NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD.
PEEREBOOM.
De Dame van de
Gele Kamer.
iïa Jaargang
Vrijdag 6 April I90D.
o. 5149
Voor Haarlem per 3 maanden.I.2Ü
Voor <te dor. en in don omtrek waar eon -Agent gevestigd is (kom der
gemeente), per 8 maanden1.33
Fcanco door bet geheele Eykper 3 maanden1.85
Afeooderl^kc nummers0.05
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem, per 3 maanden0.30
de omstreken en franco per po3t 0.37-,
Directeur:
AD? JjljATErNTTTWRT:
1 5 regels 50 Cis.iedere regel meer 10 Cis. Groote letters naar plaatsruimte.
Bi; Abonnement aanzienlijk rabat.
Reclames 20 Cent per regel.
•D'.i-üaientea en Advertentiën wonten aangenomen door onze Agenten
ea door alle Boekhandelaren en Courantiera.
Dit blad verschuilt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagea.
Bureaux: Kleine Houtstraat 14, Haarlem. Telefoonnummer 122.
het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangére G. L. DAUEE <k Co. JOHN F. JOKES, Snee., Panjs 3SAs Faubourg Montmartre
Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiën en Reclames betredende Handel, Nyverfcaid en Geldwezen, opgedragen aan het
Algemeen Advertentie-Bareau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam.
BUITEN bet Arrondissement Haarlem is de prijs der Advertentiën van 1—5 regels ƒ0,75, elke regel meer r'0,15; Reclames per regel ƒ0,30.
Agenten voor dit Had in den omtrek zynBloemendag^ Sandpoori en Schoten, P. t. <L RAADT, ZandpoortHeemstede, J. LEUVEN, bg de Tol; Spaamdam, C. HARTENDORP; Zand voort, G. ZWEMMER
Veiser,, "W. J. RUXJTERBeverwijk, J. HOORNSRiüegom, ARIE HOPMAN, Molenstraat. Genoemde Agenten nemen Abonnementen en Advertentiën aan.
Haarlem's Dagblad" van 6 April
bevat o.a.Laatste oorlogsnieuws.
Moordaanslag op den prins van
Wales, Nabetrachting van den Ge
meenteraad, Parlementaire Praat
jes, en Tweede Kamer (ran lieden).
Gemeenteraad van Bloemendaal,
Reehtbauk. Tweede concert Zals-
nian. Mishandeling van groenen,
enz.
Cffficieeta Ssricfafen.
Burgemeester en Wethouders van
Doen te weten, dat by hunne be
schikking van 30 Maart .j.l. aan A.
H. de Bruijn, vergunning is verleend
tot oprichting van eene blikslager#
in het perceel aan de Ged. Volders-
gracht DO. 4.
Haarlem, 4 April 1900.
Burgemeester en Wethouders
voornoemd
BOREEL.
De Secretaris,
3. W. v. BILDERBEEK.
L. S.
NABETRACHTING
van den
GEMEENTERAAD.
Wanneer de Raad een moeielyk
vraagstak voor het eerst m behande
ling neemt, is het vrjj zek6r dat by
dat na wat been- en weer gepraat
uitstelt tot een volgende vergadering.
Dit beeft twee voordeelen en schijn
baar en een wezenlijk. Het schijnbaar
is, dat de Raad er dan voor zekeren
tjjd weer van af is en het wezenlijke,
dat er ia dien tyd gelegenheid bestaat
om eens met elkaar te overleggen hoe
men de zaak het best, zal opknappen.
Want het gaat io den Raad al pre
cies als op 't tooneelde rollen wor
den voor het voetlicht opgezegd, maar
achter de coulissen ingestudeerd.
was derhalve volkomen in de
lyn, dat het voorstel betreffende ge
meentelijk grondbezit vau de beeren
Scbram en Modoo niet afgehandeld
verd. Het bedoelde in de eerste plaats
gemeentegrond meer te verkoo-
pED, maar alleen te verpachten en
verder, dat de Raad zich verklaren
zoa vóór uitbreiding van het gemeen
telijk grondbezit.
Een toelichting was er niet by.
Over 't algem-en geven, naar het
ichynt, onze jongere Raadsleden dio
liever mondeling en daar zou ook niets
tejen zijn. wanneer daarbij maar de
soodige beperking in acht genomen
serd. Dit laat evenwel, vooral wan
neer de heer Schram aan 't woord is,
heel wat te weDscben over.
