NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD.
De strijd der Planeet
bewoners.
□onderdag 9 Maart 1899
■o 4815
HAAR
AHBLAD
^jBOiNrnsrEiis^:E!i<rTsn?Jij's
Voor Haarlem per 8 maandenf 1.20
Voor de dorpen in den omtrek waai- een Agent gevestigd is (kom der
gemeente), per 3 maanden„1.30
Franco door het geheele Rijk, per 3 maanden„1.65
Afzonderlyke nummers0.05
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem, per 3 maanden„0.30
de omstreken en franco per post 0.37*/2
1—5 regels 50 Cts.iedere regel meer 10 Cts. Groote letters naar plaatsruimte.
By Abonnement aanzienlijk rabat.
Reclames 20 Cent per regel.
Abonnementen en AdvertentiGn worden aangenomen door onze Agenten
en door alle Boekhandelaren en Courantiers.
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
Bureaux: Kleine Houtstraat 14, Haarlem. Telefoonnummer I2Z
Directeur-Uitgever J. C. PEEREBOOM.
Hoofdagenten voor het- Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangère G. L. DATJBE Co. JOHN F. JONES, Snee., Parijs 3Ibis Faubourg Montmartre.
Met juitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiën en Reclames betreffende Handel, NyrerheidBen Geldwezen, opgedragen aan het
Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam.
BUITEN het Arrondissement Haarlem is de prijs der Advertentiën van 1—5 regels f 0,75, elke regel meer f 0,15Reclames per regel ƒ0,80.
Agenten voor 'ditiblad in den omtrek zijn: Bloemendaal, Santpoort en Schoten, P. v. d. RAADT, KandpoortHeemstedeJ. LEUVEN,bij de tol; SpaarndanC. HARTENDORP Zandvoori, G. ZWEMMER
Velsen, W. J. RUIJTERBeverwijkJ. HOORNSHillegom, ARBE HOPMAN, Molenstraat. Genoemde Agenten nemen Abonnementen en Advertentiën aan.
Politiek Overzicht.
Dinsdag heeft do nieuwbenoemde!
voorzitter vaan deen Framscheni Senaat
zijn zetel op heit Luxembourg ingeno
men, als opvolger van den heer Loubet.
Hij aanvaardde het presidentschap meit
het uitspreken eener rede, waarin hij,
allereerst hulde bracht aan zijn voor
ganger.
De Senaat zoo zeide hij verder
zou gehoor geven aan het beroep, op
hem gedaan, om den vrede in het land
te herstellen. Er zijn geruststellende
teekenen., die toonen dat de tijdelijke
beroering zal verdwijnen. De democrar-
tie veroordeelt de opwinding der partij
en en het ongegrond wantrouwen. Zij
behoudt haar vertrouwen in het leger
en wacht geduldig de beslissing der
justitie af. Zij zal zich bij dio beslissing
neerleggen.
Reeds eenige malen is melding ge
maakt van het geschil tusschen Enge
land en Frankrijk over een kolenstation,
dat door Frankrijk van den, Sultan van
Maskate was gehuurd, maar uit welke
verbintenis laatstgenoemde zich heeft
teruggetrokken toen Engeland hem hier
toe dwong.
Dinsdag is in het Engelsche Lager
huis de geheele geschiedenis verteld door
den onder-secretaris van buitenlandsche
zalcenj. Brodrick, natuurlijk van.
Engelseh standpunt beschouwd.
In Maart 1898 verkreeg de Fransche
agent van den sultan van Maskate in
pacht of concessie een stuk land, gele
gen aan een kleinen inham, om er een
kolendepot te vestigen. Het zou Frank
rijk vrij staan, er zijn vlag te planten,
en er vestingwerken aan te leggen. Zoo
dra dit de Engelsche regeering bekend
werd, verklaarde zij die overeenkomst
in strijd met het verdrag van 1862 en
met dè bijzondere verplichtingen van
den sultan tegenover Groot-Britanje op
het stuk van de toewijzing en vervreem
ding van grondgebied. De sultan werd
dus aangezocht dè pacht in te trekken,
hetgeen geschied is.
