G.H.HnetmckAz.,
|L. Veerstraat 14.
tusschen Deo Haag en Voorscholen,
daar het signaal onveilig stond, de
afsluitboomen niet gesloten waren en
geen wachter op zijn post was. De
wachter had zich verslapen. Gelukkig
was het signaal door den machinist
opgemerkt.
Vergiftiging.
Omtrent de vermoedelijke misdaad
te Harscamp meldt men nader, dat de
verdachte, bakker van beroep, J.
Zegers heet. Vóór 8 dagen is zyu
vrouw onder behandeling gekomen
van dr. Kimtnysor, te Luutereu, die
verschijnselen van vergiftigiug con
stateerde. Als oorzaak van het mis
dryf wordt a'gemeen genoemd de be
trekking, waarin Z. stond met, zijn
dienstbode, die door do vrouw 4 a 5
weken geleden buiten de deur is gezet.
Z. bevindt zich nog op vrije voe
ten; h\j geeft op, dat zijne echtge-
nooie reeds een paar maanden ziek
is. en hij ontkent tot de vroegere
dienstbode in betrekking te hebben
gestaan. Een huiszoeking door de
politie leverde geen enkel resultaat.
Ontspoord.
De tram Gorredyk—Heereuveen
dérailleerde Donderdagmorgen op de
brug te Nyebaske met het gevolg
dat de locomotief buiten de rails eeue
opening in den vloer van de brug
maakte. "Wegens de versperring, die
daardoor ontstond, kon de traai naar
Drachten, die ook de postpakketten
moest meenemen, niet vertrekken.
Door da activiteit van het tramper
soneel was do weg zoo spoedig moge
lijk weer vrij 0n hou de tram van
10.20 op tijd vertrekken eu de post-
pakketien meenemen. Persoonlijke
ongelukken hadden niet plaats.
Het lijden van een Volks
vertegenwoordiger.
Het Kamerlid is zooeven opgestaan
en leest de ochtendbladen in gespannen
aandacht, of zijn rede van gisteren wel
uitvoerig en getrouw in 't Kamerverslag
is weergegevenTot zijn grooten sclirik
hebben de verslaggevers niet vermeld,
dat er „hoort, hoort" is geroepen, en
dat een kwinkslag door „gelach" werd
gevolgd. Uit zijn humeur over de ge
weten looze nalatigheid der verslagge
vers roept hij, als aan de deur wordt
geklopt, op zeer harschen toon „bin
nen." Er komt iemand met trotsche
houding binnenstappenHij heeft dien
man wel vaker gezien, maar zijn naam
herinnert, liij zich toch niet. De be-
zoeker maakt zich bekend als een zij
ner* kiezers, die het vroege morgenuur
koos om het Kamerlid, dat mede door
zijn stem was gekozen, zeker thuis to
treffen. Na eenige beleefdheidsbetui
gingen wederzijds komt de kiezer met
zijn zaak voor den dag
- Hoc staat het toch met onzo brug
U hebt ons voor uw verkiezing een
brug beloofd, en nog altijd wachten wij
daarop tevergeefs. Wij behelpen ons
nog met een middéleeuwsche ponl, hot'
kan zoo niet langer en dit wil ik u zeg-'
gen sinds vijftig pi ren. hebben wij al
leen maai- aan die mensehen onze stem
gegeven, die ons oen hrgg beloofden,
maar als de brug niet kwam, hebben
we hen ook steeds laten vallen. Het
zou ons bijzonder spijten, maar als
er bij de verkiezing in den aanstaanden
herfst nog geen plan is aangenomen
voor een brug, dan...
Na deze redevoering snuit de bezoe
ker zijn neus en staat op. geeft een
hand en verlaat triomfantelijk het ver
trek, uitgelaten door liet- Kamerlid, die
in zich zelf iets bromt van verwaand
en lomp. Kan hij het helpen, dat de
minister niets wetc-n wil van een kost
bare brug voor een dood stadje, dat er
zelf9 geen 1000 gulden voor over heeft?
