Contract procedure.
Zooals wij gisteren reeds met een
enkel woord mededeelden werd roor
de ITaarlemscbe rechtbank gepleit
inzake beweerde verbreking van con
tract. Thans komen wy op deze zaak
nog eens uitvoeriger terug.
Jhr. Henry Tindal te Amsterdam
had gedagvaard tot ontbinding van
zyn contract met den heer N. van der
Sleen, chemicas alhier, benevens tot
schadevergoeding, op grond dat deze
als directeur zijne verplichtingen en
opdrachten niet was oagekomen.
Voor den lieer Tindal trad op Mr.
D. E. Licni, (procureur Mr. H. Pb.
3t Hooft); voor den heer Van der
Sleen Mr. H. J. Biederlack, (procu
reur jhr. Mr. F. W. van Styrnm).
Mr. Lioci het woord krijgende, wees
er op hoe Jhr. Tindal den lsten Mei
1895 als hoofd van zyu chemisch en
bacrereologisch laboratorium, destijds
te Oudshoorn gevestigd, aanstelde den
lieer N. van der Sleen op een trak
tement van f 6000 'sjaars, met de
verbintenis dat, deze daaraan al zyn
tijd zou wijden. Het hoofddoel, dat
de heer Tindal vooroogeo stelde, was
evenwel om Parijs van zuiver door
middel van ozon gesteriliseerd water
te voorzien en daartoe zou mettertijd
dan cok het laboratorium naar de
omgeving van Parijs moeten worden
overgeplaatst. Dit is dan ook nu te
I oicv!!le le Pont bij Parijs gevestigd.
Tot 1897 ging alles tusschen eischer
en gedaagde goed. De heer Van der
Sieen deed al zyn best om Jhr. Tin
dal in zijne pogingen te steuneo, totdat
cms-reeks half Mei van dit jaar, toen
gedaagde zijn traktement nog niet
had ontvangen, door hem eece som
matie tegen den heer Tindal werd
ingesteld tot betaling van die som.
Dat was de eerste stoot tot eene
minder vriendschappelijke verhouding.
Het daaropvolgende jaar heeft de beer
van der Sieen zeer weinig voor den
beer Tindal uitgevoerd, niettegen
staande laatstgenoemde htm zeer
coodig bad. Den 13en April 1899 zond
do heer Tiodal eene sommatie aan den
heer v. d. Sleen dat hij zich naar Jein-
vilie le Pont moest begeven teneinde
de directie van het laboratium cp zich
te nemen, waaraan do gedaagde even
wel geeD gevolg gaf. Volgens pleiter
was gedaagde daartoe volgens het
contract, waarin geen woonplaats van
den heer v. d. Sieen was vermeld,
verplicht geweest. Daarbij wasOnds-
boorn wellicht zeer geschikt om proe
ven te doen, doch her arbeidsterrein
moest natuurlijk uitgebreid worden.
En dat beklaagde dat wist, bewijst
dat by geholpen heeft aan het in
pakken van alle instrumenten tot ver
zending naar Brussel, waar het labo
ratorium ook nog een tyd gevestigd
is treweest. en vervolgens plannen
heeft gemaakt voor de installatie van
het laboratorium te JoinviUe lePont,
waarvoor hy zelfs 5 weken t8 Parijs
vertoefd heeft.
Daar het contract omtrent de stand-
plaatst van gedaagde uiets aangeeft,
was hij dus, toen er to Oudshoorn
niets meer te dirigeeren was, verplicht
naar Joinvillo le Pont te gaan. Plei
ter concludeerde derhalve tot ontbin
ding van het contract door gedaagde
en schadevergoeding.
Mr. Biederlack aan het woord ko
mende zeide dat de heer v. d. Sieen
niets anders was dan chemisch eu bac
teriologisch desknndigo en tevens
raadsman van de Amsterdamsche Wa
terleiding en andere instellingen en
isdsardoor in aanrakiug gekomen met
deü heer Tindal Nadat by twee jaar
belangeloos de zaken te Oudshoorn
bad behartigd, was er een vaste over-;
eenkomst tot stand gekomen en het
zelfde contract dat met directeuren
in andere steden was gesloten, getee-
kend. Verder wees pleiter er op hoe
zya cliënt steeds zoowel te Oudshoorn
ais te Haarlem voor het laboratorium
vau den heer Tindal heeft gewerkt.!