Wij hebben zoo vervolgde Bro
drick het optreden' van onzen agent
niet afgekeurd. Hij handelde op onzen
last. Lord Salisbury heeft den Fran-
schen gezant meer dan eens gezegd, dat
zijns inziens het standpunt der Engel
sche regeering rechtmatig was en da.t
zij er onmogelijk van kon afwijken. De
verklaring, die die Fransche minister
van buitenlandsche zaken Woensdag in
de Kamer heeft afgelegd, is onvolkomen.
Hij verzuimde er bij te zeggen, dat de
Engelsche gezant bei Parijs in de vorige
maand' November den minister vroeg
of do geruchten, naar luid waarvan
Frankrijk op de kust van Maskate
grondgebied had verkregen, juist waren.
De minister antwoordde, dat hij er niets
hoegenaamd van gehoord had, en hij
herhaalde die verklaring een paar dagen
Het geval was dus, dat de Fransche
agent zijn lastgeving overschreden had,
en in een dergelijk geval is het gebruik,
de kwestie ter kennis' van de betrokken
regeering te brengen en langs diploma
tieker), weg een beslissing van haar uit
te lokken ten einde do openbaarheid te
vermijden, die aan een bedreiging met
een bombardement vast zit. Lord Salis
bury heeft dan ook aan den Franschen
gezant Catmbon gezegd, dat hij om die
roden do voorkeur had gegeven aan een
minder openlijk optreden. Het is duidie-
lijk, dat de handeling van den Engel-
schen agent vrij van blaam is. Wij ach
ten haar in het wezen der zaak volko
men juist.
Het verdrag tusschen Engeland
Frankrijk verbiedt Frankrijk niet, in
Maskate een kolenbergplaats te hebben.
Engeland heeft er ook een maar on
der voorwaarde, dat er geen afstand van
grondgebied1 bij plaats heeft. Wij verne
men. dat de Fransche regeering van
haar recht in deze zal gebruik maken,
met inachtneming van het genoemde
voorbehoud.
Italië ligt met China overhoop. Op
het verzoek der Italiaansche regeering
om over de voorwaarden tot afstand)
van de San Mumbaai aan Italië te wil
len onderhandelen, heeft het tsoang-li-
ja/men een weigerend antwoord gegeven,
niet met de in Europa gebruikelijke
parlementaire beleefdheid', maai* min
achtend en zelfs dreigend- Men zegt,
laten wij niet over het hoofd zien, dat-
die men eene Engelsche bron is dat
de Fransche gezant van den eisch van
Italië afwist-, het tsoeng-li jamen waar
schuwde en het aanried den eisch van de
hand te wijzen. Misschien droeg tot den
toon van de nota van antwoord! van het
tsoeng-li-jamen ook bij de omstandigheid
dat in de Chineesche vertaling van de
nota van den Italiaanschen gezant ge
sproken werd van beschermheerschap
over dè provincie Tsji-kiang, aangezien
ini het Chineeseh geen woord) bestaat
voor invloedssfeer, gelijk dè gezant had
geschreven.
Uit Rome ia aan de .„Daily News"
diis eene andere Engelsche bron ge
seind, dat Italië het plan heeft dè San
Mum-baai met geweld te verkrijgen, als
China standvastig blijft in hare weige
ring om het gevraagde gebied af te
staan.
De gezanten van Rusland en Frank
rijk hebben het tsoeng-li-jamen mede
gedeeld, dat zij voornemens zijn bin
nenkort. de matrozen die hun legatiën
te Peking bewaken, weg te zenden. De
Chincesche regeering heeft pogingen
aangewend om alle betrokken Europee-
sclie mogendheden over te halen, die
wachtposten in te trekken. De Ameri-
kaansche matrozen hebben reed's bevel
ontvangen, te vertrekken.
De Filippijnen blijken meer en meer
„een strop" te zijn voor de Vereenigde
Staten.
Het te New-York verschijnend „The
Journal" ontving uit Manilla een be
richt. dat admiraal Dewey heeft ge
zegd: „Mijn noodlot zal zijn, dat ik
hier sterf. He begin te gelooven, dat
jik mijn vaderland nooit meer terug zal
zien. Heb staat thans zoo met den strijd,
dat ik er niet aan mag denken, heen te
'gaan."
