Verdacht werd eene vrouw, die
vroeger als dienstmeid by den heer
Van G. inwoonde, eene oude bekende
van de justitie.
Het is gebleken dat deze vrouw,
thans gehuwd, 's avonds te Peperga
is gezien, terwijl tevens geconstateerd
moet kunnen worden, dat zij des
nachts in de echtelijke woning is te
ruggekeerd. Zij gaf bij het verhoor
nu en dan verklaringen, die bij ouder-
zoek bleken met de feiten in tegen
spraak te zjjn.
de Kampioen ruimte geeft voor berich
ten, die niet alleen, de sport niet raken,
maar lijnrecht tegen haar over staan.
EEN LID VAN DEN BOND.
NGEZONDEN MEDEDE-E-
LtNGEN.
30 cents per regel.
RECHTSZAKEN.
Om een zoen.
Dat kleine oorzaken soms groote ge
volgen hebben, bleek Woensdag voor
de rechtbank te Leeuwarden.
Voor eenige weken stoud dö 24-ja-
rige arbeider Romke S. H., van Ak
ker wonde terecht. Den 9den Nov. 11.
waren eenige jougelui uit de Wouden
op de najaarskermis te Dokkum.
Trijntje v. d. W. was dien da* uit
met den arbeider G. v. d. Meuien,
van Westergeest, en 's avonds kwain
Romke, de vroegere vrijer van Trijntje,
er bij en gaf haar een zoen. Hierdoor
ontstonden woorden tusschen Romke
en v. d. Meulen, waarbij de eerste den
laatste een paar slagen gaf. De politie
kwam tusschenbeide en bracht Romke,
die dronken was, in het cachot, waar
tegen hg zich verzette. Dientengevolge
moest h\j terechtstaan voor weder-
spannigheid, maar de verklaringen van
sommige getuigen waren zoo in strijd
met het proces-verbaal der politie, dat
den len Febr. eea nieuw getuigen
verhoor plaats had. Ook toen was die
strijd tusschen de verklaringen van
die getuigen en van de poiitie zoo sterk,
dat andermaal de zaak uitgesteld werd
tot Woensdag en nu bevestigden
nieuwe getuigen de verklaringen der
politie.
Tegen Romke werd 1 maand gevan
genisstraf geëischt.
Op de vordering van het O. M. ver
leende de rechtbank rechtsingang tegen
Trijntje, haar broeder Johannes en
Pieter L., als verdacht van meineed
met iast tot instructie en gevangen
neming van de drie verdachten.
Vrouwen en Meisjes v^stop-
ping lijden en daardoor klagen
over hartkloppingenhoofdpijn
aanvallen van duizeligheid, sche
meren voor de oogen, gebrek aan
eetlust, enz., moesten den raad
opvolgen van ondervindingrijke
doctoren en niets anders innemen
dan de door Professoren in de
medicijnen beproefde en aanbe-
volene Zwitsersche Pillen van Apo
theker RICHARD BRANDT. Dit
geneesmiddel overtreft alle andere
ergelijke middelensedert tiental-
jien van jaren heeft het bewezen
I het aangenaamste meest betrouw-
ibare, goedkoopste en onschadelijk-
jste huismiddel te zijn.
I Voor het geval dat de Zwitser
sche Pillen van R. BRANDT in
'de Apotheken niet voorradig zijn.
wende men zich per briefkaart tot
de firma F. E. van Santen Kolff,
i te Rotterdam, die de doosjes voor
f0.70 tegen rembours toezend.
Sïaas-lesïa's ©a;
(wïail verleent «lel
I grootste
k ïteit aan Adver- M
Jtentiësn, besteand
h voor Haarlem eiï|
i Omstreken.
INGEZONDEN.
Voor den inhoud dezer rubriek stélt
de redactie zich niet aansprakelijk.
Van ingezonden stokken, geplaatst
of niet geplaatstwordt de copij
niet aan den inzender terug-
gegeven.
Mijnheer de Redacteur
In de Kampioen, van lieden vind' ik
ondc-r „Nieuws der Vereenigingen" een
oproeping van den Secretaris van een
wielrijdersvereeniging hier ter stede tot
een...
Tot een clubtocht op Zondag zou men
moenen.
Of voor een oefening in het zaalrij
den misschien.