Dezen keer liep het dan ook alleen
«arom met. een kort debat af, omdat
te heer Tjeenk Willink er l-sscbea
kwam met een motie. En over die
gehuldigd, buiten overwegende rede
nen geen gemeentegronden te verkoo-
pen, ra aar overweegt tevens dat ook
in de toekomst een afwijking vau dit
beginsel noodig kan zrjn.
De voorstellers van de motie heb
ben zich over deze verklaring van
den heer Tjeenk Willink nog niet uit
gelaten. In hnn plaats zou ik er
weinig op gesteld wezen, dat die werd
aangenomen. Immers, zy is een mees
terstuk in vaagheid. Wanneer iemand
verklaron ging dat hij in beginsel
tegen drankgebruik is, maar in sommige
gevallen een afwijking van dat begin
sel noodig wezen kan, dan siaat bet
volkomen aan hemzelven het aantal
van die uitzonderingen te bepalen en
kan zich zelfs een stuk in zijn kraa?
drinken, zonder dat iemand er iets tingen mogen geven over zaken,
van zeggen kan. De verklaring van
den beer Willink doet denken aan den
bekenden onschuldigen drank,dien mee
water en melk noemt en waar de heer
Waller zei. dat er wel iets goeds in
zat, daar heeft hy blijkbaar het oog
gehad op de melk. Id dit bseld wordt
de uitzonderingsbepaling voorgesteld
door het water. En wat er in de prak
tijk van het denkbeeld terecht zou
komen als de verklaring van den heer
Tjeenk Willink werd ^oedgekeard
zooals die daar ligt, blykt dnidelyk
uit onze uitzonderingsbepaling op het
bouwen van al te hooge huizen. Er
wordt zoo dikwijls afwijking gevraagd
en verleeud van bet voorschrift, dat
een huis niet hooger mag zyn dan
anderhalf maal de breedte van de
straat, dat de uitzondering bijna weer
regel is geworden. Zoo zou het ook
met Letverkoopen van gemeentegrond
gaan. Een bindeud verbod sluit alleen
uit, maar een uitzonderingsbepaling,
die voor Jan wel en voor Piet niet
zou worden toegepast, geeft ergernis
en verbittering en is aanleiding tot
verdachtmakingen die men beter doet
te vermijden.
Het was te voorzien, dat de nieu
we instructie voor do brugwachters
niet zoo maar gladweg zon doorgaan.
Menschen die de kaart van 't land
kendeo, zeiden tot elkaar„daar zul
je Hodand over booren En we heb
ben er den heer Hodand over ge
hoord. Dat hy zich maakt tot de kam
pioen der brugwachters verwondert
my daarom al niet, omdat by een van
de twee Raadsleden is, die, als bjj
„naar de stad" wil, een der bruggen
moet passeecen en dus uit den aard
van de zaak meer in 't bijzonder met
bun werk en nunne personen ver
trouwd is. Maar dat bjj zyn Yoorkeor
zóó ver zou drijven, dat by struikoit
over een woord en zich er aan ergert
dat de havenmeester-inspecteur zyn
ondergeschikten zal „bevelen', dat
had ik van don heer .Hofland niet
verwacht. Het maakt immers niets
uit, of er staat bevelen of toezicht:
het wertf bljjft hetzelfde en de manier
waarop het bevel wordt gegeven zal
zeker niet anders worden, wanneer in
Interessanter was hef. debat over de boe deerlyk men zich vergist heeft, „De Transvaalsche Boeren zijn zoo
hoe juist diegenen oordeeldeo die gedemoraliseerd, dat veie verlofgan-
zeideu dat de oorlog nu pas zou be- gers met geen mogelijkheid genoopt
gincen. Terecht vreest men ook dat kannen worden naar het oorlogster-
vele Vrystaters die begonnen te aar- rein terng te keeren. Algemeen heb-
zelen, thans met vernieuwden moed ben de Boeren er geen inst in om de
den strjjd zullen aanvaarden. Biggarsbergen te verdedigen eu zy
Wat het voedsel betreft, men weet zyn er over verdeeld of het verstan-
dat de behoeften van Roberts* reu- dig is den oorlog voort te zetten,
zenleger zóo groot zijn, dat de spoor- President Kruger heeft president
treinen niet genoeg uit Kaapland Bteyn belezen om nog een grooten
kunnen aanvoeren en Kimberley nog slag te leveren voor de onderwerping,
zelfs hongert. Aan water zal, in tegen-i ALGEMEENE BERICHTEN,
spraak met de geruststellende verze- j De Transvaalsche regeering heeft
kerin, gook wel spoedig gebrek komen, j Maandag een kennisgeving afgekon-
Dat is tusschen de regels der Engel-1 digd, waar by aan alle Britsche inwo-
sche telegrammen wel door te lezen. wers van Johannesburg, Boksburg en
De reserve-voorraad van Bloemfon-jKrugersdorp bevolen wordt, binnen
tein nu de waterwerken, die dage- acht-en-veertig uur het land te ver-
lyks 250.000 gallons water leverden,
quaestie of aan de brugwachters zou
worden verboden mededelingen te
doen aan derden.
