u
I?*
:£f
§1
Eene ideale Verbinding.
beleodiging voor mek te baud'en.
Hoewel Z.E.A. volkomen begreep,
dat de echtelieden, verbitterd waren ge
worden op Trouw t. d. Kolk, doordat
detae steeds op hetzelfde aanbeeld! bleef
hameren, mochten zij toch in geen ge
val hun eigen rechters zijn. Derhalve
wonderde Z.E.A. tegen elk hunner f 3
boete, of 3 dagen hechtenis.
k
o p-o
5 E3
1 g#o
°5 Ills
3* a
M'
J s!
1 1
0
to "V
CD
be I r* 1
*5 1 SS 1
I
CJI CXI
CD tO>
-Jrt
„iii
r 1 S 1
-li!
8295.91
104802.21
H.
3
25
0 05
o P
ic 1 1
1 1
CO CO
00
I*
i
CD C5 co 59
l
I GO Üi 00
•I
SëSs
I o®^-
T1
N
C
s> W
O
it: 93
i«|
I
I B«
I O
3
8»
Azië werd gebruikt, om teo slotte
breedvoerig het gebruik van onsscbrift
eo zyne wording uiteeD te zetteD.
Met applaus werd deze leerryke
voordracht^begroet; ongeveer half elf
werd de vergadering gesloten.
Door den electricien H. Blanken,
wonende do Clercqstraat alhier, is by
de politie aangifte gedaan dat in den
afgeloopen nacht uit zijne woning een
Eortemonnaie met f 14.50 is ontvreemd.
>e diefstal zou moeten zyn gepleegd
door overklimming aan de achterzijde.
De ontvreemde portemonnaie lag in
een kast in de achterkamer, terwijl
de bewoners in de daarachter gelegen
alcove sliepen.
R. K. Leesvereeniginer.
Voor de leden der R. K. Leesver-
eeniging alhier trad Donderdagavond
als spreker op de heer dr. L. J. Sic
king, conrector van het Gymnasium
te 's Hertogenboscb.
De zaal was slecht bezet, ongeveer
een 70lal personen waren tegen
woordig. ZT
Nadat de heer J. van Os de bij
eenkomst mei het uitspreken van eeu
welkomstwoord bad geopend, betrad
de heer Sicking het podium.
Tot onderwerp van zyne lezing bad
spr. gekozen „Het schrift en zijne
geschiedenis". Daar spr. zich bevond
in de stad, die zich beroemt op de
groote uitvinding de Boekdrukkunst,
bad spr. gemeend geeu beter onder
werp te kunnen kiezen.
Onder schrift wordt niet alieen ver
staan het geschrevene, maar ook
het gedrukte.
Het schrift is de in-beeld-breuging
van liet gesprokene. Plato riep uit:
„"Wie bet geschrift geschonken heeft
is een Gód of een Goddelijk wezen
geweest !K OokBilderdyk verheerlijkte
bet schrift. Het schrift is machtig.
Bloeiende volken zijn te niet gegaan,
maar hou taal is gebleven door het
geschrift. Groote geleerden zyn ge
storven, maar hun kunde is bewaard
gebleven door het geschrift.
Door geschriften is bewaard de wet
vau God, door het geschrift kiinken
de lessen van Christus nog in onze
ooren, door het geschrift wordt
handel en verkeer bevorderd enz. Ver
volgens schetste spr. de ontwikkeling
van bet schrift en het gebruik daar
van by verschillende volken, en ver
duidelijkte het een en ander met tee
keningen. Tevens gaf spr. eene be
schouwing van teekens ia bet alge
g(ÜR£NLAMD
De Kamerjonker der Koningin mr.
baron Gericke van Herwynen, is eer
vol ontslagen en benoemd* tot kamer
heer in buitengewonen dienst.
Brief aan Koningin Victoria.
Vijf en-twintig Nederlandschevrou
wen vereenigingen teekenden ingevolge
oproeping van den vronwenbond ter
internationale ontwapening den brief
aan Koningin Victoria die haar is
j opgezonden.
I Ged. Staten van Noord-Holland
hebben vernietigd het Raadsbesluit
van 12 December, waarbij was beslo
ten dr. P. H. van Beuzekom, gemeen
te-geneesheer te Marken, als raadslid
toe te latan.
Transvaal en Oranje Vrijstaat.
Bij het hoofdcomité van het Ned.
