Tweede Blad,
Uit de Pers.
Alweer een ramp te Heider.
Parijsche Brieven.
De eerlijke Beloening.
behoorende bij
„Haarlem's Dagblad"
van
Donderdag 16 Ang. 1900.
No. 5254.
Een Maatschappij voor
Inkwartiering.
Beantwoordt de inkwartiering altijd
aan billijke eiscben? aldns vraagt
de „Nieuwe Arnhemsche Courant."
Verricht een gemeente-bestaar alles
wat hierbij te doen is m6t toewijding?
Sr is wel eens te recht geklaagd over
■gebrek aan medewerking, evenals er
ook van de andere zijde wel eens
terecht geklaagd is over het stellen
van te hooge eischen en het niet na
komen van verplichtingen, die de wet
oplegt.
De waarheid zal wel in het midden
liggen, meent het blad, en dan gaat
bet voort:
Er zijn kwartieren waar de soldaat
overladen wordt met weldaden, maar
er zyn ook andere, waar men niet
geeft wat do wet voorschrijft en waar
men den ingekwartierde niet gaarne
ziet en hem uitbesteedt. Sedert de
persoonlijke dienstplicht bestaat is dat
uitbesteden voor menigeen nog veol
krenkender geworden dan bet vroeger
reeds was.
Is het den ouders of voogden on
verschillig waar hun zoon of pupil
wordt heengezonden Toch zeker niet.
Wij hebben in 1892, bij manoeuvres
in de buurt van Delden en Goor, 68ii
aantal miliciens gekend, die de voor
keur gaven aan een gezamenlijk ver-
blijf tijdens den nacht onder den bloo-
ten hemel, boven het afleggen van een
langen marsch naar een verafgelegen
schamel kwartier, in den achterhoek
van Overijsel, na een vermoeienden
manoeuvredag en op een laat uur.
Wij boorden eens een gedachte
aiteD, welke wy zeer toejuichten;
bet was n.l. om groote bouten loodsen
op te slaan, terplaatse waar jaarlijks
manoeuvres worden gebondendeze
loodsen of barakken voor inkwartie
ring in te richten en te bowaren voor
elke volgende gelegenheid. De kosten
te dragen door hen die inkwartiering
krijgeD, gesteund door 't Gemeente
bestuur on het Rijk.
Dit komt ons eene goede gedachte
voor, en, werd zij in uitvoering ge
bracht, dan zou ön de ingezetene èn
de soldaat er door gebaat zijn, ter
wijl het vernederend, duur en hinder
lijk „uitbesteden" zou vervallen.
Wij vragen beleefd steun voor dit
denkbeeld, hopende dat een „Maat
schappij voor inkwartieriug" aal wor
den opgericht, die zich belast met de
verzorging Yan den soldaat tijdens
groote manoeuvresoefeningen
transporten en dienstreizen van enkele
militairen, eenigszins op den voet van
de passantenhuizen, welke in enkele
groote steden bestaan.
Yoor velen, die een werkkring zoe
ken, is hier een arbeidsveld, vooral
nu het leger belangrijk zal worden
uitgebreid als de ontwerpen op do
legerorganisatie wet worden, waarop
veel kans bestaat.
De uitgezette Spoorwegamb
tenaren.
De „Kamper Crt." meent, dat 't geen
bevreemding kan wekken, dat het
personeel van den Zuid-Afrik. Spoor
weg door de militaire autoriteiten
werd ontslagen. Het had toch ge
weigerd zich in dienst te stellen van
die autoriteiten, en ook zonder dienst
weigering zou by hunne handhaving
het verkeer voor de Êogelschoa niet
veilig zyn geweest. Het is het recht
vau den overwinnaar gebruik te ma
ken van de vervoermiddelen, die bij
in het veroverde land vindt.
Maar wel is het een vreemde han
delwijze, dat de Engelsche militaire
overheid hen uit het land zet. Yoor
ontslag was redenniet voor de straf
van verbanning, nog wel zonder vorm
van proces. Men voere niet aan, dat
zij, hun betrekking verloren hebbende,
zonder middel van bestaan waren.
Immers de maatregel is toegepast ook
op hen, die bemiddeld genoeg zyn
-en bovendien gaan de tractementen
©n loonen door, daar de Zuid-Afri-
kaansche Spoorwegmaatschappij de
ambtenaren beschouwt als nog in
haren dienst te staan.