Het was niet onduidelijk waarop
dit artikel slaat. Vooral niet toen
bleek, dat het dagelyksch bestour zelfs
de Raadsledenniet van dit verbod
wilde uitzonderen en de voorzitter er
nogal autoritair bijvoegde dat wie wat
weten wou zich by B. en W. om in
lichtingen kon vervoegen.
't Scheelde dan ook maar weinig
of de geheimhoudingbapaling was er
uitgeraakt. Een voorstel daartoe van
den heer Groot verkreeg 11 stemmen
voor en 13 tegen. Een voorstel van
den heer Tjeenk Willink, om te be
palen dat zij aan derden geeninlich-
waaromtrent hun geheimhouding is
opgelegd, verwierf 12 stemmen voor
en 12 tegen en bleef dus onbeslist.
Ik kan niet helpen, dat ik ook dit
amendement weer „half" vind. Bchyn-
baar voldoet het aan de bezwaren,
maar wanneer B. en W. aan de brug
wachters geheimhouding opleggea
over aile-3, wat met mogelijkheid in
hun dienst kan voorkomen, dan is er
weer een wassen neus te meer in onzen
stedelyken paperassen win kei
Naar aanleiding van de bekeuring
van een fietsenden vreemdeling vroeg
de heer Kruseman om bij het harde
pad door den Hout waarsohuwings-
bordea te plaatsen. De Voorzitter
zal bet. overwegen. 't Is wel .jammer,
dat er juist eerst een inspecteur van
het geneeskundig staatstoezicht moest
worden bekeurd, om gedaan te krjjgen
dat dit eenvoudig middel overwogen
zal worden. Dl*. Dozy kan zich er op
beroemen, dat hy dit e"i van Columbus
heeft helpen uitbroeien.
motie zat mon nu den volgenden keer 'de instructie van toezient wordt ge-
tog eens praten. Zy bevat in hoofd-sproken. De heer Hofland liep dan
taak, dat het nemeQ van een bin- ook met het hoofd tegen den muur
dead besluit onraadzaam en overbodig zyn amendement kon niet een aan-
is en overweegt wel, dat door den hanger vinden. Derhalve werd het
Raad herhaaldelijk het beginsel is zelf optreban^en.
§*©3ifiefe Qwerxicfa&i
French' en Colviie's troepen zyn
naar Bloemfontein teruggekeerd, na-
tuarljjk zonder de verloren kanonnen.
De „West in. Gazette" noemt dit be
richt verbijsterend. De militaire roe
dewerker van het blad dankt dat ge
brek aan voedsel en water, misschien
ook aan paarden, de Ecgelschendwoug
terug te gaau. Waar bleven de dui
zenden Boeren die tegenover Broad-
wood's 2000 stonden. Men vreest dat
de hoofdmacht van de Boeren een
omtrekkende beweging zal beproeven
naar de Zuiderspoorweglyo, ten einde
Roberts" gemeenschap met de Kaap
kolonie ai te eny den.
Dit wordt bevestigd in een telegram
uit Springfontein, laidende:
Er is reden te gelooven, dat een
aantal vyanden caby de verbindings
lijn tusschen Springfontein en Bloem
fontein rondzwerven. Generaal Gata-
cre maakt zich gereed tot het verij
delen van
POGINGEN OM LORD ROBERTS
COMMUNICATION AF TE
SNIJDEN.
