J
weede Blad,
lem in 1830—1831
ik
behoorende bij
ii-lem's Dagblad'
van
inderdag 31 Mei 1900.
No. 5/90.
Ill
\Eene historische schets
I onderscheidene bronnen
S3 door
P. J. O VERMEER.
AH;
;eilj.'
XII.
en we de vorige week de ge
us ran bet „korps Rookmaker"
in, tbans mogen de volgende
tot herinneriog strekken aan
tot de terugkomst binnen
q beeft plaats gehad met het
Noord-Hollandsche Schut'
ndeeling is ons reeds bekend
ertrck op 28 October naar
op Zoom, en we verlieten dit
met de mededeeling dat het
arts van Rotterdam opmar-
e aankomst te Bergen op Zoom
-ember 1830 werd het by de
revue door den Prins, Ad
en Kolonel- Generaal geïn
iden December vertrok het
ozendaal, om zich onder orders
Kien van den Generaal-Majoor
gr eo den 21sten d. a. v. naar
W tbage, Beek en Rysbergon, al-
At ingedeeld werd onder de
jrigade van den luiienant-
van Geen, onder hevel van
onel dor grenadiers Klerck.
Bsten Januari marcheerde bet
ansenhage naar Oisterwijk, Ko
en Moergestel, den 25sten Fe-
naar Tilburg, Goirle en Riel
rd tengevolge van nieuwe uit-
van bet mobiele leger inge-
Dij de lo brigade, onder gene-
ij oor Schuurman.
17; IS April vertrok het weder-
ir Tilburg. Goirle, Kiel en de
en den lódeu Juni baar het
tusschen Gi'.zen ea Ryen.
IS den Juni (gedenkdag var»
!au van Waterloo) reikte de
Admiraal en Kolonel-Generaal
sciaal verzoek van den majoor-
maant, het vaandel aan het
in uit, dat door den gouverneur
oord Holland toegezonden was,
ijj Z. K. H. zijne bij zou der e
ïLeid betuigde over dit corps
deu bataljons-commandant,
van Pabst Rutgers, het Kruis
Iröe van den Nederlandschcn
r werd toegekend.
23sten Jam had de welbekende
revue in de vlakte bij Rijen
een militair schouwspel dat
Êroerad is door dien buitecge-
geestdrift, welke da troepen
De koning reed met da pria-
in zyue zyöe door de gelederen.
eTjks waren zij aan dec utter-
'geus, waar de Groningsche sta-
stonden, verschenen, of overal
de geheeie linie verhieven zich
jubelkreten en donderende hoe
ver vulden de lucht. Overal was
de toejuiching, waren dezelfde
van bereidvaardigheid en toe
den lien d. a. v. na vereeniging
met de brigade te Beekevoort naar
St. Joris Winghe, alwaar wederom
een bivouac betrokken werd.
Het bataljoD bleef toen by deD
hoofdtroep der brigade, waarvan de
voorhoede by afwisseling slaags ge
raakte met den vijand. Ten 10 uur
kreeg het bataljon de opdracht tot
dekking van een punt op den Pellen
berg en tot ondersteuning van eene
compagnie jagers van bet le bataljon,
tegen welke de vijand in aantocht was.
Thans scheen het oogeublik geko
men in aanraking te komen met den
vijand en in werkelijkheid werd onze
schutterij aldaar blootgesteld aan het
vijandelijk vuur.
(Wordt vervolgd).
Uit de Pers.
A
Bataljon gedurende den Tien-
daac/schen veldtocht.
is ten Juli verliet het bataljon
:amp ea volgdö de bewegingen
la ie brigade le divisie,
i 2den Augustus marcheerde
laar het bivouac Baerlebrug en
ire.
den Augustas naar het. bivouac
iereigen en den 3—5 d. a. v.
Osthoven, buitenwijk vanTuru-
Wilders, Stokte en Steeie by
;r werd den volgenden dag een
ag gehouden. Des avonds ten
ir k wam het bevel om als voor-
|$e. der brigade op te trekken, deze
^'.edo bestond bovendien nog uit
corapagniën jagers van het le
jon, 2 eskadrons lanciers en een
batterij rijdende artillerie en
gecommandeerd door den kolonel
meiers do Posson.
t bataljon moest echter een om
maken van twee uren, om zich
me halve compagnie onder den
iiitenant Cb. J. Huet (een Haar-
•i en den 2en luitenant H. C.
i eveneens een Haarlemmer) te
Igen, die daags te voren post
had aan een lange brug over
roote Nette te Oosterloo tot in-
Jikouding der verbinding.