Men knoopt aan deze woorden twee
beschouwingen vast. Of admiraal Dewey
is door dè vermoeienissen van 't laatste
jaar geheel gebroken, of de toestand op
de Filippijnen is veel ernstiger dan
men wed meent en Dewey voorziet dat
nog geruime tijd moet verloopen, eer
dè Amerikanen geheel meester van het
terrein zijn.
STADSNIEUWS
Eerste en derde pagina.
Haarlem, 8 Maart 1899.
Met 1 Maart is verplaatst de com-
mies der posterijen 4de kl. J. F. J.
j Baning, van Amsterdam naar Haar
lem.
Door de agenten rechercheurs Ver-
i kerk en van Halst werd Dinsdag
opgespoord de 17-jarige loopjongen A.
W., die zich op 3 dezer schuldig had
gemaakt aan diefstal van een zinken
[bak, dien een winkelier op den Kruis-
f wen met asch gevuld voor zyu woning
i had geplaatst. Het, gestoleue werd
inmiddels in beslag genomen.
Bach-Concert.
Dinsdagavond togen donateurs en lo
den der Haarlemsche Bachvereeniging
weer ter concertzaal om met het vijfde
hun aangeboden concert het seizoen
1898-99 te besluiten. Zij hebben reden
om aan de muzikale gebeurtenissen van
het verloopen vereenigingsjaar met vol
doening terug te denken, want vooral
de geregelde medewerking van het Or
kestgebouw-concert heeft de belangrijk
heid der Bachconcerten niet weinig ver-
hoogd.
Ik kon deze uitvoering maar gedeel
telijk bijwonen en moest o.a. missen
dè, naar ik verneem, schitterende ver
tolking der Sympbonie No. 6 (Pathéti-
que) van. Tschaikowsky die ook thans
een even overweldigenden indruk maak
te als bijl haar eerste uitvoering hier ter
stede, in December '96. Verder bestond
het instrumentale gedeelte van 't pro
gramma uit „Thema, met variaties" uit
het „Divertimento" in D van Mozart en
„Walkurenribt" uit het muziekdrama,
„Die Walkiire" van Wagner. Was het
eerste werk vooral als klankbeeld be
koorlijk, het tweede daarentegen schonk
meer voldoening aan de verbeeldings
kracht dan aan het oor van den toehoor
der.
Als soliste trad op mej. Lula Gmeines,
altzangeres uit Berlijn. Uit de liederen
(van Brahms, Grieg en Schumann) wel
ke ik haa,r in het tweede deel hoorde
voordragen, bleek de aanwezigheid van.
edel en rijk stemmateriaal en sprak bo
vendien een temperament dat ten zecr-
ste de belangstelling wekte en levendig
hield. Toegevende aan het geestdriftig
uitgedrukt verlangen van het publiek
voegde zij aan haar programma een ex
tra nummer toe.
De zangeres werd bij hare liederen
meesterlijk begeleid door den heer Men
gelberg.
PHILIP LOOTS.
Faillissement
stoomtram Haarlem- Alkmaar
Dinsdagmiddag werd in civiele zitting
door Mr. van Houten van 's Graven-
hage verzet aangeteekend tegen de ho
mologatie van het vonnis der Stoom
tram HaarlemAlkmaar.
Voor de Maatschappij trad als verdedi
ger op Mr. Tli. dè Haan Hugenholtz.
Mr. van Houten zette in een breedvoe
rig pleidooi uiteen, da,t de hoofdreden
van eten gedeelte der obligatiehoudiers
tegen, de homologatie van het aCcoord
was, da.t het nieuwe aeeoord onhoudbaar
is en in strijd met de wet. Men biedt
40 maar dan houdt men op obligatie
houder te zijn, en tevens schuldeischer.