Het lijkt er niet naar. Da Secretaris
roept de leden op tot een whistavond,
Zatoitiagavond te acht uur, in de voor
zaal van Café Brinkmann.
Nog nooit heb ik in een van de
hoofdartikelen van de Kampioen, of
elders in welk sportblad ook, kunnen
gewaar worden, d'at whisten iets uit
staande heeft met de wielersport. Be
denkelijk vooral komt mij het onderha
vige geval voor, omdat de leden van de
bedoelde wielrijdersvereeniging jongelui,
zijn. heel jonge luidjes, meestal nog
op school. Mij dunkt, dat ze zoo'n whist-
avond niet op een droogje zullen pas-
secren.
De billijkheid gebiedt te erkennen,
dat er vooraf nog een tweede captain
moot worden gekozen. Een zeker Sport-
geurtje is er dus wed aan gegeven, maar
do whisterij is hoofdzaak. Introducés
zullen welkom zijn, bericht de secretaris.
Ik hoop, dat ze niet zullen komen, tot
hun eigen voordeel, terwijl ik zoo vrij
ben te betwijfelen of het goed is, dat
GLANDULËN is een nieuw ge
neesmiddel tegen longziekten, sle
pende catarrh en longtering, dat
uit de klieren der bronchiën van
schapen wordt bereid. De ontdek
ker van dit nieuwe geneesmiddel
vond dat de verwekkers der long
tering, de Tubercelbacillen, die
ieder mensch met de lucht inademt,
door de met de longen in verbin
ding staande bronchiën-klieren, die
als 't ware als een filter werken,
vernietigd worden, en eene ziekte
van het lichaam slechts dan in
treedt, wanneer deze klieren hunne
werking niet uitoefenen, of wan
neer "die bacillen-inwerking te
groot is of te lang aanhoudt. In
de Bronchiën-klieren bevindt zich
dus alleen de stof, geschikt tot het
vernietigen van Tubercelbacillen,
en er is dan ook niets eenvoudi
ger dan dat men om het zieke
lichaam, dat deze stol' niet in vol
doende hoeveelheid bezit, te ge
nezen, daarin klierstof brengt.
Dit geneesmiddel wordt in de
scheikundige fabriek van Dr. HOF-
MANN NACHF., Meerane i. S.,
bereid en is in de apotheken ver
krijgbaar.
&EMEH&D &IESJWS
FELIX FAURE. f
Donderdagavond, tegen midder
nacht, is uit Parys het telegram ge
komen dat de president van Frankrijk,
de heer Felix Faure, te 10 uur des
avonds is overleden aan een hart
kwaal.
Reuter seinde het volgende:
Aan het Elysée wordt geen enkele
iL'lichting verstrekt omtrent den dood
van den president. De poorten zyn
hermetisch gesloten; een officier van
het militaire Huis zegt, dat by alleen
het bericht kan bevestigen.
Uit andere bron hebben wy de
volgende inlichtingen verkregen
Reeds geruimen tyd leed de Presi
dent aan een hartkwaalom half zeven
bevond hij zich minder goed en on
middellijk liet men den ministerraad
waarschuwen, welke zich naar het
Elysée begaf. Niettegenstaande de
meeste zorgen, overleod de President
om 10 uur aan een beroerte.
Het kabinet van het Elysée waar
schuwde de officieele personen, de
ministers, den militairen gouverneur
van Parys, den prefect der Seine en
der politie, de presidenten van den
Senaat en de Kamer, die zich naar
het Elysée begaven.
De heer üupuy zond aan de pre
fecten en onde.-prefecten de vol
gende dépêche: „Tot mijn droefenis
moet ik u kennis geven van het over-
lijden van den president der Republiek.
Wil alle maatregelen nemen, om de
bevolking met het feit in kennis te
stellen. De regeering rekent op uwe toegeschreven voornemen, den procu-
gansche waakzaamheid".
Het overlijden van den president
werd om half twaalf in Parijs be
kend en verwekte daar groote ont
roering.
Geen enkel incident heeft zich
voorgedaan. Alles is kalm.
Met Felix Faure is een man heen
gegaan niet van buitengewone hoe
danigheden, maar toch een merkwaar
dige figuur onder de verschillende
Sresidenten der fransche republiek,
aar bij geboren als kleinzoon van
een eenvondigen schoenmaker en als
leerjongen zijne loopbaan begonnen,
het tot de hoogste positi6 in Frank
rijk heeft gebracht.
reur-generaal Manau zyn ontslag te
geven, antwoordden, dat de quaestie
niet door de regeering behandeld was.
