NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD.
Haarlem Badplaats.
Be strijd der Planeet
bewoners.
3)
•§®e iaarganji
Vrijdag 10 Maart «833
ae 4 8(6
^:ecaN>TS!ivi;Ei2sS"ri,sT=i^ï>JS:
Voor Haarlem per 8 maanden. f 1.20
Yoor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der
gemeente), per 3 maanden„1.80
Franco door het göheele Rijk, por 8 maanden1.65
Afzonderlijke nummers0.05
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem, per 3 maanden0.30
de omstreken en franco per post0.87l/2
JODVTSJ^TEnSTTISIIsr:
Van 1 - 5 regels 50 Cts.iedere regel meer 10 Gts. Oroote letters naar plaatsruimte.
Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Reclames 20 Cent per regel.
Abonnementen en Advertentiön worden aangenomen door onze Agenten
en door alle Boekhandelaren en Courantiera.
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
Bureaux: Kleine Houtstraat f4, Haarlem. Telefoonnummer 122.
Directeur-Uitgever J. C. PEEREBOOM.
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publiaté Elrangére G. L. DAUBB Co. JOHN F. JONES, Succ., Parijs Slhis Faubourg Mcndmartre.
Met
.uitzonder-ng van het Arrondissement Haarlem is het oiisloitend recht tot plaatsing van Advertentiëu en Reclames betreffende Handel, NyverLsidgen Geldwezen, opgedragen aan het
Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam.
BUITEN het Arrondissement Haarlem is de prijs der Advertentihn van 15 regels f 0,75, elke regel meer f 0,15Reclames per regel f 0,80.
A-enten voor dit blad in den omtrek zynBlotnntndaulSantpoort en Schoterrt, V. v. d. RAADT, Bandpoort; Heemstede, J. LEUVEN,by de tol; Soaarnda n, C. HARTEN DORPZandvoert, G. ZWEüJiKR
VelsenW. J. RU IJ TERBeverwijk, J. HOORNS; HillegornARIE HOPMAN, Molenstraat. Genoemde Agenten nemen Abonnementen eD Adrertentiën aan.
!P®3StIsk CBveiPEaGhta
In, do Fransche' Kamer is Woensdag
do begrootiug van oorlog behandeld1.
Daarbij is door den minister van oorlog
De Frcycinet seene rede gehouden, die
nu juist geen harmonischen samenklank
vormt met de stommen die opgaan uit
de kampen der vredesmanifestanten.
De minister zeidie dan, dat men zich
niet moet laten verontrusten door de
uitbreiding van do effectieve legersterk-
te in het buitenland; immers, als men.
boven een bepaald cijfer is gekomen,
neemt de militaire macht niet meer toe
met de vermeerdering van het effectief.
Op de geweren wordt nu een stelsel van
vermaking toegepast waardoor zij alle
andere bestaande zullen overtreffende
artillerie is thans reeds zonder gelijke.
Het land kan dan ook met vertrouwen
de toekomst afwachten.
Er is op gewezen, dat Italië en Chi
na. op niet zeer vriendschappelijken voet
met elkaar staan, omdat het Tsoeng-li-
janien een nijdig antwoord heeft gege
ven op heb verzoek van de Italiaansclie
legeering om du Sanmocnbaai aan haar
te verpachten. Het is echter te verwon-
deren, dat het Clrineesche regeerings-1
Lichaam die aanvallen op het grondge- j
bied van het Hemelsche Rijk niet steeds i
met onverstoorbare goedgehumeurdheid
aanziet, vooral nu Rusland en Engeland j
't ieder aan een oor trekken, tengevolge
van bet verschil van meening dezer bei- j
de Europeesche stat:a over de leening;
door Cl una te sluiten, mot Engeland!
voor den Noor der Spoorweg.
De correspondent van' do „Times"
te Peking seint, dat de Russische ge
zant krachtiger dan ooit zijn protest
tegen de voorwaarden van dei leening
voor den spoorweg in Noord-China heeft
herhaald. De Russische regeering, zegt
hij, kan ze niet erkennen.