Door obligation af te nemen, handelt
men in strijd met het wetsartikel. Ook
de laatst-c- paragraaf van het accoord,
luidende: „Crediteuren behouden het
recht de vroegere administratie aan te
spreken," vervalt dan en deze paragraaf
moet juist tot zijn recht komen. Ver
der deed pleiter een leelijk boekje van
de Maatschappij open en noemde de
zaak een groot geldelijk schandaal, be
werende, dat van het oprichtingskapitaal
groot 1.000.000 francs, twee dagen na
dè oprichting geen franc meer in de kas
was, en dat met den aanleg van dè
lijn, die zooveel duurder was dan van
verschillende andere stoomtram-maat
schappijen, eveneens geknoeid was. Het
blijkt., zeide pl., voldoende welk een
misbruik er van het goedgeloovige pu
bliek is gemaakt, en hoe in strijd met-
wet- en plicht gehandeld is.
Hij wees er op aan welk groot gevaar
het publiek wederom bloot, staat, wan
neer de Rechtbank het accoord heeft
gehomologeerd, want dan komen nieu
we papieren en het publiek zal opnieuw
gedupeerd worden. Daarbij zal de homo
logatie niets anders dan een wassen
neus zijn en de maatschappij bij de af
lossing van hare coupons met Juli op
nieuw gefailleerd worden. Na deze hoofd
bezwaren ontvouwd te hebben, twijfelde
pleiter niet of de Rechtbank zal op de
homologatie van het accoord nooit in
gaan.
Hierop kreeg Mr. de Haan Hugen
holtz het woord, die punt voor punt
weerlegde en zeide dat zijn collega rijn
best eens had gedaan de zaak zoo zwart
mogelijk voor te stellen. Mr. van Hou
ten gaat zeker van het denkbeeld uit.
er is zooveel gebeurd, dat de maatschap
pij nu maar eens gestraft en het ac
coord niet gehomologeerd moet worden.
Die maatschappij zou dan zeker van
het aardrijk moeten verdwijnen en in
solvent verklaard blijven.
Daarentegen, zeide pleiter, is het geen
gunst die de Maatschappij aan de
Rechtbank vraagt, de groote meerder
heid van obligatiehouders vragen zelf
het accoord te homologeeren. Tevens be
strijdt pleiter ook hetgeen over de twee
de faillietverklaring, die volgens Mr.
van Houten zou moeten plaats hebben,
is gezegd, en zegt dat de Rechtbank
niet vraagt, bij een faillissement of ie
mand, hetzij maatschappij of winkelier,
nadat het accoord gehomologeerd is, zich
kan staande houden en wie de nieuwe
beheerder zal worden, (hetgeen ook door
Mr. van Houten was gevraagd). Inte
gendeel kon pleiter evenwel mededeelen.
dat de coupons met 1 Juli wel zullen
betaald worden en dat de obligatiehou
ders aandeelhouders kunfuen worden.
Na hiermede de punten voor de homo
logatie van het accoord ingebracht te
hebben,, werd na rev- en dupliek de
uitspraak bepaald op Dinsdag 21 Maart.
BINNENLAND
Uit de „Staatscourant"1
Kon. besluiten.
Benoemd tot burgemeestervan
Ado-p, G. Rookmakervan Mook,
F. G. O. Cooymans, secretaris dier
gemeente; van Ubach over Worms,
P D. Dortantsvan Abcoude-Baam-
brugge en van Abcoude-Proostdij, C.
J. Doude van Troostwijkvan Oust-
wedde, I. H. Reynders, secretaris dier
gemeente.
Goedgekeurd dat J. M. Smeijers,
burgemeester van de gem. Stramprey
is benoemd tot secretaris dier gemeen te.
Aan na te noemen personen verlof
verleend tot het aannemen der onder
scheidingsteekenen achter hunne na
men vermeld: W. Maris te's-Graven-
hage, kunstschilder, de versierselen
van ridder in de Leopoldsorde, hem
door den koning van België ge
schonken; T. Marckx te Maastricht,
grondeigenaar, de versierselen van
commandeur in de orde van Pius IX,
hem door den Paus geschonken.
Eene flinke gift.
In een collectebus in het gebouw-
der Evangelische Vereeniging „Beth
El", te Amst. is Woensdag 11. een
bedrag van f 1860 aan bankpapier met
eenig klein geld en een begeleidend
briefje, waarin stond „opbrengst ver
koop f 1865.13, .saldo r 3.61 gevon
den.
