Hofberichten.
Op de audiëntie. door de Koningin
verleend aan de Eerste Kamer, wa
ren tegenwoordigde voorzitter, alle
leden voor zoover niet ongesteld, de
griffier en de commies-griffier. Hare
Majesteit sprak alle aanwezigen aan.
Begrafenis van prof. R. Fruin.
Onder groote belangstelling is
Woensdagmiddag prof. Robert Fruin
naar zyn laatste rustplaats gebracht.
Van overal uit den lande waren vrien
den en leerlingen gekomen te zijner
uitvaartzoo ook curatoren, hoog
leeraren en studenten van deze uni
versiteit, veel in getal.
Voor de begrafenis was de ordon
nans-officier Jhr. Van Sachtelen, na
mens H. M. de Koningin ten sterf-
haize eeu krans komen nederleggen
als eene buide aan den grooten vader-
landschen geleerde, wiens aandenken
bij de Koningin ook steeds in dank
bare herinnering zal blijven.
Deze krans bedekte met andere van
Spinnen en snorren.
Men schrnft uit Drente Laan de
N. R. Ct.
Wanneer na eenige jaren de Drent-
sche huismoeders hare spinnewielen
zullen hebben op zij gezet, omdat het
spinnen de moeite niet meer zal loonen
de tyden naderen zal toch nog
niet alle spinnen uit de wereld zyn;
want hare dochters zullen waarschijn
lijk nog wel uit „spinnen" blijven
gaan.
„Uit spinnen gaan", zoo noemen
de meisjes het, als zij op spinvisite
gaan, zooals na nieuwjaar gebruike
lijk is.
In den goeden ouden tijd werd daar
misschien nog wel de wol gesponnen
maar tegenwoordig is het spinnewiel
bij die visites afgeschaft. Men moet
dat weten, want anders zou men mee-
nen, dat er nog ijverig wordt gewerkt
op zulk een spinvisite; immers er is
daar nog sprake van „snorren", en
snorren doet het spinnewiel eerst din,
als er zeer ijverig wordt gesponnen.
Maar het „snorren" is niet meer het
familie en vrienden de kist. snorren van het spinnewiel, maar van
Namens den senaat heeft prof. Mac de boerenzoons en knechten, die, heel
Giliavry den doode een laatsten groet onverwachts misschien, maar toch
gebracht, herdenkende boe nu ook hij,verwacht, van de deel de spinvisite-
de laatst overgeblevene van den kring kamer binnendringen, geleid door een
van De ries en Dozy, weg moest gekozen hoofdman, die nu zyn bende
gaan, nog zoo arbeidzaam tot het t0t „snorren" commandeert, niet met
laatste, zoo belangstellend nog ni zijn een spinnewiel of met iets anders,
aftreden in 1894. Het vaderland, i maar met de „spinster", die hij aan
waarvan hij in en door zijn werk deeik afzonderlijk wijst, De spinsters
roem was klein land van taalge- j hebben te berustenmaar de hoofd-
bied maar groot door zyn historisch man j8 goedighij kent zijn volkje
verleden verliest in hem een har-6n weet, wie het liefst samen „snor-
telyken zoon. Spr. besloot zijn woorden
met een dankwoord voor alles wat
Fruin voor de Leidsche universiteit
is geweest.
Uit naam van faculteit, leerlingen
en geschiedkundige vrienden heeft
prof. Blok den doode herdachtals
meester't was altijd een genot en
voorrecht te mogen zitten onder zijn
gehoor in de bekende collegekamer
van zijn huis; als vriend, en wie deukt
niet met genoegen terug de oogenblik-
ken met hem op zijn studeerkamer,
waar hij zich vóór alles gelukkig
voeide. En daarbij ziju groote eenvond,
zijn sobere heldere stijl, in alles wat
uit zijn pen kwam dezelfde diepe his
torische blik, die hem beroemd maakte
ook buiten de grenzen van 't vader
land. En als mensch hebben wèl velen
hem leeren begrijpen als van een hoog
adellijk karakter, en achter zijn strenge
trekken woonde niet anders dan vrien
delijkheid en belangstelling en bemin
nelijkheid.