Nauwelijks is do deur dicht, of weer nog den minister zal spreken en laat
wordt er geldopt en zonder antwoord lieiu uit, steeds knikkende bij de re-
af te wachten komt een dikke heer devosringen, die het mannetje neg
binnen, met een hoogen hoed op, een I houdt, tot zelfs op do trap en waarvan
groote gouden dasspeld, een dikke hor-du hoofdinhoud is. dat hij. Williaom-
logeketting van 't zelfde metaal over de' sou, toonen kan, dat hij rijk is en dank-
borst en eenigo breede ringen met ton- baar.
kelende steen en aan de vingers. Eindelijk mag- de volksvertegenwoor-
Hij is grondbezitter en industrieel, diger mistig aan zijn ontbijt beginnen.
in een der stadjes vaat het kiesdistrict,
en komt in 't belang vaat zijn woon
plaats opzettelijk om den afgevaardig
de te bezoeken, die zooveel stemmen
aan zijn invloed te danken had geluid
Zijn stadje dan is hoogst belangrijk
door de merkwaardige overblijfselen,
van een Karmelieten klooster uit de
veertiende eeuw en het zeer sterk bloei
ende fabriekswezen, zoodat hij niet te
veel meent te vragen, als hij, er op
aandringt, dat een reeds aangenomen
spoorweg eeltige kilometers meer naar
't Westen wordt gelegd om ook zijn
stadje aan het not aan te sluiten.
Hoeveel kilometer zal de lijn daar
door langer worden vraagt het Ka
merlid.
Die vraag wekt eenige verlegenheid.
Laat eens zieu. hoeveel is 't ook
weer: Ik denk zoo 10 kilometer of iets
meer, misschien 12 of 15.
Maar is uw woonplaats niet cp
een berg gelegen
Verontwaardigd ziet do dikke heer
op-
Zulk een beswaar telt immers
niet in esn tijd, waarin men Got-hard-
en Mont-Cenis-tunnels maakt.
Maar, waagt het Kamerlid op te
merken, als de lijp langs uw stadje
gaat, dan zal zij een veel grootere stad
niet Irannen aandoen
- Enfin, u moet- weten, wat u doet,
u weet ik heb werkvolk, en de verkie
zing is aanstaande. Goeden morgen,
Juist zet hij een kopje aan zijn mond
of hij hoort een bons op de deux', die
geopend wordt eu een vroolijk gezicht
lacht hem tegen, terwijl twee handen
naai- hem worden uitgestoken.
Als oude vriend is het zeker wel
geoorloofd1, dat ik zoo maai' binnen
kom Goeden morgen, hoe gaat het.
Ik kom tot u mol oen verzoek.
- Alweer een verzoek, zucht liet
hongerige Kamerlid met een blik op
zijn boterham, maar spoedig trekt hij
zijn gezicht in een vriend dijken plooi en
waagt-wel. wat is er voor belang
rijks
Belangr ijk is liet nu juist niet. maar
ik beu hier met mijn wouw en dochter
en wou van avond Pat li hooren. Maar
de plaatsen zijn uitverkocht, nu zal jij,
als invloedrijk man, wel kunnen zor
gen. dat wij biljetten krijgen, drie par-
urre, ik kom van avond om zeven uur
om ze te halen.
Maar als zo uitverkocht zijn...
waagt onze makelaar in alles op te
merken.
Kam, kom, iemand van zoo gr
ton invloed weet altijd wel een w
Nu ben jour, tot van avond.
De deur gaat dicht en de afgevaar
digde neemt, een hap van zijn bcterliam
die hem na alle wederwaardigheden
lang zoo goed niet meer smaakt.
Hij heeft nog juist een half uur en
dan. moet hij weg, do zitting begint om
tien uur.
Daar brengt hei dienstmeisje een
Kaarlemmep Halletjes
Een Zaierdagavondpraatie.
cccLxxxn.
Er zijn drie soorten van pruttelaars
in de wereld, althans in het kleine
stukje van de wereld waarin wij leven
de boeren, de bollenkweekers en de
spoorweg-abonnés. De hoeren klagen al
tijd. Regent het, cïan zouden zij. juist
zonneschijn hebben gewenscht en om
gekeerd een onweersbui komt altijd
een maand te vroeg of te laat en de
richting van den wind is nooit overeen
komstig hun hartsvea-langen. In dat op
zicht is de landbouwer onverbeterlijk.
Laat ons dus hem aan zichzelven over
laten.
De bollcnkweeker is ook een moppe
raar. Ook wel een beetje over weer en
wind, maai' meer neg over zijn vak.
Praat eens vijf minuten met hem en
ge weet al, dat het vak geen knip voor
den neus meer waard is. Het ergste is,
dat de man geen ongelijk schijnt te
hebben. Bekende kweekers zeggen en
schrijven ronduit, dat door de concur
rentie de bollen in 't buitenland veelal
worden verkocht beneden den produc
tieprijs. Een aardig vak, voor den klei
nen man, dio geen kapitaal heeft om
betere tijden af te wachten. Het prut
telen van den bollcnkweeker zal waar
schijnlijk zoolang moeten duren, totdat
ze zich combine eren en op Amerikaan-
sche manier een syndicaat vormen, dat-
de prijzen weer op de behoorlijke hoog
te urengt. De groote, algemeene Ver-
eenigïng voor bloembollencultuur zou
dc zaak aan 't rollen moeten brengen.
