SjpK:tS>
''lAUrtü «'V'
J7»IVIÖ>>
feld 'aan spelers aocrwel als toehoorders
een aangename voldoening gegeven.
Een reuzentaak hadden heeren oon-
certgevers zich opgelegd in de voor-
d:, cht van Beethoven's op. 127. in Es-
du:- Ontzaglijk hoog zijn do cischen
die hier de heroa der instrumentale mu
ziek, niet enkel aan do techniek maar
meer nog aan do intelligentie zijner
vertolkers stelt. Eet laat zich niet z*x>
licht uiteenzetten :u hoeverre de ver
klanking nv t het toondicht zelf in vol
komen overeenstemming was. Mijn per
soonlijken indruk raadplegende sche
nen mij de beide eersto gedeelten, het
Allegro en het Adagio in zijn verschil
lende geledingen, allermeest aan het
ideaal te beantwoorden. Het teedére,
grootsch uitgesponnen Allegro vooral
was in liocge mate boeiend. Heb SclifT-
aando en de Finale stonden m i. met.
gezegde eerste deelen niet geheel op één
lijn Toch leverden ook deze satzen uit
een oogpunt van rhybhrniek en kleur
■eer veel belangrijks op. In het laatste
gedeelte der finale waaraan mij
eveaiwe' dé beweging wat. te langzaam,
toescheen. zcOdai liet gewijzigde hoofd
thema zeer moeielijk te herkennen was
met zijm overvloed aan naslaande
octaven in alle stemmen, was eear rijk
klankeffect, verkregen, wat zonder
nauwlettende reinheid van samenstem-
mmg onrnfcgolijk ware geweest. Uit een
en ander blijkt dat de heer en Robert,
Tak en do Marée zich met eere van Irun
geweldige taak: gekweten en aan velen
een dieper inzicht in een der belang
rijks'© scheppingen op het gebied der
kwart et muziek gcsclibnken hebben.
Dat het inspannende werk met on-
vermoeidon geest en onver-deelde aan
dacht kon wOrden genoten is nog aan
•k stippen als een gelukkig gevolg van
de ditmaal zeer goed geziene inrichting
▼an het programma
Het derde nummer van den avond
Smetatna's ,.Au° meinem. Leben" kon
ik niet hooren. Zeker zal d«se uitvoe
ring niet bij do vroegere, door mij bij
gewoonde. hebben achter' gestaan,
PHILIP LOOTS.
BliiEHL^KIO
Parlementaire Praatjes.
Bij de Voortgezette behandeling der
Ongevallenwet beloonden de leden der
Tweede Kamer gisteren overgrooto be
langstelling voor de gebeurtenissen
in TransvaaJ.
Inderdaad, zoo er over het nieuw
artikel 2 van den heer Kuyper werd
gesproken en over de daarbij voorge
stelde bedrijfsvereenigingen. gepraat
werd er alleen over de telkens binnen
gebrachte bulletins en don inhoud daar
van. De meest e sprekers waren, ddor
bet rumoer in de zaal. bijna, niet te vol
gt». De Voorzitter scheen tegen dit
enthousiasme niet opgewassèn. En er
school eien niet te miskennen, mate van
ironie in de poging van. den heer de
Klerk, can, midden in een red© over
de wet. over do overwinning der
Tiansvalers te gaan spreken, wat hem
natuurlijk elder den voorzitter werd bel
let dreigende deze met schorsing.
Krachtige bestrijding van het. amen
dement ging uit van den Min. van
Just., die. erkonnende liet goede wat
sommige industrieeltn lot. stand brach
ten. ei- op wees dat een regeling noo-
dïg is die alle werkgevers gelijkelijk
omvat-. Het zou voor de industrie een
groot bezwaar wazen om de in het stel-
sel-Kuyptr besloten premie te betalen.
ALs tw o werklieden die f 2.50 pea- dag
verdienen, een ongeval trof. zou eeu
kapitaal van. f 34.000 noodig zijn. Wel
ke klem-industrieel zou dat kunnen
storten Wie zou aan zijn bedrijf, met
dergelijk risico van bevoorrechte sokuld
belast, neg ci-edict varleenen? Ook de
uitwerking vaat liet voorstel bestreed
de Min. op juridische gionden en op
grond van de rechtsongelijkheid van
werklieden bij de wel en bij de niet
aan de bedrijfsvereenigmg verbonden
werkgevers.