Namens het Leidsch studentencorps
sprak zijn praeses B. H. Everts, die
niet euk?.l als koude formaliteit een
laatsteu groet bracht namens de ge
meenschap der studenten, maar uit
dankbare piëteit jegens Fruin een
bloemkrans neerlegde op zijn graf,
als een bewijs van liefde en vereeriug,
die intact blijft en groen ook na zijn
verscheiden. Namens de litterarische
faculteit van het studenten-corps
voegde de heer J. Pot met een enkel
woord een krans bij de overige.
De zwager van den overledene Dr.
Goddard uit Rotterdam heeft ten slotte
voor aller belangstelling bedankt.
Te Oosterleek (N. H.) is het paard
van den landman P.. aangespannen
vuor een zoogenaamde driewieldekar
op hol geslagen. De boer werd van
het voertuig geslingerd en was byua
onmiddellijk dood.
Aanranding.
Op den Frieschen straatweg, onder
de gemeente Hoogkerk, heeft Maan
dagnacht, ongeveer twaalf uur, cene
brutale aanranding plaats gehad. De
slager D., wonende in de Bleekerstraat
per fiets van Zuidhorn komende, werd
daar door twee tot nu toe onbekende
personen aangehouden, die eene re
volver afschoten met de bedreiging,
dat D. alles moest afleggen, wat hij
bij zich had. Do slager, een stevig
gebouwd man, weigerde dat te doen
en bet gevolg was eene worsteling,
waarbij het den aanranders gelukte,
Gemengd Nieuws.
Malaise in Frankrijk.
„Door de Zaak (Dreyfus) gaan de
zaken niet," dat is oen klacht die men
op verschillende plaatsen in Frankrijk
hoort opgaan.
Uit Nice kmen berichten vanslap
vreemdelingverkeerde hotels zyn
veel minder vol dan anders, evenzoo
de kamers, die moeten verhuurd wor
den, de restaurants, die meer leege
tafeltjes zien dan hun lief is. Te Parijs
klagen alle levensmiddelen-industrieën
en ook de hotelhouders boschouwen
1898 als een ongunstig jaar, zooals zij
er nog weinig beleefden. Slechts een
tiende gedeelte van het gewone getal
Amerikanen stapte te Parijs af. Uit
Engeland kwam niet meer dan de
helft van het gemiddelde getal rei
zigers.
En „l'affaire" krijgt van alles de
schuld. De politieke troebelen, de
heftige straattooneelen hebben de
vreemdelingen thuis, ten minste uit
Frankrijk gebonden.
De eethuizen klagen mede steen en
been dan de bakkers, slagers en vele
neringdoenden.
De aapjes tieren ook al slecht en
1898 staat by de koetsiers met een
hun slachtoffer eeu galden te ontfut-zwarte kool aangestreept. De tooneel-
selen. D. wist zich evenwel los te wereld vaart onder dat alles ook slecht;
rukken, trok zijn zakmes en merktede Port Saint-Martin was de eenige
daarmede een der booswichten zoo-1 schouwburg die goede zaken maakte,
danig op den neus, dat de politie Aan de spaarbanken werd 300 millioen
daarin misschien een herkenningstee-1 meer opgevraagd dan ingelegd,
ken zal hebben. Vervolgeus sprong j Toch is by al deze malaise één
D. op zijn fiets en ging er van door j instelling die bloeit, dat is het pand-
om van het voorgevallene aaugifte te jeshois. Er werden 10.000 panden meer
doen. De zaak is by de marecbaus- afgegeven dan in '87 en voor 60.000
see m onderzoek. frs. aaG luxevoor werpen meer dan in
(„N. G. C.") het vorige jaar beleend.
reu". In alle eer en deugd, na
tuurlijk, gaat alles in zijn werk.
Maar vreedzaam loopt niet elke
spinvisite af; en dat komt dan dik
wijls van de kleiue jongens van veer
tien, vijftien, zestien jaar, die ook
graag willen „snorren", maar door
den hoofdman als „te jong en onbe
kwaam tot „snorren zachtmoedig en,
als 't niet anders kan, hardhandig
worden weggestuurd.
Zulk spinnen vindt de jengd te
mooi dan dat het met het spinnewiel
mede zou verdwijnen.
iteeren op ors|
jjlSla«l bij a Hel
:i üSoekhaiidelasfs
jen Couéass tiers'
3en aan ons Bas»!
I reau.
Een wangebruik.
Het volksverhaal, dat het verboden
is een drenkeling uit het water te ha
len, eer de overheid in den vorm van
een politieagent, er by tegenwoordig
is, laat ook elders soms van zich spre
ken.