Het blad gelooft dan ook, dat de
mensehen weggevoerd zjjn om te zor-
Sen, dat, als krijgskans keeren mocht,
e Z.-Afrik. Sp.-My. haar personeel
zou missen. Dit nn is een daad van
ergerlijke willekeur. En aangezien
verreweg het meerendeel van de slacht
offers van dezen willekeur Nederlan
ders zynvraagt het bladZal odzo
Regeering daarin berusten, of beeft zy
aan de Engelsche Regeering inlich
tingen gevraagd of tot haar vertoogen
gericht
Het spreekt van zelf, dat de Engel-
scben wel naar oorlogsrecht den spoor
weg in het vijandige land in gebruik
kannen nemen, maar zich dien niet
kunnen toeëigenen, want die spoorweg
is particulier eigendom. Mocht Enge
land meester kijven in Transvaal,
dan zal het aan de Z.-A. S. M. haar
eigendom moeten teruggeven, of wel
haar den spoorweg moeten afkoop en,
ïn welk geval de koopsom zóó zal
behooren te worden bepaald, dat de
nu ontslagen ambtenaren en beamb
ten daaruit behoorlijk schadeloos kun
nen worden gesteld. Zoo Engeland
daartoe niet te vinden is, dan zal,
naar het blad vertrouwt, de Z. A. S. M.
wel niet in gebreke blijven een rech
terlijke uitspraak uit te lokken.
Binnenland.
De visachersvlootrevue.
"We hebben al veel over deze
scheepssehonw kannen lezen, maar
zeker niets dat gelijkt op de volgende
beschrijving, afkomstig van den heer
Julian Rainb, velen lezers bekend door
zyne verslagen over den oorlog in
Zuid-Afrika.
„Juist begon het koninklijk salnnt
van de forten aan land", zoo schryft
hij o. a. „„De Koningin, de Koningin",
klonk het onmiddellijk uit duizenden
kelen, en in een oogenblik waren
zestien honderd masten van doode
boomen veranderd in zestien "honderd
tulpen, elke bloeiend met drie vlag
gen de rood—witblauwe van
Nederland en den wimpel en de blauwe,
witte of oranje-vlag, tot teeken waar
de boot thuis hoorde.
jLetterlijk waren mijlen van den
horizon vroolijk en trillend gemaakt
met deze kleuren, die in den wind
heen en weder wapperden.
„Yan de kust kwam dan plotseling
de jonge Koningin, in een buitenge
woon prachtige roeiboot, een galei
goud en wit, maar met prachtige re-
liefs in gesneden goud-figuren van
Neptunus, van Ariadoe, van Yenus,
van Aphrodite, van Engelen, dol
fijnen en van Ctipidoos.
„Onder een troonhemel, gedragen
door gegroefde zuilen, die uit goud
konden zyn gebeeldhouwd, zat Wil-
holmina, voor wie de menigte zich
heesch schreeuwde. Stoomfluiten gil
den, bellen klonkende visscherlioden
haalden hun tulpachtige bloesems neer
en borgen de vlaggen aan den steven.
„Als een paar], in goud gevat, zat
de Koningin der Nederlanden in de
boot van wit en goud, die snel heen-
gleed naar den kant der zeevaarders
naar haar vermetele doorzoekers van
de zee.
„De sloep hield aan by het konink
lijk jacht en de achttien riemen
stonden recht in de lucht, toen zy de
valreep opliep met haar koninklijke
moeder. Beidon zaten even later neer
op de koninklijke stoelen met do kroon,
die aan den linkerkant waren aange
bracht.
„Zoo dus, als de waarachtige heer-
scneres van een zeevarend volk, ging
zy met de golven op en neer, langs
de lanen, welke door do booten waren
gevormd, als Flora zelve zou gegaan
zyn langs de paden van een tuin,
tusschen de bloembedden door.
„Koningin Wilhelmina was gebe;
in hot wit gekleed en geleek ee-n wit to
lelie tusschen stengels van een gouden
plant.
„Het was laat in den namiddag,
toen 't ons „outsiders" en pleizierroi-
zigers, vergund werd, een blik te slaan
op haar frisch en lieflijk meisjesge
zicht, om haar gratievollen groet te
ontvangen en de indrukwekkende
groap vau generaals en admiraals te
bestudeeren, die zich cp hot jacht
bevond, dat achter haai' aanstoomde.
„Een lichtstreep, dan het geluid van
een schot, iedere botter haalde zyn
pikzwart of helwit zeil op, en weg
gingen zy allen zeewaarts.
