NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD. PEEREBOOM. De Dame van de Gele Kamer. iïa Jaargang Vrijdag 6 April I90D. o. 5149 Voor Haarlem per 3 maanden.I.2Ü Voor <te dor. en in don omtrek waar eon -Agent gevestigd is (kom der gemeente), per 8 maanden1.33 Fcanco door bet geheele Eykper 3 maanden1.85 Afeooderl^kc nummers0.05 Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem, per 3 maanden0.30 de omstreken en franco per po3t 0.37-, Directeur: AD? JjljATErNTTTWRT: 1 5 regels 50 Cis.iedere regel meer 10 Cis. Groote letters naar plaatsruimte. Bi; Abonnement aanzienlijk rabat. Reclames 20 Cent per regel. •D'.i-üaientea en Advertentiën wonten aangenomen door onze Agenten ea door alle Boekhandelaren en Courantiera. Dit blad verschuilt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagea. Bureaux: Kleine Houtstraat 14, Haarlem. Telefoonnummer 122. het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangére G. L. DAUEE <k Co. JOHN F. JOKES, Snee., Panjs 3SAs Faubourg Montmartre Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiën en Reclames betredende Handel, Nyverfcaid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bareau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam. BUITEN bet Arrondissement Haarlem is de prijs der Advertentiën van 1—5 regels ƒ0,75, elke regel meer r'0,15; Reclames per regel ƒ0,30. Agenten voor dit Had in den omtrek zynBloemendag^ Sandpoori en Schoten, P. t. <L RAADT, ZandpoortHeemstede, J. LEUVEN, bg de Tol; Spaamdam, C. HARTENDORP; Zand voort, G. ZWEMMER Veiser,, "W. J. RUXJTERBeverwijk, J. HOORNSRiüegom, ARIE HOPMAN, Molenstraat. Genoemde Agenten nemen Abonnementen en Advertentiën aan. Haarlem's Dagblad" van 6 April bevat o.a.Laatste oorlogsnieuws. Moordaanslag op den prins van Wales, Nabetrachting van den Ge meenteraad, Parlementaire Praat jes, en Tweede Kamer (ran lieden). Gemeenteraad van Bloemendaal, Reehtbauk. Tweede concert Zals- nian. Mishandeling van groenen, enz. Cffficieeta Ssricfafen. Burgemeester en Wethouders van Doen te weten, dat by hunne be schikking van 30 Maart .j.l. aan A. H. de Bruijn, vergunning is verleend tot oprichting van eene blikslager# in het perceel aan de Ged. Volders- gracht DO. 4. Haarlem, 4 April 1900. Burgemeester en Wethouders voornoemd BOREEL. De Secretaris, 3. W. v. BILDERBEEK. L. S. NABETRACHTING van den GEMEENTERAAD. Wanneer de Raad een moeielyk vraagstak voor het eerst m behande ling neemt, is het vrjj zek6r dat by dat na wat been- en weer gepraat uitstelt tot een volgende vergadering. Dit beeft twee voordeelen en schijn baar en een wezenlijk. Het schijnbaar is, dat de Raad er dan voor zekeren tjjd weer van af is en het wezenlijke, dat er ia dien tyd gelegenheid bestaat om eens met elkaar te overleggen hoe men de zaak het best, zal opknappen. Want het gaat io den Raad al pre cies als op 't tooneelde rollen wor den voor het voetlicht opgezegd, maar achter de coulissen ingestudeerd. was derhalve volkomen in de lyn, dat het voorstel betreffende ge meentelijk grondbezit vau de beeren Scbram en Modoo niet afgehandeld verd. Het bedoelde in de eerste plaats gemeentegrond meer te verkoo- pED, maar alleen te verpachten en verder, dat de Raad zich verklaren zoa vóór uitbreiding van het gemeen telijk grondbezit. Een toelichting was er niet by. Over 't algem-en geven, naar het ichynt, onze jongere Raadsleden dio liever mondeling en daar zou ook niets tejen zijn. wanneer