Engeland is doodelyk ongernst en
geschrikt van den plotselingen siag.
Het liep alles zoo mooi ea men ver
wachtte zoo zeker dat Roberts spoe
dig in Pretoria de Engelsche vlag zou
laten bïjschen. En nu blykt op eens Ijjfe volgen
vernield zyn moet bestaan in een
grooten dam (vy ver), die gevuld wordt
uit een bron bekend als" de Fontein.
En eindelijk de paarden.
Zonder paarden is Roberts vrijwel
machteloos. Dat hebben de Engelsche
bladen ook Wel begrepen, en zij dron
gen er reeds lang en aanhoudend op
aan meer paarden te zouden.
Particuliere brieven van officieren
bevestigen echter, dat de Engelsche
cavalerie veel paarden verliest. Zoo
moet generaal Frencb op den marsch
naar Kimberiey van 8000 paarden er
3000 hebben verloren de overige wa
ren, op enkele bonderden na, nog ter
nauwernood in staat om bun ruiters
te dragen. De toestand van de dieren,
die overbleven, was, schrijft een offi
cier, verschrikkelijk op hetoogeublik
dat wy ons doel bereikten. Van door
gereden ruggen spreken we heeleinaal
niet. Daaraan lijden ze allemaal en
elke behandeling is vruchteloos. Het
verlies aan transportdieren, zegt een
ander, was byna even erg als dat aan
cavaierie-paardeu. Intusschen zyn
nieuwe remontes in zoo'n groot aan
tal aangekomen dat tweederde gedeel
te van de dieren vervangen kon wor
den de nieuwe dieren zyn echter
meerendeels mustangs en pegu-poDy's,
waarop de Engelsche zadels niet pas
sen, of geïmporteerde Engelsche paar
den van de Kaap en lersche jacht
paarden, die niet tegen het klimaat
kannen. Io het geheel zyn GO,000
paarden en muilen te Kaapstad aan
gebracht.
Voorloopig meldt, Lord Roberts dat
by de waterwerken van Bloemfontein
gesneuveld zyn een majoor (van de
Northumberland fuseliers) en twee
luitenants; gewond zyn twee majoors
(van Roberts Horse en de bereden
infanterie), een kapitein en tien lui
tenants Vermist werden een kapitein
van den staf en twee luitenants. De
meeste wonden zyn ernstig.
Uit Londen wordt aan de BTemps"
geseind
De „Times" heeft een nieuwe lyst
van de verliezen aan officieren in bet
gevecht van Zaterdag, waardoor het
getal aan gesneuvelden, gewonden en
vermisten 37 wordt.
Tegenover al die slechte berichten
is het gewoonweg belacbeljjk te lezen
wat de „Times" uit Loreogo Marques
verneemt. Wy laten het hier woorde-
laten. Alle anderen met hun gezinnen
moeten vóór Donderdag vertrekken.
Daze kenaisgaying geldt niet voor
Britsche onderdanen die in goaverne-
mentsmynen werken.
Aan de „Temps" wordt uit Londen
geseint, dat een bataljon militie van
de Munster Fuseliers (lersche troepen)
Woensdagmorgen aan het maitea is
geslagen. De soldaten, die ontevreden
zyn over hun logies, sloegen de ruiten
stuk.
De „Times" verneemt uit Lourengo
MarquesReitz en het hoofd van het
roynwezen hebben het beslait getee-
kend, waarby de verwoesting van
Johannesburg bevolen wordt, tegen
Kruger's wenscb en Botha's advies in.
Reuter geeft verslag van het ont
snappen van kapitein Haldana en
laitenant Le Mesureur, 2 Engelsche
officieren, uit Pretoria. Zy kwamen
door een luik in het benedengewalf
van de staatsmodelschool. Het vertrek
van de officieren naar een ander kwar
tier werd' uitgesteld, en zoo bleven zy
twintig dagen io de donkere, vochtige
ruimte, door hun medegevangenen van
eten en drinken voorzien. Zy trachtten
met een bajonet, een schroevendraaier,
en een yzeren pen een loopgraaf te
te maken naar buiten, maar dat mis
lukte. Toen 'de officieren verbaisd
waren, kwamen zjj te voorschijn,
's Avonds verlieten zij Pretoria. Een
hunner bield zijn arm in een doek en
zoo zag men hen voor gewonde Boe
ren aan. In net veil liepen zy nog
vele gevaren, maar eindelijk bereikten
zij Lorenco Marques.