„Toen zag de kleine Koningin van
land en zee haar sloep van gebeeld
houwd goud en zwaanwitte kleur
weder naderen, en de dag was
voorbij.
Het is my een behoefte, nu reeds
myn hartelyken dank te brengen aan
hen, die gehoor gaven aan myn bede
om hulp voor de 46 ongelukkiger],
die zoo vreeselyk getroffen zyn dooi
de Granaten-ontploffiog.
Nog dagelijks komen giften binnen
en ik houd my overtuigd, nog vele
landgenooten zyn er, die zich hebben
voorgenomen my een postwissel te
zenden.
Ach, stel uw voornemen niet langer
uit I Geloof my, de nood is zoo ont
zettend hoog gestegen 1
En nog is do smartkreet dezer ver
minkten, dezer weduwen en weezon,
niet verstomd, of een andere klaag
toon rijst op nit de diepte der zee.
In den storm van Zaterdag i3 de
Heldersehe blazerschuit 60 vergaan
met man en muis. Alle vier opvaren
den zyn verdronken.
De vrouw van den schipper verliest
by dezen nieuwen ramp baar manen
haar nog óénigan zoon, dat is de
laatste van de zes barer kinderen.
De jongen bielp zijn vader bij het
zoo gevaarvol visschersbedrijf.
Nu is de arme vrouw alles, alles
kwijt I Haar man en al baar kindereD.
De knecht, bij laat een weduwe
achter mat vy'f jeugdige kinderen. De
andere opvarende was ongehnwd.
Ziedaar nu een zee van de bitterste
ellende.
Alles, alles wegZorgende vaders,
kostwinners, de schuit, de netten, al
les zyn ze kwijt en in de diepste
armoede blijven ze achter.
Het was ook hi8r weer de harde
stryd om het bestaan, waarin deze
kloeke visschers omkwamen.
Zy moeten naar buiten in hnnne
open schuitjes, ook dan wanneer de
zee onheilspellend bruist en kookt.
Zy moeten, want de concurrentie
der Stoomvisschery dringt ben. Er
moet brood zyn voor vrouw en kin
deren en daarom wagen zjj hun leven
op het kleine ranke scheepje.
Landgenooten, ik bid U, tracht U
een oogenblik te verplaatsen in den
hangen toestand der 60 arme tobbers,
voor wie ik Uw hulp en by stand in
roep.
Leg dit blad niet ter zijde, zonder
het stellig voornemen mij een post-
wisseltje te zenden. Gij zult het im
mers dubbel terug ontvangen.
Ik eisch niets, doch ik vraag een
offer der liefde.
Geeft iets van den overvloed, dien
Gij hebt, vergeleken bij de schreiende
armoede dezer zoo plotseling zwaar
beproefde mensehen,
Zendt mij voor hen uw gaven, óók
de kleinsten zcdlen dankbaar worden
aanvaard, door
Uw Dw. Dienaar
STAALMAN.
Lid der Tweede Kamer voor
het district Helder
Helder, 8 Ang. 1900.
P. S. Aan hen die mij reeds een
gave zonden voor de Granaten-ont
ploffing, doe ik het vriendelijk verzoek
iets daarvan te mogen afstaan voor
de verongelukten van de H. D. 6Q.
Zij die daartegen bezwaar mochten
hebben, willen wel zoo goed zijn my
binnen 8 dagen te berichten.
Gemengd Nieuws.
Wonderbare genezing.
Een wonderbare genezing wordt
door R. D. N. in de „Yragen van
den Dag" naverteld uit „La science
pour tons".
Wanneer een 76 c.M. lange laad
stok uit een geweer nw hersenen door
boort; in hun edelste gedeelten, en gij
van zooiets levend afkomt, dan is dat
een record, dat niemand u zal benijden
en dat niemand zal wenschen te slaan.