daarbij maar de soodige beperking in acht genomen serd. Dit laat evenwel, vooral wan neer de heer Schram aan 't woord is, heel wat te weDscben over. Dezen keer liep het dan ook alleen «arom met. een kort debat af, omdat te heer Tjeenk Willink er l-sscbea kwam met een motie. En over die gehuldigd, buiten overwegende rede nen geen gemeentegronden te verkoo- pen, ra aar overweegt tevens dat ook in de toekomst een afwijking vau dit beginsel noodig kan zrjn. De voorstellers van de motie heb ben zich over deze verklaring van den heer Tjeenk Willink nog niet uit gelaten. In hnn plaats zou ik er weinig op gesteld wezen, dat die werd aangenomen. Immers, zy is een mees terstuk in vaagheid. Wanneer iemand verklaron ging dat hij in beginsel tegen drankgebruik is, maar in sommige gevallen een afwijking van dat begin sel noodig wezen kan, dan siaat bet volkomen aan hemzelven het aantal van die uitzonderingen te bepalen en kan zich zelfs een stuk in zijn kraa? drinken, zonder dat iemand er iets tingen mogen geven over zaken, van zeggen kan. De verklaring van den beer Willink doet denken aan den bekenden onschuldigen drank,dien mee water en melk noemt en waar de heer Waller zei. dat er wel iets goeds in zat, daar heeft hy blijkbaar het oog gehad op de melk. Id dit bseld wordt de uitzonderingsbepaling voorgesteld door het water. En wat er in de prak tijk van het denkbeeld terecht zou komen als de verklaring van den heer Tjeenk Willink werd ^oedgekeard zooals die daar ligt, blykt dnidelyk uit onze uitzonderingsbepaling op het bouwen van al te hooge huizen. Er wordt zoo dikwijls afwijking gevraagd en verleeud van bet voorschrift, dat een huis niet hooger mag zyn dan anderhalf maal de breedte van de straat, dat de uitzondering bijna weer regel is geworden. Zoo zou het ook met Letverkoopen van gemeentegrond gaan. Een bindeud verbod sluit alleen uit, maar een uitzonderingsbepaling, die voor Jan wel en voor Piet niet zou worden toegepast, geeft ergernis en verbittering en is aanleiding tot verdachtmakingen die men beter doet te vermijden. Het was te voorzien, dat de nieu we instructie voor do brugwachters niet zoo maar gladweg zon doorgaan. Menschen die de kaart van 't land kendeo, zeiden tot elkaar„daar zul je Hodand over booren En we heb ben er den heer Hodand over ge hoord. Dat hy zich maakt tot de kam pioen der brugwachters verwondert my daarom al niet, omdat by een van de twee Raadsleden is, die, als bjj „naar de stad" wil, een der bruggen moet passeecen en dus uit den aard van de zaak meer in 't bijzonder met bun werk en nunne personen ver trouwd is. Maar dat bjj zyn Yoorkeor zóó ver zou drijven, dat by struikoit over een woord en zich er aan ergert dat de havenmeester-inspecteur zyn ondergeschikten zal „bevelen', dat had ik van don heer .Hofland niet verwacht. Het maakt immers niets uit, of er staat bevelen of toezicht: het wertf bljjft hetzelfde en de manier waarop het bevel wordt gegeven zal zeker niet anders worden, wanneer in Interessanter was hef. debat over de boe deerlyk men zich vergist heeft, „De Transvaalsche Boeren zijn zoo hoe juist diegenen oordeeldeo die gedemoraliseerd, dat veie verlofgan- zeideu dat de oorlog nu pas zou be- gers met geen mogelijkheid genoopt gincen. Terecht vreest men ook dat kannen worden naar het oorlogster- vele Vrystaters die begonnen te aar- rein terng te keeren. Algemeen heb- zelen, thans met vernieuwden moed ben de