„Span Glass".
Grooie lam 21.
PREDIKBEUBTEH
Telephoou 490.
in hot stedelijk ahottoir
to Bourges.
Woonsd'agfBaolut is e&® hevige brand'
litgebro&s® in hob stedelijk abattoir
(e Bourgeis. Bsfc vcorbijgaaigsr, die heb
Kmcrkto. v/aorschuwd© db pompiers.
Dj cprployé's van hel abattoir tracht
te® do beesten 'tfsl redden. dcch. rij
noesten ten slotte zelf haast maken uit
Is vlammen te komen, die tegeni de
net fourage gevulde zolders leekten,
d-odiit ook de plafonds op dei redders
tredgd'em neer tel storten. Men hooft
kdits Qen d<3s 0® stremt, dia door hu® ake
jig geschreeuw op verretn afstaiud! te
Snore® waren, kunne® reclidiem.
Mela was dep) brand:, diie te vlier uur
ïamving, te zes uur in demi merged nnecs-
!er. Allo gebcuwetn, co. naastliggende
(tallen zijn oen prooi der vlammen ge-
vordeai. Er zijn 20 koeien, evenveel
calver'öü eta 100 schapen; vorbrandL
Een honden-monument.
Da stad Aurora in den N. Ameri-
kaanschen Staat Indiana gaat een
ijedenkteefcen oprichten een stand
beeld voor* een hare? vroegere
burgers (zou inen haast zeggen), den
bond Bob, die al 35 jaar dood Is.De
nagedachtenis van dezen New Found-
lander leeft nog voort in Aurora we
gens de groote diensten die hy heeft
bewezen en de trouw dÏ8 bp getoond
beeft. Hij werd in zqn jeugd als
straathond liefderijk aangenomen door
den zwerver Jim Kelso, die hem zóó
goed africhtte dat Bob als speurhond
voortreffelijks diensten bewees aan de
politie. Tal van verhalen bevestigen
dezen roem, o.a. hoe htf een bobde
valsche munters, die men lang te
vergeefs had gezocht, opspoorde en
toen zjj de rivier wilden oversteken,
die hen in veiligheid in een naburigen
Staat zou brengen, hen nazwom, het
bootje deed kantelen en den voor-
naainsten valschen munter, toen deze
dreigde te zinken vastgreep en naar
den oever bracht, en daar zoolang bjj
hem bleef tot de politie gekGmen was.
Wegens zjjn hooge verdiensten werd
Bob tot eandidaat gesteld toen een
„Town Marshall0, een hooga post bjj
de politie, gekozen moest worden. Zijn
candidatuur werd als die van Bob
Kelso, naar dsn naam van zijn mees
ter, regelmatig gesteld en na heftigen
strijd werd hij met een meerderheid
van 31 stemmen gekozen.
1 Maar, ofschoon, zijn. aanhangers don.
bergtocht van. 5000 dollars aanbeden,
weigcards de burgemeester de
verkiezing voor geldig te verklaren,
vat tob groote opschudding aanleiding
gaf c® afliep met de nederlaag van
Bob's vriend-a®, maar tev ens met dieal
Van den buirgoniieictsbeir, die nai rij|® af
trede® niet werd herkoze®
Bob's meester wed spoedig daarna
kramkrinmig e® wrd'w&ein,. Bs trouwe
•Iiand had! geen rust alvorens hij'list
lijk hadi opgespoord. Nog lang treurde
bij over rijn meester, maar volgde ein
delijk een vaas diens vrisadkü^ Tcinn
Wainsoott, aan wien hiij zLeh evenc-ons
•hechtte. Een jaar daarna teak del bur
geroorlog uit. Wainscott nam dienst' als
'vrijwilliger bij de Noordelijken, etbi Bob
ging mee. Oök in. hot leger onderscheid
de! hij zich zoo, ckt hij) de lieveling werd
van. allo mianscihappCTii en, tot regiments
.hond Weaid benoemd!. Eiijn edmdl© was
.tear tragisch. Zijn: nieuw© meester sneu-
.'veldio in de® slag bij' Pea Bridge, en,
'Bob waakte bij het lijk. Toen dm vol
genden ochtend] een afdteling kwam onu
de doodetn. te begraven, vonden zij het
trouwe dim op den gcsnsuvold© liggen
en konden nocli door lieve woordjes
;noch door bedreigingen hem verwijde-
re®. Eindelijk1 vatte een soldaat het
;ïijk aani om kelt weg te dragon:, maar
'Bob viel honn zoo woedend] aani, dat
!es® ander ach genoodzaakt aag het
idler met do bajonet te d-oorsteken.
jBoocTolijk gewcndl sleepte Bob zich naar
|het lijpe van zijn meec-ter en stierf naast
jheim. Do soldaten begroeven, bedden in
jhebzeilfd© graf.
i Onlange dolven eenigo kinderen hij
Aurora eeMge voorwerpen op, die blijk
baar waren begraven, door de vsJsobe
munters die Bob had' opgespoord. Zijn
nagedachtenis word daardoor verleven
digd en zoo kwam men tot heb bestuit
jzajm beeltenis in mannier te doen bon-
j wen en. op een broinzem voetstuk tei
üaapSemsnei* HaSleijes
Een Zaterdagavondpraatje.