Dit nu is overkomen eenige maanden
geleden aan een jongen boerenknecht,
nit den omtrek van Spalding in Lin
colnshire® eze knaap, Arthur Doades
genaamd en ongeveer 15 jaar oud, had
van zyn meester, den heer Honry
Matthews Proctor, een oud jachtge
weer gekregen, met kruit en hagel
daarbij, teneinde jacht te maken op
vogels, die den oogst vernielden. Na
dat hij nu een schot of wat cp die
vogels bad gelost, was hij opnieuw
bezig de lading in zyn geweer met den
laadstok aan to zetten, toen plotseling,
men is niet te weten kunnen komen
hoe, een heftige ontploffing plaats
greep in de kamer vau 't geweer en
de laadstok met onweerstaanbare
kracht den kop werd uitgedreven te
gen het hoofd van den jongen Doados,
dat hij geheel doorboorde. Hij ging er
in aan 't voorhoofd even boven den
neus, kwam er uit ongeveer op de
kruin by de kleine fontanel en viel
op een paar meters afstand achter den
jongen ter aarde in 'fc gra9. Do laad
stok was van de gewone gebruikelijke
soort, van ijzer met afgepikt uiteinde
pi. m. 76 c.M. lang cu 6 m.M. ia
doorsnede. De wonde, die door dit
projectie! werd veroorzaakt, was zoo
veel te v> eessiijker, daar het randje
vau de onderzijde van den stok been
splinters i:ai modegc-sleurd binnen de
schedelbotte en bij 'c buiten komen,
ook vrij wat hei'sensnbstaiUie. Een
vreeselyko verwonding dus, zooals zo
niet dikwijls voorkomt. Ook da pot
van don knaap was door den laad
stok doorboord en deze had het hoofd
deksel een fcindwesgs meégenomen.
Vreemd genoeg, deze omstandigheid
herinnerde do patiënt zich later dui
delijk. Hij was niet op de plaats be
wusteloos neergezegen, zooals anders
te begrijpen waro geweest, doch on
danks zyn heftig lijden was by er
volkomen vau bewust geweest, dat
twee zijner medeknechten hem naar
i do bcerdery hadden helpen loopen,
die nog oen honderd meters van de
plek des onheil3 verwijderd was. Toen
b\j per rijtuig werd weggevoerd naar
't Johnson Hospital te Spalding ver
keerde do beklagenswaardige jongen
reads in een staat vau vsrdóoring en
naar 'fc oordeel des dokters, zou hij
wellicht deze gewelddadige trepanatie
geon uur overleven.
Dank zij do zorgen van dr. Gilbert
Lacy Barrett, die al zijn vernuft en
al zijn krachten er aan ten koste
legde, scheen de ongelukkige na acht
dagen van hevig delirecren k3lmer te
worden. Men kreeg wear hoop. Hy
had twoe of drie terugvallen, die hem
aan den rand brachten van het graf,
daarna nam by in beterschap toe, her
kreeg het bewustzijn, hervond zyn
geheugen, kreeg 't gebruik van zijn
spraak terug en langzaam, zeer lang
zaam sloten' zich de wonden. Vier
maanden later verliet Doades genezen
liet hospitaal, wonderdadig gered van
het ernstigste ongeval, dat eeu mensch
kan overkomen op 't gebied van
lichamelijk letsel. Eq niet alleen word
hfj genezen ontslagen, doch lifi was
13 kilo in gewicht toegenomen.
Een beschuldiging tegen het
Spuitwater.
Er 2ija een aantal menschen, die
bevreesd voor onzuiverheid van water
dat zij by vreemden te drinken krij
gen, buitenshuis de voorkeur geven
aan spuitwater, mcenondo dat ze dan
volkomen veilig zyn voor bacillen
Dat ook hier de remedie vaak erger
is dan de kwaal, kan blijken uit liet
volgende, dat voorkomt ia eea verslag
van den scheikundige by den keurings
dienst vau voedingsmiddelen te Rot
terdam
„In slechts enkele fabrieken van
kaostmineraalwator bleek het fabri
kaat bereid onder zoodanige omstan
digheden, dat men een baeteriënvry
product verkrijgt. Algemeen bleek
voorts hot water, direct uit de ma
chine opgevangen, bactöriën-armer
dan het water uit het fleschje van
den voorraadin niet weinige gevallen
was dit onderscheid zóó groot, dat
hieruit tot verontreiniging (waarschijn
lijk als gevolg van onvoldoende reini
ging) van het floscbje besloten mocht
worden. Waar die flescbjes in allerlei
handen komen, moet geëischt worden
in het belang der openbare gezond
heid, dat zorg besteed wordt aan de
reiniging der flesschen, telkens als
deze bij den fabrikant terugkomen.
„Het aantal opgekomen kiepuw be
droeg pèr c. c. steriel opgevangen
water (d. i. dus direct nit de machine)
van O tot zeer vele (ontelbaar vele)
tusschen dezelfde grenzen schommelde
het kiemgehalte in het ter aflevering
gereed staande water. Terwijl echter
het gemiddelde kiemgehalte van de
eerste soort water bedroeg 19, is dit
van de tweede soort 3099 (in beide
gevallen de zeer enkele uiterste ge
vallen niet medegerekend), beide per
c. c. Het eerste kiemgehalte blftft,
behoudens een enkel geval, waar de
machine zeer vervnild bleek, steeds
beneden 100 per c. c.bij het tweede
water overschrijdt in 40 procent der
monsters het kiemgehalte de tienvou
dige waarde en in circa 60 proceDt
der monsters de vijfvoudige waarde.