Tot zoolang blijft de bollen kweeker
pruttelen.
Pruttelaar No. 3 is de spoorweg-a,bon
ne. Hij kan de vreedzaamste mensch
van dc wereld rijn, van het oogenblik
af, dat hij zijn perronkaat als abonné
in ontvangst neemt, is hij van de spoor-
meneer.
Juist ais liet Kamerlid nadenkt ovex' j heel blad vos brieven
de vraag, hoeveel werkvolk deze heer! He esi"5^; )*au L"-I: stadisbibhothe-
hebben zou, stuift een zenuwachtige j ear is in zijn district, die alie dubbel
dame de kamer binnen. aanwezige boeken dor rijksbibliotheek
Als het kraken van een ratel, zoo graag voor zijn stad ten, geschenke wou
snel volgen elkaar de op schei-pen toonhebbers en van den afgevaardigde ver
gesproken woorden, waarvan de waai'- jaBgL dat dié daartoe een voorstel zal
dige volksvertegenwoordiger de helft indienen, Deze brui' wordt schouderop-'
niet verstaat, maar waaruit hij toch j halend ter zijde gelegd. De tweede is
opmaken kan, dal deze juffrouw zich afkomstig .van emi dame. die liem vrieu-
erg ongelukkig gevoelt, omdat hare me-1 del ijk verzoekt een hoed te willen be-
dezusters zoo zwoegen onder het juk stellen naar de laatste mode, maar pair
van de mannen en dat zij een beroep send bij de kleur van haar haar. Eén
doet op allerlei edele hoedanigheden j lokje haar is er bijgevoegd. Verder zal
an den man, die voor haar staat om j morgen een pakje zenden met een
een wet te steunen, die aan de vrouwschoen en een handschoen, en verzoekt
haar „rechten" zaJ verschaffen. Voor-vriendelijk naar de-ze modellen eenige
dat hij tijd heeft iets in 't midden te|Parea van beide le bestellen. Zij ver-
brengen, verklaart rijn bezoekster, datwacht, dat hij als oud huisvriend niet
zij nog honderd en twee en zeventig J nalaten zal zeer spoedig aan dat ver-
bezoeken in 't- belang der zaak moetzoek te voldoen.
afleggen, en vliegt met een zucht overt Het- volgende schrijven is van iemand
't harde lot dér vrouwen naar het voor. die hem bezweert toch voor de nieuw
haar gereedstaande rijtuig. ingediende wet te stemmen en daarna
Vol verbazing staart onze volksver- komt een ander, die de verschrikkelijk-
tege»woordiger detee wonderlijke ver- j ste bedreigingen uit. wanneer hij niet
-cin jning na, als de trappen weer kra- j tegen stemt
ken en een klein heertje verschijnt met I Du tijd is om, dc overige brieven
-n glimmend hoogen hoed en een gou-jstedkt hij in zijn zak, en hij gaat naar
•a lorgnet op den grooten gebogenfh- zitting. Nadat nog eenige Kamer-
neus. j leden h-:m m i allerlei dingen hebben
Met een steelschen- blik op zijn koud j lastig geVaiien, gehikt het hem éindelijk
wordende the;) en zijn aanlokkelijke onder de redevoering van een partijge-
Ixiterham biedt onze afgevaardigde het j noot in te slapen,
mannetje een stoel aan. Deze buigt Maar dan begint het lijden pas;
zeer diep en stelt zich voor als j vrceselijke droombeelden doemen voor
iemand, die zich met politiek niet veel
bemoeit, maar toch den afgevaardigde
van zijn district wel eens wou spreken.
Nadat hij dan uitvoeri- zijn fortuin eu
zijn verdiensten, vooral voor den han
del zijner woonplaats heeft uitgemeten,
begint hij als terloops eens te informee-
ren, welk aandeel de leden der Ka.mer
hebben in het verleen eu van ridderor
den.