Naar Renter's Bureau verneemt, heeft
aan den anderen kant Sir Claude Mac-
dona ld aan het Tsoeng-li-jameii laten
weten dat elke poging om het te Hong
kong gesloten contract voor den Noorder
spoorweg te verloochenen, beschouwd zal
wordtin als een daad van ernstige
trouwbreuk welke het nemen van tegen
maatregelen zou uitlokken. Tevens ves
tigde de gezant de aand&cht van het
Tsoeng-li-jamen op lord Salisbury's vroe
gere toezegging van ondersteuning in
geval eene andere mogendheid met ui
terste maatregolen China zou willen
dwingen het reeds geteelcende en ge
ratificeerde Leningscontract te verloo
chenen.
De correspondent van de „Standard"
te Washington seint: Do Amerikaan-
sche regeering gelooft niet, dat Enge
land Italië en China steunt. De Ame-
rikaansche gezant te Peking had sedert
eenigen tijd in last, met den Japansehen i
en den Engelsclicn gezant samen te J
gaan, ten einde dé verdeeling van den
Chineescheu boedel tegen te ga&n. De
Amerikaaiisclie regeering antwoordde:
afwijzend, toen de Italiaansche gezant
te Washington haar dienaangaande pols-1
te. Of de Vereenigde Staten desnoods
er om vechten zullen, is twijfelachtig,
maar het staat vast, dab Japan gereed
staat de wapenen op te nemen, als liet
ten minste niet alleen staat.
Er was beweerd dat de Fransche ge
zant te Peking het Tsoeng-li-jamen ge-
radén had, Italië's verzoek om afstand
in pacht van de San-moen baai te wei
geren. Een officieus bericht uit Parijs
loochent dat gerucht, er bijvoegend dat
Frankrijk door Italië gepolst is gewor
den oordat het verzoek betreffende de
San-mo.n baai gesteld was, en het plan
van de Italiaansche regeering zeer goed
had opgenomen.
De Italiaansche „Tribuna" maakt een
lijst openbaar van do Italiaansche oor
logsschepen die zich in de Chineesche
wateren bevinden of daarheen op weg
zijn. Het zijn do Marco Polo, de Elba,
de Etna, de Amerigo Vespucci en dei
Stroonboli. Te zamern tellen die schepen
50 groote en 68 kleine kanonnen en
1583 man.
i Het mag als bekend beschouwd wor-
den, dat de terugkeer van den berueh-
ten ex-koning van Servië, Milan, naar
het hof van zijn zoon te Belgrado geen
aanwinst voor het Servische rijk is. Door
den invloed van den vader op den zoon
en door de inmenging van Milan in de
staatszaken, is de partijstrijd heviger
geworden en verkeert Servië tevens in
het gevaar de sympathie van Rusland
te verliezen. Dit laatste moge blijken
uit het volgende
De betrekkingen tussclien Zjadofski,
den Russischen gezant te Belgrado en
het Servische hof waren van den begin
ne af aan geenszins vriendschappelijk.
De oorzaak was, dat Zjadofski, onge
twijfeld op bevel uit Petersburg, Milan
Obrenovits volmaakt negeerde.
Nu is liet tot een uitbarsting geko
men. Den 6en Maart vierde Servië den
gedenkdag van de verheffing van het
vorstendom tot koninkrijk. De Russi
sche gezant werd uitgenoodigd tot het
tedtum in de kathedraal en de ontvangst
van de diplomaten, maar niet tot het
liofdine-r. Zjadofski liet nu Maandag aan
de Servische regeering meedeelen dat
hij uit Belgrado was vertrokken. Do
secretaris vayi legatie Manzoerof is be
last met het- bestuur van het gezant
schap.
Rusland zal niet rusten voordat Milan
Obrenovits den Servisclien bodem weer
heeft verlaten.
Het is van vrijwel algemoene bekend
heid, dat het tegenwoordige Bestuur
der Maatschappij tot Exploitatie van
Staal waterbronnen aan de aandeelhou
ders heeft voorgesteld, een gedeelte van
het bedrijf aan een andere Maatschap
pij over te doen; namelijk om de ex
ploitatie van staal- en tafelwater voor
een tijdvak van dertig jaar tegen een
vastgestelde som (van minstens f 5000
per jaar) to verpachten, aan de Victoria-
bron te Oberlalinstein, dia haar kantoor
heeft te Amsterdam.