Eeu boer uit Le Mans liep met zijn
geweer onder den arm, toen het aan
een heg bleef haken, waardoor het
schot afging. De ongelukkige kreeg
de geheele lading in het been en stortte
hevig bloedend neer. Op het geblaf
van zyn hond werden eenige voorbij
gangers opmerkzaam gemaakt en zy
haastten zich den gowonde te ver
voeren, toen een hunner hen tegen
hield met de waarschuwing, „dat het.
een boete van 2000 frs. kon geven,
als zij den man aanraakten zonder
dat de burgemeester van het ongeval
op de hoogte was gebracht."
Menging dus eerst den burgemeester
waerschuwen, maar die woonde een
half nur verderop en hij was bovendien
niet thuis. Toen men hem gevonden
had en hy den raad had gegeven er
eeu geneesheer bij te halen, had de
gewonde reeds vier uur hopeloos ge
legen en was in dien tnsschentyd aan
bloedverlies gestorven.
Uit den Congostaat.
De Ind. beige heeft uit den Congo
staat de volgende berichten ontvan
gen De Batetela's van commandant
Lothaire moeten zich by de in opstand
verkeerende Batetela's hebben aan
gesloten.
Luitenant Doorne moet gedood en
Lothaire gewond en gevangen ge
nomen zjjn.
In den Beneden Congo is men nog
altijd zonder bericht van baron Dhanis.
Uitzettingen.
Het „Berl. Tageblatt" meldt dat de
uitzettingen uit Noord-Sleeswyk op
nieuw beginnen en evenals vorige
malen zijn het weer hoofdzakelijk be
dienden, dienstmeisies en arbeiders die
door den politiemaatregel worden ge
troffen. Eenigen dezer hebben bevel
gekregen den dienst bij hun Deensch-
gezinden werkgever op te zeggen eu
elders een betrekking te zoeken. An
deren hebben het ongastvrije land
verlaten zonder een bevel tot uitwij
zing af te wachten. Vyf bedienden
van den koopman Christensen te Ha-
dersleben. een directrice van een
school, een modiste, een commies, een
huishoudster en een leerling zyn ge
roepen om voor den politie-ambtenaar
te verschijnen en zullen verbannen
worden of een betrekking moeten zoe
ken by een Duitschgezindeu werk
gever.
Clou's voor de Wereld
tentoonstelling.
Er gaat geen week voorbij of de
Parysche bladen bevatten opgewonden
beschrijvingen telkens van weer an
dere aantrekkelijkheden en elkaar
overtreffende „clou's" van de wereld
tentoonstelling in 1900. Nu kondigt
men aan een „Palais de la Mer".
Een reusachtig gebouw, waarin 6000
meuschen plaats kunnen vinden, zal
een bassin bevatten van 100 bij 60
meter. Op deze zee zullen geregeld
voorstellingen gegeven worden van
spiegelgevechten tusschen kruisers,
torpedobcoter., slagschepen, torpedo
jagers, enz. enz. De schepen zullen
in het klein gebouwd worden naar
het model der meest moderne oorlogs
schepen en beide vijandelijke eskaders
zullen al borabardeerend en torpedo
schietend een scherp beeld geven van
een werkelijken zeeslag.
Dit is het eerste gedeelte der ver
tooning. Het publiek wordt daarna
uitgenoodigd, te dalen in een groot
glazen souterrein, geheel omgeven
door watereen knap uitgedachte
duikerklok brengt de toeschouwers
zes meter onder het wateroppervlak.
Op den bodem groeien schitterende
zeeplanten, schieten onderzeesche bos-
schen tierig op, fonkelen de paarlen
op de rotsen en kruipen wanstaltige
zeemonsters rond.
Daikers en parelvisschers zullen
nog meer leven aan het geheel bij
zetten en de Parisiennetjes kannen
een indruk krijgen, hoe in werkelijk-
heid de parels verkregen worden,
waarmee zy zich versieren.
Geheel nieuw is het denkbeeld van
zulk een boven- en onderwatervoor-
stelling niet, maar als er van de
plannen iets komt, zal ook deze clou
zyn volkje wel trekken.
yervoig Stadsnieuw»
De Kroon.