Roode Kruis bestaat het voornemen
om met de boot, die 20 Januari van
Amsterdam naar Delagoabaat ver
trekt, eene nadere versterking van
het materieel der Nederlandsche ambu
lances nit te zenden, waardoor het
aantal bedden alleen voor zieken en
gewonden wordt gebracht op 100.
De voorzitter van het hoofd comité
van het Nederlandsche Roode Kruis
ontving een telegram van dr. vau
Leersum. leider der laatst vertrokken
ambulance, meldende, dat de ambu
lance in den besten welstand Napels
had verlaten.
Mr. R. Peith, penningmeester der
afdeeling Groningen, heeft wederom
f2500 aan den penningmeester van
het hoofdbestuur der Zuid-Afr. Ver.
afgezonden, makendö met het vorige
gezondene een totaal bedrag van
f 27000.
De afgietsels voor den Indischen
tempel op bet Trocadero tor wereld
tentoonstelling te Pargs, waarvoor
reeds een maand do kapitein der genie
Staton met een detachement soldaten
van dat wapen werkzaam is. worden
thans naar Parijs vervoerd. Voor dit
kostbaar transport zijn niet minder
dan 20 verhuiswagens (tapissières)
noodig. De expeditie is opgedragen
aan de Gruyter to Amsterdam.
Brand.
De heer N. Tophoff heeft in per
ceel 9 Rozengracht te Amsterdam ge
meen. De wonderen, die God ons vestigd zijn Nieuwe Amsterdauische
wrocht, noemen wy teekens zyner .Kurkenfabriek. Aan de straat is de
Almacht.De seinen aan de spoorwe-j winkel, daarachter de wooukamer, dan
Een zyn teekens voor het personeel, komt men door een keukentje en ver-
loofstommen kunnen iedere gedachte j der door eeu smalle gang in bet-aeh-
in gebarentaal uitdrukken. Diezelfdeterhuis dat diep uitloopt, ongeveer 8
gebarentaal heerschte vroeger ook inmeter, en waarin gevestigd is de
kloosters. Andere soort teekens vond kurkensnydery en de opslagplaats,
men in de bloemenspraak; zoo onder-j De heer Tophoff was nog niet by
scheiden bruidsbququetten z ch aan- de hand toen Donderdagmorgen tegen
stonds van de bloemen, die gelegd'8 uur de leerjongen in de werkplaats i
worden op de graven van onze dier- de kachel ging aanmaken. Hg had dit
bare doodeu. gedaan en tóen de kachel brandde
In Peru bad men het knoopecschrift. j ging hij den vuilnisbak aan de straat
Een peruaansch arebief bestond dan!zetten. In de werkplaats terugge-
ook uit eene menigte knoopen, klu- keerd zag hij dat de knrk flink vlam
wen en garens. Ook de teekenirigeu had gevat. De heer Tophoff, ge-j
ayn de vertolkers der gedachten. Oudowaarsc-buwd, probeerde eerst nog rn6t
schilderijen vertellen u de geschiede-een emmer water te biusscben doch i
nis van Génoveva of Don Juan. Ver-j het hielp niet, de vlammen hadden
der hebben kleuren op wapenschilden reeds te fel om zich been gegrepen.
en kleuren op de lichamen der Indi- De brandweer werd gealarmeerd en
anen alle hunne beteekenis. kwam spoedig met veel materieel ter
Nog herinnerde spr. aan het Mexi-plaatse een dikke, verstikkende rook
caansciie beeldenschrift en wees er op steeg op tusscben de huizen van Ro
hoe de Chineezen, met hun arme taal zengracht en Prinsengracht en de
maar al te rijk schrift, maakten vau brandweermannen hadden daarin lang
het beeldenschrift het woordenschrift, geen gemakkelijke taak, te meer om
dat bg ons iu gebruik is. De uitvin- dat de rnirate tusschen bet woonhuis
ding van't papier heeft op bet geschrift en de fabriek beperkt was.
eeué groote verandering uitgeoefend. De commandant Meier liet het vuur
Hierna ontcijferde spr. nog eenige aantasten met eenige slangen op de
woorden uit het spijkerschrift, dat in Vechlwaterloiding, die door het be
dreigde perceel en de perceel 7 en 11
geleid werden.
De werkplaats en opslagplaats
brandden geneel uitalles was tegen
brandschade verzekerd.
De Ongevallenwet.
Men schrijft uit 's Gravenhage aan
de „N. R. Ct."