CCGLXXIII.
De kie&vereieniging Vooruitgang Egt
.op stervdn. Mocht ik eens eem stemt
.beeld gebruikep, dan zou ik zeggen,
,'dat de negen bestuursleden van do
kiesvereeniging met moorddadige blik
ken in koor uitroepen,,'t Kind! mot
'maar dood!!" terwijl db heer Lief truck
jden voorrittèrshamieat zwaait om dan
j axmien stumper dei hiea'sens in ta sLaa,n.
In de verte kounb de heter de Kantor
aanhollen] en roept zoo hard hij kaiii
•„waalit nog eveni, wat ik je bidden
mag! 't wurm is neg wel te retddtiui,
als 'tgeopereerd wordt!" En hij) ver-
klaart .hoe naar zijn. meening bet coiv
sematiew© boen er af moet en. dat daiu
het schepseltje beter zal kumruaa loopen
dan. thans nu het staat op twee cmr
gedijkc beenen, die niet bij) elkander
passs®»
Enfin, de vriende® en bakende® zijn
tögetn, aanstaanden, Dinsdag bijieiemg©-
Voiepen, oau] over heb loib va® het arme
kind tel beslissen, Dto'odl of nieb dbodl?
is da vTaag. De heler del Kanter vindt
lieb da ti jd®,iet cm iemand te veermoor-
doni, het weier is te mcoi e® de men;-
Wl'-QTi gaantdt de stad. Wil je met
kracht eca geweld, het kind dood mar
ken. wacht dan tan minste, tot Septem
ber.' Ik be® er bmieiiwdi najar of de
vrienden, en bekenden op dat voorstel
zulle® ingaan e® het arme soltahp ui.tr
stel va® executid via.-loc®e®h
Iii alle «eval lite'e£b datdtoavice VdoT-
plaaitseni. Me® is nu bezig naar dei ver
sierselen, tei zoeken die Bob op den, dlaig
zijner verkiezing gedragien heeft, om
dia cp het gedenktoeke® af ta beelden.
Eerste Sirseenw.
Een jongs vrouw trad zooeve® uii
hare kleine, kokette woning aan dien
lange® waudolvreg va® La] Groisette tc
Can.ueB. Zii| kijkt, vóór zij hst hek
opent, evein naar diei vtcrhijgaendei wan
delaars). Da® traeidt ziji ®aar buiten,
niieb loomeni stapi, et® richt ziolx maar
sens ledigs bank, diia front nraakt naar
do zee. Vermoeid rocelb van, hare twiiir
tig schrede®, zot sij zicli hijgend' ned'er.
Haar bleeks gelaat is als van eena dco-
de. Zij heest en brengt hare doorzich
tige vingerg aan hare lippen', als om
de schokken, dia haar uitputten, te
bedwingen.
Zijl blikt naar den hemel, veil zon
neglans en zwaluwen naar de grilligo
spitse® va® den Esterol daar gind's
e® naar de zee, zoo blauw, zo o kalm,
zoo sohoc®.
Zij glimlacht e® murmelt:"
„O, wat ben ik gelukldg!"
En toch weeft rij: dlat zij- .steavte® gaat,
dht zij) de lente niet moer zal ziendat
cKi&v ee® jaar, wanneer kngs dkzen
zelfden wandelweg deze zelfde mon-
tehsn zicli verlustigen zullen in de mai-
scihe lucht van dit gezegends land, met
hunne een weinig gsooter geworden
kmderep, het hart altoos nog vol van
hoop e® geluk en toed-erheid, diat
over eau jaar haar aiime Iichaami
of wat er dhin. neg van oveegebleve® ziij)
zal raste® tussolien vier eiken pla®-
ke® onder den grond, in heit kleed van
wittel zijde', da.t zij; zicli tot- wade reteds
gekozen hc-etft.
Zij zal er da® niet meer rijm. AI
dd dingen van het leva® zullen voer
die amderei menschen nog voortduren
maar voor haar niet meer. Zij zal
ar niet meet* rijn.
Zij glimlacht, e® ademt, zooveel rijj
kan, mjat hard ia-anko lengen, da geu
rige zuchtjes va® de tuinien i®.
E® zij: dlrooniit.
Zij! droomt teirug in heb verleden.
Zij haalt zicli aiieiï nog eens te binnen
Me® hoeft liaor xntgchuweOijikt, nu
vi-ei- jaar geledlen, aau eein. Ncrmandisch
edelana®. Een fersaho ma®, ruig van
baard, lioog van ld our, breed' Van sdnvu-
ders eon echte buitonmaai, stoer
en monter.