„Het aantal soorten bacteriën, in
één monster aangetroffeii, bedroeg
hoogstens 6, in den regel 2—4. Een
eokele maal werd een coli-soort, een
paar malen een schimmelsoort aange
toond. Typhus-fcacteriën, werden niet
gevonden, hoewel daarop gelijkende
groeivormen steeds werden aangestipt
tot verder onderzoek.
,,M. i. wettigt de boven medege
deelde bevinding een algemeone waar
schuwing aan fabrikanten dezer „mi
neraal" wateren (spuitwater e. d.)
nauwlettend zorg te dragen voor be
hoorlijke en telkens herhaalde reini
ging hunner machines en flesschen.
Niet overbodig daarbij schijnt het
speciaal hun aandacht te vestigen op
de caoutchoncringeD, zooals die byv.
by de kogel flescbjes e. a. in gebruik
zijn.
„lu aanvulling van een onderzoek,
in het vorige kwartaal aangevangen,
werd voortgegaan m8t het bacteriolo
gisch onderzoek van melk (en van
water gebruikt tot het spoelen van
melkvaten) verdacht van te zijn ge
leverd aan lijders aan typhus of febris
typboïdea.
„Herhaaldelijk werden koloniën aan
getroffen, welke in uiterlijk herinner
den aan clie der typhu3bacteriënhet
verdor onderzoekbracht soms welde
aanwezigheid van met-typhus-bacte
riën verwante soorten aan het licht,
maar nimmer die van de typische ty-
phusbacterie".
ver, crevettes au snere, filets de pons-
sins frits, pore bonilli, poisson sauce
chrysanthème3, champignons au £?ras,
sonpes aux graines de lotos, crème de
pois aux fieurs blenes, soupe de
chrysanthèmes. Pain de maïs k l'éta-
vóe, pains k la viande.
Vins. Jaune de Shao-Sing, liqueur
de rose, liqueur des académiciens.
Russische boeren wraak.
De boeren van bet aan den groot
grondbezitter graaf Wolkow, toebe-
hoorende riddergoed Kalinowka nabij
Odessa, hadden besloten, nit wraak
wegens een proces, dat by tegen ben
begonnen was en dat hy gewonnen
had, den graaf te vermoorden. Zy
zonden mot dat doel een gevolmach
tigde uit hun midden naar Odessa, die
daar den beruchten dief on inbreker
Blank voor een aanzienlijk bedrag tot
den sluipmoord omkocht.
De overste van de öpzoekingspolitie,
die met de moordplannen in kennis
was gesteld, kon de uitvoering er van
echter niet verhinderen, daar hem als
plaats van den moord het landgoed
Amoejew was opgegeven.
Intusschen reisde Blank naar Kali
nowka, waar graaf Wilkow kort te
voren was aangekomen, en doodde
hom tijdens een rit door een welge
mikt revolverschot.
De ontstelde koetsier zette de paar
den tot razenden spoed aan, doch toen
zij voor het kasteel aankwamen vond
men in het rytuig den graaf als lijk.
De moordenaar Blank is waar
schijnlijk met een stoomboot naar
Turkije ontkomen. Yerschillende
boeren zijn aangehouden.
hoorzasmd. Toen zei papa: „Mar-
gliarita als je dat lorgnet niot afzet,
ga ik zingen". Ei mama gehoor
zaamde oögenblikkclyk, omdat ze zoo
haai mau, die, evenali Leopold
van België, muziek haatte.
Daar hij zooveel vau zyn vrouw
hield, liet bij haar spelen, zoolang by
het kon uithouden. Maar toen hij" het
niet meer verdragen koD, dreigde hy
to gaan zingen ea kryschte zelf een
paar maten mee. Onmiddellijk sloot
S. M. de piano.
Do koning en do koningin hadden
niettegenstaande zy door geboorte na
aan c'kaar verwant waren, een totaal
verschUienöen smaak. Maar beiden
hielden ze van sport in de open lucht
en vau Oosterscho kleurenrijkdom,
diamanten en andere kostbare steenen.
Een Chineesch. dinor.