Op 1 Mei 1897 had by van laatst-1
genoemde te vorderen f 6000 trakte-
ment pi. f1500 verblijf- en reiskos- j
ten. Eerst op '6 Juni werd eene pro-j
messe tot dat bedrag afgegeven te
betalen op 16 December 1897, waar-I
mede de heer v. d. Sleen geen genoe-j
gen behoefde te nemen en dan ook j
niet nam. Verder was zyö cliënt nim-
mer geraadpleegd over eene eventu-
eele verplaatsing van het laboratorium
en achtte by het ook niet geschikt
om dit naar Joinville le Pont over te
brengen, daar de zaak nog niet ryp
was Immers al kon in Oudshoorn eeue
kleioe hoeveelheid water door middel
van ozon gesteriliseerd worden, daar
om kon zonder te groote onkosten de
groole hoeveelheid te Parys daarvoor
r.og niet in aanmerking komen en de
heer v. d. Sleen zag de zaak dan ook
donker in. Verder kwamen er slechte
berichten uit Parys en ten slotte had
hy te veel eergevoel om aan eene som
matie, waarvan by de gegrondheid
niet inzag, gevolg te geven.
Pleiter concludeerde derhalve tot.
niet ontvankelijk verklaring van deni
eisch op grond dat het laboratorium j
niet naar Parijs was overgebracht en
I de inrichting aldaar ook geen labora-
torium was, en ten tweede dat zyn
cliënt niet verplicht was aan de som
matie gehoor te geven.
Verder was niet in het contract
vermeld dat gedaagde al zijn tyd aan
de onderneming zou wijden. Als inwo
ner van Haarlem nam hy op zich de
zaken te Oudshoorn te regelen, anders
j niet. Van eene verplichting om elders
te gaan wonen, is dan ook nergens
gesproken.
Na re- en dupliek werd de uitspraak
bepaald op 17 April a,s.
Heropening.
Heden nameo wy eea kijkje in het
gerestaureerde magazijn van witte
goederen, in de Warmoesstraat No. 14,
en kunnen niet anders dan met lof
gewageu van deze verandering.
Onmiddellijk bij bet binnentreden
in den winkel valt het achterfront in
't oog hetgeen door weerkaatsing van
een daarin geplaatsten spiegel de ge
zelligheid doe't verboogeu twee ne
vens dien spiegel geplaatste deuren
geven toegang tot het atelier en het
magazijn, welke beide laatste afdee-
üngon mede zyn vergroot en geheel
naar do oischen des tjjds ingericht.
Wij weoschen den heeren N. G-. de
Vleeshouwer Co. veel succes met
hunne hernieuwde zaak, welke heden-
avoud zal worden heropend en voor:
taan den naam van „de Kleine Kapel"
zal dragen.
S1SHEHLAB3E».
Parlementaire Praatjes.
De beraadslaging over het Leer
plicht-ontwerp voortzettende, heeft de
Tweede Kamer gisteren de behande-
ling van het gewichtige punt van het
herhaliQgs-onderwjjs niet ten einde
gebracht.
Bij deze beraadslaging werden de
artikelen 34 en 35 gecombineerd be
handeld.
Art. 34 luidde
Art. 17 der wet tot regeling van
het lager onderwijs wordt gelezen als
volgt
Aan ben, die het gewoon school
onderwijs genoten hebben, wordt ge
legenheid gegeven tot het genot van
herbalingsonderwys.
Het herhaliDgsonderwys kan zich
ook uitstrekken tot vakken, die niet
begrepen zyn geweest iu het genoten
schoolonderwijs.
De Gemeenteraad regelt den om
vang van het herhalingsouderwys en
de wyze, waarop het zal worden ge
geven, naar plaatselyke behoefte, met
ioacbtDeming der volgende voorschrif
ten:
lo. dat ten minste gedurende zes
en negentig avonduren per jaar moet
worden gegeveneen lesuur, des na
middags te 4 uren of later aanvan
gende, wordt geacht tot de avondoren
te behoor en:
2o. dat het mo6t omvatten ten minste
vier vakken van onderwijs, waaronder
ten minste twee welke begrepen zyn
onder net gewoon schoolonderwijs.
Art. 18 en art 19, litt b, zyn ten
deze toepasselijk".