Men maakte van hen 'n paar omi rede
nen van fortuin, dia sij nieit kendk.
Gaarne zou rij ,®een" hebben gezegd.
Zij eindigde met „ja," te knikken, oimi
vadisr e® moeder ges® verdriet aan te
deep. Zij waö Parisienrn.ei, vroclijk, dar
tel, blij) oa® te leve®.
Haar man nam haar meiei naar rij®
kasteel in Norrnuradië. Dit was een
groot gebouw, cmaüngd dloor zeer oude
lxjome®. Eeno groep zware dennou
sloot het uitricht ac® d-a voorzijda af.
Hechts liet ecno opening een dooiricht
op de vlakte, die zich uitstivkte, vlak
en kaal, tot aa n da verder gelegene hoe
ven. Een buurtweg Hep voorbij het hek
en vbcrdel naar den straatweg, nog drie
kilcmct-er verwij.dri-d'.
O, rij hei'inneada rich alles! Halra
apnkomst, en den eierste® dag in haar
nieuwe) tliuis, o® daaama haar afg'eaon-
derda leve®'.
Toe® rij uit. hlst rijituig stapte e® het
cudlei gobouw aankeirir, riep zij ladiecid
uit.Dat riet er niet vroolijk uit
En Iiaar uien laclxto msei en 2®t-
woorddo„Geen needDasr wonfc mcai
wel 32®. Dit zul ja eens zie®Ik voor
mij, ik verveel mij' nooit'.
Die® öeraten ckg hadden rij hot cüruk
genoeg met elkander. En ook de® vol
gende® nog. Wel dlria dage® lapg duur-
det dit wittehroodsleventjo.
Het was tos® in de® zomer. Zij ging
najar hot veld!, oim. te zie® hooien en,
oogsten. De vroolij)khedd! vau da zon
hiieldl da vtooHijkheicl \1an haar hart
nog gaandei
Toen kwam dö hea-fsfc. Haar ma® be
gon op da jaclit- te gaan. Des ochtefads
a! ging hij met rijjaes twee hondc®,
Médor en Mïrza-, er op uit, e® dsn
Heef rijj allee®., Bonder overfgans cc®
de afwerigheid van Henri bijzonder te
fcreuTenZij hield wiel va® hem
maar, toch, rijj miste hean niet. Als
stel tot afmaking oiok eie® -vroolijiken,
kant. Op de convocatie voor da 1 eden-
vergadering van aanstaanden Dinsdag
staat als punt I vermeld!
Ballotage) va® den heter N. va® Ges-
sel'e® als punt II
Voorstel van het Bestuur tot ont
binding der vereeniging.
Eliiik, dacht ik bij mijzolven, dat is
wel ee® aardige agenda. Me® wil de®
heer Van Gessel eerst nog even gauw
lid make® vóór dei vereniging wordt
ontbonden e® ik keck met aandacht
naar del ojiderteekqning va® dia octavoh
oatiei, dlenkends daar dje® naaimi -vlam
de® penningmeester ta zulle® vinden.
Va® tee|ni 'pbhaitmeiesterEjjk fetandpulat
zou ik ma hebbe® lcunnie® voorstellen,
dbib vóór het ovai'bide® va® d'ö verecni-
ging eerst nog dö contributie moest
worde® geïnd vte® het laatste lid, dat
rich aangegeven had. Een Iriesvereeni-
ging zwamt nu eenmaal niet i® rijk-
donmien. Maar rietdo enderteekening
was niet van do® penningmeester, maer
Va® de® secretaris.
Als ik dei heer Vain GesseJ was, zou
ik zeker tegaru da ontbinding stemmen.
Verbeeld jel, dat ieimanidl e;en uiur lid
is van ee® vtreeniging en dia dan met
andere® gaat ontbinden! Overigens
moet Iiaj' voor dien heer da Kanter een
kostelijk argument tegen ontbinding
van de) tk-sVc-reoniging weee®. „Hoe
kunt U, mijnheer de Vocritter, ee®
voorstel tot opheffing doen., terwijl
rich nu nog een lid aanmeldt Ik denk
nieb dat bet helpen zal, want de voor
zitter met het geheel e Bestuur is van
moordlust bezield e® cüaarva® zal Zelfs
liet ontreden.' va® den hieier Va® GgssoL
Mj teingicwa.m, üadicrcn' not. meeat da
liwiide® zich in haaiei teaderhciicS te' ver-
hev.gon. Vertroetelde hau eltoa avondi
mist moederlijke zerg, lieflcocsda hen
eindeloos, en gaf hun allerlei snoepe
rige naampjes, dia het haar nog- nooit
ingcvtiöfei® wtts voer h^Jrea ©^x® uit
te cknkeai.
Da winter kwam, de Ncrmcndisohe
win ter, koud e® rogenachtig. De wegen
verkeerds® in ruod'dergeulcu, dto velden
in moorassepi. Geo® geluid', dan het
droppelen va® liet hemelwater, c®, el
ke® avond:, tegoni hot vallein va® de
duisternis, het gekras Va® dien huas-
waiarts keiEremidqa .kiraalieazw'eii'.'mi, duel
nestelde in het zware göboomtei ro'ndlami
hot kasteel.