Dat het der Regeering ernst is de
„Ongevallenwet 1900" zoodra mogelijk
in werking te doen treden, mag 0. a.
hieruit afgeleid worden, dat zy zich,
in afwachting van de beslissing der
Eerste Kamer van deStaten-Generaal,
reeds nu ijverig bezig houdt, niet al
leen met het ontwerpen van de bij
art. 67 bedoelde „nadere wet", die
aan de verbindbaarheid van art. 1
moet voorafgaan, maar ook met het
ontwerpen der vijftien algemeene
maatregelen van bestuur, dio nog vóór
het in werking treden van de „On
gevallen 1900", krachtens onderschei
dene harer bepalingen, moeten worden
vastgesteld.
Inbraak.
Omtrent de te Den Haag op 81 Dec.
des avonds tijdens de afwezigheid
van de bewoonster, uit een huis aan
den Schenkweg, door middel van in
braak gepleegde ontvreemding, kan
nader worden gemeld, dat gestolen
zijn een groot aantal zilveren en gou
den voorwerpen, alsmede een vierkant
ijzeren gepolijst geldkistje, waarin een
bankbiljet van f 25, een muntbiljetyan
f 10, rijksdaalders en guldens, tót een
bedrag van ongeveer f70.
De uit bet huis vau bewaring te
Arnhem ontvluchte J. Zeegers, ver
oordeeld tot levenslange gevangenis
straf wegens vergiftiging, beeft blij
kens bericht der justitie, waarschijn
lijk de wyk naar Duitschland of Bel
gië genomen.
Te Almelo is opgericht een afdee
ling der Ned. Zuid-Afrikaansche ver-
eeniging, die reeds 73 leden telt.
Ongelukken.
Te 's-Hertogenbosch is de politie
agent Van Daal en. een oppassend,
eerst onlangs gehuwd man, terwijl hg
op surveillance was en uit het Bok-
hovenstraatje kwam, aan de Smalle
Haven in het water geloopen en ver
dronken. De doodstrjjcl van den man
moet verschrikkelijk geweest zyn,
daar by blijkbaar geruimen tijd tot
bewnstzyn was, wat blijkt nit de om
standigheid dat by, id 't water liggen
de, nog lang op zijn hoorntje om hulp
geblazeu heeft. Ofschoon de omwo
nenden op het alarm waren aangeko
men en met loffelyken ijver en moed
alles in het werk stelden, om den on
gelukkige te redden, moebt dit niet
gelukken. De toestand van den weg
aldaar moet oorzaak zijn geweestdat
by te v ater geraakte.
.NG ZON DEN MEDEDE
LINGEN.
30 cent per regel.
De geneeskundige praktijk heeft
afdoend bewezen dat in bijna elk
g val waar levertraan noodig is,
ook liypophospherzuren en glyce
rine vereischt worden. De hypo-
phospherzure kalk en soda bevor
deren de spijsvertei ing, voeden het
zenuwgestel en zijn van groot nut
voor kinderen bij het vormen der
beenderen. Glycerine is een won
dervol middel in verbinding met
levertraan, daar het gisting belet
en eene snelle opname der olie in
het bloed schijnt te bevorderen.
Derhalve heeft de wetenschap
deze standaard-herstellingsmidde
len in een vorm verbonden bekend
als Scott's Emulsion, hetwelk nog
bovendien het voordeel bezit van
smakelijk en gemakkelijk verteer
baar te zijn. Scott's Emulsion is
in elk opzicht beter voor eenig
patient dan levertraan in eenigen
anderen vorm en men kan het
met volkomen gerustheid aan alle
kinderen ingeven die niet goed
vooruitgaan.
Er is geen geheim wat betreft
de formule van Scott's Emulsion
en zijne overtreffende waarde is
boven allen twijfel verheven.
Verkrijgbaar bij alle Apothekers.
RECHTSZAKEN.
Diefstal uit de zilverkamer
vau het Koninklijk Paleis te
's-Gravenhage.
Voor de Haagscbe Rechtbank stond
Donderdag gelijk wy reeds met
een enkel woord meedeelden in ons
vorig nummer terecht de gewezen
zilverbewaarder van H. M. de Ko
ningin, die zich schuldig had gemaakt
aan diefstal van gouden en zilveren
voorwerpen uit de zilverkamer van
het Paleis in het Noordeinde.