Art. 35 luidt: 1. De in art. 1
dezer wet genoemde psrsonen zyn
ook verplicht te zorgeD, voor wie zij
volgens de bepaling van dat artikel
aansprakelijk zyn, herhaliDgsonderwys
wordt verstrekt.
Die verplichting vangt aan, zoodra
een kind niet meer valt onder een
der bepalingen Yan art. 3 of art. 4,
eerste, tweede en derde lid, en ein
digt:
lo. voor zoover het onderwijs op
een school wordt verstrekt
wanneer het kind de klasse heeft
doorloopen, waarin het by het berei
ken van den 15-jarigen leef lijd was!
geplaatst
2o. voor zoover het onderwys te!
huis wordt verstrekt
wanneer het kind den 15-jarigen
leeftijd heeft bereikt.
2 schrijft geregeld onderwijs voor.
3 maakt de vrijstellingen toepas
selijk.
4 maakt ean reeks verdere arti
kelen toepasselijk met de bepaling,
dat de 45 minuten afstands veranderen
in 30 minuten afstand enz.
De heer Ketelaar stelt Yoor sub lo
te lezen
„dat het ten minste gedurende 144
ureu in het jaar worde gegeven", be
doelende het getal lesuren vermeerde
ren en voorts de gemeentebesturen
vrjjlaten om de herhalingslessen ook
op andere dan de avonduren te doen
geven.
De heer Roessiügh stelt voor in art.
35 1, lo. de woorden „wanneer het
kind de klasse heeft doorloopen", le
doen vervallen en daarvoor te lezen
„zoodra het kind alle klassen heeft
doorloopen of die", van meeniug, dat
voor vlugge leerlingen het onderwys
moet kunnen eindigen, mits alle klas
sen zyn doorloopen, ook al is het
kind nog geen 15 jaren oud.
Tegen verplicht herbalingsonderwys
voor het geheele Eyk was de heer
Schaepman, die reeds vroeger te ken
nen gaf dat deze wet zich moest be
palen tot het strikt noodzakelijke.
Moor het verschaffen van noodzake
lijke kennis was de lagere school vol
doende. Het herhaliDgsonderwys stond
de vrye keuze van een beroep in den
weg, op den ieefiyd waarop die keu ;e
moet geschieden. Behalve deze princi
pieels bedenkingen had de spr. er
andere, op de voorgedragen regeling
gegrond. Een goede regeling wilde bjj
gaarne overwegen, deze niet.
Soortgelijke bezwaren had de beer
Vermeulen, die het herhalingsocderwys.
als hier voorgesteld, een nationale
ramp noemde. Ia by zonderheden tracht
te hy aan te toonen dat het voor liet
bijzonder onderwys eon nekslag zou
zyn. Het vrijwillig herhaliDgsonder
wys leverde geen schitterende resul
taten. hoe zou het dan met het ver
plichte gaan Men zou het verwen-
scben, leerlingen eu ouderwijzers zon
den er geen last in hebben. En welk
nat kon het dan afwerpen? De on
derwijzers schoten er hun vrijen tijd
by in, konden niet verder studeeren.
Het herhaliDgsonderwys was misschien
op de openbare school, door uitbrei
ding van personeel, noch raogelyk, voor
de bijzondere, speciaal voor de katho
lieke geestelijke scholen, absoluut niet,
vooral niet wanneer men cog andere
Yakkeo dan de vier verplichte eraan
toevoegde. Het zou het doodvonnis
worden vau de bijzondere scholen.
Alhoewel tegenstander dezer wet.
Dam dr. Kuyper over dit pnnt het
woord, toegevende dat het absurd
zon zy'D, indien men de nationale op
leiding als geëindigd beschouwde op
het twaalfde jaar. Spr. was bereid er
toe mede te werken die fout in ons
systeem weg te nemen.
Desniettemin kwam hij tegen het
voorstel op. Het huisonderwijs kreeg
daardoor een nieuwe deuk. Gewoon
lager ooderwjjs konden zusters of
tantes geven, maar geen spaciale vak
ken, landbouwonderwijs byv. De kin
dereu die huisonderwijs genoten wer
den niet op de herhalingsschool toe
gelaten. Dat zal de ouders dwingen
hen naar school te zendeD.