Men kan te Parys geen candidaat
vinden voor het voorzitterschap van
den gemeenteraad in dit jaar. Geen
der raadsleden wil zich verkiesbaar
stellen, omdat.... de gewoonte wil dat
de aftredendo voorzitter niet wordt
herkozen. Wie das in 1899 voorzitter
van den Raad is, kan het niet in 1900
zyn en dus niet de stad Parys ver
tegenwoordigen bij de ontvangst der
vorstelijke bezoekers van de tentoon
stelling. Het beste zou zyn dat de
Raad vóór de verkiezing van dit jaar,
en geeft de volgende woorden als een
itaaltje ervan:
Reichstagsabgeordnetendiattengeset-
zesvorschlag8berathungen.
LaudesschuldentilguDgskommissions-
vorsi tzendenwahl
En vooral:
Personaleinkommensteuerschaet-
znng8kommissionsmitgliedsreisekos-
tenrechnungsergaenzungsrevisionsbe-
fund.
Felix Faure is 30 Januari 1841 te,maar eerst zyn voorzitter voor 1900
Parys geboren. De fortuin begon zynejjq0S.
ouders toe te lachen, zoodat hy eene 1
De volgende niet —mm
eene zeer fca.de reederü-zaak tej—^thans de ro^n de
Ztin hnwsliik en ziine zaak ver-Frederik Wilhelm (later Keizer Fre-
kSzirï zich rnt de zaken terugtrok van den postwagen gebrmk. In Zanow
ESfcS? i =«efessr
In den oorlog van''70 was hij ba- Pe°rtee waren opgericht en de vlaggen
t.ii«n.chir hl, de Lorrie mnhile Tn wapperden in den wind. Daar oit de
ïugSstns '81 stelde h« zich candi-omliggende dorpen vele meuschen te
daat voor de Kamer tegenover een;™Bt, 60 P0r w^en samenstroomden,
monarchist. Bij de vorming van Gam-w'rd vanwege de overheid bevel ge-
betta's kabine ia November van dat pvfn-wapn door de hoofdstraat
jaar, werd hij onder-secretaris voor|'! 'aten, opdat daardoor de bloemen
handel en koloniën. Een klein jaar vertreden zouden worden..Daar
daarna kreeg hü dezelfde functie in DoStw^en ngereden" welks
het laatste kabinet Ferry. In 88 kreeg 1 r postwagen aangereden, weim-
hit het onder-secretariaat van koloniën bestuurder op een posthoorn lustige
wysjes blaast. Nauwelyks de poort
hy het onder-secretariaat van koloniën
in het kabinet Tirard. In het tweede
kabinet Dupuy (Mei '94 tot Jan.'95)
was hy minister van marine.
By de verkiezing van een presi
dent der republiek, na het aftreden
van Casimir Perier, den 17en Januari
'95, kreeg Brisson 338 stemmen, Faure
244, Waldeck Rousseau 184. Doordien
de laatste ten gunste van Faure zich
terugtrok, werd deze met 430 tegen
361 stemmen gekozen. In '96 werd het
bezoek van den Czaar een triuraf voor
hem, en zyn glorie by het in '97 be
antwoorde bezoek is men niet vergeten.
Fanre heeft een werk geschreven,
door de Académie bekroond: Le bud
get de France et des principaux pays
d'Europe depuis 1888.
Zyn onbekendheid in Frankryk
by zyne verkiezing tot president
maakte spoedig plaats voor een zekere
mate van populariteit, waartoe zyn
gunstig voorkomen, zyn gemakkelijk
heid van spreken, zyn welgemanierd
heid en zyn veelvuldig reizen door
Frankryk zeer veel bydroegeD. Tot
een ongekende hoogte steeg evenwel
zyn populariteit door het bezoek van
den Keizer van Rusland in 1896 aan
Parys, gevolgd door Faure's bezoek
aan Petersburg een jaar later, by
welke gelegenheid het Fransch-Rus-
sisch verbond openlyk werd afge
kondigd.
De zaak-Dreyfus.