Da heet- Vermeulen, die het stelsel
verdedigde door den hêer Kuyper voor
gestaan. omdat lie* de goede verstand
houding tusschen patroon en werkman
beter tot stand zou brengen, drong er
bij de Reg. op aan. dat zij. het amen
dement aangenomen zijnde, haar beste
krachten zou wijden aan de uitvoering.
Hij zou zich echter tevreden stellen,
wanneer" het. beginsel der vrije mede
dinging met do Rijksbank be
houden bleef.
De hear Tydeman betreurde de hou
ding dei' Reg. tegenover liet amend.,
waar-van hij het beginsel aanvaardde,
zender het in détails er mede eens te
aijn. Hij meende dat, het beginsel aan
genomen zijnde, door den voorsteller
of door de Reg. zelve in de uitwerking
alle waarborgen konden gegeven wor
den die de Reg. verlangde.
Onvoorwaardelijke instemming vond
het amend, bij den heer de Beaufort,
terwijl de heer Nolens bezwaren in
bracht, het evenwel mogelijk achtende,
dat dia warden weggenamen. Wilde
de Regeering zich daartoe niet be
reid verklaren, dan scheen hij geneigd
tegen het amend, te stemmen.
Van zijn ingenomenheid met het
amendementrKuyper gaf de heer van
Kempen nogmaals blijk.
Maar de heer v. d. Zwaag bestreed
het privilege dat door het amend vooa*
de groot-industrie wordt geschapen. De
heer de Waal Malefijt daarentegen be
toogde dat dfe door de Reg. voorgedra
gen regeling in Oostenrijk niet goed
had geworkt en dat in het stelsel-Kuy-
pcr de werkgever veel grooter belang
had bij het voorkomen van ongelukken.
De heeren de Kleak en Schaper kwa
men nader tegen hel amendi. op en. aan
het slot der zitting kon dr. Kuyper zijn
verdediging beginnen,, die hij aanvan
kelijk tot details beperkte, mew be-
paaldelijk aanvoerend dait in het. stelsel
der Reg. niet minder dan in het zijne
een groot kapitaal dood-gelegd werd en
aan de industrie onttrokken.
Hij gaat heden, voort. G. Jr.
Academische examens.
Amsterdam. Met gunstig gevolg is
het doctoraal examen in de scheikunde
afgelegd door den heer H. C. Bijl-
Utrecht. Prop. ex. Theologie de
heer J. G. Key.
Leiden. Geslaagd voor het doctoraal
examen rechten de heer D. van Blom
voor het candidaats-examen godge
leerdheid, tweede gedeelte, de heeren
H. de Groot, C. E. Hooykaas en E.
Ippins Fockens.
V reemdeiingen verkeer.
Iu een der zalen van het American-
Bótel te Amsterdam, waar door de
zorgen van bet bestuur van den Na-
tionalen Bond voor Vreemdelingenver
keer in Nederland eene fraaie collectie
reclamemiddelen van de afdeelingen
van den Bond en verdere vereenigin-
geo, ook uit het buitenland, zoomede
van spoorweg en stoomboot maatschap
pijen op zeer praetiscbe wyze was uit
gestald, werd Zondag 29 Oct. jl. de
algemeene vergadering van dien Boud
gehouden.
Op voorste! van de afd. Haarlem
wordt deze plaats aangewezen voor
het houden der eerstvolgende alge
meene vergadering.
Uit het jaarverslag blykt o. a. dat
het aantal afdeelingen met twee ver
meerderd is.
Met de vouwkaart voor Nederland
kan men tegen de Parysche ten toon
stelling gereed zijn, nu het plan thaus
duidelijk omlijnd isook financieel
valt de zaak mee.
Tot bestuursleden worden gekozen
de heeren mr. Joh. M. Jolles, A. van
Eysden Jr. en H. D. Tjeenk Willink
Jr., respectievelijk afgevaardigden van
Arasterdam, Utrecht en Haarlem, die
de benoeming aanvaarden.
