30
Franco door het geheele Bijk, per 3 maanden„1.65
Afzonderlyke nummers0.05
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem, per 3 maanden0.30
de omstreken en franco per post 0.37l/2
AJDvmBaTEnsrTimisr:
Van 1—5 regels 50 Cts.; iedere regel meer 10 Cts. Groote letters naar plaatsruimte.
Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Reclames 20 Cent per regel.
Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten
en door alle Boekhandelaren en Courantiers.
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
Bureaux: Kleine Houtstraat 54, Haarlem. Telefoonnummer 122.
Directeur-Uitgever J. C. PEEREBOOM.
Hoofdagenten voor liet Buitenland: Compagnie Générale de PubUcUé Etrangère G. L. L'AUBE d: Co. JOHN F. JONES, Succ., Parijs 3Ibis Faubourg Hontmartre.
Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing ran Advertentiën en Reclames betreffende Handel, NpverneidPen Geldwezen, opgedragen aan het
Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. to Amsterdam.
BUITEN het Arrondissement Haarlem is de prijs dar Advertentiën van 15 regels f 0.75. elka regel meer ƒ0,15; Reclames per regel f 0,30.
Agenten voor 'dit biad in den omtrek zyr,Blcemendoal, Santpoort en Scholen, 1'. v. d. RAADT, Zandpoort; HeemstedeJ. LEUVEN,bij de tol; Spaarndam, C. HARTENDORPZandvoord, G. ZWEMMER
Veisen, TV. J. RU IJ TERBeverwijk, J. HOORNS; Bülegom, ARIE HOPMAN, Molenstraat. Genoemde Agenten nemen Abonnementen en Advertentiën aan.
Offscieeie Berishien.
Burgemeester en Wethouders van
Haarlem,
Brengen ter openbare kennis, dat
ingekomen een verzoekschrift van
Pieter Siemon Truyman te Haarlem
mermeer om vergunning tot het ver
hopen van sterken drank in het
klein in het voorbuis van het perceel
aan de Molensteeg No. 7.
Haarlem, 17 Jan. 1899.
en Wethouders
voornoemd
BOREEL.
De Secretaris.
PIJNACKER.
STABSNIEUWS
Eerste en tweede pagina.
Haarlem18 JaD. 1899.
Dinsdagnamiddag is in de kazerne
aan den Öchoterweg ten nadeele van
den huzaar H. K. een zilveren remon
toir horloge met vergalde randen
ontvreemd.
Dinsdagavond te 1114 ure is de as
van een rytaig gebroken, rijdende in
de Jansstraat, waardoor dit ter zijde
viel. Er bevond zich niemand in het
rijtuig, zoodat geen persoonlijke onge
lukken daarbij hebben plaats gehad.
Dinsdagavond omstreeks 12 ure is
lit de gang van het café van Hartje
aan de Groote Houtstraat alhier, ter
wijl de voordeur openstond, een heeren
'ijvviel le klasse merk „Zwaluw" ont
vreemd. De eigenaar. P. Huig van
Heemstede, had het wiel daar een
kwartier te voren neergezet en was
even naar binnen gegaan om naar
de biljartseauce te zien, die gehouden
iverd door professor Smith uit Am
sterdam.
Naar wij vernemen heeft de lieer
A.. Koolhoven de benoeming tot direc-
*ur der Victoriabron aangenomen en
dientengevolge de betrekking van
directeur der Mi), tot exploitatie van
itaahvaterbronnen alhier, ter beschik
king van aandeelhouders gesteld.
Zelfaansteker.
Werd ons voor eenigeu tijd een
ielfaansteker voor gasgloeilicht door
de firma Clausing getoond, thans is
op dit gebied weder eene nieuwe uit
vinding gedaan, die hierin bestaat
lat over het kousje een platine-draadje
„ehangen, aan welks beide uitein
den" zich een kooltje (bolletje) bevindt.