Daar hij snol spreekt, en zijn gesprek
telkens door allerlei uitweidingen en
ontboezemingen wordt onderbroken,
duurt het lang eer licfc slachtoffer van
zijn plicht begrijpt, waar het heen
moet; omdat rijn thee heelemaal koud
wordt verzekert hij dén heer William
son. dat hij vanmiddag waarschijnlijk
weemaatschappij een verbitterde vij
and. 't Zou nog wel gaan, wanneer hij
de eenige abonné was, maar natuurlijk
komt hij in anraking met oudere abon
nés, die hem in hun pruttelclub lok
ken gelijk een spin con onschuldig mug
je. In een ommezien wordt het diertje
even bloeddorstig als de anderen en
wanneer er straks een nieuw mugje op
komt. dagen, dan behoort ook hij tot
dc lokkers, in het praltelweb.
De spoorwegabonnc komt uit den
aard van de zaak nooit voor den tijd.
Om de waarheid te zeggen verschijnt
hij cp het nippertje en dat te meer
naarmate hij dichter bij het station
woont. Als noodwendig gevolg van de-
zo taktiek komt hij wel eens te laat,
maar zorgt daxx wel niet op het perron
te verschijnen, zeker als hij is, dat de
mede-abonnés uit de portieren hangen
van den wegrollenden trein, om hem
een morgengroet toe te wuiven van
minstgenomen verdachte hartelijkheid.
Komt twee dagen achter elkander rijn
trein twee minuten te laat. dan mop
pert liij over de schandelijke verwar
ring in de dienstregeling en komt den
derden dag zelf twee minuten te laat,
óm wanneer dc trein weg is, zich er
bitterlijk over te beklagen, dat de maat
schappij zelfs niet consequent is in
haro fouten.
Men kan zeggen, cïat voor dén spoor-
weg'abonné alles geschikt is voor prut-
telstof. Het gesprek komt, na. den tot
stand van het weer en cle laatste berich
ten over Dreyfus, daarop altijd weer
neer. Het spreekt van zelf, dat de cou
pe's in den zomer veel te warm rijn
en in den winter veel te koud. Boven
dien tochten de raampjes. Ook kunnen
de raampjes gewoonlijk niet open. De
wagens schokken en de manier, waarop
dc machinist ze bij het remmen tegen
elkaar laat bonzen, is een schandaal.
Het begiinten van den weg gobeurt
veel te zelden, je eet letterlijk stof. De
coupés worden veel te vol gestopt en
hem op; bruggen, spoorwegen, tuil
ne'.s. zangeressen, gouden kettingen en
kromme neuzen, bibliotheken, hand
schoenen cn haarlokken warrelen voor
rijn oogen in een wilden rondedans
dooreen, totdat" eindelijk de schel van
den voorzitter hem wakker roept en
hij stemmen moet over de wet, waar
over de meening der partij is verdeeld,
zoodat tui in elk geval vijanden maakt,
(Hsg).
Gemengd SSieuias.
Een machthebbend kamer
dienaar.
Zeer zelden zal een kamerdienaar
do eer te beurt vallen dat een blad' als
dc .snelheid van de treinen haalt niet
bij die in 't buitenland
Ik heb den goedigsten man ter we
reld gekend in een periode van rijn
leven, toen hij spoorweg abonné werd.
De man was niet meer le herkennen,
hij was zichzelf niet meer als hij in den
trein zat. Dan gaf hij af op dc- spoor-
wegadministratie en op de dienstrege
ling. alsof de Raad van Beheer een per
soonlijke rij an cl van hem was. Zoo was
hij in den trein. Daarbuiten was hij
cle oucle, gcediig, hulpvaardig en zacht
moedig in rijn oordeel.
Mij dunkt, dat we hier staan voor
een zielkundig raadsel.. Wat is het, .dat
menschen die geregeld met den trein
naar hun werlc gaan. zoo aan 't moppe
ren brengt? Is hot 't rammelen van
wielen en kettingen cle scherpe reuk
van het juchtleer Of ligt de oorzaak
verder cn moeten wc die in 't mensche-
lij-k lichaam zelf zoeken 1 Wordt soms
de lever door het voortdurend schudden
aangedaan of krijgen de nieren het met
het schokken te kwaad Zie hier een
vraagstuk voor doctoren, die lust heb
ben een nieuwen lak te enten op den
'grooten boom dor medische weten
schap de spoorweggen eeskunde. Wou
ter zegt kortaf „door al dat regelma
tige schudden en schokken loopt ten
laatste de gal door het bloed," maai' die
opmerking geef ik alleen als illustratie,
aangezien Wouters beschouwingen over
de geneeskunde wat naar dc oude doos
rieken.