Q deze reden kon dit gedeelte
roerhoede zich niet vóór des inor-
4 uur met het andere deei ver
i .don Augustus des morgens
uur kwam de voorhoede geza-
0k aan voor Diest, rukte te 9
binnen en bezette de poorten en
d wachten.
len de later aanrukkende troepen
'achten en posten vervingen, werd
als nachtverblijf aangewezen de
i enten Zelck en Zeeihem en dien-
len avond ten 7 uur kwam bet
ijon aldaar aan, na een zeer ver
enden marsch, onder drukkende
nte en afwisselende regenbuien.
Qn rust zou echter niet van langeD
zijn, want reeds des morgens
uur vertrok hot bataljon uit de
„j. ton nemen ten, vereenigde zich met.
M brigade en marcheerde op naar
ck en Haelen, tot aan het kasteel
Herckenrode, alwaar door de
eei© brigade gebivouacq ueerd werd.
en 9don Augustus verbleven ze
elfder plaatse.
'en KMen Augustus vertrokken
naar Diest en Bcherpenheuvel en
De openbare terechtzitting en
de misdadigers-ijdelheid
bij jeugdigen.
In een artikel in het „Paleis van
Justitie" bespreekt Prof. SimoDS on
der anderen het voorstel van den Mi
nister om de openbaarheid der terecht
zitting uit tê sluiten, wanneer het
rechtsgeding betreft een beklaagde,
die nog geen achttien jaar oud was,
toen hy het ten laste gelegde feit
zou hebben begaan,
Tegen dit voorstel verhief Mr. De
Pintó in het „Weekblad voor bet
Recht" een krachtig protest. Prof.
öiiöons is van oordeel, dat de warmte
van dit protest door iedereen zal woi-
<3en gewaardeerd, die evenals hy, Prof.
Siinou8-zelf, met Mr. De Pinto in de
openbaarheid een hechten waarborg
zien voor een goede rechtsbedoeling.
Maar aau den anderen kanr, zegt
prof. y., mag niet worden voorbijge
zien, dat van zeer vele zijden op op
heffing. althans op beperking van do
openbaarheid van het rechtsgeding
tegen jeugdige personen is aange
drongen. De hoogleeraar beroept zich
daarbij op Mr. Macaré en andere
buTenlaodscho bevoegde juristen.
Prof. Simons motiveert dien wenscb
naar opheffing of beperking van de
openbaarheid van de terechtzitting in
bedoelde gevallen aldus:
Het kan niet worden ontkend dat
vele jeugdige boosdoeuers bij hun bin
nentreden in de rechtszaal een eersten
blik werpen naar de hun bekende
publieke tribune, zoekende naar hunne,
misschien aau het gepleegde misdrijf1
niet geheel vreemde kameraden. Ge
durende het gebeele proces zyu hunne
gedachten by die makkers en vragen
zy zicb af of zy door hunne houding
en antwoorden hunne bewondering
hebben weten te wekken om straks
by bun vertrek nil blik of gebaar het
bewys van tevredenheid op te vangen.
Zij voelen zich da helden van hetgeen
om ben in de rechtszaal afgespeeld
wordt en het is bekend genoeg dat
de misdadigers-y del beid een factor is,
waarmee moet worden gerekend. Nu
zyn zij acteurs, een volgend maal zjjc
zy toeschouwers en leeren zy uit de
handelingen en houding van hunne
dan optredende makkers hoe zy zich,
als bet weer hunne beurt is, te ge
dragen hebben. Een in hun oog ver
bluffend en kranig optreden van een
hunner, wekt den lust tot navolging,
de gedachte om zich ook zoo eens in
volle kracht aan den rechter te toocen.
Bovendien is bet lang niet ondenk
baar dat de namen van vele opkoopsrs
aan de jeugdige misdadigers op de
tribune ui de rechtszaal zyn bekend
geworden. Daarom schijnt my beper
king van de open baarheid gebiedend
gevorderd. Ik zou wenschen dat in
elk geval bepaaid werd, dat personen
beneden de achttien jaar niet op de
tribune mogen worden toegelaten.