Woensdagavond werd in de groote
zaal der sociëteit „de Kroon" voor een
zeer groot aantal toeschouwers de
aangekondigde lichtbeelden-voorstel
ling vanwege het „Leger des Heils"
gegeven. Nadat de bijeenkomst, die
geleid werd door Kolonel H. Cosandey,
Chef-Secretaris van het Leger des
Heils, met gebed en het zingen van
eenige heilsliederen geopend was, nam
de lichtbeelden-voorstelling een a
vang. Vele bybelsche personen
tafereelen werden achtereenvolgens
op het doek gebracht en op onder-
li Dndende wijze toegelicht door den
adjudant Vlas van Amsterdam. Ook
werden eenige portretten van bekende
aanvoerders van het Leger vertoond.
Het publiek gaf meermalen door luide
toejuichingen zyn ingenomenheid met
deze voorstelling te kennen. Vooral
de treffende geschiedenis van „Silvo"
of de verwoesting van Terradelphia,
maakte zeer veel indruk. Het geheel
werd afgewisseld door zang en muziek
en alle aanwezigeu waren ten zeerste
voldaan over alles, wat deze avond
hnn te genieten had gegeven.
Het doel van deze bijeenkomst, was
propaganda voor het Leger des Heils
te maken.
Kunst zij ons doel.
Woensdagavond hield het teeken
college „Kuust zy ons Doel" alhier in
de bovenzaal van de Sociëteit „Vereeni-
ging" voor de tweede maal in dit
seizoen eene kunstbeschouwing, be
staande uit teekeningen van den
helaas te vroeg ontslapen Vincent
van Gogh en gekleurde etsen van Jan
Toorop. Het behoeft voorzeker geen
betoog dat vele kunstkenners en ken-
sters hunne belangstelling toonden en
van deze gelegenheid gebruik maakten
om nader met de werken van deze
meesters bekend te worden. Het was
dan ook recht gezellig op het boven
zaaltje. De zorgvaldige wijze waarop
door het Bestuur getracht wordt den
leden immer met het beste op kunst
gebied te doen kennismaken draagt
er niet weinig toe by deze avonden
in onze aan genietingen zoo ryke
stad tot de meest bijzondere to doen
zyn. Het machtig expressief talent
van Vincent (zooals hy onder artisten
werd genoemd) is mischien beter nog
dan in zijne schilderijen te waardeeren
zyn teekeningen, waarvan hier
zoo groote keur aanwezig was. Hij
stoort zich niet aan conventioneele
behandeling, doch in het diepste van
de ziel geroerd door het leven der
natuur weet hy dit neer te smijten
op 't papier inet weorgalooze verve,
met brutale kracht. Men behoeft ze
slechts eenmaal gezien te hebben die
sterke krabbels, om ze nooit en nim
mermeer te kunnen vergeten.
Hoe daveren de bloemen in wilde
wanorde op dit stokje tuin, waar
boven de gloeiende zon in zomerhitte
staat te stralen. Hoe kalm brilleert
boven het rijpe korenveld de zomer
stemming en hoe prachtig doet dat
dorp daar op dien achtergrond en
met hoe forschen zwaai scheert de
wind over die fel bewogen grashalmen
met die groote wolkengevaarten in
snelle drift zoo prachtig er boven.
Maar toch het is niét altyd schit
tering en hevige kracht die hem aan
gegrepen heeft, want hoe aandoenlijk
kan hy zyn o.a. in dat avondgezicht
met die meer dan gewoon mooie boo
men, waar de stille kerktoren zoo fijn
tegen den hel verlichten achtergrond
staat. Maar vooral troffen ons zijn
vergezichten wel hoog moet men
staan als artiest om met zoo'n vreemd
faire de natuur zoo treffend weer te
geven. Het zou ons te ver voeren het
Dijzondere doen van dezen groote in
al zyn heerlijke teekeningen ons dezen
avond getoond nog vorder te ontleden
want elke preDt zou dan onze aan
dacht vragen, wij zouden dan dien
zaaier moeilijk kunnen vergeten of
die dichtbegroeide boomstammen of
zooveel andere meer onze aandacht
overwaarden te weinig zouden wy I
dan misschien aan Jan Toorop den- i
ken, die hier met een geheelen wand
gekleurde etsen vertegenwoordigd
wasen hoezeer onder dit laatste
hoogst interessant werk was, scheen
voor ons toch de prachtige litho als
tneer complete kunst in meerdere mate
begrijpelijk dan de etsen.