De heer Monnor, een Frar.scü rei
ziger, is eens door den Russischen
'gezant te Peking aan een maahydio
esu Chineésgli restaurant genoodigd.
Het restaurant bevond zich in een
klein, vuil, kwalijk riekend straatje
in een achterbuurt, doch was zelf vrij
toonbaar. Da ingang was door de
keuken waar oen 20-tal half naakte
koks aan het werk waren. Da eet
kamers zagen op een binnenplaats
uit. Er waren slechts een zestal gas
ten. Alle „plats de resistance" stonden
gezamenlijk op de tafel en werden
door beetwaterschalen warmgehonclen.
Er was zeker eten genoeg voor 60
hongerige menschen. Wij laten hier
het menu volgen in de volgorde waar
in de gerechten gediend werden.
Douceurs. Raisins, poires, pom
mes, chataignes ü'eau, grains de
pastèques confites, nülx glacés, geléss
de fruits, noisettes griliées ausafran.
Hors (V i (Euvre. Poulets famé3,
poissoDS fumés au vinaigre de riz,
ceufs de canard conservés (c-inq ans)
dans la chaux (I), eievettes a i'nuile de
ricin (11), fromage aux pois, jambon
fumé, choux de mer marines, choux
salés, cöt63 de laitues salées.
Diner. Potage aux nids d'hiron-
delles, ailerons de requin au jambon,
canard laqné, pois au miol, filets de
poisson aux lógume3, holoturies ou
.srSea tseng. pousses de bamboo d'bi«
Particuliere Correspondentie voor
Haarlem's Dagblad".)
Parijs, 5 Aug. 1900.
XI.
Wij waren gekomen aan het elec-
trische paleis, en nu verder doorloo
pend krijgen wij eerst een overdekte
plaats, waar de stoomketels staan,
welke de drijfkracht leveren; dan
Eigen3-ardigli91 en van koningi riist voor ons op het voormalige ma-
fiumbart. chinepaleis van 1889, een reusachtig
y~w tt i i- .Igeböaw dat 420 meter lang en 115
Humbert was een groot me^er yreed is. Dit paleis is thans in
.ietü6bber_ van rookeu. Hieromtrent drie paleizen herschapen. Eerst krijgt
zeido koningin Margharita eens tot men ge tentoonstelling van voedings-
d:ti p(ins nan Wales. „Ik kan by middelen uit Frankrijk, dan komt de
eea geel man ye-el coorMo vingers ga|j0 desfêtes, en het derde vak wordt
zien en meriig zwak verontschuldigen, iDgec0men door de inzending voedings-
maar eea ding zou ik uera met kun- j middelen der vreemde natiën,
nen verge en het met rooken. jn do Fransehe afdeeling trekt
Ly eea ndaer zonder vrees ot blaam voorai de aandacht een zwierig Cham-
mue^ eon goede sigaar boven alles ^-^3 psleis, dat door z'n stijl u
J deuken doet aan ffe" mooie, gratievolle
Als myn man, de koning, ontstemd teekeningen der oude Fransehe
is,; reikuk hem ^geuhandig zyn lie- m,-Q3ter^.
veii-igfipyp. Ls h| in een goed humeur j>;jen j,:an in deze afdeeling bemer-
dan ygd. zio ik -ïem van een sigaret. ^eDj dat Frankrijk een landje is, niet
Maar wit ik iets heel byzpnders van overvloeiende van melk en honing,
sem ge-.aan heoboo, dan geef ik hem Eaar van WaDt bet grootste deel
een exqaise sigaar te rooken. Da pijp yaQ d3 ruimte wordt ingenomen door
troost, en kalmeert hem, do sigaret tepronkstelling van dit edele vocht,
vroolykt hem nog meer op ea als hy £jjer wordt u een overzicht gegeven
van zyn Havanna zit to gemeten vaQ (|0 wijnboroidmg zooals dievroe-
.i£ü liy my niets weigeren. ri,Qr gebeurd© en zooals die thans ge-
De Prins van Napels vertelde eensschiedt.
„Mama had do gewoonte aange-| Een aantrekkelijkheid by de voe-
nomen, eon lorgnet op te zetten om dings-tentoonstolling van Frankrijk is
te lezen en de koning wilde dat niet hot paviljoen van den chocolade-fa-
zien. „Margbarita, doe dat lorgcet brikant M8nier, een groot schip, waar
af", zeida hy. maar hij werd niet ge- binnenin de cacaofabrikatie wordt ge
toond en waar go ook gratis een kop
chocolade kunt drinken.