Wanneer men nu de gaskraan opent,
fforden binDen 8 seconden de beide
wlletjes en derhalve ook hetplatine-
lraadje gloeiend waardoor het kousje
vanzelf ontvlamt. Dit eenvoudige en
ïeer gemakkelijke voorwerp, dat ook
ïog dit voordeel heeft, dat mocht het
kousje stuk gaan, de zelfaansteker
weder op een nieuw kousje kan wor-
gezet, is bij den heer J. P. C.
van Gurtzgen Jr. Kleine Houtstraat
2, verkrijgbaar.
Zie verder achterstaande nn-
Nederi. Maatschappij voor
Tuinbouw en Plantkunde.
Dinsdagavond vergaderde de afdee-
ling Haarlem en omstreken van boven
genoemde vereeniging in bet gebouw
..Weten en Werken" alhier.
De voorzitter, de beer Onderwater,
opende de eerste vergadering in 1899
en sprak den wenscli uit dat dit jaar,
voor kweekers en liefhebbers een jaar!
mocht zijn van veel heil en voorspoed.
Hierna stelde de voorzitter den beerj
C. van Lennep voor, die als nieuw be
stuurslid en als opvolger van wijlen den
heer H. do Clercq was gekozen en hoop
te dat hij zijne la-achten aan de ver
eeniging zou geven. Verder wees spre
ker op de groote inzending bloemen op
heden avond, wel een bewijs dat eene
onderlinge tentoonstelling bij' de leden
ingang vindt.
Nadat was medegedeeld' dat de heer
de Breuk zijne herbenoeming had aan
genomen. werden de notulen der vox-ige
vergadering voorgelezen en goedge
keurd. De heer van Lennep bracht
hierop een woord van dank aan den
voorzitter en aan de leden, voor het
vertrouwen in hem gesteld en zeide
voor de afdeeling Haarlem te zullen
doen, zooveel als in zijn vermogen was.
Vervolgens kreeg de spreker van den
avond, de heer H. de Greeff het woord,
die tot onderwerp van zijne lezing had
gekozen de ltozencultuur. Spreker be
toogde dat de roos reeds bij' de oude
volken en ook heden nog de Koningin
der bloemen is, niettegenstaande Chry
santhemums en Begonia's met haar naar
de kroon hebben gedongen.
Sedert 2000 jaren bestaat de roos
reeds en is van dien tijd af door haai-;
kleur, rijkdom en frisehheid als ko
ningin der bloemen erkend. De rozen-j
kweekerij is in den laatsten tijd zeer;
vooruitgegaan niet alleen in ons land1
maar ook in Duitschland, Frankrijk en
andere lauden. Ook bezit de roos eene'
I groote populariteit, zeide spreker. Hier- J
van zijn de vele plaatsen, afgeleid van
[het woord roos, als Rosendaal, Rosina-j
len, Santa Rosa enz. liet bewijs,
Niet alleen beeft de tuinbouw maarj
I ook de nijverheid zich met haar bezig j
j gehouden, getuige de bereiding van ro-
j zenolie, die in hoofdzaak van de Hol-
landsche1 roos wordt bereid',
l Niet alleen aan de nijverheid, maar
ook aan de kweekers beeft de roos veel
voordeel verschaft. Enorme schatten zijn
door haar afgeworpen. In alle wereld-
deelen wordt zij aangetroffen, behalve
in Australië.
Men onderscheidt verschillende soor-j
ten van rozen als de mosroos, de door-
bloeiende mosroos, de theeroos, de bas-;
taard-Tlieeroos, de Bourbonroos en meer
andere. Vervolgens besprak spreker den'
grond, waarop de roos wordt geteeld.
Volgens velen is niet alle grond ge-1
schikt voor de roos. Volgens spreker is
alle grond met eenige opoffering goed
te krijgen, hoeweil grond met bladeren j
en koemest bewerkt wel het ideaal is.
Zware gronden moeten eerst met zand
of turfmolm worden vermengd. Waar
een boom of heester zal groeien kan,
volgens spreker, ook een roos groeien.