Het College recipieert de leden op
artistieke wijze en alhoewel het gis
teravond zeer druk was meenen wy
toch dat in een centrum van intellect
en kanstenthonsiasme als Haarlem
een vereeniging die de beeldende
kunsten op zoo waardige wyze weet
boog te houden, een veel grooter leden
tal hebben kon en moest. Mochten
de velen die (kan het zyn uit onbe
kendheid?) nog niet tot dit alond
college zijn toegetreden, doch door
hun sympathieën er eigenlijk toebehoo-
ren zich spoedig bij deze Vereeniging
aansluiten, dan zou wellicht nog dezen
winter het ideaal van het Bestuur
verwezenlijkt kannen worden om
behalve de kunstbeschouwingen nog
dagtentoonstellingen te organiseeren.
En dat deze laatste in meer dan een
opzicht voor Haarlem van groot be
lang zouden zijn zal wel geen nader
betoog behoeven.
Voor de lichting 1899 zyn alhier
voor de nationale militie ingeschreven
541 personen.
Mile. Coppin.
Dezer dagen zullen de leden van
de Alliance frangaise alhier als con-
férencière hooren Mademoiselle Cop
pin, uit Brugge.
Dinsdag is zy opgetreden in Gro
ningen. De Prov. Gron. Crt. zegt van
haar o. a. „Zy verhaalde van hare
avonturen in Polen, zoodat men
haar nog leerde kennen als reizigster
en als eene, die scherp heeft waar
genomen en een gelukkigen vorm
weet te vinden voor 't weergeven van
hare indrukken.
En verderMUe Coppin verhaalde
in schoonen vorm van sledevaarten,
van wolvenjachten, die zy liever voor
den tweeden keer niet zon meemaken,
van het leven in de van bloemen ge nr
en odeurs doortrokken kasteelen. Maar
ook van het arme volk, dat, hoewel
de lijfeigenschap is afgeschaft, feite
lijk nog in dien staat leeft, onder
worpen aan den wil en de grillen
van adellijke dames eu hesren. Aan
grijpend was het verhaal van een
geheel dorp dat sterven ging. Er was
hongersnood, men had de koeien, paar
den, de honden gegeten. Er was niets
meer en na had men besloten tester
ven. De spreekster had gezien, hoe
de bewoners, mannen, vrouwen on
kinderen, op de sneeuw lagen, don
dood afwachtend
En over 't geheel maakte de spreek
ster door hare wijze van voorstellen
en voordragen een sterken indruk.
Om te besluiten las zij zonder eenige
pretentie eenige van hare verzen,
vrouwelijke verzen uit het hart opge
komen en zoo neergeschreven.
tuigen, alle schuld aan bedelarij ont
kennen en zeddb, dat hij slechts zijn
koopwaar had aangeboden.
Uitspraak over 8 dagen.
F. van Berkum is een Ware deug
niet. In geen enkelen, dienst kan hij
het uithouden, voort allerlei kattekwaad
uit en maakt, zich schuldig aan kleine
diefstallen. Nu weder had hij op 2 De-
i comber uit het magazijn van den heer
Tli. Struiken een pakje tricot onder
goederen ontvreemd. Voor dit feat werd
thans opzending naar een Rijksopvoe
dingsgesticht tot zijn 18e jaar goëischt.
J. Dekker te Beverwijk, die op 31
Deo. in het koffiehuis vas Beentjes
aldaar zekeren van Lieshout met een
biljartqueu eenen slag had' toegebracht,
hoorde wegens mishandeling 14 dagen
hechtenis tegen zich eischen.
Tegen D. van Dijk, te Monniken-
daan, die op 2 Januari in het koffiehuis
van C. Boon aldaar eenige ruiten had
ingeslagen,, en achtereenvolgens de go-
broeders J. eri M. Scherpenhuizen had
mishandeld, werd wegens zaïakbeschadi-
ging en mishandeling 2 maanden ge
vangenisstraf gerequireerd.
Natuurlijk was ook do drank hier
weder in 't spel.
A. Schijff en J. de Boei- te Haar
lemmermeer hadden in den nacht van
2 op 3 November 1895 uit een kuil toe-
behooreoide aan J. Bos, aardappelen ont
vreemd. Voor dit feit werd nu 4 maan
den gevangenisstraf voor elk gevorderd.