Dan sdiolus rij om de lamp, en kroop
bij) het vuuree® vuur van kont-
blakke® i® ee® open haard, diat de
groote, vochtige vertrekken niet ver
wan-mm kc®. Zij laad! den gausciie®
dag kou ov'Oiul: iu de®, salon, aan
tafol, in hare kamer. Zij. was koud tot
in haar gebeente. Haar me® kwam en-
Jcel thuis onu tel eten eai tc slapen,
wrant hij jaagde onophoudelijk, of was
met rijpe paardie®, rij® zaaigoed, rij®
kindbouwbedirijif bazig. En als hiijl dan
thuiskwam, rood cin hoingerig, dia® wtreief
hij zich vergöiiiocigdl dei banden, en riep
„Wat een. genuee® wear buitenMaar
hier is :t lekker, hè!"
Iiij was gezand, gelukkig, zonder be
geerten, niets sudors verlangend dan
dit ocuvcudige, gezonde, eentonige le
ve®.. Tege® December, toe® het begon
te sneeuwen,, had rij onder de koude
in het oude ka stoel zoo ontzettend te
lijden, dat aij op zekeren alvond tot ha
ren man zei de
„Hoor eiqns, Hemi - j© moest hi-cr
Oen bach-c-1 laten zette®. Dat zou da
muren wat dlroga®. Ik verklaar ja dat
iie kot van den ochtend) tot dsn avond-
niet \rarmi lean krijgen."
Hij zat eserst a.Is vesstsld van dien
0,-ugchcordte® inval. Eo® kachel in rij®
kasteel! Hij zou het natuurlijker
gevonden hebbs®, da hesdan. uit zilve
ren schotels te voedes-e®! Daarop
begcQj hij to schatere®, dat dia muren-
er van trfKfem/:
„Hier ©en kachel'! Hier ee® Icaicihel!
HahaliahniWat ©einicféa!"
„Maar ik verzeker je, manlief dat
ik hier bevries. Jij marlet dat niet,
omdat je adtoos in beweging bent. Maar
ik lijd; kou."
„Malligheidriep hij, nog altijd lach
end. „Dxfc went wolHet is ook Isseï'
gczonl voor j:Wij] rijn geoa Parijz©^-
naars, sacreblcu, om ons zco in de wat-
ton te leggen! En straks komt weer
do lente!"
Omstiro'skg het einde van December
bigreep rij dat zij zoo niet ken voort
leven, cn op em avondi, aan tafel, be-
go® zij sehuohber
„Zag, Heiuri zouden: wij va®, den'
wï;ntea- niet eens veer een pa.aj:" weken
nar.ir Parijs gaam?"
Hij keek haar verbaaed aan.
„Naar ParijsWaarom? Wa}
moeten wij te Parijs gaan doen?"
„Nu c-ene klein© verstrooiing
„Verstrooiing? Je bedoelt kome
dies, soirees, partijen? Wat hob jo rco-
dig ca ja te verstrooien? Waar lean
me® 'fc b&tcr hobfco® dka i® rijn ccgam
thuis V'
Zij hocrd's ©e® vferwijt in rijn a voor
don e® zweeg. Zijl was besclu-ooimd
en zacht, zondea* rigeoi wil af geest va®
verzot. In Januari nam d© koudls to©.
Siiösunv b&dekta dlcaarda.
Op zekere® avond, toe® do kraaien
al krassend weer cim da naakte boo-
mon dwarrelde®, lxgon rij, onwille
keurig, eensklaps to sahreicp.
„Wat heb je? Wat scheelt er aan?"
vroeg haar man.
Hij begreep er niets va®. Hij zelf
v/as gelukkig', volmaakt 'gelukkig. Hij
warj in dit triestige land geboren, en
gc-togsm Hiji vioelde cr zicli in: sij® elo.
ment. Hij had er rijnei berighedicn en,
vermaken. Hij) drcomdis van niots aaif-
detrsl
„Niets", stamelde rij, tussohen haiar
snikken db'or... .Ikrk ben wat nèer-
sla'chtig... ik verveel me wat en...
ik 'neb het wat koud."
Hierop werd] hij boes.
„Och-, watAHoos nog dat gezanik
om die kachelZiedaar, saerebku
je bent zoolang als je hier woernt nog
niet ééns verkouden geweest!"
hen niet weierhoudten.
Maar op des© mainietr doorgaandei zou
ik vervüillen in de politiek en daarvoor
ziip. deze Zateirdagavondbche bespiego-.
lingen niet bestemd. Te veel toch dringt
de politiële al deer daar, waar zie niet
weesan? moet. Za wordt bij] den Koning
innedag gehaald en zelf toegepast op de
versjes, die door de kinderen op <fe au
bade zulle® worde® gezongen.