De spoorwegabonné kan de braafste
man van de wereld zijn, in den trein
pint telt hij over de maatschappij. Zoo
dra hij geen abonné meer is, raakt het
ook met pruttelen uit. En maakt hij
daarna eens een spoorwegreisje, dan
zal hij, in een coupé met abonné's te
land komende, rich over hun pruttelen
verbazen en in zichzelf verklaren „neen
maar, zoo'n mopperaar was ik in mijn
tijd toch niet."
Ik zal ten slotte niet beweren, dab
de „Frankfurter Ztg." een geheel feuil
leton aan hem wijdt.
Do kortelings overleden lieer Lutsi
Aga, kamerdienaar van den sultan van
Turkije, verkeert nochtans in dit ge
val, omdat zich achter dezen weinig
zeggenden titel zulk een invloed, werk
zaamheid en geslepenheid verborg dat
'men, evengoed als van Lutsi den ka
merdienaar zou kunnen spreken van
Lutsi den Grootvizier, van Lutzi den
minister van oorlog, van handel, chef
der politie enz. cn voor alles van Lutsi
den almachtigen gunsteling van sul-1
tan Abdul Hamid.
In zijn jeugd was Lutsi in dienst
getreden bij deu vroegeren grootvizier
Mahmuct Ncdim Pascha*. Toen deze
grootvizier, in Europa, voornamelijk be
kend om zijn financieel en staatsgreep,
naar Lesbos verbannen werd1, verlieten
al zijn vrienden en zelfs zijn, dienaren
hem. Alleen Lutsi Aga vei klaarde, zich
bereid de ballingschap van zijn hees- te
doelen. Daar oikwikkelden rich Ibij
hem dé eerste sporen van de Ooslersche
scherpzinnigheid! bij de pogingen, die
hij als trouw dienaar van zijn heer aan
wendde. om het er too te brengen, dat
diens ballingschap werd opgeheven.
Lui si mocht steeds ongehinderd naar
Konstantiuopc-l reizen. Zijn dikwijls
wederkeerende reizen hadden alleen
ten doel zijn heer vrij te maken,
wal hem dan ook na vijf jaren door be
middeling van een in hoog aanzien
staand persoon bij den sultan mocht
gelukken. Nadat Malunud Nedim te
ruggekeerd was, werd hij spoedig weer
minister van binnen landscliie zaken
ii toen hij als zood'anig kwam te ster
ven. nam de sultan zijn vier bedienden,
waaronder ook Lutsi behoorde, in zijn
dienst over. Dat gold destijdis, en zou
nu nog gelden, voor een ongehoorde wil
lekeurigheid. De Sultan heeft nl. de
gewoonte om nooit bedienden van zijn
liooge staatsambtenaren in dienst te
nemen.
Toen hij dan ook deze vier bedien
den in dienst nam, deed hij dit alleen
om de groote verknochtheid1, die zij
steeds voor hun meester aan den dag-
hadden gelegd. Twee dezer v-ior be
dienden stierven weldra, in het paleis,
de derde, een zekere Izzeta heeft de
gewichtige betrekking van Sedhchaded-
sclii Baschi, d. w z. dat hij belast is
met liet oprollen van liet tapii;t waar
op de sultan rijf maal daags zijn gebed
verricht en cle vierde onovertreffelijke
was Lutsi. Welke functie hij eigenlijk
bekleedde en welke titel hem officieel
toekwam staat niet vast.
Men beweerde dat hij was Mussaib
en soort „directeur des menus plaisirs
de Sa Majeste' of ook wel Tulundschi
Basehi cl. w. z. dat hij belast was met
het opzicht over de talxik die de Sul
tan rookt, terwijl anderen meenden,
dat hij waakte over de garderobe va.il
zijn meester. Het is mogelijk dat hij een
dezer baantjes had, misschien ook wel
alle. doch het staat vast dat ter nau-
wernood iemand op dc regeeringszaken
en zoo grooten in vloed uitoefende als
Lutsi Aga,
Lu Ui was geen man die naar hooge
posten dong, liij wild'e niets meer maar
ook niets min dei', dan de trouwe Aga
blijven van zijn heer. 's Nachts had' hij
het meest te doen. De Sultan vertrouw
de hem ten volle en daarom moest
Lutsi zich 's nachts ophouden in een i
vertrek dat grensde aan dat van den
Sultan. Kon de laatste niet slapen, en
dit gebeurde nog al eens, dan moest
Lutsi hem gezelschap houden en van
deze gesprekken profiteerde Lutsi om
zijn invloed hoe langer hoe grooter te
maken. Zijn bescheidenheid was alge
meen bekend en hij was dan ooi; de
eenige die het private leven van den
Sultan kende.