&RR9OTS 'iSEBBEÏSTS.
«EbHTBasm
Zitting van Donderdag 2Febr. 1899.
M. Reckkardt was in den avond van
7 op 8 December in het logement van
Mej. do wed. van Riemsdijk op de
Burgwal gekomen om aldaar den nacht
door te brengen. Hoewel beklaagde, die
nieit tea- terechtzitting was verschenen,
tegen de logemeaithoudster had gezegd
dat hij ook den volgenden nacht zou
blijven logeereu, was hij reed's in den
morgen van 8 December vertrokken
echter met medeneming van een demi-
ison van een anderen logeergast.
De jas had hij vervolgens aan den
koopman Swart verkocht voor f 1.
Het O. M. achtte het feit door de
verklaringen van de getuigen voldoende
bewezen en vorderde voor beklaagde,
wiens verleden niet zeer gunstig was,
6 maanden gevangenisstraf.
J. Koper te Heemstede, die ge-
durende 3 jaren in dienst was bij den
bakker C. P. Franken aldaar en het
volste vertrouwen van zijn patroon ge
noot, had op 17 December dat vertrou
wen leelijk beschaamd gemaakt, door
een bedrag van f 12.15, dat hem ter
hand was gesteld om daarmede den
melkboer van Leeuwen te betalen, ten
eigen bate aan te wendten. Beklaagde
beweevdie dien avond ini beschotaken
toestand verkeerd te hebben en niet.
meer te weten wat hij verteerd eix
wat hij van de klanten ontvangen had.
Wel had hij tegen den melkboer gezegd,
dat hij Maandag wel zou afrekenen,
waarom wist hij evenwel niet. Daar
uit de verklaringen der getuigen de
verduistering voldoende bewezen werd
geacht, vorderde het O. M. 3 maanden
gevangenisstraf.
- - G. J. de Win tea" hoorde wegens
bedelarij 2 dagen hechtenis en opzen
ding naai- een Rijkswea-kinrichting voor
den tijd van 2 jaar en 2 maanden tegen
zich eischen. Beklaagde bleef evenwel
in strijd met de verklaringen dei- ge
Heemstede.
Zondag 5 Februari, hoopt de oudste
iogezetene dezer gemeente, raej. de
Wed. van Tongeren gob! Tulkens
haar 95sten geboortedag te vieren. De
oude vrouw is nog zoo flink dat ze
nog dagelijks met lust en ijver hare
huishoudelijke bezigheden verricht.
Hieruit laat zich dau ook wel ver
klaren, dat zy zoo gemakkelijk de
spitgraaf kon hanteeren by het plan
ten van den Wilhelminaooom op 1
Sept. 1898. Aan belangstelling zal
het haar voorzeker op dezen dag niet
ontbreken.
Zandvoort.
De bevolking dezer gemeente be
stond op 1 Jan. 1898 uit 2797 per
sonen. In het jaar 1898 vermeerderde
zy met 93 personen door geboorte
eu met 177 personen door vestiging
en verminderde zy met 62 personen
door overlijden en met 126 personen
door vertrek, zoodat de bevolkÏDg in
1898 met 82 personen vermeerderd is
en dus op 1 Januari 1899 2879 per
sonen telde.
Er werden in 1898 22 huwelijken
gesloten.
Spaarndam.
Het biljartconconrs gehouden in
het café „de Telescoop", alhier, be
hoort alweder toe het verleden. De
400 partijen werden binnen een maand
afgespeeld.
De pryzen werden behaald als volgt:
lst.e prys. Gouden remontoir horloge
door N. Zoontjes te Beverwijk met
61 punten.
2de prijs. Zilveren horloge door
Jc. Balm te Spaarnwoude met 53
punten.
3de prys. Nikkelen horloge door
W. de Mol te Spaarnwoude met 1
zevenstoot iu een party.
4de prys. Nikkelen horloge door
J. Keyzer te Spaarndam met 4 vyf-
stooteD.
5de prys. Nikkelen horloge door S.
Willemse te Spaarndam met 5 vier-
stooten.
Bij de prijsuitreiking, welke Dins
dagavond plaats had, heerschte een
vroolyke stemming eu allen gingen
welvoldaan over het afgeloopen con
cours huiswaarts en eeoigen namen
nog een paar goede konijnen mede,
waar die avond om was gespeeld.
rnrnmuh
KfieUW£T8J&a&8E*$.
