NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD. 17e JsM'feitüK&i; Zaterdag '9 Augustus I3S3 «a 4S52 HAARLEM'S DAGBLAD Voor Haarlem per 3 maandenf 1.20 Voor de dorpen in den omtrek waar een Agont gevestigd is (kom der gemeente),' per 3 maanden„1-30 Franco door het geheele Kijk, per 8 maanden„1.65 Afzonderlijke nummers0.05 'Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem., per 3 maanden0.30 de omstreken en franco per post0.871/2 AJDV^R.'T^lSrTlSaSr: Van 1—5 regels 50 Cts.; iedere regel meer 10 Cits. Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat. Reclames 20 Cent per regel. Abonnementen en Ad vertei dien. worden aangenomen door onze Agenten en door alleBoekhandelaren en Courantiers. Dit blad ver-:.; hijnl dagelijks, behalve op Zou- en Feestdagen. Bureaux: Kleine Houtstraat 14, Haarlem. Telefoonnummer 122. Directeur-Uitgever PEEREBOOM. I-Ioofdagenten voor het, Buitenland: Compagnie Général.'e de Publicité Etrangère G. L. BAUBE Co. JOHN F. JONES, Snee., Parijs Slbis Faubourg Montmartre Met uitzondering' van hot Arrondisssm®nt|Hfearlesa is hst uitsluitend recht tot plaatsing van Adveriontiën en E»clsmss betreffende i££andel, Nij oriieid an Geldwezen» opgedragen aan het Algemeen Advortectte-Bureau A. Dïï LA MAR Azn. te Amsterdam. BIJTTEN het Arrondissement Haarlam is de prijs der Advertentiën van 1—5 rsgels f 0,75, elke regel meer f 0,15Reclames iter rezo) f0,30. Agenten voor dit blad ia den omtrek z»n: Bloemendaal, Santpoort en Schoten, P. v. d. RAADT, Santpoort: Heemstede, J. LEUVEN,bg de tol: Soaarndu O. HARTENDORPZandvoori, G- ZWEMMi>iv Velsen, W, J. RUIJTER; Beverwijk, J. HOORNS; Hülegom, ARTE HOPMAN, Molenstraat. Genoemde Agenten nemen Abonnetuenter. oo Advertentiën sac. Weekblad voor de Jeugd. Aan hen die daarop zyn geabon neerd, wordt hierbij verzouden No. 34 van het Weekblad voor de Jeugd. Dit keurig geïllustreerde weekblad, onder redactie van den heer F. H. van Leent, bevat in dit nutnmer Onze lieve Zwaantjes. Lotgevallen van een armen zwerve ling. Box. In den vacantietyd. Een Dorpskermis. Een schalk. Alleen in huis. Lessen der ervaring. Allerlei. Raadsel. Antwoord op het raadsel. Op het land. (Elk No., groot 8 bladzyden, bevat tal van fraaie, gekleurde platen en een voor kinderen alleraardigsten tekst. De prys per 3 maanden is slechts 50 Cents.) g®«»5È4sek ^versichtu Algemeen is de verontwaardiging over de leugenachtige verklaringen, die de generaals durfden afleggen voor den krijgsraad te Rennes, d. w. z. alleen niet in de anti-revisionistische pers. Maar de andere bladen, als zoovele tolken van de publi8k8 opinie, geven in krachtige bewoordingen uiting aan hun gevoel van verontwaardiging. Een paar voorbeelden slechts „O, die getuigen", zegt Cornély in den „Figaro". „Z.j zweren dat zij zul len spreken zonder vrees en zonder haaten hun geheele verklaring is een doorlopende kreet van haat, die onbegrijpelijk zijn zou als men é8n oogenbhk vergeten kon, dat ae ver oordeeling van Dreyfus voor hen een nederlaag zou zijn Weikeu indruk die vyf ministers gemaakt hebben, schetst Cornély in den „Figaro" aldus: „Ik geloof dat het dappere soldaten zijn. Maar wat zou ik graag Daast my, op de harde planken, door gen darmen bewaakt, allen hebben zien zitten, die geloof hechten aan die