Boeren er geen inst in om de den strjjd zullen aanvaarden. Biggarsbergen te verdedigen eu zy Wat het voedsel betreft, men weet zyn er over verdeeld of het verstan- dat de behoeften van Roberts* reu- dig is den oorlog voort te zetten, zenleger zóo groot zijn, dat de spoor- President Kruger heeft president treinen niet genoeg uit Kaapland Bteyn belezen om nog een grooten kunnen aanvoeren en Kimberley nog slag te leveren voor de onderwerping, zelfs hongert. Aan water zal, in tegen-i ALGEMEENE BERICHTEN, spraak met de geruststellende verze- j De Transvaalsche regeering heeft kerin, gook wel spoedig gebrek komen, j Maandag een kennisgeving afgekon- Dat is tusschen de regels der Engel-1 digd, waar by aan alle Britsche inwo- sche telegrammen wel door te lezen. wers van Johannesburg, Boksburg en De reserve-voorraad van Bloemfon-jKrugersdorp bevolen wordt, binnen tein nu de waterwerken, die dage- acht-en-veertig uur het land te ver- lyks 250.000 gallons water leverden, quaestie of aan de brugwachters zou worden verboden mededelingen te doen aan derden. Het was niet onduidelijk waarop dit artikel slaat. Vooral niet toen bleek, dat het dagelyksch bestour zelfs de Raadsledenniet van dit verbod wilde uitzonderen en de voorzitter er nogal autoritair bijvoegde dat wie wat weten wou zich by B. en W. om in lichtingen kon vervoegen. 't Scheelde dan ook maar weinig of de geheimhoudingbapaling was er uitgeraakt. Een voorstel daartoe van den heer Groot verkreeg 11 stemmen voor en 13 tegen. Een voorstel van den heer Tjeenk Willink, om te be palen dat zij aan derden geeninlich- waaromtrent hun geheimhouding is opgelegd, verwierf 12 stemmen voor en 12 tegen en bleef dus onbeslist. Ik kan niet helpen, dat ik ook dit amendement weer „half" vind. Bchyn- baar voldoet het aan de bezwaren, maar wanneer B. en W. aan de brug wachters geheimhouding opleggea over aile-3, wat met mogelijkheid in hun dienst kan voorkomen, dan is er weer een wassen neus te meer in onzen stedelyken paperassen win kei Naar aanleiding van de bekeuring van een fietsenden vreemdeling vroeg de heer Kruseman om bij het harde pad door den Hout waarsohuwings- bordea te plaatsen. De Voorzitter zal bet. overwegen. 't Is wel .jammer, dat er juist eerst een inspecteur van het geneeskundig staatstoezicht moest worden bekeurd, om gedaan te krjjgen dat dit eenvoudig middel overwogen zal worden. Dl*. Dozy kan zich er op beroemen, dat hy dit e"i van Columbus heeft helpen uitbroeien. motie zat mon nu den volgenden keer 'de instructie van toezient wordt ge- tog eens praten. Zy bevat in hoofd-sproken. De heer Hofland liep dan taak, dat het nemeQ van een bin- ook met het hoofd tegen den muur dead besluit onraadzaam en overbodig zyn amendement kon niet een aan- is en overweegt wel, dat door den hanger vinden. Derhalve werd het Raad herhaaldelijk het beginsel is zelf optreban^en. §*©3ifiefe Qwerxicfa&i French' en Colviie's troepen zyn naar Bloemfontein teruggekeerd, na- tuarljjk zonder de verloren kanonnen. De „West in. Gazette" noemt dit be richt verbijsterend. De militaire roe dewerker van het blad dankt dat ge brek aan voedsel en water, misschien ook aan paarden, de Ecgelschendwoug terug te gaau. Waar bleven de dui zenden Boeren die tegenover Broad- wood's 2000 stonden. Men vreest dat de hoofdmacht van de Boeren een omtrekkende beweging zal beproeven naar de Zuiderspoorweglyo, ten einde Roberts" gemeenschap met de Kaap kolonie