Uit de voorgelezen lijst bleek dat
successievelijk ruim 1-50 voorwerpen
groot en klein waren gestolen en by
een opkooper waren verkocht.
Tegen dezen opkooper behield het
O. M. zich voor eene vervolging in
te stellen wegens heling.
De beklaagde was in 1894 van zil
verknecht bevorderd tot zilverbewaar
der en als zoodanig belast met hel
beheer [der zilverkamer. Hij bekende
in het jaar 1897 toen hij door schal
den in moeilijkheden was geraakt en
er beslag bij hem was gelegd, begon
nen te zyn met voorwerpen uit de
zilverkamer te stelen en die te ver-
koopen bij F. van Ipenburg.
By niemand anders had hy iets ver
kocht of ten verkoop aangeboden.
Als eerste getuige werd gehoord de
hofmaarschalk Br. Clifford, die in
1894, bij zyne aanstelling met den
zilverbewaarder Le Blanc, en een
paar zilverknechts eeu inventaris van
de zilverkamer had opgemaakL
In 1898 werd de zilverkamer we
derom opgenomen en een lijst ge
maakt van de voorwerpen die toen
ontbraken.
Aan de eerlijkheid van beklaagde
had getuige nimmer getwijfeld.
Een gelijkluidende verklaring werd
afgelegd door personen die met Le
Blanc in de ziWerkamer werkzaam
waren geweest.
Op een vraag van den verdediger,
mr. J. Slingenberg, waarom destuk
ken van overtuiging Diet ter terecht
zitting aanwezig waren antwoordde
de president, dat dit onnoodig was
geoordeeld omdat de betrokken per
sonen de voorwerpen hadden herkend
als toebehooreude aan H.H. Majestei
ten. Desgevraagd, verklaarde de Hof
maarschalk de juiste schade niet te
kunnen opgevennaar gissing zou
deze echter ongetwijfeld eenige dai-
zenden guldens bedragen.
De opkooper die by den aanvang
van zyn verhoor herinnerd werd aan
hetgeen de officier zich had voorbe
houden, verklaarde dat Le Blanc in
1896 begonnen was verschillende voor
werpen waaronder antiek „gemaakt"
gouden en zilveren stukken, by hem
te verkoopen. Le Blanc had opgege
ven zilversmid te zyn en te wonen in
de Twentstraat. Steeds had by de
volle goud of zilverwaarde betaald
doch natuurlijk getracht voorwerpen
die op zichzelf als werkstuk waarde
hadden zoo goedkoop mogelijk te kry-
m.
Volgens beklaagde was slechts een
der stukken een beker gemerkt
met een kroon. Gevraagd Daar de
aanleiding tot de diefstallen deelde
bekl. mede, dat het te hoog opge
voerde hnishouden aanleiding bad
gegeven tot het maken van schulden
waarbij nog kwam eene ongepaste
relatie met een andere vronw aan wie
hy in het laatst van 1898 nog al veel
geld had gegeven. Nimmer had Van
Ipenburg hem naar de herkomst der
voorwerpen gevraagd, inaar hem in
tegendeel aangespoord om, als by nog
wat had, het te brengen. Bij het ver
laten van het paleis stak bij de voor
werpen die hy nit de zilverkamer me-
denam, in den zak, zoodat niemand
er ooit iets van gemerkt had.
Subst. off. v. justitie mr. Van Geuns
wees in de eerste plaats op de aan
dacht die deze zaak heeft gotrokken
door de hooge positie van de bestole
nen en den grooten omvang van den
diefstal. De zaak zelve, door de uit
muntende instructie zoo gauw voorbe
reid, is wat de feitelijke constructie
betreft zeer eenvoudig.
De juridische constructie is moei
lijker omdat men hier op de grens
staat van diefstal of verduistering.
Daarom is zoowel het eeu als het
ander ten laste gelegd hoewel de
officier voor zich aanneemt diefstal,
het voortgezet misdrijf van diefstal.
De moreele zijde van deze zaak achtte
de officier eedter <pog het gewichtigst
omdat bekl. het groote vertrouwen in
hem gesteldzoo bitter heeft beschaamd.
Huiselijke omstandigheden mogen in
den aanvang tot diefstallen hebben
geleid, andere niet te vergoelijken
uitgaven zyn oorzaak geweest dat
bekl. steeds meer is gaan stelen.
"Wettig en overtuigend bewezen
achtende dat bekl. zich heeft schul
dig gemaakt, aan het voortgezet mis
drijf van diefstal, vorderde het O. M.
diens veroordeeling tot 2 jaar en 6
maanden gevangenisstraf.