arme vijf ministers. Twee ervan heb ben zich veranderd in organen van het openbaar ministerie. En de drie anderen moesten zich bepalen tot anecdotes van de table d'hóte of tot onbegrijpelijke demonstraties over driehoeksmeeting, toegepast op het ontcijferen van geheimschrift. „De vijf ministers hebben een arm zaligen indruk gemaakt, als getuigen." De „Ind. Beige" verbaast zich er- j QV6r, dat zulk een optreden toegela-j ten wordt. In ieder beschaafd land, i zegt het blad, zou het onmogelijk zijn dat menscben, die hooge Staatsbe-j trekkingen bekleedden en waarvan sommigen nog tot de hoofdeD van hei leger beboer od, zich veroorloven op zulk een wijze feiten en stukken vol te houden, waarover,de hoogste recht bank van het land re8ds een oordeel FEU JU.ETON. De Lotgevallen van een jongen Man. Uit hel Engélsch van ALFRED W COLE. 23) Zij a-t met een. eetlust, die den goed- •hartigen voerman zeiven bijna- ver baasde. „Heb je geldi om voor dat alles te betalen, meisje?" vroeg hij, met een glimlach, toen Peg gedaan hadL Peg haalde hare acht pence voor den dag. „Ha-, ha-! bra-vo, meisje! steek dat maar weer in uw zak," zeide hij, lachend!; „oude Tom is niet rijk, maar hij kan voor een arm schepsel als gij wel betalen." Toen zij vertrokken, wilde oude Tom zoo ails hij: zich zeiven noemde Peg weder op hare plaats in den wagen til len. maar zij verzocht een poosje te mogen loopendus staoten zij naast elkander voort. „Ik zal u wat zeggen, meisje", sprak heeft uitgesproken en die zy feitelijk buiten het debat heeft gesloten. „Maar men ziet duidelyk waarheen de tactiek moet leiden van deze man nen, die zelf ernstig zyn gecompro mitteerd in deze zaak door hun samen werking met een schurk als Estèr- hazy en een falsaris als Henry. „Zy weten te goed dat er geen schijn van bewys is in den geheelen rommel van valsche stukken, vuile documenten en rapporten van onnoem bare agenten. Zy weten dat uit deze verzameling leugens, lasterpraatjes en verzinsels niets blijken kan, dan hun eigen onmetelijke domheid. „En daarom liegen zy onbeschaamd, omdat zij zich verloren voelen en weten dat zy reeds veroordeeld zijn voor de openbare raeening van de ge heele beschaafde wereld. Want zy hebben nog slechts één hoopdoor de brutaliteit van ban beweringen invloed te oefenen op de rechters te Rennes, brave lieden, maar soldaten als zij, en wier ontwikkeling niet hooger staat dan die der chefs. Zjj hebben geen bewijzen maar.zy leggen hun overtuiging op aan die soldaten, door gewoonte en opvoeding steeds gereed te gehoorzamen, als een gene raal het zegt." Zulk een toestand zegt de „Ind. Beige" is treurig voor een land, dat den naam had het laud van Waarheid en Recht te ziin. Het „Berl. Tageblatt" wyst op de woorden van de verklaring vau Zur- liuden „De sleutel van deze geheele zaak is in handen der mogendheid, te wier gunste het verraad gepleegd werrl. Het is echter feitelijk onmogelijk er aan te denken, deze mogendheid te verzoeken ons de bewijzen te leveren van het tegen ons en in haar voordeel gepleegde verraad. Zij heeft er in tegendeel belang bij, te trachten den- gene te redden die haar gediend heeft, ten minste binnen d„ grenzen door de eer voorgeschreven." Zurlinden bedoelt dusDuitschlaud zou door de publicatie van het fac simile der