Do gemeenteraden zouden het her
balingsonderwys regelen voor de open
bare school. Niet voor de bijzondere
Kon men daar het herhaliDgsonder
wys geven dat men wil Maar dan
kwam er niets van terecht. Dns zal
ook de bijzondere school moeten ge
hoorzamen. Zon de scboolgeldheffing
verplichtend wordenZou men de
speciale vakken mogen doen onderwij
zen door personen die geen^ acte heb
ben voor 'tlager onderwys? Was 20
cents schoolgeld per week voor dit
herhaJiogsonderwijs niette veel? Wer
den er Diet te veel vrijstellingen ver
leend Werd de taak van het school
toezicht niet zeer verzwaard Na deze
vragen wees spr. op de moeilijkheid
voor de gemeenteraden om het herha
liDgsonderwys te regelen Daar localen
toestand en deed uitkomen, dat, bij
verschillende regeling, de continuïteit
verloren ging, b;j verhuizing vooral.
Spr. achtte de voorgedragen rege
ling in deze wet inconsequent en on-
practise!). Het herhaliDgsonderwys
werd bier slechts een verlengstuk van
het slechte lager onderwijs. De meeste
gemeenten zonden naast schrijven en
rek6nenen niet twee speciale vakken
kiezen, maar twee andere vakken van
het gewoon lager onderwys, omdat
men daarvoor personeel kan krijgen.
En wat juist noodig is, is een oplei
ding die by het practisch leven aan- j
sluit, geregeld in verband met het
leerlingstelsel. En in verband met de
zedelijkheid achtte bij het ook niet
gewec3cht meisjes vau 13—15 jaron
naar de avondschool te zenden.
Wat de heer Hesselink van Such'
telen betoogde was van ccze plaats
niet te verstaan. Zooveel scbynt zeker,
dat hy het herhaliDgsonderwys ver
dedigde en de daartegeu ingebrachte
bezwaren weersprak.
De heer Lobman had niet tegen
dwang bjj het herhaliDgsonderwys,
mits de zaak behoorlijk geregeld was.
Vcor hem was de hoofdzaak om uit
te maken of de regeling zou gelden
voor bjjzonder zoowel als voor open
baar onderwys en voor het geheele
Rijk. Dit kon geschieden bij afzon
derlijke regeling, niet Liar en dan zon
men het herhaliDgsonderwys faculta
tief kunnen stellen, aan vaste regelen
t iaden, naar de behoeften, zonder
dwang, want de kleine gemeooten
konden do kosten niet dragen.
De heer de Visser ontwikkelde
drie practische bezwaren: lo.dever
plichting was niet zuiver omschreven
en onbegrijpelijk2o. voor weeshui
zen en dergelijke stichtingen, waar
school en huis gescheiden waren, re
zen moeielykbeden3o. bij het her
balingsonderwys zon het betrekkelijk
sehcolvorzuim (het spijbelen) toene
men.
Voorstander van het herhaliDgson
derwys, nam de heer Tydeman het
voorgedragen© nog slechts in minde
ring van rekening aao. Het onderwys
tót het 12de jaar was onvoldoende en
het herhalingsocderwys dus een equi
valent. Evenals overal elders hebben
ooze kinderen 7 a 8 jaar onderwijs
noodig. Deze regeling ook io de uit
voering mogelijk, gelijk bjj trachtte
aan te "toonen mocht niet uitge
steld worden. De practische bezwaren
waren er wel, maar zij werden over
dreven. Ware er voor het herbalings
onderwys vroeg* r meer gedaan, had
den de gemeenten niet alle kosten te
dragen, er zou na reeds me8r Yan ge
profiteerd worden. Eeu bezwaar er
kende hy het bezoeken van scholen
op verren afstand, by avond, ook door
meisjes. Maar men kon het onderwijs
ook op den dag geven. Spr. dacht
over een amend, om bet te doen ge
ven op de twee vrye middagen die
men schier overal heeft.
Tegen de voorgedragen regeling
verklaarde zich ook de beer Van Karue-
beek. die veel liever den leerplichtigen
leeftijd op de lagere school zoa heb
ben verhoogd. De moeial ij kheid was
nn dat men niet roet voortgezet,
onderwijs te doen had en dat de ge
meenteraden verschillende regelingen
in het leven konden roepen. Allerlei
bezwaren waren er en spr. zag niet
v6e! kans om die uit den weg te rui
men.
Het verplichtend stellen van het
herbalingsonderwys werd ook door
den beer de Beaufort bestreden. In
!t algemeen stond deze, die niet tegen
herhaüngsonderwys was, een afzon
derlijke regeling voor, bjj de wet, ook
om de kostenqnaestie.