Ik erken, dat de handhaving dier
bepaling practische moeilykhedeu kan
bieden, maar ik geloof dat bij wat
goeden wil die wel voor oplossing
zullen vatbaar blijken. Wordt tenge
volge van zoodanig voorschrift eens
een oudere geweerd, dan zal dit niet
zoo'n heel ernstig euvel zyn, en ook
de toelating, bij uitzondering, yan een
jongere zal roen zicb kunnen getroos
ten. Bij redelijken twijfel worde de
toegang verbodeD.
Voorts zou ik by bet strafgeding
tegen nog geen achttienjarigen de
openbaarheid uitgesloten willen zien
onder deze beperking, dat ouders of
voogden van de minderjarigen toe
gang hebben en ook aan de leden der
balie de toegang moet worden open
gelaten. By hen is voor valsche be
langstelling niet te vreezeo, hunne
tegenwoordigheid kan althans ten
deöle den waarborg geren, die in de
openbaarheid verlangd wordt en voor
henzelf kan het zeer nuttig zijn hun
de gelegenheid niet te onthouden
hunne kennis en ervaring omtrent de
crimineele jeugd ook op do terecht
zitting te vermeerderen. Eindelijk zou
aan den President kunnen worden
overgelaten ook Dog aau anderen den
toegang te veroorlooven, b. v. aau
leden van den voogdijraad, aan den
door een Pro ,Juveutute reed3 aange
wezen patroon, kortom aan hen, voor
wie het van belaug kan zyn den jeug
digen delinquent ook in zijne houding
voor den rechter gade te slaan. Op
deze wyze zou, dunkt my„ de niet
openbare behandeling mogen worden
ingevoerd.
Met Mr. De Pinto ben ik echter
van oordeel dat wanneer bij het straf
geding ouderen dan 18 jaar betrok
ken zyn, terugkeer tot den regel der
openbaarheid noodig is. Het gaat niet
aan om in het belang van zyn medebe-
klaagde, aaa den volwassene de waar
borgen te onthouden, die zelfs de
Grondwetgever hem als regel heelt
willen toekennen. Ook Abanel sluit
het „huis clos" uit, zoodra er mede
plichtigen zijn boven de 16 jaar.
Bescherming van Winkel be
dienden.
In het „Nieuws van den Dag" gaf
H. L. A. een overzicht van de wette
lijke bepalingen die in verschillende
landen ten opzichte van winkelbe
dienden zijn genomen.
Na achtereenvolgens de Vereenigde
Staten en Australië te hebben be
sproken, betoogt de schrijver dat an
dere werelddeelen Europa hier zijn
voorgegaan. In Europa is Engeland
de eerste Staat waar eene speciale
wet van deze strekking in werking
is getreden. Maar ook elders, en wel
in Duitschland en Frankrijk, beeft de
wetgever zyn aandacht aan dit onder
werp geschonken.
In eenige van de Zwitsersche kan
tons bestaan bepalingen op den ar
beidsduur en de Zondagsrust van
vrouwelijke winkelbedienden, in Neu-
chatel, Sint-Gallen, Luzern, Glarus
en Solothurn.
Nederland ontbreekt op de lijst. Hier
is men tot heden nog niet tot een
wettelijk ingrijpen durven overgaan
en particulier initiatief alleen vermag
niet veel. De winkeliers hebben er
niets tegen, op een behoorlijk uur
's avonds te sluiten, 's Zondags niet
te verkoopenzy zouden dit zelfs
gaarne doen, indien zij zeker waren
dat hunne concurrenten handelen zui-
leD als zy zij zouden er niets tegen
hebben, hunnen bedienden een zitplaats
te verschaffen, indien zy de zskerheid
hadden, dat dit algemeen zal worden
gedaan en de klanten niet hunnen
winkel voorbij zullen gaan, omdat „de
winkeljuffrouwen daar de onbeleefd
heid hebben zittende de koopwaren
op de toonbank uit te spreiden."
1)9 overtuiging van het weusche-
lyke der maatregelen bestaat dus
reeds. Zy blijven slechts achterwege,
omdat zy als uitzondering geldelijk
nadeei zouden medebrengen voor hem,
die ze nam als regel zou niemand er
bezwaar tegen hebben. Maar slechts
de staat kan den regel invoeren; de
particuliere pogingen zijn blijkbaar
onmachtig. Daarom is hier staatsdwang
gemotiveerd
houdend. Aan de kanten van de poort
staan twee hooge masten en boven,
heel in de lacht, staat ter bekroning
het zes meter booge beeld van den
beeldhouwer Moreau Vaothier, voor
stellende een Parisienne, volgens de
laatste mode gekleed, met zwaren
mantel. Ze ooodigt de wereld uit bin
nen te gaan om al de pracht die ach
ter haar is, te bezichtigen.