Deze vondst werd ter kennis ge
bracht van de politie aldaar, omdat
vermoed werd, dat dit geld wellicht
van diefstal afkomstig was.
De persoon, die dit aanzienlijke be
drag 'n de bus geworpen heeft, is
thai s ee ter by de politie bekend en
h' t bee t den scbyn dat dit geval in
geeoe lei verband met een misdryf
st&a,. Het geld werd, volgens de
Wjorden van den schenker, gegeven
om den Heere welgevallig te zyn.
Maandagavond om II unr is aan het
Centraalstation te Amsterdamde
laatste trein voor Utrecht zóó hevig
tegen het stootblok van het 2de per
ron geloopen, dat de achterste wagen
geheel aan splinters werd geslagen.
Ook andere rijtuigen werden bescha
digd.
Brandwonden.
De vronw van dr. De B. te Oost-
zaan (N.-H.), is iu deerniswaardigen
.toestand vervoerd naar de zieken
verpleging te Amsterdam. Bij het
aansteken van een lucifer brak deze
en het brandende gedeelte vloog in
de mouw. In een oogweDk stond
mevrouw De B. in vlam. Haar opuame
in het gebouw der ziekeninriebting
was zeer noodzakelijk. De toestand
is ernstig.
Het heerenhuis in het Lange Voor
hout te 's Gravenhage, grenzende aan
het paleis, thans behoorende aan H. M.
de Koningin-Moeder (vroeger het pa
leis van Prins Hendrik) is aangekocht
ten name van H. M., voor eene som
van ruim f 46.000.
Een anarchist.
Men schrijft aan het „Hbld" uit
's Gravenhage
De „Indépendance Beige" meldt,
dat het parket te Brussel te Scliaer-
beek eene huiszoeking heeft verricht
op een kamer in de Van de Weyer-
straat, eertijds bewoond door 'een
Saksisch anarchist, genaamd Ivan
Rödiger, onlangs te Amsterdam ge
arresteerd, omdat men verraden had
dat by door bet lot zou zjjn aange
wezen een aanslag te plegen op het
leven van den minister van justitie
te 's-Gravenhage, en zulks onder de
zelfde omstandigheden als by den
moord op keizerin Elisabeth van
Oostenrijk.
Rödiger zou, door de waakzaamheid
der Hollandsche politie, zyn aange
houden jnist op het oogenblik dat hy
zich naar Den Haag begaf om het
plan te volvoeren.
De hoiszoeking heeft tot geen
resultaat geleid.
Bij het verhoor dat hy te Amster
dam heeft ondergaan, ontkende de
verdachte hardnekkig den last tot
het dooden van den Minister te heb
ben ontvangen, en aangezien er geen
andere redenen waren tot het in
hechtenis houden van den anarchist,
zal by in Holland eenvoudig wegens
landloopery te recht hebben te staan
Moord te Berkel.
Zekere K. M., te Bergschen'noek
beeft, volgens het RotiNbld. ver
klaard, Uittenboogaard, een der ver
dachten vau den dubbelen moord te
Berkel, in den nacht, waarin het mis
drijf werd gepleegd, te Berkel gezien
te hebben.
Zooals men weet, ontkennen beide
verdachten, Uittenboogaard enKraay-
enbrink, in den bedoelden nacht te
Berkel geweest te zyn.
De heer M., burgemeester van Sus
teren, is Maandagavond te Dieteren
door duisternis misleid in eene sloot
geraakt en verdronken. Zyn lyk is dos
nachts gevonden.
Niet doofstom.
Het raadsel, dat dezer dagen aan
de Groningsche politie ter oplossing
gegeven was, is geen raadsel meer.
Het is namelijk gebleken, dat de man,
dien men doofstom waande, volstrekt
niet doof noch stom is, maar zulke
normale ooren heeft, als men zich
maar kan wenschen. Dit werd gecon
stateerd door den heer dr. Reyenga,
en toen men eenmaal zoo ver was,
nam dr. R. een zeer onschuldige proef.