Hierop besprak de beer de Greeff de
wijze van kweeken. De roos behoort tot
eene enorme groote familie,, waartoe
ook braam en aardbei behooren.
Vele soorten leven er in 't wild, vol
gens verschillende opgaven is dit aantal
7. Vervolgens zeide spreker, dat de
rosa chinina, een der beste wilde rozen
is om een stam te krijgen. De kaneel-
stam is niet geschikt voor onderstam,
omdat deze den kroon dood kneep. Jam
mer is het dat de rosa chinina, die vroe
ger veelvuldig in het wild werd aange
troffen, thans bijna uitgeroeid en zeer
schaarsck is.
Toch worden ze nog in Duitschland
gevonden. Men koopt ze in de maand
September. De kweeker snoeit de taklccn
en hakt den wortel eenigszins bij.
Meestal worden de bottestammen om
gebogen, in d'e aarde gezet en gedekt.
Het beste is om ze niet voor einde
Mei op te halen. Wanneer men begint
te occuleeren mag men 14 dagen van
te voren niets aan de rozen doen en
moet al het snoeien afgeloopen zijn.
Velen zullen nu vragen waar en wan
neer moet men occuleeren? Op de laat
ste vraag zou spreker antwoorden, dat
van half Juli tot half September de
beste tijd was. Wat de eerste vraag be
treft, spreker vindt het occuleeren op
,den stam beter dan op den tak, ook
met het oog op het inpakken bij ver
zending is dit gemakkelijker. Op het
eind van October kan men de takken
van diegene,;.die op den stam geoccu-
leerd' zijn, afknippen, dan moeten vve
de rozen weder ombuigen en ze het
volgend jaar niet zoo lang laten zitten
en reeds in het laatst van Maart den
grond er af doc-n om ze aan de weersge
steldheid te wennen. Vervolgens worden
de takken aan draden gebonden en
'komt de zorg voor het vormen van
bet kroontje. Hierna behandelde spreker
de kweekwijze van de struikrozen, die
eveneens door occuleeren worden ge
kweekt en wees er op, dat bij het occu
leeren in het algemeen de kweeker zorg
moet dragen alleen bloeiende takken te
nemen en bij het laat occuleeren er voor
al op moet letten, dat de oogen in rust
zijn. Vea-volgens werd1 -het stekken en
het enten der rozen behandeld, en stond
spreker nog eenigën tijd stil bij de
vormen der verschillende rozen. Na
de pauze had spreker het over 't snoeien
en overwinteren van de roos en be
sprak de beste wijze van dekken. De
straikrozen moeten minstens 4, 5 cM.
worden afgedekt met droog blad, den
nennaalden of stroo, om te kunnen
overwinteren. Stamrozen op een vak
moeten neergebogen worden, en met
een haak aan den grond worden vast
gezet. Dit ombuigen moet natuurlijk
zeer voorzichtig gebeuren, daar zij licht
kunnen afbreken. Nadat de langste tak
ken zijn weggeknipt, kan men ze op
dezelfde wijze als bij de struikrozen af
dekken.
Wanneer de stammen te dik rijn om
te buigen, dan moet dë plant met stroo
en dennentakken worden ingepakt, en
zou het volgens spreker ook zeer raad
zaam rijn een geolied linnen lapje aan
de bovenzijde van het omhulsel aan te
brengen, daar er anders licht vocht op
j de plant komt en dit aan de kroon veel
i schade toebrengt. Half Maart kan men
i zo weer langzamerhand ontblooten en
oprichten.
I Na dieze ontdekking staan we in het
voorjaar en voor het geval, dat ze ge
snoeid moeten worden. Het snoeien is
niet ieders werk. vele planten worden
verknoeid, doordat de snoeiers ze niet
kennen. Spreker wenscht ze te verdee-
len in 2 soorten en wel in doorbloeien-
de en één of tweemaalbloeiende rozen.