ai te eny den. Dit wordt bevestigd in een telegram uit Springfontein, laidende: Er is reden te gelooven, dat een aantal vyanden caby de verbindings lijn tusschen Springfontein en Bloem fontein rondzwerven. Generaal Gata- cre maakt zich gereed tot het verij delen van POGINGEN OM LORD ROBERTS COMMUNICATION AF TE SNIJDEN. Engeland is doodelyk ongernst en geschrikt van den plotselingen siag. Het liep alles zoo mooi ea men ver wachtte zoo zeker dat Roberts spoe dig in Pretoria de Engelsche vlag zou laten bïjschen. En nu blykt op eens Ijjfe volgen vernield zyn moet bestaan in een grooten dam (vy ver), die gevuld wordt uit een bron bekend als" de Fontein. En eindelijk de paarden. Zonder paarden is Roberts vrijwel machteloos. Dat hebben de Engelsche bladen ook Wel begrepen, en zij dron gen er reeds lang en aanhoudend op aan meer paarden te zouden. Particuliere brieven van officieren bevestigen echter, dat de Engelsche cavalerie veel paarden verliest. Zoo moet generaal Frencb op den marsch naar Kimberiey van 8000 paarden er 3000 hebben verloren de overige wa ren, op enkele bonderden na, nog ter nauwernood in staat om bun ruiters te dragen. De toestand van de dieren, die overbleven, was, schrijft een offi cier, verschrikkelijk op hetoogeublik dat wy ons doel bereikten. Van door gereden ruggen spreken we heeleinaal niet. Daaraan lijden ze allemaal en elke behandeling is vruchteloos. Het verlies aan transportdieren, zegt een ander, was byna even erg als dat aan cavaierie-paardeu. Intusschen zyn nieuwe remontes in zoo'n groot aan tal aangekomen dat tweederde gedeel te van de dieren vervangen kon wor den de nieuwe dieren zyn echter meerendeels mustangs en pegu-poDy's, waarop de Engelsche zadels niet pas sen, of geïmporteerde Engelsche paar den van de Kaap en lersche jacht paarden, die niet tegen het klimaat kannen. Io het geheel zyn GO,000 paarden en muilen te Kaapstad aan gebracht. Voorloopig meldt, Lord Roberts dat by de waterwerken van Bloemfontein gesneuveld zyn een majoor (van de Northumberland fuseliers) en twee luitenants; gewond zyn twee majoors (van Roberts Horse en de bereden infanterie), een kapitein en tien lui tenants Vermist werden een kapitein van den staf en twee luitenants. De meeste wonden zyn ernstig. Uit Londen wordt aan de BTemps" geseind De „Times" heeft een nieuwe lyst van de verliezen aan officieren in bet gevecht van Zaterdag, waardoor het getal aan gesneuvelden, gewonden en vermisten 37 wordt. Tegenover al die slechte berichten is het gewoonweg belacbeljjk te lezen wat de „Times" uit Loreogo Marques verneemt. Wy laten het hier woorde- laten. Alle anderen met hun gezinnen moeten vóór Donderdag vertrekken. Daze kenaisgaying geldt niet voor Britsche onderdanen die in goaverne- mentsmynen werken. Aan de „Temps" wordt uit Londen geseint, dat een bataljon militie van de Munster Fuseliers (lersche troepen) Woensdagmorgen aan het maitea is geslagen. De soldaten, die ontevreden zyn over hun logies, sloegen de ruiten stuk. De „Times" verneemt uit Lourengo MarquesReitz en het hoofd van het roynwezen hebben het beslait getee- kend, waarby de verwoesting van Johannesburg bevolen wordt, tegen Kruger's wenscb en Botha's advies in. Reuter geeft verslag van het ont snappen van kapitein Haldana en laitenant Le Mesureur, 2 Engelsche officieren, uit Pretoria. Zy kwamen door een luik in het benedengewalf van de staatsmodelschool. Het vertrek van de