in het bordereau genoemde nota's do zaak in eens ten einde bren gen. Doch Duitschland wil dat niet, omdat die nota's de schuld van Drey fus zouden bewyzeD. en omdat Duitschland Dreyfus wilde reiden. Het „Berl. Tageblatt" acht het voortreffelijk, dat de Duitscbe regee ring de beleedigende uitingen van Mercier met een medelijdend schou derophalen beantwoordde. Het blad zou echter gaarne willen, dat de Duitsche regeering op den zeer juisten en billijken wensch van Zurlinden, dien Dreyfus ook tot den zyne heeft gemaakt, antwoordde met de publica tie vau die facsimiles. Duitschland kan nu nog, zegt het blad, „le beau role" hebben, dooreen veroordeeling van Dreyfus te voor komen. Doch wordt Dreyfus, wat altoos verwacht kan wordeD, opnieuw veroordeeld, dan is het onherroepelijk. Zurlinden zeide terecht„Wij kunnen onmogelijk Duitschland om bewijzen vragen." Maar wat Frankrijk niet kan vragen, kan Duitschland aanbieden, waar het geldt een onschuldige te Tom; „ge zijl te jong om zoo rond te 2\verveu waar i9 vader en moeder?" „Die heb ik niet," antwoordde Peg. „Dood, hè?" vroeg Tom deelnemend'. „Neen," zeide Peg; „ik heb nooit va der of moeder gehad." „Nooit vader of moeder gehad ha, ha.die is goedriep oude Tom lachend uit: „wacht", zeide hij' ernstig; „ik zie het al eane vondeling, hè „Zoo is 't", antwoordde Peg; „dat zei grootvader ook dat ik was". „Wie was grootvader?" vroeg Tom. Peg verhaalde hem zooveel als zij va-n hare geschiedenis wist. Tom luis terde ernstig, en met diepe belang stelling. „Dus behandelde die slechte kleine man u niet goed, hè?" vroeg hij bij het einde faal haar verhaal. „Ik haat 'hemF riep het meisje, met heftigheid. „Hei wat!" zeide Tom, „dat gaat niet; wij moeten niemand! haten ten minste, wij moeten het in ons te gengaan dat zeker niet altijd gemak kelijk is." Daarna zwegen beiden eene poos. Peg had gedurende de laatste weinige minu ten meer gesproken dan in al de vorige twee of drie jaren, en gevoelde dus, na tuurlijk behoefte om adem te schep- r8ddeu. Dat is een humaniteits quaes- tie, die ver boven de gewone opvat tineen uitgaat." Treurig is het ook te lezen (zie ru briek proces-Dreyfus), dat meu nog altyd in het oude spoor blijft mar-, cheeren, en het volle licht blijkbaar! niet wil. Want toen advocaat Demange aan den generaal Roget de vraag wilde stellen, betreffende de samen komst te Bazel, weigerdede regeerings- commissaris, möj. Carrière, eenvoudig die vraag te doen, „omdat het in stryd j met de krijgstucht zou zijn," en de president van den krijgsraad sloot zich daarbij aan. Maar begrijpt men dan niet dat de vraag „Is er een mensch onschuldig Ivijf jaar laog gemarteld?" zwaarder 1 moet wegen, dan het belang vau de krijgstucht, dat juist dat altijd belet- teu-te-sprekeo, nu eens zoogenaamd in bet belang van den vrede, dan weer om een andere ODgeldige reden, een groot deel der ellende heeft gebracht over Frankrijk, waaruit het zich nog in geen jaren zal kannen opheffen En het doet goed, het geeft weer vertrouwen, in deze bedorven omge ving de eerlijke, opene taal te hooren van mannen als Bertulus en Picquart_ Op den eersten Dinsdag in Sep tember valt het tijdstip van de perio- j dieke aftreding van 1js van de raads- i leden. Op dien dag zullen dus de 4 herkozen- en de 5 