De doorbloeiende moeten altijd op
een buitenoog gesnoeid worden. De één
of tweemaal bloeiende kunnen einde Mei
gesnoeid worden. De kroon moet worden
uitgedund. Bovendien moeten de rozen
steeds zomers in het oog worden gehou
den en de ver doorgroeiende takken
worden verwijderd. Ten slotte besprak
spreker de vijanden en de riekten van
de rozen. Een der meest bekende vij-
nden :is de bladluis. Deze is niet ge
vaarlijk, wanneer men er maar vroeg
bij is. Een goed middel om deze te
verdelgen is de plant te begieten met
een mengsel van groene zeep. Quassi-
liout en water. Een grootere vijand nog
is een groen zuigwormpje, ook van roest
en schimmelzwam hebben de rozen veel
te lijden. Om dit euvel te bestrijden is
het 't beste de rozen in het voorjaar te
bestrooien met zwavel.
Om al deze vijanden en riekten zoo
veel mogelijk te voorkomen is het zeer
gewenscht da rozen met kalk te besme-
i ren, waardoor de eieren worden ver
delgd terwijl men niet moet nalaten
ieder jaar da bladen onder de rozen
weg te hakken, want hierin ritten dik-
wijls veel ziektekiemen. Nadat de spre
ker nog eenige mooie soorten had opge-
jnoernd eindigde hij zijne boeiende en
zeer leerrijke lering-, die door het audi-
torium met belangstelling was gevolgd,
j Verder werd nog een getuigschrift
j 1ste klasse toegekend aan den heer C.
P. Ruysenaars voor eene inzending or-
jchideeën, aan den heer Bekker voor
eene inzending Primula Obconica rosea.
1 Een idem 2de klasse aan de heeren Ro-
zenhart voor eene inzending cyclamen
Ruysenaars voor dracaena'svan Cruy-
ningen voor palmen en Deijs voor tul-
i pen. De commissie van beoordeeling
bestond uit de heeren C. van Lennep,
E. Krelage, C. Blankenstoijn en P. W.
Voet.
Nadat de voorzitter een woord' van
I dank had gebracht aan den heer de
Greeff voor zijne schooue lering werd
de vergadering gesloten.
Congres voor Geheel
onthouding.
Naar men mededeelt is door het
comité ter voorbereiding van het 2de
Nationaal Congres voor Geheel-ont
houding van alcoholhoudende dranken
i besloten het congres bijeen te roe
pen te Amsterdam, en wel op 23 en
24 Mei e. k.
De lijst der te bespreken onderwer
pen is thans definitief vastgesteld, en
de volgende personen hebben zich
bereid verklaard bet achter hunnen
naam vermelde onderwerp in te leiden
G. Birnie, „Suiker in plaats van
alcohol bij spierarbeid."
Dr. M. A. Brants, „Propaganda."
J. F. van Bruggeu Jzo., „De drink-
dwang in- en om de werkplaats."
D. de Clercq, „Vegetarisme en ge
heel-onthouding."
Mej. H. Crommelin, „Toysbeewerk
en drankbestrijding."
Dr. A. N. J. Hacedoes, „Asyls."
Jonkvr. H. S. Hartsen, „Zedelijk-
beidsbewustzijn en drinkgewoonte."
Ds. A. van der Heide, „De woning-
kwestie."
Mr. D. R. Baron van Lijnden,
„Criminaliteit.''
Ds. G. W. Melchers, „DrankeD
voor de arbeiders."
Mr. A. Tak, „Arbeidsduur en drank
misbruik."
Ds. M. Talma, „Arbeiders-organi
satie en onthouding."
Mr. S. J. Visser, „Kinderbescher
ming."
Ds. A. W. van Wyk, „De drink-
dwang in de samenleving."
Het reglement van orde bepaalt,
dat bespreking van politieke, gods
dienstige en sociale vraagstukken niet
wordt toegelaten, tenzij m reebt-
streekscli verband met den strijd tegen
het alcoholisme.
Kolonisatie.
In De Stand, deelt dr. Kuyper een
en ander mede omtrent de vooruit
zichten eener kolonisatie in Maryland.