De verdediger mr. J. Slingenberg
was van oordeel dat zijn cliënt zich
had schuldig gemaakt aan verduiste
ring doch liet deze quaestie verder
rusten. Wat de moreele zijde dor zaak
betreft erkende pleiter dat bekl. de
tering niet naar de neriDg had gezet.
Voorts wees hij op de verleiding
waaraan bekl. was blootgesteld ge
weest en het gemis aan voldoende
controle. Bij eene behoorlijke controle
had z. i. die pluraliteit van feiten
niet kannen bestaan.
Van Ipenburg noemde pleiter den
boozen geest die Le Blanc heeft
voortgedreven. Ten slotte vroeg hij
het opleggeu van een lichtere straf.
Uitspraak over 8 dagen.
Een valsche munter.
Voor de Amsterdamsche Rechtbank
verscheen Donderdag W. F. Smith ui-
Z6D, meubelmaker, beschuldigd van
vervaardiging en uitgifte vanvalsche
rijksdaalders. Ia zijne werkplaats op
de Rozengracht zjjn matrijzen voor het
gieten van valsche rijksdaalders ge
vonden en draadnagels waarin stem
pels voor de letters van het randschrift
„God - zij met ons" waren gesneden.
In den avond van den Sen Augustas
is Smithuizen door rechercheur Peters
"egd", op de hielen gevolgd en
óp heeterdaad betrapt.
Eerst wisselde hij by den sigaren
handelaar Reeser in de Wolvenstraat
en by een winkelier in de Reestraat
twee valsche rijksdaalders en daarna
een derde by de weduwe Broere, die
iu de Raamsteeg een sigarenwinkeltje
heeft.
Smithuizen beweerde nu, datbjjde
gevonden en uitgegeven valsche rijks
daalders, zestien in getal, voor echt
gehouden had. Des morgens bad hij
bij do aflevering van zes otoelen f32
in Rijksdaalders en guldens ontvangen.
Met nog wat andere specie had bij
dit geld in een lessenaar geborgen.
Ia den loop van den dag had hy be
zoek gekregen vau een zilversmid, De
Groot geheeten, die ergens in de
nieuwe stad woonde en wat Eugelsch
van hem wilde leeren, omdat hy het
voornemen bad,naar Transvaal te gaan.
Deze De Groot nu moet volgens bekl.
de in den lessenaar geborgen rijks
daalders verwisseld hebben tegen val
sche stukken.
Eerst bij zyne arrestatie in de Raam
steeg bemerkte by, dat zijn rijksdaal
ders valsoh waren. Hy had al dat
geld van huis meegenomen om een
rekeniDg van een zijner leveranciers
te betalen. De president merkte den
beklaagde op, dat hy dan toch vreemd
deed met drie rijksdaalders klein te
maken, als hij een rekening te beta
len bad.
De draadnagels met de letters en
een vijltje, welke zaken in een defecte
zitting van eeu leunstoel te zijnen huize
zyn gevonden, waren volgens bekl.
door een vreemden man by hem ach-
tergelalen en by verborg ze in den
stoel om af te wachteD, of die man
nog terug zou komeD. Ook is er gips
iu zyn buis gevonden, dat gips ge
bruikte hij voor het repareèren vaD
spiegel- 6g schilderijlijsten.
Intuaschen is ömithuizen elf jaar
geleden al eens veroordeeld wegens
val ch-munteii, en buitendien heeft by
by zijn arrestatie en later bjj den
recbter-commissaris eene volledige be
kentenis afgelegd.
De president vroeg den beklaagde,
of deze elf jaar geleden terecht of
ten onrechte veroordeeld was. Tot
tweemalen toe verzocht. Smithuizen
van de beantwoording dier vraag ver-
schoondte mogen blijven,maar eindelijk
gaf bij toch toe, dat hy destijds ge
vonnist was wegens het maken van
valsche munt, niet onschuldig, maar
schuldig. Voorts bleek ter terecht
zitting dat de alliage der op Smit
huizen gevonden rijksdaalders precies
dezelfde is als die van het metaal,
gevonden aan het vyltje en op een
ook by hem gevonden ijzeren gietlepel.
Smithuizen heeft destijds Peters mee
gedeeld, dat hij voor het gieten der
rydsdaalders oude koffie en thee
potten versmolt. De valsche stukken
blonken goed maar waren lichter en
van aDdere kleur dan echte.