Aan den kant van het monument
ziet ge groepen en haut-reliefwerk
lieden, met zagen, troffels, beitels etc.,
als symbool van deze tentoonstelling,
als een verheerlijking van den arbeid.
Van verre krijgt men den indruk dat
de kleuren der poort al eenigszins ge
leden hebben door bet weer, maar
dichterbij komend bemerkt men dat
alles er nog frisoh uitziet.
's Avonds wanneer duizenden gloei
lampjes in verschillende kleuren aan
zyn en een aantal electrische bollen
hun licht over don koepel werpen,
levert, vooral wanneer men zich aau
den donkeren Seine oever bevindt, 't
geheel een tooverachtigen aanblik de
poort lykt dan een feeën-grot, waar
onder men door moet om in het land
der wonderen te komen. Geregeld wor
den de lichten echter nog niet ont
stoken maar biyft alles op de place
de la Concorde in donker gehuld. Wel
brandt geregeld het zoeklicht van deu
Eiffeltoren, dat z'd breedo stralingen
van sterrenhoogte naar omlaag zendt
dat, als een baken u wijst waar
schouwen, zou meu een dag ter be
schikking moeten hebben; en opeen
gegeven oogenblik, wanneer meu be
merkt reeds te lang vertoefd te heb
ben tusschen deze pracht, begint ge
het restant van de zalen maar vlug-
tigjes door te loopen. Van goede be
schouwing is dan natuurlijk geen
sprake meer.
Gij verlaat het groote paleis, steekt
de avenue Nicolas II over en be
treedt het kleine paleis. Dit prachtige
gebouw, met z'n mooie Romeinsche
binnenplaats, kunt ge snel afzien. Het
betreft hier toch een tentoonstelling
van oudheden, en du zijn de gobelins,
de oude meubelen etc., wel mooi om
te aanschouwen, maar zo kunnen u
toch niet ia die mate boeien als schil
derijen en beeldhouwwerken, de tot
leven gewekte gewrochten van
kuDslenaars, dat vermogen.
Ge loopt de nieuwe naar wijlen
keizer Alexander III van Rusland
genoemde, ryk met good en brons
versierde brug over en komt op de
Esplanade des invalides, waar ge
aan beide zjjdon der straat twee lange
wit bepleisterde paleizen hebt, waarin
de nationale industrie wordt tentoon
gesteld.
Het linksche gebouw wordt geheel
in beslag genomen door inzendingen
van Fransche firma'sge aanschouwt
er al de pracht die de Fransche in
dustrie u kan biedenmeubels, por-
ceiein, bronzen voorwerpen, voort
gij veilig kunt landen, zoo ge dobbert j brengselen rau smeedkunst etc., te
tusschen den Oceaan van huizen van veel om op te noemen.
Parijs. i Achter dit paleis bevinden zich nog
Wij gaan door gc poort het .terrein j een aantal kleine gebouwen, eigen-
op eu loepen van het begin Cours la aardige oude herbergen, huisjes waar
t>„; ja* n et6n eQ drinken en u vermaken
koot.
Het andere paleis aan de rechter
Zou er daarom Diet zoo eindigl
H. L. A. voor eenige der hierbo-
vengenoemde beschermingsmaatre
gelen plaats zyn iu het aanhangig ont
werp op de arbeids- en rusttijden
Reine tot de nieuwe avenue Nicolas II
Aan beide zyden van deze avenue
staan een pa^r vorstelijke paleizen,
voor deze ten toon stel ling gebouwd
een groot, waarin een tentoonstelling
van schoone kunst is eo een klein,
waar antiquiteiten worden te kyk ge
steld.
Beide paleizen, zeiven prachtige
monumenten, bevatten een schat van
wondere dingen. Wy betreden eerst
het groote gebouw ea bevinden ons
in een ruimte, ongevar r van gelijken
vorm als het innerlijke van het Paleis
voor Volksvlijt te Arasterdam, met
oen koepel ia het midden. In deze
goed verlichte beneden ruimte zijn
de verschillende ingezonden beeld
bouwwerken tentoongesteld. Eeu der
mooiste hoewel niet, der omvangrijkste
inzendingen is die van Portugal.