nieuwgekozen leden van den Raad zitting nemen. Eén plaats zal alsdan onvervuld j blijven, in afwachting vaa den uitslag ia het 3do district. Op dienzelfden dag zal moeten worden voorzien in de vervulling van 2 Wethoudersplaatsen, tengevolge vau de periodieke aftreding van de beereo Mrs. A. C. Waller en Th. de Haan Hugenboltz. Door de niet-herkiezing van de hee- ren van Thiel, van der Mersch, Krol, I Tjeenk Willink, de Olercq van Weel en Lodewyks, zyn in verschillende I Commissiën plaatsen open gekomen, als 1 in de rechtsgeleerde commissie,' 1 in de commissie van bijstand in bet j beheer der gemeente-financiën, 1 in! de commissie van bijstand in het be- heer der gemeenteverlichtingsmidde* len, 1 in de commissie van bijstand; in zake pensioen en onderstand, 1 in' de coinmissie voor de tramplannen, 1 in- de commissie voor bezwaarschrif ten in zake de plaatselijke directe- belastingenl in eene schutterij-com missie. dat de snelheid der wagens die van bovenverdieping de magazijnen vaa een voetganger niet 'oversehryde, op mode-artikelen van A. Monshonwer de vakken van ooe-eveer 20 M. vóór Co. gevestigd waren. De brand, die tot ongeveer 20 M. na de volgende snel voortwoedde, was moeielijk be- pnnteuRozenstraat hoek Kruisweg, reikbaar en sloeg over op het voor- Jansstraat by de Korte JaDSstraat en pand. by de Riviervisebmarkt, Damstraat De sigarenfabriek brandde geheel hoek Klokhuisplein en boek Spaarne, uit en de derde verdieping van het Schelpenpad op de Dreef. Wagenweg voorpand met den achtergevel werd hoek Koninginneweg eu Kinderhuis- totaal vernield. Acht spuiten eutwee vest boek Zijlstraatstoomspuiten waren in werking, tot dat de wagens alvorens de Zjiistraat'2 uur 's nachts. De spuitgast Van te passeeren, onverschillig of zij al dan Gelder werd door een vallend zolder- niet passagiers hebben in- oi uit te raam gewond. Alles was verzekerd, laten, een oogenblik stoppen. De schade bedraagt circa een halve j ton. Haarlem's Zanggenot. Men schrijft ons: Het zal voor onze Haariemsche Lie- j V erkstaking. Aan de Nederlandsche fabriek van der tal el „Zanggenot Zondag a.s. inmachinerieën en spoorwegmaterieel te Antwerpen een zwaren stryd zyn. i Amsterdam hebben ongeveer tweehon- lü do 3s afdeehng toch dingen niet (jer(j werklieden het werk gestaakt S 4 2? d U BR 6 M W S. Serste en derde pagina. Haarlem, 38 Aug' 1899. Stukken van den Gemeente raad. Aangezien ook de thans goldeude verordening op de heffing en de in vordering van bruggelden op 1 Ja- naari e.k. van rechtswege vervalt, is door B. en W. een andere verorde ning ontworpen, die aan het oordeel van den Raad zal worden onderwor pen. B. en W. hebben van deze ge legenheid gebruik gemaakt om het bestaande tarief, dat af wiss fit tusscben 15, 10 en 7'/ï ct., vuor alle bruggen op 10 ct. te bepalen. Alleen wanneer de twee kleppen eener brug worden geopend, is de pry's van 15 ct. be houden,. omdat in dat geval 5 ct. wordt uitbetaald aan dengene, die den brug wachter bijstaat. De vrijstelling vau vaartuigen, rechtstreeks iu dienst van het, Rijk en de Provincie, komt B. en W. won- sehelyk voor, daar deze gebruikt worden in het algemeen belang, ter wijl betgeen voor gemeeetevaartuigen zou worden betaald, geen voordeel aan de gemeentekas zou opleveren. Daar de havenmeester