Ais deskundigen werden gehoord
de heeren dr. P. Ankersmit en Yam
Ledden Hulsebos, die eene zeer nit-
1 voerige verklaring aflegden omtrent
het onderzoek van het aan den lepel
en het vijltje gevonden metaal. Smit-
hnizen zeide, dat hij den lepel plachtl
te gebruiken om het gehalte van zijn®
brandspiritus te onderzoeken aan der:
kleur der vlamde deskundigen ver-P
klaarden echter, dat het gehalte niet£
aan de kleur der vlam te onderken
nen is.
By zyne arrestatie heeft de bekl.f
verklaard, dat er geen enkel mede-F
plichtige noch bij de vervaardiging'e
noch bij het uitgeven betrokken was.r
Tevens heeft bij toen medegedeeld, dat f
zijne zaken geheel verloopen waren,f
zoodat hy nog maar f 2— per week!I
verdiende. Ook te Arnhem heeft hjjf
valsch geld uitgegeven. De beklaagde!®
heeft vroeger een werkplaats gehad f
boven het politiebureau aan de Lau
riergracht. Het bleek nu, dat hy ookf
daar matrijzen had voor het vervaar-,!
digen van valsch geld. f.
Een zyuer knechts vond eenmaal!1
een stel van zulke matrijzen op de
werkplaats. Smithuizen haastte zich
toen die voorwerpen te vernietigen.^
De knecht begreep waartoe zy ge-!1''
diend hadden en waarschuwde zyn p
kameraden, dat zy g08d toe moesten
zien als zy Zaterdag bon weekgeld f
kregen. Dezelfde knecht probeerde
wel eeDS om er achter te komen, wat f'
Smithuizen in zyn kamertje uitvoerde,
maar er waren geen kieren iu de p
deur of het beschot. p
De verdere behandeling is wegens
ongesteldheid van den hoofdgetuige I.
den rechercheur Peters, uitgesteld tot
25 Januari.
Vergiftiging.
Voor het gerechtshof te Arnhem is H
Donderdag in hooger beroep behan- r:
deld de zaak tegen Jacob Zeegers, i'
door de Rechtbank aldaar t >t levens-
lange gevangenisstraf veroordeeld,
'wegens vergiftiging zijnerechtgenoote. j,
Daar Zeegers, zooais men weet, uit t>
bet Huis vau Bewaring ontvlucht is f
en nog niet weder is aangehouden, jt,
werd verstek tegen hem verleend. v.
Na voorlezing van het rapport door 1
den raadsheer-rapporteur werden een
10-tal getuigen, waaronder éea des
kundige, gehoord.
De advocaat-generaal jhr. mr. Sand-'
berg, achtte het hem ten laste gelegde
wettig en overtuigend bewezen 8u
vroeg bevestiging van het door de
rechtbank gewezen vonnis.
Letteren en Kwrasto
Rosier Faassen.
Vooral in de laatste weken is de
toestand van den heer Rosier Faassen
dermate uitstekend, dat hem door den
geneesheer reeds de dag is genoemd,
waarop hy binnenkort deSche-
veningsche villa zal mogen verlaten.
Zelfs is er kans, dat zyn tooneelfeest
dezen winter nog zal kunnen door
gaan.
Men# meldt ons uit Amsterdam
Er is misschien geen Beethoven-
speler ter wereld, n'en déplaise de
overige kunstenaars, die als Frédéric
Lamoad in siaat is de meest intieme
bedoelingen van den meester, zoo juist
zyn hoorders te openbareD. De 5
Sonates die by op den eersten van zyn
4 Beethoven-avonden speelde, gaven
een zoo geheel anderen indruk dan
wanDeer zy door anderen, hoe ver
dienstelijk ook, worden gespeeld, dat
men bijna meenen zou met andere
werken of met een anderen componist
te doen te hebben. Het valt niet te
ontkenneD, dat Lamond een te reus-
achtigen taak heeft op zich genomen;
vier avonden Beethoven te genieten
in zyn voornaamste werken voor het
klavier, Lamond diö te hooren voor
dragen gedurende 2*j2 uur en bijna
zonder rustpoos, zal blijken velen te
sterk te zijn en ik vrees, dat dit zal
blijken op de drie nog volgende avon
den (6, 10 en 13 Januari, kleine zaal
Concertgebouw). Intusschen mag meu
niet verzuimen dan een gedeelte van
zyn programma te gaan hoorenzyn
uitvoering van de "Sonate opus 106
(fiir das Hammerklavier) deed Lamoud
kennen als eeu zóo bizonder Beet-
hovenspeler, zyn spel getuigde van
een zóo volkomen begrijpen van en
eeu zóo geheel opgaan in de bedoelin
gen van den componist, dat men niet
mag verzuimen hem te hooren.