Daarbij zijn marmeren beelden en
beeldjes, die als 't ware voor u leven,
zoo een naakt kind van Teixeira Lo
pes, la Charité en la Veuve van den
zei fde. Maar er is in deze afdeeling
ook een beeldje van Rona Jozsef uit
Budapest, blijkbaar een Hongaar
een moeder met baar zuigeling, dat
zoo prachtig is gedaan, dat ge meent
elk oogenblik de vrouw te zullen
hooren spreken. Ook Spanje en Italië
hebben beelden en groepen gezonden
die vol leven zyo. De inzendingen der
Noordscha volken. Engeland, Duitsch
land, België, Vereenigde Staten etc.
zyn ook respectabel, maar de leveu-
digheid van lyn, het uitdrukkingsvolle
der beelden van zuidelijke voikeQ mis
sen zij.
Frankrijk is natuurlijk alien de baas
zoowel wat quantiteit als qualiteit
betreft. De Pranscho natie is dan ook
van nature het volk vaa den mooieu
stand, van het gebaar, en geen wonder
dus dat zy boel wat talentvolle zonen
heeft, die even geniakkolijk beelden
kunnen maken, als een ander mensch
leest of schrijft of rekent.
Nederland komt wat beeldhouw
werk betreft, niet schitterend voor den
dag; onze inzending is al niet groot
en wat er is behoort niet toe het
superieare werk dezer tentoonstelling.
Wy zagen Pritoa-vera van Bart van
Hove, slapende kinderen van G
Schwartze, Mercure van F. Leenhof!",*
In gevaar vau Teixeira de Mattos, de
buste van onzen minister van buiten
landscbe zaken, mr. de Beaufort, door
denzelfde, Moeder en kind van juffrouw
Bosch Reitz, en een paar brons-groe
pen van van Wyk. Het werk van
Teixeira is nog het bsste, valt ten
minste niet te veel af bij de in de
buurt zich bevindende Spaansche en
Portngeesche inzendingen. Maar het
kan ook eigenlijk geon verwondering
baren, dat wij niet schitteren op dit
gebied, wy zyn geeu volk van het
gebaar, wy verstaan de kunst Dietom
leven te gieten in koud steen. Maar
wat wy wel verstaan is om kleuren
en tinten weer te geven, om mooie
dingen te maken met verf en kwast,
te Wy. Hollanders, zyn een volk van
schilders. Dit valt op wanneer man
hand herbergt behalve nog eeu deel
van da Fransche, de industrie van de
andere landen van Europa, A raerika,
Japan enz. Ge vindt er in (ie Duit-
sche afdeeling prachtig Saksisch por
van listigheid, doch die de verbeel
dingskracht en den moed mist, groota
plannen Qit te voeren.
De „Daily Mail", waarin dit lief
lijke karakterschetsje voorkomt, heeft
ook 'andere specialiteiten aan het-
werk gezet. Wy hooren aldus nog
andere karaktertrekken van den heer
Chamberlain ait schedel, gelaat, band
en sterrenlezeD.
Er zijn ook enkeie „goede" eigen
schappen bij.
Verplaatsingsvermogen bij
een Spin.
't Kan soms gebeuren, dat aan den
rand van uw boed een klein zwart
spinnetje hangt, ter nauwernood een
paar mM. lang. Het is de moeite
waard, biermede de volgende proef te
nemen.
Neem het draadje, waaraan het
spinnetje hangt, aan den wijsvinger
van de rechterhand. Plaats den wijs
vinger van de linkerhand op den
rechterpols, en trek met dien vinger
een kring om den pols, zoodanig, dat
uw linkerarm om het hangondespin-
netje ton naastenbij een boloppervlak
beschrijft. Hiermee hebt ge u over
tuigd, dat het spinnetje mot geen
enkelen draad verbonden is meteenig
voorwerp daai buiten. Wacht ge nu
een minuut of een paar minuten, dan
kunt ge het spinnetje, dat al dien
tyd schijnbaar werkeloos aan het
draadje hing, plotseling zich zijwaarts
of in schninsche richting omboog zien
bewegen, soms naar een punt dat 3
en meer meters vac u verwijderd is.
Höt schijnt, dat het diertje door de
lucht loopt. Dit is evenwel niet zoo.