Hoewel zich bij dit voorstel een vrij
sterke oppositie heeft doen gelden, is
het niettemin door de meerderheid in
beginsel aangenomen. De oppositie! voor-
zeide van de voorgestelde transactie wei
nig goeds; zij meende, dat do Victoria-
bron welhaast gebruik zou maken van
de eigenaardige positie, om het Hollan-
diawater van de markt te verdringen;
zij wees op het groote gevaar, da.t da
Victoriabron binnen de dertig jaar de
overeenkomst zal kunnen doen eindigen
of, door het toepassen van de bij con
tract voorgeschreven zeer hooge boete,
in staat zal wezen het geheele bedrijf
voor een luttel bedrag te naasten. Kort
om, zij achtte het voorstel, zooals het
daar lag. niet in 't- belang van de aan
deelhouders.
Het ligt noch. in onjs voornemen,
noch op onzen weg, om de zaak uit het
oogpunt van den aandeelhouder te be
zien. Hoe zij hunne financieele belan
gen redderen moeten de aandeelhouders
onder elkander met meerderheid van
stemmen maar uitmaken. Wie van d'e
i vergaderingen, om welke reden, dan ook,
wegblijft, heeft later geen vrijheid zich
erover te beklagen, dat het genomen,
besluit niet in zijn geest is uitgevallen.
Maar wanneer wij ons stellen op het
standpunt van het algemeen Haarlemseh
belang, dan hebben wij wel een en an
der tc zeggen over de voorstellen tot
verpachting, die door het Bestuur der
Maatschappij aan de aandeelhouders
zijn gedaan. Deze opmerkingen komen
niet als mosterd na den maaltijd, daar
toch al is in principe de overdracht
iaan de Victoriabron goedgekeurd de
voorwaarden waaronder dat zal geschied
den nog aan de vergadering van aan
deelhouders moeten, worden voorgelegd.
- Werden dezen eventueel verworpen, of
j zoodanig gewijzigd dat dei Victoriabron
zo voor onaannemelijk hield, dan zou
daarmee de geheele verpachting zijn af-
j gesprongen,
I Het is een onweerlegbaar feit. dat bij
heil die de Maatschappij tot' exploitatie
van Staal waterbronnen hebben op touw
gezet, het belang van Haarlem op den
voorgrond heeft gestaan. Men kan het
zich herinneren uit de woorden van wij
len den nobelen Dr. Posthuina, uit de
betoogen van den wellicht wat al te
enthousiasten, maar daarom niet min
der oprechten Corn. Prins; men kan
het nog dagelijks gaan vragen aan
den heer Loomeijer, die met een be
wonderenswaardig voorbijzien van eigen
belangen, de Staalbron enkel en alleen
heeft beschouwd als een middel tot ver
hooging van den bloei van Haarlem.
Het blijkt uit de moeite, die latere be
stuurders hebben gedaan voor het ma
ken van reclame in Engeland; uit den
overkomst van een aantal Eugelsche
journalisten naar hier, zij het dan ook,
dat do resultaten van dat bezoek niet
meevielen.
Onder de leuze „Haarlem Badplaats"
is ook om geld gevraagd. Een- en ander
maal. wanneer er kapitaal moest we
zen. is met kracht en klem gesproken
van het belang der gemeente en haren
bloei als badplaats zelfs is wel eens
betoogd, dat rij die hun geld eraan ga
ven, dat niet in de eerste plaats deden
om het directe voordeel van gehoopte
groote dividenden, maar vooral en aller
meest tot bevordering van den bloei
van Haarlem.
En dit moet ook wel zoo zijn. Immers
voor een zomerui tspan ni ng, hoe fraai en
sierlijk ook. zou de gemeente nimmer een
terrein als 't Frederikspark voor een klei
ne recognitie, voor den tijd van een
eeuw in erfpacht hebben afgestaan. Een
gewoon ondernemer van publieke ver
makelijkheden zou voor tienmaal dat
bedrag niet de helft van het terrein in
erfpacht hebben ontvangen. Maar de
Gemeenteraad zag hier, en terecht, een
buitengewoon geval. Hij begreep, dat
men hier te doen had met een algemeen
Haarlemseh belang en stond daaraan
voor een bagatel het Frederikspark af,
tegelijk door bepalingen over een aan
deel in de winst, er voor zorgdragende,
dat wanneer dit algemeen belang mocht
worden bevorderd, het meer concrete
belang van de gemeentekas niet zou
worden voorbijgezien.