officieren naar een ander kwar tier werd' uitgesteld, en zoo bleven zy twintig dagen io de donkere, vochtige ruimte, door hun medegevangenen van eten en drinken voorzien. Zy trachtten met een bajonet, een schroevendraaier, en een yzeren pen een loopgraaf te te maken naar buiten, maar dat mis lukte. Toen 'de officieren verbaisd waren, kwamen zjj te voorschijn, 's Avonds verlieten zij Pretoria. Een hunner bield zijn arm in een doek en zoo zag men hen voor gewonde Boe ren aan. In net veil liepen zy nog vele gevaren, maar eindelijk bereikten zij Lorenco Marques. EEN ENGELSCH CORRESPON DENT AAN HET WOORD. Door een der oorlogscorresponden ten der LondeDSche „Daily News", den heer Hales, die een tydiang bjj de Boeren in den Vrijstaat gevangen ge weest en in het hospitaal te Bloem fontein verpleegd is wordeneenige be langrijke bijzonderheden medegedeeld omtrent zyn wedervaren. Gedurende auderhalven dag iag ik, dus schrijft hy in het Boerenlaagerj waar onze gewonden werden binnen gebracht, en hierover wil ik een woord zeggen tot de mecigte, die ach tergebleven is in Engeland. Onze mannea worden, wanneer zij gewonde Boeren, Daar een klein hos pitaal op eeoige uren afstand gezonder:. Het was een eenvoudige boerderij. Onderweg kwamen wy voorbij boerderijn, en iedereen, mannen vrou wen en kinderen, kwam naar buiten, om naar ons te kijken. Niet één scheldwoord werd gehoord, niet één harde uitdrukking kwam over hunne lippen. De mannen brachten ons ver koelende dranken of legden oos is gemakkeiyke boading. Vrouwen ieg- den met hare zachte banden verban den aan, wieschen onze wonden uit of gaven ons versnaperingen, die zoo welkom zijn in zalk een tyd. terwjjl de kleinen rond ons stonden met tra nen in de oogeo, bjj het zien van de met bloed bevlekte kbaki-uniformen Laat geen man of vrouw in Enge land, wier zoon of echtgenoot gewond in de handen der Boeren viel, vrees voor hem hebbe.n Want het is lage laster, wanneer gezegd wordt, dat de Boeren bunoe gevangenen niet goed behandelen. Engeland behandelt zyn eigen zonen niet beter dan de Boeren bet de Engelschen doen, en ik schryf over hetgeen ik zelf met eigen oogon heb kunnen aanschouwen. Van denzelfdeu correspondent ver nemen wjj op ongezochte wyze hoe door de bank Tommy Atkins, do Engelsche soldaat, derlkt over den vyand, dien hy te bestrijden heeft, ea omtroDt wieo zelfs in officieele leger orders hem zooveel is voorgelogen. Eu in hoofdzaak, zegt de correspondent, is dat oordeel, 'twelk wjj hier volgen laten, juist. „In het veld is de Boer een kerel, die er woest en als een bedelaar uit ziet, hy draagt geen uniform, en hy weet niet genoeg van soldatentacht otn gezamenlijk op te treden maar hjj kan vechten op zijn eigen manier, die wy niet hebben. Wanneer hy op 'tveld kwam en ons ging bevechten, zouden wy hem steeds de baas zjjn, maar als het in de kopjes gaat, dan is de Boer een gevaarlijk beer. „Maar wanneer hy je getroffen beeft, handelt hy als een geloovig Christen en is niet haatdragend. Hy is als een kokosuoot, van builen er ruw uitziende, maar wit on lekker wanneer je den inhoud ziet, en eerst wanneer je gewond en gevangen ge nomen bent, krijg je gelegenheid hem te leeren kennen." Buiftenlandsch Nieuws. Aanslag on den prins van Wales. De Prins van Wales kwam Woens dag via Ostende om 5.35 n.ra. aan het Gare du Nord te Brussel aan, in gezelschap van de Prinses van Walee. Óp het oogeDblik dat de trein naar Keulen