Ik® onderwijzer heeft In dit Had'
gerwesen op een versje, dat naar hij
meent, een zeker ei partij dingen aaa-
wrijfft, dia alleen ma,ar kunne® opka
men in del hersenen van diegene®, dlie
vbla d'ö partij) nieits keïmen dlan de®
naam en die, aver de paa*lij| sprekende,
altijd demkc® aan ©en bijna uitgestor
ven groep. Da schrijver van het stukje
uoemd© diaarfcüj dien naam van da par
tij niet on ik ken hom niet rade®.
Misschien, dacht ik, geeft het versje
uwer licht in mijn blijkbaar wat af
gestompte] hersenen. Maar helaas, ook
deze hoop bleek ijjdel te wenen. Er
staat o. ae in:.
„Ziij zulle® Haar niet krenken, da jeug
dig© Vorstin,
„Wat "boioshieiid' m'Q'cig' bedenken, v/at
kwaads men ook vtrzin."
Het tweede couplet begint aldus:
„Zij zullen Haar niet schaden, de jonk
vrouw van Nassau."
en het cferd'e vangt aldus aan:
„Zij zullen Haar niet roeven, als hier
een vijand komt
„En) 't end Oranje hoven een wijl©
schijnt verstomd,
„Wij zullen voor Haiar strijden", enz.
pfeo werd nadhh Sij g^ing naac hJati-a
kórheir. Zij legdei zich fc© beid.
Maar zelfs in haar bed kodi aiji
koucld. En zii| zeüde bij zichzelf
„Zoo zal het altoos blijven altoos
a "too.-tot ik dood' ben".
Toon dacht riji aan do woorden van
hare® maai: „Je bent hier neg nier.
ééns vorkouden g&weeot".
Dus zij moest ziek worden, zij
moest hoesten, omi hem te doen be
grijpen wat rij kisd... Verontwaardi
ging rees) in haar op. Zij: moest dus
hoestenDan zou hij zieker medJeldj/deu
met haar ki'ijgen!... Goed'! Zij zou dan
h&eiafcein! Hij zoiw baarhaare® hassten.
Da dokter zon gehaald moetc® worden.
l>an zcm hajj rijn zin hebben haar
man!... Maai- rij cfck! Een kachel wil
de rij hebben. en eie® kachel zcai zij
hebben! Zij zou zoo lang hoesten, tot
hij haar een kachel gaf
Zij) sprang 't bed; uit. hnlf gekleed.
Zachtjes opqnds rij do dour, daalde) de
trap aif, en ging naar lyuite®, den tuin
in, blootsvoets in da sjaeieuiw. Zij klap-
p.:rtanddeoen gevoel van koude, pijn
lijk als ectne wond, berab haar in da
voste® en kroop haar langs den rug.
Maar rij1 hield Vol.
„Tot aap, da dapnen zal ik gaan:, zei-
dia zij en dian terug." -
En rij ging tot aam de danpten en
toen terug. Tweemaal dacht rij dat rij
ineenzakken, zen zóó martelde haar
de koude. Doch zij hield vol. Zij bkef
zelfs nog ec-n poosje cp de besneeuwde i
stoop ritten. Daarop ging rijl weea- ni-ir
binne® cn legde zicli, t© bedl
Na varlocp van ©epx uur had rij een
gevoel alsof er mieren door haar kesl
kropen. Andcrei mieren wileaneilden
lxa.sii' langs da ledtemaiten. Todil sliep1
rij i®. Den v'oigendlen mcrgGn hoestte
zi j ei® kou niet opstaan»
Zij kreeg c-en© longontsteking. Zijl
ijlde en in hkyar ijlen ri-ap zij cm
een kachel. De dickter aisclits dat er
ee® geplaatst zou woiden. Henri gaf
too maer vol ergernis.
Zij kooi niet boter worde®. Do len
gen. waren al te sterk aangetast. Men
v'reesd© het ergste.
„Als aij liiar blijft", zei.de de- dokter,
,dli(® haalt rij' de®i volgenden winter
niet meter."
Men, sonjdl haar dus naar het zuiden.
Zij bwaim ta Cannes, leerde de zo.u
ken®:®, kreeg da zo© lief, ademde den
geur der bloeiend'© oranj©boome® In
dd lento koord© rij naar hot noorden
terug. Mawr zij leef da nu neg slechts
vn vrees van tc genezen, in vrees voor
d© Largo winbars van Norma®cïïë. En
in October, teen rij weer begon, te hoes
ten, liet manbaar opnieuw heentrek-
kcsi naar el'ic zonnig© Bivierar-strand.
Nu weot sij; dat rij sterven gaat. Z.ij)
wcot het e® rij is gvriulckig.
Zij- opent ©epiei coua'atot en leest het
GprrliR-ift„Dg esrsto snöerevv t© Parijja"
Zij Imivert en d!an glimlacht rij.
Haar kan die smiseaiwniet meer dare®.