Nu is 't niet te loochenen, dat sedert
dien tijd onze illusiën dat Haarlem een9
als bloeiende badplaats voor den dag
zou komen, tamelijk verbleekt zijn. De
pogingen daart-oe gedaan, hebben, wan
neer men zeer enkele bezoekers uit
zondert, geen resultaat gehad. Daarmee
is evenwel zeer zeker niet gezegd, dat
heft denkbeeld Haarldm Staalbad in
doffe moedeloosheid geheel mag worden
opgegeven. Het vast te houden tot den
einde toe, is de plicht van ieder Bestuur
der Maatschappij, tegenover de Haar-
lemsche aandeelhouders, zoowel als te
genover de gemeente, omdat de eenen
hun geld en de andere haar terrein
.heeft gegeven, met dat doelwit voor
oogen.
j En nu komt het ons voor, dat het
thans hangende voorst-el tot verpach
ting van de waterexploitatic aan de
Victoriabron, eens voor al aan Haarlem
I als Staalbad den doodsteek geveni zal.
Wel is in liet ontwerp-contract be
paald. dat- de Victoriabron het Staalwa-
ter naar Haarlem zal moeten blijven
leiden, maar het is licht be begrijpen,
dat de Victoriabron, die belang heeft
bij den verkoop van het staal water in
flesschen. den bloei van het Staalbad en
het gebruik van de drinkhal niet zal
bevorderen.
In de tweede plaats zal, bij het tot
stand komen van deze verpachting, het
geld om nog iets voor Haarlem Staalbad
te doen. niet aanwezig rijn. Van alge-
meene bekendheid is het, dat het afgc-
loopen. jaar een nadieelig saldo heeft
opgeleverd en dat reclamekosten, verbe
tering van gebouw, machinerieën, beta
ling van oude schulden enz. do obliga-
tieleening van, f 50.000 vrijwel hebben
verslonden. Wordt dus het Bestuurs
voorstel aangenomen, dan zal de Maat
schappij zich uit den aard der zaak
bepalen tot exploitatie van het Bronge
bouw als inrichting voor publieke ver
makelijkheden en van een drinkhal, die
er welbeschouwd zal zijn voor de leus.
Wij wenschen de eersten te zijn, om
te erkennen, dat aan vele burgers van
Haarlem vooral des zomers in het fraaie
park groot genot wordt verschaft, maar
daarvoor, voor een openbare uitspan
ning, gaf het publiek rijn geld en de
gemeente haar terreinen niet. In ver
band hiermede mag wel eens aandacht
geschonken worden aan art. 11 van de
concessie, waarin staat te lezen:
„De overeenkomst vervalt, zoodra de
„in erfpacht gegeven gronden niet meer
„gebruikt worden voor het doel, waar-;
,,mee zij in erfpacht gegeven rijn."
En toen de beer van der Mersch in
de Raadsvergadering van 9 Maai t 1892,
met verwijzing naar het gebeurde met
de Phoenix, voorstelde den erfpachts
termijn van 99 jaar tot 50 te bekorten,
was het de heer Macaré, die op het ge
noemde artikoi de aandacht vestigde,
daarbij opmerkende, „dat do erfpacht
„uitsluitend is verleend voor de Staal-
„bron en voor niets anders."
Wij betwijfelen of men na aanne
ming van liet verpaehtingsvoorstel, van
de inrichting in 't Frederikspark nog
wel als van „Staalbron" zal kunnen
spreken. En beschouwt men als onver
breekbaar het verband tusschen de
eigenlijke bron in de Haarlemmermeer
en do stichtingen in 't Frederikspark,
dan geeft ook art. 14 van de concessie,
waarbij o.a. wordt bepaald, „dat de ver
stegen rechton niet aan derden mogen
„worden overgedragen, zonder toostem-
„ming van den Raad," aanleiding om
te vragen, of door het voorstel tot ver
pachting zoo niet aan de letter, dan toch
aan den geest van 't erfpaclitscontract
niet wordt tekort gedaan.