Voor de 9e correctioneele kamer te
Parys is Maandag het proces behan
deld van luitenant-kolonel Picquart
tegen den eigenaar van het blad le
Jour en de heeren Galli en Possien,
schrijvers van drie artikelen betref
fende Picquart, waarin volgens de
aanklacht lasterlyke aantijgingen voor
kwamen. Picquart was tusschen twee
agenten van den veiligheidsdienst in
de zaal aanwezig. Mr. Labori stond
hem als advocaat by. de beklaagden
werden door rar. Habert bijgestaan,
die de verwijzing van de zaak naar
een jury aanvroeg, waartegen mr.
Labori zich verzette.
De rechtbank heeft zich met La-
bori's verzet vereenigd en de debatten
vastgesteld op 1 Maart.
Er hadden geen incidenten plaats.
Een groot aantal advocaten kwam
echter Picquart de hand drukken,
twee of drie zelfs verklaarden dat zij
te meer gelukkig wareu hem de hand
te mogen drukken, daar zy zonen van
officieren waren, waarop Picquart
antwoordde: „Ik ben zelf wegens dit
motief, dubbel gelukkig met uw
houding."
In den franschen ministerraad zeide
genaderd, of by bekomt van den wacbt-
hebbenden politiedienaar de aanwij
zing: „Achter-om" te rijden.
Een vriendelijk uitziend heer kijkt
uit de postkoets en vraagt naar de
oorzaak van dit bevel; met een fijn
lachje beveelt ny daarop den postiljon,
door een zijstraat de andere poort uit
te ryden. Het werd middag. De bur
gemeester heeft ziju rede reeds lang
ingestudeerd, maar de Kroonprins
komt niet. Toen het eindelijk reeds
lang over tweeën was, liet de burge
meester in Köslin vragen, of Zijne
Koninklijke Hoogheid spoedig komen
zou en ontving ten antwoord, dat de
hooge heer reeds ten 9 ure afgereisd
was en dus reeds lang door Zanow
moest zyn gepasseerd. Nu ging den
Zanowers een licht op en zij ontdek
ten dat de Kroonprins door hun stad
„achter-om" had moeten ryden.
Pest.
In de goudmijnen van het Znider-
district van Kolar is, naar uit Bom
bay wordt gemeld, een paniek ont
staan, door het uitbreken van de pest.
2500 koelies verlieten de mynen, waar
de arbeid zoo goed als stilstaat. Er
zijn 60 gevallen van pest geconsta
teerd, waarvan 45 met doodelyken
afloop.
In de vorige week zyn te Bombay
708 pestlijders gestorven tegen 588 in
de voorgaande week. De totale sterfte
bedroeg 1807 tegen 16:2. De inlanders
ontvlieden in grooten getale de stad.
Tragisch.
Een tragisch lot onderging een echt*
paar uit Rümeliogen in Luxemburg,
dat daar eenige jaren geleden uit
Amerika teleurgesteld was terugge
keerd. De broer van den man, die in
Amerika was gebleven, schreef voor
een maand, dat by eindelijk in een
fabriek een goede plaats had gekre
gen en dat er nog een plaats open
was. Zyn broer zon met vrouw en
kind dus dadelijk overkomen. De
familie haastte zich opnieuw naar
Amerika. Toen zij by de fabriek zich
aanmeldden, was de broeder echter
juist door een machine gegrepen en
by lag met verbrijzelde ledematen
dood op den vloer.
De schoonzuster verschrikte zoo, dat
zy dadelijk te bed moest gebracht
worden en reeds na twee dagen stierf.
Lastige woorden.
De geestige Amerikaan Mark Twain
beeft eerst op later leeftijd Duitscb
geleerd. Tijdens zijn jongste verblijf
Vervolgens bezocht da*. Breek nog Vigo,
Coruna en Santander.
Kort vóór de onderteekening van het
vredesprotocol eindigde hij, rijn zending
en keerde naar de Vereenigde Staten
terug.
Rubriek «oor Dames.
Onder de vakken, die door dames
nog weinig beoefend' worden in ons
land behoort journalisme. Wel rijn er
velen die achter de schermen voor hek
een of ander blad werken, door vertalin
gen of besclirijvingen meer het terrein
van vrouwen betreffende, maar publiek
als redactrice of verslaggeefster optre
dende vrouwen kent men in ons land
nog niet.