Hy hield den man een paar seconden
een chloroform kopje onder den neus,
en nauwelijks was hy iu een lichten
narcotischen slaap, of hy riep: „Drei
Schoppen Bier". Heel spoedig daarna
tot zichzelven gekomen, had by het
bewustzijn, dat hij zich vergaloppeerd
had, eD bekende nu maar volledig,
dat by Carl Strokmeier heet, teKö-
nigsberg woont en arbeider van be
roep is. Bewondering verdient de vol
harding, waarmede deze Germaan
zijne rol vervuld heeft. Dat hij zoo
FEUILLETON.
Fantastische Roman naar het
Engelseh van H. G. WELLS.
2)
Op dit oogenblik komt het mij bijna
angeloofelijk voor dat de menschen, met
het zwaard van Damocles boven het
hoofd, ach zoo rustig om hun kleine en
groote belangen konden bekommeren.
Ik weet nog zeer goedl hoe Markham
zich over het bezat van een nieaiwe pho
tographic van Ma,rs verheugde, die
spoedig in eeni geillusltreerdl blad zou
verschijnen.
Dè menschen uit dezen la,teren tijd
kunnen, er zich nauwelijks een denkbeeld1
van maken, welk een toevloed van cou
ranten en tijdschriften in heit leven
werden geroepen. Wat mij betreft, ik
hield mij meer bezig met fietsrijden en
het lezen van boeken, die de beschaving
en onjtwikkeling der menBchheid be
handelden.
Op een goeden avond (de eerste pro
jectiel'zal zich toen op een afstand van
10.000.000 mijl van ons hebben bevon-
dèn) ging ik een wandeling met mijn
vrouw maken. Het was een verrukkelij
ke sterrenlucht en ik wees haar den
Dierenriem en Mars aan. de laatste een
groote lichtpunt, waarop vele telescopen
gericht waren. Het was een zoele avond.
Op weg naar huis kwamen wij een troep
je pretmakers tegen, die ons zingend
voorbijgingen. De bovenverdieping der
meeste huizen was verlicht, daar het
tijd van naar bed gaan weid. Uit do
verte klonk ons het gerommel en ge
fluit van treinen in de ooren, en mijn
vrouw maakte mij opmerkzaam op de
tallooze groene en roode lichten, die aan
een illuminatie deden denken.
Alles scheen, zoo veilig en mistig.
HOOFDSTUK II.
En eindelijk brak. de avond' aan,
waarop de eerste vallende ster op onze
aarde terecht kwam.
In den vroegen morgen had men haar,
hoog in de lucht als een bliksemflits
over Winchester zien schieten. Honder-
de menschen moeten dit gezien hebben,
denkende dat het een gewone vallende
meteoor was. Albin merkte in zijn be
schrijving over dit verschijnsel op dat
ze een groenachtig, lichtende streep
achterliet.
Denning, onze grootste geleerde op 't
gebied van sterrenkunde, verklaarde dat
zij zich bij de eerste waarneming ne
gentig of honderd mijlen boven dè aar
de bevond. En hem kwam het voor. dat
ze honderd mijl ten Oosten van hem
neerstortte.
Ik zat op dat uur thuis in ruijn stu
deerkamer te schrijven en ofschoon
mijn Fransche ramen open stonden en
de jalouziën oppgehaald waren want
ik hield er in die dagen van dikwijls
naai' de lucht te ki jken; zag ik er
niets van.
En toch daalde het zonderlingste
Ding, dab er ooit van boven neerviel,
op de aarde en had ik slechts even op
het oogenblik toen het voorbij schoot
opgekeken, ik zou bet gezien hebben.
Sommige menschen, die het waarnamen,
beweerden dat het een sissend geluid
veroorzaakte. Maar ik hoorde hiervan
ook niets. Vele inwoners van Berkshire,
Surrey «n Middlesex zagen het vallen
en moeten gedacht hebben dat het de
een of andere meteoor was. Niemand
scheen er over te denken om te gaan
zien waar de vreemde massa terechtge
komen was.