Er zyn weinig priesters iu den tem
pel dezer knnst, die in staat zijn do
worden. Ook de correspondent die hem
bet eerst herkend had. zag op dm
thans eeuwig slapen den Britschen a,aii-
▼oerdier, met een ernstig gel aaitde
andere uorrespondenit had reeds zijjn
notitieboek uitgenomen en toekende
ei' vluchtig iets in op.
,.Arme karei,'" zeide Generaal Smit-,
„hij is ook die slachtoffer van die E11-
geJscha politiek go-word. Hij was een
dappere kerel, en ik had hem graag
in het leven gezien."
De correspondent die dJeai doode her
kend had, boog zich voorover, nam den
aakdoek van d'en gesneuveld® van deen.
ga-ond, en bedekte daarmede cliens ge
laat.
,,Twoe van jullie kan die wacht hou
hij die lijk vam GoJiey, en oppas dat)
geen mcnsch daar aan Bom", sprak Ge-
neoaaJ Smit, en met een zucht wendde
hij zich om en stapte naarr den zuid
kant van die kx-uin, van. welken kaaxt
nog steeds Iret geknetter van. geweren
werd gelvoord, nu en dan gemengd met
liet zware bulderen van het geschut.
De strijd woedde dan ook neg herig
ander aan den voet van den berg. Dei
bestormers waren den vluchtenden vij
and achtervolgd, on onderhielden een
hevig vuur op het verschanste kampje
A*t de Hooglanders of Bergschotten in
de haast hadden opgeworpen. Deze be
antwoordden het vuur, en dalair ook de
kanonnen op de Boeren vuurden, zon
der echter eenig kwaad te dfc-en aan
kom, konden de Transvalere niet nabij
genoeg kom cm om dien vijand uit- zajmei
stelling ta verjagen,
j Daar kwaim echter het was reeds
bijma vier mut' in den namiddlag de
150 man om den rechterkant van, den
kop, die Generaal Joubea-t gezonden,
[had onder bevel van Kommandatnt-
j Uys. Toen de Engelsohen zagen, dati
zij thans van twee kanten aangevallen,
werden, schoten zij hunne geweren op
den nieuwen vijand' af, en wierpen toen,
hunne wapenen weg, waarna zij over
haast uit het kampje de vlucht namen,
en zoo snel mogelijk trachtten, 't groo
te kamp te bereiken. De twee andere
kanonnen die zich daar bevonden^ be
gonnen thfansl oak tip die tna|dlerende
Boeren te schieten.
De Boeren aanvoei-ders, Uys, Ma-
lan, Roos, Ferreora en YoïSter bieldien
een korten 'krijgsraad.
„Ons mensohen is bamja gedaan,"
zeide Joachim Fen-eira „want ons vecht
al van van morgfen. af, maar as bullie
een beetje gamtöt bêt, dan denk ik dat
ons dia Engelsche kamp móet storm
loop as dia Generaal nog net voor ons
een paar honderd man kan stuur om
te help, dam had ons van avond1 nog
die kamp."
„Ik zal een expresse aan die Gene
raal stuur, en voor hem laat vraag oon-
ans nog hulp te zen-den, en als ons dan
gerust hêt kam ons die kamp pak".
„Ja, maar," zeide Stepkanus Roos,
die zwart van den kruitdamp was, en
een doek om zajin linkerhand had\, om
het bloeden van een vleeschwond hem
door een vijandelijken kogel veroor
zaakt te stelpen, „als ons die kamp
pak, diaai moet partij van die men-
schen. dit- van dlia ander kant doen, en
van Weilbaoks lcbp zijn kant moest-
ook memsdien een aanval doen, zoodat
die Engelsohen ons nie kaïn ontvlucht."