niet door bepalingen van financieelen aard be lemmerd moet worden in zyn fqqofciën-, meenen B. en W. in de nieuwe ver ordering de bepaling te moeten op nemen, dat geen bruggegeld verschul digd is voor een vaartuig, dat zich op last vau den haveumeester naar een andere plaats begeeft. Voortss stellen B. en W. voor. in te trekken het raadsbesluit dd. 4 Juni 1899 uo. 13, waarbij de perceclen no. 35 en 37 aan den Schoterweg onbe woonbaar zyn verklaard, aangezien de redenen zijn vervaileo. minder dan 13 vereenigingen mede, waarvan 5 Nederlandsche on de ove rige Belgische liedertafels zyn. Onder deze laatste telt b.v. „Or- het zyn meest alle vuurwerkers en voorslagers. Zjj eischen twee cent loonsverhooging per uur, hetgeen de waarnemende directeur beslist weigert. phóoo" uit Natuur 81 „ies DisciplesOngeveer 80 werklieden zouden reods de Mozart^ uit Luik 80, „la Jeune0Qtsiagei] zyn. Politie bewaakt de Benoemd tot rechter in de arron- dissements-rechtbank te Haarlem mr. C. G. von Reeken, thans commies- chef ter provinciale griffie van Noord- Holland, rechter-plaatsvervanger in gemelde rechtbank, advocaat en pro cureur te Haarlem Ten behoeve van 's-Ryks Prenten kabinet, te Amsterdam, is gedurende het 2ie kwartaal 1899, o. a. ten ge schenke ontvangen van den heer A. H. van Subergen, te Haarlem, wet van behoud, liefde en redding, met illustration van Her man ten Kate van het bestuur van het Koloniaai Museum, te Haarlem, afbeeldingen betreffende koloniale voortbrengselen ten dienste van het onderwijs. Lyre" uit Qaaregnon 130, de „Cercle Ciioral" uit Frameries 122zaDgers,enz. Ieder, die weet hoe moeielyk den stryd met onze zuidelijke naburen op h6t gebied van den zang is, /al moe ten toegeven, dat er voor een kleine liedertafel als „Zanggenot" moed toe behoort, zich met zulke gevaarlijke mededingers te dar ven meten. Wy durven dan ook onze Haar iemsche Liedertafel geen zeker suc ces voorspellen, 'doch wensehen haar eri haar wakkeren directeur, den heer Andriessen, toe, dat. zy de eer van Holland hoog boude, zoo schoor, mogelijk zinge en, als 't mogelykis, met oen nieuw zegeteekeu aan haar banier^ uit Antwerpen terugkcere. fabriek. De zaak werd Donderdag middag in eene bijeenkomst onder lei ding van het Neder). Arbeiders-secre tariaat in het gebouw der timmerlie den besproken. Donderdagavond vergaderden de stakende werklieden in het schouw- bnrglokaal in de Plautage. Na een zeer uitvoerig debat werd besloten van elkeafdeeling werklieden van de fabriek, twee personen te be noemen, die heden zullen onderhande len met de directie der fabriek. Van deze onderhandeling zal afhangen of al dan niet eene sluiting van de fabriek zal volgen. De commandant van de Amster- damscbe brandweer, de heer Meier, heeft van een bewonderaar van zyn corps, die onbekend wenscht te blijven, een effect ontvangeD, groot 1000 fl., j 5 pets. Oostenrijk 1868, met bestem- By de Donderdag te 's-Gravenhage i gehouden examens Engelse,b (m. o.) j is o. a. geslaagd, mej. L. v. d. Lin den alhier. De katholieke kiesvereniging hier ter stede, hoeft tot candidaat van den raad gesteld iü district 1IE, den heer H. M. J. van LenDep. By vonnis van de Arr. Rechtbank alhier, d.d. 17 Augustus 1899, is Ja cob Otto, koopman en winkelier, vroeger te Wondricbem, thans