In dien korten tyd heeft h'et een
draad van eenige meters lengte ge
sponnen, die door de lucht gedragen,
zich ergens heeft vastgehecht, en
hierlangs ontvlucht u de kleine ge-
Deze proef iaat
vangene. Deze proet iaat e:c) met
rBHRIL» P„. hetzelfde diertje eenige keeren her-
celein, waarvan ge zoo wel eenige I halen, en zelfs in eeu volkomen tocht-
stukken me6 Daar huis zoudt willien l TrÜe kamer gelukt ze.
nomen om 6r uw kamer mee te ver-1
siorenin de Ltaliaansche fijne terra Een geheimzinnige moord
cotta-beeldeu iu de Engelscöe macht
Parijsclie Brieven.
Particuliere Correspondentie voor
Haarlem's Dagblad
l'arys, 17 Mei 1900.
II.
Orereenkomstig de belofte in m'n
eersten brief gedaan, zal ik heden
enkel met u over de tentoonstelling
praten, eu ik kan dit ditmaal met
meer succes doeo, omdat dank zij der
aanhoudend insp:-;nnenden arbeid der
werkers gedurende de laatste woken,
ze meer af begiut te komen en wij
aan het b3schouwen dus iets
hebben. Geheel af is de tentoonstel
ling echter nog niet, en door sommi
gen myner nieuwe kennissen hier
hoorde ik zelfs de vrees uiten of ze
wel ooit af zou komen. Deze raeeniug
is, geloof ik, wat al te pessimistisch,
want er begint werkelijk eenheid te
komen in de chaos, en ai zou men
maar enkel, mogen zien wat nu ge
boden wordt, dan al is de reis van
uit Holland naar de Beinestad het
wel waard.
Deze tentoonstelling zal, dit laat
•zich aanzien, werkelijk majestueusch
worden, het zal een machtige verheer
lijking van den arbeid en van de
schoonheid zyn. Een verheerlijking
van den arbeid eu de schoonheid, ja,
want nu reeds de gebouwen rond
gaande, geraakt men in verrukkiug
bij het ontwaren hoe hard er overal
gewerkt eu hoe schoooe arbeid er
over de gansche aarde vervuld wordt,
hoe elke natie tal van krachten bezit
die met den geest en de hand wondere
dingen kunnen wrochten, dingen,
waarnaar men lang zou willen küken
om er de schoonheid van tot zich
te nemen.
Een groot deel mijner lezers
lezeressen zat zeker in 1882 de wereld
tentoonstelling in Amsterdam hebben
bezocht, maar als ik u nu vertel dat èn
wat omvang èn wat inhoud betreft,
de Parijsche tentoonstelling van nu
tienmaal de meerdere is van de Am-
sterdamsche vau ftoen, heb ik niots
te veel gezegd.
Heusch, indien ge meent de Parq
sche tentoonstelling op één da;
kunnen afkijken, dan bebt ge'hol,
glad mis. Ge zoudt enkel op één dag de zalen rondwandelt, die met scuib
het terrein kunnen atioopen eo dan
nog zoudt ge, als ge den einduitgang
te pakken had. u doodmoe geyoelen.
Indien ge ook maar iets van de
schoonheid der dingen wilt genieten,
moet ge minstens vier of vyf dagen
voor u hebben, en alles zieu doet ge
dan nog niet.
Schrijver dezes heeft na;:egaan, wat
by op één dag kon afdoen, en hij
kwam daarby tot de conolusie dat bij
eenige aandachtige beschouwing, niet
eens by al te aandachtige, hij in dien
tyd ongeveer een tiende van het ge
heel kon bezichtigen.
Wy betreden het tentoonstellings
terrein door den hsofdingang op de
place de la Concorde, zeker een der
schoonste pleinen van de wereld.
Deze hoofdingang, een poort in den
vorm van een drie-kwart doorgesne
den platgedrukten appel, staat bij het
begin van de Cours la Reine. Het is
een monument, gevormd door drie
groote bogen met een hoogte in de
loodlijn van 20 M., die een ronden
koepel dragen. De poort, in roode,
gouden en blauwe kleuren geschilderd,
is samengesteld met rozetten, elke ro
zet een kegel met geknotte ronde
punt van bruin gekleurd glas vast-
deryen, teekeningen etc, van ver
schillende natiën zyu behangen.