EEN ENGELSCH CORRESPON
DENT AAN HET WOORD.
Door een der oorlogscorresponden
ten der LondeDSche „Daily News",
den heer Hales, die een tydiang bjj de
Boeren in den Vrijstaat gevangen ge
weest en in het hospitaal te Bloem
fontein verpleegd is wordeneenige be
langrijke bijzonderheden medegedeeld
omtrent zyn wedervaren.
Gedurende auderhalven dag iag ik,
dus schrijft hy in het Boerenlaagerj
waar onze gewonden werden binnen
gebracht, en hierover wil ik een
woord zeggen tot de mecigte, die ach
tergebleven is in Engeland.
Onze mannea worden, wanneer zij
gewonde Boeren, Daar een klein hos
pitaal op eeoige uren afstand gezonder:.
Het was een eenvoudige boerderij.
Onderweg kwamen wy voorbij
boerderijn, en iedereen, mannen vrou
wen en kinderen, kwam naar buiten,
om naar ons te kijken. Niet één
scheldwoord werd gehoord, niet één
harde uitdrukking kwam over hunne
lippen. De mannen brachten ons ver
koelende dranken of legden oos is
gemakkeiyke boading. Vrouwen ieg-
den met hare zachte banden verban
den aan, wieschen onze wonden uit
of gaven ons versnaperingen, die zoo
welkom zijn in zalk een tyd. terwjjl
de kleinen rond ons stonden met tra
nen in de oogeo, bjj het zien van de
met bloed bevlekte kbaki-uniformen
Laat geen man of vrouw in Enge
land, wier zoon of echtgenoot gewond
in de handen der Boeren viel, vrees
voor hem hebbe.n Want het is lage
laster, wanneer gezegd wordt, dat de
Boeren bunoe gevangenen niet goed
behandelen. Engeland behandelt zyn
eigen zonen niet beter dan de Boeren
bet de Engelschen doen, en ik schryf
over hetgeen ik zelf met eigen oogon
heb kunnen aanschouwen.
Van denzelfdeu correspondent ver
nemen wjj op ongezochte wyze hoe
door de bank Tommy Atkins, do
Engelsche soldaat, derlkt over den
vyand, dien hy te bestrijden heeft, ea
omtroDt wieo zelfs in officieele leger
orders hem zooveel is voorgelogen. Eu
in hoofdzaak, zegt de correspondent,
is dat oordeel, 'twelk wjj hier
volgen laten, juist.
„In het veld is de Boer een kerel,
die er woest en als een bedelaar uit
ziet, hy draagt geen uniform, en hy
weet niet genoeg van soldatentacht
otn gezamenlijk op te treden maar
hjj kan vechten op zijn eigen manier,
die wy niet hebben. Wanneer hy op
'tveld kwam en ons ging bevechten,
zouden wy hem steeds de baas zjjn,
maar als het in de kopjes gaat, dan
is de Boer een gevaarlijk beer.
„Maar wanneer hy je getroffen
beeft, handelt hy als een geloovig
Christen en is niet haatdragend. Hy
is als een kokosuoot, van builen er
ruw uitziende, maar wit on lekker
wanneer je den inhoud ziet, en eerst
wanneer je gewond en gevangen ge
nomen bent, krijg je gelegenheid hem
te leeren kennen."
Buiftenlandsch Nieuws.
Aanslag on den prins van
Wales.
De Prins van Wales kwam Woens
dag via Ostende om 5.35 n.ra. aan
het Gare du Nord te Brussel aan, in
gezelschap van de Prinses van Walee.
Óp het oogeDblik dat de trein naar
Keulen zich in beweging zette, sprong
een misdadiger op de loopplank ei
loste door het raampje revofvorscbo-
tea in het rytuig waarin de Prins
zich bevond, zonder echter iemand tï
raken.
gewond zyn, door de Boeren behan- f - urw*? £e£rePea- k66*
deld met vriendelijkheid en belang- ^JP'-do, is b.ikslager van beroeo en
stelling. Toen wjj bet laager op een w00at te ^t- Gillis by Brussel. Door
open wagen verlieten, werden wy, een een inspecteur van politie in verhoor
1 half dozijn Australiërs en evenveel genomen, verklaarde by, dat hy den
FEUILLETON.