zich in beweging zette, sprong een misdadiger op de loopplank ei loste door het raampje revofvorscbo- tea in het rytuig waarin de Prins zich bevond, zonder echter iemand tï raken. gewond zyn, door de Boeren behan- f - urw*? £e£rePea- k66* deld met vriendelijkheid en belang- ^JP'-do, is b.ikslager van beroeo en stelling. Toen wjj bet laager op een w00at te ^t- Gillis by Brussel. Door open wagen verlieten, werden wy, een een inspecteur van politie in verhoor 1 half dozijn Australiërs en evenveel genomen, verklaarde by, dat hy den FEUILLETON. Uit hel Engelsch van FERGUS HUME. Vertaald door HENDRIKA PLEYTE. Neen. liet ia een inocielijke quaea- antwoordde de detective „Maai- fcu ik bdjiEir vaai alles cp de hoogte ben »-H gij mij wel meer willen vertellen ii nuj zeggen hoe dat nw vader bin* Iwam en wanneer gij hem hrrkendd. -Zdcer." aen'de Arthur. Edith «tan- Böa om stihfwijgemd permissie te lagen tot «preken „Kca-t na de ont- ^pjuag van mijn vader, vernam ik er gebeurd was en den haat ken- t?ncL dim hij voor Ellen G-ilmar koos- fcjife begaf ik mij nam' Kirk stone Hall fakend dat lijf daar zijn wraak zou •iHeai volvoeren. Maar ofschoon mijn yider er niet heen; wa.n gegaiin na.m jtffrouw Gitznaa*, wier geweten, ongo- ö?Vt zuiver was-, <fc vhg&t ea J vestigde zich in Lenden. Bij mijn. eer- ate visite ontmoette ik juffrouw Wed- der bum en daarna kwam ik haar dik wijls bczookcai. Op ee« goeden dag dat ik hier was, liet een oud man zich aandienen en verzocht juffrouw Gilmar te spreken. Wij ontvingen liem en t-oen hij mijn naam hoorde en mij oplettend had aan gezien begroette hij mij als zijn zoon. Het. eerste oogenblik kcai ik nauwe lijks gelooven dat hij mijn vader was, daar ik hem in geen twintig jaar ge» [zien had en te jong was om eenige herinnering van hem behouden te heb ban. Maar bij bewees mij dat hij Mar- maduke Dean was en vertelde ons toen hoe zijn ontsnapping zich had toege dragen." j „Was l»j naar de Hall gekomen om juffrouw Gilmar te vermoerden vroeg Gebb bezorgd. I „Neen," zeide Ferris met nadruk. ..Hij had die bedreiging alleen in zijn wanhoop uitgesproken. Hij verlang de slechts dat zij zijn onschuld zon be- bewi jzen „En ik schreef haar daarom, zeide Edith het verhaal vervolgend, „maar ■ij was bevreesd) voor Dean en zwoer dat hij; den. moord bedreven had." 1 „Ofwhpon ik er raat overtuigd bes,"' zedde Arthur. ,,da.t zij de schuldige was en mijn vader alleen beschuldigde uit jaloezie, dat hij Laurai liefhad." „Dat kan zijn. zeide Gcbb knikkend maar vertel verder." ..Laat mij het overige meedeel en" zeida juffrouw Wedderburn. „Mijnheer- Dean. voelde ziel» zoo ziek tengevolge van liet gevangenisle- vm, dat ik voorstelde dat liij bhjvtni zou, zoodat ik hem zou kunnen verple gen. De politie was reeds op de Hall geweest om een onderzoek in te stellen en heengegaan toen zij hem niet von den. Ik geloofde dus dat zij niet weer zou komen em. mijnheer Dean veilig was. Hij zal zoo ongeveer een paar da gen bij ons geweest zijn. toen juffrouw Grise hem herkendemaar voor wat geld kocht ik haar stilzwijgen. Zdj stel de voor mijnheer Dean voor Martin een onnoozele tuinman die na de afge speelde tragedie de ILül verlaten had te laten doorgaan. Er waren twin tig jaar verlappen sinds zijn vertrek en mijnheer Dean. was totaal veran derd; hij nam dus den naam Martin aam e<n hield Zich krankzinnig. Nu weet gij, mijnheer GebK. waarom ik tiiet bang voor hem was. gij