Men zal ons vragen: „wat wilt ge
dan?"
Wij zouden wenschen, dat vcorloopig
de zaak werd gaande gehouden op clen
bestaanden voet, hetgeen mogelijk
wanneer de Haarlemsche Bank de
f 50.000 fourneert, die rij in het najaar
van 1897 heeft toegezegd en waarom
naar wij meen en to weten, door hot
Bestuur der Maatschappij nog niet ge
vraagd is.
Dan zou er tijd en gelegenheid rijn
om na te gaan, of niet een voordceliger
aanbif dmg is te verkrijgen, dan die van
de Victoriabron, hetzij uit het buiten
land of uit ons land zelf; een aanbie
ding, waarbij de exploitatie van het
S t a a lb a d op den voorgrond zou be
lmoren te staan, althans niet zooals
bij het hangende voorstel op den
achtergrond mag worden gedrongen.
Zulk oen nieuwe combinatie moge niet
gemakkelijk tot stand te brengen zijn
de onmogelijkheid is niet gebleken, zoo
lang ex- geen pogingen toe zijn gedaan.
Want nogmaalsvoor het S t a a 1-
bad II aar lean gaf het publiek rijn geld
en de gemeente het Frederikspark.
STADSNIEUWS
Eorsto en tweede pagina.
Haarlem, 9 Maart 1899.
Wij virnemen dat by don a. s.
zomerdienst tusschen Zandvoort en
Amsterdam twee sneltreinen worden
ingevoerd, die das te Haarlem niet
stoppendes morgens van Zandvoort
naar Amsterdam, des namiddags om-
j gekeerdde afstand wordt dan in
32 minuten afgelegd.
i Door den architect J. H. Welsenaar
is onderhands aan don aannemer J.
iMiezerus opgedragen het bouwen van
twee dubbele villa's aan den Koning
inneweg, alhior.
Woensdagmiddag is de 3 jarige
Rudolf Bot, wonende op het Nieuw
Kerksplein spolende in den Raam-
singel gevallen. De koetsier J. W. v.
Zetten aldaar wonende, door een jon
gen die het had opgemerkt, gewaar
schuwd, redde het kind door het
een haak in de kleederen te slaan
bet werd van droge kleedereu voor
zien bjj een der bewoners van de
Raamvest ennaar de ouderlijke woning
gebracht.
By de politio is aangifte gedaan
door den winkelier in mandenwerk
Beheerder in de Kleine Houtstraat
dat een jongeman Woensdagmiddag
voor den winkelier Brnnnott in de
Koningstraat eon mand van 2 gulden
kwam halen, doch dat het later bleek
dat hy opgelicht was geworden door
den vroegeren loopknecht van den
heer Brunnott, die de vorige week
wegens verschillende diefstallen door
dozen was ontslagen, genaamd Willem
van der Kodde, oud 22 jaren, die
reeds vroeger wegens verduistering
gevangenisstraf onderging.
Museum van Kunstnijverheid.
De tentoonstelling der afgietsels
van bouwkundige en decoratieve on-
derdeelen der HiDdoemonnmenten op
bet °iland Java, die door de Centrale
Commissie der Nederlandsche Afdee-
ling vau de Wereldtentoonstelling te
Pary's, welwillend ter beschikking
werden gesteld, zal geopend worden
by gelegenheid der jaarlijksche ver
gadering vau den Raad van Bestuur
Van het Museum van Kunstnijverheid,
die in do tweede helft dezer maand
plaats heeft in genoemd Museum
alhier.
Daar in het museum geene ruime
zaal beschikbaar is, zal de opening
plaats hebben in een der zalen van
het in do nabiiheid gelegen Bronge
bouw, alwaar de heer E. von Baher.
Conservator ven het Museum en
architect van de Hindoemonumonteu
der Nederl. Indische Afdeeling op de
Wereldtentoonstelling te Parijs, eenige
inlichtingeu omtreni de fcliudoemonu-
raenfrn in het algemeen en huune
decoratieve onderdeelen in het bijzon
der zal geven.