Op het door den beer Tydeman in
genomen standpunt plaatste zich ook
da heer Heonequiu. die eveneens,
vooral te platten iaode, onderwys by
avond voor de meisjes ondoeolyk
achtte.
De heeren van Giise en Smeenge
eindelijk, verdedigden bet herhalings
ouderwys, aanvoerend dat de bezwa
ren deels niet aanwezig, anderdeels
te ondervangen waren. Beiden bestre
den uit de met dat onderwijs opge
dane ervaring, dat de resultaten niet
voldoende zouden zyn en dat het rela
tief schoolverzuim er door zou ver
meerderen.
Heden voortzetting.
G. Jr.
Ceram.
Bjj den penningmeester van het
Centrale Comité voor Ceram is we
derom gestort een bedrag van f 4009
bij het departement van koloniën ter
overmaking naar Indië, zoodat thans
in 't geheel f 21,000 is overgemaakt.
Academischs examens.
Amsterdam Bevorderd tot doctor
in de rechten op stellingen de heer
E. H. Loosjes, geb. te Amsterdam.
Utrecht. Bevorderd tot docter in de
scheikunde op proefschrift„De in
werking van Braodig druivenznnr op
Brandig druivenzuur-ansinonium", de
beer a. W. K. de Jong, geb. te
Utrecht.
GroningenHet candidaats-exameo
in de Nederlaodsche letteren met goed
gevolg afgelegd door den heer H. A.
Leenraansvoor het kerkelijk voorbe
reidend examen 3iaagd8 de heer G.
W. D. Muoderink.
De vier vermiste knapen uit Am
sterdam zya te Bas3um gevonden, eu
van daar door de politie naar de ouder
lijke woning te Amsterdam terugge
voerd.
De Appelternaclie geschie
denis.
Naar aanleiding van het afkeurend
oordeel van een deel der pers over de
opzending naar krankzinnigengestich
ten van verschillende personen, die
betrokken zyn geweest in de treurige
gebeurtenissen te Appeltërn, vooral
na kennisneming van een en ander
wat in christelijke bladen over het
voorval is geschreven, heeft de ge
neesheer-directeur van het krankzin
nigengesticht Veldwijk te Ermelo, ge
sticht Yan de Mereeniging voor christe
lijke verzorging yan krankzinnigen en
zenuwlijders, een onderzoek ingesteld
naar den geestestoestand der opge
zondenen. Hy bezocht daartoe de pa
tiënten in het ryksgesiichtteM dein-
blik, en schrijft nu in het maandblad
„Bethesda" het volgende
„Wy meeneo als oudste geneesheer
in dienst der Vereerigiog tot christe
lijke verzorging van krankzinnigen en
zenuwlijders in Nederland bevoegd to
zyn in deze zaak een deskundig oor
deel uit te spreken. En dan aarzelen
wy niet om op grond van eigen ou
derzoek te verklaren, dat de perso
nen die wy io het rijkskrankzinnigen
gesticht te Medembhk hebben onder
zocht, aldaar volkomen op hun plaats
zyn en dat aan het staatstoezicht op
de krankzinnigen en krankzinnigen
gestichten alle hulde toekomt voor
de wyze waarop het in dezeu is op
getreden.
„Ook naar onze vaste overtuiging
werd de moord gepleegd door een lij
der aan krankzinnigheid, die voor dit
feit evenmin toerekenbaar mag wor
den geacht als de typhuspatiëat, die
in ijlende koorts zich uit de boven
verdieping te pief ter werpt en aldus
zelfmoord pleegt. Geen schuldige werd
door het staatstoezicht, aan de wre-
kernde gerechtigheid onttrokken, maar
een ODgelukkigen lijder werd doelma
tige verpleging verschaft."
U Mynheer de Redacteur dani
voor de opname, vermeen ik hiera
uw berichtgever voorloopig voldoe
te hebben toegelicht.
Hoogachtend UEd. dw. dn.,
JOH. H. ALBER
Bestuurslid der K. K. St. R
INGEZONDEN MEDEDE
LINGEN.
30 cents per regel.
SM GEZONDEN.
Voor den inhoud dezer rubriek-stelt
de redactie zich niet a nsprakeü/k.
Van ingezonden stukkengeplaatst of niet
geplaatstwordt de copy niet aan den
inzender teruggegeven.