Hoewel zeer gunstig over een neder
zetting aldaar denkende, zou de schrij
ver bet gewenscht achten, dat een
paar landbouwkundigen eerst het ter
rein in loco gingen opnemen, en om
trent bodem, soort van gewas, pro
ductie, marktprijzen, vervoermiddelen
en kosten van onderbond, welgestaafde
inlichtingen inwonnen.
„Men zij voorzichtig. Maar, onder
dit beding, neem ik de verantwoorde
lijkheid op m\j, om deze kolonisatie
een der beste te keuren van de vele,
waarvan ik het gerucht opving.
„Mijn bezoek aan de veleHolland-
sche koloniën van Amerika neeftmjj
de overtuiging geschonken, dat velen,
die hier eindeloos tobden, en er toch
niet kwamen, in Amerika in een goe
den doen zijn geraakt, en dat er nog
plaats te over is, om heel wat „slacht
offers van onze sociale ellende" ginds
een meer dan degelijke toekomst te
beloveo."
Dr. Kuyper is op grond van zijn
bevindingen in Amerika vóór land-;
verhuizing.
„Ons land is na reeds te klein voor
zjjn vyf millioen inwoners. We zitten
elkander in den weg. Gewenscbte
huwelijken stuiten af op mogelijkheid
tot vestiging. Duizenden bij duizenden
lijden een leven, waarin van menscbe-
iyke ontwikkeling in edeler zin geen
sprake kan zijn."
Eene aanvaring op den
Amstel.
Dinsdagmorgen had op den Amstel
bij Zorgvliet te Amsterdam een aan
varing plaats tusschen de „Prinses
Marie" van den Rotterdamscben sleep
dienst Joh. M. Verschure Co. en de
„Volharding VI" van de Mij. „Vol
harding", die een geregelden dienst op
Leiden en Goutla hebben.
De „Volharding VI" was om zes nar
vertrokken en hield rechts, zoodat ze
dicht onder den wal was. Toen de
roerganger de andere boot van de an
dere zijde ook aan denzelfden kant
zag aankomen fioot hij, ten einde de
opmerkzaamheid tot zich te trekken.
De kapitein Kwispel verscheen by
bet fluiten aan dek. De man aan bet
roer van de „Prinses Marie" beant
woordde het fluiten niet en bleef ook
denzelfden koers houden.
Kapitein Kwispel liet daarop zoo
veel mogelijk afhouden, zoodat hij
dicht in de wal zat. De „Prinses
Marie" bleef echter in dezelfde rich
ting stoomen met het gevolg dat een
botsing onvermijdelijk was. Drie mi
nuten na de aanvaring zonk de „Vol
harding." Gelukkig staat daar aan den
kant niet veel water, zoodat bet dek
ongeveer een voet onder water staat
en er in 't geheel geen gevaar voor
de opvarenden bestond. De lading be
stond hoofdzakelijk uit vnil wasch-
goed.
De kapitein van de „Prinses Marie"
was na het ongeval maar kalmpjes
doorgestoomd. De passagiers, 6 of 7
in getal, die bij hem waren overge
sprongen, werden er weer met een
bootje afgezet en zoo vervolgde hy
zijn weg naar Amsterdam met zeer
weinig schade aan de boeg.
De burgemeester van Marken heeft,
wegens lasterlijke aantijging in de
Monnikendammer Courant,tegen hem
en tegen den aldaar gedetacheerden
rijksveldwachter uit Amsterdam, pro
ces-verbaal opgemaakt tegen den ge
meente-geneesheer P. H. van Beuze-
kom.
Dubbele moord.
Maandag in den laten avond ver
voegden zich aan de woning van den
rentenier Ripping in bet Noordeinde
te Berkel twee personen, waarvan
men totnogtoe alleen weet dat de een
grooter van gestalte was dan de ander.
Zoodra toen de heer Ripping, van
wien bekend is dat by in goeden doen
verkeert, en die met eene huishoudster
woonde, zich op hun geklop vertoon
de, werd hem door een der onbekenden
met een zwaar voorwerp, vermoedelijk
een hamer, een zoodanige slag op het
hoofd toegebracht, dat hy bijna op het
zelfde oogenblik dood bleef.