Deze tentoonstelling is de eerste
van dien aard die in Europa gehouden
wordt en zal zeker door hen die de
Hindoekuust naar waarde weten te
schatten op hoogen prijs worden ge
steld.
Parlementaire Praatjes.
De tweede lezing van het revisie-
ontwerp vorderde niet veel tijd. Een
tiental redactiewijzigingen, door het
debat noodzakelijk geworden, werden
aisnog goedgekeurd en over het wets
ontwerp geen stemming verlangd.
Een belangrijke zaak is hiermede
tot stand gebracht.
Voor de verdediging van het ont
werp in de audere Kamer werd door
FEUILLETON.
Fantastische Roman naar het
Engelsch van H. G. WELLS.
V. el een half dozijn cabs, een. sjees
en een chique equipage stonden dicht
bij den kuil langs den weg.
En buitendien waren er nog een me
nigte fietsrijders aanwezig. In weerwil
van do hitte waren er een massa men
schen van Woking en Chersey komen
loopen, zoodat er bepaald! een gedrang
op den weg was waar tussclien men hiel
en diaar een net gekleed dametje op
merkte.
Het was ontzettend warmgeen wolk
je was er in de lucht te bespeuren, geen
koeltje kwam de verhitte menschen op-
frisschera en alleen een enkele pijnboom
wierp een weinig schaduw op den weg.
Het brandende heidekruid was uitge
doofd, maar de vlakte in de richting
van Ottershaw zag zoover het oog reikte
zwart, en dikke rookkolommen stegen
er uit omhoog.
Een ondernemend1 koopman; van
Chobham Road had' zijn zoontje met
een kar onrijpe appelen en fleschjes
gemberbier uitgezonden.
Ik drong naar voren tot aan den
rand van dtn kuil en zag nu hoe Hen
derson, Ogilvy in gezelschap van een
slank, blond man, die niemand anders
dan Strait de koninklijke astronoom
was, zooals ik later- hoorde, en eenige
werklui druk met spade en houweel aan
het werk waren. Stent gaf met duide
lijke stem rijn aanwijzingen. Hij stond
op dien cylinder, die dus aanmerkelijk
afgekoeld scheen zijn gelaat zag vuur
rood en dikke zweetdruppels parelden
hein op 't voorhoofd era. er scheen iets
te rijn, dat hem irriteerde.
Een greofc d'eeJ van dien cylinder stak
boven den grond uit maai- het onderste
stuk was geheel onzichtbaar. Niet zoo-
clra kreeg Ogilvy mij in 't oog of hij
verzocht mij af te dalen en vroeg toen,
of ik even naar Lord Hilton, dén eige
naar van een groote buitenplaats, zou
willen gaan.
De toeschouwers begonnen hen in hun
werkzaamheden te hinderen en vooral
de jongens werden lastig. Zij wenschten
een omheining te plaatsen om de menig
te het naar voren dringen te beletten.
Hij vertelde mij verder dat het gekraak
binnen in niet ophield en1 de werklui
niet in staat waren dera top va.ni den
t cylinder af te schroeven,
j De korst van den cylinder sclieen
zeer dik tc zijn waardoor het dus moge-
lijk was dat de zwakke geluiden, die wij
vernamen, in werkelijkheid een hevig
'rumoer waren.
j Ik was erg verheugd met mijn op-
ch-acht. waardoor ik zooals van zelf sprak
tot de bevoorrechten binnen de omhei
ning zou gaan beliooren. Ik tref Lord
Hilton niet thuis, maar men zeide mij
dat hij te zes uur uit Londen verwacht
werd, daar het nu eerst kwart, over vijf
was ging ik eerst thuis thee drinken en
wandelde toen op mijn gemak naar 't
j station.
HOOFDSTUK IV.
Toen ik naar de plaat waar- de cylin
der lag, terugkeerde, was de zon reeds
aan 't ondergaan.