Dat van deze gelegenheid om gra
tis wat te drinken te krygeD, druk
bang was, papa's valsche tonen te j wordt gebruik gemaakt, zal ik u wel
hooren." Diet behoeven te verzekereü. Een be-
Men zegt dat de liefde van H.M. voor zwaar is, dat men soms wel eens lang
Wafer's muziek, die zy waarschijn- in do ry moet staan, zcodat men een
lijk dankte aan haar Duitsche opvoe-zweetje haalt en het kop chocolade
dmg, een bron van verdriet was voor dus wel verdiend wordt.
versierde vitrine. Naast de firma
Kamphuis krijgen wn een inzending
kaas en boter van de Friesche Coüp8«
ratieve Yennootschap te Akkrum, ver-'
dunrzaamde levensmiddelen van J. H.'
Nieuwenhuis Jr. Co. te Amsterdam
en meel van de fabriek Nicola Koe-;
chlin Co., Geertbrug bij den Haag1.,
Ten slotte hebben wij aan den bui-,
tenkant van de paviljoentjesvlas
van de firma de Jongh teLageZwa-'
luweYrachten van Henkes Co.,'
Rotterdam; kaas van Gebrs. Groot
te Edam en rijst en oliën van de lirma
Wessanen Laan te Wormerveer.
In deze afdeeling van voedingsmid
delen komen de zuidelijke landen:
Italië, Portugal, Spaüje, voornamelijk
goed uit door hun wijnen de noorde
lijke landon, Denemarkon, Noorwegen,
België, zijn vooral goed door hnn
zuivelproducten en ingelegde groenten.
Buiten, tegen het voormalig machine
paleis, dat wij nu hebben doorloopen,
zijn nog een menigte gebouwtjes,
waarin onder dak werd gebracht wat
binnen niet geborgen kon worden. Zoo
vinden wij daar, voor Frankrijk nog
een champagne-paviljoen, een bakken;",
een groot vat, waarin go uw dorst
lesschen kunt, en verder een menigte
landbouwgereedschappen met de noo-
dige huisjes, waar gelegenheid bestaat
den innerlyken mensch te versterken.
Na de monumentale schoorsteenen te
hebben bewonderd, welke aan beidö
zijden van de machine-paleizen zioh
verheffen, verlaten we voor ditmaal
weer de stoffige zalen om weer frisoh
te worden tusschen de bergen.
Ja, lezors en lezoressen, geznlthet
haast niet gelooven, maar '6 is toch
zoo, we hebben hier ook bergen on
niet zulke kleintjes ook. Buiten de
tentoonstelling, bij de avenue de Suf-
fren, heeft men een stukje der vrije
Zwitserscbe Republiek naar Parys
overgebracht; een heusch dorp werd
hier gesticht. Gij hebt hier een water
val die het beekje voedt dat door het
dorp stroomt en de molens dryft.
De huizen, waaronder eükele his
torische gebouwtjes het huis van
Rousseau, yan Rachel, de tooneel-
speelster, de kapel van Willem Teil
zijn in verschillenden styl opgetrokken
naar modellen nit de diverse kantons.
Het is daar een heerlijk idyllisch
plekje, vroolijk klokkenspel klinkt er,
de kudden grazen langs de berghelling,
en 's avonds hoort men het gejoedel
der herders. Men zou zich werkelijk
kunnen verbeelden te midden van do
Alpen te toeveu, ware 'c niet dat de
illusie u dan plotse!i g weer benomen
wordt door het gezicut van do vele
geblankette parissienues, die nit een
soort van mode dit rustige hoekje
juist uitkiezen om er met haar gelei
ders te drinken en te eten.
Hoezeer ik de Paryscüe vrouw be
wonder om de gratie, waarmee ze zich
weet te kleeden en te gedragen, haar
aanwezigheid hindert my hier te mid
den vaü die frissche, Zwitserschö
meisjes in haar nationaal kostuum.
De Parysche vrouw moet in haar om
geving van verfijnde weelde blijven,
maar zy moet niet naar de natuur
gaan, want dan verliest ze haar schoon
heid. En zoo moet ook de Paryzenaar
met z'n fijn verlakte laarsjes en z'n
gepommadeerde haren niet komen tus
schen dit echte natuurvolk, tusschen
de mannen die daar achter hnn koeien
zitten. y
De feestzaal, het middenvak van
het voormalig machine-paleis, is een
reusachtige hal met a-nphitheaters-
gowijze afioopende bankeu, waarop te
zamen circa twee en twintig duizend
personen kunnen plaats nemen,
's Avonds wordt er in deze fraai be
schilderde en weelderig met beelden
en draperieën versierde zaal een gra
tis vertjoniug van lichtbeelden gege
ven, waaronder vooral de komische
voorstellingen en de kiekjes op de
tentoonstelling, vooraameiyk op het
trottoir-roulant, zeer do bewondering
wekken van het talryk publiek. Or 'el-
tonen begeleiden deze vertooning van
lichibeelden.