Z-:;; ziet hoen naar den Esterol, dieu de
onderga,-en.de zon doet Loden, in roos-
kleur. Zij riet omhoog naar dien blau
wen liomsl, riet rond over de blauw©
zee. Don staat rij cp en keert huis
waarts, langzaan®, af e® toe even stil
staand© om te hoesten. Wapt rij is te I
lang uitgobleve® en rij is wat kil
geworden, een weinig.
Zijl vindt oen brief vü®i haren man.
Glimlachend opent rij: hem, en ziij| kiest
„Vrcuiwtjelief
„Ik hoep. dat 't j© goed gaat, en dat
ja goaaliounw-si© hebt naar ons mooie
land. Wij kobbe®, sinds ©enig© dagen i
lékker vriezend weer, dat sneeuw be-
locffc. Zooals je weet, ben ik claaa- dol op
e® ja begrijpt ook wel dat ik er niet
aan d:uik, ja v&rwenschte kachel sa®
te mnken
Zij houdt het leze®, op, stil gelukkig
bij da godaohta d'at rij hare kachel tóch
gakregoni hoeft. Ha.ro rechterhand1, die
dom brirf vasthoudt, zinkt lamgaalani
op hdns Icraio, terwijl riji da linker aan
dsn mond brengt, om het haestep te
bedwingen, dat haar d© borst verscheurt
Sioomvaartberichten.
Hc-t stoomschip Javavan Amster
dam naar Batavia, passeerde 11 Juli
Malta.
Hot stoomschip FolypJiemusvan
Asst. naar Batavia, arriv. 12 Juli
ta Port Said.
D© vraag is dus nul: Wiel worde®
bedoeld' met dia „rij"? Baar ligt de
sleutel van: h&t vraagstuk, diat is om
zoo te zoggen, da beslissend'© erwt in de
puzzle. Want een puzriü is het en ik
zal dat dadslijik hewijiztem. Begjijniie®
we van achter af, dan valt enz© aan
dacht op deze regels
„Zij zullen Haiar niet roovfen; als
hier ©en vijand komt..."
Blijkbaar wordt Mor d!us een vijand
van buiten bedooldl Met wie zouden wij,
nu 't gauwsfc ruri© kun®©®, krijgc-n Met
Engeland), niet waar? D© Engelsolxen:
rij)n niijjclig over onzei hioud'ing in dfen
Transn-aialsdien oorlog en zouden graag
onze koloniën inpikken. Malar...... de
onderwijzer spreekt in rijn ingezonden
stukje van een „bijna uitgestorven
groep" e® abonnee ka® het Engelsclie
volk toch nieb worden betiteld Eö®
tweede gevaar voer oorlog komt van
de ChinecEen, het zoogenaamde „gele
gevaar", maar nu iedbreen weet, dat-
de bevolking van China! omstreeks een
dad© is van da geheel© populatie der
aarde, zou het ietwïit komiek wezen
om van ©en bdjinai uitgestorven groep
ta sprake®.
Waar gc3pj1cik^n] Wordt Van „roio-
v&n", zou inen haast galaai] denken alan
ds Noormmnneöi, maar de tijd is voor
bij) dat rij onze kusten onveilig maak
ten. D© Noormannen van tegenwoordig
knie® hier hout en andere dingen breinr
ge® on brengen grid' in 't laadjs, door
hunne vreedzoims zeeschepen atls zq ka
pot rijn, op onza Nedcrkmdsclie wer-
veni t© laten kalfatereni Zijl suil©® er
eVen, weinig aam d!e®keto, Koningin
Wilheilmina te roovtn als wij, Nelder-
riet stoomschip Anchises., van .Ba
tavia naar Amst.j arriv. 13 Juli te
Amsterdam.
Het dubbelsehroefstoomschip Bol
'erdam, van deHoliand-Amerika Lijn,
vaa Rotterdam naar NawYork, arr'.
13 Juli des voorm. 12 n. 35 min. tG
Boulogne.
Conii22iS5ariaat van Politie
t© Haarlem.
Inlichtingen omtrent de voorwerpen
dijn dagelijlcs, behalve Zon- en
Feestdagen, vm 11 tot 1
uur voor de eigenaars
ie bekomen.
Gevonden voorwerpen. Van 6 Juli
tot en met 13 Juli 1900.
Ec-ta goude® daimes i'emcntoir-heado-
gc te Zanervcort gevonden! Een gouden
medaillon mot heerfpuci-tret. Een lee-
ren riem. E-un. fox tearier. Et® portc-
monnaie mat gold). Een vaotjei melk.
Ee®, ijzeren ledikant. Een pakje) in-
houdend-3 witte vroxiwenrok en onder
broek. Ee® hecrenporaplim©. Een werk-
taschj©. Een ring meib sleuteils. Een lei-
digs portetaonnaaa. Een theielcpali Een
duif. Een zilveren broich,©. Ee®i diumj-
stok. Ee® rijlwieiL Een bloedkott-afen
armbabdl Ebmigei losse sleuitelsi Een wit
hondjei. Een ondea-stuk van ©e® iij(wiel.