Dn invloed, dien cle omgeving vaai
don sultan op dozen uitoefent is twee
erlei. Sommigen doen dit door overre
ding en door het opwerpen van eigen
theorieën zooals bv. cloor den paleisse
cretaris Izzet Be)* e. a. wordt gedaan.
Do anderen doen dit door de omstan
digheden dat rij in de gelegenheid rijn
person lijk met den sultan in aanraking
to komen. Lutsi kon over beide mid
delen beschikken. Hij was een goed re
denaar en zijn dagelijksche omgang met
den sultan maakte 't hem gemakkelijk
alles wat hij wilde onder de oogen van
den heerscher aller geloovigen te bren
gen. In korten tijd kreeg Lutsi dan ook
een menigte vleiers die zijn woorden
als openbaringen opnamen en hem
steeds van dienst wilden zijn
Gewichtige aangelegenheden, waarbij
nien nog wel eens voor den toorn van
den Paclischah vreesde, werden steeds
door Lutsi opgeknapt Zijn klein ambts-
paleis in Yildiz-Kiosk werd dan ook
door vele hooggeplaatste civiele en mi
litaire autoriteiten op alle uren van den
dag bezocht om Lutsi te begroeten en
vriendschap te betuigen. Bevorderingen
van officieren, benoemingen van gou
verneurs m de provinciën, ministers en
diplomaten, kwamen in de meeste ge-
rallen door zijn tusschenkomst tot stand.
Hei grootste succes had hij niet de be
noeming van Tahsim Bey tot eersten
secretaris van den Sultan, nu vier ja
ren geleden. Toen Surreva Pascha, die
dezen po.-t bekleedde, stierf, begon nar
tutu-lijk liet geheele paleis te intrigee
ren om dit baantje te veroveren. De
Sultan werd er verlegen onder cn raad
pleegde Lutsi.
Deze stelde voor een „outsider" te
kiezen clio niets to maken had met
dc intriges en daardoor zelfstandiger
zou kunnen optreden. Deze idéé beviel
d'en Sultan en op aanraden van Lutsi
werd Taihsim Bey aangesteld. In. het
financicele was Lutsi niet zoo belange
loos. Er kon geen hail deïst raetaat wor
den afgesloten of Lutsi zorgde er iets
aan te verdienen. Zijn jaarlijkseh inko
men werd op 40.000 pond berekend.
Daar hij slecht kon lcopen, had hij
equipages en paarden waarvoor een
vorst zich niet had behoeven te scha
men. Wanneer hij voorbij kwam, trad
de wacht van Yildiz-Kiosk steeds in
t geweer. De zoon van Lutsi werd voor
twee jaar dcor den Sultan tot dienst
doend kamerheer benoemd,
T.
de abonnés altijd zonder reden prutte
len. Twee dingen heb ik dezer dagen
in de mopperzee zien drijven, die de
merite van het opvisschen waard zijn.
Hebt gij aan het station wel eens den
bliksem trein van Rotterdam zien pas-
seeren Niet Nu dan. verlang er ook
maar niet naar. Ge staat op het perron.
Aan liet einde daarvan klinkt ge
schreeuw van „achteruitpas op
dia,ar!" Angstige spoorwegoffieials drij
ven dc menschen van den perronrand
weg. En boem ring! tsching! daar da
vert de bliksem trein aan, éen oogen
blik schijnt hij: stil te Staan om dan
voorbij te rennen met een reuzen ruk.
Maar achter hem aan komt een wolk
van smerig stof, die uw lichtgrijze ja
pon. mevrouw en uw glanzende zwarte
jas, mijnheer, voor don heclen dag be
derft.
Nu vragen de abonnés, die ditzelfde
tooneel lederen dag meemaken „Waar
om laat de Maatschappij niet even voor
liet doorkomen van den bliksemtrein
een weinig sproeien
«-.n de tweede vraag „Is het bepaald
noodzakelijk, dat te Amsterdam som
mige treinen eerst een kwartier in de
brandende zon staan, voordat ze onder
de kap komen om reizigers op te ne
men, die dan natuurlijk in een on-
li oud bare n atmosfeer terecht komen
Als de Holla,ndsche Spoor deze twee
dingen eens verbeteren wou (wat niets
kost) don zullen de abonnés ik zeg niet
haar dankbaar zijn (voor dankbaarheid
rijn aboiinenteii-liarteiii niet gemak
kelijk toegankelijk) maar inzien dat de
Maatschappij nog zoo onheusch niet is.
rouwens, wie is ei" in de wereld cn-
hcusch Met opzet onheuschDe mees
te mcnscren niet, de enkelen, die er
pietzier in schijnen te hebben het hun
medemenschen lastig te maken rijn in
een stad als Haarlem welbekend. Ze
worden met den; ringer aangewezen,
met name genoemd en kunnen waar
schijnlijk hun plezier voor zichzelf wel
Vrouwelijke gemeenteraads
leden.