Mijnheer de Redacteur!
Ik lees in uw nummer van Maan
dag: Naar w ij vernemen is de Katho
lieke Kring 't Bavo alhier door den
beer W. Küppers gedagvaard tot be
taling van f 90 voorgedane leveraotie,
die voor een gedeelte door den kring
wordt ontkend. Het heeft mij ten
hoogste verbaasd dit bericht in uw
blad te lezen en om eventueel ver
keerden indruk, die bij lezing kan
ontstaan, weg te nemen, vermeen ik
hierover het volgende aan uw bericht
gever te moren raedeöeeien.
De Katholieke Kring St. Bavo is
gedagvaard ten hnize van den heer
Leistikow, hoofd der openbare school
to Overveen, als voorzitter en wel om
de volgende redenenvóór het doen
der rekening en verantwoording van
don Penningmeester, den heer Willem
van Liemt, op de algemeene jaar
vergadering van 25 Oct. j.l. leverde
de heer Küppers een rekening io,
welke in een bestuursvergadering
werd behandeld en na eenige bespre
king accoord bevonden. Op do alge
meene vergadering van den 25sten
October deed de penniogmeester zyn
verslag sluiten met een batig saldo
van pl.m. f12.
Op de eerstvolgende bestuursver
gadering werd door den Voorzitter
aan de overige bestuorsleden mede-
deeling gedaan dat de bedoelde reke
ning door den penningmeester niet
in zyn verantwoording was opgenomen
om met een batig saldo te kunnen
sluiten.
Deze rekening werd nu nog eens
behandeld en na eenige bespreking
werd ten slotte, op voorstel van den
heer Roozekrans, den heer van Liemt
opgedragen de helft te betalen en
voor het resteerende eenigen tyd uit
stel te vragen. Ik ben overtuigd dat
de heer Küppers, die zich veel moeite
voor den Kring h8eft getroost, nooit tot
dezen maatregel zou zyn overgegaan,
indien het Bestuur de zaken behar
tigde zoo het behoorde.
Engelsche ziekte.
Eene ziekte die aan het toec
men is, vooral in dichtbevoli
steden is engelsche ziekte,
naam die aan kromming bij
deren wordt gegeven. Het groeien
lichaam neemt niet genoeg ki
op voor de beenderen en ei
tevens een lagen graad van lcvei
kracht merkbaar.
De kinderen moeten worden
gebouwd en de beste manier
dit doel te bereiken is hen Scot
Emulsion te geven, dat levertra
bevat om het bloed te verrijk
en het lichaam te versterken,
hypophosperzure kalk en soda*
te helpen vaste beenderen te m
ken. Kromming wordt spoei
overwonnen door Scott's EmuUj
als alle andere middelen met In
ben gebaat. Dit preparaat is
van smaak en brengt zelfs de ma
van een zuigeling niet in de w
Alle groeiende kinderen ondeji
den meer werkelijk voordeel v
het gebruik van Scott's Emulst
dan van iets anders dat zij kunn
innemen. De moeder die Scoi
Emulsion niet gebruikt voor ha
kind dat tanden krijgt, weet n
wat het is deze periode in I
leven van het kind vrij van p
te hebben.
Verkrijgbaar bij alle Apotheke
ken
te 2
stig
<?e f
van
opg1
of 2
de
neis
diai
geg
kor
ver
ant
boi
het
col
pre
te
der
ree
do<
die
{pt'oofe ¥6ou tó treza. éy.
GEMEMSD ÜSSÜSJWS
De DuitBChe acad. van Weta
schappen.
In do Witte Zaal van het Konii
iyk slot te Berlijn had Maandagss
dag de feestelijkheid plaats t9r es
van het tweehonderdjarig jubilé
de Academie van Wetenschappen.
Aanwezig waren het keizerlijk ps
de kroonprins, de prinsen, de baits
landsche loden der academie, gea
ten, afgevaardigden, ministers en
rijkskanselier.
De feestrede werd uitgesproken do
den secretaris Aawers, waarop
minister van eeredienst het keizert
besluit voorlas, waarbij het aam
zetels voor gewone laden van eii
klas van 27 op 30 verhoogd wordt
Daarop hield de Keizer een ta
spraak, waarin hij wees op de betre
kingen tusschen de Academie en i
koninklijk huis. De Academie bi
ten allen tijde in haar balangeloo
ondersteuning der wetenschappi
baar hoogsten plicht gezien, zy
st6eds het godewelgevallig doel1
alle weteD, de menschheid dieper
erkenning der goddelijke waarheidi
te leiden, gevolgd.