Daarop drong bet tweetal de wo
ning binnen en werd ook op de buis-
houdster een moordaanslag gepleegd.
Deze vrouw gaf Dinsdagmiddag nog
teekenen van leven, zonder echter in
staat te zijn voldoende aanwijzingen
te geven.
Men weet reeds, dat er eenig geld
is ontvreemd, doch daar de sleutel
van de brandkast vermist wordt, is
nog niet met zekerheid te zeggen, of
ook de daarin aanwezige effecten ont
vreemd zjjn.
Van de daders is nog geen spoor
FEUILLETON.
Kijkjes in de Spurtwereld,
„Ik bevond mij juist in Engeland,
ffiders was ik natuurlijk bij de begra
fenis tegenwoordig geweest. De tijding
deed mij zeer leed, want ik hield veel
van George Brandes; het was een uit
stekend man."
,En een buitengewoon ruiter," zeide
Carlotta.
Ook andere heeren kwamen nu naar
Konrad toe en schudden hem de hand,
en de jonge man, die wist dat hiji zich
dag voor 't laatst tusschen deze
aristocratische heeren bewoog, was ver
heugd dat allen hem zoo voorkomend'
«handelden. Want nu Brandes gestor
ven was bestond er geen enkele reden
meer, waarom rij notitie van hem zou
den nemen.
„Parcival," vierjarige zwarte hengst
afstamming Robert, the devil en An
nie Lauri, winner van verscheidene
courses; wie biedt?"
Nu had men geen tijd meer zich met
Konrad te bemoeien, want aller atten
tie was op den hengst gevestigd. Car
lotta bevoelde zijn hielen en de opper
stalmeester beschouwde nauwkeurig rijn
gaag-
„Driehonderd
„Vierhonderd'
„Vijfhonderd!''
Schielijk bood men tegen elkaar op
en eerst toen men de duizend naderde,
werd men voorzichtiger.
De prijzen waren werkelijk enorm en
veel hooger dan Konrad verwacht had
hij verheugde er zich hartelijk over. Ei
genlijk ging het hem weinig aan, want
dë opbrengst van Brandes' nalaten
schap zoo er al een credit saldo over
bleef zou voor twee verre bloedver
wanten rijn.,, een Regeeringsraad uit
Stade en een professor uit Jena<.
Deze twee waren natuurlijk aanwezig
en haddén een gevoel alsof zij in een
gekkenhuis waren.
Toen de sommen, die geboden wer
den, tot een ongewone hoogte stegen,
werden rij opmerkzamerhet gelaat
van den professor werd door de opwin
ding rooder gekleurd en ieder, die hoo
ger bood, ontving een vriendelijken
blik van hem.
...Het windt mij op," zeide hij fluis
terend tot den Regeeringsraad en deze
knikte zenuwachtig.
„Ho© is ?t mogelijk, dat men voor
huisdieren zulke enorme- sommen be
taalt," zeide de geleerde, maar de ander
verzocht hem dit niet te herhalen.
Waarschijnlijk dacht hij dat des pro
fessors meening op de koopers invloed
zou uitoefenen.
„Marich, driejarige vosruin, afstam
ming Albert Victor en een dochter van
Hernich. Wie biedt?"
„Ja, de laatste maal", dacht Konrad.
Het is de laatste maal, dat ik hier ben
en mij te midden dezer heeren bevind.
Hier eindigt een hoofdstuk uit het boek
mijns Jevens, morgen begin ik een
nieuw."
Hoe dikwijls had' hij met Brandes
hier geloopen en links, boven dat boscli-
je, zag hij het dak van Brandes" villa
uitsteken. Maai- alles was nu veran
derd de menschen, de bladerlooze boo-
men, en het witte huis.
En George Brandes en Kathchen
zouden nooit terugkeeren. Zij rustten
naast elkander als twee zwervers, die
het leven moede rijn en eindelijk rust
hebben gevonden.