Kommandant Uys ztond een zijne»'
mannen najar het lager' terug met de
noodige boodschappen voor den Gene
raal. Doch spoedig bleek het dat alle
verdere kans voor vechten verloren
was. Een zeer zware mist kwam van
d'e bergen af en binnen een hajlf uur
tijd was het Engelsche kamp geheel
aan het gezicht der Boeren onttrok- J
ken. Het was spijtig, doch er viel niets
aan te dio enmen moest langs den voet1
van den kop naar hét kamp terugtrek-1
ken, en waternat en afgemat kwam
'men da air kort voor donker- terug. Op'
den kop waren een aantal Boeren dob-r
den mist ov01 vallencm moesten zij. er
zoo goed zij konden den nacht door
brengen, tusschen de doodlen en ge
wonden. Wij( moeten-, een oogemblik
zien wat er vaof Willem Bothnia ge
worden is. Toen hij zijn. boodschap aan
Generaal Joubert afgegeven had, reed
hij naar zijn kamp terug, want hij; wil
de zijn eigen paard krijgen, en het. ge
leend© -dier aan den eigenaar terug
bezorgen. Het kostte hem heel wat
moeite oon zijn eigeaii rijdier te vinden,
want rnien had. de paarden naafr het
groote lager gebrtachit|, en daarheen
mfoest de -jongeling Weer terug. Ten
laatste kreeg hij toch Charlie in dei
halnden, een viond hij ook diaar in liet
groote lager den eigenaar van 'het ge
leende dier. Charlie was natuurlijk ge
heel en al uitgerust, eai zag er flink uit,
en misschien was het dit, dat het oog
vain adjudant Viljoen trof, die juist uit
de tent van den Generaal kwam, toen
Willam die te paard1 passeerde op' weg,
naar zijn eigen lager.
„Ei, kom een beetje hier," riep de
adjudant hem toe en Willem galop
peerde naar de tent.
„Rij gauw liniks bm die Spdtskop, en
zeg voor Kommandant Ma Jan, die Ge>-
mtraal order hom om met zijn men
sehen die Engelsche kamp van die Z,-
kant- te pak, en Kommandant Uys
moet dit van die Noordkant doen, en
dan zal ons Kommandant Weilbach
vain die randje zijn kant laat storm
loop. Die Gen-era al zijn- orders is, dat
dio menschen die kamp van. avond
moet neem, al barst dit ook. Toe-, ke
rel, jou paard is fluksob, en jij kan.
gajuw rij, die ding is ban.ja haastig".
Willem voelde eerst lust om den ad
judant te vertollen dat hij reeds den
geheeden morgen in. het gevecht was
geweest, dien kop op- en afgeklommen,
was, en nu moede was. want het was
thans bij-na vier u-ur, en de jongen had
nog geen voedsel gehad sinds den mor
gan. zobdat liaj waarlijk eenigszina ge
daan voolda Doch hij schaamde zich
om den adjudant te laten denken dat
hiji onwillig was om zij pi plicht te doen,
en hij zeido slechts
„D'is goed, 'oom Piet, ik zal nou rij,
en net zoo gauw maak ala ik kan".
En werkelijk sprong Mjj ook in vol-
len galop weg, 'het laigeir dbor. Bij de
zuidzijde gekomen, zag hij ee<n ouden
Boer zitten, die aich aan een stuik bil
tong 'vergast-te, en de. jonge man, die
half flauw van. honger was, hield zijn
pasfd! stil en zeddie:
„Oom geef toch as je blieft een stok
biltong' voor mij ik liet nog' niks ge-
eet niet van van. morgen z-es uur, en
nou moet ik expresse rij; voor die Ge
neraal."
De oudere Boer kende den jongeling
niet, doch dit belette hom niet om zich
modélijjdend on Christelijk tegenover
zijn jongeren medestrijder te gedragen,
e-n hij zeide:
„Ja, neef,, met plezier", waarna, hij
uit een zak op een nalbij staand-en wa
gen een, stuk beestbiltong haalde eai
dit aan Willem' overhandigde. De jon
ge Boer bedankte zijn weldoejy»' vrien
delijk en sr.oklo daarop voert, het hek
v.in het lag:.-,r door, en een. voetpaadje
volgend dat rechte van dén kop ging.
Met de rechterhand hield hij teugel
en geweerin dio linkerhand had hij
het stuk biltong, en daar hij geen kans
had om dit met eon mes t-e snijden,
scheurde hij er stukken met zijne tam
den af, ten einde zijp honger ©enigs
zins te stillen. Eh onbértusschen ging
Charlie in- vinnig*jn galop voorwaarts.
(Wordt vervolgd.)