Eene nieuwe wet is door het Engel-
sdie Lagerhuis aangenomen, waarbij
voortaan vrouwen zitting kunnen heb
ben in gemeenteraden.
Dit besluit is voornamelijk te dan
ken aan deu heer Courtney, die het
voorstel indiende om in beginsel aan
te nomen, dat niemand wegens secte
of huwelijk ongeschikt mag gerekend
worden voor het ambt van alderman of
raadslid. Bij de verdediging van dit
voorste! wees de spreker vooral op het
feit dat de vrouwen die in kerkgraden
gekozen, waren, zeer nuttig werkzaam
zijn.
Dc heer Boulnois dtrong er op aan,
dat het Huis zou weigeren vrouwen
in gemeentezaken en in de politiek te
halen. Hij hoopte, d'at liet voorstel zou
worden verworpen. Een zijner voor
naamste bedenkingen was, dat, indien
het beginsel, hetwelk in het voorstel
ligt, werd aangenomen, het zeer moei
lijk zou worden om aanvragen voor de
toelating van vrouwen tot alle publieke
instellingen en zelfs tot het Huis te
weigeren.
Di heer II Towler maakte verschil
tusschen administratieven t-n wetge-
vtnden arbeid, waarbij hij deed uitko
men dat het administratief werk van
vrouwen in schoolcommissies enz. zeer
nuttig is.
Hij herinnerde het Huis er aan dlat
het aangenomen had, om vrouwen ver
kiesbaar te stellen voor districtsraden
.-li. kerkeraden in de metropolis, en daar
om zag hij de reden niet in, waarom
zij niet verkiesbaar* zouden zijn voor
district-gemeenteraden. Ofschoon hij er
:k voor is dat vrouwen zitting heb
ben in deze administratieve instolli
gen, wenschte hij toch niet verder
gaan cn zou zich krachtig verzetten t
gen elke poging om vrouwen verkit
baar te stellen voor het burgemeesle
schap, de rechterlijke macht of als
den van het Parlement.
Hij meende inderdaad dat de te-ge
woordigheid' van vrouwen in het L
gerhuis op publieke gronden niet
verdedigen zou zijn. De heer Colu
ondersteunde het voorstel, terwijl
heer Labouchève liet bestreed op hum
ristische wijze en het Huis den raad
bij haar eenmaal genomen besluit
blijven en dit voorstel te verwerpei
Na eenige discussie werd daax-op hl
voorstel aangenomen met 196 tegen 16
stemmen
op Maar buiten deze enkelen zijn de
iischcn zoo kwaad niet en wat on
heusch schijnt is het niet altijd.
Zoo scheen bijvoorbeeld onheusch dc
ontvangst van de leden der Vrede»-
conferentie Zondag aan het station al-
hicdoor dé Commissie voor het hip
pisch leest. De extratrcin kwam aan
hij hot kleine perronnetje en er waren
niet eens rijtuigen om de menschen
naar het terrein te brengen „Hoe is
't mogelijk!" zullen dé menschen zeg
gen, die een ingezonden stukje gelezen
hebben, waarin deze aanmerkingen wer
den gemaakt. Men kan veel weten en
toch niet. alles. Dat de aankomst op 't
kleine en niet op 't groote perron plaats
had, ligt hieraan, dat de menschen er
rustiger konden aankomen en dat de
kinematograaf er opgesteld kon wor
den. die de aankomst opnam. Dat er
geen rijtuigen waren, is een gevolg ge-
wec.-t van den uitdrukkelijk uit den
Haag te kennen gegeven wenschlo.
dat de Jjcden der vredesconferentie ge
heel vrij zouden blijven, om naar liet
hippisch feest of naar de musea te
gaan 2o. dat derhalve geen rijtuigen
aan 't station zouden staan om Ben naar
't terrein te brengen, 'mar dat er alleen
iemand zou zijn cm den weg te wijzen.
Daarom was er dan ook alleen een rij
tuig' voor den Minister de Bc-aufort en
zijn familie, den eenige d'ic dc uitnoo-
diging officieel liad aangenomen. De ge
delegeerden wisten zoo goed, dat zij
niet met rijtuigen zouden worden afge
haald, dat Zondagmorgen de Chïnee-
•chc vertegenwoordiger aan dtn stati
onschef om een rijtuig heeft getelegra
feerd.