De bespreking van het denkbeeld,
om te Amsterdam een centraal bureau
voor inlichtingen ten dienste der vreem
delingeu te vestigen, wordt ingeleid
door den heer Martin Wolff. Uit de
discussie blijkt, dat de beide groote
spoorwegmaatschappijen hier te lande
daartoe willen medewerken en ten
slotte wordt aan de afd. Amsterdam
opgedragen, in overleg met het Bonds
bestuur, een nader onderzoek in te
stellen en voorstellen voor de uitvoe
ring in te dienen tegeu de eerstvol
gende algemeene vergadering, zoo mo
gelijk echter eerder iu eene daartoe
te beleggen buitengewone algemeene
vergadering.
De heer P. de Graaff. voorzitter
van de Vereeniging tot Bevordering
van het Vreemdelingenverkeer in Gro
ningen en Omstreken, werd tot eerelid
van den Bond benoemd.
De Amsterdamache
Zuid Afrikaanschie studenten.
Dinsdagavond te 8.55 vertrok keo
van de Gare de Lyon te Parijs over
Turijn de drie Arasterdaroscbe Zuid-
Af rikaaosche studenten Roitz, Dutoit
en Pretorius. Door den bij zonderen
correspondent van het Hbld. en den
correspondent van de N. R. Ct. te
Parijs, was een ovatie voorbereid en
waren de aldaar woonachtige Hol
landers zooveel mogelijk opgewekt
om by het afscheid der kranige jonge
mannen een huldebetoon van echt
Hollandse!) karakter op touw te zetten.
Tegen het uur, dat de trein zou
vertrekken bevonden zich dan ook
Tele Hollanders op het perron, verder
de consul van Oranje Vrijstaat en
enkele Paryscbe journalisten. De drie
studenten kwamen aan in gezelschap
van den heer Pierson. Zjj waren
blijkbaar getroffen en toonden zich
zeer gelukkig met de laatste berich
ten, die van het krygstoonee! in Natal
waren ontvangen.
Te midden van een waardige geest
drift brak het oogenblik van vertrek
aan, en onder de kreten van „Leve
Transvaal, leven de Boeren, leve Kro
ger, weg met Engeland!" stoomde de
trein weg.
Een tweede ambulance.
Bij het hoofdcomité van het Neder-
landsche Roode Kruis wordt ernstig
overwogen de uitzending van een
tweede Noderlandsche ambulance naar
Zuid- Afrika.
Transvaal en Oranje-Vrijstaat.
Op bet bericht van de overwinning
der Boeren hebben in verschillende1
gemeenten in ons land de vlaggen i
gewapperd. i
De consul-generaal van Transvaal:
heeft van Franschon een zestigdtrzend i
frank ontvangeD, waaronder een vor- j
telyke gift van een inwoner uit Nantes.
In Duitschland word! een circulaire
verspreid om doktoren op te wekken
hunne dieihsten te wijden aan de ver
pleging van gewonde burgers der Z.-A,
Republieken.
De giften voor het Roode Kruis en
de Ned. Zuid-Air. Vereeniging blyven
bier te lande nog steeds stroomen. Zoo
groot is bet aantal, dat wy genood
zaakt zyn ons te bepalen tot deze een
voudige algemeene mededeeling.
Hulde aan wijlen dr. H. J.
Coster.
Er heeft zich een commissie gevormd
(waarin o. a. zitting heeft mr. W.
Cnoop KoopmaDS alhier) die de oud-
stadenteu en de studenten der Leid-
sefce hoogeschool oproept met haar
samen te werken, ten einde in de
Universiteitsstad, in een der gebou
wen, waar zij allen, gelyk by, een
deel van hun studententijd sleten, een
gedenkteeken, in welken vorm dan
ook, te stichten, dat, voor een later
geslacht den Daam van Herman Cos-
ter bewarend, den stambroeders in
Zuid-Afrika het blijk zal zyn, hoe zyn
leven en zijnen dood de uiting waren
van de edelste gevoelens van Neder
land jegens hen.
is, dit, boek te makeu tot een Stan
daardwerk, dat zelfs ia latere jaren j
het gevoelen zal weergeven vau Neêr-
lands eerste mannen over dezen ramp-
zaligen krijg.
INGEZONDEN MEDEDSE-
LINGEN.
30 cents per regel.