Esterhazy.
De eerste trein die Woensdagoch
tend uit Parys arriveerde, bracht
majoor Esterhazy weder in ons land.
Hij is te Rotterdam afgestapt.
Met den trein van 10.48 vertrok
Esterhazy naar Den Haag.
Verdronken.
Woensdagmiddag, zyu ie Boksmeer
sprdkkea overtuigden Paul, dat zij niets
van wat er gebeurd1 was afwisten. Hij
begreep, dat de autoriteit haar haai de
lingen zoo geheim mogelijk zou houden
maai' of hem dit helpen zou ja dan
neen, dat wist hij niet. ITij herinnerde
zich Bonzo's woorden als dte gevangene
in Fort Alexander sterft, wat zullen zij
OI1S dan tan laste leggen
Hij wist wel, dat men een vrouw niet
ter dood zou brengenmaar de Rus
sische gevangenissen bezitten, wapenen,
die wul niet den dood maar een lot
dat er bijna mee gelijk staat, tooi ge
volge hebben.
Paul's hand trilde toen hij het glas
aan zijn lippen bracht hij verliet het
café voortgedreven door een vreeselijken
angst „Zij zal niet sterven," zeide hij
en lachtetoen zenuwachtig bij de ge
dachte aan zijn machteloosheid.
Fort Alexander, met zijn. honderd
zestien kanonnen van aclit en tien En
gel scha duimen diameter, die door kaze
matten beschermd werden, is wellicht
een van de meest indrukwekkende for
ten van de zeven, dia aan het Zuider
kanaal gelegen zijn. Het gebouw is van
graniet opgetrokken en in den vorm
van een elips gebouwdaan de voorzij
de zijn vier rijen schietgaten, aange
bracht, terwijl de achterzijde van groo
te kanonnen voorzien is. Zware palen,
die bi het kanaal dat liier 18 voet diep
is, geheid zijn, dragen, het kolossale ge
bouw de kanonnen ziju zoo geplaatst
dat zij een rechten hoek vormen met
die van Fort Peter cm batterij 3, zoo
dat het den vijandelijken schepen on
mogelijk gemaakt wordt door het ka
naal St. Petersburg te bereiken. Van
binnen doet het fort aan een sombere
gevangenis denken. Voor de manschap
pen, die het fort moeten gewaken zijn
kamertjes ingericht, die aan cellen doen
d'enken.
Maar er zijn nog andere cellen, waar
nooit een zonnestraaltje in doordringt,
men zou kunnen zeggen grafkelders uit
gehouwen in de dikke muren van het
fort. Het losrakende ijs schuurde en
klotste tegen de muren van liet fort op
een morgen aan het eind van Februari
waarop Marian's verhoor zou plaats
grijpen.
Da sappeurs hadden door het ijs een
smallem doortocht geliakt, die liet gar
nizoen van hét fort met de haven van
Kroonstad in verbinding moest stellen
en hét was door deze passage dat Stefa-
novia zich met twee stafofficieren aan
boord van eeu khniie stoomboot naar
het fort begaf om die gevangene te on-'
dervragen, die in den vroegen ochtend
van denzelfden dag op zoo'n geweldda
dige wijze gearresteerd was.
Paul bevond zich reeds in het ge
welfde 'steenen. vertrek, waar het ver
hoor zou plaats vinden, toen d'e generaal
en Bonzo binnentraden.
Do generaal beantwoordde zijn mili
tair saluut zwijgend. Bonzo wisselde een
blik met Paul en liieldi zich toen bezig
met een bundel papieren, die als 't ware
onafscheidelijk van zijn ambt waren.
Het was er zoo donker, dat de gestalte
van dan sergeant, die in de deur stond;,
bijna niet te onderscheiden was. Het
zwakke, licht dor kaarsen, die op de
tafel stonden, wierp een geelachtig
scliijnsel op de gezichten der aanwezi
gen. Paul merkte op, dat Nikolaas Ste
fan o vie er bepaald ziek uitzag.
Zijn smettelooze kleeding en geaffec
teerde manieren verhoogden nog den
ernst en bleekheid van zijn gelaat. Zijn
handen bewogen zich onrustig, nu eens
eeu pen, dan weer een papier opne
mend of zijn denkbeeldig haar glad
strijkend, dat eenmaaT den nu glim men
den schedel versierd had.