te IJ muiden, verklaard iu staat- van faillissement. j Rechter-commissaris jhr. mr. J. W. Qaintus. Electrisclie tram. I Aan de Electrische Tramway Maat- j schappij zyn thans door het gemeente- bestuur deze beide voorwaarden opge- 'legd betreffende de exploitatie der 1 ceintuurbaan Eon jacht. De ageüten-rechercheurs Misset en v. Zomeren ontdekten Donderdagavond dat na sluitingstijd in een bierhuis in de Lange Raamstraat nog een paar j ming voor het Brandweerfonds, korporaals der huzaren op bezoek waren. De tapper trachtte de politie op een dwaalspoor te brengen, doofde de licht,eu en liet de bezoekers in zjjn tuin. De beide militairen moesten ech ter te middernacht thuis zyn Een telegram aan Kruger. Door de Generale Synode der Geref- Kerken in Nederland, te Groningen eu I vergaderd, is aan Paul Kruger het trachtten nu over schuttingen on volgende telegram gezonden daken te ontkomen. Een der buren,; „Öyn. Geref. kerken Nederland be- die zich reeds ter rusteïiad begeven, tuigt uw volk, iu moeilijkheden, har- werd plotseling door een bezoek der vluchtelingen in zjjn slaapkamer op- teljjke deelneming en bidt u toe Gods genade tot behoud des vredes, door andere wist te ontkomen eu de kazerne te bereikon. geschrikt. Eindelyk werd een hunner, volharding in geloof en rechtvaardig den hjj over een schatting klom, bjjheid." den sabel gegrepen en ingerekend, de In de Donderpag gehouden zitting der synode van de Geref. Kerken te Groningen, verklaarde de afgevaardig de van de Presbyteriaansche Kerken uit Engeland zich sterk tegen de staatkunde vau Chamberlain in zake de Transvaal. Hij noemde het een zonde voor God, wanneer aan de BIHNENLAnO Brand te Rotterdam. Donderdagavond te half twaalf werd brand ontdekt in de sigarenfabriekTransvaal de oorlog verklaard werd. van L. J. van den Berg, staande aan' De leden der Synode applaudiseer- het achterpand 66 iu de Wester den krachtig. Wagenstraat-, waarin beneden de sigarenwinkel dier firma en op de peu, terwijl Tom zijne hersens vermoei de oan een pla-n uit te denken ten ein de liet meisje op den duur te lieJpen. „Zou je gaajrne bij een. gemeente secretaris wonen?" vroeg Tom. Peg verklaarde terecht dat genoem de betrekking haar geheel onbekend was, en bij nader inzien moest Tom be kennen dat liet ook weinig tot de zaak afdeed. „Wat ik bedoel is dit", zeide Tom „ik ken een man en eene vrouw in eeue groote stad, waar ik li een ga; die eene dienstmaagd noodig hebben. De man is een schoenmaker en een gemeentese cretaris, en Iiij is een goedhartig man ook, en zijne vrouw is eene zoo goede ziel als men maar verlangen, kan, en ik ben zeker dat, als ziji u namien, zij u geen honger zouden laten lijden, of u slecht böhandeleiimaar zou je hard i willen werken „Ja," zeide Peg, „daar ben ik aan gewoon". „En je zoudt eerlijk zijn, hè?" „Ik heb nog nooit iets anders weg genomen dan het stuk brood waarvan ik u gesproken heb," zeide Peg, eenigs- zins verontwaardigd. „Arme. meid!" sprak Tom. haar vriendelijk op den smerigen hoed klop pende. „Welnu, ik zal u zeggen hoe het er mee gelegeu is als Crank nog geene dienstmaagd heeft wanneer ik in de stad kom, zal ik zien te- maken dat hij u neemt meer kan ik niet zeggen." Peg dankte hemj zoo goed: zij kon den volgenden avond kwamen zij