Toerekenbaar
Een van de bijfiguren nit de zeil
Dreyfas is Elodio Watbier gewsa
een vrouwspersoon, die in de gera
genis te Douliens een straf ondergii
en een tydje van zich liet spreto
door haar beweringen, dat zy de plaai
kende, waar belangrijke papieren bi
graven lagen. Tgod haar gevangenii
straf om was, is zij begonnen meti
Paty de Clara het leven lastig te®
geslagen. Ia elk geval liij liep weg na
die gebeurtenis ear kwam eeu paar jaar
geleden krankzinnig terug.''
..Waarom bi achten zij hem
naar eon gesticht T
„Wel, juffrouw Wedderburn, die eeu
krachtigen geest ,-chijjiL te bezitten,
dacht dat vriendelijkheid hem mis
schien zon genezendaarom kreeg hij
eijn vroegere betrekking weer terug.
Als juffrouw Gihuar er nog geweest
waa geloof ik niet dat hij had mogen
blijven, evenmin geloof ik dat juffrouw
Ws proefneming iets zal baten."
„Hij zingt de afgrijselijkste liedjes
over moord en bloed en dc- gele ka-
mdr
,.Dat. weet ik." antwoordde Prain
ri'ooliik. „Ik ben bang. dat die gele
kamer de oorzaak van zijn. krankzin-
niglieid in ui hem de dichtersgave
schonk. Toen ik hem kende maakte hij
nog geen verzen, maar de man is een
wmk bij wat hij vroeger was. Hij was
vroeger een djomj man. met een tamelijk
knap uiterlijk maar zijn eigen vader
toit hem nu niet meer kennen. Hot
jpijt mij voor den armen drommel, dat
nu Aider de HaJl erft. hij wel afgezet
zal wordrai en zijn laatste dagen, in een
gesticht. za;l moeten doorbrengen."
„Dat is de bede plaats voor hem,
vind ik." zei de Gebb met nadruk. „Hij
is totaal krankzinnig, en mij, dunkt
niot zoo heel onschadelijk.. Hallo! Wie
klopt daar? Binnen."
Er werd een briefje van den inspec
teur Lackland! gebracht, waarin hij
Gebb verzocht naar Grange bury te ko-1
'men. Het bleek, dat het eerst naar
Scotland Yard was gestuurd c-n daar
liet, belangrijk scheen te zijn had menj
hot opgezonden, daar Gebb de bood
schap achtergelaten, had dat men hem j
zoo noodig bij Prain kon vinden.
1 „Hij schijnt mij een belangrijke me-
dedet-ling te willen, doen." zcide Gebb
hef lezend. „Het zal mij verwonderen
wat Lackland te vertellen heeft."
Maar l'iain luisterde niet na as hem.
Hij was bezig een grooten breedge-
schouderden man met blauwe oogen en
over 't geheel genomen een knap voor
komen. te begroeten. Deze heer werd'!
1mu Gebb als de heer Aider voorgesteld,
en dezu wist dus dat hij tegen oyer juf
frouw Gilma.v's erfgenaam en den min
naar van juffrouw Wedderbu.ni stond.
Aider, bij het hooren van Gebb's
naam, zag den. detective Scherp aan en
begrootte hem met een kenmerkende
vri euxlschappeÜjkheid.
„Het doet mij genoegen, u eens te
ontmoeten, mijnhevr Gebb", zeide hij]
luid en hartelijkhij maakte meer den
indruk van een vossenjager dan een
rechter. „Hoe staat het met <5e zaak
te Grangobury Hebt gij Dean gevan-
gen
„Neon," antwoordde Gebb openhar
„en om u de waarheid te zeggen
geloc-f ik niet dat Dean de misdadiger
„Maar als gijeens wist, wat Dean
heeft gezegd..."
„Ik weet alles, wat Dean heeft ge
zegd." viel Gebb hem m de rede, ,en
evengoed dat hij ontsnaptemaar toch
geloof ik niet, dat hij1 juffrouw Gilmar
vermoordde en evenmin K hitst ene."
„Hm izedde Aldfejr peinzend. „Ik
merk, dat gij Basson's opinie zijt toe
gedaan."