Wij hebben in September gelezen,
dat bij do feestelijke ontvangst der bui-
tenlandteche journalisten in Amsterdam,
ook eene dame haar orgaan vertegen
woordigde en dat rij toen men haar on
voorbereid tot toasten uitnoodigdc rich
zonder aarzelen van die plicht kweet-,
maai' natuurlijk was die dame, een Ame-
rikaansche. Toch rijn er ook in andere,
landen reeds enkele dame®, die, zich ge
heel aan dei journalistiek gewijd heb
ben. Zoo las ik onlangs het interview
van een Engelsche journaliste, hetgeen
ik vertaald hier laat volgen.
„Denk u, dat het gemakkelijk is als
journaliste carrière te maken"
..Neen, het is niet gemakkelijk, om
dat men het nog niet gewoon is voor
een dame. Ilc geloof niet, dat het mij
ooit gelukt zou rijn als iemand van het
vak mij niet krachtig had voortgehol
pen. Een groot vereischte is in ieder
geval, dat men, die talen goed machtig
is om vlug vertalingen te maken.
Ik ben ook met het vertaalwerk be
gonnen en ging geleidelijk tot het re
dactiewerk over."
„Een goede ontwikketting is zeker
voor het vak noodig?"
„O ja,, buiten kwestie en vooral veel
energie en doortastendheid. Aanleg voor
het vak openbaart rich o.a. in belangstel
ling voor allerlei zaken het maatschap
pelijk leven betreffende. Als rij een
;oedé journaliste wil rijn dan is het
Een gewaagde zending.
In rijn laatste afleveringen geeft het
Amerikaansche tijdschrift Cosmopolitan
een belangwekkend artikel over den
oenigen Amerikaan, die gedluremde den
Spaan sch-Amerikaanschen oorlog voor
rijn regeering spionnendienst in Spanje
deed. Het is de dagbladcorrespondent
dr. Edward- Breek, die rich tegenwoor
dig in Berlijn ophoudt en vroeger in
deze zelfde stad: vicc-cousrul generaal der
Vereenigde Staten was.
Na, de vernieling van de Spaansche
vloot bij Santiago op den 4en Juli van
het vorige jaar wilden de Amerikanen
nauwkeurige inlichtingen aangaande de
Spaansche Camara-vloot hebben, die op
weg was naar de Wesfc-Amerikaansche
kust en zooals meui weet niet verder
kwam dan Suez. Daarom werd dr. Breek
naar Spanje gezonden. Op den lOen
Juli ging hij van Berlijn naai- Spanje
beschermt door een paspoort van een
Duitsch dokter, die veel op hem geleek.
„Hoe ik aan deze pas kwam," schrijft
dr. Breek in de Cosmopolitan, „behoeft
men niet te weten. En dan vertelt
hij dat tiij zonder medeweten van den
bezitter den pas in handen kreeg en van
de op den pas vermelde „bruine" oogen,
„blauwe" oogen liet maken. Daarop
hechtte hij er rijn fotografie op en klaar
was hij. Later is gebleken dat de bedoel
de dokter Koning was genaamd een be
kende Berlijnsehe specialiteit.
Van het begin tot het einde van rijn
reis in het vijandelijke land had dr.
Breek, buitengewoon geluk. Toevallig
maakte hij in een spoorwegcoupé kennis
met d,en zoon van generaal Weyler eni
met den zoon van den Minister van bui-
tenlandsche zaken, den hertog van AI-
modóvar. Generaal Weyler is zooals
uit rijn naam is op te maken van noodig, dat rij, zelfs voor hetgeen haar
Duitsche afkomst en de Duitsche dokter
werd dan ook door den Spaanschen ge-
neraal allervriendelijkst ontvangen...
Door diens zoon werd dr. Breek overal
voorgesteld, werd in de gelegenheid ge
steld vestingwerken nauwkeurig te be
zichtigen en toen li ij, Madrid verliet,
kreeg hij een aanbevelingsbrief mee ge
richt aan d'e gouverneurs van alle Spaan
sche provincies.
Van Madrid ging hij naar Barcelona
waai* liij een avontuur had dat zeer ge
vaarlijk had kunnen afloopen. Toen
het minst aantrekt, zich zeer interes
seert wanneer het iets actueels betreft."
„Gij ontvangt zeker veel aanvragen
om bezigheid van jonge meisjes;"
„O, ja., zeer vele van meisjes en vrou
wen, maar de meesten rijn veel te kies
keurig.