Slachtoffers van den oorlog.
Namens het gezantschap der Zuid-
Afrikaanscbe Republiek te Brussel
wordt gemold
„Op telegrapbisch verzoek aan sec
retary of Siat9 for War om doorlating
van óns telegram aan Pretoria, waar
in opgave verzocht wordt van de ge
sneuvelden en gewonden aan zijde dei-
Republiek, is heden toestemmend ge
antwoord.
LEYDS."
In een Reuter-telegram dd. 20 Oct.
Glencoe, in de Eogelscbe bladen,
komen de volgende namen voor van
gewonden:
Piet Pretorius, Hans Bretenbach,
J. D. Bedzuidenhout, J. W. Koek-
moor, John Pringle, jun., T. Uepager,
B. Rudolph, G. Joubert, L. Vermaak,
Piot Four, J. Viljoen, S. van Wyk,
FL Klopper, H. J. Loggenberg, P.
N. Kruger, J. J. Boshoff, J. Groen*
wald, D. Pieterse, Nathan Müller, A.
Anderson, J. du Pretz en G. Vermaak.
Gesneuvelden:
H. Kabie, L. Bardenhost, C. Maritz,
en Henricus Sassenburg.
Beter da» gewone
Leveriraats
Men zal nooit weten wat met
levertraan gedaan is, tot men
Scott's Emulsion heeft geprobeerd.
Men meent algemeen dat lever
traan een naren smaak heeft en de
maag van streek brengt en in vele
gevallen is dit waar van de ge
wone olie. In Scott's Emulsion
echter hebben wij een bijzonderen
vorm dezer olie die volkomen sma
kelijk is gemaakt en een krachtig
hulpmiddel is in de spijsvertering.
De smaak der olie is geheel ver
momd in Scott's Emulsion dat er
uitziet als room.
Scott's Emulsion is in alle op
zichten boven eenigen anderen
vorm van levertraan te verkiezen
en is het beste middel dat kan
worden aangewend voor hoest,
verkoudheden, bronchitis, tering,
bloedarmoede, scrofula, engelsche
ziekte en in alle kwijnende toe
standen van liet gestel.
Verkrijgbaar bij alle Apothekers.
jrj>
1)
WC.
l«G£Z53M«EsS,
Voor den inhoud dezer rubriek stelt de
redactie zich niet aansprakelijk.
Van ingezonden stukkengeplaatst of niet
geplaatst, ivordt de copy niet aan den
inzender teruggegeven.
en
Gedenkboek
N ederland—Transva al.
De uitgever F. B. van Ditmar, Rot
terdam, heeft het voornemen, ïd ver
band met de gebeurtenissen in Trans
vaal, een Gedenkboek het licht te
doen zien, waaraan alle manneQ van
naam en gezag in Nederland zullen
worden uitgenoodigd hun medewerking
te verleenen, om hun meenin." te zeg
gen overden Eugelsch-Transvaalschen
oorlotr. De bedoeling van den uitirever
Engeland—Transvaal.
Gy machtig Albion, roofzuchtig en
[verwater.,
Strekt dus uw gierenklauw weer uit
[naar 't schoon Transvaal,
En zonde van heinde en ver Uw dui
[zenden soldaten,
Uit heblust slechts alleen, naar't edel
[geel metaal.
Want 't is niet waar, al wilt ge't ook
[beweren,
Dat de Transvaal verdrukt Uw on-
[derdaan',
't Is ook geen kiesrecht. Neen Ge wilt
[slechts annexeeren.
Het scboone, r jke land, maar't zal
[zoo gauw niet gaan.
Reeds woedt het oorlogszwaard en
[sneven honderdtallen.
J De dood maait velen weg, in 't land
[van zonneschijn,
i En doet by vrouw en kind veel bitt're
[tranen vallen,
j Dat is uw werk, o BritgoulJorstige
[Chamberlain.
'Het einde is nog ver, houdt moed gy
dappre Boeren.
Strijd voor uw recht, uw vryheid en1
[met God. j
Hoe ook de Engelschman u listig moog' i
beloeren, I
Vertrouw op Hem altijd, en 't
[nimmer missend schot.