..Mr. Clement BassonIvent gij
hem vroeg de detective.
Dat zon ik denken.antwoordde
Aider glimlachend. „Ik ken hem al jar
ren,. Hij was Dean's rcchter-commissa-
ria in, de Kirkstone-zaak".
„Ik gaf liem inlichtingcih," zeide
Prain kalm. ,,Hij geloofde- evenals ik
in Dean's onschuld, maan- ongelukkig
genoeg waren wij niot in staat den. ar
men drommel zijn vrijheid terug te
geven."
Ik zal den heer Baston, dunkt mij
eens gaan opzoeken," zeide de detecti
ve peinzend. „Waai" woont liij,V'
„Blackstone Lane 40, Fleetstreet-,"
antwoordde Alder terstond), ,maar wat
deukt gij, van hem te weten t& ko
men
J „De reden, waarom hij aaia Dean's
onschuld gelooft."
„Hij zal u dezelfde opgeven als ik
gedaan heb." zeide Prain, „ik begrijp
'dus niet wat u dit lean helpen. Hij
weet niet waar Dean is".
I „Toch was 't beter als mijnheer Gebb
Basson een bezoek bracht," opperde
Aider met overtuiging.
„Men weet nooit wat hij te hooren
komt. Wilt gij mij. latei- eens komen
vertellen, mijnheer Gebb, wat de heer
Basson u meedeelde. Gij kunt mij al
tijd in de Temple vinden en. 2ooals gij
wel begrijpen kunt ben ik zeer ver
langend dat Dean gevonden wordt.
Ik bied u twee honderd pond bcloo-
njng als gij hem vindt. Ik hoop, d!at
gij zo zult verdienen."
j „Dat hoop ik ode," antwoordde Gebb
tevreden, „maai" zijt gij er zeker van
dat Deun de schuldige is?"
„Als hij liet niet is, wie kan het dan
zijn?" weeg Aider.
En daarpiee eindigde het gesprek.
I Gebb verliet de beide heeren om met
elkaar te beraadslagen of het noodig
mocht zijn het lijk van juffrouw Gil
mar cp te graven om haar identiteit
vast to stellen on ging zelf naar Gran-
gtbury omt te vernemen wat do re-den
van Lack land's ernstig schrijven mocht
zijn. Hij vond den inspecteur in een
lievig opgewonden toestand en verwon
derde er zich over. wat den anders
kalme li man hierin had gebracht.
„Ben jij daar. Gebb?" riep Lackland
niet zoodra de detective zijn neus bin
nen de doiu' stak. „Groote hemel, wat
ben ik blij,, diat ik je zie:. Ik heb het.
ontdekt. Hoe vindt je dat, hè?"
„Wat. wien hebt gij ontdekt? den
moordenaar?"
„Neen neen, maar och iets van groot
belang." De diamanten halsketting,"
liet liij co* langzaam opvolgen.
„Dat meent gij niet riep Gebb op
gewonden uit. „Was hij verkocht -
vei pand...
„Verpand!" viel do inspecteur hem
in da rede. „Bij Aaron, eu Nathan, Ha-
roldstreet-, City. Den dag na dien moord
wen d hij er gebracht."
j „Wel! Ons mannetje liet zijn tijd
niot verloven gaan. Wie bracht het sic-
jraadl?"
j „Een jongmensch, die aicli Jametf
Brown noemde.;'
„James Fiddlesticks," zeide Gd
verachtelijk, „een valsche naam.
zag hij er uit?"
„Groot, donker en slank", zeide
inspecteur kort en bondig. Aaron a
de, dab hij) den halsketting even kal)
als een nicnscli met eeai genist gewet
op de schaal legde. Hij was..."
„Hond op"' riep Gebb verlang»
"uit. „Had hij een vlek op zijn ea
wang."
„Ja. Een bruine vlek, mam* die
groot genoeg was om: zijn. uiterlijk
ontsieren."
„Dat dacht ik wel!" zeide d'e dets
tiva vroolijk. „Dus was het Arthur fa
ris."
„Arthur wie?" vroeg Lackland1.
..Arthur Ferris, vftn Chelsea., ertis
Hij verpandde den Ixalskefcting. liij w
het die juffrouw Gilmar vennoordó
en de diamanten stal. HoeVa,Wij
ben hem."
(Wordt vervolgd)-