Voor Brandes was liet- zeer zeker het
beste.
Hoe had men elkaar bij de teraarde
bestelling verdrongen en hoe vorstelijk
was de ongelukkige man begraven! De
kist was overdekt geweest met kransen
en vorstelijke personen hadden hem naar
rijn laatste rustplaats vergezeld.
Plotseling werd Konrad uit rijn over
peinzingen opgeschrikt.
„Coriolan." riep de afslager met ver
heffing van stem. ..vijfjarige goudvos,
hengst, afstamming van Buccamer en
Rhenania. Winner van de Derby te
Hamburg, van den toekomstprijs te Bar
den, van de zilveren coupe, uitgeloofd
door Z. M. den keizer, van de Hongaar-
sche St. Leger te Budapest en van ze
ventien andere belangrijke courses. Wie
biedt V'
De staljongen trad' met den hengst
aan den tengel in den lering. In 't be
gin bood niemand, ieder sloeg zwijgend
en met bewonderenden blik het beroem
de paard gade.
Wellicht dachten ook dë meesten op
dat oogenblik meer aan Brandes dan
aan het paard.
George Brandes en Coriolan waren
voor de sportsmen onafscheidelijke na
men. geworden en jaren daarna werden
George Brandes en Coriolan in de
sportwereld nog dikwijls in een adem
genoemd.
Plotseling werd de stilte verbroken
door een luid gelach.
„Die knol zal ik koopen. Die zal ik
voor mijn karretje spannen. De Derby-
prijs zal hem nog lang heugen!"
De professor uit Jena verbleekte van
schink. Hij begreep de juiste beteekenis
j dezer woorden niet, maar wel dat ie-
jmand iets tegen het paard had, zoodat
het de kans liep voor een geringe som
verkocht te worden.
Ongerust boog hij rich een weinig
naar voren en zag nu een heer opzich
tig gekleed, met een strooien hoed op
het hoofd en een gouden bril op den
neus.
„Vijfhonderd!" schreeuwde deze per
soon, „meer zal men toch zeker voor
dat canaille niet bieden."
Niemand lachte. Misschien werd het
den leden der club nu eerst recht dui
delijk, welk een man hun vriend Kalm
was, met wien rij aan de speeltafel za
ten en om wiens grappen rij lachten.
„Vijfhonderd!" herhaalde de afsla
ger langzaam.
Met groote stappen liep Coriolan in
den kring rond. Zijn vroeger zoo glan
zige huid was dof geworden, en rijn bee-
nen waren gezwachteld het dier zag
er oud bijna zou men zeggen ernstig uit.
Hij was altijd nog een 1ste klas ren
paard, dat had hij den afgeloopen zo
mer en herfst bewezen, maar van den
prachtigen Derby winner was toch slechts
een schaduw overgebleven. De krach
ten en schoonheid van mensch en dier
rijn op de renbaan spoedig verbruikt-.
Toen het paard Konrad passeerde
zeidö deze half luid tot zich zelf „Cor-
ry" en even wendde het dier rijn kop
naar hem toe.
Zoekend zag het dier om zich heen.
maar door een rukje aan den teugel
weer m de goede richting gebracht, liep
het rustig met. groote passen voorbij de
toeschouwers.
Toen begon men van alle kanten te
bieden.
Coriolan was het piece do résistance
van de heele verkooping en toen het
bod telkenmale verhoogd werd, boog
de professor rich met een stralend ge
zicht naar voren en nam hot wonder
dier nauwkeurig op. Dit paard zou hem
tot een welgesteld man makenhij zou
het rijn collega's te Jena vertellen, maar
geen mensch zou hem willen gelooven,
daar was hij zeker van.
„Tweeduizend dubbelkronen voor een
paard, zegge veertigduizend Mark!"
„Tweeduizend tien!" riep Kalm en
Carlotta riep den afslager opgewonden
toe:
„.Tweeduizend twintig
„Dertig!" schreeuwde Kalm, „der-