hieldfc hem vaar wezenlijk krankzinnig en ik vrót dat hij het nfet „Dacht ieoercen uit den omtrek,dat hij werkelijk Martin wae ?v I ..Ja maai- hij bleef altijd in de buurt van de Hall en zag weinig men- bchi-n. Zij heten hem met rust omdat hij krankzinnig was. Nu kent gij de waarheid." „Niet de gehcole waarheid," zeide Gcbb \«elbet:eekenend. ..Gij hc-bt mij nog niet verteld hoe hij. juffrouw Gil mar doodde." „Hij vermoordde haai- niet'" nep Fends toornig uit. „Hij deed het wel'" hield Gebb vol. Hij bevond zich den 24sten Juli te Grangebury." „Onmogelijkzeide Edith aoer ont steld. „Dat wist ik in elk geval niet. Maai' al was het zoo", ging zij voort „dan bewijst dit nog niet dat hij den moord pleegde." „Ik vind bet nog al een vrij duide lijk bewijs", zeide Gebb koeltjes. manl ik zal u nog een veel overtuigender ge ven. Kijk eens." en de detective haal de een linnenzakje te voorsclujn dat arm handen, idngen en andere kostbare sieraden bevatte. „Juffrouw Gilmaa'.i juweelcnriep Edith uit, aw dadelijk herkennend. ..Ja:," send» Gebb. ,ea ik heb ge ia, Dean's slaapkamer gwrrtafew/ HOOFDSTUK XXIII. Huiverend en met een doodsbleek gelaat aanschouwde Ferris de juwcekm die hem een overtuigend bewijs van J rijns vaders schuld toesclieru u. toen zonk hij achterover in zijn stoel en be dekte het glelaat met de handen om ze niet te zien want voor hem, den zoon van Maj-maduke Dean. was het tan verschrikkelijk gezicht. Edith zag ook met ontstelden blik naar de hoop goud en edelgesteenten, niet twijfelend af Gebb sprak de waarheid. „Ja!" zeide de detective de kostbaar heden weer in het zakje bergend, ,.ik zocht naar juffrouw Gil mar's bekente nis on vend deze juweel en in Dean's kamer. Zij waren boven op een hoogen pws verbolgen en ail tastend vcaxd ik ze. De bewijzen rijn sterk tegen uw vader, mijnheer Ferris, ofschoon ik hem eerst voor onschuldig hield. Juffrouw Gri<e kan bewijzen clat hij den 24sten Juli niet op de Hall go slapen hoeft. Het kaartje in juffrouw Gilmaa-'s kamer bewijst dat hij daar moet geweest rijm daar niemand, an ders dan hij dien ebg ■van Ncsminstea' traax Landen gereisd hoeft. Binnen een pïw- dagen asrl ik cfe getuigniwen van den stationschef cn den conducteur bezatten, en het bezit van de juweedeu 'neemt allen twijfel aan rijn. schuld i W6s-'' ,,Ei- moet een vergissing hebben, plaats gegrepen," zeide Editli toen rif in staat was te spcvkwn. „want niette genstaaude de bewijzrn sterk tegen hem rijn least ik niet in Deaars scliuld gelom-en. Hij is een oud man, wiens levtm gchrokiai is, e-n daarbij laf en vreesachtig van aard. De geslepenheid en wreedheid, waarmede de moord ten uitvoer ia gebracht, herwijzen dat. dc j dadti' vdcl geestkracht cn vastbera denheid bezat \ve3ae cigtrnscltapj>c» Dean slechts in geringe mate l»rit Daaj-enboven." voegde zij er accr ver standig bij als. wat wij allen denken mijnheer lóean onscliuldig is aan. den moord op Kü-kstoEc. waarom zou liij. juffrouw Gilmaj- gedood hebben?" I „Dat spreekt eerder in rijn nadeel," I eide Gebb kalm, ,Ala rij hem onachu! itlig liet veroordecltm cn een valacho ge uigenis tegen hem aflegde, zcoals geloof dat rij devd. was dit juist et*_ keden om rich op haar te mvkxat WaU denkt gij er van. mijnheer Fcrria» „Wat zou ik kunnen dt-nken steun- 'de de jonge man. .JA- tewijacst getui gen sterk tegen* nsija vader Mr ar toch

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1900 | | pagina 1