Gij groot en machtig volk, gy Engel
sche mynheeren,
Zoo trotsch ran harten op uw sterkte
[prat,
Bedenk dit wel, 't geschiedboek kan
['t u leeren:
David versloeg weleer een snoevend
[Goliath,
Zal ooit het nageslacht rechtvaardig
[oordeel vellen,
In 't pleit van Chamberlain en 'c Hoofd
[van de Transvaal,
Dan zal het voor den één den schaud-
[paal op gaan stellen,
En de edele Kruger doen vereenw'gen
[in metaal.
M. W. J. PORTEGIES.
Haarlem, Nov. '99.
Mijnheer de Redacteur.
Zeer waardeerend den ijver welken
ons Gem. bestuur in den laatsten t\jd
aan den dag legt, om Haarlem's in
gezetenen van goed drinkwater te
laten voorzien, zoo hoopt ondergetee-
kende dat genoemd bestuur do bewo
ners van het Proveniershuis niet zal
vergeten. Naar zyn bescheiden meo-
ning levert ook de aldaar aanwezige
pomp slecht water. Dag in dag uit
ziet men deze bewoners naar de pomp
in de Groote Houtstraat gaan.
Met den wensch dat een onderzoek
in dezen spoedig zal worden ingesteld,
teeken ik mij onder dankzegging,
X.
Rubriek voor Dames.
Een mooi Indiaansch meisje van om
streeks twintig jaar is een ware schrik
voor Mexico.
Zij beet heel oneigenaardig Santa
Teresa en haar geschiedenis is eeu
ware roman.
Om haar een goede opvoeding te
geven deed haar vader, het opper
hoofd van de Yagni-stam haar op
school te Sinaloa in Mexico. Zy
maakte groote vorderingen, badspoe
dig zekere ontwikkelicg, en een min
naar iiet zich ook uiet lang wachten.
Die minnaar, een ryko Mexicaan
met een knap, donker uiterlijk, bleek
haar te bedriegen en na hem tot straf
voor zijn ontrouw oen dolk in zijn
borst gestooten te hobben, besloot hot
bedrogen meisje by haar vader op de
bergen terug te keeren.
Zjj vertelde aan baar vader en de
andere hoofden van zijn stam, hoe zy*
misleid was en tot een oorlog op leven
en dood tegen de Mexicanen werd
besloten.
Den volgenden dag vertelde z[j aan
haar volk dat zij tot de „Groote
Geest" gebeden had en dat die haar
de gaaf geschonken had om alle zie
ken en gewonden te genezeD, zoodat
niemand zich in den krjjg tegen de,
Mexicaneu ongerust behoefde te ma
ken omdat de enkele aanraking van
bare handen de wonde weer kon ge
nezen.
Onder de geloovige Indiauen vond
dat verhaal wel ingang en zij be
groetten haar als Santa Teresa of Te
resa de Engel en zwoeren haar trouw
te zullen bijstaan in haar wraakne
ming.
By haar stam voegde zich nog eea
aantal Amerikaansche ballingen on
aan bet hoofd van 2000 vurige strij
ders stoof Teresa het Sonoradal in
met de kracht en woestheid van eeu
wervelwind. De wroede Indiauen
brandden, plunderden en moordden
tot dat ten laatste de president van
Mexico Diez legen hen te veide trok
met een leger vau 15000 soldateu.
Tegen de overmacht eu de goede
wapenen van deze soldateu waren zjj
niet opgewassen on Teresa's vader
yiel dood naast haar neer. Toen zy
zag, dat zy het niet kon volhouden,
gaf zy haar paard de spor6u, riep
haar manschappen en "reed wild
lachend de bergen in. Na een rit van
drie of vier dagen waren baar krach
ten uitgeput eu hield zjj haar verblyf
in een dal ongeveer tien mijlen ver
der. Nog eenigc malen wist zjj haar
manschappen te bewegen met haar op
te trekken tegen d8 Mexicanen. Op
haar zwart paard gezeten met haar
zwarte fladderende haren wist zij hen
ailen te bezielen.
Een zeer eigenaardige trok van
deze iGdiaansche wasdat zy
lankmoedig kon zijn als een lam, wan
neer het gold zieken te cureoren. De
roep van haar kennis op dat gebied
bleef steeds bestaan en al zal zy vaak
misgetast hebben, er stonden zooveel
buitengewone gevallen tegenover, dat
men haar als een bijzonder begena-
j digde beschouwde.