11; meen hiermee de beschuldiging
•an onheusch hei d aan het adres van
het hippisch feest te hebben weggewa&-
schen, die als een slijjkspatjc scheen
te kleven op een mooie japon. Ei- is de
zer dagen ook elders druk aan wassclien
gedaan. Men heeft den Leidsclien stu
denten do ooren gewasschen, een pro-
Menschelijke hyenas.
Te Aberdeen is een gruweldaa
ontdekt, welke men in de beschaafd
negentiende eeuw hoogstens nog uic
velijk zou achten onder wilden i
Afrika. By een onderzoek op lx
Neltiieid-kerkhof aldaar is namely
gebleken, dat verscheidene grave
waren opgedolven. De daders scbene
't voornamelijk gemunt te hebben o
de hengsels en versiersels der dood
kisten. In sommige graven werde
verschillende lyken op elkaar gesti
pe'd gevonden. Overblijfselen van kit
deren lagen tusschen die van oud
menschen en daartusschen weer brok
stukken van doodbijten.
In een graf werd on verscheiden
naamplaten gevonden. Het eerste lyk
dat men vond, was dat vari eeu meisj
van 15 jaar. Het was klaarblyke.lijl
uit de kist eenomen, waarvan gec
spoor meer was te ontdekken cd i,
een ander graf geplaatst. Onder <li
iyk werd dat van een oud man ge
vonden, waarmede op dezelfde wya
was gehandeld. In eeo anderen hoe
van bet kerkhof, waar do dieven even
eens bezig geweest waren, werd va
eenige lyken niets meer gevonden da
de schedels en een paar beenderet
Men gaat steeds met bet onderzool
voort. De hoofdopzichter Williat
Couths is in arrest genomen. Ocde
da bevolking van Aberdeen beersch
groote verontwaardiging en er gaai
stemmen op om de quaestio onder d
oogen van het Lagerhuis te hrenges
opdat bet kerkhof gesloten kan w<
den.
lNGEZOKDEN MEDEDEE-
L1NGEN.
30 cents per regel
•f ongeiuidie
elkander een de
gelijk l adeaii in
liet Iiuislimiden
willen geven, be
zoekt liet Maga
zijn van
1 Grootste keuze.
^^ag^ite prijzen.
Groote Houtstraat 24.
OUDSTE HUIS IN
Zijdenstoffen en Dames
fournituren.
Steeds het nieuwste voorhanden!
12. J. VISSER.
oes. dat zo zonder twijfel noodig had-
dén. Van alle kanten worden rij aan
gevallen over hunne houding bij den
laatsten roei wedstrijd, over de drordté
mansbende die het er geworden is. 1
Komt laat, maar 't komt toch. Verle
dén jaar was 't eigenlijk nog veel erger,
maar toen viel de aandacht er zoo niet
op. Mogen na het reinigingsproces, dat
ik niet meer noemen zal, zij dien hel
aangaat, beter in staat wezen te luis
teren naar de billijke klachten over
hunne onhebbelijkheid en brooddron
kenheid
We zullen er den volgenden ro iwed
strijd voor moeten afwachten. Dat
duurt nog wel lang, maar voor ons
Haarlemmers niet te lang. Het wachten
zijn wij wel ""ewcon. Waar blijft bij
voorbeeld liet advies van Burgemeester
c-n Wethouders over de abattoirquaes-
tie, dat ons indertijd is toegezegd' mei
een ijver, alsof het binnen een paar
uur tfci verwachten was. Ik heb er nog
niets vaai gezien. Wacht het advies mis
sehien ergens op? Willen B. cn W.,
voordat ze hun advies uitbrengen, mis
schien eerst nog meer dan tot nu toe
gebeurd is, de stem van het publiek
over de quaestie hooren? Het zou in
't algemeen verrassend verstandig we
zen, maar m dit geval een eigenaardig
resultaat kunnen opleveren. D'e sfl.ii-
gers namelijk wachten met huhm
tatie tegen het abattoir totdat liet
voorstel van B. en W. er is. Op die
manier zouden partijen op elkander
kunnen wachten, totdat ze déod waren
en begraven.
Niet dat ik haast heb met liet abat
toir. Maax- als een zaak nu toch een
maal aan dc orde is, moet ze maai* lie
ver uitgemaakt worden. Dat in de lucht
bengelen is vervelend eu niet bevorder
lijk aan de renommee van een gemeente
bestuur. Vecht het uit en Lont er een
eind aan rijn 1
FIBELIO.