Toen hij bevel gaf de gevangene voor
te brengen klonk zijn stem hol en on
natuurlijk.
Hij hield zijn oogen op de tafel voor|
zich gevestigd en zag het jonge meisje.
niet aan.
Paul trok zich bij haai' binnenkomst
zooveel mogelijk in het duister terug, j
Hij zag Marian het schemerachtig ver
lichte vertrek binnentreden «ai heb ver
langen om haar moed in te spreken en»
terzijde te staan, werd hem bijna te
machtig. Maar de voorzichtigheid deed
hem zwijgen. Hij was vastbesloten om
trent de rol, die hij te spelen had de
frisschö zeewind had hem naar licliaain
en ziel gesterkt en hij zeide tot zichzelf
„ik ben liaar eenige vriend en zal haar
redden,"
Zij hadden het jonge, meisje even na
zonsopgang gearresteerd opdat niemand
zou weten welk doel dte tocht naar Fort
Alexander had.
Zij had zich zoo moeten haasten, dat
haar nauwelijks tijd gegund was om de
weelderige haarmassa op te maken en
liaar loon ten mantel om te slaan, ten
einde zich tegen de ochtendkoudc te
beschikten.
Maai' zij had dte uren, die nog voor
het verhoor verloopen moesten, niet on
gebruikt voorbij laten gaan en die mid
delen aangewend, die zoo dikwijls een
overwinning ten gevolge hebben. Paul
aeide tot zichzelf dat hij haar nog nooit
zoo mooi gevonden had als op dit oogeo-
blik. Met een lach op het lieve» gÜaat
trad zij binnen. Zij hield haai- hoofd
trotsch opgericht en liet bont om haar
hals en polsen vormde eten: sterk con
trast mét haar blanke huid. Zij veinsde
ten zeerste verbaasd te zijn.
..Oriep zij spottend uit, „coinme je
suis effrayée, commc je me sens cri-
minelle."
Stefan ovïc sloeg ziin «x>gen op.
„Stilte," gebood hij op scherpen toon,
en er was een zeker iets in zijn stem, dat
gehoorzaamheid afdwong. Paul's angst
voor haar nam toe.
„Zij wil komedie spelen en zij zullen
haar op haar eigen woordten veroordee-
leni," dacht hij.
„Modteanctisalle," hertiam Stefanovic
op gedompten toon, ,.ik behoef u niet
te vertellen, waarom gij u hier bevindt
gij kent de redenen evengoed als ik."
„Werkelijk mijnheer, ik begrijp u
niqt."
De uitdrukking op Stefanovic's gekat
werd harder, maar overigens toonde hij
zijn misnoegen niet.
,.Wij zullen hier niet over- twisten,"
zeide hij schielijk, „de reden, dat ik mij
de moeite geef tot u te spreken is dat
ik hoop dat gij ons in lichtingen wilt geven,
waardoor' gij kans hebt, dat uw straf
verlicht wordt. Eenige maanden gele
den hebt gij het Eugelsche gemverne-
ment informaties omtrent Kroonstad
verleend, waarvan giji door onze gast
vrijheid in iheit bezit zijt gekomen. In
da afgeloopen maand heibt gij de kaart
van batterij 3 verkocht en wellicht reeds
schotsen van andere kaarten ontworpen,
die zonder onze voorzorgsmaatregelen,
ook reeds op weg naar Londen zouden,
zijn. Het is niet aan mij u te vertellen,
mademoiselle, dat uw handelingen een
inbreuk op dte gastvrijheid maken, die
wij u verleenden. Gij kwaamt hier als
een vreemdelinge en wij beschouwden
u als een der onzen. Wij vertrouwden,
u alsof gij onze dochter waart. Mogelijk
zijt gij u niet bewust hoe schandelijk
uw misdaad is en wilt gij gaarne alle»
in 't werk stellen om haar zooveel mo
gelijk goed te maken. Als dat zoo is stel
ik u nu in de gelegenheid ons te ver
tellen hoe gij er toe kwaamt dit te doen,
en wie u liierbij van dienst waren. Al
leen de waarheid kan u nog redden,
juffrouw Best: Ik vertrouw op uw ge
voel en gezond verstand, dat gij niets
zult achterhouden."
(Wordt vervolgd.).