Zelfs eens ging zjj zoover een Mexi-
caan te genezen en toen dö dankbare
i patient haar daarvoor na zjjn gen9-
zing dank wilde brengen, waarschuw
de zij h6m zich zoo spoedig mogeljjk
uit de voeten te maken aGders zou
haar wraakzucht ook hem treffen.
Zulk een vurig karakter met zoo'a
scherpe tegenstelling van goed eu
kwaad komt zeker zelden voor, ten
minste bjj vrouwen.
Die groote lichamelijke moed mag
om bare zeldzaamheid or;ze bewonde
ring wekkeuwjj zien toch oneindig
liever onze sexe vertegenwoordigen
door haar, wi8r hoofdtrek zachtmoe
digheid is en daaraan paren een groote
mate van zedeljjken moed.
Als voorbeeld daarvan komen ray
in de gedachten die moedigen ver
pleegsters van het Roode Kruis, die
vriend en maagd verlaten om daar in
den vreemde een moeilijk leven te
leiden met het doel de gewonden zoo
wel van vijand als vriend met liefde
te verplegen.
RECEPTEN.
Garnalen in schüpen (4 personen).
Een sausje wordt genaakt van 30
gram boter met 15 gram bloem, ver
mengd met l'/2 d.L. molk en wat
nootmuskaat. Het moet lOmin.kokeu
eu dan worden er U/i ons garnalen
doorgeroerd; nu roert men ar don dooier
van een ei en het stijfgeklopte wit
door.
In schelpen verdeeld wordt het met
paneermeel bestrooid.
Brood met appels.
Van oudbakken brood wordt de
korst afgesnedenhet wordt in meik
geweekt, in suiker gewenteld en dan
laag om laag met appelmoes in een
schoteltje gelegd, tot er brood bovenop
komt.
Begiet dat met gesmolten boter,
strooi er wat suiker over eu zet het
in den oven tot het mooi bruin is.
J'aecu8e.
De „Echo de Paris" weet mee te
deelen, dat de behandeling der zaak-
Zola-Perreux over het „J'aecuse"-
artikel 15 December voor zal korneu.
De Franschen ixi Afrika.
De Fransche minister van koloniën
heeft bericht ontvangen, dat de admi
nistrateur Bretonnet, een luitenant,
een onderofficier en 27 Senegaleezen
gedood zijn in Chari, in den loop van
een gevecht met sultan Rabah. Deze
leed groote verliezen zjjn zoon werd
gevaarlijk gewond.
De diamant-industrie en de
oorlog.
De toestand van de diamant-indus
trie in Antwerpen boezemt ongerust
heid in.
Yoor eenige dagen werd reeds ge
zegd, dat de oorlog tusschen Bngeland
en Transvaal wel als gevolg zou kun
nen hebben, dat 3 a 4000 diamantbe
werkers zonder werk zouden kunneu
vallen.
Autwerpsche bladen bevestigen
zulks; toch schynt het dat er nog
geen gebrek is aau ruwe diamant,
maar dat de kooplieden overkropt
zitten met geslepen goed, hetwelk zy
niet aan den man kunnen brengen
voor dure prijzen, omdat de juweliers,
denkende dat de opslag niet zal duren,
bang zijn thans te koopeu.
lotussehen liggen in de diamanifa-
brieken reeds hónderden molens stil,
en 't is te vreezen, dat zoo de oorlog
lang duurt, eerlang meest al de fa
brieken gesloten zullen moeten worden.
Nog eens Andrée.
Do Amerikaansche bladen bevatten
n brief van commandant Andrée,
een broeder van den Poolreiziger,
waarin hjj betoogt, dat alle verhalen,
die in den laatst n tfjd de ronde deden
dus ook het „Times"-Yerhaal
op geen enkel vast gegeven berusten.
Er zjjn slechts twee dingen, die vast
staan de aankomst van eeu postduif
den dag na het vertrek der expeditie
en de onlangs gevonden boei op de
Noorsche kusten.