Uit hel Engelsch van
FERGUS HUME.
Vertaald door
HENDRIKA PLEYTE.
Neen. liet ia een inocielijke quaea-
antwoordde de detective „Maai-
fcu ik bdjiEir vaai alles cp de hoogte ben
»-H gij mij wel meer willen vertellen
ii nuj zeggen hoe dat nw vader bin*
Iwam en wanneer gij hem hrrkendd.
-Zdcer." aen'de Arthur. Edith «tan-
Böa om stihfwijgemd permissie te
lagen tot «preken „Kca-t na de ont-
^pjuag van mijn vader, vernam ik
er gebeurd was en den haat ken-
t?ncL dim hij voor Ellen G-ilmar koos-
fcjife begaf ik mij nam' Kirk stone Hall
fakend dat lijf daar zijn wraak zou
•iHeai volvoeren. Maar ofschoon mijn
yider er niet heen; wa.n gegaiin na.m
jtffrouw Gitznaa*, wier geweten, ongo-
ö?Vt zuiver was-, <fc vhg&t ea
J vestigde zich in Lenden. Bij mijn. eer-
ate visite ontmoette ik juffrouw Wed-
der bum en daarna kwam ik haar dik
wijls bczookcai.
Op ee« goeden dag dat ik hier was,
liet een oud man zich aandienen en
verzocht juffrouw Gilmar te spreken.
Wij ontvingen liem en t-oen hij mijn
naam hoorde en mij oplettend had aan
gezien begroette hij mij als zijn zoon.
Het. eerste oogenblik kcai ik nauwe
lijks gelooven dat hij mijn vader was,
daar ik hem in geen twintig jaar ge»
[zien had en te jong was om eenige
herinnering van hem behouden te heb
ban. Maar bij bewees mij dat hij Mar-
maduke Dean was en vertelde ons toen
hoe zijn ontsnapping zich had toege
dragen."
j „Was l»j naar de Hall gekomen om
juffrouw Gilmar te vermoerden vroeg
Gebb bezorgd.
I „Neen," zeide Ferris met nadruk.
..Hij had die bedreiging alleen in
zijn wanhoop uitgesproken. Hij verlang
de slechts dat zij zijn onschuld zon be-
bewi jzen
„En ik schreef haar daarom, zeide
Edith het verhaal vervolgend, „maar
■ij was bevreesd) voor Dean en zwoer
dat hij; den. moord bedreven had."
1 „Ofwhpon ik er raat overtuigd bes,"'
zedde Arthur. ,,da.t zij de schuldige was
en mijn vader alleen beschuldigde uit
jaloezie, dat hij Laurai liefhad."
„Dat kan zijn. zeide Gcbb knikkend
maar vertel verder."
..Laat mij het overige meedeel en"
zeida juffrouw Wedderburn.
„Mijnheer- Dean. voelde ziel» zoo
ziek tengevolge van liet gevangenisle-
vm, dat ik voorstelde dat liij bhjvtni
zou, zoodat ik hem zou kunnen verple
gen. De politie was reeds op de Hall
geweest om een onderzoek in te stellen
en heengegaan toen zij hem niet von
den. Ik geloofde dus dat zij niet weer
zou komen em. mijnheer Dean veilig
was. Hij zal zoo ongeveer een paar da
gen bij ons geweest zijn. toen juffrouw
Grise hem herkendemaar voor wat
geld kocht ik haar stilzwijgen. Zdj stel
de voor mijnheer Dean voor Martin
een onnoozele tuinman die na de afge
speelde tragedie de ILül verlaten had
te laten doorgaan. Er waren twin
tig jaar verlappen sinds zijn vertrek
en mijnheer Dean. was totaal veran
derd; hij nam dus den naam Martin
aam e<n hield Zich krankzinnig. Nu
weet gij, mijnheer GebK. waarom ik
tiiet bang voor hem was. gij hieldfc hem
vaar wezenlijk krankzinnig en ik vrót
dat hij het nfet
„Dacht ieoercen uit den omtrek,dat
hij werkelijk Martin wae ?v
I ..Ja maai- hij bleef altijd in de
buurt van de Hall en zag weinig men-
bchi-n. Zij heten hem met rust omdat
hij krankzinnig was. Nu kent gij de
waarheid."