Heelc troepen menschen kwamen uit
de richting van Woking aanwandelen era
slechts enkelen keerden huiswaarts. Het
gedrang om den kuil nam steeds toe en
teekende zich als een zwarte massa te
gen den purperkleurigen hemel af. Er
waren zeker wel eenige honderden men- 1
ach en aanwezig. Ik vernam een verward
gemompel van stemmen era zag de me
nigte achteruitgaan, als ontstond er bij
clen rand van den kuil een schermutse
ling. Welke vreemde veronderstellingen
doorkruisten op dat oogenblik mijn
brein niet 1 Toen ik naderbij kwam hoor
de ik Stent roepen
„Achteruit, achteruit'"
Een jongen kwam naar mij toeloo-
pen.
„Het beweegt." riep hij mij al uit
de verte to?. ..het beweeg!Ik moet er
niets vain hebben. Ik ga naar huis."
Ik ging naar de menigte toe. En
werkelijk nu zag ik hoe een tweehon
derd menschen elkaar duwden en stomp
ten, en do enkele dames weerden zich
lang niet 't minst;.
„Hij is in den kuil gevallenriep
er één.
„Achteruit!" klonk het uit verschei
den monden- De menschen gingen een
weinig uiteen en ik baande mij een weg.
Iedereen scheen zeer opgewonden te rijn.
Uit dm kuil steeg een eigenaardig gon
zend geluid op.
„Laten die idioten dan toch achter
uitgaan!" schreeuwde Ogilvy. „Wij kun
nen immers niet weten, wat er in dat
verwerascht-o Ding huist!"
Ik aag hoe een jorage man, ik geloof,
dat hij winkelbediende te Woking was,
zich aan den cylinder- vasthield era uit
den kuil trachlta te klauteren.
Door het gedrang was hij er in ge
vallen.
Het bovenste gedeelte van den cylin
der werd van binnen losgeschroefd. Het
uitgescliroefde eind bedroeg reeds twee
voet Plotseling bonsde er iemand togen
mij aan, zoodat het niet veel scheelde
of ik was tegen den cylinder aangevallen.
Ik keerde mij om en in dat oogenblik
moest het boveneind geheel losgeschroefd
zijn want met een lui dera plof viel de
top op het kiezelzand. Ik zette mijn elle
boog in de rijde en vestigde mijn oogen
weer op het Ding. Het eerste oogenblik
zag ik niets clan een zwarte ruimte,
maai- dat kwam doordat d'e zon in mijn
oogen scheen.
Ik veronderstel dat iedereen nu ver
wachtte een mensch uit den cylinder te
zien komen mogelijk een wezon,
eenigszins anders dan wij aardbewoners,
maar in alle oprichten toch een mensch.
Ik tenminste veronderstelde dit.
Maai- goed kijkende, zag ik iets be
wegen - - iets grijsachtigs, dat golvend
naar boven kwam era daaronder twee
gloeiende ronjde schijven^ die oogen
schenen te zijn. Toen ontwaarde ik iets,
dat op een grijze slang geleek ter dikte
van een wandelstok, dat zich kronkelend
naar mij uitstrekte en toen nog één.
Een huivering voer mij door de led»».
Een vrouw achter mij uitte een luiden
kreet van ontzetting ik draaide mij
half om om weg te loopen, maar wierp
nog een blik op den cylinder, waaruit
ik nu een menigto diergelijke voelhoren*
zag opduiken, en begon mij toera wer
kelijk van den kuil te verwijderen. Da
verwondering, die tot nog toe op het
gelaat der omstanders te lezen had go-
staan, maakte nu plaats voor ontzetting.
Van alle kanten hoorde ik onsamen
hangende uitroepen uiten. Allen deins
den achteruit. Ik zag hoe de winkelbe
diende probeerde over den rand van dera
kuil te klauteren. Plotseling stond ik
alleen.; dé menschen aan dé andera
rijde, waaronder ook Stent, zetten 't op
een loopen.
Weer vestigde ik mijn oogen. op dén
cylinder en een ontzettende afkeer
maakte zich van mij meester. Als aan
den grond genageld staarde ik op het
Reuzending.
En langzaam en met moeite werkte
een grijsachtige ronde massa, ter grootte
van een beer, rich naar boven. Toen
de gedaante bij den rand verscheen era
het licht er op viel glinsterde 2» als nat
leder. Twee groote donkere oogen za
gen mij doordringend! aan. Het schepsel
was rond van vorm en had, ais mon '6