Commandant Andrée meent, dat er
wel geen nader bericht gedurende dit
jaar zal komen, doch hjj is overtuigd
woorden en wae vlug in zijne handelin
gen. In een oogenblik had hij de hand-
bi eien om mijne polsen geslagen, ter
wijl de vuisüvochtir do toedracht dei-
zaak ven-telde en zijn meester kwaad
aardige blikken u.mr dezen vertegen
woordiger vaaL den heiligen Herman
dad wiep-p. Dia politie houdt tooh goed
d'- wadvti en doet veel goeds, daar zij
jilist komt als alles voorbij) is en het
geheele huisgezin in zijn slaap vermoord
had kunnen zijn. De agent verwaatidig
de zich alleen van hem no'itie te ne-
mt n toen hiji mij wegvoerde'
„Wa weten alles van u. mijnheer,"
zeide hij verachtelijk, oir weigesde den
rijksdaalder, dien Per vis hem aanbood.
,.Je zult mij wel spoedig weerzien."
..Zal ik nu meegaan
„Daai'k je. Ik denk dat die aai dei-e
niijnliets je op 't oogenblik meer noo
dig heeft en ik denk niet. dat deze
jonge man mlij veel last aal veroorzaken.
„lij zal bedaard meegaan," zeide ik.
En ik ging.
Ongeveer honderd meter liepen wij
stilzwijgend voort Het moet ongeveer
middernacht geweest zijn We ontmoet
ten geen sterveling. Eindelijk fluister
de ik„Hos ter wereld heb je dat
klaargespeeld
„Alleen bij toeval, acido Rattles. „Ik
had liet. geluk te ontsnappen, daar ik
om zoo te zeggen, ieder en steen van
den muur daar achter kende. De helm,
had ik nog van eene verzameling uit
Oxford hier moeten wij over den muur
en nu deden wij verstaaidliger als ik de
jas en den gordel afdeed, vóór we een
weu'kelijiken politieagent ontmoeten.
Die kreeg ik eens voor een, bal masqué.
Mijn voornaamste list van avond was
die, waarmede ik mij het rijtuig vau
den hals schoof, d'al mij: bracht. Ik
stuurde liet met een speciale opdracht
aan den goeden ouden Mackenzie naar
Scotland Yard. Alle detectiven zullen
over een half uur bij Rosenthal zijn.
Natuurlijk speculeerde ik op den haat,
dit deze heer jegens de politie koestert.
Als je ontsnapt waart.-, waa alles goed
en wel geweest zoo niet, dan was hij
er juist de man voor om met je te spe
len als de kat mot de muis. Ja Bunny,
dit avontuur heeft ons vertrouwen op
ons geluk weJ een weinig geschokt.
Maar in elk geval mogen wij blij zijn,
dat wij er nog zoo goed zijn afgekomen.
DERDE HOOFDSTUK.
De oude Raffles mag ai of niet een
buitengewoon niisda-diger zijn* al» cric
keter vra? hij eenig. Hij was een ge
vaarlijke tegenpartij, misschien de ge
vaarlijkste uit diien tijd en toonde niet
de minste belangstelling in een spel,
waarbij hij zelf niet betrokken was. Dit
was volstrekt geen zelfzucht van zijn
kant. Hij beweerde zijne geestdrift voor
het spel verloren, te hebben en. het
slechts uit zeer weinig verheven be
weegredenen nu en dan n.og te doen.
..Cricket", zeidie Raffles, .,is evenals
allo andere sport goed, zoolang je niets
beters vindt. Wat voor voldoening heeft
men ei- van, ala men een -man in een
spelletje cricket overwint, ter-wijl men
graag zijne zilveren lepels wou hebben,?
De goede kant er van is dat men, door
sleeds naar de zwakke zijde te kijken,
zijn vqretand nog een beetje scherpt.
Toch zou ik morgen met cricketspelen
uitscheiden, als die sport mij niet eeni
gc protectie verschafte."
..Hoe dat.?" vroeg ik. ..Het baengt je
maar met het publiek in aanraking en
dat is. naar- mij dunkt, toch alllesbe-
lialvu verstandig em veilig."