Een endeastuk van, een oorballstjo. Een
portemc-nnaie met conig geldl Een
sclii 1detrsdiamant Eetn dbeshendja en
een gouden dameshorloge.
INGEZONDEN MEDEDEE-
LXNGEN.
30 G6B.ts per regel.
Het lij den van een 72-jarIgen
grijsaard.
Op dien leeftijd gekomen zijnde,
heeft men met allerlei ongemak
ken te kampen. Door allerlei ziek
ten aangetast en alle mogelijke
geneesmiddelen beproefd te heb
ben, alles was te vergeefs. De heer
Lommers te Kwadijk, provincie
Noord-Holland, was aldus niet
meer in staat eenig werk te ver
richten. De zwakte was zoo erg,
dat een krachtige hersteller noodig
was. Zijne dochter had het geluk
kige denkbeeld het beste middel
aan te wenden en hetwelk als de
beste hernieuwer van het bloed
bekend is. De Pink Pillen van Dr.
Williams hebben bii hem de bui
tengewoonste uitwerkingen teweeg
gebracht. Inderdaad zijn zij zeer
werkdadig, de attesten zijn niet
meer te tellen.
Ziehier wat ons geschreven wordt
door zijne dochter
De pillen hebben goed gewerkt,
het hoesten dat vader vroeger deed
is om zoo te zeggen voorbij, het
was een verouderde kwaal en zijne
toestand werd als hopeloos be
schouwd.
Thans is zijne vreugde onbe
schrijfelijk, daar hij weder zijn
werk kan doen, zonder de minste
moeite en zulks wil wat zeggen op
dien leeftijd.
Maakt het de lijdende mensch-
heid bekend, onze dankbaarheid
kent geene grenzen.
't Is waarlijk treffend ai deze
dankbetuigingen die dagelijks tot
ons komen na te lézen, van heinde
en ver komen ze tot ons, niet al
leen uit Nederland, maar uit ge
heel Europa en andere wereld-
deelcn.
Het bloed zijne kracht herne
mend, geeft nieuwe sterkte aan
het organisme, door de spieren te
versterken gaat men deze storm-
laad&ra ar toi© zoucüe® kuiraim komen
cm Kon log Oscar va®, Zwoels®, tel sdio-
ke®. Da ultdirukkmg Va® eie® uifcge&tor-
ve® groep deed cua ojsnke®, aa® da 3ca®>-
uibate® of memsclieuetera. Maar ik kxsb
nooit gekoerd), dat van diie® leant t©
vreeze® is, dat rij onze Koair.gi® zulle®
trachte® te „krenken", zooals heb eer
ste couplet vreest of te „schade®", waar
het tweed© couplet bajng voor is.
De be® derhelv© te® eind© raad.
Mocht iemand mijl som,s kunne® imliah-
tqn, wie diie geheimzin® ig© ,zij" uit heb
Versje) pi|ni, da® lioud ik m© aanbevo
len. Ik verlmoeidi eiigpmlijjle, dla,t d:e|; diah-
ter van liet vers zelf daoirvla® gaan al
t© hölder dlefnkbeöldi heeft e® diait hij.
liet maar zoo gezeïd heeft, om! rijjn v^-
d!erla®dfeliefde te tcone®. In tagelnstei-
ling Kic'b d©n o®d©nrijzer heb ik dia®
ook om dat „gekrenk, geschaad e® ge-,
rcof" geen beËwamr tega® het vera
Maar wel ca® ee® andere rede®. Ik
vind) het nomeilijjk zoo'® ja®unerlijk
mislukt gedicht. D© eerste regels klinr
kon al ongeVüer als ee® zaag, vooral de
stoplap: -. „wat kwüaidb mie® ook Ven-
zin." Aa® stoppe® is bat höelei poeëm)
zjeJer rijk In dein: regel1: „Wijj wille®
Haar vereer el® meib liefd© en] elelL'biöd)
salaim)," heeft het laatst© woord welba-
keke® niets vla® dloo® ein dient allee®
om do® volgende® regel cp het woord
„naam" te kunne® l ate® eiiMige®i Dat
i® ihist' tWütd)ï| coupletfc „Nassau" op
„trerfvf' mcidti rijjnio® ps ook al niet
fraai, maar die) laatst© regels vö® het
tweede couplet slaa® het record va®
alle Jeelijjkihe'id) triomfantellijk docidl:
„"Wijj wille® heb vermei dkem, dat hier
g©en list zelfs baat,
gen tegen, die de oorzaak 'zijn' van 7
zooveel lijden. Vele ziekten zijn
verschuldigd aan de verzwakking -
der spieren en van het bloed en
worden genezen door een spier-
versterker zoo werkdadig als de'
Pink PillenBleekzucht, bloed-
armoede, ataxie locomotrice, rheu-
matiek, verlamming, algerneene
zwakte bij de vrouwen of mannen;
door lichamelijke en geestelijk?
overspanning.