Velen vragen een bezigheid, die rij
thuis kunnen verrichten.
Anderen rien er tegen op zooveel trap
pen te beklimmen, weer anderen maken
bezwaar om 's avonds alleen uit te
gaan. In dergelijke gevallen geef ilc ze
lxij daar fotografische opnemingen deed in ernstige overweging haar journalis-
werd liij door een schildwacht betrapt,tieke plannen maar direct op te geven,
en toen hij in het naburige woud wilde j Enkel vrouwen, die dergelijke vooroor-
ontvluchten, loste deze een schot opdeeltjes op zij weten te zetten hebben
hem. Dit trof echter niet en reeds was'kans in het vak te slagen."
Breek 200 Meter verder vóór drie an- j Eeno academische opleiding is na
dere gealarmeerde! wachters zijn vervol- j tuurlijk als middel tot- algemeene ont
ging konden beginnen. Weldra was hij
dan ook aan het gevaar ontkomen.
In Cadix en Eerrol gelukte het- den
Amerikaan de vestingen in gezelschap
van verschillende officieren te bezoeken.
„Mijn plan", schrijft hij. „was in alle
hoeken en gaten door te dringen, totdat
ik door een of anderen schildwacht werd
aangehouden. Dan praatte ik wat in
het Fransch en Duitsch, zoodat men
mii voor een gewoon reiziger hield.
Van Malaga., waar in 't geheel geen
vestingen zijn, ging dr. Breek naai' Gi
braltar, en keerde toen naar Cadix te
rug. waar - hij bij het fotografeeren van
een nieuwe batterij werd gevangen ge
nomen en als spion aan de wacht over
geleverd.
„Het geval liet rich slecht aanzien,"
vertelt hij. Ik had bijna geen hoop
meer bevrijd te wordentoch gaf ilc
den moed niet op, en verklaarde dat ik
fotografische opnemingen deed' om sou
venirs te kunnen meenemen naar mijn
vaderland. Dit hielp echter niets doch
toen liet ik den brief en het portret van
generaal Weyler uit het hotel halen en
weldra, was het blaadje omgekeerd. Toen
het magisch handschrift van, Weyler
aan den overste werd voorgelegd, liet
hij zich verontschuldigen doch betreur
de het, mij zoolang in verzekerde bewa-
j ring te- moeten houden tot de geldigheid
van mijn pas door den keizerlijken
Donderdag de minister van oorlog, j te Weenen heeft hy zieh terdege ge-Duitschen consul te Cadix bewezen was.
dat hy de officieren herinnerd had,oefend in de taal waarin men „longen
zich te onthouden van deelneming aan var; staal" noodig heeft. Mark Twain
politieke vereenigingen. j babbelt in een van zyn corresponden-
Verschillende ministers, ondervraagd ties over de moeielykheden, die het x 0
naar het den minister van justitie Duitsch leereu voor hem gehad heeft blijven werd ik op vrije voeten gesteld.1 daarna in gezouten water nog ev<
1 De consul erkende de echtheid er van
waarop dé overste mij dé hand bood.
Met de waarschuwing in 't vervolg zoo
ver mogelijk van Spaansche forten te
wikkeling uitstekend, omdat het laatste
voor journal isme onmisbaar is, doch
even onmisbaar is, dat die ontwikkeling
aangevuld wordt door eene groote mate
levenswijsheid.
En nu nog even een zeer huishoudelijk
praatje met u om den wand van uw
huis- of eetkamer aardig te versiereu.
Laat door uw timmerman een plankje
maken, dat. boven aan recht is en naar
beneden in ronde lijnen schuin toeloopt.
Laat bovenaan tegen het plankje een
paar uitgeholde latjes maken, waarin
bordjes kunnen staan en voorzie het
onderdeel overvloedig van koperen haak
jes waaraan kopjes, kannetjes en thee
potjes kunnen hangen.
Ter afwisseling kimt ge tusschen de
bordjes een paar fleschjes odeur plaat
sen. Nu ik u toch over odeur spreek,
dénk ik er meteen aan, dat mij een paar
fleschjes ter beoordeeling gezonden werd.
Twee geslepen flaconnetje®, „Eau de
Marante" en „Chrysanthème".
Het eene zoowel als het andere is
zeer aanbevelenswaard. In dezen tijd
nu de bloemen ons nog niet met haar
heerlijke geuren komen verkwikken is
het een genot door d© wezenlijk fijne
odeur aan dien rijken zomertijd herin
nerd te worden.