Ook Frankrijk is hier weer de baas
maar zeker niet de minste is ons land,
dat wel is waar niet veel beteokent
wat quantiteit. maar zooveel te meer
wat qualiteit betreft. Er hangt o. a.
van onzen Jozef Israels het prachtige
schilderij „Zoon van het oude volk",
twee Jaap Marissen, waarbij de mo
len, een puike Mesdag, het geweldig
krachtig gedane „een gracht by
sneeuw" van Breitncr, een mooie
Albert Neuhuys, een dito Bosboom,
etc. etc.
Wanneer men de zalen der Belgische
afdeeling, waarvan de Bcbreeuweude
kleuren dor schilderyen u hinderen,
is doorgeloopen, doet het u goed een
wyle tusschen uw boltaodsche meesters
te toeven. Vooral een breede schil
derij Willem Maris, koeien aan
een slootkant, trekt u aange vindt
er zoo mooi de atmospheer der hol-
landsche landouwen in weergegeven,'
dat ge een oogenblik meent in het
vaderland te zyn en te genieten van
de kleuren en tinten die dansen boveu
de groene weiden.
Om al de schatten van het groote
kunstpaleis aandachtig te kunnen be-
nerieöniu de Zwitsersche fijne uur
werken, etc. etc.
De meeste afdeelingen zyn bier vrij
wei gereed, alleen de Holtandsclie af
deeling op de esrste etage, waar heen
langs een gewone trap en langs
een „escalier mobile" kooit, was on
geveer nog geheel onaf. Wij vonden
wat Hollacilscbe werklieden aar het
hameren en spijkeren, wy zagen enkele
bi&aw-faienee schilderijen iangs den
muur hangen en wat onuitgepakte
kisten opgehoopt staan, maar anders
was er niet veel te zieD. Misschien
valt alles nog mee, maar zooals do
toestand nu nog is, maakt Holland
in deze afdeeling al een beol armoe
dig figuur.
Uit de industrie-paleizen komend,
wandelt uien langs de Baiue do^nai
d'Orsay af en d&ar vindt ge aan
weerskanten van de tydelyke straat
de paviljoenen van de diverse landen.
Deze in den eigonaardigen styl Y.an l
elk land opgetrokken gebouwen be-1
vatten zoo mogelyk Dog meer won-
dere dingen op industrieel-, kunst-en
nijverheid-gebied, dan de twee groote
indastriepaieizen, welke ik te voren
vlug met u doorwandelde.
Wat u niet aangenaam stemt is dat
ook Nederland hier weer ontbreekt,
terwijl kleine landen ais Bosnië,
Roumanië, Servie zelüs een eigen pa
viljoen bebbeD.
Een deel van de paviljoenen is nog
gesloten, daar ze pas half afzijn. Ik
geef u de beschrijving van die ver
schillende gebouwen dus eerst in een
volgenden brief, ik deel u nog mee
dat de tentooDstelliog nu op den dag
reeds zeer druk bezocht wordt en dat
vooral van het „trottoir roalaDt", waar
mee men voor 50 centimes (25 cent)
om het grootste deel van de tentoon
stelling kan rijden, enorm veel ge
bruik wordt gemaakt, betgeen niet te
verwonderen is, als men bedenkt dat
een wandeling over de terreinen, al
leen door menschen mot grooto beenen
kan ondernomen worden. Behalve het
rollende trottoir is er nog een gele
genheid om zich te laten ryden, n.l.
in gemakkelijke rieteu stoelen, voort
geduwd door flinke manneD.
's Avonds is het op het tentoon
stellingsterrein nog niet bijster aan
trekkelijk. -Alles is dan nog ongeveer
gesloten en beele brokken zyu nog
in het duister gehuld. Veelbezoekers
komen er dan ook niet.
Zoo juist ontving ik van onzen
commissaris-generaal, baron Michiels
van Verduynen, een uitnoodiging tot
de eenigszins plechtige opening op
Maandag 2l Mei namiddags, van
het paviljoen voor ouze Indische af
deeling.
Hier zyn we dus klaar en van
hetgeen daar te zien valt zal ik n
ook in m n volgend schrijven ver
balen.
V.
Gemengd ffieuws.
Chamberlains handschrift.
Een schriftkundige heeft uit Cham
berlains handschrift een verklaring
van zijn karakter trachten te geveu.