„Mijn waarde Bunny, dat ia nu juist
een vqrkeerd begrip van je. Om onge
straft misdrijven te kunnen begaan,
moet men eenvoudig tegelijkertijd eene
andere carrière volgen, hoe meer open
baar, des te beter. Mijnheer Peace, zijn
a>eli rusta in vrede, wendde het ver
meiden gelieol van zich af, daar hij
bekend stond! als iemand, die van zijn
beroep viool speel do en dieren temde
en het is mlijn heilige overtuiging, diat
Jack the Ripper een werkelijk 'eminent
publiek man was. wiens toespa-aken
evenzeer in de couranten, vermeld, wer
den als zijne gruweldaden. Daarom ben
ik or op g-estieldi, dla-t je je op de journa
listiek toelegt on zooveel onderteekonde
j artikeltje® schrijft als jo maar kunt.
jEn dat ia ock do eenige reden,, waar
om ik mijne „bats" niet verbrandl
j Als Raffles speelde was er geen, die
met meer vuur bij liet spe-1 was dan
j hij. en niemand deed zoo zijn best, zijn
partij te doen winnen. Het was een
genoegen voor miji hem te vergezellen
er. naar zijn meesterlijk spelen te zien.
Had hij voor een, oogenblik niets te
jdoeu, dan zaten wij gezellig met el-
•kaar te praten in het tentje, dat de
cricketers te hunner beschikking had-
Jden'. Zoo zaten wij daar ook op den
j tweeden Maandag in Juli. Gewoonlijk
muntte Raffles niet uit in vriendelijk-
[heid jfgens de andere spelers. Het ver
raste mij dus zeer, toen. op dien mergen
een jong raensch tusschen ons ging zifc-
ten en niettegenstaande deze vrijheid,
dcor Ral fles zeer beleefd werd begpeet..
Ik kendfe den jongen man uiet vau
[aanzien. Raffles stelde hem' ook niet
voor, maar uit hun gospredc bleek mij,
dat. zij meer dlan oppervlakkig met el-
jkaar bekend waren. Mijne verwonde
ring bereikte haar toppunt, toen. de
jongeling Raffles meedeelde, dat zijn
vader zeer gaarne eens kennis met hem'
wilde maken, waarin déze dadelijk toe
stemde)
..Hiji is hier op het cricket veld:. Wilt
ge nu even mee gaan
„Met genoegen.' zeidie Raffles.. „Be
waar eene plaats voor mij Bunny."
En weg gingen ze.
„Dat is de jonge Crowley," zeide een
stem aicht-eu' in dia tent..
„Ik herinner mij; hem. Hij was een
\a.n de slechtste spelers verleden jaar."
i Het spel verveelds mij. Ik kwam al
leen om Raffles 'e zien spelen. Weldjia
verlangde ik zeer naar zijne terugkomst
en eindelijk zag ik hem wenken., diat
ik bij heon sjrnï komen
t „Ik wil je aan den ouden Amersteth
voorstellen," fhiistesde hij,, toen ik mij
bij hem voegde. De volgende .week heb
ben zij een cricketwedstrijd als deze
C'rowlev meerderjarig wordt en dan
nïeeten wij daar beiden komen om te
spelen/* zeide Raffles.
„Beide.-* herhaalde ik. „Maar ik ben
geen u»ickotetr.'
at
„Dat kan niet schelen," aeiido Raff
les. „Laat dat maar aan mij over. Ik
heb gelegen, alsof liet gedrukt was,
voegde hij er bij), en verlaat mij nu
op jou om mij niet te schande te maken.
Hij had dieox gloed in zijno oogen
die ik elders maai- al te goed kende,
maar die ik liier in dleze gezonde omge
ving niet verwacht had, hierover pein
zend, volgde ik hean ovea' het veld.
Het was een. knap man. met een kor
ten baard en een onderkin. Hij ontving
mij tamelijk keel, waaruit het voor mij
niet moeielijk was op te maken, dat ik
slechts als onvermijdelijk aanhangsel
van. den onschatbaren Raffles be
schouwd werd.
„Ik ben ijoo vrij geweest," zeide Lord
Amersteth, „om mijnheer Raffles uit
te noodigen, de volgende maand bij mjij
te komen en een partij cricket te spe
len. Hij is zoo vriendelijk geweest, mij
te vertellen, dat hij niets liever wild'e.
als hij met u niet afgesproken had uit
visschen te gaaif."
(Wordt vervolgd.)