De fleschjes rijn hier in Haarlem te
verkrijgen in het magazijn van den heer
van Dijk, Anegang. Zij kosten f 0.80
pea- flacon.
RECEPTEN
Brusselsch lof als asperges.
Kook het lof in rijn geheel, laat bet
een vooruitstekend rotsblok onttrok li aar
aan 't oog van ieder, die op den oever
lifp. Terwijl zij vastbesloten was haar
oogon niet te- sluiten verkreeg dé natuur
do overhand op haar wil en rij sliep
in om niet te ontwaken voordat de zon
reeds ter kinxmo nijgde en een koele
wind rich deed' gevoelen.
De westelijke horizont- geleek wel een
purpere vlammenzee, waarboven zich
een aureool van stralen verhief, die
alle mogelijke kleurschnkeeringeu van
donker oranje tot heel licht geel door
liep.
Da eentonige stilte van de invallende
schemering hing drukkend boven de
zee. Overal waren donkere schaduwen
zichtbaar en in het hol van de rot® was
het duister. Marian ging overeind zit
ten. rich zelf berispend dat rij zoo lang
geslapen had. Haai' hoofd gloeide en
haar handen waren droog e-n koortsig.
Nooit had zij geweten, dat- honger
zoo'n wreodo kwelgeest kon rijn Het
kwam haar op dat oogenblik voor alsof
rij gaarne haar halve leven had gegeven
voor een teug melk en een stuk koek.
Alle gerechten, waarvan zij bijzonder
hield, gingen aan haar geestesoog voor
hij rij was in staat geweest het gras te
eten. Langzaam met pijnlijke ledematen
stond rij op en besloot zich aan de bron
te laven, maar niet zoodra, was rij opge
staan of zij uitte een luiden kreet van.
vreugde en klapte zoo vroolijk in de
handen als een kind. dat vacantic krijgt.
Terwijl zij sliep had een onbekende
een ruwen houten schotel naast haar ge
zet. Zij nam het deksel er af en ver-
jgastte rich aan de snede bruin brood,
de groenten cn 't vleesch. Dicht bij het
schoteltje stond een flesch rooden wijn,
wel is waar wrang en koud. maar naar
Marian's oordeel zoeter clan de fijnste
champagne.
i „Een wonder! een wonder"' riep rij
vroolijk uit eerst een hap van het gro-
ve brood en toen een teug wijn nemend.
„De geest is bij mij geweest, terwijl ik
sliep cn nu deel ik zijn middagmaal.
Owat is het toch heerlijk als men te
eten en te drinken heeft!" De wijn deed
het bloed sneller door haar aderen stroo-
men en verwarmde haar totaal. Een
i blos kleurde haar wangen en zij gevoel-
da een zenuwachtige klopping in al haar
ledematen.
Zij koesterde nu geen vrees meer
voor den vreemdeling want rij begreep
dat het de eert of ander ronddwalende
geestelijke moest geweest rijn, die het
voedsel voor haar had neergezet.
Al haar gedachten ooncentreerden rich
nu op één punt. nl. om haar boot te
water te brengen en naar een onbekende
haven te sturen, waar rij, naar haai' idéé
veilig geborgen zou zijn. Zij wilde nu
niet langer talmen, want de vloed' was!
reeds opgekomen en de zon ging onder.
Sterk verlangend om van deze een-
zame plaats weg te komen, snelde rij
naar den oever; maar daar gekomen
stond' zij voor de tweede maal aan den
grond genageld, bij het rien van een
vreemd schip, dat op eenigeu afstand
van den oever lag.
HOOFDSTUK XIX.
Het was middag en de Esmerald'a
had haar anker laten vallen bij een
paai' overhangende rotsen, die een eiland
omringden, dat op drie mijl afstands
van den inham gelegen was, waar rij
eerst liet anker had uitgeworpen.
Tweo man van de vier, die hun be
velvoerder vanaf Kroonstad vergezeld
hadden, bevonden rich op het dek
maar him schuilplaat® was zoo uitste
kend gekozen en de vluchtelingen wer
den zoo goed door de rotsen beschut,
dat rij rich volstrekt niet behoefden te
bekommeren om het Russische schip,
dat niet ver van hen verwijderd rijn
anker had uitgeworpen, en evenmin
1 vreemden' rij de scherpe blikken der vis-
schers, die op het open wa-ter Juin hero.ep
uitoefenden.