Uit eenige regels schrift vau den
Eugeischen minister van koloniën zou
blyken, dat hy onbeduidend is. Eeo
sprekend karakter toch is vergeefs te
zoeken. De wil is zwak, er is geen
kracht, ook geen spoor van een ster
ken persoonlijken trek. Opvliegend
heid, twistzucht, behoedzaamheid'
middelmatigheid vallen sterk op, ook
huichelarij. Aanleg tot hartelijkheid
is er niet, eigenschappen van hoofd
en hart evenmin. Te zamen genomen
duidt het handschrift dat van iemaud
aan die beschikt over een groote mate
is in 't Fransche plaatsje Arnouvilie-
lcs-Gonesse gepleegd op de zes en-
zeveniig-jarigo mevrouw Nathalie
Hédelin, die uit zuinigheid geen dienst
boden hield en zoo gierig was, dat ze
zelfs haar hond geen eten gaf.
Zij ging gewoonlijk tusschen vyf en
zes uur te bed en stond des morgens
zeer vroeg op. Toen de melkboer na
onlangs op zyu herhaald aanbellen
geen antwoord kreeg, ging hij naai
den tuinman van mevrouw Hédetic,
die den sleutel vau de poort had, waar
door men kan binnenkomen. Men vond
de arme vrouw gewurgd op den grond
tusschen een kast en eer. stoel in haar
slaapkamer. Men vermiste niets, toen
vond zelfs de juweelen en in eeu la
tafel veel goederen van waarde. Dat
hier dus waarschijnlijk niet aan dief
stal gedacht behoeft te worden maakt
de zaak hoogst geheimzinnig.
Een portret van President
Krnger.
Een scbry'ver in „Harper's Maga
zine", de heer fi. E. Iïaston, die een
reeks van artikelen is begonnen over
de Bóeren-republieken, is blijkbaar
zeer getroffen door de buitengewone
kalmte die overal heerschte in den
Vrijstaat en de Z. A. Republiek.
Men kon nauwelijks begrijpen, dat da
beide landen gewikkeld waren in eene
worsteling om het bestaan.
Van een bezoek aan president Kru-
ger geeft de heer Eaton de volgende
schets
„De oude president zat aandachtig
te 'luisteren naar een rapport, dat een
3mbteDaar hem voorlas. Zy no gelaats
trekken weerspiegelden op wonder
bare wyze zyn vastberadenheid en
merkwaardig karakter. Zyn gelaat
vergeet men nooit wanneer men bet
eens gezien heeft. Nooit heb ik op
een schilderij of onder de menschen
een soortgelijk gezien. Evenmin is, te
oordeeleD naar hetgeen ik opmerkte
en naar hetgeen ik hoorde, de weder-
van zijn" karakter ergeüs ter
wereld te vinden. Wilde men dat ge
laat en dat karakter outleden, dan
zou men daarover een boek kunnen
volschrijven en dit zou vol treffende
contrasten zyn, getuigen van een
eenige oorspronkelijkheid en wonder
bar© eigonscbappeu. Belangwekkende
anecdoten zouden dit alles toelich
ten maar men zou een besluit
hebben te scbryven en erkennen, dat
een waarachtige karakterontleding
van den man eerst jaren na zyn dood
kan geschreven worden. Voltooid kan
le teokening eerst worden, wanneer
do geschiedenis van Zuid-Afrika na
den worstelstrijd van tegenwoordig
bekend zal zyn.
„Plotseling lichtte bij het hoofd op,
spuwde woest iu een groot kwispe
door en gaf een bevel, dat letterlijk
oprommelde uit zyn breede borst.
Toen nam Ijy «ijn hoogen hoed en
rotting en ging de deur uit. Een aan
tal mannen, die in een ander deel van
het vertrek zaten, riepen hem goeden-
nacht toe op onbetwistbaar hartelyken
toon. Ik volgde hem in de gang. Zes
soldaten marcheerden naast hem met
getrokken sabels en wanneer de bur
gers, die in de omgeving wareD, „goe-
dennacht" zeideur licbtte by telkens
voor elk ItUDner zyn hoed en sprong
daarop in zjjc rytoig met merkwaar
dige vlugheid voor een man van ziju
jaren en positie."
Treinongeluk.
Een trein van ValeDciennes Daar
Parys is Maandag ontspoord. Een
waggon 3e klas werd verbrijzeld en
18 reizigers, die er zich in bevonden,
werden meer en minder ernstig ge
wond.