Nu komen wij, na de Salie des
feces te hebben verlaten, in de af
deeling, waar de voedingsmiddelen
der vreemde natiën zyn tentoonge
steld.
Nederland maakt bier een goed
figuur, niet alleen door de vry flinke
ruimte welke wordt iugenomeu, maar
ook doordat aan de betimmering en
stoffeering zeer groote zorg is besteed.
Iu het midden yan onze afdeeling
staan twee groote machines, een ma
chine voor rietsnikerborelding van
Gabr. Stork te Hengelo en een van
de Kod. fabriek van werktuigen en
spoorwegmaterieei te Amsterdam voor
beetwortelsuiker. Deze laatste fabriek
zond nog een menigte foto's Yan ver
schillende door haar geleverde ma
chines.
De machines worden omslotondoor
twee paviljoens, waarin wy tentoon
gesteld vinden: likeuren Yan de fir
ma's Lucas Bols, Wynand Fockitik,
S. v. Dyk Azn., Amsterdamv. Perl-
steyn Zn., Doetinchemvan Dnlken
Weiland Co., Rotterdam; bieren van
Heinekens brouwerij en 't Haantje te
Amsterdam; minerale wateren van
Bosch Co., Amsterdamlimonade
en siropen van J. H. "Wieringa, Arn
hem; cacao van de Jong, Wormer
veer, A. Driessen, Rotterdam en Bloo
ker, Amsterdam. De firma C. Kamp
huis te Zaandam komt hier bizonder
goed uit met haar inzending rijst en
meel, .teproDk staande in een zeer fraai
Mynheer Boly, een ryk gewordeD
juwelier, had juist tien bankjes van
duizend francs van do „Credit Lyon-
nais" gehaald, die dienen moesten om
iu betaling te worden gegeven voor
zijn huis te Parys, dat üy had ver
wisseld met een buitentje te Nogent-
sur-Marne; de koop was gesloten en
hy behoefde nog slechts te betalem
Mynheer Boly ging nu kool planten en
eeu kalm landleven leiden, het ideaal
van alle kooplui in de goede staó
Parys.
Toen by zyn zaken had afgedaan,
stopte myuheer Boiy de bankbiljetten
iu zyo portefeuille, deed de porte
feuille iu da zak vau zyn overjas en
dacht er niot meer aan. Toen hy zyn
vrienden tegenkwam moesten ze ab
soluut iets met hom gaan gebruiken,
hy sprak met hen over zyn buitentje
eu spreidde een echt klein-grondbe-
zitters trots tentoon toen hy besloot
naar huis te gaan v. as het zeven uur.
Hij voelde in zyn zak om er zich
van to overtuigen, dat hy zyn porto-
feaille nog had, maar tot zyn groote
verbazing moest hij constateereu, dat
ze verdwenen was. Het koude zweet
brak hem uit.
Hy keerde terug, steeds op den
grond ziende, trad het café binnen
waar hy geweest was on ondervroeg
de kellners, maar niemand bad de
portefeuille gezien.
Hy kwam thuis in natuurlijk heel
zenuwachtigen opgewonden toestand,
Mevrouw Boiy was woedendze
zat reeds twee uur te wachtenhet
diner was aangebrand, en cu v.eide
ze haar boozenTuim maar bot op haar
dienstmeisje, die tot eebig antwoord
af en toe onverschillig ae schouders
ophaalde.
Waar kom je zoo laat vandaan!
vroeg mevrouw Boly op nydigen toon.
Ik kom van „Crédit LyoUnais".
Maar kantoor wordt om vijf
uur gesloten ea nu is het negen
En het eten is aangebrand, zei
het dienstmoisje.
Wat scheelt je toch? vroeg me
vrouw, die nu eerst opmerkte hoe
zenuwachtig en bleek haar echtgenoot
er uitzag.
Het kritieke oogenblik was aange
broken; hy moest bekennen.
Ik heb mijn portefeuille verloren,
stamelde de juwuier.