Maai' de arme Ogilvy die de ster
voorbij had zien schieten en er van over
tuigd was dat er een meteoor op den
weg "tusschen Ilorsell, Ottershaw en
Woking moest, liggen, stond vroeg op
om op onderzoek uit te gaan. Kort na
zonsopgang vond hij het Ding, niet ver
van de zandgroeve. Het projectiel had
een enorm gat in den grond geslagen
en het zand en kiezel uit elkaar doen
stuiven, bier en daar hooptn vormend
die op grooten afstand te zien waren.
Een eind ten Oosten van de plaats,
waai' bet projectiel neergekomen was,
was het heidekruid in brand geraakt
en dunne rookwolkjes stegen naar bo
ven.
Het Ding zelf lag bijna geheel ver
borgen in het zand, te midden van, een
hoop splinters van een dennenboom,
die door het projectiel uit elkaar gesla
gen was. Het zichtbare deel geleek veel
op een kolossalen cylinder en was bedekt
met een dikke, ascbkleurige korst.
De diameter van bet- Ding bedroeg
ongeveer dertig el. Ogilvy deed eenige
passen naderbij om het Ding be be
schouwen, zeer verwonderd over de af
meting en vorm er van, vooral over heft
laatste omdat de meeste meteoren meer
of minder volkomen rond waren. Maar
er straalde zoo'n warmte van 't reuzen-
voorwerp uit dat men wel genoodzaakt
was op eenigen afstand er van te blijven
staan. Een vreemd krakend geluid
sclireef hij toe aan de ongelijke afkoe
ling van de oppervlakte van den cylin
der, want dat hij hol kon zijn kwam
geen oogenblik bij hem op.
Ogilvy bleef op den rand van den
kuil staan dien de cylinder gevormd
had. en staarde naai' de vreemde ver
schijning, ten zeerste verbaasd over haar
ongewonen vorm en kleur, met een vage
gewaarwording dat ze met een doel op
de aarde gedaald was. Het was een heer
lijke stille ochtend en de zon, die de
d'ennenbosschen bij Weybridge verlicht-
te. gaf reeds veel warmte. De sterren
kundige herinnei'de zich niét één vogel
te hebben hoor on fluiten1, geen briesje
streek langs zijn gelaat en het eenige
geluid dat de stilte vei'brak, werd ver
oorzaakt door dè bewegingen in den cy
linder. Hij bevond zich alleen op den
weg.
Plotseling tot zijn grooten schrik be
merkte hij dat een gedeelte van de ascb
kleurige korst, waarmee de zoogenaamde
meteoor bedekt was, losraakte. Ze viel
langzaam druppelend op het zand. Maar
op eens viel er een groot stuk met zoo'n
geweld naar beneden, dat. Ogilvy het
hart in de keel begon te kloppen.
Een oogenblik wist hij nauwelijks
wat er gebeurde,"toen, ofschoon de hitte
nog aanhield, daalde hij in de kuil af
om hei Ding meer van nabij, te kun
nen zien. Hij verkeerde nog steeds in
de meening dat het geluid door de af
koeling van het voorwerp teweeg werd
gebracht, maar dit denkbeeld werd var-
dreven door het feit dat de korst slechts
aan een zijde van den cylinder losliet-
En toen bemerkte hij dat hoewel heel
langzaam dè top van den cylinder be
gon te draaien.
De beweging geschiedde zoo geleide
lijk dat liij hot alleen kon merken door
dat een zwarte vlek die zich een oogen
blik geleden vlak voor hem bevond, nu
aan de andere zijde van den omtrek
was. Maar zelfs toen begreep hij; nog
niet wat dit beteekende, totdat hij een
hevig geknars hoorde en dè zwarte vlek
zich eenige duimen verplaatste. Toen
werd hem alles duidelijk. Dè cylinder
bleek hol te zijn en opengescliroefd te
kunnen worden.
In de ingewanden van den cylinder
moest iemand of iets bezig zijn het
hoofdeinde los te schroeven.
„Goede Hemelriep Ogilvy uit. „Er
is een man in meer menschenDie
half dood geroosterd rijn'. En nu pro
beeren rij er uit te koman!"
Op eens kwam hij op 't idéé, dat dit
Ding wel met Mars in verband kon
staan.