in de stad aan, waar haar lot voor het te genwoordige beslist zou worden. Oude Tom bracht haar naar de wo ning van zijne vrienden, on zeide zoo veel hij kon te barer gunste. Ja, hij zei de veel meer dan hij met mogelijkheid weten kon, maar alles wat hij uit grond zijns liarten geloofde, want de eerlijke. Tom had een sterk geloofwat hij ge loofde meende hij ook te weten. „Zij is zeer klein." merkte Mi's. Crank aan. „Klein ma ar rein," antwoordde de oude Tom. „Dat kan wel waar zijn", zeide Mr. Crank, die zelf van eene zeer nietige gestalte was; „het zal wel met haar lukken". En zoo werd Peg Todd als dienst maagd aangenomen in het gezin van Mr. Crank, laarzenmaker en gemeente secretaris in de stad Stumpington. HOOFDSTUK XX. Te ontwaken- en zich beroemd te ge voelen, moet eene verblijdende en heer lijke gewaarwording zijn zich plotse- ling in het bezit van een groot vermo-j gen gesteld te zien, moet bijna even verrukkelijk wezenmaar misschien, hoewel in. de tegenovergestelde rich ting, is geene dezer gewaarwordingen zoo sterk als die van zich eensklaps tot- den bedelstaf gebracht te vinden. Men zegt Hat zware üroefenissen aanvanke lijk niet in al hare volheid gevoeld wor den, en inzonderheid is dit het geval met de heiligste aller droefenissen, die door den dood van dierbare betrekkin gen veroorzaakt wordtwij kunnen dan ons verlies niet terstond iu zijn geheel beseffen, en daarom kunnen wij ook niet onze treurigheid in haar geheelen omvang gevoelen. Dit moge, in zekere ma-t.ii, ook het geval zijn ten opzichte van hot verlies van fortuin, maar liet is niet volkomen zoo. Door aan den doode, dien wij bij zijn leven bemind hebben, te denken, smaken wij een der; heerlijkste genoegens der herinnering; en hoewel wij betreuren dat wij zooveel schoonheid. liefde, of braafheid' verlo ren hebben, is echter juist de herinne ring van die hoedanigheden, als 't ware, oen balsem voor het gewond hart. Wij willen ons niet venneten de droefheid wegens enkel verlies van fortuin op ééne lijn te stellen met eene droef heid als deze; maar nochtans is zij, in zekeren, zin, smartelijker er is niets bij om 'haar te verzachten. Het is geen troost, maar eene rechtstreeksche ver zwaring van onze droefheid, zich de get- noegens, die rijkdom ons verschaft heeft te binnen te roepen, en onzen tegen- woordigen geldeloozen en behoeftigem toestand met onzen toen maligen te ver gel ijken. Ongetwijfeld zal de philosoof - met zijne voeten op zijn Smymasch tapijt, zijne fijne flesoh naast zich, en voor zijn helder vlammend vuur gezeten. verachtelijk spreken over het denkbeeld van het verlies van enkel rijkdom te betreuren. Het is zeer dwaas; en ech ter is er niemand, die ach morgen niet aan die dwaasheid schuldig zou maken. Onze vriend Lorimer Littlcgood was noch een philosoof noch een held, en dus was hij door deze plotselinge lotwis seling bitte- torn edergeslage nMis schien zou hij die beter verdragen heb ben, zoo al niet bijna met onverschil ligheid, indien hij er de waarschijnlijk heid van ingezien had; doch daar dei oude Bosher hem gestadig verzekerd had dat Ben noch'? aanspraak louter uit de lucht was gegrepen om- hem geld af te persen, was hi) nooit ernstig ongo-

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1899 | | pagina 1