Prijs fl.75 de doos: f9 pei
6 doozen. Verkrijgbaar bij J. II. I.
Snabilié, Steiger 27, Rotterdam.-'
hoolcl-depothouder voor Nederland'
en apotheken. Franco toezending te
gen postwissel.
Ook echt verkrijgbaar voor Haar
lem en omstreken bij: Wed. W.-
PLAATZER v. d. HULL, Droge-
rijen, 28 Jansstraat.
De nieuwste Engelsche
Voeringstof voor Rok
ken, ter vervanging van
Taffette en Moirette, is
Het eenige ons beken
de adres voor dit arti
kel is:
op ZONDAG 15 Juli I90C
TE HAARLEM.
Eglise WalIomiQ.
Voorm. 10* ure, Jung,
pasteur a Charleroi.
Gerolormeorde Kerken.
Gsd. Oude Gracht.
Vcorm. lö ure, Mulder.
's Avonds 5 ure, Mulder.
Ridderstraat,
Voorm. 10 ure. Ringnalda.
'sAy. 6 ure, Ringnalda.
Doopsgezinde Kerk.
Voorm. 10 ure, de Vries.
Liitberseko Kerk.
Voorm. 10 ure, [Poolman.
Nam. 1 ure, Zondagsschool aan dc
Nassaulaan.
Kerk der Broeder-gemeente.
Voorm. 10 ure, de Mlocq van Schel-
tinga.
Remoastr. Gereformeerden.
In het Nutsgebouw, Zijlstraat no. 58.
(Bovenzaal).
Voorm. 10 ure, Tideman.
Voorm. II1!2 ure, Buitengewone Ver
gadering de? Leden.
Ciir. Geref. Gemeente.
Zuiderstraat.
Voorm. 10 ure en des nam, S'/a ure.
Godsdienstoefeningen.
Hersteld Apostolischs Zending
(Internationaal).
Voorm. 10 uur en Naznidd, 6 uur.
Godsdienstoefeningen.
Bsnnebroek.
Vcorm. 10 ure, Gerlh van Wijle Jr
Voorbereiding.
Houtrijk era. Polanen.
Voorm. 10 ure, Eeeringa.
Spaarndam.
Voorm. 10 ure, Kamstra
van Heemskerk.
Santpoort.
Vcorm. 10 ure, Kutsch Lojenga,
IJmuidsn.
Voorm. 10 ure, Chciteling,
pred. te Velsen.
's Avonds 6 ure, geen dienst.
Apost. Zendingsgemeenle.
Voorm. 10 ure.
„Zoolaoig ee® Ic-giea' heUeni temidlclm]
haaa* rijikiitrco® staat."
Wij wille® het vcaTnedtle®'t Doeb
dlemkh® aa® iLlouraoiticBibeaiichtje]
„Me® melclu cms uit Lutjebrosk.Het
woordl „zelf" ia wosr oen va® dei gravel
steppe® ia de kous. E® wanneer wad©
woai'de® „«rijjkstroon staat" sael achtea*
epjka®id(£|r uitsprake®, zal alliichb oc®i
goede vriend) ons wage® „co® toch nieb
zco t© staia® knaasteacidkl®."
Ik voor mij! bieb cr dus nieb fcegeto,
dlab dl© 'kiadere® zangc)® va® dliö oaibei-
kemdiei, boiosiabirdlig© „rijf', mhar ik zomi
wille®, dab ®i|e(n 20 nielb zulk© prul-
Ii©ö ring1©® tel" ©er© vanl ottize
gin. In. zooVcirrci kctoi ik dlus tot
dOnzeïfdcln. Weusch aila d© onderwijzer
om heb ding namelijk maar nieb t©
Iaiten zèngtai. Er rij® er wel boter.
Misschien is dit hctelel betoog over
bodig, want als er Maundag niet heel-
wait lede® me%' Voor d© vereemiigiaig
Kcinimginnedag1 rijm g©wo>u®eta, kc® heb
wed ecus zij®, dat de hcöl© feestviering
dit jaar aidiberwegel Idecf.
Ik zo® dlab jammer vinden. Nieb al-
Iele® oimd'ab daardoor d© kindlereni hun
feföstja Zonde® misse®, maak ook ottni-
dlab helt vooa'1 dia oluderdui jatoimer zoui
wiezen. Ni'elt zender moeit© is del 31stel
Augustus Voor zeer vele® efénj va©antief-
dag geworden e® heb zou jaimimier v/©i
ze®, wa'nnefer dit kwam te vervallen
cmdht er gee® feest ze® rijn» En, ndef
waar, waartoQ dient een vakantiedag
in] d© we©k, wanneer die geen feest
dag is? Uit demi „ope® reden", zooak
dab helst, gaven d© wea-kgevers hu® per
somde® nieb vrijaf.
ITDELIG,