„Niet de gehcole waarheid," zeide
Gcbb \«elbet:eekenend. ..Gij hc-bt mij
nog niet verteld hoe hij. juffrouw Gil
mar doodde."
„Hij vermoordde haai- niet'" nep
Fends toornig uit.
„Hij deed het wel'" hield Gebb vol.
Hij bevond zich den 24sten Juli te
Grangebury."
„Onmogelijkzeide Edith aoer ont
steld. „Dat wist ik in elk geval niet.
Maai' al was het zoo", ging zij voort
„dan bewijst dit nog niet dat hij den
moord pleegde."
„Ik vind bet nog al een vrij duide
lijk bewijs", zeide Gebb koeltjes. manl
ik zal u nog een veel overtuigender ge
ven. Kijk eens." en de detective haal
de een linnenzakje te voorsclujn dat
arm handen, idngen en andere kostbare
sieraden bevatte.
„Juffrouw Gilmaa'.i juweelcnriep
Edith uit, aw dadelijk herkennend.
..Ja:," send» Gebb. ,ea ik heb ge ia,
Dean's slaapkamer gwrrtafew/
HOOFDSTUK XXIII.
Huiverend en met een doodsbleek
gelaat aanschouwde Ferris de juwcekm
die hem een overtuigend bewijs van
J rijns vaders schuld toesclieru u. toen
zonk hij achterover in zijn stoel en be
dekte het glelaat met de handen om ze
niet te zien want voor hem, den
zoon van Maj-maduke Dean. was het
tan verschrikkelijk gezicht. Edith zag
ook met ontstelden blik naar de hoop
goud en edelgesteenten, niet twijfelend
af Gebb sprak de waarheid.
„Ja!" zeide de detective de kostbaar
heden weer in het zakje bergend, ,.ik
zocht naar juffrouw Gil mar's bekente
nis on vend deze juweel en in Dean's
kamer. Zij waren boven op een hoogen
pws verbolgen en ail tastend vcaxd ik
ze. De bewijzen rijn sterk tegen uw
vader, mijnheer Ferris, ofschoon ik
hem eerst voor onschuldig hield.
Juffrouw Gri<e kan bewijzen clat hij
den 24sten Juli niet op de Hall go
slapen hoeft. Het kaartje in juffrouw
Gilmaa-'s kamer bewijst dat hij daar
moet geweest rijm daar niemand, an
ders dan hij dien ebg ■van Ncsminstea'
traax Landen gereisd hoeft. Binnen een
pïw- dagen asrl ik cfe getuigniwen van
den stationschef cn den conducteur
bezatten, en het bezit van de juweedeu
'neemt allen twijfel aan rijn. schuld
i W6s-''
,,Ei- moet een vergissing hebben,
plaats gegrepen," zeide Editli toen rif
in staat was te spcvkwn. „want niette
genstaaude de bewijzrn sterk tegen
hem rijn least ik niet in Deaars scliuld
gelom-en. Hij is een oud man, wiens
levtm gchrokiai is, e-n daarbij laf en
vreesachtig van aard. De geslepenheid
en wreedheid, waarmede de moord ten
uitvoer ia gebracht, herwijzen dat. dc
j dadti' vdcl geestkracht cn vastbera
denheid bezat \ve3ae cigtrnscltapj>c»
Dean slechts in geringe mate l»rit
Daaj-enboven." voegde zij er accr ver
standig bij als. wat wij allen denken
mijnheer lóean onscliuldig is aan. den
moord op Kü-kstoEc. waarom zou liij.
juffrouw Gilmaj- gedood hebben?"
I „Dat spreekt eerder in rijn nadeel,"
I eide Gebb kalm, ,Ala rij hem onachu!
itlig liet veroordecltm cn een valacho ge
uigenis tegen hem aflegde, zcoals
geloof dat rij devd. was dit juist et*_
keden om rich op haar te mvkxat WaU
denkt gij er van. mijnheer Fcrria»
„Wat zou ik kunnen dt-nken steun-
'de de jonge man. .JA- tewijacst getui
gen sterk tegen* nsija vader Mr ar toch