Een van do twee. die zich op het
dek bevonden was de oude John Hook,
die over de verschansing leaindc-, en zijn
gebruinde armen aan dé zonnewarmte
blootstelde; de ander was Reuben, de
machinist, die dood op rijn gemak op
een hoop touw was neergevallen.
„Om vier uur," zeide Reuben, met de
kalmte van een zeeman rijn pijpje stop
pend, „om vier John. Ik zou wel eens
willen weten waar wij morgen om vier
uur rijn."
„Houd toch ja mond1!" riep d'e oudé
John veelbeteekenend in zee spuwend.
„Tk laat mij hangen als jelui kerels niet
allemaal denken, dat je het weer in je>
macht hebt.
Er is meer voor noodig dan een half
dooden Rus om mij een strop om den
hal® to slaan, zoo waar heet ik John
Hook
Reubeu ging werktuigelijk voort met
rijn pijp te stoppen.
„Vrouwen rijn dwazen, dat zeg ik,"
zeide hij na eenigen tijd. „Om zoo maar
midden in den nacht er van door tci
gaan. Wel, als ze nog twaalf uur langer
gebleven was, hadden wij haar bij Stock
holm aan wal kunnen, zetten. Maar wat
zou ze eigenlijk in haar hoofd hebben
gehad, dat zou ik wel eens willen we
ten."
„Wel, gewone hersenen, dat is al,
maat. Maar zij is een bijzonder meisje,
een meisje zooa! ik er nog nooit
con ontmoet heb. E:n paar van zulke
vrouwen, die je eigenlijk zonder veel
mo-ri te met één hand- zoudt vermorze
len, zijn in staat Rusland en dc heel©
wereld te regeer&n. En waar is ze nu?"
ytaag ik mij zelf af. Misschien stervende
in een van die verwcnschte holen, die
gelijk staan met een onderaardsche
gevangenis. En waarom zij 'l gedaan
heeft. Wel, omdat- riji 't gedaan heeft.
Wel, omdat rij haar niet bij hem zul
len vinden. Het is verschrikkelijk, maat,
om moederziel alleen op deze kust te
zijn. Ik laat mij hangen als ik niet
graag ,een jaar van mijn leven zou wil
len geven als ik haar daarmee weer
goed en wel hier kon hebben."
Reuben stak rijn pijpje aan en zag
naar het oorlogsschip.
„Wel," zeide hij, „weuschen is niet-
hetzelfde als hebben. Wat mij betreft
ik zou,ook roet veel meer smaak mijn
bqterha.ro. eten, :aLs ze hier .was.
Laten wij eens veronderstellen, dat
die daai' niets van ons af weten,
voeren ze daar dan uit. Liggen ze er
om op een visschersvloot te wachten?
Maak .dqt de kippen jyijs!"
„Welnu, waar zijn dian. jo kippen V'
zei d'e de andere koppig. „Natuurlijk
hebben zij tijding van ons gekregen;
maai- al is dat zoo daarom leunnen rij
ons nog niet rien, nu wij door een rot®
van tien vcct dikte van eü-rrar geschc--
d'en rijn. En wie zou hen verballen, dat
wij ons zoo dicht bij hen bevinden
Of .zouden die visschend: kerel? ctnór-
als spionnen dienen. Loop heen kerel,
je praat als een klein kind. dat nog ne
gens .verstand van heeft!"
Reuben rookte haastig met een woe
dend gezicht door .en. begif zich -naar
de andere zijtlls van het jacht.
„Ilc wilde maar dat onze bevelhebber
weer aan boord was," zeide hij, „het
leidt tot niets daar te gaan zoeken. Het
is al acht uur geleden dat rij vau ons
wegging. .Je moot- al.;éen heeïe Icnappa
kerel zijn om die acht uur te kunnen
jyegcijiérGtt:,. John."
,,Dat is zoo, maat. als je -maar be
denkt dat bet getij, niet zoo snel verloopt
als de praatjes van oude vrijsters. Als
zij nu neg niet aan -wal is gegaan, clan
bevindt :zi j rich in het kanaak en daar-
zullen wij -haar wel vindep.
(Wordt vervolgd.)
